장음표시 사용
341쪽
Pontificibus probatas calumniae patere: id solum quaero. qua ratione defendi possit, ne cum Euangelico praecepto pugnent & collidantur. Id duplici via doctiores Theologi , & Sedis Apostolicae studiosi, ac vindices aggressi
sunt, quarum una probatur Theologis nostris , alteraminiuit Sua res, & ea displicet Bannesio , quia aperte vergit in censuram Euangelici praecepti.
Nihil periculi est, si dixeris cum Caietano, quemlibet suae famae dominium habere, & posse illud ius a se abducare , ad minus gratia maioris boni, Sc communis,qualis est humilitas, patientia, instituti quod amplecteris incolumitas perpetua : quae bona possunt sine dubio compensare iacturam famae apud Praelatum. Ac proinde ubi semel pro sessus, institutum Societatis de hoc speciatim monitus , abdicauerit ius famae , non habet causam expostulandi, si se non monito, conscius siuae culpae, cum Praelato revelet , ut illius curet emendationem , & hinc etiam commune quod impenderet instituto periculum auertat. At Sua resio commentariis in constitutiones Societatis, visum est hoc statutum defendi oportere , ex ipsa immutatione ordinis , qua melius & bono ipsius rei priuato &communi consulatur, quam si tenor correctionis praestri plus a Christo , seruaretur: quasi essicacius mederi possit Praelatus malo rei, quam ipse socius. Sed ut apud Arau-Σum legi, Bannesius Suarem monuerat, initam ab ipsis
suarum constitutionum defensionem, vergere in cen suram & iniuriam ordinis a Christo instituti, quasi humanae societati, aut perniciosi aut minus salutaris; qui proinde ivt Salnaeron temere ausus est scriberet perniciosius est et nec vi praecepti aut consilij, quemquam obstringeret.
Quod vero Suares amice monenti Bannesio reponebat , merito praescriptum Euangelii tenorem mutari, aut
inuerti, ad maius bonum , quod futura sit emcacior prae- Iati, quam socij emendatio, id falso & temere dictum, nec immerito, contendebat Bannes, si praetermittatur ordo Euangelij, reo inconsulto aut inuito, nec prius sponte abdicato apud praelatum famae iure, intuitu maioris boni. Nam nisi vel monitio rei, vel abdicatio spontanea donabrili propriae famae antecedat, habet reus iustissimam expo- Rulandi causam, ius ira turale videlicet in se laesiim: atque
hac iniuria axacerbato animo nomssima sent perora pri. -
342쪽
Fum & morbus euadet omnino immedicabilis. Iudicet pius & eruditus Lector, an haec de correctione Fraterna
Bannesij aduersius Suaresium sententia spongia indigeat.& quae sit duarum potior, an suaresij, qui putat aliquid
se commentum salubrius, & essicacius praescripto tenore Euangelico Correctionis Fraternae, cuius causa velit merito mutatum, an Bannesij admonitio , & interpretatio constitutionum societatis , quibus illaesa Euangelii reuerentia, innocentiam & Summis Pontificibus ponduxintaillibilis authoritaris asserit, valideque refellit eorum temeritatem,qui aliquid perperam praeter Euangelij esse1-plinam decreuisse, aut permisisse criminantur. Hinc etiam infringitur aemulorum duplex calumniam Societatem; quarum prima criminantur,ex societatis legibus , relaxatum sigillum consessionis suorum, sicut tenorem Fraternae Correctionis Euangelicae r imo quidam eo in tantae deuenerunt, ut ausi sint religiosissimis patri bus , quod ex constitutionibus aperte sibi ius asserunt, exi mendi se a Fraternae Correctionis tenore, vel a sigillo confessionis suorum, ad secularium consessiones idem im
Sed non aduertunt quod ex Caietano , & Banneso iam obseruauimus, a Societatis candidatis iure exigi abdicatationem propriae famae: quam si semel admittas luti legiti . ma est j perinde quidem posses excepta in confessione, citra sigilli noxam aperire praelato, sicuti illa quae tibi extra
confessionem innotuere , ad Praelatum referre reo non notato: utriusque enim ratio eadem esse potest, nempe
Dontanca abdicatio honoris , quae daret ius utriusque secreti aperiendi. Sed non ea fuit mens huiusmodi legum institutoris: voluit quidem hanc abdicationem hono-xis pertinere ad Correcti em Fraternam, siue ad ill quae extra consessionem innotuerunt, at circa sigillum consessionis, certum est nihil his constitutionibus sancitum, contra receptam apud omnes Christiano & confirmatam Clementis VIII. decreto legem de sigillo consessionis omnino inuiolabili. Quare falsa est, & inuidiosissima prima accusatio. Sed longe atrocior est, & immanior altera de seculariuconsessionibus , eo ab omni specie veri remotior, quod auditum nunquam sit, eos aliquam abdicationem pro
343쪽
priae famae ad hoc exigere, ab iis qui ad se accedunt coii
fitendi causa. His ergo ita constitutis & explicatis, accedamus modo ad examen . Propositionum Amadaei. PARAGRAPH vs SECUN DV s.
An Consiliν solum non praecepti sit Correctio
P Ropositionem 3. sumit Amadaeus ex Salmeron Tom.
. in Evang. Tract. II. apud Aquilam M. qua asseritui Christi verba Mati. I 8. consilium tantum importare, non Praureptum. Probant multis exemplis, quae nihil ad reni, quale est illud Lucae 6. mutuum date, nihil inde sperantes : & Doctorum testimoniis , potissimum Bonaveniaturar& Maldonati. Sed in hanc assertionem satis esset proserre censuram Valentiae, figae, inquit, sententra videtur esse improba -kilis est antolerabilis : θυια προπιtur communa sententia Gesura m γ SS. Patrum. Deinde Inquisitio ex editione Parisiens Maldonati, iussit eradi haec verba ad marginem scripta, hie non continetur praceptum. Falso etiam Citatur Bona uentura : neque enim negat id totum praeceptum de correctione Fraterna, sed ait ad illud non Pertinere, ut ad terrorem fiat coram tota Ecclesia. Exemplum de mutuo quod urget Amadaeus, adjuncta interpretatione Soti lib. s. quaest. I. art. I. eius consilium& Thesim omnino euertit. Volo eodem tenore praescri- hi Correctionem praternam , quo mutuum gratuitum ; at Quamuis haec Christi verba, mtituum date nihil sperantes, secundum totum, ut sic loquar ambitum, praecepti vim non habeant; certum tamen est, aliqua sui parte contimere. Neque hoc negat Soto , sed ex D. Thoma a. a. qu. 78. art. t. ad 4. consilij est, non praecepti, mutuo dare pecunias , nisi extremam necessitatem patienti : consilij
etiam est, nullam ex accommodato mutuo Vicem , laudem, & grati animi significationem expectare, sed sola
benefacti conscientia & mercede a Deo promissa esse contentum: & hoc Christus maxime spectat & urget eo loci, ut omnino gratis solo Deo teste & remuneratore,
344쪽
Reneremur. Sed ut optime obseruat Sotus illa sententia Euangelica, continet aliqua sui parte praeceptum , de tu
Cro non captando ex pecunia,aut ulla re mutuata r & vina
habet argumenti per locum a maiori, nam si Christus consulit, ut neque gratuitum donum speremus ab homi nibus , quod licite post uni rependere, longe districtior es prohibitio de lucro, quod iustitia vetat, ex mutuo captando.
Ita etiam interpretandus est locus de Correctione pia terna. Equidem includere praeceptum naturale ex Charitate corrigendi, eos qui in peccatum labuntur , prove illis noxium est, non audent negare Salmeron & Λmadaeus : sed forte id tantum contendunt, aliqua addita hoe loco , quae consilium resipiant, magis quam praeceptum. Sed vellem distinguerent, quae ex verbis Christi,habeane vim praecepti, & quae sapiant consilium. Quoad mentem D. Thomae, apertior est quam ut in- herprete & validius confirmata, quam ut vindice opus haabeat aduersus Amadaeum. Agit 2.2. quaest. 3. de Correctione Fraterna uberrime & Vbi Art.t. distinxit peccatum, ut est noxium delinquenti, vel ut est aliis offendiculo , Sebono communi nocet; hinc constituit duplicem Correctionem unam ex Charitate , quatenus amouet peccatum vi suo Authori perniciosum,quia inquit eiusdem est Chauritatis bonum amici curare, & ab illo mala depellere : Aia. teram ex iustitia cuius est seruare bonum publicum, &peccata corrigere ut illi noxia. unde concludit Correctioianem Fraternam esse quoddam Senus eleemosynae , praestantioris ea quae subuenit egenis: quia mala animi gra uiora sunt egestate, & morus corporis. Vnde art. 1. ina fert Correctionem Fraternam magis sub Praecepto cadere, quam eleemosynam: & Resp. ad 3. egregie rem totam
dirimit, distinctione triplicis causae, qua obmitti potest
Correctio Fraterna : Primo ex Charitate & Prudentia, cum differtur ad captandum tempus opportunius eme dationis . & hoc maximi est apud Deum meriti, sicut Ia thali culpae imputat, si quis praetermittat correctionem. cum spes probabilis est emendationis, ex metu aut cupiditate , chaae contra charitatem Fraternam inualescit: nee excusat a veniali culpa , eos, qui tardiores fiunt ex iis.
dem causis, metus & cupiditatis , ad corrigenda delicta
345쪽
fratrum ; quamuis sint ita comparati, ut si certa esseremendatio, & necessaria,non praetermitterent correctionem , cum tanto charitatis detrimento, ut Augustinuς dicat Serm. I s. de verbis Domini, si neglexeris corri ere, peior eo sed π es , qMi peccauit. Quare merito dicit Valentia, intolerabilem e se opinionem , & SS. Patribus adversari, si e Christi verbis excludatur omne praeceptum Correctionis.
Neque id solum ad ipsam Correctionem, sed etiam ad ordinem a Christo praescriptum, docet D. Thomas Art.7. Pertinere ι ut praetermitti nequeat admonitio secreta , sine graui peccato. Quare Resp. ad s. dicit, si Praelati praecipiant, sibi aperiri quod e subdito corrigendum nouerit, non esse illis parendum contra praeceptum Domini di sed illorum praeceptum interpretandum, & obseruandum saluo ordine Fraternar Correctionis a Christo prae scripto , a quo nefas sit recedere. Et si Praelatus instet contra hunc ordinem institutum & subditus pareat, uterque peccat: quia inquit S. Doctor, Praelatus non est iudex, sed solus Deus, criminum occultorum, nec potest praecipere sibi aperiri, nisi per indicia, puta per infamiam, aut alias suspiciones manifestum fit, aut probari possit. Et in corpore Articuli rationem a priori insinuat, a nobis supra repetitam, a iure, quod quisque habet sitie famae, sibi ad multa utili, & qua citra consentium, aut grauem necessitatem , nequit minui , aut tolli, reuelatione occulti . delicti. Nam ut S. Doctor ex D. Hieronymo probat,
corripiendus est seorsim frater , ne si semel pudorem vetverecuniam amserit, permaneat an pereato , & fiat im
medicabilis , sicuti solent qui cum fama pudorem perdis
Convelluntur Argumenta Amadai contra prac pium Correctionis. EX his D. Thomae principiis , validE reselluntur quaecumque congerit Amadaeus, ad defensionem quatuox Propositionum. Iam enim demonstratum est,exemptu
346쪽
quod affert de mutuo dando Propositionem 3. euertere nec etiam iuuat quod eadem Propositione num. s. affers ex Abulensi illa verba, si peccauerat in te frater tuus, am standa esse ad solas omnias, nobis a Fratre corrigendo illatas, quae consilii sit, non praecepti occultare & condonare : nam haec interpretatio ut dicebamus ex Valentia, est praeter mentem S S. Patrum , qui haec dicta volunt de omni peccatorum genere, quae sunt occulte nobis comsciis & testibus: quae proinde corrigi a nobis debent saluo pudore rei, si spes sit emendationis. Atque hic est sensus
quae vim habent adstringendi ad fidem silentii, ex iisdem principiis , quibus muniuimus supra, & defendimus si
illum Consessionis. Et quidquid sit de testibus adhiben
is, quod consilii esse interpretantur Theologi, certum tamen est l& id euincunt nostra argumental monitionem secretam, necessariam esse ex praecepto a iure famam ser
Hinc etiam facile est elicere , quid censendum sit de 4. Propositione ex Suate, licitum esse regularibus, omissa Correctione Fraterna, deserre Praelato ut Patri, crimere Fratris occultum, ut eum paternὸ corrigat: & de altera illi adiuncta ex Filllucio , si peccatum delatum probabilest, posse Praelatum omissa Correctione Fraterna, iudicialiter procedere contra subditum. Has duas Propositioves nabet Aquila num. 66. dc utramque dico non posse honestari, nisi sponte abdicato quoad hoc propriae famae iure & dominio. Quod cum a solis Patribus Societatis vi constitutionis a Gregorio XIII confirmatae, exigi soleat & factitari, apud illos obtinere licite pronuntio: quae vero his Propositionibus asseruntur, Valere apud caeteros ordines esse contra legem a Christo praescriptam de Cor-ctione Fraterna; nec ullo fine posse honestari. Nititur tamen Amadaeus, hoc sui instituti graue onus aliorum ordinum Resistosis imponere , quod merito de trectant,nec patiuntur sibi inuitis abrogari ius famae, quod Christus saluum eme voluit iis omnibus, qui sponte non abdicarint. Quare quod reseti ex ordine Franciscano rum, teste Bernardmo de Areuallo , & Angelo, apud se fraetermitti admonitionem reorum peccati occulti sibi
rulis noxii ,& aperiri ipsis inconsultis& inuitis Praelato
347쪽
refert ipsemet Amadaeus Proposivione 4. ex Portet vel tε uocatum, vel in desuetudinem abiisse,vel sorte numquati inualuille, nisi eo sensu quo eodem numero Io .dicit statuistis FF Przedicatorum Distinct. I. cap. 18. praecipi Fratribus exeuntibus extra Monasterium , peccata grauia socio rum denunciare. Illud enim statutum anterpretandum
est de peccatis, quae scandalo fuerunt seculatibus & dedecori Religionis , quod longissime a peccatis, de quibus
disputamus, uni reo, non Religioni noxias , de quibus memini me legere Pontium Franciscanum fio Compendio Theologiae, docentem contra De Lugo , ordinem 1 Christo praescriptum de praemittenda admonitione, antequam Proelato deseratur, non poste vlla authoritate licite praetermitti fideo absunt Franciscam ab illo onere sponte suscipiendo, ut inter illos doctissimus, reuciat ut improbabile & illicitum: cui ob reuerentiam Gregoraj XIII. non assentior: sed ut iam probam, legitime Imponitur, his a quibus praestita est , Quoad hoc, propriae famae abdiscatio.quo uno titulo res honestari potest. Caeterum mala omnino fide aduocat D. Tuomam, ex variis locis, maxime in Disputatis de Virtutibus quaest. 1 de Correctione Fraterna art. 2. & quodlib. II. art. II.& in ι. Distinct. I'. quaest. 2. art. 3. ad I. quaest. & 2. 2. artis et ut probet verbis Christi Matth. I 8. inelle vim consilis, non praecepti. ac subinde nihil peccare eum , qui desert praelato ut Patri, peccatum occultum soli reo noxium, cuius ex priuata admonitione spes fit emendationis Etenim iis omnibus locis citatis , & copiosissime in Disputatis quaest. t. citata probat duo: primum verum ex tare praeceptum Charitatis de Corragendo Fratre lapso in
peccatum. Nam cum triplex sit bonum , externum fortunae, internum corporis, vel animi, & triplex Item malum egestatis bonis sortunae, morborum bonis corporis,& vitiorum bonis animae aduersantium 1 non solum haec tria genera bonorum , nobis, sed etiam alus curare, ex
Charitate cuique incumbit, & eadem lege mala depellere. Quare sicut primae Ioan. 3. dicitur, simi substantiam huius
mundι habuerit,di viderat Fratrem suum nece atem habere elauserit vi cerasu id est eleemosynam recusauerit, ab illo charitatem exulare: & ex eadem lege naturalis cli
titatis praecipitur . si quis viderit praeterreos ovem&bois
348쪽
uem fratris sui errantem , illi reducere praecipitur, sicue
etiam Prou.1 . iubemur eruere eos qui ducuntur ad mortem , & qui trahuntur ad interitum ne liberare cessemus. Hinc concludit S. Doctor, ex eadem charitate eo arctius nos adstringi, ad serendum auxilium Fratri delinia quenti , quo grauius est vitium animi, quam motbi corporis & dispendia fortunae, & quo ex Aristor. Ethic. I. eo. magis debemus auxiliari amico ad vitandum peccatum , quam quodlibet damnum pecuniae, quanto Virtus amicitiae affinior est, quam pecunia. Et huius ossicij monemur Isa. 33. Confortate manus dissiatas ,strenua debilia υ-borate. Eo etiam pertinet illud Thess. s. Corripite in uia- ros , consolamim pusi animes: Sc illud etiam de quo agi
mus : M peccauerit an te Frater tuus. Conclusionem con
firmat & illustrat, profunda & erudita solutione M. argu
Articulo vero L. probat ordinem Correctionis Fraterna de monendo priuatim delinquente peccati occulti sibi solin xij, non posse praetermitti, saluo Charitatis praecepto. Duplex enim inquit S.Doctor imminet delinquenti damnum , conscientiae primum, alterum famae ; & utrumque
Φua fieri potest arcendum. Licet enim postponendat fama conscientiae, si utraque salua eme nequeat; tamen Lethale putat peccatum , abiicere curam famae, si nihil iam ceat conseientiae. Ex illius enim iactura quadruplex ait malum S. Doctor existere t Primum est dispendium ipsius famae, satis graue, quandoquidem Prouerb. m. Melius es bonom momen diuitiis multis , Et Eccl. I. anteponitur multis thesauris magnis & pretiosis, nec dubium est, quin inter bona externa sit praecipuum, quod si desit, inepti sumus ad vitae humanae 3c Christianae officia obeunda. Praeterea bonae famae cura, veluti fraeno cohibemur Ipeccatis, eoque, sine pudore ferimur, fama amissa aut neglecta dNec solum nobis haec iactura nocet sed etiam aliis, idque bifariam , ut inquit S. Doctor, prinavim , quia nostrum dedecus ex vitio redundat, in eos qui sent eiusdem nobiscum instituti, aut cognationis r deinde pusillis scandalo. est & offendiculo , & nostro exemplo fiunt audaciores ad Peccandum. Ex quibus omnibus concludit s. D stor, curandam
mendationem delinquentium, etiam fieri potest occuli
349쪽
s me, & solam admonitionem secretam esse adhibendams ea sussiciat ad culpam tollendam. Nec patitur aduoc ii testes , nisi tribus de causis, ex Hieronymo , ut delinquens arguatur, si nesciat, aut neget peccatum esse quoa Perpetrat, Vel ex Augustino ut peccati conuincatur aduocatis testibus , si in illud relabatur, vel ex Chrysostom. visui monet, testatum faciat se non desitisse ossicio , in delinquentem. Ita S. Doctor Resp. ad ι . Argum. & inde: soluit Argumentum 16. nihil mali esse si Praelatus ut Pater conueniatur, aut in unum testium aduocatus, maximes prudens sit & benevolus , & nouerit compati infirmis. Et tandem claudit Articulum verbis quae pro se affert Amadaeus, Sic autem dicere Praelato non es dicere Messa:
fed 3 ando dicitur νn publico quasi in loco micis re FZὸnti : Ita S. Doctor. Hinc inseri ineptissime Amadaeus: constat ergo apertissime ex D. Thoma, non esse contra praeceptum Euangelium, non permittera Correctionem Fraternam , antqδenunciationem secretam , quae fit Praelato, ut Patri, non
ut iudici. Sed non aduertit Amadaeus , aut potius fraude dissimulat, D. Thomam ex Christi verbis Correctionem delinquentium tribus gradibus distinguere: Primo cum reus admonetur inter te & ipsum solum, secundo cum aduocantur hestes, aut ipse Praelatus Ioco unius testis et Tertio, cum res ad iudicium publicum deducitur: & toto, progressu ita distincto velle D. Thomam Correctionem sisti intra primum gradum , quamdiu spes est emendationis , & conscientiae cum fama seruandae, nec relicto Primo gradu, excusare a peccato accessitio ad secundum, nisi cum salua nequit esse conscientia peccantis, seruata fama: Ergo ex D. Thoma peccat mortali per, quisquis desert Praelato etiam ut Patri, quodcumque peccatum oc Curium, noxium reo, quod salua fama spes sit emendandi. Haec est perpetua D. Thomae sententia omnibus locis ab Amadaeo citatis, quos locupletavi ex uberrima illa quaestione de Disputatis. Eadem prorsus est cum Magistro mens Discipulorum Sylvestri, Conradi, Bannes, & reai quorum omnium, quos magno numero refert Ama
Multo minus excusari potest Propositio altera ex Filli tiQ adiuncta Partae; peccatum Praelato ut atri Praeteι-
350쪽
missa admonitione secreta reuelatum, si adsint probationes aliunde, posse vi a iudice puniri. Hoc enim secundum multo atrocius est primo , quo tamen diximus ex D. Thoma, laesum fuisse praeceptum Fraternae Correctionis. Nec hoc exeusari potest, nisi ex regula D. Thomae, cum silua esse nequit conscientia, nisi cum dispendio famae rex hoe solo capite iri potest a primo gradu ad a.& a MadEx eadem regula serri potest iudicium de 1. & 6. Propositione apud Aquilam r. & 78. Priore quidem ex Palao
asseritur Praelatum in seriorem, posIe Generali totius Rel, gionis reuelare occulta subditorum crimina, 'uamuis speret seipse posse eorrigere. Ille enim recedit a Christi regula praecipientis curate emendationem conscientiae seb-diti salua illius fama , si nihil conscientiae obsit, & spes sit
.Curandi saluo utroque bono i neque hoc excusari potest, Misi ex instituto singulari Societatis, quae a candidatis, vel Prosessis, quoad soc exigit famae abdicationem. Idem censeo de 6. Propositione ex Valentia posse supe IiQri deferri crimen occultum praeteritum sit bditi,& etiam emendatum. Hoc enim aperte incurrit in Christi regu . t m, praecipientis curam utriusque boni conscientiae Sesemae, quamdiu postremum hoc conuenit cum priore, nec opus est dispendio famae apud Praelatum maiorem, ut iam emendatus stet in ossicio , nec iterum in prius peccarum delabatur. Haec satis de praecepto Correctionis Fraternae. Totam Disputationem claudimus praeceptora maximo de amando De ARTI cvLvs PRIMv N
HΑc Propositione ex Disputationibus publicis Patrum Societatis in Universitate Complutensi , asDiritur praeceptum amandi Deum, semel per totam vitam obligare, & posse sine peccato distri usque ad mortis articulum. Ita habent Esclapes Aquila Propositione a T.