Antonii Lampridii De superstitione vitanda, sive Censura voti sanguinarii in honorem immaculatae conceptionis deiparae emissi, a Lamindo Pritanio antea opugnati, atque a Candido Parthenothimo theologo Siculo incassum vindicati ..

발행: 1742년

분량: 227페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

De Superstitione Vitanda,

Consisto hete, R e vestigio sateor, non semel Parthenotimum pro. testatum fuisse , sibi loco Dogmatis di Vina Fide credendi non esse

sententiam , propugnatricem Immaculatae Conceptionis . Is etiam negat , Votum Sanguinarium ideo conceptum , quod ejusmodi senistentia Certa de Fide a VOVentibus credatur. Mihi contra non via

detur, & ne aliis quidem Videbitur, esse haec mens ejusmodi Votum concipientibus. Ut infra patebit, non aliunde originem traxit hoe Votum, nisi e quorumdam Theologorum Hispanorum persuasione, quibus Scotistica sententia ad tantam Certitudinem visa est deducta, ut laudandus foret, immo Mara=r esset dicendus, qui pro ejus Veritate mortem obiret. Nam & Granadus, & alii scripsere, posse Christianum divina Fide credere , sine labe Virginem fuisse conceptam, quoties sibi persuadeat, id fuisse a Deo revelatum . Et nostris temporibus Viva in Trut. Theol. ad Proposit. XXI. damnatam ab Innocentio XI. haec ait : Equidem censeo , posse Immacul iam Virginis Conceptionem Fide divina credi ab eo , cui moraliter eonfla3, eam esse implicite in Scriptura revelatam. Quippe, ut idem scribit, hec probabilissime , immo etiam eum morali Cerritudine ex Scripturis eruitur, o est proxime definibilis a Pontisce , praeserrimpos decrerum Alexandri GL decernentis, cultum Conceptioni Virginis exhiberi ab Ecclesia secundum piam sententiam, quam fere omnes C rbolici amplectuntur. Arripe hanc praemissam : tum ei alteram adjunge e Cardenas in Crisi Theol. Tract. I. Disput. '. num. 25s. Post Bullam Alexandri GL quotquor de Conceptione scripserunt sprae 3eν Caramuelem, oe Murciam 'rmarunt, Sententiam piam esse iustatu Certitudinis, non Fidei s scilicet manantis ex Dei revelatione,

quae sit ab Ecclesia Fidelibus proposita) sed Moralis , Phracae, o

Merophocae . Ergo secundum illa principia inferre quisque poterito Quicumque firmam Certitudinem de ea sententia L habent sit

autem praecipui sunt, qui Votum Sanguinarium edunt pro ejus tutela) possunt credere, atque ut ego opinor, revera credunt Fide

divina Virginem sine labe fuisse conceptam. Quod si ita est, ubdeant illi, quei se subducere possint censurae Castrii, Uasquit , dc

Raynaudi. Neque enim ad eam enervandam prodest afferre Con. si tutionem Alexandri VII. quum luce meridiana clarius si , eum minime retulisse inter Fidei Dogmata sententiam Scotisticam ; atque injurios esse Pontifici illi, quando contradictionem in ejus Bullam invehere videntur, quasi is controversam hanc dirimendam Sanctae Sedi reservarit, & nihilominus eam diremerit, favendo iis, qui sententiam Scotisticam tenent,& secundum illam celebrant Festum Conceptionis . Quoniam vero Parthenotimus annoscit , non esse

52쪽

esse hane sententiam eX iis, quae ad Fidei Dogmata pertinent, ac tacite etiam improbare illos videtur, qui morti se se offerrent pro sententia hujusmodi, contendendo eam esse de Fide; progrediamur. Dico ergo secundo : Temere itidem octurum, oe peccaturum, quintam sam impendere veller pro defeη en dem semen tu, quando eam pu- isti , minime Cerram esse, neque spectore ad Fidei doctrinam. Et ratio est, quia sententia Scotistica, etiam post Alexandri VII. Constitutio. nem, nondum supergressa est limites humanarum opinionum; ac pro pterea ita Certa esse non potest, ut e X cludat omnem formidinem Erro ris. Contra Certum de Fide est Praeceptum servandar Uitae nos rae.&de hoc nemo dubitat. Quum Vero Certum quoque sit, & extra contro versam postum, Imprudentiae , Temeritatis, & Peccati Reum fore qui pro Incerto Bono Certum commutet : necessario consequitur, Te' mere atque Illicite mortem eligi pro tutela ejusdem sententiae. Rursus ex quo aliquid intra limites humanarum opinionum concluditur, nutu. quam potest esse ejus pretii atque momenti , ut aequet pretium tanti faciendum Vitae nostrae. Ex quo enim subesse potest Error opinioni illi, quantamcumque speciem majestatis ac pulchritudinis objectum gerat, Μinus semper erit Bonum istud quandoquidem Certi nondum simus, aut esse interim nequimus, quin possit esse Falsum) prae Bono

Certissimo, ac summe pretioso Vitae nostrae, cujus curam novimus solli. cite commendatam, immo sub plena gravis Peccati mandatam nobis a Deo fuisse. Supra vidimus , frustra memorari a Parthenotimo exemia

pla quaedam laudatissima eligentium mortem , quamvis directe in iis deabjurandis Fidei Dogmatis non agatur . Illa nempe tunc jure laudata, quando pro seque Certo, simulque Majori Bono, Vita datur : quod in

casu nostro nequaquam accidit. Atque heic Parthenotimus capitis sibi cari Conclusionem me addere sinat . Is est nuper mihi laudatus Theo.

philus Raynaudus e Societate Jesu, doctissimus & celebris Scriptor , quem sortassis ego pluris quam Parthenotimus ipse, facio. Itaque ille

in Tractat. de Martyrio per Pestem, Part. II. Cap. 2. num. I 8. quaerens, quid dicendum sit de oppetente mortem pro motivo non aperte idoneo ,

aut dubio, haec edicit. Staiuendum es, Gram TEMERE , nec ab se SCELERE, atque adeo De martyrii fructibus abviciendam, pro asse rione alicujus Propositionis, cujus Verisas non sit in Ecclesia prorsus rara, ira Dr non fit explorarum , quod evus asensus a FIDE edicatuν .Quum ergo exploratum sit , ipso Parthenotimo fatente , non edi ci a Fide assensum sententiae de Immunitate Uirginis ; certumque sit , ejus Propositionis Veritatem in Ecclesia Dei ratam non esse , hoc est Firmam Ze Cerram : quid aliud restat, nisi Temeritatis& Sceleris reum esse , qui pro ejusmodi sententia tutanda Sanguinem

53쪽

4 2 De superstitione Vitandis ,

& vitam fundere velit Neque pluribus fortasse heic opus, quum in eamdem ferme Conclusionem uni Versalem conveniat vel ipse Par thenotimus, scribens pag. I s. Nullus Neolegorum est quod ego seium ,-i asserat, posse que iam bovse s hoc est licite) mori ob catissam m. maculatae Conc prionis, s θής βη um sit opinio , Cy pro mera ipsis opinio n, Sis,ouinem profundere quis velit. Idem ab eo infra pag. I 8. repetitum videas, & quidem non sine animi commotione . Quis, ait, unquam somniaυi3, pro incerto Opiniove fas esse jugulum ferre earn ei P Immo addit haec praesertim nobis adnotanda: - mori pro Pierare, quae certo ,U Actui opinativo, urse mori uros spondent pie voventes s Sanguinem pro Immaculata Conceptione in oe Movores noli, i docuere, Cr Poseri nostri, dummodo dociles , discent. Quibus Verbis diserte satetur , eos, qui Voto Sanguinario se se obstringunt, minime vitam dare velle pro actu inaiiυο de Immunitate Virginis, quem ne apse quidem praestare potest nixum fundamento Certo, & in Ecclesiarato I sed quidem pro Pietate ,

quae certo ines actui opinarivo. Lectores rogo, ut confessionem hanc Parthenotimi e mente sua, suisque ex oculis elabi non sinant. Iam enim multum itineris progressi sumus, quando Theologus noster fassus est, non licere mori pro Opinione, neque revera suos Voventes pro Actu opinati-το de Conceprione Immaculata morti se se tradere..

suae sera oe germana Pietas sit. Pium es propugnare sententi

am, quaesatuit expertem maculae Deiparam . Impium pro ea sententia occumbere velle. Opiniones piae laudandae , laudanda earum tutela. Sed minime pro illis Sanguine suo pugnare. Persuaso Veritatis neutiquam idonea ad honesandum ritum Sanguinarium. N que Probabilitas.

SEd quia sacrum nomen Pinaris exemit Prothenotimus , ae sub ejus umbra confidit, ut vidimus , Sanguinarium suum Votum a censura se posse vindicare, jam res poscit, ut dilucidius explicem, quid hoc nomine significetur, ne fucum nobis faciant speciosae quaedam voces , quarum non bene perspecta significatio lites parit , & bene perspecta dirimit . Pietas ergo, quae apud Graecos ευσεβεια, vernm cultum significat , atque a Sancto Augustino in Epistola CLU. olim LII. dicitur verus Dei culius . Quidquid igitur pertinet ad verum Dei cultum, qui etiam complectitur honorem debitum Deipare, ceteris-

quae

54쪽

Caput Septimum. Iquae Sanctis, & rebus sacris, Pium recte appellatur. Pietas autem, uti Virtus, seu uti donum Dei, es babi ualis diis ἔio animae , qua prompte mobilis es a Spiritu Sancto ad habendum flialem sectum ad Deum , ut ad

parrem, eumque colendum, o amandum, ea ratione, qua ipse vult a nodis ebli ρο amari. Additamentum seci Verbis Angelici Doctoris 1. a. Quaest. I 2I. Artic. I. Pietatem definientis, utpote nobis nunc necessarium. Sed sollicite animadvertendum est, non tantummodo Pium dici ,

quidquid certo per Fidem credimus, sed etiam , quod probe & pruden.

ter verisimilibus rationibus ducti opinamur placere Deo, sive sententiis, sive actionibus nostris. Pietatis etiam nomine intelligere possumus obsequium & affectum nostrum erga Dei param, cujus Veneratio & Cultus reis vera ad ipsum Deum refertur, Sc inter munera Christianae Religionis enumeratur, quum in sanctissima illa & benedicta supra omnes mulieres, do. na Dei effusiora, quam in reliquos Sanctos, Venerari nos jubeat Ecclesia, aut gratum habeat. Quum Vero, ut supra monui, Parthenotimus praesenserit, temere Bonum Certum Vitae nolirae profundi, nisi hoc demus pro consequendo aeque Certo ac Μajori Bono,' &rursus animadverterit , ejusmodi Certitudinem desiderari posse in Veritate Sententiae Scotisticae e eo tandem se recepit, ut diceret, Pierarem esse illud Bonum

Certum, pro quo Voti Sanguinarii fautores putant licere sibi Vitam commutare. Quis enim neget, quin Pia sit Scoti sententia, quando Piam Alexander VII. ut alios omittam, eam appellavit Z Ad haec venerari Ut sinem , ejusque privilegia & gloriam depraedicare atque tueri , Pietatis opus est, illudque Certum. Ergo pro isto Certo Bono prudenter & cum laude jugulum Tyranno offeratur. Certe, inquit ille pag. 39. facinus es iniones aeqvare Veritaribus Fidei. At Vovens , non pro Opinione, sed pro DeiParae Cuisti moreretuν. Et pag. s8. Etiam Religio Virtus es e ad Rel, gionem , aus ad Virtutem huic assuem sidest ad Pietatem) pertinet Virgianis Culius. Et pag. I 9. Virrutis opus es, Virginem vi a labe immunem v nerari , quia Pium es, ipse fatente Pritanio. Ita ille unicam denique rationem statuens honestandi Voti Sanguinarii in speciosissimo nomine Religionis, Pietatis, Cuisus Deiparae. Neque dubito, quin primo aspectu ejusmodi rationem complures acceperint, ut aureum, legitimumque

numisma . Sed quid, si & hoc adulterinum, falsumque, ad lydium lapidem Logicae verae, ac verae Theologiae agnoscamus i Et sane ad hoc ut hominum sententiae ac opera sint actus verae ac germanae Pietatis atque Virtutis, debent, uti praefatus sum, Ver

sari in Cultu vero veri Dei, ejusque Sanctorum I hoc est exhibere Deo, ac Beatis civibus caeli Cultum illum atque honorem, . quὶ aDeo ipso per Ecclesiam probetur, eique placeat. Si enim Deo aut, Cinlitibus, alium honorem, cultumque exhibemus, qui a Deo di ser

55쪽

ι De Supersitione Vitandis ,

te, sive ab Ecclesia improbetur : non amplius Vera, sed spuria est no. stra Pietas I neque Virtus, sed Vitium, & quandoque Peccatum & Impietas in opinionibus, operibusque nostris deprehendetur. Notissimum est facinus Collyridianorum , qui Mariae sacrificium offerebant. Nemiare , ut scribit Sanctus Epiphanius Haeresi LIX.sive LXXIX.mulieres quaeiadam currum sive sellam quadro sim adornantes, ac linteo desuper extento, solis ienni tempore per aliquor dies povem proponunt , O in Mariae nomen osserunt. Tum ad unam omnes illo vescunrur. Liquido non constat, in quo situm foret muliercularum illarum delirium ; attamen quum ex hujusmodi actione aut constaret , aut probe inferretur, illas uti Deum habere, ac adorare Μariam : propterea Epiphanius in eas invehitur, earumque stolidam aut impiam oblationem exsecratur, in haec tandem ierba desinens e Maria in honoresι I Dominus adoretur . Pium opus se peragere, ut puto, arbitrabantur mulieres illae : at quia opus illud a Deo minime probabatur, etsi affectus bonus fortassis erat, actio tamen non Pia, sed Impia evadebat. Quare omnes intelligunt, Parthenotimum nihil pro sua caussa agere , quum licere ait, ac laude dignum esse, mortem oppetere pro tuenda sententia Scotistica de Conceptio. ne Virginis , quia illud est mori pro Pietate pro Culiu , pro Veneratione Dei parae. Adhuc enim inquirendum atque ostendendum restat, num Pro illa sententia mori sit verus Cultus ac Veneratio Μariae, hoc est,

an opus sit a Deo per Ecclesiam probatum, ac Deo gratum. Heic rhodus, heic saltus. Certissimum quippe est, spectare ad Religionem Catholicam Cultum Beatissimae Μatris Dei; at minime Certum est , quaecumque homines sentiunt, aut agunt pro illius Cultu ac honore , placere Deo, ac Virgini ipsi; quum multa quoque sint , quae Christiani sensere , scripsere , aut egere , persuadentes sibi , se honorem deferre Virgini I & nihilominus aut temeritate ac imprudentia , aut superstitione , aut impietate non caruerunt

eorum opiniones atque opera . Vide Dipscha Mariana , mihi semper laudanda , Theophili Rayn audi e Societate Iesu . Felicia nimium forent deliramenta omnia in Religionis negotio , si eis per portam , quam nimis amplam Parthenotimus aperuit , in sacrarium Pietatis ingredi liceret . At heic Siculus ingeminet et Nonne & tu fateris, Pium esse amplecti, docere, ac tueri senten. tiam excludentem a Virgine labem Originalem λ Utique , & lv. bens repeto . Ergo subdet ille , Pium quoque , & Pietatis opus erit , Uitam pro ejus sententiae tutela impendere. Consequentiam nego, Sc addo Immo scelus erit, de a Pietate alienum, atque adeo imprudens facinus, simulque Peccatum, Sanguine suo eamdem propu

56쪽

, Caput Septimum. AsAnimadvertendum quippe est, occurrere lae ic duas Quaestiones inter se plane diversas. Prima , ou Pium sir rueri voce ser iis senistentiam de Immunitate Virginis. Altera, ast Pium sir, eamdem Sanguine etiam ρο Vita tueri. Prima affirmative resoluta , sine dubitatione Certa est apud omnes Catholicos, firmata nimirum suffragio Apostolicae Sedis, ea tamen conditione, ut eam tueamur, non uti Fide divina credendam, sed uti Probabilem ac Piam . Altera negative re. solvenda est : non enim ullum Ecclesiae suffragium pro ea adferri potest ; neque haec cum superiore confundenda est I & perperam fluere ista creditur ex altera. Nam in istam Propositionem novum subjectum, atque illud illicitum, consertur, per quod omnino immutatur innocens ac honesta qualitas prioris Propositionis. Nimirum Pium & innoxium est, pugnare voce & scriptis pro sententia Scotistica , quia

teste Romana Ecclesia nondum constat, an eadem adversetur Scripturae Sacrae, immo cohaerere cum ea posse Videtur : licitumque propterea est ac laudabile, tenere interea, ac docere suti fit in tot aliis Quaestionibus Theologicis) quod Verisimilius ac Probabilius creditur,

quando certa Veritas adhuc obtineri non potest . Nullum vero inde manat incommodum in Ecclesiae doctrinam , nullum in Reipublicae tranquillitatem ac regimen, sicuti neque manat e tot aliis Quaestionibus & Quod libet is sui appellant) quae a multis Seculis agitantur in

Scholis. At alterius plane generis est tutela Immaculatae Conceptionis, quando eam vis Sanguine ac Morte tua propugnare. Etenim Pium non est, immo est Impium, prodigere Bonum Certum ac pretiosum Vitae nostrae pro Opinione, seu pro Bono Incerto ac Minori, quam ipsa Vita. Pium est , ac Virtutis opus , ut exemplo utar, e propriis fortunis Eleemosynam propter Dei amorem pauperibus prae-here. Contra desinit esse Pietas, ac Scelus evadit, Eleemosynam conferre inopi e bonis non nostris, eorum domino minime consentiente. Quia non sunt facienda Mala, ut eveniant Bona ς neque licet furari, ut Eleemosynam faciamus. Pium est, sacrarum Reliquiarum possessionem sibi procurare. At eas dolo aut vi aliis eripere squod olim in more fuit) crimine & Impietate non caret. Ita Pietatis ac Reli. gionis opus est tueri rationibus sententiam de Conceptione Scotisti. cam I nefas contra est illam tueri Sanguine nostro , quia Μandatum Dei Non occides obstat e & Suicidii reatum non effugit , qui alienis manibus occidendum se offert sine necessitate, sine Ecclesiae suffragio, atque adeo suo tantum arbitrio, atque imprudenter, ut opinionem Videlicet propugnet , cujus est adhuc Veritas dubia . Quonam ergo abeat decantatum suum Mori. pro Pierare, Mori pro Cuisu , AEc Venera io'e Virginis , ex his intelligere potest Parthenotimus : intelliget

57쪽

. 6 Supersitione Vitanda ,

saltem, qui sine ullo amore ac odio ista meditetur . Ille verus est Dei & Virginis Cultus, quem Ecclesia probat : Vitam Vero dare pro Opinionibus, numquam probavit Ecclesia, Prudentiae magistra. Quod si non est verus Dei parae cultus , Vitam pro incerta adhuc sententia Scotistica impendere , consequenter neque erit Vera Pietas , sed quidem facinus imprudens ,& in quo non immerito Superstitionis vitium

sapientes timeant, aut intueantur.

Ut autem evidentius Lector perspiciat, quam salsam Regulam Pa thenotimus in sententiae suae praesidium adsciverit , illius consediaria perversa perscrutari pergamus. Innumera sunt Miracula , & Acta Samclorum , in divinis Libris minime comprehensa; innumerae sunt eorum Reliquiae; innumerae opiniones Theologicae in Scholis, aliaque mulista ad Historiam Ecclesiasticam spectantia. Qtiotiescumque verisimili. ratione spessare ista noscantur ad cultum & gloriam Dei atque Samesorum I neque appareat figmenta esse, aut repugnare doctrinae Ecclesiae : possunt haec omnia in censum venire Pietaris. Et quamquam divina Fide credenda non sint , Opiniones tamen Piae ac laudabiles sunt,' easque Ecclesia aut laudat, δc gratas habet, favore que & Ιndulgentiis interdum prosequitur I aut saltem tolerat, quia etsi materialis aliquis populi Error se se iis immiscere possit, nihil tamen iste orthodoxiae Religionis ossicere potest . Si legitima foret producta a Parthenotimo Regula, jugulum pro his omnibus osterre liceret . Et quidni λ Esset hoc mori pro Pietate, quae certo ines actui opinativo, ut is ait pag. I 8. Effet actus Virtutis , Religionis , Culius Dei , aut Sanctorum, ut is alibi scribit. Verum abeat ac absit e Christi Fide. lium mentibus enormis haec Regula, & fallacissima doctrina, quae aut

stoliditatis, aut Superstitionis, aut Fanaticismi dedecus ac reatum , aut saltem Imprudentiae culpam saepe in nos derivare posset . Habe mus enim opiniones non paucas de una re contrarias in Scholis, qua-

les sunt, exempli cauta , de Quaestione illa: An etiamsi Adam non peccasser, Verbum Divinum sumpturus carnem humanam futifer o Sc quales peperit celebris. controversia de auxiliis , sive de Gratia , o Libero Arbitrio. Contrariae autem Opiniones istae, quia ad cultum Dei pertinent, atque ad sacram doctrinam, neque in Fidei Dogmata ulla ex iis impingere censetur, Probabiles propterea ac Piae appellari non injuria possunt ac debent. Quid ergo Catholici, eoque magis quid Hete.

rodoxi dicerent, si quos cernerent pro hisce oppositis sententiis tuendis Uitam vovere, aut reapse Mortem subire P Omnium animos, ut puto, horror invaderet. Ad haec inter tot objecta Pietaris opinatimae fieri non potest quin multa, aut saltem aliqua ex iis Errori sint obnoxia, & Falsitatem contineant. Vastum ac insigne opus percurre, hoc.

58쪽

Caput Septimum. 7

est, Acta Sanctorum a Patribus Antuerpiensibus Societatis Iesu colle. Ha ae illustrata. Ibi occurrent non una unius Sancti Corpora.& multiplicatae per varios Populos eaedem sacrae Reliquiae, quibusque contendentibus legitima ac vera esse sacra illa Ceelitum pignora , quae ipsi possident. Et sane unicuique licet habere suis honorem , veteremque de iis opinionem Piam tueri. Immo Apostolica ipsa. Sedes Indulgentias, aliosque favores non raro eam ob caussam diversis iis Populiqatque Reliquiis elargitur. Da nunc mihi homines, qui pro tuenda Plaae Probabili opinione, quam fovent de Sanctorum suorum Lipsanis,

mori etiam eligant e nonne meridiano Sole clatius est , ex illis aliquos pro Errore ac Falsitate Vitam daturo Τ Unum tantummodo ex iis laciis Corporibus aut pignoribus Uerum sit, cetera Falsa , necesse est. Fortassis etiam interdum ne unum quidem e controversis praestare Verum ac Certum poterimus. Eorum ergo, qui pro hisce Opinionibus prodigi forent Vitae , quis non argueret Zelum sine scientia , Pietatem sine Prudentia λ Aut depravatae imaginationis, aut temerariae pervicaciae facinus esset mors eorum spontanea. Et nisi invincibilis iis gnorantia illos excusaret, reos se proderent male custoditi Depositi,&quidem pretiosi, sibi a Deo crediti, quando illud pro Errore perde.

rent .

Usus autem & hoc ipso argumento fuerat Pritanius , quum contra Uotum Sanguinarium scripsit, in haec verba loquens Lib. II. Cap.VI.pag. ass. Editionis Parisiensis . Et tamen si hoc ferendum es, non video , que i in immensum protendere non licear novum hoc Marorii genus . Nam o alii vitam voυebunt, a3que exponent, quo exempli caussa Lauretanam aedem sus ineanν δενυatoris Concoptione iii ratam revera fuisse I s Francisco Assissinari, atque Carbarinae Senens, sigmata fuisse divinitus improssa , ο ab aliis Sanctis viris miracula quaedam ρν euι dubio fuisse patra/a. Quod eoru in Ecclesia Dei numquam toleramdum , ne idem divinis atque humanis habeatur honor, neve temere, σpro mendacio interdum projiciatuν pretiosa hominum Vira. Heic inseragit Parthenoti mus , atque inter cetera respondet pag. 7st. In primis homo, qui non moderati ingenii rantum, sed moderaror ingeniorum via

deri vult, casigarius, reverentiusque soc loco loqui debuit ' π non Mendacii nomine fugillare directam ipsam senroriam de Virginis Immmni ore , eriam si permisteremus esse meram opinionem. Sed parcat Parthenotimus mihi verenti , ne docti Panormitant , immo & reliqui

Litterarum cultores, ad hunc locum continuo exclament e uel Theo

logum istum idoneum ad hosce nodos extricandos , & Ueritatem in quaestione ista detegendam arbitremur , quando is sibi videre visus est, Pritanium Mendacii nomine suggillantem directam ipsam Sententiam

59쪽

.s De Supersitione ritisnda ,

ui Pritanii verba non Videt cadere in opiniones Pias , a Scotisti ea cie Conceptione Omnino di Versas . Harum infinitus est numerus &quum inter eas aliquae saltem Falso niti possint motivo , etiam piae dieantur, quicumque pso iis tuendis occumberet , pro mendacio oe-eumberet. Haec in omnium Oculos incurrunt, praeterquam unius Pariathenotimi, qui quum calumniam heic dedita opera struere voluisse eredendus non sit, fateatur saltem, se non ea tranquillitate animi &ingenii ad controversiam istam accessisse, quae ad Uerum e Falso di sternendum necessaria est. Ego interea perpendam, quae is habet de Lauretana AEde; inquit enim pag. 76. σε cui persuasum fir , Demarae honoriscum esse tueri, quod Laure suo Domur fueri3 servatoris Conceptione illuserata, esser i em bonesum hanc ob caussam mori. Lauretana

Domus exemplum, quo Lamindus adversus pie 'υentes utituν , in Laismindum pie Vovenres hoc pacto remitrvnν . Honestae morris periculum subiret, uν barbarum arcerer milirem, qui Lauretanae Domui minaretur excidium : O nedum quia dulce π decorum ρro ρaIria mor3, Horar. Od. a. vertim eriam, quia Pro servanda ab excidio Domo , quae fertur Servatoris Conceptione illustrara , moreretur . Cur ergo bonesum non eνis mortis subire periculum, immo mori, ur ab omni labe defendatur munitaι Virginis P Disparitatem exempli nemo non videat . Licitum est, omnium Theologorum consensu, non Lauretanam tantum,

sed & reliquas sacratas aedes, & patriam, & vitam propriam , immo & fortunas suas tueri cum periculo etiam vitae propriae, si eis injustus aggressor excidium inserre velit. Parum dixi e licet etiam injustum ipsum aggressorem removere, inserendo ei mortem, dum fiat cum moderamine inculpatae tutelae, & de re maximi momenti agatur. At qui in Lauretana Domo tuenda mortem incurreret, Vitam non daret pro tutela piae opinionis suae, sed pro defendendo celebri illo Christianae Pietatis loco, ejusque sacra Imagine , atque thesauro : quae omnia quum Certa sint ac pretiosa bona, propterea pro iis exponere periculo Vitam licetia Contra, si tutor iste Lauretanae JE-dis, sine armis, sine spe ac animo pugnandi, se se objiceret Turca. rum turmae, sacrum illum locum invadenti, barbaris indicens, prius, se trucidandum, quam fores intrent; Vitam temere ac imprudenter projiceret. Excusandus fortasse soret, non certe laudandus , quippe neque ad tutelam sacratissimae bEdis, neque ad tutelam piae opinionis suae, se trucidandum offerret impiis, sed ut improvido Zelo suosne ulla necessitate aut utilitate satisfaceret. Uerum nihil est quod ad emendicatum atque inopportunum exem plum Parthenotimus heic recurrat. Teneat germanum , quod Lamin du

60쪽

Caput Septimum: 49

stus proposuit. Si Tyrannus squod Deus avertat in Panormi Partheis

notimum ipsum ad suum tribunal deductum interrogaret , an credatruae de origine Lauretanae Domus feruntur, mortem minatus, si creat. Satis ille jam prodidit, quaenam futura foret responsio sua; nempe se nihil horum pro certo habere, ossi iose recusaturum dulce do num mortis sibi a Tyranno oblatae pro tutela tam Piae opinionis. At inquiat ille o mihi persuasum non est, sive Propugnetur , sive non propugnetur haec Opinio, crescere quidquam posse , aut minui Vir.

sinis honorificentiam. Ceterum s cui persuasum sis, Deiparae sonaria ficum esse, rueri opinionem de origine illius sacri loci, effer honosovi

hane ob caussam mori. Animadvertant heic Lectores, in quo Theolo sus noster statuat caussam , cur honesta ac laudanda foret hominis mors, videlicet in Persuasione de re grata Deo ac Virgini . Principium utique fallacissimum, quia sine ulla restrictione propositum . Si enim Persuasio sufficit , quam in cerebro suo procudere quisque Potest, pro adducenda prudenter in discrimen Vita sua I jam nulla

erit anilis fabula, nulla Superstitiosa Devotio, nullus in Pietate ex. cessus, quem quilibet non censeat se posse legitime vel moriendo tue-xi . Circumcelliones ipsi non amplius damnandi , sed commendandi forent, uti & qui Idola Ethnicorum sine ulla necessitate frangerent, aut Turcarum Μeschitas incenderent. Videat Parthenotimus, quot e principiis suis absurda consequantur,& saniora quaeso nos doceat. Atis qui prudentem Persuasionem, reponet ille, Volui heic designare . Ut Iubet. Attamen sapientes iterum ei instabunt his verbis o Et si Per.

suasio prudens , quod aliquid placeat , sive honorificum sit Deo &Sanctis, sufficiat, ut opinionem unam alteri praeferamus , ac vocedi scriptis tutemur : numquam tamen lassiciet, ut pro nostra illa Opinione defendenda in necem nostram conspiremus. Hoc enim pacto

pro tuendis contrariis de una eademque re opinionibus , Christi Fidelibus Uitam suam vovere fas esset, quum persuasum tam illis, quam illis esse possit, sententiam suam honorificam esse , aut placere Deo& Sanctis. At quis hoc serat in sanctissima ac prudentissima Religione , quam profitemur Z Ad haec : si sufficit ista Persuasio , jam in

manu privatorum hominum jus propriae Vitae relinquitur ; atque ut sunt fere omnium superba, simulque levia multorum ingenia , pleri que contendent, se prudenter opinari, sibique prudentem esse Persuasionem, atque adeo licere sibi pro illa in mortem ruere . Anne haec toleranda, quum tam facile Vita possit hac ratione pro Errore prinfundi Z Nusquam gentium sane. Parthenotimo ipsi, ut reor, Fanatici , Imprudentes saltem, viderentur Colonienses, qui freti spisso O-Pere P. Crombachii , ac opinione Majorum, pro tuenda Historia G Um

SEARCH

MENU NAVIGATION