장음표시 사용
211쪽
d ubi inn, dubita litibus dis ii ulis dicens Lucae ultimo. : 69ute , es τidete , reuia spiritus carnem, et ossa non habet sicut me τidetis habere; Ergo re. c 445. Prob. 2. Ex Conciliis. Concilium dii
caenum haec habet : EI ιncarnatus est o litis Dei , et homo factus est. Constantinopolitanum IV. Gon femur unicum Dei'erbum Incarnatum , et factum fuisse ρropter nos , Secundum Nos . . . Unum, eumdemque Christum , et Dominum Deum acιticet periectum , et Hyminem Perfectum in una Persona ;Ergo et .m reticarum argumenta Om ita Sotiuntur.
S. 446. Obiis. i. Apostolus Paulus ad Philippenses de Christo loquens , ait Cap. ll. v. 7. : In sλι-
situdinem hominum factus non Veram Carnem, et verum corpus Verbum Divinum assumpsit.
S. 44 . disti ans. Apostolus etc., et ibi loquitur Apostolus de similitudine substantiali, et specifica ,
qualis est inter homines , qui similes Specie, sive natura humana dicuntur , cone. ans. ἔ loquitur de Similitudine phantasti ea , et apparentI, nego am. , et consm. Cum Apostolus dicit, Christum factum in similitudinem hominum , non vult*intelligere, Illum, corpus phantasticum , et apparens, sed verum humanum corpus habui me quasi diceret Christus , licet Deus sit et homo , apparuit homo , utI sunt alii homines , et sicut omnes homines inter se specie similos sunt, ita ct Christus verum corpus habens, ciliis hominibus similis fuit; quod ex verbis Immediate sequentibus patet; nempe et HumιLavιι semetι-ysum fuctus obedona uque ad mortem, mortem auiatem crucis e profecto qui se humiliat, qui sit - diens , qui mortem , et mortem crucis patitur , humanum coi pus , ut alii homines , habet.
212쪽
2i3S 4 8. Contra. Atqui Aristolus. totus eSt, ut ostenclat, Christum revera reali haud praeditum esse carne ; ergo n. r. Sulm : Alimstinis citato in loco, non solum testatur , Filium Dei in similitudinem hyminiam factum , sed adiungit: habitu inet entua, ut homo ; ergo ita intelligendus est, ut sensus sit, Filium. Dei ea factum ratione in botii inuin similitudinem , qua quis regio indulus habitu sit in similitudinem Regis , et subinde carnis includit apparentiam , illiusque veritatem excludit: adeoque tolus est qtc. 8, 449. Cone. ans et n. consam. Non certe
omnino paritas de habitu nos urget , et quidem in omnibus , sed dumtaxat in eo , quo Seripturae demon- Strant. Verum est per habitum Hesignari posse exsternae apparentiae similitudinem ; id tamen eo veri scatur loci, ubi reipsa non est, aut eme nequit realis entitas , et consubstantialis identitas, non autem ubi istam adesse aliunde constat; sic Regelu si invenio regalibus indutum vestibus, perpulchre dicere mihi licet, negem Menisso habitu, et Regem. Quid ergo vetat, ut in numeris Scripturae locis constat, et Praesertim ex eodem Apostolo , quod vera caro , et quidem de Abrahaassumpta fuerit ae Dei Filio, dicere, ipsum per hancearnem quae fuit veluxi vestis ad nostrum intelligendum mouum , quo invisibilis Deus fieri dignatus est
visibilis in habitu inventum ut homo ' Porro si hexadversarios. phantasiastas, ut filius Dei dicatur hastili inventus ut homo , vere debuit habere phantasticam Carnem eum externa hominis apparentia ; quidi veta , quatenus idem ipso dicatur habitu inventus ut homo, si etiam realitatem habuit subsistentiae hominis 3 hoc
quippe, quod est magis , includit illud , quod nil,
q. 45o. Confra. Atqui Christus in similitudinem
hominum factus oest, quia non verum , sed phantaui cum corpus habuit Ergo n. r. Prob. subf. Idem Apo
stolus qui diait , Christum in similitudinem homi-
213쪽
num factum' dixit quis lue, sim a Dre Patre missum in stailutidinem carnis Peccati Roman. Cap. Vill . . v. 3. ; Atqui per similitudinem carnis peccati non intriligunt Catholici, Christum , carnem vere Peccatricem assumpsisse; Ergo per similitudinem hominum . non intelligitur, Christum vere carnem humanam assumpsisse; Adeoque etc.
451 n. Christus optime dicitur a Deo mi sus in similitudinem carnis peccati , licet ipse peccatum non secerit. Epist. I. Petri Cap. ll. v. 22. , neque dolus inventusisuerit in ore eius , quia ηpρο-
ruit exterius sicut et caeteri homines calamitatibus, et doloribus obnoxius , peccata portans non Sua, Sed aliorum. v Non enim, ait 2 hornas In hunc lo-n eum. P, habuit carnem peccati, idest cum peccato,u concenam . . . . sed habuit similitudinem carnis
D Peccati, idest similem carnem carni peccati in hoco quod erat passibilis; nam caro hominis ante pecca- η tum passioni subjecta non erat siHeb. ΙΙ. Debuit Ver Omnia fria rectus assimila ri, ut misericors fieret.
Ex quo itaque doceant Catholici , Christum peccato
Camem Obnoxiam non assumpsisse, licet Apostolus dicat eum fuisse missum in similitudinem carnis peccati , non potest inferri, eum veram carnem humanam non assumoisse , ex quo idem Apostolus dicat, eum factum fuisse in similitudinem hominum.
8: 45et. Obicies a. Verbum Divinum veram caris nem non aisuinpsit, si caro in Sacris Scripturis despicitur; Atqui ita se res habet; ergo ete: Ur: min
Apostolus ad Corinthios Cap. IV. , ait: Caro, et
Ganguinis regnum Dei non possidebunt: in S,
cris etc: Adeoque ete: g. 453. R. dist: i. consequens: despiciuntur opera carnis, idest peccata, ad quae nostra caro peccato imsecta inclinat, eonc: consam, despicitur: subStant,acarnis , n. consam. Si de carnis substantia in allato Apostoli loco sermo esset, quae uou vera, Sed δρο -
214쪽
rens reputaretur , Vana quippe est Spes nostra, salsum I esurrectionis nostrae dogma , nec Christus veni et vere ad salvandos nos homines , qui non livibratili, sed reali compacti sumus carne; qua de re intelligendus Apostolus omnino est de ritis operibus, id est
de peccatis, de quibus ad Roma Cap. V. I. 13 ait: Si secundum carnem τι xerilia , mortemini si autem Spiritu facta carnis morti avcritti, τι velis ;ac subinde substantia carnis, quae Passim in Scripturis, et ab ipso admittitur Apostolo , haud despicitur , sed opera carnis, ejusque facta , quae Spiritu Sunt
q. 454. Contra. Atqui Apostolus negat subsistentiam carnis in Christo; ergo r. n. . Prob . Subs ἰ Etsi ΛΡ,stolus veram carnem pluribus an locis; agnoverit in Christo, ad Corinthios vero: Cap. V. v. 16 omnino se retractat dicens : etSi cognovimus Secundum ciarnem Christum, sed nunc jam non novimuS.
Se Tetractat a cognitione verae carnis in Christo , Sed
a magna existimatione, quam prius habebat de quocumque , qui carne esset, et smgi sine. ipsi Christoc injunctus. Apostolus quidem gloriatur ibi, se totum vivere Christo, atque hac glorificatione se, suamque commendat praedicationem , tacita quadam escitisiqne quorundam Pseudo-Apostolorum , qui salsis praedicati DibuS , fidem . conciliari volebant, eo quod cum Christo aliquam haberent consanguinitatem; quasi dicere vellet, vera Apostolatus gloria vivere est cum Christo totaliter , indeque ostenderet, veros haud dici Apristolos , qui iactantes familiaritatem cum Christo , Ipsi tamen Christo minime vivunt. Alioquin si Apostoli verba ita essent intelligenda , ut revera sensus evet veritatem Carnis in Christo negare, negaret etiam 31 omnibus hominibus , cum dicat itaque ex hoc . Πορminem novimus Secundum carnem , ct Si co OPι nu
215쪽
ae radum carnem Christum , sed nunc iam non
g. Contra. Atqui Apostolus denegat veram carnem Christo; ergo r. n.'Prob: Suhs: ideo Apo. stolus ait: Caro et Mamuis regnum Dei ere: , quia raro est prorsus Deo tu signa , cum infinite distet a Deo, cum adversus Spiritum concupiscat, eum a principio procedat malo; ergo et c. g. 4h. R. dist. ans ; quoad commixtionem naturae , coner antec quoad unitatem permnae, n. antec et ronsm. Per talem eam unionem illesae, et distinctae remanent natura Divitia , et humana , sicut illesae remanent earum proprietates ; qua de re indi-ina Deo caro non est. Ad id vero suod inserunt,3eum scilicet et humanam carnem insinite distare, dicimus, verum id esse, ratione tantum entitatis, non vero habitudinis et convόnientiae; dicimus pariter, carnem labe foedatam , quam Christus non assumpsit, concupiscere adversus Spiritum, non autem carnem a Verbo assumptam rationi tonsormem , et omnino
Spiritui subjectam ; dicimus tandem , quod prius Ianichaei ostendant duplex adesse principium, deinde
Verbum Divinum, humanum corpus quod habuis, non tulit e Caelo, sed ea Vis ne Maria. assum Sit. 'g. 458. Prob. ex Scripturis. De futuro Messia prophetans Isaias ait: Cap. VII. v. a . Ecce Virgo concipiat, et pariet filium ; quod ot revera fa-Ctum est; Nam ut Cenis plenitudo re oria, scribit Apostolus ad G latas Cap. IV. v. 4. , misis Devastatam statim factum ea muliere. Siquidem Archange lus Gabriel argini Mariae Verbi incarnationem an nuntians , dixit ei Lucae Cap. I. v. 3 i. : Ecce
216쪽
hens de Sybitu Sancto Matth. Cap. I. v. 38. ); et cum impleti suisset dies, ut pareret Lucae Cap. II. I. 7- ): peperit Ilium suum Primogenisum, et pannis Axolutum reclinarit eum in ρroepis. Quibus positis
en argumentum : illud corpus quod in mulieris utero concipitur , et statuto tempore editur etiam in lucem , corpus certe humanum est ex muliere assumptum ,
nec aliunde allatum ; Atqui corpus quod Divinum Vorsum habuit, fuit in Virginis Nsar ae utero de
Spiritu Sancto conceptum, et ab ipsa in lucem editam; Ergo etc.
g. 459. Dices Apostolus ad Corinthios ait cripist. l. ad Corinth. Cap. XV. I r Priviris homo de Icreta terrenus , secundus vero de Caelo coelestis; Α qui secundus homo est Christus; Ergo non habuit carne m ut Adam primus homo de limo terrae, Sed de Caeso allatam , aderitie etc. f. 46o. R. cum S. Thoma In Iaud. loco. tin Secundus homo dicitur de Caelo; non quod attulen rit corpus de Caelo, cum de terra assumpserit, Sciari licol de corpore malae Virginis : sed quia divini-n tas quae naturae humanae fuit unita b de Caelo Venit, quae fuit prior quam eorpus Christi . . Quod insum iam antea docuerat S. Augustinus , dicens s Dialogo Quaest. Orosii q. 4. 3 . u Hic homo, Christus nempe Caelestis est. Caelestem dico , quian non eX humano conceptus est semine, sed de tu n ria Virgine pro nostra salute a umptus a Filion Dei , sicut Evangelista Joannes testatur Vem v bum, inquit, caro factum est, et habitisit in non hia n : Ergo etc.
Id ipsum respondendum est ad id quod de se adfirmat Christus ipse apud Ioannem p VI. v. 4i . :EM Jum ρanis visus, qui de coelo descendi.
217쪽
COrms humanum quod Verbum ea rimine Maria aasu sit, fuit mortale, et doloribus obnoxium. 46 i. P1ob. ex Scripturis. Isaias Christum a Duntians, eum praedixit. 1. III. V. 3. 4. dolorum , et scientem in mitatem; additque e Vere languores noSiros ipse tulit , et dolores nostros Oses' rtavit. Et quidem Jesus Christus Matili. Cap. lV. V. 6. exuriae fatigatra ea itinere, sedebat sic supra fontem Joann. Cap. IV. v. 6. : I re ut
Id. Gap. Xl. v. 33. 35. ): coepit pavere , et tredere Et ait: tristis est anima mea usque ad morraemc Marci Cap. XlV. v. 33. fuit caylus, et post varia ludibria , et verbera , morte turpissima Condem natus, et eruci assi xus, spiritum emisit; eiusque corpus Exanime in sepulatim novo conditum tuli; Ergo eae; Quare S. Petrus fideles exortans ad seicnda Ρro virtute, adversa, ait Epist. I. Cap. IV v. I. I. Christo passo in Tne et Cos eadem cogitatione armamini ; Ergo ele.
De Anima Iesu Christi f. 462. Satis de carne Jesu Chisti dictum est , nunc de ejus anima intellectu', et voluntate praeφ-ta , nonnulla scitu necessaria stabilienda sunt. Axi ni , teste S. Athanasio Lib. I. Contra:Apollinaria um. , Salvatorem carnem solam assummisse fui um, Passionis sensum ad impassibilem deitatem impia referiunt. Apollinaristae initio quidem dice- boni , scribit Socrates s Lib. th Hist. Cap. , h minem absque anima a Deo Verbo assumtum cSSc
218쪽
219 in divensationem Inca rnatianis. flea wero tam- quum pinnitentιa ducti, ac pristinum mendantes errorem, adiecerunt, animiam quidem us mPlam esse , sed quae mentem sen haberet: Deum autem Verbum, mentis loco esse in homi e assu lo ; Monothelitae tandem admittebant quidem animam in Christo, sed eam. Voluntate eXpoliarunt, essutientes, unicam esse in Christo voluntatem, eamque divinam. Hos omnes sequentes propositiones profligabunt. .
f. 463. Prob. Christus apud Ioannem ita loquitur Cap. X. v. 17. 3: Ego ρono animam -- titi erum sumam ea m. Nemo toliat eam a me; Sed ego PONO eam a me*so, et potestatem habeo ponendi eam, et iserum sumendi eam. Atqui haec anima non potest esse ipsa Divinitas , quia hanc numquam dimisit ; Ergo fuit vora anima humana. Deinde ipse-anet Christus apud Matthaeum, inquit Cap. XXVl.
38. 3 : Tristis est anima mea usque ad mortem. Tria stabatur ne in illo Divinitas Zi haud certe, sed vera anima humana. Tandem, ut alia silentio praetereantur, apud Lucam Jesus Chi istus discipulos alloquens, dixit Cap. XXll. v. i5. 9: desiderιo desideravi hoc Pascha manducare Oobiscum antequam Patiar; Ergo Veram animam humanam habebat .mu Caro, inquit 1, S. Leo Papa Serm. Vili. De Jeinnio I siue ani-n ma .nihil desiuerat, et inde accipit sensus , unde
219쪽
Anima humana, quam Verbum assummis iere fuit mente, seu intellectu, et . - tale Proedita. a. p. Apud Isaiam de Cia, id mantino dieitur. Capia XI. . v. a. : Reyui acet smer eum S risus Donuni, visistis Suientια, et intellectua ;s risus consilia ρietatis ere. , quod iam implo. tum, Sacri. Scriptores , Lucas, et Paulus ostendunt, primus, cum dicat ll. . V. 3 9 , quod Iesus proficiebat aetate et sapientia ) Secundus cum ad Colo senses scribens s Cap. lli. v. 3. ait : In quo . idest Christo sunt omnes Mesauri avientiae, et scientis obaeonditi; Atqui haec nonnisi de intellectu humano intimae Christi intelligenda sunt, quippe qui solus, Divimis plenus esse potest spiritui innani; nec non proficiso sapientia i Intellectus nan que Divinus idem est spiritus Domini, et eum omnia
aeterno sciserit, sciatque, idem semper est in sapientia; Ergo etc.
6 465. Prob. 2. p. In Evangeso S. . Ioannas Cap. l. v. 38. 9 ita testatur Christus ipse : D scem de Coelo, non tis jaciam voluntatem meam,aed ωOLMatem elua , . qui misit me : et apud Lucam . Capia XXu. v. 42. Faser si sis, transfer calia
sed tua fiat; duplex ergo. fuit in Christo voluntas , humana, et Uvana. Ad rem S. Ambrosius Lib. X. in . Lueam ,: vi quod ai. nempe cininus , non me
voluntas, sed tua fiat: suam ad hominem retulit, is Patris ad Divinitatem ; voluntas enim hominiS , M temporalis, voluntas . Divinitatis aeterna. Noα athau Voluntas Patris, alia filii: una enim voluntas , ubi M una Divinitas u ;
220쪽
Humana Christi xoluntas suam habuis humanam DPerationem.
466. Prob. Iesus Christus Marci Cap. Vll. v. et abiis in fines T ri et Sydonis, et ingre
sus domum, neminem voluit scire , et non potuit Iarere ς Ergo quod tunc voluit, voluit volntitate humana , alias non potuisset non latere, voluntas enim divina in ubletur. Deinde s Ioann. Cap. Vll. v. : Ambultibia Iesus in Galiloem , non enta: lebas ta Iudaeam ambulare quia quaerebant Indori evm M-iescere. Si ergo noluit Iesus ambulare in Iudaeam, hoc noluit voluntate humana; nam uti Deus est ,
ubique est; Adeoque ete. 60. quaeres. Utrum , et qua ratione Christi animasa clι Ma fuerit Zς 46 . R. ad i. affirmative. Nam Christus dicitur
Sanctus: Quod nascetur ea re Sanctum , dixit Archari-ceItis Gabriel Mariae Lucae Cap. I. V. 35. 9, νο-enbitu ssius Dei; Et laues utique gerebat ut esset nobis pontifex, ait Apostolus ad Hebraeos scribens Cap. Vll. v. 26. , Sanctus , innocens , impollutuS,sesregasus a Peccatoribus est. Ergo etc. 468. Anima hristi Domini , seclusa omni gratia tam actuali, quam habituali, re- ora erat Sancta, Deo grata et accepta in Ordine ad beatitudinem , per sanctitatem personalem. Nam Cluria acus , ut loquitur Concilium Francsordiense Epist. ad Episc. ΙIispan. , natura tinctus , non Per gratiram , quia in illo fuit plene disinitas. Unctus quidem , non sicut alii Sancti et Reges', scribit S. Cy-
3 quae contra expositas Propositiones obiiciuntur satis 'obvia sunt Penes supra citatos Auctores.