Dissertatio inauguralis iuridica, de iure sacro et profano circa infideles,

발행: 1726년

분량: 156페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

ClRCA INFIDELES CONVERTENDOS, c.

plectetidos censui deles, iatechesmenos apostatas. Ait: Chrsionis a delibin, qui adpetanos rimiti que migrarunt, omnem in quamcumque personam testamenti condendi Aterdiciminpotesatem, ut ni absque iure Romano. His vero, qui Christiani se catechumen tantum, venerabili religione neglecta, ad ari S templa transierint, nos velfratres germanos habebunt, h. e. suam aut legitimam successionem testandi arbitratu proprio in quilibet alia persona ivi adimatur.

Hoc discrimen tamen postea sustulit ARCADIus anno 396. in . 6 Coae Theod de apostat. Supersunt etiam rudera quaedam, oenitentiae ecclesiasticae in nostris ecclesiis, quae itidem ad infideles, in catechumenatu existentes, si forsan se stupro, alioue delicto grauiori, maculauerint, applicari nequeunt, quae iis demum imponuntur, qui ad eucharistiam admitti desiderant, cuius communionem adhuc catechmmeni non habent. Quin quod si vael maxime quaedam postasiae poena supersit, illa tamen nec hodie ad catechumenos extendi poterit, si relicto conuersionis proposito, ad idem reuertantur lutum,quod derelinquere destinauerant, ut nec Catholici dissilentur, teste RICC1vLLo lib. III. cis tr.

c. . n. v.

g. XVI. Ex his, ni fallor, liquet, statum horum Veniunt ta- catechumenorum, qua insidetium lacra eiurare intendunt, 'ης revera esse intermedium inter in ele deles, adeoque 'μ'

quaevis iura sacraflete liuiniis applicari non posse. Quamuis enim nomine Christianorum veniant tum incit. I. a. Coae Theod de apostat tum in c. U. C. M.'u a plurectamen effectus ex baptismo dependent, qui illis applicari nequeunt. Sic catechumenus cum sileti matrimonium inire non Non tamen potest, prout censuit AMBRosius in cit can is alens *hμη 'a Christianast, non es satis, nis ambo initiat sit jucrumento desii matri baptismatis. Et vix est , ut hodie nos tale matrimonium monium eis ante baptismum admissuri simus. Eadem ratione nec ad ebrat munus pastinorum admitti possunt, nec ad officia ecclesiastica, adeo ut siquis per m orem ordinatus fuerit, post ba ne ordinatiptismum reordinari debeat, quod baptismus sit funda potest metrium

112쪽

166 SECT. I. CAP. II. DE IURE SACRO

mentum omnitim sacriamentorum , ante cuius fusCeptiOnem non suscipiatur aliud sacramentum, quonis in ba damentum non e .s erres cari non potest, ut dicitur in c. 3 depres t. m baptizato Cum vero inter Protestantes oId in Ogc si h sacra; rventoras; rexCludatur, non praecis reordinatio foret necessaria,si talis error contingeret, prae semia cum a character inde hisi, quem ordinatio imprimere dicitur, simus alienissimi. De cetero, quia iam quo dammodo Christianorum numero accensentur, eos etiam subiiciuntur in statu Catechumenatus consistoriis ecclesiasticis subiici

crediderim, in causis quae huc spectant, unde ne quidem

liastici tu , catechumenus pro lubitu infidelem coniugem derelinquere, di diuortium cum ea facere poterit, infides ibus alias permittit m quod Concilio EZiberino can. io iam constitutum

fuit, Vt uilest. Ur ALBA SPINAEVS Ostendit Breuiter CXratione ipsarum legum ecclesiasticarum facile colligr poterit quaenam iis applicari pollini, nec nepconuertendi XXVI l. Ceterum antequam infideles ad sacrum ad baptis baptisma admittuntur, sedulo ante omnia praeparandimum k δῖψ' sunt, non tantum quoad rΠιnini suas fel, sed inprimi S QUO -- ad itoni mores. In Concilio Eliberino can. a. apud II ARDUIN. t0rn I. concili. T . Cautum, Vin bonaefuerint conuersationis, intra biennium ad bapti sim gratiam admittantur. Isi Concilio latensi can. 3 . apud HARD vi via tom. II. Conci

p. i. ita octo menses iudaeis praefiniti sunt, pura rv

nire noscimtur, timidemurn hapti sinatis gration mereantur, Cum hac tam en limitatione, sincissu in mi tib grauioris tempus o anteio tempus optizarissis t. Ad haec tempora non prae-d arbita cise adstringuntur eccletiae nostrae, sed arbitrio eorum, qui MMm curam animae illorum gerunt, relictum videtur, quando ad bapti num admittendi sint, prout re die obseruat GEORG. THEODOR DIETERICVS des res, estu latiuorum n, p. Christisinor. C.'.p. I o. Sic etist m nec hodie usitati sunt illi ritus, qui in veteri eccletia piχ cliuerso gradu catechumenorum

adhibebantur, qui vix rsim eXcu fu i poterunt, nec ullam genuitagna rationem habent, quos plenius explicat

113쪽

Cisto INFIDELES CONVERTENDOs, cet. o

plicat SAM BASMAGE cit dis de catechu in se morum simplicitas,in vita purioris sanctimoni mogis nobi com-imendata est. Ceterum quae alias circa baptismum adh1beri solent solemaia, hic repetere non Vacat, Cum fer Cadem esse soleant, quae in paruulorum immersione adhibentur, nisi quod solenne examen a me baptismum subia e dc ipsimet confessionem fidei edere teneantur, AII de Callia lati morumpraesentia eo minus et stet necessaria, qUi poti S sinum propteri utιlos adhibesatur, qui constitionem I dei facere nequemat XXVH Per haptunatina demum illi assist In Con-Post baptis sequuntur conuersi, &societati seu comm moni ecclesia1Η mum ius per cae inseruntur, iusque t millest , tam sancte limeXCUl 'hibi, tum adipiscuntur. an de olim OX, baptinim peractos oti se iuuii. osculo pacis excipiebantur, ad locum, Vbi fratre erant C n tui gregati, deduiuti, cui an quibus S. coenae participes fiebant, omnimodae communioni argumento Vt IVSTIN. In L

infrefert Addit Tin1vLLIANVS de baptim in t quod, po stqui .e nctis lauacro ascenderint, prima mam apia matrem ecclesiam cum ratri. aperuerint,in e eXpansis

manibus cum fratribus orauerint, cum ante bapt1siniam ad communionem recum haud essent admissi, prout ante 1-ctam. Simul tamen haec vita noua alios mores postulabat, quod ante baptismum ole i ipulatione confirmandum erat, qui alioquin ad pristinos mores reuertentes e lactionis periculo subiacebant. Haec erat confoederatae H iplinde a tape tamentio apud Christianos, cui se subiicere debebant, qui in b pMSitis fraternitatis recipiebantUr Inde fiebat, Vt cateci Ume dis hebici . ni baptismum saepius ad extremum 'it halitum differ

rent, quod metu amittendi conina unionem, , durissima

disciplina poenitentiae uesicaeessent liberati .Quin disti cilius psccatorum remissionem post baptismum obtineri posse

credebant, ut docet e Patrum doctrina, OR1Nv d poenit.

b. III. c. . . . additque: Ideo cum antiqui Christiani hanc doctrinam bi per osam inberem, eorum plurimi baptis mos ne vitae diserebo it ne post baptismum Ieccantes se

114쪽

poenitentiae laboribis criminum remissionem redimere cogerentur, quod etiam cap. s. g. M. repetit. Post baptis g. XXIX. Primarius vero,iliter ceteros conuersionisti. a bis 'Uς 'V , ct e dicitur, quod conuersus in potestatem ecclesiae iiii ii iiis . /transeat, ii huius legibus ritibus ab ea induin potesta Viuere debeat. Neque enim eadem indulgentia ergatem ectasiae coHue sus Vtuntur,qua primitiviChristiani erpasideles ex iud prii in os sis; is plura ex ritibus iudaicis permittebantur, Ut eo majά μ'. 'i P sese ad horum mores conformarent. Sequioribus tem-Rς - η poribus praxis diuersa recepta Inconci Lateran. IVGNNO Iab celebrato c. go apud HARDVIN. tom. VII. p. I. OCCurrit decretum contra iudaeos conuersos factum, qui prioω τι- tus reliquia retinentes Chrisianae religionis decorem tali co- mixtione confundunt. Hoc ipsum prohibitum, sub lepida tamen ratione cum autem scriptum A ma dictishomo, qui terram duabu sitis ingreditur, indui sis non debeor tino lanaque contexta, potuimus, ut tales per praelatos ecclesiarum ab obseruantia veteris ritu omni modo compescantur, t quos Chri ianae religioni liberae voluntatis arbitrium obtulit, salutiferae coactionis necessim in eius obseruatione conseruet cum mimumalum existat viam domini non agnoscere, quam possagnitam retroire. Iesultae tam stricto iure cum conuersis suis non agunt, qui, quod ex gentilissim cour ii doctri nam sapit, iis permittunt, id quod curiae Romanae multum quod tamen negotii dedit Equidem non iniquum est, ut qui internos ς 'SVli vivunt iudaei conuersi, nostrae titurgiae sese accommodent,

temperan Cunam luerlo Ure ut non debeat, qui in soc1etatem quan

dum dam est receptus; at in ecclesiis inter gentiles prius plantandis saepe res consilii est, ut mores quidam,qui non aeque agente deponi possunt, haud tamen improbi sunt, tolerentur magis quam intempestiuo quodam gelo reprobentur&damnentur, quo sortiores infirmioribus se accommodent Obseruaui ex relat mission Danicor. IK, DamVlicos ob morum contrarietatem a nostra doctrina abhorrere, qui tamen quandoque indisserentes sunt, ct sitne scandalo,

meo quidem iudicio, iis relinqui post ent, cum tractu temporis

115쪽

i. dum eorurn indisserentem rationem ipsiisset COII-ἴersi agnituri sint, cognitum habentes, in sola fidem Christum salutem quaerendam esse, cetera esse firma quaedam elementa, umbras, mera hominum nauenta. In Concitio Toletano M anno ues celebrato c. II apud HMDum. tonia Inconcit. p.yrsi aliquid adhuc ex veteri ritu rudaei bapti

gatis relictum videtur, quo cautum,vismi

praecipuu noui testamenti seris consecram, ac die missis, quo olim sanctione veteris legis sibimet censebantur esses eruinciuitatibn publicisque conuentibWcumsummis Dei Iacer omne commercium conuersiSCum infidelibus suuraui Oroe iis4.1; Doena est interdictum, Ceu Constat eXz a Conc L Vtri. IV. tum interdi asu MARDHN rem. IV conci post Sc GRATIA Wm . . G ctum fuit, Qua de causa de matrimonio conuersi cum inhil etinon leuia dubia suborta sunt, utrum illud post conuersionem dirimendum, an vero in suo statu relinquendumpConcilium Toletan. IV. c.M. qui in c. Ioin. q. I refertur, magis inclinavit inseparatioWm3e p .sro Edicunt Patres Iudaei, ut Christi an mulieres habent inde diuortiis in coniugio, admoneantur ab c 'u pi

ini noluerint inparenturi amnpotest insidem mimspem man re mugio, quae iam tu Christana translata es Memm Canctio oppido contraria est consilio illi, quod supra recensui de conuersione per Coniugia fidelium cumialibus coim rahenda, imo recedit a PAVL doctrina I Cor VI .m si ore ubi do et non esse recedendum a comugeanfideli, quod impi eo ita tionem Hanc doctrinam Aposto batur

licam etia insecuti AvGVSHNVS ii c. yyy. Cas. qa. ΜBRosius in co eoae Papa EvTICHIANVS in c. s. eoaeo INNOCENT1vs III in L Scy. X. Aituri. Non ergo licite separatioinem Ouini coniux fidelis, nisi deseratur ab infideli, quae doctrμnariotius retinenda, qua in PatrUmToletanorum, plura

ex ingenio suo acerbior durissima ininfideles e

116쪽

quId si unus quod legem niuersalem ecclesiasticam haud facit Admite fidelibus it etiam hoc casu Polatii ex totisse diuortium incit. c. 7. Sed ad uirillvm noli aeque illud indulgendum censet eo in casu, quando tithilai: contractum est matrimonium inter fideles, &postmodum alter ex iis algent itatis errorem transierit hoc casu tantum separationem quoad thorum timensam indulget, Vt deli haud sit integrum, infideli vivente, ad secunda conuolare vota Rarionem diuersitatis inde petit, quod priori casu matrimonium vertim quidem contractum sit, sed non rat , nec indispotabile; posteriori autem, duod ab initio

sa ob sacramentum de indissolubile. Congruit haec conclusio cum principiis doctrinae ecclesiae Romanae minime nostris. Inde non dubium, quin, tali casu interno emer gente, totale diuortium ob desertionem apostatae indulgeri

Quid delibe g. XXXI. Sicuti vero conuersus iam est sub potestateris censun ecclesiae, ita natus ius quoque habet quoad liberos ex talidum, no h imatrimonio cum infideli susceptos In Concilio Toletano ebriu sb. - Viny id c aut ψiΓ- AHqui talibus nati existunt, s dem otque conditionem matris comi ersae)sequantur id imi Iiter hi. qui proci rati ni in deli 17 1jusheribus inde Drs viris, Christiannm sequnntur religionent non iudaicam su-sbi sitionἰ n. Non obscure quoque eandem decisionem se qui thar GREGORl IX. in . . . de contier sin dei in casu, binani retus erat ad fidem Christianam conuer sus,postulatierat' que vi ab Xore infideli, a qua separatus erat, filius quadriennis e Xhiberetur Patri eundem allignandum esse censuit PontifeX,tum exictione Vulsi,quod patriam potestatem in eum habeat tum cratione cnnonica quod)Duors dei Chrisianae pro conuerso militer, idem suae dubio in casu conuerso responsurus, si mulier ad fidem Christianam transisset. Quia ero supra monui, inuito patre liberos non esse ad baptismum rapiendos, dubium occurrit, an inter Protestantes lauic deci oni standum sit Equidem sit pater infidelis coniugem fidelem post conuersionem haud deseruit;

117쪽

C1RCA INFIDELES CONVERTENDOS, c. III

1 it si eidem adhuc cohabitat, patri directio&potestas in

liberos salii manere debet si vero ea an vel domo eiecit, vel malitiose deseruit, vel alias ei cohabitare renuit, prout plerumque contingit, apud matre, nutriendi edu candi sunt, expensu patre praebente, ut dicit m Mura g. r. quae etiam ad hunc casum non inepte applicatur. g. XXXII. Quoniam autem hoc modo Contuagere potest, Vt quae ante coni eryonem permissa fuere infideli bus, post eam in delictum transue videantur, Christian1suuippe verita inde paucis videndum, quousqUe ad eorum omissionem conuersi teneanturi Et quidem quae sine ulla dissicultate omitti possunt,uelutine die sols S laborent, uuae itidem eX legibus ecclesiasticis facienda sunt, ad eaoni tenda vel facienda obligantur. 'st qua nonnulla non messumma discultate omitti, vel quae iam legitime contracta sunt, non suae iniustitia distblui possunt, missior inde dissaeuitas subnascitur. Ea ipsa potissimum in matri monio, olim secundum ritus infidelium contracto, Conspicitur, quod tamen saepe contra doctrinae nostrae ratio nes est Quid ergo si alter veliterque con1ugum ad n dem conuertantur; an matrimonii vinculum, legibus nostrae religionis contrarium, dissoluitur Tres hic potiis 1-mum casus adducit Pontife in c. g.&ρ cit. X. de morim. Primus est, si in gradu prohibito matri tomum contractum, vestuta ca=nfratrui; viduis, quem casum Pontifex mc 9 cit adducit. Iam oJimi Gonius M. LXIL IUL 3. consultus respondit: ut in gradu prohibito contiones non δε-

parentur, ut communion recoles ideo priuentur. Eandem 1ententiam sequitur INMICENTIUS III. Ut. l. adden rat 1Ο-nem, quod per Doramentum apti m non dis Oluantur coniugia ed crimino dimittantur. Addi potest haec ratio, Umobli alio legis ad hunc cassim plane extraordinarmin poscari nequeat, diarumque foret, bene concordata a trimonia, conuersione secuta, dirimere . Alter casus est de Pod earneta de sumtus Equidem interio an genete

daica hic existere nequit potest tamen inter oriental S

conuersis

non dissolutis

tu tamen matrimoni

iam in gradii prohibito lanisica contram

118쪽

xi SECT L CAP. II. DE IURE SACRO

Contingere, ter quos etiam priiacipes Europaei suos h hent subditos. Quid ergo si maritus polygamus inter Ma- labaros, qui plures VXores ducere possunt, conuertatur, an omnes retinere potest, an vero uni tantum adhaerere, ceteras vero inuasnam dimittere tenentur Respondet Pontifex in c. I. cit polygamiam esse contrariam Chrisianae ei, adeoque cum conuersone stare haud posse. Idem quoque defendit B sTRY in tot ad im eccles Brunnem. lib. H. c. Ip. I. Jo qUod Conuersu peccatum hoc emendare secundum ius diuitium vivere debeat, qua de causa prior ducta retinenda, posterior dimittenda, cum illa pre Aneonuer rogatiua iuri gaudeat Tertius casus est, si infidelis ansus uxorem te conueritonem secundum leges , quibus tunc vivebat, .esb. . VXOrdi dimisit, quam dimittere non potuisset secundum te helluri do trinam Christi, trum Conuersus eam recipere tene tur Pontifex distinguit, utrum terque Coniugum, an autem alteruter conuertatur Priori casu, re adhuc integra, . . antequam maritus aliam duXerit uxorem, dimissam recipere cogitur, quam se iniuste dimisisse nouit non vero si iam aliam duxerit, vel illa ab alio duci a est. ΡΟ- steriori putat Pontifex, vivente ea, maritum conuersium non posse aliam ducere, nisi illa renua ei cohabitare, aut ad eum reuerti, quia tunc ob desertionem v mctalo com

iugali solutus est, id quod ut plurimum contingit. Cogi possc f. XXXIII. Denique ex potestate ecclesiae, inquam h6hudAb, ut b/prismum ransiisse dicuntur, illud quoque dedi fidem ciui Cui it quod Cogi in posterum possint, ut fidem Christia-manam rea nam retineant. Ita Censuere Patres in Concino Toletano IV. tineant c. . apud HARDUIN om. m. concit .vo. GRATIANUM .s . de consecrat D. . . aientesci Ierisque ex iudaeis, qui mdum ad chrsionamidem promoti nunc blasphemantes in Christum, non solum iudaicos ritis perpetrasse suntur, seretiam abominanda ci cumcis ne exenere praesumserunt.

De quibis consuli utili mi ac religio Psmi rimini nostri SD semundi regis hoc sanctum decreuit concilium, ut huiusmodi transgressὸres ponti cali autoritate correcti adcultum Clari

siani

119쪽

CIRCA INFIDELES CONVERTENDOS, dcc 1 a

stinui rignimis reuocentur ut quos propria volunta non

emendat, ammaduersio sacerdotalis coerceat. Eo autem,nuos circumcideruntes Iu eoru sunt, parentum confor

lios parenturi erui, pro iniuria corporisIm tibertati tradantur Ratio huius decisionis in promtu est, quia, qui semel sub iurisdictionem ecclesiasticam vel aere, in OS C-clessiae seu clero idem ius cogeri di competit, ut in 1 eticos Ceterosque apostatas In primitiua ecclesiialais, quia fide Christiana desciverant, non minis aut coactione reducebantur, sed seria adlaortatione hac admissa, poeni tenciae publicae subiiciebantur,in aegre recipiebantur, demum seriae poenitentis documenta edidissent quod vel vi'RiΑNi scripta demonstrant. Imperio sacro Da C-clesia formatoin stabilito, omnia ad schemata politica composita, per vim coactivam in rebus eio conuersionis agi coeptum est. Hinc grauissimae poenae in apostasiam coustitutaein utroque Codice tit. de apostatis, quae etiam his applicatae, qui ad pristinos reuertuntur errores, per o uel Leon. 13. ns quia aeque apostasiam eommittunt

Defendit easdem poena GEORGIUS HENRICUS LEΗΜΑΝΝ

d iuri 'apostat. Helinstadii habita, quae materia tamen admodum diffusa est, ut hic examinari nequeat, Commodiori reseruanda occasioni tur big. XXXIV. Vidimus ob atronem cou 'Dr m quo eo, iiii, ad sae a paucis de iuribus eorum specialia quaedam an elatibu,. renda sunt. Qui sunt membra ecclesiae, ab ems praefectura quoque excludi nequeunt Verum non facile Neophyt1 ad scopatum Suasit idolim ΡΑvLvs I. Tim. III nec suae ratione, quoniam non satis semper in fide firmati erant. Idem in Conciliis passim inculcatum, a Patri

bus approbatum, cuius vestigia Collegit GRATIANVS in c. I.&a. D. y. c. st D. M. Cons. Concit Laodic. c. 3 apud ΠΑ DVIN. tom L concilp. 7ya CLAVDIVS EsΡΕNCEvs Iib. I digrest . c. a. p. o . RICCIVLLVS de Neophyt. c. H. seqq. ΗΟΜASSIΝ.

P. II de vel 9 nou. cci discip lib. I c. D. g. δ seqq. c. 'II. ubi copiosissime antiquorum placita Neopistis

refert,

120쪽

refert, illustratque egregie. Sicuti vero huiusmodi 1-spositiones sine dubio intelligendae sunt de recenter con uersis, ita conuersi non absolute repelluntur a beneficiis ecclesiasticis, sed etiam ad canonicatus admittuntur iu-Xt 7. X. de rescript ubi Pontifex Tornacensi Episcopo Ita respondet: Pro eo, quoditi de extiterit ipsum ded gnari non debes. Multo minus repellendi sunt, qui a iudaeis originem trahunt, quamuis alias ab haereticis descen dentes irregulares habeantur, cum hos maiori fere odio prosequantur, quam infideles. Con GoNZAL EZ as

cit. c. p. n. s.

SECTIO IL

De iure profano circa in elas.

Dei iure profano circa infideles non

Insideles C Vra profana potissimum aman pro diuerso hominilni,hTh in V axis ante omnia de tu eorum citatillam eonii. n vili Videndum est. Sunt qui speciatim iutaos intaciuntur ter nos Viventes in statumseruitem coniiciunt, idem forsan etiam de Saracenis, aliisque in defletu existimaturi, ex durissima sitam frequentes in nostris habitarent terris ortum tra persecutione xit haec sententia ex duris ima illa persecutione, qua iudiei oppressi, ereattriti sunt, ut olim domini vi atrocius in seruos suos saeuire potuerint, quam Christiani in i daeos. More pecudum nonnunquam venditi, dispersi, mactati bona eorum vi occupata, vel direpta, ut seruorum peculia, prout saeuitia cleri vel alius furor principes populumve incluXit, cuius fundamenta in proh gomenis sunt adduista, specialius vero exemplis declarata a saepe lauda

SEARCH

MENU NAVIGATION