장음표시 사용
251쪽
sed dato quod ita sit, quod papa non potest aliquid immutare in iis,quae sunt iuris ditiint,tamen an ad papam uel concilium spectat interpretari & declarare tale ius, adhuc
posset dubitari, An si cociliti aliquod determinet aliquid esse de fide,aut de iure diuino,p paposiit hoc aliter declarare.sed in hoc nulla est contentio,&ideo breuiter sit secunda pro' positio.si cocilium declarat aliquid esse desd aut de iure diuino,papa in hoc nihil potest declarare,aut immutare,maxime si tale ius spectet ad fidem,uel ad mores ecclesiae uniuersalis.Probatur, Quia in illa concilium errare non potest,iuxta promissum Luc.22.Epo oraui pro te,&α& Matth.18. Vbicunque fuerint duo,uel tres,&c.& non minus est ipiritus sanctus in quo que concilio tenerali,quam in
concilio Apostolorum, usi spiritus sanctus assistebat,Actu.is.Visiim est spiritui sancto,&c.Cofirmatur,Quia si in illis eonciliu errare posset,& p 'a errare hosiet,et utruque errare posset,stadu esset potius cocilio.ergo po qua determinatu fuit in cocilio Apostoloria, o, legalia erat extincta,no rotuit Pere' aliter desilire ita in quo que cocilio generali. Et patet,Quia si errare posie non esset ecclesia iundata supra firmam petram, cum sempττ
252쪽
pΑpAE Er coNcIMI. ais maneret dubia,& uacillaret, nee Euangstium esset certum , cum Augustinus dicat secregere euangelio nisi propter authorem e desae: & non posset Petrus confirmare sta tres suos,nec esset lux mundi, Matthar. .necessiet uera promissio Spiritus sancti. Quem ego, inquit, mittam uobis a Patre, ille uos docebit omnia. Aliud genus canonum est decretorum, quae omnino sitiat extra ius naturale, & diuinum, sed spectant, & sunt utilia
ad conseruationem iuris naturalis & diuini. praesuppono enim,s praelati in ecclesia pocsunt concedere leges etiam obligatorias multo magis quam principes seculares, qui hoe possitnt,ut patet apud Paulum ad Roma. II.& ex beato Petro,i. Petri. a.& patet ex illo, Qui uos audit,me audit. Luciio.Et stipra cathedram Mous,Matth .ar.&Paul.ad Hebrae. Mart.13.1 .Obedite praepositis uestris.Nec de hoc est Hebri a. aliqua contentio inter catholicos,quanquam sit cum nouis haereticis huius temporis,& licet sit unus doctor theologus,scilicet Gerson - inter recentiores,qui uidetur dicere,quod papa non possit ferre leges obligatorias,nisi s qtiantur ex iure diuino uel naturali sed ille non auditur a theologis in hac parte, quaedam alia tenet profecto male sonantia in doctrina theologica : D si praelati hoc possunt,
253쪽
a3α DE POTESTATE' De hoc ergo genere uertitur maxime in dubiu, utrum papa possit immutare,aut dispesando,aut abroganao,ut de iciunio qu)dragesinae, de horis canonicis,&s milibus:de quibus sit tertia propositio, Papa potest dispensare in legibus ,& statutis concilii generalis.
Pro huius conclusionis probatione est notatidum,quod de comparatione potestatis papae est duplex sententia,altera est S.Tlio.& sequacium multorum :& aliorum doctorum tam in theologia quam in iure canonico,quod papa est stipraconcilium,&altera ust communis sententia Parisensum,& mulxorum etiam
dotiorum in theologia & canonibus ut Pa
normi.& aliorum, c5traria,quod conciliuin
est stipi a papam non tamen est locus nunc disputandi quae illarumst uerior,quia non ης .hoc a itur Puto utranque. qise probabilem. opinionem: & quia quaelibet habςt magnos
assertorei non oportet in quaestione prop0 ita procedere: iblum ex altera opinione, sed sintuere quId dicendum, quacunque lenien - isam sequamur . Et ideo .dico: conclusionem positam esse ueram,non solui n)Ienendo pria inam opinionem,sed etiam secundam.Et pr
' bariar primoi Quia leges humanae sunt de h manis actibus qui sunt pro temporum & pela sori uamcisi itione uaris. des ,& quod . communi expedit, uni puxsone, uel in oli'
254쪽
quo casuncm contienit,uel in zlio tempore,
ut ait August.1. Delibero arbitrio 'it haec est causa , quare Aristo. dicit 7. Ethico. Necesse Aristo.'. est in principe ἐαοκοαν este sue aequitatem, Ethico. cuius officium est in casibuz, ubi tenor legis vergit in detrimentum reipublicae, disciderea uerbis legis:eadem inquam ratione est ne- .cesse in ecclesa esse authoritatem dispensania di pro loco & tempore.& ita tenet S.I o.aa. q. 88.artic.IO.Alias multa,qua ro bono pustico sunt ordinata, uerterentui in erniciem reipublicar,ut in Cregula.d.29. dicitur, quod regula sanctorum Patrum pro uarietate tem Porum &locornm temperatur. Si ergo huius
modi dispensatio est necessaria in republica, dicere quod solum residet in concilio, absurdum est, cum dispensationes snt necessariae ordinare propter uariationem c suum & temporum. Concilium autern non
saepe potest congregari, nec Apostolos legi mus nisi sis congregasse concilium, semel Actu.1.ad electioitem Mati. &iterum Actusii 9.super colentionem legaliu.ergo oportet Presideat in papa.Et uerisimile S . I .ia. φ .ar dicit, quod in omni lege humana potest Aspensari perrectores reipu. Item dato quod κco iacilium esset supra papam, hoc tamet, non est intelligendum extensue,id est, quod ali- . que actu possit conciliu,m que papa no pos
255쪽
DE . POTEsTATEst hoc enim nullo modo est probabile, sed si iam intensiue,puta si contrarium determinaretur,esset standum potivi concibo,uel in Papa
teneretur parere concilio,& non econtrario.
Cum ergo concilium posset dispensere in sui decretis,ergo etiam Papa poterit Item alias noesset Papa. hoc enim omnes intelligunt per Papam, in quo omnis potestas ecclesastica jesidet. si enim dispensitio in legibi. eccissasticis eximeretur a Papa,iam potestas Papae esset particularis, &non uniuersalis.Item est uicarius Christi ut supra probatum est ergo habet generalem administrationem ad omnia. Item Papa est generalis commis arius Dei, assumptus in plenitudinem porostatis,a.q. 7.qui se cit.&. 24. q. . quodcunque ergo potest in omnem actum iurisdictionis. Item cum con- lium positi dispensare suis legibus,statem cocilium posset hac potestatem committere suo legato, sieu uicario.Si ergo summus Pontifex
non posset disiiesare,& ille legatus posili, iam
daretur in ecclesia aliquis praelatus maior papa:& sic papa non esset supremiis, &omino esset sacrilegium dicere,quod concilium posist constituere in ecclesia aliquam potestatem . silperiorem papa, quem Christus coristituit. Item conclusio firmiter probatur testimoniis silpra inductis,Iohan.2a. Pasce oves meas.&Mattha . Quodcunq; solueris super terram.
256쪽
pAPAE ET coN cILII. t3s dispensare autem parcere est, & soluere.Vltimo probatur, Quia impedimenta,quae impediunt,& dirimunt matrimoniti de iure politiuo,ut aliqui gradus consanguinitatis,& affinitatis,sunt ex authoritate conciliorum,ut patet extra.de consangui.& astini.capit.non debet.&3s.qua tio.3. de affinitate.& in multis capitu.eadem causa & quaestio.Et tamen quotidie Papa dispesat,saltem in 3.gradu & .nec quisquam duuitat,quin factum teneat,& est
sententia omnium Goctorum.Et habetur expresie in capitu. quod dilectio.& in capit.quia circa. de consangui.& assini.& .q.3.quaedam lex.3.quod scripti.Hanc conclusionem ponit s. Tho.in opusculo contari impi nantes religionem.Omnia, inquit tuta sanctorum Patrum sunt relicta dispensationi papae,ut possit
ea mutare,uel dispensare secundum opportunitatem temporum & negotiorum. Et illud Zoetini 23.quaestio. .contra statuta PatrVm,
ut supradicitur,intelligendum de statutis spectantibus ad ius diuinum. Et haec est seniantia expressa domini Archiepiscopi Rhemen-G libro de Synodis capitu.39.Facultatem,in
fluit,temperandorum sue mutandorum canonum potestati Romani Pontificii adiicere nodubitamus.
257쪽
α34 DE POTERTA 's . rum, sed in toti ,& aliquando abrogare t leni legem, uel statuturn. Haec patet ex praec denti & eius probatione. Quia aliquando expedit abrogationem alicuius legis ad rectam. gubernationem ecclesiar,ut in capitu.nὀn d bet. de consanguinitate & affinitate.& in capitu .alma mater. de sententia excommunica .etio. Unde cum concilium generale congregari ex toto orbe difficile possit, oportet quod istin ecclesia aliqua potestas, quae haec pos-st. Et confirmatur tertia & quarta conclusio. , Non enim uidetur, quin tum mus Poti sex porusit, quod potest sola cpnsuetudo. sed consu tudo rationabilis potest tollere statuta conci- Ad V lioriim,ut patet Amium is . C5stitutum fuit, . oat Christiani abs rent a suffocato, ab ina mollito.& sanguine. Visum est, inquit, Spi-- tui sancto. & nobis, nihil ultra imponere UO-bis oneris, quam haec necessaria , ut absti- neatis u0s ab immolatis simulachro ,&sanguine, & suffocato .Et hoc suit obseruatum ineci ς sia, non solum a conuersis ex Iudaeis , INPhtiam a Gentilibus per multos annos,no
solum tempore Ap0uolorum,sed multo post quod fuit post capitu si quis carnem: habetur in quam quod
258쪽
PAPAE ET cON cI LII. 23 non licet uesici sanguine,aut siti cato: tamen sola consuetudo abrogauit illud praeceptum, nusquam enim legitur reuocatum. unde apud Graecos, apud quos perseuerat consuetudo,
sortasse adhuc obligat obligatio. Quid ergo obstat, quin aliquis summorum Pontificum aduertensiam illud praeceptum non osse ne cessarium, abrogaret illud, quantumcunque esset latum a concilio Apostolorum' Uans conclusionem tenent non solum doctores, qui sequuntur sententiam , quod papa: est si
pra concilium sed & tenentes contrariam opinionem.Unde Panormita in capitu.signiscasti. de electione, ita tenet.&. est sententia uni
uersalis Iohan. Andr. quod potest tollere,&mutare statuta concilii , in capitu. statutum. de rescrip. Nec certe de his duabus conclusonibus posset quis rationabiliter dubitare,nec posset quis niti magna temeritate affirmare,si Papa ex rationabili causa dispenset in ieiunio quadragesimae,uel abstinentia carnaum,quod non teneat dispensatio: tamen illa sunt ex sta
Sed dato quod absolute ita sit, tamen r stat magnum dubium, Utrum saltem sconcilium prohiberet dispeniationem , & addat decretum irritans , si secus foret , utrum saltem si in tali lege possit dispen-
259쪽
a3c DE POTEsTATEsare pae De qua q.primo tenendo, quod p pa eii supra concilium,uidetur 9 non poisit dubitari, quin hoc possit: quia spar in parem
. non habet imperium, multo minus inserior in superiorem. Sed tenendo alteram partem, prima facie etiam uidetur, quὁd sequatur,
quod si concilium hoc prohibet, quod papa
non possit.Ista q. fuit agitata in concilio B siten. in quo fuerunt quidam theologi,&.Hἰ-risperiti , qui contendebant, quod sin aliquo statuto concilii addatur decretum irritans, quod papa in tali statuto non possit diaspensare & s tentaret hoc sacere,nihil faceret. Contra quos Cardinalis de Turre secit opusculum,quod uocauit De decreto irritante, in
quo contrarium illius sententiae contendedat
ostendere.sed illum libiram ego inuenire non potui, sed tamen pro nostra sententia respon-Geo ad hoc dubium,secundum utranque opinionem, sue teneamus quod concilium est supra papam, siue contrarium .Et si quinta pro', positio.Non obstante decreto irritante concilii,papa posset dispesare in statutis eius. Hoc probatur primis, uia cessante tali decreto,papa habet talem potestatem ex ossicio suo ad dispensandum in statutis conciliorum: sed concilium non potest limitare potestatem p pae,uel officium papae ergo non obstante tali decreto potest.Et confirmatur,Quia popa n
260쪽
PapAE ET CONci LII. habet potestatem dispensandi ab ipso concititias,uel absoluere ab excommunicatione pro tali crimine, uel tali, uel aliam quamcunque parte iurisdictionis adimere: quod esset absurdum. iam enim non esset papa. Consequentia autem patet, ia si possit adimere istit actum iurisdictionis, quare no quamcunque alium' Itaque puto salsum & periculosum dicere, quod ratione decreti irritantis tollerexur a papa potestas dispensandi. Gerson autem Cancellarius Parisiesis 1.parte trac.3.determinatione, quod concilium generale potest limitare usum potestatis papalis certis legibus. ut non possit uel dispensare, uel abrogare decretum conciliorum.imo agi quem ex rationabili causa auferre ab obedientia paps:& multa in hac sententiam tradit. Sed ille doctor per omnia