장음표시 사용
131쪽
Di t. VIII De Incarnatione sicundum si Sectis L m
ra matἰ tiam Verbi, succedit loco productionis propriae uini subsistentiae sed prodiictio propriae subsistentiae non est productiva humanitatis, sed solius subsistentiae: nam productio humanitatis est creatio; pioductio subiit lentiae est eductio , dependens a subiecto ergo Incarnatio est educti unionis hyliostat ex potentia obedientiali humanitatis, quaeupponit humanitatem in se produciam. s. DIC q. Incarnatio est etiana via ad dependen-4.Asraio tiam humanitatis a Verbo, ut a termino intrinsece terminante xsustentante. Explico Incarnatio ut actio respicit totam. Trinitatem, a qua producitur ut passio humanitatem, ex cuius potentia obedientiali educitur; ut via unionem, quam ut terminum immediate attingit: at uni non solam copulat humanitatem eum Verbo, sedctiam reddit eam sol maliter depcii lentem a Verbo, ut a termino hypostatico ideo ut via io solum est producitu unionis, sed etiam dependentiae humanitatis a Verbo, ut a termino intrinsece terna inanteae sustentante in genere causae sormalis hypostaticae.Prob. Incarnatio ut actionsipioducitur a solo Verbo, sed a tota Trinitate ergo ut actio non respicit solum Verbum, sed totam Trinitatem ut
ter dependentiam, sed nexum tantum viribilium, ut patet in unione, qua animus rationalis uniturmatcriae:crgo nec uni hypostatica formaliter importat dependentiam humanitatis a crbo Con 11. cedo, quod uni ut viaio non importet formali-Rs ter dependentiam , alioquin etiam Verbum vnitum humanitati diceret dependentiam, importat tamen dependentiam , qua unio est completiva extremi niti. Caetersim uni hypostatica, non solii est copulatilia humanitatis cum Verbo , sed tiam coinpletiua eiusdem in uia cum succedat loco propriae subsilui uiae, a qui hii manitas complebatur in esse , non solli copulat, sed etiam cst via ad complementum substantiale, quod ipsa inediante liumanitas accipit a Verbo:
unio autem nitru rationalis ide non est depin.
citur,4 in qua inhaeret ut via respicit crininum, cui eommunica esse; hi autem est vitio humani-
. tatis cum Verbo,utinio est formalis nexus hui'anitatis eum Verbo, quo vice propriae subsistentiae sabsi .nii matura humana subsistit; quia eadem natura hu- Ἀνορ O mana pendet in suo esse a proprii subsistentia, ut mnio is a termitia hypostatico, etiam per unionem cum U Verbo pendebit a Verbo, ut a termino hypostatico , cum Verbum succedat loco propitae subsi- stentiae, hoc tantum discrimine, quod humanitas a propria subsistentia non pendet media unione,
malcmail simul copulatin complet formam end.mia a in ess quia est tantum informativa, non com materia.
pletiva pilus osse , quamuis sit dependentia ani-
in i corpor in operari, propter quod unitur corpori.
Insero Ineamatio,& assumptio formaliterum nportant accionem unici terminum. a. Vnio ut a- 'passio respicit subiectum eductionis&inhaesionis i ctio, quae nitio dicitur, differt ab Incarnatione, - - hoe autem est sola humanitas, ex qὶia tantii medu- assumptiones quia unitio est quid superius &,
uniuersalius importat extrema, quae uni inin disterenter, propter quod a SNom. ypart.ιν-.2. artic. 8 appellatur clatio aequiparantiae, qiua non magis determinat unum, quam alicrum extremum: tam enim importat Verbum unitum humanitati, quam humanitatem unitam Verbo. In carnatio vero solum x primit extremum carnis,
eui facta est copulatio ad Veibum seu Deifieatio exprimit extremum Deitatis,eui tacta est unici.
4 3. AIIumptio differt ab unitiones tum quia im-
portat extrema differenter, num per modum a
vel dependentia formali distincta, sed tantumvir.
tuali indistinctari quia propria subsistentia , climsi modus, non unitur naturae media unione, vel
dependentia distineta, sed fersa; consequenter etiam natura unitur illi seipsa immediate. Qubdunio hypostatica sit formalis dependentia uinanitatis a Verbo in genere eausae sormalis lir postaticae, constat ex di Ais, quibus probaui, humanitatem in suo esse pendere a proprii subsistentia. Quod Incarnatio vi actio pendeat a tota Trininitate,ut unici a solo Verbo, piob. ut actio, est essentialis respectus ad agens, distinguiturque ab
unione ex natura rei, ut productio a crmino; potestque manere eadem numero unio variata numero actione non potest manere eadem numero unio ; variatis numelo umbilibus , quia unio est essentialis respectus ad uni bilia, quae actu nectit. Confirm Actio, qui producitur unio natu ratis, respicit essentialiter agens, quo variato variatur actio inuariati uniones, quae essentialiter tantum cspicit uni bilia Nam ille tantum modus necessario desinit, cuius terminus a modo essentialiter respectus desinit terminus essentialiter ab actione reipectus est agens terminus essentialiter ab unione respectus,sunt umbilia; igitur sublato agente,desinit actio, non unio. DIC Es: ego variatis uni bilibus, Minuariato agente, variaretur unio in uariata actione vitionis.
Nego conseq. nam actio non solii in essentialiter pendet ad agente, sed etiam a termino, cuius est modus: desin cute igitur unione, qui est terminus actionis unitiuae, ad variationem, ni bilium d sineret etiam actio. citui, alterum per modum passivi unitio non
item, propter quod assumens, non dicitur assum ptum. licut uniens, unitum Verbum enim dicitur niensis nitum . niens accitu Deum tota Trinitate, unitum terminatiue, personaliter distinctum a reliquis personis dicitur autem assumens,non assumptum, quia primum significat actionem, quae competit Verbo, secundit in passionenti quae tantum competit humanitati.Tum quia
assumptio importat, quod idem sit principium& terminus assumptionis est enim assiimptio, ut eam cit cle it V. Thom alterius ad se sumptio: hoc auic in non importat nitio Vnde Pater Spiritus sanctus dicuntur,nientes humanitatem,
quia hoc importa unionem essicere, quod aeque competit omnibus diuinis personis; non assum cntes,quia hoc denotat,quod illud ipsum, quod est principium, sit etiam terminus asscimptionis, quod competit soli filio. Ad fundam .ptimae, nego anteced Mest,humanitas existeret existentia Verbi adhuc non eadem it, His
ac ione produceretur ecundum actualem essentiam, Iei et existens in Verbo nam prima esset actio productiva humanitatis secundum actualcmessciviain secunda nitiua eiusdem secundum actualem sentiam eum existentii Verbi Pii macsset creatio, quia ex nullo praesupposito subiecto; secunda eductio, quia ex potentia obedientiali a
ctualis essentiae humanitatis. Ad authoritatu Leo. nis G Fulgent Resp. eos tantum loqui de unitatc durationis qua simul humanitas sui producta, &vnita Verbo; non de unitate actionum, quibus fuit producta in se, Munita Verbo ut Fulgent.. habet: Obdicuit ni vi uni non importat sormali l Non est igitur ahquod inter sium temporum6Iι-π- 'De In rnatio ι Tom. VI. irim
132쪽
ita ut. VIII. De Incarnatione sicuniam se Sectio II.
dum inter Oncepta carnis initium, concipiendam siem fuisset mutatum ergo etiam humanitas Ue testatu a emum : una qμιν fuit mutero Mar scilicet Verbum ex non unito humanitati fit Virginu conceptis Humitatu est eornu. Vbi de ea l
dem unitate intelligenda sunt posteriora verba,de qui priora Leo vero confutat eos qui dicebant, animam Christi antequam fuit unita eorpori, isse in coelo: ala secum Domin- de eaelo venaens nostra eoia tionisexHbmt,nec ammam,qua anterιstram ιιtristi,nec carnem,qua non materna corporu esset, ac
cepit. Ad a neg.sicque l. nam potuit humanitas distincta actione produci.&, nisi Uerbo , nee prius naturi extitisse in se , quam fuerit unita Verbo, quia potuerunt partes ipsae humanitatis prius natura uniri Verbo, quam inter se unione naturali; tune uni ad Verbum natura praecessisset generationem humanitatis. Verum si loquamur de a-αionibus quibus produstae sunt partes humanitatis , illae natura praecesserunt unionem ad Verishum: imo actio, qua producta est materia, etiam tempore piaecessit,etiam quoad creatam subsistentiam, ipsam unionem ad Veibum Patres intelligendi sunt de prioritate durationis, aut etiam naturae respectu humanitatis et Sententia quoad i. partem conuenit cum nostra ad a. in qua docet, forte non repugnare, una eademque actione produci humanitatem, Munionem eiusdem cum persona Verbi,patet ex prima assert.ubi allata est implicantia, cur non possit eadem actione produci humanitas eiusque cum Verbo unio quidquid sit. an Edem actione pioduci possit duplex terminus: nam in nostro eat est peculiaris repugnatia, cum unus terminiis sit naturalis, alter quoad essentiam supernaturalis.
An immediatus terminus Incarnationis ex natura rei distinguatur ab extremis multis '
DVplex est terminus Incarnationis, alter imis
mediatus,&4 3κο; alic mediatus, viam. Mediatus est Christus substantiale compositum ex persona Verbiis naturi humana , de quo infra. Imnlediatus est ipsa formalis coniunctio naturae humanae eum Verbo: de qua prima dissicultas est, an distinguatur ab extremis unitis. PRiMA Sententia negati in Monan IAUt. I.qu. I.
hanc esse relationem, quam habet natura hum na ad Verbum, illam tamen non requirunt ut sor- male vinculum humanitatis eum Verbo, sed ut proprietatem consequente usam personalem eoniunctionem humanitatis eum Verbo, quae seipsis immediate, nullo alio medio ereat intercedente, formaliter coniunguntur in unam hypostasn SNom sn yd .2.quaest.2 ert. 2- s. quan ubi Iti in eradum est, inquit, quod inter humanam naturam e duuinam necesse est cadere unionem medam, non sicut causam se icti effectum comunctionem nat rarum consiquentem Concludit Vmo est med non sicut assumptionem causamoia potiussicut eam consequens. Probat Ar ens t. Verbum unitur humanitati
seipso,nullo intercedente medio; alioqui per uni
eiunitum, nullo medio in se receptor ergo etiam humanitas ex non unita Verbo fiet unita Verbo, nullo medio in se recepto. a. Ex materia Forma cie subiecto Maccidente ex duabus partibus continui fit unum, teste Aran. 8 metaph.text.- nullo inter ipsas medio distincto intercedente ergo etiam ex Verbo mumanitate. 3. Non alio modo unitur personalitas Verbi humanitati, quam eidem uniretur propria personalitas sed hae seip .sa uniretur: ergo Maior prob. personalitas Verbisue cedit personalitati propriae quoad omnia, quae imperfectionem non includunt sed uniri seipso, nullo medio intercedente, nullam includit impersectionem. q. Quacumque re,vel modo in huma σι nitate producto, posset Verbum non praebere hii manitati hypostaticum influxuma ergo adhue ei re,vel modo producto,posset ex Verbo 'uma nitate non fieri compositum nam hoe formaliter tantum pendet ex influxu hypostatteo Verbi quo solo posito ponitur,4 sublato tollitur. Anteced. I. prob i. hic influxus est distinctus ab effectivo,quo eadem unio producitur: nam hie est solius Verbi, ille totius Trinitatis 2. Nullus effectus reatusneeessitare potest Deum ad terminandam hyp statice humanitatem Q. Talis unio connotaret Uerbum ut terminum extrinsecum is non impli conseruari essentiam rei respectitiae sine suo actuali termino, cui conseruari potest viso,invisus sine actuali eolore. e. Implicat ens creatum essentialiter exigens Deum ut terminum intrin t ε. s. secum naturae creatae Dergo implicat talis uni, Verbo& humanitate distincta. Anteced.prob. nullum ens erratum est in eodem ordine eum Deor lici nullum ens creatum exigere potest essentialia ter Deum, terminum intrinsecum componentem unum ompositum substantiale eum naturaereata. 6. Haec unio est accidens ergo nequit esse , s.formalis ratio causandi substantia Iem coniunctio Ratio αnem humanitatis cum Uerho quia nulla forma ae ei dentalis conferre valet effectum formalem substantialem. Anteced strob.haec unio est quaedam relatio eonsequens substantialem coniunctionem humanitatis eum Verbo, quae coniungergo non potest esse quid lubstantiale. SECUNDA affirmat, unionem hane ex natu οὐ
disput 8 s LM assuee distin. I8 V. θω. 3 o. 'quaest.2 artu.7.dee. Qua sententia vera est. Prob. r. ιν contra aduersarios, qui supponunt, posse naturam
humanam in uariatam quoad omnia intrinsecaeon in
seruari dimissam a Verbo impossibile est, de eadem re verificari successiuὸ contradictoria absque
mutatione, altem extrinseca, ad rem, de qua eon tradictoria dicuntur pertinente. Sed de natu humana Christi possunt suecessiue veri sevi contradictoria, ut quod sit unita ., non unita Verbo; componens non componens unum substantiale eum Uerbo, ea quoad omnia immutata perseu rans: ergo unio humanitatis cum Uerbo, quae estim me liatus terminus ti carnationis, no est tantum
humanitas LVeibum, sed aliquid ab hia distinctum: quia manetibus Verbo& humanitate quoad
133쪽
Di 'ut VIII De Incarnatione sicundum si Sectis II.
Omnis intrinseca immutatis, non posset saluari mu. tatio, quamcotradictoria necessario postulant, nisi productione, vel destructione alicuius modi . queti pra extrema addit unio Maior constat nam I.si absque ulla mutatione, tam intrinseca, quam ex in triniec ad rem pertinente, de eodem possent eo tradictoria successive verascari possent etiam verisicari in eodem instanti simul, cum non aliter resse habeat in seipsa diuersis temporibus, nulla circa
ipsam mutatione facti,quam in instanti. 2.omnis denominatio conuenit rei ab aliqua forma, velenti iste, intrinseca vel extrinseca, permanente vel successiua, vel a priuatione formae ergo si nulla
supponitur mutatio, aut variatio informa,vel e n. titate resinulla fiet variatio in denominatione ipsa,nam idem manus idem semper denominat idem. Pre LMinor prob. quia posset Verbum dimittere humanitatem, nulli in ea facti mutatione, neque intrinseca quoad entitarein possct entiri Deus con- . a seruare illam absque ullo supposito; neque extrinseca quoad locum,ciri non posset a Verbo, utpote inlinens localiter recedere;neque quoad tempus,
quia laifuscessio temporis non potest esse eausa
ratio seu malis, ut humanitas dicatur dimissa, pon unita Verbo nam successio temporis indifferenter se habet,ut in ta humanitas potius dicatur dimissa & non unita, quam assumpta unita Verbo eodem quippe tempore,quo humanitas fit no vnit Uerbinesse posset unita Verbo. Porro mutatio, qua humanitas formaliter dimittitur, laetanit esse unita Veibo, non potist esse indisterens, ut per eandem aeque possit humanitas diei unitati assumpta a Verbo. Sicut mutatio,qua subiectum fit album, non potest esse indist res,vi per eandem possit dici non album; cum nulla sorma possit esse causa oppost Orum contradictoriorum Elgo assignanda est aliqua mutatio, qua ita humanitas diami tu a veri m liati . nutata Verbo, ut per eandem dici non possit assumpinis unita Verbo.
a. Potuisset Deus prius tempore producere humanitatem in proprio iv es absque ullo supposito:nam tune potui siet istam assumere absque mutatione
extrinseca laeta es temporis aut etiam propriae en-tuatis naua priuatio propri suppositi no esset sor- malis unio eum supposito divino, eum adhuc propito supposito priuata possct vel nulli diuino vniri, vel saltem non unita supposito Verbi, sed Patris, aut Spiritus sancti ergo ut priuata proprio subsisteret vel in diuino, vel in supposito Verbi potius.. quam Patris,aut Spiritos sancti, itidigerct positiva aliqua ratione, qua ad suppositum diuinum, vel ad Verbi potius, quam ad Patris vcs Spiritus sancti
ε 3 personam terminaretur. At negat . Gregoram Ma-
μα- Gr or. iust. I . Coroll. 6 co uiuis potest enim quis e non grato&accepto Deo, hera gratus&acceptus Dco,sine ulli mutatione sui&Dei. a. potest subiectum ex albo fieri non album absque mutatione, si albedo conseruetur in subiecto, absque eo quod illi inhaereat. eotest Deus lumen Leandelita
tialiter productum,absque mutatione luminis.aut T eandelae producentis, lotus conseruare. Negatis. Minor. nam dimittcnte Verbo humanitatem desineret aliquod esse.scilicet Cbrastus , qui sicut per
unionem humanitatis cum Verbo fit una res composita de novo, quae antea non erat ita per dimissionem desinit esse eadein res composita, quae antea erat. Sed ad i. instantiam, nego,posse aliquem fieri gratum ala acceptum Deo per extrinsecam dumtaxat acceptationem Dei, absque inhaerente dono in creatura producto,ut i tom. Ad 2. nego,
subiectum ex albo fieri non album absque muta-
tione nam fit mutatio per destructionem in lintrentiae accidentis quae est ipsius uni cum subiecto.&smul mutatione cocuratis educti ut in creativum, alioquin implicit, Onseruari albedinem eodem cone ursu eductivo depcndenter a sublesto,& non reddere lubiectum album cum nil aliud sit rectus sormalis, quam forma conseruata dependenter a subiecto Ad s. nego casu in esse possi inaci. bilem absque mutatione luminis producti. Ad i. neg. minoris; vel compositum Christus addit aliquid supra componentia vc nihil si aliquid habe '
tu intentum; sint hil, reeurrit difficultas, quo pacto producatur, aut corrumpatur, immutatis extre-inis; nec non de illoc sitradictoria veri ficentui. Eoinde labitur,qui dicit produci vel eorrumpi humanitatem.ut dependcntem a Veibo, ut a termino personali. Nam velit dependens a Verbo addit aliquid supra humanitatem, vel nihi si nihil urget dissicultas; saliquid, hoc est quod per Incarnationes formaliter pioducitur,vi per cuius productionem, corruptionem saluari possunt contradictoria de eidem humanitate.
At quoniam in mea sententia nequit humanitas a Veibo dimissa, absque aliqua intrinstea mutatio ne, vel propriae subsistentiae, vel alterius actionis supplentis vicem propriae subsistentiae,in rerui natura coseruari,probanda est Assertio, i. Ex vi actionis.qua producta est humanitas, indifferens fuit ut ' εν ' potius componeret unum subiistens eum Verbo, quam eum Patre, aut Spiritu sancto ergo nequitlaluari substantialis compositio potius cum crbo, quam cum Patre,aut Spiritu sancto,absque positivo
nexu copulante naturam potitis cum Verbo, quam eum reliquis personis Anteced.eonitat: vi illius actionis qua materia prima corporis Christi, toto tempore ante assumptionem fuit eonseruata sub propria subsistentia, erat indifferens, ut potius uniretur eum Verbo quam cum Patre aut Spiritu S. nam seu illa de facto est unita Verbo, ita uniri, terat Patri, aut Spiritu sancto. Eadem ratio est de tota humanitate natura praecedente substantialem compositionem cum Verbo: etenim in illo priori indifferens erat,vi componeret in posteriori naturae potius cum Verbo, quam cum reliquis personis. Conseq prota cum tres personae ratione immensitatis,ae infinitae persectionis sint aeque intime praesentes, ac de se potentes ad suppositandam humanitatem, nisi addatur aliquid, quod illam potitis alliget&copulet Verbo, quam reliquis, non potcst intelligi, cur potius omponat unum substantiale
eum Verbo,quam eum reliquis. nam stantibus personis inuariatis quoad omnia, lumanitate de se in disterente ad Ribstantialem compositionem cum omnibus, non potest reddi ratio,cur potius substati aliter componat cum una, quam cum reliquis, nisi addatur aliquid alligans&copulans humanitatem potius cum Verbo,quam cum aliis reddensq; illam ex indifferente ad omnes, determinatam ad unam dumtaxat persona diuinam. Scilicet aliquid . . habet humanitas eum Filio, quod non habet eum Explica Patre,& Spiritu S.ratione cuius dieitur cum Filio. - ρι η Μήδno cum Patre,& Spiritu S. componere unu substan 'tiale, in illo subsistere, cum illo esse hypostatice unita: hoc autem nequit esse, aut privatio propriae subsistentiae,aut sola intima praesentia eum Verbo, aut existentia humanitatis in tali differentia tempo-poris; nam hic omnia habet humanitas respem Pa. tris,& Spiritiis S .cum quibus tamen non componit unum substantiale, nee in illis subsistit, nec cum illis est hypostatice nita: Eque enim ut priuata
propria subsistentia est indifferens, ut sublutat in
134쪽
DQui. VII De Incarnatione secundumst. Sectis u
vm n m receptam in Vetho media qua,nlatur
Patre,Filio,ae Spiritu sancto; aeque est intimea pra sensoninibus; aeque se habet ad omnes siue existat in hae siue in illi disterentii temporis ergo est aliquid ab liis omnibus distinctum, quod humanitatem ex indincrente ad omnes personas,de-Grminet ad nain,cum eaque tantum,& non eum
reliquis componat unum perfecte subsistens. Dic Es,ld, ratione cuius dicitur humanitas unita, componere unum,& subsistere in Verbo potius, quam cum reliquis, in reliquis personis, est voluntas Dei, volentis, ut illa potius cum Verbo,
quam cum reliquis uniatur,is componat unum
perfecte subsistens. Sed contra voluntas Dei est extrinseca humanitati: erso non potest illi eonser- recne unitum substantialiter cum Verbinnam esse 'f' ι.ρὸ unitum substantialiter cum Veiho, est effectus foresam fis malis intrinsicus humanitati na per hoc esse unitum substantialiter eum Verbo, resultat unum co-
positum substantiale, qui dicitur Christus: nequit autem compositum substantiale constitui per ali
substantialiter eum Verbo sola extrinseca voluntate Dei vam nisi inter humanitatem Nerbum intercedat aliquid ,quod non intercedit interea nisdem humanitatem&ieliquas personas, non pol rit assignari ratio, cur potius hoc compositum resultet ex Verbo, non ex reliquis personis cum aeque quoad caelo a omnia humanitas se habeat ad reliquas personas, ac ad Verbum: ergo i, eum solo Verbo.& non cum reliquis personis coponit, num subtantiale. aliquid habet humanitas eum Verbo, quod non habct cum reliquis personis.Confirm. I. Sola extrinseca voluntas Dei non potest eonferre humanitatLnisi esse volitum; cum nullus actus alia possit denominationem tribuere obiecto . quam ipse habeat in se formaliter sed voluntas diuina non habet in se formaliter, nisi rationem volendi: ergo non poterit aliam denominationem obiecto tribuere, quam esse volitum. t esse volitum, cum sit denominatio extrinseca ab actu volendi Dei,non potest intrinsece costituere hoe substa esse compositum christin. Quod si contendas, pre ter esse volitum , tribuere illi etiam esse unitum Verbo: iterum quaeio, vel hoc esse unitum Verbo. est pura denominatio ab actu volendi Dei, Main redit eadem ditscultas,quod haec extrinsecaden minatio non sufflait ad constituendum unum,
positum ex humanitate& Verbo,cum omnia comis
Ponentia debeant esse intrinseca coposito:Vel hoe esse unitum Verbo est aliquid irurinsecum, praeter humanitatem& Verbum, ad compositum substantiale eonstituendum requisitum δε hoe nos dicimus, esse unionem ab humanitate Verbo, et . aliter distinctam.Prob. a.Incarnatio est actio rea-
li, sed qualibet actio realis habere debet termi-
num realem; actio enim est termini in fieri: hic alius esse non potest, quam unio humanitatis eum
Verbo ergo haee est aliquid reale ab extremis distinctum Subsumpta proia a partium diuisione;
non potest esse Verbum,ut patet: non humanitas, quia haee existere posset non unita Verbo: non vi , quia ut uniatur Verbo, no est necesse ut moueatur localiter' non ara ni quia nequit tempus esse te milvis Incarnat nec aliud excogitari potest, quod possit esse terminus realis actionis incarnatiuae.
Ad I. argum .primae, nego conseq. quia potest
Verbum vniri humanitati unione recepta in humanitate, & terminata tantum ad se nam viveso
faciat extremum vnitum,sussicit,ut terminetur intrinsece ad illud,ves A. μα. humanitas autem non
Verbo Ad primo nego anteced.Nammterm reteriam&formam, substantiam&aceidens, ve A Mcedit unio distincta,lieet hae necessatia non sici ter partes continui qua propter homogeneitarem,
possunt seipsis uniri posita debita dispositione earum. . nego conseq. nam in huiusmod compositis semper internent aliqua mutatio,vel quoad productione formae dependenter a subiecto, vel quoad dispositionem subiecti, vel quoad motum loc lem extremorum. Ad s. nego maior.nam propriae personalitati unitur ut modo Verbo in realitati essentia autem modi est, ut si actualis modificatio Meoniunctio eum suo iundamento; cumergo hoc habeat essentialiter non eget alio modo modi Meante M vniente; realitas autem non est essentialis modifieatiovi coniunctio cum alia realitate, Mide eget aliquo modo addito, ut fiat actu eoniuncta&vnita eum illa praelertim cum non sit illi naturais liter proportionata Ad .neg.anteced. ad . Prob.
quod extrinsecu ergo nequit humanitas esse unita lego eonseq. nam esto influxus effectivus distinis
nis humanitatis cum Verbo, implicat, non poni hypostaticum,naarpostatieus Verbi non est alius, quam intrinseca terminatio unionis ad se, ratione
cuius sustentat naturam sed implicat,poni actio ' neminitivam,& non poni terminum actionis uniatiuae, quae est,nio polit.l autem unione implicat Verbum non terminare transcendentalem respectum unionis ad se,cum haee sit ipsius essentia. Im plicat igitur , poni coneursum enectivum unionis Trinitatis, non poni hypostaticum Verberi implicat, poni effectiuum visonis beatae.&non poni
Obiectivum Dei, visionem terminantis r vel certe si
posset una persona videri absque his implioris
eo casu poni coneursum effectivum visionis talispersonae Trinitate,& non poni obiecti uti personae visionem terminantis Ad 2 pro nego antec. mpotest aliquis effectus,nempe ille qui essentialem respectum dicit ad personam diuinam, necessitare illam ad influxum hypostaticum praebet dum:sieut
praestandum omnem influxum ad extra Deus lubere praebet,eoncedo absolutὸ neto fac suppositione; quia potest unus influxus essentialiter exigi ab alio ex suppositione eollato. Unde aut deberet
tune Deus cessare a primo. ut si vellet illum conseruare deberet illi praebere alium essentialiter deis bitum,cum non possit Deus rem coservare,absque omnibus ad ipsius essentiam requisistri. Ad t.pro s. neso minor quando actualis terminus respicitur 44. 'M. essentialiter scut licet agens extrinsec respiciatur ab actione implicat tamen conseruari actionem absque sente actu terminante. Nee est eadem ratio de visione, aut potentia visua eum neutra essentialiter respiciat colorem actu existentem sed tantum possibilein potest enim visio terminari ad
colorem,etiam actu non existentem,ri .rem My. s.=2.3acilicetvnio est actualis nexus duorum; v
de sicut implieat esse sine subiecto actu sustentante, ira& sine termino actu terminante viso non est actualis repraesentatio coloris existentis, sed possibilis potentia visua est aptitudinalis dumi 'xat,&remota inelinatio ad coloratum ut effectus aptitudinalis respectus ad agens; ideo potest idem numero effecius alia actione ab alio agente fieri: actio quia est actualis respectus ad agens, nequit ab
alio agente fieri. Ad 3.argumetum,eoncedo antecide ente creato ut quod nego de ente creato visum. sicut implicat, en creatum ut a. ad con naturaliter ut et , .lom. o. 9 βαε. nam
135쪽
nequit aure qualitas absoluta seipsa nuIIo alio in
terueniente nexu, extrema nectere: nam cum non
habeat essentialem habitudinem ad extrema, non necessario exigit illa susstantialiter connexazelgo potetit talis qualitas in humanitate poni, absque eo quod humanitasti substant,aliter nexa verbornam Omnis res eonseruari potest absque omni eo, quod ad ipsius essentiam non pertinet ergo si e
trema ut connexa, non essentialiter respiciuntur
ab huiusmodi qualitate, poterit talis qualitas conin
si vid fit haec unio b oriatical
solutam, seu habitum infusum , quo humanitas ' coniungitur hypostatic Verbo Sed eontra vel haee qualitas solum disponit naturam ad unionem formalem cum Verbo ut sentit Ale de tunc manet dissicultas de ipsa unione formati,quid semam adhue,ea qualitate posita; natura inditerens est ad unionem cum Verbo Patre aut Spiritu sancto, cum adhue ea posita possit Verbu non uniri cum humanitate, scut posts vltima dispositione formae
so in subiecto, posset serma non uniri subiecto. Vel
Vmouo sis ipsa formalis unio humanitatis eum Verbo ut opinatur Glabriel: Et hoc primo repugnat Conci- lijs asserentibus,hane unionem esse senstantialem: ua Latremn si Mart. ne eo uis. .can. 8. Si quis, inquit secundum sinctos Patrisnon confitetur propiae
liqua illam repellant unionem seeundum hypo- tisin&subsistentiam quae est substantialis, ciuia tendit ad componendam, nam hypostas, sudipositum substantiale. Imaeeunio simul eum personalitate Verbi succedit humanitati loco propriae subsistentiae, ad eonstituendum unum persectum subsistens i nee sine unione Verbi eum humanitate, fieri potest compositum substantiale ex humanitate & Verbo. At etiam ni propriae subsistentiae est substantialis imam propria su stentia creata unitur naturae seipsa immediat '. cum sit virtualis unio sui ipsius cum natura: haec subsistentia est substatialis ergo etiam uni ipsius,cum non distinguatur,nisi ratione ratiocinata ab ipsa: ergo non solum personalitas Verbi, quae succedit loco subsistentiae creatae, sed etiam uni Uerbi eum natura humana,quae succedit loco unionis subsiste timercatae cum eadem,est substantialis. Confirm. vnio personalitatis Verbi cum humanitate intrat substantiale compositum, quod est Christus: nihil autem accidentale potest intrare substantialem e stitutionem rei igitur nequit haec unio esse a cidentalis 3 Repugnat, qualitatem absolutam esse
formale inculum inter humanitatem&Verbum:
sis i. nam ornaale vinculum est,quod se ipso,nullo alio
interueniente nexu, extrema nectit alias ubi opus
est alio nexit hie non illa est formala vinculum:
m I. VIII. De bearnatione secundumst. Sectio Iu
ris beata per modum actus seeundi essentialiter tendit ad Deum secundum se Ad prob. anteced. nego conseq. de eme errato ut quo quia hoc non debet esse in eodem ordine eum termino. qui exigitur eum enim si essentialiter via ad illum, de euius essentii est, ut sit impersectior illo, non debet esse in eodem ordine,vt illum exigat: ut patet de omni ratione qua quae non necessario est inemdem ordine cum ratione Pae exigitur viso enim beata est ordinis creati,cum tamen exigat ut obi κου alis, ctum Deum ordinis increati. Α 6. neg. anteced.des seruari, absque humanitate Nerbo connexis eris quo sein q. Ad SNomta leo, cum 'Meit. illum i go adhuc ea qualitate posta non sequitur, Verno negare unionem formalem, sed explicare illam Jum fieri connexum humanitati te opus est alio per clationem consequentem ut per estinum no vinculo, seipso ligante substatialiter humanitatemtiorem: Vnde sis. P. 2. a r. 7. 23. is arr.I-- ct eum Verbo:&ad id illa qualitas est superflua. art.6.ad a.absolute docet, unionem hane consiste SE CYNDA Tonam hari Capreoli. Caiet. Medis. re in relatione humanitatis ad Verbum, non deter O.haec unio caerelatio praedicaminalis, consequens minando.an illa sit sermalis, an consequens unitatem personalem humanitatis cum Verbo, ad quam non est per se primo motus. Sed contra . 34. relatio realis supponit fundamentu realis, ad quod ηινλιῶ proxime consequatur hoc autem non sunt extrema ipsa secundum se, quia haee existet e possunt in huiusmodi relatione ergo aliquid ab extremis distinctum, in quo proxim fundetur haec relatio. Confiim. Haec unio per aduertarios consequitur assumptionem:sed assumptio,c eosdem est vera realis acti ergo habere debet verum4 realcm terminum, qui cum nequeat esse relatio praedicamentalis,quia ad eam non est per se motus&actio, sed consequitur actionem di terminum,erit aliquid ab ea diuersum cum nequeat esse actio realis absque termino reali. 2. Unio est ipsa sormalis constitutiva s. compositi,seu, ni bilium composito; ergo non potest esse relatio consequens compositum quia ratio constitutiva ingreditur essentiam constitutam Mquod consequitur constitutum supponit eonstitutum. 3.Non potest fieri eompositum ex humani sε. inte&Verbo absque aliquo reali nexu copulante
humanitatem eum verbo, antecedenter ad quamcumque relationem scidentaliter consequentem. TERTIA Soti, Myroni,Aureo. Ocha furain.eis. 7
vnio haec est relatio,non predicamentale conseques t-t ad prius productum, sed transcendetatis,4 extri seeus adueniens per se primδ terminans actionem unitivam humanitatis cum Verbo, constituens unum substantiale quam Seotin appellat, ordinis, seu dependentia, non causati ad causam, nam haec communis est Trinitati,sed sustentabilis ad suste latiuum seu naturae pei sonabilis ad persona, quam ait,esse simillimam dehendentiae, quam habet a eidens ad subiectum sustentans. Haec si intelliga 3 itur de relatione accidentali,ut intellexit Myron.
falsa est; si de substantiali, quae si modus formalia
ter copulans humanitatem cum Verbo, ut cum termino personali,cx quo& hunianitate resultc sub M. ,α stantiale compositum 6hrastus, vera cst. Fundam. Est aliquid a parte rei dijtinctum ab extremis, seu formalis ratio copulandi substantialiter extrema: at nequit ratio accidentalis esse constitutiva coit positi substantialis: nam sorinale eonstitutivum ingredit ut essentialiter ipsum constitutum ergo. Quod autem sit modiis, patet quia repugnat,illam conseruari separatam ab extremis. Quod si modus respectivus,constat: quia vitio non cit ad sci sed ad unita, quorum est cuἰntialis nexus nihil enim istsibi ipsi unitum, sed steri. Nec rescri,quod 'Symae Comuntinop. sis. 8.e. .neget, harac unionem citam esse secundum relationem a nain intelligit de unione accidentali contra Nestor. c ius haeresin
damnat: Vnde unioncm secundum relationi in non
opponit unioni secundum rem absolutam sed
136쪽
SH ut VIII. De Incarnatione ser dum si Sectio IV.
vnioni tantum intentionali affectivae, qualem inter hominem Christum&Deum Verbii astrue- νba bat Nestorius Theodor autem ct Nestor se aces,m, diuisione ga dentes, assectualem vitatem antroducunt. Sancta Dei Ecelesia, utriusiue perfidia impietatem re-
diciens,initionem Dei Verba ad carnem feraentam compositionem confitetur, quod est secundum subsistentiam. Quod sit relatio transcendentalis, prob praedicamentalis consequitur ad aliquid prius productum; sed in composito ex humanitate& Verbo non datur aliud prius productum, ad quod haec unio sequaturinam quod primo in eo producitur,est ipsa compositio extremorum at haec est ipsissima unio componentium, propter quod Deir. Synodo unioseecudum compositionem dicitur. Neque dicas illam sequi ad productionem humanitatis: Nam potest humanitas produci non unita Verbo, tunc esset sine relatione ad Verbum:at sequela relationis predicam non potest posito fundamento, non sequi. Qudd sit nexus humanitatis cum Verbo, ut cum termino personali, habet ex sua specisca ratione, qua unio personalis est propter quod a Conei lijs, praesertim Deit 'iori, uni seeundum subsistentiam seu hypostasim dicitur. Quod autem copulo humanitatem Verbo tantum, non reliquis personis, habet ex peculiari differentia, qua tali sinio est ad talem personam terminata, quam respicit utvnio est sormaliter, non ut effectus vel actio sie enim respicit totam Trinitatem. Vnde duplicem fundat respectum ratione diuersum, alterum ut Lfectus, vel actio ad Deum, Deum alterum utvnio ad humanitatem, ad subiectum,4 ad Verishum ut ad terminum personalem.
An mnio b poliatica sit supernaturalis auoad clentiumra indebita cuilibet
naturae creata 'EN supernaturale quoad modum dieitur, non
per intrinsecam entitatem excedentem capacitatu subiecti naturalis, sed per extrinsecam dumtaxat habitudinem ad Deum operantem ultra exigentiam causarum naturalium ut restitutio visus cceco Supernaturale quoad substantiam est illud, quod dici in tale quoad intrinseca entitatem,qua excedit omnem capacitatem subiecti naturalis inruibuscumque circumstantiis naturalibus positi, quo est quaestio. Dico.Vni haec supernaturalis est quoad essentiam,&indebita cuilibet naturae creatae ex Concri.
Ora. qui eam Hors me fabilem appellant Ephe
in schobo. Prist Alexis unum incarnat.c.8uom. I.
concida .pag.366 loquens de hac unione: Inestabitu estprosin,inc it, Norιassenusti penit nota nisissita omnia scienti Deo. Porrdineffabilitas,sicut dici cognoscibilitas, sunt proprietates entis supernaturalis quoad essentia: quod est supra sphaera obiecti
potetiae cognitiuae naturalis. Prob. r.haee unio est tquoad essentiam naturalis, seu debita alicui natui aeercatae, talis natura creata titisset,ut in ca talis viatocon naturaliter existeret ita tom.Itast osse. 6.s robaui, non posse lumen gloriae fieri conitatu: ale intellectui ereato:quias hic esset possibilis, sic crcatus, ut ab eo visio beata connaturaliter eliceretur. Ratio: semper Deus operatur cvticius modo con- naturaliori ob quam causam Deus connaturalitat intellactum Beati per lumen gloriae adscititium x.
Quod est Pi oprium Dei repugnat scri proprium
ereaturae personalitas diuina est propria Dei; quid
enim connaturaliusλergo repugnat, fieri propriam meonnaturalem creaturae fieret autem propria&eonnaturalis creaturae, si, ni o hypost essct co naturalis& debita creaturae: nam cui connaturalis est talis unio conaturalis est personalitas Dei, quam illa affert ut terminu essentialiter inclusum.Maior Ex δε ἐ-
constat e dc sinitione pioprij quod ita est addiatis' in crum Vni, ut nequeat competere alteri risibile ita 8 est addictum homini ut nequeat competere alteri. . Ratio: proprium est passio,vel quasi passio propria naturae; unde scut natura unius no potest fieri propria alterius; ita nee passio propria unius, fierii test propria alterius, quia propria passio fert secuessentialem ordinem ad naturam, cuius est passio, eique tantum postula connaturaliter coniungi, aqua connaturaliter fluit.Oblianc rationem nequit lumen gloriae fieri eonnaturale intellectui creatos
quia cognoscere Deum per modum actus puri, est proprium inti lect sis increati emersi ab omni potem talitate;proprium unius nequit seri proprium
alicrius, nisi natura unius tranferatur in naturam alteritis, quod implicat. 3. Implicat.naturam trahe τοι re natural cm repugnantiam ad propriam persona ' - Ἀ-litatem,ad eonnaturales proprietates,ut ad destructione Iri sui, subsistentiae,proprietatum inclinare: si autem natura creata connaturaliter exigeret uni
nem hypostaticam eum personalitate diuina,necensario haberct naturale repugnantiam ad propriam: quia implicat naturam creatam suppositatam proprio supposito suppostari alienor igitur si naturaliter exigeret alienum,repugnaret culioprio; ali num non foret ahenum, sed proprium,proprium non foret pioprium,sed alienum nam proprium est, ad quod natura inclinat alienum eum quo
Oluuiesci Persona diuina naturaliter suppositat naturam creatam: cum nihil possit esse Deo supernaturali rergo natura ereata naturaliter suppositatur persoria diuinamam suppositare, & suppositari
sunt correlativa si illud naturaliter competit Deo, etiam hoc ercaturae. Nego conseq. sicut non est se R P.
pra naturam Dei producere lumen Gloriae, est a zz. I,
men supra naturam intellectus ereati, illud reci . s. a pere: non enim quidquid est iuxta naturalem po disin. tentiam Dei operantis, cst iuxta naturalem crea tutae recipientis; nam plura potest Deus naturali sua virtute operari,quam creatura naturali potentia recipere;quia illimitatior est virtus Dei inoperando, quam virtus ereaturae in recipiendo, quae
solum naturaliter se extendit ad ea, ad quae limitata ipsus natura per innatam inclinationem proinpendet. Ad prob.ncgo,proposito casu.suppositare suppositari esse correlativa eiusdem ordinis, sed diuersi ut producere, reeipere visionem beatis- eam sunt eorrcutiva, quia tamen sunt diuersi ordinis non sequitur,quod producere illam, sit naturale Deo, reciper eandem, sit naturale creaturae. Objcie 2 non repugnat.ut creatura participet proprium modum operandi Dei, ut constat de lumine gloriae, quod ut instrumentum connaturale particip.it proprium modum cssendi Deli ergo posili bilis est creatura, quae saltem ut instrumentum connaturale exigat vionem eum Deo. Nego con- seq. quia natura non potest ut instrurrientum exlgere personalitatem unde scillam exigeret cxigcret ut causa principalis quia exigeret illam ad talis. perficiendam eipsam instrumentum autem stellantialiter ad perficiendum aliud a se, vi inductione eonstat in naturali&stipei naturali ianillain exigere posset media dispostione; infra. OMI
137쪽
Di t. VIII. De Incarnatione sicundum se Sectio IV. ii
vitionis aliam persectionem naturaliter exigere, quam cuius est priuatio. Ratione vero Compositi ex humaniis diuina natura resultantis, recte dici potest haee, nio simpli si s citer naturalis Christo Domino. Fundam .respectu '
v tu naturalis Christo, ut Laseran.s. Martino L
d Putarem manthoritatem,vel potentiaram ct non ma- , concursu secundum naturalem nιtionem, siash
misi es 'in hominis, m μυ- mala aes v natura maria si ceptum fere quodammodo ipse gratia siti iamrm naturalis, qua nutam peccatum possit --ιttere Αὐrion est,nio haec naturalis Christo ratione naturae diuinae; nam respectu illius natura dicitur aliquid naturale, vel supernaturale, ad quam comparatur ut proprietas ad subiectum cuius virtutem adaequat,vel excedit. Sed unio haeeno respi- .cit ut subiectum naturam diuinam, sed humanam. Resp. Dici a Coneiiij s&Patribus unione hypostatica naturalem Christo, prout naturale opponitur morali, per extrinsecam dignitate Mauthoritatem, να ε αι, qualem unionem ponebat Nestoriis, cuius haeresmfvW-- damnant: ita uni hypost est naturalis Christon seur si phisici& realis eompositio humanitatis eum Verbo; non tantum moralis extrinseco affectu digni-Adv rba tale,ut cosistat ex eis. ConM. Etsi haec interpreta tim cadere non possit in verba Amissi qui hanc unionem non appellat simpliciter, ted quodammodo homini Christo naturalem, cum tame iuxta datam
explicationem, dicenda esset simpliciter naturalis, uti est simpliciter physieais realis. Quare eum S
ralem intellexisse, quasi natam eun ipsis principiis intrinsecis naturae, quae Christus a principio suae conceptionis accepit, ut illa, si se in natura --, Asireptione &, In exordio natura siue quo esse carpit, fere quoda-modo Asa graria L. Minini naturalis insinuant ut Dia . dicimur Natura si ira; quia ex vi conceptionis illam contrahimus dixit quodammoda, quia non suscit, vi dicatur simpliciter naturalis, ut illa a principio anceptionis sit data Chisto, homini de quo tantum ibi Augustinus: alioqui etiam gratia data angelis in principio creationis, dic posset illis simplieiter natu
Caeterum adhue eontrouersum est an hare,nio dicenda sit simpliciter naturalis Christo, prout naturale opponitur supernaturatio Nota, Christum tria dicere,naturam humanam, naturam diuinam,& compositum ex viraque resultans Certum est, ratione naturae humana . non posse diei hane uni nem simpliciter naturalem Christo quia eo respe-chmiso. . ciu est omnino indebita,&supra ctigentiam. Nee 'actus a dici potest, illam naturaliter exigere ratione ali- νεε 4hum ' cuius doni prius aeeepti 1 seu dieitur ei naturalis gratia habitualis, ratione unionis hypostaticae natura prius acceptae quia cum vnio hypostatie sit primum donum supernaturale, quod Christi humanitati eonfertur, non potest supponere aliud donum supernaturale, ratione cuius humanitas na- turaliter hane unionem exigat. Neque etiam dici potest , hanc unionem exigere ratione priuati nis propriae subsistentiae,qua natura humana Christi supponitur prius natura spoliata, quam uni tur Uerbo quia cum haeerit priuatio soliuste naturalis, non poterit ratione talis pri
spectu timidia oeompositi sermaliter sumet haec unio se habet ut diuiaa -- forma ad suum effectum formalem seu ad quam an M. resultat hoc compositum raria, sed forma dicitur simpliciter naturalis respectu sui effectus formalis; cum eum seipsa causit,& nihil magis naturale si,quam idem sibi ipsi ergo haee vitio est simplieiter naturalis Christo, ratione compositi formaliter sumpti. Confirm lieet intellectu Pereat non sit naturalis visio beata; est tamen naturalis intellc
ctili ut Deum, id cit: qui ii ut sic comparatur ut for
ma ad suum effectum formalem. Nee refelli,quod ima non distinguatur ab effectu formali nam susseit,vi distinguatur ratione alleuius extremi in
An die possit hae uni simpliciter naturalis tr. Christo,ratione naturae diuinae Ratio dubit.vt ali A νε βοuid dicatur naturale alicui, oriri debet ea intrin eca natura ipsius, seu ex principijs constitutivis ipsius rei Sedunio hypostatica non oritur ex natu Ti, ra diuina, qua est intrinseca&constitutiva Christi. sed qua extrinseca, Mantequam constituat Christum. Confirm. vnio hypostatica non oratur naturaliter,sed libere a natura divin.i. Propter has rat.
ea est simpliciter naturalis Christo, ratione naturae diuinae, ex qua Christus coponitur. Nam haeeunio
non excedit naturalem virtutem naturae diuinae, aqua prouenit, ex qua constituitur Christus. Inoua ratione nobiscusentit suesilicet propter adiam. stit quis&haee,nio libere causetura natura diui-
,neget eam diei naturalem Christo, de qua mox. Ad i a ationem, dist.minor Unio hypostatio non riis. oritur ex natura diuin ut intrinseca, eonstitutiva A raii raChristi quoad primam sui productionem, concedo quia non oritur ex natura diuinari coniuncta Christo; eum coniungatur Christo sermaliter puvnione non oritur quoad cῆseruationem eiusdem sui esse praeaccepti,nego.caeteru,ut possit diei similiciter naturalis Christo, ratione naturae diuinae. usheit, ut sit ab illa, ut intrinseca constitutiva Christi seeundum esse conseruatiuum sui sicut dispostiones naturae auri productae sole,dieuntur naturales naturae auri, etiamsi non producantur quoad primu esse sui ab auro, modo productae eonis seruentur a natura auri secundum illud idem ess, a sole prius acceptum. Neque solum illae sunt naturales naturae auri subiective, sed etiam effectiuὸ.non quoad primam productionem; sed quoad eois seruationem. Ad a. g. conseq. nam licetvnio by rimpostaticam possit dici ratione naturae divinae na- turalis Christo, prout naturale opponitur libero: diei tamen potest naturalis eidem prout naturale opponitur iupernaturali in qua tantum signis catione hie dieitur, uni hypost ratione naturae diuinae, simpliciter naturalis Christo: quo sensu etiaactus liberi, libere promanantes a principio libero, sunt simpliciter naturales, quando non excedunt virtutem naturalem principii liberi. Ad a itionem, quod naturale vel supernaturale dicatur ut proprietas de subiecto, respondeo falsam esse uniuersaliter squidem naturale supernaturatur dicitur etiam respectu principii cum non minus risus sit naturalis respectu principii risiui, quam respectu subiecti risum recipientis. Esto igitur uni hypostatica non comparetur ad naturam di-
138쪽
qui VII De Incarnatione secundum β. Sectio Q.
ne,tanto magis a componi bilitate unde quae ab
uinam, Christum componentem,ut proprietas ad subiectum, comparatur tamen ut effectus seu tei minus conseruatus ad principi ii in conseruans virtutem ipsius non excedens adeoque ut simpliciter naturalis.
An ni hypoctatica in ratione unionis si omnium maximi
P RiΜA Sententia negat: Duranssi in s. Asta. au 3 inclinat 3 p. ἀθλαο. cap. 2. dum ali, hanc unionem est latu in maximam respectu eius,
in quo fit, nempe personalitatis Verbi, quae est
nexus inter naturam diuinamin humanam non respectu extremorum,quae uniuntur. Fundamentum: ea unio est maxima, qua sit maxime unum; at unione materiae cu formam magis unum, quam
vnione humanitatis cum Verbo r. quia per illam sit, num in essentia, quod est magis unum&indiuisum; quam unum in persona: . quia materia forma seipsis naturaliter sunt apta ad constituendum unum humanitas non nis obedientialiter apta est constituere unum eum Verbo 3 quia minus separabilia sunt materia & forma, quam humanitasin Verbum. SEcvso cassirmat Asensis Jχ quaest.7. memb. 2. ara.3.Vbi ait,unionem hypostaticam quablatiu seu
hb. s. de consitaeas Eugen post med ubi, Inter omnμ,
inquit, qua rect inum iucuntur. arcem tenet unitas
Trinitatis, qua tres persona 'na sub antia sunt, secundo loco alia precellit, qua . conuerso tres subnantia inam Christo presina sint.vnde illam praefert, ni ni naturali inter animamin corpus. Idem docent
pag.366. Nota: unio trifariam consideratur i. invi& efficacitate copulandi cxtrema ruin reddendo illa magis aut minus inseparabilia inter se. I. in faciendo illa magis aut minus inter se unum: nam cum vnio per se ordinetur ad constituendum;
unum; unum constituatur virtute unionis nectentis extrema extrcma eo persectius vi unionis inter se nectantur, quo unitius&inseparabilius eo-pulantur, haec erunt propria unionis, ut unio est formaliter.
Dico I. uni hypostatica in vi Defficacitate
eopulandi extrema est omnium ereatam, ni num maxima: ita Palud. Fundam .copulat extrema omnium maxime inter se distantia: nam interea,
quae apta sunt inuicem copulari ad unum per se
constituendum, omnium maxime distant humanitas&Verbum scilicet infinite in ratione entis, nullam habent ad inuicem naturalem propen- sonem in ratione persectibilis tersectivi, ut extrema creata; sed meram obedientialem ex parte humanitatis .is eminentialem ex parte Verbi, quatenus infinita sua virtute potens est communicare suam personalitatem cuicumque non repugnat illam recipere is quanto magis in ratione persectiviis persectibilis extrema distant, tanto minus sunt accommodata ad compositioniem: quanto magis recedunt a mutua inclinati omni persectivitate & perfectibilitate, iecedunt ab omni componi bitate:ergo quanto magis intrema recedunt Leomponibilitate, tanto maior, ess-caciorque vis requiritur ad ea componenda. Sicut quanto minus mobile inclinat ad motum , tanto
maior vis impulsu requiritur ad illud mouen
Dicori unio postatica in ratione insepara 3α .bilitatis, est omnium creatarum unionum maxi risera H .ina: Et primo earum, quae habent naturale corruptiuum; nam ea unio est maior in ratione inseparabilitatis, quae nullum habet naturale agens,a quo corrumpi possit:vnio hypost. a nullo naturali agen maMUAE te potetti non subtractione conseruatiui concursus
quia illa conseruatur a solo Deo: Non destructio. πλοῖ
ne subiecti; quia subiectum, in quo illa immedia psa sua. te recipitur,est anima rationali is materia prima; quae pendent a solo Deo per creationem ris licet recipiatur etiam in sormis partialibus, substantialiter organi Eantibus corpus humanum,illae tamen prout erant assumptae a Verbo, erant incapaces
eorruptionis, salte quoad partes primigenias, quas Christus ex utero Virginis assumpsit: nee uni hypostatica pendet ab unione naturali partium , ut
patuit in morte in qua soluta unione naturali par tium, mansi utraque unio hypostatica cum partibus separatis. Non introductione propriae subsistentiae,cum qua pugnat unio hypost x.quia subsistentia creata producitur a producente naturam; quia solus Deus peri creationem producit antis mam rationalem,&materiam primam, solus Deus produeit subsistetiam creatam huinanitatis: 2.quia,
esto produceretur a natura , illa tamen dum in Vetbo subsistit,est incapax ad propriam subsistentiam sibi producendam, quia illi in Verbo subtastenti denegatur omnis concursus ad eam producendam:nec propterea manet violenter, quia eminentiori modo subsistit in diuina. Sed qui it de
partibus materiae&formae materialis, qua per nutritionem de nouo adgencrabantur Christi hum nitati Resp.Eas statim ad generatas, hia inanitati
adiunctas spoliatas fuisse propria subsistentia, &vnitas fuisse Verbo, in quo cum reliquis partibus praeexistentibus subsistebant. Non commissione peccati,cu uo implicat haec unio, quae est pers ctissima sanctitas:quia nullum peccatum committi potest ab humanitate unita Verbo. Prob. a. Illa unio omnium maxime est ab extre- 'Imis inseparabilis, quae natura sua est omnium ma . Papxime i inmutabilis an defectibilis, durabilis, indisso Glubilis: Vnio hypostatica inter omnes creatas natura sua est omnium maxunc immutabilis ; nam qu propius ens creatum accedit ad esse diuinum,ed magis participat proprietatem esse diuini, quae est immutabilitas: nam proprietas sequitur esse:sed inter omnes uniones creatas hypostatica proxime accedit ad esse diuinum jam respieit immediatu Deum ut terminum hypostaticu intrinsecumestq; proxima via, qua personalitas increata Verbi substantialiter se communica naturae humanae: unde essentialiter secum affert Deum, suppositum intrinsecum naturae constitu tu uecum illi intrinsece&substantialiter Deum, qu5d nullum ens creatum habet. Cum igitur omnis vitio specificetur ab extremis, ni bilibus; cumq; extremum vnibile, a quo haee, ni specificatur, si maxime immutabile, etiahac unio ut via ad tale extremum substantialiter copulandum, participabit aliquam immutabilitatem illius. Nam quantum extremum communicatvnioni de suo esse , tantum communicat de suis proprie
139쪽
TH t. VII De Incarnatione fecim dum se Sectio V. 119
proprietatibus i sed Verbum diuinum communi l tica copulantur, non copulantur immediate sedeat Vitioni hypostaticae ut viae seipsum ut termi inediate maiorem autem indiuisionem in se dicut, num hypostaticum intrinsccirin: ergo etiam illi ut quae copulantur immediate, quia dicunt minorem viae eommunicat suam immutabilitatem termina j pluralitatem ae proinde maiorem unitatem, quae liue pluralitati opponitur. Vnde magis unum est, ex Confirmat id ed vis beati se inter omnes vi naturi& subsistentia propria,quam ex humanitate sones. maxime participat de immutabilitate&per l4 subsistentia increati quia illa uni utitur imme-petuitate vilionis increatae, quapropter paeternua dicitur, quia inter omnes vision
diato,ut natura&modus; haec mediate, ut duae en litatis absolutae medio nexu distinc sto. Confirm. Confrm.
tas, proxime accedit ad visionem increatam, qua maior unitas resultat ex extremis ter se magis Deus seipsum immutabiliter contemplatur&frui proportionatis, quia quo sunt magis inter se pro-tur: sed unio hypostatica inter omnes uniones crea portionata,eoru agis ad mutuam unionem propentas proxime accedit ad increatam eonstitutionem dent; ae proinde cisciunt magis unum, magis a di- inter ipse personalitates increatas&naturam diui uisone sui recedunt,4 ad indiuisonem in se ac-nam, non quoad simplicitatem eonstitutionis, sed edunt. Magis autem ad sui unionem proportio- quoad perfectionem constituti; cum haec uni in nata sunt materia Torma, natura & propria sub cludat pro extremo eandem increatam per nati l sistentia,quam humanitas Neibum; quia illa na- ratem naturae diuinae: ergo etiam uni hypostatica ' turaliter, hoc totum obedientialiter di per non re erit inter Omnes uniones creatas, maxime uti muta. pugnantiam ex parte humanitatis,4 eininentiali-bilis ae indissolubilis. ter ex parre Verbi. Obifcies omnia entia creata aequaliter pendent Ol 'cies . ex S. Om. 3.p. u. r. art. s. uni hypo &conseruantur a Deo: nam aeque libere De iis con statica minima est ex palle corum, quae uniuntur seruat omnia entia creata ergo non magis unum, maxima ex parte eius, in quo uniuntur. Resp. S. Thom. per unioncm hypost non intelligere nio Eclutaur.
nem creatam, sed perionalitatem increatam, quae est commune vinculum copulans naturam humanam cum diuini: patet um cit. L .lum in dist. . quast. .art. I. ad 2.quast ubi occi, hanc unionem esse maxima ratione eius, in quo fit, quae est personalitas Verbi, oua es unitas,inquit increata cri-plicis , proinde maxime una, qua continet quid vquid pertinet ad rationem unitatu. Vbi personalitatem non considerauit ut tcrminum unionis crea-
sed ut formale vinculum intera quam aliud postulat durare. confirm. non ideo v Isio Dei postulataeicinam diirationem,quia est participatio visionis increatae; nam si ex se eam postularet, non posset viatori concessa absque violentia corrumpi, sed ex suppositione quod datur beatis ut suprema felicitas, de cuius ratione est, ut sit perpetua adeoque data sub hoe titulo necessario in- eludit decretum Dei de perpetuitate ipsius. Concedo, ex parte Dei omnia aequaliter conseruari; nego ex parte ipsorum maiorem quippe exigentiam habet, ut inesse conseruetur ens permanens, Iam successivum; subiistens quam inhaerens; sub tri diuinitatem. In quo sensu dicitisc maior esse Vm .ia antia spiritualis,quam matelialis. Neque haec ma j nio diuinarum personarum eum essentia diuini uor urini
ior exigentia in uno, quam in alio minuit periectam libertatu in Deo,qui ex se aequale dominium habet in omnia. Ad eonfirm. nego idextant lim vi- sonem Dei poscere aeternam durationem, quia imeludit decretii Dei de ipsus perpetuitate, ex suppositione, quod detur ut suprema creaturae rationalis felicitas sed ex intrinlem etiam perseecione sua,quatenus participatio est visionis increatae nam
qu propitis ad illam accedit, eo magis de ipsius
immutabilitate participat Ad prob. licet visio Dei, quantum est de se connaturaliter postulet aternitatem, potest tam rillam connaturaliter non postulaIe, latione alicuuis impedimenti, quod in subie-Ntibile diuersi ordinis.
euin qua personae sunt idein re, quam persenae
Verbi cum natura humana quia persona Verbi ret: I
non est idem re eum qatuta humani. Hinc cum distini concedit haec unio est mi' ima ex pati eorum, quae uniuntur,intelligit de naturi humaniri diuini ut de extremis huius unionis, quae quia infini nite distant,4 realiter distinguuntur, minima est ex parte eorum,quae uniunturi quia quo magis distant in ratione persectivi & perfectibilis, eo minus sunt idonea ad compositionem. Et licet Ver bum sit infiniter perfectiuum,4 humanitas infinite tersectibilis, sunt tamen persectivum&perse-
cto reperit. Sicut calor quantum est de se eonnaturaliter postulat conseruari in igne; non tamen in aqua ratione contrarii. Cum igitur visio Dei sua naturi postulet omnimodam abstractionem a corpore,rebusque coimoreis, non potest in homine viatore connaturaliter postere pedipetuitatem. Vnde illa miraculose fuit in Christo viatore. Dico . In ratione faciendi unum, non est,nio hypostatica inter uniones creatas Oinniti maxima. Fundam Ea unitas est maior, quae maiorem dicit indiuitionem eorum,qtiae uniuntur: sed quae unione hypostatica uniuntur, non dicunt summam india uisionem eorum, quae inuicem copulantur ergo.
Maior patet unitas est recessus a diuisione in se, Maecessus ad indiuisonem in se; unde quo magis aliquid recedit a diuisione sui, aeeedit ad indivisionem sui, eo magis est unum; Deus cum maxi-mc recedat a diuisione sui.&accedat ad indiuisonem sui est maximὰ unus. Contra vero, unum eraggyegationem quia maxime tecedit ab indiuisione in se,& accedit ad diuisonem sui, est imperfectissime unum Minor prob.quae unione hyposta-ibidicies et accidens magis inclinat ad compo ia cnendum cum substantia i quam humanitas cum Verbo quia illa ad eomponendum inclinant naturaliter haec ex parte humanitatis tantum obc-dientialiter, ex parte vero Uerbi eminentialiter. At maior unitas compositi desumitur ex maiora inclinatione componentium. Nego minor nam 137. quamuis accidens Tubstantia maiorem habeant 8 p. care inclinationem ad inuicem, quia tamen sunt indi ηρ θην uerso genere, sunt inepta ad faetendum unum eompositum substantiale tune n lior unitas compositi desii menda est ex maiori inclinatione componenti uin, quando sunt caetera paria, componentia eiusdem generis iam ad compositi unitatem non soli im concurrit componeetium propcnsio sed etiam generis unitas. Obycus 3 Intimius unitur Verebum humanita rues. . ti, quam. ei uniretur propria subsistentia crgost magis num ex Ver in humanitate, quam κ' humanita eis propita subsistentia. Resp.Vniri in M'. timius, hoc aest perfectius, concedo naturalius immed latius, nego: nam propria subsistentia unis
140쪽
os ut Vm De Acarnatiise secuniam si Semio Vs VI.
tur naturae seipsa, nulla media unione distincta.&ex naturali propensione Verbum media unione distincta Lex nulla naturali, sed tantum eminentiali propensione.subordinata liberae voluntati di
Obucies .Ea sunt magis unum, quae de se inuicem praedicamur sed proprietates Verbi praedicantur de hunianitate .in vice versa cum tamen
nec proprietates materiae praedicentur de forma, aut proprietates sermae de materia. Confirm ex πυ-- August. I.d Tramr.ea'Io cum Νι- Ν π Deu σ -- - λωψ, a sabuistia Devi, alia homo homo potin insilio, quam Mincin Patre Sed Filius Dei est in Patre per unitatem essentiae homo est in Filio Dei per unionem Incarnationis: ergo maior est,nio Incam nationis,riam unitas essentiae.Resp.Mutua praediis eatio non arguit maiorem unitatem Lindiuisionem extremorum, sed unionem naturarum iu egrarum in eodem supposito, qua unione formaliter prouenit mutua praedicatio. Vnde quia sanguis non est integra natura in Christo, sed pars tantum naturae, non praedicatur de Verbo, aut eontra; etiamsi eadem unio Verbi sit cum sanguine ac cum tota u. ς ' humanitate. Ad confirm homo est magis in suo Dei, uam in Dei in Patre non ratione naturae, ratione cuius filius Dei est in Patre unitate essentiae, homo in filio Dei sola unione naturae sed magis ratione personae, ratione cuius hic homo Christus est idem pelson aliter eum filio Dei, qui tamen non est idem sed alius personaliter a Patre. Obucies 3.quo simpliciora sunt extrema,ed simplieius efficiunt compositum sed Uerbum est simplicissimum; ergo simplicissimum esset compositum ergo rati me unum nam sicut unitas sumitur ex simplicitate extremorum , ita maior unitas
ex maiori simplicitate. Nego poster conliq. Adprob.neso anteeed .non enim unitas compost ex smplicitate sed ex aptitudine cinelinatione extremorum oritur : nam qns magis ad sese mutuo inclinam, magis inter se uniuntur, ae proinde magis unum efnciunt.
Oburiri 6 eompositum ex humanitate ser-bo,est ex naturain subsstentia sed hoe est magis unum , quam compositum ex materiain forma, quia componentia sunt inagis indiuitiis inseparabilia Minor est vera de composito ex natura subsistentia propria, non aliena uti in sublistentia Verbi Nee Verbum supplere potest maiorem illam eonnaturalitatem Mindiuisionem,quam hahet propria subsistentia erga humanitatem ; quia non potest supplere modalitatem Tormalem inclinationem, quain creata subsistentia habet ad propriam naturam,ex quibus maior illa connaturalitas Mindiuisio extremorum in supposito cre to prouenit.
maius est uniri Deo visione beatifiea, quam uni ne hypostatica I. quia per illam sermaliter beamur, non per hanc potest esse homo unitus Deo hypostatic & non beatus a per illam commuis nicatur nobis tota Trinitas, ut summum bonum formaliter, per hanc sola persona ut bonum in terialiter. .illa ob excellentiam suam nequit eommunicari naturae irrationali haec poteli, ut anfra. . illa est persectissima operatio naturae intellectualis haec est tantum modus. e. Appetibilius est prudente ratibne videre Deum, quam ei
hypostatice, nisi ergo perfectius est ipsius visio. quam vitio. Quia appetibilitas consequitur rati nem boni tersecti ergo qud aliquid est appetibilius prudente ratione, eo est perfectius. Α tecedens probatur unio hypostatica destruit proprium suppositum, viso perficit non potest autem suppositum prudenter appetere destrualuum sui alioqui posset homo prudenter appetere esse
I. g.Ad istam secum , ad .ration e qui solum affirmat, unionem hypostaticam esse perlectiorem quoad actum primum Gabrie in Ast. I. quaest. 2.
Auqῶφει.xo.ca a. Haec sententia probabilior est potest autem hae uni comparari eum πιες πιε. quouis alio ente supernaturali primo,quoad phy scam entitatem ita plura entia etiam naturalia, z. . z. sunt entitatiue persectiora, cum hae,ni sit mo avia μιν.dus essentialiter pendens a subiecto 2 quoad or παναώ. dinis perfectionem de hac, Dicori uni hypostatica est in supremo ordi H. ne entis supernaturalis creati, proinde in genere doni est maximum quod Deus de potentia absoluta creaturae communicare potest. Prob. I. exa affuctis lib. de madestinat.Sanctorum eap.Iyira aut Taestinata est ista natura --ana tanta est tam celsa, er summa subuectio, ut qu atraderetur Hrim, nin haberet. 2. Ed ens est in superiori ordine,qu propius participat esse Des, qui est prima mensura totius esse sed haec unio omnium proximeὲ participat esse Dei: quia participat Deum in stipsis et os personaliter est enim essentialis via ad formalem θη- . .e substantialemque communieationem personae di μ'
uinae, constituentis unum cum natura liti mana'
sed non est possibilis altior persectio, intiiri or participatio Dei, cum omnis alia si extrinseca&accidentalis. Cuius signum est,quod nulli creaturae quocumque dono eleuatae debetur tanta ve- - neratio, quanta humanitati Christi ratione vivonis hypostatieaeacilicet ea latriae adoratio, quae debetui Deo. Objeies persectior est unio terminata ad omnes personas diuinas, quam ad unam tantum igitur unio humanitatis cum Verbo non est in rati ne doni omnium maxima. Confirm.persectior ecset visio omnium personarum , quam unius tantum: ergo persectior esset unio cum omnibus personis,quam cum una tantum Distinguo anteced. de perfectione extensita intra eundem ordinem, concedo a de perfectione altioris ordinis, nego. nam utraque unio in ratione nexus constituentis
substantialiter Deum est ordinis diuini, quo altior dari non potest. Quare nio ad omnes pers
nas diuinas non variat ordinem, sed tantum extendit persectionem intra eundem ordinem.Corfirm uec natura diuina ratione trium person litatum formaliter sumptarum est persectior in tensiue, sed tantum extensiuὸ Dixi Formaliter μα-ptarum: quia si sumantur, prout tantum emine ter continentur in natura diuina, haec eminenter