장음표시 사용
151쪽
D . XIII. An exparte hi anitatis acesseris,causedi ut
Deducitur, omnes habitus infusos collatos esse ordinatur ad subseruies inferius superiori. . Dic Es 3. Lumen gloriae est eonnaturalis dispositio ad visionem Dei , quae tamen eli persectior ipso lumine; ergo potest aliquid inserius esse eonnaturalis dispositio adsormam superiorem. Resp. Uilio Dei est persectior lumine intra eundem dinem supernaturalitatis creatae personalitas vero
diuina est perfectior in ordine increato, qui transcendit omnem ordinem entitatis creata.
Tertio prob omnis disposito eo tendit ut ha- subiectum ad recipiendam isormam eum aptitudine quam illam reciperet sine tali dispositione Dat nulla qualitas potest habilitare humanitatem ad recipiendam hypostasin Verbi cum maiori aptitudine, quam illam reciperet sine
tali quesitate Maior eonfiat nam aeeidens disponere subiectum . non est tantum in mare illud; alioquin quodlibet accidens disponeret ad quamcunque formam, ted informando conserte illi aliquam habilitatam ad formam recipiendam. Minor prob potest aecidens disponere subiectum I tollendoimpedimenta contrariae formae suscipiendae, si laecident ignis disponunt ad introductione formae ignis, corrumpendo accidentia ligni , eontraria formae ignis: a. faciendo unum receptiuum connaturalius cum potentia subiecti ad formam suscipiendam;vt lumen gloriae eum intellectu BG- saeis unum receptiuum connaturalius ad visionem Dei reeipiendam: nam omrus dispoticio habilitat subiectum, vel tollendo ineptitudinem , vel
ponendo aptitudinem ad formam recipiendam. At qualitas non disponis ad hypostasin verbi tollendo unpedimentum physicum ι quia nullum habet humanitas , nis eopriam in metitiam; h eenim tantum pugnat cum aliena hy postas,inis11 at nullum accidens est desteuctivum propriae subsistentiae, quia ut postulat subiectum , ita postulat comis pleti inesse per subsistentiam t ergo nullum aeri dens potest disponere humanitatem ad hypostasim Verbi, tollendo impedimentum illi contrarium. Sed ne ponendo aptisudinem ad formamrnam tune disposito positi vhadaptat subiectum ad susceptioncm formae, quando cum illo faeit unum adaequatum susceptiuum Arminalioquin si tantum se concomitantu haberet ad susceptionem forme . non magis disponeretur per illam, quam sine illi sed nullum accidem potest facere eum humanitate unum adaequatum susceptiuum hypostas, Verbi, quia nullum accidens est immediate assumptibile a Verbo ad subsistendum eonnaturaliter in Verbo igitur nullum accides potest disponere humantatem ad hypostasim Verbi, complendo capaeitatem illius; sicut complet lumen gloriae capacitatem obedien intellectus Beati ad reeipiendam eonnaturaliter vivonem Dei. Ratio capacitas ad subsistentiam, in eapacitas ad primum complemetum substantiale ante quod substantia est simplieiter incompleta in suo se , consequenter naturaliter inepta ad operandum, cum omnis operatio supponat hoc I. complementum substantiale, quod est existendi simpliciter ergo non potest me dio aceidente ad illudeonnaturaliter disponi quia ante complementum I. non est substantia naturaliter operativa; ergo nec receptiua accidentis, eum receptio sit aliqua operatio . quae supponit 'subiectum completum, saltem quoad I complemem tum substantiale. Vnde prius natura anima subsistis, quam sibi producat suas potentias jam illamaeeipi media creation has ipsa sibi producis media propria operatione , quae supponit Primum complementum substantiale.
Christo, ut proprietate eonsequentes nionem. πιο quia Verbum suppleuit subsistemiam humanitatis' μή- cum ea prioritate, quam subsisteritia errata in ea habitura fuisset si a Verbo assumpta non fuisset. nam in eo signo Verbum cst unitum humanitati. in quo produci debuisset piopria subsistentia sed haec prius natura unita suis te humanitati,quam illivniti fuissentvlli habitus, vel potentiae aceidenta les. Qui neque de potentia ab litti potuerunt huiusmodi habitus uniri humanitati, ut proximae dispositiones physicae ad unionem citin Verbo; quia
Deus mutare non potest intrinsecas naturas crit: ergo non Poterat cmere, qui tales abit iis supponerent subiectum subsistens,&prius natura completum substantialiter,in quo reciperentur,cum talis habitudo intrinseca accidenti. Vnde etiamsi tales habitus producti fuissent prius tempore adhue seruassent hanc aptitudinem ad subiectum: sc- ut si Deus prius tempore produceret ii tellectit m& voliintatem, quain animam adfiiic illae seruarcnt debitam habitudinein ad proprium subiectum, prεsupponendo illud prius natura Parct ad argu. aliarum opin. quando S. Tho docet, gratiam collatam esse Christo ut congruam disposstionem adv-nionem, intelligendus est de dispositione piaeparante Mornante naturam, consequenter, non antecedenter: nam Sp.q.7. N. I 3 assirmat, gratiam
habitualem consequi ad unionem,ut splendor eonsequitur ad solem. Sequitur dissicultas de dispositione morali. Omnes conueniunt,de sacra nullam pricinisse ex parte humanitatis ad unionem cum Uerbo: uia de iacto omne donum supernat collatum in Christot lofiliationis diuinae, ex illo, manu eum quasi Mi LM. t. Varitum a Patre plenium gratiis. Vbi plenitudinem
gratiae colligit Euang. ex naturali filiatione Dei, quam Christus habuit ex unione hypost Ratio: maior fui dignitas Christi, ut primum donum
Deo acceptum, esset naturalis nitatio Dei. Sola ergo dissicultas est de possibilli an ex parte humanita ij praecedere potueris aliqua moralis dispositio Dolicis. unionem cum Verbo De morali dispositione pro ει ηε
natu a tantum precedente unionem ad Verbum, et
infra, an Christin oluerit Aee- - ivn-- εν at se,. Da promereri nunc tantum de morali dispositio a m ad ne tempore praecedente unionem ad Verbum. HerbMn. DICO 2 non repugnat moralis dispositio tempore praecedens ex parte humanitatis ad unionem cum Verbo. Fundam moralis dispostici non requiris, ut sua natura , sed tantum ex voluntate o perantis coamexionem habeat cum forma adrii iam moraliter disponit ergo.etiamsi nulla se possibilis qualitas, quae sua natura connexionem habeat cum vnione ad Verbum, potest tamen eum illi connexionem habere ex ordinatione Dei, decernentis non dare illam natiirae nis in ea praecedaeeem dispositio actuum ae virtutuin,qua move tu ad illam per modum praemi de congruo conserendam. Sicut potuisset conferre gratiam diglo 'riam hominibus dependenter ab actibus honellis virtutum naturalium, qui nulla incx se comaexio nem habent eum gratia & gloria ordinis supernat. r. Caeterum potuit Deus naturam assii mendam prius Duplicitεν tempore disponere ad unionem eum Verbo, 1. P creando illam prius tempore in monrici supposito, is
eum gratiae virtutibus inrusis , quarum actibus ortu semis
illa moraliter se disponeret ad eam drgni atem sus- φνεῶθσ-cipiendam. a. si assii meret naturam, quae pri iis tem - μή v
pote contraxisset in proprio supposito peccatum
orig. vetactuale; hanc enim potuisset Deus dium.
152쪽
is Dis . XIV. De cause terminatiua Vnionis Sect. I.
nere ad unionem cum Verbo gratia& amore bea l lis proprietas Verbi sustentare, non producere hu-tirico remouente mortalia& venialia , quae nio manitatem, ratio ad xiv postatice sustentandum fur ad rοιε. nem impediebaritimo autem sussicit ad mora i licit entitas realis personalis in se perfecte existens,
Iem dispositionem ita qualitates materiales dicula intrinsece communicata naturae luitet abiit adpi Gisiatur dispositiones ad formam inducendam , quia dueendum requiritur etiam Virtus produc tua rea sua viis
praecedunt in subiecto, remouendo impedimenta lis. At non hoc ipso, quod entitas est habet virtu dum ut . eontraria sormae inducundae , etiamsi ipsae natur tem pro luetivam realem, ut constat de personia si in lint posteriores formi inducenda, quippe cum rapiritus S. quae realis eiriitas est,cum tamen produ- sint pi oprietates illius. Vnde siti iis natura sorma et tua non sit,ieque immanenter, neque transeun- . induceretur in subiectum . in quo nullum esset ter clim tamen iit hypostatice sustentativa Leg. i inpedimentum, illae non haberent rationem dis Scot in . dist. I. qu. I. t. fisci politionis , scit solii in proprietatis consequzntis Objcies r. Non potest una Persona diuina vide ε Ergo etiam gratia ..habitus, vel actus super deri, quin videanturin caeteri orso nec uniri. nai. ex te sint proprietates consequentes unionem quin nrantur&reliquae Nego conseq. nam uni omnis με hypost stamen illam tempore praecederent, re unit intrinseca, non extrinsecaret: visio, praesertim mouendo peccata contraria Vnioni hypost. habe intuitiua exprimit etiam extrinseca rei Paternitas rent rationem dispositionis mota naturalis , quia enim creata unitur cum supposito Patris, cum quo tales actus .in habitus ne habent ex natura sua i tamen non unitur Filiatio clim tamen illa sine hac
connexionem eum diuina hypostam, ut qualitates I intelligi non possit. Igitur potest eum aliquo uni-
naturales cum sorma naturali;nec remouerentim pri Verbum, cum quo non uniantur reliquae Pers
pedimentum ullum naturales, sed tantum morale, quod cst peccatum ergo haberent solam rationem cispositionis moralis.
si fuit Persona terminans seu assumens.
VLLus negauit, personam Filii esse in- expressa sunt Nearnatam, de ex prella lunt cle ac re testimonia scripture, etsi aliqui putarunt, eum persones Filij reliquas etianisse incarnatas, quod praeter Sabelmios, solo nomine Pol nas diuinas distinguentes, senserunt Patrapassam, δε Clericus apia Ansel.de Incarn.e. I.asserentes, totam Trinitatem fuisse incarnata Congruentia est di . . Objcies i. no potest humanita sproduci,quin producatur ab omnibus Personis pergo nec sustentari
ab uni, quid sustentetur ab omnibus. Resp. Nego conseq. nam principium producendi ad extra in
Deo cst ratio absoluta naturae, communis omnibus Dei sonisci ratio sustentandi, seu hypostatice terminandi potest esse respecit tua unius personae propria. D ICEs potest .vt .lo. ἀθ. 23. m. 1.perfectiore tuit illud, quod immediate&per se unitur natu- spectiva in Deo esse productiva ad intra;ergo etia ad ra diuina licet in se contineat omnes personalita-I -- exua. Nego conse l. nam prodrustici ad intra estim i es, non tamen uriam quamque personam formam .....ὰ manens, ad extra est traiiuens nequit autem ex pro i liter constituit periciscitialitates, quas in se contis aikaisse ducit ne immanente argui productio transiens, ut lisci, sed per solam essentiam absolutam cum non constat in creaturis.in quibus nulla potentia imma possit Persona in se formaliter constitui per id. nenter operativa, est simul transeunte adtiva. sto igitur perfectio clativa in Deo sit immanennae non potest videri, quin videantur Omnes Ratio Vnio tendit ad faciendum unum eum reipsa v- νωι
ni bili: res viri bilis non facit unum , nisi per id quod ipsa est intrinsece talis viso non tendit ad faciendum vn ueli re intelligibili, sed soliun ad exprimendam omnem eius periecitionem&respectum, quem dicit atque adeo haee terminatur etiam ad extrinseca rei, quia sunt intelligibilia, expressibilia. Cum igitur una Persona diuina sit distincta ab aliis potest uniri per id tantum, quo distinguitur ab alijs; non potest videri secundum id tantum.
quo a exteris distinguitur; nam ctiam caeterae connexae cum eadem naturi diuina cadunt sub eamdem formalem rationem intelligibilitatis χxpressibilitatis , sub quam cadit omnis ratio entis contenta in re visa ad quam exprimendam tendit viso alia ratio additur . tomiss=.9δε I. I 8 . m. Objcus 3 Cii personia Verbi est etia incarnata di Puina natura, ut cuin Damasi docet S. . a. sed cum natura diui id cntificantur omncs Pcrsonae diuinae:ergo cum Verbo sunt etiam aliet Personae incarnatae Nego conseq. nam natura non est . incarnata immediate ier se primo . quo pacto ηιλ cum illa essent incarnatae omnes Personae sed mediante Persoria Verbi is secundario quatenus inti insece includitur in Persona, quae sola immediate&per se primo est incarnata. Quod autem nitur solum consequenter ad unionem alterius, non unitur, nisi secund sim id, quod intrinsece constiter Operativa, non re ne sequitur, quod etiam sit tranti'unter oneratiua cum hi modi operandisnt inter se diuersi. Instas via tom. ἀδ. I7. D. I. voluntas diuina est potentia immanens, simul etiam operativa ad extra ergo poterit persectio respectiva in Deo esse potentia simul immanenter, di transeunter operativa. cgo conseq. nam P culiari ratione cogimur, ponere in Deo volutatatem immediate productivam ad extra, qua non cogimur ponere immediate producti tuas ad cxtra diuitias relationcisci quia potentia produistiua ad extra in Deo debet esse formaliter, & intrinsece libera noncssci, nisi voluntas diuina esset potentia immediaic operativa ad extra Cur possit persona- quod tali personae reipsa opponitur: cum igitur v-na relatio personalis ii diuinis re ipsa opponatur alteri . non Doterit una Persona formaliter in se constitui personalitate alterius. Ohς--.l'ersonalitas est ultimus terininus na stturae; ergo non est ulterius communicabilis igitur implicat Verbum communicari naturae humanae. Distingu primum conseq. noncst ulterius communicabilis alteri ut supposito, concedo; ut natur nego. Etenim scutiet sonalitas est ultimus terminus loratione suppositi, ita sub eadem tantum ra tione alteri incommunieabilis jam si hoc modo esset communicabilis esset in ratione termini ulterius terminabilis , quod repugnat ultimo teris mino: alioqui esset, &non esset ultimus terminus. Coin municari vero alicri ut naturae, non est ipsumvlt
153쪽
αν XIV De causa terminatis, tonu Semo H
ulteriori termino terminari, sed potius fieri terminum naturae, cui communicatur.
sECTIO II. Pater ἐν Spiritus sanc2M speciali
PRiM sententia Harimus Caia nasis Spec Eceles f. Post hae assientis , Patrem rapiritum S.
ratione tantum immensitatis esse sub speciebus saeram in Christi humanitate videtur S. Nom. I. p. qm t. s. art.3 ubi praeter illos tres communes modos, Per essentiam, rasterit tm potentιam, nullum alium specialem agnoscit, quo Deus sit in creatura rationali nisi per gratiam gratum iacientem, qua dicitur habitare imita, ut in proprio templo, in quo peractus virtutum colitur, adoratur. Colligitur . Traden As s. cap. I. ubi docet sub speciebus pani sis vini existere diuinitatem propter admirabilem illam eius eum corporein anima Vnionem nulla mentione facta Patris&Spititus S. ergo nullo speciali modo ex vi unionis hypost existunt inhumanitate Christi. Fundamentum quod conuenit, ni Personae ratione proprietatis relati- uir, non conuenit reliquis i sed esse in assumpta humanitate eonuenit Verbo ratione proprietatis relativae ergo nequit id conuenire reliquis Personis. SEcvs D Gabrielis lect. a. in eo. . Misse V gueri inustu. Theolog. ωρ. 6. f. s. ver. q. -'ram. I.ἀθut Irusiri e I. V quea ἀψut 28. cap. a. affrmantium , Patrem, Spiritum S. speciali modo existere in humanitate Christi, quo non existunt in caeteris rebus Fundamentum nequit Verbum propter connexionem, quam habet, media natura diuina, cum reliquis Personis in assumpta natura existere, quin in eadem senui existant, non terminantes , sed speciali modo assistentes, Pater,in Spiritus S. Duplex ratio, ob quam Pater ωSpiritus . speciali modo,dicuntur estu inhumanitate Christi, altera remota, proxima altera esse potest. DIco I. Ratio remota, ob quam Paterin Spiritus S. speciali modo sunt in humanitate, non est diuersa ab ea.ob quam sunt inc teris rebus. Fundam.
hec non solum cst immensitas naturae diuinae , sed essentialis connexio Personarum cum eadcm natura, ratione cuius una dicitur esse in alia, &seiungi
non posse ab alia. Quo fit,ut si per impossibile Deus
non esset immensus, adhuc vitalis connexionis, v- biforet una Persona tarent caeterae: at ob eandem connexionem Paterin Spiritus S. comitatur Verbum in assumpta natura: ergo haec ratio non est diuersa ab ea , qua omnes Personae simul existunt in
Dico a Ratio proxima propter quam Pater&qua Pater existit in Filio genito, iterque in Α- more spirato est passiva generatio Filij, processio S. Spiritus,ad quorum notionalem productionem simul eum natura diuina, suo etiam modo per Cis min, circuitisessionem communicantur personae produ festist. centes Ratio vero proxima, ob quamdiu in ei Per iasonae coexistunt caeteris in rebus,semper est aliqua operatio, vel terminatio ad extra, aeque prim re spiciens omncs diuinas Personas. Ergo ratione huius peculiaris terminationis spectantis ad persona Verbi, vi cuius reliquae ctiam personae trahuntur, dicuntur Paterin Spiritus S. peculiari modo existere in humanitate,& sub speciebus sacram .quamuis remota ratio existendi in omnibus si eadem essentialis connexio personarum eum eadem naturi diu tria. Quod explicat Ea ur Epist. 43.postmiaexem Pasitius plo catenae, cuius unius annuli summitate appre- - x hensa reliqua etiam inserta trahuntur quod An ρ μ' gas. se .de Te .serm. Dom proxim ante Hatis . . .st. post init. dixis, Filium earnem suscepisse in proprietate, Pareem G Spiratum S. no/i defuisse in aiestate Chri-Πι earnem Fatrem Filium impleuisse e sale te, Filia I sceptione. Obdicies Extrahoe mysterium nulla dabilis est operatio, quae per se primo ad unam tantum Per
sonam crminata,rcliquas etiam per connexionern eum eadem natura trahat scilicet omnis operatio est a natura comuni sed quodpcise primo ad omnes Personas terminatur non trahit illas,nec stillis praesens speciali vinculo identitatis cum eadem natura,sed communis attributi immensitatis et gono
est specialis modus,quo c. Resp.Esto, nulla extrahoe Mysterium dabilis si talis operatio fingi ta η θ' men posset,ad indagandam veritatem rei; quapo
sita: tune enim praecisa a diuinis Personis immensitate,& posto, quod una Persona moueretur ad unulocum,necessarid vi connexionis eiusdem naturae, deberent omnes ad eumdem locum moueri; tque adco tunc norati osse immenstatis, sed connexionis cum eadem natura,omnes Personae essent praesentes eidem loco. Nego itaque minor.Vnde nego Pa 37.
trem opiritum S esse in Humanitate Christi
ratione solius immensitatis; est etiam ratione idun or P. z.
titatis cum eadem natura.quem modulescit loc. S.
o. comprehendit sub I. modo essendi percsscntiam,qui importat modum essendi per immenstatem, per identitatem naturae: nam ratione utriusque modi,ubi est una Persona,necessario sunt reliisqus Adiandam. dist. t. maior: Quod conuenit, ni
Personae, ratione suae notionalis proprietatis vidi 2
stinctae a reliquis, non eonuenit alijs Personis,concedo quod ratione alicuius pei
ctionis communis, nego.2.dist minor Esse in humanitate hypostaticeis sustentative, conuenit li Verbo, concedo;esso inhumanitate per intimam praesentiam, ratione identitatis cum ejdem natura diuina, conuenit soli Verbo, nego.Caeterii ne concomitantcrquidem di euntur Pater&Spiritus S.e Virgine Ocepti, nati, crucifixi sicut nec in Eucharistia manducari; Spiritus S. comitantur Verb. in in humanitate ac j aut Pater in Filio produci,vel uterque in Spiritu S. sumpta, est diuersa ab aliis:scilicet VnioVerbi cum quia hae important propitum modum personalem
humanitate, ratione cuius reliquae Personae proxi terminandi humanitatein, fgnificationem verbo- me trahuntur ad coexistcndum ita cadem humani rum sacram productionem aeternam Fundam. 2 .... ...tate. Sicut proxima ratio, ob quam eaedem Perso Sent .solum probat, Patrem& Spiritum S. speciali ta j o. comitantur corpus iatiguinem Christi subri modo ab immensitate diuerso,simul eum Verbo PD .isιumj. se in humanitate Christi praesentes non speciali modo diuerso ab eo , quo eaedem personaeiatilinae
Inhr caeteris rebus praesentes ratione identitatis cum eadem natura, cum qui ubi est una, necessario iunt reliquae Persona.
speciebus sacram .est lignificatio verborum dacram. quae per se tantum signitican corpus sanguinem Christi, ad euiuspraesentiam immediate trahitur Verbum, vi sui positum corporis sanguinis eoque mediante Pater ωSpiritus S ut connexi in eadem diuinin te eum Verbo. Item proxima ratio.
154쪽
13 b. XIV. Seca a terminati Vmonu Sectio. III
nitati, si illam per se primo terminasset persectione SECTIO III. absoluta toti Trinitati communi Si primaria ratio p
Sub qua ratione Verbiis teminumtatem '
nione, alicraterminata ad naturam diuinam,alitra ad Personalitatem, humanitatem terminast...Fvndam Verbum illi perfectione terminat humanitatem. qua subsistit; lubustit ratione absoluta i quia sublittere est ad se,.in se existere a dicit perfecti L smum modum essἰndi, qui Deo competit ratione essent in .ex August. 7 e Trinit. cap. .'MS Deus relatiae bub Τιι laus relatι-gignit,iam si antia non
erit ultantia, 1ura relatruuerat: Acist enim ab eo quod
est esse, appellatur essentia ta ab eo quod es suM re,
δειbstantiam dicimus. Quia vero sola unio cum essentia non saluat, quod solum Verbum sit incarnatum, praeter unionem cum cssentia , ponit Durandus v-nionem cum personalitate, qua sumanitas completur in ratione per se subsistentis in eo in municabiliter. In eandem labituris Vreola Hst. l. .vn.a. q. ad argu.Duran ubi admittit dependentiam in humanitate, alteram inratione actualis existentiae abessentia communi alteram in ratione personalitatis a proprictate relativi Verbi nisi quod Capreol. dependentiam proprietate relativa,vultus eir ximam& priorem, lependentiam a natura, remota& posteriorem Duratis.contra Fundam humaniistas non solum subsstit in Verbo, sed etiam existit: existere aut e perscinio est naturae communis; ergo humanitas non solum subsistit per dependentiam iVerbo,sed etiam existit per dependentiam a natura.
scilicet, primaria ratio icrminandi humanitatem est subsistentia absoluta natur ut modificata proprietate relativa Verbi.
I.notab. fine, scilicet ratio terminandi humanitatem per se prim cst totum eonstitutum ex essen. tiavi proprietate rclativa Fundam ad esse et sonale per se primo requiritur existentia communis, Mincommunicabilitas peisonae.
principalis ratio proxima di prima, qua cibum an sumpsit humanitatem fuit natura diuina omnibus Personis communis, proximior minus principalis sui potentia sustentativa seu assumptiua proliri Verbi quia principalis ratio assumendi tui tubsistentia , quae est propria naturae. Et alioquin
non saluaretur,quo pacto Olum Verbum sit incar natum. Hae opinio incidit an Duran. est Capreol. Sent.& eodem fundam. infra impugnabitur.
se l. 2. si1 ei dist. 16.c.s scilicct,Ratio terminandi humanitatem primaria est proprietas relativa Uerbi, secundaria vero natura quarenu includitur in proprietate relatiua Verbi Quae sent verior est. V.is. Concilijsae Patribus conformior, ex Conci Tolet.
cla alio est Concili j 9 in eo; quodproprium est His, non quodcommune Trinitati.Aa quo pacto dici posset humanitatem suscepisse in eo i quod proprium est Filij, noa potius in eo, quod cornune est Tri
terminandi humanitatem esset perlaetio absolui a xe.as... etiam Pater&Spiritus S. cssent incarnati;qaia non haraiiso. minus intrinseca est Patri sua natura quam sua personalitas;ex utraque enim essentialiter costituitur Mi,.ν. in ratione Patris sed si Pater primarid humanitata terminaret propria Personalitatc, diceretur vere proprio homo;ergo si eandeterminet natura comu-ni,vere etiam troprie dicetur homo: nam ex eo, quod natura est comunis, non tollitur, quin sit propria singuloru,sed si illa esset tantu in una persona
primario uniretur humanitati natura tantum,vπὰ proprie diceretur persona incarnata ergo etiam nuncinam ubd nunc sit comunis alijs Personis, non tollitur,quin sit propria ipsius,&reliquarupe sonarum. Minor prob. ut forma accidentalis vere Prob. proprie pridicetur de persona ei ata, non est necense, ut immediate uniatur cu personalitate, sed tantii cunatu iaci vere enim praedicatur albedo de Petro; etiamsi illano vniatur immediate cum personalitate sed tantu eum natura Petri: ergo,ut forma substanistialis humanitatis vere praedicetur de Patre, non est necesse,ut immediate uniatur cum Personalitate,sed latum eum naturi Patris: sicut si albedo est insuperficie,&superficies in Petro&Paulo,uterque dic retur albus eadem albedine:ergo si humanitas i mediate esset in essentia diuina, cum eadem si in omnibus personis,omnes Personae essent homo eadem humanitate. 3. Ea de ratione Verbum primatio tr. terminat naturam humana, qua terminat diuinam. Marisi sed diuina primario termina proprietate relativa; ergo etia humanammam per id terminat diuina, per
quod illam reddit incommunicabile personaliter, scilicet proprietate relativa, qua redditur formaliter opposita reliquis personis, quia omnis commun-nieabilitas in diuinis formaliter est per oppositi
nc.Maior prob. non maiorem virtutε requirit Verbum ad terminandam naturam humanam, qua ad terminandam diu in ergo si ad terminandam diuinam sustici proprietas relativa. eadem sussciet ad humanam nam ex eo quδd terminet diuinam, nominuitur eius virtus terminatiua; sieut ex eo quod natura diuina communicatur Filio, non tollitur, quin possit etiam communicari Spiritui S quia licet termina sonaturam diuinam, adaquetur intensiue, non tame adaequatur extensue. q. Vel ista persectio absoluta est necessaria ad facienda humanit tem formaliter subsistentem, ut Dinandis dicebat; vel ad netendas maliter existentem.ut Capreolus; Non ad primu quia ad illa sussieit subsistentia relati-ua: necasseelindum:falsu enim est, humanitatε foris maliter existere existentia Verbi:quia eum existetia non distinguatur ab essentia actuali extra causas p sta, eum, humanitas seipsa ponatur extra causas, implicat heri existentε existentii alterius. h. ad hunc ipsum effectum sussiceret existentia relativa Verbi, quae ut 'I.to.d δ. Is .sta. 7. ratione distinguitur ab
existentia absoluti naturae. Duranda sententiam C preolus notant,ut )mcuti Sim;Medina,ve haeret cses; Cabrera,vi temerariam ego ad minimum cente illam temeraria- errore proximam, cum sit contra communem sensum Patrum, ex ea facile deducatur error contra Fidem. Vnde Duranias m 2. i.Lq. Ir. 7. admittit hanc propos Patrem vuDeu esse mea natum,ctum tamen Patres unione non
agnoscant, nisi qua arbum factum est Homo. Ad 6. fundam nego minorinam esto in Deo sit subsiten RU .Fu tia absoluta; negaritamenn possunt tres relative, quibus constituuntur, distinguuntur Personae, P 'quar quaelibet sicut terminat natura increatam,
155쪽
Diφ XIV. De causa terminatiua Unionis Sectio III. IV siue
sermaliter relatam sicut nec reddit naturam diuinam, eum qua identificatur formaliter relatam.
ita terminare potest creatam Αd . prob.nego,sub inere personale in Deo esse ad se, cum sit formaliter relativum. Ad 2. nego, subsistere incommunicabiliter esse perfectissimum modum essendi simpliciter, sed ingcnere dumtaxat relativo. Ad s. Resp. Augustinum loqui de Deo uinpto naturaliter, non personaliter,ut ent. cxplicat, I .d .a6. 76.art.q. mss. patet ad rundamentarc liquarum sent. . Obycina ex eo quod natura diuina est princia pium generandi, ut determinata' oprietate pci nati Patris, non sequitur quod sit principium generandi in rc liquis personis ergo exeo . quod subsistentia absoluta naturae', ut modificata propricta
An pialibet Relatio diuina immediate terminare potueri mnionem natura humanae φ
PEκsON diuina quaelibet naturam humanam
asi umere potitiss.;habet enim suffcientem virtutem ad sustentandam,&suppositandam natur. in s... kate personati Filij, ei minet humanitatem, non se i humanam,cum sit persine subsistens.Contro nenia is mi is qui tu . quod reliquae etiam person terminent i est de relatione spirationis activae, que non est per ρνεpositam Resp. natura diuina non it principium generandi, nisi quatenus est in persoria, quae origine praecedit
genitum: at vero,si unio sic retin natiira, fieret in illa aequc primo subsistente in tribus:nec soret maior ratio, cur potius una, quam alia persona diceretur incarnata Sicut quia creatio usta natura aeque primo subsistente initibus personis, Omnes dicuntur ercare. Nec resp. cst iuxta Sent.quae docet, piinei pium producendi ad intra esse naturam determinatam rc latione, ut conditione sine qua non in meato. I.Hsp. 23srct. 2. Icilicet ratio producendi ad intra
est relatio, qua habet rationem principij proximi producti ut melilis saluatur,quo pacto ratio generandi sit tantam in Patre, sicut spirandi in solo Patre& Filio , quia tantum in Patre est Paternitas, in Patre&Filio spiratio Stiua,quae solae sunt proximae rationes pioducendi ad intra. Obircies a natura diuina communieatur Filio, eidem non communicati paternitate ergo eadem natura uniri possct humanitati , eidem non unitis personalitatibus.Nego conseq. nam diuinae personalitates opponuntur ad inuicem, non cum natura humana,&ideo communicata Filio natura diuini, non communicatur paternitas; cum municata vero natura diuini humanitati communicarentur om-ncs personalitatcs, quia nulla personalitas habet oppositionem eum humanitate. Sicut quia cum eadem natura diuitia non repugnat filiatio, &spiratio passu eidem naturaeic generationem communi
catur siliatio, per Proccssionem spiratio.
Obdities 3. Cum Verbo est cliam incarnata natu ra, cum qua tamen non est incarnatus Pater Spiritiis S. ergo possct incarnari natura, non incarnatis personis. Nego consseq. natura nim non est incarnata primario, vi commune vinculum humanitatis
personarii habens immediatum acus in utrasq; sed secundario. ut inclusa inpellana Vcrbliquet sicut potest identificare sibi naturam diuinam, non idciuificatis libi reliqliis personalitatibus, ita potest eandem naturam unire humanitati,eidem non unitis caeteris personalitatibus. Quare dicitur natura diuina incarnata di non pas a,aut mortuaλResp.incarnari est proprium Verbi, quod communicatur natur diuinae vicissentialiter in esulae in Verbo: Pati vero, vel mori, cst pi rium Murae humanae: quia solui. Verbum est Iuppositum nMurae humanae & homo; solui Vcrbum licitur passum di mortuum per id inmatum com in unicationem, nos natura diuina. Ob ictes . Si crbum vniretur humanitati proprietatercliuiu .i, redderet illam ima liter relatam ad Patrem, quia communicaret illi os ei tum formalem Filiationis qui cst rcserre ad Patrem.Nego sequel. ilia non unitur ut actus informans, sed, ut terminus subsistens quo pacto licet ipse reseratur
ad Patiem, non tamen reddit naturam,cui vultu De Dicarnatione Gm-VI.
alis, nee sobsistens subsistentii propria, a subsistentia Patris e Fiiij, quorum est communis proprietas, irincipium quo spirandi Spiritum S.
cum non habeat peculiarem subsistentiam, non Atat o M videtur posse immediate terminare hypodi. union,
naturae humanae Confirm. Quod non habet in se et
alteri communicare non potest .csim igitur haec relatio non habeat propriam subsistentiam, nec natura humana si capax, nili subsistentiae , non poterit unionem hypost cum natura humana imme
Dico t. potuit spiratio actitia immediate termianare substatui alem unionum naturae humanae ad se Fundam.natura humana & qua uis alia substantia creata exigit propriam subsistentiam, utvltimum complementii in substantiale ad pei secte existendum, siae quo vel aequivalenti non posset ita existere, clime scelus non existat, nisi habeat omnes causas ad existentiam requistas,inter quas est subsistentia, a qui ut a causa intrinscce ternunatiuap det omnis natura creata, visupra: At potuit hoc vit. complem natura humana habere a spiratione acu-
fectio substantialis, habens suam pi opriam existetiam,ratione distinctam tam ab existentia absoluta naturae, quam ab existentij relativis Patris & Filii ergo potuit per hane existentiam substantiadem, ut ratione distincta ab existentii absoluta naturae,&ab existentiis relativis Patris ac Filij,immediate ter minare substantialem unionem naturet humanae ad se,eamque reddere per se existentem.nam existentia spirationis activae, etiam ut distincta ab existentia Coisses. absoluta naturae relativis Patrisin Fili , est per se, independens ab illis per identitatem eum illis, licet inexistat illis ut virtus proxime spirat tua Spiritus .ergo potuit illam, non in ratione existendi simpliciter,cum haec supponatur in natura assumpta est ratione existendi complete per se communicari humanitati. quia potest commu- PMet. nicari humanitati, quicquid humanitas non habet vi propriae naturae sed vi propriae naturae, ut distinctae a proprii subsistentii,non habet existere comis pleteis perse,sed tantii in complete, cum essentiali exigentia ad existendum complete per vIteriorem tei minum intrinsecum substantialem. DICO 2. non potuit spiratio activa terminare sub mstantialem unionem humanitatis ad se, quin eandc mediat terminauerint Patervi Filius ex Pracedes. ω--.st T. quia nequit uni naturae creatae per se inmoterminari ad aliquod commune , quin mediate secundario terminetur ad omnes Personas.
quibus illud est communeu atqui spiratio activa est communis Patriin Filio Gergo. Unde eo euentu, licet solum principium spiratiuum esset
immediate incarnatum, tamen mediate tiam Pa-
ierin Filius dicerento inearnati no s.cus ac
156쪽
xima potentia. Cum Natura creata, cum spIratῖ Ἀν -- ne activi perfecte compleatur in ratione existen υμ di, nee possit eommunicari Patri&Filio ut proxi- ma virtus& potentia operativa ipsorum,non potetit illis substantialiter communicari. Dic Es: possct humanitas terminata spiratione 47. activa communicari Patri& Filio, ut natura , qua Pate in Filius proxime operarentur operationes humanas: uti de facto communicata est humanitas Verbo, ut natura,qua Verba operatur operationes Res . humanas. Nego assump. nam ut posset humanitas substantistiter comunicari Patri& Filio, ut natura, qua proxime essent operatiui operationum humanarum,deberet humanitas completa vitimo viterius ea communicatione substantialiter persei;cum non possint perfici Pater Filius assumptione humanitatis ut Spiratione activa,&nequeat fieri substantiale compositum ae proinde substantialis e5- municatio, nisi alterutrum saltem extremu substantialiter perficiatur. Nec est eadem ratio de humani- nunc solum Verbum est mediate est incarnata etiam natura. Dico . natura humana immediate terminata existentii relativa spirationis activae, non esset ulterilis immediate terminabilis ab alio sup- polito, nisi attemperato concursu terminatiuo spirationis activae Fundain posito, quod spiratione activa humanitas esset completa in ultima ratione ex iston illic se, no se ulterioris persectionis substantialis capis at nequit substantialiter communicari altei vi suppolito, nisi substantialiter ab illopei sciatur; nec natura ultimo completa in sua ratione substantiali existendi ulterius substantialitercia. pleri; cum etiam supponatur ex se copleta in ratione principii producti ut Antec prob. eatenus natura cieata postulat propriam subsistcntiam,vt ea complete existatri meatenus habens propriam subsistentiam,noti est ulteriora supposito substantialiter comin unicabilis, quatenus reddita propria subs-stini istin, sua ratione existendi ultimo completa,
non est ampluis substantialis persectionis capax. tate substantialiter communicata Verbo;quia haee Obi cies i. humanitas terminata Spiratione acti l supponitur incompleta in ultima ratione existendiva, adhuc ulterius terminaretur Paternitate&Fi l ante unionem ad Verbum;adeoque potest illi subitatione . ex .ser. 2. ergo terminata spiratione activa, linantialiter uniri,accipiendo ultimum substantiale adhue ulterius substisti aliter terminari posset sup j complementum perfecte existendi in illo. posto Patris MFiiij. Rcsp. antecedcias de termina Obμci q.Esto natura creata terminata Spirati tione immediata&dicta a terminatione Spirationis te activa perfecte existeret. adhuc tamen non sub-
adtiuae,ncgo; de eadem, qua simul immediate terminatura Spiratione activa,& mediate a Paternitate&Filiatione identificatis com Spiratione activa co-eedo It humanitas nitur immediate Verbo in mediate naturae diuinae; nam hoc modo non est terminari ad distinctum terminum tribuentem distinctum esse substantiale,quo pacto implicat,naturam ultimo completam substantialiter, recipere nouum
esse substantiale sed ad eundem tribuentem unu idem esse substantiales, quamuis illud idem tribuat via ratione immediate, alia mediatὸ. Obdicitia natura dioena adhue terminata spiratione activi.t stulterius substantialiter terminabilis Patre Filio, suppostis distinctis ergo etiam natura cieata terminata spiratione activa,posset ulterius substantialiter terminari supposito Patris, aut Filij, terminatione etiam immediata& distincta. RespNego conseq. nam natura diuina per suppostum Patris redditur cecunda ad generandum;
per suppositum filij compicturin ratione principi j
spirantis tertiam personam. Pretere completur Ripposito Fiiij, ut intrinseco termino intellectualisiaeeunditatis: scut completur persona Spiritus S ut intrinseco termino appetitiuae foecunditatis nullum autem ex his complementis habet natura diuina a soli Spiratione activa , nisi tantum proximam potentiam spirandi Natura creata ultimo completa, in rationes istendi&operandi tam intra quam extra se, non remanet ulteriori supposito substantialiter communicabilis , nee substantialis sisteret; nam piratio activa formaliter non est subsistens cum sat subsistens per subsistentias Patris ae Filij ergo adhuc esset capax ulterioris perfecti nis substantialis subsistentie, non solum existentiae. Confit. Si pei secta existentia susseeret ad denominandam naturam subsstentem deberet natura diuina etiam ut praecisa a subsistentiis relatiuis denominari subfstens; elim etiam praecisa ab ijs perfecte existat: contra id, quod-.Nego antee. nam
subsistere nihil aliud importat.quam persecae exi
stere, connotata essentialiter negatione communieabilitatis alteri, ut termino intrinsece terminanti L. rem Deuta huius negationis, nee natura diuina ut
praecisa a subsistenti j relativis,nee spiratio activa ut i distincta altiternitate& Filiatione , dicitur subsistens est utraque sit perfect existens Natura --.aver creata terminata spiratione acciua, quia ultra persectam completam existentiam,diceret etiam negationem substantialis communieabilitatis alteri, ut termino substantiali intrinseco idque ex eo. quδ noesset amplius substantialiter perfectibilis, non solum haberet rationem perfecte existendi sed etiam subsistendi. Ad prob.amee. spiratio activa tinet persectionem subsistetiae quoad rationem p stivam, seu existentiam persecta non quoad rationem negativam essentialiter importatam cita natura diuina ut praecina subsistent ijs relativis,perfectet tantum existit no subsistit eadem ratio postiua perinsecte existendi, qui est spiratio activa,quia comm nicata naturae creatae includit negationem ulteri eommunieatio fieri potest,ubi nulla potest substan ris substantialis communicabilitatis habet eomple tialis persectio communicari,scilicet ubi utrumque tam rationem subsistentiae. Patet ad eonsrm. extremum communieabile supponitur vltim,su
stantialiter completum. Obycies 3. natura creata terminata Spiratione acti ita non existeret persecti is, quam existat Spitio estiua sed lixe etsi in se persem existat, adhue est ulterius communicabilis Patri Filio:ergo etiamsi natura creata terminata a spiratione activa
persedi existeret,adhuc esset ulterius communicabilis suppositis Patris & Fili j.Nego conseq. nam spiratio activa est proxima potentia productiva Spiritus S. omnis autem potentia essentialem communicabilitatem includit ad suppositum,cuius est pr Obdiries s. anima separata non solum existit, sed Letiam subsistit,&tamen est communicabilis corpori: una pars aquae non modo subsistit, sed etiam est completum suppositum cum tamen sit ulterius communicabilis alteri parti aquae, eum qua apte est componere num integrale persectius. Idem diei potest de elementis,sea manent sor maliter inmixto Igitur salsum est, subsistens essentialiter importare negationem ulterioris communicabilitatis substantialis. Reis importarii sublistente solam 1 negationem substantialis ommunicabilitatis alteri , ut termino substantiali intrinseces ita nee
157쪽
animi est communicabilis eorpori, ut termino substantiali intrinsee, sed ut comparti eterogeneae composui substantialis nec una pars aquae est com-rnunieabilis alteri, ut termino substantiali intrinseco, sed ut comparti homogeneae compositi integralis ne elementa communicantiirmixto. utintrinseco termino substantiali, sed ut formet perse-D ινι sub litoris compositi ita suppositum connotat natu- ram eompletam; subsistens esse potest etiam in nasum tura incompleta;anima separata dicitur subsistens, Sunψι, non suppositum aqua sepstata non solium dicitur avis n. subsistens, sed etiam suppositum 43n perfectum,
seu negans omnem substantialem communicabilitatem ut equus, homo , planta, quodcunque vivens, ac mixtum,crscctu; sed imperfectum, seu constas ex partibus homogeneis, quod semper dicit substantialem communicabilitatem eum aliis suppositis homogeneis. Vnde talia supposita sunt tota in actu, partes in potentia, qua substanto liter, ni ri possunt cum alijssimilaribus suppositis,& eum illis componere persectius suppositum integrale. 4, uicis: subfstentia est ultimus terminus substatialis naturae ergo nullam relinquit in natura substantialem communicabilitatem; R. dist. antee. est ultimus terminus substantialis in ratione existendi, concedo, in ratione compositi persectae naturi. nego unde potest complere vltimo substantiam in ratione existendi,&adhue relinquere illam ulterius substantialiter communicabilem in ratione partis. Subsilentia Ratio subsistentia est actus immediatὰ aniciens νοοα- existentiam rei, eamque tantum sorinaliter com-
A. plens. Quocirca si substantia est partialis, non tol-ἡa..tiam est ab illa substantialem eommunieabilitatem, qua
ut pars substantialis habet , ad aliam partem substantialem; sed solam eommunicabilitatem adulteriurem terminum substantialem intrinseeum. Nam eam dumtaxat e5municabilitatem tollit subsistentia, qua ipsa sormaliter est porris ipsa sormaliter non est, nisi incommunicabilitas terminatiua intrinseca substantialisci ergo eam tantum incommunicabilitatem tribuit natum. Sed de his insta.
Anpost DEVs natura absoluta immediate terminare mnionem natura creara δ
ergo sola unio in persona est possibilis: haec autem
tesigere naturam assumentem in Deo. Caeterum S -ym, Duran. ια.Med. M. Cabre.hanc fundant in
eo, quod putent, naturam diuinam habere subsistentiam absolutam ratione distinctam a relativis& seeundum hanc posse assumere naturam creatam: quod iandam.vt falsum suppono ex .rata . 2I. ideo cum reliquis cit. DIco I. non repugnat, naturam diuinam imme- Te Incarnatione Tomu VI.
diale terminare substantialem unionem naturae ereati ad se, etiamsi nullam habeat subsistentiam absolutam,ratione distinctam a relativis:ex praecia. FELs potest relatio spirationis activae terminare substantialem unionem natiar creatae ad se a fortiori id poterit natura diuina Ratio existentia naturae
diuina est postiae perfecta completa in ration T
existentia solumque illi deest, ut non sitis dicatur a. 0... subsistentia, negatio communicabilitatis alteri, ut qui indtermino substantiali intrinseco existentia aute sti ἄρνερ iniuscunque naturae ereatae, etiam in ratione existen μη tiae,est positive incompleta, ulterius positius plebilis per intrinsecum terminum substantiat propriae, ve alienae subsstentiae ergo poterit hanc persectionem positivi complementi ad perfecte existendum accipere a natura diuina quia potest a natura diuina accipere, quicquid a propria subsistentia, seu incommunicabilitatem alicri supposito.&postiuum complementuterfecte existendi. Quod
natura ereata exigat subsistentiam, non tantum ut
per eam fiat incommunicabilis . sed primario principaliter vipeream postiuὰ compleatur in ratione existendi ostendo Incommunicabilitas est effectus negativus, elim formaliter dieat negati et communicabilitatis, quod est quid positivum.Nulla autem persectio primario&per se exigitur ana tura propter effectum negativum, sed propter effectu positiuum,quem immediate&per se importat; alioquifrustraneus esset effectus positivus sis tum propter nesailuum exigeretur, ergo si subli stentia creata exigitur a naturi ercata, primariolper se exigitur propter effectum positiuum,quem primario consert naturae sciueet ut compleat illa inratione existedi eu reliquas persectiones ad sub
stantialem naturam requilitas, habeat natura ex se.
Objcies Implicat, ens actuale existere existentia alterius: ergo implicat, natura reatam existere existentia Dei. R. Disting. de existentia nam alia est, quae dat existere simpliciter,&hae nequit esse alie Exi ιMiana alia, quae solum dat complementum & perseit -- - . test in existendo, supponendo existere simpliciter:&haee potest esse aliena nam sicut he habetur subsistentia exeata distincta, ita haberi potest a subsistentia, vel existentia increata, aqua potest natura creata habere quicquid habet a propria sub. sistentia, preti sit imperfectionibus. DICO 2.natura creata immediatὸ terminata ana I - . . tura diuina, simul esset mediate in concomita uter terminata ab omnibus personis diuinis. cotra r. .H0 3.se LI.emus fundam in esuinis absolutantis includunt est entialiter relativa,uti relativa essentialiter includunt absoluta. unde unita persona conco mitanter cum illa unitur etia natura unita verbi m- mediater natura,non eo ipso concomitantae uniuntur Personalitates. Et Iicet tali casu tota Trinitas esset incarnata, ratione natura communi essentialiter inclusae in sngulis personis, non tamen ratione propriarum personalitatum, e mediate quidem. ut de facto dicitur natura mediate incarnata curri persona Verbi Assertio est Argen Ocham Gabrie. nititurque coorario fundam nempe quod non solum in diuinis relativa includant absoluta, sed et a m M xiam contra, absoluta relativa,v I. to.ds f. I9scct. . Igitur si propter essentialem inclutionem absolut rumin relativis,nequit teraninari viri ad relativa, quin etiam mediate Meoneomitanter terminetur ad absoluta propter inclusionem relativorum in absolutis, nequit terminari undo ad absoluta, quin simul eocomitanter terminetur ad relativa.Funda. nominus natura divina in sua simplicissima formalitate includit persectionesta ablolutas qua resati-
158쪽
i, Di p. XIV. De causa terminativa onis Sectior
uas, qiram relatio diuina persectiones tam relati-uas quam absolures. Confirm. Si natura diuina esset in una tant im persona, non postici uniri natura, quin cum ipsa uniretur personalitas et sed non minus nunc natura diti in is identiscata singulispersonis, quam foret identificat uni,s una tantum foret persona in laco: nam ex coduod illast eommunis omnibus, non tollitur perIecta identificatio eum uagulis. Obycies etiamsi actio ad extra prosciscatura natura, non tamen a personalitatibus , nisi tantum denominatiue ergo etiamsi uni terminetur ad naturam, non propterea intrinsece terminatur ad personalitates, nisi pure concomitanter in deno minatiuei Nego conseq. Ratio: quamuis natura sit, , .. - eadem cum personalitatibus,potest tamen effectus
νii natis producibilis contineri in natura,& non in perso- νῶ, o non litatibus; &quia effectus est a causa, ratione perfe-i' - θη-- ctionis contentae in ea , csto ille indivisibiliter st
ri eta, a in Deitaici peeuliari ratione est a Deo ratione
eacem iam naturae, non ratione proprietatum relativarum. U-
u. nio vero eatenus dicitur terminari ad uni bile,quatenus attingit eius entitatem a parte rei existentem: hoc ipso autem, qudrentitas est una indiuisibilis , nulla eius persectio repugnantiam dicit ad unionem consequenter si unitur, tota inditii-sbiliter unitur; quamuis una ratione primario. lia secundario,in concomitanter. Dico . natura creata immediate Madaequale P P termitiata a natura diuina,non posset ulterius lin- mediate terminari ab alio supposito creato, vel imcreato Fundamentum ex recedentes si natura creata adaequale complera in ratione existendi,
non est ulterius substantialiter perfectibilis: at implieat immediatEa supposito substamialiter terminetur, nisi accipiendo substantialem persectionem ab illo, seu ultimum omplementum existendit
ergo, si hoc supponitur habere a natur. diuina, non est quod ei communicetur a personalitate. Nec die potest, hane substantialem commuis 3Hs s mi nicationem fieri subsistentiet creatae , ut alteri ει-εβρηροι' tremo eompositionis quia propter naturam est subsistet,ita implicat, ut creata tribuat suum effectum formalem naturae ultimo eompleta substantialiter: nam formalis effectus eius est, actu redis dere naturam per se complete existentem ut de ratione modi actu praestare, quantum eotest; si
subsilentia ereata in natui abest actu confert suum effectum sormalem. repugnat autem ut natura habens esse eompletum ab uno , idem accipiat substantialiter ab alio: de quo insta. ιι Nee est eadem ratio de natura diuina, quae ad- Natura i hue persectc existens est ulterius substantialiterm δ' ' eommunicabilis tribus Personis r quia non est il-Ρ lueommunieabilis, ut ab ijs accipiat complemen- ,. I ..is, tum existendi, quod habet ex se, etiam ut praecisa dilatu a personalitatibus, sed complementum oecunditatis, quod non habet ex se formaliter, sed tantum
radicaliter Natura vero creata cum non egeat,
nil ut persecte existat, habito hoc complemento anatura diuina,non erit ulterius subiantialitercommunicabilis alteri supposito , a quo non posset. nisi existendi complementum , quod iam suppo- ελ nitur habere, accipere. Confirm sicut potest productio unius effectus procedens ab uno principio, esse generatio, proceaens ab alio principio, non esse generatio cita poterit eadem persectio eum una natura constituere suppositum,cum alia non: scilicet proauctio vermica verme est generatio; ab homine est simplex productior complementum existendi cum natura creata conlatuit suppositum,
cum increata non constituit. Ratio: scut generatio μεναι is dicit adaequatam communieationeni principii pro dueetis, quae reperitur in productione vermi ab a m , istis ii verme non eiusdem ab homine: ita suppositum a prinι prster complementum existentiae supponit com- θρνεἀ--plcmentum naturae, tam 3 csse naturae, quam strin εν---cipiiseecundi ad operandum; quod reperitur in una natura,&non in alia;ideo poterit eadem persectio
cum una natura constituere suppostum,is non cu . . . is
alia. Quia igitur ad suppositum constituendum re a
quiritur negatio substantialis communicabilitatis, ,--ι- qu esset inn tura creata adaequale torminata adi νωμώs-uini,& no in diuina praecisa a suis personalitatibus poterit existentia diuinae constituere suppositum cum creata &non cum eadem diuina desectu illius negationis cum communicabilitatem habeat natura diuina ad sua supposita,& non habeat natura creata adequate terminata ab existentia naturae diuinae ad quodcunque suppositum. DIC Es: per nos sola communicabilitas termino a intrinseco substantiali, complenti naturam ad perfecte existendum,repugnat iubsistenti,Msupposito; videanima separata&aquae guttam Ur sed natura diuina non est comunicabilis suppostis,ut terminis eomplentibus ad per tecte existendum, sed ut terminis immanentisset foecunditatis:ergo etiam natura diuina ut praecisa a subsistetij relativis, est se sistens& suppositum.Disting. minor personalitates diuine non complent naturam in ratione existen st, di absolute eoncedo ; relatiuὸ nego. Et quia natura diuina postulat persecte existere&terminari existentia etiam relatiuaadeo praecis a personalitatibus non habet rationem subsistentis vel suppositi, quia nondum concipitur vltimo terminata in ratione existentiae relatiuae, quam exigit o vltimum terminum substantialem intrinsecum .idque propter substantialem foecunditatem , quam natura diuina ob infinitam suam perfectionem p stulat intra se Anima autem non exigit corpus ut
ulteriorem terminum existentiae,sicut ne una pars aquae aliam, sed ut compartem, cum qua consilis tuant unum compositum heterogeneum velli mogeneum persectius.
Patet ad undam primae; sensis nobiscum sen- 3. tit θιήλ. 7. m. I. an. 3. ubi docet facilius naturam ce diuinam uniri, quam personam: cuia ratura . in- Σ',
ri aptitudine admonem, non tamen ad unionem in unitatens , sdh post eos, velhabentis Iuram. reeuatiam ratio proposita cogens ad contrarismet uia cogunt tamen ad ostendendaem,auadnec res naim, nec
hyristasiim ouantum huiusmia potest intelli unossis in unitate Persi is tantum negat, ex huiusmodi compositione resultare unum inratione personae. Bonau. Ast. . qu. s. hoc auumat de facto . non de
An plures Persona indeposiliuit edi
te assumere eandem naturam creatam'
ΡRIMA Sent negat e gentis 3 d . I. ara Io. Moti P. 2.I. Adquaμαναὰβ Ricbar. art. i. seqv. . Prob. I. auct Auset tibQ. Cur Deu homo, . p . o. ubi Plures, inquit Persona nequeunt unum eun a. tiarandems hominem assumere in unitate Persina. iamplii ieat eundem effcctum pendere a pluribus causis totalibus ergo eandem naturam a pluribus personis suppo
159쪽
Diβ. XIV m causa terminatiua Vnionis. Sin VI.
suppositarun In quaelibet sustentaret totaliternaturam. Antec,prob. I. implicat,eundem effectum pendere a pluribus causis efficientibus vel materialibus totalibus in eodem genere. 2 idem effectus a nulla causa penderet estentialiter; nam quavitat non existente,cxisteret; si enim quaelibet est totalis, qua uis circumscripta , manet totalis causa. 3. Si tres personae assumerent eandem humanitatem,talis homo esset Pater, Filius Iprritus s. ergo per communicationem idiomatum, proprium Patris praedicaretur de Filio, viceversa: Filius diceretur ingenitus, Pater genitus, uterque spiratus. q. natura creata foret infinita nam inde colligitur,n
tura diuina infinita, quia subsistere potest in tribus suppostis.
posse naturam in unitatem Persona, quia tunc non esilit unitas assumentis tamen concedit advis.arga posse tres personas assumere candem naturam, in unitatem assumpti:quia tunc tres personae, ratione unius naturae assuinptae essent unus homo. Nota, posse omnes diuinas Personas eandem naturam creatam assumere. I. media natura diuina , qua omnes personae mediate assii merentiri immedia- ut Personae immediate terminarent
alia pariter completu, quia nullam habet exigentiam, nec indigentiam ulterioris persectionis su stantias pectantis ad eoinplementum naturae. Ergonee una substantia adaequald completa in ratione substantiae habebit exigentiam, nec indigentiam ulterioris persectionis substantialis. Fies . Natura diuina adaequare terminata si personalitate Patris,adhuc est ulterius substantilliter terminabilis personalitate Filii& Spiritus S ergo etiam natura humana adaequate terminata personalitate Filij, adhue erit ulterius substamialiter terminabilis personalitate Patris ripiritus S.Anteced prob. alioqui personalitas Patris non esset de se sussiciens substantialiter terminare naturam diuinam in ratione existen: .ae relativae Nego antec. 76. Etenim cuni enim natura diuina non exigat suas personalitates ad subsistendum pure , sed per modum principij adaequale scaecundantis ad intra;&sit adaequale nec unda ad intra per principium intelle et tuum&volitiuum, requirit personalitatem I a Naturari. tris, qua fiat sexcunda ut principium intellectivum niηa tritu. Fili j qua una cum Patre fiat complete foecunda in '
ratione principi volitvit,is simul terminetur in ta et ii inseco Verbo substantiali producto; Spiritus S. M Tu
qua ultim terminetur amore notionali spirato semper'- Natura ver errata non eget personalitate, nisi ad c put subsistendum,cuin aliis ex se supponatur, tam ad intra,quam ad extra foecunda unde hac persectione labsistendi adaequat habita ab una persona, non manet in ea exigentia ad alias personas Adprob.esto personalitas Patris esset sussciens ad tesminandam naturam diuinam inratione existentiae relativae paternitatis,non est tamen lassiciens ad terminandam illam in ratione existentiae relatiuae Filiationis,& spirationis passiuae,quas exigit,ut princia pia terminos immanentis scecunditatis. Obus Materia adaequale informata una ri
rum in ta naturae ad se.Ι i. sensu disputatum ficteraceae QP πεμ hoe tantum modo nonnulli ex eis. auth asserunt, B omnes personas assumere posse eandem naturam. Ino disputo scilicet an possint omnes Personae eandem naturam creatam tibi unire, substantialiter componendo unum per se cum illa an aceia dentaliter , non componendo unum per se cum illi. τι. Dico . eadem natura creata adaequite terminata ab una Personia divina, nequit ulterius substantialiter terminari a reliquis r hoc sensu veram Miam. puto primam sent.Fundam non potest ex duobus entibus vltimo eompletis substantialiter fieri unum substantiale per se at tali casu utrumque extre- mum esset ultimo completum substantialiter, scilieet persona ex se, natura per subsistentiam personae, adaequale terminantis suppostabilitatem il- TmσεNO. 1 .Αntee.prob.in omni compositione substantia i natur in tali compositione substantialiter persectimnum κ' i debet unum saltem extremum substantialiter ille.Instas I ergo saltem non Doterit materia adae ν,. persei seu aequirere aliquam persectionem sub in tu insormata una forma substantiali vitellus in In ν-. stantialem, per se requistam ad substantiale eom formari anima rationali conseruata concursu crea-plementum sui esse.Vnde etiamsi persectio acquu uiuo, cum non sit talis forma a tali materia substan- sita sit substantialis , si non sit per se requisita ac tialiter persectibilis, nam eo casu forma esset sub- complementum substantiale ipsius, non poterit ilo stantialiter comple concursu creativo supplente Iud substantialiter perficere;alioqui quidlibet per i concursum vnitiuum, vel sustentativum materiae. ficeret quidlibet seu omnis persectio substantialis addita Ribstantiae perficeret illam substantialiter. At nequit substantialiter perfici,quod supponitur
substantialiter adaequale completur. non enim habet exigentiam ulterioris persectionis substanti sorma substantiali, adhue est ulterius substantialiter informabilis alia forma: ergo natura adaequale terminata est ulterius terminabilis. Nego conseq. nam materia adaequale insormata una forma substantiali, adhue componere potest unum sebstantiale cum alia, ratione alterius extremi subitantiali ter persectibilisci cum ad substantialem compositionem sufficiat, num tantum extremum substantialiter perfectibile omnis Arma substantialis possit substantialiter persei in compolitione eum
materia adaequat dinformata alia forma substantia-b.Natura vero creata adaequales positata una hypostasi diuina, non potest componere virum substantiale eum alia,cum neutrum extremum suppolis, nee substantialem persectibilitatem nam omnis exigentia seu persccstibilitas, essentialiter est indigentia alleuius perfectionis per se requisitae ad complementum essendi quae nulla est, ubi est adaequatum complementum totius esse rei. Confirm. Ideo una natura adaequa te compicta in ratione naturae , ncquit componere unum substantiale cum Nego conseq. nam licet talis forma concursu eruatiuo esset completa in ratione existendi partialiter non tamen naturae,&substantiae simpliciter eum s maneret parsin semiens ineomi Ietudo non alio concursu aliferimilis, qui meoncursu nitiuo cumn ateria,ut cum comparte eiusdem ordinis.Vrges: si natura creata conseruata concursu cffectivo sortio. P.M.
ri exfra omnem subsistentiam , posset ut se ad aequat completa substantialiter perfici a propria.
vel a d. vir hypoliati; nam maneret ut pars respectu subostentiae . cum quo est apta componere unum sunt .suu in.
160쪽
XIV De cause terminatiua Vnionis Sect VI. t t
Vnum eo positum substantiale adaequale perse-
Iu in cum natura creata, componere aliud atque
persectum eum alia ergo e conuerso, poterit natura creata componens unum substantiale pers cstum cum perlona Filii, adhuc componere aliud aeque perfectum cum persona Patris aut Spiritus S. Nego conseq. nam non solum in prima compositione, sed etiam in2.&in alia, quam persona diuinaeum qua uis cieata facere potest, interuenit unusaltem extremum substantialiter perfectibile, natura scilicet ereata.In alia vero compositione ex natura adaequale suppostata persona Verbi,& ex persona Patris nullum interuenit extremum substan- implicat Deum venire in eompositionem aeei denis talem per modum extremi accidentalis . concedo; per modum extremi non pessicientis substantialiter naturam, desectu substantialis perfectibilitatis
ipsius naturae,nego: nam sicut non implicat, ex 2. 'tem ut Deus uniatur corpori ut motor tantum corporis; quo casu non componeret unum substantiale eum corpore assumpto, uti neque cum illo cominponit angelus assumens ita nec implicabit . uniri Cum natura, non componere unum substantiale
eum illa defectu substantialis perfectibilitatis ipsus naturae Ad et tali unione diceretur Pater, aut q. Spiritus .incarnatus denominatiuu&in quale con
Dicns rideo non potest natura humana una persona diuina adaequar suppositata substantialiter suppositari ab alia , quia facta subitantialiter Deus, non potest denuo per alias personas diuinas fieri substantialiter Deus. Ergo nec persona diuina una humanitate factus substantialiter homo,poterit alia humanitato assiimpta iterum fieri substantialiter homo. Nego ea uialcm idco enim naturahuriana facta persona diuina Deus. non potest alia persona diuina seri Deus,quia per primam facta est adaequatὸ subsitens; nec per unionem eum alia personalit aliud extremum substantialiter perfectibi-mae, excultis extremi persectibilitate, personae di--eitων ho uiuae persectivitate resultare queat substantialis εμ . eoinpositio, ex qua oriri possit noua denominatio' ' se substantialis te natura assumpta vel in persona asi
sumente. At vero una Persona diuina, etsi una humanitate fiat substantialiter homo, tamen unione cum alii humanitate ob substantialem persectibilitatem assumptae , facere potest nouum compositum substantiale, ex quo rcsultet noua denomina
tio substantialis m-inis in eadem Persona,absque vili mutatione sui, soli substantiali mutatione assumptae; scilicet ad nouam substantialem denominationem sussiet noua compositio substantialis eum alia natura assumpti substantialiter pers ctibili. Obtiete s. humanitas adaequale suppositata hypostat Filij potest aliquo modo uniri cum hypoli si Patris, aut Spiritus S ut constat de Angelo, qui
uniri potcst eum eoi pore assurripto completo , ut motor illius; Deus unire posset duas naturas integras,etiamsi illi non componerem unum tertium substantiale. At nunc secunda unio cum Patre vel Spiritu S. non esset accidentalis; I. quia implicat, Deum venire in compolitionem accidentalem cum creatura a tali unione Pater, aut Spiritus S diceretur incarnatus concreta naturae humanae in rectodi substantialiter praedicarentur de Patre, aut Spiritu S.& vice versi,concreta Patris, Spiritus S.de tali natura in concretosumpi ex qua praeditaeolligitur contra Ninorium substantisis uni inter H-lium Dei&naturam humanam; . eodem modo Pater,aut Spi litus S esset intime unitus Malligatus humanitati,sicut est Filius.Igitur,talis uni fo-
tu nunc Verbum. nego: scilicet eo modo denominaretur Pater incarnatus,seu humanatiis, quo quis
denominatur vehitus a veste , aceidentaliter libieoniuncta,&angelus corporeus corpore sibi aecidentaliter unito Ad 3 nego tali casu concreta humanitatis in rectoin substantialiter praeditati de Patre, aut Spiritu S. sed solum denominatiue u itὸζ non enim cx quacumque praedicatione colligimus,Filium Dei constituere num per se inra ticinespcrsonae cum natur. humana, scd ex praedicatione substantiali, stimetin , quo modo Filius Dei praedicatur de hoc homine,&hic hoinode Filio Dei; non ex praedicatione denominatiua manar is quomodo eo casu Pater Spiritus S. dies tentur incarnati, humanati,non homo, caro. Ad . nego, tali unione Patrem , aut Spiritum L
fore unitum eum eadem dependentii humanitatis ad se,cum qua est unitum verbum, di consequen 'tercum eadenxalligatione. Nam Verbum est alligatum humanitati ut terminus perficiens comis plens illam substantialiter in esse Pater,aut Spiritus S esset eo eas alligatus humanitati ut terminus cum ea intime nuus . non ut illam substanti liter perficiens& complens inesse,cum iam supponeretur vltimo substantialiter ompleta unione cum Verbo,sed ad instar, quo angelus esset intimὸ unitus e pori assumpto. Objcitiis sublata eo easu ab humanitatevnio tot ne cum Filio,manente tantum unione cum Patre, Obi uis talis humanitas maneret substantialiter unita cum Patre: eigo ante talem sublationem unionis eum Filio, uni eum Patre erat substantialisci quia eum non possit exaceidentali fieri substantialis, absque intrinseca mutatione sui, soli extrinseca sublatio . . ne alterius unionis . cincomitanter sibi coniunetae, debuit ex se ante sublationem talis unionis esse substantialis Anteced. proia sublatione unionis eum Filio, humanitas non desineret esse,sed pers ueraret in suo esse vi lius mouis eum Patre Ligiatur talis unio cum Patre necessario foret substantialisci eum non possit humanitas perseuerare in suo esse, nisi substantialiter completa. M'. I. tali tot unio foret accidentalis, vel substantialis iuxta sa Iut
pacitatem extremi, quod ni turrita quod unitur, ' retr
aliunde supponatur substantialiter eompletum, talisvmo diceretur accidentalis, quia non inuenirci P. ι-
ret substantialis,adeoque idonea ad componendum i in extremo, quod uniret, capacitatem ad illud ut unum substantiale.3 cim posset humanitas adaequa stantialiter perficiendum: sicut noua actio adueniuste suppolit .ua hypostasi Filii , aliquo modo uniri l effectui adaequatὸ conseruato alii actione, vel ex eo hypostas Patris. ut Spiritus S unione accidentali; cum implicet subitantialis, qui nullum extremum substantialiter persciatur.Vnio enim dicitur substantialis potissimum ab extremis substantialiter perseientibus: undectiam Angelus eorpus asse sumptum sint extrema substantialia . quia tamen non sese perficiunt substantialiter no dicitur unio, uitet illa subitantialis, sed accidental Α I. prob.
tantum non dicoretur substantialis, quia inueniret in effectu alia actionem adaesuate illum conseruantem.Caeterum,cessante tantum prima actioi e , eadem 1 actio,quae antea dicebatur accidcntalis, i uariata in se di euretur substantialis. Resp. a. me to .lius: talis unici foret intrinscce, sui natura ieci vi. dentalis nec fieri posset substantialis , sola subla δ εφην M.tione alterius unionis substantialiter et ficien