장음표시 사용
81쪽
DQut V De mefitate Incam ad condigne sit ac Semio M. i
Ium respicit subiectum, in quo recipitur, sed et, iam agens a quo procedit: ergo non solum sumit dignitatem a subiecto, in quo est, sed etiam ab
agente, quo fit. Tum ver,cos actus magis mora in liter dignificat,quos facit suos personaliter: at eos tantii in actus facit suos personalites,quos sibi personaliter, nil solos autem actus immanentes sibi personaliter nit. Maior olligitur ex Patribus Schol.a pari nam maioris aestimabilitatis sunt actus immanentes increati in Deitate existentes quam transeuntes; non eiusdem moralis aestimabilitatis actiones creatae, quibus Deus sua dona laigitur, priori ae diuinae processiones ad intra Α priori eo maioris dignitatis & moralis aestimabilitatis est actiniquo est magis coniuncta eum suo prineipio& for- ma dignificantes actio immanens est magis in Christo coniuncta eum suo principio & forma digruficante quae est persona Verbi, quam actio transiens rigitur maioris aestimabilitatis est actio Christo immanem,quam a Christo transiens Maior prob propterea dignitas physica increata Verbi est maioris valoris, quam dignitas moralis communicata a persona Verbi ope ibus naturae assiim-ptae, quia illa est magis intrinseca Verbo, clim sit per identitatem,haec tantum per unionem. Obucier, Etiam operationes transeuntes Christi sunt propriae Verbi, quia ad illas concurrit ut causa particularis et ergo non minus illas digniscatiquam immanentes. Resp. Diei proprias Verbi effectiud, quae est quaedam proprietas extrinseca, quo pacto omnes actiones supernat creatae dicuntur propriae Dei, quia ad illas concurrit Deus ut eaula particularis non autem sebiective i quae est proprietas intrinseca, necessaria ad participandam adaequatam dignitatem personae operantis. Objcus a Si Verbum digniscat operationes transeumres; ergo dignificat illas eadem ilignitate, qua immanentes: ergo eadem morali aestimabilitate. Nego vit. conseq. nam moralis aestimabilitassae cori operationis non tantum sumitur e forma dignita P -In xς, --xi-m ex modo, quo est coniuncta eum
tarma digniscante non est idem modus coniun- etionis operationis transeuntis& immanentis cum persona Verbi, nee eadem moralis Estimabilitas utriusque Confirm.eadem Deitas dignificat op rationes immanentes,& transeuntes eiu tamen longe diuersae aestimabilitatis sint operationes imis
Obycio 3. Satisfactio Christi ut capitis eleuat satisfactiones membrorum ad eandem moralem dignitatem, in quo est ipsa, quippe quae eleuat illas
ad satisfaciendum condiene pro offensa illata Deo. Ergo Verbum eleuat actiones transeuntes ad eandem moralem dignitatem,in qua cleuat immanen- - tes. Nego conseq. nam satisfactio Christi, eapi-
,Σ eleuax satisfactiones membrorum ad eandem moralem dignitatem valorem, in quo ipsa est.
quatenus Christus sua voluntate moraliter coniungit satisfacitiones nostras eum sua, easque ut sic moraliter coniunctas offert in om pentationem peccatorum Patri.Verbum non volutate sed unione dignificat operationes: in uia diuersa est unio transeuntis ac immanentis operationis, cum unas extrinseea, moralis altera intrinsecari physices eumque ex diuerso unionis modo operationis cum principio dignificante sumatur valor, diuersus refunditur in operationem immanentem,
Dic Es: sul scit extrinsera&moralis eoniunctio nostrae satisfactionis eum Christi satisfactione, ut
satisfactione Christi: ergo pariter sufficiet extrinseca toralis eoniunctio operationis transeuntis eum persona Uerbi, ves cum operatione immanente eiusdem Verbi, ut dicatur esse eiusdem aestimabilitatis eum illa. Nego eon seq. nam satis 3, 6. factio nostra voluntate Christi non eleuatur ad Uρ. eundem valorem eum valore satisfactionis Christi formaliter, sed tantii caulaliter, quatenus Vt institimetum satisfactionis Christi eleuatur ad causandum eundem effectum cum satisfactione Christi. Actio cro transiens formaliteris in se esset eiusdem valoris cum valore actionis immanentis. Instas ut instrumentum dicatur aeque potens, eausa principalis sufficit, ut sit eum illa moraliter tantum coniunitum Gergo ut actio transiens
dicatur aequalis valoris cum immanente, sufficit, ut si eum illa moraliter tantum eoniuncta. Ne H νgo eon seq. nam ad I. lassicit sola coniunctio quae connectat duas causas in ordine ad eundem effectum causandum, qualis est coniunctio per subo dinationem causae inferioris ad superiorem ad a. necessaria est coniunctio,quae sussciens sit,ut unum possit aestimari eiusdem persectionis moralis, ac aliud ,ad quod non susscit extrinseca tantum coi
An Verbum digni et operatisnes natura assumpta ut persona operans,an Ut forma moratis
centis, opera Christi non tuisse condigna qua z. tenus erant a supposito diuino operante&suste tante formaliteri sed quatenus erant ab humanit te sanctificatsi Deitate, ut soris morali. Duplex enim munus exercet Verbum in natura assumpta; alterum, esse substantiale complementum naturae,& consequenter principium quod operandi Iustentandi actiones media humanitate: alterum,effeformam moralem immediate sanctificantem natu tam posita enim unione personae diuinae cum natura,natura immediate sanctificatur sanctitate increata Verbi, excellutiori modo,quam sanetificareturqliacumq; forma creata supernati Hoe a. modo, nona docet Vasqueet, personam increatam digniscare opera Christi. Fundam. sicut sanctitas acci , o dentalis unita subiecto facit, ut operationes talis Funiam
subiecti,quae ex se dignae non erauit, nisi Iaude humani, dignae sant altiori praemio beatitudinis supernaturalis: ita sanctitas inerrata hypost.vnita humanitati facit, ut operationes humanitati dignae fiant quouis praemio possibili, quae de se tali praemio dignae non erant. Confirmat fieri posset ut humanitas sustentaretur a Verbo.& non sanctificaretur a Deitate, ratione alicuius peceat habitualis per natis,aiit originalis, quod humanitas reti nere posset cum vnione ad Verbum:quo casu ope ra humanitatis essent opera suppositi diuini,&tamen non essent meritoria apud Deum, quia essent
SECUNDA communior sequenda affirmat, ope ra Christi fuisse eondigna quatenus erant a per Secaenda sona diuina operante&sustentante illa media hu tot. manitate, ut natura facta propria Verbi: ex Patri Gai imo bus asserentibus, operationes Christi fuisse condi exeate. gnas, uia erant personae increatae, exercentis illas medii natura assumpta Theodotus Ancyr. b-ιt Tisia ι-
82쪽
die. 38s.fine ita scribit Inses epit crurem, susci a am, vincuti scit, ut Dei propria essi ctae pagone a burim passione Melpom potestatem. Fiunt autem passiones propriae Dei, quatenus illas operaturin reeipit media natura sibi hyposta- . 1 tice unita. 2. Si Veibum condignificasset operatio-Prab. L. nes humanitatis,non ut erat suppositum illius, sed vi erat forma moralis immediati sancti sons, turam, sequeretur, non omnes operationes Christi fuisse valoris diuini, sed eas dumtaxat, ad quas diui unitas ooncurrebat ut causa particularis Consequus
ast falsum quia Christus non solum meruit peractus virtutum supernatur ad quos tantum diui nitas concurrebat, causa particularis,'sed etiam per actus virtutum moralium naturalium,quorum Mais M. Particularis causa erat sola humanitas. Sequela probatur, quando forma non unitur, ut pars naturae, integrans unum cum alia eouiparte, non dignificat nisi actus, ad quos ipsa per se, vel per suasi
tentias, particularis causa influit. Sed Verbum visorma moralis non unitur humanitati, pars naturae,integrans unum cum illa: ergo non potest dignificare nisi operationes, ad quas ipsum persi,vel per sua instrumenta, uti sunt habitus supernativi causa particularis concurrit.Minor patettimplicat, Deum vniri ad Icomponendum unum in ratione
naturae tum coeatura,et infra fle ex duobus entibus
completis in esse naturae, euiusmodi sunt diuinitasti humanitas, fieri, num per se eompletum in esse 3 naturae Maior prob. I. gratia habitualis unita suta Prob. - lecto, non dignificat nisi actus supernaturales, ad quos mediis habitibus infusis veluti potentisis influit, non actus naturales,ad quos non influit.Nee suffiei ipsius unio eum subiecto ad dignifieandos illos alioqui dignificaret etiam actus indiffere te quin etiam macula peccati habitualis, pr pter sui eum subiecto unionem, macularet omina, in L nes actione 2. Quando forma non unitur ut pars naturae, sed ut natura integra in suo genere, non componit, num in esse cum subiecto, eui nitur: consequenter non potest suum valorem in subiecti actionem derivare, nisi medio aliquo influxu, quo talis actio coniungatur cum tali forma, eum non sit alius modus, quo possit suum valorem comunicare.Cum igitur actio moralis naturalis Christi non eoniungatur peculiari influxu cum diuinitate ut forma sanctificantes, sicut cum ea eo iunguntur reliquae actiones supernaturales, non M s. poterit ab illa valorem accipere.Si ver,dicas Ver-D- ' hum ut suppositum formaliter tribuere valorem. ποῦ operibus Christi, recte saluas, quo pacto noni
O. reari iti II operibus supernaturalibus, sed etiam natur libus moralibus tribuat dignitatem valoris diu es quia ut suppositum unitur naturae ut princia pium omnium operationu tam supernaturalium, quam natur unitur enim ut substantiale complementum naturae, faciens unum eompletum in D
se substantiae, consequenter in esse operativi, nam operatio sequitur ad esse ergo qui ratione eomplet naturam in esse substatiali, eandem complet in esse operativo,non per physicum influxum, sed per substantiale complementum, sine quo natura non esset proxime operativa. Obistis r. Natura diuina non unitur humanitati v sorma physica operativa, sed ut formam ratis sanctificatiuaci ergo ut ipsius operationes dia nificet, non requirit peculiarem influxum phyieum in illas, sed sussicit,nio cum humanitate. Confirm. soli unione eum humanitate deificat omnia accidentia tam spiritualia quam materialia humanitatis; ergo operationes eiusdem. Nego
conseq. ad confirm distinguo duplex genus Meiadentium , num per modum operationis proficiscentis a principio i alterum per modum tot mae inhaerentis subiector ad dignificandum hoe secundum genus accidentium , susscit,nio cum natura humana sanctificata Deitate ut forma, quae immediate deiseat humanitatem, caque median te omnia accidentia ipsi inhaerentiaci ad dignimeandum primum genus accidentium, non sufficit coniunctio operationis eum subiecto, ut patet in operatione morali naturalis virtutis, cono iuncta cum subiecto sanctificato per gratiam habitualem, sed requiritur etiam coniunctio operationis eum principio operante. Quia unio debet mis. esse proportionata unibili, ut ea mediante recipere possit effectum Armsem niti Deitas in ratione formae sanctificantis non unitur humanit ti,ut principium operativum humanarum acti anum; nee potest illa dignificare in ratione operationis a se proseiscentis; etsi eas dignificet, formas physice inhaerentes humanitati e suppositum vnitur ut complementum substantialeis principium operativum quod earum4 eas formaliter dignificat in ratione operationis.
Objcies r. si hoc esset , etiam operatio Christi transiens esset valoris inereati, quia etiam eum irata coniungitur Verbum in ratione principi operativi. Distinguo conseq. etiam operatio Christi
transiens esset valoris increati moraliter intrinse Mei,in eiusdem aestimabilitatis eum actione immanente, nego esset valoris increati moraliter extrinseci,& minoris aestimabilitatis, aemanens, concedo, ut praceae.ATDeducitur,Verbum non solun rationes humanitatis ut principium operativumnt, sed etiam ut subiecium receptiuum seu su-tativum qωad. quia non solum completis turam in ratione principii operativi, sed etiam subiecti receptiui, ac sustentativi nam tam op ratio, quam receptio supponit naturam substan tialiter completam subsutentia, ne qua nee ad operandum, nec ad recipiendum esset idonea. Ad fundamentum V in 'eg. anteced. Falsum enim est, ex s. rem gratiam habitualem via. ... Σ' tam subiecto, sine ullo influxu eleuare acti uecta u. r. naturales ad praemium beatitudinis supernatur iis,quae ex se dignae non erant, nisi praemio laudis humanae quia ut forma operatiua non dignificat, nisi actiones ad quas ipsa per se, vel per suos habitus supernMurales, ut per proprias potentias influit ut forma vero sanctifieativa, non dignifieat illas in ratione operationis, sed tantum sommae subiecto inhaerentu. Ad confirm nego humanitatem eum unione ad Verbum retinere pocia peccatum ullum, siue originale sue personale habitualesnam hoc ipso tale peccatum heret pr prium Dei, ut eausa particularis sustentantis. Qua igitur ratione implicat, mim esse causam particularem efficientem peceati eadem implie bit,esse pria natura assumpta, ut infra
An christi operatios cientem malorem
ad satisfaciendum pro peccato babM-rit exsola personalitate relatim Verbi'
PRIMA sent. negat operationem Christi sussi tuet.
cientem valorem ad satisfaciendum pro pe
83쪽
cato habuisse ex sola personalitate relativa Verbi, sed ex natura diuina, quae mediante persenalitate
Verbi unita fuit humanitati. Hanc docent,qui negant,relationes diuinas, quibus increatae personae formaliter constituuntur, aliquam importare perfectione: cum in hac sentcntia nequeat proprietas
relativa Verbi, qua formaliter costituitur ut persona distincta a reliquis, ullam operi assumptae naturae tribuere persectione, eum in se ut persona relativa est.nullam persectione habeat: at quia hoc tandam ex I.to.dis . I9. ΡΣ suppono falsu,alltc prob.sent. haec: .ex Patribus, qui asserui, ideo Christi satisfactionem fuisse condignam,quia fuit hominis Dei: est autem Christus formaliter Deus, non ratione proprietatis relativae praecise , sed ratione Deitatisci ergo Christi satisfactio in sententia Patrum
suam condignitatem accepit a naturi diuina mediante personalitate niti humanitati. a. Ostensa mortalis immediate est contra Deum, ut ultimum
finem scilicet qua Deus est formaliter ergo condigna satisfactio pro illi est a Deo, Deo. Alioqui in altiori ordine iniuriae esset offensa, quam in ratione compensationis esset satisfacti, nam offensa esset in ordine diuino simpliciter, satisfa- Otio in ordine diuino secundum quid. Min certo tantum genere , nempe perfectionis relatiuae.
Confirm.per peccatum non solum laeditur dignitas relativa diuinarum personarum, sed ipsa etiam Deitas, quia laeditur Deus ut ultimus sinis igitur ut si condigna satisfactio, debet exhiberi a persona increati Verbi secundum persectionem absolutam naturae.
SE vNDA a firmat,satisfactionem Christi suss-
14ment eientem valorem ad ostensam compeiandam sum-prρ . si psta ex soli proprietate relativa personali Verbi:
non quod de facto valorem etiam non sumpserito natura,quae mediante proprjetate unita est humanitati, sed quia, etiamsi nullum ex natura diuini valorem sumpsisset, adhue ex sola proprietate, condignum accepisset. M . Dico i Satisfactio Christi a sola proprietate
2 ptisatur restitu Verbi condignificata, sussiciens fuit proruacumque ostensa contra Deum,extra personam hristi illata. Fundam licet peccatum sit contra
Deum ut Deum, non tamen per intrinsecam lae sonem, sed per extrinsecum contemptum satisfactio autem Christi fuit per intrinsecam submissonem personae diuinae sese humiliantis& submittentis in obsequium, compensationem De OLfensi ergo licci Verbum sola proprietate relativa seipsum in obsequium Patri pro satisfactione hominum obtulisset, adhue eius satisfactio fuisset
condigna pro offenia: nam grauitas ostensae sumlita ex contemptu naturae diuinae,suppletur cxper- ecciori modo, quo personalitas Uerbi sciesamonsere in obsequium offensi, nempe per intrinsecam exhibitionem sui.Pluris enim moraliter aestimatur humilis exhibitio personae increatae, quam quae- eumque iniuria illata Deo; quia haec tantum extrinsece, solo affectu contemnit Deum, illa re ipsa media actione proprii Verbi submittit personam diuinam in compensationem extrinseci despectus illati Deo Confirm.satisfactio attingit immediate personam Verbi,dum offert Deo vitam humanam immediate suppositata ipsa hypostasi Verbi offensa non attingit immediate Deum, ter minum intrinsecum, sed solum ut terminum, uobiectum extrinsecum. Obbcies r. In altiori ordine est Deus, quam proprietas relativa Verbi sed peeratum grauitatis ordinem sumit a Deitate quam immediate offen-
dit:ergo satisfactio a sola proprietate relatilia et bi condignificata, non est sussiciens pro peccato: quia ut sit eondigna satisfactio, debet esse in e dum ordine notatis aestimabilitatis cum offensi. Maior prob. Deus est in ordine infiniti simpliciter in tota latitudine essendi, proprietas autem relativa Verbi est in ordine infiniti secundum quid ad eerta in perscctionem limitati. Ne rigo conseq. nam esto Deitas sit in ordine infiniti' st simpliciteris in tota latitudine essendi proprietas relativa Verbi solum in ratione filiationis diuinae adhuc conueniunt in ordine diuini Vtraque perfectio est increata a se grauitas offuniae , quae in psumitur ex altiori dignitate Deitatis supple a 3 persectiori modo,quo personalitas Verbi se ipsam submittit in obsequium Dei,immediata exhibitione sui. Obucm. a. Si potest, persona Verbi per solam
proprietatem relativam inferiorem deitate con
digne satisfacere ostensae contra Deum per persectiorem tantum modum submittendi se Deo, poterit etiam persona creata, altem eum infinita gratia, satisfacere Deo. Nego sequel quia persona G. Verbi, etiam ex praecis proprietate relatita est Up.ratis ordinis diuini cum Deo, quae ordinis unitas inter MFr M. personam satisfacientem re offensam est necessaria ad condignam satisfactionem : persona vero
creata, neque cum infinita gratia est eiusdem ordinis eum Deo.
An talis satisfactio sore condigna pis pecca to occisionis Christi seienter patrato Ratio duia πιε . '
bitandi pro parte eg ex ut catisfactio sit con ' ...
digna,debet resarcire totum damnum, quod pta Gandi.
catum abstulit a satisfactio a sola personalitate relatiuI Verbi dignificata , non resarciret totum damnum , quod abstulisset peccatum occisionis Christi eum certa scientia diuinitatis patratu nam hoe maius inseri dammin, quam boni eo tineat Christi opus a sola relativa personalitate Verbi dignifieatum; scilicet destruendo naturalem unionem inter animam & corpus, destruit vitam hii manam Christi dignificatam etiam a natura a soluta Dei.
Confirm maioris aestimabit tis moralis est opus dignificatum simul a perfectione resaliua Uer Cνη biin absoluta Deitatis, quam opus dignificatum
a sola pei sectione relativi Verbi tergo pariter maioris valoris erit natura digniscata simul a perfectione relativa absoluta Deitatis, quam a seu relativa Verbi Sedra matura esset dignificata a sola periectione relatiui Uerbi, contineret aestimabilitatem, quam opus digniscitum a soli perfectione relatiua Verbi ergo dignificata simul a perfectione relatiua Verbi, absoluta Deitatis,
maiorem continet moralem dignitatis aestimabi-
litatem, quam opus dignificatum a sola perfectione relativa Verbi. Igitur opus dignificatum a sola perfectione relativa Verbi, non condigne compensaret totum damnum illatum Christo, per destructionem vitae humanae,dignificatae etiam aperfectionαabsoluta naturae Diuinae.
Dico 1. Satisfactio Christi a sola personalita reste relativa Verbi dignifieata , foret condignari Ἀ- π-tisfactio pro peccato occisionis Christi scienter
patrato,etiam quoad totum damnum, quod Christo intulisse Fundam satisfactio una cum actia
satisfactorio simul per modum obsequi in compensationem iniuriae N damni illati offert offenso personam satisfacientisci est enim satisfactio humilis ae obsequi os submisso, qua satisfaciens seipsum offert offenso in compensationem imu-
84쪽
6 H ut V De nussitate Incam ad condigne satusae. Sectio ra
riae, damni illati. Sed satisfactio a sola retia-ctione relativa Verbi dignificata in compensationem iniuriae & damni illati Christo, offert Deo
una cum actu satisfactorio persectionem relatiuam increatae personalitatis Verbi, longe persectiore o bono ac perfectione,quam occilio Christi scienter commissa auferret a Christo ut constit de Omni persecta satisfactione, qua offensor
seipsum voluntarie sub bcit ostenso ad omne id, quod placuerit ostenso & bonum quod occisio, Christi auferret a Christo, esset vita humana moraliter tantum dignificata a persona Mnatura creata Verbi: bonum autem, quod in compensitionem
huius vitae sublatae offerret Caristus per opus satisfactorium a soli per restioέ re satiua Uerbi dignificatum , essct increata personalitas relativa Verbi, quae longe persectio , altiorisque ordinis est, quam vita humana, Christi moraliter tantum dignificata a personari natura Diuina Verbi: nam haee est tant sim persectio Diuina moralis; illa st Diuina physice Mentitative. Nec refert, quod illa habeat duplicem infiniitatem moralem resusam dicrsonalitate relativa Verbi, Mama sectionem relativam Verbi iam haec cum ipsa animavi corpore separatis.
An talis satisfactio esset condigna pro peccato at . Christicidi inuincibiliter putato ut destructi ues, iam personae Verbi λ Ratio dubit pro parte assirm .est posset. licet Christicida inuincibiliter putet libera sua Metione destructurum personam Christi, quia tamen re ipsa illam non destruit, non tenetur ad talis damni recompensam nam illud tantum damnum compensare tenemur quod re ipsa libet a actione in Ierimus: qui enim putabat se furari mitile si re ipsa non nisi centum furetur, non teneturnili ad centum.In oppositum est: peccatum ea ma-MA Llitia damno a Deo imputatur , cuius nos non . tantum realis,sed etiam putatiua causa sumus. Attali casu Christi ei da non tantum fuit realis causa destructionis humanae vitae Christi, sed etiam putatiua destructionis personae Christi ergo tale peccatum imputaretur secundum damnum , ctiatri quod putatiue inserret: at hoc damnum, excederet bonum,quod satisfactio a sola persectione relativa Verbi dignificata offerret Deo i quidem damnum putatiue contineret destructionem re- tuta Diuinamam sola phvsca infinitas relativa per i latiuae Mabsolutae persectionis Verbi , satisfactio
sonalia a tis Verbi per opus satisfactorium in compensationem exhibita excedit hanc duplicem in- sinitatem moralem: cum illa scissentialiter&intrinsece Diuitia haec tantum cxtrinsece&deno
Obucies: Sicut satisfaciens non re ipsi sed assecti tantum offert suam personam per modum obsequii ostenso in compensatione iniuriae ita Christic id affectu etiam aufert personam Verbi ab humanitate Christi. Confirm. Satisfactio Christi est
opus creatum moraliter tantum ignificatum a
persona increata ergo non plus habet perfectionis quam habet vita humana Christi. Nego, eo-Rεθ. distri dem modo satisfactionem offerre per modum ob-m ri sequi in recola pensam iniuria personam satisfaeientis, ae Christicida austri personam Verbi a Chi isto nam illa re ipsa cum opere satisfactorio subiicit personam satisfacientis voluntati offensi, ratione cuius subiectionis os asus uti potest persona satisfacientis ad omne opus Mobsequium, quod sibi placuerit. At Christicida re ipsa non aufert personam Verbi ab humanitate Christi eum illa maneat, ut antea, hypostatice unita eum partibus. Nee susscit, quod affectu vellet illam reipsa auferreri quia cum talis affectus re ipsa non si causa destructiva personae Verbi, non teneamur ad resarciendum damnum, quod in serre vellemus,sed quod de licto inserimus, nil obstat talis affectus, quo minus possit pro eo condigne satisfieri per satisfactionem exhibentem solam personalitatem resaliuam Verbi. Ad confirm.negosa, tisfactionem Christi seeundum totum quod in concreto dicit,esse quid creatum includit enim personalitatem relativam Verbi, eum qua componit unum opus persectum in ratione obsequii. Occisio Christi solum per modum termini&en sectus dicit destructionem vitae humani,Christi
moraliter tantum dignificatae personalitate&n ει, tura Verbi Patet ad rationem dubi diad eonfirm. ιναι- conced.Si natura humana Christi digniscaretur an gi sola personalitate relativa Verbi, eandem dignitatem habituram, quain habet opus dignificatum a sola relativa persectione Verbi per modum obsequi exhibitum Deo; nego, totam illam dignitatem auferendam fore a peccato occisionis Christi, sed solam dignitatem moralem resusam a perissonalitate telativa Verbi,non physicam ipsam e solam persectionem relativam Verbi ergo non Lset pro illo condigna.
Dico, saltem satisfactio digniscata tam alem Saluitur. sectione relativa, quam absoluta Verbi, non tantiim esset condigna pro uno simili peceat , sed etiam pro finitis in infinitum quia Christus ut satisfaciens non tantum in recompensam offensae offerret Deo suam personam increatam ut principium illius obsequii, quod de facto exhiberet. sed etiam infinitorum aliorum obsequiorum:quia dum illam perfecte submitteret Deo obstringeret liam ad omnia obsequi . ad quae Deus illa uti vellet. Ad rationem dubit lieὸt apud homi . 372
nes,qui solum attendunt externa, non teneamur a i '
nisi ad damnum, quod re ipsa inserimus apud
Deum tamen,qui ctiam interna respicit, tenem reretiam ad damnum, quod putatiue inferimus. Ad argum. pro prima, respond.ad I.ctim Patres . 373 ad condignam satisfactionem pro peccato requi is.', ' runt hominem Deum, non requirere illum for me ilia an maliter . quasi non foret eondigna satisfactio si ιιιν ωνει. tantum esset a personalitate relativa,&nona Deitate absoluta naturae; sed requirere soldm identice, quia cum personalitate hypostasis Diuinae identie ae necessario includitur Deitas Cael
riim, si per impossibile separari posset persensitas Verbi a Deitate , posset Christus per solam
personalitatem relatiliam Verbi condigner satisfacere pro omnibus peccatis,4 resarcire omnia dam Sm exinimcumque peccato re ipsa ulpabiliter .ls euta, etiam ex propria occisione scienter patrata. Vel certe, cum Patres ad condigne satisfaciendum plo pecci t requirut hominem Deum, per Deum, non solum intelligunt naturam Diuinam, sed etiam relativam proprietatem personae assumentis. Ad a.neg.eonseq.eiusque prob. Ad confirm. neg. 374 conseq. nam iniuria illata toti Deitati est in infe riori ordine, quam foret satisfactio exhibens per modum obsequi ipsam personalitatem increatam personae Diuinae,ut seq.distataras .
85쪽
DQ. V Deperfectionis insinitateμ in Chrissili Sectio I. sDISPUTATIO VI
De persectioneri infinitate satisfactionis Christi. SECTIO PRlMA.
An malor satisfactionis Obi se fuerit a
tioris ordinis quam sit peccati iniuria illata Deo '
RIMA sentcntia assirmat, altioris ordinis in ratioce iniuriae esse peccatum quam satisfactionem Christi Dan.Medin. Coaed tiso t. q. I. scit.cx omni capitc peccati iniuria est altioris ordinis, quam Christi satisfacti O r. in ratione damni recompensae: qilia peccatum de se aptiun est priuare Deum proprio esse, eL sentiali beatitudine cum sit contristativum Dei, aptum consequenter toltcrea Deo essentialems licitatem quae nullam tristitiam secum compatitur; cumque tali iras Dei,sit esse Dei, consequenter ex se aptum erit priuare Deum proprio est e. Satisfactio vero Christi de se apta non est, dare esse Deo, vel causare essentialem beatitudinem in Deo, sed ad summum, accidetate gaudium, quo non beatur. Σ.In ratione nialitiae&bonitatis: nam iniuria peccati immediate est contra increatam dignitatem&maiestatem Dei: Satisfactio Christi immediate tantum est a natura humatia, quia Christus non satisfecit ut Deus,sed ut homo. . In ratione poenalietatis poena enim debita peccato est infinita inten- suu &extensue: nulla poenalitas Chiisti fuit ins-nita intensiue&extensive voluntarie suscepta. SECUNDA docet Christi satisfactionem fuisse eiusdem ordinis cum otiania. Ex Scoto m. q.dist. I . q. I. desecundo. bi opinatur. satisfaetionem Christi fuisse ei uidem ordinis cum satisfactione puri hominis, bane esse aequi ualentem offensae illatae Deo: sequitur satisfactionem Christi, fuisse eiusdem ordinis cum offensa. Prob. non datur altior ordo increato: at ex sciatiqui . . peccatum in ratione o Fensae, cst in ordine incrcato; nam in eo ordine est ostensa, in quo est dignitas personae offensae;&alioqui posset pro illa pura cieatura condi
. c. TERTi affirmat, Christi satisfactionem fuisse 3-S ' altioris ordinis quam peccati in tui iam, mr.3 Pao γ' -- id stitit. .s l. . sed Hi ubi tantum obiter hanc sint. indieat,quae probabilior est. Explico Prinius
Ordo mim ordo iniuriae,cum ea sit volutaria offensa illata per-νiavnrisu sonae,surnudus erit ex dignitne personae, cui inser-- tur: unde offensa irrogata Deo, ratione dignitati personalis, si in supremo ordine offernae; ut in humanis ostensa contra Imperatorc, ratione dignitati Spersonae, cui insertur, est inter humanas Ortensas suprema Secundus ordo sumitur c modo, quo iniuria insertur personae qui in humam cst duplex; Alter per moralem du taxat contemptum personae, ut sim despieitur persona Regia, ipsius gratiam, amicitiam, &authoritatem posthabendo gratiae, amicitiae, Mauthoritati priuatae personae:
Alter per physicam laesionein Regiae Maiestatis, ut RV iri cum quis Regis pcrsonam immediatὸ laedit. Re-D. ordo spectu Dei a thue triplex ordo offensae distinguirri te potcst: .per moralem despectum, ut cum peccator inratione ultimi linis praeponit creatura Deo: De Incarratione Tom. VI.
r. per modum physicae laesionis, ut si quis scienter Deum Iaelisset in assumpta natura es si quis inuincibiliter putans , Deum peccaminosi actione in natura Diuina laedi posse, eum putatiue laederet. Etenim cum iniuria sit pcrsonalis dignitatis laeso,eo erit in alti oti,idine, qtio est dignior persona, quae laeditur. Cum igitur in Deci triplex distingui possit dignitastpersonalis i. ver modum ultimis nis amici 2 per modum siapyosii subsistentis in natura assumpta ut subsistentis in natura propria, triplex consequenter consurgit
ordo intuitae contra Deum irimus per moduni moralis contemptus postponendo illum in rationc vltimi sinis creatium L per modum rhis laesionis realis in natura assumpta s. per ira odii in physicae laesionis inuincibillic putatae in natura piopria. Contra veri, satis tacitio, cum si ex inbitio rei in recompensam illatae iniitriae , ordinem μν
sumit, tum ex ipsa re, quae exhibetui tum C mo' isti do,quo exhibetiir underitio res, quae In rccom
pensam exhibetur, est in altiori ordine eo satis- tacitio erit valoris altioris. Dico t. quaelibet Christi sitisfactio est altioris . ordinis quocumque oriens per modium molati Asi contemptu coni tram cum facta. Colligitur ex Pa si tribus communiter asserentibus, Christi satisfactionem, non modo adaeqtrasse, sed etiam excelIisse debitum ex peccato contra imiis non potuisset autem illud excedere, es per multiplicatione in actuum, clim multo plura tuerint hominum pcccata,quam satisfactorii actus Christi vel per insinitum valorem commi inicatum a persbna infinita satisfaciente, quia etiam peccatum moralit cr,ratione ordinis, est insinitia ira: multi Patres dicunt, vel unum actum Christi in valor sit perasse omnia peccata etiamsi fuissent infinita igitur hune excessum non fundant in sola infinitate valoris, sed in valore altioris ordinis nam in casu, quo peccata forent infinita, non posset unus actus
Christi omnia illa excedere, sed ad siminum adae
Ratio: Chri itiis sua satisfactione in recompen- ο sam exhibet Deo suam increatam personam intuta η ερ si ria vero per modum moralis contemptus Deo it A, lata, non Inclitisit Deum per modum termini vel in proprii, vel in ast impia natura lxsunt, sed solum per modum obiecti extrinsece terministis moralem contemptum peccatorisci nam per satis iactionem Christus non modo obtuli su is actus creatos moraliter dignificatos insinit. personali tate Uerbi, sed simul cum illis personam increatam, illam tota intrinseca persectione S dignitate persectu subij ciendo Deo. Igitii satisfactio Christi in ratione recompensae obsequi inti in- see includ cha personam increatam tota intrinseca maiestate iniitria non nisi extrinsece per modum termini extrinsecu terminantis moralem contemptum peccatoris Igitur altioris ordinis est satisfactio Christi quam iniuria per modum moralis contemptus Deo illata. Confirm magis placet Deo sitis factio Christi, tr. quam eidcin displiceat iniuria , sibi per modum c.nfirmo moralis contemptiis illata quia illa placet Deo, quantum eidem placet persona Diuina, quam si . tisfactio per modum obseeliu exhibet iubijcit Deo haec ver b displicet, quantum eidem displicet affectus peccatoris, qui clim sit finitus, limitatus
cognitione sinita, non nisi sinite displicere potvi
86쪽
66 Dio VI. De persectinis infinitate set act Christin Sectis L
satisfactorio,& dignitas personae offensae in acti ne iniuriosa Nain in opere satisfactorio includitur ut forma h)postatica physice unita eum naturi operante in offensa ut terminus is bicetum
extrinsece terminans moralem contemptum peccatoris. Forma hypostati ea physici unione coniuncta cum natura , non limitat suum effectam imalim, sed totam quoad totum intrinsecum est. N perfectionem se illi communicat. Obiectum noli se communicat aestui voluntatis nisi limitatu media cognitione finita quia non se communicat se ipso constituendo unum cum illo, sed
solum ut terminus extrinsecus moralis contem -ptusice catoris.
O citi. Offensa ed est altioris ordinis, quo fit a personi viliori contra digniorem satisfactio contra eo est altioris ordinis, quis exhibetur a digni ri erga viliorem. At offensia fit a creaturi persona vilissima contra Deum personam dignissimam Satisfactio Christi exhibetur a person aequali erga aequalem: igitur altioris ordinis est offensa, quam Christi satisfactio. Resp. i. etiam in Christi satisfactione compensatum fuisse hunc excessum of-sendentis& offens, qui reperitur in offensa creaturae contra Deum: nam Ci ristus non solum submisit iuni illauit se Deo, sed etiam cieaturi voluntarie sustinuiso ab ipsis offensas propter Deum. 2. Hunc excessum compensari potuisse tum ex intimiόri modo, quo persona Verbi concurrebat ad ad laesionem recipiendam, per intrinsecam subie .ctationem in natura assumpti,quo pacto non concurrit Deus ad iniuriam sibi factam sustinendam: tum ex digniori bono, quod Christus in recompensam os rebatico, quae erat persona increata Verbi tota sua intrinseca persectione maiestate: cum tamen per offensam Lercaturi illatam Deo nulla persectio Dei re ipsi laedatur.
Dico a Satisfactio Christi est altioris ordinis quavis offensa it,ata Christo,etiam eum celta sciu-
ti a Diuinitatis ipsius. Fundam satisfactio Christi includit personam Verbi tota sui increati persectione Maiestate, quam per modum obsequii in recompensam Christus offerebat Patri occisio vero Christi solum pro termino & effectu habebat destructionem humanae vitae Christi, ut moraliter tantii in dignificatae a persona inereati Verbi. Unde seu inferioris ordinis bonum est, infinita dignitas tantum moralis, quam infinita dignitas& moralis Mentitatiua simul cita altioris ordinis trium destructiuum increatae personae Verbi, nonnisi putatiue contineret des ructionem infiniti b
Dico 3. Satisfactio Christi non fuit altioris, tyrsed eiusdem ordinis cum peccato occisionis Chri 3.aiserti sti uincibilite putato destructiuo increatae personae Verbi Fundam in tali peccato putatiue est. μtantum malum causaliter, quantuin bonum per modum dom& obsequi continetur in opere satisfactorio Christi am occiso Christi inuincibiliter putata destructiva increatae personae Christi. causaliter putatiue contineret destructionc increatae personae Christi quoad totam suam dignitatem,&moralem, quam cornmunicaret naturae assumptae; thyticam, quam haberet in se. Iritur tantum malum contineret causaliter putatiue tale peccat lim, quantum bonum continet satisfactio Christi cum haec non maiorem persectionem per modum obsequij contineat, quam personam Verbi quoad utramque dignitatem, moralem in actum iesulam,& physicam in se. Obuci. i. Satisfactio Christi intrinsece conium in. gitur eum persona Christi laeso autem etiam inuincibiliter putata destructiva personae Christi,nonis extrinseceὲ coniungeretur eum persoria osse dente et go adhuc altioris ordinis est Christi sati sectio, quam foret eiusdem occisi nuincibili, putata dc structiva increatae personae verbi. Nego , conseq. nam laesio se offensa passiua non debet Up. coniungi cum persona offendunte, sed cum perissona offensar eontra satisfactio per se requirit eo iungi cum persona satisfacient non eum ea, cui satisfit. Igitur ut laesionis offensa si eiusdem ordinis eum satis .ctione, non requirit coniuncti nem cum offendente, sed cum offenso, modo bonum per laesonem destructum, si eiusdem pers estionis&ordinis cum bono per satisfactionem exhibito. Ratio passu laeso ex fine&intentione laedentis per se dirigitur ad laedendum alterum: ergo per se nbn debet coniungi cum offendentes, ted cum offenso Contra vero satisfactio est obsequiosa submissio, honorifica exhibitio facta offenso in compensationem offensae submissio autem& honor per se debent esse in eo, qui alteri se submittit.& honorat.
Obbcus 2.Satisfactio Christi re ipsa includit per modum obsequi infinitum bonum increatae per sonae Verbi, quae in compensam exhibαur Deo: peccatum occisionis Christi inuincibiliter put
fuit satisfactio Christi , quae utramque dignitatem personae increatae includebat, qui fuerit offensa scienter illata Christo,quae solum pro temmino effectu abcbat destructionem infinitae dignitatis moralis vitae humanae Christi. Dic Es:
saltem oeciso Christi ab ipso Christo sibi ipsier
impossibile illata fuisset eiusdem ordinis eum satisfactione Christi: nam haec saltem offensa intrinsece includeret personam offendentem. Nego anteced. nam neque haee includere dcstructionem increatae personae Verbi, sed solius unionis hypost. cum natura humana. Vnde quamuis in ratione damni illati, seret eiusdein ordinis,quia re ipsa auferret personam increatam quoad totam moralem Mentitativam persectionem & dignitatem a natura assumpta , res 'ctu cuius illam quas destrueret in ratione tamen offensae contra Deum, esset inferioris ordinis, quia non haberet protermino destructo personam increatam, sicut satisfa- stio habet pro dono exhibito per modum obsequi & recompensae eandem personam increatam Verbi. Caeterum offensa non requirit eo
ergo altioris ordinis est satisfactio Christi, quam huiusmodi peccatum.Nego conseq.nam coram Deo eiusdem malitiae esset loe peccatum aesi te ipsa talem destructionem inferret. nam coram Deo omnis, ac tota illa malitia, damnum inde secutum nobis ad eiilpam imputatur euius nos moralis eausa sumus,etiam putatiue,eum citare peccatum putatum si Diuinae Maiestatis offensi-uum:ergo ei grauitate crit peccatum Piuinae Maiestatis offensivum, qua vitale a peccatore cognoscitur tutatur. Inse tur,peccatum occisionis Christi eum teria M. scientia patratum, esse altioris ordinis quouis alio m M. peccato extra personam Christi cotra Deum commisso: peccatum vero occisonis iusdem eum inuincibili ignorantia quod in re ipsa foret destructiuum personae Verbi,adhuc fore altioris ordinis quolibet alio peccato. jciei. Ex eo quod occiso Christi scienter patrata inti insece laedat Deum in assumpta natura, non sequitur quod sit peccatum altioris ordinis,
87쪽
Dist V Deperfectiones infinitate satisfact Chrim Sectis L 6
quam reliqua quia peccatum in ratione peccati l cator vellet, si posset, dc non esistituitur laesone, quae recipitur in laeso, haec ripsa , nec putatiue insenim est tantiim effect usin damnum secutum ex peccato, sed actione, quae exercetur a laedente. Actio autem qua quis sciens oceidit Christum, non constituit peccatum in ratione peccati in diuerso
ordine a reliquis nam etiam reliqua peccata, qu rum malitia principaliter consummatur in actione externa, constituuntur exactione interiori voluntatisin exteriori membrorum libere exercita a peccatore. Nego sequel. nam licet peccatum ocellionis Christi non constituatur, in ratione peceat formaliter, laesone palmiua, eonstituitur tamen laesione activa ut virtuteri ausaliter continente
passivam nam adtiua , ut continens passiuam. integrat unum ac tram humanum eum actu interno peccatoris volendi occidere, ut sic constituit peeevum in ratione offensae diuinae in diuerso ordio Prior est ab humanitate posterior derivatur a sup-
ne a reliquis peccatis, quae tantum cxtrinseco contemptu intentionali affectu tendunt in mum. Itaque concedo, reliqua peccata, quorum malitia irincipaliter cosum matur in actione, externa,con itui ex actione inter in externa struere Deum , cd miceps , nec putatiue infinitum damnum inserat Deo, non imputatui ei ad damnum infinitum, vel ad malitiam talis damnieausativam sed solum ad eam malitiam . quam continet aviaetus in se, quae eum si limitata ex limitaia conditione, non potest esse nis finita. Ratioci eatenus affectus con trahit malitiam damni, quatenus componit unum
actum moralem eum actione damnificativa via utem componat, debet vel ieipsa, vel saltum putati-ue talis actio liberes peccatore poni non potcst, ne putatiue quidem, libere a peccatore poni, dum
cognoscitur impossibilis. Ada. nego satisfactionem Christi, suisse a Chri t. sto tantum ut homine, sed ut homine Deo nam duo ad satisfactionem requiruntur, physica en titas actus,& moralis dignitas personae operantis.
posito diuino in physicam entitalcactus perfectiori
modo, quam in actu peccati a person.i offensa deriuetur iniuria: quia hiet derivatur tantum ut oblectu extrinsece terminans actum iniuriosum illa vero externa nego tamen L ut sorma hypostatica physice unita cum natura o-
ea se eiusdem ordinis cum occisione Christimam ierantis, per modum obsequij inclusa in ipso reliqua non constituuntur ex actione interna mi opere satisfactorio Ad . ego poenam, quam perexterna, virtute Deausaliter eontinente physicam tulit Christus, non fuisse morali aestimatione, laesionem Christi, sed dium taxat proximi, & extrin- seeam iniuriam Dei.
Patet ad rationem dubitandi nam licet eoram hominibus, qui solum externa attendunt, non te- Ἀνι. .s ' ne mur, nisi ad damnum, quod re ipsa nostra actione intulimus, coram Deo tamen , qui aspicit etiam interna , tenemur ad damnum etiam quod inuincibiliter putamus nostra actione inferri. Vnde nee satisfaceremus nostrae eonscientiae, si non compensaremus totum illud damnum, quod in- iuncibiliter putabamus libera nostra actione inser. re proximo. DIc Es: Non tenemur resarcire damnum putatiue tantum proximo illatum, postquam nouimus , nullum damnum proximore ipsa nos intulisses ergo ne tenemur Deo satisfacere pro damno putatiue tantum ipsi illato, ubi nouerimus, nos nullum damnum re ipsa Deo intulisse. i. se Resp. neg. conseq. nam proximo non tenemur, nisi de damno re ipsa illato, quia non tenemur nisi de nocumento illi facto a Deo tenemur etiam de damno putatiue tantum illato, quia tonemur ei satisfacere de displicentia, quam ex nostris etiam internis tutatiuis peccatis concipit: pro quibus
tamen non tenemur proximo satisfacere, qui nullam de interrus nostris peccatis displicentiam concipit. Ad undam Meaena neg. Minor Ad I. prob. nego peccatum proprie thysices, sed tantum moraliter de se esse conti istativum Dei , aut destructiuum felicitatis eiusdem ut non dicitur ignis eombustivus coeli,quia ad hoc requii itur capa eiras termini; ita nec Deus est capax cotristationis,
des luctionisve Contra vero satisfactio Christi reis ipsa est exhibitiva& submissiti increatae Maiestatis in obsequium Dei, quia in concreto scipsa
Christus offert suam increatam personam,& tanquam principium operationis, tanquam materiam obsequi j. Dic Es: ergo neque peccatum inuincibiliter putatum destruetluum Deitatis erit infinitae malitiae&damni, quia neqtie reipsi inscrtinfinitum damnum Deo, sed tantum per affectum. Resp. neg. conseq. nam licet reipsa non inserat infinitum damnum Deo, infert tamen putatiue,
iorem quacunque poena dcbiti peccatis. Omnis nimicena formaliter consistit in priuatione alicu iiii, boni sibi debiti Christus autem per morieth priuatus est excestentiori bono, quam priuari queatvlla pura creatura; quia priuatus est vita Dei, quae
antecellit omne bonum creatum, imo etiam bonum increatum, quo fruuntum beati: nam ad hoc
non nis extrinsecu concurrit Deus, ad vitam autem humanam Christi intrinsecὰ concurrebat Uembum Ad fundam. secundae, nego, satisfactionem M. puri hominis aut esse eiusdem ordinis eum offeno Divissa per peccatum illatia Deo, aut aequivalentem se
tisfactioni Christi, ut sipia.
sECTIO II. An maior operum Christi fuerit infinitus impliciter'
O Vadrifariam ex S. No. . p. q. q8. conside νε
rari postunt opera Christi ut meritii
star ratio, quae abso cogneognoscit dr. Affectus autem, quo pec- satisfactiti, ut sacrificium, ut redemptio: i. mrespiciunt praemium , quod sbi nobis pro in eruerunt;r debitum, cui satisfecerunt I Dei honorem, quem a creatura laesum resarserunt; .hominem captiuum,quem redemerunt. nam haec omnia Christi passio nobis praestitit meruit nimnobis gratiam & gloriam, satisfecit debito poenae& culpae ex peccato contradio; diuinum honorem laesum resarsit, humanum genus captiuum redemit:
ad quae omnia, superabundans fuit ipsius operum valor Vlterius quaerimus, an ille in ratione val tis fuerit infinitus smpliciter PRIMA Sententia negat . Scoti in yd . v. q.vn. g. In sa quin Lychetlibia Gabr. ibid. art. r. conccx' - ην
sti in ratione meriti& sitisfictionis fueriint fini f. . ta, quia a principio finito ergo corum valor fuit finitus. Quia valor est proprietas consequens bonitatem moralem operationisci sed bonitas moralis
88쪽
6 Disp. VI. Deperfectione sinsinitate satisfac Chrim Sectio II.
operum Christi sui finita, quia consequebatur
uni sic infinitum, aeque placeret Deo, accipia
cet suum velle increatum, cum utrumquc sit infinitum consequens cit i. iiii m. a. Si meritum Christi sic inlinitum, aut num inlinitum es t maius alio aut certe non plii Dco placerent omnia operira Christi, vim virum antlim licui non plus Deo placent sua essentia creaturae simul quam sua citentia tantum, quia infinitum additum inlinito non facit imaius 3. Si merit uis satisfactio Christi e sic inlinita, exhausta sic onam potentia Dei in Hrdine ad meritu in satisfactioncm , cum non posset eficere meritum Tatisfacticinum nraiorem. SECvNDA quorumdam I cccntiorum stirmat, meritum Chtalti formaliter decundum se non esse insitituit, simpliciter, sed tantum secun dii in quid cesse alitem in s nitum simpliciter, condsideratum materialiteris cairsatilic in ordine ad praemium merendum. Probant . illud tantum c- ritu p. sorinaliter' secundum secu infinitum simpliciter quo maius in ratione criti cxcogitarin quit quolibet autem merito Christi assigilato, semper potest maius allignari nam metitum Christi componitur ex actii finito is infinit. dignita
e persinae merentisci sed quolit, tactu Gristi a D
ranato, assignabilis cst drisectior ac proinde pcr sectius meritum simplicito nam, ut crescat meritum in ratiorae meriti, sufficit, ut ex natantum Gnirmat parte ercscat. Confir non minus componitur peccatum ex insinua dignitate pirsonae offensae,&4onnitione arti ccii liic inito oti ardentis, quam Christi mei itum cxci infinita maiestate personae mercntis,in actu sinito naturae elicientis: at ex eo quod peccatum crescere potest cx maiori cognitione an jectuque ostendentis , esto crescere nequeat ex maiori dignitate personae ostensae, non dicitur infinitum simplicitet ergo similiter x co quod metitum Christi crescere potest ex opere meritorio, seu satisfactorio, cito cresccre non possit ex dignitate personae merciatis seu satisfacientis, non dicetur infinitum simpliciter, sed secundum quid in
Probant secundum : nullium cst excomitabile ut obiectum beatificum sit infinitus, quia tamen cotri municat se Beatis visione finita, donum est simpliciter initum. Contra vero in rem lineratione attenditur persona operans; quia haec in Christo non puticipat Deitatem sinito sed inlinito modo,
scit essentialiter Cest enim Christus essentialiter Deus 'deo persona Christi, utpote infinitae dignitatis, quolibet suo opere digna est maiori praemio,
quam sit uni hypoliatica cum natura creati cum quaevis includat per nam divinam in ratione doni finito modo persona Christi in ratione principi opcrantis, infinito modo includat Dietatem. Multa in hac sententia displicent. I. quod, dri 3. tum Christi in ratione meriti formaliter it simpli In hac sent. citc finitum. Nam in hae sententia meritum for 'μ
i , a: quod pronacrenitum qua uis adius Cluisti,' trantumuis minimus, non it condignum incritum scit quiuis actus Christi de se est eon digne meritorius alicuius magnil mi j quantitas enim pratani condigni non tam pensvada est ex opere meritorio , quam ex per n. praemianda praemiantes idem facinus gestum Duce maius meretia praemium, quam,cllum assimplici milite; maiusq; meretur premium,si debeat ab Impcratore, quam ab alio inferiori 'rincipe Lemunerari. At cum hic tam praemians,quam praemiandus sit Deus, non potest quicunque vel minimus actus a Chrili elicitus . non esse magni praemi meritorius apud Deum nullum aut cm praemium respectu Christimerentis potest os magnum nam attenta inaiestate praemiantis S pranatandi uterque enim est Imus infinitae dignitatis nullum praemiii in datuma Dco in rc munerationcm cuiustuque actsi, Christi potulles concsignum, ne quidem ni Ohypo An ρνami itatio. Nam licet haec ratione crinini in donum rem collati sit inlinita, uiuia incitidit personam infinitae G. 'dignitati quia amen donum non tam attendi de-g secun tum se . quam in ordine ad cum, cui dat i , eum que prisona diuina detur naturae creatae dia mone finiti ideo per na diuina etiam livpci iii cc communicabilis crcatum
maliter in sua adaequata totali ratione mouendi
praemiantem, consiliit in solo opere honesto antecedenter ad pir nam operantem, aritia non accipit opus honelium formalem rationem meriti, sed istum se habet ut terminus, inordine ad quem
incnsuranda est quantitas premi condigni, quod tali operi in ordine ad talem personam crcntem
debitur. Qirare tota ratio metitorie moucs Deum
in opere Christi, est finita, nempe ipsa bonitas moralis intrinseca operi, quae finita cli cum persona
operan S non concurrat ut antecedenter mouens ad
praemium sed tantum ut terminus, in ordine ad quem regulanda est mensura praemi condigni. 2. Sequitur ex hac sententia nullam pol incondignam Displiceri . poenam assignari pro mortali: quod est contra aut larem, docentem, poenam condignam mortali esse finitam in infinitum contra vel o praemium condignum merito Christi causative, materialiter sumpto, esse inis nitum simpliciter Sequel piob. non insistrer tib erseriosos nia mortalis includit infinitam Maiestatem personae olfensae, quam me ritum Christi ins nitam Maiestatem personae operantis nee minus in taxanda poena demerenti, habetur ratio personae offensae quam in taxando praemio promerenti, habetur ratio personae operantis: cum non minus grauitas offensae, ac proinde quantitas poenae sumenda siti dignitate personae offensae, quam magnitudo praemii ex persona opeiante: sed ex eo quod pei sona operans est infinitae Maiestatis, nullum praemium potest esse tali operi condignum et crgoc eo quod persona offensa est instratae maiestatis, nulla poena poterit esse tali offensae condigna. ui CE s: offensam limitari ex cognitione Maste s.ctu finito olfendentis, atque adeo licet si contra Dim. pcisonam infinitam, non trabere tamen malitiam infinitam ac proinde nec illi debitam esse poenam infinitam. Sed contraritiam meritum Christi sor . maliter sumptum limitatur ex cognitione&affectu Conινλ. finit voluntatis Christi; est enim opus elicitum ex cognitionein voluntario finito.Confir .sicut meri οὐ m. tum Christi, etiamsi in ratione meriti formaliter sit si nitum, tamen mouet ad praemiu impliciter infinitum, eo quod quantitas praemi mentura da est non ex finitate operis,sed εx infinitatc personae merciis: ita demeritum etiamsi in ratione demeriti Nossensae sit finitum, moii cretamen ad poenam simpliciter infinitam, elim etiam quantitas poenae non tam mensuranda sit ex actu ostendentis quam o di .gnitate maiestate paersonae offense Nee diei po Distri icit, ideo meritum Christi esse condignum quo-I cumque praemio ex cognabili, quia licet ut meritum formaliter sit finitum habet tamen valorem simpliciter infinitum: offensa autem mortalis nec
in ita , nee habet condignitatem aditur ad donum N praemium finitum. Sicut licet Deus Linfinitam. Nam non ideo per aHrevirios meritum
89쪽
Christi habet valorem simpliciter infinitum, quia in se et infinitum , sed quia propter Maiestatem personae operantis exigit praemium simpliciterinlinitum, unde dicitur infinitus tantiim causaliter. ergo offensa etiamsi in se finita, piopter Maic statem exiget poenam simpliciter infinita in. 3Fisplicet, quod haec sententia asserit, nullum actum Christi condigno praemio potuisse a Deo remunerari nam hine sequitur infinitam omnipotentiam Dei exhaustam fuisse a quolibet vel minimo acit Christi, imo vel unius actus Christi va-Iorem in infinitum excessisse omnia praemia , quae Deus inlinita omnipotentii conferre potest unde infinitae uniones hypostaticae non essent in hac sententia condignae ad mamiandum vel unicumactum Christimam infinitis in premium datis,idem actus ulteriori praemio dignus esset. Confir. I. O-
Σ--- est unus piscaeqtialis potentii maiestatis adae-
aqualemo quate praemiare critu altei ius Regis eiusdem po-νuo Christi tentiae maiestatis ergo poterit Deus adaequato remunerari meritu Chriai nam ita se habent duo Reges aequalis potentiae& maiestatis in ratione inc- rentis&praemiantis, sicut Christus& Deus. Antec. ostudo sicut metitum unius Regis ratione personae merentis dignu est premio regia Maiestate proportionato: ita meritum Christi latione personae merentis dignum cst praemio increata maiesta' proportionato a Posset persona Patris incarnari,
in praemium unius actus Christi exhibere suum obsequium; sed tale obsequium Patris Christo exhibitum,esset piaemium aequale Christi meritomam sicut per aduers meritum Christi ratione perso operantis, dignum est quocunque praemio excogitabiliri ita obsequius Patris Christo exhibitum. propter eamdem peisonae obsequutis maiestatem, dignum erit quocumque pr uo excogitabili, consequenter ut acceptetur. Quod si concedatur hae casu obsequium Patris incarnati esse condignum praemium respectu metit Christi, salsumcii simipliciter, meritum Christi nullo posse prae--.. '' mio excogitabili condigne remunerari: q. Displ: - ' et in hae sent quod uni hypoliatica termin-x
ad personam diuinam, etiam, includens personam diuinam formaliter, non si condignum praemium, sed infinite inferius respectu unius actuum
litori Christi; tum quia hine sequitur . de facto
Deum pcr Incarnat.non communicasse naturae humanae infinitum donum simpliciter quod ei contra Patres loquentes de hoc dono vi de dono in.
in v μου finito simpliciteritum quia ideo vnio hypostatic , Μ' etiam ut includens personam diuinam, non stinratione doni per adu.s infinita, quia persona diuina, quae datur in donum, limitatur ab unionc finita sicut quia, inquiunt, obiectum beatificum infinitum limitatura visione finita non est in ratione doni infinitum. At hoc falsum cx I. quia persona diuinaic unionem hypostaticam communicat se naturae creata v et forma hypostatica intrinseca, constituens unum substantiale cum natura ergo communicat se illi ex tota sui dignitate ac maiestate, sicut quaeuis serma subiecto, cum quo constituit unum. Nee obstat quod unios finita: nam licet haec limitare possit concursum sustenta--tiuit, haud tamen limitare potest effectum formalc, quia hie nihil aliud quain forma unita subiecto. Nee est par ratio de visione beata limitante obiectum beatificum infinitum, quia visione beata non communicat se Deus intrinlecein substantialiter creaturae,sed tantiim extrinsece&obiective. Confirm. Si persona diuina unione limitaretur, ut non tota sua dignitate se eommuἀicat et naturae,
posset alii unione persectilis se communieareriste ut quia obiectum beatificum limitate se communicat beatis visione potest persectilis in ratione obieeti beantis se communicare: intelligibile autem non est, quod eadem persona diuina in ratio etermini suppositantis possit se perscct .us communicare naturae: sicut ncquem aduers intelligibile est, quod eadem persona in ratione supposti oporantis, possit se perfectius eidem naturae communicare. 2. Sequeretur, personam Christi etiam limitalc se communicare naturae operant ac merenti, ac proinde non deberi illi praemium sinpliciter infinitum quia praemium non debetur personae secundum se, sed ut opcranti ac merenti Iormaliter ratione humanitatio ergo si humanitati non est unita per identitatem, sed per unionem non debet ut illi ut operanti ac merenti per humanita tem, praemium simpliciter infinitum. Confirm. Si persona Christi communicaret se humanitati peridentitatem, maiori praemio esset digna: ergo de facto non meretur omne piramium excogitabile siquidem excogitari posset maius , quod responderet personae operant per humanitatem sibi identificatam Sequela prob praemium non debetur soli personae, aut soli natum, sed utrique simul, elim utraque per se ad meritum concurrat: at maius praemium debetur personae operant per naturam
tibi identificatam; quia sicut persona persectius se
communica naturae per identitatem , ita ope rationi per naturam sibi identiscatam exercitae ut
patet in eadem pei sona Verbi pei sectid operante cum natura diuina sibi identificata Vnde si posset per talem operationem esse capax praemii longe altioris praemi esset digna, quam ut operans pcrnaturam a se distinctam. Vlti argu. Si valor satisnetorius operum Chri se asti fuisset condignus quolibet praemio excogitabi auumanisti, fuisset etiam condignus , ut ante ullam promis. ιον. sionem Dci, extinguore totum debitum generis humani AE ius quod propter illud Deus habe.bat in homines at non fuit Christi satisfactio ad hoc codigna: ergo hoc esset praemium excogitabile maius Minor est aduers scit etiam oblata infinita satisfactione a Christo, nisi intercessisset promitaso. adhue massset in Deo ius exigendi aliam satisfactionem ab hac numero persona, quae peccauit. Maior prob.etiam hoc in inna uia fert cadere potest sub praemium; ergo si hoe non habuit satis factici Christi, non fuit condigna omni praem: excogitabili Ante e prob. ipsi dicunt, posse Deum condonare totum peccatum, nullo actu a peccatore requisito: ergo potuit totum hoc. ante ullum pactum Christi sitissactio obtinere. TERTIA affirmat, meritum Christi suisse sim 1 pliciter infinitum: Alens. 3. y qm I. I memb. q.
. Ad euid caici. . R. q. I. art. a. ias. dAb Ot. lib. I 3 degrat. cap. 6 LOmnes fere Recentiores. Qitae scilientia omnino vera est. Multa afferri solent te-I imonia Patrum: unicum illam essicaciter probat, Clemen. VI in extra g. Vnioeniim ubi Pontifex expresse docet, infinitum laesaurum suis meritis Christum nobis thesauriaasse, ut propterea de eius consumptione formidandum non sit, Propter in mia, inquit,s r ι merιta,absolute&sine ulla limitatione. . Probam
90쪽
Probant ex eo, qudd Christi satisfactio non mo i initis cum nulla iniuria ex se pro adaequata com
pensatione poscat Christi satisfactionem, quae Ionge stiperioris ordinis est, quam quaevis iniuria contra Deum : ergo neque infinitae poscent Christi
satisfactionem intra suum ordinem infinitam, sed poterunt condigne compensati Christi satisfactione in suo ordine finita Maior secundae prob. vera tantum est, quando effectus, qui multiplic tur 'et vel est in eodem ordine eum sua causa , vel salte inrequirit in illa , ut adaequatam vim productivam sui virtutem supremi ordinis i iniuria autem illata Deo non est eiusdem ordinis enm satisfactione Christi, nec illam postulat ut adaequatam compen sationem sui, sed longe excellentiorem. Vnde inest thus determinatam poscit virtutem in causa, ita Minori, quaelibet iniurial determisistam postulat infiniti infinitam sed quaevis iniuria determina satisfactionem, intellige de iniuria, quaesit eiusdem tam postulat satisfactionem ergo infinitae inlini ordinis eum satisfactione.
tam ergo si iuilibet actus Christi se extendere va Seeundo pos Tethate infinitas valoris satisfactio a ta
leat ad infinitas iniurias eondigne Ompensandas nis Christi eolligi ex condigri satisfactione pro . i. .
actu continet valorem infinitarum satisfactionum, ieceato occisonis Christi scieter patrato sicut boc quas cquirerent infinitae iniuriae. , peccatu non solum est infinitum ordine,sed etiam Verum ex hoc discuis non insertur, nisi valor ' intra eumdem ordinem , ratione damni quod indo sit condigna pro quacunque iniuria grauiori in
infinitum; sed etiam pro quocunque numero iniuriarum possibilium,in poenis illis debitis: sicut ex effectibus persectioribus in infinitum ad quos
se extendere potest omnipotentia Dei, arguitur infinita virtus productiva in Deo; ita ex iniurijs grauioribus in infinitum,ad quas per modum con dignae satisfactioiiis se extendere potest satisfactio Christi, argui debet infinitus valor illius in rati ne satisfactionis. Et quotiescunque effectus multiplicatus , maiorem requirit virtutem in causa , si in infinitum multiplicetur effectus, in infinitum
quoque augebitur virtus in causa nam sicut quiuis
Re Jς tu se ordine lainum infinitus, qui intra cum dem ordinem finitus, sussicere posset pro iniurijsin poenis
infinitis vi de offenci contra Deum se P. I. praeced. aestur H Ic autem contendo, valorem satisfactionis Christi non sollim esse infinitum ordine , sed
etiam intra eumdem ordinem moralis bonitati esse infinitum. Vnde ad i. piob. ex infinitis effecti-- .hrob. bus persectioribus calculamus ins nitos gradus vim V in D tutis productivae eiusdem ordinis in Deo ex in-M. . . t i. finitis urem iniuriis&poenis non ealculamus infi-MMiraii. nitos gradus virtutis satisfactivae in actibus Christi, sed tantsim vim satisfactivam supremi Oidinis , quae suffeta ad infinitas iniurias condigne compensandas. Recte igitur ex infinitis possibilibus arguimus infinitam potentiam in Deo ; non ex infinitis iniuriis icenis possibilibus infinitum
valorem in actibus Christi nam ut calculetur infinita virtus , debet calculatio fieri per additionem virtutis ad virtutem eiusdem ordinis; ubi auto calculatio non fit per gradum ad gradum eiusdem ordinis, sed vel transcenditur ex uno ordine virtutis ad alium , vel tota calculatio effectuum possibilium non excedit finitam virtutem causae superioris ordinis , non necessarid ealculatur virtus ει infinita. Antee. prob. quilibet effectus ut creabilis N ', ex modo,quo pioducitur independetera subiecto, requirit in causa virtutem productivam supremi
ordinis, emersam ab omnipotentialitate permo-
seri .est infinitum simpliciter coquod priuat vita Christi, quae est innnitae dignitatis simpliciter; ita etiam satisfactio pro tali peccato&damno illato condigna erit infinita simpliciter. Vςrum ne is Σώque hae e ratio recte concludit: quippe quae suppo Q. ιιων.
nit, vitam humanam Christi moraliter dignificatam personalitate Verbi esse infinitae dignitatis simpliciter: atque adeo damnum quod ex peccato occisionis Christi insertur esse infinitum simpliciter clim tamen eadem sit ratio de valorei dignitate deriuatia ex persona Uerbi in humanam Christi vitam ae in eius operationes. . Ratio huius sententia haec est. Ideo opera Chri in a iis sti sunt infiniti valoris simpliciter, quia sunt Opera v.a emisispersonae infinit e digitaranam , teste Philos amones nuεν,
sim risit m eius est agere, euius est perfecte tu Sobo subsistere, quia agere supponit completum essereius est perfecte subsistere, quod ultimo complete existit at suppositum est, quod ultimo, complete existit: igitur suppositi est agere climergo natura humana Christi ultimo Meomplete existat per suppostum Verbi operationes CL risti .erunt operationes Verbi Nee est necesse, ut suppositum dicatur operari actiones naturae,quam ter minat ut vel simul eum natura sormaliter influat in illas, vel ut immediate eas recipiat in se nulluinquippe suppositum sermaliter influit in actiones
naturae, aut illas immediate reeipit in se, sed si iadum actus purit igitur infiniti effectus creabiloc scit, ut substantialiter compleat naturam,ut peris persectiores quoadentitatem, calculabunt infinitos gradus vii tutis productivae eiusdem ordinis actus puri in Deo nam quiuis effectus, ratione productioilis, requirjt virtutem per modum actus puri in causa; ratione vero entitatis perfectioris&persectioris, requirit pcrsectiorem persectiorem virtutem intra eumdem ordinem actus puri. . 3 Nee potest saluari per virtutem productivam al-
et tioris ordinis, quia non datur ordo altior actu puro infinitae vero iniuriae grauiores, aut sumuntur in ordine ad creaturas, contra quas veri possitnt;& tu nesstendo in grauissima contra Deum, sicut haec est infinita tantum ordine finita intra eumdem ordinem ita in sinitam anthmordine, non persectione aeualore requiret satisfactionem Aut sumuntur infinitae iniuriae grauiores tantum contra Deum:&tune neque illae caleulabiit infinitam sitisfactione quia elim omnes istae iniuriae sint inserioris ordinis quam Christi satisfactio, poterit c quamuis finita esse susciens pro iniurijs in-lam tanquam principium qui denominetur agere ut principium quod At opera personae infinitudignae sunt infiniti valoris, nam persona est una ex circumstantiis amis humani, ut cum Arast. 3. Eth.
eap. I. docent Theologie circumstantiae autem ut ex eod. tradit S. Tho. 1.2. qu.48. ar. . suam bonitatem vel malitiam influunt in actum, que circumstant: erso persona infinita Verbi infinitam influit dignitatem in actiones humanas Christi: igiatur opera Christi ex eircumstantia personae operantis infinitum sortiuntur valorem. At cur sola circumstantia personae, non finis&obiecti tribuit totam dignitatem actui p
non enim actu situ veristatio care
satur circa Deum finem & obiectum infinitum, est infinitae dignitatis Ratio sumitur ex diuerso mo a.do, quo persona, finis, obiectum concurrunt adfinis θ. actum persona concurrit ut forma actus, obie-a eire-ctum&finis ut terminus habitudinis actus sorma 'Σ .
intrinu ce includitur in suo effectu formati,ut at bedo in albo. proinde persona,quae moraliter di iviε M.