Pro tremenda et veneranda Trinitate, adversus quendam apostatam Francken

451쪽

stus no sit Christus, ut diuinitate tuis conclusiunculis coactus ia relinquat in terris,iam in caelum eam advocet, cogaturq; iam huc.iam illuc currere. ut tu ex Italia in Germaniam, inde in Gallias, in Polonia ignes fugiens cursitas. Desine impudeter agere, qςsine seram ridicule mus rodere, non serae, ' sed tuos dentes effracturus, non viricitur Christus, inuicta veritas, Vanitatis tuae argumenta sunt, aggressiones ill sophisticae, sedet Christu Sinteger , .- ... in patris dextera, est ubique, semperbitat nobiscu ut ipse promisit, diuini tas eius circu scripta non est Vbiq; est, . nugas i stas tuas. si vis videri aliquid α pud iperitos, traffer ad tuos philoso. phos, eosq, ut velis in eoru scholis versa & interpola, leges Logicς Chrysippo suo magistro, dc vincula inijci po csunt. Christ0no possunt, ilipse est lex& dominus mudi, si ea lege qua voluis,hu anitate diuinitati suς iuxit, te que impudente in hoc consiliu nunc vocavit,qus re tu potius rasi es, quomodo sathan cu tua lingua c0iunia quomodo i te loquat , anne tot' i' Aa a te se.

452쪽

3 I A C OBI GORsCII sedeat, an etiam extra te prodeat, nihil te tua hic accidentia, ad quae iugis iuuant nihil versuta tua & intorta oratio tibi prodest, Christus est eus & homo, propter tuas dissertationesim rρου nihil sequitur, & vide quam impro-' hus sis cum argumenta tua a schola- b. sticis petas, quae illi doceant, quibus

veritatem tueantur,sublices,quae acceperis corrumpis , &'ad libidinem tuam detorques, quod corrumpere .: inequeas,silentio tegis:Si, inquis, na-''. - tura diuina cossimunicata humani- tati sequitur & omnes proprietates. naturae diuinae communicatas illi esse, & cum te hic Theologi tenerent, consequentiamque tuam negarent, tu tamen impudenter clamas, sequi asseueras,& deficientibus tibi armis, ad meram logomachiam refugis, nodicimus humanitatem CFIristi DNum esse, non dicimus omnipotetem, sed hominem Christum dicimus Deum, dicimus omnipotentem, debe-hashaec a Theologis ediscere,a quib' argutias istas,quas crepare non inter, mittis, com laueris i Totum enim quod

453쪽

A p ΟLO GETICVs. 37squod hic garrias furtum est,& in sensum tuum reprobum detortum nu. geris quantum velis,nihil tibi conceditur,petas Unde velis, principia mendacij tui nos Christum Iesum Deum& hominem verum in una hypostasi Veneramur, matrem .eius Virginem Deiparam vocamus, quod non modo hominem,sed eundem etiam Deum nobis genuerit, in quo sperantes vitam habemus, & quoniam recisis tribus illis furorem tuum ac Venen*raiano sibilantibus Idre istius tus capitibus, αεν-- ι tria alia enata videamus, eis quoque .isim, secures nostras admouebimus, quae si mr quidem capita,quam veneni mendar μ' ciorum plena sint, tua transitio faci. te monstrat.SUnquis, haec enumera- ta& exagitata, quem non mouent, haec quae subnectentur, movebunt. IIui Franckenctantumne Viribus vales, ut nolentes etiam rapias, & in tuam opinionem impellas, vehemens cst tua ista triplex quam moliris nu-gmio,certam victoriam tibi promittit. equidem Christus deserat necesse est Ossicium suum, vim tantam ratio Λ a a cina-

454쪽

' 3 ε IACOBI GORsCIIcinationum tuarum no perferet.Sed audiamus i drae istius nouae tria ora a-

perientis sibila, quς iste in omnem c- ternitatem mansiira profitetur e ethram enim iste vir tantus, vi ei omnia obe, diant, aeternitas etiam ipsi pareat, iussu eius Christum deserit, λογονq; temporibus circumscribit, argumenta sua in suo insano capite, modo nata, interminata esse iubet, & aeternitati consecrat vide nebulonem quos Veios flet, quam magnifice demenda-cijs suis se iactet, argumenta, inquit subiuncta quae inuictissima in omne aeternitatem mansura sunt: magnas vero, inquit Thraso,Thais agere grai tias;ingentes respondit gnato, no suffecerat dixisse, hunc nouum parasitu sua inuicta argumenta . . nisi Gnatonis superlatione addidisset,&inuictis is his. sima pronunciasset, & primum quidem hoc inuictum robur ab α, ἀτris argume ante partitus est, deducit, comparat-' sitie eam cum accidentibus,quae astu

. - ' is subiectis dependent, nec locum ad rem locatam praetermittit, diligeter aciem instruit, sangam cu peniculo

455쪽

APOLOGETICVs. 3 Iinstote locat, & cum multa nugatus sit de accidentibus quae eodem tem

pore in distatibus ioco subiectis esse

nequeant,&dontradictionem vanissimae argumentationi suae inscruerit, Deumq, potentia eius euertendae priuaueri t, subito totam argu mentationem illa, acutam, manca relinquit nihil assii psit, nihil coclusit, credo Caluinianoru tyranide perterritus,quos ad suam impietatem, & triu persona rum in diuinis abnegatione, nisi inscitiae danari a se suaq; idra vellent, euocabat, quos cia paru propitios videret tota acie illa, qua in Christu ducebat deserta,& capite primo no fortiter sibilante relicto ad secundum cosugit, nec ibi diu mansurus: est enim illud quoq; vi&primu vanum &nugato-rtu,& vide quam iste veris coloribus Disti ala frivim sathanς 1 e obsidentis, in se depingat, frontem asperam cornibus multis armatam ostetat, primo aggressu terret, magnoq; impetu sertur, cum mox ut nebula evanescat, sol est diabolus primo cogressu terrere, forte & inuictu monstrare,verum cum Vel cr

456쪽

3 ι IACOBI GORsCIIcem viderit, vel Christi nonien audi. 'uerit, totus disperit, hac arte in nostro isto Antagonista utitur, propo Prima viti nil acute, consarcinat multa, essenti-

mentum inco aS euocat, accidentibus omnia ar

'inat, & cum multa congesserit, nihil '

i' assumit, nihil in certamen deducit, ac nec coelusionem ipsam infert,nec iniuria: illa enim non nisi legitime pronunciatis compositis, & quae proposita fuerint assumptis,inferri non Potest, ebrium equidem scripsisse, α, magis mendacia vomuisse, quam itagitimam disputationem tractasse credo, quo vomitu eius relicto, iterum M. illi more canum repetendo, alterum aggrediamur, dc quibus

periori iis dentibus nos petat, videamus: inub. a m. ctum est,&aeternitati mendaciorum

sacrum; quid igitur sibilat hoc caputὶ Essentiam, inquit, Deus pater filio a se genito dedisse dicitur, distinctam tamen hypostasi ita equidem est, particeps est filius substantiae patris, Vm de consubstantialis ei Catholich dicitur equaerit deinde fueritne filius in patre cu generaretur necne, assumit,

457쪽

APOLOGETICVS. 37 nam hic videtur accuratius, quam in

prima illa legione copias suas instruere assumit igitur. Si erat, inquiens in patre, sequi necessario duas hypostases in patre fuisse, patris scilicet& fili j& ita unam persona patris, duas personas fuisse: acutum hoc cornu est, qcrnon modo λόγος Deus genitus, sed ne e δ' que pater euitare sustin ere que valciat, cum eo tradictionem in quam De fus decreto istius tanti Doctoris, nullam potestatem habeat, implicet co- tradictio equidem est, patrem Vnam , persona ui esse dc non unam, sed duas personas esse, scd cornu istud stramineum est, substantiam quidem dicimus unam & communem esse Deo

patri & filio, personas diuersas, diuersis proprietatibus distinctas , patris proprietas est generare, filij generari, substantia una & eadem, pro prietates, quod iam toties diximus, diueris: sed quoniam canis iste ad eudem vomitum siepe reuertitur, & ea dom inculcat, nos quoque quae illiti v M- opponimus,repetere necesse est,ne illius vanitati cessisse videamur, i c

458쪽

aequidem hoc suum cornu ut diligenetius muniat, de potentia & energia ilidisserit, Graecas etiam voces, Ut ipsisti ῖ imus Atticus videatur ni pergir, qu fucofacto, ad alterum cornu venit: Si, inquit, non erat filius actu & ene gia in patre, tequitur eum qui non Gxat, vel ex diuina essentia, vel ex sua ipsius subsistentia, vel ex nihilo productum esse& vide quam accuratus est hic,in luperiore argumento digereni do. ebrius erat, in hoc plane sobrius; repetit singulam ebra modosque producendi fili j a patre,ut e duobus, vel inficiatis vel refutatis tertium coci dat, ex nihilo productum , Ut drrianis placeat, Germanusq; eorum esse videatur,concludit. Vult enim suum

dogma illis praecipue probari, sed vide quam impudenter hic ut ubiq; Ggat, no ex diuina inquit essentia procuctus est λογος rationem statim mendaci j reddit, quia haec no generat, nec' generatur atqui hoc tuum mendacium Francken ta testimonio sacre scripturae,imo ipsius Dei patris voce refutauimus, teq; iniuria grauem Deo

459쪽

atri facere ostedimus, quem cu Omnibus vim gignendi, dederit, tu eu ste irile facias immemor legisDialecticoru,Propter ql aliud est tale illud certate magis tale est dicedu, si Deus pater est fons generationis, si eam vim ab eo omnia accipiunt,cur quς sis ea pre testas, qua alijs largitur,no illi etiam, ruel praecipue conu niatὶ quis mihi,in . 3

quit Deus, genuit istos, ego sterilis non pariens3& non quid qui alios patere facio, ipse no pariam dicit domi V α ι nus Si ego generationem cieteris tribuo, sterilis cro, ait dominus Deus tu Iu S, qui te Francken mendacij una cupopulo prς uaricante arguit videsim

pudentiam tua, Vides os tuu impuru, ori benedicto Dei te opponere, M Dujuisis Dei origantes de Deo philosophos Deo ipsi

anteferre ; quod equi de nemo facere audeat, nisi diabolus sit cum eo Cl mat Deus, filius meus es tu, ego hodie genui te, ante luciferu ex utero genui te, tu vero obsessus a d mone, nogenerat, nec generatur De', clamareno desinis. Eilde maior tu es ipso deo.

460쪽

posuisti in Aquilone sedem tuam, nomodo aequalis, sed maior Deo factus cs: unde tibi ista tant potentia , ut Deo conditori tuo te opponere audeas,equidem non aliunde,quam ab illo,qui in te sedens te docet,& quod ipse in sua hypostasi non sustineret, in tua audet. Vides igitur, quam improbe in primo i modo producendi diuini verbi egeris, & veritatem Sole clariorem negaueris, Deumq; men. dacem esse dicere non veritus sis, generare se ille testatur, λογον filium suum esse agnoscit,ex utero suo genita profitetur, quod tu totu daemone plenus negas,& ut Gygas nouus bellum Deo infers, genitus filius Dei ex sub Primo modo producendi filij DEI mentitus es,ita in reliquo toto argu mento mentiri non cessas , & quicquid dicis, de proprio tuo scelerum,& impietatis tuae thesauro profers, garrias improbum caput quantum Veiis, vel quantum daemon tuus tibi subijciat,fili' tame DeiChristus Iesus di ex substantia patris genitus, & hy- stantia diuina Dei patris: vi autem in