장음표시 사용
221쪽
quod vestram a nobis separat communionem, cum pace discutiant, tandem aliquando adiuuante Domino Deo nostro, finem veternosus error accipiat, ne propter animositatem hominum infirmae
animae, & ignari populi sacrilega dissen- sone dispereant. Si enim hoc fraterne acceperitis , veritas facile dilucescet, si autem hoc facere nolueritis, dissidentia vestra facile innotescet. Cumque recitata esset, ab uniuersis Episcopis dictum est: Satis placet, hoc fiat. Ac subscripserunt. Aurelius Episcopus Ecclesiae Car- thaginensis hu& decreto eonsensi,& praelecto subseripsi. smiliter caeteri Episeopi subseripserunt.
lias Carthagine , in basilica regionis secundar In hoc Concilio legationem suia ceperunt Theasus, Euodius contra Donatistas , in quo Concilio inscrtum est commonitorium , quod ita se contiu
aeuale commonitorium acceperant legati
xc III. COMMONITOR1vM fratribus Thraso, &Euodio, legatis ex Carthaginens Concilio ad gloriosismos, religiosissimosque Principes missis, cum Domini auxilio piillimos Imperatores adicrint, ut eis insinuent. Quemadmodum plena fiducia secundum superioris anni Concilium Donatistarum praeposti actis municipalibus sunt conuenti ut si confiderint de assertionibus suis, clectis ex suo numero aliquibus idoneis , nobiscum pacifice conferrent, & mansuetudine Christiana, si quid
veritatis tenerent, non ambigerent demonstrare , quo ita sinceritas Catholica, quae iam pridem superioribus temporibus claruit, nunc quoque per imperitiam, vel pertinaciam resistentibus innotesceret: sed quia dissidentia premebantur , nihil pene ausi sunt respondere.Vnde quia impletum est erga cos Episcopale , ac pacificum ossietum, & illi qui veritati respondere nequiuerunt, ad immanes violentias sunt conuersi; ita, ut multos Episcopos, multosque clericos s ut de laicis tacea mus) insidiis oppresserint, Ecclesias etiam aliquas inuaserint, aliquas inuadere
pertentaverint: ipsorum iam clementiae est consulere, ut Ecclesia Catholica, quae eos religioso utero, in Christo genuit, , fidei firmitate nutrivit, eorum etiam prospectione muniatur, ne temeraris homines , religiosis temporibus, infirmos populos terrendo praeualeant e quoniam seducendo deprauare non possunt. Nota est enim,& saepe legibus conclamata Gocuncellionum qua furunt, detestabilis manus : quae etiam ipsorum religiosissimorum supra Principum frequentibus sanctionibus condemnata est , aduersus quorum furorem possimus non insolita, nec a scripturis sanctis aliena imp trare praesidia , quando Apostolus Paulus , sicut in Apostolorum actibus fideli hiis notum est, factiosorum conspirationem militari etiam submouit auxilio. Sed nos illud poscimus, ut Catholicis Eccle- sis ordinum per ciuitates singulas, & vicanorum quorumque possessorum per diuersa loca sine ulla dissimulatione tuitio praebeatur. Simul etiam petendum, ut illam legem, quae a religiosae memoriae e rum patreTheodosio de auri libris Meem in ordinatores, vel ordinatos haereticos, seu etiam in possessores, ubi eorum congregatio deprchenditur , promulgata est, ita deinceps confirmari praecipiant:
ut in eos valeat, contra quos propter eOrum insidias Catholici prouocari conteis stationem deposuerint , ut hoc saltem terrore a schismatica, vel haeretica prauitate desistant, qui consderatione aeterni suppliciJemendari corrigique dissimulant. Petendum etiam, ut lex, quae haere licis vel ex donationibus , vel ex testa mentis aliquid capiendi, vel relinquendi denegat facultatem , ab eorum quoque
pietate hactenus repetatur, ut eis relinquendi , vel sumendi ius adimat, qui pertinaciae furore caecati, in Donatistarum errore perseuerare voluerint. Caeterum
illis, qui coiisdemtione unitatis, de pacisse corrigere voluerint , absque interdicto huius legis capiendae haereditatis aditus pateat, etiam si a/huc in eriore haeretico constitutis aliquid ante donationis, vel haereditatis obuenit: his sane exceptis , qui lite pulsati putauerint ad Cathois licam transeundum, quia de talibus credibile est, non metu caelestis iudicii potius , quam terreni commodi auiditate v nitatem Catholicam praeoptasse. Ad hae autem omnia praesidio opus est potestatum suarum quarumque prout scia-
222쪽
rum , sane pro utilitatibus Ecclesiae, quicquid intellexerint prodesse, agendi & imperandi liberam decernimus legationem. Illud praeterea cunctis nobis placuit, ut literae de coetu nostro ad gloriosistimos
Imperatores, de cininentissimas potestares dirigantur r quibus instruantur omnium consensu ad beatis limum comitatum legatos a nobis esse directos. Sed
quia iis in literis ab omnibus stibscribi tardi stimum est, nisi singulorum subscriptionibus eaedem epistolae onerentur, ρο- timus, frater Aureli, ut iis leni tua chari tu nostro omnium nomine subscribere dignetur, & subscripserunt. Aurelius Episcopus Ecclesiae Cartilaginensis, huic decreto consensi,& subscripsusimiliter &caeteri Episcopi subscripserunt. Literae
etiam ad iudices mittendae sunt, ut donec Dominus legatos ad nos redire per mittat , mitionem per ordines ciuitatum,
de potici res praediorum Ecclesiae C tholicae impertiant Adiungenduin etiam de Equitio, ut improbitas eius, qua sibi ius sacerdotum improbis linae vendicat, ab Hipponensi Diaretorum dioecesi secundum statuta Imperatoria repellatur. Litcrae etiam ad Episcopum Romanae Ecclesiae commendatione legatorum
mittendae sunt : vcl ad alios , ubi fuerit Imperator, &subscripserunt..Item Aurelius Episcopus Ecclesiae Cartilaginensis huic decreto consensi, Sc praelecto subscripsi. similiter de caeteri Episcopi sub seripserunt.
In hac onodo quae statuta sunt, Deais de
gine in basilica regionis secundae. Huius Concili, gesta ideo non ex integro descripsi: quoniam magis ea , quae in tempore ncccssaria fuerunt, quam aliqua generalia , constituta sunt, sed ad instructionem studiosorum eiusdem Concilij breuem digelli.
x e iv. V et libera legatio ab omnibus prouinciis ad Concilium dirigatur. ad Mi-nium legati, Zc literae , propter liberam dirigendam legationem destinare praeceptae sunt i ut quia apud Carthaginem tantum unitas facta est, dentur etiam literae ad iudices: ut & aliis prouinciis, Betivitatibus operam impendi iubeant unu
tati, de gratiarum actiones de Carthaginensi Ecclesia pro uniuersia Africa de cx- elusione Donatistarum cum Episcoporum lateris ad comitatum mittantur. Re
citatae literae Papae Innocentis , ut Episcopi ad transmarina pergere facile non debeant, quod hoc ipsum Episcoporum
sententiis confirmatur : ut propter gratiarum actionem, Se cxclusionem Don
listarum duo clerici Ecclcsiae Carthagianensis ad comitatum mittantur.
In hoc Concilio quadam de constitutis supe
GLORIos Is II MIs Imperatoribus Honorio v M. Ae Theodosio II. iterum
Augustis Conss. Idus Iunias Carthagine , in basilica regionis secundae. Cum Aurelius Episcopus una cum Episcopis suis consedisset, adstantibus diaconis,
quoniam constitutum fuerat in Concilio Hipponensi, ut sinpulis annis contraheretur Concilium Africae plenarium: non tantum hic apud Carthaginem, verum etiam per diuersas prouincias suo ordine,3c hoc reseruatum est , ut indiceremus aliquando in Numidia, aliquando in By- ratio, atque hoc laboriosum omnibus fratribus visum est. Conciliam virersate , non nisi nec itatefaciendum. PLACVIT, ut non sit ultrὶ fatigandis x c 1 ι fratribus anniuersaria necessitas, seu quoties exegerit causa communis, id est totius Africae: vndocunque ad hanc sedem de hacte datae literae fuerint, congrega dam esse Synodum, in ea prouincia, ubi opportunitas persuaserit: causae autem quae communes non sunt, in suis prout ciis iudicentur. Ut ab electis iudicibus prouocare non liceat. SI autem fuerit prouocatum , eligat xcvii qui prouocauerit, iudices, Zc cum eo dc ille , contra quem prouocauerit : ut ab ipsis deinceps nulli liceat prouocare. De legationibus diuersurum prosinciarum. C v M uniuersae legationes diuersarum prouinciarum allegarentur , gratissime acceptae sunt, id cst Numidarum , Byiaracenorum , Maurorum Sitifensium,
itemque Caesariensium , sed Se Tripolita
223쪽
De executoribus Ecclesiae. P L A c v I T praeterea Vr executores
in omnibus desideriis quae habet Ecclesia quinque postulentur, qui in diuersis prouinciis impcrtiantur. Ut ab Imperatoribus postuletur aduocatorum
defensio pro causis Ecclesiae.
x CVII. PLACUIT etiam, Ut petant ex nomine prouinciarum omnium legati perrecturi, Vincentius , & Fortunatianus a gloriosissimis Imperatoribus: vident facultatem defensores constituendi scholasticos, qui in actu sunt, vel in munere defensionis causarum , Ut more lacerdotum prouinciae , iidem ipsi qui defensionem Ecclesiarum susceperint, habeant facultatem pro negotiis Ecclesiarum, quoties necessitas flagitavcrit, vel ad obsistendum obrepentibus, vel ad n cessaria suggerenda, ingredi iudicum se
Visit legatio tibera. De plebibus, mel diaeresbus ex Donatiuis
conuersis. S AN E ut illae plebes, quae conuersae X cIX. sunt a Donatistis, oc habuerunt Epist pos sine dubio , inconsulto Concilio ha-MI mereantur: quae autem plebes habuerunt Episcopum, & eo defuncto v luetini non Episcopum proprium habere , sed ad alicuius Episcopi dioecesimpertinere, non eis esse denegandum. Nec
non de illud suggestum est, quod plebes
ante legem Imperatoris de unitate latam quicunque conuerterentur Episcopi ad Catholicam, ipsi eas obtinere debeant everum a lege unitatis, Ec deinceps, opor reat uniuersas Ecclesias vendicare sibi Episcopos Catholicos eorum locorum, ad quae loca sub haeretieis pertinebant vel conuersorum ad Catholicam vel non conuersorum haereticorum, & dioeceses, M li qua forte sunt instrumenta Ecclesiae, vel ad eius ius pertinentia. Qui veri, ali qua usurpaverunt, post legem usurpata,
PLACvIT ut legationem liberam habeant ad comitatum missi delecti legati. Protesatio Maurorum Poni cum de primos. PROTEsTA Tos esse praTerea Mauros Caesarienses constat, Primosum per principales ciuitatis Thiganensis con uentum literis eorum fuisse , ut secundum principalia scita , plenario Concilio
sui praesentiam faceret, & ut oportuit, requisitus Primosus repertus non est, sicuti diaconi renunciauerunt 1 sed quia poposcerunt iidem Mauri, de plenario Concilio oportere literas destinari ad venerabilem fiatrem senem Innocentium, has placuit mitti , ut agnoscat requisitum
Primosum in Concilio, dc minime fuisse
De pubibus , qua nuηquam Episcopos
xc VIII. PLAc vi T dc illud , ut plebes , quae nunquam habuerunt proprios Episc pos , nisi ex Concilio picnario uniuscuiusque prouinciae , dc Primatis, atque consensu eius ad cuius dioecesim eadem Ecclesia pertinebat, decretum fuerit,
Α o suggestionem vel postulationem C. Episcopi Maurentii , cuin lecta fuisset scheda, quam obtulit Episcopus Placentinus, qui personam legati Numidiarum gestat, sententia eiusdem Placentini recitata est in conspectu Episcoporum, SI cum quaererentur hi, quos adesse voluit E diaconis pro foribus, id est, seniores a
noua Germania , ac minimct inuenirenis
tur, secundo vel tertib requisiti: propterea censuit sanctum Concilium, villicrae ad eundem senem Xantippum praerogentur, quo nouerit voluntati plebis me moratae nullo modo iniuriam Episcopi succumbendum. Maurentius Episcopus dixit: Quoniam requisiti sunt seniores a noua Germania secundo , ac tertio , dc non sunt inuenti, quibus praeceptum erat a Primate, ut occurrerent ad venerabile Concilium, quod nunc agitur idibus Iuniis, suam absentiam procurarunt: idcirco decernat ex hac re aliquid sanctitas vestra, ne sub molestia calumniae ipsorum innocens videar laborare : Concilium sanctum statuit , debuisse quidem secundum censuram facerdotalem ex hoc Concilio aduersus contumaces ferri sententiam: sed quia mansuetudo Ecclesiastica seruanda est in omnibus causis, promissae sunt literae ad senem Xantippum,
224쪽
vi nouerint iudices de Concilio electos sine dilatione considerare debere in ciuitate Thubursicensi , ut negotio congruum adhibeatur examen. Maurentius
Episcopus dixit : Iudices peto sanctum senem Xantippum , sanctum Augustinum, Floruntium , Theasium , Sansu-cium, Secundum, Ac Posidium, hos decerni mihi iubeatis. Sanctum Concilium
concessit iudices postulatos, reliquos autem iudices ad complendum numerum necessarios, eligentibus ipsis senioribus a noua Germania senex Xantippus curauit decernere. De paci candis Ecclesiis Romana, ct
Alexandrina .cr. PLACUIT etiam, ut de dissensione Romanae, atque Alexandrinae Ecclesiae, ad sanctum Papam Innocentium scrib tur, quo Vtraque Ecclesia intra se pacem,
quam praecepit DomInus, teneat. De bis Piuxores, aut qua viros dimittunt, ut inc maneant.
CII. PLACvr T, ut secundum Euangelicam , & Apostolicam disciplinam , neque dimissus ab uxore, neque dimissa amarito , alteri coniungatur, sed ita maneant , aut sibimet reconcilientur: quod si contempserint, ad poenitentiam redi- Santur , in qua causa legem Imperialem petendam promulgari. De precibus ad atrare disendis. Crai. PLACvIT etiam hoc, ut preces, quae probatae fuerint in Concilio, siue praefationes , siue commendationes , seu manus impositiones, ab omnibus celebren- Lur , nec aliae omnino contra fidem praeferantur, sed quaecunque a prudenti Oribus fuerint collectae, dicantur. De bis . qui publicorum iudiciorum cognitionem ab Imperatore poposcerint. Iv. PLACUIT, Vt quicunque ab Imperatore cognitionem iudiciorum publicorum petierit, honore proprio priuetur: si autem Episcopale iudicium ab Impera. tore postularit, nihil ei obsit. De his , qui cum in Africa non communicant , voluerant trans mare sebrepere. LV. Qv I v N QVE autem non communicans in Africa , si in transmarinis ad communicandum obrepserit, iacturam
Vt pergentes ad comitatam ea im flam, mes Carthetinens et Agomano Poni ciis viare procurens. PLAc vi T, vi quicunque ad comi- C V I. latum ire voluerit, in sormata , qua ad urbis Romae Ecclesiam mittis , intime turivi inde etiam ad eomitarum forma tam aeeapsat. Quod si accipiens ad Romam tantummoδo formatam , Ac t cens necdilitatem, quae ad comitatum illi pergendum est, voluerit etiam ad comitatum pergere, a communione rem
Deatur. Quod si ibi Romae ei repentina necessitas orta fuerit ad comitatum pergendi , alleget apud Episcopum urbis Romae ipsam necessitatem, At de hoc scripta eiusdem Romani Episcopi perserat.
Formatae autem, quae a Primatibus, vel
a quibuscunque Episcopis clericis pro priis dantur , habeant diem paschae a quod si adhue eiusdem anni Paschae dies incertus est, ille praecedens adiungatur, quomodo solet post Consilitatum in publicis gestis adscribi. placuit At illud, ut aduersus Donatistas, Ac paganos, vel eo rum superstitiones , legati missi de hoc glorioso Concilio, quicquid utile peruiderint, de glomosissimis Principibus impetrent. placuit etiam petitu omnium
Episcoporum , ut epistolis omnibus de Concilio dandis sanctitas tua sola subscriabat. Et subscripserunt. Aurelius Episcopus Carthaginensis huic decreto consensi,&praelecto subscripsi. similiter A: cinteri Episcopi subscripserunt.
Concilium conira petanos, o straticos. BAsso, S: Philappo v v. C c. Cong. Tvi. Kal. Iulias Carthagine, in secretario basilicae restitutae In hoc Concilio legationem iterum suscepit Fortunatianus Episcopus contra paganos , & haereti
Item Concitiam contra paganos , o H-
BAsso, 3e Philippo v v. CC. Cong. m. Idus Octobris Carthagine in secretario basilicae restitutae. In hoc Concilio susceperunt legationem Restitutus,& Florentius Episcopi, contra paganos& haereticos eo tempore , quo Seuerus,& Macarius occisi sunt, & propter eorum
causam Euodius, Theasius, Ae Victor Episcopi caesi sunt.
225쪽
Conciliam de cognitione Disivi. C v II. GLORIosissi Mis Imperatoribus Honorio v I i. & Theodosio III. Aug. . Conis. xvis. Kal. Iulias Carthagine in basilica regionis secundae. In hoc Comcilio placuit, ut non sibi unus Episcopus vendicet Cognitionem. Gesta huius Concilii ideo non descripsi , quoniam prouinciale, non uniuersde celabratum
Conciliam rontra Denati x. Pos T Consulatum gloriosissimoriam Imperatorum Honoris v I M. de Theodosi; I I I. Augg. x v III. Kal. Iulias Carthagine in balitica regionis secundae. In hoc Concilio legationem susceperunt contra Donatistas, Florentius, Pollidius, Praesidius, de Bci natus Episcopi , eo tempore , quo lex data est, ut libera voluntate quis cultum Christianitatis ex
Conciliam contra haeresim Pet gij , o Cale j.
CVID. GLo Rios Issi Mis Imperatoribus Honorio xis. Se Theodosio Ix. Augg.
Conssi. Kal. Maias Carthagine in secretario basilicae Fausti. Cum Aurelius Episcopus uniuersali Concilio consedisset. adstantibus diaconis, placuit omnibus Episcopis, quorum nomina, de subscriptiones inditae sunt, in sancta Synodo Carthaginensis Ecclesiae constitutis.liod Adam non sit factus a Deo mortalis. C i T. UT quicunque dicit Adam primum
hominem mortalem factum , ita vi siue peccaret siue non peccaret, moreretur in corpore, hoc est, de corpore exiret, non peccati merito, sed necessitate naturae, anathema sit. Δ uod parausi in 'reatorum remissionem baptizaentur. c x. ITEM placuit, Vt quicunque paruulos recentes ab uteris matrum baptira dos negat, aut dicit in remissionem quidem peccatorum eos baptizari, scd nihil ex Adam trahere originalis peccati,quod lauacro regenerationis cxpietur , unde sit consequcns, ut in eis forma baptismatis in remissionem peccatorum non vera , sed falsa intelligatur , anathema sit. Quoniam non aliter intelligendum cst, quod ait Apostolus: Per unum hominem
peccatum intrauit in mundum , oc per peccatum mors, de ita in omnes homines pertransiit, in quo omnes peccauerunt:
nisi quemadmodum Ecclesia Catholica ubique diffusa semper intellexit. Pr pter hanc enim regulam fidei etiam par uuli, qui nihil peccatorum in seipsos aia
huc committere potuerunt, Hep in peccatorum remissionem veraciter baptizan tur , Ut in eis regeneration mundetur . quoὸ generatisne traxerunt. .
uod gratia mi n/n selum remisionem tribuit flectatorum, sed etiam praefiat
adiutorium , ne pre ruri tITEM placuit, ut quicunque dixerit C x t. gratiam Dei, qua iustificatur homo per Iestim Christum Dominum nostrum, i a ad solam remissionem peccatorum Vescet rc , quae iam commilia sunt, non etiam ad
adiutorium, ut non committantur, an thema sit. 13 l . i
tribuit quid agamus, sed etiam H D ti nem nobis instras , ut quod scimus, implere valeamu1.
ITEM quisquis dixerit, eandem gra- ex II. tiam Dei per Iesum Christum Domi num nostrum propter hoc tantum nos adiuuare ad non peccandum quia per ipsam nobis reuelatur, dc aperitur intelligentia mandatorum , ut sciamus quid appetere, quid vitare debeamus: non aurem per illam nobis praestari, ut quod faciendum cognouerimus etiam facere diligamus atque valeamus , anathema sit. Cum enim dicat Apostolus, scientia inflat, charitas vero aedificat, valde impium est, ut credamus ad eam, quae inflat, nos habere gratiam Christi: ad eam, quae a Ddificat, non habem: cum sit utrumquc donum Dei, de scire quid facere tabe mus, de diligere ut faciamus, ut aedificante charitate , scientia non possit inflare. 'Sicut autem de Deo scriptum est, qui docet hominem scientiam, ita etiam scriptum est, charitas ex Deo est.
o. sine Dei gratia nihil boni poseimus
ITEM placuit, ut quicunque dixerit c x III. ideo nobis gratiam iustificationis dari, ut quid facere libero iubemur arbitrio, facilius possimus implere per gratiam, tanquam de si gratia non daretur, non qui iam facilE, sed tamen possimus etiam si-
226쪽
ne illa implere diuina mangata, anathema sit. De fluctibus enim mandatorum Dominus loquebatur, ubi non est, sine
me dissicilius potestis facere: sed ait, stine me nihil potestis facere. uod non stam humilis , sed mer smaorum mox isa est, s dixeramas , quia pec tiam non habemus , nos iras μυ-
exiv. ITEM placuit, quod ait sanctus Ioannes Apostolus: Si dixerimus , quia peccatum non habemus , nos ipsos decipimus , & veritas in nobis non est. Quisquis sic accipiendum putauerit, ut dicat, propter humilitatem oportere diei, nos non habere peccatum , non quia vere ita est, anathema sit. Sequitur etiam Apostolus,& adiungiti si autem confessi fuerimus peccata nostra, fidelis est, A iustus, qui remittat nobis peccata , & mundet nos ob omni iniquitate. Vbi satis apparet, hoc non tantum humiliter, sed etiam veraciter dici. Poterat enim Apostolus dicere : Si dixerimus, non habemus pecca-' tum, nos ipsos extollimus, Ae humilitas in nobis non est: sed cum ait, nos ipsos decipimus , Ac veritas in nobis non est, satis ostendit, eum , qui dixerit se non habere peccatum, non vcrum loqui, sed falsum.
Duod in oratisne Dominica , finai pus dicunt, dimitte notis deis a nostra. cxv. ITEM placuit,ut quicunque dixerit in oratione Dominica ideo dicere sanctos, dimitte nobis debita nostra, ut non pro se ipsis hoc dicant, quia non est eis iam necessaria ista petitio, sed pro aliis, qui sunt in suo populo peccatores, fle ideo non dicere unumquemque sanctorum, dimitte mihi debita mea, sed dimitte nobis debita nostra, ut hoc pro aliis potius, quam
pro se iustus petere intelligatur, anathc-ma sit. Sanctus enim, & iustus erat Apostolus Iacobus, cum dicebat: in multis enim offendimus omnes. Nam quare additum. est, omnes , nisi ut ista sententia conueniret de psalmo, ubi legitur: Ne intres in iudicio cum seruo tuo, quoniam non iustificabitur in conspcctu tuo Omnis vivens & in oratione sapientisssimi Salomonis: non est homo, qui non pec cauiti Si in libro sancti Iob: in manu omnis hominis signat, ut sciat omnis homo infirmitatem suam. Vnde etiam Daniel sanctus, & iustus cum in oratione plura-
liter diceret : peccauimus , iniquitatem fecimus, M caetera, quae ibi veraciter, Mhumiliter constetur : ne putaretur, quemadmodum quidam sentiunt, hoe
non de suis, sed de populi sui potius duxisse peccatis, postea dixit: cum orarem, confiterer peccata mea, & peccata populi mei Domino Deo meo, noluit dicere peccata nostra , sed peccata populi sui dixit, & sua: quoniam futuros istos, qui tam male intelligerent , tanquam Propheta, praevidit. 2uod meruestir a factis dicatur, dimisuxolis destia nostra. ITEM placuit, ut quicunque ipsa ver- C x v i'. ba Dominicae orationis, ubi dicimus, dimitte nobis debita nostra , ita volunt a sanctis dici, ut humiliter, non veraciter hoc dicatur, anathema sit. Quis enim serat Crantem, de non hominibus, sed ipsi Domino mentientem, qui labiis sibi dicit dimitti velle, 3e corde dicit, quae sibi dimittantur, debita non habere De pusius conoess a Donatisis. ITEM placuit, quoniam quitam an- exvii. te aliquot annos in Ecclesia plenario Concilio constitutum est, ut quaecunque Eeelesiae in dioecesi constitutae, ante i ges de Donatistis latas, Catholicae factae
sunt, ad eas cathedras pertineant, per quarum Episcopos factum est, ut Catholicae unitati communicarent : post leges
autem, quaecunque communicauerunt,
illuc pertineant, quo pertinebant, cum essent in parte Donati. Sed quia multae controuersiae postea inter Episcopos de dioecesibus ortae sunt, & oriuntur, quiabus tunc minus videtur esse prospectum, nunc isto Concilio sancto placuit: ut ubicunque & Catholi ea fuit, & pars Dona-t1 , S: ad diuersas cathedras pertinebant, quocunque tempore illic unitas facta est, vel facta fuerit, sue ante leges, sue post leges, ad eam cathedram pertineant, ad
quam Catholica , quae iam ibi fuerat,
De diarte us: qualiter eas dividani in /rs Episopi tum Catialita , quam qui ex
Donati parae conuersi sunt. Iet A sane. ut si Episcopus ex Donati- Cxum. stis ad Catholicam unitatem conuersus est, aequaliter inter se dividant eas, quae se fuerint inuentae, ubi am bae partes fue-tunt, id est, ut alia loca ad illum, alia ad
227쪽
illum pertineant, ita ut ille diuidat, qui amplius temporis in Episcopatu habet,& minor eligat. Cabd si forte unus fuerit locus, ac eum pertineat cui vicinior inuenitur. Qubd si ambabus cathedris
aequaliter uicinus est, ad eum pertineat, queinplebs elegerit. Quod si sorte anilia qui Catholici suum Episcopum voluerint illi suum , qui ex Donati parte conuersi sunt: plurium voluntas paucioribus praeferatur. Si autem partes aequales sunt, maioris temporis Episcopo deputetur. Si autem ita plurima loca i ueniuntur , in quibus ambae partes fuerunt : ut non pollini aequaliter diuidi, velut si impari numero fuerint, da stributis eis locis , qui parem habent numerum, quicunque locus remanserit, hoc in eo seruetur, quod superius dictum cst, cum
tiberans triennio possederis, nullas
Q XI x. ITEM placuit, ut etiam si quisquam, post leges, aliquem locum ad Catholicam unitatem conuerterit: si eum per triennium nemine repetente retinuit, ulterius ab co non repetatur. SI tamen
per ipsum triennium fuit Episcopus, qui posset repetere, B tacuit, praeiudicium patietur et si autem non fuit, non praeiudicetur matrici, sed liceat, Cum l cus acceperit Episcopum, qui non habebat, ex ipso die intra triennium repetere. Itemque si fuerit Episcopus ad Catholicam ex Donati parte conuersus, non ei praeiudicet praefinitum tempus : sed ex quo die conuersus est, habcat per talen nium potestatem repetendi loca, quae ad ipsam pertinebant cathedram.
De bis , qui in plebes , quas ad se sutant
pertinere, inconuentas his, a quibus tenentur, inruerint.
cxx. I TEM placuit, ut quicunque Epist pi, plebes, quas ad suam cathedram aestimant ρcrtinere, non ita repetunt, vLeausas suas Episcopis iudicantilius agant, sed alio retinente inruerint, sue volentibus , siue nolentibus plebibus, causae suae detrimentum patiantur. Et quicunque iam hoc fecerunt, si nondum est inter Episcopos finita contentio, sed adhue inde contendant: ille inde discedat, quem constiterit praetermissis iudiciis Ecclesiasticis inruuld. Nec sibi quisque blandia
tur, si a Primate, ut retine , literas imp trarit, sed siue habeat literas, siue non habeat, conueniat cum, qui tenet, Meius literas accipiat, ut cum apparcat pacifico tenuisse Ecclesiam ad se pertinentem. Si autcm aliquam quaestionem rctulerit,
per Episcopos iudices causa finiatur: siue quos cis Primates dederitit: siue quos ipsi
vicinos ex consensu elegerint.
De his , qui plebes ad se pertinentes
negligunt. ITEM placuit, ut quicunque negli- Cxxi. gunt loca ad suam cathedram pertinentia , in Catholicam unitatem lucrari, conueniantur a diligentibus vicinas Episcopis, ut id a re non morentur. Quod si intra sex mcnses a die conuentionas non effecerint, qui potuerit ea lucrari, ad ipsum pertinea it. Ita sane , ut si ille, ad quem pertinuita videbantur , probare potuerit magis illius electam negligentiam ab haereticis, ut impune ibi sint, Msuam diligentiam fuisse praeuentam: neo modo eius cura solicitior vctaretur reum hoc iudices Episcopi cognouerint, suae cathedrae loca restituant. Sane si Episcopi , inter quos causa versatur, diuersiarum sunt prouinciarum, ille Primas det iudices, in cuius prouincia cst locus, de
quo contenditur. Si autem ex communi placito vicinos iudices elegerint , aut unus eligatur, aut tres: ut si tres Clegerint, aut omnium sententiam sequantur, aut
Tuod eumrum iudicum sententia seminen debeat. Α iudicibus autem , quos communis cra I I. consensus et gerit, non liceat prouoc re. Et quisquis prouocatus repertus su rit per contumaciam nolle obtemperare
iudicibus, cum hoc primae sedis Episc po fuerit probatum, dct literas, ut nullus ei communicet Episcoporum, donec
Vis Episcopus rem at Mam dioeresim,
S t in matricibus cathedris Episcopus exini negligens fuerit aduersus haereticos, conueniatur a vicinis Episcopis diligentibus,&ei sua negligentia demonstretur, ut se cxcusare non possit. Quod si ex die, quo
conuenitur, intra sex menses, si in eius prouincia executio fuerit, & non cos ad
228쪽
iniitatem Catholicam conuertendos c rauerit et non ei communicetur , donec adimpleat. Si autem executor ad loca non venerit, non adscribatur Episcopo.
De Di pis , qui Donat Zu communicasse mentiti fuerint. ex xxv. s I autem probatum fuerit , eum de communione illorum fuisse mentitum,
dicendo eos communicasse , quos eo sciente non communicasse Constiterit, etiam Episcopatum amittat.
De presbyteris, or clericis, ut non a eLemnis ad Africana Concilia. cxxv. ITE M placuit, ut presbyteri, diaconi, vel caetcri inferiores clerici, in causis, quas habuerint, si de iudiciis Episcoporum suorum questi fuerint: vicini Episcopi eos audiant, & inter eos quicquid est , finiant adhibiti ab eis ex consensu Episcoporum suorum. Quod si Zc ab eis
prouocandum putauerint, non prouocent nisi ad Asticana Concilia vel ad Ptimates prouinciarum suarum : ad transmarina autem qui putauerit appella dum , a nullo intra Afiicam in communionem suscipiatur. De mirginibus etiam minoribas velundis. cxxvI. ITEM placuit, Vt quicunque Episcoporum nucessitate periclitantis pudicitiae virginalis , cum Vel petitor potens , vel raptor aliquis formidatur, vel si etiam aliquo mortis periculolo scrupulo compuncta suerit, ne non velata moriatur, aut exigentibus parentibus, aut his, ad quorum curam pcrtinet, vel auerit virginem, seu velavit intra viginti & quinque annos aetatis: non ei obsit Concilium, quod de isto annorum numero constitutum est. Ne diutius Discopi teneantur in Concilio, terras ex se Angularum prouinciarum iudices eligant.
m 11. ITEM placuit, ne diutius uniuersi Episcopi , qui ad Concilium congregati
sunt, tenerentur, ab univcrso Concilio iudices ternos de singulis prouinciis eligi, de electi sunt de prouincia Carthaginem si, V incentius, Fortunatianus,& Clarus:
de prouincia Numidia Alypius, Augustinus, dc Restitutus: de prouincia By- na, cum sancto sene DonatianoPrimate Cresconius, Iocundus, & Emilianus: de
Mauritania Sitifensi Seuerianus, Asiati-
cus, & Donatus: de psouincia Dipolitana Plautius, qui ex more legatus unus est missus , qui omnes cum sancto sene Aurelio uniuersa cognoscant: a quo petiit uniuersum Concilium, ut cunctis siue gestis, quae consecta iam sunt, seu epistolis ipse subscribat. Et subscripserunt. Aurelius Episcopus Ecclesiae Cartia aginensis, huic decreto consensi, de praele
Item huic Concilio interfuit Ecclesia
Ρos T Consulatum gloriosissimorum Imperatorum Honorij x II. ω Theodosio v II I. Augg. ID. Kal. Iunias, Carthagine in secretario basilicae restitutae. Cum Aurelius Episcopus, una cum Faustino Ecclesiae Potentinae , prouinciae Italiae Piceni, legato Romanae Ecclesiae, Vincentio Culosiano , Fortunatiano
Neapolitano, Mariano Vtipparensi, Adeodato Simidico, Pentadio Carpitano, Rufiniano Mutubensi, Praetextato Sici- libensi, Quodvultdeo Verensi, Candido Abbiritano , Galloniano Vtiens legatis prouinciae Proconsularis, Alypio Thag stensi, Augustino Hipponentium Regi rum, & Posidonio Calamensi legatis prouinciae Numidiae, Maximiano Aquensi, Iocundo Suffetulensi, & Hilariano Horreocellorum legatis prouinciae Byracenae, Nouato Sitifensi, de Leone Mocte si, legatis prouinciae Mauritaniae Sitifensis, Ninelio Rusurrens, Laurentio Ic sitano , & Numeriano Rusgumensi I gatis prouinciae Mauritaniae Caesariensis, ab uniuersali Concilio iudicibus delectis, adstantibus diaconis, consedisset, & quia bustam peractis, multi Episcopi caeter
rum peragendorum mcmorasse conquererentur si istinere non posse, & ad proprias Ecclesias sestinarent, placuit uniuerso Concilio, ut ab omnibus eligerentur de singulis quibusque prouinciis, qui
propter alia peragenda residerent. Et factum est, ut hi adessent, quorum subscri ptiones eos affuisse testantur. v d excommunicati ad accusationem admitti non debeant. PLAcVITQUE Omnibus , quoniam cxxviii superioribus Conciliorum decretis de personis, quae admittendae sunt ad accusationem clericorum iam constitutum est, & quae personae non admitterentur,
229쪽
non expressum est , idcirco definimus tuli designati,digesti linius diei ita
eum rite ad accusationem non admitti, qui posteaquam excommunicatus fuerit, in ipsa adhuc excommunicatione constitutus , siue sit clericus, siue laicus, accusare voluerit.
ctatu, Ecclesiastica gesta susciolant; quae
ac expressa non sunt,die seque
inuod serui, se liberti, omne rue in es
persona non debeant accusere. cxx I x. ITEM placuit, ut omnes serui, vel proprij liberti ad accusationem non admittantur , vel omnes, quos ad accusanda publica crimina leges publicae non admittunt. Omnes etiam infamiae maculis
aspersi, id est, histriones, ac turpitudini bus subiectae personae, haeretici etiam, .ue pagani, seu Iudaei: sed tamen omnibus , quibus accusatio denegatur , in causis propriis accusandi licentia non neganda. Ut qui unum crimen non probauerit, ad alterum admitti non debeat. cxxx. ITEM placuit, quotiescunque clericis ab accusatoribus multa crimina obiiciuntur, & unum ex ipsis, de quo prius egerint, probare non valuerint, ad caetera
ινι-tesimonium admittendi sunt. cxxxi. ΤEsTEs autem ad testimonium non admittendos , qui nec ad accusationem admitti praecepti sunt, Vel etiam quos ipse accusator de sua domo produxerit. Ad
testimonium autem intra annos XIV. aetatis siue non admittantur.
De Di po, qui excommunicat eum, qui ινι sti crimen dicit se consessum. cxxxH. ITEM placuit, ut si quando Episcopus dicit, aliquem sibi soli proprium crimen fuisse confessum, atque ille neget: non putet ad iniuriam suam Episcopus pertinere, quod illi soli non creditur, etsi scrupulo propriae conscientiae se dicit neganti nolle communicare. Vs non temere quemquam communione
municauerit suus Episcopus, eidem Episcopo ab aliis non communicetur Episcopis: vi magis caueat Episcopus, ne dicat in quemquam , quod aliis documentis
Aurelius Episcopus dixit: Iuxta statuta
totius Concilij congregati, dc meae m diocritatis sententiam, placet facere rerum omnium conclusionem: uniuersi ti- vero adhuc eti per fratres nostros Faustinum Episcopum, Philippum, Zc Asellum presbyteros venerabili fratri Zc Coepiscopo nostro Bonifacio rescribemus,& subscripserunt. Aurelius Episcopus his gestis statutorum apud nos habitis , sub cripsi. Valentinus primae sedis Episcopus prouinciae Numidiae his gestis subscripsi. Faustinus Episcopus Ecclesiae Potentiis nae prouinciae Piceni, legatus Ecclesiae Romanae, his gestis subscripsi. Augustinus Episcopus Hipponiensis, legatus prouinciae Numidiae , his gestis subscripsi. Possidius Episcopus Calamensis, legatus prouinciae Numidiae , his gestis subscripsi . Vincentius Culusitanus, his gestis su scripsi. Fortunatianus Neapolitanus, his gestis subscripsi. Pentadius Carpentanus, his gestis subscripsi.
Rufianus Maxensis , his gestis su scripsi. Praetextatus Sicilibensis, his gestis subscripsi. Quodvultdeus vetensis, his gestis subserips. Candidus Germaniae , his gestis subscripsi. Maximianus Aquensis, his gestis subscripsi.
Iucundus Suffetulensis, legatus prouinciae Byzaccnae, his gestis subscripsi. Maximinus , legatus prouinciae By2 cenae, his gestis subscripsi. Hilarianus Horreocellensis , legatus prouinciae ByZacenae,his gestis subscripsi. Nouatus Sitifensis, legatus prouinciae
eiusdem, his gestis subscripsi.
Ninelius Rusurrianensis, legatus pr uinciae Caesariensis, his gestis subscripsi. Laurentius Icositanus, legatus prouinciae Caesariensis, his gestis subscripsi. Numerianus Ru uriensis,legatus prouinciae Caesariensis, his gestis subscripsi. Leo Moctensis, lcgatus prouinciae Caesariensis, his gestis subscripsi. Alius Leo, legatus prouinciae Sitisensis , his gestis subscripsi.
Et caeteri Episcopi ccxv I i. similiter subscripserunt.
Philippus presbyter , legatus Ecclesiae Dissiligod by Coo e
230쪽
Romanae, his gestis a nobis recollectis subscripsi. Asellus presbyter , legatus Ecclesiae Romanae, his gestis subscripsi, quae per
nos directa sunt. Incipit epistola ab omni Concilio Africano addam cium urbis Roma Epsopum, per Faustinum Visivam , Philinum , es elum presburos, legatos Ecclesiae Romana, directis. DOMINO beatissimo, de honorabili sta rei Bonifacio Aurelius, Valentinus pri inae sedis prouinciae Numidiae, dc caeterii, qui praesentes adfuimus, numero CC. xvra. ex omni Concilio Africae. Quoniam Domino placuit, ut de his, quae nobiscum egerunt sancti fiatres nostri,Coepiscopus Faustinus , ω compresbyteri Philippus, Sc Asellus, non beatae memoriae Episcopo Zosimo, a quo ad nos man- Ata literas attulerunt, sed tuae venerationi , qui in cius locum es diuinitus comstitutus, humilitas nostra rescriberet, ea
breuiter insinuare debemus, quae Virorumque concordia terminata sunt nec ea, quae prolixis gestorum voluminibus con timcntur,in quibus, salua quidem charitate, non tamen sine paruo altercationis labore demorati sumus, ea gestis deliberantes , quae nunc ad causam pertinent.
Quanquam de ille, si adhuc essct in corpore, hoc acciperct gratius, quod videret
pacatius terminatum domine stater. Α- piarius presbyter,de cuius Ac ordinatione, dc excommunicatione, dc prouocatione fuerat exortum non solum Siccensi, verumetiam totius Acticanae Ecclesiae non laue scandalum, de omnibus erratis suis Veniam petens communiocii est restitutus. Prior autem Coepiscopus noster Siccensis Urbanus, quod in eo corrigendum visum est, sine ulla dubitatione correxit. Quia vero paci, de quieti Ecclesiae non tantum ad praesens, sed etiam in posterum prospicienὸum fuit : quoniam talia multa praecesserant,ut vel similia, vel etiam grauiora deinceps praecaueri oporteret: placuit nobis, ut de Siccensi Ecclesia, reten to scilicet honore gradus sui, presbyter remoueretur Apiarius, dc accepto epistolio, ubicunque alibi vellet, de posset,preasbyterii mu re sungeretur. Quod eidemiph per literas proprias postulanti sine difficultate concessimus. Sane priusquam haec causa isto termino clauderetur, inter alia, quae diuturnis disceptationibus
versabamus, quia ratio ipsa postebat, ut apud acta Ecclesiastica, a fiatribus nostris Faustino Coepiscopo, dc Philippo, de Asello compresbyteris quaer rumus, ut promerent quicquid eis nobiscum agendum
fuisset iniunctum. Nonnulla quidem sine ullo scripto prosecuti sunt verbis, sed cum id potius flagitaremus, qudd in literis serrent, commonitorium protulerunζ. Quod recitatum nobis, etiam gestis, quae secum ad vos deferunt, est allesarum. In quo eis quatuor quaedam nobiscumagenda mandata sunt, unum de appellationibus Episcoporum ad Romanae Ecclesiae sacerdotem: alterum , ne ad comitatum Episcopi importune nauigent: tertium de tractandis presbyterorum , dc diaconorum causis apud finitimos Episcopos , si a suis excommunicati perperam fuerint: quartum de Vrbano Episcopo excommunicando, vel etiam Romam vocando, nisi ea, quae videbantur corrigenda , corrigeret. Quorum omnium de primo, Zc tertio, id est, ut Romam liceat Episcopis prouocare , εc ut clericorum causae apud suarum prouinciarum Epiuscopos finiantur: iam priore anno etiam literis nostris ad eundem venerabilis memoriae Losimum Episcopum datis, insinuare curauimus, ut ea seruare sine vi
laetus iniuria paulisper sineremus, usque ad inquisitionem statutorum Concilii Nicaeni. Et nunc de tua poscimus sanctiatate, Ut quemadmodum ea apud Nicaeaina Patribus acta vel constituta sunt, sic ea a nobis facta custodiri, & ibi apud vos ista quae in commonitorio attulerunt, facias exerceri i id est , si Episcopus accusatus fuerit, Ac iudicauerint congregati Episcopi regionis ipsius, & de gradu suo deiecerint eum , Ac appellasse videatur: de confugerit ad beatissimum Ecclesiae Romanae Episcopum, & voluerit audiri, dc
iustum putauerit, Vt renovetur examen.
scribere his Episcopis dignetur, qui in finitima εe propinqua prouincia sunt , Ut ipsi diligenter omnia requirant, dc iuxta fidem veritatis definiant. Quod si is,qui
rogat causam suam iterum audiri, deprecatione sua mouerit Episcopum Romanum , ut e latcre suo presbyterum mittat, erit in potestate, quod velit,& quod aestimet. Et si decreuerit, mittendos esse qui praesentes cum Episcopis iudicent, habentes auctoritatem eius a quo destinati sunt, erit in suo arbitrio. Si verb eredideiarit sufficere Episcopos, vinegoso termi-