장음표시 사용
111쪽
1 Dia lectis. Har. Pars I. De Ente
habet rationem potentiae passivae, aliud formae, ut patet in mucria di forma , quae nint duo principia rerum materialium. Secmdd, quia multa circumstant essentiam illorum , ita vitrertineant ad eorum persectionem, quae nota . habent in se perfectam identitatem, ut sunt quantitas, qualitas, actio, seu motus. Haec propositio est secundum doctrinam Pla- tonis , in qua nihil est tam commune , quam quod in entibus materialibus viget alteritas des motus. Et Plotinus, ut supra retulimus , asserit entia materialia, propter quantitatem molis ita extendi, ut a seipsis discedant.
est simplicitas di nulla eompositio. Probatur, quia cin illo ente nihil est quod habeat rationem actus & potentiae, quia in illo nihil' est in potentia, sed omnia sunt in actu, ita v tiit unus & dem actus, Ni probauimus superiori secti e de actu M potentia: ' at ubi unus est S idem actus non potest unum habere rationem actus, alterum potentiae . cum fit identitas persecta , ita ut non possc mis major
Haec propositio est secundum doctrinam Platonis, ut patα ex eo quod in ea vulgare miO- ma est,regnare Icentitatem& statum hi primis: cntibus, sicut iri entibus materialibus regnat , atteritas & motus r neque perfectior identitas, cogitari potest. .Videndus Plotinus Gn. o. lib. I cap. U. omnin.
112쪽
Caput IV. De proprietatibus ratis.
omnino simplex, neque anima ex ipso procedens , sed omnia varia sunt quatenu/qsimplicia, ides quatemus non composita s quatenus principia o quatenus actas, . vltimi quidem a ius Ῥt iam desinens sim
plex , primi uravi omnes Ῥna mens motae movetur auin
tem aequaliter oe beeundam eadem σfimilia semper. Vbi notandum quod comparat ens cum vno. Nam ens non est omnino simplex ut unum, sed tamen non est compositum. Et Em. 6. lib. s. cap. 6. Intelligibilia, inquit, profetio , cὰm entia multa Drount fimul er unum: rursus eum vnum sint, interea sb insinitam naturam sunt multa, tum verὸmnis in uno σ in multis unum.
SECTIO. SEPTIMA.D E TOTO ET P ARTE.
Est totum ex partibus est totum in p.rte ; εst totym
ante partes s totom ex partibus , e ' totum in parte dependent, a toto ante partes; totum ante partes non dieit eompositionem ; non omne totam ex par libus dicit compositionem , non omne ens est totum ex se. ' ' .
PRIMA PRO Pos ITIO. Est al;quod to- tum ex partibus. Probatur, quia id quod habet in se multas partes, ex quibus constituitur, est totum ex partibus: at est aliquid quod habet multas partes ex quibus constituiture verbi gratia, corpus habet multas partes, ex quibus constituitur. Ergo &c.
113쪽
Dialecticae Plat. Pars I. De Eme .
Haec propositio est secundum doctrinam . Platonis. Proclus propos. 63. dicit , Omnia entia τeI esse inter se tota, vel partes, quia si continent, erunt tota ; si continentur , eravnt partes. Et
propos. 67. totum ex partibus vocat totum for- Daliter, καθ' Asthfir, cuius vel quaecumque pars absens minuit ipsum totum. fgCvNDA P Ropo sI T Io. Praeter totum ex partibus, est etiam totum in parte. Probatur , nam pars quae totum: participat ita ut tota ratio & essentia totius in illa reperiatur , potest dici totum in parte, nam in illa est totum sed partialiter. Atqui reperiuntur parte' quae participant totum ita ut tota ratio & essentia totius in illis reperiatur , ut patet in Indiui-diso & speciebus. Nam individuum participae speciem ita ut tota ratio & essentia speciei in illo reperiatur & insit , partialiter tamen: Socrates enim participat speciem honianis itavi in se habeat partialiter quidquid pertinet . adessentiam & rationem hominis. Idem diei potest de specie respectu generis, verbi gratia homo pasicipat de animali & habet in se partialiter quidquid pertinet ad rationem animalis. Ergo reperiuntur quaedam paries de quibus potest diei totum in parte, ac proinde praeter totum ex partibus est etiam totum in parte. Haec propositio est secimdum doctrinam Platonis. Proclus in Elem. propos. 67. loquens de
toto in parte : Etenim, inquit, hoe ρν epter extremam suu Urionem dis r Iotam , quatenas imitata ν '
114쪽
Carput IV. De proprietatibus Entis. 73.
ipsum ex partibus totum , cum non est aliqua olgaris pars. sed ea quae ipsi toti ροtest similari. TERTIA P RO POSI TI o. Praeter totum ex pinibus & totum in parte est. totum ante partes, ex quo dependesst. Projarmir, nam partes non constituunt totum , nisi per unionem: i ergo non sunt totum ex se , sed per participationem alicuius unientis partes inter se ε, ac proinde totum ex partibus, est totum participatum. Idem dicitur de toto in parte quod est ex se. Ergo ante totum ex partibus & totum in parte praesuppostur totum imparticipabile, quod non est totum ex partibus, sed ante partes. quo sequitur , quod ab eo dependent, quia participatum dependet ab impartia
Haec propositio est secundum doctrinam Platonis. Psocius in Esem, propos.69. Omne totum, inquit, quod est ex pauibus , particeps est illius: integritatis quae est ante raries; fi enim est ex partia ι- . patitur ipsum totum 3 nam ipsa p/ri s vinum factae, ipsium ιοtum passae sunt propter ipsam unionem. Et es totum in non totis partibuι. Id autem quod si articipabile , existit ante omne id quod partisipa tur. Ergo imparticipabitu integritas existit ante i iam quae participatur Est igiιur quadam integrita-ιὰ forma ante illηd totum quod est ex partibuν, quae
η ' es passa ipsium t m, sed per se constans integrin
per imitationem totius ex partibus. At omne
participatum supponit aliquod iro participabile, quod non est tale per participationem , sed
115쪽
6 Diale Bicae Ptit. Pars I. De Ente.
ras, a qua manas ilia qua est in partibin integritas C o R O L L A RIv M. Ex his sequitur, diuidi totum in totum antepartes, totum ex partiFus.& totum in parte. Totum ante partes dicitur
totum κατα την κιτί- , secundum causam. To
tum eae partibus dicitur totum secundum existentiam, seu formam, καθ' υ .et ni : Et totum in parte κατα , secundum participatio.
Qv ARTA P ROΡos ITIO. Totum ante partes, qua parte totum est, nullam dicit coma positionem. Probatur, nam totum ante partes,
ut sic , non includit in se multitudinem pariatium , sed tantum post se : at non potest es compositio in toto, sine multitudine partium. Confirmatur, quia totum ante partes habet rationem causae & unitatis , quae in se non incli dunt rationςm compositionis. Sequitur ergo quod totum ante partes, qua parte totum est, non dicit compositionem. Haec propositio est secunddm doctrinam Plaatonis. Nam primum ens habet in se prima genera , ex quibus constituitur . vi sunt essentia. motus, status, identitas, alteritas e quorum quodlibet est totum ante partes, nam genus est totum ante palles, per respectum ad species quas. sub se continet. Ista autem in ente primo non dicunt compositionem, ut probauimus se-εundum doctiinam platonis.
mtum ex partibus dicit compositionem. Pror
116쪽
Ca ιι Iri De proprietatibus Entis. 77
batur, quia non est compositio in multitudine, nisi sit distinctio actus & potentiae sine identitate. At non Omne totum ex . partibus habet actum & potentiam, sed sunt quaedam . in quibus multitudo non dicit potentiam distinctam ab actu, & inexest omnimoda identitas: verbi gratia, mundus intelligibilis, ubi sunt exem plaria omnium rerum , est totum ex partibus, exemplar enim est pars illius mundi intelligi bilis: at certum est in mundo illo intelligibili nihil esse in potentia , sed omnia esse in actu immδ esse unum actlim. Haec propositio est secundum doctrinam PIaatonis. Plot. Enn. s. lib. 8. cap. q. loquens de mundo in intelligibili. cuncta , inquit . illiebunt; omne illic est omne ; illic quodlibει θευπiurebam; ibi sol, shlliaque omnes, unaquaeque stella soles, cir stelia similiter omnes. Et pbst pauca: In rebus quidem corporeis, non prodit ex alia parte' ubique pars alia , μάνnaquaeque pars sola ipsa es: Illic autem ex toto qηodlibet ubique prodii simulque
extat quodlibet atque totum. SEXTA PRO Pos ITIO. Non omne esis est totum, sed omne totum est ens. Probatur. quia si omne ens esset totia. sequeretur partes notius non esse entia , quod est absurdum. Nam si partes totius non essent entia, neque ipsum totum esset ens; non enim est totum, nisi sint partes: nam totum est partium totum.
Qubd autem totum sit ens patet, nam nisi essetens, nihil esset omnino.
117쪽
8 Dialemcae Ptit. Pura De Ente. Haec propositio est apud Proclum iii Elem propos. 73. ubi ita concludit : Ex his igitur p=νί'icuum es qμod ipsum primo ens est seupra integritatem , si quidem ipsium ens pluribus adest. Etenim ipsis partibin , quatenus partes sunt, ipsum esse adest; asterum vero nimirum totum) paucioribu/ r quod enim plurium est causa praestantius es , quod verὸ
CAPUT QVINTVM. D E GRADIBUS ENTIS.
Supra cor Ora , est gradus animae r inter gradum animae o corporis, est gradin naturae r supra gradum animae , essintellect--: supremue gyaduae in entibus est graduae inteι. ιεcrur: supra gradum intellectus , est gradus υni- : imbimus gradu. in entibus , est gradu/ eorporeus o supra gradum Uniue , nihil est. In omnibus gradib- , excepto infimo, reyeritur aliquod parricipatum : praeter particia patum est impartieipabile e non repugnar esse plura, porricipara, repugnat esse plura imparticipabilia et impa ticipabile est extra ordinem particiρatorum : non reprauas inter participata alia esse per se subsistemia , alia dependere a participantibus : Omnia imparticipabilia ad unum impartieipabiis reducuntur ' omne quia parιie as , infe- , rius est eo quod parricipatur. .
P RrMA PRO Pos ITIO. Supra corpora est gradus animae. Probatur, id quod daevitam corporibus, est supra corpora : nam cor
pora ex se non habent vitam, alioqui omnia corpora essent viventia ; quod enim conuenit
118쪽
alicui naturae per se , conuenit omnibus quae naturae illius sunt participes. Habent ergo vitam ex aliqua natura superiori, cui per se conuenit vita : nam vivens est superius non vivente , &, corpora viventia sunt persectiora non viventibus. At id quod dat vitam corporibus est anima, corpora enim, viventia dicuntur ex eo quod sint animata, animatum enim dicitur
ab anima. Confirmatur, quia Aristoteles pri- md de anima, asserit omnes philosophos antiquos definiuisse animam motu, sensu, corporis
Haec propositio est Platonis in Timaeo. , inquit, Omnibus his de caUs mundum opifex eius beatam Deum espicit, sed animam baud ita , ut
modo dicere coepimus , t .m denique elim eorρπι ei secisset, procreauit: neque enim qni hae coniunxit, mrere iuniori antiquius permisisset. Sed nos multae, utpote fortuna participes , inconsiderate oe temeretiquimur. Ille verὸ tam generatione quam virtute priorem antiquioremque animam corpore constituit, utpote quae obedienti corpori esset imperatura. Pro elus lib. I. Theolog. Plat. cap. 3. Sola vero, in quit , Platonis diuina enarratio omnia quidem corpo
ra cum ratione principii contempsit , quia profecto quidquid in partes diuidi interuallis distingΛi ρι- est, neque producere , neque seipssem construare notura solet . sed Gr ipsium esse G' ipsum agere oe pati
per animam habet. Et cap. I 2. restat igitur ut animata talem vim habeant o sint fecundo per si mobialia , axima vero in ipsis existens primὸ per se ipsa mo-
119쪽
Deat , Tabe ipsa moueatπν, . propter facultatem a seipsa, sicut vita, ita etiam . motussimulacbνa praeet
SE v NDA PRO Pos ITIO. Inter gradum animae & corporis , medius est gradus naturae. Probatur, quia inter mouens & mobile mediat principium motus intrinsecum mobili. nam mouens, cli id unde est principium motus ; unde grauia & leuia dicuntur ab Ari stotele moueri a generante, qualemas generans dedit grauitatem & leuitatem , quae sunt intrinseca motus principia. At nomine naturae . ex communi sensu omnium philosophorum, im telligitur intrinsecum principium motus, ut patet ex Aristotele α. phys c. & anima est mouens & corpus est mobile. Confirmatur, quia semina attribuuntur naturae; at semina media sunt inter animam & eorpus, quia in seminibus sunt virtutes formatrices corporum. Haec propositio est secundum doctrinam PI, tonis. Plotinus Em. lib. 3. cap. usorbum haec , inquit , naturam scilieet esse animam prioris animae genituram validius viventis , quietam ieeuia isti nem in se habentem , neque ad superiora neque ad inferiora vergentem Hae ut questans in eo in quo est,
quoad eius natura fert, nρvit, neque perquirit vis ritis, sedemtemptamen iam θlendidum gratissumque perfecit. Proclus in Elem. propos. 2I. Ex his ,
120쪽
inest cir ipsum unum, er ipsa multitudo o una' mtura multas habet simisi pendentes , O multa na- ex una ipsius rotiis natura cr ipsi animarum or-
bini ad si re ab na prima anima ducat initium,s supple, ordo in s in animarum multitudinem
TERTIA PRO pos ITIO. Supra gradum animae, est intellectus. Probatur , quia non Conuenit animae sapientia & intelligentia petse , sed per communicationem alterius. Si enim conueniret sapientia& intelligentia animae seeundum se, conueniret omnibus animabus ; at multae sunt animae insipientes, ut quae sunt peecato' obnoxiae: sapientia autem cum . intelligentia per se coniuncta est, αὐ: enim significat mentem & sapientiam. Ergo non con uenit per se intelligentia animae sed per communicationem alterius superioris. ' Seeund δ', quia animae conuenit ratio, vitae dicitur anima
rationalis; at intelligentia superior est ratione, intelligentia enim est principiorum, quibus innititur ratio. Confirmatur authoritate Scholasticorum qui distinguunt animam rationalem ab intelligentiis separatis & illam constituunt in inferiori gradu.
Haec . propositio est secunddm Platonem. Proclus lib. I, Theolog. cap. 12. co pu quid m. inquit, ,σ omne brasile est de numero eorum quae ab altero mauentur , anima vπὸ per se mobilis in se omnes m tu corporeos eonnexa,ante verὸ istain est ipsa mens immobilis existens. Plotinus Enn. s. lib. I. M .