Syriani antiquissimi interpretis In 2. 12. et 13. Aristotelis libros Metaphysices commentarius, a Hieronymo Bagolino, ... Latinitate donatus

발행: 1558년

분량: 260페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

nratione quidem O genere faciunt steriem, quae est genus

eorum, quae sub ipsa sunt, ex negatione uero minime. d videntes enim, uerbi gratia, animal per carens petibus, habens pedes, animai quidem habens pedes indubitanters

ciebant :s autem O carens pedibus possct esse specificum,

considerabant. Quo modo igitur non pugnantia sbi ipsis constituunt 'Haec autem in praesenti δ eu serio ,seu logice argumentans Aristoteles dicat, considerare licet communiter. Quod autem et in primo de particulis animalium his eisdem in Platonis rationem diuidendi inuehitur , manifesum es ijs, quos illa non latent. AD HAEC autem adhuc magis differentiae principia, quam genera. SECvNDvM eos, qui dicunt generalissima esse principia. βgenera principia sunt. multo magis disserentiae .si autem et disserentiae principia ,stre infinita principia erunt. si enim

quis intellexerit stetici, quae sunt subsubstatia, O quod sterierum plures sunt disserentiae; sitiet, quod omnino quidem

ignotae nobis sunt ob multitudinem. quis enim herbarum , O lapidum, animalium, O arborum Omnium enα-- rare poterit permutationes in periclitantur autem etiam propria natura proxime ad infinitum accedere. Oporici autem, principia numero quidem minima esse, potentia vero uni-nersorum generatiua , O comprehensiva. Hae quidem sunt

linum nugae. Si autem in generalissmis causis omnes singulares disserentias contineri dicat quis, fugiet O multitud nem principiorum fecundum numerum, O nihil sine causiccet eorum, quae in mundo sunt, feri. AT v ERO etsi magis principii specie unitas habet . . RATIO. speciem indiuiduam, ut indivisibilem existentem , O magis unam, magis, quam genas, significat principium.

62쪽

6 enim, dicit, diuisibile hoc, O non magis unum, 'quam multa. Cum erum diuisio duobus modis fiat, O cum prior

illa sit, quae est Aecundum θecies: etenim haec est subflam

itarum omnino incorporearum, O decem praedicamento

rum : reliqua uero quantorum fiam 9 fecundum utranque quidem, id, quod diuiditur, minus est unum ipso diuisitio, maxime uero illa, quae diuitiuntur secundum jeciem . multa enim tota faciunt. genera igitur instecies diuisa si ecies ipsas in se ipsis continent. Jecialissimum uero non ut de singularibus praeicatur, ideo nec diuiditur in illa, sed ut ste-cies istorum indiuidua componit . sic θecialissimum genere magis unum est quod es magis unum ,principium est. igitur sterialissimum, mos principium est . falsa autem sratiocinatio, quod attinet ad minorem propositionem. non enim potest, quod est proximum infinitis, magis unum esse, eo quod remotius ab ipsis locatum est. omnino autem nec pedividitur genus in Jecies, ut abjμmatur in harum subsistentiam; sed manens uerumgenus ,subsistere facit Jecies .potentia igitur comprehensivum magis ipsis est genus , numero vero non singularius. hoc autem principiis dicimus

conuenire.

AMPLI vs , in quibus prius&posterius est . ARGvMENTATIo haec uidetur destrueresubsistentiam g nerum , ut scilicet fu indiuiduae steries Osint, O adprincipii rationem assumantur . neque enim aliquid agit haec. et si quidem possibile esset ,simul destruerentur illico etiam steries cum generibus. nam haec ad se mutuosmi, O dicuntur. quodam mod9 igitur recte incedit, O quodammodo obratiocinatur. quod quidem in speciebus eiusdem generis, essuidere oe prius , O posterius, O melius, O deterius, sere etiam a nobis concessum fuerit. O ne nunc, caelesia Od nina, immortalia, O intelligibilia animalia terror G x bus

63쪽

sYRIANVS IN LIB. II.

bus, O fragilibus, O corruptibilibus, O maxime irrationalibus comparans, perturbationem inferam considerationi; de omnibus illis uolo rationem considerare se quidem differentiae , secundum quas potentias specierum distinguimus, ad generum subtilentiam neque aeque praestantes junt, O ut plurimum formae G priuationis ordinem habent inter se, necesse omnino est O species a se inuicem differre meli ri , O deteriori, O priori, Oposteriori. praestantior quippe apud Pythagoricos est impar pari, et circulus rectilmos: amplius, O quod circulo fertur corpus eo, quod recte fertur: ct alia omnia fere hoc pacto . non ob hoc tamen hae species non ordinant ursub uno genere. nam etsi non in gcncresunt differentiae, sed ab exemplo speciebus adueniunt , pose sunt etiam species idem quod O simile ex genere habere , prius uero coe' posterius ex disserent s, siue etiam genus differentias omnes specierum inse ipso contineiat, circumducit

quidem multas species, qωsdam quidem sibi propinquiores, quasdam uero medium ordinem habentes, inter ea , quae procedant ab ipso; quasdam uero etiam in sine earum, quae ab ipso generantur distinctionum apparentes: omnibus tamen uesigium sui imponit, ct characterem, O interiorem apparentiam, ob quam ad unum ipsarum O generalispinnuprincipium remitti possunt. secundum uero hanc unam interiorem apparentiam etiam univocae esse inter se non prohibentur: etsi alias ob causas magnam habent ad se ipsas disserentiam dr diuersitatem. fere igitur ad oppositum ratio circumstat, argumentationibus auferre studentibus generum subsistentiam . haec enim ostensa sunt ab excedentem potentiam foecundissimam causam, O primas, O medias, O ultims producentia specierum: quae uero de indiuiduis dicu tur, species fere o ipsas indiuiduas fera, eo quod non procul a materia sitae sint: quae natura est in secunda , mi propinquantia constringit, O ad multitudinem specifc

64쪽

MATA PHYS. ARIST. 27

rum potentiarum non permittit extendi. ideo neque de pri ribus O posterioribus, nec de melioribus O deterioribus in, diuidua species praedicari potuit, ob paruitatem naturae, O circumscriptionem proprietatis. R v R s v s autem, quo pacto oportet haec opinari principia. V v L T quidem rursus opposito opitulari, O ostendere, quod indiuiduae species non sunt principia, sedgenera sma. proebat autem sic. principium entium ut ucra causa separabilis ab elementis esse debet. Vtrum igitur indiuidua species sic parabilis 2 singularibus, aut quod uniuersale quid est, O de omnibus icitur ρ Sed si hoc, genera uniuersaliora sunt, O de omnibus praedicantur: magis separata a sensibilibus sunt: quapropter magis principia funt genera. O est enunciatum hoc omnino uerum, quod si arabiles debent esse cause , totus processus rationissanus: et demonstratum est. etenim indiuiduae species principia fot: magis autem principia sunt genera. omnino enim, quodcunque enunciatum speciebus circumponens quis, malori modo genera uenerari cogetur: quemadmodum qui species essentia carere dicut,

O posteriusgenitas, intensius haec dicent degeneribus. ideo in primis essentia quidem, utraque carent, sed magis specie i um genus. EsT uero sequens ad haec dubitatio. ETIAM hoc ordine considerationis postpositum est: est enim

decimum: in problematibus octauum: in executisnibus rationum assumitur . quaerit autem, an sint praeter siensibilia quae dicuntur uniuersalia, an non . namsi non sint, inquit, abibit ex entibus scientia. nam, quo pacto, quae in infinito tempore infinities fiunt, disiamus, non erit. nunc enim per

uniuersalia comprehendere ipsa putamus. ais bicsubsilen

65쪽

tia careant, O divisiva, O demolnstrativa, O definiti ua omnis philosophia inanis Io uatae vanae fient .s autem inquit ,sint uniuersalia, rursus erunt genera, Olpecies, de quibus assauimus tacentes quod O non uidentur esse, ob quam caujam coniunxit hoc septimo problemati, ut ex uicinitate rememaret nobas ea , quae in eo dicia sunt. Dicamus ergo nas, quod neque in priori cap. confusa sunt non ex stentia ge/kra species. quo modo enim falseum ostensum unquam fuerit c se tamen non sint uniuersalia, abibit ex entibus scientia. etenim hoc recte dicit. adde autem, qMd nesque submere posseunt infinita non exi sente una causa insin tae potentiae, nihl forte ponite .sed quo pacto sponte dite pose sunt, qua natura sunt ζ quapropter si sic se habeat, infiniti autem O homines, O tam, O multa univocorum infinito tempore fiunt, secundum quaecunque horum est unitas infinitae potentiae, secun m quam haec terminate in insin tum fiunt quidem in uniuerso, cognoscuntur uero in se, quae habent causam eorum, qua infinita facit. Amplius, omnia ergo naturabilia animalia ex eo, quod potentia est, in id, quod a tu, transmutantur . si autem hoc, oportet alia quod in uniuerso actu esse animal, quod, quae potentia sunt,

ad actum ducat. en autem hoc nec Sol, nec Luna, nec alia quod aliud determinatorum animalium. conferunt enim Odiuina animalia ad subsistentiam ct operationempcrsectionis ipsorum generabilium . Sed illud, d quo proprie, O ad quod sunt, qua hic, animal erit solum actu, O nihil aliud est causa eorum, qua indiuiduis coluncta sunt animalia. neque torpeas O de homine O de aliorum unoquoque considerans, O respiciens ueragenera generativa, existentia fecundum natura,et ueras lyecies formativas inlinitoria existetes.

ΑΜ PLIus, si quammaxime est aliquid praeter si

66쪽

si M v L totumsingularia dicit , ut speciem quali catam, O habens speciem in siubiecto, quam dixit praedicari de materia . est enim ci mos in subiecto desubiecto uocare, diuidit autem persecte. aut enim praeter omnia siensibilia es timuissale, aut praeter quadam, aut praeter nullum . quoniam aute. exsuppositione producit diuisonem , si enim, inquit, uniuersalia sunt, fit triplex euersuumsuppositioms, quem modum ante nos etiam Alea ander notauit 9 in forte igitur neque oportet audiri suppositionem, si oportet omnino nos considerare, si quidem sunt uniuersalia , aut in omnibus eadem esse dicit quidem , aut in quibusdam, aut in nullis: d inde ostendit, quod, omnino ipsa des ruere , es maxime uniuersorum euersuum.

Stai GI TvR nihil sit praeter singularia. STATI Μ ob hanc suppositionem diuinissima entium care tia subsistentia uni : O nos, ut uidetur; stustra a Deo intellectionem seumpsimus, scientiaq; non est nec apud nos, nec

Gud deos, nis quis secundum Thretetum, aut Protagoram sensium scientiam nominare cupit. hoc autem cauillum alia cubi fuerit, O non res studio digna. AMPLI vs, neque aeternum nihil, neque immobile. A v F E R E N s intelligibilia, O cogitatione considerabilia, notantum intellectum , intelligabile , O scientiam aufert, scd etiam quodcunque aeternum, et non ne Gelam aeternum

es ἰ an aeternum est eo quod sit aliqua intelligibitis immobilis causa ei aeterna mobilitatis ἰ quae se non sit, quid relinquitur aliud, quam est totum caelum, O omnem generationem concidentem stare, O nunquam habere iterationem, unde mota generabuntur ἰ Denique etiam alibi hoc probauit , qu)d omne quidem sorpus terminatum es, est nunc quoque

manifese

67쪽

sYRIANVS IN LIB. II.

manifeste nobis ostendet, ouod, nisi aliquid sit sui natura stemum, nec generatio subsisset. Ar vll Ro si aeternum nihil est, propter quid, & ob quam necessitatem audiemus ipsum generose de monstrantem Z necesse est enim esse aliquid, quod fit, & ex quo fit.

SI' Es T vneratio, erit quidem quandoque quod fit. non γnim caret sine mutatio, quae est secundum generationem. erit etiam materialis causa, quae secundum proximum con siderata, non prohibet esse generabilis. etenim nostri corporis proxima materia generabilis est. resolutam autem in intimum, O in primam materiam redabam , ingenerabilem esse necesse est. Cur ἐ quia neque in infinitum materialis causa nata est resolui, neque ex non entefactum unquam aliquid fuerit . haec per illa uerba significat, siquidem flat, ex non ente factum iri impossibile est. quod igitur stet, Onon in infinitum sit, resolutio demonstrauit in minori a , sumens quod neque utique causa fuerit, nisi prima sit causa.

si autem primum sit , est O in sursum status , O non in infinitum est causarum resolutio. quod autem naturalium nullum ex non ente, communis est dignitas eorum, qui circa naturam uehementes fuerunt.

Α M P L I v s autem, generatione existente, & motu, necesse est & finem esse. ΟΜΝ Is generationis necesse est finem esse . non enim est abseque Intentione naturae motus, nec sine carens , quae ab ipsa perficitur generatio .si autem omnis finem habet: omnis autem ultimus finis habet etiam principium: hoc enim oportet subaudire 9 omnis generationis O motus est principium, finis . nunquid igitur O caelestis ζproculdubio etiam h

68쪽

ME T A PHY S. ARIST. et v

ius. infinities autem facto eodem e seiprincipiam coniun sente , ob potentiam princi j motivi, manet sempcr mobile caelum. Quod autem omne, quod sit, finem habet, cum

principium habeat, manifestum est, C hoc enim est nemhabentium sic probat. quod fieri potest, fit. omnis e

go generatis , O motus principium tabentis est, O vim. aeterni uero finis non est, neque principium . nullus igitur motus, nec generatio aeterni est .si quid igitur est sternum, ingenerabile, per D mobile esse oportet. intelligibile igitur ipsum, aut cogitabile oportet esse. haec enim ingenerabilia sunt, O immobilia. Sunt igitur intelligibilia , O cogitabilia. hoc autem erat a principio ei oppositum. componenda

igitur omnia sunt. si generatio est, s necesse est autem esese 9 es aeternum. si aeternum est, est aliquod ingenerabile, O immobile. si hoe, est intelligibile. si hoc, non sola sensibilia entia sunt.

ADNvC autem si quidem materia est PNo Nubi hoc est in problematibus, quemadmodum hic apparet manifeste causa postpositionis . nam quoniam ostendit in decimo quidem Φι, octauo uero in his, quod est ingenerabilis materia , coniunxit statim sermonem deforma sepa-i rabili. si enim est semper materia, quia alite omnem gen rationem intelligitur; multo rationabilius est formam coimtelligere ingenerabilem, quae O ad materiam potentia, O imperfectam, O cum priuatione omnium habentem esse., , adactum ducet , O ad perfectionem, O ad ornatum , qui

est per formas. Ratio igitur huiuscemodi es. δε est materia ingenerabilis, multo magis est forma separabilis, O atem . non enim profecto se ipsam materia formabit, ut quidam putabant pridem μὰψoptantium . si uero ne cogat tu quis ponere ingenerabilem formam, negabit O materiam esse ingenerabilem pintelliget neutra ex lente ingenerabili H 1 A

69쪽

sYRI AN Vs IN LIB. II. ... uel forma. ostensim est enim, quod oportet esse aliquod aeternum ,si futura sit generatio .si autem impossibile est nihil esse, nam quid hoc impo bilius e 9 opus est aliquod esse aeternum. hoc verosi quidem forma sit; habeo, quod quaeritui'. si uero materia, rursus ricam, quod multo rationabilims est , existente materia ingenerabili, aeternam etiam foramam esse . quapropter, quoniam ambo quidem impossibile es non esse, materia uero existente ingenerabiti necesse est formam esse: ambo necesse est esse. Quod autem de forma

separabili sit forma, manifesesignificauit subiungcns, necesse est aliquam se praeter simul totum formam, O speciem .s vero rursus hanc ponet quis; dubitatio est, O in quibus ponet, ct in quibus non . quod enim in omnibus non si possibile, manifestum est. non erum utique posuerimus esse aliquam domum praeter quasdam domos, quod consueuit Parmenides dubitare. hoc O ipsi quaerit, in quibus est idea,

O quorum non . accurate Citur in commentarijs in Parmenidem a d uo Iamblimo de his dissitum est. positumq: est apud Plotinum in consideratione de intcllectu, O de speci bus, O de ente. Vt autem per minima dicamus , in praest ii neque artificialium ideae Jupponenda sunt, O recte renuit Arsoteles nunc esse quandam domum praeter multas d

mos , neque eorum, quae praeter naturam, neque malorum, neque turpium, neque gularitergenerabilium. uniuersorum uera generationis , θ' eorum , quae in mundo sunt, O immaterialium animae rationum p existere, dicimus aeterna exemplaria, intellectualia, generatoria, Oprouisoria A D haec autem, utrum substantia una omnium erit. ET HOC quoque dubitauerit quis aduersus eos, qui ideas inducunt ; utrum una 'ecies sit omnium hominum, quam in ducunt per se hominem .sed absurdum est, inquit. oporteret enim o omnes homines hic unum esse, tanquam ad unum

70쪽

snt. unum enim omnia funi, quorum substantia una. sed interrogabimus, quae substantia ρ quae secundum inseparabilem formam , an qua secundum separabilem ἐβsecundum inseparabilem , veram quidem increpationem csse dicimus. Hi ergo ratio, quae nunc de forma inseparabili. si uero quae secundum separabilem, nihil absurdum esse dicimus, ex una causa multa o infinita generari, eiusdem tamen inter feste ciet , si secundum illam fiant. quapropter , escriptura habeat, nihil absurdum sequitur ;sue scribere eligat quis, sed absurdum; non enim est una omnium substantia eadem rursus dicemus, quod separabilis quidem substantia i ota, O causa , non prohibetur una esse: inseparabilis uero stecie

quidem una, multa uero O ins nita numero: multas uero

eiu1dem separabiles O diuersas suppositioni, partim quidem

irrationabile est, partim vero necessarium . nam in intelle

ctu quidem opificis unum suscitellie hominum Gemplar, O absurdum est plura supponi, ci susciat unum ad generandos omnes homines. quoniam in quo nunc dicerent ab inuicem in eodem existentia ρ opus es etiam, O iu anima . uniuersi esse hominum, qui hissunt, causam, O in natura uiuueriorum, O omnino secundum quemcunque ordinem evitum Jecies, ut in alijs ostensium est. Tota uero haec inquistis penes illud problema facta es, an sint O singulariumstecies aut nullius generabilium. AMPLI vs autem, et quo modo fit materia. . VER a dubius en modus mixtionis ipsarumstecierum. et hoc etiam diuinus Plato O dicit in Timaeo, et in Parmenide d monstrat. nunquid enim parte quodcunque eorum, quae hic

sunt , participat , O quo modo aut illa diuiditur, aut haec inter se sunt eiusdem steriti fecundum alias ct alias parto subsistentiam habentiat sed tota cuicunque aderi. O quomodo multa quidem unum sunt ipsum autem a seipsῖ si II 1 parandum

SEARCH

MENU NAVIGATION