장음표시 사용
91쪽
miscat suum actum, moraliter includitur in illo, ut serma in suo estectu formali: Terminus non includitur intrinsece in habitudine actus , quem terminat: unde tota dignitas persectio actus non sumitur formaliter e obiecto , sed ex habitudine ad obiectum alioqui non possent circa idem
obiectum plures distingui specie actus raeut quia
dignitas valor actionis sumitur ex persona,non possunt plures actiones, ut ab eadem persona proficiscentes specie differre; nam quamuis illae differant in proprio valore physico, penes diuersa obiecta&eireumstantias extrinseras in morali tamen proueniente a dignitate personae non differunt, sed sunt omnes aequales. Et hoc ideo quia persona ut forma suae operationis immediate ier seipsam dignifuat illam: nam ea mediante seipsam offert ex tota sita dignitate in Obsequium alterius , iuxta illud x admoth. I. cui dedit redemptionem semet um pro omnib- . Finis vero Mobiectum sollim terminando habitudinem actus ad se unde ex diversa habitudine ad obiectum diuersa ebnsurgit persectiori dignitas in actu, quia obiectum non comparatur adactum ut forma componens unum morale eum illo, sicut persona; sed ut terminus extrinsece terminam habitudinem actus ad se. Cons r. Obiectum concurrit ad actum voluntatis limitatum eognitione finita, quia concurrit ad illum ut cognitum sub ratione , qua cognoscitur Persona vero ad actum meritorium non eo- currit ut limitata, vel a cognitione eum non de beat cognosci, ut suos actiis digniscet velabunt ne finita, quia unio non potest limitare sermam, quin se totam communicet subiecto. Ex his patet, eur ex infinita persona ad operationem concurrente caleutetur infinitus valor in operatione,&ex infinito obiecto terminantea nitatem vel malitiam actus non calculetur infini- rabonitas aut malitia in actu: quia in priori calculatione personaeoneuirit ad suam operationem ut forma moralis intrinseea, cosequenter tribuens illi immediate seipsam suamq totain dignitatem;in posteriori verbobiectum concurrit ut terminus&torma extrinsecae habitudinis actus ad se:&quia noea proportione arithmetica, qua crescit obiectum,
crescit habitudo actus ad obiectum crescente infinite obiecto, non erescit infinite bonitas vel malitia actus ad tale obiectum Est aliud discrimen: Ali, ἐψ persona est persecti, bonum ipsus operantis,
vi quod alteri in obsequium exhibet media opera-
. . tione propria Lobiectum non est bonum ser- sectio operantis; nec potcst operans ut proprium bontun illud in obsequium ipsi obiecto amato OL ferre. Qui enim alteri obsequitur, non obsequitur exhibendo illi bonum ipsus, cui obsequitur, sed bonum situm proprium e praecipuum autem bonum obsequentis est ipsa dignitas personae quae tota offertur in obsequium alterius. Confir. Quant una persona in dignitate superat aliam , tanto ipsius operatio in dignitate superat operationem alteriusci sed persona Verbi infinita dignitate, maiestate superat quamcuque personam crearum: ergo ipsius operatio infinita dignitate superabit operationem cuiuscunque personae creatae. Quod autem excessu infinitae dignitatis superat aliud est infinitae dignitatis in se ergo operatio Christi infinito exeessu dignitatis superans operacionem cuiuscunque personae ereatae est infinitae dignitatis divaloris in se. Obscies I. Sub ea ratione Verbum dignificat perationes humanas Christi, sub qua terminat seu suppositat humanitatem:sed finito modo terminat
humanitatem. quia terminat media unione finita; Pνον ιλιι supplendo persectionem subsistentia creatae; iuxta ε. capacitatem naturae, quae tanta est, quanta erat perlectio propriae subsistentiae , eui commensuratur: terminat quantum opus est, ut natura subsistat, ad hoc autem non est opus infinita persectione.Con ν s.cedo , cibum snito modo terminare naturam esto mi. humanam ut quo nego finito modo terminare vi ε quod quia terminat seipso immediaterat terminatio hypostatica ultimate& principaliter attenditur Penes terminationem ut quod Nam ea terminatio principaliter attcndi debet, qua formaliter natura ipsa subsistiti natiira autem non unione, quae tantum est via ad subsistendum,sed ipsa increata subsistentia Verbi formaliter subsistit. Ex his patς τε. ad I prob. ada concedo,Verbum terminare sup - ρο- plendo perfectionem subsistentiae creatae r quia vero ii Iam supplet seipso immediate infinitam tribuit dignitatem naturae, eaque mediante actibus
naturae Ada concedo, verbum terminare isturam iuxta capacitatem ipsius, non naturalem, quae proportionatur potentiae terminatiuae personalitatis creatae, sed obedientialem, quae pi oportionatur potentiae terminatiuae personalitatis increatae. Ax .dico,Verbum terminare quantum opus est,
ut natura subsistat, non quomodocunque, ted subsistentia increataci cum enim hoc fiat per immediatam unionem personae increatae . hoc ipso, quod haec unitur naturae creatae in ratione suppositi, implicat, ut illam faciat subsistere, quantum opus est ad subsistendum sinpliciter,& non quantum opus est ad subsistendum subsstentia increata. Obbetes a Sanctitas habitualis ereat non digniscat omnes actus virtutum: ergo nec sanctitas per P 'sonalis increata, quia utraque est forma moraliter influens in actus suppositi. Antec prob. sanctitas habitualis creata no dignificat actus virtutum m ratium, alioqui absque ullo imperio alicuius virtutis infusae redderet illos aeternae vitae meritorios. Aliqui negant antee putant enim gratiam habutualem elevare omnes aestus virtutum, etiam moralium ad eamdem dignitatem, eosque sternae vitae meritorios condignos reddere. At iuxta s. in . vir nego conseq. nam sanctitas personalis unitur a naturae ut suppositum; quod ut complet naturam inordine ad esse smpliciter, ita perficit illam in ordine ad omnes operationes omnis enim operatio tribuitur supposito, quod consequenter omnes operationes ab ipso producibiles dignificat, iuxta capacitatem earum; liberas&ex obicisto bonas,
sub ratione meriti Tatisfactionis; neces amas,vel ex obiecto indifferentes,sub ratione dignitatis perinsonalis tantum. Cratia verbitabitualis unitur animae vi accidens subiecto accidens autem licui non 'tutum complet subiectum inordine adesse simpliciter, inoidine ad quod supponit illud eompletum sed in ordine ad essedeundum quid & accidental nita non
perficit illud, proinde nee dignificat in ordine ad qui omnes operationes ab ipso producibiles, sed inor G. dine ad eas tantum, quarum ipsa est principium mediis habitibus infusis, ut potentiis, quibus gratia suos actus operatur: virtutum moralium actus
non dignificat, saltem in ratione operationis meriti esto illos digniscet in ratione formae subiecto inhaerentis. Objcies 3. Verbum non communica actibus si humanitatis dignitatem,quam habet in se. stil.increatam physica,sed solii in increata moratum ergo non infinitammam hoc ipso quod no communicat eandem, communicat illam limitate atque adeo finitam Concedo, non eamdem disnitatem communitari
92쪽
stantiae, quae se tenem ex parte obiecti, tribuunt bonitatem intrinsecam actui, quae reipsa non distinguitur abentitate actus, nec nisi ut cognitae, ac municari actibus humanitatis, quae est in Uerbo, nam in cibo est physica&intrinseca, in actibus
r. mora iter extrinsecet comunicatur tamen pro-ι laseam. portionalis&infinita genere morali, quia nulli ratisia a cognitione limitante personalitas Verbi morali. i ι um ter dignificat illos, scit se ipsa immediate. Quare sicut dignitas Verbi est infinita&suprema in genere dignitatis physicae ita digni in satisfactionis Christi est infinita suprema in genere moralis dignitatis nee solum dicit infinitam dignitatem moraici refusam persona Verbi, sed ipsam increatam dignitatem Verbi, quam per modum obsequi in concreto cum ipso actu creato Christus exhibebat Deo. . Obucier . Si persona inlinite digna, infinite dignificat suam operationem: erso persona infinite indigna, infinite vitificabit suam operationem, consequenter peccator, dum peccat, committit offensam infinite indignam contra Deum.
Nego consequ. nam dignitas est persectio positiua, quae hoe ipso quod est in persona, quae operatur, communicatur eius operationi, indignitas vero est tantum negatio dignitatis dicitur enim creatui infinite indigna , quia comparata cum amatiisὸ ad Deo habet negationem infinitae dignitatis pers Doum natis, negatio autem proprie non communicatur. licet liciundamentum concipiendi talem offensam
in supremo ordine offensae, quo fit, ut satisfactio Christi non modo sit in supremo ordine satisfactionis, sed etiam in tali ordine insnita; quia nec supra illam excogitabilis est satisfactio maior, intra suum ordinem accipit infinitam dignitatem a persona infinite diges offensa veid est infinita tantum ordine, quia supra illam non est possibilis o sensa superior ordine, eum non sit possibilis persona offensa dignior . penes quam sumitur ordo OLO sane fenis. Non est tamen infinita intra suum ordinem es in si ii quia nee est infinita ratione damni, cum nullum Uz--ha damnum inserat Deo nec habet infinitum aE ., is stum contemptiuum Dei; quia hic limitatura cognitione si ita , qua peccator tendit in Deum. 3 Obye,e e. Vt aliquid si infinitum, non sat est, ut ad illud concuirat principium inlinitum,sed necessarium quoque est, ut nullum concurrat principium finitum; quia potest principium infinitum
limitari a comprincipio finito. Ergo ut meritum Christi sit infinitum, non sat est, ut ad illud concurrat persona infinita, sed neccsse etiam est, ut ad illud nullum eoncurrat principium finitum. Resp. Assumptum tantium verificari de infinito physico. effectu ausae essicientis, non de infinito mora-li,4 effectu formali; in hoc enim genere infinitum non limitatura finito ad eumdem actum conia currente quia cum sit concursus formalis, ex naturi sua illimitabilis est. Objeus 6. Omnis circumstantia ut suam moralem honestatem tribuat actui, dcbet esse cognita debet enim intendi, nec potest intendi, nisi cognoscaturri ergo etiam personalitas ei bi, ut suum moralem valorem tribuat actibus Christi debet esse eognita sed cognoscitur,ognitione finita; ergo tribuit suum valorem limitatum cogniti
ne finita. Nego uniuersaliter antecedens, solae enim circumstantiae tenentes se ex parte obiecti debent cognosci, ut moralem honestatem tribuant actui; non quae se tenent ex parte personae operantis: ut
consta in homine iusto, qui etiamsi ignoret se eL se iustum, adhue honesta ipsius actio est digna praemio hominis iusti ergo euanis Christus non eos .is; At gnoui istas esse Filium Dei, adhuc actiones ipsius , - fulissent dignae piaemio Fud Dei. Ratioci circum-
solis actibus voluntatis, qui non tendunt nisi circa cognitum Circumluti autem personae tribuit extrinsecum dumtaxat valorem di moralem aestimabilitatem ex dignitate personae operantis , ad quam communicandam sufficit physica coniunetio unde illum eommunicat non solum actibus voluntatis, sed omni subiecto physicessibi coniuncto Confir reliquae circumstantiae non tribuunt honestatem, nili ut intentionaliter coniunctae cum voluntate; quia illam non tribuunt, nisi ut sor specificantes actum inesse naturali,a quo honestas moralis non distinguitur.
Ad tandam. Moti, Resp. opera Christi suisse fi εν. nita physice Messentialiter , non moraliter, ,ut ital ' caret loquitur, personaliter. Leonseq. distinguo diiplicem valorem, duplicemque bonitatem in actibus Christi, alteram essentialem, personalem alteram: prior consequebatur bonitatem essentialem fundatam in physica emitate actus, causatam a princ ipio finito;posterior bonitatem personalem, fundatam in unione actus ad suppositum diuinum, causatam a persona increata in genere cause formalis. Ad confir. nego sequel. nam meritum Chri sto.
sti placet Deo infinite in genere valoris moralis,di trem
ob coniunctionem cum personi infinita: velle au-ι, tem in ereatum Uerbi placet Deo infinite, propter 's. m. se&in genere valoris physici; licet actus Christi includens in concreto personam Verbi,quae permodum obsequi submittebatur Deo, tantum placet Deo, quantum eidem placet suum increatum velle. Ad a. Nego I. sequel de maiori infinito inten- r. suo; concedo, de extensiu6 ut si darentur plures ealores intensui infiniti, non facerent unum intensiorem quia infinitum, qua infinitum, intendi nequit: ita plura opera Christi non saeiesant me ritum maius intensiue, sed extensuc quia unumquodque in ludebat eamdem sormam infinitatis personae increatae. Ex quo patet ad 2 sequel. sciunon plus intensue placuerunt Deo omnia opera Christi, quam unum tantum: sicut nec plus ei placet intensiue sua essentiain creaturae simul, quam sua essentia tantum. Ad . Nego sequel. Nam posiset alias humanitates Verbum assumere, in qui bus posset alia merita . satisfactionesque in infinitum exercere neque ex eo, quod non possit aliud meritum Tatisfactionem maiorem efficere,exhausta dicenda erit eius potentia: sicut ex eo, quod creata infinita mea non posset maioremerear non diceretur exhausta Dei potentia. Quia sufficit, qud possit alias similes creares: quod autem non posset maiorem . prouenit ex natura infiniti quo qua infinitum est, maius effici non potest. Ad argumen seci indae, primum solum probat, Christi meritum fuisse finitum ex parte valoris mo-' u
ratis prouemcntis ex obiecto, non ex parte val
ris personalis prouenientis ex per na operante; qui solus in Christo sui intinitus simpliciter; quia nullam habuit eonditionem limitantem. Adeon- fir nego, eodem modo componi peccatum exinfinita dignitate personae, ac meritum Christi exinfinita dignitate personae satisfacientis.Nam in peecato in luditur infinitas personae offensae limitata per cognitionem finitam offendentio in merito Christi includitur dignitas personae operantis absque ulla limitatione unde peccatum non solum est finitum ex parte actus offendentis, sed etiam ex parte personae offensae limitate concurrentis. Meritum
93쪽
Di'. VI α presectionis infinitatesatisfact Chrissi Sectio III. 73
ritum Christi solum est finitum ex parte actus naturae elicictis, non ex parte moralis dignitatis personae operantis Caeterum, cur cognitio limitet,ne persona offensa ex infinita sua dignitate concurrat ait ostensam, non unio personam merentem, ne ex infinita sua dignitate eoncurrat ad meritum, haec cita quia eognitio non unit obiectu cum pote-tia immediate in esse reali, sed in esse intentionali. Vnio, ni formam eum subiecto immediate inesse reali Quo fit, ut illud non possit actum voluntatis terminare, nisi secundum illud esse, quod cognoscitur; quia illud tantuin est obiectum voluntatis. Contra vero serma perseit&digniscat subiectum immediate ex suo esse reali physico, quod unitur. Ad undam secundae affert.eiusde lent.nego minor Ad prob.falsum est, unionem hypost.limitare personam infinitam in ratione doni.
An ex infinitate rei oblata derivetur in- itus malor in opera christi.
Potest operatio Christi infinitum vaIorem desumere;ex principio immanentcr operativo,ex
subiecto sustentante ex re ipsa oblata infinite digna probatum est, infinitum accepisse a persona infinita immanenter operante dubiecto sustentante: indagandum, anctiam infinitatem accipiat ex re ipsa oblata infinite digna , ut sui humana ipsus vita&sanguis in passione estusus. I.Sententia quorundam Rccent apud Cisre. 3.'H .6 opinantium, Christi operationes in ratione satisfactionis. meriti Tacrifici j accepisse valorem ex sola pers
na satisfacientc,promerente, sacrificanter in rati ne redemptionis seu pretii infinitum accepisse ex re oblIta,non ex persona redimente Fundam. satissaetio,meritum,& sacrificium, sunt actiones quibus una persona reconciliatur, aut meretur gratiam apud aliam: sed ad hoc sollim conducit personae dignitas, qua seipsam submittit in alterius
obsequium. Redemptio est acti O, qua pro coccuperanda, pretium offertum in preti non attenditur dignitas personae ementis, sed pretij. . Sententia mire 3 l. to. I. disp. q. ret. q. N. in . 6 cap. 2. fabre.disp. 6 affirmantium, operationes Christi, sub quavis ratione consideratas ins nitatem smplieiter sumpsi se ex bla persona operante ex re oblata non nisi infinitatem secundum quid ,eo modo,quo omnes actus, oui versantur circa obiectum infinitum dicuntur infiniti extrinsece & secundum quid Fundam. licet obicctumst infinit uin, actus tamen limitatur ex modo tendendi finito, ut constat in quolibet actu creatulae tendente ad obiectum infinitum. Confirm.s ex infinitate rei oblatae derivaretur infinitas in actum oblationis actus,
quo B.Virgo, & Simeon Christum obtuleiunt,&quo saeerdos in missa quotidie eundem offert, Di et infinitus simpliciter. Dico I. Operationes Christi sub qua uis ratione acceptae aliquem valorem se inunt ex re oblata:
tionum Christi non solum considerat ex dignitate personae os ictis sed etiam ex dignitate rei oblata; quae suit vita Christi tam per modiim satisfactionis, quam per modii meritiis sacrifiei pro nobis oblata. Ita Tria sisset .cap. 2 excidentitate rei oblatae in sacrificio crucis&missae, colligit eosdem Lfectus ad nos deriuari; 4 fficaciam sacrifiei perpendit ex dignitate rei oblatae, quae eadem nunctae Incarratione Tom. VI.
est in sacrificio Missae, quae fuit in ara crucis. Fundam. Christus per modum satisfactionis. me 'ν riti in sacriscij, non solum obtulit med ijs suis acti ' - 'bus personam per modum principitoperantis,4 in obsequium se Deo submittentis, sed etiam vitam
per modum rei oblatae: ergo eius operatio, etiam considerata ut satisfactio, metitum,in sacrificium, aliquem valorem sumpsit ex re oblata. Qitia non minus ad actionem concurrit res oblata, praesertim quando intrinseca est,& sub potestate osterentis, ut fuit propria vita humana in Christo, quam persona offerens: ergo non minus una, quam altera valorem confert. Confirm. non miniis ex dignitate rei o oblatae, quam personae Osserentis erescit valor se C Ur tisfactionis,meriti, sacrificij. Quo dignior enimestres oblata, eo maior est satisfacti O, meritum,in sacrificium:ergo non minus ex una,quam ex altera sumitur ratio valoris. Dic Es: nequit infinitum seri maius: sed opera Iohtio Christi fuit infinite digna ex persona offerete, m M. ut ex Prae eae ct constat: ergo non potuit fieri dignior ex re oblata: alioqui augmentune accepisset ex qua parte erat infinita.Resp. Infinitum non pos is fieri maius in eo genere, in quo est infinitum; posse tamen fieri infinitu in alio genere,in quo non supponitur infinitum: ut infinita linea nequit seii maior in genere lineae,potest tamen fieri maior,aut etiam infinita in ratione superficiei. Ita operatio Christi infinita ex dignitate personae operatis, non potest in eodem gem re infinitatis accipere augme- tum, fierique dignior; potest tamen in alio genere, in quo non supponitur infinita, accipere augmentum, vel infinitatem sic augeri potest in ratione bonitatis moralis prouenientis ex obiecto: eadem ratione poterit ex parte rei oblatae, vel augeri,vel infinitari, cum haec infinitas non contineatur formaliter in prima infinitate dignitatis, deriuata ex persona operante Instas: ab eadem persona Verbi,ut a principio derivatur dignitas operationis.& rei obla-i st tae, ut a termino oblationis exhibitor ergo non est diuersa dignitas sumpta ex persona operante. re oblata cum tram dignitas sit effectus formalis formae eiusdem seu personae Verbi tigitur nequii Christi operatio infinita in genere dignitatis personaIis, austri vel infinitari in genere dignitatis rei oblataerinlinitum enim qua infinitum, nequit augmentum accipere. Nego primam eonseq. nam potest eadem oll. laima,iuxta diuersas capacitates recipientisi, diuersos conferre effectus sol males: ita gratia habitualia, consert animo cffectum formalem amicitiae &adoptionis diuinae; operi honesto condignitatem ad merendu; a sortiori persona Verbi confert naturae μιν assumptae naturale filiatione Dei;operibus honestis infinitum valorem ad merendum&satisfaciedum; rei oblatae Infinitam dignitatem doni. Imd eadem forma eundem effectum formale inultiplicare potest in diuersis subiectis; ut gratia valorem moralern ad merendum multiplicat in diuersis actibus honostis simul existentibus; ita persona Uerbi infinitam dignitatem personalem communicat diuersis actibus simul existentibus. An autem plus valoris habeant tune plures actus, quin unus,insta. Dico a.Opera Christi,etiam considerata subra ros. tione redemptionis, valorum sumula persona redi
mente,&non tantum a re oblata. Fundam. Vt f. Fundam. . IX. lineia, lULLI No.pretium,quo Christus no
stram libertatem redemit, sui ipsius meritum&satisfactio satisfactio valorem sumit a satisfacienter ergo pretium, quo Christus nos redemit, valoue insumpsit a re oblata quae fuit eius vitain sanguis profusus,& a Persona redimente. Dico
94쪽
s. m. Di persectiones insinitatest aes Christ. Sectio IIL
DICO . Opera Cluisti, quocumqtie modo con ctio, pretiuin in Christo, it eadem res, io re siderata, infinitum valorem sumunt etiam ab infi
finitatem satisfactionis Christi deducit ex infinita dignitate ipsius vitae, quam in satisfactionem Deo
te, modi a guttam sanguinis Christi sus eisse pro tedemption totius humani generis,propter uniOnem ad Verbum: ubi Ponti sex valorem infinitum meritorum Christi, de quo loquitur paulo post, tribuit rei oblatae quae fuit sanguis Christi unitus Verbo. 3. Ex Patrib.qui pi miscue abundantem, a Iorem operum Christi modo serunt ad dignitatem personae operantis, mod ad dignitatem rei oblatae. Vnde corpus&sanguinem Christi pronobis in ara crucis oblatum, appellant pretium ingens, superabunda diues ad redimendum. q. Ideo operatio Christi sumit infinitum valorem a persona operante, quia haec intrinsece coniungitur cum sua operatione, principium& forma moraliter dignificans: sed etiam res oblata unita Verbo intrinsece 'coniungitur eum oblatione Christi vi forma moraliter digniscans: quia cum actu oblationis, quem Christus eliciebat, non minus intrinsccc coniungebatur corpusin sanguis Christi Verbo hypostatice unitus quam persona Verbi nisi quod ille cum oblatione coniungebatur ut effectus seu terminus oblatus, intrinsece coniunctus cum actione offerendi haec ut principium offerens
eandem oblationcmci ergo non minhaee, ins nite dignificabat oblationem si ab opetibus Christi ratione praescindas infinitum valorem prouenientem ex dignitate personae operantis , adhuc remanet infinitus valor pioveniens ex infinitate rei oblatae. Dic Es ad operationem persona Verbi imme-Mate, directet concurrit, ut suppositum constituens unum principium operativum cum natura; ad rem oblatam tantum mediate indirectὸ nam immediatervi directe per se concurrit corpus & sanguis Christi qui sunt immediatus terminus oblatio. nis; persona mediate&indirecte, qua corpus&sanguinem suppositat. Resp. i. Esto, persona immediate&direete ad operationem, mediate di indirectet ad rem oblata concurrat hoc discrimen non impedit, qud minus eadem dignitas personalis cornunicetur utrique:sicut nec mediata unio eiusdem operationiscu persona Verbi impedit, quo miniis eade dignitas
communicetur operationi,quae communicatur naturae,quae immediate unitur Verbo. 2. Nego anteced. nam sicut ad operationem persona concurrit ut suppositum naturae, quae tantum immediate elicit operationem ita ad rem oblatam eadem persona cocurrit, suppositans corpus&sanguinem, qui sunt immediatus terminus oblationis: at quia cum natura iliciente concurrit persona, persona dignificat operationem: ergo quia cum corpore sanguine oblato concurrit persona,eadem dignificabit rem oblatam nisi quod sub diuersa ratione digniscet operationc,& rem oblatam operatione ut principium operativu--, rem oblatam ut terminus intrinsece coniunctus cum reipsa oblatia. Ad fundam .primae, neg.minor nam ad valorem
satisfactionis,meriti,4 sacrifici conducit dignitas etiam rei oblatae & in pretio per modum satisfacetionis, attenditur dignitas etiam satisfacientis seu redimentis. Quo sit,ut etiamsi pretium uniuersaliter sumptum non includat,neque includatur in satisfactione, aut merito pretium tamen, quod Christus obtulit, includit includitur in satisfactionein merito eiusdem; quia meritum, satisfa-
spectu diuersa. Nam meritum ad praemium pro merendum, satisfactio ad intuitam compesandam, redemptio ad captiuum redimendum per se ordinem dieit. Caeterum una eademque Christi operatio haec omnia praestitit. Ad fundam secundae, Resp. tune actum ad ob iis .iectum infinitum,limitari ex modo tendendi,qua A/f- do illud respicit ut purum terminum, non quando illud respicit ut effectu moraliter operabilem; β 'quo pacto Christi oblatio respicit rem oblatam sibi coniumnam Nam tunc,quia oblatio est, ratis causa rei oblatae, facit unum moraliter eum illa pioinde totam dignitatem accipit ab illa Lleet hie distingui possit duplex valor alter proue niens ab horaestate actus & hic est finitus Himitatus ex finito modo tendendi ad obiectum alter communicatus a reipsa oblata, intrinsece coniuncta cum actu honcsto oblationis, &lie est in re oblata a Christo,infinitus,ut infinita erat res oblata, nempe corpus sanguis hypostatice unita Ver-ho. Unde hie actus in ratione virtutis sormalitcr, est finitus; quia limitatur ex cognitione, & modo tendendi finito; in ratione oblationis seu doni, i finitus, quia, se intrinsece includit donum infinitum. Ad confirm. nes.sequel.quia Christus ut res trν
oblata non erat intrinsece coniundius eum obla--- ων.
tione Deiparae, Simeonis, facerdotis nec estesse ejatinactus moraliter operabilis per oblatione a creatura, ratio. ille suam iiii iuxta decretusuae voluntatis,cum nulla creatura Quo fit, utra ius habeat in vitam Christi; qui finito modo decreuit,ut titit a creatura, medio ipsus actu, osteribilis. Sed quid si Christus decreuisset, ut infinito mo 11..do a creatura offerretur R. Fore quidem tuc obla-Dubium tionem infinitam ratione rei oblatae infinitae, inse-Ριuum'. rioris tamen ordinis oblatione Christi quia oblatio Christi est intrinsece coniuncta cum re oblata,non oblatio eiusdem a pura creatilia facta. Dic Es: ergo si Deus assumpsisset naturam agni, M. illumque hominibus sacrificandum dedisset, talis De in oblatio fuisset infiniti valoris ratione rei oblatae. R. Fore in ratione tantum sacrificii, propter victimae infinitatem, aqua sacrificiti ut sacrificium infinit tur, licet in ratione actus virtuosi limitaretur ex fi xi nito modo tendendi ad talem victima offerendam; non tamen fore tale oblationem infiniti valoris in ratione satisfactionis&meriti, quia haee requirunt infinitam dignitatem a principio libete operante, quam no requirit sacrificium formaliter suinptum, quod per se tantum spectat dignitatum v lctunae.
sECTIO IV. An sati actio chris fore condigna pro
percato occisionis naturae humanae in tric
DIcesti sore condignam Fundament praeter moralem dignitatem, quam habet ut actust. A ris. personae increatae, ab ipsa refusam, includit personam ipsam eum tota increata Maiestate, per modii obsequii peccatum vero occisionis talis hominis non destrueret, nisi infinitam dignitatem moralcm. refusam ex triplici hypostas Diuini,quae est longe inferioris ordinis, quam sit dignitas personae increatae secundum se. Dico 1 Satisfactio Christi, si tantum per modum obsequi j exhiberet Deo solam perfectionem M. relativam Uerbi adhuc foret condigna pro occisione talis hominis Fundam perfectio increata Dei
95쪽
eonsiderata vi existens in Deo, eli altioris ordinis, quam si eadem communicata creaturaea nam in Deo est talis intrinsece& per essentiam, in creatura extrinsece&per denominationem. Sed tali satisfactione exhiberetur per modum obsequii increata persectio Dei secundum se, suamque intrin-sceam dignitatem coccisione autem talis hominis destrueretur solum moralis dignitas denominat linue communicata naturae assumptae igitur altioris ordinis esset talis satisfactio quam talis hominis occisio. citi.Tale homicidium scienter patratuin, destruet et etiam infinita obsequia, quae talis homo eX- hibere posset Deo: destrueretur enim humanitas,
quae est principium obsequij: sed obsequia quae talis
homo exhibere posset Deo, non modis essent tripliaeiter infinita moraliter, ratione triplicis dignitatis moralis, resuta ex tripliei hysostasi; sed etia impliciter infinita entitatiue, ratione triplicis hypostasis intrinsece inclusae in obsequio a tali homine exhibito igitur nulla satisfactio Christi esset pro tali
peccato codigna; quia non continet, nisi unius personae infinitatem exhibens solam personalitatem Verbi: at obsequium illius hominis estet oblatio
omnium trium Diuinarum hypostasum.Nego maior nam tale homicidium destrueret tantum humanitatem triplici infinitate morali dignificatam. Ratio est,quia, adhuc ea dcstructa,maneri t principium obsequiori in anima separata;scit. triplex hypostalis Diti ina; ae perfecta libertas exhibendi se&uiplicem hypostasim Diuinam .in Obsequium Deo;
ruae sola ratio libertatis est Armale principiti ob
Sed an satisfactio Christi foret condigna proret peccato occisonis laus nominis, inuincibiliter pu κ.ii. M. tato destructilio triplicis hypostasis Diuini Ratio
dubit .putatiue destrue, it tit principiti infinitorum
atauum, quorum quilibet per modum obsequijexhiberet triplicem hypostatim increatam Deo; pr inde putatiue destrueret infinita obsequia, quae talis homo exhibere posset Deo. ri Dico 3. Satisfactio Christi s solam relativam personalitatem Verbi in recompensam talis damni putatiui offerat, non enc condigna pro tali pec-Σuti te cato,ut ratio dubit.ostendit: cum plus boni puta-σενς ι'. tiue tale peccatum destrueret, quam boni restitue
rei Christi satisfactio, solam proprietatem relatiuam Veibi in recompensam exhibens. Dico 4. Satisfactio Christi ut de facto suit,totam personam Uerbi in obsequium Deo submittens, condigna foret pro tali peeeato intensue
aequi ualenter siue eminenter virtute Fundam.
cum persona Verbi exhibetur in obsequium natura Diuina in ea essentialiter inclusa sed in natura Diuina eminenter virtute continentur omnes Diuinae personalitates:igitur satisfactio Christi ex-D bibens in obsequium Deo eum persona Verbi na- .isse,a.ὰ tur in Diuinam, est condigna virtute eminen-ώ,Diu in re pro tali peccato:exhibet enim illam, principium infinitorum obsequiorum, quorum quod-hbet eminenterin virtute continet tantum boni, quantum mali putatiue inferret tale peccatum scit. in quolibet obsequio exhiberetur natura Durina, ut eminenter virtute continens omnes Diuinas hypostases, quarum destrii etionem putatiue inscr-ret occisio talis hominis Minor prob. in natura Diuina,vt insonte omnium perfectionum, eminenter&virtute continentur Diuinae hypostases: non minus quain, praecisis imperticetionibus , in natura creata continentur omnes ipsius proprietates.vnde qui haberet naturam, tisinentervi virtute haberetve Inca rnauιω Tom. VI.
omnes ipsius proprietates. Similiter qui in obsequium offert Deo naturam Diuinam eminenter virtute in obsequium olffert omnes Diuinas per
O em. Nihil a Christo per satisfactione offer ri .
tur Deo.quod non sit ipsius Dei: at per huiusmodi peccatum putatiue auferre tu a Deo quod est Dei:
ergo nequit satisfactio Christi esse pro tali peccato condigna Confirm. Quidquid per satisfactionem c Ur Christus offeri e potest Deo, Deus etsi cntialiter ha- bc ante ullam oblationem: nam per latisfactionem sibi in obsequi exhibetur cum ipsa persona Verbi sua plius natura, quam ante ullam Obsequi exhibitionem ipse essentialiter possidet. Nego conseq. 33-
nam ad codignitatem satisfactionis non requitatur, vi quod peream offertur non sit cius,cui offertur, nam etsi hoc requiratur ad satisfactione ex Iustiti5,
haud tamen requiritur ad satisfactionem ex condignitate; ad qua insusncit, ut tantum bonum per eam olfenso exhibeatur, quantum malum per peccatu fuit illi illatum alioqui nullaatisfactio Chiisti de facto esset condigna pro quovis peccato; cum nulla de facto offerat Deo, quod non sit ipsius Deit Ad confir esto quidquid Christus sua satisfactione in obsequium exli: bet Deo Deus ante habeat: ad rationem tamen obsequi sufficit, ut illud quod in
obsequium offertur, non habeat eo titulo&modo, quo illi offertur, nempe gratiosa& libera exhibutione humanae voluntatis Christi.
SEnsus hypothesis r. an si peeearet humanitas ut Christi,eiusque eum Veibo unione solutia, pos
sit Verbum in alia assumpta condigne pio pecca la
to prioris satisfacere is an peccante humanitate, eiusque cum Verbo unione retenta, eius satisfactio
foret suffciens pro peccato ab ipsa commissis.Prior unum tantum inuoluit impossibile, nempe quod humanitas suppositata Uerbo peccet: posterior,duplex; quod peccet, & quod cum ipsius peccato pei seueret,nio hypostatica Veibi, cui essentialiter repugnat peccatum. In utroque sensu supponitur, nulla hypothesi peccaturum Verbum, nisi
tantum denominatiue uer communicationem
idiomatum, ut in posterior hypothesi, sed solam
Quoad .sentan ratio dubit grauioris malitiae 34. foret peccatum a tali humanitate comissum,quam bonitatis seret Christi satisfactio 3.quia tale pec
catum priuarct natu am humanam unione hypost 'ac perlonalitate increata Verbi ergo ratione damni, quod naturae assumptae inferret. foret infinitum
simpliciter. At vero satisfactio Christi non est eondigna unione hypostatica, nec Verbi personalitate:quia dignior est,nio ad Verbum, quam quae-uis Christi satisfactio unio enim se ipsa in meis diate attingit Verbum, satisfactio non nisi media humanitate , unici essentialiter respicit e bum, non satisfactici cum possit cadem numero actio satisfactoria elici a puro homine. . Tale ti peccatum foret infinitae iniuriae uaesonis intrin seruu .secae, quia taederet, intrinsece verbum in propria natura vi sumpta, illudque ritiaret humanitate infinite a se dignificata unde grauius est: t, quam peccatum occisionis Christi: quia hoe solam 1 pri u
96쪽
priuaret Veibum unione naturali inter partos humanitatis physica destructione illius peccatum vero cornmissiim ab humanitate unita Verbo priua-rct Verbum unione hypostatica cum natur sumana infinite dignificata. 3. Foret omnium grauissi-nriim quia humanitas cogeret quasi Verbum ad illud coiii mittedum,suumq; quasi faciendum: quia
cum ess t suppositum talis humanitatis, cogeretur ut suppositum ad Omnes eius actiones concurrere,
easque ut suas media naturi assiimpta in se ipso recipere. 1. Esset insuit ingratitudinis,quatenus e CL contra infinitum beneficium unionis hypostaticae. I. Supra modum in ratione intrinsecae in uitiae cresccrct,ratione intcnsissima cognitionis tam Dei. quam Diti inorum bencsciorum, quam talis homo l. aberct. 6. Nulla cile poena ei condigna:
nam si cuilibet mortali condigne debetur poena
aettana, cum id ii,infinitum excederet quoad malitiae grauitalcm di damni illatione quodlibet aliud, nulla foret poena illi condigna. Dico . Potuisset e. buin in alia humanitate assumpta condigne satisfacere pro peccato prioris
ad ro a cibo di inissae. Fundam. resarciri posset priuatio' nior hypost. actu infinite iligno, persona Verbi in compensationem talis piluatioius exhibito;
vis' sict. Eadem quippe persona increata infinite
dignificat actit&vnionum nee refert, qud iunio nem immediate actum inciliate: nam in ratione sormae dignificantis utrumque dignificat immediate: quia licci actum digniscet mediante natura haecia me non est forma immcdiate dignificans,sed pura conditio,qui politi, persona imitie diate digniticat operationes humanitat:s, ut operationes propriae Nilo naturae. r. Rei iciri possct lusio intrinseca, sacra per- .iνια-1.s sonae crbia tibiistctis in prior humanitate, perex- ρι hibitione eiuste in subsilicis in posteriori humanitate.Nam latria bonitasti valor esset in hac exhibitione, quanta malitia&grauitas fuisset inlaesione, elim per hanc exhibitionem offerretur in copensationem pellonae leta cade maiestas personae satisfacietis.Sicut codigna censeretur satisfactio, si persona regia, quae alium Rege offendit exhiberetur in eopensationem olffensae factae Ragi.C tersim fateor, grauiorem iniuriam accepturum Verbum peceato a sui humanitate commisso, quam peccato occisonis sui a quocumque alio patrato: quia per hoc noamitteret nisi unionem naturalem, per illud vero amitteret unionem hypostaticam unde oceisone ab alio facti, adhuc Verbum maneret unitum cor poridi animo separatis, ut de facto unitum mansit in triduo, destructi unione naturali. Adhuc tamen hoc damnum abundu compensaretur actu,quo t Iis homo increatam suam personam in obsequium offerret Deo. Malitia .non tarct in peccato commissis ab humanitate suppositata Verbo, posito, quod ad tale peccat si uisset ditatuta vitio hypost. quia tu primum esse peccati, suis primum non esse unionis hyposta proinde non fuisset tali easu
Verbum principium aut subiectum talis peccati. Nam quando incoepisset peccatu, desisset Verbum suppotitare naturam. consequenter tam principium . quam subiectum talis peccati sore sola humanitas; nee denominatiue ad id concurreret Verishum, qilia non esset suppositum naturae peccantis. Qii artam malitiam sumptam ex ingratitudine eontra infinitum beneficium a Deo acceptum, ego fore infinita quia illa limitaretur ex finitaeognitione humanitatis, qua infinitum beneficium acceptae unionis hypost.cognosceretur Rudita non modo suppleri,verum etiam superari posset ab intensiori arrectu quo secunda humanitas suppo. tata a Verbo satisfaceret eum cognitiovi affectus, ex quo peccatum priolis humanitatis processisset.
fuisset quoad intentionem finitus. Tandem poena I
tali peccato debita compensari condigne potui si ca
set, voluntaria oblatione propriae vitae. mortis susceptione a persona Christi: na talis vita, utpotEvitaici, sicut in valore superat infinitas vitas hominum, imo creaturarum possibilium, teste -- e m lib. 2. . . Dem homo, cap ita potuisset esse
condignum pretium pro poena tali peccato debita Sequitur, non solum Verbum in posteriori hu I in nune assumpta condigii satisfacere potuisse 'pro malitia peccati prioris humanitatis, sed etiam
pro damno tali peccato tam Verbo, quam humanitati peccatrici illato nam quicquid dignitatis, aut humanitati,aut Verbo in ea subsistenti,ablatu fulcsit,condigne Opensati potuisset per actus a Verbo in posteriori subsistente ac satisfaciente quia tales actus essent codigni, propter illos humanitati restitueretur qui equid illi suisset peccato sublatum.
In posteriori ense,in quo frequenti iis dict hy i
postasis proponitur , variae sent. I. negat tali casu GT ...
l. c. 7. Fundam. Vin.dignitas satisfaetionis Christi non oritur ex sola dignitate personae sed ex digni se a. I
tate humanitatis Deitate sanctificatae, quae sancti i. i. ficatio peccato ab humanitate commissis tollere 1. tur a docet, ex ea hypothesi sequi contradict tia,4 quod talis satisfactio foret ondigna, cum esset ab homine infinite Deo grato; .non foret condigna, clim esset ab homine inimicomosse
men aliter hypothesim tingit, nempe si humanitas peccasset antequam fuisset unita Verbo quo eas nulla esset difficultas sola est,si peccatum comissum fuisset ab humanitate unita Verbo,&cum
Dico a tali casu potuisset Christus condigne 62.
pro peccato suae humanitatis satisfacere. Fundam. manente unione cum Vcrbo, maneret principium infinite dignificans opera humanitatis, quae est persona Verbi: ergo etiamsi peccaret humanitas, ponset, retenta unione cum Uerbo, pro suo peccato condigne satisfacerci, quia peccatum non impediret condignitatem satisfactionis manente enim unione cum Verbo, Verbum necessario dignificaret opera humanitatis, in genere causae formalis. modo illa praua non sint:praua autet non essent ex eo tantiim quod fierent ab humanitate existetein Peccato; alioqui omnia opera facta a peccatore, essent praua; quod est haereticum. Confirm scutdignitas virtutis sumpta ex obiecto circumstan-lijs, non impeditur a peceato existente in subiecto; attritio elicita a peccatore bona est, ut definit
ident. R I .cap. q.de consequenter digna dignitate virtutis moralis ita nec dignitas moralis eiusdem virtutis, sumpta ex cireumstantia personae operantis, peccato impediretur. Obucus r.eo eas humanitas esset inimica Deo; ergo non possent ipsius opera placere Deo. Con firm. Si in nobis simul cui peccato perseueraret gratia , nullum opus cssct condigne ineritorium apud Deum; ergo neque in Christo tali casu. a. eo casu humanitas merito sui peccati priuata esset omni auxilio gratiae, ergo non posset condigne satisfacere M ieeeatum sore grauius, qua in ponset Christi satisfactione eo casu compensari nam humanitas illud committens cogeret quasi Ver-
97쪽
bum ad illud eommittedum, & in seipso
dum. Ad I. nego conseq. nan qua vis talia opera non placerent, quatenus essent ab humanitate inimica Deo placerent, quatenus ab eadem 'amica Deo: nam scut peccatum ea hypothesi non tolleret ab humanitate naturalem filiationem Dei, ita nee amicitiam. Ad confirm. nego seque l. nam Minnobis opus prosectum a gratia habituali,ex se re condignum condignitate sibi proportionata; nee illa tolli posset a peccato; quia cum pendeat a gratia ut effecius formalis a formi nccessario derivatur in omne opus capax talis effectus. Etsi propter concomitantiam peccati posset Deus illam non acceptare, sicut etiam posset non acceptare satisfamonem Christi, si Christi humanitas
retenta unione peccaret. Duplex enim effectus r- malis in satisfactione distinguendus; possitiuus proueniens 1 positi ui sanctitate personae negativus, eoniis tens in exclusione omnis maculae moralis ab eodem subiecto: Priorem haberet satisfactio Christi eo euctu,&quodlibet opus supernaturale pro festum a gratii existente simul cum peccato In eodem subiccto,non posteriorem. Ad a. nego antec. nam ratione unionis, quam, cum peccato in ea hypothesi retineret humanitas, debitum illi esset omne auxilium supernaturale, quia cum ratione, ni
nis hyposta icae talis homo adhue esset filius Dei naturalis, consequenter debita illi client auxilia ad expellendum a se peccato xl. eg anteced. Ad pro b nego, eo eas humanitatem cogere Verbum ad Oncurrendum postiue ad peccatum suae humanitatis, sed tanti. in permissiue ex hypothesi impossibili; nec tunc faceret peetatum suum,quia non censeretur ad illud positive concurrere eo modo quo docent, posse Verbum assumere naturam cum peccato habituali tali casu non diceretur Verbum positive velle, sed tantum permittere habituale pereatum in assiimpia natura. Ad fundam. prinis nego, dignitalcm satisfactionis immediate desum ab humanitate Deitate sanctificata, sed a per ita operante, ex Iect. o. - &, esto ab illa sumeretur, adhue nego, per pecca dum humanitatem priuari pei nati sanctitate Verbi. Nam sicut per illud ex suppositione non priuaretur personali unione ad Verbum, ita nec per sonali sanctificatione ae dignitate Verbi nam hic est effectus formalis moralis necessario proueniensa personalitate Verbi hyposlatice, niti. Ad tandamentum secundae, ex ei hypothes sequeretur,humanitatem fore amicam Deo ratione unionis, inimicam ratione peccati, haud tamen sequerctur, eius satisfactionem sore sussicientem, &non suffcientem; quia susscientia satisfactionis sumeretur ex dignitate personae, quae peccato non impediretur,quo minus seipsi opera suae humanitatis dignificaret; quia cum hic sit effectus sormalis moralis, non potest,perseuerante unione,impediri.
An malo sati actionis christi fuerit condignus ad omne praemiumpossibili '
ΡRaemium, unum eiusdem ordinis eum merito Christi, ut esset Incarnatio Patris, aut pultus
sancti: alterum in serio iis, ut gratia,gloria, caeter que dona, liue naturalia, siue supernaturalia, pui ὀcreata, quae Deum includunt solum extrinsece per modum ei scientis,uel obiecti De Deundo genere nemo dubitat ex iis, sit nobiscum docciit merita De Dicarnatione Tom. VI.
Christi fuisse infinita, quin valor operum Clitisti fuerit codignus ad omne praemium possibitri etiam
infinitum, si dabile est. Tantum ambigittit,an cum Dublium ipso praeinio creato potuerit Christus promercii actum increatu diuinae voluntatis Assimant Suar. rig. Il. tom. I. Uput. . erit. q. U.ds. 6.cap.q.mvm.3I. εω iε. quibus assentior; quia hic actus, prout cadit sub meritum, supra entituem actiis, noli addit nisi connotationem effectus tibere a se dependentis, quod est quid creatum, ut r. lom. 4 t. q. seres.
unde non solum Christus, sed quaecumque pura creatura, hoc ipso quod meretur aliquid a Deo, meretur ut Deus velit illiid sibi consurre Maior difficultas superest de primogenere.
r. Sentcntia aliquo ruin Recent. negantium,m
ritum Christi tuus condignum unione hypottit.
terminata ad P.Rrcna,vel Spiritum sanctu, lilia per Fκη m. unionem immediateri in recto comunicatur persona diuina; per opus meritorium immcdiateri in recto datur tantum acti: humana, mediate cinobliquo persona: ergo maioris valoris est uni hypostatica terminata adicrsonam latiis, vel Sp.1itus sancti,quani Christi meritu in Constrin. I. per Iris. sona per unionem immediate commii uicaturi a Cour . . turae; operi autem meritorio non nisi medii natura: ergo immediatius, adeoque perfectius persona per unionem coniungitur naturae, q iam peractionem operi meritorio ergo potuctius, aemium estvnio hypost. terminata ad personam Patris, ves Spiritus sancti quam sit opus Christi meritori u 2. Per unionem non soliti datur in praemium ei ira diuina vi suppositans, quae est principium infinitae dignitatis, sed etia natura ipsa creata, quae est principium infinitoiu actuu pei meritum vero Christi solum in obsequium exhibetur actus moralucr dignificatus a persona operante Verbi. Suc Dc aries V qu. cit assirmantium, uni operi Christi pro adaequato praemio respodere potuisse plures&plures uniones hypost critam sentc-tiam sequuntur, qui docent, nullum esse praemium excogitabile quod propter maiestatu perlonae operantis, non sit debitum cuicumque merito Christi: unde quodcumque praemium dabile foret ins nitet inserius merito Christi. Fundam Suar. Quilibet
actus Christi, vel formaliter, vel eminentc cotinet rimam.
quicqiii persectionis est in quovis pramio possi si
bili.aut inquauis praemior multitudine: ergo D ficiens est ad promercda quaecumque praemia possibilia, non modo diuisive, verum etiam eo liccetiue sumpta Antec. prob. .Potentia simpliciter infinita meroqpotest in quemcumque effectu in ordine perfectis p εν. simum,&effectuum multitudinem: crgo meritum simpliciter infinitu,ut Christi, extenditur adriliodcumque praemium in coordine persectissimum, e praeiviorum ultitudinem. 2. Tota perfectiona criti Christi derivatur ex dignitate personae operatis sed in hie vel formaliterivet cmineia ter cotinctur quicquid perfectionis est in quovis premio, vel premiorum collectione: ergo haec eadu continetur in quolibet merito Christi .cui tota dignitas personae operantis, absque ulla limitatione communicatur. 3.In M. uno ac tu Christi sunt infinitae partes intensionis,&Termo. durationis ergo ex una parte mereri potest unionem Patris cum una natura, ex alia aliat cum alia&c igitur in cimouis actu caesussciens valor ad quamcumque premi Dri in multiplicationem.CO-firm.alioquin ita exhauriri posset uno praemio,-lor unius actus Chiisti, ut iaciti posset idem actus esse condignus ad aliud praemium simul promerendum, quod falsum es Nam si talis actus esset ut duo, esset condignus tali praemio ego etiamsi
98쪽
gnum meritum pro tali unione obtinendaci ergo nunquam crit pro illa condignum: quia nec opus Chrilli tali calu deerescit in valore, nec uni hy-
esset ut unum , laret condignus eodem praemio quia etiam ut unum, esset inhialti valoris ergo ille viduo, erat sussieiens non solum ad primum praemium,sed etiam ad secundum. q.Idem valor est in actu remis Christi,ae in intenso ergo idem valor est in uno actu .ae in pluribus nain eadem est proportio inter remissum, intensum ae est, inter num plures, quia unus intensus aequi ualet pluribus rc missis Anteced.prob. quicquid intcnsionis, multitudinis, persectionisque est ex parte actus, est quid materiale, Meompensari potest ex dignitate personae,in qua tota haec persectio actus emi uenter eontinetur; ergo siue sit remissus, siue liuensus; siue unus, siue plures siue in specie perfecta siue imperfecti, habet eundem valorem dignitatis ins nitae ad quodcumque praemum , vel praemiorum multitudinem promerendam. . Si tres personae diuinae assumeret eandem naturam actus elicitus a tribus non foret magis meritorius, nec plurium praemiorum, quam elicitus ab una: quia tres non sunt quid perscctius una: ergo nee plurcs eliciti ab una, essent magis, vel plurium piaemiorum meritorij, quam unus elicitus ab eadem persona; quia plus confert ad valorem meriti dignitas personae,quam entitas actus: ergo si illud non auget pluralitas personarum, neque augebit pluralitas actuum.
Dico et Quilibet actus Christi est ondigne
meritorius Incarnationis Patris,aut Spiritiu sancti. Fundam. tanti valoris est actus Christi, quanti est uni PMris terminata ad humanitatem nam scutunio coiuino totam dignitatem personae suppositantis, ita actus totam pei sectionem peisonae ope. rantis:& sicut suppositum media unione communica totam suam dignitatem naturae assumptae ita persona media actione tribuit totam dignitatem operi a se elicito: is pervuioncm persona diuina datur in donum naturae humanae, ita per actionem eadem persona offertur in obsequium Deo. Vnde,ad undam.oppolitae, ne g.minor nam tam unione, quam actione immediateri in recto datur persona operans aut surpositans r sicut enim
uni est medium, quo persona se dat in donum naturae ita actio est medium, quo pei sona se dat
in obsequium Deo. Ad I. confirm.concedo aDice. a Mi υν de communicatione physica, nego de morali: physice enim persona immediatius se communicat naisturae, quia media unione tantum, operi media etiam natura moraliter tamen etiam operi persona se immediate communicat, quia eo mediante
persona immodiate stertur in obsequium Deo. Neque haee maior immediatio physica, qua persona se communica naturae, facit ut sit maior va-o Ior,quem persona communica naturae, quam que communica operia quia haec maior immediatio non est physica identitate, sed intimiore unitione, quae quoad moralitatem non eausat diuersam aesti-rcs mabilitatem. Ad a confirm nego per opus ad εὐη tisfactorium Christum solum offerre actum secudum in obsequium Dei; simul cum illo offertactum primum, quatenus est principium actus 2.
tuisse Christum condignam gratiarum actionem, pro donis&beneficijs suae humanitati collatis, Deo
Di CE s ponatur Spiritus sanctus eum alia hu- nitate incarnatus: quo casu offerat Christus opus virtutis no obtinenda unione hypostatica Patris naturae Petri offerat & Spiritus sanctus aliud opus virtutis, pro non eoneevinda unione Patris naturae Petri: at eo casu opus Christi non erit condu
postatica crescit in dignitate Minor prob. si tali casu opus Christi esse eondignum pro unione Pa
tris obtinenda, esset etiain condignum ne persona Spiritus sancti in alii humanitate subsistens exaudiretur,de non communicanda tali unione naturae Petri: at aeque dignum&essea est meritum Spiritus sancti, ne talis virio communicetur, ac meritum Christi,ut talis unici communicetur. Resp. I. ut neg.conseq. Ad prob. nego, tali eas non mutari τ unionem hypo moraliter, ratione nouae circumis
stantiae, alterius personae aequei potentis a dignae oppositum petentis. Sicut inhvmanis, plus est, concedere Episcopatum personae dignae cum concurrentia alterius aeque dignae, quam illum simpliciter concedere sine tali concurrentia quia priori eas cum Episcopatu conceditur etiam praelatio
unius prae alio, quod est aliquid pretio aestimabile. 2. Neg. minor.ad prob.neg. minor.nam tali casu
utraque pei sona esset digna, quae exaudiretur: co 'parando enim opus ad praemium, utrumque foret tali praemio dignum per accidens autem talia merita se impedirent in ordine ad huiusmodi praemia, quorum num includit negationem alterius. At si Christus ferret plura merita pro-nione ob 173. xinenda, quam Spiritus sanctus pro eadem non se μ' conferenda; quis tali cae potius exaudiretur Oui non plus valoris admittunt in pluribus quam in paucioribus actibus Christi, putant tali casu esse eand cm rationem quae est in primo.In mea sente tia, qua plus valoris personalis extensiu admitto in pluribus,quam in paucioribus concedo, tali casu ob plura merita personalia extensiue digniora, exauditum iri Christum.Velut si duo ad eumdem Episcopatum obtinendum cocurrant, alter dignus, dignior alter proculdubio Episcopalam obtinere merebitur dignior. DICES: mer. tum potius respicit persona quam τε.
pus: sed utraque persona est aeque digna Nego, ζ ς'
meritum respicere tantum per tiam simul cum persona opus a persona dignificatum respicit. Dicori uni actu Christi una tantum respon- s det, ut praemium condignum Madaequatum, unio hypost .ca ad Patrem, vel Spiritum sanctum terminata.Fundam.vnus aictus Christi non continet sor Fumaliter, qui equid persectionis est in qua uis praemiorum multitudine sola autem continentia eminentialis ad ueritum non sun Scit Maior prodi in pluribus unionibus hypoliaticis ad plures naturas terminatis, non solum est unum praemium intensiue ratione unius personae infinitὸ dignificantis, sed etiam multiplex extensiuὰ ratione multiplicis communicationis. eiusdem personae cum diuersis naturis; quae habet formalem rationem praemij, epcisona formalem rationem doni, liberὲ ad extra
communicabilis,subimeritum eadere. Sed mi non continetur sormaliter in uno actu Chri-.Lsti: quia hie non continet formaliter alios , quos potest Christus elieere, nec alios numero valores quos posset. Sicut una communicatio personae diuinae cum natura creata non continet formaliter infinitas alias, nee infinitos alios numero valores&dignitates. Prob. minor meritum est lentialiter Solaeon1 fundatur in actione libera est enim accus secun notia εmι-dus liberesticitus sed unus actus Christi continens eminenter omnes, non continet illos actu&fornia- Ποῦ liter: sed tantum virtute, quatenus continet pers nam, quae ratione suae infinitae dignitatis eandem
qua latum ratione potest subflat . resint haec extensu persectio prae-
99쪽
intensiuampe sectionem communicare potest aliis Dunio terminata ad omnes tres simul est praemium
actibilis ergo continentia eminentialis infinito in valore excedens sngulos accus Christi. Antecerum actuum in quolibetoctu Christi non susscit dens prob. in diuinis quaevis personalitas addit
ad meritum infinitum extensiue , sed tantum intcnsiue sicut nee eminentialis continentia infinitarum unicinum in una tantum unione sufficit ad infinitum praemium extensiue , sed tantum inten- sue Ratio cum ipsa persona infinita non communicatur formaliter omnis multiplicatio actuum
ves unionum cum qua uis natura creata; nec formalis multiplicatio valorum personalium , quae Brmalem multiplicationem actuum,4 unionum essentialiter supponitri est enim sol iste personalis, moralis effectus formalis actui, vel unioni
propriam perfectionem relativam, ratione distinctam a natu ni, realiter a caeteris personalitatibus,& una non continetur formaliter in alia Prior conseq. constate tantam dignitatem persona tribuit naturae, quanta est perfectio ipsa, qua sormaliter unitur; sed tres personae simul uniuntur naturae triplici persectione relativa formaliter, singulae vero non nisi una relativa. 2 patet: vnio ter s.
ini nata ad tres personas simul continet Armalem .nseq. -- valorcm proueniet item a tribus subsistentiis rcia m. tiuis, quem non continet actus Christi: quia hieno eontinet nisi valorem eius persectionis, quae se actu communicat naturae humanae. a persona diuina communicatus, qui, ut numero extensiue multiplicetur, necessario requirit multiplieisionem subiectorum, in quibus multiplice Quod hic excessus compensari posset multiplitur , cum nequeat in uno tantum actu multipli eatione actuum prob. Sicut hie excessus in praeeari s mio non est nisi tantum extensivus nam plura. Objetera. Extensiva persectio meritorum Chri litas pei sonarum non addit nisi maiorem perse-sti supra dignitatem personae, non addit nisi mul linionem extensuam cita compensiri posset pertiplicationcm actuum, qui cum sint creati, non meritu in extensiue persectius. Dicasci Una per
possunt addere condignitatem ad praemium ordinis increati Maior prob. valor personalis , a quo tantum habent actus Christi, ut sint condignei meritori ordinis inereati . non multiplicatur eum actibus Christi eum sitvnusis idem in omnibus. Nego Maiorem: nam cum actibus etiam multipli- Mur valor personalis. Alius enim numero personalis valo eommunicatur uni, ae alteri actui: sicut alia numero denominatio liberi communicatur uni ac alteri actui, licet una de eade sit sorma d nominans. Ratio effectus formalis multiplicatur
ad multiplicationem subiecti sun esset forma in pluribus subiectis , plures essent effectus forinmales a tali forma subiectis communicati. Objeies x. Non plus mouent Deum omnes, quam singuli actus Christici mouent enim ratione persone operantis,quae eadem est in omnibus &Ingulis. Res . Non plus mouere intensiue mouerellus extensiuri ratione distinctorum numero va-orum persenalium. ων- 3 Sequitur meritum Christi non esse infinitum simpliciter; seu quo maius ac persectius in eo genere excogitari non potest. Ncgo sequel j mia de condigno promerenda: sicut potentia actisona non est minus perfecta, quam omnes simul,
qui quidquid persectionis eoiuinent omnes con-. - tinent singulae r ergo eumdem valorem communica naturae una , quam omnes simul Anteced.
de persectione aequi ualente. verum est eum enim ruaelibet persona contineat naturain i cum quaormaliter identiscantii reliquae persenalitates, aequi ualenter continet reliquas personalitates &hoe sensu negatur conseq. quia persona non unitur naturae creatae ea perfectione, quam continet aequi ualenter . sed ea quam contin t formalia ter, quia unitur ea perfectione, qua formaliter terminat naturam. At intelligi potest de persectiones mali: sic plures persectiones extensu ibris maliter sunt in omnibus, quam in singulis; quia in omnibus sunt tres persectiones relativae forma liter, quae non sunt in singulis Hoe sensu minus persecta negati ue, non priuatiuὀ, est una persona,
Ex his patet ad fundamedium Suardi, ad .prob.
negat conseq. nain ex eo sequeretur , etiam,
ritum finitum extendi posse ad plura numero prae '' 'nim ad infinitum simpliciter susscit, ut maius ae persectius intensue in eo genere excogitari non possit. Sicut linea infinita dicitur simpliciter infinita in ratione lineae, quia nulla excogitabilis est in ratione lineae maior ac longior, licet multiplicari possit extensue per alias lineas infinitas. Obbrie q.Vna satisfactio Christi.ratione pers nae, quae in obsequium D. offertur, csset condigna pro infinitis peceatis oecisonis Christi inuincibiliter putatis destructi uis increatae personae Christri ergo unum meritum Christi, ratione perinsonae merentis, erit condignum pro infinitis uni nibus hypostaticis. Respon totum esse verum de eondignitate intensuq non extensua scit tam in una satisfactione Christi, quam in uno merito eiusdem, ratione personae latisfaciem in re promerentis offertur infinita dignitas inαnsua. Dico 3. Vnio hypostatica ad tres personas diuinas terminata , est praemium in valore extensi ire exeedens singulos actus Christi, posset tamen hic excessus extensivus compensati multiplicatione plurium actuum. Fundamentum clinius persectionis extensiuea formaliter continent tres
uniones simul , quam singulae ergo plus valorisae dignitatis extensiu&msormaliter tribuunt naturae assumptae omnes simul, quam singulae: ergoua finita non solum potest in effectum suae virtuti adaequatum, sed in quamlibet effectuum multitudinem. Ratio potentia resertur ad effectum ut actus primus ad secundum, meritum ad piae ' mium, ut actus secundus ad alium secundum. Porro Lζus primus, qua actus primus est, essenti
liter respicit plutes actus secundos, quia ut se dicit virtualem contineotiam illorum actus secundus non continet formaliter persectionem aliorum actuum. Et quia in merito attenditur formalis persectio actus, non potest unus actus extendi
ad plura praemia respondentia pluribus actibus.
Ad a. nego minorem quoad continentiam exten- ια
suam formalem scut enim persona diuina non
continet formaliter extensuam persectionem actuum , quos potest natu id assumpta elicere ita nee adius Christi participans formaliter dignitatem huius personae continebit formaliter extensi-uam persectionem aliorum, consequenter non erit condignus extensuo valore contento in multitudine praemiorum. Concedo quoad continentiam eminentialem nego tamen illam sus ere ad rationem meriti Ads negatur consequen. Nam εν.
quamuis in quolibet actu Christi sint infinitae par
tes, Omnes tamen ordinantis ad unum physicumactum numero componendum;&ut se unus pby-
100쪽
sicus actus numero informatur uno numero valore morali proueniente ex dignitate personae Concedo igitur, actum physice intensum, unum esse utricientem ad incarnationem Patris, nego emini physice intensum ut duo esse susscientem ad duplicem inearnationem, & quantum ad intensioncm,4 quantum ad extensionem. Ratio tam unus gradus in ac stu remisso, quam duo in actu intenso ordinantur ad compotundum unum numero actum physicuin, qui ut licinus numero indivis biliter informatur no numero valore morali Et quod die de intensiones, idem intelligo de duratione in specie perfectiore actus. Praetcr-ca , non minus in ine matione auis . quam in
actu Christi assignari possunt diuersae Faricc sicut actus Christi habent diuersas partes intensionis cita incarnatio Patris ex parte Lumanitatis haberet diuersis partes extensionis. Qito si unios at in natura Angelicii, in ea saltem virtualiter pos.sent plures partes assignari, quatenus talis unio simplicissima aequi ualeret unioni constanti infinitis partibus cum natura corporea Neque est absurdum, unum actum Christi adaequari uni tantum praemio quia hoc non tam derogat infinito merito Christi mirum exaltat inlinitani dignitatem praemii, in quo non mi talis, quam in merito includitur Deus in rcclo. Ad . negatur eon seq.Αd probationem negatu patritas unus enim actus intensus Chri lii quoad omnia non aequi ualet pluribiis remissis: nam in pluit biis remistis est multiplex numero valor personalis, qui non cst in notant dira intenso Ad probationem anteced. nigo, quidquid se tenet ex parte actus compensari dignitate personae quia nequit dignitas personae compensare sormalem multiplicationem valoris moralis personalis , qui eum si effectus formalis a persona diuina communicatus actibus i nequit compensari , nisi tantum eminenter intensi uc, non formaliterin extensiue a dignitate personae. Sicut nee potest formaliter extensiue, sed tantum eminenter intens uer potentia compensare formalcm extenso ne ni multiplicationem suorum actuum. Est autem persona diuina quali potentia moralis productiva multorum valorum personalium in multis actibus humanitatis Chri-1ii Adue nego anteced. Ad prob. nego, respersonas diuinas non esse quid perfectius formaliter Sextensiue licet non sint quid persectius aequi-
ualenter intensiue,ratione natui diuinae.
sECTIO VII. An satisfactio christifuerit actus propriae rigoros Iustitia'
ra . q. U.gen cap. q. s. Res Metu . Palat in . dist. ID Hlp. r. si Forνὰ me . tib. 7. in Trident cap. 8. Med. 3. 'q. .art. 2. g. EP ab qu. ar de . . e T. s. s. Cabridis'. 7.4 ut videtur Parho in di tiquast.6.art. I. c. Fundamentum quae scriptura, Patres in tradendis mysteriis fidei docent, in proprio sensu sunt intelligenda ubi manifesta absurda non cogunt ad metaphoricum Ofugere sed docent, is nostia redemptione servatam fuisse iustitiam, & nullum absiti dum cogit, haec de metaplici-rica tantsim iustitia intcrpretari. a. negate Scota in s. Hst. 9. quast. . labr. bia iurand dist. Io. qu. 2. Ioan ta sedin defatisfiat. qu. I. Uasique disi
put. . ex diuerso landamento Hassura negat perfectam iustitiam in satisfactione Christi defectu utilitatis, quam nequit Deus ex ullo opere bono creaturae accipcre , quod tamen ipse putat essentiale ad persecta mitistitiam, quae ex klos versPtui in datis acceptis. Reliqui negant persectam iustitiam insatisfactione Christi detectu condignitatis seu aequalitatis operis ad debitum. Nota r. controuei iam intelligi posse 1 ut idemst ex persectari rigoiosa iustitia, quod cx per . secta & rigorosa condignitate solutionis ad debitum . cl ad praemium a. ut idem si quod ex speciali virtute itistitiae, in qua cum omni rigore seruatae sint leges persectae iustitiae. In I. sensu sepra docui, iuxta communem sententiam contra Scot. alios, Christi satisfactionem non modδfuisse persectam ligorosam, sed etiam exacden tem omne debitum a nobis peccato contraecum,& donum amissum idque ex intrinseca condignitate ,alore desumpto ex persona operanter .hoetantii m sensu Christi satisractionem vocante rigore iustitiae antiquiores cit. In 2 soli Reeen. illam appellant ex rigore iustitiae. Nota a. Ex S. o. a. a. u. 38 art. 2. Iustitiam Φropriam divno modo, ut opponitur metaphoricae Latio, ut opponitur imperfectae Metaphorica dicitur, qu sisnis is, ,
tantum apparentem habet similitudinem iusti , π,-tiae, nullam participans formalem rationem illius dupliciter. qualis est illa, quae ordinat partem inferiorem ad ' superiorem in eodem homine Impernera dicitur, quae vere participat formalem rationem iustitiae, non tamen omni persectione, qua illa in suo genere participabilis est haec ad Tho appellatur institia potestativa, quae participat quidem essentialis conditiones iustitiae, deficit tamen a persecta participatione earum: Sicut aecidens dicitur impersecte ens. quia licet participet formalem rati nem entis, discit tamen a persecta participatione illius, quia non participat illud, quantum participabile est in genere entis creati Perseeta dicitur, quae non solum participat essentiales conditiones
iustitiae, sed etiam perfecto modo quo illi participabiles sunt atque hae diei solet iustitia se
Dico I satisfactio Christi fuit actus propriae
iustitiae vi opponitur metaphoricae. Etenim ne omiserit m negat, in Christo erga Deum fuisse aliquam ιν iustitiam potestatiuam, ut de Obedentia eonstatias Niv. a. sed potestativa iustitia est propria iusti- tri tia, ut opponitur metaphoricae ergo in Christo fuit propria iustitia. Caeterum probabile est,illum fuisse actu Religionis, cuius non solum proprium est exhibere debitum cultum Deo .ut primo prin-eipio, sed etiam ipsius ius a se vel ab alio laesumis sarcire. Eiusdem quippe virtutis est honestatem sui
obiecti conseruare,sila sim resarcire.
Obiietes Neouit eiusdem ad seipsum esse pro 333. pria iustitia , teste Philosis Ohi sed Christus per humanitatem satisfecit sibi ipsi subsistenti in diuinitates ergo in Christo est iustitia tantum metaphorica tiugant aliqui Christum satisfecisses Respondeat.bi, sed Patri , inuo non sol sim persona, sed etiam natura humana realiter distinguituri; nam quamuis non potuerit satisfacere Patri, vi subli-stens in natura diuina, quia ut sie non distinguitur in proximo sitndamento iuris, quod est voluntas potuit tamen satisfacere, ut subsistens in natura humana , qua perfecin distinguitur a Patre. Sed eon tria teste Patitori ad Corinth. s. Christus is non sol ἰim Patri, sed etiam sbi mundum recon a contra. ciliauit Deu erat, inquit in chrasto mundum re