Syriani antiquissimi interpretis In 2. 12. et 13. Aristotelis libros Metaphysices commentarius, a Hieronymo Bagolino, ... Latinitate donatus

발행: 1558년

분량: 260페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

vere dubitationes huiuscemodi responsionibus .s enim ρο rat utrum ex multitudine, aut ex uno substitit. dicemus

progressam quidem esse ipsam ex eadem causa duofactiva, O infinitar potentiae . sed recipere ipsam etiam praestantioruprincipse simulachrum, quatenus, O unum quodammodo esse dicitur . alterum quidem habens unum O informe Oinsubstantiale ab his quae sunt in uno principii rationem habente , O potius opposito modo. simulachra igitur illius u lima recipere quatenus diffsimiliter ei simile sit. AMPLI vs ,& quaerendum est a sic dicentibus. NON inquirit nunc de numeris, niti ne siret, an non: Menanque proponebat prius: sed de multitudine quae est in dualitate, cuius etiam partitione generari unitates pupponebat,sed quid sibi uelit factum es ex conclusione manifestum . quae igitur multitudo elementesm est O unum. dicem dum ergo est, quod nullo modo es in dualitate multitudo diascreta, O sic uocetur plerunque multitudo ut causam h bens , O continens in se generaturam multitudinis. SIMILITER autem & de puncto quis quaesierit& elemento.

t A E R E R E quidem unde multa puncta subsistentiam habeant O magnitudines, philosophi. est: sed huiuscemodircponsiones sibi ipsi dare,est in dubitatione ex toto detrudere

pudentissuppositiones virorum. multa igitur puncta uniatatibus materialibus respondent. quare habent quidem camsam materiae factivam , simulachrum uero O haec principii specifici , O formalis suscipiunt. magnitudines vero diuisiones quidem habent ex altero principiorum materia factius , rationes uero ex monadico ineu singulari. neque C tur interuallum oportet uocari interualligeneratiuum principium , nec partem Interualli intelligere , a quibus sunt puncta, non solum quia partes dimensionis non sunt imparetibiles . .

202쪽

tibiles ,sed quia nec distantia es alterum principiorum, nec in duatitate,quae multitudinem submere facit,unitates, quae

sunt liuea, causas dicimus exterius ingredientium unita tum.hac nanque omnia mordaciter ab eo subintellecta sunt, laniarenthagoricorum principia proponente.

O M Ni A itaque haec & alia huiuscemodi manifestum faciunt quod impossibile est.

t o D Fidem nullum horum ad illorum redargutionem fide dignum usumsit, mediocriter puto demonstratum esse. Manifestum quoque es, quod neque huiuscemodi i quis immities infinita accumulet concutere poterit . uerum ipsum ex prudentiorum intellectu. AD A v C autem dissonare modos de numeris. NI po RTE non ipsi dissentiunt,sed posteriores quaedam ignorarunt quo pacto dicta sint, quaedam neglexerunt. a gunt uero aequivocationes ad utraque. Qv IDAM enim mathematici solum facientes. D 1 C T v M es quod etiam laictalem numerum colebant, siquidem omnino conuenire stud bant ipsis Uthagoricis, mathematicis nominibus etiam in ipso utentes occasionem praebebant, volentibus dicere, quod a primo, O me lioresemoti circa secundum, O deteriorem omne sudium opposuerunt. v IDAM autem ideas uolentes simul & numeros

facere

HAEC quidem contra quosdam Platonicorum proiecit . di - tum est in prioribus quod uiri etsi nominibus uterentur esse dem in diuersus dictionibus, uenerabantur tamen ipsarum

203쪽

. SYRI AN VS IN LIB. XII. disinctionem. qui autem primus posuit stecies esse O nu

meros ,species , O mathematica, ut rationesseparauit. Q ΑRΕ omnes accidit in aliquo quidem recte dicere. L A v D A T Platonem disiernentem ab ictis mathemata . omnino autem dicit omnes reste in aliquo dicere, scd secum dum totum errare . nam ct primi non addentes ictalem numerum placent ei, mediiq; qui unumsolum esse dixerunt, eis maxime curent duos dicere, O qui disinxerunt idea Iem 2 mathematico . omnes uero putat . uero aberrare, , quia omnino separabiles numeros supposuerunt. Dicendum ergo est, nec redie narrata essee , quae sunt ex sententia ill rum , nec laudata, nec multo minus labefactata .

C A v s A a autem , quia suppositiones falsae , &principia.

MANIFESTA prius in obiurgationem respicit, quam de Ε - picharmor memoriam faciat.

N v p g R enim dictum est, & confestim uidetur non recte habens. OMNE igitur contrarium profunde , nanque o cum multa

discussione quae illorum siunt tecta sunt O uix in minimis

in multo tempore quod est apud illos uerum emergit. SED Da numeris quidem sufficientia sunt dubitata a VALDE recte coniectauit philosophus noster, quid etsi mi sies componantur tot iocularia, contra eos, qui capti sunt, admiratione antiquae philo Θρbiae nihil perficiunt . omnes nanque argumentationes fecit ut contra Monadicos , hoc es

204쪽

ex unitatibus constitutos numeros . diurnorum autem nullus

est talis, sed solum forte mathematicus: quia quod etiam ipse fateatur nihil dixisse contra illorum suppositiones, nec omnino insequi ideales numeros ,si sint 2 mathematicis diuersi,testatur, quae in secundo de philosiopbia hoc modo se habent . quare δε alius numerus sunt ideae, sed non mathematicus, nullam de ipso compositionem habeamus,si quis ex

plurimis nostrum alium numerum cognoscit . quare O unum contra multos altum numerum non cognoscentcs,quam ex unitatibus constitutum, fecit redargutiones. druinorum autem uirorum sensus nec omnino attigit. Ad haec usque quidam in v producunt. succedentia uero cum tertiam

quaestionem pectent, libro ν distribuunt . quaeret enim d inceps si sunt principia ideae, γ numeri. Multi tamen libri secundum Alexandri diuisionem in siquentibus habent d uisionem locorum ,sed nihil differunt nobis ad propositum siue hoc , siue illorum libri diuidantur, dum nihil eorum,qua

dicuntur, inexaminatum dimittamus. DE PRIMIs autem causis&princ ipiis. NAM DE naturalibus quidem principiis in naturali auditu quae ei uidentur dicit, O degeneratione,/corruptione contra multos antiquorum inuehitur. De moratibus uero

principiis, aut logicis nec praesentis est propositi dicere, sed dixit etiam de bis in moralibus, oe in demonstrativis, crtertio talas negoc s. QUAECUNQua uero dicentes esse praeter sensibiles alias substantias. D I C T v M est saepe quod ubique quidem principia sunt, Gnum, O post ipsum unitas, Cr interminata dualitas, pro prae uero in singulis entium ordinibus m consederantur , sed Bb x aduem

205쪽

sYRIANVS IN LIB. XII. aduertendum est , bis quae dicit O considerandum siquid la

Mim suppostionum euersuum dicitur. in I IGITvR numeros solum faciunt & hos mathematico S. I v R E sic tibi iudentur dicere, quando solas substantias indiuiduas ponis. hi uero potius per excessum uix intelligibilem substantiarum substantias esse ponunt ipsas ideas , magis autem comprehensivas ipsis uniuersalibus, singulariterq; praeaccepisse γ uniuersalium, O indiuiduorum causas, nec uniuersales existentes ut animae rationes, nec indiuiditie ,sed unum numero, ut qi sunt in materia ultimarum imaginum simulachra. CAus ΑΕ uero quod coniungerent haec in idem dicentibus ideas. ET Nos quidem diximus in prioribus, quod neque Heraci

tumstquentes uenerunt ad formas, nec Socrates recte la datur quia non secreuerit uniuersalia a singularibus, nec

inseparabilia sola putabat uniuersalia esse ,sed huiuscemodi quidem qualia sunt O infinita,nihilominus O separabilia, ut declarat fermo de reminiscentia ipsi Socrati promptissimus existens, O, ου φησι consueuisti sequenter dicere , iure maiori laudandus erat ob aspernationem fensibilium , conuersionem formarum intuitiuam diuinorum , sed quia manifese fatetur non esse accidere silentiam absque uniuem salibus, quibus uniuersalibus quaeremus ab ipso discere,numquid inseparabilibus , sed haec quidem sensibilium partes sunt, O ut ad ipsa materiae rationem retinent, O nec pri ra eis sunt, nec posteriora. demonstrationesq; O scientias ex causis prioribus propriis acquiri sepe asi mau mus, O hoc ipsum quoque ab ipso accipientes habemus non

solum in abse negotissis quibus principaliter de his sermones facit s

206쪽

facit ,sed O in paulo ante dictis, quod in pretium uniuersale aliud quid est ab eo quod ut pars iness indiuiduo, O in idem

ipse concurrere nunquam posset.s ergo dcmons rationes omnes sunt ex uniuersalibus praedicatis, minime fuerint ex his quae insunt rebus. praeterea si per uniuersalia inseparabilia sunt demostrationes, primum quidem de omni homine animal non dicetur. quod enim est in homine animal8 non profi cto O rationale, O risbile, aut mortale continet. vniuem

saliter autem Urmatione sublata, scimus quod periculis est filogismos omnes ablatos iri, nedum quod demonstrationes supersint. deinde quae erunt tum demons randi habentia, sper quae sunt demonstrationestaec uniuersalia fiunt, O infe- parabilia ἐ qui enim separabilia faciunt eo per quae sunt demonserationes,simul quidem ex causis causata demonstrant, ymulq; demonstrabilia demonstrare possunt,cum O inseparabilibus causis sunt, in inseparabilibus,sed uniuersaliora, sed separabilia quidem faciemus ea per quae sunt demonfrationes . posteriora uero O substantia ut homo in intellectu, qui res sibilia abstra Itone in imaginatrombus nostris , aut opinionibus sumentiam sumpsit.sed iterum nec ex prioribus neque ex causis demonstrationes erunt ,sita ex posterioribus, O causatis, O adhuc per non entia entia ipsa cognostremus. Quod maxime omnium irrationabile est .s igitur O nobis

ipsis ex rebus concordes erimus ,sensititibus quidem naturales , rationalesq; ponemus. bis uero conceptus nostros considerantes entia per uniuersalium rationum replicationem,ex quibus demo irationes oriuntur , O quodcunque scientia genus Us uero rusus eam,quae in intellectu es, dominantem omnibus idealem substantiam, occurrentes vero ad has diuinas doctrinas linantiae, quaedam quidem caecorum hominum sinit . quaedam uero facile confutantur. HI VERO tanquam necessarium, siqui temerunt

quaedam substantiae.

207쪽

METAPHYS. ARIST. dicuntur, in simplicismis formis non sunt.sed si etiam sien

sibila comprehendant, dandum quidem est in his esse O et menta, et alia principia ,sid tamen non una est ratio de omnibus principiis, sita elementaria quidem inseparabilia sunt, principalia ueros arabilia.sed se opus es cum ad intellectu philosophi nos resticiamus,uerborum ambiguitatem stern re, uidetur mihi destructionemseparabilium substantiarum

recusare , ne cum omnis prorsus euacuaverit ,simul auferat

C sensibit substantiam, O hoc ualdeprudenter, O biconsentanee . nam et alibi ostendit, nisi set aliquid quod infinita uirtutissit, nihil fore quod et finitam uirtutem habeat. Iterum possibile erilseparabilem substantiam ei dubiam uideri,quia principia eius siquis supponat indiuidua,tot putareentia fore quot sunt principia. intuetur enim ipsas ut elementa, rescientiam ipsorum non derelinquet. indiuiduoris enim non es scientia, ut demonstrationes, definitiones decla raut .s autem uniuersalia non esse rationabilesubstantia indiuidua existente principium esse insubstantiale .uidetur enim ei uniuersale insubsantiale esse. dicamus nos interim ad haec quod principia idearum neque indiuidua siunt, neque sic uniuersita ut Ipecies quae sunt in anima, aut quae sunt in natura , aut quae sunt infensibilibus, aut ut posterius genita φmulachra, quae certe sola inter uniuersalia etiam amens quis iure dixerit, sita sunt ante omnia haec, causae existentes um- uersorum, sied nullum horum quom unt quae ex ipsis pr ducuntur : cum neque aliae ideae, quae ab ipsis profectae sunt, indiuiduae sint, aut univcrsa les, sed ab radia ab his forma, O intellectualis . nam quemadmodum individuum quidem materiale est, cram in sola materia diuiduntur O ueluti si cantur rationes.uniuersale autem in anima est sic quod omnino impartibile est intellectuale est. cur autem oe uniuers te omne insubsantiale esse dicimus'dubitatorum igitur quin damprudenter icta sunt, quaedam vero contra ponentes

-- . . nullam

208쪽

s YRI AN VS IN LIB. XII.

n2llam vim, nec veritatem habent. Ceterum restonsist Has. Mide coanta est O uiolenta. putat enim sicut elementa uocis infinitas faciunt uoces cum a uoce in eparabilia sint, sic et principia entium cum sint insiparabilia ab indiuiduisse bilis substantia ,sed primum quidem illi non huiuscemodi

unitatem, O dualitatem ponebant. deinde quemadmodum hic es intellectus, locutoria imaginatio transmutatu es menta , O quavis ira positione di serentes uoces perficiens sc in uniuerso quid est quod transponat elementa, θ' stemnam generationem conseruat ἰ nam si deterius intellectrica . ue ne partes totis praestantiores faciamus, O accidentia su stantus, ct mortalia diuinis, O quae semper eodem modo perantur his quae raro in suis operationibus recta punis quae quidem circa nos sunt intellectu, quae uero tota sunt, non simbernari ratione dicemus. At si intellectus ahquis etiam saectrant onit, est ne intellectus inpotentia aut in actu, aut qui

utrunque est in manifestum est, quod si quidem per suum esse

operetur, causam operatorum habet in seipso , O imagines sui subsistere facit . huiuscemodi nanque sunt omnia qua per suum esse operantur , sed si a proposito, O translaticia nitellectione iterum ad quid eorum quae in ipso sunt ordina ta, O terminata respiciens, haec operabitu non enim tem re profecto, aut inconstanter, ncluti qui apud nos quicquid assecuti fuerint peragunt, sed utroque modo ideas habebit

operatorum in stipso, neque enim nobis ex elementis , O quatuor terminatis daretur infinitas voces producere , nisi etiam cuiusque ipsorum ideam haberemus in nobis ipsis , O compositionis omnium ipsorum rationes. quare nanque irra tionalia quidem breuiores habent propriarum passionum e nunciativas uoceri homo uero millies millibus permutati nibus utens nunquam cessat singulares componens . dicere

uero uniuersaliu quidem potentia esse scientiam ,singularia vero actu, est palam euertentis, quia grata habet contentionem Diuitigoo by

209쪽

METAPHYS. ARIST. Iornem cum ueteribus, O quae in demonstrativis ab ipso dicta sunt, quod singularium non contingit scientias fieri, nedum meliorem ξ perfectiorem scientia uniuersalium. Outu detur primus modus primae figurae, qui ex duobus uninersalibus Urmativis concludit, quem in aliis maximam hab re uim demonstrandi dicit, non facit concluson perfecta, nec scientiam actu parientem: sed erunt qui ex uniuersali,

O particulari, persemores presertim s singularium sit minor . sensum igitur esseprincipaliter quidem indiuidui, per

accidens uero communis quod G in individuo concedatur:

sed ob hoc grammaticas uelle principaliter esse de hoc aper accidens uero de communi a fassium est. Aries quoque sunt magis de uniuersalibus. generant quippe ct indicant etiam sngularia, eo quod habeant ipsius communis causas. 2 mnit enim sanare medicus hominem O non Calliam . Cum uero una cum materia operatur, individuum sanat, quia prae

assumpsit uniuersales de sanitate rationes. O grammat

cus nouit uim ipsius a elementi cum attenuatur et astinatur, 'corripitur, atque producitur, seorsum profertur, o cum a-lqs commmtur ,praepositive quidem in uocalibus , praecedente autem tono O suppositiue in consonantibus. Cum uero proferre uolunt, aut indicare alterius prolationem, tunc

peratur circa indiuiduum, eo quod praeacceperit ipsius uniuersalis rationes. O haec quidem de actibus, quae hoc differre ab experimentis dicta sunt, quod causas norint suae sp rationis , quammaxime consonasunt ipsi Aristoteli, manifeste O in rhetoricis artibus proclamanti nullam artem considerare singulare, ut inquit mericinam. non enim quid Socrate sanum sit aut Calliae, sed quid huic, aut huic, aut lasce . hoc enim est artificiosum . singulare autem, inquit, en infinitum Onon sicibile. Cum uero ad scientias a sentiriamus, qua nullum sensibile attingunt,sed solas imparto les O immateriales formas. quo paIIo es in his intelligere

210쪽

non esse principaliter uniuersalium ipsas ,sed indiuiduorum. Verum nec quod in fine dictum ess sempliciter quis O ab seque additione receperit . si enim, inquat, uniuersalia princia pia sunt, uniuersalia O quae ex ipsis erunt, ut in demonstrationibus: sed in demonstrationibus dixerit quis orincipia materialia erant propositiones , O non manentes in sie ipsis producebant conclusionem: βdsiri as praebentes ad problematis a tractiones. In principiis uero essectivis non necesse est, quae generantur coextendi causis siuis . protinus sol unus existens omnia alia generat, O nihil sui uniuersam paten tiam recipit. ni forte autem oe proximi ex uni:ιersalibus ipsis principiis. dico autem uniuersalia non ea, quae in intellectu. haec enim o ante uniuersalia sunt Oper se principia. sed ea, quae in anima, ni forte igitur haec principaliter quidem sunt rationΗm naturae generat tua .secundario uero per naturae rationes ad materias procedentes , indiuiduorum

sunt produ tiva. quemadmodum uniuersales propositiones principales concludunt, quod omnis uerbi gratia trianguli anguli duobus rectis aequales sunt. Secundario uero etiam ipsusgradaris. Diminute uero oe ultimo etiam lmius grada- rq . ergo de uniuersalibus dicit Architas. Recte autem d

gnosiccntes, Ode partibus quale est unum quid in pecturi sunt. Aduertendum ergo quod etsi esset hominum, quossi mus, olertissimus o foecundissimus admirandus .aristot les non prius potuit uniuersalia delicere, quam coactus ese fiet O tibi O sensui repugnantia dixisse. Haec autem sunt .stientias actu singularium esse O non uniuersalium. O artificesprincipaliter quidem nosce individuum, per accidens uero ipsium commune. Ad haec usque Drori laus librum μ producit. Sequentia vero attribuit libro ν.

SEARCH

MENU NAVIGATION