장음표시 사용
301쪽
Adl. cum auus, decond.&demonst. Lib. ij. Cap. xiij. a or
sub num. s. idem Gabriel. cons. III. Barthol maius Papius,num. II. Augustin. Beroe consit. Is v. Cum Atmericus, num. .lib. a. ut etiam inter arrogatos & arrogantem cognatio ascendetium descendentiumque consideret tir , glos. in c. i. de cogn. Ieg. ubi Henric. de Bohic, prope fi n.col. I.de Praeposit. Socin. ivn.d. cons. 32. Via bene consideratis, nina lib. I.lexque poenam filio sine venia patrem in ius vocanti iri gans, in filijs arrogatis procedat, i. adoptiuum, in princi Ede in ius voci Socin ibidem, num. I 2.& Roland de Vati cons. 18. In praesenti consublatione,nu .as.lib. a. Et denique arrogati eius dem iuris iunt, cuius legitimi & natu rates exuet stunt, Nam uniuersaliteri patri arrogatori defuncto ab intestato exclusis alijs agnatis succedunt, sique filij legitimi & naturales adsint, insimul ab intestato ad successionem pergunt,l. si
te parens,C.de suis & legitim l nec ei,s. praei rea,& l. si arrogator, Ede adopt. Socin. iun .consit. I oo. Pro habenda,num. 33.lib. 2.S. at ij qui, Instit.de haeredit. quae ab intestat. defer. Hieronym. Gabriel.&conlis. II 3 .num . . etiam si I gitimi & naturales nati sint an re vel post arrogationem, d.I.si te patens, Ioan.de Anan.d. consi. et . Viso casii, in princ. Iasi in d.I. si arrogator,num. I a. metin.in L n.in fin.d.tit.de habredit. quae ab intest. deser. Gabriel. ubi supra, num. et . & Andreas Tira quelian tract de iure primogen.q. 8 . num. 2. Sicut etiam filio arro
B gato pater arrogator i ab intestato succedit,
mortuo autem filio, Instit. de acq. per arrose Ias. consi I.Circa primum consultationis a ticulum, numero s.lib. . cui etiam quaeretants utinaturales si absque cauia ex haeredentur,ut per Martin. Laudens.d. cons. 33. in princ.intelligendo quod quamuis impubes quaere Iam nohabeat, quoniam ex constitutione Diui Pij
quartam consequitur, I. Papinianus,S .pen .dein ossic testam.tamen pubes cui ex dicta constitutione quarta non debetur quaerelam habet, S. tam autem, Instit.de inossic. testam. Ia Lin d l. si arrogator,num. 3 6. Gabriel d. cons. III. n
Et in ipsos ut in legitimos di naturales domidio nium continuatur, Aretin. in s. adoptio, in princ. Instities exhaerti. lib.GabrieLubi supra,
num. 23. Et quod arrogatus testamentum arrogantis rumpat nisi instituatur vel ex hiredetur,rit Instit. quibus mod. testam. infirm. in princi Cyn .in l. r. C de adopti Benedict. Capr. consi . I Oo. Cum prout in facto, in princi unde vid
tur in praesenti quaestione concludendum, stantibus inquam praedictis,quod arrogati sub hac Lege ad substituti exclusionem omnino inclindantur ex quo tot & tanta a iure consequuna et turs Praesertim quia in arrogatione et cevat tibia facilitas eludendi ac fraudandi substitutum, ratioque ex d. l. fideicommissum, de condit. &demon.& d. l. si quis ita,S.I. dei T. 2. desumpta: Is cum arrogare filiosque legitimare, i sit der seruatis Principi, Spec. in tit.delegato , L nunc
ostendendum,uci sic. Duodecimo, Caprid.consil. io s. num. 3. Signorol.de Homod conlit. 3 p. Quaeritur,col. a. versic. Sed arrogatio,vbi inter
adoptionem & arrogationem discrimen constir tuendo, dicit maius esse , t cum quis sui iuris existens alterius potestatem intrat, quam cum ille qui sub unius potestate est, sub alterius p
testate constituitur,l. non est nouum, C. de aetempl. l. haeredes,S. si pluribus, E fami l .ercisc. I. uni c. aede bon. possiex testam . milit. coniungendo l. ex eo, aede milit. testam & in arrogatione, Socin. iun. d. cons. I oo. Pro habenda, num. 3 I. lib. t. Vnde cum arrogatio(ut est dictum Principis autoritate fiat . r. Ede adopt. Stephanus Bertrand .conLITS. Non dubito, num. . lib. I. I s omnem l sane fraudis suspicionem excludit, Lomnium, C.de testam . & insuper quae ab aut
16 ritate Principis pendent i imssibilia censem
tur, l. apud Iulianum,S. fin .is. deleg.r. Dyn. in cap. Deo dicatuin,deteg.tur. Bald. in c.ad haec, tit. hic finit. lex, Franciscus Aretin. in I. continuus,& illud, in princ. deverb.oblig. Signorol. d.consil. 3 p. colum. r. versic. Tertio impossibilium, Paris. cons. . Et si in praesenti cauti,num. i8.lib. I. Ferret t. conss. Quidam miles,num. Ceis. Hugo, cons. q. Est quoddam,nu. 2.co si.iii. Omissa seriosa iacti narratione, num. I8. Praesertim quia ut impuberis arrogatio cogni-i ta i causa fieri debet, s. cum autem impubes, Instit. de adopt.Lnec ei,S. cui eorum, Eeodemtit. l.causa cognita, ubi glos & Alexan. de vulsde pupili. glosi in l. non aliter, Ed. tit. de adoptat. cum eum quem, C. eod. tit. imo adhibenda
I 8 ingens ac magna est inquisitio, et glos. Salyc.&alij in l. a. C.eod. Placen . in summa, Gulielmus de Benedict. in rep. c. Raynutius, in vel b. vli rem, num. i Ti.de testam.& quemadmodum magistraliter Hieronym. Gabrielius inquit, inquia rendum est non solum de his qui ad utilitatem pupilli pertinent, nempe quae facultates viri u que sint, qui mores eius qui arrogare vult,qua causa moueatur, num a tactio vel cognatio imter eos intercedat, d.l nec ei, in princ. & S. e rum, de adopt. S. cum autem impubes, Institi eodem tit. Sed etiam de aliquibus personam arrogantis concernentibus, nempe num minor sexaginta annis sit, ut liberis potius procreandis studere debeat, num ve liberos habeat, vel alios arrogarit, d. l.s pater familias, S. fin.& d. l. nec ei, S. praeterea, Parisconsi. ap. Cato, D mero 3 s. versic. Suadetur etiam,lib. a. ubi seriabit, de aetate potissimum inquirendum, iccirco vocari debent etiam consanguinei eius qui a rogandus est, non pro eorum interesse, L curri adoptio,
302쪽
a od D. Iosephi de Rusticis Commentariorum
adoptio,de adopt. sed uti defensores pupilli, de rebus iaecessarijs iudicem instruant, i. a. I bi omneS, C.de adopi lacob. de Are inl.adoptio non iure, de adopt. Albertc. in d. l.nec ei,S. e rum , & si cosanguinei non adsint, amici vel alij a quibus iudex instruetionem recipere valeat, iuxtil. 2. Q de his qui ven .ael. impetri Alberitaind.S. eorum, Elia in si arrogatio coram Prin-rs cipe t fiat, nisi Princeps aliud velle exprimat,glo Lini. non enim aliter,de adopt. Bal.& Odoired. in d. l. si paterfamilias,s.fin. de adop. idem Bald. in d. l. non enim aliter, num. 3. ubi limitat, Nisi Princeps ex certa scientia aut horitatem,&decretum interponat, Sest text. ind. l. C. de adopt. traditque Hieronym. Gabriel. d.
coi s. 2 2. num. 3 . ubi num 3 6. declarat arrogationem pcr Principem quatuor modis fieri, ut per eum . Sic etiam in pubere aliqualis causarao cognitio et requiritur,d. l. spaterfamilias,S.fi. cum legibus sequentibus, de adopt. ubi Alb ric. declarat, dispositionem eius dom S. fin. p beri etiam communem esse, licet Gabrielius, consi. 23. Arbitror at rogationem leuissimamur in pubere cognitionem is uilicere asserat,num. . ubi requisita prosequitur ; Et tanti est pondia deris tui per procuratorem arrogantis confici non possit, i. post mortem, ubi Bartol. C. de
adopi . cum adductis per Socin. iun. d. consito oo. Pro habenda, num . o. lib. i. triplicem rationem egregie reddentem: a iudiceque arr dis gantist talenni Eandam esse, non arrogati attestantem, num. 3 s. quod etiam tradit Carolus Ruin .consi T. De pluribus, num. 3. lib. I. deli acque dissicultate arrogationis respectu adoptionis, idem Ruin. cons. 1 3. Proponitur, sub
Haec secunda ratio multis contexta propositionibus non urget, nam negari non potest filium arrogatum proprie ac vere filium non cLa se, sed ficium t a lege induetum,ut it idit Ioan .
de Ana n. conL T. Una viso, num . . versi. Hoc
dis probatur, & sic filium ciuilcmi S lcgitimum, Capr. cons. Io S. Cum ut praesupponitur, num .as. Vnde Bald. in d. l. si arrogator,colum. 3 dicebat, in arrogato iura ciuilia vere & naturalia difficie concurrere, et quem rcferendo sequitur Hieronyni. Gabriel. d.cons. II 3. num. T. lice et et que arrogatio naturam i imitetur inquis tum potest, I. adoptio,is. de adopt. S. minorem, In
illi. eod. tit. Socin. ivn.d.cGns.loo. num. I. libro t. tamen arrogatio nexum illum naturale
ex quo resultat pietas inductiva dispositionem huius textus non operatur, no mirum si patria potestas non inspiciatur in proposito, sed sola causa n ituralis, nec etiam susticiat quod quis ab intestato succedat, sed testantis voluntas ac votum sequii itur, quod videtur deficere cum verba testatori, (, t dicebat n) naturaliter de ve-rh non autem ficth debeant intelligit isti enim
arrogati imaginem filiorum gerunt, sed verita- et 8 tem naturae et non retinent,l. filio quem pater, de lib.&posthum. quodque per fictionem estas tale, non dicituri proprie tale .lege Cornelia, in fin. de testam. Non obstat quod in arrogatione non consideretur illa facilitas substitutuit raudandi, cua Principe fiat, & quae a voluntate Principis pendent quoad alios impossibilia credantur; Nam responderi potest, Psimo quod quae soli-3ota sunt per Principem t concedi impossibilia
non reputantur, Francis c. Aretin. in v. l. continuuS,S. cum quis,circa princ. de verbor. oblig. Maith.de Afflie . in cap. t. num. i. de prohib. Istud.alie n. per Lothar. Dec. in I. r. num. 3 i .Ede ossi c.eius, Natta conscio. num. I o. Soc iun. cons. si . Eleganter & docte, ante fi n. num. t o. versi c. Nec verum est, lib.a. Franciscus Bursat. plures allegans cons. 36. num. et q. Augustinus Bero. cons .i o. Prasentem consultationem,numero et S.lib. p. cons i 3. In causa quae coram arbitris, mim. 6 lib. i. Ioan Petr. Surd. consso. Presbiter Bartholomaus, num clo.&est text.in I.qui cum maior,S. I . Ede bon. liberi.& Ar tin. at lcgat alium text. in I. i. ff. de his quae poenae nom. Qitod adeo veru inest,ut quis non ex-33 cusetur t a culpa cura Principe dependens nopetierit, Bald. cons. 3ys. Pro Domino Dynal-do,col. r. lib. 2. Paul. dec a sir. cons. 32. visis omnibus supra scriptis,col. 3. circa med. libro I. Aym. Craucti coni lat. Scripsi alias, col. 3. nu.i o. vel sic. Ad istud respondeo, Secundo quod pendcntia a voluntate Principis impossibilia 32 non censentur, t cum voluntas Principis adactus validitatem necessaria est, puta si pater spurium filium institueret si legitimabitur, S cin. in I. quidam relegatus,colum. 3. versici SE-cunda est, Ede rebus dub. ubi exemplificat, &concordantcs allegat, traditque Bald. iii l. r. in princ. C. de instit.& substit. sub condit.se 2. pro
quo dieto Baldi, Socinus in loco predicto esse
casum ibi considerabat, non voluntas Principis restituentis seu impetratio restitutionis ad validitatem legati necessaria erat, quod alias tanquam incertum non valcbat, licet Socinus quo ad illud de spurij institutione ad eundem mei Baldum alibi se remittat, remque clarius extricare conetur,ut per eum. Tettio,dicta propositio vota est, quandoco cessio Principis gra-33 tio sat esse debet, secus si iustitiae funda metum haberet, ut probatur ex ijs quae notabiliter voluit Cyn. in l. ii n. C. de sentent pass.& Bait. in l. cum quis, S. si pro reo, st. desolui. Propterea cum arrogatio sit de solitis per Principem concedi, ev eius voluntas ad actum validandum sit necessaria, non sit etiam gratiosa, sed iustitiae fund .imcntum retineat, arrogationis impetratio imis
303쪽
Ad l. cum auus, de cond. & demonst. Lib. is. Cap. xi ij. et os
tio impossibilis censeti non debet i Non obstat
causae cognitio, na volenti impedimentum non
affere, nec huiusmodi difficultas solennitatem debitam respiciens in ivrc considerabilis est Minime urget si diceretur arrogationem legiti-inationi simile videri,cique aequiparari,& con- 3 sequenter et argumentum de arrogatione ipsa adlegitimationem validum esse, glos. in l. I. ad fin. st ad municip. Bart. in l. Gallus, S .nunc de lege, Ede lib.&posthum. x bi Andr. Alciat.
in s.forsitan,n. I S. Ludovic. Roman. cons. Isq. In proposita conclusione, in . dub. Carolus Ruin .consil. ii 3. Proponitur, num. I S. lib. a &cons. I. Quamuis, num. 3. lib. 3. Rol.de Vall.conLy6. Decreueram,nu. s. lib. 3. cons. 88. In causa, num. I f. lib. i. Et iura loquentia de arrogatis habere locum in legitimatis, i. iubemus, in fin. C.de natural lib. & Alciatus d. num .is. scripsit. Nam respondetur,quod etsi arrogatios i legitimationi t similis sit, ut dicit Bald. in I. t.
bemus,idem Bald. in l. filius a patre, S. I. versi c. Adde quintum modum, is. de lib. & posthum. Iacob.de Beluis in auth. qui b. m . natur essi c. sui, in princ col. 2. versi c. aeritur nunquid I gitimatus, & in Disput . quam ibi positit, col. s. versi c. Secundo eodem argumento probatur, per text. in l.non putauit , S. si quis emanciparum , is de bonor possi contrarabul. Alexanssi in rubr. num. 3. d. tit. de liber. & posthum. Ins 6 tantum quod per arrogationem t veram lcgitimitate induci dixerint, glos. Instit. de adoptiin princ. Francisc. Arctin. ini. ex facto, in princ. colum . ia. versi c. Quod autem legitimatus,de vulg.& pupill. Socin. in l. Gallus, S. si eius, colum. . versi c. Sed ultra, Carol. Ruin. cons. 6 T. viso themate,col. 3 ante m. 3 versic. Sed sicut
ille modus, li. g. cos et s. Quia de pluribus quσ-ritur,n i . versic. Et idem quoque vult,& n i'. cons. 6. In quaestione quae Proponitur,n. I . infin versi c. Non enim secundum eum, cons. s. Primo videndum est, n. 3. versi c. Quemadmodum inducitur, consis . Vt eius de quo qua ritur,num. I I. versi c. Sicut etiam ,eodem lib. s. Eol. de vali d.conLy6. num 28. uersi c. Ideo
aliud, lib. s. Haec similitudo siue aequiparatio, s non et in omnibus uersatur, sed in aliquibus, ut
dicit Ruin. dicto cons. I 3. num.ls. lib. s. sicut enim arrogatur is qui sui iuris est, i. r. st de adoptio. ita legitimatur natus illegitime, qui in alterius potestate non est, S. fin. Instit. denupt. S.generaliter, auth. quibus mod. natur. CL c. sui. Item sicut legitimatio est de reseruatis Principi, ut not. in s.fin. auth. dicto tit. & in S. illud, etc traditur in cap. per uenerabilem, qui
fili j sint legitim. ita&arrogatio, dicta l. a. de adopt. Et ultra praedicta ad instar eorum qui legitimantur arrogati in potestatem arrogantis una cum filijs suis & bonis eorum etiam prius quaesitis saltem quoad usum fructu hodie transeunt, S. illud, Instit .de adopt.&I. si paterfamilias in printil.eod. unde cum in proposito nulla adsit inter ipsos similitudo,non potest a simili argumentum deduci uel ab aequiparatis; Nalex in arrogatione circa substantiam filiationis 38 disponit, i quia efficitur filius qui non erat, in Iegitimatione autem stante filiationis substantia additur qualitas,quia de illegitimo fit legitimus, ut dicit Nicol. de Neap. in I. excusare, C. de Excus. tui. cuius tactura cum alia Barioli reperitur, ut ualde differant cessante illa naturali anguinis coniunctione in ipsa arrogatione , hancque differentiam considerant, Ias ind. l. Gallus, S. forsitan,colum. q. uersic. Adde quod alio modo,& Soc. iun cons. Ioo. Pro habenda, nu. s. lib. 2.quicquid in cod.S. forsitan, nu. I S. in contrarium uolueris Andreas Alciatus, &isio respc tu sacilius lex lcgitimationem concedit qua arrogationem, ut Nicolaus de Neapoliasserebat, cum facilius inducatur q ualitas insi-3s mul t c si substantia, iudit. not. in I. talis scriptura,S.fin. in glos fin. Ede leg. i. cum simil. adeo o quod uerum sit plus esse lcgitimatuinto uam arrogatum siue adoptatu, seque haberi uti excedentia de excessa, Bald. in I. si te pirens, C. de suis & legitim. dicens legitimatum n .it ut lia primordia habere,nam esse spurium q uod a. muelamen est propter quod filius non dicitur,tamen ipsa generatio non potest aboleri: sirini que notatur in L manumissiones, Cde iuuit. deiuri traditque Ias. cons. o. Absolui alias, co- Ium. ante penult. uersic. Non obstat etiam dum ob ij ciebatur ib. s. Subdens legitimationem fa r uorabiliorem tarrogatione censeri, post Bald. iii l. neque absens, in fin. ff. de adopt. & Iasone sequitur Rol. de Uall. conii l. y6. Decreueram, num. 3 o. uel sic. Inro legitimatio lib. s. qui de Socino iuniore meminit; Nec in conueniens hoc uideatur, quia uarijs diuersisque modis filius per lcgem fieri legitimus potest, ct plus
uno modo concedi quam alio, ita quod uere legitimus uno modo plus habeat, & factus uta a re legitimus t per alium modum minus consequatur, ut declarat notabiliter Carol. Ruin. consis . Vt eius de quo qua titur, sub num io. l. f. uersi c. Quia uarijs modis, lib. s. Non est
itaque uis facienda in similitudine, Primo cum huiusmodi argumetatio ita demum procedat, 3 si similitudo in eo ad quod icoparatio fit ue setur, quando aute duo similia sunt secundum . quid &non simpliciter, tunc a simili argumentatio non procedit, si in eo in quo comparatio fit similitudo non ad si ut uolunt Archid. D minita & Praeposit. in c. relatum g .distinct. &apertius Abb. Panormit. Io dc Imol. Fel n.dccateri, in c. translato, de costit. rursus Pano m. S in cap.
304쪽
, os D. Iosephi de Rusticis Commentariorum
in ciconstitum, in a. not. de appelI. similitudo enim secundu Io.Andri in Cnon potestaee prPhen.lib. d. in nouell.allegantem Letium super Topica Ciceronis,est rerum disterentili teade comparatio seu qualitas; Hinc dixit Baian l. i.
in princ. Edei ivr.quod similitudo est re 3 cta adaptatio quado fit processus t ab uno particulari ad aliud particulare, per aliquod viri.
que comune existes,puta per eande rationem,
I his solis,C.dc reuoc.donat.& l. non solum, S. qui primipilu, ubi pulcher trat. U.de excus tui. Sique argumentatio recte sumatur fortis habe 6 tunt alias autem fragilis valde est,ac uno pede claudicans, unde data etia parua dissimilitudi-
ne argumentatio i no currit, ut voluit Anton. de Butran rep.c.fin .co So. de consuet. cum igitur nulla in hoc particulari identitatis ratio adsit nullaque similitudo ne&u naturae cessante, merito dicta argumentatio non procedit nec constans est. Secundo,argumentum a simili no tenet, ubi Sin aliqua parte ius naturale luderetur,x t singulariter scribit Bald. in c. i.antefin.tit.anagn vel
fit. Paul de Castr. in l. lege xij. tabul. C.de legit. haeredib. sed ita intelligendo & arguedo ius naturale lineretur,tribuedo arrogatis & ciuilibus filijs vel legitimis,quod ex naturali pietate filiis naturalibus debetur, ergo a simili argumetatio inessicax redditur. Tertio,ut dicit ide Bald. in I.
data opera,n. i I .versici Na argumentum, C.de
.s ijs qui accusinon poss. argumentu i a simili est
arguments ex coniectura,& ideo in casu no dubio hoc argumentu coniecturale cessat, ut nota in auth. quas actiones, C.de sacros ecclesi& f cit L cotinuus, S. cum ita ,de verb.oblig. cum in incertis no certis Iocus coiecturis tribuatur,sed coniectura nunc desumpta ab altera potentiori eliditur, verisimile enim est testatore non sic arrogatos (ut est dictum) diligere ut naturales,in quibus sanguinis influens ratio viget, no ab re igitur ea de argumentatio claudicat ; Et ita etiaaequiparationis argumentsi submouetur atque
tollitur, Primo, nanon indistincte omnique casu procedit taleque prssuppositum semper v rum non est, & quia aliquo casu potest cessare, i o ab eo et non est arguendo,ut dicunt Raph. Fubgos. & Sabet in l. mancipia, C. deserv.fugitiv. aliosque allegat Dec. consas, Visis,n. .&sic
data instantia corruit cosequentia, c.sicut urgeri, I.q.t. & instatia diuersa ex hoc textu collisiatur,& exd. S. cum aute, cum ibi not. Secundo,s i illa propositio i volens quod duo aequiparata,&c. procedit quado per via regulae squiparata sunt, ut dicit Francisci Aret. in I. Gallus, S.&quid si tantu, in .nolide lib.& posthum. Soc. in l. si mihi& tibi, Dregula,de leg. I. & Recenti in I. a. cod.tit . quae quide aequiparatio seu exm quatio nullabi repentur. Tertio, obiectio tollis et turina illa regula in casu et squiparato procedit de non in alijs, sique in casu indiuiduo aequi phratio uniuersalis est et, v t dic sit Ludou. Romanis cons. I s. Amplissime Doctor,versi c. Tei tio respondet, & Matthesilan . in tractat extet,sionis, col. 6. veriore itaque ac etia tutiorem opini
13 nem superiori contraria et esse existimo, quod arrogati sub dispositione huius textus no intelis ligantur, nec ad substituti exclusione prosint; s Na si in expressa conditione i ita csicludit eminentissimus, ac subtilissimus Doctor Francisc.Arct in l. ex facto,col. I O .versic. Sed ista resposio nd videtur omnino lassicies, a qua sane se tentia non recedit ex ijs quae tradit ibi,Plus t men placent resposiones praecedentes. Mou tur Aretinus, nam quod ipse testator in casu &fortuna posuit, vir u scilicet grauatus sine liberis decedat, non debet ex facto siue voluntate grauati pendere: Et in hac lege conditio tacite subintelligitur tanquam plus dictum & minus scriptum; ipsumquc sequitur Francisc. Manti c. in traei. de coie 2. v It .vol lib. I I. tit. S. col. 2.sub n. . &ante eum notabiliter id e concludit Soc. sen. cons. 226. Quaestio prs sentiscosultationis, col. I.n. . in fin. lib. a. multo sortius hoc in taciata & a lege subintellecta conditione quae in naturali pietate omnino residet concludendu est.
ss Propterea fili j arrogati et sub statuto sceminarum exclusi uo masculis existentibus non imcluduntur, ut scribunt Io.de Anan. d.conset T. Cum viso,col. I. n. s.& inse ubi Ludovici Bol gnin. in addit. n.y.& iusta Iasin l .in ius vocari,S.praetor ait,in .noli num. I 3. versic. Hinc est quod stante statuto fide in ius voci& Soc.iun. d. cons. 32. nu s. lib. I. Nec in emphyleusi pros6 se & filijs legitimis ac naturalibus t rccepta succedunt, Hieronym. Gabriel. consis I. Bartholomaeus accepit,col. I.in princi Nec etiam in seus dot secundum Socin. iun. conssi. Quia prD sentis consultationis, num. 3 3. versic. Et circa arrogationem, lib. 3. Quamuis at rogatos per
38 Principis beneficiu in seudo i succedere posse
assirmauerit Andr. Alciat.cons. I I. In quaesti ne proposita, in princ. lib. 3. Sicut etiam Bald. Aluaroti. Cardinal.Alexandrin. & communiter seudisti in c. r. S.adoptiuus, si de stud. fuer. controuersi limitant illum texti non procederess in filio adoptato et re licentia Principis,ut possit in seudo succedere, talis enim filius erit habilis ad successionem studi. Quod quidem confirmatur per ea quae habentur in S. naturales, dicto titi ubi glos ac ceteri omnes concludunt,6oquod licet naturalis legitimatus et in seudo non succedat, tamen si si legitimatus a Principe cum potestate succedendi in seudo, tunc utique uaccedere poterit, cum dispositio dictis. naturales , sit de iure positivo, cui Princeps di etiam sine causa t derogare potest, & vimumque
305쪽
que eleganter tradit Curi. iun. cons. I 38. Ha hita diligenti ac matura consideratione, col. a. si ib nu. 6. vel sic Cum igitur,ct in naturali legitimato tradit Alciat. d. cons. II. num. 2.
Quod intelligendum est ut per Andream de Iser n. in d. S. adoptiuus,&Cardinat. Alexandrinum , visi sint filiae quae ex pacto in seudo succedere possunt, nec iste quidem ita adopta 5 et tust excludit, quin potius ab ijs excluditur.& Andream, ac I/rspositum sequitur Tiraq. inrep. l. si unquam, in vel b. Susceperit liberos, num. I 2. versit Tamen haec limitatio, C. se reuoc. donat . quanquam etia cum filia succedit in laudo, hoc intelligitur masculis deficientibus, non alias, c. r.S. filia,tit. de success. scii l. &Andreas Tira queli in precitato loco admonet. Opinio tamen Socini hic,vera ac conclud cses sortasse videretur, in nepote t arrogato in filium ab auo materno, nam cum in eo ciuilenaturaleque vinculum concurrat, S. sed hodie, Instit de adopt.S. sed ea omnia, Instit.de hered quae ab intcst. qui etiam suus patri arrogatori incitur, S .pen. Instit. de adopt. l. cum in adoptiuis, circ. fin. C.eod. tit. S. in nostra autem, d. iii de hi red. quae ab intest .desen in succedendo nihil differt a veris legitimis & naturalibus,ac cucis pariter ab intestato succedit, i. si te pares, &ibi Bart. C.de suis & legit. glos. in ver b. ab int stato, in d. S. sed ea omnia, August. Bero. con- sit. I 3. In sententiam, n. 3. lib. 2. conLIq. Nihil.nu. 3. & consi I. Pro responsione,n. .eod. vol. Et ideo nepos iste ab auo materno arroga- tus sub statuto t foeminaru exclusi vo contin
tur,ut voluere Corn.cons. 8 s. Plura dubia,n. . in h. lib. 3. ac Bero. d. cons. I S. D. . cum incocvt est dictum) iura naturalia & ciuilia necnon iura sui talis ac successionis concurrant, quae in vere legitimo ac naturali consuunt de reperititur :& d.cons. i .nu. 3.3: 6. dicit nulli dubium 63 esse, per modum legii lae& extensionisi a iure antiquo aequiparari filium vere legitimum &naturalcm, filiumque ab auo materno arrogatum, & quo ad patriam potestatem, item quoad sui talem, acetiam quoad succcssionem ab intcstato, ut in dictis iuribus: Nec non vitan- qua ira post humus effectus rumpere testam e tum possit ratione praeteritionis, ut per Alex in rubr.in princ n. t. st.deliber.&posilium.vbibocin. & propterea sub statuto comprehendi virtute aequiparationis inter eos factae extensi-- , , per modum regulae, per id quod voluit gloss. & ibi Bart. Bald. & alij in l. si quis seruo,
in finalibus verbis, C. desuri. ibique Paul. de Castr. multum eleganter dicit, hoc fieri non Pcr Extensionem activam sed passiuam. Hinc est primo , quod iste ab auo maternodo arrogatus t prate iri do bet nepoti ex filia nonariosato, qui actsi vinculia naturae in illo adesse dicatur,non tamen ciuile; Secundo quod ipse concurrens cum spurio legitimato, illi etiapra fercndus esset, in spurio enim legitimato
nomen filij naturale non concurrit, auth. ex complexu, C de incest. nupt. sed duntaxat fi- iij nomen ex legitimatione, ut utrunque scribit Bero. d. consil .is. Pro responsione num . . subdens nu. 3. & . quod licet simpliciter adopta tus scu arrogatus ab extraneo post emancipationem nomen fili j perdere dicatur, taliter quod ex haredatus vel pi steritus testamen tu inrumpere non possit: tamen secus esse in armo I ga tot ab auo materno,qui si emancipatus sucrit &polt emancipationcm praeteritus Vcl haeredatus, testamentum arrogatoris rumpere
Potcst, prout contingeret si filius legitimus&naturalis praeteritus fuisset, ut inquit glos in
ver b. Admittantur, in S. minus, Instit.dchsrcd. quae ab intes . per texi expressum in I. a.S .adoptiui aute, Ead Tertyli. per quod apparet etiapost emancipatione huiusmodi arrogatum de 68 familia consanguinitateque taui arrogatoris intelligi, l. r. in fin. de suis & legit. Et quamuis
Petr. de Anchar. cons asto. In successione ab intestato, col. 2. post med. uelit legitimatu potentius ius habere in succedendo contra testamen tu quam arrogatum, ei multipliciter ualideque respondet Bero. in precitato cosilio n. 6. uersic. Nec aduersatur, ut insistendtim non arbitrer; Et quo ad comprehesionem sub statuto praediisto, quicquid dixerint in contrarium &de communi attestati fuerint Moderniores in d. l. si unquam, pro arrogatis tamen ab auo materno magis communem opinionem stare scribit Alberi. Brun. in traei. quod stanti b. mascul. in s.concl.quaest. I 3. & de eadem attestatur Augustin. Bero. d cons. II. num. II. & IJ.
HYPOTHESIS . Spirituales filios a comprehensione sub hae
l. cum auus, ex mura opinione Interpretum omnitio arceri.S U M M A R I V M. I Andream Tarbatiam communes ac veras opiniones sape impugnasse, cst nouas quastiones adimuenisse, O num. 28. 1 Filio, Pirituale, sub didrisitione Lcum auus, non ineladi, nec substitutum excludere. 3 Coniunctionem magnam inter leuatum, O leuantem a sacro baptismatis fonte, oriri. Patrem siritualem rosio aut ex fonte sacrosuscepto, vel pro eo quem in chrismate tenuit non tecti bicari; Sedulis M. I o. l . O Is.s Filiatione stiritualem, resectu successonis nuhu operari
306쪽
a o g D. Io hi de Ruiticis Commentariorum
6 Filiationem stiruauissem, cognati renemque, res' ctu matrimonis emacem esse: cum contraheae. dam impediat, O iam contractum Hrimat. cognatianem stratualem per catechi m, impedire matrimoniam contrahendum, sed iam contractum non dirimere.
8 Impedimentum ex cognatione sirituali resecta matrimoni, proueniens, maius esse impedimen
y Romanam Ecclesiam super cognatione s=iritu Inunquam disse asse.
II Edictum de testibus, cenarum persorumprohibitarium esse: in qua prohibita non reperauntur admissae censeantur . I Filium siritualem compater alere in emtem collapsum teneris est num. I S.I 6 Adoptiuam filium agendum esse.
se,si ex his at quis iudex existat.18 Iudicem ex leui a causa recusariposse,s n.Is. et o Patrem in ea af horum, familiaque Maticem attenta eius qualitate esse pesse. a r Patre Pirituale in ius ab que venia non vocari. a a Socerum, es socrum dissoluta etiam ag nitate,inius sine venia vocari non posse. et 3 Reuerentia,dissoluta etiam a nitate perdurare. a Patrem siritualem, fliumque in sesidam con Gniri nequaquam posse. a s Patrem Piritualem pro uuato ex sacro Honte, apud Deum Metulere. 26 Patrem siritualem occidens perinde teneriae si
patrem naturalem interemisset.
et et Fimum siritualem pro iniuria mensque patri
et ' M a Pirituatii, in expressas sine oberi, dum
ferit conditione, subliuisum non excludere. 3o Cognationemsiritualem,adius reuerentiali re
ferendam esse. 3I Ls unquam, C.de reuoc. an . in .se Piritu
tibus non procedere. 3 2 Amb. res qua,C.commvn.de legat. sessionem,
MFH, spiritualibus conquiescere. 33 Spirituali cognatione personas coniunctas, sine
mandato pro coniunctis non admitti.3 Verba iniectamentis, naturister aepropriEnon
autem me assumenda esse. 3 1 Ciuiliterfactum, naturalifacto non aqui cerer Si te tora alitu naturasiter feris retulerit. 36 Patrem , filiumque de naturali intestigi.3 et Spiritualis cognatio nunquid, baptismatis reueratione contrahatur, remissu).3 8 Minorem annis decem ct octo non passe siquem de sacro fonte Duare hso cognationem Pirituasemper procuratorem comtrahi non posse, O num. Q. i cognatione sirituale inter Iudaeos non contrahi. a Franc scam comanum Iurisconsertam Parisiensem laudari.
T 3 3 ac varias in iure ciuili
quaestiones Andreas Barbatia nimis subtiliter proposuit,opianionesque edidit, quas si retiacuisset compressissetque, maxima profecto molestia carer mus: cum si velut penitus inutiles ac ieiunas illas posteriores Iurisconsulti praeterijssent,occasione aliquibus fortasse easdem aut amplectendi, aut de ijs valde dubitandi praebuissent, ut congruentius fuerit illas crescentes non solum succidere, sed radicitus conuellere atque extiri pare: studuit Andreast iuridicas ac veras sententias impugnando,& quasdam nouas sed sallaces opiniones saepe construendo aeternitatem nominis sibi comparare, illius exeplo qui Dianae Ephesiae teplum incendit, ut veteres testantur,interque eius similes quaestiones illa etiam conspicitur, nunquid haec lex in filijs ex sacro fonte leuatis quos spirituales vocat, locum sibia vendicet; Et assirmativam sententia tis semet Barb.in d.l.cum acutissimi,col. i I a. versic. Ni hilominus hoc est mihi dubiu,C de fideic. pedit inaciter amplexus est, que sequi videtur Amdr Alciat.in l.Gallus, S.forsitan,subn. 2 2. ver sic. Pro ea tamen facit, is de liber.& posthum. Ad hanc opinionem probandam inducitur Primo,na inter leuatum & leuantem in baptis 3 mo magna coniunctio t oriri dicitur, quemadmodum scribit idem Andr.Alciat.conLa.Tria principaliter,n. 26.lib.i.quod ex textiin c.ita diligere, Io. q. 3. elicitur, ubi Nicolaus Pontifex resimndens ad cosulta Bulgarorum sic inquit:
Diligere debet homo eum qui suscepit ipsum
de sacro fonte, sicut patrem, & secit glos. in c. seq.incip. pyctatium, in verb. Multo magis,dicens arg. illius text. patrem spiritualem magis diligendum esse quam carnalem: cui consimulis est glos. in c. qui dormierit, 2 .c. a. copula spiritualem magis quam carnale esse asserens . Ex qua quide spirituali coniunctione uarias illationes Doctores afferunt,quae ad nostrae quq stionis decisionem facere videntur. Prima est, na sicut carnalis pater testis pro filio esse no potest,s.pater, Institale testa.l. parentes,C.de te stib.I.testis idoneus,sLeod.tit.ita nec pater L ritualint pro eoque ex sacro sonte suscepit aut in chrismate tenuit, Bal in I.generaliter,in fina- lib. verbis,ver. Ex similitudine,ifide in ius voci Raph.Fulg.in I. f.prstor ait,eod.tit. Salyc.itil.si quis alumna, in fin. C.de nupt. & in d.l. t
307쪽
sc.Tri simo repulsitur,tit de aleat. Si phan,
Sed haec riuio debilis est atque inedicax , ut aliae omnes illationes parum ad terminos huius contextus conferunt, quas certe referre dusplicet, haec enim spiritualis filiatio per bapticinum aut constrinationem respectu siccessi di nis i non consideratur, ut tradunt Bald. in a th. nisi rogati,num. I s. versi c. Sed tunc quiro, o ad Trebellian. Anton. in capit transmissae, extra qui fit. sint legitim. Panormit in cap. tamia, colum. 3. e .lit.& Cardin. Alexandri n. in cap. r venerabilem, S.quod autem, sol .r I. infin. 3.quaest. princ Gulielm.de Benedict. in re p. capit. Raynutius, in verb. Et uxorem nomine Adelasiam , num. 6 I. versic. Et tales etiam, ex tr. detestamen. Benediet. Capr. consil. io 8. Cum ut praesupponitur, col. 3. nuin. I S. versici
Sunt de secundo, Nicol .de bald . de Perus. intra t. de success. ab intestat. lat. 3. num. s. ue sic. Septima & ultima species, de lal. II. col. a.
iret sic. De filijs spiritualibus. Ludovic. Bol
min. in additi ad Mathesii l. in eodem tractat.1ol. 8. in addit. incip. Vltimus gradus,num. 8 I.
vetii: Quid autem in filiis nulli bi enim reperit ut istos filios succedere, sed ut dicit text. indicto cap. ita diligere, inter fratres & filios spirituales gratuitam sanctamque communione
adesse, quae dicenda non est consanguinitas, sed habenda spiritualis proximitas,glosautem in d. cap. pyctatium, ad textum relata, quo ad abstinentia a matrimonio intelligeda est, Cum ergo cinquit a propria consanguinitate iub mur abstinere, multo magis a spirituali: Spiria 6 tualis enim filiatio per baptismum t uel confirmationem impedit matrimonium contrahendum 8ciam contractum dirimit, capit. l. dec gnat. spirit. in s.capit. ueniens, cap. Martinus, Extr. Eodem tit. cap. de eo quod interrogasti,so. quaest. l. cap.si unus, 3 o. quae si . . riderici de Sen. cons. 1 Quaestio talis est Syndicus, in princ. Dec. cons L Sol. In ciuitate, col. i. Nico I. Milon. cons. q. Domina Barbara, nu. 2. Boer.cons et O. nu .i6. Cognatio uero per Cate-
chismum tim pedit, non dirimit, c. per Cat chismum,d. tit.de cogn. spirit. in 6. Praeposit. in
tracto. Impedimentumque hoc ex spirituali cog gnatione circa matrimoniu t maius est quam
ex cognatione carnali, ut inquit Panormitti in c. fin. col 3.extr. de purg. can. ab eaque magis
abstinendum cum nobilior sit & dignior, per
c. r. &d. c. pyliacium, unde subdit, Ecclesia Ros manam i nunquam disputisse legitur circa cognationem spiritualem,quamuis saepe dis set circa carnalem,quod singulare esse dicit Felyn. in c.at ii clericis in fin .princ. de iudici & Philip. Dcc. cons o a. Visa legitiniatione, colum. I. Non obstat Baldi aut horitas in d. l. genera- Iiter , ut pater spiritualis non sit testis pro filio
o spirituali, nam contrarium t dixit in d l. paremtes, & ibidem Salyc.ma.quos sequuntur Alem
sibi patu constans cons. a. In causa, n. I 8 lib. 2. con Ias. Vita,n. .lib. cons. 23 . Perspectis,n. g. lib. 6. Corn. cons. 6 I. visa copia,col. 3.lib. I.
Ias in s. apertissimi, in fin. C. de iudic. in s. ps na-
Stephan. Bertrand. conss. 3oo. Nobilis, in f n. lib. a. consi so. Exsorma,lib. 3. Petr. Plac. lib. I.
si. ros. Opponitur,in princi Modern . Parisies. ad Philip p. Decium, in cap. cuin speciali, nu. f.
de appell. Io. Crot. consis. Reperitur, nu. to idemque tradunt, Bart. consis a. In quaestione, col. 3. versi c. Nec obstat, Francise Aretin. in c. cum oporteat, col. 3. de accusi Febn. in c. cum nuncius , col. I. vel sic. Et in quantum, extri detestib. Lanseanc. de orian. in re p. c. quoniam contra, in materia testium, fol. 33. de probat. Gulielm. de Benediet. in d .cap. Raynutius, in vel b. Et v rorem nomine Adelasiam, nu. 26 .
Viglius Phrysius, in s. pater,in glosii. in fin. Instit. de testam. Edictum enim de testibus prohii bi totium t certarum personaru est, ut O mirisuae expresse prohibitae non reperiuntur testis carique vetitae,ad inissae censeantur, Li.Ede testib. glosint quoniam, in ver b. Angustetur, C.
de haeret. Hostiens. in sum m. S. Quis possit esse
testis, Dec. in c. placuit, n. . ex tr.de testib. Si phan. Bertrand . cons ait. Supposita, n .s.lu I. Andr. AIciat.conL r. vera est conclusio,nu. t. Iib. 2. Laurent. Sylvan. consil6. Quaeritur, n. .
cum itaque nulli bi compatera serendo testimonio arceatur, sequitur ipsum admitti debere. Glossis autem ac iuribus praecitatis ex quibus proximitas cognationis spiritualis deducitur, respondet etiam Alex. d.conL IES. ante Du. S. lib. . Licet in hoc aliqui tenuerint, compatris testimonium t non resjci ut praecitati assit mat, sed tamen eius fidem diminui ut non omni exceptione maior testis dicatur, Raph. Fulgo scos L i i. Emphyleuta, in princ. Alex.d.conL 23 T.
nu .iodib.6. Curi. sen. in d tract de testib. d c, clusso. Andr. Alciat. in L I. num. a. C de in ius voci & cons r. Visis attestationibu , n 8. lib. 6. Francisc. Ri p. int .admonendi,nu .i8 i. fi detuletur. Io. Cepliata consi6s. Statutum Mediolani, num. I s. lib. a. Quod quidem contradici res habet, Com.dicto consit 6 i. colum. 3. pCst med. versio ostenso itaque, Aym.d.conL Itis. num. a. Et veronen L d consi. s. coL 3. ubi dicit, compatrem omni exceptionc maiorem esse
308쪽
a io D. Iosephi de Rusticis Commentariorum
in causa matrimoniali quae grauis censetur , Abb. in cap. si siro debilitate, in vit. not. de ose fi c. deleg. Nec densque deserunt quilioc iudiis cis arbitrio et demandarunt, Dec. in d. cap.cum speciali, in princ. num. 6. & Iacob. Menoch. intractat. de arbitrari iudi c. qq. in I. pari. casio o. nuin. q. Hoc tamen propositam quaestionem non Icspicit, cum multi a serendo testimonio arceantur qui propterea ad laccedenduin non admittuntur, huiusmodique prohibitio reuerentialis sit non naturalis, quae ius successionis e tribuat, super quo laborandum non videtur, nam communiter sic Doctores sentiunt. Secundo affcrtur,quod quemadmodum pater filium etiam emancipatum alere tenetur,l. siqiiis a libcris, si vel parens, E. de Iibcris I agnosc. ita ei iam pater iste spiritualist filium ex sacro fonte susceptum in egestatem collapsum alere debet, secudum Bald. ind.auth. n si rogati, num .lst. Ioan. Fabr. in l. l. C. de alen. liber. Philipp. Franc. in cap. i. de cog n. spir. in o. Nicol.de v bald. in d.tra st. de successi ab intestat. ubi supra, Andr. Barbat. in cap. Raynal-dus,colum. 3 T. de testamen. Catellian. Cot. inmemorab. incip. Commater, Francisci Rip. in d. l.ex histo, S. si quis rogatus, num. g. & Ludovic. GOZadin. consi is . In hac causa, col. 2.
Haec secunda ratio, quae ius naturale attingere videtur sacillime reijcitur, na maior pars
33 piaeas legatorum Scribenti si subdubitanteri loquuntur, prout Gulielm .de Benc dici in d. cap. Raynutius, m vel b Et uxorem nomine Adelasiam, num. Io T. aduertit, ubi contrarium senti
re indicat, Et ello hunc filium in subsidiumr 6 aledum fore,adoptiuus t quoque alitur, ut dicit Bald. in d .auth. nisi rogat unum. I p. in fin. vi hinc ad subauditionem tacitae conditionis i serri nullo modo possit, cum ut Gulielmus dicebat , iura omnia parentum liberorumque in uniuersunt in his filijs locum non habeant, praetet illa quae leuerentiam pracipiunt. Tertio, nam si compater aut filius spiritua-1 lis alicuius causae iudex sit, t ab aduersarior cusari ut suspectus poterit dicta coniunctione
attenta, b pecul. in ili.de appellat.S. nunc dicamus, versic. Circa hoc autem, in a. pari. Ioan.
Andr. in cap. Romana, S.quod si ob ijciatur,&ibi Dominic.colum a. eodem tit. in 6. Ioan .deImol. in cap. pludunt iam, de ossi c. deleg. Iasint .apertillimi,col. 3. C. de iudic.post eundo I molam in cap. cum speciali,colum .8. ubi Abb. c lum. a. ver sic. Et pone excplum, & Dec.etiam colum. 2.d. tit. de appellat. ac Philipp. Franc in cap. postremo, colum . it. eodem mei tit. Rei citur di hoc fundamentum, cum iudex ex qua-18 uis leuissima et causa recusari possit, ut not. in
cap. insinuante, de In cap. cum R. Canonicus,
de ossic.deleg. l. apertissimi, C. de iudie.&facilius iudex quam testis, cum plures iudices qua
testes reperiamur, Ioan . de Amic. cons. q. In processu agitato, n. ii. no mirum igitur si com- paternitas recusationem optretur: licet Io. Amdreas in d. cap. Romana, S.quod si obijciatur, de appellat.lib. 6. hoc dubium esse scripserit,&Gulielm. de Benedi ei. in s pius citato c. Ra Pnutius, in verb. In eode testamento relinquens, a. nu. 2 o. ita demum id recipiat, si ex more pa-iptriae et ex compaternitate tanta insurgeret amicitia , sicut ex consanguinitate inter propinquos,tan qua in amicitia tunc magis considet tur quam copaternitas Quinimo Andreas Tira queli. Doctor egregius Parisiensis,inrep.l.si unquam, C. de reuocat. donat. in v crb. Sula perit liberos, num. 3 . in fin. in amplissimo Senatu Parisiensi hanc recusationem non admi
ii testatur. Vtque obiter hoc dicam, quamuis non possit quis in causa filiorum familisque iudex esse ob affectionis suspicionem, ut in l. qui iurisdictioni praeest, st. de iurisdict. omn iudicitamen quando quis talis esset qualitatis, ob quam praesumeretur suspicionem veris militereto cessare,t posset esse iudex suspitionis praesumptione exclusa,per aliam ipsam prs sumptione,
a T. l. non omnis,S. sinat .st. de re milit. & s. s. inpranc. ubi bonus textus, in versi c. Nam etsi ca
Quarto dicunt, quod prout pater legitimus P naturalis non potest absque venia in ius vo-a I cari, ita t nec pater spiritualis per Ieuatum Alium ex sacro sonte, Gulielm. de Cun. AngeLPaul.de Castr. Roman. Alexand. Ias. O caeteri uno ore, in d .l.generaliter, Ang.& Raph. Fulg. in l. adoptiuum, per illum text. Ede adopt. Philip. Franc. in d. cap. postremo, Paris de Puteo insignis Iuris cons in traei. Syndicatus, in verb. Suspicio, colum. fin. cum adductis per Andri Tira queli. in d.l. si unquam, in verb. Susceptarit liberos,nu. 18. ver sic. Ex his fit, estque communis opinio,quicquid Io. Petrutius de Monte Spereis . aliter sensisse videatur. Initio dic bam omnes hasce rationes frivolas esse valde- 'que a remotis, cum & assumptum istud de v nia impetranda ius quoddam reuerentiale concernat, plures enim non possunt in ius sine v nia vocari qui tamen ad succedendum non admittuntur; Et quamuis cui diccbam Gulielmi de Cuneo sententia communiter recepta sit, ut testatur Alexand. in d .l. generaliter, sub nu. 3. versi c. Tamen non discedo a communi, adhuc
disputando dici potest, dictam opinionem dis ificultate non carere, &contrariam tenet Ioan.
Fabr. in S.penates, versic. Et in eum, dicens id iure non caueri, sed tutius esse veniam petere, ibi. Quid de patrino, Instit.de action. idemque
309쪽
Ad cum auus, decond. dc demonst. Lib. ij. Cap. xiv. EII
tenet Ludovie Ronia n. sibi inconstans, in l. sed etsi hae, S. praetor, E de in ius voc. maior enim coniunetio viget inter fratres, quam sit cum eo qui est de sacro fonte leuatus,&quieuleuauit, & tamen inter fratres actio famosa i cum habet, puta actio de dolo, & sic possunt inius sine venia vocari, l. filius, ff. dedol. iunct. d. s. praetor. Et ut dicebat Andr. Tira quellus, Ioannis Fabri maxima est authoritas; vheriushoe de filio leuato ex sacro sonte adoptiuoruargumento Gulielmus de Cuneo &caeter id c- ducunt,per text. inda. adoptiuum, Sed adoptiuus filius sub hac lege non includitur, ut in superioribus inspeximus, merito nec filius spiritualis, ut venia soli reuerentiae tribuenda sit, quemadmodum Alexan. in d. l. generaliter, in princ. asseruit, ubi hinc inferebat,quod distolua a laetiam affinitat et socer&socrus no possunt in ius sine venia vocari, per text. in S. socrum,
in l. qui parentis, iuncta lege pracedenti allegata ibi inglos quae iura de assinitate dissoluta loquuntur: ad idem texti in I. pen .Edetur. donNec obstat text. in l. cui eorum, s. affinitatis,
C de postul. quia quotiescunque aliquid aff-nibus conceditur alio respectu quam propter reuerentiam principaliter, tunc habet locum quod in d. s. affinitatis dicitur, secus si respectu reuerentiae aliquid concedatur,ut in propoeta sit nam reuerentia i etiam dissoluta affinitate
vel coniunctione perdurat, ut constat ex l. alia,S.eleganter. Esol matrim. & l .vnic.S. cum autem, C. de rei ux act.
into allegatur, huiusmodi personas comarum ueniri non poste nisi in quantum facere t valeant, quemadmodum nec parentes aut fili j naturales, ut concludit Io. Fabr. in S. sunt prael xea, versic. Sed etsi quis,colum. I. Instit .de act. quem sequuntur ibi, Io de Plat. Ang. Arctin.col uterque I. Haec quoque ratio non coneludit,cum ad reuerentiam &obseruantiam reseratur,arg.texti in l.rei iudicatae tempus,s.fin. Chl. matrimon. Unde licet socero gener nota succedat, tamen
socer non in solidu genero tenetur sed in quantum facere potest,ut in d.S.fin. faciutque legesi innaediate sequentes,quas eleganter interpretatur vdalric.Zasus lib.intellect.sngul. i. cap. incip. Variare inter sese,fol. a s .dc certe negari non potest, maximam patri spiritualircuer'tiam deberi, cum is dicatur pro leuato ea sacroti s baptismali sonte apud Deu fidei ubere, t pr inde in fide, oratione dominica, symboloque
Apostolorum ipsum instituere tenetur, c. vos antet Omnia, de consecrat. dist. . capit. de his, cap. ad limina, p. omnes, io quaest. I. Phili p. Franc. in cap. i. colum. 2. inglos .in verb. spiritualcm,deco .spiriti in 6. Andri Alciat. in l. I.
in .ci et . Ede ver b c blig. & in L Gallus, S. so sitan, num .et et .versic. Sed responde,de Iliber.&posthum. x bi post Abb. in cap. veniens, dec gnat. spirit.dicit istam quandam largam esse V deiussionem,ut per eos; No mirum si occidensa 6 patrem spirituale perinde censeatur t ac si carnalem patrem occidisset, glosi in c. aut facta, in verb. Parentem, de psnit. distin. I. quam comprobat Paris de Puteo in d. traei. Syndicatus, in verb. Adulterium, sol. v. & Hyppolit. de Marsil.not. 2IS. Validum est argumentum; Acetia si filius spiritu is ad accusandum pro iniua y ria vel ostensa et eius compatri vel patri spirituali facta admittatur, ut tenet Ba Id. in l. i. numer. s. C. de his qui accus non poss. licet dicat se nescire q uod de hoc Lex vel Decretalis reperiatur, & post Pla Eam lib. I. delict. cap. o. n. l I. in fin. dicentem, quod nemo unqua D eiorum refragatus est, idem scribit Iulius Clar. lib. s. S. final. q. l . versi c. Quaero an compater. Altera igitur superiori contraria est opinio,
quod imo huiusmodi responsum in his filijs spidi 8 ritualibus t locum non habeat, quam tenent Paul. a Montepico in rep. l. Titia cum testam to,S. Titia cum nube relide leg. a. Francisci Manti c. in tra 2. dc coniec . vltim. vol. lib. Io. tit. 8.num. 2I. & ante eum, Andr. Tira queli. dum in Barbatiam inuehitur, in d. l. si unquam, in verb. Susceperit liberos,num. a 6. in fin. versi c. Quibus ego magis accedo quam Barbatiae, C. de reuocati donat. dicens Andream Siculum n
uarum opinionum cupidum admodum fuisse, nec immerito,sed ante Tiraqueis umidem sensit Catellian. Cotta in memorat . incip. Filius spiritualis, lib. a. ubi de Andrea Siculo ad hoc propositum meminit, eius dictum pro singulari reserens si verum esset, ab eo tamen recedes, ut nunc dica. & Martin. Laudens in trai'. delegitimat.n. 6s. versic. Et hoc quaquam sit veru . Possent pro hac opinione complura a flet ri, sed urgentiora ac validiora tantum reseram. Et Primo nam vera comunisque resolutio est,
ut ex expressa si sine liberis conditione hi spiriadis tu ales fili j substitutum t non excludant, quod
concludunt, Bald. in d. auth. nisi rogati,nu. Is . versi c. Sed tuncqusro. Philis. Franci in cap. I. col. 3. versi c. Obligatur etiam, de cog n. spir. in 6. Andri Barb. sibi contrarius, in c. Raynaldus, col. 36.Exinde testam . Gulielm. de Benedict. ind.c. Rayn ut ius,in vetb. Et uxore nomine Adelasam,nu. 6 I.&in verb. Si absque liberis moreretur, num. I o. extri eod. tit. Dec. cons 3 s s. Conclusione n. et .versic. Et sicut filius. Francisc. Rip in I. exsecto, S.si quis rogatus, nu. 3. versic.An aute filij spirituales, Cad Trebell. &ita seruari in praetica tradit Catellian. Cotta in d. memorat .incip. Filius spiritualis,lib. 2. Francisci Curi. sen in tract.de testib. in Jo. conclus. ad fin. Io. mpeg. in tract.statuti exclusui s
310쪽
aii VIosephi de Rusticis Commentariorum
q. princ. depact. in6. & sequitur Tiraque v. incitato loco. Cum ut dicit Gulielmus de Benedictis omnia iura de his filijs loquentia ac Doe osorum sententiae ius reuerentiae et cocernant,quq patrino debetur sicut patri naturali , hincque rerum cognatio dicitur compaternitas, idemque testatur Felyn. in cap. cum M. Ferrariensis, col. .versi c. In eadem glos ibi habebat,extr.de constit. dicens quod quantum ad sus reuerentiale non minus considera thr coniunctio spiritualis quam carnalis, d.c. pyctatium, cum simi- lib. tamen quo ad alios effectus succedendi noconsideratur, ubi Felynus alios allegat, quibus addo las. in I. exigendi, col. 3. versi c. Decimo tertio, C.de procur. post Bald. in d. auth. nisi rogati, num. I s. Si igitur in expressa conditione hoe verum est, multo magis erit in hac tacita a lege subintellecta. Secundo, quia d. I. si unquam, quae ut pluries dixi huic legi filii tima est,qus etiam ex medullis & ossibus huius contextus processit, ut Socinus iunior dicebat, in filijs spiriti talibus ii non t procedit,ut post multa erudite concludit Andr. Tiraq.ind. ver b. susceperit liberos,n. 2 T. versic. Et ego sane in hac sum sententia. Tertio, nam in his spiritualibus filiis priuisa legium t cessare autheticae res quae, C. cdmun. de legat. apud Gulielmum de Benedietis in d.
dubitatum est, ut inquam pro dotatione filioli patrinus, siue pater spiritualis haeres institutus,
ct iub conditione restituere grauatus non possint res subiectas restitutioni alienare , tunc enim de iure reuerentiali non quaeritur, imo
sundamenta dictae aut h. cessant, ut per eum. Quarto, licet coniunctus pro coniuncto sine mandato admittatur,non tamen huiusmodi
33 persons qurbus spirituali cognatione t coniungimur absque mandato recipiuntur, secundum Hostiens. in siimm .eiusdem tit. S. quae possunt, col. 26. versi c. Nunquid canonicus, Io. Andri in
nulli,& ibi Felyn.in S. sunt & alij, col. i . versi limita tertio, ex tr.de rescript. Archid. in c.statu
Ultimo facit text. in l. fin. C. de his qui ven artat. impetra v. ubi Bald.notat num. r. c,od intestamentis praesertim verba debet naturaliteri S proprie et non ficte intelligi, allegat pro concordanti textum ind. l. fideicommissum,deco-dit.& demonst.& quod not. Cyn. ubi idem ipse Bald. in l. Gallus, S.& quid si tantum, iLde Iiber. & posthum. Hoc ulterius maxime in conditionibus verum est, in quibus verba proprio interpretamur,l.qui ha redi,&l. Maevius, d. tit. de condici. & demonstrat. Qu Od liberius procedit in tacita hiic conditionc a lege subintellecta ut alias dicebam i Adeo quod testator dia
sponens ubi censetur se retulisse ad solitum n turaliter fieri,ut hic contingit, ex iuris inquam intelligentia naturalem pietatem attendendo, 3 i ciuiliter factum non aequipollet,l sed volunt ii disponentis tunc ciuiliter factum repugnare
creditur, ut magistraliter Salyc. in d. l. fin. antenum. 2. versici SoIutio, hic disponens, patrems 6 igitur csi de naturali t intelligamus, i patre furioso, is. de his qui sui sunt vel alicn. iur. idem de filio dicendum est, i fi n. ff. de acceptis. l.fin. C. de indict. vid. cum sint correlativa, filiumque eum definimus qui ex viro & uxore eiu nascitur,vt Vlpia n. ad Sabinum inquit, & ita firmiter concludendum est. An aute spiritualis haec cognatio in bapti
Sy matis reiteratione contrahatur, t videre est apud Stcphan. Bertrand. cons. I T. nu . .& S. lib. r. An etiam minor decem de octo annis ali-38 quem ex sacro fonte leuare possit, et quod no , per Abb. in Edebitum, de baptism. sed contrarium tenet Dec.in l. r. nu. s. versic. Et per illum textum, C.de ibon.edici. Nunquid contrahatur haec cognatio per procuratorem, quod 3s non,i tradunt Bart. Ang. Io. de Imol. Paul.de Castr. Francisc. Aretin.& Ias. n. 13. in l. Gallus, S. forsitan, ubi Andr. Alciat nu. 2I. & in se. post nuin. a. uersic. Sed mihi non placet, is deliber. & posthum. Io. Andr. in cap. potest quis,der . ivr.lib. d. Bald. in l. si quis alumnam, C. de nupt. Archid. Io. Andri & Philip p. Franc. in
c. ad limina, go. q. r. in c. plures,de consectadist.
Federic. de Senis cons. i Quaestio talis est, Syndicus, Felyn.in c.ex parte decant, col. I. uers c. Amplia secundo, de rescript. Ang Aret. in S. illud,nu. 6. Institide nupt.& in s. multis,n. Ade libertin. Ludou. Rom. sing. y3. Quaero an filiatio, Cappell. Tolosi ubi Aufren in addita
decis. Is . An compaternitas. Licet contrariui teneat et Bald. sibi cotrarius,in l. I ne autem, colum. fin.uersici Quaero solet,C. de caduc. tollen. dicens id de consuetudine obseruari, cui se subscribunt alij de eadem consuetudine attestantes, per Andr. Tiraquellum relati in dicto
uerb. Susceperit liberos, nu. a. uersic. Quanquam contrarium. Et denique an inter Iud si contrahatur, t quod non, ut per Praeposit. inrubr. de cognat. spirit. in princ. ibidemque Io. dr. Alexand. consit. Is . Circa primum, comIum. I. lib. s. Gulielm. de Benedict. in d. capit. Raynutius, in verb. Et uxorem nomine Ades fiam, num. 6 i. Caesar Vrsiis. ad Amici. decisio. Is i. num. q. Alia nonnulla huc pertinentia qui de spirituali cognatione afferri possent, pulcherrime explicat facundissimus Iuriscon- , sultus t Parisiensis Franciscus Connanus in
commentarijs iuris ciuilis, lib. 8. c. s. tit. de inis cestis nuptijs, sub num. 2. Connanum uirum