장음표시 사용
71쪽
late in animae mouentis trahuntur membra unius corporis ab ipsa moti . Voluntas naturae est voluntas prae continentis modo dicto naturam, eamque eommunicantis. Hinc continud elucet improportio poenet sensus ad culpam originalem. Cum enim poena sit inuoluntaria debet inuoluntarium poenae proportionari voluntario culpae: ut si voluntarium in culpa sit voluntarium voluntate personae, inuoluntarium in poena , sit involuntarium personae, id est, contra voluntatem personae. Si vero voluntarium in culpa sit voluntarium s la voluntate naturae, inuoluntarium in poena sit solummodb inuoluntarium naturae, id est, contra solam naturae voluntatem. In poena sensus Ae animi tristitia reperitur inuoluntarium personae; passiones siquidem sunt suppositorum sicut Ze actiones. In culpa originali sola inuenitur voluntas naturae. Quare si culpa originalis puniretur poena sensus de animi tristitia puniretur parvulus secundum illud quo non peccauit. Quod certe irrationabile videtur; sicut Ze quod aliqua sit personae passio, ubi nulla fuit personae actio. XCIX. Rationem illam ex praeceptore, & unico informatore nostro Soleti'. iii Angelico desumpsimus, i cuius verba erunt amanti veritatem super mel Ae' ' 'favum; ideoque ea ad longum reser re placuit.,, Respondeo dicendum, quod poena debet esse proportionata culpae, ut is dicitur Isai. et . In mensura contra mensuram, cum aluetita fuerit, iudιcaburi eam. Defectus autem qui per originem traducitur rationem culpae habens, is non est per subtractionem vel corruptioncm alicuius boni, quod naturam ,, humanam consequitur ex principijs suis: sed per subtractionem vel corru- , , ptionem alicuius quod naturae superadditum erat. Nec ista culpa ad huneri hominem pertinet : nisi secundum qubd talem naturam habet, quae hocis bono quod in ea natum erat esse, Se possibile conseruari, destituta est Ae,, id b nulla alia poena sibi debetur, nisi priuatio illius finis ad quem donum is subtractum ordinabat, ad quod per se natura humana attingere non potest, , , hoe autem est diuina visio e Se ideli carentia huius visionis est propria, Aeis sola poena originalis peccati post mortem. Si enim alia poena sensibilis pro peccato originali post mortem inflige-
, , retur, PUNIRETUR ISTE NON SECUNDUM HOC, QUOD CVL- , , PAM HABUIT, quia poena sensibilis pertinet ad id quod persion et pro-
, , prium est, quia per passionem huius particularis, talis poena est. Vnde sicut , , culpa non fuit per operationem eius : ita nec poena per passionem ipsius,, esse debet : sed solum per desectum illius ad quod natura de se insuE-
,, In alijs autem persectionibus 8e bonitatibus, quae naturam humanam eon- ,, sequuntur ex suis principij, nullum detrimentum sustinebunt pro peccatori originali damnati. c. Ex eodem sundamento procedit altera ratio, quam tradit D. THOMAS
. de Malo his verbis: m a uia pana proportionatur culpa. σ ιδεο peccato actuali mortali, . a. 3. in quo inuenιtur auerso ab incommutabili bono ct conuersio ad bonum commutabile debetur a damni, scilicet carentia visionis diuina respondens aversioni, ct pa a sensiti restondens conuersioni. Sed in peccato originali non est conuersia ,
sed j ola aue , vel aliquid aMesoni restondens, scilicet destitutio anima a iustia
72쪽
tia originali. Et ideo peccato originati non debetur poena sensu r sed sol-m poena
damus scilicet carentia visionis Huma. Eadem ratione excludit Sol Angelicus animi tristitiam ; quia dolor poena , inquit , η delectationi culpae re pondet. Vnde u. a. dist. delectatione remota a culpa originali, omnis dolor ab eam poena excluditur. 33 q 'Quidam putant hanc rationem infirmari ex eo qui,d non sola delectatio sensibilis , .sed & delectatio spiritualis puniatur poena sensus. Verum non percipiunt vim rationis Angelicet sumi ex genere delectationis non ex specie. Non enim videtur iustum , ut qui nullam unquam in creaturis nec minimam habuit delectationem contra Deum, ipse ex creaturis, Deo infligente, aeternum patiatur dolorem.
Alij fugiunt ad Adam , & dicunt paruulos in illo peccato in quo omnes peccauimus, & conuersonem, & delectationem habuisse. Nee isti vident
conuersionem istam, Ze delectationem ad omnes pertinere, non voluntate pro Priae personae, sed voluntate naturae, id est, voluntate praecontinentis totam naturam ab Adam descendentem; haec voluntas ad nos pertinet, sicut voluntas
animae ad membra. Iustum est ut in ijs quq sunt personae non patiatur, qui non peccauit voluntate propriae personet; & qui sola voluntate naturet peccauit, puniatur solummodo in ijs, quq sunt naturae. Dolere est perlonalescut & delectari; qui ergo nunquam personaliter delectatus est, nec eum personaliter dolere in aeternum iustum est. Cl. Si dixeris, lassicit conuersio habitualis, quae est in peccato originali ex habilitate ad concupiscendum , quq sunt vetita, audi tertiam D. THO-M E rationem, & acquiesces : Poena sensiti, ait; φ nunquam debetur habitua-ο. de Maloti dilositioni. Non enim aliqvu punitur ex hoc . quod est habilis ad furandum , H δ sed ex hoc quod actu furatur e sed habιtuali priuati om absque omni actu debetur aliquid damnum; puta qui non habet scientiam litterarum ex hoc ipse indι-gηκι est promotione ad Episcopalem dignitatem. In peccato autem original, inuenitur quidem concupiscentia per modum habitualis dispositionis, qua paruulum facit habilem ad concupiscendum , ut e fugustissu dicit; adultum autem actu con- cu'scentem. Et ideo paruulo defuncto cum originali non debetur poena se us,sed solum poena damni : quia sciluet non est idoneus perduci ad visionem diuinam propter frauationem originalis institia.
Aliud est infligere malum, aliud est denegare bonum, Non ivsth infligitur malum, nisi ei qui secit malum. Sed iust d denegatur bonum ei, qui licet nihil mali secerit, debitam tamen non habet ad bonum aptitudinem. Qui
has rationes iusto veritatis amore ponderauerit, certi, certius iudicabit poenam sensus animique tristitiam non esse poenam peccato originali proportionatam; & paruulos ultra condignum puniri, si ea poena in aeternum punirentur; adeo ue litteram S. AUGUSTINI Angelicet intelligentiae spiritu vivificandam esse; quod praecipud verum erit, si poena sensus nihil conducat ad intentum S. AUGUSTINI , ut mox videbimus.
73쪽
g. XI. Faena sensus in paruulis nihil eonducit ad
cII. 1 Tm est S. AUGUSTINI pugnantis eontra Pelagianos intentio pro-V bandi paruulos habere peccatum originale ex poena, quam patiuntur. Ad huius probationis vim de essicaciam nihil resert quali poena puniantur , dummodo vera aliqua poena puniantur. Cum enim iustitia exigat, ut poenam culpa prscedat, ne cellarium est paruulos habere culpam, si vera ena punianturῆ non actualem, ut patet;ergo originalem. Hoc est quod semper urget S. AVGvSTINUS, imaginem Dei INNOcENTEM non posse iustE excludi , regno coelorum. Mentem sapientissimi sui Magistri, intentionemque attingens fidelissimus Discipulus, simulque Orbis Magister, & Sapientum Doctor D. THOMAS; sciensque litterae expressionem ad mentis intem ionem esse reducendam; suauiterque ac benignE exponendam, ubi ex ea aliquod irrationabile concluditur,& incertum quid contra certam Autho. ris insertur doctrinam; una expositione omnia S. AUGUSTINI Patrumque testimonia explanauit , litteramque occidentem ANGELICO iutelligentiae Spiritu vivificauit. Rem aperiamus. obiecerat sibi S. THOMAS verba quae circumfereban- . m pidetur S. AUGUSTINI dicentis; a Firmitιν tene, ct nullatenus dubites paruulos, de operibus qαι sine Sacramento Baptismatu de hoe saeculo transierunt , aterno D plicio Du- ό mendo . Et alibi, b quod paruuo decerintis sine baptismo experientur gehennam. a iis.. Item authoritatem S. Gregorij, in qua de paruulis ait, quod licet ex proprio
s. cap. s. niast egerant : tamen ιlluc ad tormenta perueniunt. Gehenna supplicium tormentum , poenam sensus manifeste indicant. e. de Malo Respondet Sol Angelicus his verbis : e Dicendum quod vomen tormentι ,' 'φ' φ' supplicu, gehenna, ct cruciatus, vel si quid simile Di dictu Sanctorum Inueniatur , est ιarge accipiendum pro horna, ut ponatur decies pro genere. Ideo autem Sanctι tau modo loquenus usi sunt, ut dete bilem redderent errorem Pelagianorum , qua asserebant in paruulis nullum peccatum esse, nec eis aliquam poenamiaberi.
III. Ignis nomine frequenter in sacris scripturis quamlibet poenam signia. Oh sti, ficari testatur ipse S. AUGUSTINUS dicens : Iinu nomine poenam potus
num lib. 6.significara, Scriptura testis est in Deuteronomio , uri dicitur ad Filios Israel; σqVAEst 9- Guxi vos de fornace ferrea ex selavio : ubi utique duram trιbulationem iu- ψ ψ'' teitigi voluit. Et in Psalm.1 . ad illa verba, sicut cera liquefacta auserentur, dicit, Non contra te stabunt, non perdurabunt igne quondam concrescentiarum suarum peribunt o enim hic quadam pona occulta, sc, Videatur etiam in Psalm. 6 s. ad ista verba Trai fuimus per ignem ct aquam.
Quath nihil a sacris Scripturis alienum, nihil Sapientissimo Magistro suo aduersum docet S THOMAS, dum per ignem vult poenam significari. Ad
huiusmodi autem explicationem duo cogunt recurrere, Primo quando ex
Propria dc stricta significatione sequitur absurdum, sicut in praesenti ostendi
74쪽
mus. Absurdum enim est salsam esse sententiam de mitissima & lenissima paruulorum damnatione, quam ut certam statuit S. AUGUSTINUS, non audens E contrariti de qualitate poenet definire. Absurdum etiam est paruulos . Deo vltra eondignum puniri; quae duo absurda sequuntur, si per Enem supplicium, M. poena sensus in verbis AUGUSTINIANIS intelligatur. Secundo, quando nihil ad intentum Aut horis conducit propria de stricta significatio, Ac magis lata est rationabilior. Quarh nullatenus eonsentimus illi, quorum ealumnias in S. Augustinum
latas resert TRIUMPHUS THOMISTARUM J Τheologis, qui excessisse TA S. AUGUSTINUM, id est, intellectu aque ae verbis saliam tenuisse con-Μ TAE
tendunt. Non enim excessit Scriptura, dum per ignem poenas significauit: ita nee S. AUGUSTINUS, dum poenam veram quam intellectu in Paruulis 3. cap. a. concipiebat,uerbo unas eterni expressit. Figurata expressio est, cuius motivum s. 'lt. suit, ut detestabilem , ait D. THOMAS, redderet errorem Pelagianorum , quiesserebant tu paruulis nullum esse peccatum, nec eis parvam aliquam deberi. Nihil autem detrahi intentioni S. AVGvSTINI, ex eo que,d verba illius de sola damni poena interpretentur, non poterimus essicacius probare, quam percurrendo loca, quet maxime urgent Aduersarii , . eorumque rationes infringendo ut frivolas. De hae materia nouissime scripsit R. P. Henrieus de
NORIS Veronensis Augustinianus S. Theologiae Prosessor in VINDICIIS AUGUSTINIANIS primo eum Historia Pelagiana Anno I 6 3. Patauq im
pressis, nunc secundi, Bruxellis hoc anno in lucem editis. Illum non amaro contradieendi animo, sed ANGELICE sincero veritatis zelo, assime mus , Ut in eo ostendamus, qu m paruo de irrationabili fundamento separetur in
praesenti THOMAS ab AVGvSTINO, discipulus 1 Magistro, Sol a Sole. CIV. Primum quod magnifieant testimonium , desumitur ex omnibus illis locis in quibus S. AVGVSTINVS arguit Pelagianos de loco medio quem
assignabant paruulis, cum tantum duo loca Scripturς assignent , Regnum videlicet coelorum , de infernum , vel dextram de sinit iram , vel esse eum Christo , de esse cum diabolo. Vnum pro omnibus adducemus ex Sermoner . de verbis Apostoli, ubi se loquitur fulgentissimus Ecclesiet Sol : ' Nul-ε. e . t ius relictin est UMEDIUS LOCUS, ubi ponere queas infantes. De vivis ct de Wilbis mort udicabitur; alij erunt ad dexteram atij ad Emstram. Non nom aliud. 680'
INDUCIS . MEDIUM RECEDE DE MESIG. Nou te of 'r 3
Duuat, qui dextram quarii ct tri sum vi ouet. Recede de medio : sed noli iu stram. Si ergo dextra erit, s stra , ct nullum medum locum su Euanget o nommus , ecce in dextra regnum coelorum est PercιPte , tuquιt , regnum. A non est in stra es, quid erit in sinistra' Ite in ignem aternum. In Gxtra utique ad regnum aeternum, in sim tra ignem aternum. α ι non in de νω, procul dubio in simpra, ergo qus non in regno, procul dubιo in ignem ate
verissima eerth doctrina. Accedat lux Angeliea. Duo loci sunt locus prPMJ dc locus p et ; locus medius est locus nec praemii nec poenae. Nunc medium locum assignabant paruulis Pelagiani, qui nullum in eis agnoscebant originale peccatum. Quid ad locum poenet, prout opponitur loco prae
75쪽
mij resert qualitas poenae 3 Non ad istam qualitatem poenae, sed ad ipsam medietatem respeκisse S. AUGUSTINUM Ipse de se testimonium perhibet f. lib. t. de dicens : f Nec est viliti viti medius locus , ut possit esse , nisi cum diabolo, qui P ς-x Vpm eou est eum Christo. Hi ne ct irae Dominiti volens auferre de eorribus malὸ φ ς ς P ef d η ibis. ISTAM NESCIO αWAM MEDIETATEM, quam Ana tur quidam paruulis non baptι Eatis tribuere , ut IN ASI MERITO IMNOCENTI AE SINT IN VITA METER P A, sed quia non sunt baptizati , non sunt cum Christo in regno eim, definitivam protulit ad haec ora obis struenda sententiam , ubi ait, Eus mecum non es, aduersum me est, oec. Medietas loci est quasi merito innocentia esse νη vita aeterna, id est, sine, peccato, & proinde sine poena vivere in aeternum. Talem medietatem opiis
t. De Veis. nantes despicit veluti de s ce vulgi S. AUGUSTINUS supra g diceti, i me
Apost L. 13. quaeris medium homo de meaio.
CV. Quath hoe ipso qudd paruuli sint in loco poenae, non sunt in loco medio, de quo contra Pelagianos AVGUSTINVS disputat, sed sunt eum
diabolo ad sinistram , & in inserno. Verumtamen quadruplex est infernus, ait s. THOMAS , Vnus est damnatorum, in quo sunt tenebra, CT quantum ad 1 quaesitu carent am diuina visionis, s quamΜm ad carentiam gratia, ct est ibi poenanc. a. sensibilis r Cr hic ιnfernus est locuι damnatorum. e lim est infernus supra istum, in quo sunt tenebra , ct propter carentiam diuina visionis, ct propter carentιam satia,sed non est ibi poena sensibilis, s dicitur Umbus puerorum. Alitis supra unc es, in quo sunt tenebra quantum ad carentiam diuina visionis, sed non quantum ad carentiam fratia , sed est ibi par a sensuι , ct d citur Purgatorium. Aiatim magis supra est , in quo est tenebra quantum ad carentιam Huma visionis , sed non quantum ad carentiam gratia , neque es ibi poena seisibilis , hic est infernus Sanctorum Patrum, ct ιn hunc tantum. Christus desiendi quantum ad . Iocum , sed non quantum ad tenebrarum everrentiam. In inferno positos agnoscimus infantes, & eos in tenebris gloriae Ac gratiae versari; non tamen in tenebris rectet rationis & bonet voluntatis. Id se sentit S. AUGUSTINUS, si non fuerit, uti reuera non est, damnati reus
CVI. Secundum extollunt testimonium ex iis locis compactum , quibus docet S. AUGUSTINUS , paruulos sub potestate Diaboli esse , a Diabolo
possideri. -n forte, inquit, homines non sunt, qui eruantur de potestate t nebrarum , quarum renet Diabolus Pr patum p Aut vero ita aspis , ut assi mes eos siri Diabolum non vinincare, quos possura, ct sua potestati subditos renet 't. 3 Pq,7I sed ut taceam de his , quas potestis ieere per suam malam voluntatem a Dιabola moderi. λιid dicturus es de illo , de quo Pater Usius , Pontino snterrogante , respondit, quod ex infantia sua ab immundo θι ritu vexaretur ' Nonue membra eiuι , or se Um, qua omnia Deo authore instituta sunt, oe communia impiorum , Porumque sunt munera , Dιabolus sibi , ut a steteret , vindica-
sat ' c. Emitte lucem tuam, Doctor Angelice; indica nobis quid sit sub potestate Diaboli esse. , , Quidam dixerunt, ait, ι ea quae in Exorcismo aguntur , is nihil essicere sed soliun significare. Sed hoc patet esse falsum, per hoc
76쪽
. , quod Eeelesia in exorcismis, imperativis verbis ut Itur ad expellendam daeis monis potestatem, puta cum dicit, ergo maledicte Diabole exi ab eo, G. ,, Et ideo dicendum est, quod aliquem effectum habent, differenter tamen ,, ab ipso baptismo. Nam per baptismum datur homini gratia ad plenam reri missionem culparum. Per ea verti quae in exorcismo aguntur, excluditur ,, duplex impedimentum salutaris gratiae percipiendae. a, Quorum unum est impedimentum extrinsecum, prout daemones hominis ,, salutem impedire conantur. Et hoc impedimentum excluditur per exu L,, flationes, quibus potestas daemonis pellitur c ut patet ex inducta authorita- ,, te August. quantum scilicet ad hoc , qudd non praestet impedimentum M Sacramento suscipiendo. Manet tamen potestas daemonis in homine, quan- um ad maculam peccati, & reatum poenae, quousque peccatum per bapri tismum tollatur. .. W-ΚInducta AUGUSTINI m authoritas ponitur in argumento sed contra his d. s ita
verbis, is paruuli exussuntur ct exorcirantur, ut pellatur ab eis Diaboli ρο- lacap. t. , , testas inimica, qua decepit hominem. Nihil autem agitur frustra per Eccle-tomo P.,, siam. Ergo per huiusmodi exussiationes hoc agitur, ut daemonum potestas L
CVII. Docemur his Angelicis verbis, paruulos sub potestate daemonis re- cap. I . di manere, quamdiu manet macula peccati originalis, & reatus poenet ei pro- 3.xo Portionatae. Et tamen per exorcismos liberari a potestate Diaboli quo ad aliquid . quantum scilicet ad hoc quod non praestet impedimentum Sacramento suscipiendo. Ita in pr senti dicimus ad intentum S. AUGUSTINI sussi cere, quod paruuli sine baptismo morientes remaneant sub potestate Diaboli . quantum ad maculam peccati originalis,& poenae damni ei proportionat et secundum qudd detinentur in loco, ubi sunt tenebrs gloriae 8c gratiae Liberantur tamen per ordinem diuinς iustitiae a poena lenius, omnique animi tristitia. De quo diuinae iustitiae ordine pr clare scribit Soli Angelicus his verbis : In flatu futura vita, unis ct alia huiusmodi amua inter quae etiam ' - φDiabolus etsi libete agens comprehenditur propter eandem rationem ) nou Id sagum in anamas aut in corpora hominum fecundum necessitatem natura : ί alibi dicit, ' virtute naturae agentis sed magis fecundum ordinem diuinae 3ustitia , o. i. dist. quia illς status est reeipiendi pro meritu. Vnia cum iuuiua , ma non exVat q- -a t. Pod PMer , qui cum solo oretinati peccato decedunt, poena sensus debeatur, m- - 'hil ab huiusmodi actiuu tales ρatientur.
Nec contrarium potuit asserere S. AUGUSTINVS nisi sibi contradicendo: quia vexari de amigi a Diabolo, non potest non esse poena grauissima , ω maxime si vexatio Ad afflictio Diaboli aeterna sit sine spe liberationis. Id etiam fatetur P. de Noris. Pro certo autem te indubitato habuit S. AVGVs- TINVS, omnium mitissimam,omniumque leuissimam esse paruulorum dam
Ad alia Fulgentissimi Eceles; Solit testimonia, ex vasis contumeliae, Zc mor te secunda desumpta, eadem est ANGELICA solutio; fatemur enim paruulos propter maculam peecati originalis te carentiam diuinae visionis ad vasa
contumeli et pertinete; sicut ad mortem secundam, quet nihil est, quam pri-
77쪽
uatio aeterna vitet gloriae & gratiae peccato proportionata. Quin Ae ad A. miliam Diaboli pertinere in eodem sensu dici potest, nshil contra diuina impitia ordinem agentis , vel verbis Augustinianis, seruata omnium mitis A, ominniumque leuioma damnationis poena.
g. XII. Frauolas esse R. P. de NOXIS contra D. TMI in rationes, O pridem a D. THO LAsolutas. Prima ratio.
VIII. NT on firmum habere potest fundamentum, quod S. AUGUSTI- L l NO tribuitur 1 D. THOMA alienum. Si in D. THOMA legisset R. P. de Noris S. AUGUSTINUM,erambem bis coctam non obtruderet , adducens eas rationes, quas pridem soluit Sol Angelicus, cuius lumen friuolas esse demonstrabit. PRIMA RATIO. , , Peccatum originale induxit sensibiles miserias puerori rum praesentis vitae: ergo & easdem per totam aeternitatem distendet. Prois, , batur consequens , quia poenae sensibiles huius vitae non sunt sussicientes ad , , satisfaciendum per satis passionem pro macula peccati originalis, & quantς, , , quant et sunt, iusth humanum genus easdem patitur; ergo durante eadem ,, macula peccati per totam aeternitatem, iuste in aeternum pueri originaliis labe infecti easdem patientur. Eamdem rationem sibi obiicit Praeceptor Noster his verbis : p Grauuti puniuntur peccata post hanc vitam , quam in vita ista, ubi est misericordia locus et sed in hac vita respondet originali poena sensibιtis. Pueri enim qui solum origi nale habent, multra poenas sensibiles suinnent, nec iniuste. Ergo ct post hanc πι- tam poena sensibilis sibi debetur. Accipe solutionem. Dicendum quod non est eadem ratio de poena sensiri bili ante mortem, & post mortem, quia ante mortem poena sensibilis con-ri sequitur virtutem natur et agentis , siue sit poena sensibilis interior, ut se is bri, vel aliquid huiusmodi; siue etiam sensibilis poena exterior , ut ustio, , siue aliquid huiusmodi : Sed post mortem nihil aget virtute naturet : sedis secundum iustiti et diuinet ordinem tantum, sue in animam separatam . in
., quam conflat, quod ignis naturaliter agere non potest, siue etiam in cor- , , pus post resurrectionem, quia tunc omnis actio naturalis cessabit, cessanteis motu primi mobilis , qui est causa omnis motus & alterationis corporalis. Ad idem facit quod ad solutionem quinti addit dicens: Tuod corpora puerorum non erunt impasbilia ex defectu potentia ad patiendum in ios : sed ex defectu exterius agentis in ima, quia post resurrectιonem nudium corym crat agens in alterum , pracsue ad correptionem ιnducendam per actionem natura ; sed erae actio tantum ad puniendum ex ordine aeuma iustitia; . I de illa corpora petoam non patientur, quibus poena sensibilis ex iumna iustitia non debetur: Corpora a rem Sanctorum erunt impassibilia, quia desicut ιn eis potentia ad patiendum, O iaco impassbititas erit tu es dos, non autem in Pucris.
78쪽
CIX . Vt, solutIonis ANGELICAE consilit in hoe, qubd post mortem, cum
sit status recipiendi pro meritis, non attenditur nisi ordo diuin et iustitiae. Iu. stitia autem diuina nonnisi ad culpam ordinat poenam , 8c soli culpae comis mensurat poenam. Inuicth probauimus poenam sensus non esse proportionatam culpet originali. Non ergo iustitia diuina eam ordinat ad puniendum peccatum originale . In hac vita non sola punitio attenditur, sed multb magis vitatio peccati, & profectus virtutis. Ex quo fit ut actiones natur et, quibus in hae vita desectus patimur, non ordinantur a Deo secundum proportionem propriae culpae; sed quandoque in poenam parentum;quandoque in remedium contra peccatum sequens; quandoque propter profectum virtutis, aut eius quihoe patitur, aut alterius : sicut Dominus dicit. Ioan. 9. de caeco nato, Neque hic peccauit, neque parentes eius : sed ut ma sentur opera Dei in illo , quod expediens erat ad humanam salutem. Ita se explicuit Praeceptor Noster in quaestionibus disputatis, ubi eidem argumento sic rcspondet. q q. de Malowicendum , quod post mortem non est status proficienda ad virtutem, vel defi- q. s.a. q. ad eiendι per peccatum : sed recipiendi pro meritis. Vnde omnes defectus . qua sunt s.
post mortem, taxantur pro culZa; non autem ordinant, vel ad Profectum virtutis , vel ad emtationem peccati; er ιnde est quod pueris post mortem non de .
rur poena fenm. In hac ANGELICA luce Friuolam esse R. P. de NORIS rationem aperis th conspicitur. Recurrit ad damnatum Ta9 principium , quo asseritur mortem, alios ue natur et desectus non posse absolui a ratione poenet, ita ut nonnisi propter culpam pret cedentem possint homini accidere. Mortem de facto esse
poenam peccati de fide est; sed nihil ad fidem, doctrinamque S. AUGUSTINI tutissimam & inconcusLm refert, quod homo sie condi possit, ut sine pret.
CX. Distinguenda sunt ista tria; Primum, Potestas nunquam errandi, nunquam
concuPscendι contra Juritum, nunquam moriendi. Secundum , Necessias quando- que errandi , quandoque concupiscenis contra spiritum, quandoque morienae; Tertium, astu era are, astu concupiscere contra 'irarum, a tu morι. Primum sine exclusione potestatis errandi, concupiscendi contra spiritum, moriendi, est ex dono gratis in homine sano; si vero excludat pret dictas potellates, eit ex dono gloriς in beatis. Istud donum gratis, quo potestas nunquam errandi, ctc. habetur coniuncta potestati errani, ETc. non est necesse ut sit gratia adoptionis filiorum, qua consortes efficimur diuin et naturet, ut sus e probauimus in
THo MisTARUM TRIUMPHO Opusculo de Natura pura,r ad id specia , Tito
De secundo iudieandum est, scut de potentia peccandi in Angelis , Nam TR iv M scut potentia peccandi te habet in Angelis, ita nec stas quandoque errania, 'HV 'OIΠροβο que concu'scevia contra spiritum, quandoque morienae, in hominibit, sibi '' UPR relictis. Non potest creari Angelus sine potentia peccandi; Non potest homo sibi relinqui, id est, principijs naturae suae, sine prae.lictis necessitatibus. Forentia peccandi non est a Deo, sed consequitur Angelum ex nihilo : P. .lictet necessitates non sunt a Deo sed consequuntur hominem ex nihilo actus& ex nihilo simplicitatis; id est, quia est in pura potentia ad omnia intelligi bilia, I de
79쪽
& compositus ex contrari, tam inclinationibus, quam qualitatibus . . Necesse est enim, ait Magister Orbis, s corpus bumanum, cum sit ex contrarus compositum, corruptibile esseri ct sensibilem appetitum in ea qua sunt delectabilia moueri, qua interdum sunt contraria rationi : ct intellectum possibilem, cum sit in potentia ad omnia intelligibilia , nullum eorum habens actu, sed ex sensibus natum ea acquirere, dissculter ad scientiam veritatis pertingera , cr de facili propter
Quare sicut creatio Angeli eum potentia peccandi, nihil detrahit diuin et iustitiet, nee diuinam offendit bonitatem; ita nec productio hominis cum praedictis necessitatibus derogare aliquid poterit diuinae iustitiae, atque bonitati. De Tertio, videlicet actu errare, actu concupisceηcere contra θι ritum, actu mori, iudicandum est sicut de peccato illius ue permissione. Sicut permissio peccati non ad creationem sed ad gubernationem diuinet prouidenti et spectat, ita & permissio istorum. Quemadmodum etiam Diuina gubernatio excludit peccatum a primo instanti creationis in Angelis : ita de excludit actualem errorem, actualemque concupiscentiae rebellionem a primo peccato , in homine; ita ut primum hominis peccatum non possit ex caeca & indomita concupiscentia procedere. Hoc etiam pluribus ostendit TRIUMPHUS TH MISTA RVM in loco citato. t CXI. Denique eo modo, quo Deus, qui scit facere ex malis bona, permittit in quibusdam peccatum, ita in poenam praecedentis peccati permittit quosdam ex caeca & indomita concupiscenti j peccare; Mortem verti aliosque corporis actuales desectus, vel ex eodem motivo,quo permittit primum peccatum, potest inducere, vel in punitionem praecedentis alicuius peccati. Unde non nisi probabiliter ex morte, & ex supradictis necessitatibus colligi potest peccatum originale. Ita D. THOMAS loco citato a concludit dicens : Sic
igitur huiusmodi defectm quamvis naturales homni videantur absolute considerando humanam naturam ex parte euM , quod es in ea inferim ; tamen eosderando diuinam prouidentiam, s dignitatem superioris partu humana natura, satis
probabιliter probari potest huiusmodi defetu esse parvalet; ct sic cottigi potes humanum genus feccato aliquo originati ter esse infectum. Quapropter dum S. AUGUSTINVS peccatum originale deducit ex infinitis humanae vitae miseriis, nonnisi probabiliter procedit. Cuius ratio a priori est, qui,d malum sit priuatio boni debiti; vita de alia bona, quq tolluntura miser ijs humaniς. non debentur homini ex contrarijs qualitatibus & inclinationibus composito, & existenti in potentia ad omnia intelligibilia, non inquam ei debentur in hoc supposito ex necessit te naturae suae, sed ex diuinae gubernationis beneficio. Nulla enim fit iniuria naturet corruptibili si in hoc supposito relinquatur corrumpi. Infiniti autem sunt, de nobis incogniti diuinae gubernationis modi. Verum ex doctrina Ae traditione fidei certissimum formabat contra Pelagi auos argumentum, eo siue undique angustiabat; de qua traditione se loquitur D. THOMAS. Habet autem hoc TRADITIO FIDEI, quod nullum nocumentum creatura rationalis potuist 1ncurrere, neque quantum ad animam, ne
80쪽
cerente vel in persona, vel saltem in natura. Scripturet quoque clamant bomianem conditum esse a Deo propter regnum caelorum. In his duobus vicit Pelagianos S. AUGUSTINUS, ut ostendimus in THOMISTARUM TRIVM.b Tu PHO. . Ad quem remittimus Aduersarios, ut necessitatem ANGELICI luminis ex occidente Tas littera magis recognoscant. Nam quid valet S. AV-Fu., GVSTINI littera sine luce ANGELICA, damnati Sab ostendit BULLA. t. Opust.
g. XIII. Aliae rationes R. P. A NORIS quem alias
CXII. R ECUNDA RATIO. se Deus odio habet pueros originaria labeo, , pollutos, illis est iratus . atque inimicus; ergo iuste potest exer- , , cere contra eosdem actus iustitiae vindicativae, prout hqc est inflictiva pue- nae sensibilis. Antecedens colligitur ex Ioann. 3. .etus autem νncreduim est ,, o, non videbit vitam sed ira Dei manet super eum. Quam sententiam M paruulis non credentibus applicat S. Doctor lib. I. de peccat. merit. & rear misi . cap. 2 a Consequentiam verd acuid deducit S. AUGUSTINUS a, tract. ψ . in Ioannem inquiens : Apostolm natus in gente Prophetarum di-
Dcit : Fuimus de nos aliquando natura filii irae, sicut te caeteri. Si Ab ira, i, filiis vindicta , flij pana , fili j gehenna. a uomodo natura, nisi qμιa Peccanteis primo homine vitium pro natura inolevit. Sunt optimet illationes. Ita ratio- ,, cinatur R. Ρ. de NORIS, quem alias veneramur. Optimas de nos dicimus S. AUGUSTINI illationes, easque eis cacissimas ad reuincendum Pelagianos; sed friuolas eas reddit R. P. de NORIS , inde arguens , contra Angelici spiritus intelligentiam, litteram sapientissimi Magiitri sui in sensu Bai1 occidentem , vivificantis. Etenim ira Dei , eiul bieiustiti et vindicta apparet in poena damni, qua puniuntur pueri, dc ex qua insuperabiliter de indeclinabiliter sequitur pueros natura ole flιοι ira , edqudd peccante primo homine vitium in eis pro natura inolevit. Nihil amplius S. AUGUSTINUS; qui sibi contradiceret, si poenam sensibilem intelligeret, ut supra probatum est ἔς crudelisque foret, Deum ultra condignum pueros punire praedicando. 9 -IO Separandus quoque est S. AUGUSTINUS a peruersa illa radice, de damnato Bab principio, nullum, videlicet, esse i titia, aut Dei amorem, nisi mi cm Mei operour ct quι ad gratiam adoptionis filiorum ordinatur, aut ab eaebcitur. Auersi sunt pueri a Deo, eisque iratus est Deus quantum ad ea quae sunt gratiae, de gloriae; minime veto quantum ad ea, quae sunt tectae rationis dc bonae in lege naturae voluntatis. Si e pretiosum mentis AUGUSTINIANAE sensum separauit S. THOMAS, a vili BAIANI erroris commento, dicen, uod quamvis pueri non baptimati sint separati a Deo, quantum ad illam oconiunctionem, quae est per gloriam : non tamen ab eo penitus sunt sesarἀti. imo t. ad s. sibi comunguntur 'r participationem naturalium bonorum ι ct ita etiam de Togημdere poterunt naturali cognitione s d lemone,
CXIII. Agnouit R. P. de NORIS leuitatem suae illationis. Vade volens