Cogitationes rationales de Deo, anima, mundo, et entibus in genere spectatis

161쪽

Arte inferiore.

styrnulla neque ad appetitum, neque ad aversationem adest ratio, cumqbjectum nec bonum, nec malum judicatur. . g. 343. Ad appetitum vero pariter ac ad

aversationem non modo concurrunt perceptiones praesenteS, Verum etiam absentes vi imaginatio nis reproductae, g. a I. & vi memoriae agnitae, La 8 I. quamvis saltem confuse. - -

, Atque ea potissimum est ratio ;Cur appetitus vel aversatio ejusdem objecti pro diversitate Subjectorum plurimum differat.

S. 34s. Appetitus & Aversatio sensitiva vehementior Affectus audit, Conjunctus cum extraordinaria commotione sanguinis & fluidi nervet in corpore per variatum arteriarum pulsum colorisque faciei atque vultus & gestuum mutationeri manifesta.

162쪽

as 6 De Reumtis Appetitiva, g. 346. oia Assectus adeo cum insigni gradu voluptatis vel doloris seu taedii con-jnngitur, g. 336. 33 s. ut perperam voluptas atque dolor, voluptatis oppositum, pro affectuum specie-biis habeantur. Species potius affectuum in diversa voluptatis ab que doloris modificatione consi stuBt S. 347 Matria. Voluptatum praedominium inasigne Laetitia est, oritur adeo ex boni praesentis opinione. S. 336.1 . - 329- g. 3 8.i Disti . Tristitia e contrario est praedominium insigne taedii sive doloris 'oritur adeo ex mali praesentis oeb nione. g. 336. 333

--κ. ' Amor est dispositio mentis exati

ferius felicitate voluptatem percipiendi.

163쪽

. Odium x ntra est dispositio animi ex alterius infelicitate volupta' tem percipiendi.

Laetitia ex alterius infelicitate I Uis. orta Bristonis fert nomen, ab imsigni odio ortum trahens. g. 3 7.

E eontrario Misericordia est ta dium sive dolor ob infelicitatem al-

Aeqtilescentia in se ipso est laeti AA-Ure tia ob bonum, quod patravimus.

. Paenitentia e contrario est trist, priώια α' tia ob malum, quod patravimus. S. 3s6.

164쪽

Gloria. Pudor. Gratitudo. Faustri Spes. Fiducia.

xs8 De Famitatis Appetitiva 6. 3s s. Gloria est laetitia orta super bonost nobis patrato quatenus ad aliorum opinionem refertur. Stim lus est ad praeclara facta, spretis dissicultatibus & absque lucri cupidine subeunda.

ve taedium ortum ex malo a nobis patrato Vel patrando, quatenus ad aliorum opinionem refertur.

g. 3 8. Gratiitido est amor in benefactorem ob praestita nobis beneficia.

S. 36o. Spes est voluptas ex bono obtinendo percepta; si praedominetur voluptas seu in laetitiam degeneret, S. 347. Fiduciae nomen nanciscitur.

165쪽

i Parte inferiore. assq. 36I. PMetus est taedium ex malo imminente perceptum. Desperatio au- Desperatis. tem tristit1a intolerabilis super ma- Io imminente.

g. 362. 1Nimia tristitia ex malo impro- Πνω. Viso percepta Terrorem absolvit.

Vacillatio animi est alternatio iniatiso voluptatis atque doloris super boa onrans.

no, quod an obtentu possibile sit reperire non possiimus. Definiri quoque potest per pugnam Spei atque Metus. g. 36O. 36I., g. 364. r Pusillanimitas est: tristitia orta eX NMania difficultate boni obtinendi. g. 36 . Demerium est taedium subortum Dsiarium ex mora boni obtinendi. g. 366. Ira denique est taedium insigne Ira.

Ortum

166쪽

aso De Reultatis Appetitivo, ortum ex iniuria nobis vel aliis illata, conjunctum cum odio ejus, qui eam intulit. Intenditur, si ἡ Cum eadem pudor, g. 3 7. poenitentia, f. terror, g. 362. Metus, ῆ. 36I. desperatio pro natis circumstantiis jungantur.

Ima natio- Ceterum ut in appetitu sensitivom di aversatione sensitiva multum quoque tribuendum est imagin ' tioni, g. 3 3. ita non minus eadem' ad affectus plurimum confert, g. 3 s. ut taplus non appareat, undenam sit affectus vehementia.

g. 368, Gradis, ase Videmus etiam affectum esse ve-μβημ- hementiorem , si animus ob alias rationes praegnantes ad eum jam, jam dii'situs ab alia causa leviori ad eundem concitetur. hais, Aspectus impediunt attentionem,

impedis μν--verum cernere queamus, &eXrantι em, ad actiones seramur,

quarum postea pinnitet. S. 37o.

167쪽

, Homo itaque affectibus indubgens & sensibus adeo ac imaginationi audiens, S. 339. g. s. in statu Servitutis esse dicitur. P. II.

De Facultatis Appetitivae

Parte Superiore. g. 37O.FAcultatis Appetitivae par Φe- ω. mrior est, quae a cognitione distincta ortum trahit. S . 37I,

Hinc Appetitus Rationalis s. V

Iunias est inclinatio animae ad obiectum pro ratione boni, quod in eo distincte cognoscere nobis v,

demur. g. 372.

Aversatio. contra Rationalis sue Noluntas est reclinatio mentis ab objecto pro ratione mali, quod in 'eo distincte cognoscere nobis videmur; ut adeo differat ab omissa L voli-

168쪽

φ ica De Reultatis Appetitiva. Volitione, quae est indifferentia ad volendum & nolendum, nulla ad utrumque ratione praesente. f. 373.

L η antli' Quidquid appetimus, illud appetimus sub ratione boni; quidquid aversamur, illud aversamur sub ratione mali. Maiisa. Repraesentationes istae boni atque mali dicuntur Moti'a, ut jam appareat vi legis appetituS, animam nunquam appetere nec aVe

sari sine motivis. Hinc itidem veteres: incogniti nulla cupido.

cii veritas, g. 37I. 37a. ideo fieri potest, ut homo appetat malum, quia illud pro bono habet, & quod malum esse cognoscit, appetere potest, quatenus est medium ma- ius malum propellendi, tum enim ipsi hoc respectu videtur bonum. S. 376.

169쪽

R 'te Superiore. ig. 376.

Quemadmodum vero intellectus a patima nunquam est prorsus purus, L. 299. a quo distincta cognitio manat,g. 298. ita quoque cum appetiturationali plerumque miscetur sensitivus, cum ille adistincta, g. 37Ι. hic a confusa boni dijudicatione, 9 339. Oriatur. S. 377. Distinguuntur motiva in comis Motiva pleta & mcompleta. Completa sunt motiVa, si omnes rationeS eXpen dimus, ob quas objectum ad appetendum Vel aversandum propOsitum judicatur vel bonum Vel malum; Inoo leta sunt, si aliquas tantum expendimus, ceteris sub- sequentibuS.

Appetitus qui oritur eX motiViS munia incompletis Voluntas Antecedens; G ,

qui Oritur eX completis voluntas

consequens dicitur. L a g. 379-

170쪽

164 . Facultatis spetieisag 379. onsuetudis Ubi saepius appetivimus vel

aversati fuimus aliquod objectum: id denuo oblatum appeterCvel aversari solemus nulla rationei distincte expensa, cur appetamus vel Me semes, in confusa scilicet imo obscura olim distincte perceptorum repraesentatione acquieScentes. Habitus iste agendi ex determinatione praeterita Consuetudo agendi salutatur. S. 38O.: Creost. In consuetudine igitur agendi latent motiva, g. 3 7. unde distincte cognituri, quomodo appetitus vel aversatio enascatur, ad eos ca- . ius attendere tenemur, ubi aliquid, prima vice appetimus vel aversa

S. 38 I. Motiva non ii autem anima nec appetat,

aversetur sine motivis, S. 37 . non tamen ideo necessario agit. f. 382. Tet. Anima itaque

semetipsam dete

minat,