장음표시 사용
201쪽
A stionem, in qualibet frequentia sacerdotum, in qualibet congregatione populorum.eentenis sibi beatis imi Augustini voluminibus obuiandum. Quaecum cordibus audientiu manifel a re coeperint, potentissima Christianae fidei veritatem.& de fontibus diuini eloquij praesentiu animos inundare,quis fideliu.quis piorum. recognitis se comendatis sibi salutis suae causis,amarit dine illa volet fumosae recipere vanitatis Ego quide etia hoc de diuit ijs misericordie Dei spero, quod quos nune libero falli arbitrio suo, Se ab humilitatis via patitur euagari. no usqueqtraq-neqi in fine sit intelligetia fraudaturus: sed huc ipsum in loginquiora progressum, ideo abeo tardius reuocari. vi opus grati eius maiore gloria celebretur,cu sibi etia aduersantium corda baiderit,quibus de virtutum l udio exortum est periculu, Se de mora probitate discrime. Non quia quisqua carere his debeat, sed quia miserrimus eoruusus est,cu ex naturali putatur facultate prodisse, aut ex largitate quide fratie, sed aliquo vel boni operis vel bonae voluntatis merito pi cedete ventile. Asserui quide hsc uibu lasanetam scripturaru testimoni)s, sed no rationabilirer adsumptis. Ad defenson E eni alicuius definitionis ea promenda sunt quq alteri intellectui,, quo videtur definitio dissonare, no cedant, Se ea regula,cui sunt aptata, no deserat. Didiu ergo aiunt libero arbitrio Hetibus: Venite ad me omnes qui laboratis, Se onerati ellis, Se ego vos reficia. Tollite ium meu super vos, 3c discite a me,quoniam mitis sum Sc humilis corde,& inuenietis requie animabus vestris. Iugu enim meu suave est, Se onus meu leue. Quod ad omnes homines Volui pertinere, laborates in incerto istius vite onerato peccatis: Ut qui voluerint mansuetudine Se humilitate saluatoris D imitari,& iugumadato metus subire, inueniat requie animabus suis in spe vite stem . Qui aute h c sacere noluerint,sua culpa careat salute: quasi voluissent, potuerint obtinere. Sed audiat & dictu a domino libero arbitrio utetibus: Sine me nihil potestis facere. Sc Nemo venit ad me, nisi pater, qui misit me,adtraxerit eum. Se .Nemo potest venire ad me, nisi datum ei fuerit a patre meo Se,Sicut pater Viviscat mortuos, ita Se filius,quos vult vivificat. Sc, Neam O nouit filium, nisi pater: neq atrem quis nouit nis filius, & cui voluerit filius reuelare. Quet omnia cum tint incommutabilia, Sc nequeat ulla inter- fretatione in senium aliu detorqueri.quis ambigat tuc liberum arbitria coortationi Vocantis obedire, cu in illo gratia Dei affectu crededi obedi ediqi enerauerit Alioquin sufficeret moneri hominem, non etiam in ipso nouaeri voluntate: scut scriptum est: Pr paratur voluntas a domino. Et sicut ait Apostolus: Deus est enim qui operatur in vobis Se velle, Sc perficere pro bona voluntate. Pro qua bona voluta te,nisi qua in ipsis operatus est Deus ut quod donauerat velle, donaret de facere. Dicunt etia ad demonstrandam liberi arbitrij facultatem .magnum in Centurione Cornelio extare documetum eo quod ante gratiae perceptionem timens atq; orans Deum, eleemosynis Se ieiuniis orationi spontaneo studio fuerit intentus. Atq: ob hoc diuino testimonio laudatus,donum regenerationis acceperit Neq; intelligut omne
illam pr parationem Cornelij per Dei gratia suisse collatam. Siquidem cunisinctus Petrus per visionem omne genus animal tu de bapti Eado Cornelio. ac perinde de omnibus gentibus doceretur,atque ille immundum & indis. cretum cibum Iudaica obseruantia recusaret, trina ad eum vox facta sit. dicens: Quae Deus naudauit,tu ne commune dixeris. Qu' satis apertὸ ostendituranes Casi
202쪽
d tur,omnia bona opera, quae in Cornelio praecesserunt.Dei gratia ad emu- odationem ipsius inchoa sle: ut cui dominus iam impertierat hoc donum, non dubitaret Apostolus conferre sacramentum: ne nouae, Se necdum reuelatae vocationis vacillaret exordium, nis per ipsa indicia praecedentium studiorum. Deum in adsumendis conitaret operatum.Non enim omnium est fides
vjh s. i. nec omnes credunt Euangelio. Sed qui credunt, Dei aguntur spiritu : qui
non credunt, libero avertuntur arbitrio. Conuerso ergo nostra ad Deum,
non ex nobis, sed ex Deo est: Sicut Apostolus dieit. Gratia salui facti estis per fidem,& hoe non ex vobis, sed Dei donum est: Se non ex operibus, nequis glorietur. Agnoscatse humana debilitas,& in primo homine uniuersarum generationum damnata successio: & cum mortui vivificantur,cum cae ct illuminantur. c um impij iustificantur,confiteantur vitam. Se lumen, Se iustitiam sciam Iesum Christum. Et qui gloriatur in domino glorietur, non in se. Qui cum esset impius, Se cqcus,& mortuus, a liberatore suo gratis accepit 3eiultitiam, Sc lumen, se vitam. Non enim iustδatebat,& aucta est iustitia eius: nec ad Deum gradiebatur,& confirmatus est curius eius: nec diligebat Deum,& inflammata est charitas eius. Sed cum esset sire fide.ac proinae im-Rom t. pius accepit spiritum fidei, Se factus est iustus. Iustus aute ex fide vivit: Se Si-Hebr i , ne fide nemo potest placere Deo: 3e,ori me quod non est ex fide, peccatum δ' sem Α est: ut scilicet intelligat iustitiam infidelium non esse iustitiam : quia sordet natura sine gratia. Amissa quippe naturali innocentia, homo exul ac perditus ambularissiae via profundiores intrabat errores sed quaesitus&inuentus& reportatus est.& in via quae veritas & vita est, introdumis ad dilectionem in Deum qui illum non diligentem prior dilexit, agnitus est: sicut D Q-- η dicit beatuq Apostolus Ioanne : Non quas nos dileximus Deum, sed quoniam ipse dilexit nos. Se iterum: Nos er o diligamus Deum, quoniam Deus prior dilexit nos. Et idem dicit : Charis lini, diligamus inuicem, quonia charitas ex Deo est. Et omnis qui diligit, ex Deo natus est, Se cognoscit Deum. Qui non diligit, non nouit Deum : quia Deus charitas est. Cui beatus alat. s.'Paulus congruit dicens An Christo Iesu,nes circunciso, neq. praeputiu valet aliquid: led fides quae per dilectionem operatur. Unde habetur haec fides connexa charitati,nisi unde eam ipse monstrat acceptam dicen . Quia vo Phili p., bis donatum est pro Christo non solum ut in eum credatis. sed etiam ut pro Rom. s. ipso Patiamini. Quod Vtiq: fieri sine mapna charitate non poterat. Et item:
Charita, Dei diffusa est in cordibus nostris per spiritum sanctum, qui datuxa..cor. 13 est nobis. Sine qua charitate Apostolus, quantam fidem, quantamque sciemtiam,quas virtutes quae studia, uos labores, nihil prodeste testatur Quia scilicet multa laudibilia atqi miranda possunt in homine reperiri , quae sine charitatis medullis habent quidem pietatis similitudinem .sed non habens
veritatem. Hoc ergo tanto Se tam ineffabili bono memo inuentus est dignus.
Sed quicunque electus est a Deo factus est dignus: sicut dicit Apostolus: o
Colosi. Gratias agentes patri, qui dignos nos fecit in partem sortis sanctorum ire lumine, qui ripuit nos de potestate tenebrarum, Se transtulit in regnum si, Tim. r. iij dileetiovis suae. Et idem ad Timotheum Conlabora, inquit , Euangelio secundum virtutem Dei qui nos liberauit 3e vocavit vocatione sancta: non secundum opera nostra, sed secundum suum propositum, Se gratiam, quar Ti . I.data est nobi in Christo Iesu ante tempora secularia. Et ad Titum : Era
203쪽
mus.inquit.&nos aliquando insipientes Se increduli, errantes, I seruientes des deri s Se voluptatibus varijs in nralitia & inuidia agentes. odibiles, odietes inuicem. Cum autem benignitas & humanitas apparuit saluatoris nostri non ex operibus tui titiae quae fecimus,sed secundum suam misericordia saluos nos fecit. Gratia isitur Dei quoscunq: iustificat non ex bonis meliores, sed ex malis bonos facit : postea per pro Ditiam, ex bonis famara meliores: non adempto libero arbitrio sed liberato. Quod donee sine Deo solu fuit mortuum fuit iustitiae, vixiti peccato. Vbi autem ipsum illuminauit misericordia Christi .erutum est a regno diaboli,& factum est regnu Dei, in quo ut permanere possit, ne ea quidem facultate sufficit sibi, nisi inde accipiat perseuerantiam,vnde accepit 'industriam. Quoniam & ipsius sancti Petri xrdentissima fides in tentationibus defecisset, nisi pro eo dominus supplicasset: sicut Euangelista manifestat dicens: Dixit autem Iesus Petro: Simon
Simon ecce Satanas postulauit,Vt vos cribraret velut triticum . Ego autem rogaui pro te, ne deficiat fides tua :& tu tandem conuersus,confirma fratres tuos, Se roga,tae intretis in tentationem. Et ut magis probaretur, libem arbitrium nihil posse sine fratia: cui dictum fuerat, Confirma fratres tuos,& roga ne intretis in tentationem : qui ii respondit, uti li ex libero arbitrio r Do mine tecum paratus sum & in carcerem,&in mortem ire eidem praedicitur
Iod priusquam gallus cantetiter dominum negaturus sit. Quod quid estiud quam quod in fide defecturus sit Certe rogauerat pro eo dominus nodeficeret fides ipsus. Nec utique frustra rogauerat, cuius una erat cu eo,que rogauerat, o paratio. Sed ne libero arbitrio videretur stare,qui de se magna promiserat,permittitur periclitari , ut conturbatum ac deficientem ille resei iciat & reiiciat sine quo nemo consistit,nemo persistit. Ab hac autem conis essione grati et Dei, ideo quidam resiliunt,ne cum eam talem cofessi fuerint. qualis diuino eloquio praedicatur, se qualis opere suae potestatis agnoscitur. etiam hoc neces le habeant confiteri .quo ex omni numero hominum per secula cuncta natorum,certus apud Deum. definitusque sit numerus praedestinati in vitam aeternam populi. & secundum pro postum Dei vocantis electi. Quod quidem tam impiu est negare,quam ipsi grati et contra ire Neqi enim remotum est ab inspectione communi, quot seculis, quam innumera hominum milia erroribus suis impietatibusque dimissa, sine ulla veri Dei cognitione defecerint. Sicut etiam in Actibus Apostolorum, Pauli & Barnabae verba declarant,dicentium Iconijs: Viri fratres quid haec facitis denos mortales sumus smiles vobis homines,adnuntiantes vobis, ut ab his vanis conuertamini ad Deum vivum, qui fecit coelum 5e terram, mare,& om nia quae in eis sunt: qui in praeteritis generationibus dimisit omnes genter in tredi vi ac suas. Et quidem non sine testimonio semetipsum relinquens, benefaciens eis, de coelo dans pluviam,& tempora fructi sera, implens cibo Selaetitia corda eorun Cum utique si eis vel naturalis intelligentia, Vel usurbeneficiorum Dei ad capessendam vitam aeternam sufficere potuisset, nostro etiam tempore rationalis nos contemplatio, se temperies aeris, & fructuum copia ciuorumque saluaret : quia scilicet melius,natura utentes,creatorem nostrum propter cotidiana ipsius dona coleremus. Sed absit ab animis piorum,& Christi sanguine redemptorum, stulta nimium & pernicio persuasio. Naturam humanam non liberat extra unum mediatorem Dei Se
204쪽
Act. ILhominum , hominem Christum Iesum : sine illo nemini salus est. Sicut iipse secit nos,&non ipsi nos: ita ipse reficit nos, Senon ipsi nos . Ac ne sibi facultas hominis precium reparationis huius, vel post restitutionem sui, per opera videretur iustitiae repensare, effuderunt te diuitiae bonitatis Dei in ipsa quorundam primordia paruulorum: In quibus nec praecedens eligitur, nec sequutura deuotio,non obedientia, nec discretio,non voluntas. De his enim loquor, qui mox ut nati sunt, renascuntur: Sc rapti ab hac vita aeternae beatitudini deputantur . Cum tamen innumerabilis multitudo, eiusdem naturae,eiusdem conditionis,insantium, sine regeneratione dec dat. De qua dubitari non potest, quod partem in Dei ciuitate non habeat. Et ubi est illud, quod nobis quasi contrarium, a non intelligentibus semis per opponitur quod Deus omnes homines velit salvos fieri, et ad agnitione veritatis venire Nunquid no sunt de omnibus hominibus, qui a praeteritis generationibus usque in hoc tempus sine Dei cognitione perierunt Et si maioribus natu quod non recth dicitur) mala opera, quae libero arbitrio commiserant,obfuerunt,quasi boni non mali gratia liberentur: inter saluatos paruulos Sc non saluatos paruulos, quet meritorum potuit esse discretio uid istos introduxit in regnum Dei quid istos exclusit a Dei regno Equiem si meritum consideres, non una pars saluari meruit, sed utraque danais nari, Quia omnibus in Adar praeuaricatione prostratis, nisi quosdam adsu meret misericors fratia, maneret super uniuersos inculpata iustitia. Quae autem sit discretionis illius in secreto consilio Dei causa vel ratio, & supra facultatem humans cognitionis inquiritur,& sine fidei dimi ilutione nescitur:
modo confiteamur neminem immerito perdi, neminem merito liberari, de omnipotetiissimam domini bonitatem omnes saluare, & omnes ad agnitionem veritatis imbuere,quos vult omnes fieri saluos, Se ad agnitionem veritatis venire. Nisi enim ipso vocante, docente, saluante, nemo Venit, nemo leruditur, ne no saluatur. Quia etsi in disterenter omnibus hominibus iubentur praedicare doctores, de semen verbi ubique disserere, tamen neque qui plantat neque qui rigat est aliquid ,sed qui incrementu dat Deus.Vnde cum Apostoli gentibus Euangelium praedicare coepissent, de parte quadam eorum qui audierant,scriptura commemorat, dicens: Audientes autem gentes gavisae sunt. Se glorificabant verbum Dei, Se crediderunt quotquot erat iraeordinati ad vitam aeterna. Et alibi: Cum multae mulieres audirent Pau-um docentem, quaedam inquit,mulier nomine Lydia . purpuraria ciuitatis Tyatirorum, colens Deum,audiuit cuius dominus aperuit corvi intenderet his, quae dicebantur a Paulo. Et rursum eo ipso tempore, quo ad omnes gentes praedicatio Euangelij mittebatur, quaedam loca Apostolis adire prohibebatur ab eo, qui vult omnes homines saluos fieri, Se ad agnitionem veritatis venire: multis utique in illa retardatis atque auersis Euangelij mora, sine agnitione veritatis Se sne regenerationis consecratione morituris. Diocat e reo scriptura quod gestum est: Transeuntes autem, inquit, Phrygiam de Galatiae regionem, vetiti sunt a sancto Spiritu loqui verbum in Asia. Cum venissent autem in Mysiam, tentabant ire in Bithyniam, Se non permisit illos spiritus Iesu. Quid autem mirum,si inter ipsa Euangelicae praedicationis exordia,non poterant ire Apostoli,nisi quo eos spiritus Dei ire voluill et, cum videamus pleraque gentes modo primum Christianae gratiari fieri
205쪽
. seri coepisse participes: alias autem nultu adhue odore boni istius attigisse
An dicendu est, voluntati Dei humanas obsistere volutates, & ta seros imi intractabiles horum hominu mores, ut Euageliu ideo non audiat quia priu'
dicationi impia corda no pateant Et quis istis corda mutauit,nis qui finxit singillatim eorda eoru Quis huius rigoris duriciem ad obediendi mollivitasseetium, nisi qui potens est de lapidibus A brahae filios excitare Et quis da. bit praedicantibus intrepidam illae sana li constantiam . nisi ille qui ait Paulo:
Noli timere, sed loquere,& ne taceas: propter quod ego sum tecu.& nemo apponetur tibi ut noceat te: quoniam populus est mihi multus in hac ciui. tale Puto autem quod nemo audeat dicere vllam mundi gentem ulla terret pridie ittenda esse regione. in qua non sint Ecclesiae tabernacula dilat ad a.dice te Deo ad filiu: Postula a me,& dabo tibi getes haereditate tua. & posests,ione tua terminos terrae, et iterupi: Reminiscentur & conuertentur ad dominu uniuersi fines terrae, et adorabunt in conspectu eius omnes patriae genti u. Dicente quoq pso domino: Prie dicabitur hoc euangeliu in uniueryo mundo in testimoniu omnibus gentibus.& tunc veniet finis. Qit cunqi ergo gentes nondu audierut,audient Euangeliu , Ic credet quotquot ex eis praeordinati sunt in vitam aeterna. Non enim alij venient in consortiu hqre
ditatis Christi quam qui ante eonstitutione mundi electi sunt, & ptae destiis
nati atq: praestiti,secundu propositu eius qui omnia operatur secunduco. B siliu voluntatis suae. Cositeamur igitur opera domini, Sc glorificemus misericordias eius. Nec impatienter seramus, quod quae aut quanta sint electioni; vasa non nouimus. Quia Se in anterioribus seculis, quando de unius getis populo dicebatur: Notus in Iudaea Deus,in Israel magnu nomen eius. futura gentiu latebat electio,&postmodu innotuit quod reuelatu antὸ non fuerat: scut dicit Apostolus, Quod alijs generationibus non est agnitu fi-bjs hominu sicut nunc reuelatum est fuactis Apostolis eius. & Prophetis in spiritu esse gentes cohaeredes, Secdcorporales de coparticipes promissionis in Christo Iesu. Et in Actibus Apostolom obstupuerat,inquit, ex circuneisione fideles, qui venerant cu Pctro quia de in nationes gratia Spiritus S. est iis a est. Si enim hoc cosiliu vocationis sui dominus. quandiu voluit, abscondit ae distulit,& quando voluit reuelauit, sanctisque eius ignoratia ista
non nocuit: cur spei nostr obesse credimus,si in quo numero, quibusve lio. minibus vasa misericordiae in gloriam prie parantur. occulitur e cum tamen constet regnii coelorum omnes ingressuros bonos, hoc eis donante Dei gratia. Se nullos ingressuros malos, hoc ipsorum merente nequitiae Nimiu vero
ineptδ,nimiuqi inconsiderate ab aduersantibus dicitur, quod per hane Deigi aliam libero nihil relinquatur arbitrio. Quamuis enim in paruulis bapti semu transeuntibus.manifesti Lime nullum opus nullusq: appetitus eo ii voluntatis existat:& plero'. vlentes quidem libero arbitrio, sed auersos a vero Deo vitam 'in flagiti)s exigentes, liberatrix regeneratio in ipso exhalam di spiritus sine sanctificet. tamen si ea filioru Dei partem. quae ad pietatis om
pera reseruatur, pio consideramus intuitu, nonne in eis non peremptum in.
ueniemus liberum arbitritim,sed renatu Quod utique cum solum esset DLiqi permissum. non nisi in ilia pernicie mouebatur. Ipsum enim se excaec uerat. Se i plum se illuminare non poterat. Nuc autem idearbitri uco uersum
est,no euersum: et donatu est ei aliter sapere,aliter agere, A incolumitatem. I xi tam
206쪽
suam non in se, sed in medico collocare. Quia necduta persecta utitur sani. Crate,ut ea quet ei nocuerat. nequeat iam nocere: aut ab insalubribus possit ia ' viribus suis teperare. Proinde homo qui in libero arbitrio fuit malus, in ipso libero arbitrio factus est bonus: sed per se malus,per Deu bonus: g eu ita in illu initiale honore alio initio reformauit, ut ei non solu culpa malae voluntatis Ac actionis remitteret,sed etia bene velle. bene agere, atqι in his perma
nere donaret. Omne enim, inquit apost. Iacobus, datu optimu . Se omne do-
nu perfectu desursum est,descedes a patre luminu. inii quale sit liberu arbitriu quod humano spiritu agitur, Se quale sit quod a Ueo regitur, euiden 'ter os hedit dices: Quod si zeluamaru habetis 3ccoletiones in cordibus vestris, nolite gloriari aduersum veritate, Sem edaces esse. Non est ista sapietiade sursum descendes, sed terrena, animalis, diabolica. Ubi enim relus Se co-tetio, ibi inco stantia Se omne opus prauu . Vuq aut de sursum est sapientia, primu quide pudica est, deinde paci nca.modesta, suadibilis plena misericordit Sestuctibus bonis.no dijudicas.sne simulatione. Quicuqi ergo his vir- . t tutibus studet atq: inhqret,no sua, sed superna sapietia illustrati sunt: quonia dominus dat sapientia, S: a facie eius scientia Se intellectus. Et h c eo liverissima gloria eth si no in se, sed in domino gloriantur. Ea aute quae de fato, 3e de duabuς massis,duabusque naturis stultissimo medacio, in leti viri iniuriae iactitat, neq: ipsum quide onerat, in cuius libris copiosissimὸ huiusmo-Vid xur di destruuntur errores: nec nos perturbant,qui tales opiniones cum suis auit, i... toribus execramur. Sed videant quomodo se a dedecore istius exuant falsi. DP lag e. rati , qui possunt ta inepta cofingere, si hi quom abutuntur auribus, aliqua- . l. aeo. tulia diligentiae ad cognoscenda ea quae praestantisiimus minister gratiae dis tra Iulia. putauit intenderint: licet omnem istius inquisitionis mora,ipsi,qui haec loca P e. quuntur,praeuenire deberent, proferendo atq: explicando libros, ullamve
eo ii particula demostrado, quam per dubiu saltε intellectu tali interpretationi obnoxiu vir sanctus ediderit. Sed prorsus nihil apud nos tale audierut nihil tale legerat: quia no fato quicqua geri,sed omnia Dei iudicio nouimus
ordinari. Nec ex duabus masiis, duabusve naturis, sed ex una massa, quae est caro primi hominis una scimus omni u hominu creata, creariq; natura . et eadem per ipsius primi hominis libem arbitriu in quo omnes peccauerat, esse prostrata: nec ullo modo ab aeternet mortis debito libera, nisi ea ad imagine dei secudae creationis Chrilli gratia reformauerit, liberiisti eius arbitri u age do. sperado,auxiliando. Se usqi in sine pr eudo seruauerit. Unde quia perspicit sanctitas tua si tame sermonis mei no obsistit obscuritas frustra quo sedam de nobis conqueri,& o Es illas ineptas criminationes, ad exasperandos
auertendosque animo eorum,quibus aliud volunt persuadere,contexire5-
fide ergo in virtute misericordiae Dei, quoniam haec cotradictio sicut in alijs mundi partibus,ita 8c in his regionibus conquiescet: vi pr dicatio summi hoc tepore in ecclesi viri etia ab his a quibus ad pr sens reuellitur,adiuue tur. Tu aut dilecti sit me Sc veneradisii me mihi frater. si verὸ de his quaestio-mb'instrui desideras sicut dis derare te couenit, ipsis beati Augustini disputationibus co noscendis impende cura,vt in confitenda Dei gratia desecatissimam ac saluberrima Euangelicae Apostolicae q. doctrinae intelligentiam consequaris. Gratia Dei Sc pax domini nostri lesu Chri ili culto diat te in
207쪽
OCTRINAM, quam sanctae memoriae Augustinus episcopus contra I'elagianos, inimicos gratiae Chri lii Se liberi arbitrij decomptores, per inultos annos apostolicὰ asseruit, literisque man- . davit: quibusdam visum est aut no intelligendo, , aut intelligi eam nolendo,reprehendere: Et hoc quasi compendium cognitionis his, qui iudicio eorum ducebantur, afferre: ut quae in libris praeis dicti viri damnabilia reperisse iactabant, breuium capitulorum indiculis publicarent: talique comis mento Sc detestationem eius quem impeterent,obtinerent: de ab hisquet in- funassem,curam exterriti lectoris auerterenr. Ne ergo hanc persuasionem temere quis recipiat,& talem puter sensum scriptis catholici inesse doctoris, qualem eum,qui frustra calumniantur,ostentant,singulis capitulis, quae rationis titulo prienotarunt,breui Sc absoluta professione respondeo: in nullo recedens a tramite earum definitionum, quae in sancti viri disputationibus continentur: ut facilὸ vel tenuis diligentiae aduertat inspector quam iniustis opprobrijs . catholici praedicatoris memoria carpatur: dcin quod peccatum cadat, qui aliena in stigatione comoti,scriptorem c leberrimi nominis promptius habeant cul
208쪽
restonsiones. OBIECTIO. CAPITULUM I.
Quod ex praedestinatione Dei,velut fatali necessitate, homines ad pee
rata compulsi,cogantur in mortem. .
R AEdestinationem Dei nullus eatholicus negatriatalem autem necessitate multi etiam non Claristiani refutant. Peccatum ergo ad mortem trahit, sed ad peccandum neminem Deus cogit . Nemini' enim mandauit impie asere: δe, Odilhi domine: omnes qui operantur iniquitatem: perdes eos qui' loquuntur mendacium. Proinde qui praedestina ,tionis nomine fatum praedicat, tam non est pro- bandus quam qui fati nomine veritatem praedellinationis infamat. Fati enim opinio vana est,&de falsitate coneepta.Praedestinationis autem fides.multa Lanctarum auto. Dritate scripturarum munita est: cui nullo modo fas est ea,quae ab hominibus malε aguntur,adscribi qui in procliuitatem cadendi no ex conditione Dei. sed ex primi patris praeuaricatione Venerunt. De cuius poena nemo libera tur nisi per gratiam domini nostri Iesu Christi praeparatam de praedellina. tam in aeterno consilio Dei ante constitutionem mundi.
Quod ab eis, qui non sunt praedestinati ad vitam , non auserat percepta baptismi gratia originale peccatum.
RESPONSIO. O Mnis homo.qui credens in Patrem & Filium 3c Spiritum sanctum
regeneratur in baptismo tam a proprijs peccatis quae mala voluntate & actione contraxit,quam ab orionali,quod a parentibus traxit, absoluitur.Sed relapsum post baptismum ad infidelitatem & impios mores. qui negat originali peccato fuisse pureatum, tam falsa opinatur, quam qui eundem adserit,non aeterna morte esse damnandum . Qui enim recedit a Christo, 3e alienus a gratia finit hanc vitam, quid nisi in perditionem ea dit Sed non in quod remissum est,recidit,nec in originali peccato damnabitur : qui tamen propter postrema crimina ea morte afficietur, quae ei propter illa quae remissa sunt,debebatur. Quod quia Dei praescientiam nee latuit, nec sesellit: sine dubio talem nunquam elegit, nunquam praedestinauit,
209쪽
a nauit,& periturum nunquam ab aetema perditione discrevit. OBIECTIO. CAP. III. Quod non praedestinati ad vitam,etiam si fuerint in Christo per baptismum generati,& pie iusteque vixerint,nihil eis prosit, sed tandiu reseruentur, donec ruant & pereant : nec ante eos ex hac vita, quam hoc eis contribrat, auferri.
ASanctitate ad immundiciam, a iustitia ad iniquitatem, a fide ad im .
pietatem plerosque transire non dubium est:& tales ad praedestin tionem filiorum Dei,coli redum Christi,no pertinere,certissimum est. Quod ergo huiusmodi in I, cprolaps mala,sine correctione poenitenti defecerunt,no ex eo neces,itatem pereundi habuerat quia praedestinati non sunt: sed ideo pr destinati no sunt, quia tales futuri ex voluntaria prquatic tione praesciti sunt. Quod aute illos non eo tepore, quo in fide recta & bonis moribus erat,ab hac vita abstulit ad occulta eius iudicia,quet tame nuq sunt iniusta,referendu est. Quis eni nesciat intra una conditione mortalitatis humanae ab v nrus horae infantia usque ad annosissimam senectute,exitus moiarientium, impari aetatis fine variari neque cuiusquam animam citius vel tar dius quam Deus voluerit, a corpore quod vivificat, abscedere e Si ergo ali. quis in vitae suae longitudine deseruit Deum,bono, quod erat ex Deo male usus est. Nam longaeuitas non est nisi ex Deo. Et quod ex Deo est, non nisi bonum est &quod bonum est,mali causa non est.Non itaque recth opin tur, qui putat prorogatorem vitae,lapsuris autorem esse peccati: Cum uti in non peccatum sit diu vivere,sed male vivere: quod etiam in paucorum an norum aetate fieri potest. Igitur si eut bona opera ad inspiratorem eorum s.7 D a Deum,ita mala ad eos sunt referenda qui peccant. Non enim relicti sunt a Deo,ut relinquerent Deum: sed reliquerut .se relicti sunt, de ex bono in ma- .it O. alum propria voluntate mutati sunt. Atque ab hoc licet fuerint renati, fumrint iustificati,ab eo tamen qui illo, tales praesciuit, non sunt praedestinati.
Quod non omnes homines vocentur ad gratiam'
RESPONSIO. NON omnes vocari ad gratiam eos, quibus omnibus Euangelium
praedicatur,non rectὸ dicitur,etiam si unt qui Euangelio non ob. audianti. nisi ad eos respicitur, quibus nondum sacramentum crucis Christi,& redemptio sanguinis eius innotuit. Quia etiamsi constaret, quod iam in uniuersis nationibus,& omnibus finibus terrae totus mundus Euan telium recepisset quod utiqi futura Verisiime praenuntiatum est non essectamen dubium a tempore resurrectionis domini us': ad praesentem aetatem fuisse homines, qui ab hac vita sine Euangelij cognitione transerint de quibbus dici possit,quod vocati non sint, quia nec spem Vocationis audierint. Quod si quisquam hanc vocationis plenariam generalitatem, ita semper ac serit celebratam,ut ab astensione domini in coelum, ne unus quidem annusessi erit, intra quemnon ad omnes Praedicatio milia peruenerit, videati P ij quomodo
210쪽
AELIs. quomodo tune Asianos vocatos probet, quando Apostoli sicut scriptum cest vetiti sunt a Spiritu sancto loqui verbum Dei in Asia. aut Bithynios, ad quos ijdem Apostoli tentabant ire,& non permisit eos spiritus Iesu. Videat
etiam quomo)o tueatur denuntiationem ipsius veritatis,dicentis Praedica- Mati. - bitur hoc Euangelium in uniuerso orbe in testimonium omnibus gentibus, Se tuc veniet finis. Nutat namq quod dici nefas est fides verbi,si ante quadringentos annos Euangelio impletus est mundus. 8e adhuc domini dimertur aduentus. Pol remo respiciatur etiam inter Chri itianos populos tot milia paruulorum,quhab hac vita sine baptismo traiierui, Sc aliquo modo probetur vocati, quibus nec Platator praedicare, nec rigator potuit subuenire.
OBIECTIO. . CAP U. Quod qui vocati sunt, non aequaliter sint vocati: sed alij ut crederent
I Uoeatio in Evangeli j tantum praedicatione intelligatur, non veraciter dicitur,quod aliis atque alijs, aliter atque aliter praedicetur: chim unus sit Deus,una fides,una regeneratio,vna promissio . Si autem ad essectum plantationis & rigationis aspicitur,aliud actum eth cum eis. quorum exteriores aures corporali voce pulsatae sunt: aliud in eis, quom interiorem sensum Deus aperuit,3c in quorum corde posuit fidei fundamentu dilectionisque feruorem. Quosdam autem ideo vocatos dicere,ut no crederent, nimis absurdum ella quas vocatio eis causa insidelitatis extiterit,& praedicatio fidei fecerit infideles. Quauis enim dispesatores verbi Dei quibusda sint si- D .Cor. 1 cut scriptum est odor mortis ad mortem : Deo tamen bonus Christi sunt odor qui praedicant Christu crucifixum, Iud is quide scandalum, Gentibus , cor I. autem stultitiam: ipsis aute vocatis Iudaeis 8e Graecis, Christa Dei virulem de Dei sapientiam. Quod ergo praedicatus Christus crucifixus, Iudaeis erat scandalum, Se gentibus stultitia, humanae voluntatis faciebat auerso, Quod vero ipsis vocatis Iudaeis & Graecis, Christus erat Dei virtus Se Dei sapientia, diuinae gratiae praestabat operatio.
OBIECTIO. CAP. VI. Quod liberum arbitrium in homine nihil st: sed sue ad bonum, siue ad
malum,ptaedestinatio Dei in liominabus operetur.
Iberum arbitrium nihil esse, vel non esse, perperam dicitur: sed
ante illuminationem fidei in tenebris illud & in umbra mortis agere,non recta negatur. Quoniam prius quam a dominatione diaboli .per Dei gratiam liberetur, in illo profundo iacet, in quod se sua libertate demersit. Amat emo languores suos, de pro sanitate hadet, quod aegrotare senescit,donec prima hare medela conseratur aegroto ut incipiat nosse quod langueat, Se possit opem medici desiderare, qua surgat. Iustificatus itaquo homo, id est, ex impio pius factus, nullo praecedente bono merito accipit donum,quo medio adquirat de meritum: ut quod in illo inchoatum est per