장음표시 사용
121쪽
vel ἀπο ab, ut in II:irc. V, 35 et in Io. III, 2, vel παρα de, ut in Lue. VIII, 40. Christus duas assert caussas dictorum,
unam se eae Deo processisse, alteram a Deo missum venisse.
v. 43. Interrogationis sensus non est nolle Iudaeos Christo dociles aures praebere; is enim sensus est insequentis enuntiationis, qua Christus caussam aperit eius, quod interrogaverat. Tum longe aliud est loquelam nou cognoscere, quod italice dicimus riconoscere alia pronunaia, aliud nolle auscultare; hoc illius caussa certe est. Addo quod non in loco Christus Iudaeos ea de re reprehendisset, videlicet ubi aliud mullo gravius his exprobrabat, Odium, inquam, quo ipsum pros quebantur, adeo ut de ipso interficiendo consilia agilarent; haec enim materies est eorum tum quae antea vv. 37. 40,
tum quae postea Christus dixit. Itaque λαλια loquela in hoe loco, aequo ac in Malth. XXVI, 73 et in Marc. XIV, 70 graec.,
significat pronuntiationem modumque loquendi ex quo quis, cuias sit, quo genere, quo patre natus, agnoscitur. Christus dixerat se eae Deo processisse; subiungit posse hanc suam Originem Iudaeis manifestam fieri, si modo eum loquentem a dire vellent. Nemo autem non intelligit Christum verbi immutatione usum esse, et nomine loquela res significasso quas loquebatur, sicut eum pater cloeuerat uv. 26. 28. 38. Habes novum argumentum quo Christus se ex Deo natum esse com firmavit. vv. 44. 45. Christus una comprehensione omnia dicta complectitur. Iam, quemnam Iudaeorum patrem appellaverit, aperto dicit; diabolum eum esse. Iudaeos, ipsum Christum interficere quaerentes uv. 37. 40, veritalemque aversalos vV. 13.
M. M. 37. 40. 43, opera lacoro patris sui uv. 38. 41, quippo
qui homicida fuerit ab initio, et mendax, et pater mendacii. Huic, non Christo qui veritatem dieeret, eos credere. v. 46. Tum quam iniquo mortem ei machinontur, quem de nullo peccato reum arguero queant, imo qui nil nisi veritatem eos docere studeat. v. 47. Consectarium. Conser v. 44.
v. 48. In Christum aperte tandem loquutum iam illi contumeliam iaciunt.
122쪽
CkPVT ocra vvv 1llvv. 49. 50. Christus primo interpellationi respondet. Seoa, quibus Iudaei offendebantur, ideo loqui, ut patrem suum
honoret; non ergo propterea contumelia ametendum se esse. De hac tamen non xposlulare, quippe qui non quaerat si riam suam, quoniam est qui quaeres, et iudicet. v. 51. Deinde illud uv. 31. 32, quod Iudaeorum animos in ipsum concitare coeperat V. 33, repetit, et gra iore argumento confirmat: Eos, qui, quae ipso docet, exsequentur, non aeternum morituros; nam illud in aeternum, non verbo vide
his ut adverbium, sed nomini mortem ut appositum iungitur. v v. M. M. Ex quo praxior Iudaeorum ossensio, dequo duobus Christum interrogant. v v. 54. 55. Christus primo secundae interrogationi r sponsum dat, sed oblique. Neque enim aperte dicit so silium Dei esse, sed si ego, inquit. glorifico me ipsum, si per meipsum hanc mihi gloriam arrogo, ut habear pro Dpi filio, si ria mea nihil est, patiar eam nihili fieri; verum est Uater
meus qui glorificat me, qui mihi illam tribuit, iis , inquam ,
quem eos dieitis quia Deus vester est, et lamen adhuc non e gnovistis eum patrem meum esse. Ast ego novi eum ut poto patrem, et, si id negavero, si dixero quia non seis eum, si mosilium eius osse insitas luero, ero similis vobis mendar. Hahes in his argumentum, unum e multis quae Ioannis evangelium
suppeditat, quibus confirmatur Christum Dei filium osse. v. 56. Respondet deinde primae interrogationi. Quod attinet ad Abrahamum, inquit, quem mortuum esse dicitis, is eaeultaru et cetera. - Νon aliud dies Christi significat quam diem quo Christus tandem ortus fuerat, vel polius tempus aetatemve qua vixit in terris, in summa Christi praesentiam inter hominos. Hanc Abraham vidit, tum mento per fidem illustrala, quum viveret, tum E loco in quo elux et ceter rum hominum piorum animae, ut caelum ipsis a Christo
recluderetur, exspectabant. V. ST. Ipsus iam iam annum vitae quartum supra tric simum expicturus erat, ipsaque oris gravitas dignitasque so lasso effieiphani ut maturiorem is aetatem prae so ferret. Tum, qui eum alloquebantur, qua ipso esset aetate, ignorabant.
Addo quod a tribus et viginti saeculis, quot sero fuerunt
123쪽
lla . II IOAXIEu covvENTARlvv inter ortum Abrahami ei Christi obitum, non multo magis anni discrepent quinquaginta quam quatuor et triginta; quar iIli, quum, utramcumquo summam dicerent, aeque bene essotargumento, pleniorem esserre maluerunt. Ceterum vides ut minime concludere liceat Christum tunc temporis quadragesimum vitae annum iam explovisse. v. 58. Nota illud sum tempore praesenti, et Christi personam priorem Abrahamo.e v T lx
1 hit praeteriens Iesus vidit hominem caecum
a nativitate. 2 et interrogaverunt eum diseipuli eius: Rabbi, quis peccavit, hic, aut parentes eius , ut caecus na- Sceretur p3 Respondit Iesus: Neque hic peccavit, neque Parentes eius: sed ut manifestentur opera Dei in illo. 4 uo oportet operari opera eius, qui misit me, donec dies est: venit nox, quando nemo potest op
5 quamdiu sum in mundo, lux sum mundi. 6 Haec cum dixisset, expuit in terram, et secit Iutum ex sputo, et linivit lutum super oculos eius,
7 et dixit ei: Vade, Iava in natatoria Siloo quod interpretatur Missus.ὶ Abiit ergo, et lavit, et venit
8 Itaque vicini, et qui viderant eum prius quia mendicus erat, dicebant: Nonne hic est, qui sedebat, et mendicabat 3 Alii dicebant: Quia hic ost.
124쪽
9 Alii autem: Nequaquam, sed similis est ei. Illo vero dicebat: Quia ego sum. 10 Dicebant ergo ei: Quomodo aperti sunt tibi Oculi pll Respondit: Illo homo, qui dicitur Iesus, Iu- tum socii: et unxit oculos meos, ct dixit mihi: Vade ad natatoria Siloe, et lava. Et abii, lavi, et video. 12 Et dixerunt Oi: Ubi est illo γ Ait: Nescio.
13 Adducunt eum ad Pharisaeos, qui caecus fuerat.14 Erat autem sabbatum quando lutum fecit Iesus, et aperuit oculos eius. 15 Itorum ergo interrogabant eum Pharisaei qu modo vidisset. Illo autem dixit eis: Lutum mihi posuit super oculos, et lavi, et video. 16 Dicebant orgo ex Pharisaeis quidam: Non est hic homo a Deo, qui sabbatum non custodit. Alii amtem dicebant: Quomodo potest homo peccator haec signa sacere7 Et schisma erat inter eos.
17 Dicunt ergo caeco iterum: Τu quid dicis de illo, qui aperuit oculos tuos 3 Illo autem dixit: Quia
18 Non crediderunt ergo Iudaei de illo, quia
caecus suisset et vidisset, donec vocaverunt parentes eius, qui viderat: 19 et interrogaverunt eos, dicentes: Hic est filius vester, quem vos dicitis quia caecus natus est γ Qv modo ergo nunc videt p20 Responderunt eis parontes eius, et dixerunt: Scimus quia hic est filius noster, et quia caecus natus est:
125쪽
21 quomodo autem nunc videat, neScimus: aut quis cius aperuit oculos, nos nescimus: ipsum in tu rogate: aetatem habet, ipse de se loquatur. 22 Haec dixerunt parentes eius, quoniam timebant Iudaeos: iam enim conspiraverant Iudaei, ut siquis eum confiteretur esse Christum, extra SSnagogam fieret. 23 Propterea parentes eius dixerunt: Quia aeta-tom habet, ipsum interrogate. 2i Vocaverunt ergo rursum hominem, qui sum rat caecus, et dixerunt ei: Da gloriam Deo. nos scimus quia hic homo peccator OSt. 25 Dixit ergo eis illo: Si peccator est, neScio:
unum scio, quia caecus cum essem, modo video.
26 Dixerunt orgo illi: Quid fecit tibi Θ quomodo aperuit tibi oculos 3 27 Respondit eis: Dixi vobis iam, et audistis: quid iterum vultis audire* numquid et vos vultis discipuli eius fieri p28 Maledixerunt ergo ei, et dixerunt: Tu discipulus illius sis: nos autem MoΤsi discipuli sumus. 29 Nos scimus quia Moysi Iocutus est Deus et
30 Respondit ille homo, et dixit eis: In hoc enim
mirabile est quia vos nescitis unde sit, et aperuit meos oculos: 3l scimus autem quia peccatores Deus non Ru-dit: sed si quis Dei cultor est, et voluntatem eiuSsacit, hunc exaudit.
126쪽
32 Λ saeculo non est auditum quia quis aperuit oculos caeci nati. 33 Nisi osset hic a Deo, non poterat sacere quidquam. 34 Respondorunt, et dixerunt ei: In peccatis natus es totus, et tu doces nos3 Et eiecerunt eum foras. 35 Audivit Iesus quia eiecerunt eum foras: et cum invenisset eum, dixit ei: Tu credis in Filium Doly36 Rospondit illo, et dixit: Quis est, Domine, ut credam in eum p
37 Et dixit ei Iesus: Et vidisti eum, et qui loqui
38 Λt illo ait: Credo Domino. Et procidens ad0ravit eum.
39 Et dixit Iesus: In iudicium ego in hunc mundum veni: ut qui non vident videant, et qui vident cacci fiant. 40 Et audierunt quidam ex Pharisaeis, qui cum ipso erant, et dixerunt ei: Numquid et nos caeci sumus 41 Dixit eis Iosus: Si caeci essetis, non haberetis peccatum . nunc vero dicitis: Quia videmus. Poe-catum Vestrum manet. COMMENTARlVM Quod Varro seripsit de Terentio, eum in ethesin palmam P scere it , merito do Ioanne dicero licet; sed, si semper in aliis descriptionibus, in hac eniti vero quam maxime; cuius ea est lὶ Ap. Non. IV. 377. D itig Cooste
127쪽
116 ix io ΝΝΕΗ covvENTARIVM nativa plano simNicitas ac pelluciditas, ut, si illam declarare magis atque illustraro tentes, nil nisi tenebras offundas. v. 2. Vnus e crassioribus erroribus, quibus apud Iuda svulgus tenebatur, erat, ut crederent homines ante ortum in utero matris peccare posse, Originem fortasse sortitus ex depravata informatione peccati originalis. v v. 4. 5. O ιamdiu sum in mundo, tuae sum mundi, non verbis modo et doctrina, sed et lactis operibusque. Eam ob rem, donec dies est, donec haec luae mundo assulget, me πο tet operari, et cetera. Etenim venit noa, hoc est, obitus mihi iam imminet. v. T. Natatoria Siloe sive Siloam erant extra urbem, prope murum, qui occasui Obtendebatur, murique angulum occasui hiemali obversum 1 ; recentiores tamen scriptores aiunt sita ea suisso ab austro , idque ex Flavii Iosephi i2 verbis
colligunt. Hoc nomen Siloe idem sonat ac missus, sed substa iivum est, quare proprie legatum significat. v. 14. Salivas palpebris die sabbati illinero volitum nominatim crat, non quidem lege mosaica, sed iuris peritorum iudicio. v. 17. Nomen propheta in graeco exemplari est sine articulo. Nondum ergo vir, cui Iesus Visum restituerat, hunc Christum esse didicerat, etsi unum de prophetarum numero
erat excommunicationis, qua alicui interdicebatur ingressusInagogae. Lege Io. XII, 42; XVI, 2. Conser I Esd. X, 8; Luc. VI, 22.
v. 31. Non est cur, ut quidam faciunt, de verborum peceatores Deus non audit sensu ad Veritatem exigendo laboremus, velut si ea vir aliquis numine assatus protulerit; qualis non erat profecto bonus illo homo. Ceterum, quum appareat ea dicta esse de miraculis laciendis, quumque haec Deus nisi per
insigni eximiaque virtute homines efficere haud soleat, nihil in illis verbis deprehenditur quod veritati repugnet.
128쪽
CAPUT Noxv v 117 v. M. Poenam de homine ceperunt, de qua supra V. 22
die tum PSt. vv. 35-37. Hominem animo bene compositum et comparatum Christus aperte docet se Dei filium esse. Νota ἐμ φασιν verbi vidisti, hoc est, visu recepto videre potuisti. v. 38. Hac in re Christus se talem exhibet, qualem esse dixerat quum homini visum restituero instituit v. 5, huiusque menii lumen assundit quo, quae ipse de se eum docet, is continuo credat. - Νota Ioanni usitatam narrationum clausulam.
V. 39. Documentum captum ex eo quod modo lacium fuerat. Christus illud tradit velut aenigma, verbis indidem ab ea re translatis immutatisque. - In iudicium videli-eot ad diiudicandum et discrimen constituendum inter utrumque genus hominum. Primum genus est eorum qui, quae scire oportet, propterea nesciunt, quia nemo eos docuit, atque ita ut doceri haud refugiant, itaque non sua culpa. Contrarium huius est alterum genus, qui, quae audiunt atque docentur, nec doceri nequo audire vellent. Illos Christus praedicit sorout fidei lumen illustret, hos vero, quippe istud Iumen ave satos , ut tenebrae habeant. Hanc huius aenigmatis interpretationem ea confirmant quae sunt in v v. 40 et 41. v. 40. Pharisaei, qui animadverterant Christum saepe id agere ut ipsos redargueret doceretque, putarunt se ab eo priori hominum generi annumerari; v. 4l. sed salsi sunt. Etenim, inquit Christus, si eaeei e setis deque primo illo hominum genere V. 39, non haberetispeecutum, non culpae Vobis huiusmodi caecitas vertenda foret. ne vero dieitis: Quia Midemus I si ita est, neque tamen, quae videre satemini, accipere nec credero vultis, vestro vitio caeci fieri dicendi estis, et hoc peccatum vestrum manet. c AP v T X
I. Amen, amen dico vobis: qui non intrat per ostium in ovilo ovium, sed ascendit aliundo: illo sur
129쪽
2 Qui autem intrat per ostium, paStor est
3 Huic ostiarius aperit, et oves vocem eius audiunt, et proprias oves vocat Iaominatim, et educit eas. 4 Et cum proprias oves emiserit, ante eas Vadit: et oves illum sequuntur, quia sciunt Vocem eius 5 Alienum autem non sequuntur, sed fugiunt ab eo: quia non noverunt v em alienorum.
6 Ηοe proverbium dixit eis Iesus. Illi autem non
cognoverunt quid loqueretur eis. 7 Dixit ergo cis iterum Iesus: Λmen, amen dico vobis, quia ego sum Ostium ovium. 8 Omnes quotquot venerunt, lares Sunt, et latrones, et non audierunt eos oves.
9 Ego sum ostium. Per me si quis introierit , salvabitur: et ingredietur, et egredietur, et pascua inveniet. 10 Fur non venit nisi ut laretur, et mactet, et perdat. Ego veni ut vitam habeant, et abundantius habeant.11 Ego sum pastor bonus. Bonus pastor animam suam dat pro ovibus suis. 12 Mercenarius autem, et qui non est PaStor , cuius non sunt oves propriae, videt lupum Venientem, et dimittit oves, et fugit: et lupus rapit, et dispergit oves: 13 mercenarius autem fugit, quia mercenarius est, et non pertinet ad eum do ovibus.14 Ego sum pastor bonus: et cognosco meaS ,
130쪽
15 Si eut novit mo Pater, et ego agnosco Patrem: et animam meam pono pro ovibus meis.16 Et alias ovos habeo, quae non sunt ex hoc ovili: et illas oportet me adducere, et Vocem meam audiunt, et siet unum ovile, et unus pastor.
17 Propterea me diligit Pater: quia ego pono
animam meam, ut iterum Sumam eam.
18 Nomo tollit eam a me: sed ego pono eam a meipso, ot potestatem habeo ponendi eam: et potestatem habeo iterum sumendi eam: Hoc mandatum accepi a Patre meo. 19 Dissensio iterum facta est inter Iudaeos pr pter sermones hos. 20 Dicebant autem multi ex ipsis: Daemonium habet, et insanit: quid eum auditis p21 Alii dicobant: Ilaoc verba non sunt daemonium habentis: numquid daemonium potest caecorum Oculos aperire p22 Facta sunt autem Encaenia in Ierosolymis: ot hiems erat. 23 Et ambulabat Iesus in templo, in porticu SalomoniS. 24 Circumdederunt ergo eum Iudaci, ot dicebant ei: Quousque animam nostram tollis p si tu es Christus, dic nobis palam. 25 Respondit eis Iosus: Loquor vobis, et non er ditis. opera, quae ego facio in nomine Patris mei, haec testimonium perhibent de me: 26 sed vos non creditis, quia non estis ex OVi-