장음표시 사용
321쪽
lorum tam peccatum Adae, quam angelorum sub conditione futurum praecessit decretum absolutum Dei de praeitcstinatione angelorum consequenter potuit praedclia nati angelorum decerni dc pendenter a peccato Adae, non absolute, sed
sub conditione tuturo; quo non prae uiso, nec Ansciorum,ncesti ominum praedestinatio decreta sui DEt, uti de facto decreta st dc perulenter a meritis& gloria Christi.
auod crimι.Secedit autem, ut doceat, non protervien
dum esse,neque nos imos prodere oportere. Verum eonstans Schol. sententia cum Magistis s. dist. IT ct Angelico 3l.q.2l est Christum in hae is M.
Pater ma e Luc.6 Exi, in montem orare, sterar
perno tans in oratasne Dei. Quae, multa alia eum possint proprie, non cst cur metaphorice tantum
De Oratione Christi. sECTIO PRIMA.
An Christi mere inproprie in hac
o, est quastio de Christo, Deo, sed
de Christo ut homine. Cum enim oratio petitio inserioris a superiore,&Christus ut Deus superiorem se non habeat,
non poterit ut Deus orare. Praeterea oratio, cum
sit explieatio affectus&volsitatis unius erga alium, ut ab eo de optata re exaudiatur, supponit distin-ccionem voluntatum inter orantem, eum, ut oratur; unde ex oratione Christi ad Deum colligunt P. in Christes, praeter voluntatem increa- tam , esse etiam creatam Deum igitur Christus ut Deus non habeat distinctam voluntatem a Patre, non poterit ut Deus Patrem orare. De Christo igitur ut homine. RiMA ratio dubit pro parte negante sumitur
Fit η est actus intellectus practici, quo attictum seu desiderium noli rum de re aliqua obtinenda .alteri
repret se niamus,ae exprimimus. Christus autem Omnia habebat in sua potestate: igitur non poterat veru proprie orare: nam quae sunt in nostra potestates, non egent ope& auxilio alterius quod perorationcm implorare debeamus cita lieet omnia creata pendeant saltem ex generali concursu Dei; quia tamen ille ex decreto Dei est omnibus causis secundis praeparatus, nemo ad illum obtinendum
orat Deum a oratio non est de rebus certo cin-
ά. Mai. . fallibiliter futuris: nemo enim orat, ut aliquando Hrori futurum sit extremum iudicium: quia oratio est de rebus, quae aliter esse possunt; nam quae aliter esse non possunt, non pendent ab oratione nostra, ut aliter si Sed quidquid Christus orabat,erat certo&in salsibiliter futurum ipsique notum, qui antequam illud peteret videtiat. vi certo futurum in Verbo. decreto Dei igitur non poterat vere& proprie orare. Proptet has rationes non desunt PP. r. imo. inter quos Damasic. l. I. Me cap. . est A c. is qui doceant Christum non vere&proprie in hae vita orasse, sed tantum simulationis specie non secus
ac cum Luca ust.*xit se si sus irri, cum Ioari. II. interrogauit, ubi La Zarus positus esset eum post resurrectionem ad manducandum petiit cum Matth. 2I. Videns se arborem stem viam, venit ad eam est usti inuenit in ea,msistitia tantum;chis Ioan. 8. ,IEsus absionae s. Humane tamen, in ciuit Dama decenter Agurabat ad id quod necessμι. militasque sagitabat et rorationem Propter d. m ostenderet,qubd non esset Deo contrarim, c quod ut ea am siu
aret Patrem. Intereogat autem non ignorans, u
ntdiligamus Ratio:Christus ot homo non omnia in sua potestate habebat tergo multa petete debebat perorationem a Deo. 2. esto talem potestatem haberet, cum illam habere non posset vi suae humanitatis, ted ex concessione&voluntate Dei illam habere potuisset limitatam eum hae conditione,vis illa liabere vellet, deberet per orationem a Deo petere. Quod autem conueniens fuerit, Christum in hac vita orare, aperte colligitur ex officio Mediatorisvi Pontificis, quo inter Deum & homines fungebatur; proprium munus est, pro ijs pro quibus e stitutus est Mediator& Pontifex orare, ad Nes.s Ex his patet ad primam rationem dubi
Ad a. nego, orationem esse non posse de rebus c. certo 4nfallibiliter futuris,Mut talibus oranti lici RVtis quia possunt futura decerni dependenter ab ipsa oratione priuis peccantis: tune licet sint certo an fallibiliter latura, &, talia nota pre 'canti, potestin saepe debet precans pro ijs orare, Ceri .ema etiamsi stiat ea certoin infallibiliter futura cum με sit
causa in fallibilis suturationis huiusmodi rerum sit '' '
'ipsa oratio deprecantis. Caeterum ideo non possumus utiliter orare, ut aliquando futurum sit extremum iudicium quia illud definitum non est dependenter a nostris precibus. Contra verδ orare possumus pro nostra salute, etiamsi certo mamus, nor esse aliquando infallibiliter saluandos utiee to sciebant per diuinam reuelationem B.Virgo&Αpostoli qui tamen nunquam ab oratione cessabant: quoniam salus nostra praedet inita est dependenter a nostiis precibus, bonisque operibus. Dic Es: sequitur, potuisse Christu in orare etiam pro bonis praeteritis collatis hominibus, velut pro Di N. gratili, quae collata fuit antiquis Patribus ante aduentum ipsius nam pcrinde est, orare pro rebus in fallibiliter futuris, ac pro praeteritis iam collatur eum eandem certitudinem habeant res ex diuino decreto Dei infallibiliter futurae, ac praeteritae iam collatae Distinguo eonsequens: potuisset Christus
orare propraetcriticeollatis donis per modum gra βω, tiarum actionis, quae est etiam orationis pars, ut
docet S. Tatam cit. 2.2.art .vi t. concedo, per modum
petitionis, nego; quia quod est praeteritum, non ratis. est amplius materia Mobiectum petitionis , per quam postulamus, ut per illam aliquid a Deo nat:
frustra autem Minutiliter postulamus, ut pernostram orationem fiat, quod iam factum est. V de Christus non petiuit a Deo, ut gratiam conferret seu eontulerit antiquis Patribus, quae iam supponebatur collata, sed tantum gratias egit pro illa, intuiti suorum meritorum collina Quae gratiarum a stio non fuit meritoria causa praeitcstinationis gratiae collatae Pallibus, sed alia merita
Christi; quia gratia, praedestinata Patribus suit obiectum gratiarum asionis Christi: quae supponit collatu in beneficium ut obiectum circa quod versatur: ergo non potuit propter illam, ne quideto ut praevisam, Deus pra destinare gratiam antiquis Patribus: nam obiectu essentialiter praesupponitur ad actum, cuius est obiectum 'rgo in praescientiam sendar, quod secundum verιιatem est homo, cum eo lici debuit supponi gratia praedestinata Patribus ad
322쪽
Diap. XXVII De oratione Christi. Sectio I.
gratiarum actionem Christi prauissem ergo non
potuit propter gratiarum actionem praevisam praedestinari gratis conserenda Patribus.cum ante ipsam gratiarum actionem praeui iam supponeretur gratia iis praedestinata ut olliectum. circa quod praeliis fuit versari gratiarum actio futura Christi. Caeterum, An saltem potuerit Deus praedestinare gratiam antiquis Patribus mspe tantum futurae gratiarum actionis Chris it solent Principes
terient, qui sub spe futurae gratiarum actionis mul- firmati ta beneficia conferunt subditis Assirmo inam po-
. 't scientia conditionata per quam Deus certo
praenoverat Christum sub conditione gratias actu
tum de tali beneficio Patribus collato, certum erat
Deo, nulloque pacto dubium Christum absolute gratias acturum pro tali beneficio predestinato Pato. tribus.Instabis: sequitur, non potuisse Christum sua oratione in tepore facta obtinere, ut Deus aliquod donum ab aeternoe hominibus praedestinaret quia omnis Christi oratio in tempore supponebat prae- a. h. destinationem talis doni ab aeterno decretam. Nego sequel nam eis oratio Christi in tempore sesecta supponebat acetum diuinae praedestinationis ab
aeterno positum, nondum tamen supponebat effectum executioni mandatum: Leontequenter poterat Chiistus orare, ut talis effectus executioni mandaretur,&per consequens, ut illum ab aeterno
Deus praedestinauerit. Non enim Christus in tempore directe orabat, ut Deus tale donum abaetcr-no praedestinarit,sed immediate&direcae, ut illud in tempore conferret. in direcie ver δ, ut illud idem Duplisses ab aeterno praedestinauerit Christus enim pro dono ροι- pro riai collato non potuit orare petendo, sed giatias M' agendo,os ra; pro consercndo potuit orar etia
' petendi nam tune petitio habuisset suum obiectum,quod est,ut aliquid per illam obtineatur: ob
tentum autem per illam fuisset temporalis collatio doni; per consequens indirecte etiam aeterna praedostinatio doni.Nam,ut potuerit Deus tale donum intuitu talis petitionis ab aeterno praedestinare,si fuerit,praeuidere petitionem Christi tale donum postulantem.illudque nondum supponentem actu collatum. I Quis Saltem petitio Christi ab aeterno praeuis supponebat ternam predestinationem rei petitae: igitur non potuit propter talem petitionem Christi praevisam, Deus tale donum praedestinare, cum ad talem petitionem praesupponeretur donum piaedestinatum , ut obiectum ipsius.
D1stinguo antee. Petitio Christi ab aeterno praeuisa supponebat praedestinationem doni in priori ligno
naturae& causalitatis, nego nam prius natura ab X-
voluntatem agentis, posterius tempore executioni mandati,ut patet in fine&mediis. Sed instabis; se et loquitur, posse Christum directe petere praedestinationem a ternam alicuius rei, etiamsi illam videat in diuino colitio decretam. Nego sequel. nam aliud Rεθ. est, Christum sua petitione temporali obtinere aeternam praedestinationem reii ad hoe enim suis- eit, petitionem Christi fuisse causam moralem mcinritoriam . propter quam motus sit Deus ad rem praedestinandam Aliud posse directu talem praedestinationem petere postquam decreta est, cum non petamus ea, quae sunt posita sed quae sunt poneda.
Esto igitur praedestinatio rei sit polita dependenter a petitione Christi praevisa, ac proinde obtenta per petitionem Christi non potuit tamen Christus sua otatione illain directe peterea quia non possumus veraciter petere quae sunt iam post inesse,etiamsi sint posita in esse dependenter a nostia petitione sed quae tantum sunt ponenda, alioqui inutilis&fictaeiset oratio.Hinc sequitur, praedestinationem earum rerum, quas Deus praedestinauit
dependenter ab oratione Christi, non suisse ab aeterno positam propter petitionem Christi illam directe postulantem, sed propter eandem petitionem Christi indirecte tantum illam flagitantem, per directam nimirum postulationem collationis ipsius rei ac doni temporalis.
Ad Patres Resp. Illos explic1dos esse de Christo ii
non secundum natura humanam, lueundum quam, Ad PMω
ut inferior Deo.& de se i inpotens ad multa,veraci tu e ni a ter&utiliter orare poterat non modo pro aliis .sed
etiam pro se sed secundum naturam personam diuinam, secundum quam Christus oratione non
egebat.Relata igitur Christi oratio ad ipsius humanitate,erat verax,utilis.& propria oratio:relata vero
ad eius personam&naturam diuinam, secundi. mquam erat aequalis Patii, non erat verax propria oratio, sed aliquid habebat de simulatione, ut Da amast.docet, quatenus nimirum per illam se ostendebat impotentem anseriorem Patre ita lib. 3fisi ollari se.24 postquam definiuit, oratῖonem esse Ascosim es Damast.
nem reddit,cur Christus ea non egeret, quia scilicet ipsius mens erat hypostatice unita Deo Μ enim,
Deducitur, in Christo vi homine vel sui sicivel x .esse potuisse orationis partes quas enumerat S. νεα
terno praeuis fuit, ut causa mouens Deum petitio laetitio,seu postulatio.gratiaru actio, obsecratio orationis Christi, quam uerit decreta praedestinatio doni ad Qui enim debet aliquid a Deo obtiirere,i .debct ad Patrem. Chi isto petitii sui praeuis in a. signo sup nens opsum accedere: acceditura uic ad Deum per montis ascensum in Deum. 2.Debet petere aliquid a Deo. 3. Additur ad efficacius impetrandum ratio aliqua, quae vel se tenet ex parte Dei, estque et iis sanctitas vel aliquid ad eius sanctitatem pertinens, propter quam petimus ab ipso cxaudiri, ut cuin exaudiri petimus propter eius filium atque haec obsecratio dicitur quasi per sacra contestatio, ut bia. S. Nom. Vel se tenet ex parte ipsus petentis: est gratiarum actio, perquam orans disponitur ad maiora impe- trada. Fuit igitur in Christo ascensus ipsus humanae
mentis in Deum,non transiens&interpolatus,vi in nobis,sed permanens&continuatus, per visionen beatiscam, per quam perenniter eius mens inhaei e-bat Deo. Fuit petitio Lucar a. orassan P o te. Fuit
stiis Deo gratias egit,quando Eucharistia condidit.
praedestiisationem doni , prioritate tantum dura- nis, conccdo Quare prius prioritate causalitatis
praevidit Deus petitionem Christi fututam de obtinendo tali dono, qua ipse tale donum ab aeterno predestioirit;&consequenter qua praeuiderit eandem petitionem Christi aeternitate supponentem praedestinationem eiusdem doni nam hoc praevidit in a. signo post praedestinatum donum propter petitionem Christi praeui sim in I signo, ut causam metatoriam illius. Quo fit, ut si petitio Christi consideretur ut causa impetratoria doni petiti,no supponit praeitcstinatione doni, sed supponitur a praedestinatione doniis vero consideretur in ratione durationis Mexi sic tiae supponit praedestinationem doni aeternitate. Nee implicat,ut quod est posterius duratione sit prius causalitate in genere causae moralis: quia potest, quod prius mouit moraliter
323쪽
4. Habemin aduocatum inprecatorem pro pereatis nostris Iesium Christum Dominum nomum, si mia nos 1n praeterarum peccasse paeniteat Abgust praef. i. Psal. .de Christo in eoelo existente; orat,inquit, Obstera is Obsecratione nusquam legi ur Christus usus, eo
nulla a quod non egebat signata contestatione increatae G. It sanctitatis vi a Deo exaudiretur: sed oratio a per- n. i. increat oblata erat exercita contestatio in- cieatae si iactitatis, ae proinde de se dignissima, ut i pro nobis,ut fereris nocter: at an nota meaput no- absque ulla interposita ratione impetrandi statim Prum,oratur a nobis ut Gin nosseriEt infra:Oratur exaudiritura Deo. Vnde Christus eii.loe.tian.setc ergo instrma Des,orat infirmaIerara di creator, hic tur. Ego autem sciebam. quia semper me audis saulus au IIebr. .tellatur Chi istum in suis precibus&supplicationibus cxauditum suisse,pro sera ost amita ergo adιLum,per istum,c Eo, Er scit obseum Aeri
crearm. Et paulo posmasio, Gr dicaminis diceret, non solum oramus ad illum, Deum,&ιia.In que in locum Chryse .homil.8 . Tanta, inquit, ' per illum ad Patrem, sed simul cum illo oramus t eram reuerentia ac βιαπι, υτ deo eum reuerereturi ad Deum & vicissim ille nobiscum orat eumdem Deus. Deum Ambros in eap. 8 id Rom. Semper Christus sis, sAn omnis oratio Christi fuerit in hae vitiexau eas nostra agit apud Satrem. postulatio condita Ratio lub. sumitii rex Mati. 23. Pater mispos temni non potest,quia in dextra Dei est. Et quod i bile est,transeat a me calix se. ex Lue.r; Pater iumit quatur de propria ligorosa oratione, patet, ex re sita, nemmsciuntquιdsisciunt. Ibi enim Patrem eo,quod eo modo dicit, nune Christum pro nobis orauit pro imminentis mortis calice vita do; hic pro Patrem rogare,quo pro Petro in hac vita mortali suis cruci rixoribus cit in tamen nec pro se, nec pro rogauit, ne ipsius fides deficereti nam subdit I Oe suis salte omnibus crucifixoribus fuerit exauditus ergo modo interpentpro nobis Saluator.Mrriard. serem densaMEVersim oratio in Christo. una absoluta, qua abso de Naim. Maria ante meaede oratione Christi nune in eoelo existentis haec habet Ad Patrem verebaris
1 Ilite &absque ulla subintellecta conditione, a Deost. aliquid suri petebat:qua vi Ioan. 17. terquos δε--seisia iust mihι, volo ut bisem ego, est illi Mnt mecum, tvideant claritatem meam, quam dias mihι haee semper fuit exaudita,utpote ad impetrandum estieacissima quippe quae babcbat omnes conditiones ad impetrandum requisitas, eratque conformis diis uina voluntati a qui per huiusmodi orationem non petebat, nisi quae sciebat. diuinam voluntatem velle altera conditionata, qua non absolute, sed sub conditioncisi vel aliquid non obstaret,ut cum petiit a se mortis calicem transferri, sub expressa conditione, si voluntas Patris praecipientis non ob staret vel posta libera cooperatione creaturae rationalis , sine qua Deus nullum adultuni saluare dccreuit, ut cum pro suis crucifixoribus orauit: haee oratio non semper fuit exaudita, non desectuessicacitatis orantis, sed desectu puriscationis conditionis appositae,sub qua oratio fiebat,cum neque Christus a Patre exaudiri vellet, nisi iuxta appositas conditioncs tacitas vel expressas.
An Chrictus nunc oret pro nobis in coelo '
P Rixi sententia assirmat S. Nomin Aiat s. e. Mast. q.arr. 6. quast.2.ad I ubi ad argum oppositae,ii Christus oraret pro nobis in coelo, dicere possemus Christe ora pro nobis respondet: Quod
Christus in quantum homo orat pro no essedideo non de in Christe ora pro nota quia Christus supponit suppositum ternum,cum non est orare, sed ad Auare. Eandem sequitur Abuti cap. Il. Matth.-ast. 142.
Christum,scilicet pro nobis oratorem interce
industratu . De Inl Ron l. x christ- e , aut mortum est, moaui ε .m resurrexit , aut est addexteram Dei, qui enam intem
se ellis pro nobis licet verbum Interpen ex primaeva
signifieatione importet,siquentem interrumpere, interdum tamena are, ut apud Valeri. Maxim.lib.3.13. Cato rogat-,mscus apud avunculum adiuuare e--α, ηερε η stoli vulta non*cturum s respondu.Iterum deinde ac
, , - μι--ππegatus, in proposito perstitit. Testimoniae', ia. Patrum illustriora sunt haec Cypria.bb. q. s. F.
aecedere:sito audis territ ad Alisfigiebas esum tibidia, mediatorem uvid non apud talem Patrem filiis talu obtineati exaudietur utique pro reuerentias rPater emma ligat Hlsum.Et paul, post ἔ-Maria recurem. Et paucis interiectis: Mausietur cr Uno reuerentia sua. Exaudiet utique matrem Ain, Grexaudiet filium Pater.Vbi concludit Potestnestim aut repellare,aut sustinere repud 9 non audura, aut non aia rasumpotest' utrum piari.Ratio I. non dedecet Christum orare,neque ex eo, quod Deus est 3. ii M.
alioqui neque in hac mortali vita deeuisset illum
orare neque ex eo quod beatus est,alioquinultu, Beatus posset pro Viatoribus orare, quod falsu est: 1.oratio est actus Religionis Deo maxime debitus'. s. vada. Christus autem Deum in coelo adorat,laudat, eique
gratias agit pro collatis beneficijs, tam sibi, quam hominibus: ergo etiam postulat pro alijs beneficijs
nobis eonferenditia. Christus propter struentissi Tmia. inum amorem sui erga nos, in omni statu nostram salutem operatur ergo etiam in coelo existens. . non solum per Christu petimus nostras necessitates a Patre led etiam per ipsum postulamus, ut nostrae preces a Patre exaudiatur:ergo ipse sua oratione obtinet,ut preces nostrae a Patre exaudiantur. SE v KD negat: Rapori Abba.6ks. dedimn.osse. e. 3. qui etiam explicat loca scripturae, pro prima sententia ut locus Io.. t. I.. intelligenisus non sit derogatione facta in coelo, sed in cruce Non enim, inquit,postquam ascendit in coelum, clamat visalvetura morae,ergo nec σφat,ut pararietin nob detur diaesam ex tunc utem datasiri potestate in eoebo intem G.Sedon cruce rogauit utpotepaullo minor ab Aetolis astendens autem in caelum, ego mittam promissum Fatris risu vos, it praeterea cit.testimouin m ad
Rom. 3. interpretatur non de interpellatione per modulostulationis, sed per modum eo minem rationis & repraesentationis eiusdem passionis semel oblatae: Illa namque interpellari Doctorum omnium
vera assertione non submissa est postulat, , sed e passonu, qua semet sumpta, semel pro nobis in sacri
cium obtusa Raserna commemoratio emelis con f LM ancta Trinitatis admissa sangmnis tim innocentis
autems bibιmm in ministeris e claru non induga, sed potenti interpellatione defendens concludit 'dae sicut resurgens ex mortuu,sam non moratur sic alium ad hociis ruet Patrem iam nemo inuocat rutholicin. Eandem sequitur Medina e quaest. II. art. I. Vasi
que dup. 82ta cap. 2. pro qua Patrum testimonia tria C. , --
324쪽
MVan . sunt expressiora I.Naraianian orat.36.quae est Aa Theonvb explicans locum ad Hebr . . Semper νι- uens ad interpellaniano nobM, haec habet Intercessionis no-- ut apud mulsos in more risitum est,uisionudeprecationem habet,hoe enim humiutatis quodammo.
da Uset, sita idem significat, quodpro nobis meaeaturis ratione Fpplicare. Chrysost Homit. II. in .eap. ad Rom.ubi explicans illud Inreopellas,seu ut ipsius interpres vertit Intercia i , sic ait me eni olamper id verbi,intercedit, demonstram volint,more hominum loquens,ac nostra sese imbecillitativite erantivi charitatem declaret Et subdit . t setque, intelligas,hoc
esse quod adstruere vult, Prius ubi
teram, tum adiudit, silum pro nobas intercedere quod aquatitarem acparitatemdeclarauit, visam ipsintercessio non imminutionis sed eharitatι,st m esse uideatnr,& paulo post δε quo tandem modo post omnia asperfecta,mst naturam nostram in throno regio osten-μ- cr collocatam,ad ea qua facilio sunt,antercessit nis in. MUVnde concludit rides ut undiqMe ostendist eaua nutu de causa verri id, intercedit, dixisse,
quam ut feruorem ac vigorem sibin erga noscharitatu declaret .Gregor. lib. ra. Mora cap. I 8. l est explicans eund locum .migenito enim suo pro homine interpellare est,inlait,apud aternum Patremfersem hominem demonstrare λθ pro humana natura rogasse,
est, eandem naturam an Humitatissa celsitud nesse cepisse. repellatis a pro nobιs Dominu3, non voce, sed miseratione quia quod δε-nari an electu noluit, μ' iendo libmemt. Pat, cratio: Christus per inerita huius vitaeo L. e ρε tinuit,quiequid Deus erat hominibus eoncessurus:
γυ,- ergo non est noua oratio necessaria ad aliquid pro
hominibus impetrandum Antee.constat ex Matth. vlt.Data est m 4 omus potestas in ea si rem terra. Noenim boe, inquit ita.anud SN- in sua eatena, de coaeterea Patri diutinitate. sed de assumpta loquitur
humanitate cui tunc moriens,ut hunc locum eis. Ruperi explicat, pauso minus ab Angeb imminuima rogauit per humanitatem,nunc autem gloria est bonore coronatus, ct constitutin super omia opera Patris dat per cuinitatem, omnem habens potestatem utpote
. a dextris De sede . Conseq. prob. qui habet omnia in sua potestate, non est illi ad ea obtinenda necesi aria oratio haee enim necessaria tantum est adimpetranda ea,quae in nostra non sunt potestate: frustra igitur ricte Christus a Deo peteret, quae in sua habet potestate. Confir.Christus ita totum negotium nostrae salutis in hac vita eum Patre comis posuit,ut non esset amplius opus pro illa apud Patrem agere aut supplicare:mis enim oblatione. Hebr. Io .consummauit semiternum sanctificatos, aeterna redemptune inuent Si igitur inuenta est,non est amplius opus per iteratas preces supplicationesque illam a Patre petereae postulare, alioqui diffideret promissioni Patris. 1. Vel Christi oratio nune in eoelo existentis aliquid nobis impetrat, vel non.Si nihil impetrat; frustra a Christo funditur, quippὸ qui optime nouit, sicut & caetera futura, te nihil per illam impetraturius aliquidiergo est nobismeritoria, nam quod propter illam datur,datur ut primium & retributio,quae respondet merito:ergo adhue Christus in celo existens ero nobis meretur: luod nemo cocedit; alioqui ipsius meritu non fui Dei in hic vita perfectuvi consummatu. . Si de facto Tertia ri Christus nune in coelo existens oraret pro nobis, licite possemus ipsum rogare, ut pro nobis apud
Patrem oraret:hoc autem est contra communem
ει uniuersalem totius Ecelesiae consiletudinem, quae nunquam Christum deprecatur, ut pro nobis oret,sed ut nobis misereatur parcat.
Sententiae ambae in coeonuenire debent ut prae as. te merita praeterita Christi necessarius si nouus Isau on- actus itumanae voluntatis Christi, quo sua praeteris ' MUM
ita merita Deo proponat, ut propter illa Ie nunc gratiam infundat ei eui Christus praeterita sua merita praesenti actu voluntatis applicat nee susscere nudam Christi humanitatem per sua, uia
nera cicatrices excrcite ostendentem ac proponentem praeterita sua merita, per eaque quas continuo pro mortalibus ad Patrem clamantem Nam Demonstro.
licet Deus contulerit omnem potestat ran Christo disponendi de quibuscumque donicae beneseijs
pro hominibus,hane tamen contulit dependenter a libera voluntate ipsius ut quando voluerit, eon cedatur gratia huici vel illi in his vclillis eircumia stantijs. in quibus Christus iudiea uerit,csse concedendam. Eis ut Deus, propter praeterita merita Christi, physichproducat hie, nunc gratiam Petro, exempl.gri necessarius est nouus actus huma nae voluntatis Christi, quo hic tune praeterita sua merita applicet Petro eaque ostendat Patri, vepropter illa gratiam physice produeat in Petro: nauis Deus hie de nune physee infundit gratiam Petro, dependenter a libera voluntate Christi, hie nune sua merita applicantis pro Petro necessario equi ritu presens actus voluntatis, quo Christus praeteris ita sua merita hie&nunc applicet pro Petro Climno possit Deus certo&infallibiliter absoluta scientia ei re, quando Christus libere esset sua merita pro Petro applicaturus nisi ex ipso actu libero Christi. Et quamuis posset Deus ex praescientia eiusdem actus,quem absterno praevidit futurum. conferre gratiam Petro, antequam actu Christus sua merita applicaret Petro,hic tamen modus con- naturalis non est,ut prius gratiam conserat,quam Christus actu velit,ut illa conseratur,post quod Deus decreuit,illam conserre dependenter a libera voluntate Christi. Anteced. prob. hic est conna Pris. turalior duauior modus,magisque ad Christi dignitatem c potestatem conducens, ut quoties e ferenda sit gratia hominibus, ipse libero actu humanae suae voluntatis moraliter determinet Deum ad illam phulice producendam: quam si Christus&Ρater a principio conuenerint, ut omnis gratiae onserenda hominibus, producenda sit physed a Deo, nullo nouo actu humanae voluntati, Christi requisito. Hie enim modus, ut patet,impedit multos actus in Christo, quos tum erga homines, tum erga Deum eliceret, occasone applicandi, proponendique sua merita, quoties conterenda esset gratia hominibus. Minuit etiam moralem potestatem in Christo nam tota potestas dandi gratiam hominibus resideret in sola potentia physica Dei moraliter determinatia praeteritis meritis Christic Caeterum Christus nullum de facto potestatis actum exereeret in huiusmodi supernaturalibus donis conserendis. Controuersia An iste amis, quo hicis nunc ν. Christus praeterita sua merita applicat Petro,eaque praesentat Patri, ut propter illa physee gratiam ira
tundat Petro,habeat rationem orationis.Ut autem habeat rationem orationis, duo ineludere debet: unum, ut actus humanae unditis Christi prxcerita sua merita proponentis, si realis causa mora liter mouens una cum praeteritis meritis voluntatem Dei ad physicer aulandam gratiam h IeΛ nune AdoWati in Petro,in non tantum mera conditio uti esset h
scriptura respectu Regis, eonserentis beneficiums filijs,propter merita parentum, in huiusmo. i scriptura contenta. Cum enim oratio essentialiter st& nequeat es imia impetratoria alicuius gratiae
325쪽
Dist. XXVI De oratione christi. Section
Dico a.longe probabilius est,per hune actum
-flio. petratoria, nisi moraliter mouendo voluntatem orati ad gratiam concedendam, non poterit esse vera oratio, nisi sit vera .realis causa moraliter mouens Deum ad gratiam conserendam. Alterum est, ut si petitio eiusdem gratiae, ad quam concedendam moraliter Deum niouet. Etenim ad oratio nem non sat est, ut propter actum voluntatis Christi moralitur Deus moueatur ad gratiam physice consciendam; nam ctiam mouetur propter passionem Chiilti,quae anun oratio non est. Ergo supposito, quod Deus moraliter moueatur non solum propter praetcrita inerita, sed etiam propter praesciem actum humanae voluntatis Christi, praeterita merita repraesentantem, ad gratiam
physice conserendam, quod valde congruum est, magisque Oducens ad capitalem digilitatem Christi,ulteri sis quaerimus, an hic actus humanae voluntatis Christi sit vera petitio,ac proinde vera ac propria otatio Et quidem certum est, non possieiune actum esse petitionem gratiae, quoad primam ipsius gratiae conccssionem nam haec supponitur collata
Christo eum potestate praliter disponendi de
Christum a Deo petere actualem executionem Iuxta L pbysicam omnium eorum donorum pro quibus 4m. Miaeonserendis praeterita sua merita applicat,&conseia 'quenter illum habere veram rationem orationis: nam posto.quod Deus ob praeterita meritaeontulit Miam.
Christo potestatem disponendi de huiu modi do
nis, dependenter in executione a libera volunt te Christi, neeessarius est nouus actus,quo phytaeam productionem gratiae a Deo petat,pro hoc vel illo, pro quo praeterita sua merita libere applicat. Etenim clim gratia debeat physice produci a Deo; cumque ut illam physice producat, expectet liberum actum Christi,dependenter a quo illam litem nunc physice producat, talis actus habebit veram rationem orationis, elim sit formalis, expressa petitio physicae productionis gratiae hie& nune exe-eutioni mandandae Consir. I.adhuc concessa Chri v. sto plena potestate de omnibus supernaturalibus cmvir M. donis liberer disponendi, manet Deus indifferens ad haec ipsa dona producenda,& executioni mandanda,lioe vel illo tempore, in his vel illis circum- quocumque dono supernaturali propter ipsius prae stant ijs:ergo determinari debet perliberum actum terita merita;&consequentar non est necessaria ora i Christi, quo illa petat produci, hoe vel illo tempore. tio ad impetrandam illam,quoad primam conces in his vel illis circumstantiis r quia cum Deusdecreuerit, physice se illa executioni mandaturum dependenter a libera voluntate Christi,neeessarius
sionem, cum semper oratio tendat ali impetrandum aliquid quod non supponitur concessum. Dic Es: Etiamsi Deus ab aeterno decreuiteon. ferre donum poenitentiae Pctro,adhuc oratio Christi quoad primam concessionem impetrauit taled num Petro: erso etiamsi Deus decreuerit conferre omnia dona supernaturalia hominibus propter praeterita merita Christi, adhue praesens oratio Christi impetrare posset gratiam Petro quoad prismam eonccssionem ipsius Nego conseq.nam d num poenitentiae conferendum Petro, sui ab aeterno decretum dependenter ab oratione Christi prae- uisa: unde aeterna praedestinatio poenitentiae fuit ab aeterno decreta, propter orationem Christi in tem- Dore praeuiam. At ver,dona supernaturalia,phy-1;ce eonserenda hominibus, non sunt quoad se stantiam di primam concessionem a Deo deereta dependenter ab actu praesentis voluntatis Christi, sed a praeteritis meritis per talem actum repraesentatis: igitur praesens actus humanae voluntatis Chri-
supponit huiusmodi dona quoad substantiam &primam donationem moraliter concessa Christo, propter praeterita ipsius merita. Ergo superest videre An saltem possit hic actus humanae voluntati, Christi sub alio titulo habere rationem petiti nis, consequenter orationis. Duplex autem superest titulus,sub quo posset hie praesens actus Christi eandem gratiam quoad substantiam irimam
donationem moraliter concessam Christo, petere: I.sub nouo titulo praesentis actus,ut quod est concessum vi praeteritorum meritorum, idem concedatur vi praesentis actus 2.sub titulo actualis productionis hies nunc exequendae. Dico i.probabilius est,Christum eandem gratiam, vi praeteritorum meritorum quoad substan. tiam & primam donationem sibi a Deo eoncessam, non iterum petere nouo titulo praesentis actus, quo eadem praeterita sua mesta De proponit: quia videtur superflua haec petitio, cum eadem gratia supponatur adaequatcin totaliter conecta vi praeteritorum meritorum, cum semper petitio tendat ad
aliquid quod nondum est sub plena potestate petentisci ergo si omnia dona supernaturalia quoad substantiam sunt sub plena potestate Christi vi praetcritorum intritorum,seustranea est petitio, nouo duintaxat titulo. est nouus actus Christi, quo illi ili' lictam pro duuctionem. hic nunc a Deo vetat Antec. constat: quia cum hie modus sit periectior, magis cedens
ad Christ dignitatem, & libertatem ut quoties ipse voluerit. ibere disponat de donis, angelis,vel hominibus conserendis, eoneedendus est Christoex Vt oratio non sit frustranea xinutilis, sussicit, ut 1 . obtineat aliquid, quod non supponitur obtentum G tm.1 sed physica productio gratiae,nies ciue executioni mandanda, non supponitur vi praeteritorii meritorum obtenta: pendet enim alibero actu humanae voluntatis Christi, tuo illam desiderat,hie muneexecutioni mandarit cum per praeterita merita se .lium si concessa Christo plena potestas disponendi in actu primm Obi cie I. physicam productionem gratiae possit is
Deus executioni mandare, non propter praesen- 'tem actum humanae voluntatis Christi,sed propter praetet ita ipsius merita, ita ut praeseris actus solum se habeat .v eonditio proponens merita, propter
quae tantum moueatur Deus ad gratiam concede
dam;vti se habet scriptura respectu regis concedentis beneficium silijs, propter merita parentum,perscripturam proposita. Resp. Esto,posset Deus phy- νε. sicam pioductionem gratiae hie & nune executi Ru . ni mandar propter sola merita praeterita Christi: Ita tamen praesens actus humanae voluntatis Chri-
facit unum cum praeteritis meritis,ut cum obiecto;& ex alia parte actus ipse est petitio actualis productionis gratiae hIeis nune executioni mandandae, dignusque vetvnaeum praeteritis meritis exaudiatur, non est, cur illi denegetur vera propria ratio orationis. ωνcm 2.Deus vi antecedentis concessionis non 3γ- solum dedit facultatem Christo disponendi de om-Pες .nibus donis supernaturalibus, sed etiam illam suo tempore exequendi ergo etiam actualis executio talium donorum fit intuitu praeteritorum meritorum Anteced.prob.qui dat absolutam facultatem T. disponendidere aliqua,simul dat facultatem circa RQ- executionem &vsum talisrei Distinguo anteced. V antecedentis concessionis dedit Deus Christo facultatem dispensandi de donis supernaturalibus.
physicri nego; nam physice solus Deus illa pro
326쪽
TXVII De Oratims christi Sectio n
ducit, ipso assure fatente moraliter, concedo. posita,concedo; propter actum praesentis volunta Etenim si Christus haberet facultatem physice hae t tis Christi nego. Vnde ex debito tenetur Deus con-
dona producendi, posset absque noua petitione ea ad libitum producere; quia tamen eum moralii testate non accepit physicam etiam facultatem ea suo tempor producendi, ut physice ea suo tempore a Deo producantur, debet nouo actu suae voliintatis petere,ut illa Deus physice producat.Αd prob. qui dat absolutam potestatem N physice,&moraliter disponendi de re aliqua, dat etiam facultatem circa executionem 4sum eiusdem rei independenter a quocumque alio; non qui solum dat potestatem moraliter disponendi. Ad argu. 2.ad Idumam ab author. Patrum resp. eum illi negant, Christum nune in eoelo pro nobis orare,explicandos esse de eo modo orandi dupplicandi, quo orabat, supplicabat in terris, per genuflexionem, vel consimili alio modo eorporis Iubmissionem exprimente,ut Nariana.& alij PP. indicant: nam hoc modo orandi non amplius utitur Christus in dexteta Dei sedens. Ad i.Rationern distinguo anteeed.Christus per 'M ηra merita huius vitae obtinuit ilicquid Deus con-- ess urus erat, physice toraliter de illis disponendi, nego, moraliter tantum, concedo. Igitur non est amplius necessaria oratio, ego conseq. nam liae non sit necessaria ad ea moraliter impetranda est tamen necessaria ad eorum physicam executionem obtinendam. nam licet Christus plenam potestatem moralem habeat in nima dolia supernaturalia conserenda hominibus, ut quotiescumque, quibuscumque velit, possit illa libere donare;quia tamen non habet in se physeami tentiam illa producendi quotiescumque de illis libere disponere voluerit, debet a Deo petere, ut illa physice producat. Ad eonfirm eoncedo, totum negotium nostrae salutis fuisse inter Christum latrem compositum, peractum quoad intentionem cinactu I. non quoad executionein in actu a. nam adhuc illud manet executioni mandandum usque ad finem mundi Fuit igitur hi isto data plena potestas in actu I. in ordine ad omnia dona sit pernaturalia dispensanda hominibus, dependentc tamen in actu a.quoad physicam executionem actualem
Ad a.concedo, Christum etiam in coelo existentem aliquid nobis impetrare,ipsam nempe physicae productionis gratiae executionem adhuc tamen nego huiusmodi impetrationem esse nobis meri. ibriam desectu promissionis quae ad meritum est. n-tialiter requiritur. Nam per meritum creatura acquirit certum ius ad rein promissam, cui iuri respondet debitum in promittente sublati autem promissione nee ereatura acquirit certum ius in id, quod postulat, nec Deus habet debitum 'illud retribuendi. Clim igitur oratio Christi in coelo existentis non habeat certam promissionem in ea,quae de nouo petit non habebit rationem meriti, sed purae impetrationis quia non tenetur Deus illam ex debito remunerare, sed tantum ex liberalitate. Dic Es: Atqui ex vi praeceilentis promissionis,&potestatis collatae Christo in ordine ad omnia dona supernaturalia tenetur Deus, physicae produ-ccionis gratiae executionem ex debit retribuere: ergo oratio Christi qua talis productionis gratiae executio petitur, est meritoria. Distinguo anteced. tenetur Deus vi antecedentis promissionis, iotestatis collatae Christo retribuere physice productionis gratiae executionem, propter praeterita me
rita,per praesentcin actum vvluntatis Christi pro-
ferre physicam productionem gratiae, propter prae terita merita, liberaliter autem propter praesentem actum petitionis quia promissio non fuit facta praesenti actu voluntatis.Christi, sed praeteritis meritis praesenti actu piopolitis & consequenter quod Deus physicam productionem gratiae tri- at non solum propter merita praeterita. scd etiam propter praesentem actum Chrilli id non ex debito,sed ex mera liberalitate praestat. Ad .respondet . . pro I. Sententia eis ideo 'κ Ecclesiam huiusmodi modo orandi non uti ne occasoncm praebeat errandivum Arianis, vel Nestoriati'. Nam ii Christus sit nomen suppositi, dicendo, Chrtisse ora pro bu, signiscare videre mur,Christona esse surpositum freatum Caereium monet S reeii quis sciat distinguerejnter suppositum diuinum, naturam humanam Christi pota se priuati oratione Christum deprecari, ut pro se
Deum ore secundiim naxuram humanammon se cus ae potest quis distinuens stippositum increatum a natura creata in eodem Christo, adorare sup- postum adoratione Latriae, naturam verbhuma nam adoratione hyperduliae viis .
De Christi seruitute. n Christus ut bonio dici posit proprie seruus
ex Cone. Fiancosor celebrato an sub AM .Papa, ct Carola Magno,contra vanae Tolet.Antistitem, qui asserebat, Christum thomine non solum essessilium Deiadoptiuum, sed etiam seruum,& ex Epict. eiu sit. Pontificis, quae habetur in eodem Concilio, in qua cum plo CCncilia utrumque dammat,ut errorem in fide verba Pontificis sunt Adoptiu/--- bum quasi purum hominem, eatimitat tamana subucitum, siquod ρα- de deero seruum eum imput ingrat tantu benescise liberatorem nostrum non pertamescuis venenosa fauce susurrare. Cur non veremini queruli obtrectat res Deo odibiles, tam seruarim nuncupare, qui vos deseruituta Habo liberami Quibus Pontifex non solum damnat Christum dicendum esse seruum, sicut Madoptiuum, sed magis quam adoptiuum, ut constat ex verbis: Uuod pudet dicere. At certii mest, ab eodem Pontifice si ulcum Concilio hie damnari ut errorem in fide Christum esse ad optiuum ut infra: ergo multo magis ab eodem damnari,Christum esse seruum. Primum argumenti m x. Pontifieis est quod in toto testamento nouo nun ti Argum
quam Christus vel a seipso, ves ab Apostolis ap-- --
pelletur seruus,sed semper vel filius Patris vel Do πιι minus. Quod Iicet si ab authoritate negata,in praesenti tamen materia magnum habet pondus nam reuera Christus retineret secundum humanita tem conditionem & statum seruitutis suisset aliquando in scriptura express um:sicut quia Christus secundum eandem humanitatem est inferior &mino Deo idipsum Christus expressito . IO. in. Vado ad Patrem, quia Farre maιο me est. Addit Pontifex,qub neque in ipso passionis, mortisque
articulo,rii, inquit, omis humana coniuisonti 1 ir--tas monstrabatur, Christus appellauerit Deum Domi-
327쪽
,io Dist. XXVII. De oratione Chri . Sectio II.
Dominiim suum sed Patrem, Matth.26.Pater mi,
se possibit est transeat a me ealis iste Lucae s. Pater
SECUXDvM: quod Pater numquam seruum, sed
silium Cluistum appellat, Asaith.3.2 7. Hic est'hm tm Hlectω, in raeo mihi bene complacui. Quod vir his in locis cuin appellet ilium,etiarn secundu in humanitatem, confirmat Pontifex hoc arseum illum dilectum silium suum Pater appellat supca quem ait descend cre Spiritum sanctum in specie olumbae: at Spiritus sanctus in specie colu in
bae nota descendit supra Christum ut Deum sed ut hominem tum quia Spiritus sanctus cum sit inse-
palabilis n2 xus Patris, Filii, non potuit suprafilium secundit in naturam diuinam, a qua non 'uam
recesserat ucscendere. Tum quia ipse Baptistate- statur Ioan I. se nesciuisse eum, sed qui militipsum ad baptizandum, sibi dixisse: per quem ιdera spiritum descendentem. or manentem siler eum, hic est, qm bapti a in Spiritu Sancto. Vnde subiungit: Et ego vidi: ct testimonium Ohι ,σuia De est Filim Dei. Quae omnia Pontistointerpreta itur de filio
Dei, quatenus homine; nam quatenus hominem Ioannc ignotabat, quatenus in homi ncm Spiritus Sanctus tu specie columbae descendit. TERT iv M. quod omnia veteris testamenti oracula quibus videtur Christus ut homo seruus appellatus, ut Isa. a. Ecce strum mem, Fusiliam eum 49 Serum meus es tu Urael, imam te gloriabor,
DPsal iis O Domine, ex serum tum, ego seruintum est sum ancita tua. alia liuiusmodi intelligenda esse definit tropice, per metaphoram; eo quod nondum eo tempore propalata crat haec
ΛRxv M ille proprie in rigore seruus dicitur,qui in eadem sede Maiestatis,&honoris titulo cum domino non participat Christus autem, etiam a. iiis . Vt ho mo ratione hypostaticae unionis in ei innsede Maiestatis,& lion oris cultu cum Deo partici- priam seruitutis conditionem, ratione pareipationis eorumdem bonorunt eum Deo, quam talis uni per se humanitati asteri, ita enim subdit:
cumque habet Pater,er Fil sunt. Vbi ut proximam rationem, propter quam Christus ut homo dici non possit seruus Patris est,quia participat omnia bona Patris: cum de ratione serui sit, non participare omnia bona sui domini. Confirm .s nexus matri inonialis. qui1onge inferior est ac minor nexu hypost. unionis cum Verbo, vim habet statim tollendi omnem conditionem seruitutis a sponsa, quanto magis hane vim habebit substantialis nexusin copula humanitatis cum per ita inereata Verbi 3 Ex diciis sequitur, ad propriam sciuitutem non sufficere, esse alteri subiectum: nam etiam filius inhumanis cst naturaliter subiectus Patri, cuius ta- men seruus non est, eo quod ratione eiusdem iraturae,vi generationis sibi a patre communicatae, articipat eadem bona, eosdemque unoris titu
ue ut Christus sit seruus Dei, sussicit, tuccundum naturam humanam stilli subiectiis eo quod ratione diuinae personalitatis , quam substantialiter includit, .participat eosdem Maiestatis acinoris titulos cum Deo. Confirm scut ad filiationem adoptiuam non suffcit, habere positivam formam adoptionis, sed praetcrea requiritur negationaturalissiliationis ine dem subiecto, defectu cuius negationis, is infra, non potest Christus ut homo diei adoptiuus filius Dei: ita ad propriam seruitutem non ita scit, habere tantii in sormam positivam serui, sed praeter ea requiritu negatio participationis eiusdem dignitatisin honoris cum domino,defectu cuius negationis nequit Christus ut homo proprie dici seruus Dei. Ouod si quando dicitur, non veritate . sed appellatione tantum , ut ibidem Dan ascenus.
Sicvruncas firmat, Christum ratione humani-
pat ergo Christus iacque ut homo est proprie i tatis verein proprie esse, dici seruum Dei S. 'in rigore seruus. Maior constat; nam propterea in 'iam 3.psu .roinrt. I.ad 2.Paludin .iuli. 22.q. 2.liumanis serua nubens cum ingenuo libero, non manc amplius strua,quia participat in eadem sede tori,& honoris titulo eum viro Piopterea seruus
in filium adoptatus a libero, non retinet amplius statum, conditionem serui, quia pallici patin scdem bonis,m honoris titulis cum adoptante.Minor prob. Chiistus ut homo ratiOnchypostasis diuinae, quam substantialiter includit participat intadem sede Maic statis, tonoris cultu cum Dco. Nam Chiistus ut homo sedere dicitur a dextris Dei,adoraritodem adorationis cultu cum Deo, participare eadem attributa cum Deo:vercenim Spr prie hie homo dicitur ternus, immensus, omnipotens, per se beatus, & naturalis filius Dei: nam quamuis haec attributa non praedicentur de humanitate in abstra sto, sussicit,ut de ea praedicentur in concrcto, quatcnus includit diuinam hypostasn, per unionem, per quam exempta est a conditione ε, statu seruitutis. Ita Damasc. l. s. μι eap. Itacten-
min No sermimi cr domini' nomina, non natura sunt nomenclatura,cognitionseques a sed adaliqmd, ouemadmodum paternitatis Tybatitatu nomina Haec
enim non si h tantiae, sed MLiuium sunt indicativa. Unemad dum gitur de ignorantι ἀcι , quod sitenmbm cogitatιοnibm,rd es minutis phantasiis erra-rtim ab ancreato diuidas serua es caro, nisi unita esset Deo I erto. Semel autem nιta secundum hypostasin, auomoAferna erat ' Quibus ostendit, unionem Ly- pultatic ain abstulisi a Christi humanit.itu pro- in I. iucto, Vin Caiet Medo cit loco ρValent. quast.2o.8ec sed omnium maxime hanc propugnas aret ἀδ.qq. qui non dubitat asserere, hanc ore
de fide, nisi citata definitio Concilii e Pontiscis
obstaret quam varic explicare conatur ut 'fra. Probat I.testimoniis veteris scripturae citatis, quibus Christus iuxta communem ex posse ruus appellatur. Et Matth H. -μeor tibi Pater, Domne caelic terra sed sub nomine coeli herrae comprehen , ditur etiam Christus secundum liumanitatem: er ii, auctor go Christus secundisina humanitatem comprehen tale seri .ditur sub lomini Dei I an. ro. Ascendo ad G plura. trem meum, ct Parrem vestrum; Deum meum. Deum vesisum idem autem est esse Deum i&est e Dominum nam idem est,esse Deum ae esse primum principium creatiuum omnium rerum ,ratio
ne cuius habet, vili Dominus omnium Matth. . Christus dixit diabolo Domιnum Deu- tuum adorabis, est si soli seruies quibus complehendi etiam Christum ut hominem , ii probat Christus ut homo tenebatur Deum adolaret agnoscit enim Deum ut primum principium suae creationis, cui adorationis cultus debet ui ergo sub ijs verbis comprehenditur, ut seritus cultum exhibiturus Deo ut domino: quia qui tenctu praeceptum seruare, coinprehenditur sub verbis praecepti l adorationis cultus non tribuitur Deo, nisi quatenus Domino,ut ipsis cibis exprimitur:& ratione constat, quia tribuitur illi ut primo
principio. r. ad Corιub. s. De Omma et ira simum
328쪽
tu mem christi, Christi autem Dei. Sed nos Dei sumus per seruitutem ergo etiam Christus. Ad Phili p. r. Formam se iace inti scilicet Christus
formam serui seu naturam humanam accepit trat qui habet formam habet formalem effectum formae; ieitur Christus habens naturam humanam, habet formalem effectum se uitutis. Athanasius lib. keour. Arian. Colum. 6. se scribit: Quar in enim in confesse est, eum hominem esse factam, nihil diari u attulerit, τι seuperιῶ dictum Gma.. est, siue genum, siue facim, siue eonditru siue fictis a--m appellitur,flue item perstus, siue filius ancilla, siue L φε ε lim hominis e constitvrm,liue peregrin- , - θρη simois patruelis, siue frater nuncupetur. Omnes emm
sed hominem eum fuisse demonstrant. Vbi notanda sunt illa verba, Eo. hoe est apte, 'ropriὸ,
quae omnel metaphoricam &impropriam excludunt significationeni. Naziainenus Oratione . de Theologi ive postquam enumerauit nomina quaeos cndunt, Christum esse verum Deum,ita bi ex persona Arian. obiicit: Tu mihi contra voces alias in
πιι, fecit, sinistificauit, eruum rasam, si ita lubet. est obia entem adiunge. Quae tamen omnia admittit, diei de Christo ut homine sic enim concluditic me tibi faciemiam est,ut excelsores voces diuinitata, ac praestantiori si atque incorporea natura sisionibu/3 μbtimur attribuas, malines autem composito, e tua causa ananilo, atque incarnato, era stadacere sicet humanato Cyrillus Alexandub. I 2. Theso λημ' cap. 11 fine strui nos, inquit. De sumin secundamnaturam, se Domin quidem secundum naturis, quia Dem . sed se factin est,quia verὲ homo. Quibus non soli im affirmat Christum esse seruum, sed Causam etiain ipsus seruitutis assignat, Fiavere est humo. Ergo qua ratione Christus est verus homo , cst etiam verus seruus nam ratio, cur sit seruus, est, quia est homo Chrysost Nomii. in a. e .ad Phi ubi contra tos, qui negabant, Verbum assumpsisse animam rationalem,sic arguit Ase
Dei esse liniem est eret informa serem perfect-
est strum. Hilari a M. de Trinit.coia. fine. de Christo,ckm nos, irriquit, -- creatro ex or ιne,crex natura serui, tamen dum ter nobis communus Deucssit ei nobisium e creatis, est natura commm. is G seruirin. Quibus docet Christu in non
solum natura, sed etiam seruitute esse nobiscum communem idem confirmat infra Hieronymus Ni r ny e. ea ad Tisum, exponens illa Paulus seruus Dei, ita scribis: Haec autem seruitus non est illa, de quar e vostolus ait nee enim accepistis spiritum seruitutis iterum in timore 3Me. Verum nobilisseruitus deau cr David ad Deum tiquitur: Ego seruus tuus, de filius ancillae tuae, e . Maria ad se gelum: Ecce Ancilla Domini,fiat mihi secundum verbum tuum. Hanc seremtutem habuit est Moses, de avolemium ad Iesum filium Naue Moyses, inquit, famulus meus mortuus est. 2 ec mirum qua usanctos homιnes, tamen aera seruos nobiliter Upelura, eum per Isaiam prophetam Pater loquarn ad filium: Magnum tibi est vocari te puerum meum, Hebraice; ut ibidem Heronym.jseruum meum. Quamuis eandem signifieationem habere possit voci Psa, Puer Ambros tibi . s. de fide cap. . explicans illa: Confiteor tibi uter Domine calici terra, sc
minain autem diuisitatis est. Et lib. Epistolarum Epist. 7. ex prosesso contra quendam Apollin. probat, Christum dici e esse seruum idque
confrmat ex varijs veteris testamenti oraculis, quibus ostendit, it istum secundum formam serui seipsum seruum vocasse Etenim secnndum formam serm inquit , locutus, Dominum vocauit, quem Patrem nouerat aerualis niti forma,
seruum secundum carnis substantiam se praedicam:
seruit enim carnis, dominaim autem diu nitatis est. cuia αιtur factus ex Vargine crureiatus uuarueromuu enim creatura seruit, Acente Propheta uitia
uniuersa seruiunt tibi Augustin Epist. r 78. e. Nam subiectionem Id, Patra dentam, ex caseis in ara it ' firmitate susceptam etian nos quia iustum est Pueris se confitemur, in qua cum insim tale non Iolum subditum, sed T seruum en dentissime eonfitemur, ipso dicente in Prophetia ad Ritrem Domine, quia ego seruus tuus; ego seruus tuus, filius ancillae tuae, id est Maria. Pater ergo sn cauo fit aquatis Patri Fibus, in xue sit non solὰm subditus, aut Verιor, sed etiam humιltimus seruus Fulgentius libr. de Fiae ad Petri Dialon eap. 2 fine: In ista inquit, plenitudine Deus est, informa De aquassi Deo. In ussa plenιtudine seruus in forma serui subdit Exinanivit ergo semet/num formam strui accepit, ut fere ferum; eoncludit Factus sese
eundum formam serui homo verus , eiusdem natura, cuius eu ancilla mater manens in forma Dei Deus verus, rufidem natura, euius est etiam Dominus Pater. Si ergo Dominus Pater, ergo servus Filius.
Isidor tib. I. de summo bono eap. I . Christis Orm M forma serui seruin, ct informiserui non serum. In forma qui pesserus Domini se in informa serui hominum Dominin Chint in forma serui propter
pertu in 3. cap. Zara explicans verba illa eiusdem Γ'
cap. Ecce enim ego adduco seruum meum orientem: ira scribit; Daque siniste, quem vescitius speciem Jue imaginem vidιbat in nocte antem coram Angelo Domino portentum fuit servi Dei, serui, inquam, illim nomine orientu, qua cum an forma Dei esset, propter nos semetimum exinanivit, formam serui accι'ens: inde cr resti dicitur seruin Domini. Qui non con tentus vocare Christum seruum Domini, sed addit. Et rectὲ quod idem sonat quod Aptὸ.Ratio. Scruitus cst quaedam relatio vilius ad alis 3 tum sed in Christo ut homine sunt omnia requi . Ista ad undandam hane relationem seruitutis in Deum igitur est in Christo ut homine relatio seruitutis in Deum, a qua denominari possit seruus Dei. Maior constat ex Damasceno cit.qui relationem seruitutis collocat interea, quae sunt ad alte rum , sicut filiationem laternitatem imam ex Arist.in Praedie. cap. sed aliouidis in inquit, domini struus o dominin , serui dominin esse Heitur. Tum ratione seruitus non est ad se nemo enim seruus sui est, sed alterius seu nemo est sui dominus, sed alterius dominus Minor prob. Chri iastus ut homo habet essentialem dependentiam a Deo: at hae est sufficiens fundamentum seruiis tutis nam ratione huius essentialis dependentiae
potest Deus disponere de humanitate Christi ad omnem usum, eique praecipere quicquid ipse volverit contra veris, ratione eiusdem dependentiae, tenetur eadem humanitas obedire, Deo iii omnibus, quae bi praeceperit ergo est in ca vcra e propria seruitus in Deum. Confirm. r. In 24 Deo est verum proprium dominium in Chri m. t. st humanitatem ergo e conuerso,tu Cluisti hu
329쪽
manitate est vera propria sera Itus ad Deum: nam vero proprio dominio respondet vera propria seruitus talioqui quantum tolleretur de veti& proprii seruitii te tantundem demeretur de vero & proprio dominio Antecedens prob. non miniis Deus disponere potest de humanitate Christi , quam de quacumque alia re creaia: ergo si propter huiusmodi disponendi potetiatem , habet plenum, pei sectum dominium in
qualiacumque rem creata in , iciem dominium habebit in hiananitatem Christi. a. Haec relatio seruitutis in Deum . est intrinsecari positiva habitudo creaturae ad Deum, quae ut consurgat a nulla potcst super iuniente ratione extrinseca impediri: ergo nec uni hypostatica, poterit eam impedires: nam sicut non impedit essentialem dependentiam .subiectionem ipsius in Deum citanee intrinsecam, i ealcm seruitutem, quae proxime fundatur in illa. Controucrsia tandem reducitur ad questionem de modo loquendi, ut Suate cιtat loco satetur. Nam certum est utriusque sentcntiae authores in reipsi convcnire, nempe Christum ratione humanitatis este aico essentialiter dependentem, eique subicctum ratione uius dependentiae
subiectionis potcst Deus ad libitum de illi disponere, eique praecipere imperare quidquid, luerit ne non christu in , ratione talis dependentiae iubiectionis,teneli ad parendum Mobediendum Deo in omnibus , quae sibi praeceperit& impetrauerit contia vero , ratione personalis unionis j cxus cum hypostas diuina , eamdem humanitatem eiiectam esse ad participandum eundem cultum ad Orationis is sedem maiestatis clim Deo. An ratione talis dependentiae Tu iectionis, 'itam adhue humanitas cum participatione huiusmodi diuinorum titulorum retineti, in
aliquo sensu proprio dici possit serua, & ratione illius Christus denominar seruus Non videtur in sensu proprio eum absolute hune modum lo-epiendi Concilium damnet; 4 quando in veteri seriptu id reperiatur, non nisi metaphorice intelligendum esse desiniat. Quae definitio a sortiori etiam adit in testimonia Patrum, ut illi metaphorice tantii in intelligendi sint, eum Christum serii lim appellant. Sed nee videtur probabiles, Concilium a Pontificem sua definitione volitisse tot Patres damnares, ut semper ni improprie ac tropice locuti. Adde qub nunquam soleant Pontifices rem aliquam ad fidem spectantem des ni re, quae aduersetur ommuni sensui Patrum, ex quorum praeuii consultatione ad definitione eondendas procedere solent. Confirm. si Ponti sex sua definitione voluisset omnem modum propriae struitutis in Christo damnare, a nullo catholico posset opposita, utpote contraria definitioni Pontifieis, doceri. Unde decisio tota pendet ex declaratione Concilii. P I in explicatio est, Concilium ae Pontifi-eem obiter tantum Mindirectu , non ex prosesia
4 per se de hoe egisses siquidem principalis
scopus ipsius solum fuit, refutare, quod Christus non sit filius adoptivus Vertim aeque virumque in ei epistol damnatur,eum aequale studium ae labor Pontificis si varia scripturae testimonia
ac rationes congerere ad utrumque refutandum.
Spcvs DA Pontificem Elipandu damnisse.quod dixerit, Christum non sponte, Qtimore filiali, sed coacte cli timore seruili obedisse ae seruisse Deo. Sed contra praeterquam qu bd nullum est ibi de huiusmodi timore uiuili indicium , improbabi-
le etiam est, Elipandum sentae, Christum in hae
parte imperfectioiem fuisse multis iustis viatoribus, ac beatis omnibus , qui Deo seruiunt non timore seruili poenae , sed filiali amoris praesertim eam Christus nullam poenam, quae soli peccato, quod committeresnon poterat, debita est, timere potuerit. TERTIA Pontificem non damnasse in Chri 3' sto seruitutem naturalem fundatam in conditi ne natui ae , sed poenalem contractam ex peccato, quam ex prima significatione importare videtur hoc nomen struitus. Idque colligitur ex verbis Concili et Sed est hoc volumi a vobis audiare, e G Adam ramus humana generis Pater, qua de terra wrgine reatus It liber est conditin me simum ρ ι seruus quomodo tune imus De ' si uber, quare C ChruIus eruoque non summu de virgine Certum autem est , Adamum etiam ante peccatum fuisse seruum seruitute fundata in conditione naturae ergo hane non negauit Concilium in Christo.sed eam tantum, quam Adam ex cccato
Sed contra Concilium & Ponti se negat in x Christo omnem seruitutis speciem , ex quacum V ου
que radice ortam . inter quas etiam negat eam, quae ex peccato contrahitur. Tum quia non est
verosimile, hanc seruitutem Elipandum Christo impegisse. Tum demum, quia si solam seruitutem ex peccato contractam Pontifex a Christo exclusisset, non definiuisset,omnia veteris testamenti oracula, in quibus Christus dieitur seruus, intelligenda esse tropice; nam illa saltem Hiisent propria deseruitute iandata in conditione naturae humanae Christi. Qv ARTA Pontificem&Concilium sollim dam 3
nare , Christum absolute appellandiim esse ser
uum, non autem cum addito, Secundam humanι-
ratem: Sed contra eo sensu damnat, in quo ab Consur Elipando asserebatur, scilicet solum secundum hu- manitatem.quo asserebat esse adoptiuum ex ipsius consessione, quam Vasque eitat aequi. s.
cap.2. Fer actuam, incrust, Dei fimul σhommissilium,aus suum h--nitate, o non adoptiuum duisn te mundum redemit. Et Pontifex ipse hanc propositionem etiam ut limitatam , secuniam humam amm,damnat Nam Dem, inquit, O homo erat, qui cundum Deum dicebat: Ego Pater unum sumus: r secundum hominem : Pater maior me est j tamen nori tit: 'Pater Dominin meus eo.
sentit ergo Pontifex, neque secundum hominem dixisse Christum : Pater Dominus mem est. ac proinde nee secundum hominem dici posse seruum
Qui vT Pontiscem hanc propositionem: Chrse -- I est si πι, tantum dam rasse in sensum stor. 3 L pM nempe'ubdit purus antlim seruus ita Suare putans. Elipandum fuisse in eidem haeresi. Haec pra Mia: explieatio probabilis est , tum propter Elipandi verba homo interior in una eademque Dei, homnis persona agglomeratin, atque carnu vesι-π-to indur- e. Porro quid est, Homo in una ea rimque Dei cst homun persena ullomeratin quam in eadem persona Deus ioin accidentaliter tantum copulati Tum quia Concilium hunc cui dem errorein tribuit Elipando his verbis P ο nne olim eadem heres vestra in enorio ab uniuersali sancta Ecclesia refutara est etiam est damnata ' qu propter strae illum anathematilare noluistis , dum ma a/mi Mabos Bonosium sitheu, Arium. Sabellium, Ma mitu amchai mque, qu naua de Dei Filio senseruis . D UMMU .
Fiatilia eirra anathematiFru. -- non ideo. pergit
330쪽
DQ. XXVIII. De Christi si tute.
pergit Concilium; quia B.ocariam fuere Virginem um Dei, sed hominu tantae ori tria avt esse. mericem de inseὶ ostendit hane Elipandi haereturi solo nomine a Nestoriani differre; Videtur enim Nestoram Herre copulationem quod vos Acitis dotii xem uiridest Ad ptis,nisi charitatis copulatιo, qua Pater adoptione sibi copulat suum, quem Proprium non habet' 3 - . Ex T r eam raritum in Christo seruitutem vo-
IT Pluisse definitione Concilium QPontificem -- , . damnare,qua a eodem subiecto excludit partici
pationem eiu silem honoris .excellentiae cum Deo cum qua participatione non stat propria rigorosa semitus in Christes; esto eum tali participatione maneat essentialis subiectio & dependentia eiusdem Christi vi hominis a Deo, in qua tandari possit aliqua lata seruitus. Quod haeest mens Pontificis colligitur ex errore Evandi , qui ideo Christum ut hominein seruum asserebat, quia putabat illum tum natura, sed adoptione esse filium Dei Vnde in modo saltem loquendi negabat Christo ut homini partici- .pationem eiusdem dignitatis .excellentiae cum Deo. Dixi, In modo μθ- ώρωαδ quia si reuera eum Nestorio non sensit, non potuit cipsa talem participationem negare , quae ad personalem
unionem cum Deo necessario consequitur, sed .rantum in modo loquendi, dum illum lunul adoptiuum pronuntiabat. Confirm .iora ratio tam Concilij, quam Pontis-cis,cur Christus neque vi homo diceladus sit scr-
ne vel non: Si primum ergo non recte Concilium&Pontifex, ni iter saliter dc finiunt, denominati nem serui esse impropriarnis metaphori eant in Christo. Si secundum , vix excusariibi sunt tot Patres de impropria locutionc prasertim contra Haereticos disiuitantas, contra quos inaxime cauendum est, ne impioprijsaemctaphoricis utamur nominibus ne ansa illis detur ealumniandi mysteria nostrae sdei. Resp. I Iane obiectionem solum piocedere de ijs duintaxat l/P. qui absolute usi sunt
hoc nomine se H in Chi isto, non de ijs, qui eo in sunt eum addito limitante, vel ad solam appellatio Taetanem,uel ad deniaminationem desumptam ex Operi ivi .m tribus servi mam pem huiusmodi limitationes mani&ster declararunt, se tantum loqui in sensi improprio. De iis vel 5,qiii absolute hoe nomine uti sunt, dico, eo quidem usos esse in significatio riu inpiopria recepia tamen inter disputantes; quia in ea signitic tione, licet impropria, quia per hoc ni cliis ac sa-cilius ostendubant integritatem naturae humanae in Christo. I9educitur . bii ne modum loquendi in sensu a 3. Concilio&Pontifice damnatum, quatenus videli ceta Chi isto excludit eiusdem sedis Maiestatis,&honoris excestentiae participationem eum Deo,cΩse contrasidem ilicet non sit contra fidem . illum absolute asscrere, quia potest habere alium sensum communiter permissum, lectimproprium a Corisellio non damnatum.1. Neque eum addito Vt homiliem Christum di 4t: ei posse pimeri seruum quia etiam ut homo par
vus est, quo eadem est persona Dci homini ticipat in eadem sede Maiestitisis honoris cum quae reson unitaι inqui Concilium, qua est in
aruine Mest ia primu esse, vel sertia 'Scntit igitur seruitutem, uti adoptionem ab liumanitat Chrili tolli per personalem unionem eum Filio Dei, quae illam euehit ad eandem maiestatis sedem cum
Quod autem participatio in eadem Maiestatis: sede, de honoris excellentia excludat conditionen propiue servitutis, patet ex terminis quia seruus, qua seruus debet in Maii. statis sede, honoris ex-eellentia esse inferior domino: ideo multi PP. maxime qui contra Nestorium disputabant abstinuerunt ab hoc nomine, P xi: Aliqui vero id cxpresse negarunt ut Dannetsi min. alij antiqui res. Quod si ali hane denominationcm Iem in Christo admilarula non in ioprio is rigoroso a Concilio damnatoci Sedici quoad solam appeliationem, ut a chinnas Na ιι v. Cyra , merony--, Damascenati, vel eam denominationem serui admiserunt quae desumitur non a sei uitii te ipsa, sed ab operibus servi , quae Christus voluntarie pro nobis dignatus est in hac vita ex .rcere, iuxta Matth ao. Atius hominis non venit ministrare cita idem ori , chr ostomus, pertus mi Couc tam
in hoe sensu docet, suis se a Propliciis Chtistumst um appellatum raseum, inqiut, Propheta str-
Dum minasset, non tamen ex conditione firmιαtu edo miliaris obedentia σta factus Vt mira ridens que ad mortem. Dcinum ali contra Apollinacistas disputantes avnii sirunt denominationem serui in Christo in eo integram perscctainque humanitatem . quam Phaei elici negabant. ostenderent, ut se bro . e Ligustι- , Fulgen
Dic Es: Vel hoe nomen βω- admissum est a Pontisee,&Concilio in dii qu. proprii l. ruscatio- τι Incarnatione emis VI. Deo: nam etiam ut homo est filius Dei naturalis; quia liectu homo formaliter reduplicet humanitatem,non tamen excludit personalitatem, ratione
euius Acciis est pa ticeps eiusdein honoristi dignitatis cum Deo.
Dictetri saltem hinnanitas eonsiderata ut prae 43. cisa a persem Verbi, non participat eandem digni pse ratemin excellcntiam eii in D o. ergo saltem viscerit serua. Nego cons q. sicut nec per aduersarios' st humanitas ut praeola a Verbo die potest ad tata a quia licci ut se praecisa non includat postiuὰ participationem eiusdem honoris maiestatis at . eum Deo, non tamen includit positive negationem eiusdem participationis, qua negatione so maliter ompletur ratio seruitutis ded praescindit tam a partieipatione eiusdem honoris& digni statis eum Deo, quam a negatione eiusdem parti ei pationis is loluin diei intrinseca a phytaea praedicata humanitatis, quae si contrahitur ad personalem unionem eum Deo, fit particeps eiusdem dignitatis cum Deo , si ad negationem personalis unionis cum eodem Deo, si tormaliter
3. Non per quamlibet participationem bono rum eum domino excludi seruitutem , sed per μη μ' eam dumtaxat, quae illos reddit vel in sede Maiestatis,4 honoris euItu atque excellentia , vel in is, 'I' aliis titulis ipsus Domin propriis, aequales et qui πιι Διρι- non repugnat, esse&manere seruum cum aliqua ditis,mparticipatione bonorum Domini, modo in aliis ti-βν lauae a tulis honoris Exeellatitiae maneat inferiori 'mino. Ita omnes beati communieant eum Deo in gloria &beatitudines, eum tamen etiam in costatu maneant servi Deiri Nempe seruus maxi- s. mcdiscriminatii a domino, per exclusionem ab e illis bonis domini, quae illum efficiunt aequa- 'le n in titulis Milestatis, honoris eum domino. Quo sit, ut Christus quatenus homo non excludatura conditioi seruitutis per hoc Iormaliter,