장음표시 사용
141쪽
letem Christi, ex Luciano,& Triphc
Re .miure lis addicta argumenra,
slas; Qui si vel minimum permisisset vitium, cum venit legem coni plere, non vere otundisset, se esse Deum nee puram ei legem diuinam,& uniuersalem, sed humnam particularem. Quapropter purgato Mundo vitiis omnibus, remanerenon setest, nisi lex Chii sti, quae est hortus omnium virtutum. Sed obiicit Macchiauellista irriser nobis, violim Lucianus Plato ni,&Triphon S. Iustino; Christus formauit quandam Rempub. stacet Plato suam, quae in Mundo reperiri nequit. Fulla enim Respub. potest prohibere vitia omnia; neque praecipere virtutes omnes. Apostoli eius fitentur, Si dixerimus quia peccatum non habemus, ipsi nos seducimus. 3II. Christus, praeterea, addidit quaedam, in qnisus Resp. non potest subsistere. z
III. Veluti, noti iurare omnino. IV. Non iudicare. '
V. Non liti are :sed cedere 2 passopi petenti tunica
VII. Benefacere inimicis;pro eis orare. VIII. Nou co stare de cra lino, non thesaurit tre. Non es Uliacitum, quid manducabimus. Ergo non est laborandum, neque se uanda bona in tempus indigentiae naturalis; neque per totum Manun congregandum est frumentum; nHue arandum, nec ullandum; dc sic quicunque inuasor nos subiiciet, ' erimus praeda Misorum . Arist. aut omittemus Remp. ergo impossibile. a X. Sed quid ineptius, quam cumait, ut venda us. quacumqucho cmus, ct demus pauperibus sci X. Utque castremur propter Re tum Calorum. XI. Et eliciamus mi is oculum, qui nosscandalizat. XII. Elgauderi 's, cst cupiamus, sinas alii persequuntur. '. . Etiam si non reperiretur homo omni virtute plenus ita, ut a ratione nihil exorbitaret; qui instruit hominem,non propter hoc non debet omnes virtutes docere, & vitia explodere omnia: sicut neque quia Poema non inuenitur omni vitio carens, debet qui Poeticam scribit, draecepta aliaua praeter mittere ad Poemata spectantia; nec, quia Arist. Jeutonitrationem nuthina secit, qualent ipso faciendam scribit, debuit 1 praeceptis quidquam demere. Nequet. Orationis regalis, quas docet licet non omnes quisquam peritissiimus eas obseruet. Sed hoc admonet, nos esse in statu impe ectionis,& contendendum nobiis est ut pertingamus ag Idaeam
perfecti viri, quam Sapientes in Dei luce introspectant,describsint Ergo, inquamis quanto plus Christianae legis a nobis seruatur, eo mcliorem tritam traduci, metasque nos seruari ad Deum&ad pi
142쪽
Responso specitat Isi C AP. X. ρ ximum. Item addo, vere Impossibile esse, quod contineat ipsuri seruari ab his, qui dicunt Deo, recede a nobis, vel actis, vel etiam dictis; non autem ab his, qui per Dei gratiam bonos operarios de inconfusibiles se exhibent. Et Apostobos eius fixisse hanc Rem p. in actis Apost. teste Luca,& Aegysippo,& Patriarcharum S. Marci in
Alexandita, teste Philone, scimus. inodetiam ex parte, licet mu- tiliter, contendunt Anabaptistae in Morauia. Et primo: quantum ad nostram communitatem, quae consilio ponitur. eonsidero, quod sit nemo thes-Wrior in Q ηης- Λar ima obiectio. mus,& R esp. abundaret bonis suffcienter pro omnibu . Sed quo citiam humanae opes diuisae sunt inter paucos potentes diuites, caeceu a.
urgentur paupertate. Pauperes autem saepE viles. seditiosi, insidiosi, impellibili. periuri, seres, adulatoresque fiunt. Diuites vero se perbi, auari, vel prodigi, gulos. ociosi, libidinosi, contumelios, & tyrannici fiunt. Ideoque Resp. plena est aerumnis, S malis omnibus. Alii Omnes in
communitate iuxta Christi conlilium viveremus, de Magistiatus : distribuerent munera laberes,ti artes unicuique secundu propriam . habilitatem naturalem, vel Haedia, atque opes omnes ad Rempub. piartinerent,& fierent diuisiones,& aequalitates,etiam Pro meriti inetitu optimorum ignauiter viventes,paterna bona liguriant,& Rem piab, exemplo, de verbo, de factis pessundent: tunc melius viveremus, nec magis diuitias, quam Deum amaremus,& hanc vitam ad Respon. ad i. d. ti. aliam melius referremus. Quapropter de si peccata essent, vi faten. m n '
tut Apostoli, illa non essenc d aeuentia Rempub.neque charitatem ad Deum, sicut Ciceronis, 5: Demostenis errores in Orationibus componendis, qui tolerabiles reputantur. IL secundo dixit, IVeiuremus amnitio propterea qubd deberemus erga inuicem ita boni esse, veraces in hac lege sancta, ut iuramento nullo indigeamus: ad vetitatis confirmationem: sed quisue ς simplici animo p intret,sicut consueuit inter amicos fidelissimos;&Philos hos. Ergo sicut diuisionem bonorii intelligo iterum M'. clam esse prorier desechina charitatis .ci negligentiam curatorum
particulatium, sic iuramentnnuropter desectum veracitatis,& pro- . P:er incredulit tem exigentis. Ergo utrumque ex quadam necessita-- te permittitur, de non ex legis impersectione naturalis, aut diuinae
sedenim A malo est, quod amplius est, dixit Iesas. si Iesu legem
Plen obseruaremus, essemus proseistbprudentes, cliaritatiui veraces.Nec diuisione indigeremus,qua: est proles iniquitatis, teste Sah-cto Clemente , neque iuramento, quod est in remedium perfidiae.
Ad III. Diici iudicium temerarium a Christo prohibe , sed non
rationale : nam addita sortE docete volebat ad summum, quod inter Christianos peccata non deberent
143쪽
Responsio ad s. lc6. de . non vici iacendo , & cedendo iniurientibus benefaciendo inianicis.
malignitate: vel saltem ea, ae sunt contra proximiam,s quonaei gratia instituuntur Tribunalia in non essent tam lenia, ut illis indige. rent. Nam, quo etiam possient bsque peccatis vivere, tradidit no bis Sacramentorum auxilium, ut insta dicemus. Propterea ergo praecepit, ut quilibet ignosceret Proximo suo; ex quo sequitur,quod Boii indigetemus Tribunalibus, neque iustitia punitiva. Quodque reprehensiis quilibet a propria conscientia, vel a fratribus,vitro paenitetniam huiusmodi peccatorum subiret, sicut David,& sancti h mines multi. Sed hodierno tempore, cum peccata hominum mormia sint de gravia, Tribunalibus indigemus. Sic S. Gregor. ait quod, fraternatas exerceretur inter bi: copos, nec ipsum Papam oporteret praecipere, de iudicare alios Episcuos si peccata non extarent; lex enim non est: posita in iis, qui bi ipsissimi lax,sed iniustis, ait S. Paulus. Et omnino peccatum est in vobis, quia iudicia habetis: qum non magis fraudem patimini' ct c. ac deinde concedit Corinthiis Tri bunalia propter ipsorum fragilitatem, ' necessitatem; δ commit tit ea Sapientioribus: Thimotheo sigilificativi accitationes accipiat, ct publice peccantes, publice arguat. uapropter, cum edixi iret Christus, quod maior*sicut qui m-nistrat, ct non ominarentur, more Gentilium, ut Domini, sed tanquam Latres maiores minoribus; intendebat auferre superbiam,&omnem puniuiuae iustitiae materiam. Quoniam opus ea non est, ubi regnat Charitas ut pater in familia. At deficiente charitate, necessaria est punitiva. Sed lex directiva, &iustitia distributiva munerum,& laborum, & opum, & reciproca ollicia, & auxilia: sunt charita tis propria: per quam omnia membra mutuo compatiuntur,& con gaudent, &co diuuant mutuis sese ossiciis. Sicut olim sust in Clero, dc nunc in multis Ordinibus sanctarum familiarum Christi. Q Emquam &vindicativa per omnes quoque iam serpit quoniam peccata af et alterius non serunt: &sepe enormia sunt, nec serenda, quoniam destruunt chari ratem, radicem Reie. sanctae. VIII. Caeteri iam praedicti ordines sunt conlultationes, subli- mes valde, valdeque naturam perficientes. Et prosectb, si obser uaretrius omnes haec moralia, abundaret sanctitas, innocentia, &saelicitas maxima; cellaret enim iis, defraus, & odium, & vindicta.
Nam insinuat Cluistus: Qubd si cum Sanctis tractas, quales snsuli intes e ratioriales, hoc est Christiani, est e debent; tolletiti palium, vel percutienti cedere debes, non autem contendere: quo
niam persuasum babere debes, quda ille amet phoximum sicut seir sum, de qubd non nisi ex magna chaonte mouetur ad id saciendum; v l, ut e probet; vel ne tu pucces, visn collationiblis Patrum sepe euenille legimiit. Aut quod ex stagilitate , & ignorantia peccet; re
dei ded pareendum et se illi. Ergo cedot debemus iniurianti, tan. - quam patri , aut si x i, .ut ancta in puero : q ibus cum minimc i
144쪽
Tsgimus, sed condescendimus. Sin verb non cum Christianis tra. sed eum scelestis, debes etia cedem,ut eos meliores reddas: ' erubescent enim tantam patientientiam experientes. At si contendas, sicis quod iacit iple, qui tibi iniuriatur. Ergo imitatis .ipsum: ergo accipis ab ipso legemerso tu es victus qui accipis legem a victore. Sin vero tu cedis, ipse contendere omittit . eigoticit quod tu : ergo accipit legem ὶ te, & est ergo victus, ct ex sero Et mansuetus. Sic intelligitur Paulus Aopostolus. dicens, Noli vinci a malo, sed vina in bono malum, Hoc autem non est utilitas , & abiectiό, ut vulgus Macchi avellisti cum put it, Aristotelicumque , nisi ubi fit extrinsecus pr intestimorem, non quando ex animo ' tunc enim est sillimitas, ct magnanimitas. Sie tectὸ Diogei s dicit. si te percutiunt Asinus, aut ebrius, non debes ulcisci: Sir ulitet quicumque te p ercutiunt sine, ratione, ebrii sent, asinique irrationalis : ergo dimitte eos in ipsorum stultitia, quoniam nesciunt quid iaciunt; nec tibi iniuriam faciunt, quoniam nesciunt; sed potius sibimet ipsis. Et quia in Allientem non cadit iniuria. Telepus etiam Physiologus, nullius adu-ator, similiter sentit, ad sublimitatem animi spectare, ita cedere. At .cem cedit homo, propterea quod non potest ulcisci, de metuit, non autem quia parvipendit iniuriam, quas non tangentem Ussem, nee quia putat alios meliores sua mansiretudine reddere; tunc non esse magnanimitatem, sed ignauiam, de abiectionem. Quando Germanus Imperator misit exercitum , qui occideret Anabaptistas Q hi omnes genua flectentes in quadam planitie simul mortem praestolabantur. Milites autem eo peruenientes, rubore, ac stupore misi si, noluerunt vel gladiam contra eos stringere, sed permiserunt vivere, sic de Imperator ipse. Ecce quantum vim , habet Christi consiliuini ut pote quod etiam Diabolus vidi uis fa-
, ix. Non propterea assero , Christianis non esse bellandum t quqniam,& hoc naturale est. Si enim te invadit bellua indomi- , quae perni siletudinem,& humanitatem tuam domari nequit, nec in primo impetu quid boni per patientiam elicitur: tunc licet tibi vim vi repellere. Et peruerit homines, qui Euangelium virtute plantatum, eradicare contendunt, armis populiandi sunt: non autem sponin sunt lacessendi ad bellum sine causa, nec pro .pter ampliandam nostram ambitionem, & cupiditatem: sed vin . cendi sunt benignitate, de urbanitate, de veritate; recte prae.' dicata, & miraculis, de ratientia, ut facias eos plenὸ rationales: . quod sanὶ non nisi Christianitas constitu . Fides enim e uaden- . aa, non imperanda, ait Bemardus:& prosectis res nulla sc est Euangelio opposta, ut coactio hominum ad Christianitatem. In
Christianitate enim seu Rationalitas persecta inest et quae agnita
Ant. Miran. in lib. de evers. Mori
Ochiae, cum Aci stol. non pi E se tue videat.
, t Declaratio responsi ad 6. obiect.& resp. ad . de oranda pro inimi
145쪽
respui rationabiliter iisn potest , sed per Dei gratiam suauiter amplectituta Nihilominus populo hoe cedere consilium est,
quoniam non omnes tantae virtutis in culmine capaces suna: &cundum praeparationem anina , & post illatam iniuriam, telligitur. sed ex his innotescit, quaecunque agimus contra consilia Clitibveru nant eonsili alana, suboriri ex quadam deprauatione naturae haereditaria, quam .cbxitu, qui peccatis enormibus adaugemus. Vnde, sicuti peccare est contrαdes: auatam ς δ' - virtuose autem uiuere est secundum naturam; sci telii praedicationε Diti, eiulque consultatiori es, concurent iplammet legem ch r docet multos naturae, quam implent, eleuant; dc perficiunt, reformantque; αλiue legis,&coo' propter prauitatem permitti ea; quae, si Mundus totus secunsiliorum obsietu durii consilia Christi viveret, quod esset maxim Ex tipnabile, pe
ubi homo non de- , donec omnia fiant, si lex frustra non est, fatis consequentet suit gratiae. assirmari, vel coniici posse videtur. Mundum, malorum latri las sum. ad legem hanc reducendum fore. Et fetunum ouila, ct unus Pastor. Eaque res salubris est , sanctaque, n Exia inersis orare,
ut boni fiant: 5e tationabile est valdh secunddin veriore iv philosephiam. Ac video hoc Regnum Christi simile esse se
In lib 'de Monar- mcnto abscondito infarina satis trivus, quae fiunt Anima, Corpii chia Christianoru, & Opes exteriores; donec fermentetur totum , ut Mundus totus&in a.deser*:s de Christianus sit. Vel, tria sata sunt, Potestas, sapientia,&.Amor:
ca omnis vera, quae etiam satina naturalis sunt, sed corrupta, imminutataque in Tyrannidem sopbisticam, & hypocusim; se sfermentiam Christi auum conuertet eas ad fraternitatem, pruden. tiam, de ch ritatem. inod autem pol bbile sit hoc, demonstra tumestalibi. Etsuod illo sors nituempore Prophetae promittunt Mundo Remp. stabilem, licem, siae bello, de fame, S: peste, haeresi : ac saeculum aureum; in quo sanE sicuti optantes rogamus in oratione Christiana fiet voluntas Dei in Tetra, sicut in Caelo. Hoc autem ominor futurum mox post Antichristi casiam, M. Sectariorum, iuxta doctrinam Sanctorum: ες quod post multum . . lcmporis surgent Gog, & Magog occasionem victoriae Uistis adducentes; dc deinde hoc Regnum, euacuatis Principatibus, .d Pote . -- st/tibus, in Caelum transferetur. de quo alibi. Igitur c m haec sit sola lex. quae naturam efiicit innocentems quod nec Macchiauellus inficiati popest, licet ei videatur ian-- possib. consequenter verum est,qnod si uniuersa non obseruatuc tamen ubi plus obseruatur, plus acceditur ad bonitatem in cunctis Nationibus. Peruenietur, ubi tota obseruabitur. Hoc autem erit, quando in omnibus, de per omnia considemus in Deum,&Iperabimus Peum, plusquam in nostraarue tu, & hon*ibur
146쪽
ad diuitas: & -nimes erimus cum eo, superantes eos qui irrationaliterita se habent cum amasia, quod absque ipsa non possunt cogitate, siserare, aut operari. Q'dali tantum potest naturaliter amor foeminae rpe est, quod multo non efficiat in nobis plus amor agnati Dei.
citate, Viitutibus diuinis, altissimis, ut Metaphylicς ostendimu phie, sudauit in te Leges vero Philosophicae, quantumlibςt rationi conformes, super tutibus naturalibus virtutibus humanis inferioribus, quae non ligant nos valdE cum delativis: Christia
Deo, sed cum rebus , nobis tractabilibus ; sicuti Prudentia iustitia, Temperantia, & Fortitudo; super quibus Plato suas sundat Ieges. Prosecto humanae leges sundamentum non respiciunt, sed fasticium; idcirco cito ruunt. Nam videntur etiam Deum colere pro- ter bona mundana, unde non tam nobiles essiciunt animos, sed re- inquiri timidos, auaros, de fraudulentos, & anxios. Neque Cli: istus prohibuit hominibus cunctis arare, serere, δύ. curam similias habere; neque consuluit, ut omnes venderent qaiae habent, se se castrarent propter regnum Caelorum, & ocu-
tum scandali occasione elicerent: sed Praedicatoribus suae legis p oposuit omnia abiicere, ut aliud non curarent, nisi Verbum Dei, quoniam cibus, & vestitus simplex sussicit illis; quem ab iis,' quibus praedicabant, sumere poterant: quoniam, Di us est, ait, in operarius cibo suo. Caetera vero dixit aliis hominibus curae v e. Et anxietatem, quae fiduciam in Deos .angit, non autem rationalem. curam prohibet.
Castr ri veto non dixit secundum literam; sed ut continentes sint 1 aspontF, sicut ostiati coactE. Vendere omnia,& dare pauperib , his maximξ consuluit, qui ipsiim in praedicationem verbi sequi volebant: non tamen piopterea despexit Lazarum, & Martham, & alios, qui ministrabant ei de sat
cultatibus tuis. Oculum eiicere non praecepit literaliter; sed scandalum, quod Adio. pet oculum intrat,& senes ram scandali: hoc est, ut auenas ocu-ιos 1 rebus, quae scandalum asserunt : quandoquidem praestat
oculis carere, quam peccate. stultitiam hanc Mahometanis, Christi verba non capientibus, relinquamus; qui se, viso. sepulchro pseudo prophetae, caecant, ne quid amilius videre dignati. Christus ergo nos a terrenis abstrahit: de eis docet uti non sivi: & possidere,& non possideri. XII. P. aeterea leges Nationum positivae, etiam quae iustae Multi Fli clara i sunt, quotidie nouis indigent legibus, pragmaticis, glouli, addi- unde. tionibus, subtractionibus, quoniam non sunt scriptae in cordibus sed in catthis; de quomodolibet A vno quoque torqueri possunt: nec conuenite possint in uno spiritu cuncti ob varietatem api-
147쪽
morum , dc affectuum, & finium. sed Lex Christi , cum sit ipsi mei rationis naturalis eminentissima Regula eius spiritu pede. vivificataque, eleuataque, stat in animis. Et quando omnes In Mitt. prologo. secundum illam benὶ reuulificati fuerimus, non indigebimus ire nouis legibus amplius. Recte dixit Chrysestomus. Gratia spiri ius si dii pro sic, Iura nobis utendum erat: sed qmagratiam exculsimus lyris indigemus. Ergo alserendum videtur, hanc a ratio. ne, & spiritu gratiae elongationem, introduxisse in Clitistianis
Grat. eap. dilecti- mum tot scriptas leges ', lacui defectus mutui amoris introduxit cunis. Tribunalia,& mramentum, de diuisionem bonorum. Et verὶc - . munis iniquitas ad diuisionem bonorum cQegit Gentes, teste s.
Iustus sibi ipsi est lex, ut omnes Philosephi dicunt: sic de Paulus Apost. Ergo propter iniustos fiunt pragmaticae, sanctiones,& nondum finis. Veluti enim charisas absque ulla alia lege
Dist. Ge. ib. communi sussicit mutuo regimini, ac vitae ut patet in familia bono Math. 1. rum, se deficieme charitate, non sussiciunt intina erae leges,ac sena- per adaugentur cum dedecore, ac detrimento nostronimis. At si ista tantummodo obseruaretur , Dilige Deum ex tota si orproximum tuum sicut te 'seum , sit ilicientissima solet. Supe addita una glossiit a Christi imirifica : Q cumgine vultis, et i faciant vobis homines, or vos facite illis. In qua explicatur lex, &iuxta illuAMar. i . ratio legis totius simul ,& omnis. Respublica ver b. Christi adHAlii serimi, o p. idaeam tamiliae instituta est, ubi omnes fratres sumas, de maiori- i idaeam quoque corporis humani depingitur Ψ S. Paulo, d ordinatur sapientissimξ in unitate sp
. ' ritus,& multiplicatione membrorum, compatientium, congaudentium, & sibi id ad nutum sigillatim operantium quod omni- , i bus simul utile est absque schismate. Huiusmodi Reipub. vere om ' petunt laudes, quas Plato suae consimiliter fictae tribuit, atque Tel -: sius ii istat corporis animati, vis. Chrys&S. Clemens Rom. admonent. & quam Thales instar familiae instituit: undique enim v ὶ ritas habet testimonium. l, XIII. At recentiores quidam praestigiosa Aristotelis cupidine Resp. Christi in eo- ducti, condemnant communitatem, tanquam impossibilem:& di munitate. visionem aded obstinatὶ tuentur, qvbd haeresim esse putantus aia
Argumen a A isto ne re propterea quod s. August. haereticorum in numero eos Remp. Christiano se qVi commanitatem tuebantur, c. Conit. damna
mis confirmata im- uit Ioannem Hu ,-llerentem,clericos non possc proprium quid polo
S. Aug.& concit. Ego E contra e munitatem dissicilem esse praedico solum ex desectu charitatis. At charitatem augeri magis in comiti unione - diuisione , de ita sentit August dicens Amputatim mproprietasis augmentum' esse charitatis. Et hoc expenna
148쪽
m Religionibus, ubi qui proprietarij sunt Mon ebi possidentes pe
cuniam, ad Episcopatus, de Praelituras adspirant, & Religionem prosternimi. Qui verbnonPossident proprium, Religionem tuen- tur, & statres suos. Et ratio naturalis hoc docet . ct exemplum corporis , de familia, ubi membrum unum plusquam conuenit nutrimenti, aut vestimenti capiens, vel octans, ira fit matηr ; de caeteris languorem affert. Et fili j familias potiores partes quaerentes, similiam destruunt, de fratres oderunt, &S. Clemens idem approbat,&Chrysostomus, Basilius,&Ambrosius, qui dicunt, Meum, iTuum esse verba mendaci ; omnia enim secundum naturam sunt Dei Patris nostii, nec diuisit ea filiis, sed in communi seruanda, de possidet da reliquit, de sc suit ab initio etiam post Adam ; sed deinde uis Gmium t ait S. Clem. propter iniquitatem introduxit bonorum diuisionem. Ergo S. Areust. non damnat eos. rei polidit D.Tho n. s. coni. Gent. cap. iar, qui se dicebant Apostolicos propter communitatem bonorum hoc enim haereticum est a si tere in sed quoniam se ab Ecclesia separantes nudam spem salutii putant habere eos, quiu i utunturiis rebus, quibus ipsi carent: Vel adde; propter communitatem mulierum. Quas,.Gratiano teste, etiam S. Clemens. ex praecepto Petri A postoli declarat debere esse communes, proculdubio inquiens etiam. com u . od tamen Gloisa intelligit, quoad '. obsequium, non autem quoad thorum. Sic etiam scribit Tertuli. Christianis pridicis omnia fili ilia communia, exheptis mulietibus: quae tamen in omciis communes e ant, non autem in cocia, nisi apud haereticos Nicolaitas. Argumentum Arist. directe s. Aug. contrariatur, dum ait 'nod in communitate deficeret charitas sicuti parum mellis in ampliora aquae. Hoc autem salsum ςar nam potius augetur: at veritatem haberet in amore partiali, ar proprio, in quo tundat Macchiauel- 'lus suam Remp. cum Aristotele, non autem de charitate, & naturali, uam Capreolus serian vocat informem, dc secundum quam nouit. lato, nemin/mMisoli natum esset sed ortus nostri partem 'bi P triam vendicare: parecra parentes, partem amicos, de Lucratus ait, Prosessionem stoicorum rationalium suisse, loqueΝs de Catone i is sibi, sed toti narum se credere Mundo. Et iii Rep. Rom. id eae '
Ergo nugnanimarum, Ac confidentium, sibi, & aliis posse se. sussicere, est communitas. .Igriauioruua vero, ec 'huius Mundi cu- ' -ris nimis dicatorum, tantopere diuisionem affectate. Qiapropterdicipiuntur qui putant esse contra naturam ἱ magis autem docCntes - . . esse haeresim iptam communitatem. Quiri e contra ipse .ssicino, io es, haeresim esse secundum nomen, &secundum rem ipsius haeresis, ne. ctionem ς' gare communitatis perscct onem maiorem. Et id D. Thora. docet
in contra Cunt. c. ii 7. iscum. Si praeterea et haeresis Aposto-
149쪽
li quoque haeretici sui senti qui ipsam obseruarunt, de innum familiae Monachorum, & fratrum, & Clerus antiquus; quando quidem diuisio in Clero caepit ten nore Simplici j Papae potius per
petmissionem, quam per legem, licut etiam s. August. docet, iGratiano citatus. Ego malo, dicens, cierum habere claudum, e cum, aut manibus truncum, quam morinum. Appellat enim claudos, & mancos, Clericos proprietarios, in via Christi: Mortuos' etb hippocrytas, qui fingebant se vivere in communitate, occultE' usurpabant, &surripiebant communicatis opes, ut nunc multi rapaces , dc avari, qui pioptereὶ mortui sunt, quia fingunt se esse id, quod non sunt ; Ergo non sunt quod sinit: Propterea crgo August. permisit in remedium diuisionem in Clero sito, ut ample declarat. Vtique ergo haeresis esset assirmare, quod Pontifice, semini non. habuerint potestatem concedendi diuisonem , ac proprietatem non haereditariam. ipsi enim hoc rationabiliter secerunt imperfectio nibus condescendendo. Nec mirum cst Pontifices minora etiam bona perinittere, cu Legislatores aliquando permittunt mala, sicut Moyses usuras cum extraneis permini, dc l bellum repudij, quae pluris sunt momenti. At nunquam Conc. Const. negauit, neque Pontifex ullus, communitatem, quam Religiosi profitentuti ted commendarunt semper, &diuisioni praetuleiunt. illa enim rati nabilior, ista medicinatior. Ordines ergo Fratrum viventium in communi Christus conseruat semper in Ecclesia in memoriam, α'έ samentum, quo forsan aliquando reliquus Mundus ad id conue tatur. Qio casu verum erit, omnem virum probum dominum A,' eri ia omnium rςrum, ut Gersen, dc Richardus sentiunt: qui ta estita eommuni- men reprehenduntur recte a solo iuxta praesentem praxion; non a intem soluuntur. tem absolute, iuxa eam . quae sorsan est futura. Et ego sic existi
Caeterae Aristot. rationes contra Rempub. Apostoricam, sunto stigida Logica petitae. Primo, quod videlicet quilibet plus si
Resp. aai. de ossi- ctuum, qu in laborum capesseret. secundo, de quod malleiit om-ciolum confusione. nes fieri Sacerdotes, aut Milites, quam Agricolae. Tettio quod lictetur Temperantia, de Liberalitas: cum nulli adesset pro ' prium, quod daret dcc. Vbi profecto ternetbloquitur, nam magistratus distribuerentia bores, ac fructus iuxta meritum,& naturales habilitates ; de quia Res . ad delibe--- diczretur Arti, ad quam aptus natus Rectoribus apparalitatis ecfiatione. eret: Ncc quilibet pro arbitratu suo ope aretur, ut Arist. putat, patrit, & nugatur. Hoc palam nascitur in Monasteriis, voi non
quicunque, quod vult ossicium iacit, sed quod melius potest secundum naturam, & studium. Liberalitas autem Virtus patii alis est, hoc est germen beneficentiae, quae in mutuis ossiciis oc auxiliis corpotalibus, &spiritualibus
150쪽
relucet magis. Porrὁ qui se totum dat, totἱmque vitam commu- nitati, is vetὸ liberesis est, sui respondet S. Anselm is, jum autem qui pecuniam, quae sua non est, sed resi se extranea, ac sor ut liberalior qui totam semel arborem, quam qui aliquando fructus aliquos a t.
Magistratus etiam, Temperantiae curam gerentes, praeficerentur, qui oris inarent diuisionem cibariorum, & esculentorum in mensa communi in qualibet aede resectionis, quam caenaculum iescet riumque vocant, de matrimonia secundum dotes naturales, & non fortunas, copularent. Sed Monasteria ostendunt vavas ratiunculas Aristotelis, ubi maxime temperantia viget, imo etiam Mon steria Gentilium Indorum. Quod autem diuisio minus sublimet naturam, vi s. Clem. && Patres docent, quam communitas, nemo negate audet. Quo niam veto Ecclesiae Christiana est instar sagenae ex omni genere pi scium congreganti, optimorum scilicet di Donorum , atque malorum: δc. cum bono stumento uon solum fructili centesimo, sed &sexagesimo, & trigesimo, & zizaniis, est locus: Verisimilitar potest expectati iuxta Doctorum sententiam, ut comurioinrad Dominum uniuersi es Terrae; & tranquillitas, devictoria Sanctorum, praedicato Euangelio in toto Mundo, & scut David ait, omnesse te; quascumlue fecistivenient,or adorabunt coram te D omine, ut Tobias r . exponit, & tunc uiuatur saeculum sanctum , transferendum denique in Caelum. Et sub hoc sensu possunt audiri vi net s. Hieron. veiba quae Tertullianus, Laetiuatius. S. Ireneus, S. Sulpitius, S.Clenimens Rom. S. Iustinus, Clem. Alex. Origenes, Apollinaris, Papias, Victorinus, S. Bemarditius, de saeculo hoc dixerei cui&Sybillae, de Philosephi multi, praecipuE Platonici, & quicunque de optima Rep. scripserunt , dc. Poetae, qui de
saeculo aureo, concordant, quod forsan Christus restituet; ut om qnes fatentur, excluso errore Chelustarum &illorum: qui partu errcuerunt cum Chetanto,putanteo in hac vita suturum elle Paradi
sum delitiatiam: Alij dixere pet mille annos Christum visibiliter cum Martyribus resuscitatis regnatutum in Mundo de Milomet-tus posuit Paradisiam carnalem Veneris, & Bacchi, hac doctrina non intellecta deceptus. Hoc tamen excluse fabulososensu, elui S. Augustia dicit, esse possibilem hanc doctrinam mellenariotu, α Hieronymus didit, se non audere ipsam improbare, vis quatenus conseviit Cherinto in carnalibus. A quo credendum est Lactantium, ad pra dictos sanctos, lonsὸ abesse, palam est. Multi Recentiores ipsam ouilitando pertranseunt. Ego erue in Prophetalibus ostendi, quod, licet neque Christus in carne, neque Martyres in resurricti ne antilata, sint regnaturi s ut &ego albitror) tamen Ffueniens est inrere, Ecclesiam non gemmatam, α aurc. m
De Rei p. Ecclesiasticae statu optimo post ruinam Antis christi.