Antonii Lampridii De superstitione vitanda, sive Censura voti sanguinarii in honorem immaculatae conceptionis deiparae emissi, a Lamindo Pritanio antea opugnati, atque a Candido Parthenothimo theologo Siculo incassum vindicati ..

발행: 1742년

분량: 227페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

1 ro De Supersitione Vitanda,

nus peritis, ut a sallacia tam periculosae doctrinae sibi eaveant, Est

suceurrendum. Primo Lectores animadvertant, ac sortiter teneant velim , fateri rursus Theologum nostrum, temeritatis & peccati experistem non futurum , qui pro spiriose mori eligeret . Quare is probe sentiens, sententiam Scotisticam post plura Secula nondum e finibus opinionum migrasse in sacrarium Fidei aut Scientiae , ad aliam a choram confugit. Nempe excogitavit, Voto Sanguinario se se oblia gantes debere protestari, se morituros non pro sententiae istius Verbiate , quae adhuc latet in tenebris opinionis, sed pro Deiparae cultu . Sanctitate, honore e quod Fur Virturis es, , exercitium Viriuiis, O Virtutem Religionis sive Pietatis sopi . Speciosum sane effugium , acipulchra primo aspectu doctrina , qua irretiri possint rudes , ut immortem ruant alacriter pro tuenda Immunitate Mariae . Verum ubi

in viscera doctrinae hujusmodi penetremus, nihil nisi inane ac temeta rarium occurret. Secundo intelligimus, consequi ex ista doctrina . nullam dari opinionem, dummodo Pia sit, pro qua tuenda non liceat secundum Parthenotimi placita mortem oppetere e quod tamen facere inter detestabilia farinora nuper ab ipso Theologo vidimus recensi istum. Quislibet enim semper illius orationem repetet e Non morior pro opinione, sed pro cui u S' bonore suus nacti : Pro Pietate, quae ines actui opinatiυo I π u3 faciam opus Virturis , opus Religionis , atque Pietaιis. Hoc unum, etiamsi ultra non procedamus , sussicit , ut sentiatur absurdum , ac imprudentia Parthenoti manae doctrinae . Nullum enim amplius discrimen erit inter Dogmata Fidei certissima,& fallaces hominum opiniones , quando aeque pro utrisque Uitam dare Virtutis opus es, Religionis, atque Pie aris . Deinde nulla vel levis opinio erit, pro qua, dum Pia videatur , honestum non sit ae

laudabile Sanguinem profundere I immo & pro deliriis: Pietatis idem

praestare., commendatione non cariturum censebitur , modo sibi homo persuadear sciuod Parthenotimus supra docuit faciendum) se tue

ri certam sententiam. Μiseram , eXclamare cogor , Ecclesiae ac Reipublicae conditionem, si tam periculosae ac improvidae doctrinae locus umquam relinqueretur. Sed intimum ejusdem doctrinae vitium. non semel detectum, repetamus. Veritas illa una est , quae rerum Scactionum pretium intrinsecum constituit; idque potissimum in Religionis ac Pietatis oeconomia animadvertendum . Si Cerra est Verilax in aliqua propositione, aut opere, spectante ad Cultum Dei, & Sania horum, Certum quoque est praedicatum Pietatis, quod illi tribuitur ;& tunc μνiuris Certae, sive Religionis, aut Pietatis Certae opus illud dicendum est. Sin autem Veritas Certa objecti lateat , 3c de ea tantummodo Probabili as habeatur, sive apparentia Verisa=is : tunet

122쪽

Probabiis dumtaxat est praedicatum pietatis I & opus illud dicendum

est opus Virtutis, seu Religionis, ae Pinaris Probabilis, non vero Ceriarae; neque enim ex arbitrio nostro Intelloctus potest aut debet objecto . conferre, quod ab eo abest, aut plus Oi tribuere , quam in eo sit . Dupliciter ergo habere possumus motiVa credendi , aliquid spectare ad cultum Numinis, ejusve servorum, aut agendi aliquid, quod Deo gratum nobis videatur. Si Probabilia tantum sunt motiva, Probabilo etiam est, sed non Certum, spectare propositionem aut actionem ii. lam ad cultum Dei. Si Cerra sui in Dogmatis divina Fide ere. dendis) tunc Cerrum quoque est, nos credere Verum & non Falsum; ' nos agere opus Virtutis Certae, stye Religionis atque Pietatis, de quo nil dubitationis reliquum sit . Ita possumus habere lassicientia motiva ad suspicandum aliquid de proximo nostro; & quantum est ad suspicandum, tunc non fallimur. Falleremur quidem, & judicium nostrum temerarium foret, si quae sunt motiva Probabilia atque apta ad fundandam iustam Suspicionem haec autem idem ferme est alisque opinio) nos adhiberemus ad credendum Certum id, quod tan. tum modo Probabile est. Quum ergo a Scotistica de Conceptione sententia , pendente judicio Ecclesiae , non possit excludi formido

Erroris, necesse propterea est, ut sit adhuc Opinio, non Cerra Veri. rate nixa, sed Probabilisa e tantum, ac apparentia Veri aris . Rursus necesse est, ut Probabilιs ac opinativus tantummodo sit, & non orissus, Cuisus o Honor Deiparae, a Veritate sententiae ipsius pendens PNeque enim certi nos sumus, quin Deus aliter fecerit , ac nos asehitremur, Scoti sententiam sequendo; & quin aliquando sentiendum sit cum Thomistis, si Ecclesia pro illis judicaret. Hoc posito, tu e tur Fidelis quilibet quantum vult verbis & rationibus Piam hanc Opinionem. Recte agit, uti recte agitur in tot aliis opinionibus,sur Probabilibus sententiis , quas in Schola Theologi tuentur . At quando pro hac opinione propugnanda Theologus noster vult etiam Vitam impendere : non opus Pium facit, sed Peccatum Inon actum Virtutis exercet , sed Temeritatis . Nam quod est tantum Probabile , atque is scire debet ac potest , non esse immune a formidine dc periculo Erroris , ipse ignorantia vincibili , aut intoleranda pervicacia Certum vult esse . Deinde pro opinione Uirtutis , Pietatis , Cultus , Honoris , aut Sanctitatis Marianae occumbere Vult ό quum tamen ipsemet agnoverit , nefas esse pro μpinione Mori . Tertio fatetur , ille detestabile Facinus esse Opiniones aeqvare Veritatibus Fidei : atque ipse ignorare non potest , nsc debet , quantum intersit inter Honorem Opinativum Virginis , manantem e Scotistica de Conceptione sententia , atque Ηο-

123쪽

1 Iet. De Supersitione Vitandae,

norem Certissimum Virgini debitum e Maternitate Dei, Virgἰn late perpetua, aliisque praerogati Vis divina Fide de ipsa creden

dis I Sc nihilominus pio Honore illo opinativo mori non secu; paratus est , ac sit pro F Onore Certissimo secundum Dogmata Fi. dei Deiparae debito. Nonne ergo damnandum se praebet Theologus noster ea de caussa, quod opinionem aequet Veritatibus Fidei, at

que s ut alibi ostendimus ) Certissimum Vitae Bonum pro Incerto

commutari licite posse nos doceat λ arto dico : Imprudens, temerarium , atque intolerandum esse M.

tum , quod in injuriam cedit Mosaicae Sedis r immo ο uni s/r se Ecclesiis . Iustis rationibus mota Romana Ecclesia, & Concilii Tridentini Patres , inter duas de Conceptione Virginis oppositas sententias, sive opiniones , judicium suum adhuc continuere I ita

vero unam commendarunt , eique faverunt Romani Pontifices , ut alterius tamen jura non lasserint . Hoc etiam variis Decretis edixerunt , ab universa Catholicorum Republica praestandum. Quid autem aliud est Partheno timi, illorumque , qui incaute Paris thenotimo fidem habent , consitum , nisi persuadere velle Chrisiano Orbi, jam sententiam suam in Dogma Catholicae Fidei evasisse , quando pro illa Vitam suam Vovent , non secus atque pro

doctrina Fidei agendum Christus praescripsit λ Quid nis jura Eeclesiae usarpare , temereque edicere Velle , repugnante nihilominus Ecclesia , non amplius dubitandum esse de Veritate ejusmodi sententiae , quam tamen Summi Pontifices, toties in illam intenti , dubiam hactenus incertamque reliquere , solidisque rationi. bus ducti decernendam minime censuerunt ρ Certe nemo non agnoscat in hisce tanti momenti conatibus temeritatem atque superbiam & in contumeliam Sanctae Sed is recidere ista privato. rum hominum consilia. Nam posteaquam viderunt hujus sententiae patroni , & Principes , & Academias a se commotas frustra egi Dis apud prudentiam & constantiam Apostolicae Sedis , ut inter Fidei articulos reserretur Opinio de Immaculata Conceptione e aliam ipsi iniere viam, qua nimium credulis persuaderetur , jam tandem ita exploratam stabilemque esse ejusmodi sententiam , vel sine Romanae Ecclesiae sententia , ut eam Sanguine tueri non tantum liceat , sed & Martyrii genus Deo gratissimum futurum sit . Arbitrati quoque sunt , se hac ratione prorsus depressuros apud vulgus Opinionem adversariorum , quam tamen uti Erroris ac Impietatis expertem hactenus agnoVit , atque agnoscendam decrevit

Apollolica Sedes. Quaeso interim , si aliquando Romana Ecclesin Fidei Dogmatis adjungeret Scotisticam sententiam , quid ultra .

qui cl

124쪽

quid maius faetendum Parthenotimo restaret ad testandum , se divina Fide credere sententiam eamdem , postquam praeoccupato judicio Ecclesiae Sanguinem pro ipsa tuenda nunc vovet PAtque hactenus profecto universa Catholicorum, Respublica sena sit , quantum Cathedra Petri zelo & cura honoris Deiparae se veat, & simul quantum Doctrina & Prudentia excellat. Sed eeee homines , qui se plus scire ac sapere , quam Romana Ecclesia opinantur,' quique uberiori Zelo se incendi , quam Successore, Petri & Concilia ipsa, hujus opinionis probe conscia , persuade. re se posse Populo arbitrantur. Haeo quis ferat ρ Hercle si in vivis ageret Clarevallensis Abbas Sanctus Bernardus , tonaret isto novitio facinore perculsus. Norunt Eruditi, quantopere is indignatus fuerit adversus Lugdunensium Canonicorum novitatem , qui Anno II4o. Festum Conceptionis Μariae primi in Gallia insti.

tuerunt , inconsulta Apostolica Sede . Nam si se videbatur ait Epistola CLXXIV. in consulenda erar prius Apostolicae Sedis auctoritas , - non ita praecipiranter arque inconsevise paucorum δε- uenda simplicisas imperi orum . Quid ergo nunc diceret Sanis ctus Abbas , audiens eo usque processisse nonnullorum licenistiam , ut Romana Ecclesia minime consulta , immo noscentes ipsam in hujusmodi controversia non ita inclinare in unam sententiam , quin possit aliquando judicare pro opposita I praeteris 'ea fatentes, nullam ferme esse Academiam, quae hac in re non sequatur Romanae Ecclesiae prudentem circumspectionem , dum tutelam quidem vovent Scotisticae sententiae , sed juxta Summorum Pontificum Decreta jam edita , aur deinceps edenda r isti , in. quam, nihilo secius uti rem Certam, atque omni dubitatione carentem , eamdem Scoti sententiam venditent ; & quod pejus est , de Vita hominum decernant in ejus tutelam impendenda, dicentes e Persuadere vobis, quod re ipsa Virgo immunis fueris a macula, ac deinde intrepidi pro ista persuasione morti occurrite , & nos Marrarum coronam vobis pollicemur in eoelisὶ De vitis hominum prodigendis nunc agitur , re utique pretii ingentis, & de honore Mar3yrii conserendo sectatoribus hujus inconsulti consilii, ac proinde de Sanctis antiquitati universae ignotis in Coelum inserendis. Si pro Thomistica opinione post paucos dies Romana judicaret Ecclesia quod ne Parthenotimus quidem negat, quin contingere possit) nihil deperiret conscientiae, aut existimationi hominum, qui hactenus voce & calamo Scotisti eam tutati sunt opinionem , quum tamdiu se illam, uti opposita Probabiliorem , se tutari profiteantur, quamdiu quaestionem dirimat Romanus Pontifex , idque faciunt P pro

125쪽

1 De Supersitisne ritanda,

probante ipsa Apostolica Sede . At nequaquam desiineremus insimula

re temeritatis , qui eidem Scoti sententiae adhaerentes, sua tantum Prudentia innixi, ac pertinaci superbia usurpantes jura Ecclesiae, Cer. tum sibi finxere, quod Sancta Sedes Incertum adhuc habet, Vitam que suo arbitrio non amplius recipiendam profudere pro Errore. Neque eorum Imprudentiam excusaret Ignorantia invincibilis , quando facile possent ac deberent scire, hactenus Ecclesiam abstinuisse a ere denda hujusmodi Certitudine, ita ut plus ipsi sapere Voluerint, quam

oporteret sapere.

Quinto dico : Imprudens, emerarium, ac damnandum ess Votam, quod Doctrinam ae Prudentiam Catbolicae Ecclesie irridendam hostibus nosris praebere poss3. Fingamus nobis Tyrannum , dementiae ac im.

pietatis facibus succensum, qui tormenta ac mortem minetur assert ribus Immaculatae Conceptionis, multosque e Voventibus ea de causiasa in tormenta & mortem rapiat : quodnam quaeso foret judicium Heterodoxorum de Ecclesia Catholica, si diram hane ipsa toleraret carnificinam P Praestare ego non possum , quin inter Fanaticos reis censerent hoc hominum genus, qui nulla commoti Evidentia rei , nulla infallibili Auctoritate fulti , suaque tantum privata Perfiaasione abrepti , jugulum ultro carnifici traderent . Et quidni miserabile istud macellum intuentes, aut audientes , cum Lucretio imgeminarent

Tanium Resistio potuis suadero malorum Ad haec dignitati ac prudentiae Apostolicae Sedis, atque Ecclesiae C

tholicae acerrime in posterum insultarent, quando, connivente salintem ipsa, apud nos inspicerent, eadem firmitate credi , eadem comstantia propugnari , tam quod Certo Revelatum a Deo credimus , quam quod Incertum adhuc est, an fuerit Revelatum; tam quae Ecclesia infallibilis credenda nobis absque Erroris metu proponit, quam quae adhuc formidinem Erroris includunt, immo uti dubia atque In. certa ab Ecclesia ipsa proponuntur. Adderent, ruere jam apud nos principia solidissima , quibus hactenus contra illos fuimus usi : hoc est Auctoritatem Ecclesiae eam demum esse, quae certos nos facit de Uelitate credendorum , sive de Revelatione divina . Si enim satis

est Persuasio, quam quisque privatus habere potest , & Parthenotimus sufficientem depraedicat , ut Certum aliquid sit nobis in rebus a Revelatione Dei pendentibus, atque ut legitime ac honeste Sanguis pro Sententia Scotistica fundatur ipsi etiam Sectarii Per. Iuasone ista tutos in sua doctrina credere se deinceps poterunt , ac nobis irridebunt tanta de necessitate Auctoritatis Ecclesiae adversus eosdem proserentibus . Tum pergerent insultare nobis, & con

126쪽

Caput Decimumquintum. IIS tendere, negari amplius non possie quod hactenus quisque Catholi. cus, atque ipse Parthenotimus negavit) quin ad Fidem diυinam spe. E et sententia Scotistica , quando Vidente ac tacente Ecclesia , pro ea non secus ac pro Dogmatis Fidei Sanguis effunditur . Quod si Parthenotimus quisquam reponeret, non fundi Sanguinem pro Veri. rate istius sententiae , quae nondum Certa de Fide est, sed quidem pro Pietate, quae Cerro iness actui opinarivo de Immaculata Conceptio ne, sive pro Cultu, pro Honore, 'o Sanctitate Virginis e acrius illi instarent, petentes, sitne de Fide Certitudo istius Pietatis, Cultus .

Honoris 3cc. an non. Assirmante Parthenotimo , pertinere haec ad Fidem, ergo, inquient, Catholicis omnibus toleranda mors erit pro Immunitatis Marianae sententia e quod tamen nemo nisi desipiense Catholicis dixit , aut dicere potest . Addent , monstrum plane esse , Certum appellari Cultum & Honorem Virginis in scolistica sententia , quando Veritatem ipsius sententiae adhuc fatemur Probabilem quidem , sed minime Certam , ita ut formidinem Erroris neutiquam excludat , quun Certitudo Cultus, Honoris , Pietatis, Sanctitatis fluere tantummodo possit e Certitudine Veritatis , quae eidem sententiae insit . Finge nunc , Parthenotimum fateri , non

spectare ad Fidei Dogmata Pietatem istam , Cultum &c. Urge.

bunt vehementius imprudentiam. temeritatem , Fanaticismum mo.

rientium pro sententia , quae nihil aliud demum sit nisi Opinio I &a qua cerebellum nostrum jure excludere nequit metum Erroris ,ruando Parthenotimus ipse negare non potuit, quia judicante Ecclea Veritas deprehendi possit aliquando in senien ta Piae oppostra .

Reponente autem Parthenotimo, dari aliam Certitudinem, quae utis ait pag. 2 . non a Revelatione Dei clare sibi nota, sed ex consensu Theologorum, Academiarum, ex universalibus Paιrum locutionibus q-riarur , Parthenotimum nullo negotio obruent , contendendo , non

lassicere haec ad invehendam Certitudinem , pro qua Certum Ulatae bonum commutare liceat , quum sigillo Ueritatis , quod Ecclesia una apponere potest , careat ejusmodi Certitudo I immo quum Ecclesia, quaestionis probe conscia, uti Incertam illius Ueritatem hucusque agnoverit . Adjicient , falso venditari consensum hunc Neoiogorum , o Academiarum ; nam Theologi & Academiae Piam quidem, hoc est Probabilem, agnoscunt sententiam Scotisticam, nequaquam vero Cerram; immo illam ita tuentur, ut paratos se fateantur ad concedendum in oppositam , si quando Sedes Petri Veri tatem in Thomistica potius, quam in Scotistica sententia detegeret. . insuper falso jactari ejusmodi eonsensum cuntenderent , prolatis Vete rum Theologorum placitis, apud quos per tot Saecula communia suit

127쪽

1 1 6 De Supersitione Vitandis,

Thomistica sententia. Denique objicerent nobis non jam paucos , ut Parthenotimus dictitat, sed plerosque ex antiquis Patribus, qui unum Iesum Chrsum a culpa primi parentis immunem fuisse concordi v ce tradiderunt; unus quippe De Concupiscentia, & non virili e semine, sed opere Spiritus Sancti, procreatus in utero Virginis fuit . Haec, ut puto, adversus nos Heterodoxi aliquando jaculari possent ,

nisi mature obviam iretur perversis consectariis, quae ei pervicaci tuis tela Voti Sanguinarii effluere possent. Utrum mihi , an Parthenoti. mo, hele Veritas & Ratio militent, Ecclesiae, aut stitem Prudentiorum judicium decernet. Sexto dico e Lmprudenter ac remere Votum Sanguinarium concipi , quum grave silius pondus minime a voventutis saris perpendatur . Perito enim ego , num qui se se novitio hoc Voto obstringunt, serio prius animadverterint, quid polliceantur, quidve sperent. Non enim agitur de ictu tantum securis, celerique morte; sed etiam de tormentis

quibuslibet perserendis, qualia sortissimi Athletae nominis Christiani

olim sustinuere. Profecto non consue vere Tyranni sibi contradicentium Vitas ictu uno amputare . Immo exquisitis tormentorum generibus sudent, ut in suam sententiam reluctantes trahant , antequam in illorum caput postremo supplicio animadvertant. Horremus nos , quamquam a barbaris iis spectaculis remotissimi, lanienam Martyrum te gentes , & numquam lassas in iis excruciandis & dilaniandis satellitum manus. Et haec tamen e tutissimo loco mente dumtaxat metimur. Aut ergo Votum tolerandae mortis tam facile zelatores nostri

Concipiunt, quia ignorant, quam duro, tremendoque discrimini se se osterant; aut si omnia probe tenent , ideo tam placido, serenoque Vultu Vovent, quia sibi pollicentur, numquam promissi implendi occasionem esse adfuturam, dum inter Catholicos pacatissime vivunt, &Barbarorum persequutio hanc ob rem numquam pertimescenda videtur .' quod sane Thrasonum potius piorum est , quam fortium Christianae Religionis pugilum . Ut ut tamen sit, si serio agunt, rursus peto ego, qua spe agantur, tormenta acerbissima devorandi , & mortem denique sortissime tolerandi λ Ad ineundum Μartyrium pro Catholica Fide, nemo neget, Sancto Augustino variis in locis id tradente, quin speciali Gratia & auxilio Dei sit opus. Et istud sane divinus Magister spopondit cuicumque, non temere ad testandam Veritatem ecelestis suae doctrinae pergenti. At quibus, quaeso, tabulis Partheno. imus singulare istud auxilium clientibus suis spondeat 8 Nimirum absque ullo divinarum Litterarum aut Ecclesiae suffragio , immo saltem tacite contradicente Ecclesia, Sanguinarium Votum pro Conceptione Virginis proculam fuit I illudque suo tantum fidentes ingenio

128쪽

nonnulli efformant, aut depraedicant, & quidem pro Opinione tuenda , quae dubitationem omnem Erroris minime excludit . Atqui non ab hominum ingenio ac arbitrio , sed a promissionibus Chrilli, spexandum expectandumque est peculiare divinae gratiae auxilium I neoque Temeritas absit ab exponente se se immanibus tormentis , nisi eum Ecclesia certum faciat, illius lateri adfuturum, qui in veris Μar. tyribus certare ac vincere consuevit de potest. Quare ad Tentationem Dei referri potest hujusmodi audax consilium, quum nulla necessitas nobis adsit, a lege Dei aut Ecclesiae imposita , fundendi Sanguinis pro tuenda Scotistica sententia, neque utilitas in Ecclesiam manare possit e Sanguine pro illa fuso; non enim propterea evasura Vera ac Certa eadem Sententia. Quod si mr Prio se se ostierro temere, ta absque juria cauD, vel quum agitur de Veritatibus Fidei propugnan. His , Tentario Dei est, uti Th. Sancheg ostendit in Decalog. Lib. 2. Cap. 34. quanto minus mortem eligere licebit pro sententia seu opi.

mione dumtaxat Pia, quae certe exclusa est e catalogo Veritatum Fidei P Origenis verba audiamus Tom. 3I. in Joannem e Honestum quia

ciem es , ait, se incideris cerramen pro cons endo Iesum , confessonem

non diserre, neque tardare mortem pro Veritate oppetere. - non minusquam hoc honesium est , tali rantaeque νento ioni occasonem non dare , sed omnimodo vitare eam e non solum quia rantae rei exitus incerrus si nobis, verum etiam ne nos occaso semur, υν magis Pecca/ores , magisqve Impii eυadant illi, qui nondum Sanguinem nostrum re ipsa effudisse σei sunt facti si quae in nobis μην facientes, declinaverimus eos , qui in-sdias nobis vel ad mortem usque moliantur; sed puniendi alioquin m jori graviorique poena nostri caum, se nostri amantes, rebus illorum

pomabilis, exposcierimus nos ipsos inIersciendos, nulla nos necesstate v sente . Paria habet Clemens Alexandrinus, Gregorius Nyssenus, Petrus Alexandrinus, Gregorius Nazianzenus, ac alii Patres. Si illi improbati, qui nulla necessitate urgente ad tormenta & mortem cur. Tebant pro Fide , Deum quippe quodammodo tentabant, caussamque Praebebant impiis, ut peccata peccatis adderent e num probandi, qui mortis subeundae necessitatem, quam nemini Ecclesia imponit pro tuen

da Scotisti ea sententia, ipsi arbitrio suo sibi faciunt ae imponunt λNeque Cultum ac Honorem Deiparae obtendere juvabit. Non nostrum est , sed Ecclesiae, praescribere rationem veram colendae ac honorandae Virginis . Laudat Ecclesia tuentes voce& scriptis Immaculatam Conceptionem; at numquam laudavit aut probavit, Sanguinem etiam dare pro illius sententiae tutela, quia numquam probavit mortem oppetere pro

Opinionibus, licet Piis,. qualis adhuc est in Ecelesia Dei Scotistica

sententia v. . . . : 'Se

129쪽

118 De Supersitione Vitanda,

Septimo dico : Minime ferendum Vorum Sanguinarium, quia M.

tum tantummodo inciosum es, oc potius irrisorium . Tormentorumae necis crudelissimae terrores nuper ego ingerebam paucis Siculis a Uitam suam sacrantibus tutelae Immunitatis Μarianae . Verum ex altera parte insurgit Parthenotimus, animosque addit clientibus suis ut Votum intrepide concipiant , ac nullo eculeorum & patibulorum metu se concuti patiantur. Scribit enim pag. IOO. Theologos ur viaiae prodigos, moderari prius cogi e3 Lomiudus, quam modernur, ramis

quam vitae projectionem, Pium Votum, ac Iuramen um. Quippe plia. res in carcere , quem iurans repetere debe , funν enecti s nee Unus Conceptionis defensor Viram amisit I imo nec periculum subiis iliam amittendi. Haec rogo perpendant , & mihi explicent sapientes. Ad me quod attinet, hic eorum sensus mihi videtur. Bono animo esto. te, Siculi mei, qui me Magistro utimini; atque hilares vovete Uo. tum cruentum de tuenda Scotistica sententia : nil funesti inde vobis continget . Pacificos dies usque ad senectam ducetis; neque veIunus capillus ob Uotum istud .e capite vestro peribit . Aliorum

exemplum respicite , qui par Votum antea concepere e nec unus

Vitam amisit, immo ne periculum quidem subiit illam amittendi. Si haec non immerito tribuenda sunt Theologo nostro , jam habet Lector , quid demum sentiendum sit de Voto Sanguinario. Nimiarum illud esse Votum irrisorium I ac suaderi hominibus , ut ipsum emittant, sed simul adjecta , ut ita dicam, cautione, ne guttam quidem sanguinis umquam ipsos ea de causa esse profusuros . Ubianam ergo Votum illud magnanimum, quod Parthenotimus tantopere in Praefatione extollebat, quando insinuat , nullum , ne leve quidem , periculum subesse incommodi , nedum mortis, illud voventibus Τ Atque ecce, quo desinat mori pro Pierare, pro Ghu, pro Honore Virginis . Immo, tacite ait Parthenotimus, nullus vestrum mOrietur, semperque aberit Uitae discrimen ab hujusmodi Voto , quod non concipitur in eum finem , ut Sanguis reapse sit fundendus , sed ut sensim Populo persuadeatur, sententiam, quam nos depraedicamus, evasisse tam Certam , uti sunt Articuli Fidei atque ut volentem , nolentemque Ecclesiam cogamus ad hanc opinionem Articulum Fidei decernendam. Quod si Tyrannus nondum natus, Mnumquam fortasse nasciturus) aliquando mortem, horrendamve membrorum lacerationem minaretur, tune Vitae nostrae consulemus aut commutatione Voti, aut alia quapiam commoda ratione , quae non

deerit An Parthenotimi mentem assiequutus cgo heic fuerim , pr dentum erit judicare Ubi vero ita se res habeat , nemo neget , quin conspectum etiam ex hac facie Votum Sanguinarium , mini

130쪽

me serendum appareat, quum ludibrium sit Pietatis, δc sub speciosa magnanimitatis larva alio collineet.

CAPUT XVI.

Mart)νii Spes riti Sanguinariὸ amato ribus perperam facta . Sancti Thomae, O Cardinalis Capi f-cr in hane rem A. ctrina . Pro Veritate sententi e Scorsicae revera 'ventei seritam daturos pollicentur . An Theopbili Ronaudi sentenariis de Vita danda pro eadem sententia imgrobata Romae

fuerit.

. . .

OCtavo denique loco dicendum est o Intolerandum esse Votum

Sanguinarium, quod suis pa3ronis nomen Maruris, Cy eoronansmari=ria polliceaνων. Longe antequam Alexander VII. postremam Bullam de Controversia Conceptionis promulgarit, hoc est ineunte iam Seculo XUII. audiri coepta est in Hispania opinio nonnullo rum , assirmantium, tolerare mortem ad testificandam gratiam ori. ginalem Virginis, fore verum mar Trium . Scilicet Anno Isis. quum confictae Laminae Granatenses , Pseudo-Dextri Chronicon , aliaque piorum Impostorum monumenta, veluti ancilia e Coelo diis missa, omnem dubitationem de Veritate Immaculatae Conceptionise piissimae gentis Hispanicae cordibus amovisset, religioso aestu exia citati nonnulli, fractis fraenis quibusque , nihil non sunt ausi . Atisque illi quidem imperterrito animo depraedicare coeperunt veluti Dogma Fidei sententiam Scotisticam : quo posito consequens erat , gloriosum Mart=ris nomen iis esse deserendum , qui pro ipsa tuenda in certamine animam suam exponerent . Tunc ergo Thesis eruispit , mrtyrii laudem pollicita morientibus pro ejusmodi caussa Iatque haec illaesa dicitur evasisse e supremi Tribunalis Inquisitionis Hispanicae examine. Eam proinde, flantibus tam propitiis ventis , tutati sunt AIυarus do Palaetos in Disc. pro Immac. Concept. A .gidius de Praesentatione in Lib. de Praeservat. Virginis, Iacobus Graisnado in Lib. de Conceptione, & Cbrisopborus de Hega in Theolog.Μariana , Saavedram quoque supra Vidimus pro eadem Μartyrii sponsione pi gnantem . Immo idem Granado refert credat qui velit ) in eam opinionem inclinasse eximium Τheologum Franciscum Suarra , cujus Epistolam laudat . Hisce Parthenotimus addit Ludovi- cum Turrianum, Thomam Francer de inroruοiιi, S' Franciscum Ca

sillo

SEARCH

MENU NAVIGATION