장음표시 사용
81쪽
riegari grasam praedicationis verae fidei, qua ton- ertantur, non negantur tamen eis alia Dei auxilia, que is digni habeantur, ut rix Evangelium praedic tur. Certe non omnibus et singulis unico , et eodem tempore praedicatum suit Evangelium , sed successive , modo uni , modo aIteri populo, prout Spiritus Di inini, Sanctos praedicatores dirigebat; quin ergo ali-μui aliis postis,siti suerint in annuntiatione Evange- Iii, id non suit eis gratiam penitus den gare,' Sed suspendero. Hinc licet aliquando prohibili fuerunt Paulus , et Timoineus loqui Verbum Dei in Asia, transatio tempore, per biennium ibi Paulus Evangelium praedicavit, ita vi Omnes, oui habitabant in Asia, audirent Cerbum Domini, Iudaei, atque Gen-ιues Actorum Cap. XIX. V. IO. .
y rq . Prob. Apud S. Matthaeo m ait Christus
Cap. XI. v. 28. ' Venite ad me omnes qui laboratis et onerati estis; gravati nempe , at pie oppressi ingentibus culpis, ait S. Hieronymus in hunc Iocum ), et ego resectam . . Omnes itaque , etiam induratos, vocat s ergo gratiam eis sufficientem donat. Deinde in Actis Apostolorum Cap. VII. v. 51. 3 ita Itidaeis loquitur S. Stephanus: Dura cervice , retarim nessis eorri s , vos semper Spisista Sancto resistitis. Si ergo Judaei erant durae cervicis, indurati nempe, et Spiritui Sancto, gratiae scilicet Semper resistebant, etsi obdurati, et excoecati, gratia nouprivabansur. Tandem ad Romanos scribens Paulus, ait p. III. v. 4. 5. : Ignoras , quoniam benignitas Dei ad paenuentiam te a Must Secundiam aurem duritiam tuom, vi immenuens ear, thesa ria
82쪽
ros corde , et impoenitentes ad poenitentiam vult ad-G se est, gratia sua adducit, sedaini thesaurigant sibi iram, quia poenitere Son Iunt, et a via iniquitatis suae resiliro
. e P P. tribus. S. Augustinus
Serm. XI. do verbis Dom. Cap. 33. ): u De nullon inquit, desperandum est, sive intus, sive foris sue-n rit, Sive in Ecclesia, sive extra Ecclesiam, quam- ,, diu patientia Dei ad poenitentiam adducit, nee deis hac vita rapit impium n. S. Fulgentius ita lonuitur Epist. III. Cap. VIII.): re gicut modi eo no- ,, Stro nulla est incurabilis plaga , ita nec in aliouo 4M e re potest deficere medicina Tandem '' is explicath iii. ''q. 86. V. I. , inquiens is r dicere quod is aliquod peccatum sit in hac vita , de quo aliquisn poenitere non possit, erroneum est, quia per hoc ,, tolleretur libertas arbitrii, et derogaretur virtuti 3, gratiae, per quam moveri potest cor cuiuscum auen peccatoris ad poenitendum n. Ergo etc.
f. Dices. obduratio ex D. Augustino Episti obo orit: ex gratiae subtractione; u Nam nonis obdurat Deus impertiendo malitiam , sed non im-n pertienclo gratiam n Ergo falsa propositio.. f. I9d duplo obduratio distinguenda est.
prima consistit in subtractione cuiuscumove oratiae et haec propria est damna lorum, atque Daemonum 'ui sunt extra omnem salutis spem; se unda consistit in subtractione tantum alicujus gratiae specialis, quo corda peccatorum efficaciter ad poenitendum moverentur, concedendo interim alia sufficientia auxilia. quibus assentiri si vellent, converti possent, quam vis de facto, ob perversam resistentem voluntatem , none vertuntur. Non de prima itaque, sed de secunda o uratione loci uitur Augustinus. Hinc explicans illa verba Pauli ad Romanos : dedia illos ta remotam
83쪽
1, aecua, mentis qua quisquis Sua liravitate perma-n -nenter laborat, ab interiori Dei luce set luditur, sed n nondum penitus cum in hac vita est, spe coecitan iis per gratiam curandae conssus v.
e orsa sis a Charilute pi 98. R. duplex est Theologorum sententia. Quidam cum Angelico Doctore a. q. t Io. art. 3. volunt, gratiam , et charitatem esse habitus realiter distirictos . eos autem esse io istinctos adfirmant balii Plurimi, e contra , cum Subtidi praeceptore. Proba- Lilius tamen tios putamus, hos habitus, gratiam
tempe sanctificantern , ct charitatem realiter non di- , tingui. Nam gratia sanc ificans, et Charitas producunt eosdem effectus; i Siquidem ,8ex Theologoruva Sentcntia, sex potissimΗm sunt gratiae sanctificant sCile tus; i. nempe ellicit nos filios Dei; 2. reddit I Us Deo acceptOS , Pt gratos . 3. vitam spiritualeui nobis consori; 4. nos Deo coiqugit i 5. est 'iotia
Sanctificans radix Omnium bonoruni operum, et 6. est semen vitae aeternde , et Salutis DoSliae cau8Sa
dam vero eosdem essectus Charitas producit; per ipsam enim i. filii Dei essicimur; quia Ioann. Ep:st. I. Cap. lV. v. 7. ): omnis qui Gigis ex I eo natus est ; 2. Deo accepti reddimur; inquit siquidem Christus Dominus. Apud Joaii. CV .QXlV. v. Zq. Qui diligit me , diligetur a Patre meo ι 3. Vitam Spiritualem consequisitur , ut ait S. Joannes Epist. L Cap. IV. v. iq. : Scimus, quoniam trunslati sumus de morte ad vitam , quoniam diligimus fratres. Qui non diligis , manet in morre ; 4. Deo conjugi
84쪽
charisiae, ta Deo manel, et Deus, in eo; 5. ipsa est Padix omnium bonorum operum Naui, ait Ap inlus Epist. I. ad Corinth. Q p. Xlli. v. 2. 4. 3: Sim risulem non. haluero , nitul sum p Charitas patiens est, benignia rat ele.. 6. tandem est semen vitae aeternae; unde S. Iacobus Apostolus Cap. I. v. i 2. :C On m τδεα, ait, quam repromisit Deus diligentibus Se . Ergo gratia sanctificans, ct cliaritas sunt, unus idem habitus.
Da Justi a tione, es gratia GJ eam oblinendanti requisita. f. 199. Def. Iustificationis. nomine, ex Concilio
Tridentino Sess. U. Can. 4. , nihil aliud hic in
telligitur , quam translatio do statu μαωIi in statum gratiae , . et adoptionis fisorum Dei per Iesum ChrL.
nempe I. peccatorum remiSSionem , et 2. gratiae imfusionem; alterum quorum si desit, non est vera iustificatio. Et sane ille iustificatus vere dici potest qui nedum peccato. earet, sed insuper gratia praeditus est. Sed datuν' ne sic exposita Justificatici Varis sunt Auctorum sentensiae. a '.' stor. Adsrmant Thhologi orthodoxi, sed veri talis hostes Haeretici adfirmare detrectant. Ac primus Uaidem , qui justificationi adversari videtur, Basilides sitit, qui mi honignitati uoluti limites p oscribens, in 'uii , non omnia pepcata a mo Tomitti , sed tantum 3MVoluntaria. Hunc sequuntuo Novaliani , impia enfutientes , peccata post Baptismum commissa uullo m rem remi siouis posse habitae. Recentiores Haea elicis
85쪽
tustiscationem peccatorum dari eoncedunt , at nollan Catholicorum , et Ecclesiae sensu. Contendunt namque Lutherani, et Calvinistae, in iustificatione, peceata non vere remitti , atque omnino ab 'anima deleri, sed tantum legi , atque occultari , ne ante conspectum Domini appareant; nec proinde imputari ad poenam; neque vere gratiam inhaerentem homini
comunicari, sed tantum illi gratiam Christi imputari; hancque iustiscationem sola fide obtineri, quae illam
apprehendit, et credenti communicet. Eorum itaque sententia, iustus non est talis intrinsece , quia hahet adhuc peccata , licet tecta , et occultata, sed e trinsece tantum, quatenus justitia Christi ei imputatur ; nec aliud ad justificationem obtinendam, quamsdes sola est necessaria. Haec et alia similia Haeretici , contra quos , Sit.
In Iust laesione peccaesa Cere remituuntur ,'dclentura lute penitus tollantur. 2o2. Probatur. Nam Propheta David Deum laudans pro misericordia secum habita, inter alia i quit Psal. 3 i. v. : Diai consilebor. G 'Summe iriustitiam meam Domino, et tu remisisti δερί catem peccati mei ; et alibi t Psal. 5o.. V- 2. 9. 9
eum rogans ut ipsius misereretur, inquit: Dele ιnιςuitatem meam: Asperges me lyssopo et mundabor. m bis me, et smor nivem dealbabor. Apud Isaiam
dicit Dominus Cap. I. v i8. : Si fuerins Peccata
WStra ut coccinum, quasi nix dealbabuntur . et ει fuerint rubra quiasi sermiculus, Celut lana area erunt;
86쪽
Iam Reccata tua. Apud Joannem vero ait Christus Dominus discipulis Cap. XX. v. 23. γ.. Accipite Spiritu Sanctam, quorum remiaeritis mccata 1 remittuntur eis , Vero quidem et realiter; Nam Dominus Jesus Christus Dan Epist. I. Cap. l. v. q. f. Fidetis est, ei justus, tis remissas nobis peccata , ea penitus ab
reι Ibid Cap. III. v. 5. ; talis nemyo a Joanne Baptista monstratus suit, cum dixit doan Cap. I. v. 29. : Ecce Agivis Dei ecce qui tollit peccata mundi. Unde Princeps Apostolorum Judaeis ajelut
Aetor. Cap. IIl. v. tu. : poenitemini, et convertιmiri ut deleantur peccata Destra. Peccata itaque in iustiscatione non iam teguntur , sed penitus auferuntur , non solum non imputantur ad poenam, sed penitus delentur, atque evanescunt ac si nunquam in anam suissent; et anima per peccatum maculata, nigra , et sordida, velut nix alna evadit, ahsque ulla umbra , sorde veli macula. Adeoque in justificatio
Dices. Propheta David inquit Psal. 3I. v. I. z. 9: Mari quoram remissae sunt iniquitas , et quorum tecta sunt peccata. Beatus Cir, cui non imρα-tavit Dominus peccatum.: Ergo in Iustificatione peccata teguntur, et non imputatitur non Vero penitus delentur , alque tolluntur g. ao3. R. Laudata verba: tecta Stira Wccaso, non ita accipienda sunt , ut signiscent peccata legi, occultari , abscondi; diam Deo nihil est opertum et
nia nuda et Uerta sunt oculis eius quomodocumquq ergo peccata tecta , in sensu Calvinistarum dicantur,
SQ per oculis Dei patent; quare si Deo Sapieut. Cap. X V. V. 9. sunt odio impius , et impietas ea Ias , bolus peccator nec justus et Deo acceptus diei holint, ne i die proinde beatus. Si ergo beatus, si jusiqs , et
87쪽
Deo charus , qui iustificatus est, non aliter proseclo, nisi quia peccata eius tecta sunt, hoc est penitus arulata , atque deleta, non a lius existunt in anima. Audiatur S. Augustinus Enarrat. in Psal. 3I. .n Goperta sunt peccata , et tecta sunt, abolita sunt. n Si texit peceata Deus , noluit advertere: si noluitn advertere , noluit animadvertere: si noluit animad- ν Vertere, noluit aguoscere . . . . Tec sie intelligis-
γγ tis quod dixit, peccata cooperta sunt, quasi ibiis Sint, et vivant n. Ex his recte insertur quid ibi significent etiam verba illa sequentia : non im faetis Dominus Peccatum; nempe totum peccatum a Deo se remissum, sive quoad culpam, sive quoad minam , neque amplius .in iustificatio existere. Quare re illa nunn imputatio, ait optime Iacobus Imrinus in hunc locum,
is ab Haereticis conficta: qua volunt, peccata n tran Vere permanere in nobis , sed a Deo non imputavi, γ, prorsus impossibilis est; diam Deus non potest resn aliter ex limare in imputare , quam uti revera in η seipsis sunt e si ergo peccatum vere maneret tu ani-n ma , quom Odeuntque foret tectum aut velatum , iu-n stitia profecto imputativa Christi , eidem animaeae numquam posset impulari 'a Deo i,.
non ahqua tantum , sed omnia penitus Peccata, δι- ante, Siae post Baptismum commissa in i stscatione remittuntur.
2o . Prob. Nam per Egochielem Prophetam Cap. XVIII. v peti . ) ait Deus: Si impias egerit
rem tentiam ab Omnabus peccatis suis, suae UerusUS t, τιta xivet, et non morietur: omnium iniquit tum eiuS, quas Osecratus est , non recordabor. Hinc
Propheta Michoas aiebat Cap. VII. v. 39. : D S. . . Prossi et in Profundum maris Omnia Reccata
88쪽
nostra. Apostolus pariter Ioannes ait Epist. I. Cap. I. 2. I. ); Sanguis Iesu Christi emtindat nos ab omni peccato; et paullo post: Si confiteamur peccata nostra , stilis est et j stus ut remittat nobis mccata
Mostra , et emundet nos ab omni iniquitate ; atqui Praefata Divina oracula , pecenta respiciunt, tam autequam post Baptismum commissa. Ergo ete. I2.
Homo visti catur non solum Per veram Peccatorum remissionem , sed etiam Aer Otrinsecam infusionem gratiae inhorrentis. 2OS. Prob. I. ex Scripturis. Per Joannem
inquit Christus p. XIV. v. 23. : Si quis dia
me, Scrmonem meum serxabit, et Pater meus diliget eum, et ad eum Meniamus, et mansionem
GPud eum faciemus. Quare Apostolus ad Corinthios scribens Epist. I. - . lli. v. 16. ) : Nescisse, inquit , quia te lum Dei estis , et bisseus Dei ha- hiaul in sobis 8 Atque Ephesios exhortans inquit p. lV. 23. 24. : Renoωamisi Θίriau mentis x atrae , et induite novum hominem, qui secundum Deum creatus est in Iustitia, et sanctitate. Ioannes ipse , ut alios taceamus , ait Epist. l. Cay. lIl. v. θ. : Qui natus est ea Deo, peccatum non facis, quια Semen ipsius in eo manet; et alibi cubicl. v. I. I ' ridet qualem chinitatem dedit nobis Passer, ut fili Dei nominemur, et Simus. Ex quibus ita liceat argumen
i in Vide P. Franciscum a Breno Manuale Missio-Dar. Tomo I. Lib. II. Cap. I. q. Iv. qui suse hanc materiam pertractat, atque opposita argumenta resol- it. Vide quoq. P. Bernardum a Bononia Inst. TheOIOS. Tomo II. Tract. VIII. q. I. Conci .:III.
89쪽
9 tari: Homo per iustificati onem manet apud Deum ; imo templum Dei evadit; induit novum hominem ;semen Dei in se manens habet, ita ut non solum nominetur, sed sit filius Dei; Ergo homo justificatur,non per imputationem extrinsecam iustitiae Christi , sed per veram, atque intrinsecam insusionem gratiae inhaerentis.
Io 6. Prob. ll. ex Concilio Tridentino Sess. Vt cen. X. Ll. , in quo haec de sda determinata leguntur. l. Si qtiis diaeris, homines ; sine Christi
kuιlia Aer quam nobis meruit, Datificari, Gut mr eam ipsani jormaliter iustos esse, anathema 4is. II. Si quis Horit, homines iusti cari set sola i ut ιιone iustuιoe Christi, τel sola peccatortam remASiane, cluaa Cratιa et charisate , quae in cordibus eorum per Spouum Sanetam disiundaris, illis taloeret: a ueritiam g ratιam , qua justi camur erae tantam sev xem Dei, anathema sis. Ergo etc.
Graiia ad iustiscationem requiasta eSi graesta hi bitualis. f. 2o7. Probatur. Nam ad iustiseationem duo concurrunt g. 2oo. : deletio nempe, sive remi Mo peccatorum, atque insuper gratia, quae in iustufieato manet, eique inhaeret; Atqui haec duo prod eit gratia habitualis , unde et sancti ans, atque --atiscans dicitur; Ipsa enim remittit peccata mortalia iuXta promisiouem Dei per Ezechielem Cap. XXXVl. v. s. 9 dicentis , undam super vos aquam mundam, et mundathimini ab omnibus inquinamemis Muris pet datur per modum habitus animae inhaereulis 3 i. 9; Ergo ele.
Quaeres. Quanam sint emam iuriscationis impii. g. 2O8. R. ex Concilio Tridentino Seta. VL
90쪽
3 Cap. Vil sunt sequentes. Caussa iniciens principalis est Deus; Ait enim ipse Isaiae Cap. XLlli. v. 25. 9 et Ego sum . ego frem , qui deleo iniquPales tuas xropter me ; Unde JOb ei δε ebal C. p. XIV. v. 4. .
Otiis Aotest fiacere mundum α.ίωγmDido conceρlum semine Z ironne tu , cui Solvi es 8 Aussa meritoria est Christus per suam passionem , et mortem ἔ Ηin
Apostolus ad Romanos scribens , inquit p. III. V.,24. : Iusti asi gratis per gratiam ipsius, Per
redemρί nem, quae est in Christo' - , quem Pr Catiit Deus propitiat em, etc. Caussa instrumenta- is sunt verbum Dei , et Sacramenta, praesertim iulud Baptismi; Quare S.,Jacobus Apostolus Cap.
-crum regeneriaionis; et Griuus Dominus apud Joannem Cap. XX. v. 22. 23. ): Ouorum remis rit peccata remittuntur eis, et quorum resinuerilis retenta sunt. Caussa materialis est hominis voluntas.
Caussa formalis est ipsa Dei iustitia; iustitia quia dem , non qua ipse justus est, inquit laudatum Concilium DI , sed qua nos justos facit; qua ridelicet
ob eo donati, renovamor viritu mentis nonrad, et non modo remtaxhur, sed mere iusti nomina vir et Sumtis, Flstitiam in nobis recipientes, unHquirius Suam, Secundum mensuram , quam Spiritus Sia tua Μrtiatur singulis prout xuit , et aetandum pro riam cubuS-que dispositionem, et cooperationem. Caussa tandem
finalis est gloria Dei, et Christi; necnon salus a terna eorum , qui iustificantur. Gloria quidem Dei; nam 2 omnia Proseler μ etipsum operatus est Deus Proverb. Cap. X l. v. 4. 9 ; hisine praedestinavit nos i in Laud. in loco; et jam dixerat Augustinus Lib. de Spiritu, et El. cap. IX.