장음표시 사용
141쪽
Ad hoc verbum substomaclias sanctus, Dominus sinquit intcri te veritatem faciat, iavel ex neccs state. Quo respondente Amen, soluitur conuentus. Tali iste inustus cauterio,meditatur fugam infamis atque inhonoratus fore non sustinens, & conti nuo sua tollens exibat. Tum ecce subita corrcptus infit nutate sistat gradum, viri -busque descies eodem loco iactat se super solum anticius & sessus. Forte inciden, ..in id loci vagabundus insanus offendit hominem. Quidnam ibi agat, pcrcunctatur. . . Respondet graui se infirmitate teneri,atquc procedere neque redire valentem. Et ille infirmitas ista inquit h. aud alia quam ipsa mors est. Hoc autem dixit non a se- metipso, sed pulchre Dominus per vagabundum corripuit eum, qui sanus noluit acquiescere consiliis sensatorum. Et addidita Reucrtere domuin ego te iuvabo Dc- .. nique ipso duce reuertitur in ciuitatem. Redit ad cor, & ad misericordiam Domi . ni. Eadcin hora acceditur Episcopus: agnoscitur veritas, abiicitur error, & conses ..sus reatum absoluitur. Petit viaticum: datur reconciliatio, &Vn pcne momento iaperfidia ore abdicatur,& morte diluitur Ita admirantibus cunctis sub Cnam celeri -tate completus est sermo Malachi & scripturae pariter dicentis, Quia vexatio dato intellecti ina auditui. --.M. i. Nec prari mixti dcbet quod Gregorius de Papa Agapeto in hunc modum citat. Dialet. Post non multum temporis vir beatissimus Agapctus, huius sanctae Romanae Ec- clesiae Pontifex , ad Iustinianum Principcm accellit. Cui adhuc persciati quadam ..die in Graeciarum iam partibus, curandus Oblatus cst mutus es claudus, qui neque .. vlla verba edere, ncque ex terra unquam surgere valebat. Cumque propinqui illius sentes obtulissent, vir Domini sollicite requisiuit, an curationis illius haberent fi- dem. Cui dum in virtute Dei ex authoritate Petri fixam illius salutis spem habere se ..dicerent, protinus venerandus vir orationi incubuit, o Missarum solennia cxor- .. sus,facriscium in conspectu Dei omnipotcntis immolauit. Quo pcracto ab altari iactiens,claudi manum tenui atque asciscent c& aspiciente populo,cum mox .i te . ram propriis gressibus erexit. Cumque ei Dominicum corpus in os mitteret, illi iadiu muta ad loquendum lingua soluta est Ex Annalibus Christianarum nationum infinita colligentur miracula, quae circa hostias Eucharistiae contigerunt,de quibus punctis,uel singuis, non quidem natu resis Christi, sed miraculos is erupit, vel aliud diuinitiis ei nit, & asseritatae etiam post mille annos nonnullae,supra naturam specierum durat incorruptae. De his ante uis septingentos annos haec verba reliquit Pascnasius Corbiensis: Nemo qui Sanctorii ac,ri po- vitas & cxempla legerit,potcst ignorare, quod s*pe hqc mystica corporis & sangui- p inis secramenta, aut propter dubios, aut certe propter ardet ius amantes Christum, visibili specie in Agni serina, aut in carnis & sanguinis colore monstrata sint, qua- tenus de se Christus clementer adhuc non credentibus fidem facciret: ita ut dum oblata frangitur,vel offertur hostia, videretur Agnus in manibus, cruor in calice, quasi ex immolatione profluere,ut quod latebat in nar sterio pates erct adhuc du-bitantibus in miraculo. Fecit enim hoc pictas diuina quibusdam iam credentibus, & tamen adhuc dubitantibus ut & ipsi quoque fiduciam de veritate perciperet, &ath de miraculo ad fidem 1 lidarentur, & de Christi gratia eandem fidem uberius 'participarentur. Sed quia duri corde sumus, voluit diuina mansuctu do in qui biis ..dam onamibus satisfacere, ut ulterius de his iam nemo dubitet.
Ex LITER ALI SENSU, ET VERITATE EI CHARA
Lilae antiqui Patres fere probarunt omnes articulo, Symboli Apostolici, tanquam ex im lubitato principio fundamento inter Chri ianos ita ut ex eodem etiam haeretici ua
niterentur dogmata confirmare. CAP. IO.
142쪽
T autem veritas veritati sempcrcth consona, ita falsitas sal stati pes petuo congruit. Res certe est consideratione & admiratione d gna, quod nostrae tempestatis haeretici l cripturas de Eucharistia eodem prorsus modo corrumpant, quo veteres Ecclesiae inimici illas deprauabant, quae praecipuos religionis Christianae Articulos de Trinitate,Incarnatione si ij Dei, & mortuorum Resurrectione co-tinent, & quod eodem plane affirmentorum genere sacrosanctam Eucharistiam diuexant,quo veteres illi diuina illa capita opprimebant. Ruritim Ecclesiae Catholieae summam cum Dei spiritu consensionem licet suspicere & venerari, cum vno de eodem temperamento s cripturas sit interpretata,quae de Eucharistia, & quae de . tribus illis edits sunt, atque eodem rationum stylo Opposita argumcnta confixerit,& resecuerit, quo nuc in Eucharistiae hostes armamur de munimur, quod pollerius
passim monstrabitur. A deo sibi similis est in suis Satanas assidue, & Dei Spiritus nusquam a semetipso discrepat, vel distentit. De Trinitate textus habebat, Ego de . pater unum sumus. Quidam nimium mordicus ad literam ista rapuerunt,& omnino patrem S: filium etiam personaliter virum esse contcndcrunt, de in his fuerunt Sabelliani. Aliqui contra longius a syllabis ad spiritalem sensim verba traduxerunt, ut
unitatem Patris & si ij in sola voluntatum coniunctione ponerent , & Arri ni dicti sunt. Ecclesia vero mediocritatem inter pugnantes haereses coluit, & ex circunstantiis textus euicit filium coadunari Patri in natura, sed in peribita segregari.De incarnatione si ij Dei scriptum legimus,Verbum caro fictum est Non d fuerunt , qui literae haerentes,sentirent verbum in carnem conuersum est e. Alii vero spiritalitatis amatiores,non nisi sipecie & similitudine verbum carnem eis etrum dixerunt, in quibus extiterunt Valentiniani. Ecclesia medium tenuit, & verbum qui lcm carnem induisse re vera asseruit,sed diuinitatem inconfusam carni perna sisse probauit, neque ad proprietatem literae pr- mortuorum scriptura tradit: Scio quod redemptor meus vivit, δ in nouissimo prorsus se astrinxit. De resurrectionea die de terra surrectit rus sum, in carne mea videbo Deum saluatorem meum, - quem visurus sum ego ipse,& oculi mei conspectitri sitiat. Sadducaei,quia literat: ret omnino capicbant textum hunc,ut co modo corpus i csti erct, & viueret, quo in statu corruptionis vivit,illum negabant, & irridebant. Marcionitae vero non nisi spiritaliter clausulam illam,& Resurrectionem intelligendam putabant, ut spirituum,& non corporum vita speranda esset. Ecclesia media via ingressa est, de vere corpora excitanda credidit, sed non carnali de corruptibili modo. Pariter de Eucharistia proseruntur verba Christi, Hoc ess corpus meum, de, Nisi manducaueritis carnem fili j hominis, non habebitis vitam in vobis. Alii ad sensum literalem&censibilem vcrba nimium exegerunt, ut Capernaitae & Carolstadius, quasi dari caro a Christo non posset, nisi laniorum more in frusta concideretur: nec demonstrari ab eodem sium corpus, nisi visibili modo, sicut mensae, cum Coenam instititit, a cumbebat.Cingliani & Caluinistae sermoncm Christi contra plus aequo ad spiritalem intelligentiam transscrunt, ut nec vcre caro cxhibeatur cilcnda, nec Vcmm
Christi corpus in panis specie demonstretur, sed spiritali esse tantum corpus siue caro attingatur. Ecclesia ut in superioribus articulis,partes medias tutata est, ac vere porrigi 5 manducari carnem siue corpus Domini defendit, sed non carnali &sensibili modo. Adeo veto cohaerent inter se fidei nostrae Articuli, ut viet ullum postis retinere , si unum labefactaris , & ut viro concesso satis virium ad alios confirmandos fere suppetat: ita mutuis auxiliis connituntur & consistunt.
143쪽
Eam ob causam cum primi de Trinitate, Incarnatione si h Dei,& mortuorum' Res irrectione vocarentur in dubium,dc Eucharistia ab haereticis credita petebant Patres si ibsidis,ut nunc vicissim ad tuendam Eucharistiam de cadem Trinitate, In carnatione,&Resurrectione mutuamur argumenta. Sed ex eo de Eucharistia fide, nostra est augustior ει certior,quod cum adhuc puriora & meliora esset Christia noru tepora,& de summis apicibus religioniis litem mouerent haeretici,nemo inue niebatur, qui auderet contra comunem & recepta de Eucharistia professionem hi scere,vel mutire. Ex eo porro, quod primi illi Patres haereses repellut ex verborum Christi proprietate de Eucharistia, atque ex vera & reali carnis Dominicae in sacramento praesentia & maducatione,atque inde Aduersarios,tanqua ex certo ac consesso ab omnibus dogmate & religionis fundamento impetunt,luce meridiana ct . tius est,no eos de Eucharistia hyperbolico,aut per amplificatione potius, quam ex veritate de Eucharistia locutos. Quod enim rationis 5 probationis momentu co-
.sl liui posset in fictis & hyperbolicis dictis figuratis,& no vertis ' Quo vero in sensu verba secerint, vis argumenti conuincit, & concluso de intelligentia sui principii facile arguit. Verba autem Christi de Eucharistia in sua proprietate habita fuisse
ab omnibus pro religionis sacrosancto & indubitato principio,testantur Hilarius, Augustinus Leo Papa,atque omnes quom meminimus libri huius capite primo. De veritate carnis & sanguinis non est relictus ambigendi locus,ait Hi artus. Nunc enim & ipsius Domini professione,& fide nostra, Vere caro est,& vere sanguis.C. tingat plane his verum non esse,qui Christum Iesum verum Deum csse negant. Et a
pueris rogalibus quid sit quod in altari ponitur,cosecratur, & cernitur, responderii, grauissima aut horitate scribit Augustinus,cuius sit corpus & saguis, qui in tali sp
De Trinit. cic oculis mortaliti apparere voluit. Leo vero proclamat: In Ecclesia Dei, in omni u -
τψ' ore tam consenu est,ut nec ab infantium linguis veritas corporis & sanguinis Chri- sti inter comunis fidei sacramenta taceatur. Quin etia ipsi haeretici ex ea fide Chri- stianorum studebant sua figmenta stabilire, quoties poterat. Paulus Samosatenus,
quonia dixerat Christus de poculo sanguinis sui, Dividite inter vos, inserebat scit guinem Christi in sacramento esse passibile & corruptibilem,ut puri hominis: qu, si hic diuidi singuinem,csset corrumpi. Quoniam Nestorius legebat, Nisi mandu- - 6.1 cauosuri carnem si ij hominis,non habebitis vitam in vobis,dicebat diuinitate non in giat M. manducari,seu carnem fili j Dei no comedi, quoniam textus serret carnem si ij hominis. Eutychiani quoniam videbant Christum accepto pane post cosecrationem
assi asse, H est corpus meu,recte cocludebant panem mutatum in corpus Christi: scd male id accommodabant ad incarnationem,quasi codem modo caro transisset in diuinitatem. His atque aliis cum satisfaciunt Patres, non negant verba illa Chri sti de sacramento in sua propria signiscatione accipienda, sea contra approbant. Nam Dionysius Alexandrinus in Epistola ad Stimosatcnum , de qua mentionem e iis N iam facit Hicronymus de Virbs illustribus,non insciatur verum esse sanguinctia, qui iu- beatur diuidi, sed no cominapi, quia existat verus saguis Dei vivi, quino magis cor-rsipitur,qu im Spiritus sanctus,aut diuinitas ipsa. Nestori vero Ephesini Patres de Cyrillus cocedunt ad literam edenda carnem fili j hominis, de no nudam diuinitate: sed nosequi annectut,vi non sit caro filii Dei,si est caro si ij hominis, cu utriusque existat, te qua dicatur,Caro non prodest quicquam,Spiritus est qui vivificat. Vc ba quae loquor vobis, spiritus & vita sunt Nec Theodoretus respodet male, ab Eutychianis intelligi sermone Christi de vero eius corrore de s .inguine, sed proster Christi assertione, A corporis ac sanguinis praesentia non aboleri pane, ut piciis quoplacci, Theodorctum interpretari: de quo in Tianssubstantiatione sustiis. Porro quoniam
144쪽
quoniam Marcionitae & Arriani in patrocinium suarum h aereseon incipiebant ad oriri,ci conuellere verborum proprietatem,quibus Eucharistia traditur, admoda dure a Tertulliano,Hilario,& Cyrillo Alexandrino de hoc increpantur, quemadmodum suis locis decharamus. Verum ne quid reticere videamur, non icmper Patres ratiocinationes suas ex ipsam et existentia reali ac substantiali corporis & sanguinis Christi contexuerunt: Verum ut D. Bemardus admonet spectanda tria in aborissacramcto,speciem panis,carnis V italcm,& virtutem gratiae spiritalis. Ita aliquando ratiocinantur ex specie panis,vel ex alia figura corporis Christi: aliquando
ex virtute gratiae spiritalis,quae per dignit esum Euchariliiς ac uiritur, tanquam ex fiuini & efiicacia Sed res ipsi monstrabit longe frequentius illos a re ex veritate corporis de sanguinus Dominici, quς sub pane & vino cosistunt ut nullus sit tergi uersandi,vel effugi edi locus. Hanc autem argumentandi formulam de Eucharistia ad alia coprobanda didicerunt Patres ex Apostoli logica ac differendi arte, qui ex Eucharistia pudefacit Corinthios ad idola diuertentes, quemadmodum superiori
PROBANT DEUM OMNIPOTENTEM, ET CREA-
torem omnium per Eucharistiam. CAP. II.
E v M omnipotentem, & creaturarum omnium conditorem, per Eucharistiam in tribus Patres commonstranta In co,quod de Panc Dri . testa ac vino carnem de sanguine ciliciat ea potcntia, qua uniuersa creauit,& quamcunque creaturam vcrsat,atque in alicram trasserinat:
qua nisi polleret, ne quidem valcrct in Eucharistia operari, quod fieri creditur. Dcinde in eo,quod caro& sanguis incredibili & ii comprehensibili modo existent in facramento. Postremo in eo, quod carnem Sesanguinem sine imminutione ac corruptione nobis in cibu & potum administret. De priori plura ex Patribus producimus libro primo de Transsubstantialitate, cap. de Patribus. Nunc intelligamus Gnosticos negasse Christum filium Dei creatoris mundi, de omnipotentis:attame obseruasse Eucharistia. Irenaeus illos ita redarguit: - Si Christus Dei omnipotentis, Sc mundi constructoris filius non est, quo pacto co-- stabit panem,in quo gratiς actae sunt, esse corpus eius,& calicem sanguinemi Nam in nisi omnipotentis Patris filius omnipotens potest verbo suo Eucharistiam consil- tuere. Ex quo Irenaeus duo concludit:.Christo imprimis,ut Dei filio, omnipotentia
deserendam maesto vero magis Patri,a quo ad eum de stuxerit talis potentia condedi & transmutandi res uniuersas creatas. Declarat insuper, cur requiratur omnipotentia ad Eucharistiam conficiendam,nempe, quoniam oporteat panem S vinum - in corpus Christi S sanguinem euadere, quod a nulla creatura praestari potest. Ire-- naei textus est: Quomodo constabit cis cum panem, in quo gratiae actae sunt, cor' ii M. .ia.
pus esse Dominuui, & calicem sanguinis eius,si non ipsius mundi fabricatoris filiu D - dicant, id est, Verbum eius,per quod lignum fructificat, S: defluunt sontes: dat pri-- mum quidem foenum, post deinde spicam, deinde plenum triticum in spica. Ergo
aut sententiam mutent, aut abstine. int ab offerendo, quae praedicta sunt. Nostra au-- tem consonans est sententia Eucharistiae ,de Eucharistia rursus confirmat sentetiam is nostram. Offerimus enim ci quae sunt cius, congruenter praedicantes communicationem, de Unitatem carnis de spiritus. Alii autem, qui alterum praeter fabricatoremis dicunt Patrem,quq secundum nos creaturae sunt offerentes ei, cupidum alieni oste-- dunt eum,& aliena concupiscentem.
Eode argumento utitur Augustinus ad probandum Deum ipsum reru omnisi authorcin habere in potestate quiduis in aliud vertendi, ac vertere quaplurima ua asse
145쪽
sueta inudi atque ordinaria administratione sed sibi qhi da releruasse r ariora, quibus illius Onisi potentiae suae&authoritatis singulare documentum dare ut muta tioncm aquae in vinu, pluvia in summa siccitate per Helia, virgae aridae florem per Aaronem,uirge in serpente mutationem per Mosen. Sic inquit corpus Christi de sanguinem dicimus illud latum, quod ex fructibus terri acceptu, & prece mystica consecratum,rite sumimus ad salutem spiritalem in memoria pro nobis Dominie passionis. Quod cum per manus hominu ad illam visibilem specie perdu citur, non a sanctificatur,ut sit tam magnum sacramentu, nisi operante inuisibiliter Spiritu Dei,cu haec omnia,quae per corporales motus in illo opere fur,Deus Operetur,mouens ..ἱrimitus inuisibilia ministrorum,sive animas hominu ,sue occultorii spirituum si- i subditas seruitutes. Quid miru,s ctia in creatura coeli & terrς, maris & aeris facit .. Deus quae vult,sensibilia atque visibilia ad seipsum in eis,sicuti oportere ipse nouit a significadum & dena ostrandiana, non ipsa sita qua est apparete substalia,quae omni- no incomutabilis est,omnibusque spiritibus quos creauit interius secretiusque sublimior. Hic Augustinus ministerio creaturaru ait extraordinarias quas darem mu- ..tationes Dei onmi potetia fieri ad ipsum seu virtute seu natura variis modis signis- cadam,sue comonstrandam: in quibus excellere ait illam quς perscitur in Euch rillia, quando ministerio hominu ex terrς frugibus fit ipsum corpus Christi,& san guis per operationem inuisibilem Spiritus sancti seu diuinam omnipotentiam. De secundo Epiphanius & Cciarius paulo ante disseruerunt in eos, qui non credunt ad ineram esse cxponenda, quae abstirditatem quandam & impossibilitatem videntur sonare,& in argumentum asserunt,quod dicitur,Hoc est corpus meum, cum species panis exigua monstraretur, in qua tamen verum Christi corpus inesset per diuinitatis in Christi operationem immensam. Ad eandem in Christo deprehendendam & credendam omnipotentiam Ephre Syrus ex Eucharistia in eos agit, qui nihil de filio Dei sapere volebant, nisi quatum ratione consequerentur. Ita loquitur: Quid scrutaris inlcrutabilia Si ista curiose rimaris,non iam fidelis vocaberis, sed curiosus. Ello fidelis atque innocens. Partici- pa immaculato corpori Domini tui fide plenissima, certus quod Agnu ipsum ipse a
integre comedis. Ignis immortalis sint mysteria Christi. Nos ea temere scrutari, ne in ipsorum participatione coburaris Abraham Patriarcha coelestibus Angelis te renos appositit cibos, illique comederunt. Grande profecto miraculum, aspicere is incorporeos spiritus in terra carnium cibos edentes. Sed hoc sane excedit omnem admiratione,omncm mentem, omneque sermonem, quod secit nobis unigenitus filius Christus Saluator noster. Ignem ac spiritum manducandum & bibendum praestitit nobis carne vestitis, corpus scilicet ac sanguinem situm. Et quidem,fratres, iacum Christi sacrameta non capiam,vlterius progredi non audeo, neque arcana illa sacratissimaque mysteria rursus attingere. Neque si voluero de his procaciter loqui, Dei sacramenta comprehcndere possum: sed cro temerarius, imprudens, 5 cum iairritis conatibus luctas. Aere quippe ob tenuitate suam penitus tenere no possum. Illa nepe sancta de reuerenda mysteria ingeni j mei vires excediat Agnosco humili- tatem conditioniis meae,creatoremque meu scrutari nolo.Terribilis enim est,natu- raque incomprehensibilis. Benedico S adoro illius excellentis limam potestatem in seculascculorum. Amen. De tertio acclamat Augustinus: Vere magnus Dominus,& magna mirabilia eius iavere,qui dedit nobis manducare corpus suum,in quo tanta perpessus est,& sangui- nem bibere, &c. Aliam cum scopum pertinentia multa reperies in Repetitione .. quinta & fcxta. Probant
146쪽
DE VERITATE EUCH ARISTIPE. 1I PROBANT IESUM FILIUM ESSE DEI. EIUSDEM
cum illo essent e raturae acrotest uis, natum de virgine Maria 'assum, resera ille, ascendisse ad coelos. C A P. XII. IC v T in praecedenti articulo ex Irenaeo audiuimus,Christum per
Eucharistiam docebant primi illi Christiani esse vere silium Dei
creatoris, tum ex ostentione virtutis, qua creatur omnia, & immu
tantur,tum ex materia panis dc Vini,quam sumpsit, no sumpturus, si aliunde essent quam a suo patre. Quod argumentum Tertulli,nus in Marcionem etiam attingit. Hillarius vero atque Cyrillus Alexandinus multis verbis exaggerat per eandem Eucharistiam couinci illum vnum esse cum Patre naturaliter & su stantialiter,sue filium Patris esse, cum illo eiusdemnatum atque substantiae, ex eo quod unum reddamur cum illo per Eucharistiam, no tantum spiritali aliquo nexu, sed substantiali & naturali. Sed haec de capite pri. quintae Repetitionis sumi debent. Aucvs TINus quoque in disputatione, cuius fragmentum in superiori Articulo protulimus, Christum non tantum sisnificasse filium Dei, sed re vera talem extitisse contendit ex Eucharistia,quae non solum signiscet Christum, ut scriptura
facit, sed re vera sit corpus eius. In causa Nestori j quaerebatur,an Iesus Christus, natus de muliere virgin verus& naturalis situs Dei habendus esset,ut ipsa Dei mater diceretur: an vero alia aestimari deberet persona naturae diuinae in Christo, alia vero natum humanae in eodeipso.Nestorius opinabatur diuersas personas: Ecclesia unica esse respondebat Inter varia argumeta dimicabatur ex Eucharistia. Conueniebat sine ulla dubitatione inter Nestorium & Ecclesiam Catholicam,carnem naturalem dc si abstatialem n Eucharistia tradi. Vnu manebat controuersum, Cuius personae & cuius qualitatis eximiae esset illa caro.Nestorius puri hominis volebat esse: Ecclesia non puri hominis carnem dari oportere defendebat, sed omnino deificatam,& filio Dei naturali connexanes alioqui illa non prodesta quicquam,nec afferret vitam aeternam,&corporibus immoralitate. Ratiocinabatur Nestorius: Caro Christi comeditur,& diuini tas comedi non potest:Ergo caro Christi diuinitate vacat. Memoramini, dicebat, quia sermo fit de carne,& quia non a me adiectu est carnis nomen, ne videar maleis interpretatus. Qui comedit inquit carne meam,& bibit meum sanguinem, no di-- xit, Qui comedit meam diuinitatem,& qui bibit mea diuinitatem. Nestorio satisfacit Cyrillus,& annuit diuinitatem nudam comedi non posse: sed inepte cocludi, atque inde inferri, carnem puram manducari.Non enim sequitur, diuinitas mandi nequit:ergo caro, quς in Eucharistia comeditur,est nudi &puri hominis caro,quia re vera est verbi Dei caro,cui est copulata,& a quo vim vivis cadi accipit, atque ex ea vitae elargiedae facultate deprehendi & conuinci necessario fili j Dei carne esse, noaute puri hominis, cuius caro non inquit vita, qua in se non est praedita. Non quia scribit Cyrillus dii initatis non comeditur natura, propterea sinistu corpus Clari-st: comune esse quilibet affirmat. Scire autem necessarium cst, quoniam, sicut ip di: imus proprium est corpus omnia vivificatis verbi. Q sa enim corpus vitae, ideo vivificans est. Pcripsum namque mortalibus nostris corporibus vitam largitur, Victiam destruat mortis imperium.
Non dubium est,quin ab Apostoli somnes haeretici,ut Marcion,Valentinus,Basilides,Cerdo de Manes, liti oti a Christi humanitatem de incarnationem offenderunt, ii ne cgerint citam in ipsam Eucharistiam. Nam quibus fuit incredibile filium
147쪽
Dei humanum corpus vere induisse & assumpsisse, quomodo sibi inanimum induxissent,verum Christi corpus &naturale, quod nunquam extitisset, Eucharistis
inesse3 Quoniam illi admittebant Christum gestasse phantasina, M similitudinem
corporis, &ad cum sensum scripturas omne exponebant, quae filio Dei veram in carnationem tribuunt, proculdubio in eundem intellectum redigebant, Hoc est cor pus meum,ut non vera corporis natura & cssentia significarctur, sed figura. Patre, adeonim ingenium stilum aliquando & orationem de serunt, ac duabus ratiocinandi formulis cum ipsis egerunt. Ex concessis ab ipsis, nςmpc ex corporis figurae premunt,aut ex veritate Catholica constringunt. Eam autem veritatem in Eucharistia sic exprimui. Describunt adesse corpus naturale, de virgine procreatum, pas
sum, suis partibus & humoribus copositum, ne quis her figuras aliud corpus si ib- ea veritate corporis in Eucharistia Ignatius illos insectatur, qui aliam praese ferrent de incarnatione Christi & Eucharistia sidem, quam didicissent ab A postolis de scripturis. In eos enim, authore Theodorcto, disputat, qui Christum corpore humano inuestitum denegarent Eucharisti inquit de oblationes non admittunt, quia non confiteantur Eucharistiam esse carnem saluatoris nostri Iesu
, --24.s Christi,quae pro teccatis nostris passa est, qua Pater sita benignitate suscitauit. Eosdem Irenaeus ex illa veritate existenti in sacramento refellit. Sic autem linquit cundum illam opinionem, nec Dominus sanguine suo redemit nos, nec calix Eucharistiae communicatio languinis eius est,neque panis quem frangimus, communicatio corporis eius est. Sanguis enim non est nisi a venis de carnibus,& a reliqua,
quae est secundum hominem si abstantia, qua vere factum verbum Dei sanguine suo redemit nos, quemadmodum & Apostolus eius ait, In quo habemus redem- ptionem in sanguine eius,& remissionem peccatorum. In hoc cosistit Irenaei ratio. Si verum corpus non assumpsit,falluntur Christiani, qui se redemptos profitentur
Chri iti sanguine, de pasci in Eucharistia eiusdem carne de sanguine, cum sanguis
non dicatur,nisi naturalis,per humani corporis venas dissultis. Tertullianus contra eosdem in Eucharistia veritatem corporis & sanguinis per es, β. b.. . sequitur: sed etiam ex concessa figura corporis ab ipsis in sacramento confutat: quod utrumque sequenti libro aperiemus. Ex illasgurae concessone eosdem hae--
reticos aggreditur Chrysostomus. Sicut in veteri lege festin eodem hic modo in beneficio reliquit memoriam mysteriorum colligendo, de huic ora frenando. Nam quando dicunt, Vnde patet immolatum Christum fuisse, de alia multa mysteria. 'Haec enim offerentes, ora ipsorum consulimus.Si enim mortuus Iesius no est, cuius
symbolum ac signum hoc sacrificium estὶ Vides quatia in ei studium fuerit, ut sem-
per memoria teneamus pro nobis ipsum mortuum fuisse. Nam quoniam Marcion, Valentinus,Manichaeus, corumque sequaces, negaturi erant hanc dispensitionem, 'memoriam passionis per hoc reducit mysterium, ut nemo non insanus seduci possit. Ita per sacratissimam istam mensam Sc saluat,& docet. Hoc enim caput bono- 'rum omnium. Chrysostomus ibidem prolixe ex veritate cum aliis disput. at. LonFo tempore post Marcionem Eutyches obrepsit. A ssentiebatur quidem naturam humanam a Christo susceptam, sed putabat transformatam, S conuersam in diuinitaten maxime post resurrectionis de ascensionis gloriam: ita ut in persona si ij Dei duae naturae non manerent integrae de impermixtae, sed una superior ac diuina plane humanam absorbuisset & extinxisset: sicut in Marcionem,ita in istum Patres duobus modis disputant, Ex veritate corporis in Eucharistia existentiis, atque cx eius figura de repraesentatione, quam etiam solam volebant isti haeretici, sicut Marcioniliae, in sacramento agnoscere. Itaque nostri in Eutychimam lauresn
148쪽
probant Eucharistiam duabus rubus constam,terrena & coelesti, elemento Z: ve itate carnis Dominicae: multo vero magis saluam & incorruptam humanam naturam in ipsis Christo excitato,& in coelum elato. De Athanauo Theodorcius citat: n, λ Corpus est,cui dicit, Sede a dextris meis, cuius etiam inimicus fuit Diabolus cum a. ρο m.
- malis potestatibus & Iudaeis, per quod Pontifex & Apostolus fuit,& dictiis est per
- id quod nobis tradidit mysterium, dicens, Hoc est corpus meum,o od pro vobis fi - gitur, & Hic sanguis noui Testamenti, non veteris, qui pro vobis effunditur. Diub nitas autem neque corpus habet, neque sanguinem, scd homo que ex Maria por-- tauit. Athanasius in Eucharistia nominatim sanguinem, ut alij Patres, opponit veteris Testamenti sanguini,qui verus fuit, de Christus no suit figurati sanguinis obla tor,sed veri: ideoque si Per mysterium & Eucharistiam est Pontifex,oportet ab ipso in ea offerri verum sanguinem. Ab eodem Theodorcto Amphilochius Iconi j ' Episcopus ista loquens inducitur:Chris i is ante passionem no intrauit ianuis cla
V sis,ne existimares visionem vci apparentiam csse oeconomiam, ne putares esse spi- ritalem Christi carnem,nec ex coelis descendisse,nec alius esse substantiae, quam sit ' caro nostra.Haec enim omnia nonnulli visione & imaginatione continentes,& per hoc secundum magnificare putantes, non aduertiit se per ipsam Eucharistiam blas- phemare,& falsi veritatem accusere.
Contra illam haeresim quantum valeret fides de Eucharistia, Leo Pontifex cum tib Synodo Romana ad clerum de populum Constantinopolitanum ita scribit: Non
sentiunt se in hoc praeruptum sua obcaecatione deduci, ut nec in passionis domini- cae,nec in resurrectionis veritate consistant: uia ut inque in saluatore vacuatur,si in eo nostri generis caro non creditur.In quibus isti ignoratiς tenebris, in quo ha V tenus desidiae torpore iacuere, ut nec auditu disterent, nec lectione cognos cerent, ' quod in Ecclesia Dei in omnium ore tam consonum est, ut nec ab infantium linguis veritas corporis & singuinis Christi inter communis fidei sacramenta taceatur. Quia in illa mystica distributione spiritalis alimoniae hoc partitur, hoc sumiti. tur,ut accipietes virtutem coelestis cibi,in carnem ipsius, qui caro nostra fictus est,
Gelasius & Theodoretus profligant haeresin illam, tum ex imagine corporis, &sanguinis,quod oculis subiicitur in Eucharistia, tum ex veritate latente in ipsi, de - per ipsem percepta. Sic autem habet Gelasius: Certe sacramenta quς sumimus cor .. poris & Gnguinis Christi, diuina res est, propter quod & per eadem diuinae estici,
- mur consertes naturς,& tamen non desinit esse substantia,vel natura panis & vini.
. Et certe imago ac similitudo corporis & singuinis Christi in actione mysterioruo celebrantur. Satis ergo nobis cui denter ostenditui hoc nobis in ipsi, Christo Do- mino sciatiendum,quod in eius imagine profitemur, celebramus,&sumimus,ut si- cui in hanc scilicet diuinam traseuntes Spiritu sincto perficiente substantiam,pe . manentes tamen in sua proprietate naturae, sic illud mysterium principale, cuius
. nobis cilici cntiam, virtutemque veraciter repraesentant, ex quibus constat proprie a permanentibus unum Christum, quia intcgrii verumque permanere demonstrat. Hic Gelasius no ex nuda signiscatione,aut vacua repraesentatione Eucharistiae ratiocinatur, sed ex adiuncta veritate.Apud Theodoretum vero Orthodoxus intem - rogat Erant stem,id est, contentiosum de iureticum: Dic ergo mystica symbola, quς Deo a Dei sacerdotibus offeruntur, quorundam dicis esse symbola Z ER AN. Corporis de singuinis Domini. o R T. Corporis,quod vere est,uel vere no est ERA.' Quod vere cst. O RT. Optime: oportet enim imaginis exemplar esse archetypum. Etenim pictores imitantur na urina,& eorum quae videntur, depingui imaginta
149쪽
E R A. Verum. o R T. Si ergo diuina mysteria, corpus quod vere est, repraesentant ergo corpus etiam nunc Domini quoque corpus est, non in naturam diuinitatis mutatum, sed impletum diuina gloria. Quoniam Erant stes ex panis couersione in Eucharistia, contendebat naturam etiam humanam in Christo conuerti in diuitii talem,orthodoxus retorquet argumentum,ac vult in Eucharistia duplicem naturam manere panis ac corporis Christi atque ita fieri in ipso Christo. Sic ergo O thodoxus concludit: Tuis ritibus captus es. Neque enim sῆna mystica post sanctiscationem recedunt a sua natura. Manent enim in triore substantia, & figura, &forma,& videri & tangi pollunt, sicut & prius. In telliguntur autem ea esse quae facta sunt, & creduntur, & adorantur, utque illa sint quae creduntur. Cum ventum fuerit ad Transiibstantiationem, iterum de Theodoreto & Gelasio videbitur.
Ex Cyrillo Alexandrino, Ephesina Synodo, Augustino,atque aliis, de quibus in libro De adoratione Eucharistic, planum sit probase Patres,Christi corpus passum& excitatum,atque in coelos ad gloriam sv blatum, ex re quae in Eucharistia consi- . steret, & sumeretur, ac modo consistendi glorioso & ineffabili, tum ex ritu celebrandae Eucharistiae, S: offerendae Deo. Cyrilli verba fiant: Iure sanctae congregationes die octauo in Ecclesiis fiunt, & foribus clausis visibiliter simul atque inui biliter Christus omnibus apparet: Inuisibiliter quidem,ut Deus: visibiliter autem, in corpore. Praebet enim nobis carne suas in tangendam, ut firmiter credamus, quia templum verὸ suum suscitauit. Quod autem mysticae benedictionis communio, resim ectionis Christi quaedam sit costilio,verbis Christi probatur. Fractum enim panem distribuebat,dicens, Hoc est co7m meum, quod pro vobis tradctur in remis sionem peccatorum Hoc facite in incam commcinorationem. Participatio igituris mysteri; vera quaedam consessio,& commemoratio est,quod propter nos, & pro nobis Dominus & mortuus sit, dcreuixerit, o diuina nos benedictione propter hoc replet. Alexandrina vero seu Ephesina Synodus in Epistola ad Nestorium, in- qui Annunti antes enim sicut secudum carnem, mortem unigeniti sit j Dei, id est, . Iesu Christi, & resurrectionem eius, & in coelos ascensionena pariter constentes, incruentam celebramus in Ecclesiis sacrificiu seruitutem: sic etiam ad mysticas be-.nedictiones accedimus, & sanctificamur, participes fusti corporis & pretiosi san- guinis Christi,omnium nostri redemptoris effecti.
DE ARTICULIS CREDO IN SPIRITUM SANCTUM,
sanctam Ecclesiam,Sanctiorum communionem,peccatorum remissionem, carnis resurrectione vitam aeterna per charistiamprobatis. CAP. a .
VC V s T I N V s lib. tertio A: quarto De Trinitate quaerit, an scut filius dicitur minor Patre, quia sit mistis, & apparuerit in forma, humana, ita dici debeat Spiritus sanctiis minor Patre, quia etiam missus legatur, & visus in specie columbae, ac linguis igneis. No. gat ea n lcm esse naissionis & apparitionis in silio & spiri tu sancto, coinuenientiam, quoniam spiritus non fuerit id in quo apparueri 'uod erat duntaxat eius signum, tametsi una se praebuerit Spiritus sanctus: si ius v ro erat id,in quo videbatur, nempe homo, qui tantum non erat si ij Dei prς sentis signum, sed in semet filius Dei, ex eo quod unicum erat subiectum stis Dei & hominis. Ob id filius iure minor Patre secundum hanc missionem M apparitionem Censebatur, non autem seiritus secundum suam. Ad probandum distinctionem
illam visionis, longius disputat de diuersitate signo um, in quibus aliquid signis'
150쪽
cetur: & alia tantum csse signiscativa rei absentis siue prs sentis monstrat, alia etiaillud ipsum est e quod significant. In Priori gradu ponit verba de scripturas, de apparitiones varias, quibus Deus multifariam, multisque modis olim locutus est Patribus in Prophetis,& se conspiciendum dedit:in posteriori numcrat incarnatione Christi, de Eucharistiam: atque ita ex ipsius discrepantia cum columba de linguis flammeis concludit aliter mistum Spiritum sanctum quam filium, nec illum minorem Patre, ut filius est secundum incarnationem, existcntem , siue in statu naturali, siue in Eucharistia sub panis specie, in qua oculis mortalium etiam voluit ille ap
Ex Eucharistia de baptismo Theophilus Alexadrinus post Nicenam Synodum,
cotra Origenistas,ostendit Spiritum sanctum operari in res terrenas, & diuina do-- na in ipsis recondere, atque clargiri. Textus habet: Dicit Origenes Spiritum san- iactum non operari ea quae inanima sunt,nec ad irrationabilia peruenire. Quod asse- Nisi s. is rens, non recogitat aquas in baptismate mysticas aduentu sancti Spiritus consccra- ,. ri,panemque Dominicum,quo Saluatoris corpus ostenditur, de quem frangimus . in sanctificationem nostri,de sacrum calicem,quς in mensa Eccle liς collocantu de , utique inanima sunt,per inuocationem & aduentum sancti Spiritus sanctificari. A vG vs TIN vs contra Donatistas, nihil frequentius urget, quam eam solam
esse Catholicam Ecclcsam, in qua diane ac spiritaliter suscipitur Eucharistia, de corpus Christi ad vitam, seu in qua sola reddimur membrum vities corporis Christi, quod siuinitur in Eucharistia: Sed de hoc plura in Repetitione sexta Quantam primi illi Christiani, & quam intimam ac realem requiri sanctorum
cum Christo de Deo communionem ex Eucharistia contendant, discatur ex capite primo Repetitionis quartae. Quanti etiam momenti iudicarint esse Eucharistia ad probandam de credendam carnis resurrectionem,illic inuenietur. THEOPHILvs ALEXANDRINus ad Origenis has refellendos, qui etiam daemonibus pollicebantur veniam peccatorum, Eucliaristia utitur: qua vesci d naones cum nequirent, quia corpore carerent, negat quoquc ad cos pertinere allatam a Christo culparum remissionena.Textus transcribitur a me superius, cap. De corporali manducatione corporis Christi. Quinetiam Augustinus,Innocentius primus, de qui tum vixerunt,confutabant ex Eucharistia Pelagianos, existimantes sine baptismo perueniri posse ad vitam aeternam. quod tam visum esse Catholici credebant, ut ne quidem cuiquam vitam
pollicerentur sine Eucharistia, & vita Christi per illam in nobis habitante. Quod quomodo intelligendum sit, consulatur Repetitio sexta.
LA CONDEMNATIONE OMNIUM, QUI POST CHR
Ilum aliquid innovarunt contra proprietatem eterborum, quibus instituitur Eucharistia,
eteritas corporis in ea probatur. C A P. I .
V M tot modis elucesca quae fuerit primorum Christianorum Odes & doctrina de veritate sacrosanctae Eucharistiae, nec postremboceri debet,ex illa fide, post Ecclesiam fundatam & constitutam, damnatos ilico de reiectos suisse, quotquot aliter sentire visi sunt&ia cogniti: ita ut duplex successo ad nos usque tradita, veritati illi Diti puletur,& sit stragetur: Una, publicae ac communis consulionis e professonis per omnes Ecclesias & prouincias,ad quas Christi ruangelium per- aenit: Altera, condemnationis statim illatae singulis, qui veritatem illam quoquo-