장음표시 사용
181쪽
A M p L I v s utrum unaquaeque unitas ex magno, &paruo aequalis est. v o D dubitat huiuscemodi est, ex uno , interminata dualitate, O alia generant, . unitates: quoniam ergo in interminata dualitate scilicet magni , pa rua, haecIunt, scilicet magnum, O paruum. Si hae quidem ex magno, illae autem ex paruo sunt, non erit unaquaeque ab omnibus eis. mentis , nec aequales unitates, si ta cum hoc quod erunt, di ferentes habebunt contrari tatem inter se. amplius hae quidem magna erunt, illae uero pura, O ternarius unde habilit tertiam unitatem a magno, aut a paruo, iusi forte ob hanc, inquit , dubitationem, unum quod es in ternario, o omni numero impari medium faciant, ut aequales sint , quae ex magno, , quae ex paruo sunt, non solum in pari, sed etiam in impari numero . si autem unaquaeque unitas ex
maino es, paruo manifestum est enim, quod O unita
sunt posterius aequata θ tamen ante unionem erant duae.
deinde quo disseret unitas a binario in s enim in unitate binarius est aequatus, O binarius hoc ipso dicitur binarius esse, quo different interse φ Huiuscemodi cum protendat-ristoteles interminatam quidem dualitatem siue primam, siue intellectualem, siue animalem , siue naturalem ,siue etiam eam quae in materia con deratur, aliquis consideret, nunquam dicemus divisim agere, aut pati per magnum, paruum, sed unicuique eorum quae generantur ab ipsa , . magnum afferre, O paruum, accummodate in singulis omdinibus entium. unitates vero siquIdem eas quae in math matico numero sunt, nunc consideret, quoniam neque alias
uult magnifacere , produci quidem ab omnibus principibo uno, interminata dualitate, non tamen divisim in ipses habere magnum, coe par:ιum, nec habuit se unquam , ut dubitemus, quo differat unaquaeque unitas a per Iedualit te .sed esse ut quidem ad alios numeros O dualitatem ipsam infor
182쪽
infomes , O infinitos . Detineri tamen etiam ipsas simula-ibro unius ;sit aulcm dicit de unitatibus immaterialibus, incet enim non solum numeros, sed unitates etiam formas it care intellectuales, multo magis dicemus quamcunque esse ab omnibus principi', O habere ex uno quidem ipsam pngularem formam , O unicam , ex dualitate uero interm nata , ct impartibile, O in omnia permeans, o fabrica tionibus , prouidenths , O seruatoribus potentus , huiuscemodi nanque magna, o parua apud diuina supponere
AMPLI vs prior est unitas dualitate. V N I r A s prior est per sedualitate: si autem per sed li-
tas idea, O antiquior hac unitas est icta. ex aliquo ergo profecta es. non enim profecto ex interiminata dualitate. illa enim etiam simplicia duplat. In his itaque non distinguit de qua unitate dicat,sed manifeste proponit dubitationem de dualitate nota, quae non est in ictali numero, O in ult mis mathematicorum abiecta est: nec dualitate monadica, hoc est ex dualitatibus consante, antiquior, nisi forte gen ratione, sed non substantia . huiuscemodi enim sunt materiales cause . producitur autem Ohaec,'omnesvbicctum mathematicorum numerorum, ab omnibus quidem princ
piis , sed praecipue E propria sibi dualitate. haec enim cum
dividantur numera in materiam quidem O formam, est magis materiae principium: cum vero in parem, O imp rem , parem magis exponit. haec autem faciens, O ad haec alia multa , O miranda circa numeros, merito duo factiua uocata est. est enim binarius quodammodo omnis materia , ct omnis par, o omnis altera parte longior, o quid
183쪽
A M P L I v s, necesse est aut infinitum numerum esse, aut finitum. IN Evi TABI Lis es diuisio, o causa est ualde gra uius. insensibilibus enim neutrum determinate est dicere,
se quod quae quidem sunt in uno tempore finita sunt. qua uero in infinito infinita , sed in his qua semper eadem, Oeodem modost habent, in quibus nihil agit tempus, necesse es infinitum , aut finitum assumere ; dicendum est igitur
quia potentia quidem infinita sunt diuina, numero autem utuntur quidem sinito ,sed quanto minime dixerit particu laris anima, nisi quod tactus es quantum horum principia
permittunt , O nolunt producere alivd in alio genere cntium ,sed si alicubi quidem ternarium, alicula vcro qua ternarium numerum supposuimus , alicubι uero septenarium, aut denarium, non prosccto quemadmodum alias
nerabilium sic numerantes, quae ibi diuina sunt, tot esse e nunclauimus, sed quia omnia perfecta sunt, O principii si μciem habentia, O ingenerabilia, O uniuersorum appre hensivi. Conueniens enim est alia in aliis proprietas. etsi in omnibus omnia sunt, O in quibus quidem primo perfectum n yectum est. numerum horum ternarium esse dicimus. inqvibus vero in principist ecie omnia mundana comprehensa sumi ; quatenurrium, in quibus vero ingenerabiliter generabilia prouidentia digna fiunt septenarium, in quibus uero de linate magis O iam intellectualiter omnia praeacceptas ιnt, denarium, O haec quidem est ut pauci umis de m ximis fas est dicere 9 uniuersa de ipsisy eculatio, Aristoteles
uero permiscens unitates notas numeris ibi diuinis, latatur omnia mouens , O perturbans.
Qv o D igitur infinitum non continet mani se stum est. Co RA mathematicum potius quis iure haec dubitaue rit
184쪽
rit numerum, non contra diuinum, O idealem. Hi enim aliter par, O impar, non ut nunc hic accipit , sed magis ut consueuerunt poeta deos dicere deasq;. Audite me omnes in deaeq;: ibi nanque opidicia unitas duas coordinationes divinae, O prouisio e complet intellectionis , sed contra mathematicum conuenientiu s erat haec dubitare. Sive enim finitus sit numerus , firmabitur eius processus, cor hoc pacto omnis numerus par, aut impar inlinitus. dicetur autem Oadsic dubitantem de mathematico numero quae uera sunt, quod omnis quisumitur Ofinitus est, O cur par, aut impar ,sed qui nondum sumptus es, O ignotus es, O insommIs , oe inlinitus, potentia quidem huiuscemodi G ,actu uero nec par, nec impar. Haec uero intantum dicta sunt, sed uideamus quo pa to aeristoteles generationem tradit numeri, qua ne spe est omnem parem, aut imparem fieri . SIC QFIDEM uno in parem incidente impar. V N v M incidens in binarium fecundum ipsum ternarium facit , dualitas vero ad unum ueniens facit binarium, in hunc uero ueniens, Osimiliter procedens paritcr parem ternario uero , alrs imparibus superueniens, Impariter imparem. in quem rursus incidens facit impariter parem. Haec quidem antiquioribus placentia dicit, dubitatq3 rente,siquidem non recte narrata sunt, in nullo conueniunt ictali numero. AMPLI vs , omnis idea alicuius numeri uero ideae. HAEC argumentatio es magis rei conueniens, dicunt autem ad hanc praerissentes infinitati exemplarium , non δε mulomnes ideas sensibilem recipere mundum . quidam uero i sorum, neque inlinito tempore , dicunt omnium ideatium causarum imagines recipere mundum. Talia enim qui circa A. melium Platonicum iuueniliter iactant, sed uidetur magis ceristoteles in his antiquorum sententiam restata consi
185쪽
derare. iccirco ct subiunxit, neque secundum positionem ipsorum contingit, illorum opinionem sic vocans, forte ut habentem aliquid inopinabile , O hoc tamen amabile est. in his quae ab aristotele exponuntur, quod ideas non primorum sensibilium dixit ipsos dicere , sed ipsorum quidem esse uero cir exempla animalium formarum, naturalium , O ultimarum sensibilium: quae innuit per illud, alterius cuiusdam . sit igitur ei demonstratum , quod non sunt infiniti intellectuales numeri se prooria natura , etsi apud nos ignoti, O incomprehensibiles sint. nam etiamsi non ob quas dixit causas recusauerit aliquis infinitum in eis, saltem sufficienter Philolaus hoc demonstrat.Principio enim
inquit, nullum eritcognitum omnibus infinitis existentibus. se ergo nouit eum diuinus numerus, omnino quia ei nitus est. etsi tantus es quantum uoluerut principia, omnino quia eius mensura praeaccepta est uoluntate principiorum, non erit i gitur infinitus, nisi ut infinitae potentiae, aut etiam ut ad nos.
sed uideamus si ipse finitus sit quod absurdum sequatur.
Sr AvτEM finitus usque ad quantum.
VT Tu quidem quaeris non est dicere. non enim numerabilia sunt nostrae naturae ipsa diuina . cum uero ternarios faciant, O quaternarios, O septenarios, ct denarios, non indigent rationibus conuenientibus his considerationibus, quemadmodum in paucis ante significauimus. Α τ v s R o si usque ad denarium est numerus, ut quidam aiunt, usque ad id, sed tamen deficiet
NAM animalis ideae excedent diuinorum hominum denarios, idealem numerum dicentium, ut mundanum exemplar, O terminum omnibus impositum , O quod quemadmodum
denarius ιntra se omnem numerum habet, non occulte ut
unitas, nec subsantialiter, ut quaternarius , sed iam cum diui
186쪽
diuisione, O diuersitate pluri , hoc modo etiam intellectuale opificium praeaccepit in se ipso mundi formas. O hanc opi
timem ab Orpheo, O Musaeo, et illinc deductis recipientia Aristoteles ut denario numero ideas ipsorum supponentium sic dirigit opiniones , etsi denario numero supponerent. unaquaeque autem potentias quidem habet terminatas, sed nobis ignotas, neque ut animalis ictis, neque omnino eorum ,
quae his sunt ictis pauciores erunt exemplares cause . si huic quidem potentiae ternar hoc, alteri uero Erui absistere ha-ιere dicamus. Ad haec quidem dimittantur. ostendit autem iterum Aristoteles si eo, qui es ex unitatibus copositus, laudatum ab antiquis denarium aggredi. quemadmota quae sequuntur apud ipsum secundum eandem incedunt musam. SIM ut autem manifestum, quod sic ternarius per se homo. D I C T v M est quod non ideatium tantum quilibet unus est,
sed O mathematicorum, si quidem qui adtu cum sua forma consideratur, sumatur : scd per se ternarius nec hominu , nec alterius cuiusdam exemplar fuerit , sed eorum qui post ipsum sunt omnium ternariorum. Quare una est muntorum causa, horum quidem Ilipropinquiorum, aliorum uero in singulis Iacentium. ET si pars minor maioris. R I D I C v L E etiam haec O importune descriptasunt, OD-lum locum haberent si ex unitatibus facerent idearum n D
merum, O unumque ue eorum qui ex unitatibus consat
quoties dicerent subsistere non in se ipse Dium, sed in omni-ιus seipsio maioribus consideratum. ΑΒ svRDUM quoque & denarii esse ideam. No N absurdum est ,si animaduersum sacris ideas smpi,
187쪽
cium esse hiaturarum, O non ex clementis cognatis compositarum. Viaelo omnem numerum idealem denarium appellarunt ob praedictas causas: nihilominus O cui ive ex unitatibus numerorum, qui sunt usque ad denarium ideam
ponebant. bi enim simplici imi sunt, O specificam inter sed erentiam habentes. Vndenarius uero ὀὶ compositio du rum praeexistentium numerorum.
AMP L I v s, & sunt & fiunt quaedam etiam ,quorum non sunt idear. on O qui fortunae ct casui uniuersum committunt, amgumentari poterant'. quoniam enim quaedam casu fiunt etiam tui sententia, quam tristitiam afert omnia fortuito fieri ;sed, puto, dixeris utique ad eos, quod haec quidem sunt
de contingentιbus in minori. Quae uero ut plurimum, aut
semper sic perficiuntur, haec naturae sunt opera, O intellectus ad aliquem finem respicientium. Talia igitur O audire O ab eis primum opinabatur: sed quaenam dicis absiquetitiis fieri. naturalium enim o primorum ideae sunt in intellectu substantiales. O ultimorum non stubstantialium nulum, eo quod non fecundum rationes perficiantur naturales . Nisicialia porro per idea r in arte existentes etiam ipsie concedis fabricari, ut multis quidem in locis ,sed lucidissime in sexto huius negocij concessum est, nisi forte agibilia
dicas fortuita,'casualia. borum uero quaedam hoc pacto non sunt, ut consueuit a nobis frequentius dici. neque enim absque causa subsistunt. Ambilia uero etsi non semper siecandum eadem p existentes habeant ideas, action bus tamen praeexistentes habent . praeexcitans enim in imaginatione, aut opinione uniuersam di positionem nostrarum actionum uoluntas principium est.
188쪽
AMPLI vs absurdum est, si numerus, qui usque ad
denarium magis est aliquid ens & forma ipso de
Es T defectus in sermone. nam persectio erat, Amplius a surdum est, si numerus non sit usque ad undenarium. Quia O unum nagis est ipso denario ens, O forma eius, coe rei
qua . forma igitur denaras apud eos diritum es ipsum unum non quodcunque: sed unitas quae principj rationem habet,
quam definientes etiam formam formarum esse dicebant. lattamen etsi omnium forma sit materialium formarum, maxime tamen denam dicta fuerit. imitatur enim ipsam denarius. Quod est unitas ad omnes simpliciter numeros , hoc ipse posterioribus denariis, O centenariis , O mi lenarus frita, unde O fecunda tua procedens uvitas nominabatur . ut igitur intellectus forma quidem est omnium
maxime uero animae r eodem modo oe vrutas etsi omnium , maxime tamen denarij. huic i aque unitati, O ingene rabile utique maxime fuerit conueniens , non ei, quae est undenam, sed nomi etiam ipse qua causa usque ad denarium producebant numerum. ultima enim perstatio omnia in se ina continens erat ipse . , acui vero exemplum in numeris exactiores fermonum non derelinquunt, quoniam neque in entibus est vacuum, ut m quinto libro collectionis Pythagoricorum dogmatum ostendit Iamblichus . statiauem numerorum, O maxime meatus, qui ipsi complentur Omnino a numeris, memoriam ricum ferre stat s ,seu regionis uniuersorum ut pote, quae propria ratione esset uacua. completa vero ab intelleIIuati fabricatione, O cim cula ri motu aetheris, qui omnia complectens, O cogens ad ipsas uacuam nullam permittit regionem in uniuersio. com
parientem uero ad se ipsum per totum, est mutuo fusum ipsum mundum ostendit, sicuti nec unitas numeris subsentiam praebens regionem uacuam relinquere non permis a Z 2 es:
189쪽
est, complens succedentibus numeris absque intermissione omnia numeralia receptacula . sed quod omnis proportio
atque collatio intra denarium consideretur, constat. etenim arithmetica in progressu naturali numeri, geometrica in numeris I. a. q. I . s. s. o musica in numeris illis 2. I . 6. 3 . q. s. omnia igitur, inquit, principiis qsignarunt, hoc est unitati O binario, quietem quidem O bonum unitati, motum uero O malum binario. possent quoque principia dicere duas coordinationes in numeris uo ad denarium, θ' rectissime, eo quod etiam in entibus quaedam ex principiis solis pendent, O uno ex duobus, quae sunt post ipsum . quaedam uero etiam formalem causam prae sum erunt. sed quam ob causam amplior fermo est. hic uero opponit eis in sine rationem ualde solubilem. si enim natura per inum utrum ternarius es, cur non per ternarium etiam quinarius, o omnis impar quemadmodum par omnis per binarium ἰ sed dicemus, quod priamus edi incompositus numerus unitate uidetur sola specificari: secundus ct compositus etiam aliam ab unitate mensuram habet. iccirco omnium imparium unitas forma est , ut dualitasparium. omnino enim opus es ternarium binario, non in eo quod est, rationem habere principii , sed potius unitatem. per hoc itaque illius uerba constitit etiam eius sententia , esse qualidam aliam causam, qua usique ad donarium exempla numerorum producunt . di enim causas omnium considerare in ipsis uolunt, omnium uero uidetur causas in his, qui sunt usique ad denarium , siuperfluum fuserit Rccedentium exempla siupponere, O quod undenarius una cum denario unitatem non habere recte dicatur, quae esscausa denarii Ued unum quod est ueluti pars denari, , O binarii, O cuiusque aliorum numerorum.
190쪽
9I AMPLIus magnitudines & quaecunque talia &e. EX MAGNI TvDINI Eus etiam ostendebaut, inquit , quod usique ad denarium opus est producere numerum. Dicebant enim quod unitas facit pune tum, quod hic indiuia duam uocant lineam : lineam binaris: qua ternarius superficiem. O his fusticit sibi denarius. ponatur igitur haec causa. etsi sit leuior o more mathematico solum examinata, etsi minimum habeat ordinem, consueuit tamen a pluribus dici. Quatuor ergoseunt principia uniuersi opificii, ut in altis ostenditur. deducitur autem id quod es dena' ex
Α MPLIus, si est separabilis numerus. Dubitauerit utique quis utrum prius. R ECTE O dubitauit soluit, ex his , quae ab illis dici I sita sunt , num haec quidem unitas est quae principii rati nem habet, O re pondet diuino. quam O omnium formarum omniumq; figurarum cussudem dicebant, qui ex Pythagorae doctrinario, in omnibus priorem numerum. altera uero est, quaesubiectum complet numerorum . quam O definiebant quanti minimum generatione quidem primam, stantia uero minime. Hic uero etsi horum gnarus, O sic ipsa commode utens, non iubet ea transferre etiam ad num , ros: sed aequivocatione dualitatis abutens conatur facere casiderationem, quae optime suis partibus compleatur. Audi enim qualia his adrangit. igitur principium unum λ quia indivisi S a C v T igitur tu Me diuidis, O forma quidem aut uniuers lae , ratione dicis esse indivisibile, elementum vero tempore , quia tempus generationis ab ipso incipit: sic puta etiam illos