Syriani antiquissimi interpretis In 2. 12. et 13. Aristotelis libros Metaphysices commentarius, a Hieronymo Bagolino, ... Latinitate donatus

발행: 1558년

분량: 260페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

bium esse ipsium ens supponentibus sermonem de substantia entium. quod quidem profunda consideratiosi,quo DLIo ex

uno nullam duplicitatem nec multitudinis apparentium habente inse ipso, neque diuersitatem omniasubnunt, declarant Plotinus , Pqγ ritu , Iamblichus ct omnes qui consideratius circa hoc problema versari sunt. nihilominus causam assignantes insemplicitaresecuissimam causam unius 'quae ab ipso proponuntur soluere conabimur. Quo D enim ea alterum ab ente non est. SAEPE diximus auo pacto Parmenides unum esse res escebat quia omne intelligibile unitum esse per excessum putans, unum em dicebat esse. O quod est praetere non res quod erat lensibile o quod non ens nilal .quia non indignitate par illi. neque est aliquid, ut ad iliud, neque plus illud fit hoc subuente . nam quemadmodum Socrates unus manetes multas habeat imagines,sic ipsum intelligibile unum manet etiam hoc mundo subsistente. qui nihil est, ut ad illud m-

se quod ab illo dependet O illinc habet, O quὸd sit , O pe

festus sit . ipse uero nunc dicenti alterum ab ente non esse, nullus rationabiliter fermone concesserit. primum erum non secundum totum intelligibile accipit entia , quae ab ipso nunc

supposito dirigitur: sed quod es ipso supremum, quod nec

intellestus est, nec uita quodam modo , sed ipsum ens cui haerentia O proxima germina liuersa ab ipso exissentia: nihilominus entia sunt. deinde, δε quitam comessisset O ipse non esse entia ipsa siensibilia, oportuisset concederepropositionem

Acentem, alterum ab eme non esse .sed quia maxime omnium ut entibus credit, quo modo opportune hunc consensum receperit φ neque igitur ipsum ens Parmem a sumimus neque non em . quapropter illud concedentes his, qua nunc argumentantur instamus.

82쪽

VTROBIQFE uero difficite: siue enim non sit unum substantia. QE o D quidem uno no existente non erit numerus dictum est, O recte diItu est. principio enim abolito neque ipsum unqua ex alio, neque aliud ex ipso unquam generabitur. Sed cur etiam existente non erit ψ nunquidper inuasionem primae suppositionis in Parmenide si unum est, multa non sunt: sed ibi multa non quae ab uno procedunt destruit: sed quae in ipso

uno sunt. Vere enim si unum mere es, non utique hoc , sum etiam multa sit. multorum tamen causa numerorummtelligibilium O intellestualium . O mundanorum non prohibetur esse. hic ueroucc It quod id quod est praeter unisi nihil est. Omnia enim entia aut unum, aut ex unitatibus coctant. quapropter se quid est unum ab uno, alterum quidem erit ab uno. cum uero sit alterum ab uno, nihil est . quod autem nihil est, est non ens quoniam omne res aut unum aut multa. quorum unumquodque unum .sed dicimus quod non es ab uno iam nihil. non enim si non est illud unum tam non unum aut nihil .sed secundo unum et rursus tertio. ubi enimo ultima ultimorum stagilia,O materialia sensibilium participant uno: aut ubi nam intelligibilium aliquod O diuranum priuatum est eo quod est unum esse ψ suscit igitur faecis

da unius causa, O non oportet quaerere ex quo entia subsi- sunt. huius uero natura prima ψcnsa est. ΑMptius si indivisibiIeipsum unum. IMPORTvNAM quidem ipse dicit esse rationem Zenonis δε- struentis naturam unius'pun Iι O cuiuslibet indiuisib iis quia nec apposita , nec ablata quantitatem subiectorum mutant. Me enim dicens inquit, primum quidem omne cns magnitudinem esse putat , O hanc solidam.superficies namque lineae non omnino appositae, aut ablatae minuunt, autent subiectum .stasi quidem secundum ipsarum extrem

83쪽

ma compositaefuerint, augent aliter uero non . Deinde quia etsi non maius unitas facit quantum, plus tamen facit. Nos

uero,cum aduersus Zenon multas faciat exercitatorias rationes, mn studiosi has aggredi putamus: nisi forte tantum innuat, quod indivisibilia naturae nonsum diuisibilium .sed haec excedenda aliter ipsa finiunt o terminant. Sao quo pacto oportet ex hoc uno P RiDEM quidem mirabile ipsum esse enunciauit, si O numerus ex huiusiemodi uno Abnere potest. nunc vero adhuc inopinabilius dicit magnitudinem ex ipso producere: ideo subiunxit. Si MILE enim est & lineam ex punctis esse dicere. Nos uero ipsam persee magnitudinem impartibilem esse, O

diuinam, intelligibilem, in inprimis unitis entium illinc eum omnibus uere entibus ducere dicimus. Fensebilem vero magnitudinem natura infert materiae potentiam accipiens ducta ab opificibus ditis, quorum pater unus omnino opifex ,genitor existens bonorum . idem autem es dictu i nius, cuius imitatione omnia unionem inferunt 1is quae post

ipsa sunt. quapropter si quia unita est O ipsa sensibilis magnitudo ex uno producitur. Quomodo primo simile est expunctis lineam dicere constare ρ quod ostensium est maxime impossibile o ipsum unum uarias producere magnitudines. nihil ergo commune est, nisi quod quemadmodum alia omnia uestium quoddam O ultimum simulachrum attra xerunt unius . sic punctum inter indivisibilia imitari uia

sum fuerit ipsum unum: sed quod imper siectum est, non est per se ipsum subsistens. O quod est, alterius est. est quoque

insecundum intelligibile. Illud uero 'cuiuslibet causa per fecti, OV uere entis O in se pso manens maxime gencratiamm, O existens omnium uitae, Et intellectionis princi-

84쪽

pium. est autem ipsum melius his omnibus . quorum

Ar v gno & si quis sic putat ut fiat. quemadmodum dicunt quidam.

D v B 1 T A r aduersus Platomem quo modo ex uno intermimia dualitate, quam non unum O imequalitatem uocat, nunc quidem numerum facit, nunc uero magnitudincm. --d enim si loco unius numerum interminatae dualitati coniunget manifestum erit quom Io ex ipsa musitudo sub

sit. d quae dicimus, uia intelligibilis uidem unitas et titas ea inqui ibi se numeri generunt. luc uero restondenterissi sensibilem apud i- magniturinem. es uero forma quat nos ueluti unumstuustas materia uero est ultima minatae dualitatis imitatio. ex quibus magnitudo quae .s uero naruram uult per uim nerativum si dum unum ord nare o unitatem formam Usamsecundum munerum considerabis. quapropter magnitudo aliter quidem ex unitate, O interminata dualitate subsistere dieantur, non praebente se ipsam unitateconsitutioni maguitudinis.

Hii uero haerens dubitatio utrum numeri. Is expositione quidem problematum hoc est decimum se n m. nunc uero est tertium supra decem ob erination puto ad id quod iam exercuit. Cum enim quaesisset in illa si unum O ens substantia quae quidem incipia esle intelligiabilium sub lantiarum videbantur . nunc si mathematicae speculationes circa substantiam uersantur uolet sim derare. dictu auto est in primis quae quidemserum substantias. qua. uero oportet putare esse accidentia. ideo nunc argument tinnibus est aduertendum.

85쪽

sYRIANVS IN LIB. II.

Si Q v i s inquit non dicat has ubstantias nondum scimus , quae sit substantia. certe enim non albedo aut albatio substantia est. sed haec quidem passiosubstantiae altera uero motus.. sed nec dextrum aut aliquid eorum quae ad aliquid dicuntur , substantia est , nec sanitas, nec rationes quae sunt de lus. sedimc quidem substantiae assectus, alterum uero uoces significa tiuae. Ideo subiecto omnia haec sunt O nullum per β Uiens. ignis uero, O aqua , O aer, O terra secundum qualitates quidem non sunt substantiae , sed secundum cora. pus nonas tum qualitate: quod o permanere dicimus sub uariis mutationibus, fonte seubstantiale aliquid habeat. V rum etiam hoc uidetur magis esse superficies cohaes lilia , O linea pundium, O hoc unitas. ubique enim finiens O ter. minans Huto est magis substantia, O quod simul aufert quidem . non autem simul aufertur cum substantia prius

utique sit. Unitas stur omnia ι minata punctum uero

quae diuersa sunt . linea uero plana O solida, supersicies uero corpora cum non sit unitas, nullum erit consequentium. cum uero non sit pa Ium, nullum erit dimensorum. cum uero non sit corpus, nihil prohibet esse ea quae ante ipsum sunt. ideo De corpora sintentia ipsa secundum natu rates, principia corporum substantis sunt fue numeri sta a cundum Pythagoricos O principium numerorum substantia fuerit, oe quae unitati proxima sunt. His uerosic acti uectis, neutram rationum dicimus tum ueram habere, nequ-

enim finiens semper finito est magis em . sed cum abstractum ab ipsa natura β usum instri , ut ars o natura arti si cibus O naturalibus corporibus . non tamen cum β ipsum aliquid tradit ad terminatorum absolutionem, nec semper quod simul aufert O musmul aupertur, magis substantia est eo, quod oppositum habet, quando hoc pacto lapides quomque magis essent quam domus o ligna quam nauis et omni no materia quam formata .sed cum non 'aliqua para, mi γ

86쪽

quod simul aufertur id quod aufertur, nec elementum, nee extremum, aut omnino eorum quae seipsa tradunt ad illa iconstitutionem. uera igitur genera priora sunt speciebus substantia accidentibussuperficies uero ut debilior quidem. sed ut magis substantia non prior . est autem manifestis quod desuperficie inextilente substantiae sunt rationes. Ar v x Ro si hoc quidem conceditur . . S liri AE C quidem substantiae corporum sunt, non autem haec sunt. non enim in sensibilibus sunt corporibus, neque in altis. oportet autem haec esse in corporibus, ut aliqua quidem

fu stantia sinu Dicen inest autem quod insensibilibus

sunt corporibus naturaliter O materialiter: ideo . non seruant naturam quam prae se fierunt. quemamodum nec alia qua alia materialium formarum: nihilo minμs sunt in ma-

. thcmatico corpore. Quod etsi non sit sensibile, saltem imi Amabile est, c adhuc in rationibus opinabilibus O intelligibilibus speciebus: et tamen cum ipsa tot modis snt, non prohibentur O aliae esse substantiae secun om quemcunque o

dinem entium.

A M p L T v s autem uidentur haec omnia diuisiones existentia corporis. DI visa o Nas non sunt substantiae: diuisiones autem magnitudinis sunt. siversicis quidem in profundum, lynca uero in latitudinem, punctum uero in longitudinem . non igitur haec sinit substantiae. Dicendum est autem ad maiorem pro positionem quod diuisiones quidem corporibus inexistentes singularium uerbi gratia numerorum minime substantiae fuerint. sed prima diuersitas omnia distinguens O omnino diuina genera diui ruris sunt, quo pacto quidem non secundumspecies, O secundum substanti stantem diuisionem. uniuersi inferunt. K v

87쪽

AD DA ac autem similiter inest solido quaecunque figura, aut nulla. RA T i o est, neque gurae quae lapidi aduenire possunt, sunt in ipso, neque diuisiones quae nondum a tu sunt. si hoc, si

perficies nulla fuerit. ad quod dixerit utique quis, quod non necesse est, adiu existente potentiam etiam esse , aut hac nodum existente neque actum esse, ese autem unam a Iu, ut quae bifariam diuidit cubum, nihil prohibet. infinite nanque diuisiones , possunt. finitorum uero actu nihil prohibet etiaactu conside rari. sAD DICTA enim etiam quae circa generationem. ARCvMENTATIO huiuscemodi est. Omnis μbstantia quae quandoque quidem est , quandoque uero non est, pergenerationem quid m ad ese, per corruptionem uero ad non esse

circumducitur. haec uero cxtrema magni dinum aut sunt,

aut non sunt absque tempore. non igitur sunt substantiae . et uidetur argumentatio ueritate habere, quoniam O omnis nurde substantia quae sit O corrumpitur, indiget materi, si causa. haec uero non sunt materialia. conieἱi . coniecturam uero huius , quod non prius exole impunctum, O ueluti latens posterius emergat Jacit illud. Luis linea duo puncta fieri. cem te enim non unum existens in duo diuisum est, cum indivisibile sit. Se cilicet cum non esset prius absque tempore et absquegeneratione ex diuisione substiterunt. φ RSIMILrrast autem se habet & circa ipsum nune quod est in tempore. Μ vo D sunt quaedam quae cum non sint prius ex generatione emergant O absque corruptione eua sunt, O nni um b rum substantia es . testatur inquit siccundum temporalem riuisionem r sum nunc, cui Opun Ium asi latur . nullam

igitur sub lautia es horum. ora quod diaeris utique l

88쪽

etsi non ira haec ita antia, esse tamen entia non prohibe

tur . dicitur enim ens multis modis.

OMNI No autem dubitauerit utique quis. HAEC seorsum quidem in primis non proponebat. uidetur autem esse pars quinti. dubitat autem in hoc aduersu ideas aut noni, etenim in illo aduersus illas dubitauit. cor lio . vero totius rationis huiuscemodi est ,si ob hoc praetersensibialia o mathematica ponimus esse ideas, quando sensibilia qui dem singula multa sunt. multa enim triangula sunt, O cis culi O sphaerae Onramides. opus est autem nos non stare

in multitudine ,sed ad quo acunque deuenire unitates , t num hominem , unum triangulum, unum circulum, neces

se s unamquanque specierum unam esse numero, sed non possunt principia unum esse numero ut ostensum.es in dec mo problemate. non igitur possunt esse species ad quod dis ris utique quod forte quidem neque materiales causae ostense

sunt omnes, non potentes numero ter nari, ut inquit Em

pedocles ,sed forte in hisprincipra quae in ipsis operatis exi sunt impossibile uisum est principia terminum habere numeralem , non utique etiam in generatiuis O supremis causis argumentationes illae locum habent. nam etiam hoc paho

neque qui fecundum ipsum separabiles numeri Itifuerint .s sint terminati. hoc quoque falso sumptum est, quΘd ob

hancsolam causamad species recurrerint, ueritatisgnatig eculatores, quod tamen omne quod habet species subsantiamo nihil secundum accidens etiam nos recipimus. P R o P I N Q v v M autem his est dubitare. Hoc etiam in expositione problematum quantum decimum est . quaerit autem in ipso, utrum potentia sint, aut actu . , Illud enim aut quodam altero modo, actusignificatur , o curtans Iudiose, ut puto, hoc nomE ne auferat dubium problematis

89쪽

: sYRIANVS IN LIB. II.

Urinatis. quis enim perseectum imperfecis non dixerit 67ὸ principalius Z ob eandem quoque causam etiam non dixit causas aut principia, sed elementa, in quibus uere multa es imperse Iib. sta quo modo res se habeat diximus in

Si ENIM aliter quodam modo , erit aliquid aliud principiis prius. et C si diceret. siquis enim ponet seprincipia , quoniam omne id quod actu est,potentia praecedis, erit aliquia ante

principia. occultauit eodem modo etiam nunc nomen actus cum hoc, quod a umentum etiam est logicum. nam in qu

cunque generabilium ante id quod adlu est, est id quod ρο- tentia, non in uniuersis, neque in diuinis, uti e nos in a bis docuit. Possi Et in autem non est necessarium illo modo omne se habere. NAM omne, inquit, quod potentia est, necesse s actu factsi iri: quod autem est actu nunc prius erat potentia. Si Aurari elementa sunt potentia contingit nubium esse entium. AD OPPOs I Turi argumentatur, quod non oportet potentia elementa supponi. probatio uero huiuscemodi est.

quod pos bile est,solum'. non enim imposibila,neque quia iam s. quod fit nondum est. quod nondum est contingit non factum iri. quapropter se principia potentia sunt, contingit nullum esse entium ex ipsis. exponit autem minorem probationem hoc pacto . nullam impossibilium fit, cui aequalet i lud, solum fieri quod pQ ile est. Mediam uero sic. quod enim fit, est non ens. nam quod fit, non em est. ideo nec quod iam actu est, esse quod fit, diceret quis. uod autem com

90쪽

tingat quia nondum est, nec actum iri , ut manifestum composivit his propositionibus. Quoniam O hoc est ei pol Deesse, natum esse ad actum procedere, non omnino tamen euenire. haec uero omnia magnam habent uim ,s quis omni

principia potentia dicat esse, O nullum adis. ET vERvM uniuersalia snt , aut ut dicimus si gularia. E s T quidem hoc quartum cinis in primis sermonibus, est

autem fere idem decimo. quaerit enim etiam hic, uniuersa lia nec sint principia, aut indiuidua. quod iam est scire

cum illo, pecie ne sint rerminata ,aut numero . dicit autem quod se uniuersalia ipsa supponamus, substantiale i

forum auferimus. uniuersalia enim non sunt substantiae. Tres ad minus substantis es ipse Socrates, indiuidua , si rima generica . si autem non uniuersalia sint principia , aut ignota sunt, aut habent aliquid ante ipsae quorum trunque absque ratione est .s enim non cognoscuntur principia , per umuersalia cog sicuntur. uam hocpadis tantum indiuidua sunt scibilia. erit ergo aliquid ante ipsa surum comprehensuum magis. dictum est autem μ' piod Osu per indiuidua O super uniuersiiles rationes O est liuas Onosistorias sunt propria principia oed quae dicuntur nullam habent necessitate . neque enim omne uniuersale a quesu stantia est. non enim esset aliquod uniuersilium aeternum.' O fabricatiuum ipsius fingularis . nec singularia per uni uersalia coinosiimus , ad nullum ponerius lenitum unia uersale effugientes: O immobilibus generibus ipse non utique rixerit uniuersalia aliqua superuenire. Sed haec fere dialecticis argumentationibus utens, ut O Alexandri commcntarium annotauit, pri tran uit philosophus sed demcimam sex tam in expositis; problematum consideratione. Vtrum

SEARCH

MENU NAVIGATION