장음표시 사용
141쪽
13o De Supersitione Vitandis ,
non est materies & occasio nova saeViendi atque peeeandi o Peeeatum
denique contra Prudentiam, quum Bonum Certum ac ingentis preotii , voventes commutare temere Velint pro Incerto . Et ouoniam , uti Cardinalis Caietanus scripsit loco supra commemorato, oc Tamburinus confirmavit Lib. III. de Iust. Trael. III. pari. 3. Cap. i. ipsa opera positiva Virtutis, quorum bonitas e doctrina Fidei constet, uti
Eoangelium praedicare apud I deles et Sacrum celebrare et a Carnibus absineνδ &c. ut bona, honesta, δc laudabilia sint in praxi, necesse est. ut debitae circumstantiae concurrant 1 alioqui non Virtutis sed Temeiaritatis opera evadunt et quanto magis temerarium erit velle pretiosum Uitae Bonum profundere pro opere positivo Virtutis Opinativae, α minime per Fidem Certae , qualis est assertio Scotisticae sente tiae ρ Vide & Lessium Lib. . II. Cap. XL. Dubit. VII. num 42. Reliquum proinde est, ut Sanguinarium Votum irritum ac nullum sit , quum non sit de meliori bono , immo si de Opere involis vente peccatum; & qui monitus pervicaciter illud conciperet , aut
ei post monita constans adhaerere vellet, a crimine excusandus neu liquam foret.
Supra vero iunuimus , duplicem distinguendum esse easum , in
quo certamen oboriri posset de sententia Scotistiea cum discrimine Vitae. Primus, eligere velle inreritum, ux asseras Veram ac Cerram eamdem sententiam. Alter, Vitae suae jacturam pati portus quam daminnare eamdem uti Falsam ac Impiam . Non est cum priore conium dendus posterior casus. Diversa enim omnino sunt . opinionem de Immaculata Virginis Conceptione Veram ac Certam inter gladios asserere velle, atque eam asserere nolle Falsam aut Impiam . Qui renuit Falsitatis aut Impietatis opinionem arguere , non eam Pr pterea Veram esse contendit sed tantummodo judicium suum conintinet, & nihil de Ueritate aut Falsitate illius decernit. Quid ergo Catholico homini agendum, si ante Tyrannum sistatur , aut a pri-Vato quopiam serente urgeatur, interrogatus, an credat, sitne absisque originali Labe Virgo concepta I eique , si credat, inevitabilis mortis minae intententurὶ Quotiescumque respondeat, se firmissime in hac esse sententia, tormentaque & mortem potius eligat, quam recedere ab ejusmodi opinione o uti hactenus vidimus , temere ac imprudenter gget I reusque sceleris .gravissimi erit , utpote qui nimium suo iudicio credit , illud praeferens judicio Ecclesiae , & praefracte Certitudinem opinioni tribuere Volens, qua tamen, pendente Ecclesiae judicio, caret eadem opinio . Is ergo in isto amphractu intrepide respondere potest : Hoc ignoro id ramum Deus noυis . Immo ita respondeat, oportet, ut salvam faciat Vitam suam, crem
142쪽
. - Caput Decimo estimum. 13 et nimirum enise sibi a Deo commendatam. Et praecipue quod ita respondendo Verum dicet, nihilque aliud profitebitur, quam quod Ecclesia hactenus sensit, dum ita unam ex opinionibus de Conceptione
Virginis probat, ut alteram, oppositam non improbet. Hoc pacto Tyranni furorem exarmabit, suumque caput prudenter discrimini eripiet. neque temere Vitam pro Opinione tuenda impendet . Atque hie est reipsa casus Voti Sanguinarii, cujus lutoleranda consectari a hactenus persequuti fuimus. Volo enim isto toti antiquitati incognito id prassertim voventes contendunt, se ad profundendam Vitam esse paratos, ut Certam asserant Immunitatem Virginis. Et quamquam Parthen limus nobis edixerit, voventes mollem subituros uon pro Verirate ac Cerritudine ejusdem opinionis, sed pro Veritare ac Cerιitudine Honoris c Ctihus Mariae, qui ex , ea opinione defluit ,&pro Verita e Pi raris, quae ines Actui opinarivo de Immaculata Conceptione ς attamen vidimus, Cultum hunc, Honorem , & Pietatem, Certa numquam esse posse, nisi Certa sit Sententia, super qua innituntur.& consequenter eo recidere semper consilium Uoti Sanguinarii, ut voventes repugnante Ecclesia ostendant ac suadeant Populo , Certam esse , aeparem Veritatibus Fidei, Sanguine nostro propugnandis, opinionem Fcotisticam de Virginis Conceptione . Scribit autem Parthenotimus
Pag. Io I. Theologorum mentem, qui Vosum uisue ad Sanguinem tuensur,
eom esse numquam posse, quod semper, er in omni eventu pio Vovens moriem subire debeat; sed ubi solum Deiparae periclite ur Honor . Sive,
uti infra repetit, ων mortem tolerer, eum squod prudenris arsisHo me. riendum est 3 Virginis Immaculatae depresen ri3 Honorem periclitari . Ita sub hujusmodi verborum ambage is consilia sui Voti occultat , liberumque clientibus suis campum relinquit profundendae Vitae protu- tela Scotisticae sententiae. Rectius ipse munere suo functus fuisset, si terminos huic arboris, atque prudentia privatorum hominum statuisset, ne dum prudenter tueri ii se putant sententiam Ueram ac Certam, ac Honorem, Cultumque Uerum & Certum Uirginis , ejusque Sanctitatem y imprudenter, ac vincibili Errore indirecte se occidant , ultro ac sine necessitate carnifici iugulum tradentes. Attamen ex hac
ipsius confessione jam intelligant Voto Sanguinario addicti , sbi non
esse mortem eligendam, quoties agitur de prodendo, an Credant Veram ac Certam Seoti Sententiam , Verumque ac Certum Honorem
Μariae in ejus sententiae tutela collocatum I sed tunc sibi responden dum e spinor quidem ita esse, at id Certum mihi non es . Dων n vis I noscam er ego, se aliquando quasionem dirimer Ecclesia . Neutiquam enim periclitatur Honον Virginis, dum protestamur, nos ignin 'rare, an Teipsa Beatissimae Christi Μatri collata fuerit Immunitas ab
143쪽
originali macula, & nos nequaquam credere Certam scoli Sentenotiam. Postquam Ecclesia a tot Seculis, & quidem disertis verbis, liberum cuicumque facit adhaerere oppostae sententiae , evidens est , non periclitari Honorem Deiparae , etiam credendo illam Immunitatis Scotistieae expertem. Si periclitaretur, non id sineret Ecclesia, supra quemcumque privatum Theologum sollicita de Honore Μariae. Quam to ergo minus periclitabitur Honor iste, protestando dumtaxat, nos .equaquam Certo credere Scotisticam Immunitatem , atque ignorare, quid Deus revera in Conceptione Virginis fuerit operatus Atque ista hactenus dicenda habui, ut ostenderem, quam incongrua, ni meque ferenda sit Voto Sanguinario praestita a Parthenotimo tuteis Ia, cujus objectum est tutela Certae Veritatis, quae tamen Certitudo . ubicumque eam statuas, abest a Scoti sententia. Petat nunc aliquis,quid agendum sit, si quando Tyrannus, aut quispiam improbus alius, morintem minatus, adigere nos velit ad appellandam Impiam ac Falsam sententiam eamdem. Heic certe urget praeceptum Vitae custodiendae,
neque prodigendae; sed simul imminet timor Falsum appellandi, quod Verum ac Certum esse, judicante Ecclesia, deprehendi aliquando pos-st. Quod plus est, praeceptum Viget ac urget Summorum Pontificum, vetantium, ne quisquam Falsitatis aut Impietatis notam inurat Opi. nioni patrocinantium Immaculatae Conceptioni. Itaque dico primo , si quisquam oblatis mihi atrocibus tormentis ac morte , compelleret me ad configendam Erroris ac Impietatis nota Scotisticam Sentenistiam, continuo reponerem .' Id nescio e Novis Deus o qua responsi ne nihil Veritati, neque praecepto Ecclesiae derogarem, fierique posset, ut furori tyrannico facerem satis. Verum ubi is acrius adhuc imstaret , atque a me expeteret, ut diserte damnarem ejusmodi sentenistiam ζ cernens ego, rem mihi esse eum violento simul & furioso, seu mente capto , ac memor . respondendum esse stulto Iuxta suhisiam suam, Proυerb. XXVI. vers. s. & Sapientem Eccles VII. Vers. I 8. edicere e Noli esse fluitur, na moriaris in tempora non ruo Q quantum possem, ingenio curarem, ut importunam interrogationem eluderem, Scsne aperta damnatione sententiae discrimen Vitae evaderem. Verum uis hi in irritum cederet omnis conatus, putarem praestare mori quam piam sugillare sententiam: idque ne peccarem contra praeceptum Ecclesiae,quae sub anathematis poena ab insimulanda Impietatis ac Haeresis Scotistica sententia Catholicos omnes coercuit. Quod quum ajo, tria heic animadvertenda . Primum, non in quaestione ista sitam esse controversiam, quae Parthenotimi calamum in me suscitavit. Neque enim e persuasione mea, uti neque e morte mea, quidquam certitudinis accederet opinioni de
Virgine sine labe concepta : quem tamen in finem collineat intentio V
144쪽
ventium ad Parthenotimi normam . Secundum, non Parthenotimum tantummodo ceterosque ad singularitatem gloriae adspirantes devoto erga Virginem animo,sed quemlibet Catholicorum mortem prius oppetere debere, quam censoriam notam inferre praelaudatae sententiae, quum ad Ca. tholicos cunctos praeceptum illud extendatur, &obligetur quisque ad p rendum Ecclesiae mandatis.Tertium,nil majoris praestantiae sive praeroga.tivae effluere hinc posse in sententiam faventem Immunitati Marianae.Nimirum quoties instet idem Tyrannus, ac necem tibi indicat, nisi Hὰν et Leam aut Impiam a firmes contrariam alteram sententiam, negantem Vir gini Immunitatem originale me ne id facias, Vita potius in hoc etiam casu est offerenda lictori. Et quid Simili anatbematis poenae Sixtus IV. Conei lium Tridentinum, aliique Romani Pontifices subjecere eos, qui Haeresis aut Impietatis arguerent opinionem contrariam, videlicer gloriosam m*inem Mariam cum originali peccato fuisse conceptam. Ad praeceptum quod attinet, nihil discriminis inter utriusque sententiae patronos ac censores Ecclesia statuit. Si ergo damnare non licet Thomisticam opinionem,tibi, ne illam damnes, mors potius est eligenda. Quamobrem tunc non pro Ueritate, sive Certitudine alterutrius opinionis sanguis effunderetur, sed ut mandatis Ecclesiae non adversando, evitaretur Peccatum. Μeam in hanc rem, qualiscumque sit, opinionem dedi. Nunc addo, ipsam nihilominus accuratiori examine indigere: quod me doctiores , quum lubebit, inire poterunt. Inquirendum namque videtur, an mens. Ecclesiae, interdicentis censuram utriusque opinionis eo usque feratur, ut in conspectu eculeorum & carnificis mors potius subeunda st, ne alterutra improbetur. Nimirum, ut superius innui, Occurrunt nobis prae 4 cepta Ecclesiae, immo & Dei, quae nos minime obligant, quum mortis periculum instat e tunc enim cessat voluntas Dei, aut Ecclesiae ad nos obligandum . Immo interdum non solum cessat obligatio illius praecepti, sed etiam viget obligatio conservandae Uitae secluso semper gravi scandalo, & contemptu Ecclesiae, sive Religionis ) ita ut peccati expers non foret , qui pervicaciter tunc occumbere vellet, ne praeceptum transgrederetur. Neque heic de re Intrinsece mala sermo est, a qua perpetuo & ubique abstinendum est . Quum enim Ecclesia liberum cuicumque relinquat, quam Veritati propiorem putet ex duabus istis opinionibus amplecti , liberum ex vi contrariorum sit etiam necesse est, ut qui unam amplectitur , ac Veram credit, alteram tacite saltem improbet , & Falsam credat . Neque praedicatum Pietatis ita conjunctum est cum hisce Opinionibus , ut nullo un quam tempore disjungi possit. Vocabulum enim Pis, quod Sententiae, sive opinioni cuipiam tribuitur, Probabilitatem non Certitu. dinem indicat . Et quandoquidem Ecclesia quaestionis hujus de-. ' fini
145쪽
finitionem nondum suscepit, ac nos dedecet ita iudicium illius velle arctare, ut unam tantum ex istis opinionibus eligere possit tamquam doctrinam Fidei divinae, quum aeque possit Sc alteram: consequenter neutra opinio dici potest ex parte rei ita Pia, sive Probabifiteν Deiactans ad Ctilium Dei ο Virginis, ut aliter esse aliquando non possit . Proinde quum ideo tantum damnare hanc vel illam e propositis duabus opinionibus malum sit, quia ab Ecclesia prohibitum, & sint a.
liqua Ecclesiae mandata, quae minime nos obligant, quoties incurritur periculum mortis e prudentiores judicabunt , rectene , an secus procedat nuper a me proposita Conclusio. In hisce tamen casibus, hoe est in re tanti momenti, si commodum ac tempus non deesset , conasultius foret, mentem Sanctissimae Romanae Ecclesiae ab ipsa petere , cujus ductu atque judicio omnia nostra consilia & acta regentes, non ego, non alius quisquam errabit . Eoque magis perscrutari juvabit Ecclesiae Μagistrae nostrae mentem , quum ipsa in eum tantummodo finem interdixerit ambarum opinionum censuram, ut finem faceret
jurgiis publicis & scandalis, inter disputantes Theologos jamdiu viis
gentibus, non Vero ut immunem intrinsece a censura praestaret alteis
rutram ex illis sententiis. Ad haec finge tibi, duos ejusmodi Opinio.
num patronos, alterum Seotisticae , alterum Thominicae , sisti ante Tyrannum, atque ambos Persuasione ductos, sententiam suam cum faeris Litteris, ac Traditione Patrum, certius consentire , ac proin
pterea sinere, se potius Vita spoliari, quam ejusmodi Persuasionem deponere Cur enim uni non liceat , quod alteri ρὶ ita ut ambo
mortem oppetant, sed pro oppositis sententiis tuendis . Rursus tantummodo finge, utrumque pugilem sub securi cadere , ne Haeretio cam aut Impiam appellent contrariae factionis sententiam, uti Ecclesia mandavit et quia consequatur , facile sentis . Consequetur nempe spectaculum inusitatum, quod non sine aliquo horrore audiamus, videlicet pro contrariis de una, eademque re sententiis homines ejusdem Religionis aevo nostro mortem subire e cujus rei eXemplum frustra in universa Ecclesiae Historia perquiras. Restat ergo, ut cautius in hisce etiam casibus, extra controversiam , quae mihi eum Partheo notimo est, propositis procedamus , ne aut imprudenter Vita projiciatur, aut dignitati Ecclesiae ac Religicinis officiendo , hostibus nostris ridendi aut declamandi contra nos occasionem praebeamus.
146쪽
Falsa crimina Lamindo Pritanis imposita a Parthenotimo . Aut risionarium se prodit. Revelatio tributa Dominico a Jesu Maria Carmelitae expenditur: .HIste expeditis leviora supersunt expendenda mihi in Partheno
timi Libello. Et quidem missa lubenter facio, quae in contemptum mei non uno in loco Siculus Scriptor intermiscet .. An Iu sto titulo is ad versus me egerit , aliorum judicium esto. Hoc tantum novi , ut ut ille magnus sit vir , & in sublimi Theologiae throno sedeat, ego vero exiguus sim , nulloque nomine cum eo compaαxandus ; ejus tamen dignitas non faciet , ut illi in praesenti quaestione victoria ad judicetur; neque tenuitas mea , ut mihi eripi tur . Rationibus certavit ille e rationibus certavi & ego . In his unis collocanda est victoriae spes . Uter melioribus a mis fuerit usus , docti viri aliquando judicabunt , ac tempus sensim aperiet . Unum tamen, quod me intime ferit, dissimulandum heic minime censeo . Videlicet aegre ferre Theologum nostrum Pag. 9O. quod Lamindus in Dalia, quae Dei arae cuisu cereras regioner superar , scripseris opus in Gallia imprimendum. Duas praeterea Theses Theologus idem commemorat B. Uirgini injuriosas , & in Gallia enatas , quae ab Alexandro VIII. confixas ait . In mentem quoque Lectorum revocat monita Salinaria Beatae Virginis ad exbrores suos indiscretos in Galliis vulgara , ct a Clemente X. Anno I 676. proscripta . Tum in haec verba erumpit o Cur ergo Laismindus doctrinam, quae itera ipse apparear vera, cereris es falsa , n far non puraν proferre, ac inculcare o doctrinam, inquam , unde qua Baliae , qua Galliae oriri queant seandala λ Italiae quidem, tibi υoυen. d. Virgineae Immunitatis defensionem vetus consuexildo es. Galliae etiam oriri quesn3 scandala, ubi Non Pauci Deiparae Cultum, evusque Sanincti arem imperentes , in ea flabdisen ur opinione , O certe hominis Bainii opera, quod inspersa supersitionibus siι geniis Dalae ' in De aram observantia . Declamationi huic tandem finem imponit lenibus hisce verbis : Ab sp , ut in menrem meam eadap Disieto vide ho. minis candorem, non immerito Candidi nomen praeserentis, ejusque delicatam Caritatem post nuper institutam accusationem ) quod rem paucioribur ex Gallia graiam facturus Me friueris Lamindur. Haec Parthenotimo displicent I at mihi aequius displicet , ipsum distinere heic
147쪽
.x36 De Superstitione Vitandis
hele meris somniis ineruditam gentem , atque indigno artificio ruod in omnium oculos incurrit, studuisse , ut invidiam Lamin o atque odium falsis hisce querelis crearet. Somnium quippe est , enatas in Gallia duas illas Theses . Somnium, prodiisse e Gallia monita salutaria, quum Germano Coloniensi tribuantur. Somnium fortassis etiam est, Montra illa a Clemente X. Anna I 676. explosa fuita; nam serius, si bene memini, id contigit o quod in praeis
sentia exquirere nec Vacat, nec interest. At somnium certe contume.
liosum Gallicae genti nemo non sentiat in Parthenotimi oratione seriabentis e non paucos Gallorum Deiparae caehum , ejusque Sanctitatem impetere. Quis haec ferat de Catholica ac pia gente Gallica proinferri, quando ne ipsi quidem Jansenistae, quos obversari ante oculos Paris thenotimi hoc in loco par est credere , Dei parae cultum , ejusque Sanctitatem improbare depreheduntur ρ quod si is eodem obelo configit & illos, qui intemperantiam nonnullorum in cultu ac la de Virginis non ferunt, noverit Siculus Scriptor, se incaute male indicere Theophilo Raynaudo , sibi tam caro, Sc quibusvis Theolo. gis Catholicis, etiam Italis, qui legitimum Μariae Cultum docent ac suadent; spurium ac superstitiosum arguunt, & arguendum esse s tentur . Praeterea mnium perquam ridiculum est , sibi in Lamin. do fingere doctrinam, unde qua Balia, qua Galliae oriri quean scandala . Tot anni jam effluxere, ex quo Lamindi Liber prodiit, neque ullum in Gallia, Germania, ac Italia, quibus in locis idem impressus fuit , auditum est murmur, nullaque scandali vel levis umbra apparuit . At inquit Siculus o Ia Dalia vovendi Virgineae Immuniraris defensionem verus consuetudo es . Lamindus vero hanc impugnare non Veretur ; & doctrinam , quae licet ipse apparear Vera , Cereris es Falsa, nefas non purar profferre ae inculcare, quod in spem se superistrionibus seu gentis Itala in Deiparam observanιia. Hactenus putaveram ego, rem mihi esse cum saerae Theologiae Professore gravissimo , ut Libelli ab ipso editi praesesert titulus . Sed nunc justae defensionis necessitas dicere & expostulare me cogit , pugnam mihi esse eum Theologo Visionario, ne duriori etiam nomine utar . Nemo enim, nisi qui somnia somniat, & Uisiones videt, deprehen dere uspiam poterit , quae Lamindo Parthenotimus heic affingit . Quisquis hactenus Lamindi Librum legit , aut ipsius Parthenotimi opusculum, ubi integra Lamindi censura exhibetur, e vestigio haec verba obvia habet et Sa/is quibusdam non fuis calamo rarioni s
maculatam Deiρσω Concemionem rueri r quod procul dubio cum vera Pietate consonar. Si Parthenotimo animus est significare, Sc
tisti eam de Conceptione sententiam a Lamindo improbari , i habet
148쪽
unde pudeat talia scripsisse . Si de Voto tuendi ea amo ae rationi. bus eamdem sententiam , rursus ei os obstruunt verba Lamindi , Iaudantis , sive intercedat, siVe non intercedat Votum , propugnatores sententiae ipsius. Una inter Lamindum & Parthenotimum hactenus controversia fuit de 'Io Sanguinario : hoc unum Laminduscensura sua impetiit. In hoc unum quoque collineant, quae hucusque ego congessi I nempe o Minime licere Sanguinem O Ripam pro. fundere pro ruenda Scotistica Sentenris . Si Vero Parthenotimus eon. tendit , doctrinam hanc , quae Lomi do apparer Vera, Cereris esse Uam . Ceteros ego spero judicaturos, nonnisi in phantasia supram dum fervente id genus judicia atque assertiones poste nasti: quando omnibus notum est, non paucos adhuc esse, qui vel ipsi Scotisticae semientiae adversentur e ceteros autem spero ego ad versaturos Volo luem
die ipsius profusione Vitae. Ne quis tamen injurium me putet Parthenotimo , dum illi som. nia ac Visiones tribuo, ipsum fatentem exhibere juvat , se ejusmo- modi somniis atque Visionibus obnoxium. Oculos converte ad illius Praefationem, qua inregerrimae Virgini, sanctissmae Dei parenti, omnis prorsus maculae everri; se, suamque Dissertarionem inscribit --ctor . Ibi vir pius, & gratiis coelestibus refertus, haec habet ad Uirginem , quam alloquitur : Literariam in arenam jam jam publice descensurur, non semeι , ων scis , Te verbis illis interpellaυi, quibus Barac Deboram o Si venis mecum , vadam et si nolueris veni. re mecum, non pergam . Iudis. 4. 8. Neque haec perfunctoria dicta; nam subdit : Et audira mibi VISUS SUM. Ibo quidem νε- eum. AEque nescio, quid solaminis animo meo ingessere, quae subdere VIDEBARIS : Sed hac vice victoria non reputabiιur ribi. Addit inissea e Verum ut cum De victoriae , quae Tibi tamdem cederer, Scbolastico in psisere militarem, eognovi , Te consulendam esse I O s mel atque iιerum , ac saepius constitui . Explorarus mihi erat mos uiolorum, qui arduis Fidei in rebus non aliud , quam ιuum
interrogare consueverunt oraculum . , , Pulsandum igitur eraν , is
inquit Ruperrus Abbas , re alloquens , ac pristina Ecclesiae tempor memorans , , , ad Osium Veritatis , er consulendum Ora. , , culum Spirisus Sancti , sιlice; sacrarium pectoris rui , υν VL,, vs Voce omnem necessario tenendam demonstrares regulam M.,, dei , cum tesimomo Scriριurarun , quas memoria reιinebar . D V. Caut. Haec Parthenotimus . Non consuluerit , puto , oc
casione is a Theologus noster Libros aliquos a Dei para conscriptos , quos ad manus haberet . Ergo dumtaxat eam interorogarit & consuluerit necesse est in Uisione aliqua , hoc est S in
149쪽
in familiari colloquio eum ipsa Virgine Sanctissima habito . Neque ipse dissitetur scribens o ET AUDIRE MIHI VISUS SUM . Ha.
bemus ergo sidque dolens repeto , sed me argumenti gravitas repetere cogit in non Theologum gravem, sed Uisionarium, seque talem suo ore fatentem, qui Voti Sanguinarii patrocinium suscepit . Quid recti, quid solidi consequenter ab eo exspectandum sit , agnoscant ac discant tandem prudentes rerum aestimatores . Agitur heic de Ubia hominum, idest de maximo Reipublicae negotio et ferrine potest , ut homini ita composito decernenda caussa tanti momenti relin quatur λ Fuit, semperque erit mos, immo debitum Theologorum
qui sui muneris probe snt conscii , in quaestionibus ad Religionem spectantibus consulere divinas Scripturas , Sacra Concilia , Sanctos
Patres; simulque oratione pulsare Deum , ut ad Veritatem assequen. dam, Erroremque fugiendum, infirmis ingeniis nostris opem conferat. Ut hoc ipsum a Deo nobis impetret, exorare quoque Virginem heatissimam licebit atque juvabit. Sed potissimum , ne pareaν aditus Errori, recolendum es, quod ur privaris mentibus a Deo exis imetur infusa lux, cohaerear necesse es cum Regula , quam vocan3 Fidei viavam, seu Romano Pontifice ex Carhedra docente . Haec sunt Partheis notimi verba pag. 36. quae di mea facio; atque utinam is numquam fuisset oblitus, quando obtrudere coepit clientibus suis tamquam Ceris tam , & ab omni formidine Erroris immunem Scotisticam de Comceptione sententiam, quam tamen Romani Pontifices e Cathedra sat aperte docuerunt, esse interea Incertam, & posse aliquando Veritatem deprehendi in opposita sententia . Habemus ergo fontes non fallaces Ueritatum ad Theologiam spectantium. Appellet nunc Parthenotimus, quantum lubet , Virginem sanctissimam osium V νitatis , s oracviam Spiritus Sancti r non obstabo , neque innuam , quanta circumspectione Mystica haec, seu Μetaphorica vocabula in Theologia severiori sint adhibenda . At Consulere Virginem , a que ab ea Exspectare, ut Viva Voce omnem necessario tenendam deis
monstrer regulam Fidei ; immo respondentem illam Audire Sibi VLderi : id genus Revelatio bene serventis Phantasiae opificium prostho fuerit, quod a solidae Theologiae legibus ac usu quantum abhorreat, atque Errori non uni ostium aperire quotidie possit , nihil est, quod ego ostendam . Dolebat nuper Siculus Theologus , opera Lamindi
hominis Itali Gallos in ea opinione stabiliri , quod inspersa supersitionibus sit geniis Bais in Deiparam observantia . Immo numquam fuit Gallis tam sinistra de gente Itala opinio ; eoque minus in eam descenderunt, ex quo Italicum Scriptorem animadverterunt , libero Calamo , neque contradicente Ecclesia insectantem , non gentis
150쪽
Dola, sed paucorum Siculorum naeVus in observantia erga Deiparam. Neque enim in ulla gente nae Vi umquam defuere , nullo tamen universitatis dedecure, quum paucorum ii sint, & ipsis hisce paucis censura aliorum non parcat. Videat potius Parthenoti mus , quam felici. ter ipse pugnet pro gloria Italiae, quum non tantum se patronum pa. Iam praestet Voti Sanguinarii, quod Superstitionem olere videtur , il. ludque omnibus animosa contentione suadeat I sed etiam rem ante ignotam prodit, scilicet inter nos non deesse Theologos Visionarios, qui de tam grandis momenti rebus & quaestionibus Deiparam consulunt, ejusque Vivam Vocem Audiunt , & Victoriae spem certam ab ipsa reportant. Ast nihil edocere Gallos , ceterosque Populos oportet, uoniversam Italiam tantum abesse a probando pseudo-magnanimo illo m.
νο, quantum ab auscultandis ejusmodi Theologis . Et quid dico Theologis P Unus fuit , unus , ut spero , erit ex Italis , qui haec audeat, & scribat. Quod si mihi serio in re tanta agenti ludere placeret, denique adderem, fieri posse, ut Prophetae potius laudem Parthenotimus referat, sed alio, quam ipse speret, eventu, ex hujusmodi certamine, quando ipsemet tradit, sibi hoc responsi datum fulse : Sed hac vice victoria non repurabirur tibi I sive ut Sanctes
Pagninus interpretatur : Verum nou eri gloria ιua in via, per quam ambulas I sive ut Uatablus reddit : Hoc non eri3 ribi honori. Tempus aperiet, penes utrum e nobis statura sit victoria.. Interea perpendendum relinquam Lectoribus, non crasso sub aere natis an artificium aliquod subdubitare liceat in Parthenotimo , commemorante, Theser & Montra salutaria, a Sancta Sede proscripta : post quae ille subdit : Absi3, ut in mentem meam cadar suspicio , quod rem pauetoribus ex Gallia gratam facturus, haec scripseriι Lamindus. Scili. eet ille quidem a se ita amolitur suspicionem de arcano aliquo foedere cum Jansenistis, ut eodem tempore ipsam clientulis suis suspicio. nem inserere Videatur ; nam qui non pauci in Gallia Deiparae euLνam, vusque Sanctitatem imperus , er pauciores postea nempe comparati eum reliquis Gallis in appellantur, non alii sunt , quam Ian- senii sectatores famosi. Μiratus hercle fuissem, si Parthenotimo excidisset hoc telum es nam Sc in ipsa splendidissima Siculorum Μetropoli Panormo , ubi is degit, parum abfuit, quin ante annos duos oborta Grammaticali controversia, publicis etiam lucubrationibus agitata, Jansenismi notam effugerit, qui cum altero Parthenotimo manus conserere est ausus. Sed quisquis fuerit heic Theologo nostro animus, placido illi ore reponam, me nihil indigere ejus monitiS, ut discam, qui cultus Beatissimae Salvatoris nostri Parenti debeatur; neque enim in ea colenda cuiquam concedo. Μonendum vero ipsum, S a ne