장음표시 사용
151쪽
I. O De Supersitione ritandae,
ne in exeinus rapi se sinat, a quibus cuicumque Catholico , nedum Theologo homini , cavendum est . Una mini cum illo controverissia est, tolerandum- ne sit, an non, Votum Sanguinarium . Pro me stare confido , non dicam uni Versam Italiam ceterasque Christiani
nominis Provincias, sed & ipsos religiosissimos , doctissimosque Paris
thenotimi sodales , qui quum observantia & amore erga Dei param cum omnibus, nedum cum Siculis, certent, ab ejusmodi tamen δε- to abstinent, amplexuri jam diu, ut conjicio, non impigre, si cum recta Pietate conciliari illud posse animad Vertissent. Quare perpendat Parthenotimus, quos contemnat, quos feriat ipse , dum in Lam inridum s quem alioquin omnes norunt Iansenti errores perosum j I anse-nismi suspieionem sub specie nolentis commovet , eaque tantum de caussa, quod Votum, nemini ferme, si paucos Siculos excipias, prohatum, rejiciat. Porro antequam Capitulo huic finem faciam , m nendus est Lector, Parthenotimum non suas dumtaxat Uisiones in aciem eduxisse, sed & alienas . Nam pag. 27. Revelationem adfert, factam Venerabili Dominico a Iesu Maria , Generali ordinis Frarriam Carmeis ιitarum Excalceatorum a Diuo I soma Aquinare. Reuelatum, inquam eidem fuit , quod futurum esse3 Concilium , qno Immaculara Desarae Conceptio doniretur. Libenter heic peterem a Parthenotimo, utrumis fidem adhibeat ejusmodi Uisionibus , an non . Si non adhibet , cur bonae genti eas propinat , quasi & mercibus istis futura sit vi tus ad confirmandos clientes suos in Persuasione Certitudinis sententiae suae λ Sin adhibet, dicat quaeso, an sit prudentis Theologi , ac bene conscii , quae sint vires piarum Phantas arum , hujusmodi Revelationibus fidere in Disputationibus de doctrina Fidei λ Eoque minus fidendum erat Uenerabili viro illi . cujus virtutes ac merita ut
ut egregia fuerint intacta quippe illa dimitto ) Visones tamen
Characterem tantummodo praeferunt Phantasiae sine somno somniantis . Ejus Vitam ad manus non habeo I haec tamen ibi narrata mlim intellexi . Saepe videlicet is traditur in extasi in raptus . Vu dam vero die in Coelum sublatus vidit aeternum Patrem, qui Dominico gra ias egit , quod negotia Dei in terris promoverer . Vidis CrDe aram in rhrono eo dentem , coepitque contendere cum Sancto Bernardo , uter ex iis praestare; devotione erga Mariam. Noluis μιμgρ quaesionem dirimere , sed ambortim ora praemii loco lacte suo conis Dersir . Tune jussus Dominicus Midam celebrare in Caris , Diaconum sibi habui; Sanctum Joseph , Subdiaconum Sanctum Franciscum G natem . Sed oborta ille , quaenam missa eligenda foreν , Sanctus Franciscur Musam de sacris Stigmatibus , Ioseph myam de δε-
carnatione , Dominicus mPam. de Beata Maria praeferebant . Ex de
152쪽
Caput Decimumoctavum. IAIereio aeternὸ Patris lis Dominico adliudicata es . Tune Angeloνum chori complures coeperunt muscis modis cantare Salve sancta Parens&c. Anie Communionem scrupuIus Dominicum invast y nondum enim media nox advenera3 , ipse vero non eror jejunus . De hoc montius Pareν aeternus dispensarionem elargisvs est . Demum peracto sacro idematernus Pater Dominicum sedere jussιν in νbrono , cunctisque angelis praecepit , ων ad inius manus deosculandas accederen3 . Si vera sunt haec, ut olim me legere memini, nihil ultra exposcas, ut manu tangas, quodnam sit pretium quarumdam Revelationum. Et optandum quidem foret , ut in Phantasias Pietate aestuantes sapientum Hispanorum diligentia severius introspiceret, quando apud eos postremis hisce temporibus & tacundius pullularunt, & felicius exceptae sunt, cum virorum, tum mulierum multiplices Revelationes , a quibus amplectendis, aut probandis longe absunt ceterae Catholicorum Provinciae & Ecclesiae; immo constat, Romanae Congregationis decreto perculsas fuisse Visiones & Revelationes Hippolitae afesu, &Mariae de Agreda, uti & Academiam Paritansem postremae Libris nigrum heta inscripsisse.
Sanguinarium ritum Romae, ct alibi , insuetum , quia im-
. Irolatum . Parthenorimus Consuetudinis et eo illud fru-sra tuetur . Senecae auctoritate abutitur. Suarii Doctri : nia de Votis ad Uitae discrimen se se extendentibus explicata . Cardinalis de ' Lugo invitus in controversiam M. Itram pertractus. SUmmopere Ecclesiae Romanae cordi est , fovere Pietatem erga
Dei param e quo in studio non dicam tantum Italiam , sed omnes Catholicas regiones concordes ac aemulatrices habet . Attamen neque Romae, neque innumeris aliis in locis, Votum umquam Sanguinarium in usu fuit . Cur quaeso Quum tribuere id nemo possit , nisi imprudenter , Pietatis defectui a justae conjecturae locus restat, ab eo reliquos Catholicos, qui Immaculatae Concepti Nis sententiae favent , hac ipsa de caussa abstinere , quod ipsum sentiant pugnare cum vera Pietate . Reponit Siculus pag. Pa.
Non inde opus es inferre', quod insonesum sit , quidquid
153쪽
nondum Romana Ecelestia in consuetudinem induxi in ipsa inbe - piae stesim si Romana ipsa Ecclesia alibi in er Carbolicos vigere con Gad n m illam probe sciat, nulloque vel levissimo indicio reprober . Dimisi
Gregorium Magnum consuluera Augustinur aviorum Episcopus, quam nam consuetudinem is ferre oporrerer in Angliam, recens in Ecclesiae lRο- manae pinum redeuntem. Consul ur Romanus Pon sex ita rebonca r sis fraternitas tua Romanae Ecclesae consuetudinem , in qua se m
minis enutritam . Sed mihi placer, ur sive in Romana, sive in Ganlicorum , sive in qualiber Ecclesia aliquid invenisti, quod pias omnipotenti Deo possiν placere, sollici e eligas. C. Novir Dis . Ia. Haec Paris thenotimus, qui & subdit I Esio, necdum inductus Romae fir mos M. vendi , Iurandique Virgineam Immuni σιem : se apud Hispanos er S culos , ae Hispaniarum s Siciliae Ecclesias vigear, S' Deo pDeoro
probatum si3 : quid erit obstaculo , quominus prudenter eligatur P In Hispaniarum Ecclesiis vigere Votum Sanguinolentum, nondum h nis tabulis quisquam ostendit . Apud Siculos quidem, sed perpaucos , illud concipi testem habemus Parthenotimum ipsum. At Romanam Ecclesiam probe nosse Consuetudinem Voti hujus, alibi inter Cath
licos vigentem, a firmat quidem secundum sua desideria Parthenotiis mus, sed sapientes meliori titulo negabunt. Innumerae sunt opinio. nes, ac ritus, in Libris, atque in variis orbis Catholici locis occurrentes, quae ubi serium revocarentur in examen, aut falsae, aut
superstitiosae, aut in praxi perniciosae, aut scandalosae reputarentur a nulla vero ex iis legitime dicitur Apostolicae Sedi nota. Tum solum ejusmodi merces noscit, & perspectas habet Romana Ecclesia, quum ad illius tribunal perpendendae deducuntur . Porro ad Uotum Sanguinarium quod attinet, tantum abest, ut ipsum probe sciar Ecclesia Romana , nulloque vel levissimo iudicio reprobet , ut contrarium potius elucere possit, quandoquidem uti vidimus , Sacra Congregatio in Libro Theophili Raynaudi, magnificam spem factam pro Imma. culata Cnnceptione morientibus nequaquam probavit. Sed quod vehementius miretur Theologorum Respublica, illud est , quod Pa thenotimus e Gregorii Μagni Epistola in patrocinium sui Voti cor rasit, nihil animadvertens, quid inter Dogma dc Disciplinam intersit . Agebat Sanctus Pontifex de Ritibus Misae, de quibus ajebat -- gliae Apostolus Augustinus . altera Consuetudo missaruru es in Romana Ecclesia , atque altera in Galliarum Ecclesiis. Hosce Ritus, alion que ejusmodi ad Disciplinam spectantes, qnamvis varios pro Varietate locorum, laudabiles nihilominus esse posse nemo inter Eruditos ignorat . Verum in casu nostro de Dogmate Μorali agitur, &magni quidem momenti videlicet e Num licea3 morrem Iubire pro
154쪽
ruenda sentemia, quae ad Fidem divinam minimo spectat , Et num uisceat animo tam fmo adbarrere opinioni de Revelatione alicujus rei , tirnon secus ac pro cer o Revelaris o Deo animam ponere liceat . Ad harefrustra Consuetudinia nomen heic Parthenotimus usurpat , quum ejus
Voti originem Novitas ipsa arguere possit , Videlicet ab Anno dum. taxat I 124. deducta. Accedit, quod semper inquirendum restat, an rite institui a paucis potuerit Votum de re tam gravi, qualis est hominum Vita , quum reliqua Catholicorum gens pro honore Virginis ferventissima nihil tale audeat . Ex singulis Ecclesis , quae pia, quae religiosa, quae recta sun3, eliges subdebat in eodem loco insignis Pontifex Gregorius Magnus; & Augustino doeente , Epistola ad Ianuarium , in Disciplinae ritibus illud tantummodo, quod neque conςra Hisdem, neque conἔra bonos mores injungitur, indifferenter es habendum equod & alia a Gratiano collecta in Distinctione supra laudata confirmant . An Vero pium , religiosum , rectum, & secundiam Fidem dici possit, praefracte velle Certum, quod Ecclesiae Romanae in pervulgatis Decretis Incerrum adhuc est; 3c nolle in Dei , Romanorumque Pon cum aiactoνirate consulescere quod Gregorius XU. ut supra vidimus , de Controversia ista scribens , a quocumque Fideli exigebat. Pias denique opiniones aequare velle Dogmatis Fidei: nullo negotio docti ac prudentes judicabunt. In Praefationis pagina I 6. Theologus noster pro se exerit auctoritatem Senecae, scribentis in Epistol. 33. Ego urar via veteri . Sed se propiorem , planioremque invenero, hanc muniam . Qui ante nos i moverunt , non domini nosia , sed duces sun3 . Tum addit o majores quidem nosri , ων Hebat Seneca, non domini nosνi , sed duces sun3 . Duces, ait , non boses . Eorum uisur ductum nec sequi pudeat , nec pigeat deserere . Sequi non pudeaι , ubi eos Veritatis semitam derelis quisse minime apparear . Deserere non pigear , ubi eos a Veriraris framite aberrasse liquido eonsabis . Uerum parcat Theologus noster ,
si dixero, hoc unum satis esse posse , ut ejus ductum quisque saltem suspectum habeat, atque ab ejus Theologia & Libello sibi metuat. Etenim quandonam Senecae Ethnico Philosopho , & de Philosophicis dumtaxat loquenti , tantum auctoritatis accessit , ut Theologorum Christiani nominis norma , & in Theologicis praeceptor noster evaserit λ Ad haec nil gratius contingere nostrorum temporum Haereticis possit, quam accipere a viro, eoque Catholico, quae nunc Siculis observanda proponuntur . Nimirum & ipsi reponunt , ut se se auctoritati Traditionis & Sanctorum Patrum subducant, Patres ipsos in namero ducum habendos , quos seqvi non pudeat, nec pigeat deserere g oe viam veterem eligendam; sed si propior ac planior invenia
155쪽
rur , Iane muniendam . Atqui Vera Theologia nos docet , Sanctos Patres ita esse duces nostros in explicandis divinis Scripturis , &tradenda doctrina Fidei , ut ab eorum unanimi consensu discedere crimen sit , quum legitimi ii sint Traditionis custodes . Celeberrima est in hanc rem sanctio Tridentini Concilii, Sessione IV. quam
supra attuli . Idem quoque tradiderat Trullanum Concilium Can. XIX. Paria itidem Μartinus Papa I. in Lateranensi Concilio seriobens : Nihil permittere dici novi er o quopiam , quod Sanctorum Pa. ινum 3raditio minime definivir . Temere ergo faciat, qui se non Pa. rum sectatorem, sed Judicem constituat I eos sequi paratus , si sibi videantur Veritatis semitam non dereliquisse I deserere , ubi a Veis litatis tramite aberrasse illos sibi constet . Quorsum vero Theol gus noster peliculosis hisce documentis Praefationem suam insperse. rit , nondum liquido sum assequutus . Num ut fidem Patribus adisi mat , si quando plurimi ex iis Scotisticae sententiae obstare reperiis rentur e quod tamen ipse Parthenotimus pag. 3I. negat P At hoc verum ne sit, an falsum, judicabit aliquando Cathedra Petri. Numis
quid ut antiquos Theologos dejiciat, apud quos Communis fuit Th mistica de Conceptione sententia λ Sed pariter judicabit Apostolica Sedes , an in doctrina Catholicae Religionis praeferendi sint non Sancti Sanctis , o moderni antiquis Doctoribus , uti a jebat Cardin,
lis Cajetanus in 3. S. Thomae , quaest. 27. art. 2. & praecipue si concordes cum praecipuis Ecclesiae Doctoribus Theologi veteres deinprehendantur . Num denique ut Volo sanguinario patrocinium paret , si forte contra ipsum proferatur Antiquorum auctoritas P At nullum novi ejusmodi quaestionis documentum apud veteres ἱ nemque enim eis unquam in mentem venit , excogitare homines tamisi ac Prudentiae oblitos , ut pro Opinionibus tuendis vellent animam suam pervicacissime ponere , atque ad id se se Voto obstringere . Primus mihi notus , qui casum hunc ipsum de tutela Immunitatis Marianae praesensit , ut supra vidimus , Alphonsus de Ca-sro squem postea sequuti sunt Gabriel Vasque et & Theophilus Raynaudus) Haeress damnavit , qui ram firmiser opinionem Scorsicam reneret ac doceret, ac se esset Articulus Fidei , ct ita pro illius Opianionis defensone esset mori paratus, secur facerer pro illis, quae ad FA
Quaerit Parthenotimus pag. 12. an particula tisque ad Sanguinem sibintelligatur in omnium Votis de tuenda Dei parse Immunitate .. Indicat Sanctum Antoninum , Cardinalem de Turrecremata, Gersonium , ac alios, scribentes , in Vitae discrimine eximi voventes a servanda re promissa . Tum Suarii doctrinam producit, docentis,
156쪽
, Caput Decimumnonum. 14sid verum esse, ubi alia aliunde non colligarur esse mens oe volum
ras vovenris. ει haec, ον ortu subdis, etiamsi se extendat ad M. iis discrimen, raitionabilis esse pores er prudens, nedum tibi materia Vbii sp opus praeceptum , verum e iam ubi ρε opus consilii . Addit Parthenot 1mus : Nec mihi dubi an.um est, quin plerumquo Miae di-Ενimen non excludam pie voven es. Contra mihi nulla dubitatio est, quin qui vovent voce tantum & scriptis tueri Scotisticam sentemtiam, alieni omnino sint a voluntate obsignandi Sanguine suo Opi nionem istam , simulque perdendae Prudentiae , immo & Animae suae, pro tutela rei, quam Certam, pendente judicio Ecclesiae, sentiunt se praestare non posse. Eoque magis ab imprudenti hujusmodi sacrificio abhorrebunt I nam ut animadverti supra Cap. licet quidem &Iaudabile est, Uitae discrimen subire pro actibus Pietatis , aut alterius Virtutis ad Deum tendentis, sed ea conditione, ut actus illi sint Viriti is intrinsecae, non opinativae, Neque sussicit, ut actus ipse reserri possit ad Virtutem etiam Intrinsecam. Necesse est etiam, ut pretio suo superet pretium Vitae nostrae. Si secus sit, insipienter, & non
sine peccato , Vita profundetur . Ecclesia praecipiens certis diebus Jejunium, aut Abstinentiam a carne, aut interesse incruento Sacrificio , nos certe non obligat ad rem praestandam cum periculo vitae.
Immo desperet, & peccaret, qui praefracte mortem eligeret in necessitate cibi, oblata sibi ad comedendum carne, aut imminente sibi certo interitu, si ad audiendum Sacrum proficisci vellet. Et quis, rogo, e Theologis nisi delirans, auctor homini esset, ut potius exiguum pecuniae sibi reliquae conserat in eleemosynam Sacerdoti celebraturo sacrum, quod vovit I aut in candelis emendis impendat, quas
vovit, ante sacram quamquam Imaginem accendendis, quam extremo Vitae periculo ob desectum cibi empto pane succurrat ρ Et ratio est, quia a Dei & Naturae legibus sub gravi praecepto obligamur adservandum pretiosum Uitae Bonum, nisi forte agatur de illa impendenda
pro Bono praestantiori, aut Malum instet majus, quam mors corporis nostri. Igitur interdum modici sunt pretii, quae vovemus, quia neque in multam utilitatem nostram, neque in magnum Dei honorem cedere possunt; & tunc in arbitrio nostro minime positum est ita earum rerum pretium augere, ut Vita prudenter pro iis detur, & dispensatos nos jure putemus ab obligatione tuendae Uitae. Deus tantum Sc Ecclesia indicare certo nobis possunt, quando laudabile sit mortem sponte eligere; ac proinde non careat Peccato, qui pro levibus rebus, neque a Deo, neque ab Ecclesia imperatis, occumbere Velit. Ideo consequens est , doctrinam Suarii intra honestos limites esse coercendam,' hoc est, tunc revera cum Prudentia & Pietate consentire. T etiam
157쪽
1 6 De Superstitione Vitanda ,
etiam Vitae discrimen, quum agitur de Bono Certo ae praestantiori . non autem quum de te Vibus praecepti aut consilii operibus , secluso
semper Scandalo & contemptu Ecclesiae. Utrum vero Scotisticae sententiae tutela sit res tanti momenti , quae in summam gloriam Dei& Virginis, aut utilitatem nostram cedat, facile patebit , si conside. remus , nondum pertinere sententiam ipsam ad Fidei doctrinam . adique ab Ecclesia liberum fieri cuicumque etiam contrariae adhaerere sententiae I & fieri insuper aliquando posse , ut in ipsa opposita sententia Veritas deprehendatur. Quis ergo nisi temere ac imprudenter trucidandum se sinat, pro afferenda ejusmodi adhuc incerta sententia δEt nimium quidem differt Votum propugnandae verbis tantum & calamo saepe laudatae Immunitatis a Volo etiam tolerandae mortis pro ejusdem tutela . Distinguebat Sanctus Augustinus Theologicas Opi. niones a Dogmatis Fidei Libr. de Peccat. Original. Contr. Pelag.
Cap. XXIII. scribens : Longe ali er se habent Quaesiones istae , quas esse praeter Fidem arbitra ur, quam μην iliae , in quibus Disa Fide . qua Chrsiani sumus, aut ignoratur quid Verum sit , s sententia domnisiυa suspenditur I avr alifer quam es, humana CP infirma suspicione
conjicitur 3cc. Quis enim non senriar , in his atque sv usmodo variis ' innumerabilibus Quaestionibus, sive ad obscurissima opera Dei. sive
ad Scripturarum abdix simas renebras pertinentibus, quas ceνιο aliqtis
genero complecti ac donire di sciis es, o multa ignorari, μιυa Cbr Iliona Fide, o alicubi errari sine aliquo Haeretici Dogmatis crimine JParia habet Ephraem Antiochenus apud Photium Cod. 228. Necessct profecto est, ut alterutra de duabus sententiis de Conceptione Virginis salsa sit : attamen quia neutra ad Christianam Fidem spectat , nobis licet eam amplecti , quae probabilior videatur I & quam viufortasse in illa eligenda ac propugnanda erremus , nullum doctrinae Catholicae detrimentum infertur. Verum ubi Vitam quoque nostram, insigne scilicet Bonum, cujus usum nobis divina liberalitas concessit , erogare velimus pro tutela alterutrius ex hisce sententiis ae jam certoeontra Christianae Fidei doctrinam erramus , quando mori eligimus. pro sententia, cui certi non sumus an subsit Error . Christi an uni vero Dogma instat, non esse prodigendam Uitam pro sententiis , quas Ecclesia probe illarum conscia, nondum ab Errore immunes pronuntiavit, immo aliquando etiam improbare possit.
Ut ostendat Theologus noster, posse aliquid credi a Deo Revelatum in Scripturis, etiamsi nondum publice cunctis proposta fueris Revela rio, Cardinalem de Lugo laudat pag. 23. in haec verba scribentem Disput. et O. de Fide num. 59. Po/es contingere , quod aliquibus si de Fide aliquod in Scripsura coηιentum quibus manifestum est, id in Scria
158쪽
Caput Decimumnonum. I 7 Uura eonliseia, quod ramen omnibus non sit de Fide; quia non ita cla
re Scriptura loquitur, ut id possit ab. omnibus animadυerti . Vera est sententia Cardinalis, in eo tamen casu, quo Ecclesia nondum agnoverit, an eadem Revelatio subsistat, nihilque de ea protulerit . Disputatur autem a tot Seculis, Revelatum ne a Deo fuerit Mysterium Conceptionis Marianae . Ecclesia non semel interposito judicio suo nos docuit, nondum constare, num Revelatum fuerit ejusmodi privilegium , an potius oppositum . . In tali rerum statu audacia in illo non desideretur, qui auditoribus suis vendit et , Fide divina posse credi Immunitatem Mariae, idque tam Certo, ut prudenter pretiosum Uitae depositum pro hac Persuasione tuenda discrimini oblatum creda. tur, non secus atque fiat pro certissime Revelatis a Deo. Dum Pro- fabilem Sc Piam sententiam tuam putes , annuo & consentio, quia ex Ecclesiae decretis id merito deducis I quamquam Sc contrarium sentientes ex iis ipsis deducant, Probabilem quoque ac Piam non desinere esse opinionem suam. Ubi vero Certitudinem Fidei divinae adstruere vis Scotisticae sententiae , repetit Lam indus et Ctiinam cerium id videtur ρ Creaturae fallacissimae o additque; immo in easu nostro remere judicanti, quum suum judicio Ecclesiae anteponat . Parthenoti inmo autem reponenti e Nec Theologorum placita sola admiratione explo--nrur , respondet, tum maxime fallax esse privati hominis judicium, quum se putat plus scire quam Ecclesia ; & quod Incertum huic est,
tanta is pervicacia vult Certum, ut Sanguinem ero ejusmodi Persuasion is tutela dare non dubitet. Et prose Ao, conlideratis Ecclesiae de- Creti S , nemo non agnoscat, fundamento nullo niti , quae Parthenotimus addit pag. 28. scribens : Non es igitur adeo clarum , ut sibimet
Pritanius blanditur, quod pia Sententia μι Opinio , mera opinio ,
cui subesse possit falsum . Ex quo oppositam amplecti Thom istarum
sententiam Fidelibus Ecclesia liberum facit, ac pro ejus Veritate desinitivum decretum pronuntiare aliquando possit squod ne noster quidem Theologus negare est ausus )d leges omnes Logicae Scotisticam inter opiniones adhuc enumerandam decernunt . Frustra quoque is Pag. 33. contendit dari Certitudinem, quae a Divina Fide non oriatur, & Bagotium laudat, qui in apologetico Fidei per plures disputariones conrra Academicos aliam firmat a Certitudine Fidei Certitudinem. Nihil opus erat Bagotii auctoritate ad confirmandam rem meridiano Sole clariorem, & quam universa Philosophorum ac Theologorum schola, immo & vulgus novit , nempe innumera fuisse, ac esse in rerum natura sine divinar Revelationis praesidio, nobis notissima, Certissima, Evidentia . Non vagetur quaeso Theologus noster. Iconsistat in quaestione nostra . Disputatur heic , an Certus quispiam T a esse
159쪽
en possit, Revelatam fuisse a Deo Immunitatem Virginis hoe autem
ex iis est, quae nisi ipse Deus re Velarit, rescire nobis non licet) non solum ulla voce Ecclesiae agnoscentis hanc Revelationem, sed etiam eum diserta voce Ecclesiae nos docentis, adhuc abditum esse in thesauris Dei hujusmodi Mysterium . Quid ultra quaerimus P Ecclesia ita nos erudieno te, nonnis Prudentiae monita pessum det, qui ita pertinaciter Scotisticam sententiam sibi Certam persuadere velit, ut quasi de articulo Fidei age.
retur , tormenta ac mortem Pro ea afferenda ac tuenda elistere statuat. D
Thomstea de Conceptione Sententia ne ipsa quidem Certa 'tes O ipsa esse honorifica Virgini . Gersonii locus a
Parthenotimo adductus, contra ipsum militans . An emret judicium putantis, licere mortem oppetere pro tutela
Seorsicae Sententiae. An ab Haeresi excusari possit , -- gans Chrisum Filium naturalem Dei. An ante Ecclesiae definitionem credere quaedam liceat spectare ad Fidem
PArthenotimi verba sunt pag. 4o. Sit ergo utraque Sentenria s quod mordicus nego) eodem modo Probabilis; a3 Immunitaris sententia Virgini perbonorisca, ae proinde Deo graia, s ejus defenso Deo potes
promi ri e secus autem sementia maculae, ejusque propugnaris. Pro more quorumdam, Amorem sui tantummodo consulentium, sua dumtaxat respicit, sua laudat Theologus Siculus. At adversariorum quoque mens. - iones aequo animo sunt perpendendae, ac sincere ferendum de iis judicium. Contendunt Thomissae, e Scripturae locis nonnullis, iisque non mysticis, sed literalibus , deduci, Virgini minime collatam fuisse Praeservationis Originalis praerogativam. Addunt, plerosque Sanctos Patres, non secus atque ipsi sentiunt, interpretatos fuisse illa saerarum LIterarum loca. Denique sententiam suam Communem suisse usque ad an tum Seculi XIV. scilicet usque ad tempora Ioannis Duns cognomento Scoti. An ii pro Veritate militent, ego homuncio ignoro; tque ajo, pendente judicio Ecclesiae , Probabilem esse utramque de Conceptione sententiam, neutram vero Cerram posse merito appellari At
160쪽
At fingamus tantisper , solidissimis fundamentis niti Thomisti eam
Sententiam. In hac suppositione tria necessario consequuntur, scilicet Thomistarum sententiam non solum gratam, sed unice esse posse gratam Deo Veritatis parenti . Secundo , eam tantum , non
vero Scotisticam , posse placere Virgini , cui numquam placuit, numquam placeat, nisi Veritas; δc quae falsas laudes aversatur, idque dumtaxat cupit de se assirmari, quod cum Voluntate Dei conso. num fuit, est, dcerit. Tertio, Ecclesiam , custodem divinitus constiis tutam Veritatis, posse ac debere, in hoc supposito, uni adhaerere Thomisticae Sententiae, & hanc unam gratam habere. Quare in ista suppositione evanescere statim vides metum, ne honorificentia Virginis minuatur aut laedatur, quum honorificum Deiparae illud tantummodo
sit, qaod Deus voluit illi elargiri s& quidem innumera eidem dona certissima est elargitus , non quod nostra Devotio importune, & praeter, aut contra mentem Ecclesiae & Dei tribuendum illi censet, Honor profecto Virginis cordi erat tot Sanctis Viris, piisque Theologis,& adhue cordi est iis, qui aliam a Scotistica tenuere, tenentve Sem tentiam. Et quamquam Zelus eorum laudetur .ac Pietas, qui Μariam sine labe conceptam tuentur, eorum quoque Zelus & Pietas commendanda est, qui vigilant, ne Error ac Falsitas in doctrinam Ecelesiae irrepat. Quod si accidere posset numquam autem accidet) rueret
Ecclesia tota; quum nemo ignoret, si Ecclesia in uno errare deprehenderetur, frustra postea privilegium Infallibilitatis de ea posse depraedicari. Itaque sophismate laborat memorata nuper Parthenotimi argumentatio. Nam ex quo nos aliquid excogitamus uti hono.
xificum Virgini , non continuo sequitur , illud quoque esse Varum, de certissime gratum Deo, gratamque esse, Virgini sile ulla dubitatione ejusdem praerogativae tutelam . Gratum quippe illud unum Deo est, quod ipse voluit, non quod nos cupimus ipsum voluisse. Fallaci, inquam , argumentatione dicimus .' Istud in hon rem Virginis cedit : ergo illud voluit ac fecit Deus : ac proinde hoc assirmare ac tueri, gratum quoque Deo est. Contraria nimirum ratione argumentatio efformanda est . Deo & Uirgini &Ecclesiae certo placere tantummodo potest, quod Verum est, &Deus in sacris Litteris, aut in Traditione Patrum revelavit a se factum , non quod devotio nostra excogitat & exoptat. Donec vero ab Ecclesia decernatur, quid re ipsa de hoc Μysterio Deus revelarit, utraque sententia inter opinionis fines contineatur necesse est,' ne que ea Certitudine suam Deo gratam arbitrari quisquam. potest, ut certo assirmare fas ei sit, alteram esse ipsi Deo ingratam . Proinde
id unum superest, laudabile quidem esse tueri voce & calamo Sco-