Diui Prosperi Aquitanici ... Opera, accurata vetustorum exemplarium collatione per viros eruditos à mendis penè innumeris repurgata. ..

발행: 1566년

분량: 687페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

SENTENTIARUM EX AUGUST. i r

A specie motuve mutatur, nec temporalis est voluntatis. Non enim immortalis est voluntas, quae alia,& alia est. De non destreandas peccatoribus. e lx x x II I r. Non est desperandum de malis sed pro ipss,ut boni sant, studiosius supplicadum: quia numerus sanctoi u de numero semper est auctus impiorum. uualiter pax a Deo Paratur. et xxx Quaerens a Deo pacem. st sibi ipse pacatus. ne aliud in professione oris, aliud sit in cordis arcano. Nihil enim prodest hoc esse in corde quod verum est.si hoc dicitur voce quod falsum est: quia veritas & credenda est. &loquenda. Ne iuste flagellatus doleat. le I x x x V I. Non conqueratur homo,quando in his.quae iuste habet, patitur aliquas aduerstates: per amaritudinem enim inferiorum docetur amare meliora: nσviator tendens ad patriam,stabulum pro domo diligat.

Vt peccator sibi disyssiceat.

e I x x x V IN Bene currit ad remissionem peccatorum,qui displicet sibi. Apud iudicem V enim iustum δe misericordem,qui se accusat,excusatii De quarendis praesidiis.

et xxxvr II. In tranquillitate pacis comprehendenda est doctrina sapientiae,quae inter tribulationum turbines difficulter agnoscitur.Nec facile inueniuntur in aduersitate praesidia,quae non fuerint in pace quaesita. o Hua L l . Deriuri Dei L Vn .aldia m. O s intrion V rc LXXXIX. Ad aItare Dei inuisibile,qn6 non aecedit iniustus ille peruenit.qui ad hogrraesens iustificatus accedit. Inueniet enim illic vitam suam,qui hic discreu rit causam sum. De lege.

ex ea

Finis Iegis Christus est. In quo lex iustitiae non eonsumitur, sed impletur Omnis enim perfectio in ipso est ultra quem no est,quo se spes fidei & ch

ritatis extendatam mala conscientia.

mllae poenae grauiores sunt,quam maIae conscientiae: in qua eum Deus non habetur consolatio non inuenitur: & ideo inuocadus est liberator, ovem tribulatio exercuit ad confestonem,confessio perducat ad veniam.

V iiij in

292쪽

De agro.

LIBER

C X C II. Quid grauius peceato aegri, quam medici intersectio: Sed eum in baptis. mo hoc dimittitur,quid non dimittitur

De ruminante verbum Dei. ex e III.

Auditor verbi similis debet esse animalibus.quae obhoe quia ruminant. munda esse dicuntur: ut non sit piger de his cositare, quae in aluo cordis accepit: & cum audit,sit similis edenti: cum vero audita in memoriam reuo .st similis ruminanti.

cat: De anima rationavit. exc III 1.

Rationalis anima domina est corporis sui.quae inferiori non bene imp rabit nisi superiori se Deo tota charitatis subiectione seruierit. De misericordia Dei.

Sicut terra de coelo expectat pluviam, & lucem: se homo ex Deo debet expectare misericordiam, Sc veritatem. De bonis ecclesia Nise. excur. o Gaudendum est bonis ecclesiae filijs,quod in discretione eorum non fallitur diuina iustitia. Sed non temerὸ dividant congregatos: quia ipsorum est velle colligere,domini separare. ba Dominus est

terrenorum amore ex cu II. De terrens amore. u

rerum quas habet,qui nulla cupiditate irretitur. Nam qui Ire obstringitur.non posiidet,sed posii detur. De haereditate Christi.

Haereditas,in qua eohaeredes Christi sumus,non minuitur multitudine filiorum,nec fit angustior numerositate cohaeredum. Sed tanta est multis. quanta paucis: tanta singulis,quanta omnibus.

Nunquam debet secura esse Delicitas,quia periculosiora sunt animo secunda quam corpori aduersa. prius enim corrumpunt prospera, ut inueniat aduersa quod frangant. Deremediis paenitentia.

Prima salus est,declinare peccatum: secunda est,non desperare de venia. Nam

293쪽

sENTENTIARUM EX AUGUST. I s

A Nam ipse se in aetemum perimit, qui apud misericordem iudicem ad poenbrentiae remedia non recurrit. De bonis occultu sanctorum. CCL Boni latent quia bonum ipsorum in occulto est, nee visibile enim est, nec corporale, quod diligunt: & tam merita eorum sunt in abscondito constituta,quam Praemia. De inimicis bonorum.

CCII.

Nullus bonorum inimicum habet, nisi malum : qui ideo esse permittitur, Ut aut corrigatur, aut per ipsum bonus exerceatur. Orandum est ergo pro inimicis, ut aut obtineatur eorum conuersio, aut in nobis diuinae bonitatis inueniatur imitatio.

De rigore fidei Christianae.

. Vigor fidei Christian tribus temporibus initiatur: Vespere manὸ 8c meis fidie. Vespere enim dominus in cruce,mane in resurrectione,meridie in ascensone. num ad patientiam occisi aliud ad vitam resuscitati,tertium ad gloriam pertinet maiestatis in patris dextera consedentis. De purgandis electis.

Ad hoc exagitantur homines tribulationibus, ut vasa electionis euacuentur nequitia,& impleantur gratia.

Potest homo inuitus amittere temporalia bona,nunquam vero, nisi volens,perdit aeterna.

Pinis fidelium Christus est . ad quem cum peruenerit currentis inten tio, non habet quod possit amplius inuenire, sed habet in quo debeat

permanere.

De triltia.

Melior est tristitia iniqua patienti quam laetitia iniqua facientis. De peccatis praeteritis.

Reuocandus est animus a recordandis cum quada delectatione praeteritis,ne surrepente concuplicentia redeamus corde in AEgyptum.

ad Lic

294쪽

D. PROSPERI AcUVIT. LIBER

De veritate. c cCIX. Bonum est a veritate vinci. Ad correptionem superet veritas volentem. Nam & inuitum ipsa superabit. De impunitate peccatorum. CCX. Peeeata siue parua ,siue magna.impunita esse non possunt: quia aut homine Iioenitente aut Deo iudicante plectuntur. Cellat autem vindicta diuina ,s conuerso pr currat humana. Amat enim Deus confitentibus parc re: & eos,qui semetiplos iudicant, non iudicare. De misera.

ti CCXINullus miser de quantacunque miseria liberatur,nis qui Dei miserico

dia praeuenitur. De remedi, tribulationum.

CCXII.

Fid eliter supplicans D eo pro necessitatibuς huius vitae, & misericorditer aud tur.& misericorditer non auditur. Quid eni infirmo sit utile.magis nouit medicus quam aegrotu i autem id postulat.quod Deus Se praecipit de Emittit,fiet omnino quod poscit. ila accipit charitas,quod parat veritas. De prouectu bonorum.

CCXIII.

Prouemis fidelium sine tentatione non euenit : nee sibi quisquam innotescit. nisi probationis examine. Nec coronabitur,nisi qui vicerit: nec vin-eet, nisi qui certauerit. Quis autem certa nis inimicum habens, de tenta tioni renitem

Pe prophetiis implendis CCXIIII.

xx e. ii. Stultus est,qui non eredit denuntiationibus prophetarum in paucis quae Iib to. de restant cum videat tam multa completa, luet tunc non erant,quando prae ciui. Dei dicebantur implenda.

vel e nar ratione

Sic sunt qui colant idola,quomodo qui in somnis vident Vana. Si a tem euigilet anima ipsorum,intelligit a quo facta si, de non colit quod. i Psa fecit. De corporibus humanis.

omnia corporis nostri, quae discerpta,vel putrefacta,vel etiam conere

mata

295쪽

A mata in quasdam di luuntur fauillas,Deo perire non possunt.In illa enim elementa mundi eunt,unde sumpta sunt illa manu,quae tenet omnia. o. sti bona.

Qui Deo sitiunt tota sua debent sitire substantia,id est, & anima de carne: quia Se animae Deus dat panem suum, id est, verbum veritatis: θc carni necessaria Deus praebet: quia utraqi ipse facit, qui utraqfecit.

De meditatione fidelium.

Qui otiosus, Se quietus non cogitatDeum: quomodo inter actus mulistos, & laboriosa negotia de illo poterit cogitare Meditetur ergo quae Dei sunt fidelis, cum vacat: Sc bene operandi substantiam quaerat, ne in actio. ne deficiat. De mulata innocentia.

Simulata innocentia,non est innocentia. Simulata aequita .non est quista si sed duplicatur peccatum .in quo est 3c iniquitas, Se simulatio. De lumine.

ee T T. Ma

Anima recedensa luee iustitiae.quanto magis quaerit quod inuemat co- η tra iustitiam, tanto plus repellitur a lumine veritatis, de in tenebrosa d

mergitur . . . t

De duabus ciuitatibus.

Duas in toto mundo ciuitates iaciunt duo amores: Hierusale facit amor Dei: Babyloniam amor seculi. Interroget ergo se quisque quid amet, dc in ueniet unde sit civis. De praecepto Dei.

Omne praeceptum Dei leue est amanti.Nec ob aliud intelligitur dictum Onus meum leue est. nis quia dat spiritum sanctum. per quem diffunditur , .charitas in cordibus nostris ut diligendo liberaliter faciamus: quod qui xi Rotii 1. mendo facit, seruiliter facit. Nec est amicus rem,quando mallet, u fieri posset,id quod rectum est,non iuberi.

De charitate. . CCXXIII. Plenitudo legis charitas est, quia per charitatem lex impletur,non Pertimorem: in tantum enim fiunt mandata iustitiae,in quantum adiuuat spiritus gratiae. De Teribus bogiis.

296쪽

D. PROSPERI A Q VIT. LIBERNE e. is. Non sunt bona opera,nisi quaeier fidem, & dilectionem fiunt: quia al- c

li. de gra terum sine altero nullius virtutis fructum parititia Citii. sti. De lapsiu Adam.

Ab eo quod formavit Deus, mutatus est Adam, sed in peius per iniquitatem suam. Ab eo quod operata est iniquitas,mutantur fideles, sed in me-Fai dis. lixu per gratiam Dei. Illa ergo mutatio fuit praeuaricatoris primi, haec m ' δ'' latio dexterae est excelsi. De temporalibus defitiis.

In presenti vita & delitiae temporales dulces sunt, & tribulationes

temporales amarae sunt. Sed quis non bibat tribulationis poculum, metuens ignem gehennarum Et quis non contemnat dulcedinem ieculi, i hians bonis aeternae vitae De trinitate. ccxxv I r. In trinitate diuina trata est substantiae unitas,ut aequalitate teneat , Pl ralitatem non recipiat.burtim mahesse naturam. ccxxv I Ir I

Omnia per verbum facta sunt,&sine ipso factum est nihil. Cum itaque I uniuersae naturae per verbum Dei factς sunt,iniquitas per ipsum facta non elhquia iniquitas nulla substantia est 3c peccatum non natura est, sed viti naturae,id appetentis quod non est ordinis sui. De iniquitate diabosi CCXXI XSublatum est diabolo iniquitate sua vincto .non quod habebat propriu, sed quod rapuerat alienum. Auferendo enim Christas quae de magna domo perierant,non furtum fecit,sed furtum recepit. . De prosunditate sequitatis.

Tune hominem concludit prosunditas iniquitatis, quando non solum immersus peccatis iacet: sed etiata Volens ea defendere, perdit aditum con festionis. De auxilio Dei.

Cum Deus permittit, aut iacit, ut aliqua tribulatione vexemur, etiam tune misericors est:quia excitans fidem.& differens opem non a diu u

297쪽

Α . Diuite, Christiani .si veri Christiani sunt,prorsus pauperes sunt:& In eo. parationem coelestium bonorum, 'uae sperant,omne aurum suum arenam deputant: quia bi quisque habet diuitias suas,ubi desectationem. Deside Abrahae.

. e XX XLII.

Fides Abrahae,semen est Abrahae. Proinde qui pertinent ad credulitatissmilitudinem .ipsi pertinent ad haeredum promicionem. De perseuerantia ;n bono.

CCXXXIIII

Nemo fidelium quamuis multu profecerit,dicat,Susscit mihi. Qui enim dixerit, remansit, ac haesit in via ante fine,qui no perseuerabit usqi in finem. De Deo. Nullus in Deo locus est,nec est quo fugiatur ab ipso nisi ad iptam. Qui vult euadere ostensum,confugiat ad placatum. De duabus vitis.

. e , . . CCXXXVI.

B Duae vitae sunt,una est corporis altera amm . sicut vita corporis,anima: ita vita animae Deus. Et quomodo si anima deserat, moritur corpus sic ani- ma moritur, si deserat Deus. V

De homine. R - . . CCXXXVII

A quo habet homo ut sit.apud illum habet ut ei bene sit. De obedientia.

CXXXVIII

Persectὰ Deus euidenterii monstrauit.quantusit bonu obedientia: csi nominem in paradiso positum.ab ea re prohibuir.quq non erat: mala. Sola ibi obedientia potuit tenere palma sola inobedientia incidit pc

noenam

suomodo erudiantur boni. γ CCXXXIX. interdum Deus per malos erudit bonos, Ac per temporalem potentiam damnandorum exercet disciplinam liberandorum. biij f

298쪽

Humilium virtus est,de scientia non gloriari: quia communis est omni. cibus sicu i lucis, ita participatio veritatis.

ualiter reguntur corpo i e exi I r. Non earet regia potestate quieorpori suo nouerit rationabiliter impe rare. Verὸ dominator est terrae,qui carnem sua regit legibus disciplinae De parna ct iustitia.

' i CCXLIII.

Quantum adipera attinet quae forinsecus aguntur,& qui timet poenam de qui amat iustitiam,non facit contra mandatum: bc ideo pares quide sunt manu ed dispares corde: similes actione,dissimiles voluntate.

i Noe ab hominecolitur, quod diligit. Unde quia Deus omnibus rebus maior & melior inueni tur,plus omnibus diligendus est,ut colatur. De corde.

: a Rectum cor cum Deo est,quando propter Deum quaeritur Deus.

. . . l l l l l . . .

De beneuolentia e extvti De beneuolentia est,non de malitia .cum laetatur iustus in impios processisse vindictam: quia non peccatoris exitium placet,quem voluit corrigi Dsed iustitia Dei tua icit multos pose conuerti. De simulatione.

Non vincit in bono malum, qui insuperficie bonus est.Se in alto malus: opere parcenti corde tauiens manu mitiS,Voluntate crudelis. .. bl nia ita ib d Iui iuro Iro Ib dis id tin amore ct timore.

CCXLVIII.

Ad omne opus bonum amor ducit, Se timor Dei. Ad omne peccatu amor ducit Se timor mundi.Vt ergo apprehendatur bonum, declinetur malit, discernenduvi est, quid de diligi debeat,3 timeri. . l. TDe felicitate C CXLIX. 1: Nulla infelicitas tangit quem felicitas nulla corrumpit.

Diues qui talis est,ut eontemnat in se quicquid illud est, unde inflari superbi χ selit, pauper est Deu

299쪽

sENTENTIARUM EX AUGUST. et s

A De gradibus pietatis. c Ct I. Ascenso num ad Deum sunt gradus pietatis affectus. Itertinim voluntas tua est: amando accedis,nestigendo recedis: constitutus in terra Deo tun seris, quia quet Deo chara iunt di ligis. De petitionibus contrariis Deo.

Deus eu aliquid maIὸ positatur,dando irascitur,non dando miseretur.

De mendacio.

CCLII L

Incredibile est no mentiri homine ne eapiatur,qui mentitur VI capiat. 1 Item de mendacio.

CCLIIII

Quamuis omnis qui mentitur,velit celare quod verum est': non tamen Omnis,qui vult celare verum mentitur Plemnque enim verum non fallido occulimus, sed tacendo. Neque enim metitus est dominus cum ait,Multa habeo vobis dicere ed non potestis illa Poriare modo. De Mero arbitrio.

CCLV.

In primo homine patuit,quid Aominis arbitrium valeret ad mortem. Inlecundo autem, quid Dei adiutorium valeret ad vitam. Primus enim homo non nisi homo: secundus vero homo, Deus & homo. Peccatum ergo fiatu est relicto Deo, tultitia non sit sine Deo.

ne lege se peccaro. CCLVI.

Legis litera quae docet non esse peccandum, si spiritus vivificator desit, ςccidit. Scire enim peccatum potius facit,quam cauere:& ideo magis augeri, qua minui: quia malae cocupiscentiae etia pri uaricatio legis accedit. 3De mandata Dei ct rimore.

Mandatum Dei s timore fit poenae non amore iustitiae seruiliter fit, non liberaliter:& ideo nec fit.Non enim bonus fructus eli,qui non de charitatis radice procedit.. De lege. i si CC L VI ID Lex Dei secundu natura cu homines qui legis sunt faciut, naturariter faciunt superato vitio,quod nec praesidium legis abstulerat. Cu itaque per gratia lex Dei in cordibus scribitur,quae legis sunt naturaliter fiui: non quia per datura praeuenta sit gratia ,sed quia per gratia reparata natura. De gloria mni habe uti nisi in Deo. in CCLIX. Nemo

Ex c. I. l. contra

300쪽

e t D. PROSPERI A UVIT. LIBER

. cos . . Nemo ex eo quod videtur habere glorietur,tanquam non aeceperit: aut C' ideo putet se aecepisse,quialitera extrinsecus,vel ut legeretur apparuit, vel sulat 1, ut audiretur insonuit. Nam si per legem iustitia, ergo Christus gratis morariat.6.' tuus est. Porro autem si non gratis mortuus est, Ascendens in altum captiuam duxit captiuitatem,dedit dona hominibus. Inde habet , quaecun uehabet. Quisquis autem inde habere se negat, ut non habet,aut id quod ha-

'bet,auferetur ab eo.

Homo famas erat immortalis. Deus esse voluit,non perdidit quod homo erat .sed perdidit quod immortalis erat: & de inobedieutiae superbia con

tracta est poena naturae.

De laude dei.

i Laus fidei est,non vlla credere: praemium erit, creditorum adeptione saudere.

De sapientia. CCLXII.

Sicut lae non transi,nis per earnem, ut paruulum pascat qui pane ed re non potest: sic nis sapientia Dei , qu panis est angelorum, ad homines dignaretur venire per carnem,nemo ad verbi contemplandam diuinitatem posset accedere. Quia ergo lux a tenebris non poterat eomprehendi, ipsa lux mortalitatem subhi tenebrarum, &per similitudinem carnis peccati, o participationem dedit luminis veri. De bonafama. eclxor. ordo bonuq fama bona est,quam quisque bonae vitae operibus haurit: dum Christi vel igia sequitur,pedes quodammodo eius pretiosi unguenti odore perfundit. De cupiditate. at eclxi ir sNon est in carendo difficultaς, nisi eum est in habendo cupiditas: Se ideo id solum recte diligitur,quod nunquam bene amittitur. De eloquentia insipientis.

Quia amuit inspienti eloquentia tanto magis cauendus est,quanto magis ab eo in his. tuae audire inutile est delectatur auditor : & eum quem Oseeate dicere audit,etiam vere dicere existimati

SEARCH

MENU NAVIGATION