장음표시 사용
151쪽
1 logus ergo ante sox dios Paschae venit Bethaniam, ubi Lazarus fuerat mortuus, quem suscitavit Iesus. 2 Fecerunt autem ci coenam ibi: et Marthaministrabat, Lagarus vero unus erat ex discumbentibus cum eo.
3 Maria ergo accepit libram unguenti nardi pistici, pretiosi, et unxit pedes Iesu, et cxtersit pedes eius capillis suis: et domus impleta est ex odore unguenti.
4 Dixit ergo unus ex discipulis cius, Iudas Iscariotes, qui erat eum traditurus: 5 Quaro hoc unguentum non vaeniit trecentis denariis, et datum est egenis p6 Dixit autem hoc, non quia de egenis pertinebat ad eum, sed quia lar erat, et loculos habens, ea, quae mittebantur, portabat. 7 Dixit ergo Iesus: Sinite illam ut in diem sepulturae meae servet illud. 8 Pauperes enim semper habetis vobiscum: me autem non semper habetis. 9 Cognovit ergo turba multa ex Iudaeis quia illic est: et venerunt, non propter Iesum tantum, sed ut Lagamin viderent, quem suscitavit a mortuiS. 10 Cogitaverunt autem principes sacerdotum ut et Laetarum intersieerent: Disiti reo by Cooste
152쪽
11 quia multi propter illum abibant ox Iudaeis,
et credebant in Iesum.12 In crastinum autem turba multa, quae Venerat ad diem sestum, cum audissent quia venit Iesus Ierosolymam: 13 acceperunt ramos palmarum, et processerunt obviam ei, et clamabant: Hosanna, benedictus, qui venit in nomine Domini, Rex Israel. 14 Et invonit Iosus asellum, et sedit Super eum, sicut scriptum est: 15 Noli timero filia Sion : ecce rex tuus V nit sedens super pullum asinae.16 Haec non cognoverunt discipuli Oius primum: sed quando glorificatus est Iesus, tunc recordati sunt quia haec erant scripta de eo: et haec fecerunt ei. 17 Testimonium ergo perhibebat turba, quae erat cum eo quando Lagarum vocavit de monumento , et suscitavit eum a mortuis.18 Propterea et obviam vovit ei turba: quia audierunt cum socisso hoc signum.
19 Pliarisaei ergo dixerunt ad semetipsos: Vide- iis quia nihil proficimusῖ ecce mundus totus post eum abiit. 20 Εrant autem quidam Gentiles ex his, qui ascenderant ut adorarent in die festo. 21 Hi orgo aecesserunt ad Philippum, qui erat a Bethsaida Galilaeae, et rogabant eum, dicentes: D
22 Venit Philippus, et dicit Andreae: Andreas rursum, ut Philippus dixerunt lesu.
153쪽
23 Iesus autem respondit eis, dicens: Venit hora, ut clarificetur Filius hominis. 24 Amen, amen dico vobis, nisi granum frumenti cadens in terram, mortuum fuerit; 25 ipsum solum manet. si autem mortuum suinrit, multum fructum assert. Qui amat animam suam, perdet eam: et qui Odit animam suam in hoc mundo, in vitam aeternam custodit eam. 26 Si quis mihi ministrat, me sequatur: set ubi sum Pgo, illic et minister meus erit. Si quis mihi ministraverit, honorificabit eum Pater meus. 27 Nunc anima mea turbata est. Et quid dicam Pater, salvifica me ex hac hora. Sed propterea veni in horam hanc. 28 Pater, clarifica nomen tuum. Venit ergo VOX de caelo: Et clarificavi, et iterum clarificabo. 29 Turba ergo, quae stabat, et audierat, dicebattonitruum esse factum. Alii dicebant: Angelus ei lo
30 Rospondit Iesus , et dixit: Non propter me
haec vox venit, sed propter VOS.
31 Nunc iudicium est mundi: nunc princeps hinius mundi eiicietur foras. 32 Et ego si exaltatus fuero a terra, omnia traham ad me ipsum. 33 hoe autem dicebat, significans qua morte esset moriturus. 34 Respondit ei turba: Nos audivimus ex lege. quia Christus manet in aeternum: et quomodo tu dicis, Oportet exaltari Filium hominis 3 Quis ost isto Filius hominis 3
154쪽
35 Dixit orgo Ois Iesus: Adhuc modicum, lumen in vobis est. Ambulato dum lucem habetis, ut non vos tenebrae comprehendant: et qui ambulat in tenebris, nescit quo vadat. 36 Dum lucem habetis, credito in lucem, ut filii lucis sitis. Haec locutus est Iesus: et abiit, et ab condit se ab eis. 37 Cum autem tanta signa secisset coram eis, non credebant in eum: 38 ut sermo Isaiae prophetae impleretur, quem dixit: Domino, quis credidit auditui nostro 3 et brachium Domini cui revelatum cst 39 Propterea non poterant credere, quia iterum dixit Isaias: 40 Excaecavit oculos eorum, et induravit cor e rum: ut non videant oculis, et non intelligant corde,
et convertantur, et Sanem eos.
41 Haec dixit Isaias, quando vidit gloriam eiuS,
ct locutus est de eo. 42 Verumtamen et ex principibus multi crediderunt in eum: sed propter Pharisaeos non confitebantur, ut e synagoga non eiicerentur.
43 diloxerunt enim gloriam hominum magi S, quam gloriam Dei. 4s Iesus autem clamavit, et dixit: Qui credit in
me, non credit in me, sed in eum, qui misit me. 45 Et qui videt me, videt eum, qui miSit . me. 46 Ego lux in mundum veni: ut omnis, qui credit in me, in tenebris non maneat. 47 Et si quis audierit verba mea, et non custin
155쪽
dicrit: ego non iudico cum . non enim veni ut iudicem mundum, sed ut salvificem mundum.
48 Qui spernit ino, ut non accipit Verba mea :habet qui iudicet eum. sermo , quem locutus Sum , illo iudicabit eum in novissimo die. 49 Quia ego ex me ipso non sum locutus, sed
qui misit me Pater, ipso mihi mandatum dodit quid
dicam, et quid loquar. 50 Et scio quia mandatum eius vita ne terna est. Quae ergo ego loquor, sicut dixit mihi Pater, sic loquor. COMMENTARiv lv. l. L erventum est ad Christi postremos dies vitae. Is Bethailiam venit die 12 mensis mariti, soptimo hebdomadae, ut nos dies numeramus, ut v pro ludasti, incepto iam die 10 monsis nisanis, primo hebdomadae; hi senim diebus initium laci hant sole occidente; hoc est, sex horis temporariis ante quam ipsi facimus. Ita intelligoro oportet verba nos ἐ- ἡμεοων et Uante seae dies paschae. Lege Lib. III. de Evangoliis Diss.
v. 3. Interpres latinus easdem graecas voces μυρου ναρῖτυnt tκης in evangelio Marci si in vertit unguenti nardi spicati, in hoc autem loco, SerVata ipsa graeca voce, unguenti nardi pistici. Graecum πιστικος Significare utrumque potest, fidum et potabilem. Animadverte in graeco exemplari πιστικης esSe appositum nominis υχροου, in latinis nominis unguenti, nomen enim nardus genere est seminino. Illud in hoc loco vel sincerum vel eolliquefactum significat. lὶ Mare. XIV, 3.
156쪽
CAPUT DUODEcinvu 145 v. b. Trecentis denariis. Λst in Marco est: Plus quam treeentis denariis it . Verum Ioannes unum Iudam, qui mussitarit, nominat, Marcus et Matthaeus complures fuisse aiunt. Non omnes illud unguentum aequo eare aestimarunt. v. 6. Ouae mittebantur τα βαλλομενα quae intieebantur in Ioeulos. - Portabat Liquet,hoc verbo Ioannem significare voluisse ut Iudas pecunias sibi creditas surriperet ac iuraretur. Frustra tamen sunt qui notionem quoque auferre huic verbo allingere conantur, quae ei subiecta nusquam re
Peritur, nequc in Matth. VIII, 17 s 23 nequo in Io. XX, 15.
Nam βασταζεtu semper idem valot ac onus aliquod ferre, balutare a in hoc autem Ioco urbano et sacete pro surripere a
V. T. Graeca sic sonanti Sine ipsam; in diem sepulturae meae servavit ipsum, non illud profudit, ut putas, scd idem fecit ac si servasset ad ungendum corpus meum, quum se pulero mandandum erit; quae est sententia quam et Matthacus et Marcus in hanc narrationem retulerunt. v. 8. Brevo enim temporis spatium superest, quo quis huiusmodi ossicia in me implere queat, non item in egenos,
v v. 10. 11. ClausuIa Ioanni usitata. v. 12. Istud D erastinum dictum est, non more Iudaemrum, dierum initia ducentium a solis occasu, et quibus unus atque idem dies fuit quo Christus primo Bethaniae coenavit ac pernoctavit, deinde Hierosolymam ivit, sed moro populorum quibus dies incipiunt noctis medio. Lego Lib. III do EvangeIiis Diss. XLIX. n. 4. Itaquo. Christus II ierosolymam ingressus . veluti triumphans ost anno aer. vulg. 29, dio 13 mensis madiui, 10 mensis nisanis, primo hebdomadao. Animadverto ut suerit illo dies mensis, quo die agnus lege eligebatur Prinximo sollemni paschatis mactandus 3 .
. 13. Ioannes, secus ac solebat, hebraicum hosanna sine
cxplicatione praeteriit. Vox Myamri, vetustioribus Iudaeis
De interpretat. scripturar. saer. n. 24.
157쪽
146 is io ΝηEM LOMMENTARlVM ignota , recentioribus sestiva erat interiectio , vix quidquam, ut huiusmodi vocibus accidere post longam aetatem solet, et 1 mi sui reserens; coalescit enim ex Na y II I serva, quaeso. Ne sorte ea, quae Ioannes in hoc loco narrat, minus respondere videantur iis quae coteri evangelistae, lege Lib. II de Evangeliis Annot. CXXXII. v. 15. De hoc Zachariae vaticinio, quod depromptum estex Zach. IX, et cuius non tam verba quam sensum Ioannes retulit, egimus in Commentatione I do Christo Zachariae et Malachiae vaticiniis praenuntiato cap. IV. v. 16. Tune enim Iesus aperuit illis sensum ut intelligerent seripturas it . necole quae annotavimus in Io. II, 22. - P strema verba huius versus sic explica r Tune recordati sunt quia haec erant scripta de eo, eι intellexerunt ut, quae Iudaei 'eerunι ei, essent haec ipsa quae de eo scripta erant, ut, inquam, ipsi Iudaei necopinantes id curaverint, ut illa, quae de Iesu praedicta suerant, implerentur. v v. 17. 18. Pro quando graeca pagina habet Oete quia a
ast quando manifestiorem videtur essicere sensum horum duorum versuum; qui versus exhibent tum id quod e superioribus adducitur, tum eorum ea Sam.
v. 20. Quao leguntur in uv. 20-36, eodem illo die go- sta sunt quo Christus Hierosolymam advenit; id quod apparebit ex iis quae deinceps annotabimus. Lege Lib. II de Eva geliis Annot. CXXXIV. - Interpres Ialinii Gentides appellare saepe solet qui Ελληυες Graeei dicebantur mi ι se originei
v. 21. Vori simile est homines exteros nihil antea de Iesu audisse; quare haec cupido eum videndi in his excitata osso videtur grandi concursu, sestivis acclamationibus, ceterisquo laetitiae signis, quibus ille in urbem inque templum exceptus est. - Liquet verbum ἐδεω videre in hoc loco usurpatum osso
158쪽
CAPvT DUODE IMUM UT v. 23. Brevis haec Christi oratio, quae continetur Vergibus 23-28, attento consideranda est. Christus, rogatus ab Andrea et Philippo ut sineret ad ipsum adiro illos Graecos qui
ipsum noscere avebant, neque annuit nec renuit, multo tamen plus praest iiii quam rogabatur; non enim illos ad coli quium admisit, sed offecit ut, quinam ipso esset, Patris sui testimonio caelitus dato, tum illi tum ceteri, quotquot pra sentes aderant, manifeste comperirent. Respondet quidem Andreae et Philippo, hosque alloquitur, non tamen secreto, sed ita ut omnes audiant; sic enim ipsa materies credere suadet. Patrem illud testimonium mox v. 28 rogaturus exorditur dicens horam advenisso ut clarificetur filius hominis. Talis hora certo illo dies merito dicendus atque habendus erat, tum quia populi concursus ac lavor, quo Excopius ipse eo die suerat, praeclaram admodum patri praebebat occasionem ad hoc t stimonium dandum, tum etiam quia eodem illo die II toros lymam Christus ideo advenerat, ut opus Suum consummaret,
sicut ipso professus antea fuerat it , iterumque paullo post
v. 27 professus est. v. 24. Huius versus in graeco exemplari pars sunt ea quac exemplar latinum habet initio versus insequentis usquoad verbum apri , ut haec prioribus iungantur, ipsa sententia sagitat. Apprimo illud notandum est, ut Christus, statim ac dixerat horam adesse ut ipso testimonio patris clarisiearetur, et antequam id patrem rogaret, mortis, quam proxime obiturus erat, mentionem iniicere hac verborum immutatione v luerit, scilicet ut audientium animos antithesis illa inessabilis percelleret, quam ha dua notiones consociatae praeserunt, Dei filius mortuus pro hominibus. Recole quae annotavimus in Io. III, 14. Significatio autem verborum immutatorum haec est, Christum mori nee sso esse ad id , ut proventura inde bona percipiantur. Hanc proximae mortis suae praedictionem Christus paullo post v. 32 iteravit. Cui praedictioni opportuno admodum faciendae locus suit procul dubio flatim ab adventu in urbem abquo pompa illa triumphali qua exceptus fuerat. vv. 25. 26. Ne discipuli, audientes moriem magistro suo imminere animum despondeant, Christus praeea, et, monetque, i) Matth. XX, 17-19; Mare. X, 22 - 24; Lue. XVIII, 21 - 24.
159쪽
nullo pacto eum, qui ipsius minister est, induci oportere ut ab ipso discodat, ne vilao quidem amittendae metu. Sed primo huius rei rationem exponit V. 25, deinde ipsam rem onuntiat: Si quis mihi ministraι, inquit, me sequatur, et ubi sum ego, illic et minister meus erit, postremo pollicitationem subiicit qua illos excitet ad rem praestandam v. 26. - Anima in hoc loco idem est ac vita; ad id enim Christus ministros suos, quibus ab ipso non discedere fixum est, hortatur, ne Vbiam, ubi opus sit, amittere pro ipso dubitent, qui in eo iam est ut suam pro ipsis profundat. Oppositio duorum membrorum, quibus versus T constat, ostendit omissa quidem ess in primo membro, attamen ad hoc quoque ea adiuncta pertinere, quae sunt in altero mem-hro , ita ut, suppleto primi membri sensu, propositio talis exsistat: Uui amaι animam suam in hoc mundo , in mortem
aeternam perdet eam, et qui Odiι animam suam in hoc mundo, in vitam aeternam custodit eam. Quibus positis apparet iam , nec pluribus opus est ut intelligamus, de utro amore at tuo odio, recto uo an Pravo, Christus Io luatur. Dubium esse forsitan cuiquam videatur utrum verba et tibi sum ego, illic et minister meus erit pars sint hortalioniis, an insequentis pollicitationis. Equidem primum verius censeo; sic enim credere suadet tum particula et, quae cum priore sententia copulat haec verba, a quibus e contrario seiuncta
sunt quae sequuntur, tum Verbum honorifieabit, quo, quidquid Christus ministris suis polliceri poterat, comprehenditur, tum denique eorum, qui Christo ministrant, ossicium plenius expositum , quum ministrorum sit et eum , cui ministrant, sequi
v. 27. Quod Christo in Gethsemani accidisse narratur IJ,
id ipsum tunc quoque accidit, ut cogitatio eorum, quae brevi Perpessurus erat, animum Pius conturbaret. Viden Christum humanorum assectuum capacem, tametsi eo pacto ut hi non commoverentur nisi ubi et quantum ipse sineret. Quam commotionem ipsa eius dicta abruptaeque orationis forma mirifico exprimunt. Huic autem conturbationi, quae tunc Christum incessit, unde Occasio facta credatur, nisi ex eo quod ipso iὶ Naith. XXVI, 27. 28; Nare. XIV, 23. 24.
160쪽
CAPUT DUODEclxv v 1 T sentiret se iam ibi csso ubi mors aeorbissima brevi sibi soro iobeunda, interii ne populum, tunc quidem ipsi sustivis vocibus acclamantem, sed qui paucis post diebus eumdom ipsum ad supplicium rapi flagitaturus esset y quae vera magis videbuntur si meminerimus ut paullo ante simile quid Christo acciderit, quum videns civitatem Aevit super illam si . Porro autem hac consideratione id confirmatur quod superius v. 20 diximus, hasc Christum loqi uti m esse eodem illo die quo advenerat Hierosolymam. - Νomen hora idem illud in hoc loco
significat quod in Io. XIII, 1; XVII , 1; Matth. XXVI, 45;
Mare. XIV, 4 , id est, tempus quo Christus mortem Obiret; int gra aulem sententia, Pater, salvifica me eae hae hora, ita intelligenda est ac illa qua supplex in Gethsemani patrem precatus est i2 . - Sed quid illud propterea R Fac animadvertas Christum gravi angore prossum ita loqui, ut ii solent quorum animi pari modo assiciuntur; saepe enim hi, quae penitus Sentiunt percipiuntque , haudquaquam apertis verbis I quuntur, sed, veluti nomini non comporta, praecisis quibusdam obliquisque dicendi formis vix significant. Itaque ne dubites illam vocem ita explicare, ut quae spesint ad id quod continuo Christus patrem precatur initio versus insequentis,
utque sensus sit: Propterea ut putris nomen clarisicetur, veni in horam hanc. v. 28. Quam rem Christus reputans, oportere inquam se pro patris gloria mortem obire, si alim animo suo, pro pol E- state quam in hunc habebat, imperans, ac ualuralem suturOrum cruciatuum horrorem Superans, in haec Verba prorumpit , patremque rogat illud ipsum, quod ut fiat, hos ipsos
eruciatus sibi perserendos esse intelligit. - Verum cur Christus , qui ita exorsus fuerat: Venit hora ut elarificetur filius hominis, nune ita precatur: Pater elar ca nomen tuum, cur, inquam, non dixit nomen meum p Certe, quae huic Deus continuo respondit, Et clarificavi, et iterum clarificabo, non est dubitandum dicta de Christo esse; neque ruina caussa ulla rat cur ea Deus de se narraret praediceretque, ut illa , quae Christus subiecit v. 30, comprobant quod assirmamus , sin Luo. XIX, 41. 2ὶ Naith. XXVI, 29; Mare. XIV, 26. Lue. XXlI, 42.