Pro tremenda et veneranda Trinitate, adversus quendam apostatam Francken

251쪽

' APOLOGETICvs.

dem haec quae de Trinitatis mysteriis

dicuntur. rationem suam excedunt. quae nec Aristoteles,nec Pl to, capere potuerui, nec oratores suo illo flumine orationis explicare Via quam aluerunt, abscondita enim suntli csapi latibus, qualis est Antichristia nus iste.& reuelata paruulis: qui non ib. sapientiam mundi, vetos rationum,' sed fidem Christi Iesu. ad haec arcana afferunt,quae fides in luce illa , quae , mundum illuminat, lucet,&ea quae sapientia illa mundi cum in lucri vellet. Oculos amisit, constantissimc co- templatur, ac in obtutu eorum firmiter haeret. Sed noste Francken nouus , noui Dei conditor, haec noni fert, latebram cogitat, dc quo sevemtat,aspectat:λογον, in quem impetum in fecit, quod oculos suos sua luce fodiat,missis, ad disputationem de aetertate suum sermonem transfert, mirum memor illius sophistarum, cuius Aristoteles in Reprehemsionibus Sophisticis meminit , ad

252쪽

is IACOBI GORsCII fi qm ai starum aperuit, dicens, eos ab eam texta, quae in disquisitionem deduc venis thu. tur, Vel quod illis ieiunior esse vide μ. tur,Vel quod noRam faciem, sibique

jgnotam eius, & nihil grati, nihil ad victoriam subsidij promittentem vi

deant, aduersarium ab ea abducant, ct eo trahan t, ubi copias suas numerosiores esse videant, & quasi exta iv gustijsdc faucibus locorum . in cam. pum patentem aduersarium prouocent atque educant, ut eum suis praesi dijs destitutum facilius vincant in eo,que saepe frequentant,loco consistentes: & cum iis de tribus capellis iinstituta fuerit. Ahnibalem bellaque. Punic ,Scipiones duros bello:Augu stos Caesares Pompeios intonent, ac ita furtum capellarum persequetem eludant: Cum igitur, inquit iste Dossor, vellent secundum Deum fingere, quem λόγον appellant, ne figme tum eorum luce illa, quam natura hominibus infudit. deprehendere- tur,in aeternitatem Dei, tanquam indumeta irruperunt, atque clamare . coeperunt, λογον generatum fuisse ab

253쪽

' APOLOGETICUS. ais aeterno, in ternitate autem nihil esse prius nihil posterius, non esse qui ab alio pendear, qui alterius indigeat, bicum iste nouus Cotta, nouaeque non Academiae, quae nihil certo assita . , mei, sed nouae limpietatis, quae nihil credat, Deum blasphemet, Omnia . . mentiatur author videret auditore suam istam imposturam, & velifica tioncm contueri. & aeternitatis Vim

ct naturam mirari, qtud sit clernitas, dicere incipit, schol asticos reprehendit, abusum eorum in aetexuitate ex- Φplicanda, dc λόγον verbo Dei aeterno applicanda damnat, longaque Oratione eorum argumenta reseri, & a Pro . - .clo homine prophano ex Peripateti- coru principijs, hoc Vero est. delirijs, de jeternitate mundi differente, praesi ' .dia aduocat, quaru Ostetatione audi-

tore istutius detinens, ab eo φ propo

suit, quod se effecturum iactater pro- misit cogitando abduxit, atque cum in campo illo nostro lucis pleno co- siste e se non posse cexneret,in dume ta spinarum istarum irrepsit, incautorum oculis, ne suam fraudem agno-

M, scant,

254쪽

its IA C O EI GOR SCII scant, fascinatis. Quid enim hoc ad renostram fuerit infulsissime nugator, de verbo Dei aeterno disputatione in

stituta, totam orationem, in referem dis de aeternitate argumentis consumere, Proclos, & alios sophistas de mundi aeternitate garrientes, referre,& in alienam, quod dicitur, messem falcem mittere, dc praeter casam, Ut in prouerbio est, fugere . Trinitatis& unitatis personarum diuinarum probandae, materia & argumenta, a

suis principijs. hoc est sacra scriptura,& didinis testimoni js petenda sunt, non a Proclo Christianae disciplint i nimicis detorquenda, quem quomodo Philoponus acceperit, quam acute eius technas dissoluerit, non ignoras: Dicimus nos verbum Dei man re in aeternum, scriptura diuinitus inspirata id nobis testante, dicimus verbum in principio fuisse, Deum vera esse, Deum autem aeternum, quod αtu non negas: quo concesso, quid o- pus erat te,Theologorum de aeternitate argumenta proferre, Proclum-

255쪽

que aduersus religionis nostrae principium illud: Mundum incepisse, a Deo conditum eme, creatumque ex . nihilo disputantem dc contrari axiomata Peripateticorum opponentem, ex nihil hil esse si mundu in icipit,fore,yt desinat. omnia orta ocicidere, & aucta L nescere, contenden 'tem,quae fides nostra, ut inania veritatis ridet, quae scriptura sacr/r sti Misa alit quς mundum ex nihilo a Deo cre contra μελatum quomodo, & quo ordi. philo ubi ne creatus sit, diserte narro, in sua

schola quaerere,& nugantem serio in terPellare. Procli regnum est in Ly-c O , apud nos peregrinus & vagus se nugatorque est . Sed aeternitatis Pro- sclianae latebras istas ingrediamur, dcquam callidus in ea examinanda fu, leris inspiciamus.Et primum quidem definitionem aeternuatis, qua Theologos yti ais, ut lucernam aBoetio potis, ut eius lumine in tenebras no i stras illato λογον Deum confictum cc se demonstres , oculisque hominum i

fraudem Theologorum subijcias, αais Hac ergo definitio e yt clarissimo

256쪽

praelato lumine ingrediamur in tenebras & inquiramus, an Deus genitus eis: possit aeternus, ac proinde ens priIamnilai mum a nullo pendens, nullius indi- ''- 'gens,&caetera quae in te vidisse in Peripato ino scrio triumphas & ad nor mana corum Christum metiris, & ut alter Busirides lectulo tuo membra hospitis hujus aptas, breuiora extendens, longiora resecans, ut Christus non qui natura sua est, deinceps sit, sed quem tu in tuae impietatis ossicinaestingas & dedoles. Licet enim ti bi,ut tua est illa acuta mens & ratio, cui omnia arcana diuinitatis subij-cis nouos essingere Deos, pro Deo Patre ens primum fingere, nomina personarum ab ij cere, filium eius in

crucem tuam nouam tollere, diuinutatem eius,quae lectos rationis tus excedat, si cum tuae insaniae amputare,

Spiritum sanctum ad diuinitatis naturam ne aspirarequidem,secere. Sed profer lectum tuum, in quo Christuλογον genitum Deum distorqueas, d secundum normam sensus tui concidas: Lumen inquis est, quo fraudes Theo-

257쪽

' , APOLOGETICUS. a89. Theologorum deprehendi in definitio aeternitatis, qua a Boetio peti- '. . ta. illi ipsi Theologi scholastici Vtun- . tu quae ait aeternitatem esse intermi nabilem, vitie totam simul&perfe- - dam possessionem: hoc tuum lumel et t. quod in nostras tenebras infers, quod ut eluceat addis Ethymon eius di cur interminabilis,&aeterna dic tur,explicas, & interminabile aeter- numque ais dici, quod terminis ea- rear & quasi extra terminos existens ut scilicet verbo Domini, quo coeli γε- 33--

firmati sunt, & quod terminis suis

certis & immotis omnia circumscri psit., c terminum eis, quem non prata tereant, posuit: intra terminos tuae io stultitiae, redacto diuinitatis&medi Francheneae iationis ossicio depraederis, sed pone r lectum noue Busiris, Christiq; mem, bra illi coapta, vera inquis, aeternitaS, cum ante & post sit interminabilis, necesse est eius fundametum,& qua- si radicem perfectam absolutam im mutabiletia esse.Hic ille est tuus Bu fi-ridianus lectus, qui ne tibi facile subuertatur, neue titubet, fulcra ei ad-

258쪽

et O IACOBI GORsCIImoues. Quod enim sinquio aliquid est immutabile propterea nec potest incipere, nec desinere essie, quidquid

enim incipit eme, mutatur de non esse ad esse, quicquid item desinet esse, i i d in v t a t ur ex esse a d no n essJe. Firna aequid em fulcra adhibes, non illacer te illignia in quibus cauillatur, sed A damantina, quae nec ferrum admittant, licet igitur pro tu' itisana rabie λογο, filium Dei lecto tam roborato iimpositu torqueas, distendas, conixa has dedoles, nihil commouebitur, sic mus& immotus manet, sed iam imponatur hic Deus genitus,tecto isti / tuo ei aptetur. Atqui Deus,inquis, ge. nitus necessario coepit, & nequaqua sternus atq; immutabilis dici potest, atqui haec a faumpti' tua falsa dc vana est, quis enim tibi dederit, via qua deum 'geni tu, filium Dei verbu eius, quod Francis', manet tu aeternum, incepisse es2, sicu abes e non es e mutat S in esse. genitum quidem profitemur esse, sed nascedo inceptime essh, quod ante non fuerit, et pernegamus,& te falsum asJumpsisse dicimus. Nouisti aut quomodo urga

259쪽

menta & examinanda & dissoluenda fuerint, in quibus vel forma spectetur,eui aliquod vitium in ea deprche

datur, consequentiae negatione tota illam rasonem euerti, sin vitiu in re ipsa de materia lateat, tum si falsa su. matur, quod tu facis,inficiando euertantur, aut si ambigue dicta sint, distis,guatur. Cu igitur tu falsum assumas.&lectu illum tuum marmoreo mendacio fulcias tuli totum lectum, to- tum q- hoc tuum argumentum,& vanum & mendax repudiamus, teq; hominem improbum, di sophista illum nequissimum pronunciamus esse, genitus quide filius est e patre suo principio quod principium est,sine principio, ut modo diximus sed illa generatio sterna & ineffabilis est, solique patri, filio & spiritui facto nota a nostris oculis & ratione nostra prorsus remota. quam Isaias enarrari a nemi Uai syne posse, spiritu sancto plenus exclamauix neq; enim filius Dei hoc eodemodo quo res creatς nascuntur, ge- nitus a patre est, nos qui no fuimus, i nascedo fimus.oia enim creata ex no

260쪽

IACOBI GORICII oesse, adeste nascendo veniunt, filius Dei quoniam ex eo quod semper est, semperq; immotum pro manet, prin cipio nascitur, sena per est , immobilisque manet: diximus enim Deum patrem aeternuti veste principium, equo principio aeterno, aeternus si ii iis pro manat. Neque enim credibile est silium qui patri aeterno consubstantialis est, non cime aeternum,nisi patre Deum etiam non e ternum esse dicas. Nos qui ex nihilo producti sumus ex eo quod non fuimus, nascimur, filius Dei conditor, dc nostri & omnium eorum, ex eo quod semper est nascitur. Eipropterea semper est patri

aequalis & consubstantialis, si pater

aeternus sit,&filiu aeternum necesse

est, simile. n. sibi genuit. Quod igitur

tu concludere conaris, λογον Deum genitum inccepisse,& propterea aeternum non esse nec illi aeternitatis definitionem a Boetio traditam conuenire, totum ut falsum reij cimus, Christum ite filium Dei unigenitum legibus naturae non subij cimus, eique definitionem aeterni laus tuq prorsus , c