Joannis Devoti ... episcopi olim Ananiensis ... Institutionum canonicarum libri 4 Tomus 3

191쪽

f. XVI. Plures vero sunt causae in quibns interposita appellatio impedimento non est, quo minus lata sententia vim , e. exit tam habeat jure Communi appellatione non suspenduΗtur decreta de alimentis praestandis; neque datur suspensiva ampellatio in causis de restitutione spoliis ac moiamentaneae possessionis ci) in judiciis arbitrorum ex Compromisso, in Causi Ss ut ajunis executi vis , quae ex populorum moribus, ct legibus privilegium habent paratae executionis. Apud nos pro- voeatio nullam assert moram , ct tarditatem causis in qu4bus duo continua, eaque Concordia judicata edita sunt a itemque Causis de menstrua, diurnave mercede, de alimentis futuris, de restituendo de- .Posito, de explenda Solutione, quam quis syngrapha cu) se facturum promisit, de oneribus Came ratibus, vel communitatis, de Canonibus, pensionis busque domus, de obligationibus cameralibus, Ceinteris demum , quae a Benedicto XIV. expressa

i) Leg. 27 1s de Inosse. , L. tin. C. de momentis αὶ Hae sunt Syngraphae, quas vulgo appellamuS P abero per attrettanti . t 3) Confer Benedictum XIV. eonst. Romana curia II Vs. Io Ur seq. tom. I Uus Bu uarii pag. 1 8 edit. Roma seu

Venet. III 4.

3. XVII. sed a exerutionem sententiae irrO-gatarum Censurarum minime appellatio retardat

et . quod etiam obtinet in causis emendatiodis morum, nisi antistes, uti supra uictum est rem

192쪽

egerit supra modum a quem observare oportebat a)r itemque in causis, quarum eXecutio a Concilio Tridentino remota appellatione mandata est c3 . i) Cap. 13 de Appellat. α) Cap. 3 de Appellat.

3) Consule Benedictim XIV. eis. eonst. 48 g. y πseq. pag. 82 , ubi Omnes hae Causae, in quibus suspensiva

appellatio . non conceditur, accurate recensentur . Vide

etiam, quae lib. I tit. 6 g. 3 32s dixi de appellatione interposita ab Episcopi judicio in beneficiis curatis,

quae per concursum collata Sunt.

f. XVIII. Ab omnibus judicibus provo dare

fas est s Praeterquam a supremis Principibus ci) .ct a Summo Pontifice, cujus judicium soli Deo subjicitur ca). Nam absurdum esset inferiorem

judiCem delere, aut emendare sententiam ejus, Cui ipse subest, & cui summa in republica potestas est. Ea de causa inducta est appellatio, ut ex ininferiore judice gradatim provocetur ad superiorem, ac denique Causa deseratur ad eum , qui rei publi-Cpe Cum imperio praeest. Is cum in omnes qui in republica continentur, imperium habeat, & pote

Statem, Omniiun tollere, delere s emendare sente

tias potest; ejus vero sententiae ab iis, qui subjecti sunt, emendati , abrogarique non Possunt .

exam ιn , inquit Augustinus Oper. impers. contra Iulianum lib. 2 opp. tom. Io col. 993 edit. Maiιrin. Vonet. 1733,

quod apud Sedem Apostolicam factum est y Sane appellantes a Summi Pontificis judicio ad futurum Concilium damnantur a Martino V. apud Guerram Epitom. Pontifico conἔtit, tom. I pag. I73 Venet. I 772, a Pio II. coustit. Execrabilis s tom. 3 par. 3 BAI. Roman. p. 97, Iulio II. Suscepti 27 p. 3Ia ibid. , Benedicto XIV. eonst. Altissimo I 32 pag. 82 tom. I ejus Bullar. edit. ovet. 1714,

193쪽

Bulla in coena Domini , allasque summonum pontiscum constitutionibus . Γ Histoire de P Eglise, inquit Cardinalis de Byssy Meldensis Episcopus in Docum. pastor.

An. IT 28 p. s9, nous apprend, qu elle a rejette tous Iesuppeis fatis contre les Bulles dogmatiques , Or qu elle a regarde eomme heretiques, schismatiques, ceux, Les Ont formes . Idem ipse habet Ep. ad Episcop. Eboricens. , idemque Senonensis Archiepiscopus Languet Docum. pastor. Advers. consuli. Advocat. pag. 9, Or epist. I ad Episc.

Bononien. p. 26, & Cardinalis de Mailly Archiepiscopus

Remensis Instrua. Pastor. au sfet de Ia Constitutiora Unigenitus ann. I7 I9 p. 8, & idem quoque docet Th

massinus Diss. 12 in synod. Chalcedon. num. 26, 'Di s. I 8 n. 96. IpSe Petrus de Marca concord. sacerdot. ετ imper. lib. 2 c. I 7 num. I teStatur, quod nunquam in

Ecelesia admissa fuit provocatio a Papa ad Concilium . Recte S. Bernardus epist. 239 opp. tom. I pag. I98 edit. Morstii er Mabillonii Ven. I 8 i , Summi Pontificis sententiam peremptoriam Vocat, or epist. 2I3 p. 166 Innocentio II. dicit haec: Quis mihi faetet justitiam de vobis ria haberem judicem, ad quem vos trahere ussem , jam

nunc ostenderem .. Extat quidem tribunal Christi , sed absit , ut ad illud appellem vos . Itaque recurro ad eum , eui in prasenti datum est judicare de universis , hoc est ad vos ; vos appello ad vos: vos judicate inter me, or vos. Consule, inter ceteros, librum, cui titulus altato dello scisma c. Io, Du-Valium de Super. Roman. Pontis. in eccles. potest. pag. 4 quast. vli., Serrium de Rom. Pontis. Diss. E c. 9, Roncagliam Animadvers. in Natal. Alexand. Hiuor. eccles. sac. I 3 π I4 Diss. 9tom. 8 Α I9 Or seq. ed. Venet. 1776 , Gasparem de Bocheu Dissert. Salisburgi edita an. I 723, qua ostenditur, soli Summo Pontifici Romano supremam in universam

Ecclesiam potestatem , Or de fide definiendi jus competere , nec ab illo ad Concilium generale appellari posse,

Zacchariam Anti-Febron. tom. 6 c. s . 6 p. 163 seq. ulned. , Or Anti-Feba on. vindie. t. Diss. Ia c. 4 p. 387, Cl. Gerbertum Ecclesia militans Orc. cap. ult. t. a p. 3 s 8 ,& Bolgenium Risposta at quesito, cosa e un appellante stquo quidem opere graviter, nerVOSeque refutatur quidquid

ab Appellantibus, novissime autem ab eorum gregali Petro Τamburinio proponitur Illud postremo addam, quod est ab ipso Ioanne Ludovico Moschemio , haeretico quidem homine, sed docto, & erudito, animadversum de GaID-

194쪽

νum appellatἰonnus Conciliam universa Eeetisti, unitarem Ecclesia spectabilem tollentibus, scilicet pugnantia loqui illos catholicos, qui ex Primatu Divini iuris Romanum Pontificem totius Ecclesiae, & Catholicae unitatis centrum prostentur, & simul ab ejus iudicio generale concilium aprillari posse contendunt. Placuit laudare hoc testimonium, ut omnes intelligant, quod ipsi lueretici agnoscunt, & Confitentur, appellationes ad futurum Concilium cum catholica veritate de Primatu Summi Pontificis convenire non posse. Consule Balterinium de Vi aevation. Primat. Pontific. fere per tot. , Ur de Potest. Eccles. Sum. Pontis. π Cone. Gen. r. y p. 66 π xeqo, . c. 9s. y p g. I 39 seq. ed. Augusta Vindelici 177O.

g. XIX. In civili republica summa haec potestas est penes Principem, cui subjecti sunt omnes, qui ad illam pertinent. Quare ipse in cunis elis negociis, quae civilis reipublicae Propria sunt, ab omnibus appellatur, omnium infirmat confirmatue sententias , quodque ab eo gestum est subis ditorum judicio, & potestati subesse non potest Ib . Hoc autem jus appellationis non solum pars est intima summae potestatis ca), Sed etiam est necessaria pars ossicii, quo tenetur quisquis remis publicam Cum imperio regit, qui in ejus custodiatamquam in specula, collocatus omnia circumspi-Cere , atque observare debet, quemadmodum se unusquisque gerat in judiciis exercendis ca). i) Vide Montesquieum Esprit des totae ἰλ. 18

f. XX. Quod in civili republica Principes, id in ecclesiastica Summus Pontifex est ; quoniam

195쪽

eum a Christo toti Ecclesiae praepositum fuisse cum dignitate, & jurisdictione, certum est. Quare ut Prin zeps in civili republica omnium, quos sibi subjectos habet, appellationes recipit & ex jure summi imperii, quod habet in re blica, & ex

ossicio, quod est annexum curae, & solicitudini omisnium rerum , quae in republica geruntur; ita Summus Pontifex pari jure, & ossicio in republica eCilesiastita omnes recipit appellationes , quae prin. Pter res, vel propter personas hujus reipublicae Propriae sunt. Itaque jus appellationum non ex intrinsecus a cessit Summo Pontifici, sed a TXum,& insitum est in ipso Primatu, atque in jurisdictione , quae hujus Primatus Divina institutione Propria est IJ; quemadmodum qui civili rei publicae cum imperio praeest, omnium accipit appellationes subditorum, jure potestatis, ct imperii sui.

1) Eusebiani IV. saeculo, cum iniquam tulissent sententiam in S. Athanasium, atque is ad Iulium I. Summum Pontificem confugisset , hanc appellationem aegre tulerunt ; sicuti constat ex Iulii I. Ep. ad Eusebian.

apud Coustantium M. Ponti c. Roman. col. 3s3 π seq., Ec Sozomeno Histor. Lb. 3 c. 7 p. 2o I ed. Cantabrig. I 72Ο.

Photius IX. saeculo jus appellationum in discrimen revocavit, cum eoque consentiunt Zacharias Episcopus Chalcedonensis, Ioannes Zonaras, Theodorus Balsamon, Marcus Ephesius, & Meletius Alexandrinus. In eodem luto haesitarunt Calvinus Inst. lib. 4 cap. 7, Marcus Antonius de Dominis Apostata de Republ. Christ. lib. I cap. 3 , Melchior Leydeherus in Dissert. de Liberi. Eccles. Afris.. transmarin. appellat. , aliique similes. Hincmarus Remensis In saeculo contendit, ius appellationum tantum

a Sardicensi Concilio Summo Pontifici fuisse tributum,& eum posse quidem novos dare judices in provincia, in qua Episcopi judicati sunt, ipsum vero causam Roma .udicare non FOSbe. Eadem est sententia Petri de Marca

196쪽

. 8 in opp. S. Leonis M. Du-Pinii de Antiq. Eccles. Disciplin. Dissert. χ e. I f. 3, Bohemerus etiam Dissere. de Causis arduis, Or majoribus multa cumulat tum adversus jus judicandi in causis majoribus, tum adversus jus appellationum, & multa item, ut ceteros mittam, habent Basnagius Annal. politic. eccles. ad ann. 347 num. II seq., FebroniuS de Eccles. stat. e. s g. 6 π. 2 , Vm-Espenius Iur. Eceles. par. 2 tit. I o cap. I, Fleury

Disc. 4 n. s , Eybelius is libello Quid est Papar Sed jus

ipsum appellationum, quod in Primatu laceret, solide, CopioSeque , praeter ceteros, tuentur Baronius ad an. 34γnum. sa tom. 4 p. 44o, ibique Pagius in Not. n. 6 seq. pag. 438 seq. ta' ad an. I9 num. Is tom. 7 p. 179 ea Luca, Bellarminus De Roman. Pontis lib. 2 c. 2I sel opp. tom. I p. 3 3o seir. Ven. I 73I, Franciscus de Simeonibus de Iudiciar. Summ. Ponti ic. potestat. Iib. 2 c. 2 o, Natalis Alexander Histor. Eccles. Dissert. 28 in sac. In rom. 4 pag. 462 π seq. ed. Venet. I 776, ibique notarum Auctores p. 48 I seq., Christianus Lupus peculiari opere Appellationibus, Zalwenius Inst. canonic. tom. 2 qu. L num. 2, Archiepiscopus Senonensis Instructiora Pastorale contenante une troisieme Ietire a un Conseillerdu Pariement de Paris. ann. 173 3, David in opere Des jugemens eanoniques chap. 8 art. I, Gerardus CasleeIControv. historrc. eccles. eontrov. 3I, Auctor dissertationis Romae editat ann. I 68 de Appellationibus, Fratres Ballerinii in edit. opp. S. Leonis M. Observat. ad Diss. ς Quesnelli tom. x eol. 917 seq. , ae UUCCL. Μamachius ad Auctorem app. Quid est rapor Epist. 3 p. a 3

f. XXI. Certe Christus non alios constituit magistratus, qui ecclesiam regerent, quam Episcopos, & unum omnium caput, ac principem Summum Pontificem, qui ct Episcopis, ct cunctis Christianae reipublicae civibus dignitate, ac jurisdictione praeesset. Si secundum hanc Christi institutiois nem alicujus Episcopi judicium emendari, abrogarique debuisset , & vero nemo non latebituri om-- 33

197쪽

nes homines errare posse, ideoque inventum est remedium appellationis, ut judicis error corriga tur ; quis id praestare , & quem judicio injuria damnatus appellare potuisset y Haud sane alius Episscopus Episcopi sententiam infirmare potuisset quoniam Christuς nullam uni Episcopo supra Ceteros Episcopos potestatem , & jurisdictionem attribuit . Atqui appellatio provocatio est ab inferiore judice ad superiorem. Ergo cum omnium ho

mirum sententiae errori subsint, cum aequum, a 'neCessarium sit emendare errorem, qui alteri se niciem affert , cum hiet error a superiore magistratu per appellationem sit emendandus , cum Christi institutione omnes Episcopi pareς potestat sint, ac nemo in alium habeat jurisdictionem consequens est, ut tantum Pontifex, cui uni haec jurisdictio, & potestas in omnes data est, aliorum Episcoporum sententias e medio tollere, atque abro

gare possit . Id vero est, quod jus appellationis.

vocamus.

f. XXII. Post Christi mortem visum est alios etiam Constituere magistratus, qui Summci Ponti fici subessent, praessent tamen Episcopis sed id sola hominum lege factum est. Nimirum Cum Petrus , ejusque successores Romani Pontifices nazubique praesto esse, neC omnibus omnium Episco porum negociis ubique opportune Consulere possent, ecclesiastica institutione provisum est, ut

unaquaeque provincia haberet Antistitem , qui ejus Episcopis, & in quavis majori dioecesi unus item esset Antistes, qui & illi, ct ei subjectis Episcopis praesideret. Ita Metropolitae, & Patriarchae iustituti sunt, omnino ex Iege Ecclesiastica, non

198쪽

199 Divina, & utrisque data sunt jura eorum praesecturae , & jurisdictionis propria. Inter Cetera vero datum est jus appellationis , quod adversus Episcopi sententiam Metropolitae , adversus sententiam Metropolitae Patriarchae competit, quod ille Episcopis, hic vero & Episcopis, & Metropolitis superior est ci .

i) Huc sane spectat communis regula, quae est iu Concit. Carthaginensi III. an. 397 ean. Io apud Labbaeum col. I o I tom. 2 Ut a quibuscunque judicibus ecclesiasticis ad alios judices ecclesiasticos, ubi est maj- --ctoritas, provocare liceat.

f. XXIII. Quidquid vero auctoritatis in Epi

scopos Patriarchis, & Metropolitis Ecclesiastica

lege conceSSum est, tantum Cum Consensu saltem

taCito, & praesumpto Summi Pontificis concedi potuit. Cum enim ipse unus ex divino instituto tu Episcopos haberet potestatem, ejus sane Pars ad alios tranferri non poterat, nisi assentiretur ille, qui eam totam a Christo potestatem, & jurisdictionem acceperat. Sed cum Concilia in Patriaris has, & Μetropolitas, contulerant partem jurisdictionis , & potestatis, quae Christi instituto unius Summi Pontificis propria erat, cumque Pontifices id fieri siverunt, neque hi se abdicarunt potestato Sua, quam a Christo habebant, neque eam Concilia ipsis eripere potuerunt.

f. XXIV. Quare Metropolitis, & Patriarchis

datum quidem est jus appellationum a sententiis Episcoporum, quoniam illos his superiores secerat lex Ecclesiastica, hoc est ipsis attribuerat pa tem jurisdictionis, & potestatis, quam in Episco pos tantum summi Pontifices Divina lege obtinebant ; sed hi semper potestatem, quam habebant 3 4

199쪽

initio, retinuerunt. Christi institnto, ab Episcopa sententia unus Pontifex appellari potuisset, lege ecclesiastica appellantur etiam Metropolitae, & Patriarchae ; sed semper integrum est jus appellati num, quod in Prima tu haeret. f. XXV. Et quoniam prima a Christo pro edens institutio Primatus erat, ut solus Pontifex confirmaret, infirmaretve sententias Episcoporum, in quos ipse unus jurisdictionem habebat; Ecclesia autem hujus potestatis participes iacit Patria Chas , ct Metropolitas, sed non eam ademit illi, cui Christus dederat profecto Summus Ponti seKnon tantum a sententiis Patriarcharum, & Metropolitarum , sed etiam illico a sententiis Episcoporum appellari potest. Illae quidem appellationes Pertinent ad summam , & supremam potestatem in Omnes Episcopos, Metropolitas, Patriarchas, quam nemo Communem habet cum Capite, & Principe Ecclesiae; hae procedunt ex eadem potestate, quae hac in parte communis facti est etiam Pa triarchis , & Metropolitis, non tamen Summo Pon infici erepta. f. XXVI. Itaque si Pontifex statim velit cognoscere sententias Episcoporum , omissis mediis ,

hoc est Metropolitis, ct Patriarchis, quos inter Pontificem, & Episcopos lex Ecclesiae mcdios pOsuit; utitur jure, quod a Christo habuit, a quod

ei integrum est reli fium , etiam postquam Pa triarchis, & Metropolitis commune factum e St. Lex Ecclesiae, quae sola Patriarchas supra EpisCo-POs constituit, eos appellandi facultatem dedit, omisso judice, quem recta appellandi ratio me indium interponebat i . An quod ex lege eccle-

200쪽

siastica Patriarchis licet, non licebit summo Pon.

tifici, quem unum lex divina Episcopis superiorem fecit. & cui lex Ecclesiae semper integram reliquit eam quoque potestatis partem, quam Pa triarchisis & Metropolitis communem fecit

i) Confer quae dixi l. I iij. 2 Seci. 3 g. 38 not. I

f. XXVII. Fieri quidem interdum potest, ut

non eXpediat omittere medios judices, atque ad Sedem Apostolicam statim confugere; quin etiam interdum locorum distantia, fraudis metus, rerum dissicultas, periculum ne resciri accurate possint squae pro ut gesta sunt, sacere potest, ut non vi deatur interponenda ad Summum Pontificem apis sellatio. Tunc autem ipse suo jure non utitur sed non ideo quia peculiaribus de causis interdum non expedit, Summum Pontificem suo jure uti, exinde essicitur, ut ipse revera non habeat pote

statem ci). Ea de causa Africani Patres, qui Episcoporum appellationes ad Sedem Apostolicam Plus semel aequissimo, animo probaverant ca), Apiarii Presbyteri appollationi modeste restiterunt 3 ; quoniam haec appellatio temporis, locorum, Personae rationi minus congruere videbatur 4 .

i) simili modo S. Bemardus lib. 3 de eonsid. c.

p. 3 76 tom.- s ed. Mabii. Venet. I 78r aliquas reprehenditeXemptiones, quae mala asserebant , ab iisque coacedendis deterrere conatur Eugenium III, sed tamen non ideo negat Pontificis auctoritatem : Sic factitando, inquit, probatis vos habere plenitudinem potestatis , sed justitia forσσnon ita . Facitis hoc, quia potestis p sed utrum . , de .e tis , quastio est. Sardicenses quoque canones cum in nuunt a cauSas appellationum Episcoporum a Romam Pon