장음표시 사용
271쪽
Dφ. XXV m humana lintate Chrissi. Sectio IV. 13
ponitur praeceptum seruadum si opposito iudicio
illud non seruandi, nee voluntati ad id ipsum conce- uri
tiva quoad substantia actias, tepore, quo illa detem minate obligabant, sed habuisse libertate vel qu ad cireustantias moti vivi intensonis,vel etia quoad substantia,tEpore,quo determinate non obligabat. Αd2.rationem dub. variae sunt resp. r. non potuisse Ad i. m. Christum eligere oppositum et,quod illi sub cons ii.αι-- lio seruandum proponebatur.ex Dan. . Pon potest ii η i.
Μcientem .quacunque enim illis erit, notest decreuit
fieri, hac σμ-simiistertiscit,Pater enim δουιtsbi omnia demonstrat ea, qua qsifacit, i, oc est, quae vult ut fiant. Qudd autem hic sermo sit de Christo vehoin me,eonstat ex seq. ubi dicitur Pater omne hi-dicium dedisse filio, non vi Dc , sed ut homini,
vi Christus testaturi: Potestatem ridit eHuincium sis incere,qu sitim homιms est.Tum quis humatis Christi voluntas non poterat diuine, non solum praecipicti,
uanda praecepta assirmativa.Confir Clara visio Dei l sed etiam eontulenti discordare a dili inguit operano erat in Christo proxima&immediata regula ser- consilii ab operibus supererogationis ad priora neat liberum fuisse Christo,oppositum et,quod erat
ditur eo ne ursus Per impeccabilitatem vero prouenientem ex beatitudine, cum Caeteris beatis comunem, positive immutatur intrinsecus modus o-
petati di voluntatis; quia immutatur per intrinsecam visionem Dei, quae vitaliae nativo suo impetu voluntatem impellit ad seruada praeceptain omnia ea, quae sunt cum ultimo fine necessario connexa. Obdicies. Ait huc posita elara visione summi boni, volutas beati remanet subiective Nessiete ter indifferes ad obseruantia precepti affirmatiui,cum non
remaneat physice ad illa determinata quippe quae
adhuc clara visione summi boni posita, ulterius determinari eossit per physicam qualitate superadditam ad obicruantia precepti ergo adhue clara visi ne sumi boni posita, manet in beato libertas ad ser
uandi praecepta sed proxima&immediata regula illoruerat notitia infusa extra Verbu, vi cuius volutas Christi no neccistabatur ad Obseruantia praecepti, ut constat de notitii infusa,qua habebat de Deo extra Verbum, vi cuius notitiae libere, no necessario diligebat Deum, et seumdem necessario diligebat vi clarae visionis in Verbo. Nego conseq. Nam esto voluntas beati maneat subiecti ue&ei sciete indi feres ad obseruatia praecepti,ut algu. probat, haudia ne manet indiffercns obiective, qliod ad proxima libertate requiritur. cuproxima libertas costituatura Isre.. etii ex indisteretii obiectiva iudicii, ut ex prima ra-σ-- ἀιa dice per se cocuri ente ad libertate actus. Cuigitur
μή misti per visione claram Dei tollatur a beato indifferetia obiectiva iudieij naea state no potest beatus habere indifferes, sed determinatu iudiciu de obseruatia praecepti, consequuter tollitur proxima libertas,quet
ex utraque indisterentia costituitur. Ad confir. nego
clara vilionem Dei non fuisse in Christo proxima regulam seruandi praecepta. Nam cum elara visio Dei sit ipsa cognitio ultimi finis, amore euius omnia eliguntur, diliguntur ut media, cumque notitia fina praesertim ultimi , si regula tormaeligendi,diligendique media jam ea neeessitate eliguntur, diligunturque media . qua diligitur finis ipse,consequenter clara vilio ultimi finis est proxima regula obseruandi praecopia . ut media connexionem habentia eum fines, nam sine obseruantia praecepti non potest ultimus finis conseruati .Quod autem praeter claram visionem Dei requiratur
proximio cognitio ipsorum praeceptorum, illano requiritur ut regula eligendi media; nam illa tantuest cognitiovi liuentio finis,sed ut conditio sine qua
non posset voluntas ea eligere nisi cognoscat propria immediata cognitione.Concedo etia, Christum vi notitiae infusae extra Verbum libeter dilexisse Deum extra tempus praecepti l quia taIis amor non erat necessarius ad conseruationem ultimi finis, vi euius solum Christus necessitabatur ad ea,sne quibus vltimus finis conseruari non poterat, cuiusmodi sunt actus praecepti. Ex his salsum est,humanam Christi voluntatem vel ratione unionis,vel ratione beatitudinis libere seruasse praecepta quoad substantiam assitus,tcpore, quo illa determinate obligabant alioquieotcpore habuisset Christus physicam potentiam ea transgrediendi, consequenter decretum concursa adactum peecati:implicat autem,impia Deum habuisse liberum decretum de concurrendo ad ictu Npeccati eum humana Christi volutate. Patet ad I.rai - tione dub concedo enim, Christu ratione beatitudinis no habuisse liberi tu seruadi prscepta alium a
sub consilio amplecti .ad posteriora concedit, liberum ei fuisse, oppositum cligere. 3.docet,lam ado-Gratia
peracosiij, quam supererogationis Christum sui Dse moraliter determinatum,cum hac tamen Orali determinatione habuisse physicam potentiam, sussieientem ad libertatem in genere moris& laudis ad oppositum eligendum . . . ,sol ut Lassirmat,
potuisse Christum oppost um velle ex communi sententia, quae Christi libertatem in actibus praeceptis saluat quoad circumstantias motivi inten- sonis , durationis actus praecepti nam si quoad M. c. has ei reumstantias Christus fuit libera ergo non otia rara
fuit determinatus adoptimum molauum,summam intensionem.& durationem.
Resp. I. de facto Christum semper operatu suisse id, quod ex duobus propositi omnibus pensatis, ei s melius ae persectius videbatur.In hoe a tortiori de-bct omnes conuenire, qui idem sentiunt de ipsius Genitrice, nεpe quod illa in singulis actibus virtutii seper operata sit secundum ultimum posse gratiae,
ah abitualis, quam actualis excitantis a praeuiouctis.Quod inter alios docet Suar. to 2.in 3.pis . IS. Idct.2.atim a tum exemplo bonorum angelorum. qui in via operati sunt iuxta totu posse gratiae ha bituum supernaturalium. Tum auctoritate S. Bernar In sirem. I. de Conceptione cap. s. asserentis,
nunquam . Virginem elegisse , nisi quod ei s
pientia diuina demonstrabat,tantumq. semper Deudilexisse,quantum a se diligendum existimauit. Dic Es ergo Christus non habuit virtutes mo , . mrales acquisitas: nam hae comparantur ex frequen μtatis actibus earumdem virtutum si autem Christus semper operabatur, quod melius&persectius ei videbatur, eumque melius persectius si operari ex motivo supernat quam naturali,manifeste sequitur, Christum nunquam exercuisse actus vir tutum naturalium, sed supernat.adeoque non habuisse virtutes morales acquisitas,quae ex earum frequentatis actibus comparantur. Nego conseq. na xxx t hoc non sequitur Christum nunquam exercuis Rup. se actus virtutum naturalium, sed illos nunquam exercuisse, nisi ut imperatos ab aliqua virtute superinnat. praesertim a charitate euius imperio omnes actus virtutum, tam naturalium , quam supernata
Christus Vltimate dirigebat in Deu Quando igitue
Christus sanabat infirmum, poterat illum sanare ex motivo subleuandae miseriae, quatenus hom&crM, quod est motivum virtutis naturalis;&imiliquatenus capax erat felicitatis supernat quod est mo-tiuum misericordiae supernat .smul etiam hosactus referre in Deum nem ultimum supernat.
272쪽
Dibi . XXV. De humana moluntate Chrissi Seor. IV.
laudis. ergo ita dicendu.Maior prob.quod In nostris
operibes magis placet Deo,est ratio obsequii: obse-
motiva non sese excludunt, cum sint sibi inuicem subordinata. An autem eumdem actum elicere potuerit ex diuersis moti uis, naturali,&supernat.ι sta. Resp. 2. ita Christum in tris operibus sempcrclc-gisse, quod melius& persectius Omnibus pensatis sibi videbatur,ut tamen potentiam ad oppositum eligendum sussci antem ad libertatem in genere moris. 'audis, omninδ habuerit.Non dico physicam,aut moralem. cum possit esse de homine quaestio, quaenam potentiast sussciens ad libertatem in genere moris,physicane an moralis, sed abstrahendo ab his Fundam vocabulis, absolute assero, quoniam si Christus vivisionis beatae fuissct omnino determinatus ad persectius semper eligedum, nulla sibi relicta ad opposito in libertatri vix possemus in omnibus operibus Christi aliquod meritum saluare: nam omnia op ra,tam praecepti,quam consilii, quam supererogationis, Christiis exercuisset cum liac determinati
ne . Ex quo ctiam corrucro communis Sent de libertate Christi in operibus praeceptis quoad circu- stantias motivi, intensionis,& teporis, ut in resp. Nam iuxta hanc opin. fulsi. Cfristus determinatus ad exercedum opus praeceptum ex meliori motivo, summa intusione,&opportuniori lupore,quo
iudicabat illud esse exequendum. Neque dicas potuisse in Christo saluari libertatem quia licet fuerit
detei minatus ad optimii,potuit tame ex duobus optimis alterutrum libi re eligere. tum quia non scper occurrcbat duo aeque pericaa,ac proinde tune dc- terminatus fuisset ad perfectius. Tu maxime, quialiaeelibertas no est susscies in genere laudis&meriti:Sicut cotrario non est suffciens in genere vitu
quiuaute comatus gratiuIque enorem exhibetur, quo liberius creatura offertur.
Vnde gratiota sunt illi opera. quae maiori cu aduer-tctii in ipsius obsequium fiunt,etias quoadentitarcini minus persecta,qui ex maiori libertate procedui. Quod enim necessario alteri impenditur, non tam est opus amoris, quo obsequiu, ut si acceptu procedere debet,qua naturae. Hinc videmus, maxi- mu Dei studiue,tedere ut persectissime,quoad fi ri potest, illaesa seruet hae libertate in suis creaturis. Ad qua saluanda permittit tot peccata quippe spectat ad persecta uini gubernatis prouid c tiam, suos subditos regere iuxta proprias ipsoru naturas& mo uti mres.Minor osteditur. Si maius beneplacitu Dei est. do .no maior pe Metio absoluta operis, sed maior libe tas ipsus operatis, hoc ipso beatus ex vi internae inclinationis.qua ex visione beatifica habet ad gratificanduin omnibus Deo,maxima qui potest gratificatione&obsequio non poterit ad opus quod tu . dicat entitatiue persectius, necessaridae determina re: na hoc ipso no faceret maius beneplacitu Dei,qui in opere beati no tam sibi csiplaeet de perfectione oleris,qua delibcitate operatis. Minus aute poterite necessario determitiare ad opus minus pei sectu; nam in opere minus persecto necessarid elicito, nosoli im esset descet us libertatis, sed etia maioris persectionis entistituae. Igitur libere se determinabit iuxta diuini bent placitum ad exerccdam alterutra partem operis non praecepti. Confirm. sicut si seiret in . beatus, maius bcncplacitum Dei esse . ut persectius opus eligeret, neec sario it Iud eligeret, ut diuine cibis peris&reprehensionis non enim qui inuincibiliter i secundaret voluntati: ita sciens, maius beneplacitu putaret,se necessario esse detcrminatu ad alterutruri Dei esse,ut libere alterutrueligat,liberὰ eliget,ut ei- mala ex duobus propositis, eligens unu esset disnus dem diuinae obsequatur voluntati eum obiectum
reprelictione vituperio, nisi forte cum potuisset eliger minus, elegit maiusma tunc esset reprehcsbilis propter illu excessum, secundu quc potuis maius malu non eligere.Vciu ex hac nostia rei p. sequitur, Cluutu rc liquos beatos no esse vi visionis beatificae dulci minatos adcIigedum scper id quod iudicant,magis placere Deo, sed polluvi propriae libertatis cligoc id quod iudι carit, minus placere Deo. Alioqui coiicedunt sequel. nullumq;uxistimaret absurdum, bcatos posse physica tute potentia naeic- te ad libertatem in genere moris&laudis, Deo non gratificari,cligcdo quod minus Deo placere iudicat. ia sequel. n concedo,cum satis per se absur--,esa dum videatur,ti contra persectione visionis beatificae,posse beatum, nolle in aliqua re, quae Deo magis plac t. illi gratificari. Cum visio beata ita beatu rapiat ad gratificandu Deo in omnibus, ut non sit in ipsius libcrtate,ei non gratificari. Propter quod to. 3 γάρ. et e Laa.docui, posito praecepto diuino de su Dpentione amoris beatisci, beatum necessarid cessare ab amore beatifico quia tunc beatus iudicaret, magis se gratiscari Deo, cessando ab amore beatifico, qua continuando illu: eo quὁd beatus necessario fertur ad natus beneplacitu Dei. Adinueniedus igitur citia liquis modus, qui illa duo salvet beatu vivisionis beatiscae necessitata ad eligendum semper id, quod mag. iudicat placere Deo.& nihilominus -- ω manete libcrum in actibus non praeceptis Modus --. est,sidica .nus, maius beneplacitu Dei in huiusmo- qua pruria di operibus non praeceptis, non esse de opere ipso Hentitatiue perte 'iori, sed de opere in ratione Ii-
ia QMὸν. ii; tui inicatis, necessias sequendi Di omnibus
maius De beneplacitum. ipsorum in huiusmodi peribus sussiciens libertas in genere moris
beati sit ferri in id, quod est maius Dei beneplacitum, modo operandi, qui magas Deo placet. Instabis l.Beatus ex beneplaeito diuino necessita τοῦ tur ad seipsum libere determinandi in adopera non praecepta: eigo non libere ad ea sedeterminar.quia μώ- libere letactet minare est, a nullo necessitari,sed a seipso adoperandii applicari .Resp.dis .antee beatus' st neccssitatur ad seipsu libere determinadu,&suppositione, quis Ivelit libere seipsu ad determinandum applicare,c5cedo necessitatur ad seipsum libere deis terminandii absolute. nego.Quare cum dicitur beatus ex beneplacito diuino necessitatur ad seipsum libere determinandum, sensus non est,quod debeat
necessariis se ad seipsum liberὰ determinandu applicare,ita ut sola maneat in beato concomitans liberintas ad hoc vel illud obiectu, tia maius persectu eli- Eendum, non autem antecedens libertas ad libeia
seipsum applicandummam ad hoc etiam se ex tedit diuinum beneplacitum, ut liber E beatus applicet se ad seipsum determinadum ad hoe ut ista opera
sint in genere moris& laudis per tecte libera. Sed sensus est, necessitatui ad seipsum libere determinadum, quia propter diutinam beneplacitum n Opotest, vel ad ipsa opera eligeda, vel ad seipsum applica.du necessitari sed ad utrumque iuxta diuinum be- ακ neplacitum libere accedere.Instabis a Deo magis IUM AEplaeet opus p crscetius ergono potest Deo magis placere opus minus perfectum a beato libere elicitum,qua opus pcrseicius. Resp.dist.antec.Deo ma- s. si placet opus perscctius, quam minus perfectum ili utrumque libere eliciatur, concedo.magis placet opus perfectius necessari elicitum , quam minus perfectum libere exercitum, in Latione moris Mobsequii nego. Quia igitur non posset opus persectius libere a beato exerceri , si illud simpliciter Deo
273쪽
DQ. XXV. De humana voluntate Cisaei. Sectio IV. in
magis placeret in ratione moris obsequii , ided tamen rationis , visionis beati se splendore illu- maius beneplacitum Dei non est de opere perse stratum,quod Christum,&omnes beatos moraliter
etiorissimpliciter, sed de opere libere ab operante
exercito.Dixi, in ratione moris cir obstrauis. nam certum est, in ratione entis,illi magis placere opus perfectius etiam necessario productum vertim in
peribus a liberis creaturis elicitis Deus magis attendit ad rationem moralem liberi,qua in ad rationem
physicam entis cum magis cedat in ipsus honorem Mobsequium moralis ratio liberi, quam physica ratio entis.
Isset Asa sequeretur , magis placere Deo puram suspensionem liberam beati , quam visionem&dilectionem ipsam beatificam necessario abeato elicitam. Confirm in pura suspenso ne nulla apparet ratio obsequij in Deunx nam o in ne obsequium fundatur in aliquo actu postiuo quem creatura libere exhibet Deo in recognitionem su
antecedenter,liber tamen dependenter a voluntate ipsorum, seimper determinat ad opus perfectius eligendum.1κὰτ . .ide dici posset de operibus praeceptis, ut aius beneplacitum Dei si,de libertate operis pre pti, quam de opere ipso praecepto na hoc posito,
beatus libere exerceret opera praecepta etiam tempore,quo sui obseruantiam determinat urgct. Ne as.
go sequel nam de opere praecepto est determinata Dei voluntas,ut ipsum opus fiat, mon oppositum: alioquis hoc relinqueret liberae potestatici eaturi, non esset amplius praeceptum, sed consilium. INsTA 8. ergo posset Deus habere beneplaci r 34
tiim, ut beatus libere eligeret amorem beatificum, & tunc non necessatio, scd libere Deum amarct.
Resp. Esto id de absoluta Dei potentia fieri possit, premae Maiestatis excellentiae, quam in Deo a. nego tamen id fieri posse,spectat. intrinseca naturignoscit. Nego sequel nam visio & dilectio beati acatitudinis, quae ab intrinseco postulat, ut sitim-fiea, non solum magis placent Deo physcein in mutabilis Minuariabilis, adeoq; ut in sui conserratione entis, ut singulares participationes suae in s uatione non pendeat acliberi potestate creatiuae. creatae visionis, dilectionis, qua seipsum con Isset Asi sequitur , in opere Christi magis , di templatur,4 diligit; sed etiam moraliter, minia Deo placere rationem liberi, quam rationem per 'tione Oiaeqvij, qua comotant praeterita merita li- sonalis dignitatis , quia haec tantum placet in ra-bera, ut causam aqua moraliter promanarunt. Ad tione cntis, illa in ratione moris ibi quij. Ne-Rs Confirm esto, inpura omissione non appareatra inosequel. quia ratio dignitatis personalis intra ortio intrinseca positiva obsequi j ac proinde nequeat s dinem dignitatis personalis , placet Deo infinite: ex hoe eapite magis Deo placere , quam actus po- ratio vero liberi intra ordinem liberi creati, placet sitiuus necessario elicitus; placet tamen in ratione meo nite. Et ipsa dignitas cisonalis Christi, moris magis Deo, propter liberum usum libertatis quatenus libere antecedenter ex libera voluntate Christi operantis derivabatur in eius opera libera, placebat Deo in ratione obsequii,&quidem insilite quatenus cum ipso opere libero exhibebatur in obsequium Deo. INIT As I sequeretur, quddetiam Deus neces- 2 istaretur ad maius suum beneplacitum cxequendum, &consequenter ad optimum semper operadum. contraia sella semper maius Dei beneplacitum est circa maius bonum. quo enim bonum est maius eo maiore habet de illo complacentia.Resp. Rεθ. est in Deo beneplacitum unum per modum sim-z vox inplicis complacentiae terminatum ad creaturas possi I, ' biles,ut ad terminos suae omnipotentiae;alterum per modum efiicacis voluntatis, aut formalis , ut cum
in ea relucentem , cum maximum beneplacitum
Dei sit,illaesum conseruare, quoad fieri potest, hune libertatis sum in suis creaturis. INsTAc . Scit beatus, quod etiams maius Dei beneplacitum sit, ut in huiusmodi operibus libere seipsum determinet, adhuc maius Dei beneplacitum esse, ut ex duobus operibus eligat persectius: ergo ad illud Meessitabitur. Nego maius Dei beneplacitum esse, ut beatus eligat opus persectius, sed liberius nam hoc ipso, quod maius beneplacitum Dei esset, ut perfectius opus aicato elige-
retur, non posset tale opus liber a beato eligi.Implicat igitur, dicere, Deo in ratione obsequirina
gis placere opus persectius , illud libere a beato eligi: nam hoc ipso,quod magis Deo placeret,non absolute vult aliquid serii aut virtualis ut elim vult posset libere a beato eligi. Quod si liberὰ a beato e unum dependenter,& sub eonditione alterius: quaeligitur, non ipsum opus ut in se persectius,sed vili voluntas dicitur essicax ω rinalis respectu me-bere elicitum Deo magis placet.Vt igitur possit o dij, quod ad finis executionem adhibet virtualis pus perfectius libere a beato eligi,debet magis Deo in conditionata respectu ipsius finis, piopter que
plaeere in ratione liberi obsequij, quὶm inratione physicae entitatis. INsTA s. ergo saltem necessitabitur beatns ad eligendum opus magis liberum , quia hoc magis
placet Deo.Verum hoc implicat in adiecto, beatum nectilitari ad eligendum opus magis liberum nam hoc ipso, quod ad illud necessitaretur,non esset amplius liberum: nam dicitur opus liberum ex libera dcterminatione ipsius operantis. I usTAs6. sequitur,falsum est e, quddinci rea.doeui, Christum semper elegisse perfectiora se- eundum se, cum aeque Deo in ratione moris cliberi obsequistam in Christo,qua in quolibet beato
placeant opera minus persccta. ergo cum aliud enosi talia ratio, quae Christum antecedenter moraliter
determinauerit ad semper persectius eligendum, absque fundamento hoc asseritur. Nego sequelam,
nego etiam, nullam aliam essetationem, quae Christum. quemlibet beatum moraliter antecedenter determine , licet non necessit et ad persectius
simper eligendum lixe autem est recitissimum di- medium adhibet dependenter, Tu conditione alterius. Quoad I Deus non necessitatur sequi maius suum beneplacitum,ut id semper a parte rei operetur, circa quod fertur per maiorem complaeentiam simplicis affectus, alioqui semper deberet, operari quod est optimum unde Delis priuaretur libertate operandi ad extra. Quoad a. semper Deus Sti a se. necessitatur adsequcdum suu efficax absolutum beneplacitum:ex suppostione enim quod emeaei ter absolute vult siquid, neeessario exequitur illud, ratione suae immutabilitatis. Ad seneplacitum aute conditionatum solum necessitatur ex suppositione,qud ponatur conditio; nam sub tali conditione,& non alias est beneplacitum Dei. Non dieitur autem Deus sequi malas suum beneplacitum,
sed beneplacitum simpliciter; quia nunquam sibi
essicaci voluntate proponit duo practic exequenda, ut ex illis alterutrum seq intur , scutproponere potest creaturae duo bona, alterum maius, alterum minus efficaci voluntate conditionata,
praebendo suffcientia media ad utrumque, sed hoc
274쪽
D. XXV. o humana moluntate Chrissi S a IV.
ipso, qudd ex se absolute vult aliquid, ex suppositione necessario mequitur illud. Implicat enim ut Deus velit duo enicaci voluntate absoluti,4 ad una sum tantum illotiim exequendum necessite
DIC Est Beatus ratione visionis beatae non solum necessitatur ad sequendum maius beneplacitum Dei essicaeis voluntatis, sed etiam simplieis complacentiae t nam quamdiu hon constat beatos Deum contrarium velle, necessario operatur, quod est persectius,cum illud iudicet magis placere Deor ergo etiam Deus in operando equitur suum malus beneplacitum simplicis affectus. Resp. distinguo antecedens. Beatus necessitatur ad sequendum maius beneplacitum simplex Dei, affectu simplicis complacentiae concedo assectu efficaciae exe
cuti uo, nego. Etenim ad eonformandum secum
beneplaeito Dei sussicit, vico modo habeat illud, quo Deus ipse habet i ergo sicut Deus ipse illua
solum necessario habet per modum simplicis affectu' ita Beati necessario illud tantum habent per modum inplicis complacentiae. Hinc fit, ut F se Beati smul clim Deo necessario diligant, dilectio-Φ' ne simplicis complacentiae omnes creaturas in Deo
vilis, quia ut se diligunt illas ut participationes
diuinae bonitatis,& terminos omnipotentiae Dei. Ad probationem antee. nego beatum sempernecessario operari, quod perfectius est, quamdiu illi non eonstat de contraria volutate Dei namquamdiu beato non eonstat de voluntate emeaei saltem conditionati Dei, potius supponit, maius beneplacitum Dei esse, liberum etiam minus perfectum opus exercere,quam necessarium magis perfectum: quia semper liberum in ratione obsequij excedit necessarium Pari modo quamdiu Deus non necessitatur anteeedenti aliqui sua voluntate essicaci, libere operatur, cum hic modus ad extra opera di sit perfectior. Ex dictis patet ad fundamentum primae responsonis nam Christus optime se conformauit diuini voluntati, quae erat, ut maxime quoad fieri posset, liberet hos actus eliceret. Quanquam eam. culum Io-.LPP. explieatur de Christo, Deo, ut S. Thom. 1ns Cinena Nec obstant posteriora verba, quae potestatem iudicandi tribuunt Clitis ovi
homini, quin priora intelligantur de Christo ut
Deo. Ad fundamentum secundae responsionis, eadem est ratio de operibus sub consilio.& superer sationis. nam eodem modo poterat Deus illaco sulere Christo, ut libere exequenda in ratione obsequi j. Quanquam si fuisset aliquod opus eo nὶ Ith, quod Deus eonsuluisset Christo, vi sibi magis
Ilacitum secundum se, non secundum rationem lieri dum oratis obsequij, ad illud necessitatus fuisset Christus quoad substantiam actus tin non nisi liber mansi et quoad circumstantias, motiui,intemsonis, aut tem poris. Tertia εχ quarta responsio conuenit in onelusione eum nostra licet discretemus in principsis; nam auctores illi putant,Christum&reliquos be tos vi visonis beatificae non necessitari ad seque dum maius beneplaeitum Dei in omnibus suis sperationibus, sed vel tantum determinari moraliter eum suffieienti libertate ad oppositum , ut authores tertiae responsonis, vel nullo modo ad illud sequendum antecedenter determinari, ut Autho.
Vppo sola fuisse in christo actus merito ς' rios, eaeertitudine, qua certum est, Christum fuisse humani generis redemptorem; scilicet non alio modo quam merendo nobis suis actibus vitam aeternam reliqua dona
supernaturalia , quae per peccatum amiseramus. Quae veritas ratione etiam constat inam in Christo fuerunt omnes conditiones ad merendum re iquisitae. Prima est lanctitas personae merentis quae maior quam increata Verbi λ Seeunda libertas eiusdem in operando ex Medente distinat Temtia honestas operisi eum omnes Christi operationes fuerint ex honestissimo motivo elicitae. Quarta proportio operis ad praemium Dat quis neget omnia opera Christi fuisse proportionata ad quodcumque praemium possibiles Quinta promissio diuina de acceptandis ipsius operibus ad eertum praemium, ex illo I 43. Si poserit,p.
multos nurustate eorum ipse'rtabit.Vbi ad litteram sermo est de Christo, iuxta Patrum nantis mem eonsensum. Vnde Hieronymus in hunc lo
cum, ama agit-, laboramri videbit Ecclesialis toro
orbe eonstarere, est earum sturabitur fide. Sexta est status Viatoris cum non solum Christus fuerit Comprehensor, sed etiam Viator; no modo incoris pore ratione passibilitatis de mortalitatis,uerum et iam inaniis, ratione angoris de tristitiae, cuius in hae mortali vita fuit capax. Suppos ori quodlibet Christi opus , ratione valoris personalis , quo moraliter informabatur, non modo condignum suisse omni praemio creato possibili, sed etiam praemio increato alterius unionis hypostaticae cum persona Patris, vel Spiritus sinciti, vidit istat.6.ρας Quo fit, vinultu in Christi meritum de facto si a Deo adaequatὸ remuneratum Vlterius indago primo quibusactibus Christus promeruit, vel promereri potuerit: Secundo quo tempore: Tertio, quae aut sibi,aut aliis vel
An Christus mereri potuerit per amorem beatificum Ut terminatum ad proximum '
SVPro Node facto,quicquid si de possibili Chri
stum non meruisse, nec mereri potuisse amore beatisco, ut terminato ad Deum,quia de facto ad Deum terminabatur necessario: non potuit autem mereri peractum necessarium Controuersia est, an de facto per illum mereri potuerit,quatenus terminabatur ad proximum,eidem visione in Deo visu. eodem; amore eum Deo amatum elidilectum.
Q. .are,q. ad .dia queri. . part Assutat. I. qu. 9 functo a Fundam. Potuit humana Christi, claravisonem
275쪽
Dyut XXV De merito Christi Sectio L
so irem Dei, sin illeum obieet beatifico repraesen i sumptam ex secundario libere produci Cotaim. tatae fuerunt variae creaturae rationales,per amor 'Ocnon est aliud , quam ita principio amorem si
tendere solum ad obiectum beatificum,& non ad
creaturas. ergo potuit amor beatificus ut terminatus ad proximum in Chilito esse meritorius nam tota ratio, cur talis actus ut terminatus ad creaturas,
non potuerit esse meritorius , est , quia etiam ut
terminatus ad creaturas, non potuit esse contingens, adeoque liber , sed necessarius, non minusquam ut terminatus ad Deum ipsum. Antecedens probori solum obiectum infinite bonum necessitat voluntatcm ad amorem sui sed nullum obiectum , praeter Deum , est infinitae bonitatisci ergo
nullum obteistum, praeter Deum, necessitat voluntatem ad sui amorem consequenter libercpotuit illud eum obiecto beati seo amari, vel non amari. Confirm. I. potest voluntas Chri iti tale obiectum cognitum extra visonem claram Dei libere amare: ergo etiam cognitum per elaram visionum Dei, quia clara vilio Dei non mutat bonitatem obiecti creati 2.Beatus vi visionis beatificae solum ne- .essitatur ad amandum Deum secundum bona intrinseca , non extrinseca: ergo poterit amor beatificus terminatus ad Deum,secundum bona extrinseca, esse meritorius& dignus remuneratione quia talis actus Iibere terminaretur ad Deum secundum bona extrinseca Antec prob. beatus vi visionis beatificat ad ea tantum in Deo amanda necessitatur, quae necessariam connexionem habent eum ipso Deo, cuiusmodi sunt solum bona intrinseca.Nota
in hac sent talem actum esse tantum liberum in fieri, non insacto esse , seu in conseruari Ratio; quia in fieri tantum in potestate beati est talcm4ctum cum tali respectu in principio beatitudinis
elicere: non est autem in potestate eiusdem, semel cum tali re in elicitum non conseruare. Quia cum talis retpectus non distinguatur ex natura rela entitate amoris beatifici, sicut hane cusὶleruari, vel non conseruari, non pendet a potestate beati, sed Dei: ita nec illam eum tali respectu conseruari,
vel non conseruari, pendebit potastate beati,sed
Dei. SECvNDA negat Suarea 3. Past. Is sect. a. s. Hic
babilior.Uissiculias est in assignanda ratione. PRIMA: nequit idem indivisibilis actus esse simul necessarius&contingens igitur nequit idem indiuilibilis actus terminari ad Deum necessario. N ad proximum libere nam libere terminari, est ita terminari, ut potuerit non terminari, quod est
contingenter crminari. Antecedens probatur,
lioqui idem actus, quatenus necessarius, non possct non esse; quatenus contingens, posset non esici atque adeo idem possetcsse , non esse neundum eandem indiuisisti ementitatem quod videtur exterminis ipsis implicare. Contra idem ainor beati-tificus postet esse necessatius quoad speciscatione, di respectu obiecti primarij, quia quoad hoc non pinuit non esse;Iibcrvero&cotingens quoad indiuiduationem,& respectu secundarij, quia potuit ad
secundarium non terminari meon sequentor a- Iiam habere indiuiduationem. Sicut in sententia
communi , quam sequitur Hassuet M non improbat saltem ex hoc cum Suare potest idem accus esse necessari iis quoad genericam substantiam ac lux .simul liber quoad specificam rationem, ex libero motivo desumptam cἰim tamen ratio specifica re ipsa non distinguatur a generica ratione eiusdem actiis. Ergo posset idem amor beatificus quoad specificationem sumptam ex obiecto primario, neccssario quoad indiuiduationem vero de- Te Incarnatione Tomia VI.
beati seum terminatum fuisse ad Deum cum respectra ad creaturas, eadem visione beata repraesentatas, ut potuerit eum tali respectu ad creaturas no i terminari,cti non potuerit non terminari ad Deutune terminatus ad solum obiectum primarium, fuisset idem actus specie , diuersus tamen nume
Neque obstat x. quod idem amor elicitus circa Di .... obiectum primari uin .secundarium simit, non possit, ne quidem circa secundarium, amplius desintres nam hoc tantii in arguit necessitatem in facto esse rin eonseruari, non autem in fieri. Sicut quamuis liberum decretum Dei semel polit uin, non amplius possit a Deo ipso reuocari, non impedit, qud ininus illud libere a Deo sit positum. Ne , . ''que obstata quod idem amor beatificiis ad pro 'ximum terminatus , aliquo instanti reali
quam produceretur , non fuerit nam sit liber, liber la potentia elicitus , non rcquirit. R.θ. v aliquo instanti reali reipsa non uerit , sed susscit, ut potuerit non esse Patet in libeto decreto Dei de condendo mundo, quod nullo instanti reali aeternitatis non fui cum tamen libere fuit: nam ita fuit tota aeternitate, ut potuerit vi antecedentisibertatis diuine pro eadem aeternitate non fuisse. Igitur libertas actus per hoc saluatur formaliter, quod pro eodem instanti, pro quo .fit, potuerit non fieri, non quidem in sensu composio sed diuiso, ex sola libertate operantis.
natura tantum, non duratione pracedetne productionem actus.
SEcvNDA. Habitus charitatis, posita clara isi
ne Dei, necessario operatur omni sua virtute; er-
go non modo necessirio fertur in Deum , ut in obiectum primarium elare visum, sed etiam in creaturas, ut in secundarium eodem actu cum Deo visas quia causa naturalis non subest in operando libertati agentisci Antecedens probatur , charitas in patria regulata visione beatifica, operatur
ut causa naturalis non impedita . ergo operatur ne cessario seeundum totum posse,quod habet. Con firmatur. Non minus charitas, quam lumen gloriae,necessario operatur circa suum obiectiumrat tu in
me gloriae necessario sertur in primarium, 'secundarium ergo etiam charitas. Contra dici mis ut spoisit charitas, posta clara visione Dei, necessario operario a sua virtutes circa obiccetum primarium . non circa seeundarium , quia circa illud
tantum operatur tota sua virtute , naturaliteri necessario, quod beat: at solum obiectum primarium, non secundarium, beat ergo.
Nee est eadem ratio de liabitu luminis gloriae: 3. I. quia hic nullo modo pendet a voluntate bea- 2 ti , cum non producat visionem Dei, impera i
te, vel cooperante voluntate . sed ut causa merenaturalis . antecedenter ad omne imperium cooperationem voluntatis beati Cum tamen charitas non operetur omnino indepcndcnter aevo
huntate beati, sed debeat cum illa simul concurreres cooperari voluntas ex praeuia visione Dei& creaturarum, cadem visione expressarum deoque potetit in unum obiecitum eone urrere ne clario in aliud libere eo qud unum beet alta rum non'cet. a. quia lumen gloriae per se ordinatur ad persciendum beatum , cum per se teri dat ad exprimendum obiectum in intellectu bcati , quali prolem intentionaliter gignendam. Charitas vero per se ordinatur ad obicctum amabile, cui per amorem seipsum amans intentionaliter
276쪽
Dig t. XXVI. De merito Christi. Sectio I.
comas unicat, quod patet a signo: quia non cense i mni eundem proximum in Deo visum non essedi Nora rctur Deus aliqua pei sectione carere carendo a l ligendum: implicat autem, ut idem indivisibilis actus iudicet, aliquid absolute esse diligendii,dc simul. . . i l . non esse absolutὰ diligendum:nam unum iudicium vivirae formaliter opponitur alteii non secus ae assensus i u vi, opponitur distensu cirea idem edin unum iudiciu . absolute neget , quod alterum absolute affirmat. Σ .i Maior prob. no potast voluntas beati proximum in Do visum Deo visum diliget nisi ex praevio iudicio de pro libινὸ dui-ximo in Deo vis diligendo, cum omnis actus vo-IUt luntatis supponat iudicium intellectus. Neque potest idem beatus proximum in Deo visum,nbndiligere. nisi ex praevio indicio positivo practico nodiligendi proximum Gergo eadem visio deberet, ut posset esset sussiciens regula amoris liberi e ga proximum in Deo visum, continereare duo iudicia timui. r. Etsi beatus proximum in Deo vi c. is,
more crcaturarum; cens crctur autetia carere aliqua
perfectione sibi debit.i, si careret cognitione creaturarum: quia cognitio per se est ad perficiendum intellectum cognoscentisci amor non tam est ad
perliciendam voluntatem amantis, quam adcom- in unicandum bonuinainantis ipsi amato.
1. Ratio esti ea citer probans cst Beatus vi visionis R. si Q. beatilicae nec ei satio amat , quod est maius bene- ri tui Dei , ex pracia dii mutat sesi vis maius .. H. - Ruteni enoplacitu in ci est, amare simul cum
maior . Dcocirca tutas visas in Deo , quam illas non aris is simul mare: nam illud est maius beneplacitum Dei, ad νήρ. quod visio beatifica magis inclinat at visio beafica magis beatum inclinat ad amandum proximum, obliquas creaturas in Deo visas , quam ad illas i ii amandum ergo maius cneplacitum dum non diligeret sola suspensione actus amoris en Dci est, amare , quam non amare creaturas in aproximum , ut de potentia absoluta sorte non Deo visas Milo probatur. vilio gloriosa non e implicaret adhuc esset tunc politiuum iudicium delicitur ex libero imperio beati , sed ex lumines non diligendo proximo in Deo visci necessarium. gloriae, immediate a Deo collato , physice prae Clim nec possi voluntas libet eurum actum suspcdeterminante intellectum ad eliciendam illam, dere nisi suspensonem ipsam actus iudicet ut bo- seeundum omnes eas conditiones , propter quas nam e sibi conuenientem, Duoque gratam,ex a-
Deus ipse lumen contulit. Ergo illud est maius era etiam colligitur ex natur, visionis bea- beneplacitum Dei into visio gloriosa a lumi tificae, quae in se invariabilis est unde eodem modo ne produsta declaratri scilicet quod Deus me perseuerat semper,quo semel suit a principio proiadiante lumine a se collato, indicat beato Minor ducta. Qubdit ponamus cain variabilem,saltem ei ostendo de facto quaelibet visio gloriosa non mo ea obiecta secundaria,tune non repugnabit,illam a
, 2. practice iudicat, diligendum esse Deum su- principio produci cum practico iudicio diligendi
per omnia, sed etiam proximum visum in Deo i proxnnum in Deo visum, cii virtute mutandi hoe amore charitatis propter se, Qvltimate propter iudicium in oppostum, non diligendi proxii num Deum: ergo de facto viso gloriosa magis inclina in Deo visum.Vcrum haec variabilitas est contra na-beratum ad diligendum proximum visum in Deo tauram visionis beatae, quae ut persecta participatio ruam ad non diligendum quia magis inclinat adivisionis increatae naturaliter postulat semper perse-iligetidum proximum practicum iudicium a uerare, uti semes fuit ab initio producta mandi illum, quam aut negatio huius practici tu ldicii, aut oppositum iudicium de non diligendo illo. Antecedens probatur de facto quilibet beatus debet vi visionis beatificae , saltem posse diligere
proximum amore charitatis in Deo viIum: ergo debet vi eiusdem visionis beatificae practice iudicare, diligenduin esse proximum amore charitatis in Deo visum, cum nequeat beatus diligere proximum invisi beata
Dicis posset absque variatione sui viso beata esse sui salens regula liberi amoris erga proximum in Deo visum:quia posset produci ut practicum iudicium diligend proximum in Deo visum, cum virtutes, ut non ipsa mutetur in oppostum iudicium,sed ut ipse intellectus beati purali uin actum. a visione beatifica distinctum, formare possit op positum iudicium. Sed contra: cum tale iudicium, est. Deo visum, nisi vi eiusdem visionis, qua Deum, α oppositum iudicio visionis beatificae, lit actus extra proximum in Deo videt , practice iudicet, illum cum non poterit repraesentare proximum vivi esse eodcm amore,quo Deus diligitur,diligendum sum in Deo, proinde non poterat esse regula non Igitur quaelibet vis beata pracrice iudicat, dili diligendi proximum ut visum in Deo, sed temnigendiim csse pioximum in Deo visum: inper conse tum extra Deum a solum virtuale iudicium dequens, ctan bcatus cognoscat, hoc practicum iudi non diligendo proximo in Deo, inclusum infor-eium visionis beatificae esse a Deo, ac proinde maius mali iudicio visionis beatae de diligendo eode proxi- beneplacitum ipsius esse, ut proximus in Deo visus o in Deo.non est beato sussiciens signum, qud dametur, quam non ametur, necessario illum amabit i voluntas Dei sit, ut propter tale iudicium libere se- eodem accu amoris, quo amat Deum ipsum. Loqui Lipsum determinet ad diligendum proximii in Deo
mur autem de amore proximi terminat ad proximum propter se non ad proximum ut terminum diuinae omnipotentiae; nam ut se omnis creatura in
Deo visa necessario diligitur a beato affectu simplicis eoin placentiae, quia ut se non dilieitur pro si
visum: quamdiu autem de tali voluntate Dei beato expresse non constat, necessario sertur in amorem proximi in Deo visi. na ex via a parte viso beata immediate a Deo infusa per ipsum formaled ex prec
pter se,sed immediate propter Deum, quatenus aliqua participatio ipsius est
Confirm. I. Si beatus non amaret proximum amore charitatis in Deo visum, non operaretur iuxta
adaequatum dicta mei, visionis beatificae, quae non ita dictat, diligendum esse Deum in seipso visum,sed etiam proximum in codem Deo cognitu,
ac proinde non operaretur iuxis maius beneplaci-
c., , . . tum Dςi, pc piam visonem declaratum.2. Vt posset beatus vi visionis beatificae proximum n Deo visum libete diligere deberet visio beatifiea iudicar proximum inico visum esse diligendum, ewsum iudicium diligendi
de voluntate Dei,ut simul cum Deo diligatur proinximus Lalioqui aliam visonem sine tali exprestiae formali iudicio iniudisset: quia, non potest libere sedeterminaresad oppositum eius, quod expresic subi per visionem beatam reuelatum cst, nisi certainris habeat de tali voluntate reuelationc Maior prob. i. . , tale iudiciu virtuale de Oppolito eius, quod sormale roiae inelu- iudicium practice dictat esse faciendii, naturaliter se luser
includitur in quo uis iudiciosor mali praetieo elim Pnon sit aliud,quam cuipso formali iudicio practich. 'opeiadivnu opus, simul etiam beatum scire,possc λι--ia
oppositu sieri. Qii cognitio, naturaliter comitatur te Deι.
277쪽
Di p. XXVI. De merito Christa αξ. I.
quodlibet iudicium practicum circa rem cuius Oppostum ficri non repugnat: ergo tale iudicium vi tuale non potest esse beato certum indicium voluntatis Dei, quod velit,ut iuxta illud operetur: nam, vi sit illi certum indicium voluntatis Dei, deliberuiuxta illud operando, non dcbet naturaliter includi in quo uis practico iudicio: si enim etiam quando Dcus expressu vult isticatus necessario operetur iuxta practicum iudicium cum vilione beati comni unicatum , infundit etiam virtuale iussicium de Oppolito.non poterit beatus per hoc iudicium esse
certus, quod Deus velit,ut iuxta tale iudiciu inope-
retus; quia cum tali iudicio naturaliter stare potest contraria voluntas Dei. Dixi naturatiter; quia posset Deus hoe virtuale iudicium auferre a iudiciosor mali, ut hoc tant lim practice repraesentaret rem Deserulam,absque ulla notitii oppositi. Hinc tamen non potest beatus esse certus de voluntate diuina
Deum. Resp. Discrimen huius rei eolligi tum
natura visionis beatae, regulantis tam amorem erga s. Deum,quam erga proximuin,eadem visione visum in Deo,& aliarum cogititioncm extra Dcum.Tum
ex natura ipsius amoris resulati a visone beat3,Λalterius non regulati a visione beati. Nam haec, cum sit participatio visionis increatae sua naturaeostulat in uariabilitatem: hoc autem fieri non posset sine variabilitatu visionis beatae, quae alte in dc-beret posse variari ex uno dictamine in aliud: quam tamen invariabilitatem non postulant reliquae notitiae extra Deum:&amor ipse beatifica visione regulatus , naturaliter etiam postulat in uariabilitatem Mnecessitatem,non min is quam visio,non re liqui amores notitia extra Deum regulatici quin sicut in naturalibus semper suppoiinu aliquis amor necessarius, invariabilis, vel alioad recisi
cationem, ut amor boni in continuiti, seu ultimicum sciat, Deum semper, quoad fieri potest, opera i nis; vel etiam quoad exercitium, ut in angelis. ri iuxta naturales eximentias rerum , proinde non' animabus separatis amor sui Dei finis naturalis, solere hoc virtuale iudicium separares praccicosor mali. Infertur, non modo beatum vi visonis gloriosae
necessario amare amore concupiscentiae omnes creaturas propter Deum dilectum amore amicitiae , sed etiam vi eiusdem necessario amare omnes creaturas rationalcs amore amicitiae supernat. Immediatu propter se ultimate vero propter Deum ultimum finem omnium: licut ipse Deus diligit omneScreaturas rationales, quia hoc ipsum piactice dictat in unoquoque beato visio gloriosa, cum hic sit perfectior modus is conformioranodo , quo Deus seipsum,&creat vias rationales dilrgit. Nota, hune nostrum discursum stipponere communem illam sciat. quae docet,beatos unico actu indivisibili videre Deum, creaturas in Deo, de qua I .lom.
ιι usi de&.ao. Alioqui si distincti cognitione videritur Deusin creaturae, non post ni creaturae videritia Deo,sed extra Deum: .consequenter non esset
casus,de quo disputo, an scilicet pollit proximus visus in Deo libere amari eodem actu quo matur
Deus Nam tune sicut distincta foret cognilao,qua cognosceretur proximus,a cognitione, qua cogi Oscerctur Deus; nam una essc cognitio intuitiua lius Dei,altera creaturae, tantum abstractiva Debita distinctus quoque esset amor , quo amaretur proximus,& Deus: cum nee cognitio intuitiua Dei
posset esse regula amandi simul proxii num
ut fundamcntum caeterorum ita insupernati Halibus praesertim in statu gloriae supponi dubet aliquis
amo necessarius Linu arrabilis, non sollim quoad specificationem, cuiusmodi cst amor Viatoris respectu finis supernaturalis nilatu gratia ,scd etiam quoad exercitium,qualis debet elle amor Compre Funiam.
hensoris in statu gloriae. Nam sicut omne funda I
mentum debet natura sua esse fimnum ac stabile, atque adeo invariabile: ita in unoquoque statu id ruod est fundamentum caeterorum, debet naturauiuste firmum aestabile, ae proinde necessarium&inuariabile. Nec sat est,ut solus amor erga Deum
in statu gloriae sit necessarius di in uariabilis invia elim perlectior sit amor ipse erga Deum, seponatur etiam necessarius minuariabilis erga proximum. quia sic ponitur invariabilis quoad specificam rationem,&numericam, cum non potuerit esse alius actus numero diuersus,vi huius indiuidualis luminis gloriae ; cumque hic amor ponendus sit perseetiori modo, quo potest, eum si persecta atticipatio amoris increati, ita de facto ponendus est. Λ xi. confirm. nego, praecisὸ ex visione beatifica dictante, si
proximum in Deo visum diligendum esse,colligere
beatum, maius beneplacitum Dei esse, ut proximus in Deo visus diligatura sed tum ex eo , quod visio beata ita distat,diligendum esse proli:num in Deo visum, ut simul eadem non dictet Mon esse eundem proximum inico visum diligendum quaevis au- Dco quia talis cognitio non rcpraesentaret proxi- tem alia supernat.notitia ita dictat, plox linum csse sed tantsim Deum mee cognitio proximi
posset esse regula ainandi cum proxsimul Deum;quia talis cognitio non rc praetentaret Deum intuitiue quae sosa necessitat ad amandum
necessalici&quoad exercitium Deum, sed tantum 1bstractive.
Solum in hae nostra ratione assignandum est di Dcrimcn, cur maius beneplacitum Deilit, vi beatus
diligat proximum in Deo visum,&non maius beneplacitum Dei sit , ut illum etiain diligat extra
Deum cognitum , ae proinde illum etiam cxtra Deum cognitum, ncccssari diligat. Confirm. hoc niatus bc ne placitum Dei,ut elim Deos ni ut dilisatur proximus visus in Deo,colligit beatus ex visione beati,quae dicitat, diligendum esse proximum visu in in Deo;quod dictamen cum ita Deo,colligit beneplacitum Dei csse, ut simul proximus eodem actu cum Uco diligatur. At etiam notitia supernat. citiae extra Deum diaetat diligendum esse proximum dilectione supernat.est infusa immcdiatu a Deo:ergo ctiam ex ea debet beatus colligere.maius beneplacitum Dei esse , ut diligatur proximus cxtra diligendum, vi simul oppositum iudicium admittat de proximo hic nunc non diligendo. Et quamuis etiam visio beatifica in eodem intellectu beati admittere possit iudicium de non diligendo ploximo illud ainen iudicium non posset esse de proximo non diligendo in Deo viso, sed de non diligendo proximo extra Deum cognitori quia tale iudicium, clim cssct distinctum a visione beatifica non posset esse de proximo in Dco viso, scd extra Deum cognito Tum ex eo, quod visio beata procedit ex aantecedente voluntate Dei, independenter a voluntate beat ira quaevis alia notitia supernat cxtra Deum cxcipio speciales reuelationes procedita voluntate concomitante Deiri nam idco illam Deus infundit, quia voluntas beati illam postulat: iicut ideo in nobis naturalem cognitionein de honestate obiecti naturalis producit. luia illam nostra naturalis voluntas exigit. Nam ita se habet coetiit tio supernaturalis de obiccto supernat.in statu gloriae , ubi beati sunt ab intriti seco potentis adactus supernaturalcfeliciendos sicut cognitio naturalis de obiecto naturali in statu naturae. Quod autem
278쪽
procedita voluntate anteeedente Dei est per se declarativum ipsit beneplaciti; quia cum ad illud non concurrat, nisi sola voluntas Dei, per se erit
iplius voluntatis ac beneplaciti declarativummon autem quod iocedit a voluntate concomitante eiusdem: iuia cum ad illud diuina voluntas concurrat ut detcrminata , Herendenter a voluntate creata, nec semper voluntas creata sit aut iuxta beneplacitum Dei, non semper quod procedita con- comitante voluntate Dei, erit per se declarativumbent placiti aut maioris beneplaciti ipsius Patet adsundam.primae,&ad utramque conririn. nam ex vi visionis beatificae necessitatur. Quare falsum est, quod in a confirm. assumitur beatus enim vi visionis beatificae necessitatur non tantum ad ea, quae ex natura rei intrinsecam di necessariam connexi nem habent cum Deo, sed etiam adca,quae connexione in habent cum voluntate beneplacito Dei,
cuiusmodi sunt bona extrinseca, quae Deus neccssario amat, vel amore simplicis complacentiae secundit meta possibile,vel amore e scaci secundilim esse actuale,ex suppositione,qubd illa inesse acritali conseruat. Neque est eadem ratio, quod in I. confirm dicebatur , de pioximo cognito extra Deum: quia cognitio extra Deum non necessitatbeatum ad operandum, quod persectius est , osUrna
Au omnio mereri potuerit actu dilectionis De orto ex scientia infusa, alio
naturali 'ANima Christi habuit scientiam de Deo, in
tuitiuam in seipso,abstractivam in aliquo enseau supernat acquisitam in effectibus naturalibus. Disputatum,an mereri potuerit actu dilectionis Dei orto ex intuitiua scientia Dei deinceps anniereri potuerit actu dilectionis Dei orto ex scientia infusa,aut naturali. POMA sem. negata. V queet ypta sput. 7q. cap. δ.
nititur duplici fundam. r. negando in christo
scientiam infusam de Deo trino&vn , cum nequeat Deus ut trinusin unus euidenter cognosci, nisi cognitione beata negati autem scientia infusa negatu amor ex ea originatus. Quoniam vero hoc fundam. sufficiens non erat ad negandum . saltem
Christum mereri potuisse actu dilectionis Dei, originato ex scientia naturali Dei assignat aliud sundam. quo probat,nullo modo potuisse scientiam i-uc infusam liue naturalem Dei esse principium dilectionis Dei in Christo; hoe sic probat Quoties nis suisse per proprium motum liberi arbitrii in
Deum sanctificatum,qm quisem motm liberi arbitri ρη si est, inquit, Meritorius. Porro inotus hie est ipsissi mus charitatis actus at insent. S. D - in s. a. amor beatificus non est meritorius, cum sit necessarius:ergo fuit alius .scilicet infusus:&quae'. Io art. .m I. docet Christum meruisse per charitatem, non quatenus e at Comprehensoris, sed quatenus erat Viatoris est autem charitas Viatoris, quatenus regulatua scientia diuersa a beata. Ratio non repu- si gnant duo actus dilectionis Dei in Christo , alter beatificus ex scientia beata, alter non beatificus ex infusa, vel naturali igitur potuit peractum dilectionis non beatiscum ex scientia infusa, aut naturali originatum mereri nam talis actus est liber, procedit enim ex abstractiva, non intuitiua notitia
Dei; nec semper est sub praecepto quia iam sit positiuus. non obligat ad semper igitur habet omnes conditiones ad meritum requisitas. Antec.prob. I. Ideo in sciat Vassura amor non beatificus ougnat πιών-- cum beatisco , quia quando obiectum perfecetissimo modo amatur per medium persectius, nequitidem amari per aliud medium impersectius , quia medium imperfectum in praesentia persectioris non valet mouere voluntatem operantis circa idem obiectum: ergo pari ratione quando obiectum perfectissimo modo cognoscitur per medium perse- num , non potest idem obiectum alio medio impersecto cognosci ergo Deus persectissime cognitus a beato cognitione intuitiua, nequit cognosci cognitione abstractiva naturali. At potest per Vasqueἰ Deus cognitus cognitione intuitiua beatifica, adhuc cognosci cognitione abstractiva naturali: ergo etiam poterit dilectione beatifiea adhue dilia gi dilectione non beatifica. Responderet assura . non esse eandem rati nem de cognitione Mamore. Sed contra ipse .p.
quast. s. cap. I. expresse docet, non posse intellec a se
ctum humanum Chiristi simul cum clara visione Dei habere notitiam infusam eiusdem eo quddquiintuetur rein in seipsa non potest simul ad illam moueri medio extrinseco quia tale medium non habet in praesentia medij persectioris vim mouendi potentiam intellectivam ire idem obicctum. Sed adhue responderet assuet tunc obie Q. ctum cognitum in seipso intuitiue , non posse eo H IV t. gnosci ab eodem intellectu per aliquod medium
abstractiue,quando tale medium non potest duce re intellecetum in 'aliquam notitiam euidentem de eodem obiecto. Caeterii in scientia insusa non potest ducere intellectum in aliquam notitiam cui- dentem de Deo trino Muno;potest autem scientia naturalis ducere intellectum in ovidentem notitiam Dei unius Ligitur non potest scientia infusa, cumque voluntas persectissimo modo scilicet bea j potest seientia naturalis esse eum scientia beatii. Sex atra, tiseo, amat obiectum propter bonitatem ipsus' contra ita se habet amor non beatificus respeciuelare eognitam . impossibile est, ut d idem obic amoris beatisci, sicut scientia naturalis Dei respectum diligendum moueatur ex imperfectior alia tu scientiae beatae et iisdem 4mosi potest scientia notitia i quia nequit medium impersccxum,in prae nam ratis Dei stare cum scientia beata. poterit amor sentia medii perfectioris, mouere potentiam circa mon beatiscus, originatus exscicntia naturali Dei, idem obiectum: Uelut cum quis nouit persona nec stare eum amore beatifico , originato ex scientia relatu aliolum, si postea nouit ex propria cognitio beaia eiusdem.
ne, nequit ampli iis ad eam amandam moueri ex testimonio aliorum,sed ex propria notitia ipsius. Se NDA communior aflirmat segetem Drs.
Prob. a. Quotiescumque nouum medium aD seri nouum motivum formale cognoscibilitatis, ε ε vel amabilitatis in obiecto , potest mouere poten tiam ad nouum actum circa idem obiectu in , non obstante priori et perfectiori sed mira scientia infusa.quam amor non beatificus, a stet in Deo intuitiue cognito,& beatifice dilecto, nouam rationem cognoscibilitatis amabilitatis veci ergo potestinouere potentiam ad nouum actum cognitionis,Namoris,
279쪽
am ris non obstante perfectior acta cognitionis, amoris.Maior prob.solus defectus motivi forma- Iis ex parte obiecti potest impedire potentiam, quominus tendere possit in oblinum; nam haec tantum ratio ex parte obiecti est enentialiter requisita , quicquid aliud requiritur, gratis fingitur Minor ostend.motivum tormale videndi Deum intuitiue, est essentia diuina secundum se: motivum formale cognoscendi Deum abstractive, sive scientia insu-ia,siue naturali est connexio aliqua creaturae cum Deo,fundata in aliqua dependentia eiusdem a Deo: Motivum formale amoris beatifici est bonitas in is creata cognita immediate in seipsa motivum formale amoris non beatifici est bonitas inerrata eo-gnita in aliquo suo fructu.u et E s: per cognitionem lamorem beatiscum non solum videtur,&diligitur Deus seeundum se.
sed etiam creaturae connexae eum Deor ergo nihil remanet aut cognoscendum, aut amandum quod non sit cognitum, aut amatum per cognitionem,&amorem beati seum. Sed distinguo eon seq. Nihil remanet cognoscendum , aut amandum per modum termini &obiecti inaterialis . concedes per
modum mortui&obiecti sormalis,nego. Etenim creaturae eognitae in Deo per visionem beatammon sunt formalis ratio cognoscendi aut seipsas aut Deum , sed tantum materialis ratio terminatiua, non motiua intellectus beati formalis enim latio videndi&mouendi,est Deus ipse ut eminentialis
causa creaturarum contra vero formalis ratio cognostendi Deum scietitia insusa, aut naturali, non est Deus, sed dependentia is connexio creaturae eum Deo. Item Armalis ratio diligendi Deum amore beatifico est bonitas increata in seipsa immediate visa sermalis ratis diligendi Deum amore non beatifico,est bonitas inerrata vi relucens in suis effectis, quae variario ponit diuersitatem in Ohiectommotiuo immediato diligendi. Nam licet amor non tendat ineognitionem sormaliter,sed in bonitatem secundum se quia tamen nequit voluntas tendere in bonitatem secund4m se nisi ut eognitam;tumque diuersa e nitio diuerso modo representet obloctum , secundum diuersam cognitionem, diuersum resultat i mediatum obicctum formale diligendi. Dixi Immediatum nam mediatum ultimatum, quod finaliter,&quasi arguitrue intenditur, est ipsa bonitas secundum se immediatum tamen est bonitas , ut cognitione repraesentata rio autem susticit ut possit voluntas duplici amore beatifico non beatifico diligere
Ad utrumque fundam oppositae,eonstat ex dictis falsum enim est,medium impersectum in praesentia persectioris non posse mouere potentiam ad
nouum acetum circa idem obiectum, quando ine- diuin imperfectum affert nouum motivum formale diuersum.
An Christio meruerit per reliquos actus
virtutum moralium tam supernat rablim,quam naturabum '
PRrMA sint negatra prob. I. Christus omnia
operabatur propter inuini ergo omnes actus ipsius eliciebantui ex motiuo charitatis. ergo reliqui actus virtutum moralium non erant in Christo, propter intrinsecam honei, sed solum extrinsece
ωmaterialiteriquatenus erant materia&obiectum charitatis, ex cuius dumtaxat moti uo&honestate eliciebantur,ri. Nullus in nobis est acetus vitae aeter -liaum.
nae condigne meritorius, nisi ut impetratus a charitate ut multi demerito censent to-.ydsq. 3pJect. . ergo neque in Christo nam eadem est ratio in Christo.& in nobis quoad rationem formalem meriti Nee dignitas personae dat formalem rationem metiti,sed illam ex proprio obiecto motiuo sup positam, elevat ad inlinitiim praemium intra cundem ordinem in quo meritum supponitur ex se proportionatum praemio. Jgitur factus virtutum moralium ex se non habent condignitatem Wpro tortionem ad praemium aeternae gloriae , neque ilisam habebunt ex dignitate personae in crearae Ver bi Anteced prob sicut dignitas personae non supplet reliquas eonditiones ad opus meritorium re quisitas,ut constat de conditionibus libertatis&honestatis,quas Verbum non supplet, sed incipere meritorio supponit: ita nec supplet rationem forma luem meriti, quae est intrinseca proportio Qeondignitas operis ad praemium; sed illain ex proprio obiecto suppostam eseuat ad infinitum praemium inistra eundem ordinem, in quo talis rati meriti sopponitur. Sucvruncassirmati Christum meruisse peractus virtutum moralium supernat. non iraturalium posito quod ac stus virtutu in naturalium in nobis non sunt meritorij alicuius praeliiij supernat. Hanc sent. docent aliqui Recent.quae quoad I partem constabit ex dieendis. quoad et prob.eod. 2 fundam.
quo praecedens sentent. In nobis huiusmodi actus non sunt, ne de congruo quidem praeini supernat. meritorij;ergo nec in Christo, cum eadem sit ratio quoad rationem formalem meriti in nobis minChristo. Dixi Tosus quod hinu uti actin nrtutum
nata iam in risbι λεονι πινι merusti aduuia praemisse pernat nam qui cum k qquet. sentiunt, huiusmodi actus esse iniustis aeternae vitae meritorios, a soristiori amrmabunticos eiusdem aeterna vitae meritorios suisse in Christo.
TERTIA uniuersaliter docet, omnes actus vir H. tutum,tam supernatur quam naturalium suisse in Christo praemii superirat condignὸ meritorios, esto tales actus in nobis non sint eo praemio condigni: erea Ieao. I Z0.39scct. di q. Quae sentilonge probabilior. Dico ti Christus meruit per actus virtutum Ff . moralium supernat non tantlim denominatiue cx' materialiter,sed intrinseet is formaliter. isertio, , ita conformior est Scripturae,quae Christi obedientiae seriptura. tribuit rationem meriti Ad Romanos. Sicut per
mobedientiam μου iamretis peceatore constituti sunt multi ita cor pervmaia obiastιonem iust constituentur
obediens usique admortem,mortem autem crucis. Pro
pter amicti exalta,uisium, ct donauit sil nomen, auodest super omne nomenAn ouorum primo δε- poltolus tribuit obedientiae Christi iustificationem nostram;in 2 exaltationem nominis in praemiuiri ipsus obedientiae in siastinenda morte crucis. VtrO-que testimonio ad eandem Christi obedientiam probandam vititur Ephesinum .p.ritui. me Christi
obedientia: 8 adducit locum Dan. Descendis est..is,non ut faciam voluntatem meam , sed Auritatem
rim, In misit me. Quae verba proculdubio indicant persectam obedientiam , ad quam Christus erga Patrem seruandam venerat. Eandem veritatem ma- niseste supponunt Hin V. est 'orius XIII.in Bulla contra Baium,qui in Eo propos damnara , sic Misenti. Viactur,nsinuare, quod opera ψιtia, ct tem
280쪽
Iurantia, qtra Christus fecit, ex dignitate persena ope
antι non traxerant maiorem valorem. Cum igitur
omnes st. aut horitates reducimelligi possint de obedietitia formali, intrinsecra non tantum materiali vi denominatiua, ita intelligendae sunt. Dic Es. In primo est: monio Apostolus opponit obedientiam Christi inobedientiae Adae: sed
inobedicintia Adae non fuit formaliter inobedientia, sed tam lina materialiter, quatenus omne peccatum in ludiit ansgressitonem praecepti diuini rergo ne obedientia Christi fuit formalis,sed tantum materialis,quatenus omnis actus honestus includit obseruantiam Mimpletione in diuinae voluntatis. Resp. I. eg minor nati ut docet S. Doctor 1.2. P .82.art. 2.ad I. in peccato Adae non sol sim fuit
malitia intemperantiae vi superbiae , sed etiam inobedientiae. Nihil enim vetat,quin,Vt talom. l vnia
eodemque actu physico sint plures species malitiae moralis. Neque ad contrahendam 'eciem malitiae requiritur,ut illa per se intendatur, sed susscit, ut
tantum praeuideatur,ut bia. 2. Nego conseq. nam
est non suerit in peccato Adae inobedientia exis pressa formalis; potuit tamen in actu Christi esse, quam asserere, nullum est absurdum, melius saluantur citatae auth.Nce necesse suit incit testimon. Paulum seruasse formalem oppositionem ex parte viri usque extremi, ualis est inter obedientiam formalem minobedientiam formalem , sed satis fuit seruasse oppostionem sol malem ex parte unius, .materialem tantum ex parte alte
Prob. a. Non repugnat, ut idem actus, vel eliciatur ex intrinseco motivo unius virtutis,&imperetur ex extrinseco moturo alterius, vel certὸ ut idem me eliciatur ex motivo utriusque virtutis, tam impcrantis, quam imperatae et ergo non repugnat, ut Christus ineruerit per reliquos actus virtutum moralium , ctiam intrinsece&sormaliter, esto omnia operaretur ex imperio charitatis nam si quae fuisset repugnantia,ex eo fuisset, quod omnes actus a Christo elicerentur ex motivo charitatis:ex quo tantum, non ex proprio motivo acciperent forinalemis intrinsecam nonestatem cum nequeat actus eam accipere.nisi eliciatur ex moti uoti honestate virtutis cum nequeat honestas obiecti intrinsece retandi in actum,nisi eodem actu per se intendatur,ut cum Philos matbιGe 3.rom.suppono. Anteced.prob.Non repugnat, ut, vel virtus imperans distincto acti, elicito ex proprio motivo, imperet alteri ut suum acaeum eliciat ex proprio motivo; in quo casu actus virtutis imperatae habebit intrinsecam honestatem tibi refusam ex proprio moti uosves,ut utraque virtus tam imperans, quam impcrata intrinsece concurrant per modum unius principii&motivi adaequati, unaquaeque partialiter in eundem actum: di tunc talis actus intrinsece, participabit honestatem utriusque virtutis, eum sit elicitus propter honestatem utriusque;ut si charitas imperet temperantiae,suum, tacetum eliciat ex proprio motivo.ralis actus habebit intrinsecam honestatem temperantiae refusam ex motivo temperantiae, dimul erit extrinsece ordinatus adfinem charitatis . ex proprio acturi imperio charitatis. Tripliciter enim potest charitas imperare actum temperantiae . . t ipsa charitas ex suo dumtaxat motivo eliciat adtiam temperantiae is tune erit actus temperantiae materialiter,charitatis vero cirinalit ei adeoque intrinseceis essentialiter ordinatus in finem charitatis. a. imperando temperantiae , ut ipsa ex suo proprio motivo eliciat actum temperantiae & tunc erit actus temperantiae formaliter, extrinsece tantum di denominativi ordia natus in finem charitatis . per actum distinctum charitatis 3 ut charitas&tempeiantia utraque ex proprijs moti uis stimul concurrat ad eundem actum eliciendum. Potuit igitur Cliristus a dici modo elicere actus virtutum moralium ex imperio charitatis:& quidem tant probabilius hoc asserendum est, quanto persecutus hoc modo, quam primos,illos elicuisset.Nam eo persectior est actus,qtio plures in se honestates continet: cum autem i. modo actus temperantiae,exemp.gr. lam in se continuisset honestatem charitatis, non ipsius temperantiae, dicendum probabilius est, Christum non I. sed χ.ω3 modo operatum fuisse actus temperantiae ,
reliquos virtutum moralium. Confirm. clivitas or M.
dinat in Deum, id quod est persectius , magisque
placensin gratum Deo: at persectior est, magisque grata Deo honestas formalis temperantiae, quam sola lauda materia eiusdem rergo illaministius, quam hanc in Deum ordinat: Ut autem illan, in Deum ordinet, supponit actum temperantiae etiacitum ex proprio motiuoin honestate ipsius temperantiae. Dico a Christus eondignet meruit etiam per M. actus virtutum naturalium. Assertio probat. eodem landam. quo prob.precedens. Nam potuit Christus -- - . non solum per eliaritatem imperare virtutibus supernat. sed citam naturalibus,ut ex proprio motivo honestatis naturalis suos actus elicerent, eosque sic elicitos per imperium charitatis referre in finem eiusdem charitatis. Oui actus ex naturali honestate eliciti, etsi non erant ab intrinseco proportionati&condigni praemio supernat fiebant tamen condigia, propoitionati tali praemio ex valore& dignitate personae operantis suaesium valorem&m ratem aestimabilitat cm communicabat omnibus suis actibus, adeoque omnes suos actus reddebat proportionatos condignos quouis praemio lupernat. Confirm.sicut eadem persona Verbi recusit axis dignam humanitatem omni dono supernat quae alioqui secundum intrinsecam suam ei sectionem spectata,non esset tali dono digna Ita ea ipsa persona Verbi reddit dignum actum omni praemio supei naturali, qui alioqui secundum intrinsecam suam honestatem spectatus, non ussu tali praemio dignus. Hi ne infertur, etianis Christus et levisset actum ' 3. indiffercntem, iuxta opin quae tales adtus indisterentes concedit,illum luturum fuisse dignum praemio supernat. non cx intrinseca honestate , quam nullam haberet,sed ex extrinlecOvalore&dignita te a persona Verbi sibi communicata Contra vero,si perimpossibile elicui stet actiim distormem rationi, illum nullo praemio futurum suisse dignum: cum talis ac us,utpote ex diametro oppositus dignitati ae sanctitati personae Verbi, non esset capax illius valorisis dignitatis.
Obdiem . probabile est, Christum semper ope ratum fuisse, quod erat perfectius: persed ius au Dicen
tiuo honestate supernat. quam ex motivo honestate naturalici ergo nunquam Christus meruit peractus virilitum naturalium formaliter, sed tant ira i raterialiter &denominative.Admissa maiori, s. distinguo minor persectius erat operari actum P. temperantiae ex motiuo honestate supernatur. quam ex solo motiuo honestate naturali concedo; quam ex honestate naturali,& supernaturali timui, nego. Atque ita putandum est, fuisse operatum Christum huiusmodi actus virtutum naturalium, ut non ex sola honestate naturali, sed ex honestate