장음표시 사용
201쪽
stant, e quos In nostrae dilectionis sagenam concludamus Eorum enim qui solis sunt, Gentilium videlicet i Judatoriam achismaticorum maereticorum, necesse est ut ignorantiam doleamus compatiamur, infirmitati duritiam defleamus pio
Con Pasionis assectu, succurrentes eis orationum sustragio, ut desipsi in odore ungia entorum nostrorum currant in Christo Iesu Domino nostro . Adhuc dilatat tentorium suum charitas, s 'pallium, quod veteris legis tempore erat breves, sic ampliat, sic extendit, ut duos operire sussiciat, dum inimicum suum an inis sua nova Spiritus Sancti unione congliatinat. Hac dilectione filius Dei essicitur homo. Hac divinae honitatis imago plenissime reparatur. Diligit inquit Dominus vivimicos vestros. Minacite hirribus S eali inviantibus os, ut sitis Illi Patris v fri cyaei in caelis est. Haec dilectio, dum inimicum simplici oculo intuetur securissime dicere potest: Dimitte vilis sicut O nos dimit imur. Ita dimittitur . qui dimittit se filius Dei, sic haeres Dei, Christi cohaeres efficitur Charitas via est is vita virtutum cie ipsa est via eminentior de illiciter quo ostenditur salutare Dei. Unde Paulus Ap solus in prima Epistola ad Corinthios: Adbuc viam,
inquit, eminentiorem vobis Amnoro. Et item τScire etiam supernniventem scienIiae claritatem Dei.
Praeterea idem Apostolus, ch enumeratis gradibus quibusdam virtutum, de charitate protinus addidit
dicens: Charitarena vitem non habeam , nihil mihi
proderi. Haec est illa preciosa margarita, quam dum invenit sponsi dilecti, diale, muta sua Θ comparavi eam. Haec est illa stala quae in somnis Jacob apparuit, quam usque ad caelum tendi videbat, per quam quidam descendebant. Per hanc enim inn- geli descendebant. Id nos ascendimus ad Angelos: quia sine hac scala nullux scandere potest ad caelestia regna . Et in ipso nixu scalae ipse Dominus Angel
rum inventus est qui dicit Mi1.Iatum nouum. eυο-bis , ut dictgatis inoicem, seu dilexi vos. Si inter Iam dominabitur haec regina virtutum, d prose itim noscent omnes pusilli iv magni, quod vere erimus discipuli Domini. si non habet charitatem, jam iron est iii qui dedit mandatum charitatis. Charitas est dilectio Dei de proximi. Et qui non diligit proximum , superest ut non diligat Deum . Et qui non diligit, odit. in autem odit fratrem suum,
odit charitatis Auctorem. Nos ergo, Fratres, quo amor Christi congrepavit in unum , ex toto corde se ex tota paenu diligamus Dominum Christum, O pro
Zimum frum tamquam nosipsos pro illius amore non solium amicos , sed etiam inimicos dili-
Lamus, non tantum diligentes, sed etiam odientes.
Haec est schola Christi male est doctrina Spiritus Sancti. Si quis de hac schola exierit, ct in hac d
ctrina non perseveraverit, mihi credite, sta tres, in aeternum peribit. Proximos nostros tunc diligimus sicut res, hysii non propter aliquas utilitates nostras, Vel speranda beneficia vel accepta, vel propter assinitates vel consanguinitates, sed propter hoc tantumqubd sint nostrat naturae participes,diligamus. Pr
inde secundum hoc nos omnes proximos diligamus, quantum ad mores bonos, ct ad vitam aeternam consequendam eorum saluti sicut ει nostra pro posse consulendo, Heprum necessitatibus prout facultas stip-
petit,subveniendo Deum ex toto cordo diligimus. si
illi soli secundum nostru posse placere contendimus et siquide ipse Alus est desiderium nostrum,spes nostri,
intentio nostra, totus amor noster,tota charitas nostra.
Alioquin Deum non perfecte diligimus, nec charitatem tenemus. Et qui charitatem non habet iam non est ejus nec illum habebit in praemium sui lab ris, qui in hac aerumnosa solitudine rectam semitam
Charitas est oleum quod omni lictu ori supernatata liquod sanat e illuminat, 1 quod omnem asperiis talem propria suavitate laetificat. Hoc oleo uncti Apostoli de Martyres suavissimam reputabant mor tis amaritudinem v immensam sevitiam tormentorum Christus enim unctus a Deo prae participibus suis hoc oleo unxit suos, de exactoris jugum a facie olei computrescere fecit Spiritus , inquit, Domia nisuper me, eo quod unxerit me Charitas non solum mortis v suppliciorum amaritudinem suavificat, sed di ipsam mortem potentissimam morte mortificat . Nonne Christi charitas peremptoria erat mortis . cum ipse dux vitae mortisqu destructor
comminaretur Se diceret:Ero mors tua. mori ambsertior Cum enim mors vitam eripiat temporalem, nos ad vitam charitas introducit aeternam. Illa nosa vita transitoria deiicit haec ad vitam i& gloriam sine fine mansuram restituit Charitas est porta sp eios, quae in eversione Jerusalem, portis aliis omninb destructis, integra x intacta permansit chariatas enim nunquam excidis. Haec est nubecula,quae ad preces Eliae magnam excrevit in pluviam Ciam enim aliquis Deum diligere ex toto corde incipit, statim non soli im ad proximos, sed etiam ad inia, α cos benevolentiae stillicidia i h gratiae fluenta distundit . Nec mirum Charitas enim est oleum viduae, quod continuum ex distributione suscepit increme tum Charitas smyest radix omnium inurum. Sine charitate enim quodcunque Mimus , nihil nobis prodest. Nostrum studium est vacuum , si non habemus charitatem quia Deus charitas es. Ibi regnatcupiditas,carnalis,ubing est Dei charitas.Tunc homo est perfectus, quando est charitate plenus. Sine amore charitatis quamvis quisque recte credat. ad beatitudinem pervenire non potest. Tanta est etiam virtus charitatis, tuae si desit, frustra habentur caetera virtutes si adiit, recte habentur omnia .
Sola quidem est castitas,in quae in hoc mortalitatis
loco e tempore statum quendam immortalitatis gloria repraesentat. Sola inter nuptiarum solemnia, morem beata illius vendicat regionis, in qua neque nubunt neque nubuntur e praeDens quodammodbterris caelestis iam illius conversationis expcrientiam Uerum o quantalibet venustate sui castitas eminere appareat, sine charitate tamen nec pretium
202쪽
tium habet nec meritum. Nec mirum. Quod enImabin ue illa bonum suscipitura fide. Sed nec si montes transferat. Sesenti, sed ne illa quidet quae lingua loquitur Λngelorum. Mariminis Nersi re Aiderm inquit Apostoluso eo tu meum it, ut arderiam. Nec absque illa quodlibet honum suscipitur, ne cum illa quamlibet Eomum respuitur Castita, sine charitate lampas est sine oleo. Suhit alae obeunt, bimpas non lucet Tolle charitatem, castio non placet Linguae Alimorum Huniinim, spJ sustentatio pauperum, atque martyrium, sine charitate nihil sunt. Prmetia praedicit, entia comprehendit , fides credit et sed nec prophetia, nee
scientia, nec fides etiamsi montes transierat, quidquam sine charitate Valebunt. Sine charitate nihil
prodesse potest, cum charitate ver nihil obesse. Charitatis beneficia impendenti peccata non obsones quia charitas operit multitudinem peccatorum . Charitas est lex vitae, disciplina morum , pax conviventium, gloria concordium, taminum ab stio, eris plenitudo , Sacra Scripturae compenindium, praeceptorum Dei consummatio, virtutum
Virius, d. bonoriun impletio metitorum . omnia
mandata vitae, omnia Iustitiae opera reseruntur ad charitatem. Ex haec suum sortiuntur essectum,ope rum commendatio, devota oratione, ira ab ipsa tanquam fructus ab arbore tanquam ramus . vite pendet tota α, o Prophetae . Sicut enim ructus suum a palmite recipit alimentum donec ad maturitatem perveniat: sic boni operis fructus, sic sancta devotio, sic omne quod pie an itur a charitate suum recipit initi uir de progressum Uenique illud admiratione dignum est, qJ quia sine charitate nihil est
virtus, ct ipsa unicuiqua virtutum exhibet ut sit vi tus Fides autem, quae haec operatur ad vitam, tu
Dei visio e iam non erit Mes,sed verita, abreni naabsorbebitur fides, cum id videbitur quod super omnia diligetur. Non opus erit credere, quod nobis licebit plena cognitione percipere. Non erit etiam
de ter spei locus nam Deo seuentes, non habebumus quod speremus. Hic temperantia pugnat comita libidines , prudentia contra errores , sortitudo contra adversitates,justitia contra iniquitates Porrbin charitate persecta est castitas ideo non est ibi libido , cui temperantia repugnet. In charitate persecta est scientia ideoque in nullus est error, quem prudentia eliminet. In charitate vera beatitudo eun ideoque ibi nulla est adversitas, quam so titudo expugnet. In charitate omnia sint tranquil-I S aenuata ideoque nulla est hi in aequalitas,
Mam justificari oporteat. Denique nec fides virtus est sine dilectione nec spes virtus est, nisi quod sp
ratur, ametur. Qia id est temperantia, nisi amor,
quem nulla voluptas illicles Quid caeterae virtutes, nisi amor, qui quod suum est, unicuique distribuit' sicut charitas est vere mentis humanae, iam sqpersectumque sabbatum sic sex virtutes praedictae, ides,spes , temperantia pruderitia fortitudo, ii θει i, sunt quasi quidam dies operationis; Liritissver quaedam luminosa de lumbinos 1Iima dies est quietis, tranouillitatis iacis . Quamobrem a m
laminicharismata melior sq ut bonos vos,obetis
aemulatores Charisma peroptImum Hirrita est. Plane incomparabile, quod novat sponsis caelestis Sponsus toties inculcare curabat , nunc quidem dicens: In hoc e noscent omin quia mei estis ἀμ-puli, Uthctionem habueritis adinvicem. Nunc verbe MandiiIuna nouum do vobis, ut diluasi im, irem Et Hoe espraecepinum memnis diligatisimsierin Itemque orans unum eos fore, sicut ipse Pater unum sunt. Et vide si non ipse Paulus, qui te ad 4 inhiata meliora invitat intercietera charitatem In summo ponit sive cum fide stipe dicit eam esse majorem supereminentem scientiae sive cum enumeriis pluridus aut miratrilibus si me gratiardon Is, tandem ad super excellentiorem iam nos mittit haud aliam profeci illam quam charitatem dissiniens. Denique quidnam huic comparendum putemus, quae ipsi praesertur martyrio ct fidei trans-krenti montes Non ero lucem ardens stynisi toto corde, tota mente, di ex omnibus vitibus meis diligam Dominum Deum meum . Sola enim est charitas quae accendit ad salute sola est quam infunditin inflammat Spiritus, quem extinguere prohibemur ni in s in mors su non patientia aut spes sed diis9ιο non timor aut ratio, sed Spiritus sortitudinis est. Dicit patientia, Sic oportet fieri: quia timore iugetur. Dicit ves tas bona, sic expedit, ct sic agendum est quia spei attrahitur
ratione Charitas verbquae inflammatur Spiritu, dicit, Neque sic oportet, neque sic expedit sed sic volo inquit, sic cupio licia esideto vehementer. Videtis quanta sit sublimitas charitatis , videtis
quanta securitas , quantaque suavitas charitatis
Felix aniavi, quae ad hunc onustatis pervenerit sutum. LIII.
ordinantas in me charisarem, aut spoliua Cantia.
Est charitas in actias ri est in assem. Et de illa
quidem quae operis est,puto datam esse legem hominibus, mandatumque sermatum. Nam in assem quis ita liabeat ut mandatura Ergo illa mandatur ad meritum isa in praemium datur. Cuius initium quidem prosectumque vitam quoque praesentem experiti divina posse gratia non negamus: sed planὴ consummationem defendimus sutura isticitati. Ego enim puto,i non ante sane persecte impletum iri, Diliges minuum Deumn merare ordo io, o
ex tota anima tutet, se ex tota virtute tua quo usque
ipsum cor cogitare jam non oriatur de tempore,
milia eidem in hoe statu vivifida odisvivificando
intendere desinat, d. virtus eiusdem relevata molestiis, in Dei potentia roboretur. Impossibile namque est tota haec ex toto ad Deum colligere, ct divuno hisgere vultui, quamdiu ea huic it agili aem-mno corpori intenta se distent:i necesse est subservire. Quomod ergo illa lex iubenda suit,fέ quae implenda nullo modo erat Aut si placet tibi magis de sectuali charitate datum fuisse m .indatum . non inde contendo, dummod acquiescas in tu mihi,
quod minimὴ invita illa ab aliquo hominum possit
203쪽
vel poterit adi inpleri. Quis enim sibi arrogare id
audeat,quod se Paulus ipse satetur non comprehen diiIe Nec latuit Praeceptorem, praecepti pondus hominum excedere vires sed judicavit utile ex hoci pis suae illos in sussi eientia admolieri. ut scirent sine ad quem justitia finem niti pro viri bns oporteret. Ergo mandando impo: sibilia, non praevaricatores homines secit sed humiles, ut omne os obstru tur, E subditus fiat omnis mundus Deo : quia ex operibus legis non justificabitur omnis caro coram illo. Accipientes quippe mandatum,ct sentientes desectum,clamabimus in caelum,d miserebitur nostri Jeus d. sciemus in illa die, uia non ex operibus iustitia quae fecimus nos sed secundit suam smisericordiam saluos nos fecit. Atque hoc dixerim,
saJi quidem consenserimus alem esem suisse
inandatam Sed actuali id potitis conveniri inde vel anaxime apparere videtur,quia cum dixisset Dominus, Diligite inimicos vesros , mox de operibus inserit Bengacite bis qui oderunt vos. Item Scriptura dicit: Si esurierit inimicus tuus, esia illam sistit, rium da iEP de hic de actu habes , non deafiecto. Sed audi item Dominum etiam de sui dilectione mandantem: Si Zligitis me,inquit sermones meos servate. tque hac quoque ad opera mittimur
perinjunctam observantiam mandatorum. Supervacue autem de opere monuisset, si in affectione jam
suisset dilectio. Sic te ergo necesse est de illud accipere, quod uberis diligere proximum tuum sicut teipsum, etsi non ita aperte expressum sit . Λ non denique satis tibi esse judices adimplendum istud de proximi dilectione mandatum si id persone observos.in quo omni homini recte de lege natura praescriabituriDuod tibi non is,aturi, eceri;ὶ Et item illud: Quae vque vultis ut faciant,obis homives, O Orfacite illis. Neque hoc dico, b ut sine affectione
simus,& corde arido solas moveamus manus ad opera Lei inter alia quae scribit Apostolus magna degravia hominum mala, hoc quoque adnumeratum,
scilicet sine assectione. Sed est assectio quam caro gignit, de est quam rata regit, deest quam condit sapientia. Prima est illa,quam Apostolus legi Dei dicit non esse subie iam, nec esse posse. Secunda est,quam perhibet e regione consentientem legi Dei quoniam bona est: nec dubium distare inter se contentiosam consentaneam . Longe et tertia affectio ab utraque distat, qua de gustatis sapit quoniam suavis est Dominus: primam eliminans, secundam remunerans. Nam prima quidem dulcis, sed turpis: secunda sicca, sed sortis tertia pingui suavis est. Igitur per secundam affectionem opera fiunt, ct in ipsa charitas sedet, non illa assectualis quae sale sapientiae condita pinguescens, magnam menti importat multitudinem dulcedinis Domini sed quarudam potitis actualis, qua et linondum dulci illo am
re suaviter reficit mentem, amore tamen amoris
ipsius vehementer accendit. Non diligamus Oait Joannes Apostoluso verbo neque lingua I ed opere di
veritare uides quomodb caute medius incedit inter vitiosum atque assectuosum amorem, ab utroque pariter hanc distinguens actualem de salutiseram charitatem Nec linguae mentientis in hac dilectione
recipit fictum, nec rursum assicientis exigit sapienti.egustum. Opere,inquit,. illamus se veritatae 'ubdvidelicet movea inur ab bene operandum magis quodam vivida veritatis impulsu quam sapidae illius charitatis allectu . Ordinavit in me cybaritatem. Q iam putas harum' utramque, sed ordine opposito. Nam adtaulis inferiora praesert σι alis luperiora. Etenim in bene affecta mente non dubi uiris verbi causa quin dileictioni hominis dilectio Dei
praeponatur, , in hominibus ipsis perfrictiores infirmioribus , caelum terrae, aeternitas tempori anima
carni. Attamen in bene ordinata actione saepe aut etiam semper ordo oppositus invenitur. Nam hcirca proximi curam ct plus urgemur, pluries occupamur infirmioribus fratribus diligentiori sedulitate alii stimus: hiaci terra magis quam caeli gloriae jure humanitatis d ipsa necessitate intendimus de temporalium inquietudine curarum vix aliquid sentire de aeternis permittimur de languoribus nostri corporis, postposita anima cura penu continu inservimus: de ipsis denique infirmioribus membris nostris abundantiorem honorem juxta sententiam Apostoli circumdamus.Per hoc quodaminod facientes verbum Domini, de quo habes: Erunt,mi niprimi, primi novissmi orantem denique hominem cum Deo loqui quis dubitet Quoties tamen inde charitate jubente abducimurct avellimur propter eos, qui nostra indigent opera vel loquela Miloties pie cedit negotiorum tumultibus pia quies 'Quoties bona conscientia ponitur codex ut operi manuum insudetur ordo praeposterus , sed necessitas non habet legem agit ergo suum actualis charitas ordinem juxta patrissa milia jussionem, incipiens novissimis. Pia certe de justa quae non
sit acceptrix personarum, nec precia consideret rerum, sed hominum necessitates. At non ita assectua-
sis nam a primis ipsa ducit originem . Est enim sapientia a perquam utique quaeque res sapiunt prout sunt: ut verbi gratia quae pluris natura habet, pluris quoque ipsa a flectio sentiat, minora minus, minima minimἡ. Et illum qiudem ordinem charitatis veritas iacit, hunc autem veritatis ordinem charitas vendicat sibi. Nam de vera in hoc est
charitas , ut qui indigent amplius, accipiant prius:
de rursus in eo chara apparet veritas,si ordinem ten
mus assectu,quem illa tenet ratione. Tu ergo si diligas
Dominum Deum tuum toto corde tora anima , tota virtute tua, d. amorem amoris illum quo contenta
est charitas actualis assectu serventiori transiliens ipso cominus divino amore ad quem is est gradus accepto. plenitudine spiritus totus ignescas sapit tibi prosint, Deus, etsi non digne omnin prout est, quod utique impossibile est omni creaturae certe prout tuum sepere est. Deinde sapies etiam ipse tu
tibi prout es, cum te senseris nil habere prorsiis unde te amas, nisi inquantum Dei es quippe qui totum unde amas in illum effuderis Sapies inquam, tibi prout es, ii in ipso experimento amoris tui ct
assectionis quam ad teipsum habebis , nihil di numte esse invenies, quod vel a teipso ametur , nisi propter ipsum, sine quo ipse es nihil.
204쪽
hin verbpraximus, e quem veth te oporteta; vetere tanquam teipsum , ut tibiis ipse sapiat prout est haud aliud profect sapiet tibi, quam tu tibi, qui hoc est quod tu. Est enim homo mi ita ire
te non diligis nisi quia ditio is Deum, cinsequenter
omnes qui similiter diligunt eum, diligis tanquain teipsum . ore Inimicum hominem , quoniam nihil est pro eo quia non diligit Deum, non potes quidem diligere tanquam teipsum, qui Deum diludis es tamen ut diligat. Non est autem huipsum , diligere ut diligat, di diligere quia diligit. Proinde iit tibi , ipse sapiat prout est, sapiet tibi non quidem quod ell, qui uti lite nihil est: editu siturus,rsitan est , ouod est prope nihili quipse
quod ad hiiciendet se dubio. Etenim de quo conuat quia ad amorem Dei non sat deinceps rediturus Lipiat tibi necesse est non prose anti nihil, sed nihil ex toto, utpote quo Lin aternum nihili est. Illo
igitur excepto qui nonmod jam non diligendus , inseper odio habendus est, secundum illud Nomne qui oderunt te Domine oderam is super inimicos tuos tab cibamZDe eter,nulli vel inimicissimo homini negari quatulamcunque affectum charitasAnhin hacparte ambitiosi permittit. Qitis Sapiens hintelliget haec ma mihi tominem H qui ante omnia quide in ex toto se diligat Mumme verbin misenti no inquantam diliginu ipsum, inimicum autem tanquam aliquando torsitan dilecturum e porri, rentes carnis suae germanius propter naturam spirituales ver re litores suos profusids propter gratiam, atque in hunc modum ad catera quaeque Dei ordinato intendat amore, delpIciens terram, suseipiens caelum , tens hoc mundo tanquam non tet et de inter utenda hJruenda intimo quodam mentis sapore discernens , ut transitoria
transitorie, ct ad id untaxat quod opus d. prout
opus est curet, aeterna desiderio amplectatur arteriano Talem , inquam, da mihi hominem , ct ego audacter illum Sapientem pronuncio, cui nimirum quaeque res revera sapiunt prout sunt, ct cui in veritate atque securitate competit gloriari de diceret Ord ui in me charitatem. Sed sertasse g dieit aliquis: De hac dilectione vacillo quomodὶ, diligendus sit proximus, minus persecte intelligo Mori quidem non possum pro fratres, sicut Christus Dominus volat mori pro nostra salutes Ad quem ego dices: Si non potes aeque ambulare cum Christo, saltem a lono imitare vestigia eius. Si non vales disi oere proximum tuum plusquam teipsum quod Christus secit moti ndo pro salute generis humani: saltem dilipe eum tanquam teipsum, hoc faciendo
illi quod ab eo tibi vis seri. Sed dices ραὶ Nee
hoc possum , cum id non imperandi, sed consulendi modo dictum sit Mandatum ποπι- ο vobis, ut di figatis inoicem scat Aum mi si h obses vare non potes vide ne facias alteri, quod tibi non vis fieri , sic enim diligendus est proximus, ut in illo semper litigatu Deus . Si sic diligis proximum,
complissimandatum sic enim dinis dis, Mise
mus, ut amoris causa sit semper Deus. non alitem
proximus. Porrb hysicut ejusdem charitatis dii os int praecepta , ta lint re desideria gemina, quibus impleantur ipsa praecepta. Alii id enim est desiderium quo Deus propter seipsum , aliud quo proxi-inus diligitur in Deo, vel propter Deum in illo
ni illus, dias praest ril itti . sed ex toto eorde tota
anima, rata vir te diligitur Deus in hoc autem praescribitur tibi quidam modus com dicitur: Dil ges proximum tuum sicut eipsum. Et notiindum est olubd ad illud excitatur mens humana speciali: ter tribus flectionibus ac provehitur unde GDeum diligere toto eo; se, tota amma, tota virtute jubetiir. I rima quidem a flectio est dulcis secianda priaderas,terιia fortis. Erga charitatem quo' e proximi exercemur tripliciter, velut Mificetur ipse charitas ubi non est, vel certe ne pereat, vel minuatur ubi est. Quisquis autem hanc puro aflectu erga proximum operatur, illam proculdubio charitatem l us est, ulterius promeretur . Denique lacu munditiam intra nos erga eroximum innocem tiam convenit observa i sicae in nobis operavi tutis, ct erga proximum exercenda sunt opera pietatis. Non ergo simus nobis inutiles, ne in vano receperimus animas nostras non simus inutiles pro ximo nostro, ne in vano et jurasse probemir. N uit omentii nostrum Spiritus qui loquobatur per Prophetam, nec de utilitate proximi simpliciter voluit commonere dicens uuis ascendet in minima Domini, aut quis sLibi in loco sanct eius' morens manibus O mundo corde, qui non acepit in vino an
juramento nos convenit, ut agnoscamus debitum, ut promissam fidem irritam iacere vereamur. Omnes
enim proximis iuratissimus, cum quibus utique in Ecclesia veni nius unitatem. Et haec est professio Fude iri hristianae, siqui qui vivit, jam non sibi vivat, seclei qui pro omnibus mortuus est. Nec mihi diacat quis Ei uiuam, sed tibi non quandoquidem ille non solum pro omnibus vixit, sedis pro omnibus mortuus est . Quomodb enim ei vivit qui negligit
sic ab eo dilectos Milomodb ei vivit qui legem ejus
non implet, qui mandatum ejus non servat Qua iis legem' quaeris mandatum t me spinquit D minus x strumlatum meum , ut diligatis invicem, seu dilexi vos. Et Apostolus ait Alter sterius oneratoriare,ct 'adimplebiti legem Chri . Noli ergo putare gratuitum munim quod exhibes proximo , ut liceat etiam dissimulare si velis. Debitores sacramenti cautione, de propria prosessionei ne eis. Dilige etiam inimicos tuos propter Deum, i sicut scriptum est Diligit immicos vesros. beneficit bis qui oderunt vos. Dilige autem eos, myliue propter Sacramenta Mesesar, qua indille renter quidem cum bonis suscipiunt, siue propter fidei atque communem consessionem sue obfid lium corporalem latitem societatem , seu etiam propter spem suturae salutis , a qua omnin non fiant quamdiu hic vivunt vel tales desperandi,
quantumlibet vivunt desperati Dictum est DJ
205쪽
tiubd ex consideratione sullinus cuique veniat mansietum esse ad omnes, dum homo consillio Sapientiisi ini Pauli, ut pie condescendere sciat praeoccupatis in peccato, considerat seipsum nes ipse tentetur. Λn non hinc denique amor proximi radicem trahit, de quo in lege mandatur: Diligesproximum tuum sicut D'sum Ex intimis sane iumanis assi ctibus primordia ducit sui ortus fraterna dilectio. de insita homini ad seipsum naturali quadam dulcedine tanquam de humore terreno sumit proculdubio vegetationem ct vim , perquam spirante quidem gratia desuper fructus parturit pietatis ut quod sibi anima naturalite appetit naturae consorti, id est alteri homini jure quodam humanitatis, ubi Poterici oportuerit non existimet denegandum,sed sponte ac livens impertiatur Inest utique naturi humanae si peccato no obsolescat, ilius modi grata Mea regis quas suavitatis liquor,ut molliorem magis ad compatiendum peccantinus, tuam ad indignandum asperiorem sese lentiatin exhilaeat o Sapientia .foJqua attingis a fine usque adfinem fortiter in instituendi sis condendis rebus. Udisponis omnia suaviter in beandis de ordinandis affectibus i dirige actus nostros prout nostra temporalis nece isitast scit, ae dispone affectus nostros prout tua veritasu: terna requirit, ut possit unusquisque nostrum secu-xe in te gloriariis diceret quia ordinavi in me baritatem. Tu es enim Dei Virtus' Dei Sapientia Christus sponsus Ecclesiae Dominus noster super omnia Deus benedictus in saecula. Amen.
Diliges DomInum Deum tuum ex toto corde tuo.
T. Osenditur , benescium errasionis binnanaeadea magnum se donum , ut magna res fit homo. Dignitas hominis reari ad imaginem e simili- rudinem Dei inutilis in fine seientia: scientiaver sine virtute es noxia. Lege natura tenetur quisque Mmo diligere Deumsuper omnia. Infidelismn diligens Deum inexcugabilis es. Praeceptum allectionis fortitis inua Ad se nouae legis , quam antiqua. a. Ostenditur beneficium conse ari ni generis humavi conmere is su creaturarum . Docrinur, diligendum es Deum ob innumeras nescia nobis collata, inter quae sunt tria πMipua: Panis, Sol. pr. Tria in opere mundιμπι
eon tutus. Ex creaturis eliciendus es amor Dei. 3. Excitamur ad diligendum Deum, per quem sumus vivimus, insipimus iocemur quomodo Deussit Hligendus reuudiam tres animae ires, Atellectum , volvvlarem , O memoriam . Ex quibus auima tribus jubemur Deum diligere, ut uiligamus eum ιοt eorde , tota anima, tota men-re. Dona ct beneficia Dei nobis collata, reserit. exia Ount a vobis amorem Dei.
s, I. creaui Deus hominem ad imaginem se simili ad
V Ide ὁ homo a quid tibi Deus erogavIt imb
quod praerogavito supererogavit Creavit te ad imaginem is similitudinem suam. Ad imaginem, conserens tibi dona naturalia 3 ad similitisinem, largiens gratuita dona:ut mente excelleres, desomnia irrationalia ratione vinceres. Fecit te ut dictnm est . ad imaginem suam di similitudinem Deus. Ad imaginem, ut haberes memoriam . intellectum , discretionem , caetera naturalia donaci ad fimilitudianem, ut haheres innocentiam , justitiam, i alia gratuita dona. Fecit te Deus ad imaginem di cognitionem veritatis ad similitudinem in amore virilitis.
Vel certe iactus es ad imaginem Dei, collatis tibi omnibus ictis 2d similituditiem secundii essentiam Deitatis factus es immortalis de indivisibilis. Deniaque agnosces homo dignitatem tuam tbJ agnosce gloriam conditionis humanae . Est enim , tibi cum
mundo corpus sic enim decet eum qui constitutus est super universam hujus creaturae corporeaem lem, aliqua ei similari ex parte. Sed est tibi etiam sublimius aliquid, nec omninb comparandus es caeteris creaturis. Compacta tonsa derata sunt in te caro 1 anima illa pIasinata, haec inspirata . Charitatem tibi coniunctio ista commendat charit
te in hac ipsa conditionis propriae pagina lege Charitatem in ipso statim principio non solum praedicat, sed ingerit tibi manus benignissima Creatoris. Parumne tibi videtur istud ic quia eicit Cogita qualem te secit. Nemphetiam secundum
corpus egregiam creaturam, sed secundum anima, magis, utpote imagine Creatoris in nem, rationis participem,capacem beatitudinis sempiternae. Porrbsecundum ambo simul prae caeteris creaturis maxime admirandum , cohaerentem sibi incomprehensibili artificii, investigabili sapientia Conditoris. Praeterea d quaerat homo eminentiora bona sua in ea par te sui, qua praeeminet sibi, hoc est, in anima ouae sunt dignitas scientia , virtus. Dignitarem in m. mine liberum arbitrium dico: in quo ei nimirum datum est caeteris non solum pratem inere,sedi prγsidere animantibus. lautiam ver dico,qua eandem
in se dignitatem agnoscit,non a se tamen. Porrb irintulein dico, qua subinde ipsum a quo est,' inquirat non segniter . d. teneat sortiter cum invenerit. Itaque e geminum unum quodque trium horum apparet. Diguitatem siquidem demonstrat humanam non solum naturae praerogativa, sed iotentia dominus: quia terror hominis super cuncta animantia terra imminere decernitur . ni uti a quoque duplexerit, si hanc ipsam dignitatem,vel aliud quod quem num in nobis .in nobis esse . . a nobis non esse noverimus. Porrb Virtus de ipsa aeque bifaria cognoscetur, si Auctorem consequenter inquirimus, inventoqu inseparabiliter inhaeremus per amorem Dignitas ergo sine scientia non prodest: illa verbuit etiam
206쪽
. Iann est, siriti desueest: quod utrumque ratiod Eclarat subiecta. Habet enim quod habere te nescias, quam gloriam habet Pori nosse quod habeas, sed quia a te non habeas ignorare, habet gloriam , sed non apud Deum. Apud se autem glorians dicitur ab Apostolo: Quid habes qώod non accipia Arsi auritu accepis . qmd gloriaris quasi non acce 'inmait sinapliciter.quid gloriaris,sed addit,stui si non acceperis . ut adserat reprehensibilem non qui inhabitis,sed qui annua in non acceptis gloriatur Liquet igitur o absque scientia dimitiit omni-n inutilem, scientiam absque virtute damnabile. Vertim homo virtutis, cui nec damnosa sicientia, nee instumosa dignitas manet, clamat Deo S ing nue confitetur Non nolis, inquiens, Domine, non nobis sed nomini tuo da gloriim . Hoc est Nil nobis δ Domine de scientia, nihil nobis de dignitate tribuimus, sed tuo totum a quo totum est, Nomini deputamus . autem demonstrare fatagImus DJeos quo lue qui Christum nesciunt, satis perci gemnaturalem ex perceptis bonis corporis anima ruemo Veri, qualentas Deum propter Deum Vipsi iligere debeant. Nam ut breviter ea,quae jam super hoc dicta sunt, uerentur Quis velis stili sisnoret suo corpori non ab ilio in hac mortali vita ministrari necessi ita, unde videlicet subsistat, unde videat,
unde spii et J qam ab ala qui Διεseam omni carnia
Quis ite ira vel impius putet alium eius ira in anima splendet humana dignitatis lictorem, praeter ilium ipsum qui in Cenesi loquitur Liciamur homi minas aut . O intui/--nοEriti. Quis ali m Iciantia laridiorem existimet, nisi eatae ipsum qui docet lici ininem scientiam ρ Quis rursum munus sibi aliunde vir tis aut putet datum aut speret
dandum. t tu im de manu iticlem Domini virilitum
Meretur ergo amari propter seipsum Deus etiam ab
infideli i qui etsi nesciat Christum, Ut tamen se
ipsum . Proinde inexcusihilis est omnIs etiam infidelis, si non diligit Iominum Deum suum toto eo dis ora anima totait, tui mi. Clamat nempe intias ei innata cle non ignota rationi iustitia, quia ex toto se illum diligere debeat, cui se totum debere non ignorat. Recognosce anima mea hiqubd qua doque non eras, cta Deo iacta es: nihil ei dedisti. uete taceret. Nihil enim dare poteras, qua non eras. Cum autem melius esset esse quam non esse,gratisi
bi esse contulit, omnibus illis praeserens, quae de
non esse id esse poterat perducere, nec perduxit.
Adiecit tibi se ciem , ct cum essentia de nihilo prodierat de gratia Creatoris ipse tua te imastine 1 similitudine insignivit, ct ad hi huit cum pulchritudine vitam tande tibi tanta desta gratuita 1 tam ina
dita dignatio, ut seres ad imastinem di similitudinnem eius nisi ut simile tuum diligeres diei qui te
gratuita dilectione praevenit, dilectione mutua con
sermaresZQuid retribuam II om ino pro omnibus his ci) Infidem ratio urget Justitia naturalis totum se tradere illi a duo se totum hahet. ct ex toto debere diligere . Mihi profecto des antli plos indicit amandum, quantbd. eum meipso pluris aestimandum intelligor quippe qui illum non sol iam mei, sed in sui quoque ipsius teneo laetitorem Denique nomdum tempus fidei advenerat, hontari inninime
in carne Deus,obierat in cruce : nondum, inquam ,
comendaverat nobis suam multam dilectiouem ita iam Aequa jam multa locuti sumus,ciam jam mandatum est homini diligere DominumDeumsiuem rato corde,sota anima, tota virtutesua: id est,ex omni quod liquod δε ιι,quod poterJ. Nec tamen est iniustus Deus, suum sibi vindicans opus dona ut quid enim non amaret opus artist e,cum haberet unde id posset Et cur non quantum omnin Dosset, cum nihil omninbnisi ejus munere possetZAd narer, uia de nihil quM gratis,qu bd in hac dignitate conditum est; debitum dilectionis manifestius facit, ct exactum uiliorem ostendit Elei .d homo, hycorci medullariin,
tuarum interiora extribe id diligendum,qui te diligo. redignatus est nihil tamen in te reperiens diligendum . Ama signaculum tuum, di imaginem tuam: qui ut expressius in te serma tui Creatoris appareat. ei qui charitas est, te fides chatitate conforma dein materiam gratiam beneficia em jugi meditati ne cogita. Tam magnum quippe in hoc donum cie tionis, ClJquam magna res homo. Sed qu m gratuitu inputas Planum est, quia nihil ante promeruit,
qui pentias nihilibit. An postea sperabatur gratiam
retributurus Auctori' Dixi Domino, Deus meus estu, quoniam bonorum murum non eges. Non igitur
necessariam retributurus gratiam ei qui sic per on ni sibi sussicit, sed devotas relaturus gratias ei qui sic meruit, sperabatur. Quidni gratias agat Si quis oculsum lumen , si quis usum aurium, si quis narium,siquis manuum,si quis tibi pedem praepeditum aliquomod reparasse videretur, si quis sopitatriquavis occasione excitasset in te rationem: quis non alius tibi vehementissim siccenseret si quando sorte beneficii hujus immemorem aut Beneia flori deprehendisset in atum Enimvero Dominus Deus tuus ipsa etiam tibi instrumenta largitus, ex niuitasecit haec omnia. Nec modbsecit, sedct compegit etia&Brmavi ac sto quoque illustravit officio.Qiit,
Dominus sollicitus es mei. Psal.
Neque hoc quidem, licet maximo. It contentus munere, m qui dedit ut esses, qui ante non fueras, adiecit etiam unde subsisteres, qui iam eras. Nec minus liberaliter hoc,nu mallud mirabiliter est op ratus. Faciamus inquit dominem ad imaginem fit,nnimvm-- am. Quid verbpostea uenae. HAscibus maris,o bestiis terra, 'c. N. - . cael stia sese elementa in usus creasse tuos ante docuerat.
Nemp tacta memorantur, ut essent in signa ore remo dies θ' annor. Cui putat Nulli utique nisi tibi. Caetera siquidem omnes creaturae uicinnullo egent his omnibus, aut non intellisunt ea. Di
ligenter attende homo, DJ qu tibi uniuersias
mundi de mandato obsequitiar omnis natura tuissimulatur obsequiis Caelum aer, terra , mare, de
omnia quae in eis sunt, tuis pariter necessitatibus di oblectamentis inserviunt. Annua revolutio flores fructusque arborum, de herbaru rediviva innovati
207쪽
ne reformat,atque habentibus A repullulantibus naturis germinum antiquitatis , continua Dei munera tibi circuitus temporum subministrat inus quoque extendit caelum ob sicut pellem . Pulcherrima pellis, quae in modum magni trajasdam tentorii universam operiens aciem terrae, Solis de Lunae atque stellarum varietate tam spe labili humanas oblectat aspectus Oninis itaquae creatura m propter te facta est Calam , ut esset tibi patri , ct delecteris in aspectu pulchritudinis ejus: Terra ut delectabilesct pulcherrimos serret tibi fructus: Diem Setiniam et caetera θdera tibi secit lucenti.i dominium dedit tibi super volucres caeli ct besti is agri de super pisces maris, ut omnibus his ad libitum tuum dominaretis. Quibus haec palam sunt qJ palam arbitror esses, ct cur Deus diligendus sit hoc est, unde diligi meruerit. Qitolii infideles huc latent Deo tamen in promptu est ingratoa confundere super innumeri beneficiis suis, humano nimirum Uusui praestitis. sensui manifestis. Nempe quis alius administrat
cibum omni vescenti, cernenti lucem spiranti flatum 'Sed stultum est velle modo enumerare ea,quii numera esse non longe alite praefatus sum: satis est ad exemplum praecipua protulisse, auem, So&us, OA8rem Praecipua dico, non quia excellentiora, sed
quia necessariora sunt, qui pie corporis o quam copiosus in secundo hoc beneticio, r) quam liberalissimus suit Deus Quanta enim tiroitus est ad sustentationem, quanta ad eruditionem, quanta ad conse- lationem, quanta ex hoc ain ad correptionem,qua ta etiam ad delectationem . Uerumnaec duo beneficia gratis,4 dupliciter gratis secit Qqd dico dupliciter gratis Sine merito tuo, sine labore suo. Nempse dixit e acI.ιsuut. An idcirco minus d votus . mimis obnoxius , minus gratus es, qu bd haec
quidem sicut pro nihilo ita lae nihilo secies Perversicordis est occasiones ingratitudinis vestigare. Nemo id iacit nisi qui etiam gratis esset ingratus. Puto enim neutru tibi propterea minus utiles, quam
quod praestanti minime difficile fuit. Alioquin si sorte quod ei laboriosum . tibi magis commodum ducis, ex teipso tibi judicium hoc nec te alibi illud putem quam apud te didicisse. Sic praestares libentius ipse stat ri tuo absque incommodo tuo . Uerutri etsi gratis praestare velles, nolles tamen ut hanc tibi ille pia tenderet ingratitudinis causim . Denique
tria in magno hujus mutuli opere cogitate debes, s videlicet quid sit, quomodo sit, desad quid sit constitutus . Et in es e quidem rerum inaestimabilis ρο-
tentia commendatur: qudii tam multa, tam magna, tam multipliciter , tam magnifice sunt creata Sane
in modo la sapientia singularis elucet: ubd haec quidem sursum haec vero deorsum, haec in medio ordinatii si me sint locata . Siveth ad quid iactus sit mediteris, occurrit tam utilis benignitas, tam benigna utilitas, quae etiam ingratiisimos quosque multitudine de magnitudine beneficiorum pol sit obruere. Potentissime siquidem ex nihilo omnia, apientiis- me pulchra ' benignit si me utiliti sunt creata . Uerumtamen & suisse novimus ab initio,& adhuc multos esse videmus in filis hominum, qui in bonis inse-
rioribus sensibilis mundi huius tota sensualitate deis prelli,totos se dederim his quae iacta sunt,quon m do autem vel ad quid tacta sint negligentes.Quid istos
nisi carnales dicamus Paucillimos esse jam arbitrore legimus tamen nonnullos quandoque sitisse, quibus summum studium fuit atque unica sollicitudo, m dum di ordinem investigare factorum, adeo utile, que non modb utilitatem rerum perquirere dissi inu-l iverint,sed de ipsa mapnanimiter sipreverint, cibo
parvissimo villisimoque contenti. Ipsi quidem sese philosephos vocant, sed a nobis curiosi, vanici catus appellantur. Et ideo forsan de his, i qui c
gnoscentes Deum non tanquam Deum glorin caverunt, non legitur quia Spiritu Sancto revelante co. gnoscerent: quia cum cognoscerent,non amaverunt. Sic quippe habes: Deus enim illis re elavit. Nec enim
adjuvnctu est per Spiritum seu,ne ibi sponsa Ecclesiam dico osculum mentes impia usurparentiquaeco- tentae ea quae instat eam quae aedifica nesciςrunt.
Denique ipse Apostolus dicat per quid cognoverunt.
Per ea, inquit, quas cta sunt, ut siecta conspici-iar unde de constat quia nec periecte cognoverunt Deum, quem minime dilexerunt ut risiue igitur successerunt Viri prudentiores utrisque, ubqui nimirum de qua facta sunt, de quomodo facta sunt transilientes, intenderunt aciem mentis, ut ad quid facta sunt viderent. Nec latuit eos quoniam omnia πο-pter seipsum j dcit Deus, Omnia propter suos electos. Aliter tamen propter se aliter propter suos. In eo quippe quod dicitur, Omnia propter praeveniens com mendatur origo in eo autem quod dicitur, omnia propterDos, magis exprimitur fructus sequens omnia secit proiter semetipsum . gratuita videlicet bonitate et omnia propter electos suos pro eorum scilicet utilitate ut illa quidem efficiens causa sit, haec finis. Hi sunt spirituales Viri, sic utentes hoc mundo tanquam non utentes . sed in simplicit:ite cordia sui quaerentes I9eum ne illud quidem magnopere vestigantes , quonam modo mundialis hae machina volueretur. Proinde totum quod es, xyilli debes, a quo totum habes. Illi praecipu Domino qui de te
secit, lenefecit tibi qui tibi ministrat 1 derum
cursus, atris temperiem sicunditatem terrae, stu-ιnuum ubertatem . Huic revera totis medullis totis viribus seruiendunt elli ne serte indignationis oculo te respiciat, de despiciat. x conterat in aeternum hin saeculum saeculi. Haec duo beneficia 1J non recedant a corde tuo non ab ore . non a memoria,
non ab astἡctione. Haec cogita semper . in his u ter delectare . His velut quibusdam stimulis urgens
Allicita an in iam tuam. his sa cibus eam inflammare curato ad reda mandum eum, qui tam multipliciter suum tibi erga te commendat amorem. Ipsi enim nos se amorem debemus . et de subiectionem cum omni reverent ad humilitate . Amorem, quia secicnos, ct benefecit nobis: subiectionem, quia super nos est, de hoc pr.ecipit nobis terribilis in consiliis super filios la ominum. Jenique qua parte subripere possit illiu sol,livio, a qui pririer illos incircumscripti luminis radios praeter illos rivos incorruptae dulcedinis quibus ineffabiliter animam inquit in Tit a rebuc
208쪽
rebus euani vili bilibus amanti se exhibere non ces sat integer quippe amat Dei quocunqiae leve tit, similiarem secum habe admonituuiem amoris
Rebus his prospecillis utitur 6 in omne luod ce nit , si amoris resultat memoria aspicit cuncta , e mim qui condidit, de quo condiderit fine. In his non tamadmirabilem quam amabilem sibi sentit: atque ex arrha dilectionis, quam praecontulit, sapienter aestimat quanta reservavit in cotem Castus prosect , colambinusque oculus amor est, qui in rebus
usui humano concessis nulla libidine figitur, sed intimst in contemplatur aeternum. s. II. alant. Hι me Pitter, is ego dilixi vis. , reuis diin οὐ- . Joan. s. De dilectione Dei qubplo, bibo, M plius sitio:
in ea sitii rari non posti m , nec ego nec aliquis per se.
ccte diligens Christo saeu. I pl. mi pilis editur,plussamem exauget & quant plus ipsa bibitur, plus sutim incendit. Ipsam quam inhabitat mentem sic inebriat , ut nil iam quaerat vel diligat, nec diligere possit nec valeat praeter eum, qui sic mundum diles inti ut Filium suum Vnigenitum daret ut omnis sui credit de diligit illum, non moriatur, sed vivat cum eo. Ad hane nos dilectionem Auctor ipsi him.
stimabilis charitatis invitat d. in ea nos manerem catur meto t. Ait enim L et in dilectione m/a.
Valsomni mihi amandos es. c per quem sum, --, Osismo si ingratus sum, de indignus Diugnus plane est morte qui tibi Domine Iesu recusat vivere, d mortuus est: scrini tibi non capit,desipit: de qui curat esse nisi propter te, pro nihilo est. Unuhil est. Denique qui it et homo, nisi quia tu inno. tuisti et Propte temetipsum Deus smistis on uata:
qui esse vult sibi is non tibi, nihil esse inci, in
inquit Scriptura λ-ηis λωο. Ergo si hoc est omnis homo, absque hoc nihil omnis homo. Inclinat ibi Deus modicis ut quod me lignatus es esse atque de mea misera vita suscipe obsecro residuum annotiam meorum: pro his verb annis quos vivendo perdidis quia perditu vixi cor contritum S humuliatum Deus non despicias. Dies mei sicut imbra declinaverunt , de praeterierunt sine fructu, impossibilaea ut revocem, placeat ut recogitem tibi eos Ξn amaritudine anima meae. Iam de lapientia, anis tete omne desiderium meum .d. propositum cordis mei si qua esset in me, servarem ad te sed Deus tu scis insipientiam meam nisi quod hoc ipsum soriatasse sapere est, lud loe ego agnosco eam, quidem ex munere tuo. use Illi id mihi minimὴ quiadem ingrato pro munusculo, sed sellicito pro eo quod deest. Pro his emo ita sum amans te quantum pocsum oeus mei rumper ad Dominum, do per quem
smn vivo se apis . O anima mea, cessi visim ria Deo resarma in te imaginem suam, is amabit te: repara in te similitudinem suum, de desiderabit te . Consili namque Sanctae Trinitatis, ad imaginem' similitudinem suam creavit te Creator tuus,
quod nulli alteri excreaturis donavit istanct eum ardentius diligeres, quanto mirabilius ab eo te comditum intelligeres . Conadera nobilitatem tuam,qiloniam sicut Deus u hique est totus omnia vivificans, omnia movens sui ubernans ita tu in corpore tuo ubique tota es, illud vivincans, movensis gu-lγerntins Et sit ut Deus est , vivit d. sapit: ita tis cundum modum tuum, es vivis, di sapis. Et mcut in Deo tres sunt perisve Pater Mith Aspruritus Sancius sic&tuli abes tres vires, scilicet Intellectum, lemoriam de Voluntatem. Et sicut ex Patre generatur Filius, ex utroque procedit Spiriatus Sanctus ita ex intellectu generatur Uoluntas, d.
bis ami rubus procedit Memoria. Et si ut Deus est Pater. Deus est Filius Deus est Spiritu, sanctux
non tamen tres Dii, sed unus Deus, tres personae. Ita anima est intellectus, anima est voluntas, anima est memoria: non tamen tres aniaue, sed una anima, ct tres vires. Ex quibus animae viribus quasi excintentioribus jubemur Deum diligere, ut dilitamur eum rust corde tota metuna, sora mente id elu toto intellectu, tota voluntate, tota memoria: hooee, toto asseci , sine desectu, cum discretionis intuitu
Nec solus sufficit deDeo intellectus ad beatitudine nisi sit in amore eius voluntas Im haec duo non sufficiunt nisi memoria addatur, qua semper in mente intelligentis di volepsis maneat Deus ut sicut nullum potest ere momentum, quo homo non
utatur vel fruatur Dei bonitate vel misericordia ita nullum sit momentum, quo eum praesentem non habeat in memoria. Porrb intellige dignitatem tuam nobilis creatura, s quoniam non Ddm in siqnita
es Der tragarine, veru metiam decorata es thtudine. Sicut enim Creator tuus, qui te ad similitudinem suam creavit,ist charitas, honusin iustus , si visi mitis, patiens se misericors ita tu creata es, iit charitatem haberes, de esses munda de laneia,
pulchra es decora, mitis . humilis. Quas virtutes quant plus in te habebis, tant propinquior Decieris, de majorem tui Creatoris geres similitudinem
Quid maius his tibi sicere potuit, quis ut ad similia
tudinem suam te conderet Factor tuus, Veisdem virtutum vestimentis te ornaret, quibus ipse orn tus est Attende igitur diligenter prima conditi nis tuae excellentiam, desvenerandam sani, Tranitatis imaginem in teipsa agnosce honoremque sim Iitudinis divinae, ad quam creata es, habere stude nobilitate morum, exercitio virtutum, dignitate praemiorum Nut quando apparebit qualis se, tune similis ei apparere poliis Zimilis enim similem qua est ira qualem te paraveris Deo, talis necesse est appareat tibi Deus. Si autem naturalem pulchritu clinem tuam in te reparaveris, concinocet sex dees- rem uinis pini iam ipsis Deus tuus. Multiplicavit in te dona sua se Di illicit enim pulchritudini tua vivere, sentire, discernere: ct in omnibus quae
munificentia vis tibi contulit, accipit indigentia
tua gratiam eius non exigenti, tui meriti antecessit. Desponsavit te fide, oris ornavit te sensibus quasi
quibusdam praesulgentibusue minis Te verbi merius quasi naturali pulchritudine sapientia insi ivit. Novit quis ornatus tibi competentior esset, ideoquἡ dedit
209쪽
dedit, quod te decuit, intantum, ut etiam propter hoc ipse te diligeret, qui line dedit. Sin insana es
si surri mediocriteratnas, qui te tallt amore prim
nil, qui tanti tam preciosa largiens, majora etiam diligetis se pollicetur, quae, cinis et iacme auruaudivis; quorum aestimatio in eo homini non ascenis dit. Ex ejus munere pensare tenetis quantum sit diligendus, cui tantum diligit, ut nuntantum rem rarium, sed etiam eis iuni debeas reputare non solum diligentem non diligeres sed tanti, tam potentis , tam praecellentis amotem totis visceribus, totis Interioribus praecordiis non amplecti. O nium pulcherrimus est Sponsus θωiosus iactus pi .e- uiis hominum. Ama Sponsum, aina Memis decore suo, vi tutum plinum traiis inimi Mic,
Concupivit Rex decorem tuum, hici munera qui His te ornare dignatus est, in tuum eius amorem melinaverunt asse, tum sic amat te in muneribus suis. Proinde i studeas illi placere modis omnibus, quibus potes, qui te talem saceria natus est, ut lac res, ut teipsam agnosceras, si tui gratiam Creatoris in tuae pulchritudinis inspeeaione probares. PorrbChristus ascendit in caelum. λ ut nos proveheret ad palatia caeli: di sedet ad dexteram Patris collocans, coronans, laeti cicans illic quos proprio S in uine ted mit, quos glutino sibi charitatis at hiule tecum in eadem deaetera Patris. Ipsum igitur Christuam sine modo . ultri modum absiue meta , vltra metam, assiduE, continuὶ, Dra corde rosa mora, rosis et riabus lorisvirtutibur Auamin. veneremur desame
misi: ut rit ipsum pel venire iis cum eo regnare valitari
mus, qui cum Patre Sancto,iritu vivit Deus ne litis omnitentore saeculi. Amen .
et βουε in torto sudans Sanguinem, in vellit,uinrte
genarum, in coronatione, instigesiarione, infusi is inarimm petamqvi, in lateris a pertina . . Traditur nobis doctrina ut diligamus chri tam dulciter, prudenter oritur id es, toto estiae Maanima, tua mente. Hae trifamia diisi orietur
sparitas assectionis eorum . qui intuiturati ut ia risi eo tinguntur, in qu meo iusiti iac-
Vbi δ' om, a quid Deus tibi erogavit, ita,
quod praerogavit supererogavit. Creavit. clim non esses recreavit, cum perditus esses cre vit, ut esses particeps beatitudinis suae recreavit, post lapsum permaneres exsors patriae, di exsers icitatis a ternae. Qui te illibatum de integrum creaverati DJ tibi militi pii Is pratia dona sponsalia
contulerat tu vel amatori Dus alienis adhaerens,
dedisti sponso tuo libellum tepudii, tuam integrit tem exposuisti corriiptoribus, i illi estos amplexus allectans, divaricabas pedes tuos piritibus i mundis. Ipse verbiam excellens, tam admirabilis, tam potens, tam insignis, post lapsim tam flamnari bilem, oculo te respexit misericordiae. Ipse ut te
de lato seditatis erigeret, de sua gloria majestatis
descendit ut tuae corruptionis ignominiam aboleret, pro te dorict ignominio suuinuio ut te liberaret a morte, damnatissimae s. uti obtulit . Nee expressius,nec fidelius, nec beni nius exhibete pol itiquanto te diligeret charitatis assectu. Recole deniq; a recolequbd Deus Dei Unigenitus pro salute tua utinavit caelos&descendit de ut te de luto saecla
erueret, quotlam artificio ineffahili, manendo quod erat, utq; ad livores ot vulnera passionis sed sua maiestate deposuit. Verbum Dei in sublimi constitutum D t ad nos descederetipropti: benignita invitavit, ericordia traxit . tve te in nullo si comme dat Deus charitatem fiam feJ quomo is in myst rinanta in Hinnis suae ix Pallionis . In nullo testo bitur ejus pietas, in nullo sic apparet ejus benignitas, quomodo in Humanestate Apostolo esse qui sci parui rigniras, humanita Saluatoris κομιDei. Apparuerat ante potentia in rerum creatione.
fyapparebat sapientia in earum gubematione:
sed benignitas misericordiae nunc maxime apparuis in Humanitate . Innotii erat Judaeis potestas in signis atque portentis, unde' in lege aepius invenies et
Ego Dominus, O Deus Philolaphis quoque abundantibus in fretu si majestas Dei innotuit,quoniaam iuxta Apolloli verba, quod nosum est Lma f. homo in inis. Verumtamen de Iudaei potestate ipse premebantur, de Philosophi ceu tatores Maj
statis opprimebantur a gloria. Potestas subiectione Majinis exigit admirationem . utra imitationem. Appareat Domine transi a culpossit homo sq: ait
210쪽
tin ginem tuam creatus est, e formari:nam Maje li , sonus tantae pietatis n* possent haurire vobis si xςm,potestatem, sapientia, nec imitari possumus, etiam unam minimam guttam, habito respectu ad c expedita mulari. Dilatet masericordia termitios ipsiam abundantia in divinae pietatis . Haec est, n- suos, extendat senes, expandat sinus, attingat fine quam maximae immensitas pietatis , ingens emius que ad finem sortiter disponens omnia suaviter nuntia bonitatis, ubd Creator omnium Deus sei-Restrictus est Domine iudicio sinus tuus, solue in pilum exinauitatformam servi accipiens, in fimilitur um, veni miserationibus affluens s Loer amem ιο-- actur, O habiιuinoentus ut homo: uens haestiue Ecce pax non promissa, sed missa manens Mus in hom ine, ut homo maneret in Deo. non dilata, sed .uia non prophetata, sed prae se n. Hoc quippe est n propter quod exinanivit si sottata. Ecce quasi saccum planum misericordia sua mam servi accipiens, qui in forma Dei Patris aequa- Deus Pater misit in terram siccum, inquam, in iis erata sed exinanivit Maiestat s Potentia, non passione concidendum, ut efii indatur quod in eo bonitate 3 misericordia. Quid tantopere declaret Ialet precium nostrum. Saccum utique etsi paruum, ejus misericordiam, fo quamqub ipsa in suscepit sed plenusti parminis siquidem datus est nobis sed miserum QAidit pietate plenum, quam quod in quo habitat omni, plenitudo Divinitatis. Post Dei Verbuin propter iam uir est smum Do . quam enim venit plenitudo temporis, venit de ple mine quid est homo quia reputas eum λ aut quid innitudo Divinitatis uenit in Carnes, ut vel siccar polii erga eum cor tuum micattendat homo quannalibus exhiberetur: apparente uinanitate beni ta sit cura ejus Deo: hinc sciat quid de eo cogitet ignitas agnosceretur ubi enim Dei innotescit Hu quid se litiat. Non interroges ὁ nomo ea quae pateris,manitas, lim benignitas latere non potest. In quo sed quae passus est ille . Quanti te fidicit ex his qui pro enim magis commendare poterat benignitatem sua, te iaci est, agnosce,ut appareat tibi benignitas ejus nita in suscipiendo carnem meam Meam . inquam, ex Humanitate. Quanto enim minorem se fecit ianon carnem Adam id est, non qualem ille habuit liuinanitate,tant majorem se exibuit in bonitate: dhante culpam . Rex ille diues re praedives exinanitus quant pro me vilior factus est, rana mihi chariotest sh Excelsus humiliatus est Immensus abbrevia est. Apparuit inquit Apostolus )benunitiis , --tus est,s ab Angelis minoratus est verus denique Mitas ληιο rismi Magna plane a Deus Ami risus Acarnatus est sed ius semii nisessa benignitas, vi hinnanitas: Ama num be-Nempe ut omnes eius ρ Dirii ora locupletemuri eius ilignitatis indicium deesaravit, qui humanitati adii
humidit ite sublevemur eius minoratione magnifice re nomen Dei curavit. mur eius Iairarmatione adhaerentes Deo incipiamus
unus esse spiritus cum eo. Denique amicus iit de s a I. Magistro si nec enim amicos discipulo diceret si non essent. Vides amori cedere eti is a Majesta' Denique videamus breviter quae sequuntur. p tum λ Ita est. Fratres neniinem sispicit amor sid ametu materia quidem coplata invenitur uber nec despicit quidem . Omnes ex aequo intuetur qui rima valde, sed angustia temporis tantam sermonis persecte se amant, de in seipso celsos humilesque longitudinem non admittit siderantibus ergo contemperat; necinia pares sed unu n eos stat quis inureis magna omnini Sininabili, Maiestas
Tu Deum sortita adlauc ala hac amoris repula exci innotuit Suspicientibiis laude venerι i. gr.indis plapi putas, sed qui adhaeret Deo, unus spiritus est. ἴ patuit via, secundum Esaia testimonium, qua Quid nitraris iae 3 Ips,uctos est tanquam uiuis ex prophetico praeventus spiritu: Ecce, inquit, nobis. Minus dixi non tanquam unus, sed uirus. Domini vini de grati3M. Porr quis eneris Parum est parem esse homillibus, Homo est o tuentibus, apparuit inaestimabilis dignatio despenia suavitatem, ch ra gratiam. ὁ amoris vim l Itane tus inexcogitabilis , qudd in carceris hujus horrorem Summus omnium unus factus est omnium Quis tanta destendere dignata est Celsitudo. Jam quis hoc fecit Amor dignitatis neseius dignatione di dubitet magnum aliqii id iιe iusi fuisse ut hiel cis es, affectu potens, suas emcax . Quid violentius tanta de tam longuinques, in locum tam indignum Triumphae de Deo amor.Quid tamen tam non vio descendere dignaretur Plane magnum aliquid Ruia lentum Amor est iniae eli illa vis, quaeso tam vim misericordia magna , quia iniseratio multa , quia lenta ad victariam, tam victa ad violentiam Dent charitas copiosi. Ad quid enim venisse credendusque Amri Min Dei Hetisi, ut ibas amoris Lissse est 3 Hoc namque ea, quod oporteat iam perstrinari. qudi plenitudo ess is est,in ubi altitudo ad eiciliata Nec sane laburandum est in hac parte octim manife- est,quin singularitas as lata est. Venit Verbum ad te adventus ejus causam amis verba ipsius S opera catilem flJ Deus ad hominem Herbum e fami clament . pes quippe ut agio creetur, q) qui non
es, Desistactus est Horno. Inclinavit se Verbum agnoscebatur. Venit ut erat etur . qui non crede- ad carnem, Deus ad hominem. O mira de inexhau batur. Venit ut timeretur qui non timebatur
stabonitas smyo inaudita, inaestimabilis pietast uni tuta raretur. qui non amabatur. Sic qui prae- : unquam, Fratres mei hilarissim poterit ex senserat essentialiter venit misericorditer ut agno
plicare sermone , aut stulo exarare . graphiori ceretur huinavita ei iis: cre it rerii DietviIitas elu, tῖ- quanta pietate Auctor piet.uis redundet, quanta meretur vite β.rs eiusdam areti iri, uIguIIas ejus. Proin-
lygitate bonitatis ipse Auctor exuberet Mihi cr deridens Deus liomines omni tib carnale, essi: dios, r)s it Fratio: Si omnes homines niterentura An t iamneis dulcedi inexhibuit in Carne, ut duri ist-