장음표시 사용
271쪽
A Cum eorum qu ε homini sunt incognita, solus Deus iudex sit iustus, qui &inspector eli verus. De admtorio Dei. . XXII. Est cano Diuini est muneris, eum 3e recta eogitamus, Se pedes nostros a falsitate, A. coci id de iniustitia continemus. Quoties enim bona agimus, Deus in nobis atque Arata Mnobiscum,ut operemur operatur.
De passonibus sanctorum. XXIII. Iusto iudicio Dei datur plerunqi peccatoribus potestas,qua sanctos ipsius
persequan tur: ut qui spiritu Dei iuuantur & agunturiant per laborum exoercitia clariores.
Non est vera scientia boni,nisi ad hoc compraehendatur, ut agatur. Non enim utiliter meditatur legem Dei,qui laborat ut memoria teneat, quod actione non implet. De amore legit
Qui legem Dei diligit,probat se in hominibus iniquis id, quod contra
legem est. γdissse,non homines.
Mandata Dei scrutari,nis quieta mens non potest. Ut ergo religiosum exerceatur studium,abigenda sunt iurgia malignorum.
Nemo tam eruditus nemo tam doctus est,qui superea illustratione non egeat. Non enim ita ulla diuinorum bonorum augmenta sussiciunt,ut non semper supersit,quod mens rationalis, 3c intelligendu desideret,& geredu. De dvsici opere Dei.
Si omnes homines simul cosderemus,quom alii misericordia salui fiunt, alij veritate danantur. uniuersae vi domini id est , misericordia & veritas,sio fine distinctie sunt. Si aut solos sanctos intueamur,no discernutur liqviet domini. Indiuidua eni ibi est & a misericordia veritas. Se a veritate miseriis cordia quia beatitudo sanctorum & de munere gratiae est,& de retributio. iustitiae. De obser uia pacis.
christianae persectionis est,pacificum esse,etiam eum pacis inimicis, spe T ij cur
272쪽
correctionis,non eonsensu malignitatis: ut si nec exemplum, nee eo horta. Ctionem dilectionis sequantur: causas tamen non habeant,quibus odiise nos debeant. De custodia Dei. XXX. Custodit nox dominus ab omni malo,non ut nihil patiamur aduersi. sed ut ipsis aduersitatibus anima non laedatur. Cum enim tentatio ad eth, fit quida in id quod nos impugnat, introitum. Et cum bono fine,id est,sine vulnerere animi tentatio contummatur. ad aeternam requiem de profundo temporalis laboris exitur. De adiutorio Dei.
XX XI. Adecelestis Hierusaleno ascSdulco mu,nisi qui toto eorde profitentur,no propri) operis, sed diuini esse muneris,quod ascundunt. De odis mundi in Christianos. XXXII. Omnes qui in Christopi Evolut vivere. necesse est, ut ab imp ijs Se disesimilibus patiantur opprobria: A despiciantur tanqua stulti & infimi . qui praesentia bona perdant, & inuisibilia sibi ac futura promittant. Sed haec despectio, Se irrisio in impios retorquebitur: cum& abundantia eorum in egeitatem, Se superbia transierit in confusionem. De patientia Vectum. XXXIII. Tota fidelium saluς,tota patientiae sortitudo, ad eu,qui in sanctis sui, est mirabiliς. referenda est: quia nisi in illis dominus esset. furori impiorum fragilitas humana succumberet. De Obsiquiis debitu.
Ita re I plebi bux principes. Se a seruis domini sunt seredi. ut sub exere ita
tione tolerantis sustu eantur temporalia. sperentur iterna. Auget enim merita virtutis, quod propositum non violat religionis. De toleranda varietate mundana.
Recti eorde de praeceptis Dei se constitutionibus non queruntur : quia iustum est omnia aequanimiter accipi, quae iudicaturus voluit tolerari.. De adi catione domus Dei.
Omnis sancti aedificii status, sicut Deo operante proscit, ita Deo custodiete cosistit. Quonii Eic utilis praepositora custodia el .cu spiritus Dei populo suo praesidet. dc non solum greges, sed etiam ipsos Gignatur culfo- dare pastores.
273쪽
De aeIernu gaudiu. N X X V l I. AE ternae ciuitat saeterna sunt gaudia,& stantium cierum perpes infinitas nee variabi: ur, nec labetur. quia incommutabili pace potientur, quoru omnium erit bonum,quod fuerit etiam singulorum. De lege Charit. ista.
Lex Christi perscctio charilath est,qua Deus proximust diligitur,& per /'quam dicitur conditori Lgis, Di ianit te nobis debita nostra, sicut & nos di- di.
mittimus debitoribus nostris. Bene enim expectat promissionem Dei, qui eie. mandata elu, exequitur nec fruitra sperat parcendum peccatis suis, qui ig- Natili. 6 noscit alienis. De i bis bis Dei.
Nihil Deu; iubet quod sibi prosi,sed illi cui iubet. Ideo verus est dominus,qui seruo non indiget,& quo seruus indiget. De temporasi scientia. xl. Id quod in tempore nouum est,non est nouum apud Deum , qui condiudit tempora,& sine tempore habet omnia,quae suis quibusq; tepor bus pro eorum varietate distribuit. De prouidentia Dei. xI I. Mutabiliu dispositione immutabilis ratio cotinet, ubi sine tepore simul sunt,quae in temporibus non simul fiunt: quia tempora non simul currunt. De impunitate peccantium. xl a I. Nihil infelicius est felicitate peccatium,qua poenalis nutritur impunitas. Se mala voluntas velut hostis interior roboratur. De legis Mera. x II II. Exc s.ls. Legis litera quae docet non esse peccandu ,s spiritus vivificans dest,occi- de si iiit.
dit.Scire enim peccatu facit potius quani caueri:& ideo magis augeri quam t. minui: quia mali cocupiscentiae etia praeuaric tio legit λςςςdix ι. ii te Delege ct gratia. Iusdem
xl l III. Lex data est,ut gratia quaereretur: gratia data est,ut lex impleretur. Neq; xk e. enim suo vitio non implebatur,sed vitio prudentiae carnis : quod Viitu rer de spiritilego demonstrandum,per gratiam sanandum suit. &liter
274쪽
c.24. lib. de spirit. de litera. C.27. lib. de spiriti
di gratia. Ecbepi. ad Dioscordyx ori I.
D. PROSPERI A QNIT. LIBERIIoe promittit Deus,quod ipse iacit: non enim ipse promittit, &alius n- C
cit: quod iam non est promittere,sed praedicere. Ideo non ex operibus, sed ex vocante: ne ipsorum sit,non Dei: & merces non imputetur secundu gratiam, sed secundum debitum: atq: ita gratiatam non sit gratia.
m Metium culpis,ct infidelium bonis.
Simi no impedivi ab aeterna vita iustu quaeda peccata venialia, sine bus haec vita no ducitur: sic ad salute aeterna xl xv Iis Iaecia peccata venialia, sine quina nihil prosunt impio aliqua bo-ibet pessimi hominis inuenitur na opera,sine quibus difficili mE vita cuiuslibet peDe malae voluntatis essecla. xl v I L. Cum voluntas mala potestatem accipit ut efficiat quod cupit,ex iudicio Dei venit apud que no est iniquitas. Punit enim etia isto modo: nec ideo iniusto,quia occultE. Caeterv iniquus puniri se ignorat, nisi cum nranifesto supplicio senserit nolens,quantum mali sit quod perpetrauit volens.
Omnia vitia in malefactis tantummodo valent: sola siperbia etiam in recte factis cauenda est.
Interest plurimum qualis sit usus,vel earum rerum quae prosperae,vel earum quae dicuntur aduersae.Nam bonus temporalibus nec bonis extollitur nee malis frangitur. Malus autem ideo huiusnodi infelicitate punitur, quia felicitate corrumpitur. De morte snctorum.
Mala mors putanda non est,quam bona vita praecesserit. Non enim facit malam morte,nis quod sequitur morte.NU ita': multu curandu necellario morituris quid accidat ut moriatur,sed moriendo quo ire cogantur. De puritate quam non perdit inuitus.
Ita non amittitur corporis sanctitas manente animi cinctitate.etiam cor. pore oppresso .sicut amittitur sanctitas corporis violata animi puritate, etiacorpore intacto. De sortitudine tolerantiae. Maior animus merito dicedus est,qui vita aeriinosam magis eligit ferre quam fugere Schumanu iudiciu,maxim)q. vulgare,quod plerunqi caligine erroris inuoluitur, prae conscientiae luce ac puritate contemnere. De
275쪽
De humintute iustorum. L I I I. Iustis quicquid malom ab iniquis dominis irrogatur, no poena est criminis,sed virtutis exame.Na bonus etia si seruiat, liber est: malus aut, etsi regnet, seruus est: nec unius hominis,sed ,quod grauius, tot dominorum, quot
vitiorum. De oblatione rotorum.. L IDI.
Nemo quicquam domino recte voveret,nisi ab ipso acciperet quod vo
Omnis substantia quq Deus no est creatura est, & quq creatura non est, Deus est. Nulla ergo differentia est in deitate trinitatis : quonia quod Deo minus est, Deus non est. ales nos diligat Deus. LVI. Tales nos amat Deus,quales futuri sumus ipsius dono: non quales sumus nostro meritu. De temporali opere Deti LVII. Ordo temporum in aeterna Dei sapientia sne tepore est,nec aliqua sunt apud illum noua,qui fecit quae futura sunt.. De principasi rerum omnium causa. Iv II Volutas Dei est prima Se summa causa omniu eorporaliu , spiritualium limotion u. Nihil enim fit visibiliter&sensibiliter, quod non de inuisibili Seintellisibili summi imperatoris aula,aut iubeatur,aut permittatur, secunduineffabile iustitia praemiora, at ii poenam, gratiarum,& retributionu , in ista totius creaturae amplissima quadam immensai republica.
Ex c.I.li. q. de civ. Dei. Ex c. . l. I7. de ci ui. Dei deest cano II. si cudi concit.
rist. Aua Ios. quia enim diis ligebat
De superbia diabosi o Chrsi humi sitate.
t Diabolus superbus homine superbiente perduxit ad morte Christus humilis homine obediente reduxit ad vita. Quia sicut ille elatus cecidit, & d iecit cosentiente: sic iste humiliatus surrexit,3e erexit credentem. Destiritasibus augmentis. L . In rebus spiritalibus O minor maiori adhaeret,sicut creatori creatura,illa sit maior quam erat,no ille: & hoc est maius esse quod est melius esse: quia adhaerens creatura creatori, no mole auctior,sed virtute fit maior. De inessabili excellentia dei talis.
Excedit supereminentia deitatit non solum usitati eloquij nostri, sed etiam intelligentiae lacultatem. Verius enim cogita:ur Deus, quam dici-
276쪽
tur, se verius est,quam cogitatur.Non parua autem notitit pars est, s ante- et quam scire possumus quid sit Deus,possimus stire quid non sit. De vera beatitudine. Omnes beati habent quod volunt,quauis no omnes qui habet quod vo- Iut, cdtinuo sint beati. Cotinuo aute sunt miseri,qui vel no habet quod vo lunt, vel id habent quod no rectὸ votur. Propior ergo beatitudini volutas recta,etia no adepta quod cupit,quam praua,etii si quod cupit obtinuit.
Magna hominis miseria est,cu illo no esse sine quo non potest esse. In quo est enim sine dubio sine illo non est: se tamen si eius non meminit, eumque non intelligit neqi diligit cum eo non est. De incarnatione verbi Dei. Diuinita; verbi aequalis patri, facta est particeps mortalitatis nostis,non de suo.sed de nostro. vi Sc nos efficeremur participes diuinitatis eius,no de nostro,sea de ipsius. Mui odio odiendisiunt masi.
Persemim odiu est.quod nec iustitia, nec scietia caret: id est,ut nec prop- Dier vitia homines oderis,nec vitia propter homines diligas. Rectὸ ergo in malis odimus malitia,& diligimus creatura: ut nec propter vitiu natura da. netur,nec propter naturam vitium diligatur. De labore fingentium mendacia. . t xv iDifficilia se laboriosa sunt figmenta mendaci j. Qui autem verum vult dicere,non laborat quietiores enim sunt boni, quam mali: Sc absolutioratiunt verba veracium,quam commenta fallacium. Ali1s Φ
De diuinis scripturis. Bonae sunt in scripturis sanctis mysteriorum prosunditate, , quae : ioeteguntur ne vilescant: ob hoc quetruntur,ut exerceant: ob hoc autem anoriuntur, ut pascant. V De oratione domini.
Orans cum sudore sanguineo dominus Iesus Christus. sitnisi ab de
toto corpore,quod est ecclesia,emanaturas martyrum passiones. Desacramentorum perceptione. lxv I T. Sacra
277쪽
A sacramentum pietatis in iudicium sibi sumit indignus. Bene enim esse non potest math accipienti quod bonum est.
De laudando Deum. l xx. Qui laudat Deum in miraculis beneficiorum, laudet 8e in terroribus vltionum. Nam Sc blanditur. Se minatur. Si non blandiretur, nulla esset exhortatio Si non minaretur nulla esset correctio. VApud
ius illiusli 4 L. Eripe me de inimicis etc. De acceleranda conuersione. lxx I.
Remedia conufrsionis ad Deum nullis sunt cunctationibus differenda: ne tempus correctionis pere. t tarditate. Qui en: m poenitenti pronusiit in .dulgentiam, dissimulanti diem crast num non spopondit. l . iDe humilitate oramb. I xx II. Reinis est, Se bene inuocat Deum,qui in omnibus malis quae patitur, se accusat non Deum: Se in binis quae tacit,non se laudat, sed Deum. Sicut enim repellit Deuςpeccata sua defendentem,sic recipit confitentem.
De admiratione creaturarum. I xx I I I.
B Mirabilis est fabii ea miindi sed mirabilior fabricator. Et malὸ occupatur creatis,qui ' a creatore dilcedit: qui si haesei it superiori, inferiora calcabit.
ne quoia dilexerit contra naturam, conuerIatur in pinnam. I. u. De anima inordinata. lxxi I I.
Anima rationalis superioribus inferiora pramnes,nd potest regere quod
regebat . quia regi noluit, a quo regebatur. c. . t in l . l. l. L ci ci atav. irui z. tui rua o iri. muri s bina Depται peccati. Ixxv . Corpus carnis nostrie ornamentum nobis suit: peccauimus, & copedes inde accepimus,ut vinculis myrtalitatis omni, humanam actionum cursus
De ratione psallentium. lxx V I. Rectὸ in Dei laudem psallit cuius opera cum voce concordant. Nam finito carmine,vox tacet: vita autem in bonis actibus permanens, iunqua licet eius gloriam. quem in se gaudet operari. - l
- De timore. I x x V II. Omnia quae timentur,rationabiliter declinantur: Deus se timendus est, ut ab ipso ad ipsum confugiatur.
278쪽
Sicut praepostera securitas in periculum impellit: ita ordinata solicitudo securitatem parit.
De virginitate. l x x I Virginitas carnis,corpus intactiV virginitas animae,fides incorrupta. De modo habendi. I x
Multa nos in saeuitatibus nostris superflua habere probabimur,si necessaria sola retineamus. Nam vana quaerentibus nihil sufficit,& alienorii qui dammodo retentor est,qui profutura pauperibus inutiliter habet. De cogitarionilais..t 1 l I i. Quomodo aures nostrae ad voces nostras,sie aures Dei ad cogitationes nostras.Non potest autem fieri,ut in mala opera exeant cogitationes boni quoniam hoc actione promitur,quod corde concipitur. De cantico nouo. io l. t i l Ixxx I r. Sicut veteris hominis vetus canticu ad temporalia sic noui hominis nouu Dcanticu pertinet ad aeterna:& ita unusqui': cantat,ut vivitiNouum autem canticum, carmen est fideiquae per diluctionem Operatur. t. . De vera humilitate. Vera fideliu humilitas est,in nullo stiperbire,in nullo murmurare: nec ineratu esse,nec querulu,sed in omnib' Dei iudici js gratlaudare,cuius omnia opera aut iusta sunt, aut benigna. -D,l De desterantibus. lxxxi I II. Nimis miser est,qui non sperat in Deo,& de se sibi secunda promittit . eum ex eo ipso quod no quaerat Dei auxiliu, ab omni spe verae salutis exciderit De diuitiis. lxx XV. In magna egestate sunt,qui de iniquitate sunt diuites ustitiae opes. & Ω-pietiae thesauros no habet : qui aute domino seruiunt,ea bona acquirutriunperire non pollunt. De nra bonitate.
d. iii; ' Non sufficitabstinere a malo,nisi fiat quod bonum est: de parum est ne- D t.' tam nocere,nisi studeas multis prodesse. De
279쪽
Peeeator qui peceat,non ideo a domino non videtur,quia male agentis poena differtur grauius autem in eum decernitur . cui etiam ipsa correctio denegatur. b, De bono hamisitatu.
Non aeceditur ad altitudine Dei,nisi per humilitate: & eui propinquat
subditus long h ab eo recedit elatus. Desepultura.
nocent aut viles,aut nullae sanctorum pauperum sepulturae. De Du rio recto.
Non potest unqua fraudari delectationibus suis,cui Christus est gaudiu. Eterna enim exultatio est,quae bono laetatur aeterno.Quid hominem Deo iungat.
Deo qui ubiqi est,non locis,sed actionibus, aut longinqui, aut proximi sumus: quia sicut separat disiimilitudo, ita nos illi coniungit imitatio. De bono praelio.
Humanae gritudinis est,in carne mortali delectatione habere peccandit sed discipulus amator li virtutu,no pace huic compiscetiae tribuere, sed bellum debet indicere.
Non te terreat Christiane,quod credita differuntur: licet in abscodito sit promisisto .in spe tamen perseueret oratio. Exerchre operibus, cresce vir tutibus.Dum fidei constanIta probatur,gloria retributionis ausetur.
Omne tempus malorum pusillu est. Quid enim in exiguu, quam quod in hoc tendit,ut non sic
Crescit semper charitatis facultas,dum usu maior, Sc largitate fit ditior. . De desectu malorum.
Malom impietate perire necesse est,aut proprio iudicio, aut sentetia Dei. Nulla enim iniquitas permanet.cui fine aut correctio,aut damnatio facit. Vnde
280쪽
Adhaerens Deo se semper dius faciens voluntatem, nunquam a suo habitatore des ritur:& si quaedam dura atq. aduersa patiatur , non relinquitur,
Tota iustitiae ratio est ut declinetur mala,& fiant bona: cuius obserua tiae inter quaslibet aduerstates forma seruanda est: quia hoc solum nunqui amittitur,quod operi pietatis impenditur.
Tolerentur praesentia mala, sonec veniat beatitudo promissa. Sustineatur a fidelibus infidςle , se exortoria inter frumenta Eiraniorum auulsio disiseratur qua itumlibet saeuiant imph. Melior est etiam in hoc tempore causa iustoriani, qui quanto acrius impetuntur,tanto gloriosius coronantur. Qui sit clamor ad Deum
Clamor ad Deum est intentio cordis, se sarantia dilectionis: quia semper petituri quod serr per optatur. Hoc autem Ueo abstoditum no est, quoniam ad ipsum redit,quod ab ipso procesiit. DDe con senti peccato.
Bona est peccati consessio si & curatio consequatur . Nam quid prodest detegere plagam,& non adhibere medicinam De persectione.
In hac vita quae tota tentatio est,etiam in sublimissimis sanctis no apprehenditurilla persectio, cui non supersit ascenso. De laboribus praesentis vitae. e Di Dum praesentis vitae cursus agitur, etiam si valde proseiat cuius exterior homo corrumpitur,& interior renouatur: necesse est tamen .ut dum conditioni subiacet mortis, labores toleret vetustatis. Luia imago Dei homo, fit nunc obnoxia vanitati. I vi. Imago quidem Dei est homo: Sc qui per iustitiae ambulat vias, ad simili tudinem sui tendit autoris,& tamen dum in hac vita degit, conturbationes vanitatis incurrit.