장음표시 사용
231쪽
num imponant: faciet quod sapientissimo suo consilio iudicauerit. Item de presbyteris, Sc diaconas.Si Episcopus quis iracundus quod esse non debetὶ cito, aut
aspere commoueatur aduersus presbyterum siue diaconum suum, dc exterminare
eum de Ecclesia voluerit, prouidendum est, ne innocens damnetur , aut pcrdat communionem: habeat potestatem eiectus,ut finitimos interpellet, & causa eius audiatur, 3c diligentius tractetur, quia non oportet ei negari audientia rogantii
Be ille Episcopus, qui aut iuste, aut iniuste reiecit, patienter accipiat,ut negotium discutiatur, ut aut probetur eius, aut emendetur sententia. Haec utique usque ad aduentum verissimorum exemplario
rum Nicaeni Concili, inserta gestis sunt, quae sibi,quemadmo)um ipso,quod apud nos fiatres, ex Apostolica Seia dirocti,
allegauerunt , commonitorio continentur. Eoque ordine, vel apud vos in Italia
custodirentur, nullo modo nos talia, qua Ila commemorata iam nolumus, vel toletare cogemur e sed credimus adiuuante
misericordia Domini Dei nostri, quod tua sanctitate Romanae Ecclesiae praesi
dente, non sumus iam istum typhum pas suri. Et seruabuntur erga nos , quae nobis etiam non differentibus custodiri debeant. Cum fraterna Charitate, quae se cundum sapientiam atque iustitiam,
quam tibi donauit Altissimus, etiam ipse perspicis esse seruanda , si forte aliter se
habent canones Concilij Nicaeni. Quamuis plurimos codices legeremus, sed nuia quam in Nicaeno Concilio, in Latinis coindicibus legimus, quemadmodum in suis pradicto commonitorio , inde directaiunt. Tum quia hic in nullo codice Grae-m ea potuimus inuenire, ex Orientali Ahus Ecclesiis, ubi perhibentur eadem dea
creta pota etiam authentica reperiri, magis nobis desideramus afferri. Pro quare
tuam quoque venerationem Obsecramus,
ut scribere etiam ipse digneris ad illarum partium sacerdotes, hoc est Ecclesiae A tiochenae , Alexandrinae , dc Constantianopolitanae. Et si aliis etiam tuae placuerit sanctitati, ut inde ad nos iidem canones apud Nicaeam ciuitatem a Patribus constituti veniant, te potissimum hoc beneficium cunctis occidentalibus Ecclesiis in Domini adiutorio conferente. Quis enim dubitet exemplaria esse verissima Concilia Nicaeni in Graecia congregati, quae de tam diuessis locis, ic de nobilibus Graecis
Ecclesiis allata , 3c comparata conco
dant3 Quod donec fiat, haec quae in com monitorio supradicto nobis allegata sunt, de appellationibus Episcoporum ad Romanae Ecclesiae sacerdotem,& de clerico
rum causis apud suarum prouinciarum Episcopos terminandis, nos usque ad probationem seruaturos esse profitemur, debeatitudinem tuam ad lioc nos adiut ram, in Dei voluntate confidimus. Critcra vero, quae in nostra Synodo gesta, vel firmata sunt, quoniam supradicti fratres nostri, Faustinus Coepiscopus, Philippus , Sc Asellus presbyteri secum serunt, si dignatus fueris, tuae nota facient sanctitati. Et alia manu: Dominus noster
te nobis annis plurimis custodia beatissime fiater. Subscripserunt quoque Alypius, Augustinus , Possidius , Marinus, de caeteri Episcopi. Incipiunt resiripta ad Concilium Afris num C risii Alexandrini Episcopi , et blaathentica Concilij Nicani , transura de
Graecoper Innocentium presbyterum transmisirunt; etiam epistola cum eodem Coacilio Nicano per memoratum presbyterum Inmacentium , ct Marciatam se
diaconum Ecclesia Carthaginensis -cto Bonifacio Episior Ecclesia Romanae,ses die v I. Aia. Decembris sunt di
DOMI Nis honorabilibus, sanctis sin tribus Coepiscopis , Aurelio, Valentino, sed de omni sanctae congregationi in Cariathaginensi Synodo congregatae, Cyrillus salutans in Deo charitatem vestram. Scripta venerationis vestrae multam habentia querimoniam Cum omni laetitia
per filium nostrum Innocentium presbyterum suscepi, quibus a nobis speratis, ut de scrinio nostrae Ecclesiae verissima exemplaria ex authentica Synodo apud Nicaeam ciuitatem, Metropolim Bithyniae, a sanctis Patribus constituta, atquci firmata, sub nostrae fidei professione v sttae dilectioni porrigamus. Unde domini honorabiles fiatres, salute praeeunte Domino, necesse habui per harum latorem filium nostrum Innocentium presbyterum, fidelissima exemplaria ex authentica Synodo, in Nicaena ciuitate Bithyniae habita, vestrae charitati dirigete.
Quod ae in Ecclesiastica historia requirentes , inuenietis. De Pascha verb , ut scripsistis , nunciamus vobis x v II. Kal. Maias, nos futura indictione celebrare.
232쪽
Εt alia manu: Deus, de Dominus noster
sanctam vestram congregationem custodiat, quod optamus, charissimi fratres. Incipit epistita Attici Visivi Constantinopoluam ad eosdem. LX v I. DOMINI s sanctis, merito beatissimis fratribus Coepiscopis, Aurelio, Valentino,vel caeteris charissimis inSynodo apud Carthaginem habita , constatutis, Attiacus Episcopus. Per filium nostrum Marcellum subdiaconum vestrum,scripta VC suae dilectionis cum omni gratiarum actione suscepi, Domino gratias agens, quod merui tantorum fratrum benedictione perfrui. Domini beatissimi statres, scripsis is sane, ut veruti mos cano S apud Nicaeam ciuitatem, Metropolim B1LItyniae , a Patribus constitutos sub fidei adstipulatione dirigam. Et quis est, qui communem fidem, vel statuta a Patribus' firmata suis fiatribus deneget Qua de re
per eundem filium meum Marcellum, subdiaconum vestrum, nimium festinantem, sicut Italuti sunt in Nicaea ciuitate a Patribus canones, in integro ut iussistis, direxit petens ut pro me plurimum vestra sancta congregatio orare iubeat. Et alia manu: Deus noster sanctitatem vestram custodiat, quod optamus, sancti fratres. Inc ιunt exemplarιa Concilij Nicaeni, directa sub ara V I. Kal. Decembris , pos Consulatum gloriosiseimorum Imperatorum Honoriv x II. σ Theodo j v III. AVX. Bonifacio visu Roma Episcopo. cxxxvri CREDI Mus in unum Deum , patrem omnipotentem, visibilium, necnon de inuisibilium creatorem. Et in unum Dominum nostrum Iesum Christum, Glaum Dei, natum ex patre Unigenitum, hoc est ex substantia patris , Deum ex Deo, lumen ex lumine , Deum verum
ex Deo vero, natum non Creatum, ciuiadem eum patre substantiae , per quem omnia facta sunt, caelestia ic terrena. Qui
propter nos homines ,& propter nostram salutem descendit, Ac incarnatus est, Achomo factus passus est. Et resurrexit tertia die, ascendit in caelum, venturus inde iudicare vivos, dc mortuos: & in Spiritum sanctum. Eos verti, qui dicunt, erat tempus quando non erat, &qui nihi- .lo tactum, vel ex alia substantia, vel essent esse, aut mutabilem, aut conuerti bilem filium Dei dicunt, anathematizat
Catholica, & Apostolica Ecclesia.
Huic symbolo fidei etiam exemplaria statutorum eiusdem Concili j Nicaenia
memoratis Pontificibus annexa sunt, sicut superius per omnia continentur: quae nos hic iterum conscribi necessarium non
esse credidimus. Incipit epistiti Concilij Africani ad Papam Cale num urbis Romae Epscopum. DOM 1 No dilectissimo, Ac honorabi- ex visti fiatii Caelestino Aurelius , Palatinus,
Antonius, Tutus, Seruus Dei, Terentius , Fortunatus, Martinus, Ianuarius, Optatus, Celicius, Donatus, Thrasius, Vincentius , Fortunatianus, & caeteri, qui uniuersali Αfiicano Concilio Carthaginis affuimus. Optaremus, si quemadmodum sanctitas tua de aduentu Αpiaris laetatos vos fuisse, massis per compresbyterum nostrum Leonem haeris intimauit: ita nos quoque de eius purgati ne haec scripta cum laetitia mitteremus. Esset profecto dc nostra, de vestra modo alacritas certior, nec praepropera videre-zur , quae adhuC de audiendo, quam de audito praecesserat. Adueniente sane ad nos sancto fiatre de Coepiscopo nostro Faustino, Concilium congregauimus, Sccredidimus ideo eum illo missum: quo niam sicut per eius operam presbyterici ante redditus fuerat, ita nunc pollet de tantis criminibus a Thabracenis obiectis eo laborante purgari. Cuius tanta, ac tam immania flagitia decursum nostri Conculii examen inuenit, ut 8c memorati pati Cinium potius, quam iudicium, ac definissoris magis operam, quam disceptatoris iustitiam superarent. Nam primum, quantum Obstiterit, omni congregationi diuersas iniurias ingerendo, quasi Ecclesiae Romanae asserens priuilegia,& volens cum a nobis in communionem suscipit quem tua sanctitas credens appcllasse, quod probare non potuit, communioni reddiderat i quod minime tamen licuit, quod etiam gestorum melius Iectione cognosces. Triduano tamen laboriosissimo agitato iudicio, cum diuersa eidem obiecta afflictissimi quaereremus, vel moras Coepiscopi nostri Faustini, vel tergiversationes ipsius Apiari, , quibus nefandas turpitudines occulcre conabatur, Deus iudex iustus, fortis, de longanimis magno compendio resecauit. Tetriore quippe, ac putidiore obstinatione compressa, qua tantum liuidum coenum impudentia negationis volabar obruere, Deo nostro ei
233쪽
conscientiam coarctante, dc occulta, quae maxime, quia unicuique concessum est, in illius corde tanquam in volutabro cri- si iudicio offensus fuerit cognitorum, ad minum iam damnabat, etiam homini in Concilia suae prouinciae, vel etiam uniabus publicante, repente in consessionem, uersale prouocare. Nisi forte quisquameunctorum obiectorum flagitiorum do- est, qui crcdat, uni cuilibet posse exami-Iosus ne ator erupit. Et tandem de om- nis inspirare iustitiam, dc innumerabili nibus incredibilibus opprobriis ultroneus hus congregatis in Concilium sacerdoti se ipse conuicit, atque ipsam quoque no- bus denegare Aut quomodo ipsum trania stram spemi qua eum & credebamus, & marinum iudicium ratum erit, ad quod optabamus de tam pudendis maculis pos- testium necessariae personae vel proptet se purgari, conuertit in gemitus, nisi quo- sexus, vel propter senectutis in imitaniam ilham nostram moestitiam uno tan- tem, vel multas alias impedimentis addu- tum solatia mitigauit, quod ic nos labo- ei non poterunt Nam ut aliqui tante diuturnioris quaestionis absoluit, fic suis quam a tuae sanctitatis latere mittantur, vulneribus qualemcunque medelam , ct- nulla inuenimus Patrum Synodo consti- si inuita , ac suae conscientiae re luctante tutum. Quia illud, quod pridem pereu confessione prouidit , domine stater. dem Coepiscopum nostrum Gustinum, Praesito itaque debitae salutationis ossi- tanquam ex p*rte Namni Concilii, exincio impendio deprecamur, ut deinceps de transmisistis, in Conciliis verioribus, ad vestras aures hinc venientes non faci- quae accipiuntur Nicaeni, a sancto Cylius admittatis , nec a. nobis excommu- rillo episcopo nostro AlexandrinxEc-nicatos in communionem ultra veli- clesiae, M a venerabili Attico Constantitatis excipere : quia hoc etiam Nicaeno nopolitano Antistite, ex authentico mis- Cooeilio definitum facile adueriet vene- sis: quae etiam ante hoc per Innocentium
rabilitas tua. Nam & si de inferioribus presbyterum , & Marcellum subdiaco- clericis, ve I laicis videtur ibi praecaueri, num, Per quos ad nos ab eis directa suis, quanto magis hoc de Episcopis voluit venerabilis memoriae Bonifacio Episcopo obseruati: ne in sua prouincia a commu- decetabri vestro a nobis transmissa sunt, mone suspensi a tua sanctitate praeprope- in quibus tale aliquid non potuimus repeiare vel indebite videantur communioni rire. Executores etiam clericos vestros restitui. Presbyterorum quoque & 2- quibusque petentibus nolite mittere, no-quentium clericorum improba refugia, lite concedere, ne sumosum typhum se
sicut te dignum est, repellat sanctitas tua, culi m Ecclesiam Christi, quae lucem quia de nulla Patrum definitione hoc Ec- simplicitatis, Sc humilitatis diem, Deum etesiae derogatum est Africanae: Sc decre- videre cupientibus praefert, videamur in ta Nicaena , siue inferioris gradus cleri- ducere: nam de fratre nostro Faustino cos, siue ipsos Episcopos suis Metropoli- am0ro iam pro suis nefandis nequitiis, detanis apertissime commiser tue pruden- Christi Ecclesia, dolendo Apiario; seeu
I. prouide- tissime enim iustissimcque Viderunc, risu mi , quod eum probitate, ac mode ' quaecunque negotia, in suis locis, ubi orta ratione tuae sanctitatis, salua fraterna ch f. νtouia sunt finienda.Nec unicuique prouiden- ritate , Vlterius Africa minime patiatur. - tiae ' aliam S. Spiritus defuturam, qua Et alia manu. Dominus noster sanctita- aequitas a Christi saccrdotibus,& pruden- tem Vestram aeuo longiore orantem protet videatur, M constantissime teneasur: nobis custodiat, domino frater.
ExpLICIUNT CANONES ECCLESIASTICI.
234쪽
Ante annos M c. a Dionysio Exiguo in Latinum sermonem transsata.
S. C rilli Alexandrini Episcopi.
O Mi vo beatissimo Patri PETRO Episcopo DIONYsiusE x i a v v s in Domino salutem. Beneficiorum vestrorum memor , venerabilis Pater, Ac Antistitum Christi decus egregium, semperque ante oculos mentis iaponens sancta numment rum velisorum studia a paruulo mihi depensa , quae nulla spatia locorum poterunt Obliterare, vel temporum: quaero vicem rcferis
re gratiae, quam me scio reperire non posse. Sed quia plerumquo perficitur voto quod deesse videtur ossicio, desiderium quod erga vestram paternitatem iugiter gero, quo possum studio pandere non desisto, atque ideo vobis epist Iam hnodicam sancti Cyrilli Alexandrini Pontificis Nestorio quondam Constantinopolitanae urbis Episcopo dcstinatam , cui duodecim sunt admixta capitula bla sphemiae eiusdem Nestorii sub anathematis obsecratione damnantiar quam nuper de Graeco in Latinum eloquium transtuli, per veneratorem vestrum fiatrem Sanctulum destinaui : opportunum prorsuo hoc tempore existimans, quo tanti Doctoris Apostolica fides Graecis iamdudum bene comperta , sed ignorata Latinis hactenus innotescat: ut Nestoriana labes euidenter agnoscatur ab hominibus, dc pro sua malignitate merito respuatur, quae sub praetextu fidei pcrfidiam insinuare non desinit,& furore Iudaico pariter & errore tranquillitatem Catholicae Ecclesiae toto terrarum orbe diffusae turbare contendit. Et licet optime nouerim quod praecepta salubria nequissimi homines hostiliter audeant, suaque dependere consilia parua persistant; tamen omittenda non est quantalibet instructio , propter eos qui non contentionis amore , sed quadam simplicitate falluntur , quia saepe contigit ut adspirante Deo veritati commodent studium qui mendacio praebuere consensum. Memorati ergo beati Cyrilli scripta praesentia eundem Nestorium commonent, ut unigenitum Dei filium de patre natum ante omnia saecula, ciusdemque cuius est pater essentiae, qui propter nostram salutem desccndit, & incarnatus cst δe Spiritu sancto, ex Maria virgine , non audeat in duos diuidere, nec solita calliditate coniunctionem quandam, Si societatem Dei & hominis adseuerare nitatur : quae vocabula nulla utriusquo naturae inseparabilem unitatem, nec singularitatem personae, vel certe subsistentiae s lij Dei ab eo prolata significant, sed duo quaedam vel plura potius sub hac istorum hominum occasione demonstrant , sceleratamque diuisionem tam nefarij dogmatis conditor , qua eius impiissimi sectatores dignitate quadam & auctoritat , necnon& relatione sic ut ipsi desipiunt connectere moliuntur. Sed iam mclius ista saepe dicti Patris adsertione pandantur, beatitudinis vestrae Catholicae pacem redintegrare propitius, nosque in membris eius vestris precibus custodire dignetur.
235쪽
INCIPIT EPISTOLA SANCTI CUR ILLI
Alexandrini Epistopi, directa Nestorio quondam Contiantinopobtanae urbis Episcopo , duodecim continens anathematismi eapitula.
O M i N o sancto fratri NE-sToxio Episcopo CYRiktivs Episcopus,Ac quae conuenit apud Alexandriam Synodus ex H Dptia dice-eesi in Domino salutem. Cum Saluator noster aperte pronuntiet dicens, Qui diligit patrem, aut matrem super me, non
est me dignust fle qui diligit filium, aut filiam super me non est me dignus: quid
nos patiemur qui deposcimus a tua religione ut te super Christum Saluatorem omnium diligamus 3 Quis enim nobis in die iudieij subuenite poterit, aut quam tisfactionem reperire poterimus , ita diuturnum silentium de prolatis a te conia ira eum blasphemiis continentes etiam siquidem te tantummodo laederes , docens ista vel sentiens, solicitudo nobis
minor existeret: cum vero totam scanda
hetaueris Eeelesiam, de fermentum insolitae prauitatis 3e nouae haeresis miscueris in populis , non tantum ibidem positis, sed υbique consstentibus. Nam tuarum expositionum libri per cuncta vulgati sunt quae super nostro flentio ultra vel exeusationis sermo sufficiat , aut quomodo non necesse si meminisse Christi Domini se dicentis : Non putetis quod venerim pacem mittere in terram , sed gladium , veni enim separare hominem aduersus patrem suum , fle filiam aduersus matrem suam. Nam cum laeditur fides , parentum reuerentia velut inutilis de periculosa despicitur, ic amor erga filios , fratresque vitatur ad postremum super ipsam vitam mors potius a piis viris eligitur, ut meliorem refurrectionem, s-cut scriptum est, consequantur. Ecce itaque te simul cum sancta Synodus, quae apud amplam urbem Romam Congregata est, praesidente sanctissimo fratre fleeonsacerdote nostro Caelestino Episcopo , his scriptis iam tereth conuenimus, consilium dantes ut te a tam prauis abstineas distortisque dogmatibus , quae de sentire cognosceris, de docere. Recipias vero fidem rectam Eeclesis per beatissimos Apostolos, Ac Euangelistas ah initio traditam , qui 3c oculis inspexerunt, Zeministri vetbi fuisse monstrantur. Qubds hoe religio tua facere distulerit, iuxta dilationem literis praefinitam sanctissimi Ac venerandissimi consacerdotis nostri Romanae praesulis Ecelesae Caelestini
scias te nullam sortem habere nobiscum, nec locum aut conloquium meum de se eerdotibus de Episcopis obtinere : non enim fas est contemnere nos Ecclesias ita turbatas , de scandalizatos populos , Mdemque rectissimam violatam , dissipatum quinetiam gregem quem custodire debueras, dc iuxta nos amatores recti dogmatis extitisses, dc sanctorum Patrum vestigia pia consectans. Omnes it que quos , propter fidem , tua religio a communione remouit, aut a suo ordine deposuit, laicos de clericos, in nostra communi ne recepimus, non iustum est eos tuis decretis opprimi, qui nouerunt
tecta sentire , qui etiam bene sicientes tibi prudentissime restiterunt i hoc idem namque in epistola quam misisti ad Prae sulem amplar Romae sanctum de Coepiscopum nostrum Caelestinum significare curasti: non autem sufficit tuae religioni solummodo fidei symbolum confiteri, quod expositum est per idem tempus, sancti Spiritus largitate, a venerando de magno Concilio apud Nicaeam congregato; hoc enim nec intellexisti, nec recte interpretatus es, qui imo peruersae licet sono vocis eadem verba protuleris,
sed consequens est de iureiurando satetite quod anathematiZes fidem tuam pollutam , de profana documenta qua sentis 3c doceas quae nos uniuersi sue per Orientem, seu per occidentem Epist pi de magistri praesulesque populorum, credimus de docemus. Epistolis autem ab Alexandria tuae religioni directis, Ecclesiae consensum praebuit, tam ea quae apud urbem Romam conuenit sancta Sy
nodus, quam etiam nos omnes velut re
cte interpretabiliterque conscriptis. Subdidimus autem his nostris literis quae te sentire oportet de docere, de a quibus abia tinere conueniat. Haec est enim fides Catholicae de Apostolicae Ecclesae , cui cuncti consentiunt orthodoxi per Orientem , Occidentemque Pontifices. Credimus in unum Deum patrem omnipoten
236쪽
tem, Ec caetera. Sequentes itaquC per omnia sanctorum marorum confessiones; quas, loquente in cis tincto Spiritu, protulerunt, de intentioni quae est in eorum intellectibus, aequis vestigiis inhaerentes, atque iter ambulantes regium , profitemur quod ipsum unigenitum Dei Verbum , Dominum natum ex ipsa patris essentia,de Deo ucro Deus verus,lumen de lumine,per quem omnia facta sunt liue in caesis,sive in torra, salutis nostrae causa descendens ad exinanitionem clic da gnatus est inclinaret incarnatus autem dc homo
factus, id est carnem de Virgine sancta
suscipicns , eamque propriam faciens, natiuitatem nostram ex vulva sustinuit, homo de muliere procedens, nec quod erat abiiciens. Nam licet factus sit in adsumptione carnis oc sanguinis, tamen etiam sic quod erat Deus,natura sci licet de Veritate periistens. Nec carnem itaque diu
cimus in naturam deitatis esse conuer sam,nec in lubitantiam coinmutacamri
conuertibilis ctenim est de incommutabilis, idemque ipse iuxta scripturas iugiter permanens. Visus est autem dc paruulus, ted politus adhuc in cunabulis M in sinibus genitricisVirginis constitutus,vniuersam creaturam replcbat, ut Deus genitori suo indiuisus existens, quod diui num est enim sine quantitate,de sine mole cognoscitur, nec ullis terminis continetur. Vnitum ergo carne Vorbum Dei, secundum substantiam confitentes, unum
adoramus filium dc Dominum Iesum Christum, non seorsum ponentes & determinantes hominem dc Deum velut inuicem sibi dignitatis, de auctoritatis Unitate coniunctos: hoc enim nouitas miscis est, & aliud nihil. Nec item Christum
specialirer nominantes Deum Verbum, quod ex Deo, dcc. nec alterum similiter Christum specialiter qui de muliere natus, Sec. sed unum solummodo Christum Dei patras Verbum cum propria car-r cognostamus: tunc enim etiam iuxta nos vlictus est, quamuis spiritum dignis ipse contulerit, εc non ad mensii ram, sic ἀut beatus Euangelista Ioannes adseruit.
Sed nec illud dicimus quod Dei Verbum
velut in homine communi, qui de sancta Virgine natus est,habitant,ne Deum homo Christus habitatorem possidere o datur. uamuis enim Verbum ti bitaueurit in nobis, de dictum sit in Christum habitare omnem plenitudinem deitatis coriaporaliter , attamen intelligimus cum,
quod caro factus, non sicut in sanctis ha bitare dicatur, nec talem in ipso habitationem factam definire tentauimus: sed
unitus iuxta naturam, nec in carnem pe-n1zus commutatus talem sibi fecit habitationem qualem de anima hominis ha re creditur ad proerium corpus.Vnus igitur est Christus filius Dominus nosset non velut coniunctione qualibet, ut in unitate dignitatis M auctoritatis hominis habentis ad Dcum : non enim potest unire naturas sola dignitatis aequalitas. Denique Petrus de Ioannes aequalis sunt alteruter dignitatis, propter quod & Apostoli 3e sancti discipuli esse monstrantur:
Veruntamen, Vterque non Vnus est, nec Iuxta conlationem , vel connexionem,
modum coniunctionis aduertimus: hoc enim ad unitatem non sufficit natur Iem, nec secundum participationis assectum, sicut nos etiam adhaerentes Domino , Vnus cum eo spiritus sumus, linmopotius coniunctionis nomen euitamus, tanquam non existens idoneum quod significet unitatis arcanum i scd neque
Deum aut Dominum Christi Verbum Dci patris adierimus, ne iterum manis stius in duo diuidamus unum Christum filium de Dominum,& in crimen sacrilegis recidamus, Deum illi seipsum facientes de Dominum. Vnitus quippe sicut superius diximus Deus Verbum carni secundum subsistentiam, Deus quidem est omnium de dominatui uniuersitati. Veruntamen nec seruus δe sibi ipse, nec dominus , quia ineptum est vel potius impium hoc sentito vel dicere. Quamuis enim Deum situm patrem dixerit , cum Deus sit etiam ipse natura Be de illius essentia , tamen nullatenus igilaramus quod manens Deus, homo quoque factus sit, qui sub Deo iuxta debitam legem natura humanitatis exstaret, ipse vero stibi vel Deus poteraresse vcl Dominus: ergo
sicut homo quanto decenter exinanicionis mensurae congruit, sub Deo se nobiseum esse dissimiit hoc etiam modo sub lege factus est, quamuis ipse promulgauerit legem, & legislator ut Deus exti- verit. Cauemus autem de Christo dicere,propter adsumentem veneror adsumptum, Ac propter Muisibilem adoro visibilem. Horrendum vero super hoc etiam
illud adiicere , is qui susceptus est cuineo qui' suscepit quod nuncupatur Deus: qui enim haec dicit diuidit iterum in duos Christos, eum qui unus est , hominem
237쪽
in parte constituens. Euidenter cnim diuidet urtitatem, quam non alter cum altero coadoratur, aut quod nuncupatur
Deus, sed unus intelligitur Christus Iesus Dei filius , unigenitus, una seruitute cum propria carne Venerandus. Confitemur etiam Fbd idem ipse qui ex
Deo patre natus est filius unigenitus Deus , licet iuxta naturam suam expers passionis extiterit , pro nobis tamen secundum scripturas perpessus sit, de erat in cruce fixo corpore propriae carnis impassibiliter ad se referens passiones: ν tia vero Dei, pro omnibus gustauit mortem , tradens ei proprium corpuS, quamuis naturaliter ipse vita sit Δc resurrectio mortuorum. Nam ut mortem ineffabili potentia proculcaret, ac primus in sua carne primogenitus ex mortuis fieret, dc primitiae dormientium , viamque faceret humanae naturae ad corruptionis recursum, gratia Dei, scut supra dictum est, pro omnibus gustauit mortem , dc tertio die resurgens spoliauit infernum. Idcirco quamuis dicatur quod per hominem facta sit resurrectio mortuorum; tamen intelligimus hominem iactum Verbum quod ex Dco est, de per ipsum mortis imperium fuisse destructum: vcniet autem temporibus praefinitis, sicut
unus est filius de dominus, in gloria patris , ut iudicet orbem terrarum in aequitate , sicut scriptura testatur. Necessatio igitur de hoc adiicimus , adnunclan tes enim secundum carnem mortem uni
geniti fili j Dei, id est Iesu Christi, de
resurrectionem eius, dc in caelis ascensionem pariter confitentes , incruentam
celebramus in Ecclesius sacrifici j seruitutem , sic etiam ad mysticas benedicti nes accedimus, dc sanctificamur, parti cipes sancti corporis de pretiosi sanguinis
Christi omnium nostrum redemptoris effecti, sicut commvuem carnem percipientes, quod abiit: nec ut viri sanctificati 5e Verbo coniuncti secundum dignitatis unitatem, aut sicut diuinam possidentis habitationem , sed ut vere vivificatricem, dc ipsius Verbi propriam factam,
vita enim naturaliter ut Deus existens,
quia propriae carni unitus est, vivificatricem eam esse professus est. Et ideo quamuis dicat ad nos, Amen amen dico vobis, nisi manducaueritis carnem filiji minis, de biberitis eius sanguinem, non tamen eam vi hominu umus ex nobis existimare debemus, quomodo nihil 1 in naturam suam vivificatrix esse caro hominis poterit: sed ut verὸ propriam eius factam , qui propter nos filius hominis 3c factus est&vocatus. Eas autem Voces quas Saluator noster in Evangelio produlit , non in duabus subsistentiis aut personis omnino partimur. Non enim duplex est unus Christus Sc solus, quamuis ex duabus, diuersisque Ichus ad unitatem cognoscatur indiuiduam conuenilia
se: sicut homo quoque ex anima constans dc corpore non duplex potius, sed unus est ex utroque. Humanas ergo δc diutianas insuper voces ab uno Christo dictas
animaduertentes recte sentimus. Cum
enim Deo dignissime loquitur de seipso: qui me vidit, vidit dc parrcm: Ac ego Zc pater unum sumus, diuinam eius III telligimus, ineffabilemque naturam, secundum quam unum est cum patre huo, propter unam eandemque substantiam, imago dc character , splendorque gloriae cius existens. Cum vero humanae naturae mensuram nullatenus inhonorans Iudaeos alloquitur , nunc me quartitis occidere hominem qui veritatem vobis locutus sum. Item non minus eum, qui in similitudine dc aequalitate patris est, Deum Verbum etiam in mensuris humanitatis eius agnoscimus. Si autem necessario creditur quod natura Deus existens factus sit caro, immo potius homo animatus anima rationali, quae causa est
ut in eius quilibet vocibus erubescat, si eas homine dignas effatus est quod si sermones homini congruentes abiicit iuxta nos hominem fieri quis coegit cum Vero se propter nos ad exinanItionem spontaneam misericorditer i clinaret , quam ob causam dignos exinanitione sermones effugerit Vni igitur personae cunctas eius in Evangelio voces adscribimus , uni subsistentiae, Verbi scilicet de incarnati, quia unus est Dominus Iesus Christus , ut scriptum est. Appellatum vero Apostolum & Pon tificem confessionis nostrae tanquam sacrificante Deo M patri fidei inostrae confessionem, quam a nobis ipsi&pet ipsum Deo de patri Incessanter offeriur. Ite rum cum dicimus, qui ex Deo est secum dum naturam filius unigenitus , nec homini praeter eum alteri sacerdotij n men de officium deputamus. Factus est crumi mediator Dei de hominum , detςcunciliator ad pacem , semetipsum Deo de patri pro nobis offerens in odorem suauitatis e ideoque sacrificium oc
238쪽
oblationem noluisti, holocausta pro peceato non tibi placuerunt, corpus autem perfecisti mihi, tunc dixi, ecce venio. In capite libri scriptum est de me, ut faciam voluntatem tuam. Obtulit enim primum corpus non pro se, sed pro n his in odorem suauitatis. Nam qua pro se oblatione vel sacrificiis indigeret ab omni peccato liber ut Deus exiliensi Quod si omnes peccauerunt, & egent gloria Dei secundum hoc quod sumus ad mutabilitatis excessum promptiores effecti, ocpeccatis aegrotauit humana natura , ipse vero non Ita: ideoque nos gloria eius euincimur cur erit ultra iam dubium quod agnus Verus propter nos 3c pro no-
his sit immolatus qui dicit autem quia semetipsum tam pro se quam pro nobis obtulerit, nullatenus impietatis crimen effugieti cum nihil prorsus iste deliquerit , nec ullum fecerit omnino peccatum: qua igitur egeret oblatione nullo suo excitante facinore, pro quo si esset satis admodum conuenienter offerret De spiritu quoque cum dicit, ille me glorificauit, hoc rectissime sentientes quam Christum de filium, non velut alterius egentem gloria, confitemur a Spiritu sancto gloriam consecutum , quia spiritus eius nec melior nec superior illo esti sed quia mira opera faciens ad demonstrationem suae deitatis virtute propria spiritus utebatur , ab ipsa glorificari dicitur. Quemadmodum si quis de hominibus adseueret quod virtus sua seu disciplina
quemlibet unumquemque clarificet,
quamuis enim in sua sit subsistentia spiritus de eius intelli satur in persona propri ras iuxta id quod spiritus est de non filius,
attamen alienus non est, ab illo enim spiritus appellatus est veritatis, δc veritas
Christus est,unde de ab isto similitet sicut ex Deo patre procedit. Denique hic ipse spiritus etiam per sanctorum manus Apostolorum miracula gloriosa perficiens Dominum glorificauit Iesum Christum
pinquam ascendit in caelum. Nam creditus est Christus natura Deus existens, per suum spiritum virtutes essiciens,ide que dicebat, de meo accipiet 6c adnunti bit vobis. Nequaquam vero participatio ne alterius idem spiritus sapiens aut potens dicitur, quia per omnia perfectus est,
de nullo prorsus indigens bono. Nam paternat virtutis de sapientiae, id est filii spirituscreditur, Sc ideo ipsa re 3c subsiste tia virtus dc sapientia comprobatur. I
tur quia Deum carni unitum iuxta subsi stentiam sancta Virgo corporaliter per perit, idcirco eam Dei genitricem esse profitemur, non quod Verbi natura existendi principium de carne sortita sit , erat enim in principio verbum, le Deus erat Verbum , ω Verbum erat apud Deum, de ipse est conditor taculorum,
patri coaeternus, dc uniuersitatis Creator.
Sed quod superitis diximus iuxta subsistentiam sibimet uniens humanam naturam , natiuitatem sustinuerit ex ipsa vulva corporea , non qubd eguerit necessario aut propter suam naturam, natiuitate ista, quae cit in extremis saeculi facta temporibus r sed ut ipsas benediceret substantiae nostrae primitias. Et dum eum Carni unitum mulier edidisset, illa quae aduersus omne genus humanum ma Iedictio fuerat prolata desineret, nec iam morti nostra corpora destinaret. Illud quoque quod dictum est, in tristitia paries filios, ipse datatuens , verum esse monstraret quod Prophetae voce praedixerat : Absorpta est mors in victoria: Miterum, abstulit Deus omnem lachryniam ab omni facie , propter hanc etenim cautan dicimus eum dispensatoriὰ Ad ipsis bened1xisse tunc nuptiis, cum in Canan Galileae cum sanctis vocatus Ap stolis adesse dignatus est. Haec sapere sumus edocti a sanctis Apostolis δc Euangelistis, de ab omni scriptura diuinitus it
spirata, necnon Sc a beatis Patrum eonfessionibus veritate subnixis. His omnibus etiam tuam religionem Concordare, dc praeter aliquem dolum vel fictionem Consentire conuenit , quae vero religio tua anathematizare necesse est, huic epi
stolae nostrae subiecta sunt: qudd si mini.
me, eisdem subiectis sententiam conseis queris. Si quis non confitetur Deum esse Ve- r.
raciter Emmanuel, dc propter hoc ipsum Dei genitricem sanctam Virginem, peperit enim camaliter Verbum , quod ex Deo est , secundum quod scriptum est , de Verbum caro factum est r an thema sit. Si quis non confitetur came substan- 1 i. tialiter unum esse Verbum patris, Vnum quoque esse Christum cum propria carne , dc eundem ipsum sine dubio Deum simul de hominem, anathema sit. Si quis in uno Christo diuidit substan- m. tias post unitionem sola eas societate coniungens ea quae secundum dignita-
239쪽
tem est, vel etiam auctioritatem, aut potestatem, Ac non magis conuentu ad viii-tatem naturalem, anathema sit.
1 v. Si quis duabus personis vcl subsistentiis decernat eas voces quae tam in euangelicis . quam Apostolicis literis continentur , vel etiam eas quae de Christo a sanctis iucuntur, vel ab ipso Christo de se ipso, de aliquas quidem ex his tanquam homini praeter Dei Verbum specialiter intelligat, adplicandas crediderat, aliquas vero tanquam Deo dignas soli Ve ho Dei patris deputauerit, anathema sit. v. Si quis audet dicere Christum hominem α; νοι - θεοφορον, id est hominem Deo utentem se asportantem , dc non Deum esse veraciter dreerit, tanquam unicum filium per naturam , secundum quod verbum caro factum est, participauerit nobis similiter carne Zc sanguine, anathcma sit.
vi. Si quis dicit Deum vel Dominum esse Christi Dei patris Verbum, & non magis eundem ipsum confitetur Deum de hominem simul, propter quod Verbum c ro factum est, secundilmscripturas, anathema sit. vii Si quis dicit tanquam in hominem Iesum Deum verbum fuisse operatum, de unigeniti dignitatem , tanquam alteri praeter ipsum existenti, tribuit, anathema sit. viii Si quis audet dicere adsumptum hominem coadorari cum Deo Verbo oportere , ω connuncupari Deum , tanquam alterum cum altero, adiectio enim
unius syllabae hoc cogit intelligi, & non
magis una reuerentia veneratur Emma
nuel, viamque ei glorificationem dependit, iuxta quod Verbum caro factum est, anathema sit.
Si quis unum Dominum Iesum Cliti IX. stum glorificatum dicit a Spiritu sancto, tanquam ab aliena virtute, qua pcr cum uteretur, & ab eo acceperit efficaciam contra immundos spiritus , ω per eum implesse diuina signa, dc non magis eius proprium esse spiritum dicat sicut de patris , per quem signa operatus est, anathema sit. Pontificem εc Apostolum confessi x. nis nostrae factum esse Christum diuina scriptura commemorat. Obtulit enim semetipsum pro nobis Deo patri in odorem suauitatis 1 si quis ergo Pontificem Ee Apostolum nostrum alium dixerit esse tactum , praeterquam ipsum Deum Dei Verbum, quando factum est caro,& secundum nos homo, sed quasi alterum praeter ipsuin specialiter hominem
ex muliere , Ac si quis dicit, quia pro se
obtulit seipsum oblationem, dc non m gis pro nobis solis , non enim indiguit oblatione qui peccatum nesciuit, an thema sit. Si quis non confitetur carnem D - ximini vivificatricem en tanquam propriam ipsius Dei Verbi , sed quasi alteriuscuiuspiam praeter ipsum, coniuncti quidem secundum dignitatem , aut secum dum quod solam diuinam inhabitati nem habuerit : dc non potius ut dixerimus vivificatricem esse , qaia facta est propria Verbi Dei, cui omnia vivificare possib1le est, anathema sit. Si quis non confitetur Deum verbum x II. carne passum eta, Ac came crucifixum, de mortem carne gustasse, factumque primogenitum ex mortuis, tecundum quod est de vita, dc vivificator ut Deus, an thema sit. Ex PLICIT EPISTOLA S. C T R I L L I.