장음표시 사용
311쪽
/ Adam fit Eua de latere.Mortuo Christo lancea perforatur latus : ut profluant sacramenta,quibus formetur Ecclesia.Vnde merito Apostolus ipsum Rom. Adam dicit formam futuri. Quia sicut omnes in Adam moriuntur: ita de in I.Cor.is.
CCCXXXX. Deu homo factus est quid laturus est homo, propter quem Deus factus
CCCXXXI. Vna est natiuitas de terra,alia de c lo: a est de came alia de spiritu: una est de aeternitate .alia de mortalitate: una est: de masculo Se formina, alia da Deo & ecclesia. Sed ipsae duae singulares sunt. Quomodo enim uterus non potest repeti,sie nec bapti sinu i coxi. IALI .upi l .. r Abii labra ora Diiiisi ivr: in tam lat, a ibo litori 1 6. De diuerstate bonorum.
Si visibilia attendas,nee panis est Deus: nee aqua est Deus: nee lux ista est Deus: nec vestis est Deus: nec domus ista est Deus. Omnia enim haec visibilia sunt.&singula sunt. Quod enim est panis, non hoc est aqua : & quod est vestis,no hoc est domus: be quod sunt illa,non hoc est Deus: visibilia enim
sunt.Deus autem totum tibi est,quod rect8 desideras, de omniu bonoru varietas uno sonte profunditur. Q ooniacum sua tribuit, seipsum sub diuersis munerum suorum nominibus imperiit. De intellectu. lCCCXXXIII. , Anima carnalia appetens foeminae coparatur non habenti rectore virum, qui est intellectus,cuius eam oportet sapientia gubem ri: non quasi aliud sit quam anima. sed quia obtutus quidam occultus sit animae. Sicut enim e teriores oculi quiddam sunt carnis: ita mens quiddam est animi, quod in eo secundum participationem diuine rationiis excellit. Et tunc omnibus motibus suis bene praesidet,cumsupern tu diatur,ut sit in ea lume orum, quod illuminat omnem hominem venientςm in hunc mundum. im loco orationis. eccxxx I. Qui supplicaturus Deo locum aptum & sanctum requiris . interiora tua munda.&omni inde mala cupiditate depulsa,praeparati bi in cordis tui pace secretum.Volens in templo orare,in te ora: & ita age semper,ut Dei templum sis. Ibi enim Deus exaudit,ubit habitat. De homine interiore.
Sensus corporis eorporalia nuntiant cordi. Et non omnium facultas eadem. quia non inde videtur,unde auditur: nec unde sapor, inde Se odor capitur.Nee hi ministri sine iactu ad laruia & asper calida de frigida, humida
312쪽
E: sicea discemeda sufficiunt. Incorporea vero animus suo tantu sensu diiu- C. . dieat.& omnes varietates uno motu attingit:&quicquid discretionis inter 'r io bona 8e mala iusta & iniusta rationabiliter inuenit,unus est intentionis asinetus. Ut ibi imago Dei appareat,ubi unum idem. est quod mens potest, quantum potest.
CCCXXXVI. Dei filivi Deus vitam habere in semetipso, sicut habet pater, non participando adeptus est,sed nascendo. Vitam enim genuit pater vita,nec differt in aliquo essentia gignentis Se geniti: cum sc ex pati e sit filius, ut con sempiter nae aequalitatis non una quidem persona, sed una sit deitas. De iudicio. cc ex xxv vi Quamuis nunquam recedat a filio pater, ad iudicandos tamen vivos demortuos non ipse dicitur, sed filius affuturus: quia ibi nec patris,nec filij deitas sed illa forma videbitur fili j quam sibi per sacrametum incamationis uni-υit. Ipsa ergo erit iudex,quae sub iudices etit. Ipsa iudicabit,quae iudicata est, Al. Φ Ω- ut videant impi) eius gloriam, is cuius mansuetudinem re tremuerunt.Talis uterunt. ergo apparebit iudex,qualis videri possit, D ab eis quos coronaturus, Se ab eis quos damnaturus est. Parer autem n napparebit: quia forma serui non est indutos: sed fili6, qui etiam homo factus eit,dedit iudicij potestatem.
Suam voluntatem homines faciunt non Dei quad. id agunt quod Deo displicet. Quando autem ita faciunt quod volunt, ut diuinae serviant voluntati, quamuis volentes agant quod agunt: illius tamen voluntas est, a quo de praeparatur, S: iubetur quod volunt.
- . De doctrina patru per verbum. ee ex xxvrti Si illum docti pater qui audit verbum eius: quaere quid sit Christus. Se in . uenies Verbum enis. In principio erat verbum I no autem in principio Delia fecit verbum sicut in principio Deus fecit coelum & terram. Verbum enim Dei Deus est,non creatura: nec saEtiam inter omnia sed per quod facta sunt omnia.Ut ergo ad talis verbi doctrinam homo in carne constitutus possit: accedere: Verbum caro factium est,& habitauit in nobis
De corpore Christi. . ee cxxxv I I L.
Caro Christi fidelium vita est, si eorpus ipsusesse non negligant: sat ergo eorpus Christi,si volunt vivere de spiritu Christi: de quo non vivit, nisi cor- pus Christi. ui edunt coipus Christi. CCCXXXI Escam vitae accipit, &aetemitatis poculum bibit, qui in Christo manet,
313쪽
3e euius Christus habitator est.Nam qui discordat a Christo, nee carne eius manducat,nec sanguinem bibit etiam si tantae rei sacrametum ad iudicium suae praesumptionis quotidie indifferenter accipiat. De malorum felicitate.
Vellet mundana sapientia,ut nunqua permitteret Deus eos qui mali sunt esse scelice quod utique non sinet . sed iJeo mali cum habent quod volunt. felices putantur: quia quid sit felicitas, ignorant.
ce ex Ita Aliud est migrare eo ore,aliud corde. Migrat corpore, qui motu corporis mutat locum: Migrat corde.qui motu cordis mutat assectum. Si aliud amas,aliud amabas: non ibi es,ubi eras. De christinate.
Christi nomen a chrismate est,id est, ab unctione. Quia ideo omnis Chri- Tract. instianus sanctificatur,ut intelligat,se non solum sacerdotalis & regiae dignita- Ioanne. tis ella consortemsed etiam contra diabolum fieri luctatorem. B De lamine.
Sequamur Christum lumen verumne ambulemus in tenebris . Tenebrae Ibidem autem metuendae sunt morum,non oculorum: & si oculorum, non exteriorum,unde discemitur non album Se nigrum .sed iustium & iniustum. De incarnatione verbi.
Catholica fides dominum Iesum Christum sc verum Deum, Se verum hominem credit,& praedicat.Vtrunque enim scriptum est,& Utrunque V rum est. Qui Deum tantummodo asserit Christum, medicinam negat. qua sanatus est. Qui hominem tantummodo asserit Chri stum, potetiam nefa qua creatus eth. Vtrunque ergo anima fidelis ac recta suscipe: 3e Deus Chri. stus est. Se homo Christus est . qualis Deus Christus, qualis patri,Vnum cum patre qualis homo Christiis virginis filius, trahens de homine mortalitate, non trahens iniquitatem. De missione verbi. C CT LV. Missus est dominus Christus a patre.non recessit I patre. Misito eius incarnatio fuit,& inuisibili deitati hoc fuit,in hunc mundum venire quod apparere. Quod si cito caperetur, non opus erat,vi crederetur. Credendo ergo capitur,quod nisi credatur, nunquam intelligitur.
De patre ct icta. CCCXLVI. Vt rectE
314쪽
Vt rem eredatur pater & filius,ipse filius audiendus est, dicens, Ego se cpater unum sumus. Duobus enim verbis duae smul haereses detruncantur. Nam per id quod ait, unum, Arrium perculit: per illud quod ait, sumus, Sabellium strauita quia nec,sumus,de uno: nec,unum, diceret de diuerso.
Utrimque oportet nouerimus in Christor &vnde aequalis patri est : Munde illo maior est pater. Illud verbum est,illud caro: illud Deus est, illud homo. Sed unus est Christus Deus 3c homo.
Devnitate diuina trinitatis. et exlv o. Multorum hominum multae sine dubio animae.& multa sunt eorda: sed ubi per dileetionem fidemque adhaereant Deo,fiunt omnes Una anima. Meor unum. Si ergo charitas Dei,quae diffusa est in cordibus nostris, per Spiritum sanctum,qui datus est nobis,tantam Vnitatem multarum animarum.& multorum cordium facit. quanto rea is certiusque in patre & filio & spiritusancto aeterna & incommutabilis unitas manet: ubi indifferens trinitas, unus Deus est num lumen ,Vnumque principium. . De domina patris ad ictum.
Non se do it pater filium,quasi indoctum genuerit, se scientiam contuis Ierit nescienti : sed temporalis doctrina est intemporalis essentia: & hoc esti patre doceri quod est a patre generari: quia si plici veritatis naturae esse& nosse,non est aliud atque aliud,sed ipsum. CDὸ fide ct veritate.
Tides semper praeuenit visionem. Credimus enim,ut cognoscamus: non cognoscimus,ut credamus.Fides ergo est,quod non vides,credere: veritas,
quod credidisti,videre. De bono odore ChristLeee II. Bonus Christi odor est praedicatio veritatis, quo odore Vitam capit. qui Euangelio bonis is operibus seruit Sc congruit. Mortem autem incurrit,c ius ab his, quae bene loquitur,visa dissentit: quae coditio etiam auditores obstringit,cum recta praedicatio ab aliis per incredulitatem auditur in mo rem: ab alijs per fidem suscipitur in lalutem. De facultate credendi. oeci i cFides Christi est eressere in eum qui iustificat impium: credere in mediatorem,sine quo nullus reconciliatur Deo: credere in saluatorem, qui venirquaerere,& laluare quod Perierat: credere in eum qui dixit: Sine me nihil Potestis
315쪽
Α potestis sacere. Sed hanc fidem non apprehendit . qui ignorans Dei iustitiam.qua ivltificatur impius. suam vult constituere,qua conuincatur superis rbus.Talia enim sentientes sua elatione obdurantur,& excaecantur: quia n
gando Dei gratiam non adiuuantur. De vera dilectione. Charitatem haben x, quae est de eorde puro & eonscientia bona & fide non ficta diligit Deum et proximum sicut seipsum. Amator enim Dei amator est sui & non diligens Deum, non diligit proximum: quia non diligit seipsum. Pro hac autem dilectione patieter etiam mundi odia sunt toleranis da. necesse est enim ut nos oderit,quos videt odisse quod diligit. De bipartita mundi signiscatione. eccI at
Duo hominum genera sub uno mundi nomine nuncupantur Sicut enim dicitur mundus in impijs ita dicitur mundus in sanctis. Unde cum totus a seismetipso & in odio. 3c in amore discordet nos eu & odisse iubemur. & amare,cum dicitur nobis: Nolite diligere mundum: & cum dicitur: Diligite iniis 3.Ioan.amicos vestros: ut quorum execramur iniquitatem,optemus salutem. N-xin sos De vitanda fientia gloria.
RU vitandam tentatione vanae gloriae,melior est discentis conditio.quam Tractindocentis. Tutius enim auditur veritaς, quam priedicatur. Quoniam cum do- loanne ctrina recipitur,liu militas custoditur. Cum autem disputatio placet, vix est ut disseren tem non pulset quantulacunque iactantia.
Periculosum est homini sibi placere, cui cauendum est superbire. Deus autem quantumcunque se laudet,non se extollit excelsus nec vult se sua videri maiestate maiorem. Sed cum homini loquitur potentiam suam : DOI.oc A agit, ut gloriosior ipse, sed ut ille melior sat.& doctior. Nobis enim prodest autorem nostrum agnoscere:& ei, ut est super omnia,subiacere : ne de quo non possumus comprehendere quid est possumus sentire quod non est. De remittendis peccatis. - . o CCCLV II. Christiana obseruatia ad persectae pietatis prosemam per mutua maximhperuenit indulgentiam peccatorum, dante nobis domino suae bonitatis exemplum. Nam si ille,in quo nullum omnino fuit peccatum, interpellat pro peccatis nostris quanto masis nos inuice pro proprij, orare debemus' Amplectenda ouippe est homini,qui non omni potest carere Peccato, tam be. Digna conditio: vidimittendo delicta aliena diluat sua. De aternitate sanctorum. C C C s. v III. Iusto a
316쪽
Iustorum desideriorum societati tunc nihil deerit, quando Deus omnia cin illis omnibus erit. Ad quam beatitudinem hi perueniunt, qui huie seculo
ante separatipnem animae carne moriuntur . nec in eis inueniuntur cupidi
talibus . tuas sola superat dilectio Dei. t 3c id patiatur iniquitas, quod elogit: eo bono fruatur iustitia,quod amauit. De con tendo honesine Iesiu Chri st.
Qui sic confitetur Christum Deum,ut eundem hominem neget verum: habentem scilicet unitam sibi nostrae carnis animaeque naturam. non est pro illo mortuus Chrillus quia secundum hominem mortuus est Christus. Non reconciliatur per mediatorem Deo: Se unus mediator Dei & hominum, homo Christus Iesus non iustificatur per ipsum: quia ηicut per inobedientiam unius hominis peccatores constituti sunt multi: ita per obedientiam unius hominis iusti conitituentur multi.Non resurget in resurrectione vitae : quia per hominem mors, 3c per hominem resurrectio mortuorum. Sicut enim in Adam omnes moriuntur,ita de in Christo omnes vivificabuntur. Nec ullus se beati Petri defendat exemplo qui se multis lachryn is se accusauit, & la uit: ut principem suum Ecclesia non negationbs,sed poenitentiae imitatione
sequereturi. De aeternitate. cecs T.
In quibusdam aeternis potest aliqua esse distantia . Ipsa autem aeternitas absque diuersitate mensurae est. Multae quippe mansiones in una Vita, Varias meritorum significant dignitates. Sed ut Deus omnia in omnibus erit, fiet etiam in dispari claritate per gaudium,ut quod habent snguli, commune sit omnibus. Quoniam per connexionem dilectionis, a gloria capitis nulla erit aliena pars corporis.
Cee lio I. Fides eorum qui Deum visuri sunt,quod non videt credit: nam si videt, .non est fides: credenti st pollicetur meritum; videnti redditur praemium.
De petitione contraria. e e e l x et et: Male usurus eo, quod vult accipere, Deo potius miserante non accipit. Proinde si hoc ab eo petitur unde homo exauditus laedatur magis metue dum est,ne quod possit Deus non dare propitius,det iratus. De dile time. ecclxo I
Qui diligit me, inquit dominus, diligetur a patre meo: & ego diligam
eum,&manifesta ei meipsum. Quid est, diligam tanquam tutic dilecturus sit, de nuc non diligat Absit. Quomodo enim nos pater sine filio, aut filius sine patre diligeret: cimi inseparabiliter opercntur, quomodo separ inliter
317쪽
4 diligunt sed ad hoc diligam eum, ad quod sequitur, Ac manifestabo et mmipsum. Diligam & manifestabo, id est ad hoc dili am .vi manifestem. Nune enim ad hoc dilexit,ut credamus,& is madam eius teneamus. Tunc ad hoc diliget, ut videamus,& ipsam visione mercede fidei capiamus. Quia & nos nunc diligimus credendo quod videbimus: tunc autem diligemus videndo quod credidimus. De palaesiti . vitili. CCCLXIIII. Ita sunt in vite palmites ut viti nihil conserant, sed inde accipiat unde vivat. Sic quippe vitiis est in palmitibu ,ut vitale alimentum subministret eis,no Q. mat ab eis. Ac per hoc & manete in se habere Christu.&manere in Christo, discipulis prodest utrunque non Christo. Nam praeciso palmite potest de vuua radice alius pullulare: qui aute praecisus est,sine radice no potest vivere.
De humanae iustitiae modo. CCCLXV. Diuinitus dictum est: Noli esse iustus multum : quoniam non est iustitia Icela. . sipientis, sed superbia praesumentis. Qui ergo fi imis iustus, ipso nimiost iniustus. Quis est autem qui se facit iustum,nisi qui dicit se no habere pincatum
. CCC VI, Nullius, etiam incorporeae ereatum vere simplex substantia est, cui non Ex tra'. hoc est esse, quod nosse: potest enim esse, nee nolse: at illa diuina non potest. 99. in lo. ut idipsum est quod habet. Ac per hoc non sc habet scientiam, ut aliud stli scientia sua scit, aliud essentia qua est, sed utrunque unum : quamuis non utrunque dicendum sit quod verissime simplex & vnum est. Habet enim pater vitam in semetipso nec aliud est ipse quam vita quae in illo est: de dedit filio habere vitam in semetipso. Hoc est genuit lilium, qui de ipse vita est. Sic itaque debemus accipere,quod de Spiritu sancto dictum est: Non enim Ioam ivloquetur a semet ipse, sed quaecunque audierit loquetur : Vt intelligamus. non eum esse a semetipso. Pater quippe solus de alio non est. Nam de filius de patre natus est: Sc Spiritus sanctus de patre procedit. Pater autem nec natus est de alio,nee procedit. Nee ideo sanὸ aliqua disparilitas in summa illatrinitate cogitationi o ceu rat humanae: quia Se filius ei de quo natus est, ac Spiritus sanctus ei de quo pio cedit, aequalis est. De intemporalitate deitatis.
Quamuis natura incommutabili s non accipiar. fuit & erit, sed tantum,est: ipsa enim veraciter est quia aliter qua est,esse ii 5 potest: tamen propter mutabilitate tepo m. in quibus versatur nostra mortalitas 3e nostra mutabilitas, non mendaciter dicimus,& fuit, Sc est. 3e erit: fuit in praeterito : est in prinsentibus erit in futuris. Fuit quippe,quia nunqua defuit: erit, quia nunquam erit: est, quia semper est. Neqi enim velut qui iam non si, cum praeterit. ccci d. t aut cum praesentibus,tanquam non maneat, labitur : aut cu futuris Dinquam non fuerit, orietur.Proinde cum secundu volumina Ieporulomi
318쪽
tio humana variatur: qui per nulla essepotuit aut potest aut poterit tἔpora. Cvera de illo dicuntur cuislibet teporis verba Semper itaq. audit Spiritus sanoctus,quia semper scit: 3c scire, Se audire, hoc illvest,quod semperesse. Semper vero illi est ei Ie,de patre procedere. Nemo autem potest dicere, quod no sit vita Spiritus sanctus: cu vita pater, vita sit filius. Ac per hoc scut pater cum habeat vitam in semetipso dedit Sc filio h bere vitam in semetipso: sie Spiria tui sancto dedit vitam, procedere de illo,scut procedit de de ipso. De dilectione qua diligimus Deum.
Prorsus donum Dei est.diligere Deum. Ipse ut diligeretur dedit,qui non dilectus dilexit: displicetes amati sumus,ut fieret in nobis unde placeremus. Diffudit enim charitatem in cordibus noliris spiritus patris & fiiij, quem cum patre amamus 3e filio. De pace Christi. CCCLXIX. Pax Christi finem temporis non habet.& ipsa est omnis piae intentionis, actionis ii persectio. Propter hanc sacramentis eius imbuimur: propter hanc mirabilibus eius operibus Sc sermonibus erudimur: propter hanc Spiritus saneti pignus accepimus: propter hac in eu credimus. 3c speramus, 3c amore ipsius,quantum donat,accendimur: propter&anc denique omnem tribulationem fortiter toleramus,ut in ea feliciter fine tribulatione regnemus. Vera enim pax unitatem facit: quomi qui adhaeret Deo,unus spiritus est.
Omne tempus ab illo est dispositum,qui tempori subditus non est. Quoniam quae sutura erant per singula tempora.in Dei sapientia habent kem caces causas,in qua nulla sunt tempora. Non ergo credatur hora passionis domini fato urgente venisse.sed Deo potius ordinante. Non enim syderea necesiitas Chriito intulit crucem : nec sydera ce gerunt mori sydem conis ditorem: tui intemporalis cum patre,sic lepus quo carne moreretur, que admodum dc quo de matre nasceretur,elegit.
Trae.tos in eo quod dicitur,Haec est autem vita aeterna, ut eognoscant te solum In loan. verum Deum,& quem misisti Iesum Christum : .ordo verborum est: vite,
de quem misi iti Iesum Christum,cognoscant solum Deum verum. Conse quenter enim intelligitur & Spiritus sanctus: quia spiritus est patris de filii, tanquam charitas substantialis de consubstantialis amborum .Quoniam non duo dij.pater de filius nec tres dij,pater de filius & Spirituς sanctus: sed ipsa trinitas unus solus verus Deus. Nec idem tanas pater,qui filius . nec ide filius, qui pater. nec idem spiritus sanctus aut Pater aut filius: quoniam tres sunt.
pater,de filius, de spiritus san ctus sed ipsa ti initas unus est Deus. uid dedi pater; M.
319쪽
A Quiequid Deus pater Deo filio dedit gignedo dedit. Ita enim dedit filio gὰ iram pater,sne quibus filius esse non postit,sicut ei dedit ut esset. Nam quomodo to 6.in verbo verba daret aliqua, in quo ineffabiliter dixit omni ac Ioanem. De custodia Dei qua suos seruat.
Custodiam circa nos Dei non tam eam aliter debemus accipere, velut vi- Ex tramcissim nos seruent pater Id filius amborum in nobis seruandi alternante cu. ro7 instodia quas alius alio discedente succedat. Simul enim custodiunt paten & i nem filius & spiritus sanetus.qui est unus verus Deus. sed script ura nos no leuat, nisi descedat ad nos. Sicut verbu caro factum descendit, ut releuaret: n5cecidit, ut iaceret. Si descendente cognouimus,cum leuate surgamus: & intelligamus,cum ita loquitur,personas eam distinguere, non separare naturas. De gratia Dei,qua omne bonum meritum praevenitum ,
Si naturam cogitemus,in qua creati sumus,cum omnes veritas creaverit, τ*ς iis quis non est ex veritate Sed non omnes sunt,quibus ut audiant veritatem, 'MQU& credant, ex ipsa veritate praestatur,nullis proculdubio pr cedetibus meritis,nrgratia non sit gratia. Si enim dixisset, Omnis qui audit voce meam : ex Ican. re. veritate est: ideo dictus ex veritate putaretur quia obtemperat veri rati. Noautem hoc ait: sed ,Omnis, inquit,qui est ex veritate,audit vocem meam. Ac . per hoe,non ideo est ex veritate,quia eius audit voce: sed ideo audit,quia exv veritate est: id est,quia hoe illi donum ex veritate collatu est: quod quid est aliud, quam,donante Christo credit in Christum De amore, ita Deum amare debem .
Quisquis seipsum non Deum amat,non se amat. Et quisquis Deum, non Extract. seipsum amat,ipse se amat. Qui enim non potest vivere de se. moritur Vtiqi r I. in amando se. Cum vero illediligitur,de quo vivitur . non se diligendo magis ΙOR nς diligit,qui propterea se non diligit,ut eum diligat,de quo vivit.
De indiuisio patris ct isti opere CCCLXXVI. Quicquid illud est quod oportet patrem agere ad filium , non sit nisi per
eundem filiu: ad ipsit in scilicet.quia filius hominis est. Se factus est inter om-rua: per ipsum autem,quia filius Dei est,&per illum fiunt a patre omnia.
De ubiectione filii. CCCLXXVII.
Non est mirum dicere A postolum. etiam in futuro seculo patri filium subiectum fiaturum ubi ait: Tunc & ipse subiectus erit et,qui it .subiecit om 1 Cor nia. Quandoquidem in filio forma humana mansura est,qua semper malo est pater. Quamuis non defuerint, qui illam tune filii su Liectionem ipsius ihumanae formae in diuinam substantiam commutatione intelligendam putarunt,tanquam hoc cuis rei subqciatur,quod in eam vertitur & mutatur.
320쪽
Sed intelligi potest ideo magis dixisse Apostolum. etiam tue patri filiuiub. Ciectum futurii,ne quis in eo putaret spiritum & corpus humanum conuerasione aliqua consumendum: ut sit Deus omnia, non tantum in illius forma
hominis, sed in omnibus,quando capitis gloria uniuersum corpus implebit. Nihil in quibuscunque creaturis a creatore inor linatum relinqui. CCCLXXVIII. Quantacunque bona,quamuis magna, quamuis minima, nisi ex Deo esse non possunt. Quid enim maius in creaturis,quam vita intelligens : aut quid minus potest et se, quam corpus Quae quantumlibet deficiant. Se in id tendant ut non sint tamen aliquid foring illius remanet ut quoquo modo sint. Quicquid autem forniae cuiuspiam rei deficientis remanet, ex illa forma est . quae nescit deficere. mota': ipsos rerum deficientium vel proficientium exiscedere numerorum suorum leges no sinit. Quicquid igitur laudabile adueran titur in rem natura siue exigua siue ampla, quod laude dignum iudicetur. sd excellentissimam de ineffabilem laudem referendum est conditoris. uod praescientia Dei neminem peccare compellat.
Neminem Deus ad peccandum cogit: praeuidet tamen eos, qui propriai sit voluntate peccabunt. Cur ergo non vindicet iustus,quet fieri non cogit pretia D a pit' enim nemo memoria sua cogit facta esse. quae praeterierunt: sic Deus praescientia sua non cogit facieda, quae sutura sunt. Et sicut homo qu -
dam quae secit meminit, nec tamen omnia quae meminit facit' ita Deus o m. nia quorum ipse autor est, praescit,nec tamen omnium quae praescit, ipse autior est. Quorum autem non est malus autor, iustus est ultorim cognoscendu creaturis, quae non videntur. Ο - . . . CCCLXXX. Teteap. r. Humana anima naturaliter diuinis ex quibus pendet conexa rationibus.
tib i. de eum dicit,melius in fieri hoc quani illud: si verum dicit, Se videt quod dieit tib amitti in illis supernis rationibus videt. Credat ergo Deum fecisse, quod recto in- α βς ςx tellectu ab eo faciendum fuisse coenoscit : etiam si hoc in .rebus factis no videt. Qui etiam si coelum oculis videre non posset,& tamen ratione vera tale aliquid faciendum fuisse colligeret credere debuit factum fujsse quamuis id oculis non viderit. Non enim cogitatione cerneret factum suisse, nisi his ra-xionibus in quibus facta sunt omnia. Quod autem ibi non est,tam nemo p
test vera cogitatione videre,quam non est. κο remedio vulnera humana curentur.
CC CLXXX LAut lib. Quid tan ignum misericordia quam miser Se quid tam indignum mi 1. de lib. sericordia.quam superbus misei Ex quo factum est, ut illud Dei verbum b.c. o. per quod facta sunt omnia, Se quo fruitur omnis angelica beatitudo, usque ad miseriam nostram porrigeret clementiam suam:& verbum caro fieret.&habitaret in nobis. Sic enim post x panem angelorum homo manducare