Pro tremenda et veneranda Trinitate, adversus quendam apostatam Francken

발행: 1585년

분량: 492페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

ia, IACOB Vs GORs C Ius di Dei solos homines desistet, dc a se ipsa discedet3Equidem si hominibus

naturaliter notitia Dei ea impressa sit, ut omnes videant Deum esse ens primu ,perfectu, immutabile, a nullo pendens, nullius indigens, per se iussiciens, nunquam contingere poterit, ut hoc non videant; nunqua Ghim lumen illud naturae eis non lucebit, & quoniam omnium hominamentibus, naturam impressisse eam notitiam ais: nemo hominum reptarietur, qui tam perfecte Deum non

agno stat, qui ente hoc tuos quod tibi Aristoteles pictum dedit) relictor ad Deos infirmos , dc alterius ope indigentes deducatur : Ne mo Solem, Lunam, Venerem colit, quodeta sidera non primum ens esse videat nemo idola venerabitur, qui iipsa non nisi ope hominum seruari postiant. atqui totus mundus ad haec linfirma elementa veneran da deflecerat, qualis esset verus D E VS igno rans.Etsi enim nulla gens tam agrestis, tam rudis inueniatur, quaen sciat esse DEVM tamen omnis, quis&M

232쪽

pterea non in coelo modo, non inter homines modo, sed etiam inter ratione destitutas animantes, inter reptilia etiam, Deos quaesierunt, seta pentes, canes,& alia turpiora, Deps

esse iudicarimi, ac vi numina Ven

rati sunt. Quid quaeso3defintne istis

illud tuum lumen, natura mentibus omnium hominu impressum, quod talem Deum illis monstraret, queritu pingis, si defuit, non igitur omn hoc lumine natur illustrati sunt,ticunm, illud uniuersale enuntiatum;

omnibus hominibus notionem natura impressam esse, falsum est aut si Verum maneat, quomodo fiat, ut noomnes, que natura ipsa diu e Deum si sit agnoseat, eo deserto a infirmos Deos curr4nt paucoru munus hoc erat, ut persecta veri Dei cognitione habere, liceat ac ne Adam' ipse manibus Dei essictus, hanc tanta cognitione Dei habebat si enim habuisset, si suu mandatu deserens ita saeuere puniturum scisset, nunquam ab eius

praecepto discessisset ignorauit Cain

233쪽

ui esset Dcus cum fratris caedem celare eum vellet, cum ille omnia videret; non est igitur, quod tuum hoc, ut tu vis axioma omnibus homini, bus noticiam Dei naturaliter impressam esse , ut cognoscant Deum ens Primum,perrectum, iactes: Non est quod hic rios fraudis accuses, non i- . ta hoc lumen in te lucet,ut tu,quis &' qualis stDeus videas,si enim videresino, & filium Dei.& Deum verum, matri Deo consubstantialem crede

res, trinitatem personarum unu De um esse agnosceres; mens tua nihil

videt, nisi quod sensus illi contuendum dederit, hoc enim est vestrum, nihil esse in intellectu,quod no ante in sensu fuerit : Atqui Deum nemo vidit,quod si nemo vidit, nemo etiam mente eum comprehendit, nisi l His cui reuelauerit filius Christus Iesus, Frauine Dei qui in sinu eius est, qui qualis sit,quae

tit voluntas eius fuerit, solus nouit,nos

non is s. que docet quem tu quoniam filium, ibis d. Dei, Deumque esse negas, si numinib-ηοtι patris abripis, doctrinam eius

; et repudias, nullam notitiam Dedi

234쪽

APOLOGETI Cusi beas, necessae est quod ita esse tua ista nequitia, quae in tuis scriptis expressa lucet demonstrar; non cognoscis filium, Deum igitur patrem ignoras, Spiritum sanctum lumen iveritatis extinguis, ac in tenebras ill β exterio.

res caput tuum mergis, equidem nos Deum patrem , quem tu eo nomine quo ipse semper se appellari voluit expoliatum .ens appellas primuώ . . M perfectissimum, & optimum, nullius egentem, a nullo dependentem esse scimus dc confitemur.Et qui dem eum scimus, non illa tua men te & ratione, ad quam tu Maiestate eius trahis. sed fide quam λ)γος in no- s --ribis peperit,dc hoc unum lumen cognoscendi Dei in cordibus nostris a cendit; sola enim fide, ut toties dixi, arcana Dei apprehenduntur; quod igitur tu ex Aristotelis tenebris obscure mussitas de tuo ente, hoc ipsum nos in ea luce, quae omnem hominς

venientem in mundum illuminat, lclarissime cernimus , & fidei oculis

contuemur. vera lux animi illa est, ν-.Mγος verbum Christus IES VS filius iac

235쪽

est. nobis aperuit , hoc est C FIR ILTVM IESUM, qui inter nos, ut homo versatus est, qui nos veritatis vias docuit, in quo nec species, nec decor uerit,qui despectissimus omnium virorum,&vilissimus,infirmi- ε 3. mitati & doloribus cxpositus videretur, eum eme dominum & conditorem mundi,Deum verum de se patre Deo vero. Deus enim non nisi Deli generare potest. generare autDeum,. ipse Deus testatur absurdum esse, dicens ut qui faciam alios generare ipse sterilis maneam, neque tum cu εμ 4s. generat, Vllam vel mutationem vel diminutionem patitur, sum sit ipse

persecti stimus & immotus ; neq; illa

quae tu garris,audire volumus,gene, rare Deum non potuisse;cui . n. plus

credendum, tibine vanissimosophistae an veritati ipsi Deo, quem ens p-fectum,optimum, immobile, tu eme ''definis Deus est qui clamat, fili' me- us es tu,ego hodie genui te, dc ne putes eum Ario non proprio modo genitum,alibi ait, ex utero ante Lucis rum genui terno ex nihilo ut Arius, dia .

236쪽

IACOBI 'GOR SCII . sed ex utem, Ebc est,ex sua substantia siue essentia, filium Christum Iesum, genuisse se Deus pater testatur. Vterus enim Dei est ipsa eius Ten tia,&divina substantia e qua filius e. ius genitus ad nos venit, carnem nostram induit, & sorma sexui accepta semetipsium exinanivit. peccata n stra lustulit, liuore suo nos sanatiit, quem cum Deus pater ob tanta humilitatem despici videret. Deum ess βbj aequalem sibi consubstantialem de coelo clam at, Hic silius meus di te ctus quem amo,quo delectosivi unigenito meo, quem ex ytero ante tu ciferum genui, ipsum audite ne contempto eo , vitam quam ipse vobis portat, perdatis morte aeterna da nandi .' Testatur igitur Deus filium e. n... suum Christum esse ex utero suo ge risis rastum: Testatur aut in quod hoc sta, statarfla lilii hostrae scire necessarium fuerit,

ΝΡg-φην ne eo contempto ob humilitatem,armisisti maiestate eius diuina excideremus uondicat. quomod' auxem genitus sit, nihil ad nos pertinere Deus iudicat .arc

nam illarii bli sibi, desilio & spirituiti o sancto

Marc. 1. Ioan I.

237쪽

. APOLOGETICVs ιε sancta notam, reseruauit generationem.Cum igitur λόγος Dei patris filius sit. ex utero eius genitus, par de substatia, & aeternitate Deo patri est. Nam quod dicit, ante Luciferum ge nitum essΘ, ab aeterno genitum docet cM, cu ipsc ante omnia sit. Quod tu igitur insanum caput dicisλογον esse,& secundum di mutabilem Deu,& non esse ens primum: totum hoc vanum & impium est, cu sit par Deo patri, secundum cessciatiam, & aeternitatem, dc potestatem, dc persectionem,conferam in pauca: bον Verbu, ifilium Dei genitum esse profitemur, non esse ens primum, non esse perfectum, mutabilem esse negamus, dctuam istam impudentia execramur; dependet a patre quidem generante, ut a principio suae substantiae, qua sillis acum eo communem habet, dc cum re em pquo idem dc indiuisus est Deus, sedi is quod per se non sit sufficiens ; .vitumentiris, negamus. Par est Patri potentia, pater,inquit ipse, operatur, dc

238쪽

Creditis in D E V M , & in hae creia dite: Omnia mihi data sunt in coelo& in terra: Oia quae patris sunt, mea sui. Pater & ego unum sum Et si .n. Filius & Spiritus Sanctus, non car at principio originis, sempiternus tamen est,& filius &spiritus sanctus, ut & ipse pater, E quo ut principio suo ortu tur,& ideo no sine principio quidem sunt, quoniam ad princi-redrestiri pium dc fontem referuntur, patrem scilicet, in principio aeterno,

mery - semper&ab aeterno sunt, re beo oriuntur, filius nascendo , spiritus sanctus procedendo , necessario consequitur,utrumque eternum& sempiternum esse: principium autem hoc loco dicim us, non illud teporis, & rerum creatarum, sed esse tiae & substantiae, quae nullum initium finemque habeat, a quo princupio etia omnis aeternitas dependeat: ex eius enim aeternitate & infinit te,dc aeternitatem omnem appellari non dubitamus, cum ni si ille aeternus esset,aeternitas non e let; cumu

gitur hoc principium, qui est Deus

.is pater

239쪽

, APOLOGETI Vs m pater, quem tu accute vir, primum ens Vocas it aeternus&sit principiuco municationis substatiae filii & spirit' sancti, filiu &spiritu sanctu aeternos esse, necesse est, una enim & eadem eorum que patris qui principius ne principi cst, ii abstantia est; non potest enim contingere, ut idem & 'ssempiternum, &non sempiternum

sit. Vna est patris,& eadem substantia quae fili j & spiritus sancti est, uti. gitur in patris persona aeterna est, ita& in si iij. & spiritus sancti, qui cu patre unus Deus, in essentia dc sub stan tia sunt,aeterna sit, necesse est. Dici mus igitur filium genitum, Deum,& non sine principio, unde genitus sit & spiritum sanctu, Deum a prin. cipio &substantia Dei patris procedentem , incepisse tamen eos certo tempore & non fuisse aliquando negamus; semper enim in suo principio, qui est Deus pater, ens primum tuum,& aeternum sunt, cu quo idem substatia & unus Deus sunt cu . n. Verhd & filius Dei in Deo semper fuerit. deus aut illud sit principiu, cuius nec initi.

240쪽

r x IAC OBI GORsCII initium, nec finis dari queat, quod est sempiternum; c quidem Mγον aeternu abs' initio & fine esse, necessario concluditur. Deus enim nullum initium habuit, ut tu ipse fateris, ut qui sr primum ens, &principiti primu , rquod a nullo dependeat, At λογον in

hoc principio fui disertissime Eua γ' angelista Ioannes docet, dicens; In principio erat verbum, hoc vero est in patre, qui est sons, principium, dc. 'origo totius diuinitatis,erat filius λὶ

γος,&Verbum patris aeternum, quod verbum est Deus, eodem Euagelista testante. & verbum erat Deus, Ut noquod uis verbum intelligas, sed illud . Verbum, quod est Deus ver' de Deo Vero , lumen verum de lumine v ro, quod omnem hominem illuminat venientem in mundum. Et quoniam spiritus sanctus, qui per Os Euangelistae loquebatur, prouidit,Vos impostores fore, qui verbum hoe, quod est filius Dei, ad principium t poris torqueretis, dicturiq; fueritis in principio sid est eo tempore,cum

omnia Deus conderet, cum naudus exordi-

SEARCH

MENU NAVIGATION