장음표시 사용
251쪽
DE Ju RE CONNu B. 247senarius Graecus, quo significatur, fortunatis vel trimestres nasci liberos. Quod deinde in vulgi sermone tritum proverbium abiit. Qua de re, pro Graecis Dionis, Suetonii Latina verba subjungam a. Patrem, ait, Claudii Carfaris , Drusum, olim De
cimum, mox Neronem pranomine, Livis,
eum Augusto gravida nupsisset, intra mensem tertium peperis : fuitque si picis, ex vi- trico per adulterii sensuetudinem procreatum. Maoim certe via tin est Hersin, fAt vel tricesimo die pater fieri ex uxore, Ca-lisula gloriosum duxit. Eaque gratia Miloniam Caesoniam , adulterio sibi ante cognitam, & jam tum partui propinquam, duxisse eum Dio narrat b. Qua de re ita Suetonius ce soniam neque facie insigni, neque atate integra, matremque jam ex alio viro trium Atiarum , sed luxuria ac tisicivia perdita , ct
ardentius constantivi amavit: -: ut sepe chlamis peltaque'galea armatam , is juxta adequitantem , militibus Uenderit amicis vero etiam nudam. ΩΡm enixam uxorio nomine dignat in est : uno atque eodem
dia professu , ct maritumst ejus, is patrem
infantis ex ea nata. Augustum porro ex Livia liberorum nihil quicquam sustulisse, in-L fantem
252쪽
x48 B. BaissoN. DE JUR. CONNUB. fantemque unicum, qui conceptus fuerat, abortivum & immaturum editum, Suetonius testis est a. Ex quo interpretandum est.
quod ait Plinius b: Est quadam privatim dif- s.ciatio corporum, O, intersesterilis ; at, ubi eum altu iunxere, gignunt : sicut Augusti Livia. Nam Augustus ex priore uxore Seribonia liberos suscepit : vieissim & Liviae ex priore viro Druso. Juncti tamen inter se nihil liberorum procrearunt. Jam, non nisi incestas ae nefarias nuptias cum virginibus Vestalibus contrahi potuisse, certissimum est. Heliogabaluritamen, humani generis portentum, Aquiliam Severam, Vestalem, duxisse, narrat Xiphilinus in Heliogabalo : Εἶτα , inquiens,
ita perstrinxit Lampridius in ejus vita et Immirginem Restalim inremem admisit. Atque haec habui, quae de legitimis ineestisque Quiritium conjugiis dicerem. quae, ut senti
utinam brevia videantur la in Augusto. cap. 63. 3 lib. 7. cap. II. FINIS.
253쪽
254쪽
255쪽
De flerata, pacta , ct sponse.
N Matrimoniis contrahendis jurisconsultos duo braecipue ad ritus pertinentia, vocabula usurpasse constat et Sponsalia &Nuptias. Sponsaliorum nomine non tantum stipulationum sponsionumque eontcictum intelligi 'sighificat Florenta mi P. D. de stonsa , Nam &- sponsalia suturarum nuptiarum mentionem fuisse scribit r ut nimirum ad sponsaliorum ritus pertinerent etiam praecedentes apparatus, quibus conditiones expediuntur , ut est in L
I B: HUT tis hoc proprie non sponsalia, sed pes nuptiarum dicitur Cujus rei memi
256쪽
arx A N T. Η o T M A N u sinquit, putarem ad dissolvendam sponsalis-rum spem hune n-cium. Sic in L siuxor, D. M LIAL de aduster. I. I C. de repud. Philo Judariis adpellat τα π
-- - α - 4εα εἰς ετοι- δημὸMα- ρενςηρίων. Itaque sperata nuptia dicebantur. I. mulier, C. desponsat. se l. flagi-hm, C. de epist. aud. Sc puella sperata dioeb tur. quod hoc versu significasse Plautum, retulit varr. lib. s. deling. Lat. Sequπ hereti quidem: nam libenter te, meas rata, consequor. Et Afranius, in Fratriis: Speratam non odi tuam. Is etiam dicebatur speratu , ut odem loco Afranius indicat: Curre, O nuneia venire, se mecum speratam: μώ-- l
'Hi versus apud Nonium exstant. Inter hos autem disceptabatur, cujus quis esset iuris, conditionis, gentis: & potissimum de bonis erat quaestio. Quum vero conventa
ecte conditio, ut est apud Festum, id est, liliter se convenissem , pam quaedam n*d
257쪽
DE VET. Riri NuPT. intervenire Blebant , puellaque non iam Drata, sed dicebatur. L 2. C. despon- DI. l. si eum ante, C. de donat. ann nupti
Inde etiam Lavinia-Turno dieebatuta Livio lib. I. pactaque nuptia.Tac1t. lib. I 2. pactum inter Claudium , Agrininam matrimonium. Symmach. epist. o. lib. s: -- D exi mra , culpabiliter ad me delatum, quod
ρ-- filia tua nuptias Auspendas. Tum do. inum sponsalia fiebant, incipiebatque θο nuncupari. l. 3. D. desponsat. God Nonius his verbis adfirmat: Inter speratam, dictam , es, pactam, hoe interest; quodviet' i quam petitur, sperata dicitur: dehinc promissis, vel pam, vel sponsa diei μιν Quapropter alludit hoc modo Arnobiu lib. 4. contra gentes: Habent i ratas , .ha bent paBas, habent interpositis stipulatio, βρομί-
De proxentiis, auspici , ct pronubii. AD hane rem personas interponi solitum Risse, apparet ex Ulpiano, in Liat. D. ris V. Qui . proxeneta dicebantur. id est . eonciliatores, interpretes, & inte nuncii: non tamen quod sponsores aut fideis T jussores
258쪽
as ANT. HO TMANus iussores essent. Ait enim Jurisconsultus: Si
pro nem intervenerisfaciendi nomism cau-.μ, μι multi selent, videam-- ρρssit quasinumdator teneri. Et non puto teneri, quia σm M monstrat nomen quam num t. l.2. D.
de proxen. , os etiam mclitas dictos fuisse luto. Quum enim auspices adeundi mos iasiisset qui auspicia peterent, hi proxenetae veteris consuetudinis vestigia ipso nomine usurparunt. quemadmodum licet colligeret me valπ. lib. 2. cap. I .: Hinc etiam. scribit cie. lib. 1. de divin. Nihil fero quondam majoris rei, nisia picato, nec privatim quidem, gerebatur. quod etiam mine assises nuptiarum declarant, pu re omissa nomeneantum tenent. Notum est istud Ciceronis pro Cluent. Nubit genero sereus, nullis. au-s ibin , nullis auctori v. Qui igitur ad ianc rem adhibebantur proxenetae, Latine pronubi, &-auspices dicebantur, incipientes & felici omine inchoantes. Qua de causa in veteri Glossario, nuper in publicum edito, auspices
νοριφοι , adpellantur. & hi, qu*d conventum erat, ut rite fieret, tabulisque mandaretur, curabant. Juvenal. ----Reniet cum sim toribm auspex. Lucan. de nuptiis Catonis & Martiaea . Iunguntur taciti, eontenti Me nus e Bruto. Tum unus horum, quod erat conventum,. i prosere
259쪽
Dg VET. Ri T. Nur T. a sproserebat, ceteris audientibus, &, ut itaneret, postulantibus. Cujus consuetudinishoe Martianus Capella reliquit vestigium: Ilane exuum, inquis, virginis mater discis da Iove, supervique eunctis, uti sub a pectu omni- , quidquid sponsalium nomina preparinverat Majugena, t Metur, ae demum dos a virgine non deest: tunequata bu ae Papiam Popaam legem suinem recitari. Ideo Tacitus de Metaina seribit, πινε illam au sse austicum verba. Quod confirmat Servius, M. 4. 2 eid. Si quaero scininae ad nuptias conciliandas iahi bantur, non auspices quidem, eum hoe sit muneris virilis,sed pronuba tantum diceban tur. Ovidius, epist. se
Non ego sum Drtim tibi cognita: pronuba
Hareque pronuba univira esse debebat, ut ait Tertullianus in exhortatione ad cast ratem. Catullus r bi unis senibus bona eo ita.
De matrimoniis contrahensi libe
A Usri M etiam eurae erat, nubentes profiteri, se liberorum proereandoriuneausa convenire. Quem morem notat eit a
260쪽
As6 ANT. HO TMANus 'citus, his verbis: Cum uxore principu pu dicta dis, adhibitis, qui ob rarent, severus suscipis orum liberorum causea conυmiis. que confirmat Ulpianus, tit.4. reguL dicens, Latinum libertum jus con ut liberis, cum lege Iunia uxorem ducebat testatione intemposita, quod liberorum quaerendorum causa uxorem duxerit. Nam, matrimonia con traxisse Romanos quaerendorum liberorum causa, vulgare est. l. s vicinis , C. de mini. Meo ut id esset in ore muliercularum: ut a.
Ennius hoc versu, quem prodidit Festus in verbo Sirasia: urati
Muris me uxorem sebi liberum quarendum Huc etiam pertinet, quod ex Varroneretulit Macrob. lib. I. sit. cap. 16. Mundus atra , deorum tristum atque inferum quasi janua patet : propterea, uxorem Mero' 'um quarendorum causa ducere, religit umes. Et Plautus in Capt. odata e
Liberorum quarendorum' usa ei, credo, uxor
Atque id notat D. Augustinus, bb. 3. com 3Iulianum, o, serm. 324. c, lib. I. δε--ptiis, ad Halerium Comitem. Legimusque, gustum ideo testamentum improbasse cujusdam, cujus non procreandorum liberorum causa conjugium intercesserat: V kr. Max. lib. 7. cap. 7. Es enim,Inquit Quintilianus, declam. 1 uxor, quam ,-- est,r-m iuuia utilitas: cujus hac reveremis,