장음표시 사용
61쪽
entitativo, Et sunt res ritualeg; vel inesse intentio halitat repraesentatae in spe eis intentiorali secundum earum praedieata essentialia in ratiocie eommune entis depuratae ab omnibus conditionibus materialibus. Quam immaterialiis ratem & ipsae sotti l queunt conditiones materiales, non
quidem ut tales. sed in ratione entia ni eonveniunt in una ratione eommuni abstracta talium conditionum ut sie . Quo pacto quandam induunt rationem entis immaterialia r si. cui de ente per aecidens num . . diximus induere rati nem entis per se sub una ratione communi entis per aecidens , ut se. Item de sagulatibus ut se, de rebus corruptibilibus ut sic. mees . Analogia, & dependentia in illis rebus non o
stat, quin sint capaces positivae abstractionis r ergo pariter analogia in ente rationis noti obstabit, quin sit rapax postlvae abstractionis. Reso. eoneedo e seq. Ineptitudo squidem abstracti eis positivae in ente rationis otitur, non ex analogia, sedes eo, quod stiamsit tua entitas quantum abstia hit, Ae s cedit 1 postiva male, latitate, tantum abarahit, di recedita positiva immaterialitate propter ineapacitatem ad utramaque, ut num. a. cisseeximus.
Et per hoc alia dissoluitur Ohjectio, nimirum quia ens ratiotia nequeat diei nbjectum duntaxat secundatium,eo quod non attingitur a Meth. dependenter ab ente leas 1, sicut eaeci ms dependenter 1 substantia , nee creatura depenvidenter a Deo, non obstante analogia accidentis eum subis stantis , & eeeaturae eum Deo. Solvitur, inquam . Quandoquidem non propter anais ogiam ipse dito, ens rationis attingi dependenter ab en te reali, sed oropteν rationem nuperrime allatam . Adde, quod Analogia aeelaeotis eum substantia, di erea. turae eum Deo est solummodo intra solum entis, at non intra solum sel bilis, eum aeeidens, & et ea tura sint rapa -ees postivae abii tactionis . Λnalogia autem entis rationis eum ente reali est etiam in esse scibili. Ratio est , quia ratio formalia με εaa scibilitatis est abstractio a materia. Atens ratiotiis et lam in ipsa abstractiose Analogatur eum entereali ἔ quia ens rationis abstrahit tantummodo negati v ἡ ἔens vero irale abstrahit, vel potest absti ahl positi. e. Si etispiam libuerit lutari cum aliis, euenire ex Analo
fla, adeat Zuchi, apud quem cernet, quod utraque Anais
rela pati tui latitudinem . Ideo Seg. Ex hactenus dictis habes, quod ens rationis explodi. tur quidem a primario Meth. o echo. At ai rendum mini. me venit ab objecto seeundarto. Siquidem eam, ut nuperri.
me conspeximus analogetur eum ente reali in ratione stibiis
Ita a Meth. debet quodammodo, idest saltem de secundario
ab ea inspici, quatenus quandam sortitur ennvenientiam.
Cum ente reali in abstractione quo ad Me, quod utrumli. het ab omni abstrahit materia, lic/t in hoe pol ea diserim nentur, quod unum negati v/, di per desectum; aliud vero positi vel , vel per excessum, vel per tussicientuimpetri sectionis.
ωνam nos solum ens, quod is substantia , verum erens, qvisa es acer deni, nec forum eas creatum , meis
,. r Elitatur de rete, quod est aecidens In se, non vero V prout accidentaliter competit subjecto, eum quo
facit unum per accidens quia ens per aecidens ut tale jam suit praegretio art. primatio initi Objecto explosum. Ah nunt quo ad p. p. Buridanua, Payes disp. Meth. e. q.
Quo ad a. veth p. abnuit noster Flandria 3. Meth. q a. v
lens, solo mens, quod dividitur in decem praedicamenta , esse objectum Μeth. Annuunt vero quo ad utramque p. Celeri , cum qui bus
a. 'DRohoquΛ ad p. p. Ea tenua a primatio Μeth. obiecto depellitur ace dens, quatenus istud ordinatur ad subis stantiam. & in ordine ad istam constitatur ; sed Ilest in physico foro oldinetur ad substantiam, secta tamen in s to metaphyseau ; ergo &e. Prob. min. Aecidens eatenus ad substantiam ordinatur, quatenus est substantiae affectici .
di passio ; sed lieti stanee io, re proprietas sebstantiae In
physcali solo, non tamen in foro metaphystali r emocte. Prob. min. Λffectiones, & passiones metaphyseae aia seiunt duntaxat metaphyses di virtualiter, ae per rati nem, vel ad summum sormaliter per Scotistam, eam dun taxat explieitfl, vel ad saltimum foema liter distinguantur ah eote veritas, bonitas, M. Sed aecidens physei , & rea. litet dimaciat a subjecto , aerealiter ab eo distinguitur e et go &c. 3. Prob.quo ada .p. Decia est naturali lumine attingibilis ut
Author naturaet ergo potest esse potentiae, & seientiae alicujus naturalis objectum, di quidem primatium, ceu minis etpalissimum ens; sed non arteelus schetiae. qnam Meth. ergo M. Prob. min non est obiectnm Phis tam non stmobile, nee Mathematitie, eum non si quantum : ergo cte. Diera eum Fland esse naturaliter attingibilem duntaxat
Contra a. Quod est attingibile etiam vi subiectum , de
quo sunt demonstrahi a passiones, est a tingibile etiam ut objectura ; sed Deus est se naturali sumine attingibiliat eris mcte. Maj. tam certa est, quam ortum est , quod scientia demonstrat passiones de luci obaeus. Min ostenditur . Deus ut naturae Author est cognoscibilis ut verus, bonus ,&c adeoque ut id, de quo est demonstrabilis veritas, M. rutas, die. Uidennin.ε. a
Sem A. Theologia considerat Deum ut sui pridie plum;& tamen sin eonsiderat ut sui obiectum et ergo pari ter , M.
. A contra p. p. Quod e sideratur In ormis ado aliud, considerat ut ut objectum duntaxat secunda ritim , sed aeeldens eonsideratur a Meth in oldine ad subis stantiam i ergo &e. Proh. min. Quod ordinatur ad aliud eo delatur ad aliud ; sed accidens ordinatur ad substam tiam , em hujus proprietas i ergo &e. Resp. nego min Ad ptob. d 1 . min. intra physirale so. rum, eo edo , intra meta mirati sorum , nego min.& eonseq Redintegra hic domitialiter dicta num a. retor
Getis. Quod ordinatur essentialiter ad allud, oralaatis me a physici ad illud ; sed accidens ordinatur essentia.
Ister ad subitam lain, eam des matur per ordinem ad illam rergo metaphysed ordinatur. Mai. elueescit, quia essentia dicit praedirata metaphysicalia. Resp. dis . min ordinatur ad effetendum eum substantia, eo redo. ad ametendam metaphyses substantiam , Demmio. & dilh eontequens proportionali modo. s. Arg. s. ad idem . nilosophiae obiectum non est a staheos a substantia, & aceideres ut indignatum in t Phyc. In Praeloquio prodromo unlea arti unico a. in proh. er go neque Metaphneae objectum. Res p. Solutum hoc iam manere per dicta hie num x ε. Arg. 3. contra . p. Deus e sderat vi a Net, in ipsus, suique objecti principium: ergo non consideratur ab ipsa ut obiectum. t. patescit. Est namque illius peio. eipium , idque docet s. Th. 'pusc. N. q. s. ari . Resp. dato ant. dist. Consequens secundΛm eandem ra tionem, concedo, secundam diversam rationem, negrarens . Potest namque eonsiderari etiam ut Objevium, licet tonsideretur etiam ut principium . Vide simile quid in L ticae prodromis ari. s. Recole etiam dicta hienum 3.
Contra. Tum quia ibi ΚΤ dicit . um k Meth. eon iderari, nem tanquam Objectum, sed tanquam prineipium . qtita ut obis tam eonsideratur a Theologia. Ut ptine plumenim, di objectum e sideratur etiam a Theologia, liede
62쪽
diuersas ratione. Tnmolas. D. r. Meth lin I. eum stantita dividit res, quod est Meth. objectum in Decem
praediramenta, sed Deus non ponitur in praedicamento: ergo die. Resp. ad i. quod intendit, non esse obiectum adaequa tum . sicut est adaequatum Theologiae cisjectum. Dices. Quod est obiectum adaequatum uni ua scientiae nequit esse inadaequatum alterius, secus scientiae confunde. en ruri ergo s Se Resp. dist. ant. sub eadem ratione formali, concedo, stadiuersa ratione formali. nego. Λ Meth. eonsideratur sub ratione eotis ut naturae aut e . a Theoloeia sero lumine supernaturali sub ratione Deitatis. Poue autem rem
eandem diversa sub sotmali ratiocie a diversia attingi sese tiis perspectum est tum in quantitate , quae in ratione mensurae attingitur a Mathematica, ec sub ratione emisa Meth. Tum in ente mobili , quod sub ratione mobilis attingitur 1 philos & sub ratione entis ab eadem
Ada Resp. primitἡr, quid dividit obiectum inadaequa.
tum . Praeterea transmissa mai. diemur cum Martium. ad min. quod Dua leti non formaliter, didire u , bine te
docti. E, di indirecta modo in Logita dicto, ponitur in
. Arg. 4. ad idem. Illud in obiectum alterius selentiae.
euius Principia, &eausae quaeruntur in illa, sed nequeunt in Meth. quarti Dei causae, & pri ipiat ergo &e. Mai. est Arist. 4. Meth. rex. 4. Min. Ie est conspicua, elim Deus sol principium, & eausam non habeat.
Resp. dist maj. cuius causae in soro stibilis, & minet pia
complexa quaeruntur, concedo , causae in foro entis. &minei pia ineomplexa, nego mai. seque interpretandus Stagyrita venit 4 seclis nec Theologiae posset Deus esse objectum & diuincta min. nego cons . Causae autem inesse stibili possunt esse et Iam essectuέ. qui ducunt a post. ἔm cognitionem causae, & alias, ut in Posteriorum libriae spetiimusq a. Demonstraticia posteriori sumit ad veram seientiam causandam. Principia autem eomplexa pontant esse etiam ipsa ratiosormalis eonstitutiva, sive quia-ditativa rei, musque destatio . g. Arg. s. ad idem. Deus non est quidditat Iud emno iis hilia 1 inlapissear ergo non continetur intra osectum eius. Αnt. tam eertum est, quam exploratum est, Deum
noti posse quidditat ivd pro hia statu ab humano intellectu
e ncisci, nee immittere sui speciem, cum per et ea iuras, earumque species cognoscatur . Conseq. prob. Scientia deis
hei cognoseere sui objecti quid dilatem. ldest quidditatiuὰ illum cognoscere . quia eius de quidditate pro/rietate a de monstrat et ergo si &e.
Resp. transmissis ant. s de quo apud Theologoa hego
conseq. Ad pro h. nego ant. euius ad annexam proti dim ,
quod estri pro demonstrandis selinia priori proprietatibustreinum sit, rei quidditatem e noscere. tamen pro deis monstrandis a post. sat est . rem deprehendere quo ad exi sentiam. & ejusdeprehendere effectus, in quibus bonitas emicat, sapientia, dic musae. Saudpro hoc satu neque Angelus quidditati v 8 nobis cognoscitur . nee tamen aptimario Meth. depellitur obiecto .
s. Arg. 6. ad idem . Deus non convenit eum erraturis in abstracti ea materia: ergo nequit cum eis unum eon
sate Metaph siex otiectum . Ptola ant. Deus est actus purus e ergo &c Resp. nego an . eam non possit abstrahere plusquam ab omni materia. Ad prob. dico esse actum purum, non quia a pluribus abstrahat materiis, sed quia non admittit re lem distinctionem inter eserulam, & existentiam. in
modo autem creaturae etiam materiales abstrahant , vel
abstrahi ab omni materia possint ; dictum est antegressis
tet Thom istas, absolutὰ loquentes. Noonemo itaque absolute abnuu. audaresque Ineulpat oppositum sentientes . Motiva autem . quibus innititur
quinque sunt, duo ab authoritate, di tria a ratione. Pri . reum ab authortate est, quia Arἰl . hane selent Iam adaeis
quate cognovit , ae explicavit in ordine ad suum objectam , & tamen entis supernaturalis existentiam ignota, vlt. seeundum est, quia S. Th. super lib4. Meth. iis . .
approbat dictum Phllciophi, diemiis , quω Metaphysica
se eaetendit ad omnia, de quibus ens naturae praedicatur.
Quod idem redintegrat in fine hujus lectionis. Trimum a ratione motivum est, quia Metaphysica , eeu scientia naturalis perficiena inteflectum ad dignoscenda ea duntaxat, quae sunt ab ipso attingibilia se dum
potentiam naturalem, non veto Obedientialem; eius sp eiscativum obiectum debet ese e a tantummodo
le. Secundum est , quia est una specie Me h. Hominia fidelis, di Gentilia. Tettium est, quia si liuellectus puta
metaphysicus haberet aptitudinem proximam ad cognostenda supernaturalia, non esset via denegandi in natura disposticinem aliquam proximam , vel saltem rem tam ad suscipienda supernaturalia Cuius tamen oppositum tutatur Thomista in trin. de Gratia .
supernaturale includitur in ratione communiis ma entia.
Ad quod tamen responderi consuevit, Objectum Meth. esse ens universalissim/inspinum naturali lumine e noscibile. Ens autem supernaturale, ut tale squicquid si de illo ut dieit rationem entis non reduplicando stipernaturalitatem non est naturaliter cognoscibile
Nopero a Praelectore quodam audivi propugnari, quod objectum Metaphyseae sit ens abstrahens a natu tali &supernaturali abstractione negativa, non nositiva . At hoe est cavillus. ae dieete . quia Metaphylica ηee est , nec non eu ens supernaturale; quia abstractio negativa est illa quae abstrahit asiquis nonattingendo termimian , a quo abstrahit, adeoque nec includenda, nec post iv3 exeludenda . a. ut quod ipse in hoc reor edam . Praeniatici. quam .damiadi doctrinam tum in trin. de vis ine vestigando, num pQs bufras clarae . sonis Det pia a B ιαν ιι ν raona demodis. ν Tum in itin. de Tria. tum in tract. de tuear. idem pervestigando de possibilitate Ttinitatis, ct Inear nationis. Doctritia autem est, quod licet nullum super is
urale in mrticulari possit esse, nee etiam eo quivdina. turale, nullumque proinde in particulari si naturali l mine eognoscibile, heia tamen supernaturale in commuis ni . Ratio seeundi est . quia naturali lumine deprehandi potest. Deum eae omnipotentem, Musaue Potentiam 3n finitam eger ergo dignosci poteti, fieri ab eo aliquid poc se supra naturae vites, quia si intra naturae arctaretur fines, iam finita solet. Quod ego, Deo dante di p. p. intrin. Uisione, &3 p intract. de Incar. qia. Mi. .ara explicabo de ente supernaturaliis communi, sed solum in do quoad modum, noci quoad rem. Itaque ex ibidem direndis conetudo . quod ens superis naturale In communi, tale quo ad modum. locum obtinet intra Meth. obiectum primarium; quia prout se licit sit lase supernaturale; tamen est quill eonnexi, naturale V.G.
dum mira lose ea us illuminatur, visci, quae recupera tui est quid naturale, es modus etia reparatur, est superis naturalis in se; tamen est naturalis connexi d , quatenua
eum aliquo connectitur naturali, quale est viso, quaeso. per naturali tune modo restituitur. Et se etiam Deus titauctor res. quae si supernaturalis quo ad modum potest inisgredi Moen. Objectum.
Non autem placet quod nuperrimi audivi , quodam in
niori . nimirum ens supernaturale esse Meth. obiectum quoad praedirata negativa, puta quod sit indebitum naturae. Non inquam quia scientia demo strat proprIetates missiluas de tuo obiecto. Et praedicata negativa praesuppci nunt postisa. Et per hoe omnia ruunt motiva primae opinionis . Pil. mum quidem . Potuit namque Stagurita deprehendere e supernaturale modo dicto. Seeundum vetό labitus spontes . Siquidem S. Th. esto includat ens naturae; haius in men exesadit ens supernaturale. oculi quoque primum a ratione moti sum, & se eundum.; quia τet Ethnicus ea naturae viribus potest diis gnoscere ens super naturale in communi, di duo ad re dum. Tertium denique . Gratia siquidem . sicut etiam
possibilitas elatae .lsiociis Dei, Trinitatis,& incarnationis est quid supernaturale in particulari. & quo ad rem. Si objiciatur, quod ens supernaturale ut tale est obis.ctum Theologiae. Resp.
63쪽
Resp. quM obiectum Theologiae est res Illud superis
naturale, quod nee e nexlvὰ est naturale modo prae. Melarat .
s. r Uohle nos manent. Unum est resutare Alpharab L Ruieennam, de Averroem, volentes, quod solus Deus, nullatenus vero ereatara ingrediatur primarium Meth. oh ectum . Aliud est resutare nonnullos, qui esto annuam, creaturam de Deum ingredi primarium Μeth. obiectum veluti seorem, nefane tamen, ens ni se utrisque abstractum esse Meth. objectum ; quia secta Deus seret pars subjectiva entis De Le, esim tamen ipsest omne ens ἔ de quia ens ut se est quid imperfectum , de
quo ad utramque pariem. . Uo ad p. p. Prob. Etiam res erratum suas obtJnet proprietates demonstrabiles a Meth. puta verita. tem , bonitatem , dce. ergo dee. Extemplo respondet Adversarius, res creatum sortiri propristates demonstrabiles duntaxat de secundat id, &per attribu loeem ad Deum et quia ens creatum ordinatur ad Deum ut pi inei pium, vel finem. Sed Contra Tame per limpossibile non extaret Deus, & extaretereatura, ut Eplentaeos hiasphemasse sertur , san8 ad. hue de eote, quod extaret, solent praelatae demor stiabiles proprietates r ergo non tantom de seeundari4 per atilibu . tionem ad Deum demonstrantui. Ratiocinis hujus vis major apparebit num . . de r. ad a.di ad 3. . η Ratio alia erit sequens etiam pro secunda parte. Unddet. Prob. qu5 ad a. smul de p. p. Ens ut se eo emtim a stracti et a errato , ac inoeat , nimirum in communi M. Me proprietates ut se per se primo de se demonstrabiles, ρο- ta veritatem ut se, bonitatem in communi. ece. sed non alia scientia, quam a Meth. ergo Ece. Prob. mai sole habet proprietates talea, per se primo demonstrabiles, pota talem bonitatem , talem veritatem , dce ergo pari Ece. Cons Siens ut se abstrahens Ece. non seret Meth. o lectum, opus esset aliam excogitare scientiam, cujus esset inhjectum. et de ipso pertractantem ; sed haee non est excogitabilis , ut nitet ex dictis antegre G ait. num. 3. eram Ecc Ioed adde, quod enita praesertim orata materialia eonsi. derat, non seeunddm eorum particulares rationes, sed in ratiore eo nunissima entis V. G. ena mobile, non quatenus mobile, quo pacto sens bilem .coneernit ma eriam, de eonsideratur a Philosophia ἔ Ens quantum, non quatenus mensuram , quo pacto intelligibilem coneernit matellam ah mahendo a sensi hili, de consideratur a Mathem. Sed in ratione communissima entis.
o. ad ε. quia nempe neouit ereatura convenire eum Deo in ratione tabilia. Illo adeas. Arg. a. contra eandem p. p. Quod cons dera lue per attri. butionem, idest per oldinem ad aliud es obiectum dunta. xvi secundatium ; sed ens creatum consideratur a Meth per ordinem ad Deum r ergo &e Mai. perspieitur in Theo logia. Gius secundarium objectum sumereaturae, quia loordine ad Deum eas constarat . Min .prob tum ratione,quia Creatuta ordinatur ad Deum ut ad finem . Tum authotitate D. Th. qui 3. contra G. e.a3. ratione ε. υμ, inquit, μι- md PFIIasopbsis ordinarιν ad Del cogairsoaem Νωι ad uι-e mam finem, und/ fe en Ia Divina nominatur . Resp. nego min. Ada. prob. dist. aut, ut ad finem generalem conredo, peculiarem saltem adaequatum, nego ant.
Ece seq. Secas 3c reliquae scientiae haberent pro odiecto adaequato solam Deum. Ves eum aliis Resp. quod ordinatur ad Deum intra solum entis, at non intra forum stl-hilis a Metaphysica . Contra. ordinatur ad Deum ut ad finem specialem , de in esse scibilia r ergo Ece. Prob. ant. Eatenus aliatum sesen.
tiarum naturalium oblectum non ordinatur ad Deum ut ad
ficiem specialem, de in esse scibili, quIa Deus nullatenus est primatio ab eis scibilis; sed Deus per nos est quid primario, imo magis principaliter stibile a Meth. ergo die. Praenitet mal. Non enim Deus habet rationem formalem, sub qua procedit Philosophia, puta mobilitatem, Ece. Resp. nego ant, Ad prob. nego eausalem, euius ad prob. nego e M. Est namque ad hoe, ut unum eonsderetur iaordine ad aliud in esse scitilli. requiratur, quod id , ad quod se ordinatur. st quid primatio sei bile a tat i scientia ; non tamen hoc sussicit , sed praeterea requiritur , quod id , quod ordinatur non si ullo modo considerabile in seipso minis τε as allo. Per quod alia habetur solutio dIeendo, qndd nest ordinetur ad Deum ἔ tamen potest etiam praecisiud a Deo eo s. delati ut liquet ex dictis n. . Ad a. prob. ex D. Th. Resp. intendere, quM Meth. oris dinetur ad Deum ut vatimum tam partialem magis princi
Contra S D. de etiam Philosophus hie lib. t. disti, ex eo Metaphyseam denominati se lenitam Diuinam ; sed de, nominatio sumitur ab obiecto, di sne adaequato : ergo ec Prob min. Theologia quae denominatur sitientia de De . s. ve Diuina habet pro fine, seu objecto speciali ad aequato n esse stibili ipsum Deum t ergo Ece. Eo vel maxi quod Metaphysica compellatur etiam Theologia natu.
Resp. dist. min. aliquando, eo edo : semper . nego Etiam namque libri de Anima inseribuntur de Anima ; st amen etiam ens animatum ingreditur primarium dictorum librorum obiectum. Vide ibi ad Qt. arg. vel aliter dish
min. quando res denominata non oblinet plura nomina . transeat. Deila, nego . Metaphysea autem eompellatur
etiam Metaphysio, de Prima Philosophia ., Qv ex re quaedam aliae solutae manent objectiones, putauod Metaphysim, eis evnctarum scientiarum nobilissima, ebet habere pro obiecto adaequato nobilissimum ens, quale est Deus. Solutae, Inquam, neet. Ut namque eaetetis nobilitate praestet, sat est, quod Deum sortiatur pro objecto partiali; quod reliquae non habent. Nee in necess/, quod tanta gaudeat persectione, quanta polleret, s adaequato peo objecto Deum obtineret. Imonee est possibile, quia scientiae dantur, ac mensurantur iuxta Objectorum exigentiam, com ab obiecto specisere. tur. Λt ens creatum , de increatum naturali lumine e no. seibile petunt, ab una, eademque scientia attingi, quat nus possunt convenire in ratione abstracti ab onini Nateria , dcc
tum , quo posto ponitur, de sublato tollitur scientia , iudice Arist. ε. Meth. teu. 3. sed Deo posito ponitur, dc Deo sublato Metaphysica tollitur: ergo Ece. Resp. dist. maj. quo sublato tollitur sermaliter scientia ,
concedo, duntaxat eas onaliter, nego maj. et distinctamin. nego conseq. Tolleretur namque indiread, Ze Oeea. si aliter, quatenus sublato Deo, tolleretne omne ens . At non sormaliter, quia ut n. a. conspeximus, s per impos-sbile se a sciret Epicurl Blasphemia , adhue de ereaturis so-rent demonstrabiles proprietates. Illo adeas
dc inerrato solet Metaphysicae Obiectum, sequeretur, quod Deus cons deraretur ut pars subiectiva totius objecti ; sed hoe imperfectumem inurit, quemadmodum esse totum , persectionem sonat r ergo ens hoc pacto nos primarium Meth. objectum. Resp. dist. m M. in pars subjectiva impropri/ dc quo ad explieitum tantum, eo edo, secta, nego. Hoe autem mini md dedecens est; quemadmodum nee disconveniens est inter Divinas persectiones virtualia quo ad explicitum distinctio ,
composito quo ad explieitum, Ece. Dices
64쪽
Dlees. Deus est omne ens: ergo nefas est , eonsiderati ut
contentum subente. Resp. dist ant est omne ens eminenter, eo edo, foris maliter, nego. com distinguatur realiter a ereatura . SI autem hoe modo in spietatur inas ut eo tinet eminenter omne ens ereatum est et lam ipsa Metaphysea nostra , Aeseut exeluderetur a Metaphysem Ohiecto quodlibet aliud creatum ens, ita deberet a Metaphysica exeludi ipsa met Metaphysea, eam Deus sit ipsa met Μetaphysica , quae san/ quid erratum est. γ. Αrg 3 eontra eandem a. p. Metaphyseae assignandum venit persectissimum obiectum; sed ens ut sie abstrahens limeato, de increato non est tale: ergo ece. Prob. min. Conis optus abstractus est eoneeptus potentialis tergo Ace. Cons. a. obiectum selemiae univoeae debet esse univo
eum: sedens ut sie me Thomissam non est univoeum remo Ece. Seeundo. obiectum speci stativum scientiae debet esse vinum specie; sed ens ut se, & in communi non est unum specie r ergo die. Min. proti omnis definitio speeiei per priora datur , idest per genus , de disserentiam ; sed non est aliquid privsente utile, quod sit genus respectu entistit se: ergo dcc. Resp. ad arg. s missa solutione eorum, qui distingunt de negant impersectionem de abstractione formali , ese mens ut se st aintactum abstractione potentiali, sectis ensvit se solet abstractum a Deci or a material nego min. Ad prodi dist. ant si si abstractio etiam quo ad impliei. tum, qualis est illa generis a differenti is, eoneed , sdun. taxat quo ad explieitum nego . Hare enim nullam dicit Imperfectionem . seut nee distinctio quo ad evplieitum imperfectionem dicit in Deo, ut nuper diximus. Ens auiatem solam quo ad explicitum abstrahitur a suis inferiori hus, ut eonspeximus in Logica Syntag. 4. q. a. quae sui ede antepeaedi ea mentis art. a. dc a. tutando, quod ens sttranscendens , ct quod non gaudeat conceptu petis
Λd a. Coos ultra responsa, quae dedimus loeo nuperis rivi appellato subn. x s. art. a. ad ult. arg in fine Res p. eum God p. p. q. a. disp. 7. n. 3 t. dist. maj. dehet esse univOeum insoria entis nego, in obiecti soro singuci . dehet esse uni oeum postlud, nego, negativit, concedo mai dc distincta min. nego eon seq. Et se etiam di eo , quod Metaphysica positi τὰ loquenda nee est univora, nee analoga. nee aequivoca , sed negat τὰ tantummodo,
de praeel f τe, sicut de ejus obiectum io esse obiecti Et
Iliae ititer ista inesse istis noti extet medium; heia tamen in esse obiecti, nimirum hoc, quod est negativit, praeelias νe se habere. Ratio utriusque est, quia unitas si is uniis
vora. sve analoga , see aequivoea est unitas superiori, ad inferiora, de quibus potest praedicari; non vero est uni. eas obiecti scibilia speeificantis, de habitus specificati, quae
respieiunt ut per modum mensurae, de mensurabilis, non per modum superioris, At inferioris. Ad a. Cons posset eadem valere solutio. Λst nuta dicta in Cons. st sermo de speete metaphysici, dc conuitutiva, non vero de specie logi ea, de praedirah li. Idciteo aliter Resp. dist. maj. debet esse unum sprete ut res lirat rationem emis , nego , ut reduplicit rationem sormalem
sub qua Metaphyseae, eo cedo mai. 8e distincta min. ne go eo seqHaee namque in uniea definitione definibilia. nim tum es abfνictia ab amni matres . Ubi ly a5 omni maris is est disserentia meelsea, p r quam differt tum a ratione formali sub qtia Philosophiae, tum 1 ratione sotis mali fas qua Mathemati eae. Ly vero a Uractio est praedicatum superius enetleum omni competens abstractioni. 8 Λrg. 6. Habitus Metaphyscae nequit se extendere ut suum ad obiectum ad totum id, ad quod se extendit intellectos ut ad suum objectum ; sed intellectus se extendit ad omne ens abstrahens, Ece. ergo dee Maj. tameerta est, quam certum est, quod habitus est minos uni. versalis, quam potentia, ad quam comparatur velut ea sa particularis ad universalem; quia sevi musae parti in lares determinant universalem ad aliquem essectum , ita
habitus potentiam ad aliquod partieulare obiectum. Resp. dist. maj. sub omni ea ratione, sub qua ad illud po est se Intellectus extendere , eoncedo , sectis , negomai. de distincta min. nego eon seq. Quod intellectus obtinet mediis aliis silentiis. s. Arg postremo . Etiam Meth. est ens, de eontinetur sub ratione universalissima entis: ergo haberet pro ob tecto seipsam. Resp. quod Meth. ut tale ens, ae talis habitus attingit seipsam, non quidem ut tale ens seu ut talem habitum s quia hoe pacto eom se habeat ut id quo suum attingivia in obiectum non indiget alio qua quemadmodum potentia non indiget alia potentia, actio alia actione, media qua producatur sed secundlim rationem communissimamentis. Quod nullum est ineo eniens, quia fit secundis
o. Ex his iterum insertur , quod Meth. non agit de rebus particularibus seeundom peculiares rationes , sea duntaxat secundom quod ena sunt. De quo Marti et hie
vem rerum . ubi negati τὰ resolvunt loquendo de iliis secundo in peeuliares rationes, nisi inditecte interdum , dc per Meldens. Coclsulere illos poteris.
Uoniam eos, quod ad Μeth. spectat, ad illam attinet in foro eognoscibili ; ideireo post eu.
peditas prodromas motroversas primo ab eo te cognito quaestionem hane secundam exo
a. 'DRaemi tenda hie venit maxima illa, quam statuit I stapyrita non paueis in locis r. Post. lex ε. lib.ε.
Top. loco ar. . Phyl. tex. a. a. Meth. tex. Iε. 7. Meth. ter. Io. a. de Anima tex. a. I. Ethle. cap .dcc. nimirum
Quod apo tegma valli variis pandunt modis , quorum eomplutes resutat Μastrius disp. s. Meth. q. s. Interpretatio Thom istiea cohaerenter ad doctrinam . quam tradidi in lib. post. quaest a. Praeloquio a. dc art. uni eos. I. At 3 ad 3. arg. est, quod quemadmodum propositio alia est pei se nota seeundum se tantum, de non quΛ ad nos, alia etiam quo ad nos: ita res nonnullae dantur, quae sunt notiores secundom se tantam , aliae notiores nobis. Quam interpretationem audire Scotista detrectat , Tum quia proposito est actus intellectus: ergo nequit proposistio ulla esse per se nota secundam se, quin sit per se nota nobis, hoe est intellectui nostro. Tum quia elle notum , vel notius dieitur relata ad nos: ergo nequit quicquam esse notius. quia si notius nobis. Veram praefatam divisionem exactam esse nitet ex dictis loco nuper appellato . Qu/ndoquidem propositio, ici
65쪽
qua prata Ieatur prima passio desubiecto, in per se nota se
cundum se, quia illam inter passionem, re essentiam non inediat aliquid secundum se ; S tamen non est pei te nota qud ad nos; quia extat medium quoad nos , nimirum subiaiecti definitio. Et quidem posse aliqua esse nota seeund a se, ct non quoad i , , exploratum est in mysteriis G1atiae. Ttinitatis, . Ne. Hoc facit, quia art. sequentisi. a.n una a. eosdem ad .ersus Secit istas. iistendemus, res miniis uniueris sales esse notiores se ridem se, non tamen cohis procedent hus de potentia ad actum. Λda. objectionem habes per dicta Ioco appellat ex Ib. Post ant esse verum de propositione sormali , at non de oblectiva. Ad a. primiter, nego ant. Potest namque dici etiam re. lates ad Diuinum, & Λngelieam intellectum. Praeterea transmisi ant. dist insequens, per se loquendo, conre. do, per acodem, nego eo seq. Per se loquendo euncta sine aequ/ no a etiam nobis. Quod autem nonnulla . quae se. eundi, m se tunt notiora, hoe es a mimae nosci, talia none Wadati respectu nostri, perace idem est, nimirum ev in. mspositione intellectus proeedentis de potentia ad auum. interpretati autem illius apophlegmatis 1 Maluo consise a non est, nisi ultiolum commentum . Dicu namque Μastrius, mod eons deratis rebus in se. euncta lunt aeque nota, Iolanitim autem istiunt hie disp s. q s. num 38. re a 3 3. dicuntur aliqua nota natura inquantum quae nos indueunt in cognitionem a priori alicujus rei appellantur Bo. Hora imitati v ὰ, quatenus procedendo a eau fis ad effectur m stamur naturam . quae prMedit in constitutionem rerum inelpit a causis, di in constitutio compositi incipit a patis Dbus, cte. Λt quando procedimus a mit sei licet is effecti. bus ad causam, pro dimus per notiora nobis, quatenus effectus, utpote minus universales, & minus determinati; sunt sensui proximiores, eamque sortius movent. vltiosum, inquam, commentum, Tum quia art. se. quentleonspletemus, quod uni retia hora sunt notiora nci bis . Tum ma Stagyllia dum dicit, res alias esse notiorer natura, alias notiores nobis, sumit ly uat 1 orsa mala να cotis relati νὰ, & eontrapositi τὰ ad ly notiores nisti; sed per lynor inra uos imon aetendit notionem aliquam lmkativam , sue ordinem, quo naturam imitemur, ut vel inutiva an. tuit, qui hie non e fugit ad imitationem Drdinis naturae ,
sed dicit, appellari notiores, quia sunt sensui propinquio. es, di sum validius movent i ergo similiter per ly . a. rures .atinis noti intendit ordinem, quo nos naturam imi temur, Mai. Praenitet, Tuis quia Dialecticorum ea. non est, quod dioiso debet esse in membra Opposta. Tum quia secta incomtud fuisset iκutus : Quea admodum si psed tetem r νer atiae fuat passibsies a sura, anae sumptisbitis uo is, in pgrud i ueter, nisi sumerem ly nis. rusta eorrelati v d ad ly nobis. Item si dieetet rei atiae μουι ιι ae . anis labia tae nae incongruae loquereris, nis suine. res lysistrae eontia stive ad ιη sitae , die Conseq. autem est exacta, quia secus nulla solet esse latis, quo uiam ut dicta adesset correlatio, tam Aristoteles faciat di versita tem mer .utiores natura. & notiores nobi a. dσberet e vidi,ersa imitatio diveis ordinis naturae. Reliquum igitur est, ut unlea interpretatio sit nostra , quoniam eaeterae habentur resutatae, & quia ab iis, eun.
dem apud Mantium ubi supta num a 3 - - 'a. Revertamur modo ad propositum nostrum , &senten. tias percenseamus.
Ptima est Durandi in a. sedit. dist. 3. assevenistis, quia sngulare materiale si primo cognitum ab intellectu nos son hoc satu eognitione ludi, impersecta , simplici comisi. Durando adstipulantur Ruvius, Matra, ct alii apud Zo l. mae sententia haud ita Intelligenda venit, o si quod istud ptimo eognitum is singulare determinat/. Non, inquam. Non enim rudis admisit Durandus, ut eum late. ret, quod cum eo spieitur aliquid a longet, non extemplo deprehenditur, num si Caius, vel Sejus, vel Bueephalus ;&e. Vult litur, esse singulare vag/, & indeterminate . Et per hoc saluat cognitionem illam eon iam squam eum seruate dixit Stapyiua r. Phystem s. 4 Puerorum, qui apri ipso omnes homines vorant Patrem, cunctasque mini latea Madem. seeunda absolut/ abnuit, & es minorum Thomissa. rum, quorum positivum sensum dabo art. sequeta l. I. II. N .
3 Uam didicimus ium a D. Th. p. p. q. 8s at . . di qἰεε.& q IO. de sei. art. s ubi docet, singulare non posse dire id cognosci. Tum a Philosopho I. pus. tex. s.ct alibi, ubi modo dieit. tia vesale esse noritis Fallone , sutilare Φινὸ secti et modo Inienectum esse univeσα Ilum, sensum vero sutiuνι m. 4 proba. Singulate non est e notabile, nis reflexd , seu indirectis, non perodire id ; sed quod non est coan scibile dite id nequit esse prius e nitum, quia directum est reflexo prius: ergo m. inj. probara fuit 3. de Λnima'. pari. a. quia nimirum 1 pecie atiuam intelle tum possibilem est a singulatibus, seu a Phantasmatibus abstracta , com ad hoc ponatur intellectus agens. Ut ea I. cum Ruvio. α Suaro , speetes Intellectas nostii dicta singularibus abstractas, eon quas deponant , di selinquant singularitatem, sed quia deponunt, di relinquunt ejus materiistarem , quam habene V. G. lateres
Contra. Speetes actuans I tellectum possibilem producta ab agente intellectu debet esse immate. alior specie producta ab obiecto intentu ; sed talis misi, sciret, metiam singuo
latitatem depomeret, & relinquereti ergo Ae. Mai. nemi nem latet, quem non lateat, quod Intest, ctus est sensu imis materiatior . min. proh Species etiam in 1eola producta , eam, quam in se damum habet, deponit materialitatem, com non secundum csse materiale lateres sim in oculo . ergo &c.
Alia hujus responsi refutatio apud Cas. eris a. de Aia.
Et per hoe priabatum quoque Iemanet, non esse primo em 3nuum singulate vagὰ ; Tum quia species in abstracta ab omnibus singulatibus L Tum quia etiam sensus attingit sn.
gulate vag/, nimi tum & hoc, di illud, di aliud sinu,
viae . ' , i Dices i. quod red non sit dilectit cognostibile smo latet in actu exei cito ; tamen in dilecte cognostibilia quidditas singulat itatis, sive singulare in actu signato. Sed . C ntra. Singulare hoc modo cuandam indula rationem commvms, ct universalis ad modum euiusdam gemetis, aut speciei, tam dicatur essenitaliter de ovisibus singulatibus . videbimus autem sequentia it..inter uni setolia primo eo,
gnitum esse praedicatum Erua .
s Prob. a. ratione ais eommuni petita ex eo, quM spe. cies intellectus noliti est media inter species deser Wientes in. tellectui Λngelicia, ct illas, quae sensui inserviunt . Sed quia hoe modo producta ratiocinatio ita, sent &praeeedens, licet valere queat contra Ruvium , & Suarer, non tamen e tra Dutandum, qui species exeeratur , ut conspeximus et de Λnima q ε. sicut di intellectum avo . rem , vi 3. Anima sh, tuas. ιdcirco Prob. eodem ratiocinio ad aliam Lunam redacto , o tisi sui se em 3 de rinima q.3. ari s ex Mag O--lo p. p q. ε art. ra. se. ιniellectus humanus medium obistinet Ioeum inter lausum, di interiectum Angeli eum ; sed . secisas , ceu materialis, ct organo aflixus corporeo, attin. sit per te primo ingulare materiale ; intellectus vero An. gelicus attingit per se mimo universale, di sngulate simul ergo Intellectus noster nec singulare, ut facit sensus, nee utrumque smul, ut Λngelieos facit intellectus, bend veroum seriale tantum per se primo attinye . Respondet Ruvius, latis ad hoc esse, qu/d Hem sngulare intellectus noster persectius, quam sentus, di imper. sectius, quam Angelicua attingat. Sed Contra. Quo universalior est potentia, et universaliua debet in obj cium petiis primo ait regibile, 'ut desita in tersi proportio inter oriectum , & potentiam ; led Inies lectus eii potentia sensu amplior : ergo setii per se primi debet latius ad objectum e adeoque s sensus seri ut ad
sngulare per se primo, Intellectus serii per se primo debet ad universale.
66쪽
ε. A Rg. r. ex Durando. Primo eognitum ab Intellectu nostro illud est, x quo primo intellectus movetur ;- id. a quo primo movetur est sngulater ergo&e Prob. min. Motio est actio quaedam; sed actiones sunt sngula.
Resp. dupliciter. Primo dist. mai. quo primo movetur
tanquam a ratione formali quae moti Wa, concedo, tanquam a eonditione, negra m xj. di distincta min. nego eon-
seq. Ratio namque sor malis quae motiva intellectus est id , quod est magis intellectui pro pol tinnatum. Hoc autem , ut conspeximus num. & s. est quid uni τet sale. Ob idquesneularitas est mera eonditio ad movendum intellectum secundo. Res p. a. quod lie/t omne reale in stato reali stsngulare, non reale, quod non est in statu reali. Eapr pter seripsimus in Logita Syntag. a. art. r. num. 8 sub finem, quod natura v. G Hominis abstracta, in tali obstractionis uatu sieet sit in statu rationis, non tamen ipsa estem rationis, secas animalitas, di tationalitas a me concepta praeei sive rei quid fictum. Quod tamen perspectum ess esse falsum. Dices . Clim primo Intellectas ab aliquo movetur obiecto, attingit illud intuiti νδ ut vel nos num 4 set ipsmus;
sed de ratione eognitionis intuitivae est, quod sit ei tea sngulare in actu exercit , ct in statu eontractionis, di sor- maliter : ergo non susscit , habere statum rationis, ante se univei sale sundamentaliter. Prob. min. Cognitio in tuitiva est rei praesentis, & existentis; sed omne existens est singularet ergo die. 'Reip primiter, per dicta loeo nuper appellato num. 4.ttact. 3 dist. min. quod si circa singulare, vel ei rea aliquod repertum in singulari, concedo, semper ei rea singulare,
Deinde Reso. quia Intellectus non emnoscit intulit udoinctum, residependenter a sensu, & inquantum e nectitur eum illo in cognoscendo. Ob idque duntaxat per aecidens, nimirum ratione sensuum aliquid intuitiu/attingit. Clausis autem sensibus, licit res snt prasentes Intellectus nequit eas intulti vh eognoscere; quia nequeunt earum spe etes de tali praesentia certum reddere, nisi mediis sens bus. Quod si Deus lumen aliquod superihs infunderet, ut speetes exemplaias a Deo, posset res intui tiri, videre independenister a sensibus. Λt loquimur de speeiehus per senium aequi. sitis . De quo iterum arti sequenti num. 4. Dices. Intellinus pro hoc statu aequirendo speetes asen. shus, movetur a phaaialmate, se ut visus I colore; sed istud nequit aliter movere, nisi ad elagnoscendum hoe sn. putare, quod deprimatio existite ergo per se primo attin gitur singulare, & non tantom res in sngulari reperta. prob. min. Nequit movere , nis ad e noseendum id , quod repraesentat , sed non repraesentat , nis singulate tergo dic Resp. primithr moveri a Phantasmate duntaxat Oeeasi 4naliter. Non enim phantasma pertingit ad Intellectum possibilem, sed ev Phantasmate suMagio intellectus agentis alia producitur immaterialior species, qua intellectus posissbilis a meitue. Eapropter negatur, quod Intel lectus --veatur a Phantasmate eodem modo , ae visus a colore. Nee Walet dicere, quod a Phantasmate nequit produci, nisi species tepra sentans singulare , quia nemo dat. quod non habet. Phantasma vero non habet repraesentare nisi
Non, inquam . Nam ant. sal state laborat. Ad proh. dico, maj. esse veram de causa principali, aut formali. Phantasma autem est causa tantummodo instrumentalis, vel materialis in productione spectetum, & eausa principalis est intes sectus agens, ut fetipsi 3. de Anima q. a. im Λ Caiet. ut ibi eonspeximus vult , quod Phantasma eOneurrat solummodo objectivd. Praeterea Resp. Intellectum moveri a Phantasmate , non ut ab obiecto formali, sed ut a proponente obiectum , nimirum quiduitatem tei materialis, non eo modo, quo continetur in ipso, nimirum ut singularem, sed ut a sngulari. tate deputatam, nescio intellectus agentis. Eam ob rem quemadmodum visus movetur a colore, ut ab objecto secundom rationem eo loris praeelia , non vero seeundum alia,
quae habet, vel habete potest in se eonjuncta puta saporis , δενι Universa Phil. Tom. IV.
odoris, algoris, &e. Ita Inte lectas a Phantasmate seeuniadam rationem universalitatis, non vero singularitatis illi
r. Λrg. a. Quod est magis eognoscibile est primo eognt. tum; sed singulare est magis cognoscibile r ergo&e. Min.
Resp. nego min. Ad prob. dieo, quod utique sngulare spirituale est magis cognoscibile, seras νeto materiale, de
Plaeterea dist. mai. quod est magis eognoscibile nobis,
needo, secundlim se tanthm, nego maj. di distincta min. nego conseq Uidess. I. re a. Contra. Singulare materiale est magis eo nostibile etiam nobis: ergo&e. Prob ant. Quod est magis ens est magis cognostibile etiam nobis; sed snetulare etiam materiale est magis ens, quam um versale: ergo&e. Mai. certa est, quia Intellectus objectum est eos. Min. est certior, quia singulare est existens deprimario. Resp. nego ant. Λd prob. dist. mai. quod est magis ensesset uiale, concedo, pure participiale, idest existentiale nego maj. I distincta min. nego eons . Nee aliud evincit prohatio min. cum singulatitas non sit praedicatum quiddita
Diees. Arist. r. postea p. a inquit, sngularia esse nobis
notiora, natura tamen minus nota natura; ὰ contra vero universalia notiora natura , minus vero nota nobis: ergo &e. Resp. Philosophum non posse in Aduersari citum sensuesse loeutum, cum Oppositum docuerit x. Phys tex. 4'. ut conspeximus n. 3. Quamobrem interpretandus venit ex
D. Th. I. Phys lea. t. quod dum, inquit, singularia esse nobis notiora, loquitur de cognitione puta sensitiva, quae esim intellectivam praeeurrat , haecque ab illa exordium sortiatur; Ideiteo objectum , quod est singulare iti acta exeretto , dicitur , norius esse nobis , seu prius notum, quam universale. Cujus signum est, quod ibi non ait ex presse, singularia esse nobis notiora, sed quod nobis notio-i a sunt, quae propinquiora sensui sunt; quia loquebatur de senstiva eognitione prout intellectivam antegraditur. Λd intellectiva de regnitione loquendo inquit a. Phys tex. M. universalia esse nobis notiora , & proinde esse ab eis incho
Inst. Id per se primo Intellectus attingit , quod sensus per se primo attingiti ergo s singulare pilos attingitur in
sensu, etiam ab Intellectu. Proh ant. Omnis noli ra eo. gnitio ortum habet a sensur ergo &e. τ.
Cons. Ubi des nil sensus ibi incipit Intellectus, eui senasus subordinatur. Re' ad arg. nego ant. Λd proh dist. ant. Mea sonaliter, eo edo, formaliter, nego. Vel cum aliis dist. ant. effecti se, nego. materialiter instrumentaliter, concedo anti& nego cons . Non enim se intelligitur avioma illud,
ruas quod a sensu cognitio nostra essiciatur, vel quod idem
Olmasitor si obiectum sensus, & intellectus ilieet sub eadem ratione sotmali. Non, inquam, sed sic, quod Intellectus noster nequit pro hoc statu aliter cogno rare . nisi
phantasa praebente materiam, ex qua intellectus agens sormat speciem, quae licet eandem repraesentet naturam ob jecti te praesentanti h Phantasmate, non tamen eodem mci
do. Phantasma si quidem repraesentat ipsum secundam ra. tionem sngularitatis, a qua abstrahit species producta sunstagio intellectus agentis. Ad Cons. Resp. per dicta lib. 3. de Λnima q. 3. art. Σ. s. . quod ubi d sinit sensus exorditur intellectus exesus vi, atticin inelusi v8 . Vel eum aliis, quod ubi desinit sensus, puta
Phantasa, ibi incipit intellectus agens, at non intellectus possi bilis. Oppugnabis. Ubi desinit intellectus agens, ibi incipit intellectus possibi lis; sed ille desinit in singularibus: ergo
die. Prob. min. intellectus agens desinit in quidditate a si gulatibus abstracta; sed nequit fieri coenitio abstractiva, cui ea cognostantur, a quibus fit absti actio: ergo die. Resp. primodom ut supra, quod ibi exorditur exelusvg. Plaeterea, nego min. Ad prob. dieci, id petum esse de a stractione vel absoluta, vel positiva; at non de puid negativa , quae sola intellectui competit agenti.
67쪽
ma , an tera praedicatum ent s.
a. Ecole dicta antegresso art. s. r. quae hJe magis , I quam ibi ad rem sunt, ehm hie sit Scotica eum
eohorte velitandum, volente, qudd primo tale cognitumst species specias. utina . Quae tamen opinio non se intelligenda venit, quasi sentiat, primo eognitum esse speciem specialissimam determina id , eom exploratum si, quod non raro aliquid conspicimus non deprehendendo, num sit
Equus, vel Albot, vel Homo, die. Non, inquam ; eo vel, ma, imὸ quod prout se cognitio solet disincta,& non e su-sa; Sed species specialissima vag/ , ut praesertim Manlius
se explicat tum in 3. de Anima, tum hie disp. s. q o. imo reor , lementiam Scotistatum parsim, seu nihil se i Duran. di sententia elogate, com dicat , ptimo ecignitum esse s n. gulate speeiei 1 metatissimae, idest ins mae, sue atomae , V. G. vel aliquis Homo, vel aliquis Leci, vel aliqua Quer.eus, cte. Et non ob aliud puto dixisse sngulare speciei itis. mae, nisi ut ei ploderet sngulare generi eum, V. G. ahqua subsansia , aliquod corpus , al quod videns. Quoniam vero de singulati satis praegressis art. actum est. Id ei reo hie de specie duntaxat disceptabimus. Thomistica Phalanx tutatur, huiuscemodi primis cognitum esse uuiversalissimum praedicatum entis. Dixi praedicatum oris, ut admonitus ss, quod ut expendit Io: a S. Th. & ortar, exploratum es, Omne quod nostro objicitur Intellectui esse speeiem , imodi singulare; unlana prima eognitio est intuitiva, ceu ortum ducens au . Sed quia qualibet in specie , ae qualibet in individuo plura pxtant praeditata, puta praedicatum entis, substantiae, corporis, cte. ad usque infimae speciei, di individui praedicatum, puta Rationalitatis, ae Petreitatis ; Idcir- eo tutatur Thomisti eum agmen ; cunctorum istorum pia . Miratorum primo gnitum esse praedicatum emis .
a. Cle explicat loquitur s. Th. p. p. q. 8 3. all. 3. &. in pro
o logo de me, & Essentia , & colligitur ex Philoso
Dor. Phys cap. I. Proh r. ratione eommuni petita ex D. Τhom. loco nuis
Trivi appellato ex p.p. Illud est primo cognitum ab
tellectu nostro, cujus conceptus prius imprimitur in intellem nostro ; sed eonee pius, qui prius amprimitur in intellecto nostro est conceptus entis, non vero speciei insismae , aut alterius gradus minus universalis gradu entas : erisgo dce. Ptob. min. Ille conreptus prius imprimitur in in tellectu nostro, qui est imperfectior, di confusior; sed ille est conceptus entis, non vero dic. et go die. Plaemiisae sunt probandae. Prob. primitὰt Mai. Ille eonceptus pii iis sormatur in intelia lectu nostro, ad quem minor exposcitur vigor ; sed ad conceptum imperfectiorem minor requiritur vigor : ergo &e. Min. dubio earet . Ad rem siquidem perfectiorem eonficiendam majori semper Opus est robore, V. G. major vis desideratur ad Metaphiticam, quani ad Grammaticam ad diseeodam . Maj. prob. Intellectus in primo actu minoi em, di minimam obtinet vim : ergo&e. Prob. ant. Agens na tutate proeedens de petentia ad actum, in tali satu mini. ma pollet vi ; sed Intellectus in primo actu est agens procedens de potentia ad actum : ergo dce. Μin. non vertitur in dubium. Nas. Omne deponit dubium via generationis, ubi deprehenditur, quod agens procedens de potentia ad actum imperfectissima laudet si, elim prius generet sormam Em btyonis, quam formam persectam , didum persectam ge. nerat formam prius eam attingit sub gladu vegetativi, quam
sepstivi, dic. Familiate Seotistarum responsum est insciari, quia agens
procedens de potentia ad actum exeat in actum, sue eonia cupium impet Iiorem, volcntes pmias e tonara, quod agens natui ale non impeditum dum primo pergit de potentia ad actum, exeat in actura perfeci mn, quem potest. Idque exemplo illusitant in Sole, qui primo ab initanti perinsectis limam in illuminationem et upit. De quo insta ad
Sed ultra quod ad nostram non respondent probationem . Mitum est, dicete quomodo id potuerit Secti statum ullus . Non alia squidem ratione Scotista annuit, primum intellectus actum esse cognitionem eonfusam, Ec non diuinctam speciei vara, non vero determinate. Praeterea legi ipse Sem Ium, qui in sent. dist. 4s q. 3. probat, beatitudinem sor-lem sitam esse principalios in Woluntatis, quam in intellectus actu contra Thomistas. quia actus intellectus est actus imis persectioris potentiae, di ex eo conatur probate, intellectum esse impersecti rem voluntate, quia intellectus est volunta te prior, di quae sunt priora generatione sunt imperfecti ra. Si autem vera ea foret dovicina Scor istarum, iam Anima deberet persectissimum in actum evite in primo suo actu, seque cam actus intellectus si ptior, ut ver8 ajunt, quia nil volitum, quin praecognitum, iam actus intellectus smret persectior voluntatis actu contra suum Gymnasiar
Quomodo autem hoc non obstante valeat Thom ista tue. ti, quod tot malis Beati do mincipalius sita si in intellectus actu; Ratio primitos est, quia, ut de aliis proprietatibus dicimus insta num .6 ad 3. potentiae sunt, non perueram aetionem , sed per resultantiam duntaxat, & dima. nationem. Praeterea solutum id iam secimus tib 3. de Ani. ma vestigando num ImelhBassa testinι re peν μιν ad
Hanc fortassis praevidit molestiam Mastius, qui proinde commune declinans effugium alio deflectit, ex negat min. quae piobanda nobis superest , nimirum quod conceptus entis sit imperfectior, ae negat, quod sit magis con. latas, contendens, quod speciei infimae conceptus sit eon. suias magis, quam conceptus emis, licet di iste confusussi ; quia, inquit ipse, esto conceptus entis sit universa. lior in praedicando, tamen speciei specialissimae conceptus est in continendo universa lior ; id quod omnea it, se conti. net reliquos periores gradus ad ipsum usque emis gradum inclusive, com isti omnes sint partes ejus mei aphrsitae . Hine persequitur ille)heogniti te totius ecinius a fit postea progrellas ad cognitione ni aliorum graduum superi rum distinctam . V G ti mihi aliquod occurrat animal , satim ejus ex figura, colore, dic agnoseo euius specleist , postea dileurrendo possum venite incognitionem , quod
sit corpus, quod si labstantia, quod si ens. Et en setit une cognitionem distinctam . Itaque Prob. min. di refellitur Mai iii doctrina se . st Iud est
confusius, in cuius e neeptu minlis cert8 dignoscunt ut eaeteta ei connexa I sed in entia cognitione minos ceriste deprehenduntur , quae sunt ei annexa , quam in eo. gnitione speciei et ergo cognitio entis est magis confusanea . Maj. est perspicua. Distinctainamque cognitio est certior, i md cx claritate, di distinctione oritur certi tu .
do. Min .ptob. Hoeipso, quod aliquam deprehendo speciem , V. G. deplehendo , esse Equum , deprehendo a fortiori esse ens s cum nae deprehendam, non posse esse nihil i item esse lubstantiam . esse eorpus, ct c. Non se autem in cognitione entia . Quandoquidem cum in tueor quidpiam a torpd nae deprchendo , esse ens , esse aliquid, quin nae deprehendam, num si arbor, vel antismal , num Quercus , vel Populus , num Equus . vel Bos, &c. Curus ulterior est ratio , quia a supeliori ad in Laus non tenet affirmative consequentia , bend velo e
pio etea directὸ refellitur Mastili lutio. Quamquam
verum si, quod species est universaliot in continendo, de ens universalius in praedicando I; attamen universa utas entis in praedicando est major , quam universalitas speesei in continendo : ergo entis e gnitici erit eonsuissor. Prob. ant. Species V. G. Homo continet dunta uat vivens, animal , eorpus, substantiam , ens at se ro eos praedicatur . non lum de specie. V. G. Homine; animali, corpore, di iabstantia, verum etiam de aliis , puta accidente, spiritu, ece. ut tetida etiam forma Embryo is in eontinendo est mi.
68쪽
oda unlτersalis, qu1m salma persecta; & tamen illa estim effectior, ceu universalior in pr edicando, de ab ea exor. ditur natura via generationis: ergo esto die. adhue dce. Ad id, duod iubi ieiebat Mastrius, nimirum ex cognitione totius actualis consus anea fieri progressum ad eognitio nem partium distinctam, di . id verum esse sta resoluti va et separativa leparatione intentionali : At non viacem pristiva. Squidem chm a longe quidquam perspieio, Wnὶς deprehendo, esse ens . esse aliquid . deinceps eo mmagis appinxi matur, sis movere eum rerno. deprehen
do, esse animas, postea tam magis appropinquatur digno. sco ex figura , colore. 3ce quale animal st. Attamen ista, suae fit via eompositiva est ab aliquo universaliori eon. usori, de impersectiori, ut hactenus probatum est eo
Admonitum te velim. quod ecim obiectum aliquod extemplo approximatum nobis praesentatur , tune videtur Mastrio. quid non prius e noscimus ens, quam gradum speeificum atomum. Uersim hallueinatur Mastrius, quia tune quoque prius deprehenditur gradus entis , nimirum esse aliquid, licet prioritate brevissima, & impereeptibi. Is, ad differentiam obiecti, quod prius distans praesentatur; quoniam in hoc ea su per morulam pereeptibilem, redurationem prius deprehenditur, esse ens, sive aliquid. Sand dum subito nobis approximatum octurrit, deprehen ditur speetes, imo de singulare, non solom ua , ut o
versarius praetendit, vertim etiam determinat 1, nee tan-
3. Probari 3. consuevit prosternendo fundamentum Semti. Ideo namque judire Seoto species specialissima est primi eoanitum; quia eius singulare sortius movet sensum,& illud debet esse prim6 cognitum, quod sortius sensummovet, eum Omnis cognitio nostra ortum habeat sensu; sed sie est, quod ens sortias movet sensum: ergo enserit primo eognitum. Prob. min. illud sortius movet, quod in maiori distantia movet; sed ens in maiori distantia movet sensum : ergo Mas. est perspicua . quemadmodum Ianis sorti s ealefacit . qui in majori distantia calefacit. Min. quoque nitet. Siquidem dum quidquam a long 8 intuemur , deprehendimus, esse ens, sive aliquid . absque
eo, qued deprehendamus , num species si , vel indivi.
Haec tamen ratiocinatio se posita, ut conspiciemus n. . ad 4. arp. haud idonea est, quia nequit sensus moveri abente, sed ab aliquo, quod se eius ratio. malis, V. G. visus aeolore. auditus a sono, dce. test mihil ominos hae via ostendi In semelentia ratio. nis Scoti . quia nempe inde sequitur , quod non sngulare
speciet specialissimae s ut ipse vult) sed iubalternae, si primo coenitum, quia sortias istod movet, eo quAd in maiori distantia movet. Quandoquidem visus interdum attinis gens aliquod a lono non percipit euius vere coloris sit, num rubri, an vero cinerisei, aut Ece. Idem die de olfactu pereipiente odorem 1 longe, de auditu, flee. Nonnulla alia indigita,nss. 3. num. ε De quibus interim lege Ca v. lib. 3. de Anima traci a disp- . q. a. r. a sol. I I .
4. A R g. r. Primo eognitum eognitione eonsusa est quidri habens partes a sed eoneeptus entis non includit
panes componentes, hend vero speciesr ergo flee Mai. prae. nstet ex definitione cognitionis consuta, quae definit ut , quod ea se, qua cognoscitur totum non cognitis partibus. Μin. est eonformis Thom istieis principiis de intima entis tranfrendentia , qua ens format simplicissimum conreptum per exelusionem etiam metaphysicae eompostionis, liedi non per exelusonem diversitatis. Resp. di R. maj. est quid habens partes reales formales, Aephysieas realiter physed componentes , nepti, virtuales duntaxat, virtualiter eomponentes , concedo maj. dc distincta min. nego conseq. Contra . Nos ibidem denegavimus enti etiam virtualemcdm postionem , dc per rationem: ergo Ece. Rela dist. ant. Mnestavimus ctim post lonem metaphys eam, de quo ad implieitum, concedo, dialecti eam, de pureqQ ad explieitum , nesto ant. dc consis.
IMI Ilersa Phit Tom. IV. Contra. Conreptus entis ut se, in quo euncta implicit/ ineludunt ut . est conceptus entis ut sie, dg in communi abstractiv/ inspecti; sed id, quod nos ponimus pro
primo eognito non est eus hcie modI: ergo dcc. Prob. min.
Prima cognitio est intuitiva; sed cognitici intuitiva non fert ut ad res abitractas, secus foret abstractivae ergo Ece. Μai. elucescit , quia eam omnis eoanitio nostra ortum
habeat a sensu. prima cognitio debet ab actu sensus pro dii in oecasionem sumere, seque esse intuitiva, edm senissus non si abstractivus. Et vel mavi me quia abstractioesim sit seeunda intentio Intellectus debet praesupponereptimam ejusdem Intellectus intentionem, adeoque cognitio abstractiva nequit esse prima cognitici . Resp. r. nego min. Ad proh. dicatur. quod litat abstra. ctio comparat tua , vel absoluta postiva nequeat esse intulit νa; ben/ tamen abstractio pure negativa; quia potest competere etiam sensui, di voluntati, ut dicetur insta ad secundam inst. faetendam contra responsum dandum ad
Ad aliam prob. Resp. eodeni modo, quod liedi abstractio postiva sit secunda intentio , non tamen abstractici pure negativa, quia est eirea aliquod habens esse reale, non quidem physeum, sed intentionale. Resp. a. nego iterum min. Ad prob. nego maj. cujus ad ptob. dico , ab actu intuitiuo sensus oetasonem praeberi cognitioni abstractivae Intellectus quatenus media speeie sensibili Intellectus agens alium essetit speciem a singularibus abstractam. Ea propter pro h e statu nulla est intellectus e nil Io intuit tua saltem direct l, ut scripsmus prae
gresso ait. sub num. ε. ad as. Arg. a. Cognitio confusa ineipit a toto, non veto partibus ines usi in illo; sed gradus entis, scut de reliqui superiores ad gradum speciscum, sunt partes actu eomponentes ipsam speciem specialissimam : ergo dce. Resp. per die anum 3. insne eiusdem numeri 3. diu. mai.
via retiolutiva, eoncedo, via compositiva nego mai. sto uendo de via ecim postisa in cognit se redo, non in essen.
o in de concessa min. nego cotiisq Uid. quod ibi adversus Mastrium dictum est, atque hic in integrum redinte
Contra. Etiam via compositiva debet ineipere a toto speeteir ergo&e. Prob. ant. Per oris huiustem odi cogniti debet ineipere a magis eonfusis; sed eon sustus est totum speciet speetatissimae : ergo Se Prob min. Quanto minus quidpiam est univetiale ed est magis eant usum ; sed imium speeiei est minos universalei ergo δce Prob mai. Illud est magis consulam, quia plura in se eontinet, quia ubi major multiiudo. ibi major ciniasti; sed totum speciei plura in se eontineti ergo &e. M n. est patens. Conistinet enim in se eunctos gradus sumtiores, et lam i psum
Resp. nego ant. Ad prob. nego min. cuius ad prob dist. maj. quanto minus aliquid est uni .ersale tum in praed eando, tum in continendo, eoneedo . quanto minus est universale in continendo, dc magis universale in praedicando, nego mai dedistinet, min. rego cons . vid. n 3.ε. Λrg. 3. Intellectus in primo instanti debet elicerea tum eognitionis persectissimae; sed persectior est eognitio speeiei specialissimae r ergo die Min. patescit, quia, ut nos diei mus, est eognitio magis distincta, de rei magis determinatae. Prob. mai Intellectus in primo instanti est agens naturale non impeditum; sed istud, nisi adst lo- disposito ex parte passi, exitio actum de effectum persectissimum 1 ergo die. Prob min. r. Agens naturale non impeditum agit secundam totam sui virtutem, S e natum. a.
Sol, qui est agens naturale non impeditum, s eulptam applicetur passis, producit in eo persectiorem , quam potest
lueem . 3. Intellectus antequam eognoscat conelusionem eo.
gnoscit prineip a, ac tamen principiorum cognitio persectior est. 4. Voluntas prida exorditur a volitione suis . quam a volitione mediorum. Denique in generatione pars,
quae priAs produeitur est eor, quod inter alias persectissimum est : ergo dce.
Resp. nego mai quam vel Adτet sarius ipse negare tene tui, Deos Intellectus in primo instanti teneretur elicere cognitionem distinctam, ec non eoo saneam, speciei de terminatae, ec non tantum vag/. Quod devorare nee ad vel satius audet. Ad γλ. data mai. dist. min. quem potest eo pro statu, in quo est concedo, quem potest pro omni statu, nego min. Tunc autem non habet nisi debilissimam
69쪽
vim , seeunddm quam eonetur exeundo de potentia adactum. Per quod habes ad p. prob. Vide num. a. Ad E. Resp. quod eom dicitur, agens de potentia procedens ad actum debete in primo instanti extre in actum imp et sectissimum , sermo est vel de agente, in cujus effectus productione intervenit aliqua potentia, quae aliquam ab ruiniaeo recipit formam non ab intrinsedis ipsius potentiae dimanantem, ut in generatione viventis, ubi materia sese habet ad L,iatis m, liqua proinde ordine quodam prioritatis is quo actuatur prios secundum gradus universaliores.
Vel ipsummet agens ut agat aliquam recipit sermam ab exit insem, in contingit in Intellectu, qui ab obiecto reeipit speciem, quae in aliquo instanti is qua ut repraesentativa pri sis seeund im gradum emis, quIm seeundom alios gradus actuat. In istis siquidem potentia, chm ab exit inseco per se latur, non adeo prompt/, ae faciliter exit in actum . Non autem de illis sermo est agentibus, quae vel nullam recipiunt formam; vel si eam recipiunt, esti aliqualiter ab extrinseco, nimirum a generante eam reeipiant ; non tamen peniths ab extrinseeo, sed per modum pr prietatis ab eius dimanat natura; quia in his facilios, ae promptilis natura perseitur Unde emae se dimanantes nee ereatae, nee eductae dicuntur, sed vel e eductae, si forma substan. italis et educta, vel e creatae, si sorma substantialis estereata. Hujus seeundi genetia est Sol, 1 cujus natura uti
Contra . Intellectus dum in primum eklt intellectionis actum jam est in actu, idest actuatur per speeiem: ergo non evit de potentia ad actum. Seeundo. Etiam sensus exit sede potentia ad actum reis ei plendo species ab obiecto; sed ensus ultimum attingit spe. ciei specialissimae eradum: ergo Et intellectus. Proh min. sensus nequit piis indere ea, quae sunt realiter idem , ei, mhoe si proptium Intellectus; sed gradus supremus est idem
realiter eum ultimor ergo Ece.
Resp ad a. dist ant. est actuatus gradatim, eo edo, seclis,hego. vel aliter dis . ant. est in actu pute actuativo, eon. cedo, operail vo, nego. Solutio nitet ex nuper dictis. Ad x. nego min. Ad prob. respondet nonnemo cum Cav. quAd sensus esto nequeat praescindete posti v/; potest iam zn praeseindere negativ/ , nimirum attingendo unum altero
Quae solutio tametsi uerum eontineat, eo m etiam uri. Iunias, quae nullatenus eognoseitiva est, possit esse se a b. stacti. a. ut eum in obiecto attingit bonum, non attacto vero; Nihilominos negandum non videtur, quM sensus primo attingat sngulare, eo m ut perpetuo diximus, sen. sus si singularium . item negandum non videtur, ferri ad
aliquid in speeie specialissima, elim color si ejus ratio sor- malis objectiva . und 8 aliter . Resp dis'. min. attingit speetem specialissimam sngularitate assectam , eoneedo , secos, nego min. Et conseq. Sensus namque ceu infimo in gradu elieit actom, ut ita di eam , plusquam imperfectissimum , Olmitum circa sn.
Contra. Hie adigimur dicere, vel quod prima cognitio impersectissima non exordiatur ab universalioribus , vel quod agens procedens de potentia ad actum non eliciat actum imperfectissimum: ergo die. Prob. ant. de r. quo ad p. p. Prima sensus cognitio est imperfectissima, nee tamen
uersatur cirea universalet ergo dce. a. quo ad a. p. Sensus in primo actu est agens procedens de potentia ad actum; de tamen non elicit imperfectissimum actum , elim non circa uni vel sal ia eliciat: ergo ece.
Resp. nego ant. quo ad utramque p. Ad prob. p. p. dleo quod esim diei mus, cognitionem imperfectissimam debere esse cirra uni versalia , Ioquimur de cognitione intellectus. Dices. Ideo eognitio Intellectus debet ab universaliori. bus ineipere, quia ista sunt imperfectiora, de quia tune intellectos est agens procedens de potentia ad actum; sed hae rationes militant etiam , imo potilis pro sensu, eeulm persectiori: ergo dce. Resp. dis . maj quo ad p. p. quia universaliora sunt imperis sectioia, s eaetera sint paria, eoncedo. seclis, nego mai.
ec e cessa min. nego e seq. Quando diei mus, universa. liora esse imperfectiora, comparamus universaliora ad mi-n sunt versalia, non vetA ad singularia, quae non solis mminos, sed nullatenus universalitatem obtinent etiam sun. damentalem, ut talia. Cuius signo est, quod eo ratiocinio sumus us contra Scotum, non vero contra Durandum.
Caeterum facta eomparatione via versalioris ad singulare , Illud est longd imperfectius, eam si conditionibus materialibus assectum. Undd eius eognitio, quae respectu sensus est imperfectissima, tespectu Intellectus est nimis imperfecta, cujus proinde directis Intellectus capax n Q est, ceu qui non est singularium directἡ , ut praegresci arti seriaps mus. Dices iterum. Inde sequeretur, quod etiam foema V. G.
Anima Bovis com de ipsa materialis sit, deberet prius dare gradum individualem. Quod est contra dicta a nobis
Resp. disi. ant. Si Forma tribueret ratione sui gradum indi vidualem, concedo, istas, nego ant. de cons . Gradus namque indi vidualis esto prokimὰ profluat a serma, eeu
ultima clausula eaeterorum graduum superiorum; tamen forma illum praestat non omnimode ratione sui, de omnimodd ex propriis, sed ratione materiae tanquam primae radicis individuationis, elim de ipsa radita liter a materia indi viduetur , ut insta quaest i a. dicetur. Idei reo forma praestat duntaxat ultimate ipsum individualem gradum, quia prios praestat ea, quae dat ratione sui, ceu quae magis intima sunt, postea vero quae tribuit ratione alterius. Dees demum. Sensus dum quidpiam a long/ attingit, non disternit, quod nam singulare ste ergo speciem, non verΛ sngiuare attingit. Resp. primiter, quod multoties nee speetes disternitur. Praeterea, nego suppositum. Etenim sensus nunquam disternit, eo munum ab alio disternere si iudieare, unum non esse aliud, nimirum esse istud, dc non esse aliud, adeoque discretio si iudieium, de sensus iudicativus non st. Hoc ergo sensus dunta uat praestat, quod si in medioeri distantia obiectum at ingit, elim obtineat speeiem non dimi. nutam, suppeditat intellectui agenti instrumentum , nempe phantasma, medio quo produci in intellectu possi hiliqueat speetes distinct/ objectum repraesentans, licet indite. ct ἡ loquendo de frigo lart. Quandoquidem s ut in I. de Λnima q. 3. art. a. cognitio singularis, licet indirecta idest reflexa , tamen distincta est. Ulteriils dici posset, ideo tune non discernere, quia attingit singulate vaes , at non determinatὰ , ut Scotista dicit , attingere speciem
Αd 3. Prob. min. postam in pi incipali arg. omissaeuiundam solutione , quae tametsi verum continet, tamen difficultatem non evacuat.
Resp. sevi nuper de Sole, nimirum quod principia non sunt ab extrinseco recepta , sed habitus principiorum vel est inditus a natura, ut plerique Thom istarum sentiunt, vel si non est inditus ab ipsa namra, tamen non acquiritur nostris actibus, sed ad repraesentationem terminorum prosuit per modum proprietatis ab Intellectu, ut videre est
apud D. Th. p. p. q. 7q. ait. 1 a.dc p. a. q. 92. art. 3. Ac E. 2. q.8 art. a. ad i. et q. x ε. de ver. art. a. Propterea reliqui
Thom istae autumant, esse saltem inchoat i νε a natura indita. Quod disputare non est praesentis Ioei. Et legi ponsunt Compl. in Logiea disp. ao. q. v. Imis loquendo de principiis generalissi mis ilicet non de propriis euiuslibet scien . tiae in particulari) latet ut Masillus hie in Meth. disp. 3.
q. 3. num 3 o. Thom istae autem id dicunt de omnibus, quia omnia sunt naturali lumi he. nota, lic8t aliqualiter magis illa universalissima . Ad . habes ex dictis . Non enim voluntas amando reeipit formam aliquam, nee etiam intentionalem , cum , ad
disserentiam Intellectus, non erahat ad se obieetum , sed trahatur ab obiecto. Ad s. diserimen est, quia prioritas illa eordis de materia isti, ae per aecidens se habet respectu agentis. de formae, sicit se habeat de me se respectu aliarum partium, quae ab
illo depenuent. Ratio est, quia vel loquimur de organi Iatione piae via, quae vitalis non est . Et ista nee majorem persectionem, nee majus efflagitat robur in agente , ac pro alliseu poscat partibus . Vel loquimur de prioritate a quo informationis. Et hoe iterum de materiali, ae per aecidens
se habet respectu agentis, de sormae, com nil plus sormasaeiat informando eor , quam informando partes, nem communicare seipsam; oc agens nihil plos agat, quam edueere . vel unire tormam . At stando in ordine inter gradus, quo Anima ipsum eor perseit, dicimus, quod nec cordit tibuit prios gradus persectiores, ae specificos, sed prios
prioritate a quo gradus communiores, ae imperiectiores .
a. Arg. 4. Illud univetiale prius cognoscitur ab intellectu
70쪽
lectu enias snpalare sors da movet sensum; sed singulare spe. eiel speelatissimae seri os movet sensum: ergo &cPraenusiae probantur. Et primo Maj. Illud est prius cognitum, quod peteta movet sentum ἔ sed illud ptnbs movet, quod laetios
morie . ergo die. Maj. ex eo innotescit, quod ranas nostra eognitio pe hoc statu Ortum habet a sensu. Min. etiam eo, quod sortius est aptius, ct promptius. Praeterea prob. prima min. a. singulare inquantum sinavulare movet sealum i ergo magis singulare magis moνet; sed sngulare speciei specialissimae est magis singulate, ei mst magis determinatum, eeu determinatum determinatio ne noti solum singularitatis, verum etiam gradus naturae . Dori ulterilis determinabilis di ergo dic.
Meundo. Illia singulare sortio a movet, quod est actua lius, sed singulare speciei spe elatissimae est actualius, elim addat actualitatem, & determinationem ad alia singularia graduum superiorum e ergo dic. of ex Mastrio Comoui sentis . se advit ab ignesi-git ab une. non quia eas ut, sed quia tale ens est, quia ignis est : ergo dec. Resp. ad arn primodam . maj. esse veram . si illud; ius
singulare sortios movet sensum, si proportionatum intelinlectui procedenti de potentia ad actum . Ut de num. a. Prae terra instando ut supra num. q. Ulterior alii reponunt negando miα r. prob. dieunt ly In auram reduplicare cran. ditionem, noti vero rationem larmalem. Ad a. dicunt ,
ein actualius per exelusorem potemtalltatis metaphyse sat non perexelusionem matertati Alia solutio in Blasio. Ad Coos iam habes ea dira is num a quod ruevissimis , impercepti hi tibiasque morulla mellectus in uno, eodemque Instantiis quo quadam duntaxat cum p ritate is Qua se currit a supremo adusque villimum gi adum, seque perniiscissime deprehendatur, esse ignem, secus mstrii xagera tio Durando suffragaretur, &non Seoto, quia a singulari igne aufugit. qui senti eos, se aduri fuga in arripit. Λrg. I. primo cognitum per nos debet esse quid impersectissimum nostris stando placitis; ded ens est quid, persectissimum i ergo &e. Prob. min. Ens est Metaphyseae M. tectum et sed hoc debet esse per se malim, eo quod Meth. caeteris praestant tot est scientiis reuo Se. Resp. nego min. Λd γλ. dist. mai. ens abstractum ab astractione sot mali, ex postiva a materia , concedo, abis stactione potentiali saltem quoad explieitum, quo pacto est primo cognitum , nego.
Num prim eua rum H em in tota μι Ialva viae . . Controuersa ista resoluta est ii L . de Anima q. a. alti primo, ubi stabilimus, esse ens repertum in Auiddit ieiens hill. illo adeas.
Omlne emis essentIalis venit essentia. Quid autem veniat nomine egentis dictum est a Phys q s.
R .inum. . nimirum id, quo res conctitur. tui in specie determinata.
a. Eole, quod ex D. Th. de Caici. cap. . de ente αμ egentia seripsi in Logica Syntag 3. q. I. It. a. in a. Not. s. r. de tripliei statu, in quo considerari natura potest. Et quod natura in statu abstracticinis secundom se eo deis rata lices non si eas rationis, solumque statum rationis ha. Mae , sed sit quid reale; tamen Me esse reale non est esserato tale. idest in esse naturali, sed duntaxat intentionali. de repraesentato per speciem .
a. Hae in re quinque videntur haberi placita, quae tam ea redigi ad tria ocissimi. ptimum est Seoll. qui in I. sera. dist 31 de 36.& 43. s. AIιυν dies docet, essentias equidem antequam in tempore Producantur nullum habere esse reale, sive essentiae, si me existentiae , sed tamen ab aeterno prodaei a Deo secumiam esse diminutum, idest secundam esse cognitum . Quam productiooem seri dieit media Diuina cognitione I ex inhoe esse diminuto, scilicet coanlto, scribit, stam esse pri. mam possibilitatem terum. Scotti adstipulantur Scotistae, tino dempto, nimirum Potitio ineutia Philosophieci disp. sa. Ubi esto eo edat essentiis ab aeterno aliquod esse diminutum medium inter reale, dc rationis eo veniens illis ab extrinsem ἰ negat tameo, id esse in eienter a Divina inistellectione causatum. Et hoc in sensu suum nititur interpre. tari Gymnasiarcham, haud tamen felieiter ut ostendit G
dis p. p disp ιε. praecipia linJ8. ad Ly. Meundom est, quod litat ine possibilium sit nihil in acta
movi nihil opponitur actaalitati existentiae, Hest entis paristieipialiter simpliciter . est tamen actu verum ens reais signatE , de pure nominaliter sumptum, et In pura potentia
ad esse exeret t8 ; quod nonnulli voeitant esse metaphysi. eum, di mensuratum aeternitate negati. ρ duntaxat, non veto positiv/. Pro suo citantur Caiet. Nazar. Capt. γ babiliter, inrtinea. Marte ita, .dic alii, quibus adst pia a. tur ΛM. de rubras suo in autographo, sisque favet Godotom. a. in p. p. tract. I. disp. a s. s. 6.Λdhoeaecedit aliud, quod posset dici tertium placItum quorundam, qui haud satis te produnt, num loquantur deesse physieo. vel metaphyseo, Ece. Hos iniet stat Hen. ricus quodl. 3. q a.&q. AEgidius opola. deente, & esseo. tia, de Λlbertinus Iesu ita disp i. q. a. Quod placitum hae. xendo Exterorum vestigiis non pa tam peticulosum videtur in fide. Quandoquidem eum ipsi ponant, essentiam reatlter ab existentia indistinctam, s sentiunt, essentias esse ab aeterno, adiguntur sateri, quod existant ab aereino. Ea . propter Λlbertinus i ut sert L hi hic 'Mart. I. num. I. paulo ante quam Animam ereatori redderet, suam opinio nem, ceu pietati ditanam, d suis scit piis expungi rogavit. Tertium abnuit, esse ab aeterno quid reale sive essenitale, sive existentiale. Steah lt Sone. t.b s. Meth. art. Ba.
Ep. p. q. I ar . . coue . . Tu mel ibidem concl. 3. Cipp. 3. p. q. tr. Io: 1S Th p. p. q. . disp.ra.art. 4. n. 13. Et ex ptieatias disp. a. ejusdem to m. a. art. r. de fotentia Deleonet. uniea in sne. Masus de transte. Compl. disp. 3. Log. Dum 4. Brunus in Meth. q i O. art.a. Luchi hic q. a. an. a. v. intrin. de mundo disp. x q. a. s. 3. Prae catieris autem Ferre p. p. q. I . ad arti 1. ra. q.8. s. l. addens, hoc placiis tum esse commune d homi statum. lmo Capr. tandem ut
secutius amplectitur . Ex Exteris autem Λversa , Suar. Huri. Fian seca. Λrtiaga, dc alii apud Brunum Hule amne est aliud, quod posset diei quintum Patris otii et in physi eis tract. a. eontrov. a. Scribens, essentias ab aeternn non babete esse nisi obiectivum. Intellige vel de esse obiectivo in merue Divina, vel de esse objectivo in Intellectu nostro, quatenus nos eas ad modum entis eoiusdam re sui vi actualis ab aeterno eoncipimus esse , nobisque Obj iis ciuntur ut era quoddam positivo m actuale ab aeterno.