장음표시 사용
181쪽
Divini humanitati; non ita tamen ut Natura Humaria constituat unam personam humatiam in Iesu Christo , hene vero unam personam Divinam in humana , divinaque natura simul subsistentem. Nam Natura humana in Jesu Christo non habet propriam subsistentiam , sed subsistit hypostasi , vel subsistentia
Verbi Divini ; quod efficit ut, licet in Jesu Christo
sint duae Naturae, non est autem nisi una Persona,
et Jesu Christi Persona est una Persona Divina 13.378. R. a. Verbum in Christo hypostatice
humanam naturam assumpsit. Nam ait S. Ioannes
Evangelista p. l. V. I . . Verbum c o socium est, non quidem conτeraione Dirinitatis in carnem
Quaeuata vero sit hujus unionis hypostaticae natura , valde dissicile est, ne dicam impossibile , recte nosSe, atque determinare. Volunt nonnulli cum Gregorio Ariminensi s iii III. Dist. x8. q. u. ), unionem hypostaticam non esse quid distinctum a Verbo, et Humanitate per quod VerLum et humanitas formaliter uniantur ; ta Tournely do Incarnatione q. Vii. Art. li. Putant tilii eum Gabriele sin III. Dist. M. q.isi. ),' eam esse qualitatem quamdam supernaturalem absolutam , quam gratiam unionis appellant , in sensu tamen diverso ab illo Nestorii. Sentiunt alii cum Suaret III. P. iisμ8. Seci. a. ), unionem hF staticam esse modum aliquem Substantialem, non realiter, sed ex natura Tei dumtaxat ab humanitate distinetum. Scotistae tandem cum Praeceptore subtili In III. Dist. I. q. I. n. 3.
tuentur, eam unionem esse relationem extrinsece adve
nientem , qua humana Natura dicitur formaliter unita Verbo. Ita Frassen de Incarnat. Dispo I. art. u. Sect. I. q. I. Dupasquier Tomo Vl. Disp. ll. q. l. concl. a. aliiq.; cum quibus et nos.
182쪽
183 factum sub legs , ut eos, qui sub lege erant rerim ret Ilitie ititer Anathematismos S. Cyrilli a Synodo Ephesina probatos Anno 43 i. i, sequens:
Sἰ quis non consiletur, Dei Patrιs Verbum carnis cundum lypostasim unitum, unumque rase Chra5tum, eumdem nimirum Deum simul, et homιnem , anathe-Quaeres. An unio Verbi Distat cum Humana Nostira sis substrantissi 8 M . . S. 3 o. R. Adfirmative adversus Nestorium. amsi unio huiusmodi non esset substant di f., Christus verus Deus dici non posset; Atqui Christus Deus dicitur, et est; Quare ei dixit S. I'ctius
De Incarnationis consententis , atque ne CS1rtate.
38o.'Dύ- i . Conseniens hic ssicitur , quod decens e t, atque conSentaneum. f. 38 i. Def. ω Necessarium hic ιntelligimus, illud, sine quo aliud fieri nequit. s. 382. Schol. Necessarium porro hic dupliciter Sunii potest, . animium, et hypothetice. Absolute necessarium dicitur illud, quod aliter esse, Implicat contradictionem; hoc pacto nece:SaTIum esti. Q Vid. Frasse a Tract. I. de . Incarnatione Dis I. Ait. II. Seet. I. q. I. Bellarm. Lib. III. do Incar Incarnat. Bellarm. Lib. 1, de christo Cap. IV. et ' -
183쪽
I, uti. existere. Necessarium hypothetice est illud quod, in data hypothesi est tale. Asque hoc insuper , volcst necessarium ampliciter , uti cibus ad vitam conservandam ; vel aecundum quid, ut dicitur , hoc est ad aliquid facilius obtinenclum , uti cibus salubrior
ad ea indem vitam conservandam.
1 383. Anim . Inearnalionem esse convenientem Deo Redemptori, homini redimendo, totique universo, Theologis Catholicis explarala res est , at absolute necaeariam nemo Theologorum dicere audet. dum vero inis sit, saltem hypothetice Dissidium est inter Auctores. ἰ384. Sunt qua dicunt, Incarnasonem necem xiam suisse in hypothesi creationis Mundi. S. A MImus Incarnationem necessariam fuisse asserit ex
hypothesi lapsus hominis Libro. I. Cur Deus h mo, ); nichardus vero a S. Victore Lib. De Imcarnatione. , et Ramundus Lullus ij, necessariam eam suisse dixerunt ἱn hypossiesi quod. Deus hominem lapsum ad ,riorem innocentiam, et ad be liscum statum promovere voluisset, ad quem ipsum Lormaverat . . Quid sentiendiis nobis arrideat, ex a quentibus patebit.
i In Mevi introduci. ad omnes scientias , ne
184쪽
Verbi Dio ἰ Dearnasio, Deo, homιnἰ redimendo, ωί 'si unAerao conveniens fusti* 385. Prob. Quid namque esse potest Deo convenientius opere Incarnationis, quo rius attributa eluc Scunt, atque commendanturῖ Quid homini, totique universo convenientius Incarnatione Verbi, ex qua tot b na , atque beneficia in genus humanum derivarunt 8 In Incarnatione Dei omnipotentia, Praesertim, sapientia, bonitas, et misericordia adeo resplenduerunt, ut diacere non dubitarit S. Augustinus Tractatu XVIII. in Evang. : α Cum Deus sit omnipotens , Plus darer, non potuit: cum sit sapientissimus plus clare nescivit: eum sit ditissimus, plus dare nota habuit.
M Hine et Virgo ipsa Dei para jam dixerat Lucae Cap. X. v. 49. sese mihi magna pιι potens
nias. A stolus quoque Paulus ad Titum scribens ρ- lli. v. 4. , . . muriae benisnuas, et hu- meas Salvatoris nostri ere. Quod si aliqua moeindigna in Verbi Incarnatione alicui nostri temporis incredulo videntur , idem responsum dabimus, quod olim Maresoni dedit Tertullianus Lib. II. Cap. .. Vade indigna Deo tibi videntur, nobis autem n n cessaria; et ita iam Deo digna, quia nihil tam. Deo dignum, quam salus hominis u. Per Inc nationem deinde nos homines Rom. Cap. Vili. v. 37. hreredes quidaem Dei facti sumus, coha redes crauem Christi et Caelesti doctrina imbuti sumus p um- namque s Roman. Cap. Vili. v. I 7. , quirat in stati patris, ipse enarravia nobis; atque dam te ad mirum translati sumus i)ή justiacati Q isti I. I n. capi III. u. 14.
185쪽
, ' ea messe non fuis absolute necessaria.
386. Prob. Illud non fuit absolute necessarium, , quod lingulariS Deis benevolentiae, et erga homines misericordiae opus extitit: Atqui I arnationem fuisse divinum singularis Dei erga homines misericordiae opus, Seripturae praedicant, ut mox ostendimus: ergo eic. Deinde illud non fuit absolute necessarium, quod Deus poluit non facere ; iam vero poterat Deus non Incarnari ; quippe fuit omnino lihor in opere Redemptionis humanae, quod erat opus ad extra : cum sit autem Deus ex se se infinitus, et undequaque he tus , rebus non indiget extra se positis; adeoque nec
Incarnatio suit absolute etc. - . . .
natio nullam habet cum . adspectabili hac rerum universitato hecessariam connexumem ; quod enim est ordinis supernaturalis, nullam habet connexionem eum re-hus naturalibus ; Atqui Incarnatio ordinis est superaturalis. ergo etc. 2. - Sine Incarnationis Mysterio Μundus. omnibus suis numeris absolutus per quatu0rannorum millia stetit; et cur ergo non potuissa iuaeternum Sine Incarnatione subsistere ῖ 3. laudem ,
quia posito semel Mundo, si quae necessitas Iu- earnationis fingi posset, haec osset, vel ad ipsins Perfectionem , ves ad ' Dei himorema et tis iam. Ai-
186쪽
qui neutrum dici potest; ergo et c. Non pramum. mundus enim persectionem ordinis supernaturalis non exigit , et noniae ipse suarum partium infinita varietate , et admirabili consensione inisuo genere perse-etissimus est citra Incarnationem Z non secundum ;Don enim ex Mundo condito gloriam , et honorem emendicare sibi proposuit Deus; neque haec Dei gloria , et honor ex Mysterio Incarnatioris cum Mundo condito u llam habet necessariam connexionem , quaSi nece sario ex ipso inseratur. Ergo etc. Sed inquiunt : Deum semper agere , quod est optimum ; ita enim loquuntur Ecclesiae PP. : quidquid tibi vera ratione melius occurrerit, scias secisse Deum , tamqum honorum omnium conditorem , in- luit Augustinus, ex quo concludunt, necessariam suisse Incarnationem , ut major Mundo persectio accederet,
maiusque ornamentum . ,388. Id autem licet verum sit de iis , quae Deus intro se operatur , salsum est tamen de iis, quae libere Detas operatur eXtra seipsum , sicut enim quia liber est poterat nihil extra se moliri ; ita potuit, quos voluit Persectionis majoris, vel minoris gradus impertiri ad sinem, quem intendit semper idoneum ; illud quippo est optimum, quod Dei consilio respondet, et uni quem sibi praefixit. Quare dum dicunt ΡΡ., id semper operari Deum , quod est optimum, exponendi sunt, quia vel sine ullo desectu , et im persectione , vel quia
quae operatur , Semper optima sint, et idonea niaxime sunt ad finem , quem intendit, vel quia quae s eii , magis conveniunt, et accommodata sunt naturali rerum , quas condidit, conditioni , aut magis consona pulchritudini , et ornamento Universi. Licetonim Deus Potuisset producere aliam rerum Uui ersitatem meliorem, et constantem ex persectioribus Entibus; in ea tamen quam iacit , non potuit e cogitari major venustas, et convenientia : siquidem
187쪽
ejus voluntas est regula persectionum, quas creatur communicat; adeoque etc.
Mundi suit necessarium , sine ovo maxima persectio Nundo defuisset Atqui sine incarnatione inax irata defuisset persectio rerum universitati , cum Incarnatio sit summum Mundi declis etc. Ergo elo. f. 39o. R. dist mai. Illud et c. : Mne quo et c.
Persectio necossaria , concedo, secus nego, et Contradisi min , nego consam. 1laque circa Omnem dii hil tionem est, maximum esse inconveniens rerum universitiali, necessariam defuisse persectionem: at Verbi Divini Incarnatio, esto sit summum Mundi decus, non ei lamen est necessaria, cum alie ius si ι ordinis, et Supra naturam omnem eveeta sit. Quocirca si argumentum concluderet, inde conriuens foret, Patrem , odi Spiritum S. Oportuisse etiam seorsim incarnari ;utriusquem enim Ineamatio haud dubie non mediocris rersectionis mundo extitisset.
39 i. Contra. Atqui supposita Mundi creat;one ,
Verbi Divini Incarnatio, maxima, et, necessaria se sectio extitisset Mundo; ergo etc. Prob. Haec rerii universitas a Deo prodire non poluit, quin necessariam haberet persectionem; atqui hanc non habuisset, sublata Incarnatione; ergo etc. Prob. min. Deus amat nece Sario perfectiones suas , quae infinitae sunt; sed qui amat necessario persectiones suas , nullum potest opus esscere , quod eas non exprimat: Ergo etc. 392. n. dist. maj Deus etc. Ad intra con-eedo, ad extra dist: eo sensu, quo non possit agere, quin opus eas ali sua tenus exprimat, cone 2, quin ersectissime eTprimat , nego mai , et eodem modi ist: min; nego consam Utique nulli dubium , Deum amare Immensi talem suam , AEterila lenaque nindre , nec tamen ideirco Deus immensum Mundum, et aele
num efficere debuit : amat infinitam suam intelligendi vim , nec tamen infinitam ideo intelligendi vim cre
188쪽
tis a se mentdms concessu Pt re quidem vera, cer-
oli eo donari inti iligendi vi, quam habent; centies milliesque maior Illa se potest, quam sit, an id- Carco Centies, milliesque eam augere debuit Dous mr Drs non auxit, cum in hunc modum longe per i clius hanc suam sacultatem expressisset y Ilaciuo ni uris consilio Mundum secit Deus ut infinitas inal pers euones infinito modo exprimeret, sed aliquatenus et quantum voluit : adeo me silposita Mundi crea
.g. Contra. Si Deus Mundum condere dea revit unde tuaque persectissimum creare debuit
tantum, sed persectissime Di ,h -ζrgo eis. Prob.
ans. I'ostulat Divina sapientia, ut id seninor sti
S. 394. n. dist..min cum Ugone Victorino NNI 1HS cic, , quam etc. sibi , conc :'min , Deo , Go iam, et consua Utique melius est creaturis ipsis de luani non esse, melius iisdem persectissimas πη uam minus I ifectas , sed Deo' perinde est, sive sint
Sive non sint; sive hersecti Mimae sint, sivo mitius Perse lae . a rebus enim creatis non rendet Deus, et ἰil I IPSi satis est solus; nec enim magis est selix ex quo mundus est conditus, quam ante; sic velle Im
m facientis , lati Augustinus monet : Adeoque etC.
non polebi agere, nisi propter be, et gloi iam
189쪽
ruam , eamque se d7gnam , hoc est insnitam : si e enim Prov: 16. dicitur: Omnia propter semetwSi noperatus est Deus; ergo ele. q. 306. R. explicando aucilioritatem: Omnia et c. idesti optor bonitatem , aliasque suas doles, admitto ;Propter gloriam quamdam externam ex creaturis , negoans, et consam. Dupliciter Dei gloria dfstingui potest , interna una , externa alia. Interna poSita est in ipsa naturae Divinae excellentia. . Externa sita est In communicari se creaturis ; omne Igitur propter semetipsum , tamquam propter eorum ultimum finem operatus est Dominus , propterea voluit omnia , quae mMundo erant ut par erat) gloriae suae inservire. Gloria ero interna ex creatione Mundi, non sibi proposuit Deus ut voluntatis suae snem, aut operis sui pretium
hoc quippe Deo indignum est, quod et ipsi veteres Philii agnoverunt sola natura duce ; multo autem disertius Patres antiqui Scripturarum luce maeeunte, docuerunt. Indicant non solum omnia a Deo esse: Pro arbitrio lacla , sed etiam Dei voluntatem esse regulam ct mensuram magnitudinis operum ejus : sic Psalmoia 3. Omnia quoumque Coluit, fecit etc. Patres monent nullam asserri posse causam cur Deus Mundum crea erit , praeter ejus voluntatem , non respiciendo ad gi Tiam internam, tamquam ad finem, et inter caeterin , unum allegabimus Augustinum Is enim Lib. I . de Gen d contra Manichaeos eap. 2. , ait. a Si isti d)Xen rint, quid placuit Deo sacere Caelum , et TerrT,
D r Sponciendum est ei S . . . causas voluntatis Dein Scire quaeunt , cum voluntas Dei omnium quaen ipsa sit causa n : sic alibi ipse , et passim alii :
. 397. Contra. Negari sane non potest, Deum huiusmovi gloriam externam , et cultum voluisse S DIdeferri a mentibus , quas condidit; ergo etiam glIriam externam sibi proposuit Deus in creatione Mundi
190쪽
tio irem, cultumque , ut ipsarummet mentium crea tarum oTicium , et honum, concedo ans, ut infinitum operis sui pretium , nego ans , et consam. Quod nimirum colamus Deum nostra interest, non ipsius':
perinde ipsi est , si colatur , sive non . Si colitur nihil accedit bonitati, si non colitur, nihil recedit. Ut sit sino his aeque persectus ac Beatus, quod PP. et Theologi jamdudum docuerunt , eX quibus unum soligo Augm: 'qui tib e 13. Consem: cap : i. Fecistἰ me, inquit, non ut tibiosic serviam, quasi minor sit potestas luacarens obsequio meo, sed ut de te mihi hone sit et c. et Epist: ioa nobis inquit prodest colere Deum, non ipsi Deo; et Epist: 13o alias 5. ad Marcellinum n '6. nihil, ait, Deus jubet, qu0d sibi prosit; sed ilii cui iubet; adeoque et .
ornatio necessaria non fuit eoe typothesi hominis lusi in peccatum' ν '
399. Prob. Nam Incarnatio est Dei opus ad extra ; Atqui in op xibus ad extra Inus est Omnino' liber, et nulla obstringitur necessitale; Ergo etc.
Dein)o poterat Deus , sicuti Angelis ρeccantibus non pepercit Epist. li Petri Cap. it.' v. 4. , ital et hominos in massa perditionis relinquere enim,' ajebat ei Sapien, Cap. Xll. v. I et . , tibi nuuta- hit, si mrserint Nasiones, quas tu fecisti Z Ergo' supposito hominis lapsu , Incarnatio necessaria non fuit. Praeterea , Sacrae 'literae , Incarnationem onus
appellant mirae Dei erga homines dilectionis ae. ll. v. 16. ) : Sic Deus sumis Mundum, dixit Chr1- Mus , apud Ioannem , ni situm suum unigenisum det-l ret; et Apostolus ad Romanos Cap. V. V. 8. ): Commendas Deus charitatem suam in nobis, ς -