R.P. Francisci Amici Consentini e Societate Iesu ... Cursus theologicus iuxta methodum, quâ in scholis Societatis Iesu vbique praelegitur annis quaternis, S. Thomae ordini respondentem, in octo tomos partitus, adduntur primùm tractatus De iubileo, sa

발행: 1650년

분량: 416페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

θ verior.

Adae,

vel specie intelligibili ad huiusmodi acius piodi incendos Sicut quia intellectus angeli non solum continet genericam rationem tmesiectionis , sed etiam specificam expressionem propriae substantiae non cgc pecie, vel concursu obieci tuo ex parte propriae substantiae, ad producendum acaeum expressuum piopris substantiae, vi 2. tom. distut .9.sct. a. Porro exiesperi ad ecnoricam tantum rationem actus, nequit cognosti spectrica ratio ciuiadem eum non pollit respectus ad plus cogno-T Rett negat,animam Christi ex comprehensione alicuius , vel omnium causarum naturalium cognoscere vllam infinitatem effectuum, vel specie, vel numero di itinctorum. Quae Verior est,&sequitur ex nostris principijs. Fundam etiam cognitio abstracti uerepraesentans infinita. debet esse infinita: debet enim singula distincteri dearticulae te secundum propriam uniuscuiusque naturam exprimere: numquodque obiectum ut specie , vel numero distinctum ab altoc atque aded si sustinfinita, debet in se exprimere naturas specificas , vel scendum ducere, quam ipse respiciat Dergo si ipse numerieas infinitas: alioqui stantum repraesenta non respicit specisitam rationem actus, quaec o retilla sub aliqua communi rationri non repraesen riecto proxime desumitur, sed genericam tum taxattaret illa ut infinita:&consequenter non esset ca rationem intellectionis, non poterit clognitus dusus, de quo disputo scilicet, an possit cognitio finita ciere incognitionem specificae,sed eneri caedumtarepraesentare obiecta infinita . ut infinita sunt, distincte&dearticulaia. Ex his patet ad rationem dubit. Ad primam primae. Resp. tentiam Obedientialem bifariam eonsiderari posses uno modo , prout sormaliter inuoluit extrinsecam coniunctionem cum omnipotenti1 Dei, cui tanquam causae principali immediate subditur ad omne id, quod contradictionem non inuoluit. Alio modo, secundum intrinse- eam virtutem , secundum quam ante ullam coniunctionem eum omnipotentia Dei prasupponitur idonea ut Missiit eum Deci coniungi ad quoscumque effectus producendos. Primo modo, nego potentiam obedientialem creatur comprehendi

posse ab anima Christi, quia visieci uoluit ipsam

omnipotentiam Dei in operando infinitam. Secundo inodo, concedo illam ab anima Christi comprehendi, nego, ex huiusmodi eoprehensione cognosti infinitos effectus, ad quos creatura eleuata per omnipotentiam Dei per suam intrinsecam virtutem concurrere potest: quia haec virtus obed creaturaeno n est per se ab intrinseeo ordinata ad F Gus,ad quos eleuata concurrere potest ergo non potest ut cognita dueere in cognitionem illorum: nam ea tantum virtus ut cognita dueere potest incognitionem uterius, quae ex se dieit intrinsecum ordinem ad illud;eum nequeat cognita in se ducere incognitionem alterius, nisi per respectu in quem

Hi ne deducitur discrimen inter intellectum de speciem. Cur etiamsi peties iit partialis causa si actus, ex comprehensione tamen plius cognosca Uis Itur specifica, atque adeo etiam geneti ea ad spe n 2

ciheam essentialiter praesupposita ratio accus, non autem ex comprehensione intellectus cognosse tur specifica, sed tantii in generi ea ratio actus quia

nimirum species iacit proximum respectum ad specificam rationem actus, qui cognitus immedia te ducit in speeificam rationem actus, consequenter etiam ad genericam rationem eiusdem, in specifici essentialiter priesuppositam. Intellectus autem solum dicit respectum ad genericam rationem intellectionis , qui cognitus non poeci ducere, nisi ad genericam rationem eiurum. Neque in ipsa ratione generi ea intellectionis potest saltem mediate de consequenter cognosci specifica ratio eiusdem , quia in ratione generica non continetii determinate specifica , sicut in specifica continetur determinate ratio ge

nerica .

Ex hoc diserimine sequitur hoe aliud , quod εο

nequeat dari species repraesentativa infinitorum obiectorum, productiva tufinitorum actuum, se ut dari potest intellectus productivus infinitarum inteliactionum: qui eum intellectus imme-

naturam, nisi adbummum confiiseis in communi, nempe posse huiusmodi virtutem ercaturae per exintrinseeum imperium Dei coniungi eum virtute diis urtia, Eccum ea cooperari quicquid contradictionem non inuoluit. AD a disting. minor continetur in intellectu creato ordo proximus, formalis ad inlinitosa crus specie diuersos, nego; remotus & materialis conced .Etenim accus specifici ratione, qua est repraesentatio & expressio talis, aut talis obiecti,

proxime est a specie intelligibili seu ab obiecto

ipso non ab intellectu, a quo tantum est ex generita ratione intellectionis, qua indivisibiliter concurrit ad omnes actus specie diuersos. Alioqui si intellectus contineret rationem etiam specincam talis expressionis obiecti, non indigeret obiec o, De Dicarnatim Tomin radiate non ordinetur ad pecificas rationes actuum dicit ad illud, in quo respectu terminatiue cogno sed tantum ad genericam ranonem intellectionis, scitur res ipsa respecta:Antee.prob. virtus,per quam nulla ex infinitate actuum, quos eum infinitis spe-ereatura obedit Deo in e currendo cum illo ad eicbus successive producere potest , derivatur ad effectus supra naturam, reipsa non distinguitur ab ipsum infinitudo sicut ex infinitate actuum quos i ipsi virtuve innata creaturae,ut ex Ieq. rom.indist de producere posset species, derivaretur ad speciem tanta a 'munt a obed Nulla autem virtus innata creature po infinitudo scilicet generica ratis intellectionis non tia..... iotest habere intrinseeum ordinem adestectus supra ' est diuersa sed eadem in infinitis actibus, in qui flavorum naturam clim sit specificata tantum per ordinem laus diuersitas tantum sumitur penes specilicas 'κ ad effectus naturales sibi commcnsos eva'uo nul- .numericas rationes neutra autem ratio, ne i la est speeificatio,nullus potest ad illud esse intrin que specifica, neque numerica formaliter est ab I. .ιι. secus ordo. Ergo ex comprehensione talis virtutis intellectu. Dctam. non sequitur cognitio illorum effectuum supra An 3 neg.minor quia elim ad speciem consti tuendam non quaecumque disterentia susticiat, Mi mi

sed requiratur notabilis eumque inter totam collectionem ausarum naturalium, estectus naturaliter ab ipsis producibiles non possit esse finita, distantia entitativa, non possunt in tota collectione causarum naturalium contineri infiniti effectus speeie diuers.Minor prob.cum virtus cuiusque caulae naturalis sit limitata , innesque causae naturales collective sumptae sint finitae, non poterunt virtute eontiuere infinitos effectus specie diuersos. AD I secundae neg. conseq. quia cum indiuidua uatio effectus sita concursu caulae t. no potest cogno sci in ipsa virtute causae r. cum nihil possit in virtute aliqua cognosci, quod in illa non cotineatur.Nac

gnosci aliquid in virtute alterius cst cognosci per habitudinem, quam talis virtus habet illud eau R. sandi.

212쪽

sandi. Ergo si indiuiduatio efffectus non causatur ad ionis. Re . neg. consequent nam ad propriam Raaia virtute causae 2 non poterit in illa cosnosci A. substantiam cognostendam intellectus est deter ἀψι --ἰ

instant hane indiuiduationem cognoici in ausa a. ut coniuncta cum primi, cum qua petit coniungi. Sed contra: en hoc tantum sequinir cognosci ordinem caulaeo ad prunam.non Ordinem causae et ad hunc vel illum numeroreffectum: quia cum hie numero effectus adaequat proueniat a concursu causae .&eaustri non petat coniungi eum prinia ad hunc nuinero deiceminatum concursum, sed ad aliquem vage&in cominu ni,nbn potetit ex ordine coniunctionis causae 2.cum prinia cognosci

hie determinatus numero effectus, sed ad summum ad aliquem vage. DIC Es Cognosci hunc numero effectum in ipso eoncursu causae a. ut inuoluit etiam concumsum causae I. Sed contra I hoc non est, illum cognoscere in virtute causae secundae , sed in iplo concursu causae primae a licet in hoc indiuiduo concursu causae i. cognoscatur hie numero ense cetus , haud tamen cognosci possunt infinitialij, quos eadem causari coniuncta eum prima per alios numero concursus producere potest: quia in hoc numero cocursu non coaeiactur,nisi hic numero effectus,quia non cotinetur in illo ut in virtute ordinata ad plures effectus, sed ut in actione essentialiter determinata ad unum numero terminum. Nec diei potest, infinitos numero triectus ab anum Christi cognosti in ipsa virtute causae . coniuncta cum causa 2 concurrentis eum illa iuxta exigentiam ipsius tum quia virtus causae . non ininatus ex se, cum ut adaequata proprietas intellectiua atqueade adaequale expressiua ipsius: nam de ratione intellectus eli assimilare&exprimere; consequenter de ratione intellcctus , ut adaequata proprietas substantiae intellec1ricu est illam ad quate exprimere, absque ullo concursu obiectivo propriael abstantiae,ut uomiss=.9.MI. Idem velo intellectus non est adaequata proprietas suae cogniationi atque adeo ad illam exprimendam eget o lectiva dcterminatione ipsiusmet eognitionis , vel speciei,munus ipsius obiectivi concursus supplem

An per scientiam infusem anima chrim

cognoscat serium Trinitatis '

RAtio dubit mysterium Trinitatis non potest M.

euidenter cognosci, nili in seipso, cuin nullus' δενι-- est eaus ad extra hoc mutetium euidenter manis stet;cognitio autem Tritalistis in seipsa, est sola e

gnitio beataci nequit igitur infusa scientia e gnosci.

πη-6.Hassum d . s. cap. I. Probat --qu.3. , --r: Pro 'herm 2. - . 23 qu. a. Devavi unus trinus non potest extra cognitionem beatam cognosci,nis cognitione obseura fidei Christus non habit de hoe mysterio fidem; ergo non potuit illud scientia insuli cognoscere. Maior prob. talis cognitio comprehenditur ab anima Christi: Tum quia nuda non esset intuitiua,nam haec est visio beata, nec a est in ausari exigentia , per quam potius petat

coniunctionem vii tutis causae I ad hunc potius numero concursum in iram ad alium, cum tota determinatio huius indiuidualis eoncursui pendeat a voluntate divi Q. AD 2 neg. conseq. nam ut anima Christi comprehendat virtutem reflexivam, quam quiuis intel- Iectus creatus habe: d infinitavreflexiones eliciendas, non est necesscivi eas distincte dearticulate cognoscat,sed satis est, si tantiim in comuni sub ratione reflexae cognitionis ut se, eas cognoscat, quia neque virtus haec reflexiva,intellectus respicit cognitiones reflexas, quas elicere potest, secundum itimas rationes specificas, aut numericas. sed tantum secundum genericam rationem cognitionis reflexae vise ut dictum de aliis directis Ratior intellectus non est se solo adaquatum, proximum prineipium eliciendi eognitionem reflexam stractiva,quia haee supponit intuitiuam.

Primus Mori in Astharis. . . Ad quaest. di quod Laa. M.7 mcl.2. assere f.posse animam Christi hιbe seιιι.re euidentem cognitionem abstractivam de qui duate diuinae essentiae: haee enim non implican cuni non implicet species, qua abstractiuὸ repraesentet quidditatem Dei:haee autem eum sit cognitio quid-ditativa, exprimit Deum secundum omnes pel&ctiones absolutas, relativas. Secundus Capreati, atav. 13. qu.- αrt.yad 3 π. m. Med. -.dce assirmantium nimam Christi cognoscere Trinitatis mysterium per reuelationem euidentem in attestante: potest enim Deus insu dere animae Christi hune eoneeptum: Deus est re natis unas,& simul notitiam, qua evideter cogno-

sed proximum prineipium illius est ipsa eognitio incat,Deum esse, qui illam infundit: hoe cnim

directa, quae per modum obiecti proxime determinat intellectum ad reflexam cognitionem sui. Nisi enim intellectus per modum obiecti proxime determinaretur a cognitione directa, non posset reflexam eoghitionem elicere eum ex se sit indifferem&indeterminatus undenis accedat haec,vAilla d terminata cognitio directa, quae ipsum determinet ad hane potitis, quam ad aliam cognitionem reflexam eliciendam, semper manebit ex se indetermi-

do intellectus humanus Christi redditur certus de mysterio Trinitatis, non per eognitionem Trinitatis in se, sed per euid tiam in attestante, quaeuia denter cognoscit, Deum esse, qui loquitur a quaeum non possit fallere,aut falli, euidenter colligit. verum esse, quod loquitur. Quae cognitho: quia non nitim testimonio diuino credit . sed eci. gnito, non est fidei sed scientia quae dicitur euia dens in attςstante quia solum habet euidentiam

Tertius Tu melcia. quaest. I .are. Lcmst. 2. comes irrentis, animam Christi scientia infusa euidea-Tertinatus non secus ac ad hune potius in specie actum, me attestantis, seu ori uentis . non obiecti atquam ad alium, lonee determinetur ab hae .vel ab Ptestati. illa fleete intelligibili cum non minus egeat obiectiva determinatione ad cognoscendam suam e gnitione quam quodcumque aliud obiectum. Dicns r Ad chelendam cognitionem suae propriae substantiae, non eget intellectusereatus obie- . lilia determinationRcum possit ex se absque intem media specie, vel obiectivo concursui plius substantiae illam elicerer ergo neque eget obiectiva determinatione ad eliciendam cognitionem suae eogniter cognoscere diuinarum personarum Trani aquantum ad ausit, in effectibus supernat gratis,

charitatis,& visionis beatae: omnes enim effectus supernat.ad Deum tendunt, ut est unus&trinus quia sunt eiusdem ordinis cum illo: non aute in quantum

ad Umdst,quia nequit Deus qiiidditatui cognosti, nisi in seipso.

Dico

213쪽

I. Motis.

Die 1. Probabile est, animam Christi scientia insusa euidenter e uidentia abstractiva cognoscere mysterium Trinitatis, quia si haec notitia pos-sbilis ellextra visionem beatam , debita est animae Christi vi viatrici alioquin ut viatrix excederetur a reliquis viatoribus, qui illam habent per i dem infusam.Tota disse ultas est de modo. DIco . Non cognoscit anima Christi mysterium Trinitatis per speciem propriam abstractive

repraesentantem Ouidditatem iptius Fundament.

vi I. romisi'. io.tatis species neeessaria, foret infinita . quia deberet instima exprimere quid ditatem Dei,quae est infinita.Nee est eadem ratio de cognitioneLatisca clare exprimente essentiam diuinam infinitam e nam illas non exprimit in se ipsa vitexprimeret talis species abstractiva sed est pura tendentia vitalis ad obiectum in seipso existens, ut I. DICO, 3. Impli eat, animam Christi cognoscere Niysterium Trinitatis per euidentiam in attestante. Fundamentum implicite uidentia in attestante cum visione beata eiusdem obiecti i sed anima Christi eognoscit mylterium Trinitatis per visionem beatam,/sego et Maior probatur. repugnat, intellectum pre re nouum assensum obiecto sub eodem moti voacaequale cognito ; sed intellectus

humanus Christi per scientiam beatam non solum cognoscit mysterium Trinitatis ut est in se,

sed ut exercite attestatum in Deo r ergo non po test eodem assentiri ut signat attestato ab eodem Maior constat ex natura potentiae intellecti-uae, quae quia vitalis est , non potest ad obiectum moueri , nisi ab ipso Armaliter mota: non potest autem ab obiecto sormaliter, overi, si illud supponatur sub eodem motivo adaequat cognitum. Sieut nee potest voluntas formaliter moueria fine totaliter assecuto, vel a medio, in quo nulla apparet utilitas ad finem. Nec possunt hae v tentiae a Deo emi, quia eum sint vitales debent ipsae me ab intrinseco sese mouere Minor probatur, visio beata est persectissima locutio Dei eum

creatuta, qua non modo seipsum .is creaturas in ipso, sed etiam beato manifestat suum conceptum

di cognitionem, quam habet de semetipso decreaturis,quas illi per eandem visionem manifestat: beatus enim per visionem beatiscam non modo videt Deum ieeundum se, di creaturas in ipso viso manifestatas , sed etiam videt Deum N creaturas ut cognstas a Deo. ergo vitio beata non solum est assensiis in obiectum visum in se, sed etiam ut cognitum, manifestatum a Deo , a proinde texercite attestatum ab eodem. Sicut cognitio, quam format anselus audiens de veritate sibi manifestata ab angelo loquente,non solum est assensus de veritate maniscitata in se, sed etiam de eadem ut cogniti& exercite attestata ab eodem angelo loquente: ergo non solii mralis assensus habet rationem visionis, prout est ad obiectum secundum se, sed etiam euidentis notitiae in attestante, prout est cognitum& manifestatum a loquente. Ergo implicat, eirca idem obiectum sub eodem moti uo Ghoritatis loquentis, intellectum moueri ad novum assensum praebendum Consequentia probaturiassensus, quo anima Christi assentiretur mysterio Trinitatis a Deo reuelato, niteretur eodem mΟ-tiuosormali Dei evidenter attestantis, quo nititur vlli beata,eum hoc tantum discrimine, qudd visio beata non solum nititur Deo euidente attestant sed etiam Deo in seipso viso Unde non solum est euidens notitia rei in attestante, sed etiam euidenseognitio obiecti in seipso. Caeteriim ratio haec no-

Incarnatione Tonraim.

stra procedit posito quod Deus eum beati sica manifestatione mysterij Trinitatis , simul etiam manifestaret suam cognitionem, quam de eodem mysterio habet:vti desecto se manifestat Beatis &a fortiori animae Christii Alioqui si tantum beatomanisest rei suam essentiam . non manifestando illi simul

suam notitiam, quam de eadem sua essentia habet. posset eumdem beatum mouere ad eandem esse tiam diuinam cognoscendat in attestantes quia tune motiuum cognoscendi csse diuersum nempe authoritas Dei clare, sed abstractive loquentis, ut

Dico . Falsum est,animam Christi per quemcumque effectum supernat euidenter cognoscere

diuinarum personarum Trinitatem, quia non om Fu

nis effectus supernatur respicit Deum et trinum. Neque supernatur effectiis consistit in eo , quod Deum respiciat ut trinum,sed quod sit aliqua participatio esse, vel operationis Dei secundum absolutam perfectionem ipsius.

Dic s. Anima Christi per aliquem effectum l.

supernaturalem ducitur in euidentemo itiam ab ris stractivam s.Trinitatis. Porro cffectus hie triplex est, assensus fidei supernaturalis hominum viatorum de hoe mysterio,visio beatifica,&,vio hypoli. At anima Christi per seientiam infusam euidenter&intuitiue eognoscit omnes assinsus fidei supernis viatorum,gloriosim vilionesti omnium beatorum.& vnionem hypost suae huinani laxis ad Verbum: eigo per intuitiua cognitionem horum effectuum ducitur in euidentem notitiam Trinitatis. Maior σε.

prob. I. de assensu fidei supernat viatoris de hoc mysterio Trinitatis cognoscit euidenter anima Christi,non posse actum fidei supernat esse salsum, utpote productum ab habitu fidei vel auxilio aequi-

ualenti,quod ad falsum inclinare non potest ut 4-to ergo eo intuitiue cognito, euidenter cognoscit,

obiectum talis asse ossis non posseesse salsum. Igitur ex assensu supernat fideleuiuscumque Viatoris de hoc mysterio euidenter ducitur in abstractivam notitiam eiuslem mysterij. Dicus et Haec notitia redueitur ad euidentiam s. in attestantes, quam de facto Christo negamus. Disu. Resp. neg. assumpi non enim Christus assentitur Remmysterio Trinitatis propter authoritatem Dei cui- denter attestantisci sed immediatὰ assentitur in ipsum actum siles viatoris, ut infallibiliter verum cir- ea tale obiectum . ex eo quod ille est ab habitu supernat .fidei,vel ab auxilio illi aequi ualente.quod ad falsum inclinare non potest. Quod motiuium est

sormaliter diuersum amotiuo diuinae attestationis; proinde nouam afferens cogi scibilitatem obieeti, ratione euius potest anima Christi moueri ad nouum assensum praebendum a priori diuersum. r. IVob de visione beata taee est brmalis ex ιε. pressio P . non solum naturae diuinae , sed etiam personarum ergo qui illam intuitiue comprehendit, non solum dueitur in abstractivam cognitionem naturae,sed etiam personarum cum non minus illa dicat transcendentalem ordinem ad personas, quam ad naturam et ergo si ex intrinseco ordine ad naturam abstractive eognoscitur natura etiam

ex intrinseco ordine ad personas cognosci debent

abstractiue personae.Confirm. lio ex intuit tua c. οὐ m. gnitione actus non veniamus in intuitiuam cognitionem obiecti, venimus tamen in abstracti-uam cognitionem illi iis repugnat quippe intueri

transcendentalem ordinem rei & saltem abstracti-ue non cognosci terminum, ad quem resipia ordinatur. QDic Ec ergo etiam beatus videns cognitionem . .

214쪽

Dei de suturis liberis,abstractive etiam videbit suis

tura libera.R p.Nego conseq. nam cogniti Dei, ut eius volitio, habet se tantum connotatiue ad sutura libera, nee potest esse ratio videndi ipsum eo- notatum i scilieet connitio Dei , ut terminata ad creaturas ut futdras, nihil habet in se, quod non habeat, ut terminata ad easdem ut possibiles quia in ratione cognoscendi futura, nihil accipit ab obiectis futuris: ergo ex vi terminationis ad creaturas ut futuras, nihil potest beatus de nouo eognoscere

trinseco respectu, quem persona Filii habet ad Pa. trem&Spiritum S alioquiri ius Dei non esse tim.

mediate incarnatus,vitalis persona Filii Dei est,se eundum adaequatam suam persensitatem : nam vetatis persona Fili Dei est, adaequata sua personalitate adaequale constituitur utroque respectu, sor, mali ad Patrem, Dradicali ad Spiritum s. Sequela

patet inam filius Dei sormaliter est inearnatus per terminationem hypost unionis humanitatis ad serergo si talem unionem non terminaret immediate in diuinaeognitione, quod non cognoscat in ea l omni ratione.qua adaequald constituitur in ratione dem, ut tei minata ad ealdem ut possibiles atquod personae filii Dei non essu immediate inearnatus tantum se habet ut con notans aliud , nullo pacto ua adaequata personalitate,qua persona filii Dei est.

Conrirm. I. Ex vi perfectcontinet cinnotatum,proinde nequit esse ratio e gnoscendi connotatu: visio autem creata diuinae essentiae non se habet mere connotatili respectu ensentiae diuinae. sed expressiue, quo eum sit expressa perrectae comprehensionis unius eorrelativi, abstractiuὸ cognoseitur aherum correlativum omnita rationc qua formaliter teris

minat ordinem eorrelativi ad se. Ergo si filius Dei.

ab illa, medio lumine gloriae, ut tacie intelligibili utroque respectu,&sol mali ad Patrem is radieali diuinae essentiaeiproinde potest esse ratio abstracti l ad Spiritum S. maliter terminat unionem hyoo- staticam, ex vi persectae eomprehensonis abstracti-

ue eognoscendi illam: cum dicat transcendentalem ordinem ad illam . quem non dicit diuina cognitio

aut volitio ad ereaturas suturas.

Maior difficultas est de unione hypostat an exeomprchensione ipsius abstractiu leognoscatur diuinarum Personarum trinitas.Nega Suare δε .u-

.. 'χι ω,&aliscum ipso Fundam.exerinitione unionis hypostaticae per se tantum eognoscitur,esse in Deo sea in Di aliquam subsistentiam incommunicabilem , quae possit talem unionem ad se termitiare. Caeterum qualis illast, absolutane, an relatiua , vi huius cognitionis sciri non potest. Assirmant verb/lii, inter quos Carahn de Lugo

abs'. re M. 3. Qua sint probabibo in Maecenim unio hypost.ex intrinseca& specifica ratione respi-t ' 'tis', cit nanc personam Fili Dei omni ratione, qua adae

e eMσm sona in ratione talis personae adaequale constituitur per filiationem, quae non solum est formalis respectis ad Patrem, sed etiam radiealis ad Spiritium S.ergo haee nio adaequale terminata ad personam Fi-

iij respicit illam etiam secundum radicalem orditiem ad Spiritum S. Igitur qui perfectheomprehendit hane unionem, abstractive ognoscit pers nam Filii, etiam seeundum radicalem respectum ad Spiti tum S. nam notitia presect comprehensivaud cognosci debet uterque respectus quo persona filii adaequatὰ eonstituitur in sua personalitate. Anteced prob propterea ex vi perfectae comprehensionis ereMurae debet abstractiuὸeognosci Deus ut

creator Omnipotens, non autem ut immensus, trinus;quia, ereatorvi omnipotens , non ut immensus& trinus Armaliter terminat actionεere aistiuam a possibi is est unio,quae immediatὸ termi Ga .Lnetur ad personam filii secundum sermalem dumis taxat respectum ad Patrem , e non radicalem ad Spiritum S.ergo ad plus aliquid de persona filii eo-gnoscendum ducit unio, quae immediaia terminatur ad personam filii utroque respectu, quam quae

ad eandem terminaretur uno tantum sed quae

immediate terminaretur ad per nam fili s quatὸ eonstituitur in ratione personae:sed haec per lium secundum sejecium sermalem ad Patrem. duceret ad eognoscendum in persona filii solum

resperium formalem ad Patrem Dergo quae immo diate terminatur ad utrumque respecium , dueet intellectum ad eognostendum utrumque respe-αum in persona Fili Dei. or conseq.esistat:nam unio est medium eognostendi terminum s militer per respectum, ordinem, quem habet ad illum erisgo quo ordo ipsius unionis respieit plures rationes termini,eo vnio ipsa est medium cognoscendi plu-

distinete exprimit quicquid in reipsa est resim gi l res rationes in termino. Posterior prodi sutraquetur in hae speeifica unione hypostatiea, sit intrin unio esset formxle medium cognoscendi easdemseeus ordo ad personam Filij, etiam secundum ra rationes intermino , una non differret secundum

dicalem respectum ad Spiritum s. qui perfecte ii ' suum intrinsecum esse ab aIia: eum non per aliud

lam comprehendit , distincte cognostere debet hunc ordinem , quem habet ad duplicem respectum personalem vitriue diuersum. Prior consequent patet, nam si haec unio adaequale respieit hane personam ut constitutam per hane Filiationem includentem duplicem respectum , formalam ad Patrem & radicalem ad Spiritum S debet ad utrumque respectum intrinsecum ordinem dicere.Minorem suppono ex crom. Asb. I9.fict.2. s. σαώθ.a . EZ3. quia licet nee proxima virtus producendi Spirituma nee formalis origo,aut formalis relatio ad illum, ingrediatur personalem constitutionem Filii, horum tamen omnium exigentia,

quae simul est radiealis respecius ad Spiritum S intrat personalem mstitutionem Filij.Naper hanc formalem exigentiam Ee radiealem respectum ad Spiritum Rhaee filiatio diuina diseri minaretur a filiatione,quae sutura esset ex hypothes, quod Spiritus S. non procederet a Filio.Maior prob. haec unio

hypost .perserae terminatura personam iiij, qua persona Filii est ergo omni ratione, qua adaequale constituitur in ratione personae Filii &omni in-vnio si formale medium cognoscendi terminum, quam suo intrinseco ordine ad illum; nec per aliud in suo esse nio eonstituatur,quam intrinseco omdine ad terminum eum ipsius essentia stactualis

ordo ad terminum.

Deducitur . non Alum ex persec eompre- ν hensione unionis hypostaticae ad persenam filii a stractio cognosci personas Patris Spiritus S. sed ex perfecta comprehensione unionis hypost ticae terminatae ad quamcumque personam ex tribus diuinis abstractive cognosci resiquas cum quaelibet persona diuina onstituatur per subsistentiam adaequat distin inm a reliquis duabus: Leonsequenter uni hypostatiea, adaequatὸ ad illam terminata . necessariis dueet perfecte in seipsi

eomprehensa ad abstractivam notritam reliquarum personarum Deum quaelibet persona diuina dicat respectum vel formalem , vel radicalem ad reliquas duas personas. ι ossibilis est,nio ad Verbum ex cuius perse 73.cta compi ehensione non cognoscatur persona Ui- ωρο- .ritus S. non tamen possibilis est,nio ad personam Verbi,

215쪽

Di pax Dbsidientia infus anima Chrim Sectis L 19

Verbi,ex cuius persecta omprehensone abstracti-ue non cognoscatur persona Patris, quia possibilis est unio hypost quae immediate respiciat personalitatem Verbi secundit formalem respectum ad Hircin,&non radicalem ad Spiritum S uni autem non potest esse, ut in se cognita, medium cognoscendi id , quod ipsa intrinsece non respicit, cum non per aliud sit medium cognoscendi terminum, quam iturinseco respectu, quem habet ad il- ω se lum. Et quia radicalis respectiis ad Spiritum S in persona Verbi cssentialiter praesupponit formalem respectum ad Patrem, in eoque essentialiter fundatur.' ergo implicat uni hypostatica, quae tantii mterminetur ad radicatein respectum erga Spiri- turn S. non ad formalem erga Patrem clim nil aliud sit hie radicalis respectus iij ad Spiritum S. quam ipsa filiatio, exigens virtutem producendi Spiritum S. Eadem ratio est de persona Patris, quae etiam in se. i personalitate adaequa te constituitur formali respectu ad filium,&radicali ad Spiritum S. . Non est possibilis uni hypost terminata ad personam Spiritus S. quae perfectu coinprehensa non ducat in abstractiuam notitiam omnium diuinarum personarum. Ratio personalitas Spiritus S indivis biliter proeedita persona Patris Ti- Iij ergo omni ratione dicit sormalem respectum producti ad Patrem allium producentes con-kquenter implicat unio,quae hypostatice terminetur ad personam Spiritus S. in se comprehensa non ducat in abstractivam notitiam ipsius pers nae Spiritus S.& simul etiam Patris&Fiiij, quos personalitas Spiritus S intrinsece 4 indiuisibiliter re

spiciti

Ad sunt amentum Suare . Nego, ex persecta notitia comprehensiva unionis hypostat tantum cognosci subsistentiam in communi. Nam cum vi persectae comprehensonis distinc te cognoscatur respectus, quem unio habet ad personam diuinam, quatenus illius sorinalis terminus est; cumque nequeat distincte cognosci respectus, nisi abstractive Ditem cognoscatur ratio formalis termini non poterit commehensiue cognosci unio , non cogniti abstractive saltem subsistentia, formali ratione qua est sermalis terminus ipsius; ae proinde si est formalis terminus ipsius ut relativa ut perfecte distincta a reliquis diuinis personis, vi se debet vi persectae comprehensionis unionis cognosci cum non aliter debeat vi persectae comprehensionis unionis ognosci.quam secundum quod re ipsa est sor- malis terminus unionis. Confirmatur , possibilis est,nio, quae immediatctantum terminetur ad naturam divinain secundum subsistentiam absolutam, quam in natura diuina Suare admittit. Sed talis unio differret ab unione, quae de facto terminatur ad personam iiij : non posset autem talisvnio cognosci ut diuersa ab hacili vi omprehensonis ipsius non cognosceretur subsistentia sol mali ratione, qua reipsa terminaret,sed solum ratione eommuni subsistentiae. Quδ1s non cognosceretur

ut diuersa, non comprehenderetur: nam cognitio comprehensiva exprimit rem secundum ultimam disserentiam , qua discriminatur caeteris rebus. Quod autem non posset talis unio cognosti vidi versa, sevi comprehensionis ipsius non cognosceretur,nisi subsistentia incommuni,prob. ta diuersi tas unionis est penes terminum, quem respicit: igitur si nihil diuersum cognoscatur in termino unius, quod non cognoscatur intermino alterius, quidem terminus esset aliqua subsilentia incommuni, nulla diuersitas cognosceretur in una, quae non in altera. De Incarnatione Tomio VI. Diclls Hane diuersitatem cognosci in ipso re di . spectu intrinseco, qui minios. t diuersus a respectu Dim. alterius, non autem intermino. Sed contra impii Es.cat, adaequatc penetrari intrinsecum ruspectum unius, ut diuersum ab intrinseco respectu alterius.& non aliquid diuersum cognosci in ipsis terminis isormaliter terminantibus cum tota diuersitas respectus sit ab ipsa diuertitate termini sol maliter specificantis. Contra videtur sentire se relicu Dpart quast me. II. arta ubi negat. animam Christi scientia insu, icognoscere diutinam essentia in sed illam tantum

cognoscere scientia beata.Uerii in Sioctor cum C - .Hom.

ret est aedis explicandus est, ut solam ibi neget, selen e pMoi rtia infusa cognosci diuinam csscntiam intumue uia in seipsa, non autem abstractivu&in alio, ut in es minis. fectu& medio euidenter dueente in abstractivam

cognitionem illius. Constat ex eod. art ubi docet. hae scientia animam Christi cognouisse omnia ista, qua per reuelationem diuinam hominibvi innotescunt

quae est hoe mysterium t ergo illud ab obiecto bu ius scientiae non exelusit Patet ad fundamenta

aliarum.

An omnesJecies intelligibiles scientia infus ni ordinis supernaturalis

P RiMA sentent.assirmat Gietan. Afe-L3.parte mquo. II art. I. aree disp. 29. sec2.2.6 3. aes . .sentent. scisci. I.quia haec scientia est quoad subitantiam si aua mpernaturalis ergo requirit species ordinis supern turalis,etiam de obiectis naturalibus. SECvNDA negat: Hassura eo l. 2. cap.I. est sma sortiori sequitur ex sentent eorum, qui negant, in m hane scientiam distingui ab infusa per accidens. Fundamentu in e multa obiecta cadunt in hane scientiam, quae sunt ordinis naturalisci ergo saltem species horum obiectorum non sunt supern

turales.

DICO, non omnes species huius scientiae esse l. ordinis supernatur sed obiectorum supernat esse D in

plex distinguit in hae scientia lumen, alterum n turale, quo res naturalec alterum supernaturale, quo res si pernaturales cognoscuntur ruumini autem proportionantur speciesci ergo duplici lumini naturali,& supernaturali, duplices respondent spe .cies,aliae naturales,aliae supernaturales Fundamen Fundam. tum . quicquid sit,an eiusdem obiecti naturalis dari possit species naturalis xsupernaturalis, scut e gnosci potest duplici lumine naturali supernaturali,certe superflua est species superhaturaIis,quando habetur naturalis propria; nam haec sufficit ad cognitionem rei in proprio genere Nec est eadem ratio de beata, Macquisita: nam tua non repraesei latrem in proprio gen cre; haec vero non repraesentat rem intuitiud,&per propriam speciem; sed abstraetiue is per alienam at tam lipecies natur Elis, quam supernaturalis propria repraesentat rem in se ipsi Maliunde connaturalius est, ut res naturalis re praesentctur specie natiirali. Ad fundam. primae, ne as. go,hanc scientiam esse supernaturalem quoad sub A funa.

stantiam in ordine ad obiecta naturalia, est enim in

Christo scientia infusa per se, altera supernaturalis sta' in ordine ad obiecta supernaturalia, alteret natura ias a lis in ordine ad naturalia.

216쪽

Din . XX. Deficientia infuse anima Chris Sin. I.

ductae essent a proprijs obiectis, s eas propes o

An Jecies intelligibiles scientia infus sint

IntuitιIae, an tantum abstractiuae r

o Ribi , sentent docet, esse abstracti uas: Scotiis

Fundam. rem id assirmat de speciebus futurorum Fundam. εορ i. Seori. Speci cs infitia noli repraesintatrem existen te in v ccxistentem ergo non potest esse principium intuitiuae cognitionis,quae citrci praesentis ut prae- sentis mam per hoc distinguitur ab abstractiu.i, Quae est rei absentis ut absentis: cluod autem non existit, nequitesse praesens cognosccnt , seu obiectum terminus intuiti uecognitionis. Antec. prob. species infusa abstrahit ab existentia rei, quam repraesentat codem quippe modo repraesentat illam, quando ex illit, aequando non existit ergo non potesti esse ratio cognoscendi obiectum v cxistens quia repugnat, ut cadem specics in uariata modo determinet intellacium ad videndum obicctum texistens, modo ut non existens, cum determinet natui allicr&necessari O,ac proinde coitu modo semper. 84 Confirm. I. Veritates contingentes . cuiusmodi Cm m. . sunt latura libera,cognoscito possim ex ipsa terminorum connexione utico noscuntur veritates necessariae, quia veritates contingentes non continentur inconnexione terminorum uti continentur

veritates necessariae. sed species infusae solum reprς-

sentant connexionem terminorum. Ergo non possisue sunt per eas certo cognosci sutura contingentia. 2.cνυrm. . Noalio modo species infusa reprae latat obiectum, quando existit.ac quando non existit: ergo nequit, etiam quando existit, intellectus esse certus de existentia ipsius secundum se,quia ubi ni illa est obiectiva variatio,nullum potest esse signum existentiae secundum se, nullum potest habere intellectus fundamentum iudicandi de existentia obieetiri nam si eodem modo semper repraesentetur,su existat, sue non existat obiectum, nullum potest habere ma- ius fundamentum iudicandi . quod nunc potitis existat, quam antea. Velut si eodem modo repraesentetur oculo Antichristus, siue existat, sue non existat, non possct quando reipsa existeret, oculus iudicare de existentia ipsius.

SscvnD affirmat,esse intuiti uas: Caist . . qu. II. art c. I. ubi docet, has spccies esse exemplatas adiuina essentia, proinde sicut illa omnia, quae repraesentat, dearticulate quoad omnes rei proprictates,& indiuiduales conditiones exprimit: ita species animae Christi infusae. Vnde infert, per unam speciem animam Christi cognoscere naturam specis eam eum omnibus dispositionibus accidentalibus possibilibus, Melim omnibus indiuiduis sub ea contentis. Nota, species infusas in Christo esse duplicis generis; alias, quae repraesentant solas quid-ditates rerum, cuiusmodi sunt species rcrum ponii bilium, decretorum cordium in aeternum futurorum: alias, quae otiam indiuiduales, singularesque proprietates rerum cxprimunt , cuius inodi sunt species praeteritorum is futurorum secretorum vique in diem nid: cij, necnon omnium rerum tam naturalium qu m supcrnaturalium absque aeterna suceession C. sa. Dic I. Omnes pol terioris generis species r. Hrtio sunt inlotiuae: nam ut species sit intuit tua, non c--. m. quirit, ut sit obi ctum praesens, sed tantum, ut it propria obiecti .cuius cst rc praesentativa erat omnes

iecta producere potuissent Maior prob. I. a paritate illa species expressa est intuitiua obiecit,quae Σ': obiectum exprimit per propriam speciem, vel m. ' 'τί

fluxum obiectivum ipsus,sue existat, siue non exi ei. ., res stat obiectum: ergo illa species impressa est intui s. tiua quae est propria obiecti,siue existat, siue non existat obiectum impressa enim est propter expressam t ergo si ad expressam intuitiuam non requiritur praesentia obiecti, nec illa requiritur ad intuitiuam impressam. Anteced. constat de visione gloriosa,quae non solum est intuitiua respectu Dei, Letiam respectu creaturarum possibilium, futurorum nondum existentium. Respondc I. Sco 86. tus ideo notitiam crcaturarum non existentium, in δρη

Verbo esse intuitiuam,quia licet illae non sint prae sentes in se sunt tamen praesentes in diuina essentia, in qua persectius continentur, iram in proprio genere. Sed contra tum quia est id contra ipsum sua dist. 3.ν-.vit.=. Res .ergo, ubi docet. Angclum troia habere cognitionem intuitiuam singularium in Uerbo, quia adagnitionem intuiti m rei necessi-νs concurrit obiectum reale vel imbres ut praesens.Tum quia creaturae non continentur in Deo formaliter, sed tantum eminenter: ergo secundum esse forma te non sunt praesentes , licet in visione beata exprimantur ergo ad intuitiuam notitiam non requiritur praesentia obiecti. 2. Meiuna ideo cognitio 32. nem futurorum Verbo esse intuitiuam, non ex-N tia Verbum: quia cognitio beata mensuratur aeter 'nitate:aeternitati autem elim si indivisibilis duratio, in se complectens omne tempus omnia simul coexistunt,praeterita,praesentia,& sutiira cognitio autem extra Verbum,mensuratur tempore:tempora autem, cum sit diuisibilis duratio, perpartes successiue existens, non omnia simul eoexistunt. Sed contra vel scientiae beatae sutura simul coexistunt tantum obiectivus hoc modo etiam omnia c

existunt scientiae infusae; vel etiam in seipsis subiecti uc secundum propriam cuiusque existentiamr&falsum est. futurum iudicium, ex gr. quod nunc anima Christi in Verbo cognoscit secundum propriam existentiam , coexistere beatae cognitioni animae Christi. Nam licet visio beata mensuretur aeternitate indivisibili omneque tempus comple-ccatur,praesens. praeteritum, futurum;est tamen virtualiter diuis bilis per eouxistentiam ad tempus saltem imaginarium , quod stcntialiter connot.it, complectiturque omne tempus non simul, sed suciscessi uc, iuxta quod tempus ipsum,& res in tempore successive existunt via I.rom. ἀθ. Ir sct. q. Eadem igitur est ratio de cognitione futurorum in Vcrbo. extra Verbum. ergo si illa est intuitiua,etiam liaec erit intuit tua. Ihob. 2. Ea cognitio per Scotum est intuitiua, quae habet obiectum praesens, ex. grat. Visio albi e Id. at potest corrupto albo , eadem viso diuinitiis conseruari in oculo;ergo si ante erat intuit tua, ctiam post erit intuiti uamam eadem visio manet quoad omnia sua intrinsece in uariatar intuitio aute est aliquid intrinsecu in cognitione, cum sit intrinseca disterentia essentialiter discri ininas illa a cognitione abstractiva igitur, si corrupto obieeto,adhuc manet eadem quoad omnia sua intrinseca , manebit

cum intrinseca perfectione intuitionis, quam antea habebat.Scio, S.M1-rcsponsurit,ex eo tantum eam I.

visionem non scire intuitiuam, quia non producere

tur immediate ab obieeto quam conditionem respectas posterioris gelieris in Christo sunt propriae squirit ad visionem intuit tua. Sed contra: nec quando Ub: ccior uiri, litorui sunt repraesentativae scilicet lubiecitum cst praesens , ipsum producit vitionem Produccae simia Deo cum ea persectione, qua pro Liminediate, sed mediante specie visibili , quam in

oculum

217쪽

. Desitantia infusa anima Christi Sectio L.

oculum transmitit alioquin flustra esset talis species si obiectum ipsum immediate una cum oculo vilionem produceret; praeterquam quod nequit naturaliter obiecti m distans effective concurrere cum potentia visiua. Dico r.etiam species infusae prioris generis, repraesentantes quid ditates rerum , sunt intuitiuae. nam etsi secundum se abstrahant a repraesentatione cognitionum indiuidualium , tamen ipsas rerum essentias repraesentant secundum propitum conceptum ergo respectu quidditatum sunt intuiti-

I. confirmationem concedo, veritates contingentes suturorum certo cognosci non posse in terminorum connexione, quae per speciem rc praesentatur, sed per speciale lumen diuinitus insusum inistellectum celliticans de existentia, vel non existentia obiecti. Pati modo rei p. ad 2 confirmationem. Ad hoc autem, ut intellectus cerid iudicet de cxistentia, vel non existentia obiecti, non eget alio su-damento, quam lumine infuso; quod, ut participatio est luminis increati, intellectum certificat de existentia, vel non existentia obiecit; sicut intelle-uae nam respectu omnis illius rationis sunt intui ctus beati, ut iudicet de existentia rei, quae nunctivae respectu cuius sunt propriae species respcctu i existit,&antea non existebat,non eget diuerso fun- omnis illius rationis sunt propriae species , quam

proprio conceptu exprimunt. Dico 3. Species infusae non sunt proxima causa cognoscendi critates contingentes, sed lumen aspeciebus diuersum Fundamentum . specie tantum est repraesentare obiectum cognoscenti:ad cognoscendas autem veritatcs contIngentes non suniicit, habere res obiecit tu praesentes in potentia cognoscente: crgo species infuse non sunt proxima causa cognoscendi critates contingentes Maior constat quia natura speciei tantum est,esse ima-

sine virtualem, ii sit impressa aut forinalem, sirit expressa obiecti Minor prob. existente eadem specie imprussa, vel expressa obiecti, potest verum, alit falsum iudicium ferri de obiecto ipso secundum se licui existente adcm imagine Cesaris, potest verum alit falsum iudicium serti de Caesare ipso

secundum se quia cognoscere veritatem contingentem, non est tantiim habere rem obiective praesentem , sed est cognoscere conso mitatem ipsius obiectivae repraesentationis eum reipsa secundum se Nam sicut veritas in cognoscendo eonsistit in conformitate eognitionis cuin reipsa secundum se, non eum re ut obiecti uc praesente ita cognoscere veritatem, non est habere rem obiective praesentem, sed cognoscere consormitatem ipsus obiectivae repraesentationis eum reipsa secundum se: hoc autem non praestat spestes, cuius non est iudicare de consorinitate suae repraesentationis cum reipsa seeundum se, sed luminis , cuius est iudiciu ferre de huiusmodi conformitate. Confirm. sicut incognitione naturali proxima ratio cognoscendi veritatem, non est species, vel impres a,vel expressa, si diu men intcllcctus, cognoscentis consorinitatem speciei eum Obiccto secundum se ita incognitione supernat proxima ratio cognoscendi veritatem, non est species, vel impressa, vel expressa. sed lumen supernaturale inclinans intellectum ad cognoscendum conformitatem obiccti repraesentati cum seipso secunddin se. Deducitur, solos sensus externos habere species intuiti uas suorum obiectorum, non internos;quia

eget cdamento alumine visonis, vi cuius ducitur ad intuendas res ipsas in propria existentia.

quospecies istae infuse producuntur'

articul. 2. an. . probatisne .conclusionu, opinantis,

eas produci a Deo,mediante vison beata ut instrumento, acti uesctiam cooperante intcllcctu agente beati Fundamentum: ex Philosis de ani species rei undam.

simul eum intellectu agente est gencrativa cognitionis rei in proprio genere scillimilitudo rci,quet videtur in Verbo per visionem claram Dei, perfectius repraesentat rem, quam quae uis species creata ergo magis nata est generare cognitionem rei in proprio genere. Confirm quaelibet cognitio eo producit speciem sui obiecti in intellectu, ut con ορ si mrstat ex memoria, quae de obiecto cognito, transeunte actu, in nobis relinquitur ergo etiam cognitio rei in Verbo producit speciem rei cognitae in Verbo sed talis species est principium eognoscendi rem in proprio genere . quia cum non sit species diuinae essentiae, scd solius rei creatq, non potest esse principium cognoscendi rem in Verbo; quia nequit res cognosci in Verbo, nis cum reipsa λmul cognoscatur Verbum: nequit autem cognosci Verbum per solam speciem rei creatae: ergo. SEcvNDAMoticines dist. I . qu. I. g. Persest docentis, multas ex his speciebus, praesertim intui- tiuas singularium produci ab obiectis, ut a causa partiali ab liuellectu vero agentu Christi,ut a causa magis principaliI eo modo, quo incita sy.3. quaest. ist. S. I fonde ergo e Grattearer, docuit, intellectum angeli simul cum obiectis producere sibi species intuitiuas rerum singularium. TERTIA communis a stirmat, has species insun 30

di a Deo. Quisententia longe probabilior est; quia I. 'r'

non possunt nae species producia obiecit is, quoru bis .f. sunt repraesentativae tum quia saepe obiecta non Fundam. sunt praesentia, cuiusmodi sunt preteritamsutilia, μηρο ην cum tamen intellectus humanus Christi speetes in : Z fusas habeat rerum pretieratarum ci soli sensus externi immediate hauriunt pio prias spe Tum quia quando sunt prisentia, non possunt. cies ex obiectis interni vero species immediate 4r sertim si sint materialia species intelligibilis in hauriunt exactibus ipsis sensuum externorum. Vi l intellectu hismano Christi immediatu producere;

si enim externa sui speeiem transmittit in sensum communem, is in phantasiam; ex cuius phantasmate expresso intellectus agcnseruit speciem intelligabilem otiae recepta in inici lectu passibili, est ratio cognoscendi quidditatem rei. Vnde sicut dinfert obiectum ab ac tu, quo obiectum cognoscitur, ita species obiecti a specie actus.

Ad fundamentum Scota ner eonsi ' nam de ratione specie intuitiua non est, repraesentare obiectum ut praesens in seipso, sed per propriam ipsius

speciem. Ad probationem conseq. nego, munus esse speciei, sed luminis , intellectum determinare ad certum iudicium de existentia obiecti in se. Adclina nulliina materaale possit esse principalis causa effectus spiritualis; nec possunt illas producere mediantibus speciebus ensibilibus, productis inscii sibus Christi, ex quibus ope intellectus agentis z- ruantur species intelligibiles lepraesentantes quid-ditates rerum; cum tales species crutae ex speciebus sensibilibus nequeant esse intuitiuae substan-ttae, cuius repraesentativae sunt species infusae Namspcetes sensibiles rerum sensibilium, quas an improducere valent obiecta in sensibus, non continet, nisi tantum arguitiue, subitantiam:ergo ex illis erui nequeunt species intuitiuae subitantiae. Meque pol N/que οἰ- sunt prodiaci a visone bcata haec enim Maturassione beata, quas

218쪽

quas repraesentat non continet nisi intentionaliter ex. gr. caelum in visone beatii non secundum esse reale, sed intentionalet ergo nequit producere species immediate repraeselitati uas earum lecundum esse naturale: ergo nequit producere species intuiti uas earundem. quia species intuitiua debet ob- ij cere rem potentiae cognoscenti secundum esse naturale rui; nam licet inpotentia cognoscente non debeat esse rcs secundum esse naturale subiective, debet tamen apparcre, esse secundum esse naturale obiective, ut constat in intellectu angeli , in quo noncst lapis secundum esse naturale subiecti-ue, sed tantum intentionale est tamen in eo lapis secundiim esse naturale obicctive, quiaper esse intentionale lapidis expi imitur, e reptaesentatur cf- se naturale lapidis. Prior consequentia probatur: Ia illa causa potest producere speciem immediate repraesentativam csse naturalis obieeti,quae vel sor- maliter, vel eminenter continet esse naturale Obiecti Visio beata nee formaliter, nec emincnter, sed solum intentionaliter , continet esse naturaleeaeli, quod repraesentat. Maior prob. cum species intuiti uast naturalis imago obiecti, nequit produci, nisi vel ab ipso obiecto, vel ab aliquo emincter continente esse obiccti. Clim igitur visio beata

non eontineat esse naturale,sed tantum intention

te caeli, non poterit producere imaginem naturalem caeli, sed solam naturalem imaginem sui,quae ad summum erit naruralis imago caeli, non quoade Lia naturale, sed quoad esse intentionale ipsus caeli. Dic Es Secundum nostra principia, ut res videatur intuitiue, non est necesse , ut videatur s eundum esse naturale, sed susscit, ut videatur secunddm esse intentionala, quia illicit, ut videatur in sua specie rimagine sed visio beata potest producere esse intentionale caeli ergo poterit in tali esse videri intuitiue caelum Connrm. Obiectu non producit in potentia cognitiva esse naturale, sed intentionale sui, in quo potentia intuitiue cognoscit esse naturale obiecti Distinguo maior.vires videatur intuitiue, non est necesse, ut videatur seeundum esse naturale in seipso existens, concedor non est necesse, ut videatur secundum esse naturale expressum&apparens in ipso esse intentionali speciei expresso nego ipsis quippe naturale esse obiecti terminat intuitum potentiae, non ut existens in seipso, sed ut expressum, Mapparens insu.i specie, imagine: cuius signum est, quoniam destructo obiecto in seipso , adhue maneret viso eodem modo repraesentans obiectum secundum esse naturale, quo repraesentabatur antea, obiecto existente ac praesente quod esse non posset, nisi esse naturale obiecit repraesentaretur in ipso esse intentionali speciei. Distinguo etiam maior Potest visio beata producere esse intentionale caeli repraesentativum caeli secundum esse naturale ipsus nego: secundum esse intentionale caeli, concedo;quia res

talem producit imaginem sui, qualis ipsa est, cum hic sthnis a natura intentus, ut per imaginem eo , tiescunque nulla est ratio in effectu, quae reduci gnoscatur res ipsa imaginata, qualis est in seri sed non possit ad principium producens, frustra invisio beata non est caelum secundum esse naturale, ted intentionale ergo naturalis imago ab ipsa producta, non erit reprasentativa caeli secundum esse naturale exii, sed tantum intentionale. Ad confirmationem, concedo, obiectum non producere in potentia cognoscente esse naturales, sed solum esse intentionales, repraesentati-unm tamen esse naturalis sui visio autem beata produceret esse intentionale caeli, non repraesentatiuum sit naturalis, sed solum repraesentativum esse intentionalis caeli, licet utrumque esse sit intentionale, num tamen diuersum est ab alio, naim unum est intentionale subiectives, naturese vero obiective Laliud est intentionale, subiecti uc,i obiective. Ratio huius diuersitatis desumitur ab oblecto quod talem producit speciem repraesentativam sui, quale est ipsum in se, cum hi sit finis huius intentionalis productionis. Cum igitur v- num obiectum habeat esse naturale, alterum esse intentionale, num producit speciem repraesentativam esse naturalis, ali crum repraesentativam csse intentionalis sui. Ad fundamentum primae, nego, visionem bea ror tam producere speciem sui, suorumque obiecto ε Mrum; nam cum haec sit natura sua permanens, semper actu exprimen suum obiectum , tam prim rium, quam secundarium, frustra sui, suorum ueobiectorum speciem produceret; nam haec tantum eroducitur ad supplendum defectum obiecti absentiti Qua de causa ab ijs tantum actibus intellectus voluntatis species producitur, qui natura sua transeuntes sunt, ut ijs transeunt;bus , saltem maneat species memoratiua illorum Visio autem beata cum sit permanens, non eget specie, ut cognoscaturi, sed seipsi optime cognoscitur a quia Rest id non esset maior ratio, cur potius produceret pe-eiem obiecti secundarij, quae sunt creaturae,&non etiam primarij, qui est Deus; a proinde non lumbeatus haberet species creaturarum in proprio

genere, sed etiam ipsius Dei quod falsum est, cum nulla dari possit species, quae Deum in proprio genere repraesentet, distincta ab ipsa clara vitione

Dei, cum nequeat Deus secundum se videri, nisi visione beata. 3. Esto,Vilio beata producat speciem δ' obiecti dumtaxat secundarij, haee tamen non pos M' 'set intuitiue,sed tantum abstractive tale obiectum repraesentare, quia non esset immediate producta ab obiecto, sed aspecie,& similitudine obiecti. Vnde solum intumue repraesentaret visoncm, 4 praesentationem obiecti, abstractive obiectum ipsum quia illud tantum intuitluc repraesentaret, a quo immediatd produceretur, eum illius tantum esset naturalis ima o. Confirmatio solum probat de specie abstractivae quia cum species illa sensibilis asensbus externis ad internos transmissa, non sit propria substantiae, non poterit ex illa erui intuitiaua, sed solum arguit tua species substantiae.

sECTIO II. An praeter species intelligibiles ordinis supernaruris requiratur etiam lumen supernaturali '

principio producente additur aliquod distinctum postiuum sed nulla est ratio in actu intellecti ni supernaturalis, quae reduci non possit ad intellectum informatum specie intelligibili supernat.

quia in actu intellectionis supernaturalis duo sunt,&ratio intellectionis, quae reducitur ad potentiam intellectivam;&ratio supernaturalitatis , quae reduei potest ad speciem intelligibilem supernat ergo praeter haec, trustra requiritur lumen supern sinii turale distinctum. ν--μSEcvNDA HErmat Bonavent in s. δ'. Α- 3 sior.

219쪽

. Deficientia in use anima Chrsi Sectio II.

An in .

fine, medina ibidem are., Sxarea di fur. 29. . a. Quae probabilior est, ct praeol Hario S. N om. 3.

Pari, quaest. I.-.6. ad D ubi docet, lumen infusum esse communem rationem intelligendi omnia,quae diuinitus reuelantur,si i lumen naturale est eommunis ratio intelligendi omnia.quae naturaliter e gnoscuntur praeter hoc autem necessarias, ait esse

proprias species singulorum ad eognoscendum v- numquodque optitione propria ; ubi expresie distinguit lumena speciebus,&illud affirmat, esse

unum ad intelligenda omnia has vero plures,luxta pluralitatem intelligibilium. Idem docet an s.

visionem heatam, praeter diuinam essentiam concurrentem per modum speciei, requirit etiam lumen gloriae. tenens se ex parte potentiae, roborans confortans illam. Fundamentum , ad producensam intellectionem non solum requiritur obiectum , vel

species supplens vicem obiecti, sed etiam potentia intellectina completari sed potentia intellectiva animae Christi est in completa in ordine ad intellectionem supernaturalem: ut igitur possit illam roducere, non solum reo uirit speciem intelligi-ilem eiusdem ordinis supernaturalis cum obiecto, sed etiam lumen supernatural quo ompleatur in ratione potentiae intellectivae supematuralis. Maior eonstata inductione; omnis potentia, ut versari possit tiro suom actum, praeter speciemsbi proportionatam, requirit, ut ipsa sit completa in ratione potentiae eum non minus ipsa, quam

speetes debeat adactum conturrere a concursus effectivus potentiae est diuersae rationis Leoncursutas utrumque praestare. 8 obiectum repraesentare

per modum speciei. 8 potentiam complere per

modum habitus in ordine ad acetum supernaturalem quia non minus una, quam alia. est participatio scientiae diuinae. Ne o conseq. nam Deus in s producendis speciebus obiectorum, accommodat μ' se, quae suavis est ipsius prouidentia) naturis r rum supplendo actiuitatem illorum:vnde eom do illas produeit, quomodo producerentur ab ip . sismet obiectis ratqui ab obiectis ercatis non pro dueerretur species simus identificatae cum lumine. potentiam complente , sed solae species obiecta ipsa repraesentantes nam vel obiectaipsa non conistinent huiusmodi lumen, potentiae eompletivum, adeoque illud producere nequeunt vel Ileonti nent, ut sunt habitus supernaturales insus , qu rum etiam species insulis anima Christi habet,non tamen sunt alterius luminis producitui Ratio:habitus infusi sunt ad instar potentiarum immanen

tium, quarum sunt supernaturaliae5olementa potentiae autem immanentes nullam habent sua natura virtutem ad produeendam aliam potentiam

sui similem, sed solii sunt priincipia ad internos

immanentesque actus eliciendos Igitur mee Deus supplens activitatem illorum in productione ipsarum specierum in anima Christi debet eas producere identificatas cum lumine, seu habitu eo plente Christi intellectum in ratione potentiae. Contra vero Deus, cum producit in intellectu beati speciem sui, non supplet activitatem rei naturali ter impotentis ad producendum simul eum specie sui lumen etiam ompletivum potentiae, sed ipse est principalis iis mediat eausa talis speci ei. Res clim stetiam potens producendi lumen illust

effectivo speciei ergo quantumcunque augeatu etiam simul eum specie, ambo in una ratione iden- concursus speciei,non augebitur concursus poten tificata producit: sie enim scientia beatifida ereat aliae. Antec prob. concursus effectiuus speciei, est tantum assimiIativus obiecti concursus vero ine-ctiuus potentiae, est etiam iudicativus de veritate obiecti. Nam speciei tantum est obiectum repraesentare potentiae autem de obiecto representato iudieare ergo nequit contursus potentiae suppleri per concursum speciei. Dies I posse concursum iudicativum potententiae suppleri per species persectiores intuitiuas re um: nam sicut species intuitiuae visibiles per seipsas certificant oeillum detraesentia obiecti, ita species intuitiuae insus certi hcant intellectum depraesentia obiecti. Sed nego antee. nam iudicare,non

est species, si luminis Ad probatthnem nego, speetes visibiles per seipsas ertis care oculum de Draesentia obiecti, sed vel dependenter ab alio fensu, vel a discursu intellectus Phobatur dari potest species visibilis de obiecto absente , quae eodem modo obiectum repraesentet, ae si esset praesens, ut patet de spicie visibili impressa in vitro multan-fulari quae idem obiccetum repraesentat in plurius locis, ae si in omnibus iis esset praesens: nequitauatem tunc oculus per solam speciem intuitinam

visibilem certior fieri de absentia obiecti in ijs meis, in quibus repraesentatur ut praesens: sed iuuaridi bet, vel sensu tali iis , non tangendo obiecium, ubi apparenter tantum repraesentatur, vel intellectus discursu. Dic Eoa. Iuxta tradita . ram. Horat.s.se 2.9.

inscientia beata species non distinguitura lumine, sed eadem indivisibilis qualitas sit nul determinat intellacium beati per modum speciei,&complet itulum per modum habitus ad Deum elare videndum ergo nec inscientia infusa species distingue

perfectius conformati ir scient laeseulisseae ineleatς. Instas: ergo nee deberent natural ster potentiae, de habitus Ripernaturales insus, posse produeere spe 'cies repraesentativas sui quia potentiae immanem tes,in habitus insus nullius rei sunt pro floci ui existra proprium suppostum, in quo sunt.Nego eon- Rosequentiam, nam licui omne e per se est intelli gibile, ita omne ei raper se post uiat virtutem, qua possit determinare intellectum ad cognitionem sui. At non omne ens est productivum potentiae intellictivae, vel complementi potentiae intellectivae

extra propriam naturam, nisi solus Deus: ergo omne ens, atque adeo etiam potentiae immanentea

per se exigunt ut per speciem intelligibilem sui

determinare valeant intellectum ad tognitionem sui; non autem, ut per productionem luminis, seu

habitus eomplere possint alienum intellectum Haratione potentiae formaliter. Ex his patet adprobationem e sequentiae non ide formaliter inscientia beata species identiscitur cum lumine, qui,

simpliciter est partici patio scientiae diuinae, sed quia est participatio de obiecto potente ad vitumque

prodiiee dum contra verbicientia insula non est de obiecto naturaliter potente ad utrumque producendum, sed tantum ad unum, nempe ad intentionalem repraesentationem sui per speetem intes-ligibilem. Ad fundamentum Vassuer 'ego minorinam in ipsi intellectione supernaturali duplex onside-tratur concursus supernaturalis diueis rationis,alte ex parte potentiae, alter ex parie oblecti. Sicut in intellectione naturali duplex etiam incursus naturalis e cipitur, alter ex parte potentiae,alier ex parte obiecti, qui conuenientes in ratione 5

ivra lumine, sed poterit eadem indiuisbilis quali l ursus naturalis vel supernaturalis disterum inra-

220쪽

Do XX. D scientia infusa amma Christi Sectio u

su perius cognosci possint res naturales& supernat.

tamen est, ut naturales per natura

tionetalis vel talis concursM. Nam alter est proprius potentiae, alter proprius peciei licet non sit necesse, ut hi concursus distinguantur in actu,sed suffcit vidistinguantur inii incipio, quo proficiscuntur. Viule ad probationem concedo, in actu intellectionis superna Loralis esse unam rationem supernaturalitatis, eam tamen enuciusmodi, ut ne- cellario requirat duplicem causam supernaturale, utramque completam in suo genere Sicut in quo ralitatis vel supernaturalitatis earum i ideo quodllus is ci naturali cst una ratio naturalitatis,ques tendit ad res naturales. debet esse naturales quod necessario requirit duplicem causam naturalem tendit ad res supernat. debet esse supernaturale. I. Q. Ad undamentum sicundae i neg. Maior cum Dic Es Species intelligibilis, etiamsi vitalis non enim lumen se deneat ex parte potentiae, non debet sit, coniuncta eum potentia vitali attingit vitalita subire eandem rationem sormalem specificationis, te mactus. ergo potentia naturalis , etiamsi super i quam subit species, quae se tenet ex parte obiecur naturatis non sit, coniuncta cum specie supernat AEd potius specificationem, quam habet potentia,

congruentius

te, supernaturales per supernaturale cognoscantur. Nec est eadem ratio de lumine fideli nam hoc, tendit ad res omnes credendas sub uno formali moti-uo authoritatis diuinae ideo debet esse unurdi ad quascunque res tendat: contra ver&lumen scientiqinfusae tendit ad res sub propria ratione, vel natu-

attingere poterit supernaturalitatem actus, absque alio complemento supernat. Nego conseq. quia 's V ' ' speciei non debet concurrere vitaliter, &ideo necesse non est, ut ipsa sit intrinsece vitalici potentia vero debet ipsa eryective concurrere ad actum vitalem, ideoque postulat ut ipsa sit completa non solum in ratione vitae, sedctiam in ratione principi j effectivi.

να ἀψutat. 29. secti Fundamentum possunt hervnum lunaeti cognosci cs naturales supernat he- ut possunt pcronum lumenidei credi res naturales supernat. SEev Nuin a firmat, tot esse lumina , quot sunt

spee; es intelligibiles supernaturales diuersas natu

pundamentum diuersitas luminum eolligitur ex diuersitate specierum, quae sunt adaquata principia determInantia intellectum ad actus specie diuersos: in scientia autem intusa sunt diuersae species supernaturales,representantes diuersas naturas speeiticas: ergo diuersa lumina Confirm in Christo sunt diuersae virtutes morales ergo& diuersi ha bitus scientifici.

Dic I. Non est v nuimantum lumen scientia insusae ex S. Num.3.yart.quast. II. an.6.ad 3. ima.ds. Iah. u. I.art. . ad I qu. ubi docet, lumen, quo cognoscuntur res supernaturales in hac seientia,esse diuinitus insusum; quovetd cognoscuntur res naturale esse ipsum lumen naturale intellectus agctis Fundamentum: in k e scientia, ut constat exsc2.6. est duplex genus specierum intelligibiluim,

naturalium .supernaturaliumci ergo duplex lumen ,naturale proportionatum speciebus&obiectis naturalibus,3 supernaturale proportionatum p ciebus Mobiectis supernat. DIco a lumen supernaturale in hac scientiax asseriis non est multiplex, sed unum. S. Tiam ιν tam a Fr- mante lumen diuinitus insusum esse communem rationem intelligendi omnia, quae diuinitus reuelantur. Fundamentum resumen se tenet ex parte potentiae: ergo est uniuerialius speciebus, quae tantum se tenent ex parte obiecti. Confirmatur scutlumen naturale, quo cognoscuntur res naturales. est unum, etiamsi pecies naturales snt multa&diuersae; italii men supernatiqu

supernat erit unum, etiam ii species supernat sint multae&d lucris.

Addundamentum priinae Esto per unum tumu

quae est uniuersalὶor. potestque se extendere ad plura sub eadem ratione formali indivisibili. Ad eon v firmitionem, disparitas est,quia omnis potentia de , bet habere proximum determinatiuum ad actum; quia cum ipsa si causa niuersalis, indisterem ad plures specie actus, non potest ipsa seipsam adv- num potius specie accum , quam ad alium determinare, sed eget proximo determinatiuo quod in intellectu est species intelligibilis, in voluntate autem, cum nequeat esse species, erit habitus; ideoqin voluntate multiplieantur habitus virtutum, non in intellectu habitus, seu lumina scientiarum. Dic Es. In intellectu multiplicantur habitus scientifici naturales: ergo supernaturales. Nego conse . nam habitus naturales generantur ex acti in bus,&in me sententia sunt species actuum praetem itorum habitus scientifici supernaturales non generantur ex actibus, sed sunt principia actuum,in

consistunt in luminibus distinctis a speciebus, vis EI P.

An lumen supernaturale scientia infuse fodistinctum a lamine Glaria '

PRiMA sententiansgat esse distinctum et Suar. i.

Hsfutar. 29. Iec . q. quia virtus,quae de se po Fiens est per se primo versari eire obiectum tale per essciuiam potens etiam erit versari cire tale perparticipationem: Charitas enim,qui per se primo tendit ad bonitatem incleatam , versari etiam potest circa bonitatem creatam,quatenus particitatio est bonitatis increatae sed lumen gloriae de e potens est per se primo versari circa Deum, qui est ens saepernaturale per essentiam: Ergo potens etiam erit versari circa quodcunque tale per participationem. Confirm. lumen gloria est lassiciens

principium cognoscendi seipsum Malia Iumina

sibi similiat ergo & reliquos effectus supernaturales qui sunt eiusdem ordinis cum lumine gloriae Antecedens probatur omne lumen intellectuale clarum Meuidens est sussiciens prinei pium seipsum cognoscendi, cum non possit dari aliud lumen magis proportionatum ad seipsum cognoscendum. S cv Nn cassirmat esse distinctum:Est commu inis HS r. rridem fatetur Probatur: lumen glorie sinenda.

adaequat specifieatur a diuina ess ntia, aurea turis in ea visis: istenim participatio luminis increa . ti ergo sicut hoc non potest directe&per se primo ferri ad reaturas, ita nec lumen gloriae, quod est ipsus participatio Confirm .implicat, lumen, aut potentiam aliquam serri extra rationem sormalem sui obiecti sed ratio formalis obiecti luminis gloriae est diuina essentia creaturae in ea visibiles: ergo implicat, illud serti in creaturas extra diuinam essentiam

SEARCH

MENU NAVIGATION