장음표시 사용
81쪽
eam solidare, eontra ANGELICAM solutionem se arguit : ,, Etenim preti,, sunt rei eiusdem omnis, peceati, quod commisit Adam. ita ut crimen . , , quod in Adamo suit actuale euaserit in posteris originale : unde dicit A- ,, postolus Rom. F. su quo omnes peccauerunt. Ergo iaculi in Adamo pecca- is tum actuale punitum fuit inflictione poenet senubilis, in posteris etiam e isdem supplicio castigari poterit. Vti pestis non tantam nocet illi , in cuius is corpore primum nascitur, verum etiam alteri , qui eadem per contactuma, inficitur, ita pueros peccati paterni contagione mori dixit AUGUSTINVsis lib. 6. contra tulianum ea ,. . Hue facit quod docet S. THOMAS I. a. s. q. 8 I. a. a. ad. I. Paena, inquit, corporati interdum iudicio tumo, vel hu-M mu'o puniuntur flu rio parentibus , inquantum sulti est aliquid patris secun-M dum corpus Videtur R. P. de NORIS eontra s. AUGUSTINUM confundere peccatum Originale, quo omnes is a viam peccammm, quod est omnibus unum . eum peccato originali, quo nascendo inficimur, quod est unicuique proprium. Quae tamen S. AUGUSTINVS aperte distinguit dicens, unum ei te ita peccatum ut non sit poena peccati, aliud esse peccatum de poenam peccatii unum esse causam reprobationis, aliud ex reprobatione permissum. Vide TRIVMPHUM THONI ISTARUM de Scientia 4 Z edia ad examen reuocata, in Ap- , TR ' pendice de causa praedestinationis ct reprobationis. e Videtur quoque non satis τα tu considerasse naturam Originali, peccati, dum ex poena sensibili Adae innicta , psus tom. infert poenam sensibilem in paruulis post mortem.
. eao. a. a. Peccatum, quo omnes In Adam peccauimus, est inordinatio actus volunta-' - 4σ - rij non voluntate persons Adami, sed voluntate naturae ab eo propagandoc. Voluntas Adami, si consideretur per respectum ad suppositum in quo erat, est voluntas personet, cte actus ab ea procedens est Adamo proprius, cui proinde debetur poena sensibilis. Voluntas Adami, si consideretur per respectum ad omnia supposita natur et ab eo propaganda est voluntas naturq, id est, prae-
. continentis totam turam, Ec actus ab ea procedens est omnium suppositorum ab eo descendentium eo quasi modo, quo voluntas animet est voluntas omnium membrorum, quae ab aetu voluntatis animet mouentur, ut supra dis num. 97. ximus. fCXIV. Etenim scut anima volens occidere hominem, inficit omnia membra , quae mouet ad homicidium; Ae inordinatio actus omnium membrorum est culpabili, prout ab una animae voluntate accipitur Ae causatur. Sic concipiendum est, quod Adamus totam naturam ab eo propagandam in Omnibns
suis descendentibu, voluit inficere; de insectio natur et in quolibet descendente est culpabilis prout accipitur Ac causatur ab ista Adami ut pretcontinentis totam naturam voluntate, quet omnium dicitur, inquantum singuli propter unitatem sanguinis, quam habent ab Adam, sunt aliquid Adae, sicut singula membra sunt aliquid animet propter unitatem suppositi, quam ab ea accipiunt. Hic inquirimus poenam peccati originalis, non prout est commune Omnibus , sed provi ea unicuique proprium ; de quia non per actum proprium yaicuique appropriatur, sed per appropriationem naturaei ita pinna ei propria
82쪽
hon est per propriam passionem, qualis est poena sensibilis , sed per passio.
nem naturet sibi appropriai q. qualis est poena damni. Concedimus cum ANGELICO Sole, filios puniri quandoque pro parentibus in corpore, non in anima, inquantum filius est aliquid Patris secundum corpus, non secundum animam. Verrum punitio filij non est poena peecati filio proprij , sed poena peccati parentum. Agimus modb de poena coris respondente peccato originali prout est unicuique proprium, quam dicimus, ut condigna sit, non posse esse sensibilem. CXV. TERTIA RATIO. ,, Pueri pretdestinati ex meritis Christi habes, bunt in alia vita bona corporis, quq dotes a Theologis nuncupantur; ergo is pueri reprobi patientur in alia vita mala corporis ex demeritis Adae. Si is mile argumentum ponitur ab AUGUSTINO lib. 6. coni. Iul. cap. Io Vbix, Paritatem negantes vocat importunos. Do eiusdem verba : Vide ergo, in-s, quit, quam importunὶ nolis paruulum de alieno peccato reportare malum, σν, velis eum de alieno recte facto reportare bonum, nou qualecumque , sed Deix, reg'um. e foenum quinν opus es, cum credis per alterum , sicut alienumis opus fuit, cum Peccauit in altero.
Paritatem S. AUGUSTINI admittimus, sed paritatem a R. P. de NORIS
intentam negamus. Paritas S. AUGUSTINI est, quid paruulu, sicut de alieno opere bonum, ita de alieno peccato potest reportare malum; ad quod sussi cit poena damni tam in anima, quam in corpore; sicut enim peccatum originale pueri non tantum in anima, sed de in corpore est; ita poena damni dc quoad carentiam grati et & gloriae est in anima, & quoad carentiam gloriM redundantis in corpus per dotes corporis est in corpore. Nulla est itaque naturet inordinatio, cui proportionata non competat damni poenae portio. Paritas a R. P. de NORIS intenta est, qubd paruulus de alieno peccato debeat reportare poenam sensibilem, sicut de merito Christi reportat delect4tionem seusibilem. Istam paritatem iam dudum negauit Sol ANGELIC V S, qui obikiens g Sicut puιri b.iptizati se habent ad meritum Chrim , g. ita uou bapti etiati ad meritum Adae, seu pueri bapti iti ex merito Chris; confe- 33 P tur Praemium vitae aeterna, quae est gaudium de summo bono ) ergo a qψnon baptizati dolorem fustinent, ex hoc quod per demeratum Ada aeterna vita priuantur. En tertia R. P. de NORIS ratio. Respondet Doctor Eccles et qui titus , qui tot miracula fecit quot articulos : Dιcendum, quod donum Christi excedit peccatum Ada , ut ad Rom. I. dicitur, Unde non oportet, quod pueri non baptra an tantum habeant de malo , quantum baptizati habent is bono.
Nihil est is R. P. de NORIS quod eo nita ANGELICAM istam solutio.
nem possit reponi. Alia duo habet argumenta. quae animi tristitiam probant: sed ea, non maioris esse momenti, quam sint tres dilutet rationes, lux osten
83쪽
g. XIV. duo R. p. de NORIS argumenta quibus contendit, tristari paruulos de amissione
regni caelorum. VI. T Vniores, non D. THOMAM , euoluens R. P. de NORIs pudiat 1 qudd euiden, sit, D. I HOMAM 1 S. AUGUSTINO recessisse.
dum omnem animi tristitiam de carentia diuin et visonis a paruulis ablegat. Pudet me, ait, ex e VGUSTINO nonnulla recitare ; etenim inde palam pet, tam procul ab AUGUSTINI sententia abiesse illos Doctores , qui ob exclusi nem a gloria nullam in pueris tristitiam gignι pronuntiarunt, quam Propius ad Pelagianorum paradoxa accesserunt. Acrem hane in D. THOMAM contum liam hodie in profesto Sancti Doctoris perlegens,zelo zelatus sum pro unico praeceptore & informatore meo, quem scio a De , datum in lucem AVGVSTINIANE Sapientiae. Annus est, quo in Sacra Indicis Congregatione S. R. h. Tuo. E. Cardinalium immunes exiere libri mei de Libertate oe Contritione 5 ab M lsTAR. Omni censura , uti supra memoraui. Speciali tua, o DOCTOR ANGE- TRIUM' LICE , protectione factum credo, 'qui scis quia amo te, nec aliud quaero inroj. ' c vita centuplum , quam ANGELICAE tuae adhaerere veritati, id est, ut Opust. canit Ecclesia, eam intellectu constuere, ct mutatione complere. In memoriami. num. 47. tanti beneficii vindicabo hodie gladio doctrinae tuae contumeliam tibi illatam; Ae falsum dicenti veth reponam; Tanto magis S. AVGUSTINUM aD. THOMA separasse illos Doctorei, qui in proprio ct humano considunt studio , quanto propius ad damnatos B AG accesserunt errores. Testimonia ex S. AUGUSTINO recitat, quae amanti gloriam aeternam perhibent magnam esse poenam, ea privari. Sine dubio qui gloriam aeter-- nam amat efficaciter, non potest sine magno dolore ab ea excludi. Tales autem non sunt paruuli eum solo originali peccato morientes. Ips enim se habent ad gloriam sternam sicut quilibet nostr dm ad unionem hypostaticam, rusticus ad regnum, minimus beatus ad supremum gloriae gradum. Quis rectae rationis affligitur, quod non sit sicut Christus hypostatich Deo unitus pDolet ne minimus beatus se non habere supremi beati gloriam Numquid potius sua sorte contentus gaudet rusticus, quam regnum amet, & de exint lusione doleat ' Ratio istorum est, quod nullus rectet rationis desiderat habere quod sibi non debetur ; ubi autem non est aliquid habendi desiderium, nec aliquis de eo non habito dolor esse potest.
dia CXV u. Adst verbi ANGELICI gladius. , , Sciendum, ait D. THOMAS,
, . . i. i. i. ,, i qudd ex hoc, quod caret aliquis eo quod suam proportionem excedit, , , non a illigitur, SI SIT RECTAE RATIONIS : sed tantum ex hoc, quod ,, caret eo ad quod aliquo modo proportionatus fuit. Sicut nullus sapiensis homo ailligitur de hoc, quod non potest volare sicut auis, vel quia qon ,, est Rex vel Imperator, cum sibi non sit debitum : affligeretur autem si . ,, priuaretur eo, ad quod habendum aliquo modo aptitudinem habuit. Dico . ergo
84쪽
is ergo quod omnis homo usum liberi arbitrii habens proportionatus est ad
invitam qternam consequendam, quia potest se ad gratiam praeparare , per, , quam vitam aeternam merebitur : ideli si ab hoe deficiant maximus erit ,, dolor eis, quia amittunt illud quod suum esse possibile fuit. Pueri autem is nunquam fuerunt pro tionati ad hoc quod vitam aeternam haberent,quia
,,mee eis debebatur ex incipiis naturae, cum omnem facultatem naturq ex- , , cedat 3 nec actus proprios habere potuerunt, quibus tantum bonum conseri querentur e & ideli nihil omnino dolebunt de carentia visionis diuinet: imori magis gaudebunt de hoe, qudd participabunt multum de diuina bonitate, M & persectionibus naturalibus. Dum ait D. THOMAS, quod omnis homo usum liberi arbitrij habens, pr portionatus es ad vitam aeternam eousequendam, quia potest se ad gratiam pracparare, non indicat fuscientiam . Osinisticam, excludendo auxilium PRAE DETERMINANTIS GRATIAE, sed sensus est, qudd omnis habens usum liberi arbitrij potest recipere auxilium praedeterminans, quo ad gratiam se pretparet ; qui verd non habet usum liberi arbitri j est incapax praeparandi se, ficut Ae incapax est recipiendi auxilium GRATIAE PRAEDETERMINANTIS. Haec per parenthesin dicta sunto. XVIII. R. P. de NORIS repudiat doctrinam datam , ut S. AVGVSTLNO maximE repugnantem. , , Quid, ait, his reponeret AUGUSTINUS, qui , , absurdum putauit pueros imagines Dei haud amare regnum Dei, scribcns,, lib, 6. coni. Iul. cap. . Sι hoc eis non erit malum, non ergo amabunt reis gnum Dei tot INNOCENTES imagines Dei. S autem amabunt er tan- ,, ti m amabunt , quantum INNOCENTES amare debent regnum eius , ax, quo ad ipsius imaginem creantur, nihil mali de hac i a separatione parietitur 'ri Quid his, inquam reponeret, eum in scholis audiret, pueros non modda, non amare, sed ne cognoscere quidem regnum Deit Tam procul ab A ,, GUSTINI semitis nobiles Scholastici abiete 'Exclamandum potiti , Tam procul ab indito rationis lumine Angelicae doctrinae contemptores abiere Z Qtiet est illa consequentia, quae ab innocente imagine Dei transit ad pueros peccato originali insectos i Innocens imago Dei est natura rationalis per gratiam adoptionis Dei ficata. Non aliam de facto conditam innocentiam agnoscit S. AVGU,TINVS , quam illam, quae ex gratia sanctificante procedit. Omnis immunitas a peccato in creatura rationali prout de facto condita est ad imaginem & similitudinem Dei, dependet ab illa gratia, secundum quam diuin et facta est consors naturae. Cum gratia adoptionis maximh proportionatam faciat Dei imagine ad regnum ccorum, non est dubium quin magnoperh dolerct innocens imago Dci, si a regno excluderetur; & summum foret in conueniens imaginem Dei De incatam non amare regnum coelorum . sicut filio regis non amare regnum Patris. Paruuli non sunt innocentes Dei imagines, nec unquam ad supradictam innocentiam proportionati fuere, cum in iniquitatibus concepti sint, oe in Peccatis eos conceperit mater sua. Quid obest doctrinae S. AUGUSTINI, oc quodnam inconueniens cordat E reputari potest huiusmodi paruulos non
habere cognitionem regni coelorum sufficientem ad amorem de dolorem i de qua
85쪽
qua cognitione tractant Scholastici, post Scholae principem, qui sibi obi j-
33 q τ Carere illo quod quis vult habere sine aDctione esse non potest : sed puera vel-- hut ι ouem diuinam habere : alias voluntas eorum actualiter Hruersa esset. Ergo cum ea careant, τι detur quod ex hoc as ctione sentiavi. Respondet radiantissimus Ecclesiae Sol : Suod quamvis voluntas possibilium s impossM-lium ut ιn 3. Et hic. dicιt- , tamen voluntas ordinata ct completa non est nisi eorum ad quae qrers aliquo mori orrinatus est , G' si in ista voluntate deficiane homines , Aleut e nou autem si deficiant ab illa voluntate, qua impossbilium est, qua potius vellestas , quam voluntas debet dici. Hon enim atiquis illud vult
simpliciter : sed vellet, si posibile foret.. CXIX. Aliunde probat R. R de NORIS tristitiam paruulorum. δε Etenim,
, , s verba illius suntὰ non solum sunt aversi a Deo ut authore supernaturali, ,, sed etiam ut authore naturae, Adam enim per peccatum relicto incommuis, , tabili bono, adhaesit bono creato, quod peccatum cum ex Origine a pue- , , ris trahatur, redduntur auersi a Deo & conuersi ad creaturam. Hoc ipsum confirmatur , quia vel pueri habent aliquem finem natura , , lem, quo pos esta satiantur, vel nullum talem finem posJunt possidere. Siri primum detur, peto, vel erit hic finis Deus, vel creatura; si creatura, eruntis igitur peccatores , & auersi a Deo ut authore naturae. Si velli Deus eritis vltimus finis, quatenus abstractive cognitus; ergo amabunt Deum, & ari Deo quoque amabuntur; quomodo ergo ira Dei manet super illos 8Nonne,, per peccatum verh sunt inimici Dei λ qua igitur ratione illum amabunt p, , si ver li illud alterum asseratur, nempe pueros nullum habiturum ultimum D finem, erunt ergo aeternum miseri, ut pote summi boni possessione exclu-
, , s. Huc usque P. de NORIS. Respondeo, dicendum quod in peccato originali est sola auerso sine conuersione ad indebitum finem ; sic docet pretceptor noster Doctor Angelicus
v. num. supra relatus; & alibi dicens o Sciendum est, quod in peccato Originali ess aQ. habitualis auersio a bono incommutabili, cum habens peccatum originale non ha- , 'i. beat cor cyniunctum per charitatem. Et sic quantum ad habιtualem auem, i Id i. senem eadem ratio est de existente in peccato originati ct mortali , licet in peccato mortali super hoc sit habitualis conuersio ad indebitum finem. Quet doctrina fundatur in dicto S. AUGUSTINI, quod supra ρ refert ex Magiltro sententiarum q D. THOMAS , concupiscentia paruulum habilem facit ad concupiscendum , adultum adta concupiscentem. Quς habilitas non oritur ex conuerinsone actuali, sed ex remotione fraeni, si id grati et quq subdebat appetitum rationi. Vndd remanent naturalia integra quantum ad actum primum , sed dicuntur laedi ex motu actuali superueniente praeuenientis concupii centiae, quo
naturalia impediuntur in particulari operabi t. Sicut si lapis haberet tensum diceretur laedi ex hoc quod detinetur superius; quod in lapide fieret nihil perdendo de sua grauitate. Ita conciliat Doctores TRIUMPHUS THOMISTARUM. , Ad rem nostram facit, qubd habilitas illa concupiscendi aequiparatur potentiae peccandi, per quam non dicitur homo conuersus ad inde
cido. bitum finem. Est enim inclinatio ad delectabilia, ad quam per accidens est,
86쪽
quoil actu occurrant ea, quae sunt rationi aut legi Dei contrarIa, non verb ea
quae sunt utrique consormia. .
CXX Quare sicut corpora paruulorum dicuntur impassibilia non desectu potenti et ad patiendum in ipsis, sed ex desectu exterius agentis in ipsa : ita Animae paruulorum dicentur inconcupiscibiles ut ita dicam ) & impee ea biles, non desectu habilitatis concupiscendi, bc potentiae peccandi, sed defectu
obiecti mouentis; eli quod nihil contrarium rationi mouebit paruulos, Deo se prouidente, ut nulla etiam veritas supernaturalis occurrat, ad quam veritates naturales ordinandae sint; Propterea sistent in cognitione te amore veritatum naturalium, in quibus laudantes Dominum, Deoque gratias agentes, eum sicut naturae aut horem glorificabunt in laetitia, & exultatione.
Quomodo ergo ira Dei manet super illos ' inquirit R. P. de NORIS in confirmatione sui argumenti. Discat ex S. A V G V S TIN O, quomodo Deus oderat in Esau peccatum originale , de simul diligeret in illo naturam, quam ipse perfecerat; postea capere etiam poterit, quod ira Dei manet super parvulos quoad supernaturalia dona; at amor Dei manet super eos quoad naturalia dona; in quibus secundum D. THOMAM supra relatum nullum de-num.ρρ.
Doletne ipsos, quod in peccato sunt '. uis autem hoc neget ' ait R. P. de NORIS, qui magnum quid se deprehendisse arbitratur dicens; sanὶ arbitror
illos quι negant tripara paruulos, ne cogitare quidem de macula peccatι, cum tamen sint proprie peccatores. Parcendum illi. Non legit D. THOMAM do-eentem supra, . si de culpa dolent paruuli, cum a culsa illa ulterius emun- .. num.' dari non possunt, dolor ille erat in desperationem inducens; sed talis dolor in damnatis est vermis conscientia : ergo 'crι vermem conscientia habebunt, ct sic non esset eorum poena mitissima, Ut m littera dicatur. Ratio est, quod dolor causa- itur ex voluntate completa, quae non est impossibilium. Non fuit possibile parvulos eos non incurrere culpam Originalem, nec est eis possibile ab illa liberari. Parvuli ergo scientes utrumque esse impossibile, sicut non habent nisi velleitatem non habendi peccatum originale, ita non habent nisi displicentiam con- oditionatam correspondentem velle itati , quae non est causativa doloris in ha. bentibus rectam rationem, Ze voluntate deliberata secundum eam agentibus. CXXI. Fatemur non satiari in paruulis naturale dcliderium, de quo D. THOMAS dicit, e 'Remanet naturalι ter hominι desiderιum, cum cognoscit σὲ- ς- r. Eium, ct scit eum habere causam, ut sciat etiam de causa quid est; Cognoscunt di enim se aliquo magno bono priuatos, de imperfectam esse quam habent de '' Deo cognitionem; ideli non quietatur in illis naturale sciendi desiderium ;veritiin cum ex alia parte sciant ad tantum bonum nunquam fuisse proportionatos, nec possibilem eis esse altiorem de Deo cognitionem, recta ratio ita moderatur naturale sciendi desiderium, ut voluntate deliberata sint sua sorte omnino contenti. Aliam instantiam potuisset ex eodem Angelico Sole formare R. P. de NORIS Nee ρ, es dici, ait MENS AUGUSTINI, 4 quod fuerunt proportionari
ad vitam aeternam consequendam, quamvis non fer actionem δε ra , tameu per a- 33.q. . ara.ctionem aliorum circa eos, quia potuerunt ab alijs baptizari : t 2 multi pueri K eiusdem
87쪽
eiusdem eonditionis baptizati , vitam aternam consecuti sunt. En intantia , quam se dissoluit. Hoc enim est superexcedentis gratis,ut aliquu sine actu proprio Pr metur : unde defectus talis gratia non magis tristitiam causat in pueris decede p-tibus non bapti tis , quam in sapientibus ,boc quod in eis multa gratia non sunt,
qua in alijs similibus facta sunt. CXX H. Colligi poιest ex dictis, quid de beatitudine naturali paruulorum
sentiendum sit, Certum eri quod paruuli ex effectibus naturalibus cognoscant Deum, eumque super omnia ament, nihilque inordinatum unquam sint volit ri , eo ipsb quia rectam habeant rationem , bonamque semper in omnibus voluntatem, Deo ita eos suauiter gubernante secundum ritus sui & proprietconditionis exigentiam. Dicimus hoc esse certum , quia contrarium non potest sustineri, nisi ex peruersa radice. & erroneo damnati Baj principio , non dari iustitia aut Dei amorem nisi eum per quem flues operatur, ct qui ad gratιam adoptionis sitiorum Dei ordinatur, aut ab ea elicitur. Vere nescio quomodd in virum doctum cadere potuit, creaturam rationalem non posse condisine tali amore. Ac ordine ad regnum coelorum consistens in visione & fruitione beatissimae Trinitatis. Quod longius a vero aberrat, quam non posse creari ferrum sine ordine ad ignem, a quo ignitum fiat. Vt iu se ostendit
TRIVMPHUS THOMISTARUM, e de breuiter in hoc FUNICULO deduximus.
An hoc sufficiat, ut dicantur simpliciter beati, parui momenti quaestio est. PHVs xom, Videtur non sussicere , sed solum secundum quid esse beatos, septiciter au- a. Natu item miseros. Primi , quia , Ut diximus , s non satiatur omne eorum naturale desiderium , quantumvis omnis deliberata in illis voluntas quiescat sua sorte contenta. De ratione persectet beatitudinis est quietatio omnis desiderij naturalis. Praeterea supposita eleuatione naturae ad supernaturalia, bonum naturae proportionatum , quod est vivere secundum ratιonem non est a parte rci vitimus finis paruulorum propter quem a Deo conditi sunt. Vndd paruuli non consequuntur a parte'rei suum ultimum finem. Cum miseria felicitati opponatur , miser simpliciter dicendus est, qui caret felicitate quae est ultimi finis consecutio. Quia tamen felicitas ista, qua caret paruulus, est felicitas superexcedens, & ex nullo actu personet, sed solo naturae vitio denegata ;carentia illius compatitur secum omnem naturalium persectionem & bonitatem , quq ex principijs naturq debetur secundum quam possunt paruuli dici beati Iecun m quid; id est, sua naturati forte contenti.
Haec de FUNICULO SECUNDO. Et quidem spero fore , ut deinceps, ubi hic noster FVNI VLVS solo veritatis amore perlegetur, S. AVGVSTINVS perpetuo D. THOMAE sit copulandus, & ut quos coniunxit Deus, homo non amplius sit separaturus.
88쪽
XIII. E quem terreat IANSENII nomen, praemonitum volumus. Le-- 'IN ctorem, nihil in hoc Funiculo a nobis tractari de materia Pin- p am 'que propositionum. Eas omnes Ee singulas in TRIUMPHO THOMISTA-tomo t. RVM reprobauimus de damnauimus, a in omni sensu ab Ecclesia reprobato de Scientiadi damnato : imci Ae nune reprobamus Be damnamus. cordatis S, AUGUSTINI discipulis seribimus, quos alligare volumus, ut deinceps infuso A GELICI Solis lumine, non humano studio AUGUSTlNVM in THOMA e. a. art. r. sine errore perdiscant. Neeessitatem ANGELICI luminis ad veram S. AV- i GUSTINI intelligentiam nouissime demonstrat IAN SENIVS 0rensis Disco- ζ ἰημ' pus; Vbi enim eum D .ETHOMA docet , nihil melius ; ubi vero a D . num i is THOMA recedit separans eum ab AUGUSTINO, in easdem cecidit Sas Tertiam,& e Molina foueas. Omnia eum Baio tenuit, quae Funiculo secundo colli. num xy
gauimus. Attamen defectus ANGELICI luminis specialiter se prodit in illis quae de AMORE SUI, & IGNORANTIA IN VINCI BILI docuit IANSE- Quiritim NIVS. Cum i soliua GRAΤIAM VERSATILEM in statu innocentiae Ac num. α 3. Angelis inuexit. Haee ergo tria eomponent TERTIUM FvNICVLVM , Ff p ima quem PRAEDETERMINANTE DEO, Ee prsucente ANGELlCO DOC- , ,htii
TORE, ita constringemus , ut una possit esse omnium Cordatorum conclu- tonio 3.
CXXIV. Elebre est S. AUGUSTINI de duabus ciuitatibus pronuntia-
tum : seceernunt, inquit . b ciuitates duaι, amores duo, terrenam lib M.
scilicet AMOR SVI que ad contemptum Dei, caelestem vero AMOR' ἡ ρ,' Vfρος ad contemptum sui. Omnem SVI AMOREM 1 Fulgentissimo Eccle- .i . 8' 'r'fς Sole damnatum eredidit IAN SENIVS , eumque peccare, qui non ex amore Dei in aliqua ereatura delectatur. Multis id .probare contendit in libro de statu naturae lapsae e ex doctrina S. AUGUSTINI. Forid a nobis non e. IANszdissentiet, si aeresierit lux ANGELICA : cui non sussicienter attendit tamquam sapientis, quae de sursum est, magis eam considerans ut ex A istoxς- 244M. lis Philosophia profectam : eum tamen nonnisi ex S. AUGUSTlNO, in- tibui. fuso desuper lumine, hauserit eam Sol Angelicus quintus Eccles et Doctor Ipse igitur exponat vobis quis sit ille amor lui, quo contem uitur Deus, MK a ciui-
89쪽
ciuitas Babylonica fundatur. e mor sui, inquit, d ordinatus es debituι ct naturalis , ita scilicet quod vetit sibi bonum quod congruit i sed amor fui inordinatus qui perducit ad eo remptum Deι ponitur esse causa peccatι secuniam AUGUSTINUM. Amare alique' velle ei bonum. Amare seipsum est velle sibi bonum. Haee plana sunt & accepta apud omnes. Si quis vult sibi bonum quod congruit , est amor sui ordinatus. Si quis vult sibi bonum quod non congruit, est amor sui inordinatus, Babylonicae ciuitatis fundamentum. Si obieceris illud Apostoli :.e In nouissimis iebus instabunt tempora periculosa, ct erunt homines A MANTES SE IPSOS; occurrit D. THOMAS : f Amantes se 'sos vituperantur, inquantum amant se secundum naturam sensibιlem, cui obtemperant , quod non est verὸ amare simum secundum naturam rationalem, ut siti velint ea bona, qua pertinent ad ρerfemonem ratιovis.
XV. Multum inter se distant, dicere omnem fui amorem esse vitiosum, Gicere, m/llum sui amorem esse verum nisi ordinatum. Nam ex posteriori dicto colligitur, si proprid loquamur, nullum δει amorem esse vitiosum , quia qui vitiosus extiterit, non ve rh fui amor erit. Propterea consulto ad didit S. AUGUSTINVS , amor fui que ad contemptum Peι. Elegantissime& Angelice explicat g doctrinam istam D. THOMAS, probans solos bonos veth amare scipsos. Verba eius do: i, Respondeo dicendum , qu bd amare seipsum vnoimodo commune estis omnibus, alio modo proprium estibonorum, tertio modo proprium est, , malorum. Quod enim aliquis amet id quod seipsum esse aestimat, hocis commune eli Omnibus. Homo autem dicitur esse aliquid dupliciter, uno
ri aenimant se esse id quod sunt scilicet ex anima & corpore compostos, de lac etiam omnes homines boni & mali diligunt seipsos, inquantum dilistunt
, , Alio modo dicitur homo esse aliquid secundum principalitatem , sicut , , princeps ciuitatis dicitur esse ciuitas. Vnde quod principes faciunt dicitur, , ciu Itas facere. Sic autem non omnes aestimant se esse id quod sunt. Prinis cipale enim in homine est mens rationalis. Secundarium autem est natura, , sensitiva & corporalis; quorum primum Apostolus nominat interiorem homι- Mnem, secundum exteriorem e vi patet a. ad Corinth. s. Boni autem aestiis mant principale in seipsis rationalem naturam siue interιorem hominem. vn-
secundum hoc aestimant se esse quod sunt. Mali autem allimant 'rincipale in seipsis naturam lensitivam Ae eorporalem scilicet exteriorem homi- Mnem e unde non recth cognoscentes seipsos, non vere dili unt teipsos. sed , , diligunt id, quod seipsos esse reputant. D Bioni cognoscentes seipsos, verh seipsos diligunt. Et hoc D probat Philosoph. in 6. Ethie. per quinque quae sunt amicitie propria. G Unusquisque enim amicu, primo quidem vult suum amicum esse & viuere, is secundo vult ei bona, tertio operatur bona ad ipsum, quarib conuiuit ei
*y: qὰ 'xd .ςQΠς rdat cum quasi in usdem delectatus Aera contristatus. Et secundum hoc boni diligunt seipsos quantum ad intera
90쪽
is rem hominem, quia etiam volunt ipsum seruari in sua integritate, & op- ,, tant ei bona , quae sunt bona spiritualia, & etiam ad ea assequenda operi ram intendunt, & delectabiliter ad cor proprium redeunt : quia ibi in- ,, ueniunt & bonas cogitationes in praesenti, & memoriam bonorum prae- ,, teritorum, & spem futurorum bonorum, ex quibus delectatio causatur. ,, Similiter etiam non patiuntur in seipsis voluntatis dissensionem, quia tota
,, anima eorum tendit in unum. ,, E contrario autem mali non volunt conseruari in integritate interioris hos, minis, neque appetunt eius spiritualia bona , neque ad hoc operantur , ne-
,, que delectabile est eis secum conuiuere redeundo ad cor e quia inueniuntri ibi mala & praesentia, & praeterita , & sutura, quq abhorrent; neque , , etiam sibi ipsis concordant propter conscientiam remordentem secundum ,, illud Plalmi, Arguam te oe statuam contra faciem tuam. , , Et per eadem probari potest quod mali amant seipsos secundum corrus, ptionem exterioris hominis : sic autem boni non amant seipsos.
CXXVI. Cum sibi contra istam doctrinam obiecisset b authoritatem S. AUGUSTINI ex libro I . de Ciuitate Dei, AMOREM SUI esse princi- 'Pium peccati, Se facere ciuitatem Babylonis e ac consequenter maxime in peccatoribus inueniri r Respondet : abod AMOR SUI, qui est principium,eccati, est ille qui est proprtiti malorum perueniens usque ad contemptum Dei, ut 3bιdem dicitur : quia mati etιam sic cupiunt exteriora boaa, quod spiritualia
In hae luce Angelica erudimur hominem recte amare seipsum , dum quae,rit iustus esse, temperatus. sobrius, callus, &e. Delectatio sequitur ad possensionem boni amati; Recte igitur de seiplo quis delectatur, dum delectatur de eo quod sit iustus, temperatus, sobriu ,castus,&c. quq omnia prius desiderata non possunt non delectare pysessa. Consonat & S. AUGUSTINUS,
dum castum iustiti et amorem non aliter explicat, 3 quina per amorem istius i. lib. s. de notionis menti im ressae, qua Iustus animus dicitur, eriti scientia atque ratιο- Ii nix ς c. ne in vita ac morabim sua cuique ιbstribuit. Cui placet ista notio, de desiderat
babere iustum ammum, casti amabit seipsum , & casib de seipso delectabitur, si gaudeat se habere iustism ammum . Vide THOMISTARUM TRIVMPHUM ι de hi, fuse disserentem &-AUGUSTINUM , THOMAE insepara- t TH
biliter copulantem. TMvMCaueat ille Sathauam sicut fulgur de coelo cadentem. Non sibi tribuat iustum pilus tori. auimum ; agnoscat GRATIAE PRIE DETERMINANTIS munus; de in Deum α.Opust. a. vltimate reserat omne gaudium suum. Si Deo non gratias agit, authorem V 3 non agnoscens, de coelo cadit, id est , a callo suo gaudio recedit: sed sicut casus Sathanae non impediuit , quominus Sathan vet E in coelo fuerit, ita complacentia illius qui in se inso de bono opere & casti gaudio gloriatur non impedit, quin castum suipsius habuerit, & amorem & gaudium; Vide quae supra m diximus.