Syriani antiquissimi interpretis In 2. 12. et 13. Aristotelis libros Metaphysices commentarius, a Hieronymo Bagolino, ... Latinitate donatus

발행: 1558년

분량: 260페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

sYRIANVS IN LIB. XII.

illos proponere.quod unum interrogas principis rationem habens, aut quod est in partibus minimum. Omnino uero cumst esserentia apud eos unius, O unitatis, de qua in antia quiorum Pythagoricorum multi riseruerunt, ut Areb tas , qui dicit, quod unum O unitas cognata existentia di ferunt abinuicem, O iuniorum Oderatus O Nicomachus. Cur transitimus ab unitate ad unum,nis forte non molestus ferat illorum uoluntas. NAM ut dictum est&rectitudo ac. Sic igitur O unitas, quae substantiam complet numer rum , ut similis acuto sumpta, O pinor dicitur, O post rior numerus, substantur quidem posterior , generatione

V T R o Q v E igitur modo faciunt ipsum unum principium. SED NON eodem modo o mirabunde . sed quod quidem principii rationem habet, omnibus modis, ut causam uni uersorum . quod autem es partium minimum , ut acu

S go est impossibile. IDgM ὀ mirabunde . idcirco ct Aequentia admittimus qui dem, sed Hon dicimus contra viros esse.

NAM hoc quidem ut pars ,&substantia. ADDE ut subiecta numeris.

EsT enim quodam modo unum utrunque. ILLUD quidem ,sed alius ex altis, ut de unitatibus dicit binaru . dicit autem quod seorsum auulsa harum utraque potentia est , non anu , oesic dum ueritatem, sicundum D tritio m

192쪽

METAPHYS. ARIST. 92

.dum antiquorum opinionem . si enim non es aceruus unia tum ipse numerus, sed unusiquisque ex subicctis quidem es tot unitatibus . per formam uerosuam consistit, nihil Grit in binario unitas actu, pri quam propria forma allata fuerit. His igitur opus es ammaduertere, quod neque comsistentiam unitatum uult numerum esse, neque omnino es aliquid unitates actu, priusquam a formis exornatae fuerint.

nam etsi alterius gratia ipsa assumpsit, quod id quod es p

tentia non generatione solum, O tempore ipso toto, σθω cificato prius ponunt ,sed O ratione , substantia , O ad

quod etiam dicentes occurrimus, aliam apud eos esse primi- pu rationem habentem unitatem dicentes O aliam mat rialem, susciens tum habet O adueritatem, O ad antiquorum concordiam. CAvs A vero accidentis peccati.

Vo D quidem impossibilesit, eidemsimul haec inesse recte

dicis. ergo neque illi eandem unitatem omnium numerorum

esse principium dicebant, O partem cuiusque minimam. sed dictum est,quod unam quidem principalem, alteram materialem esse putabant. non ergo ex impartibilibus O individuis res componebant, ut Democritici, nec mathematicis uersatι parum de unitate cognoscebant. de dialecticis uero multum ,sed ut dictum est, de altera quidem illa , de ali ra uero haec unitate dicebant. sed cave tu mirabunde ne bis incidas animal, o omnino quodcunque genus,nunc partem

dicens speciei indiuidui, nunc prius natura o contentivumagis . etsi enim diuiditur saepe, coe hoc quidem generale uocatur. Illud ergo genus, quousque non dederitis generisu sistentiam, non possunt non confundi mutuo. si autem uniί ipsum Lolum positione carere. nullo enim differt alio, quam, qu d est principium, O dualitas quidem diuisibilis est, unitas uero non . similis utique magis fuerit unitas ipsi uni. β

193쪽

sYRIANUS IN LIB. XII.

vero unitas illi, O illud unitati quam binario . suare prior utique sit utraque unitas binario. sed non dicunt, generant quippe binarium, quia uni dicunt idem autem est dicere 9 principanti unitati. similis magis est quam in binario unitas quam ipse binarius . nam hic quidem diuisibilis es, illa indiuidua. quod uero es principio similius, prius est . prior ergo es quae es in dualitate, quam ipsa dualitas. sed illi non dicunt, O recte quidem θ mirabunde . nam hoc pacto posset quis etiam uniuerso mundo materiam priorem Ostendere, quia simplex est oe informis , insunt autem haec uni omnium principio: sed puto ultimorum ad principia opposito modo assumptam aequivocationem, Operuulgatam dissimilem similitudinem consideratam, non oportet praeludium facere ad transpositionem ordinis rerum. AMpL1 vs, si est binarius unum aliquid . . e . CONsTAT quod ex duabus ictis. est enim apud nos per nu- merum ex unitatibus constitutum subsistens. si autem quia quaecunque idearum, O singulis aliorum, O omnibus simul coniungitur, in ipsa natura entium uehi quis esse coniunctionem persebinaris, ad ternarium exemplar, O qua-rat quo padio simul utraque duo signaculo dicemus persta

naris occupata. cuilibet nanque uni si comuncto communicat binarius proprietatem suam, quemadmodum iterum o ternarius suam , gulis tribus mutuo coniungi volentibus, no ic tamen participant prima entium, ideati mensura num

rorum ut mundanae res, sed ut dicimus ipsa sibi mutuo uti ri diuina, etiam participant se ipsis mutuo, eo quod omnia in omnibus sint. sic ergo ab antiquioribus putandum est dici , ipse quoque respondens ad semilem interrogationem, si mouens sphaeram inerrantem cum sit separabilis causa una, O mouens Saturniam sphaeram una est, ambae sunt b

narius. Diuitiat

194쪽

narius . ex quo igitur es hic binarius, to diceres ex duobus vitelliatibus . nos enim eos externis numeramus , non ut numeris ,sed ut numeralibus ceteris adeuntes. sic ergo setiam ipse numerus duas . aut tres idearum numerabiles quidem ipsas facis,dictaq; constare ex ictis unaquaeque idearum at unitate utens.

DuBITA v ERIT quoque quis quoniam tactus quidem non est in numeris. Q A E quidem in his dubitat huiuscemodi sunt, utrum ad unum primum prima binari, unitas sit consequenter ordinanda , aut non ,siue enim ordinauerimus, ante binarium binarius erit , e non, quae sit huius causa, ct omnino u num binarium ipsum dicemussuccedere ipsi uni, aut unitatem in binario. ueluti magis similem uni existentem ,sed di cendum quod contra ictalem numerum, nec dubitare opus es , quae sunt de huiusicemodi unitatibus, ut saepe annota uimus. si autem contra mathematicum dicantur, dicemus unitates per sie, quae in singulis numerorum sunt n&lli con venientes esse, cum neque actu per se sint , sed cum forma proprii numeri fuerint occupatae, tunc se ipsas mutuo con sequuntur. quae uero in alio numero sunt eis minime dicantur succedere, sed potius qui per expositionem naturalem exponuntur numerabbi ipsis dicantur succedere. SI MILITER autem & de posterioribus generibus numeri accidunt dissicilia. IN HIs quoque infinita apparent immobiliaq;, DAtia, O contraria, omnibus recte ratione urentibus. uolentes , inquit, magnitudines a duobus p rincipi' deducere, mno scilicet O interminata dualitate , ex dualitate qreidem dicunt lineam ipsam longum , O breue accipere ,superficiem angustum, O latum ,solidumq; , altum, er depres a sum.

195쪽

sYRI AN US IN LIB. XII.

fum . has enim uocabant species magni, O parui, quod est ιn interminata dualitate; principium uero quod est per ipsum unu m, non si liter, inquit, omnes inducebant, sed hi quidem numera i oslyecies dicebat magnitudinibus assurre, ut binarium quidem lineae, ternarium superficiei, qtraternarium autem solido . huiuscemodi enim resert in his quae defit sopbia Platonis. Alj vero participatione u ratus speciem perficiebant, magnitudinum.sed haec nec pro

suffulse de ipsis dicit, neque disinne tradita sunt. Attamen uideamus quae dicit impobdita sequi.

ΑΒ soLvTA enim ab inuicem accidit nisi simul ab soluantur principia. S VE, inquit, non una coexi sistunt principia magnitudinum , absolutae abinrucem dimensiones erunt. Quae enim ex

disserentibus princip)s subsistunt, non coguntur simul esse. quare erit superficies absque linea siue coexiriunt. idem erit tinea cum superficie, O superficies cum solido , scd quod baec scribens ipsie ,seipsum persensicrit, admodum mihi persuadeo. ueruntamen nonsis picetur ab illis dici, non esse necessarium aut haec esse, aut a se mutuoseparata esse . siedes aliquid magnum, una quidem esse per identitatem: per diuersitatem uero a se mutuo dictincta esse. omnino uero principia quidem simul existentia dico diuersitate differre, quemadmodum, O naturae rationes simul extentes , Oomnes in impariliti discrevit direersitas. Quae uero in principiissim ciasunt, etiam ab Ius compositis con hiciuntur. procedentia uero ad interius, ct compositius, indigent omnino simplicioribus. propter hoc linea quidem absque superficie, O haec absque solido consideratur, in persecta uero magnitudine omnia opus es assumi.

196쪽

AM P Li v s anguli, & figurae, & huiuscemodi quo pacto assignabuntur. Quo PACTO amplius haec, inquit, ex uulgatissimis principiis possunt facere . quid enim in his vi, quod exuberat, O quod deficit. quod igitur est de angulis , O promptum est, quod enim rectas secundum unitatem potius , acutus vero, O obtusus secundum interminatam dualitatem, in qua exuberantia , desie Ius manifestissimi sunt. Dura- Πιm quoque quae quidem aequalitate, O idcxtitate detinentur , O similitudine ad unitatem magis relliciunt, quae ue ro inaequalitate, O diuerstate, O di Umilitudine ad dual talem magis ,sed non dico quod etiam quaecunque non Oduobus principjs sit. nam O sphaera , O circulus , O inquilaterum triangulum, O quadrangulum, cla cubi part Acipant dualitate per suam quantitatem, O ueluti dimensum, o rursus trabes, cr areola, O gradaria, O tria gula , O altera parte longiores figurae , unitati conueniunt, formam ex ipsi recipientia ,sita tamen quod in numeris comsueuimus dicere, unusquisque quidem ex duobus cst, nihil

minus impar quod unitatis proprietate potius detinetur rpar uero proprietate dualitatis. eodem quoque modo in angulis figuris dicimus, omncs quitam ex duobusprinci pjs, alias tamen ali s magis huic, aut illi agmilari. IDEM Q v a aliquid accidit his tqui circa nu

merum.

QI O D quidem ut impar, o par numerorum per se mosiones sunt ,sic O longiturinis circulare, O rectum. latit dinis autem angustum, O latum, profundi altum, depressum oportet concedere .sed quia haec non sine causa in ipsis sunt, clarum quod d principio eis accommodato profici scuntur . et si quidem cum restitudine, O statu ipsis comm mcantpotius ab unitate in ipsa procedunt, ut rectus in an

197쪽

. SYRIANVS IN LIB. XIL

Iulis . si uero cum exubernantia, O desectu constitiun - Atur , cum eo qAod o magis, θ' minus cohabitant, O ddualitate ipsa recipiunt . neque igitur illi quae in magnitudinibus junt paIiones magnitudinum principia dicebant, sed illa ex quibus hac magnitudinibus adueniunt . quo rum unum esse fontem, propriam Usorum ιnterminatam dualitatem. OMNI v M uero commune horum quod in speciebus quae ut genus accidit dubitare. v o D quidem si uiuuersalia separabilia sunt, etiam n merum concessit ,sed negat ab his O ab illis siparabile. I possibilia plura dicenssequi si parantibus . t a vero a sensit bilibus . nos uero puramus etiam esse ea quae d sensibilibus inseparabilia sunt. etenim in me coniunctam esse hominum rationem Omse,. in quovis eiusdem speciei. Amplius autem animai in leone o equo, O homine O cane qui nariumq; in quinque digitis , O binarium tu naribus , vembi eratia, O oculis, O manibus, O pedibus; sed quia Menon absque causa sunt ,sed per quasdam determinatas natu ras perficiuntur. siemper enim sic quae orbata non sunt , cesse est omino esse aliquod in tota natura animal separabile 2 sensibilibus, per quod hoc quod sensibile est generatur,

O adhuc in natura quinarium per quem mantas semper tot extremis exornatur, c binarium per quem oculi duo, Onares. si autem neque natura a se habet haec , sed ueniunt in ipsam ex altera cause,ut ab ipsa in materiam. necesse est etiam ante naturam esse uniuersalia , oe numeros, sed non eo modo quo in natura . nam nec natura eo modo habebat quo tradebat materiae, sed indiuiduae O ad Iluae . anima uero simplicius adhuc, O immaterialius, Gr quod est anima fuρerius per excesum substantiae etiam idearum habet con semctionem. illud tamen est obseruandum, ut recte dictuma . apud

198쪽

META PHYS. ARIST. 93 apud inlim. quod simul separabilia sunt uniuersalia, O

numeri, authimul insi arabilia, ex quibus alia etiam multa conclusiris. utrum enim vis, ipsorum probaucris, alterum quoque conclusicris . necnon illud, quod sisunt ideae, numeri sunt ideae. o enim eius ratio , quod si sunt uniuersalia sun: ideae, recipimus connexum. non quia ideae universalia siunt. nam quo pacto ἰ Cum haec quidem in anima ni, illae uero in intellediu; sita quia cum sint formae impurae, sunt O aliae his indiuiduae magis, O principaliores . se igitur numeri sunt separabiles ,sunt uniuersalia. si autem sunt uniuersalia, sunt ictae .si numeri sunt separabiles sunt O ideae. ut igitur qui recipit lyecies esse Ieparabiles, non prius cessat ab ascensu, quam ad simpucissimas uenerit, non amplius ab alijs secundas ,sed a si ipsis primas ,sic quis arabilem supponit numerum non cessat ab ascensu priusquam

ad ideas veniens uadeat unionem ipsarum ad numeros . nam

monadici hoc est ex unitatibus constituti separatam habenti forma quantitatem . diuini uero totam sui formam

habent.

C v M enim intelligat quis in dualitate unum. AB EA quidem unitate quae principii rationem habet, alteram. ab alia uero quae materialis est non alterum . indisserenici enim sunt interse materiales unitates. HIC IGITVR magnitudinem generant ex tali materia. Ex OPTATA , inquit , dualitate ut longi breuis , ataucti lati,quam nos ex dualitateprincipi, rationem habente dux mus ad magnitudines. ALII uero ex puncto, punctum autem eis uidetur esse non unum. ALLI

199쪽

sYRIANVS IN LIB. XII.

ALII vero, inquit, non numeralia principia etiam magnitudinum principia esse dicebant, sed proportionaliter num ratibus geometrica constituerunt , punctum pro uno accipientes . quod quidem non est id q-d unum ,sed uni propor tionale coxstitutum, O aliud quid quod quidem non est dualitas, sed ab ipsis assumitur huic principio respondens.

quod ut multitud nem uocabant. quod igitur, hi eadem prioribus dicebant, etsi non eisdem nominibus uterentur ad declarationem cuilibet constat ,scdulciamus quae etiam hic

dicit sequi absurda .

SI E Ni M una est materia, idem erunt linea superficies&solidum. PRIMvM quidem alterum principiorum non est ut materia magnitudinum, sita ut materiam subsistere faciens. si quod respondet interminata dualitati. postea quid cogit una exi sere materia , eadem manifeste conflari. fiet nanque disserentia ex causa formante , ut in mundanis elemcntis . nam ignis Oaer , aqua O terra eadem quidem utuntur mare

ria. eadem uero aperte sibi mutuo non sunt, sed O sillaba , . ictis , O oratio ersidem subiectis utuntur . elementa enim uocii sunt omnium horum materia . attamen haec quidem ipsorumsimpliciora seunt, illa compositiora ,st compositi rum nullum absquesimplicioribus esse potest . sicut nec compus absque siversicis, O linea Uimpliciora uero etiam per se consederantur. quemadmonum O linea. si autem diuem se quidem sint materiae, siquanturq; ad compositiorum materias ,simpliciorum materiae. quae uero compositiorum seminon surentur simpliciores, non uideo cur aut i dem erunt effectus, aut omnino sitiuncti d seipsis . diuisiones igitur eius accipimus, sed quae sequuntur absurda diuisionibus nullam

200쪽

META PHYS. ARIST. sus

AMPLius quo pacto contigit esse ex uno,& mu titudine numcrum. E T Q v I multιtudinem faciunt principiorum alterum, O qui dualitatem, eadem intelligentes duier' etiam, namι rubus usi sunt. nam nec multitudo huiuscemodi cIt, citiuscemodi est quodgeneratur, nec dualitatem,qua maltitudo quaedam est, uolunt eaniam esse H ed quantitatu gem ratiaram, specificatam ab unitate. hic vero cum de rebus positione tactuq; carentous immateriatibus Iermo st, i terrogat hoc, misione ne, autpositione, aut temperie, aut generatione, continuitatem numerorum reponamus, cum H cssent modi ruditer, oe inartificisse ad corpora respiciem tium hominum, O neque corporum propinquiores ic musesse has quaestiones. Manis flum enim quodsinguli singulis suis formis sunt, O persuas formas asimilantur principio

monadico numerorum .

MAXIME uero quis quaesierit si una est. R E C T E quidem quaerit, unde unaquaeque materiatium unitatum. recte etiam negat materialem idem esse , quod est ea quae principii rationem habet, quam 'pers num uocauit. Hoc enim etiam nos attestati fuImus. minime tamen

necesse est reliqua equi . nam nec ex parte bina' dicimus ipsum subsistere. omne nanque principium est multitudine iniuidua, nec ex dualitate subsisteret , iam esset multit do . nam nec diralitas est multitudo, nec sibi similia generat. dicendum eVo est ad primam interrogationem, quod haec unitas sub sit quidem ex causa numerorum generante J-biectum. habuit quoque aliquid unitatis principi, rationem habentis, ut etiam e nunc concedit, O ex principiis su sit , O non diuiditur dualitas, nec erit numerus in ipsa amre numeros, sita causa materiae numerorum . eadem quoque posset quis de materia dubitaregenemerabilium, O,

Mere

SEARCH

MENU NAVIGATION