Commentarii collegii conimbricensis Societatis Iesu, in tres libros de anima Aristotelis stagiritae (Gesuiti : Collegium Conimbricense)

발행: 1629년

분량: 373페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

humanumidine duci et gremis relatet Iae , sed t,c Ieasi,atque adeo immortalem esse. Cuius contrarium ante illa vel ba, quae nune citau rat, praemiserat deformis caeterarum animantium, eas videlicet extrinsecus aduenire non posse, quod operationis tantum eo potet unt principia . oecupatur Nee aud enci sunt, qui suste piae opinionis alienorum retinendae studio, hunc locum adeo detor- eburi o. quent side intellectu agente , id est de Deo intelligendum albitrantur cum Aristoteles non de Deo, sed de anima nec de Diuino, sed de humano intelle et e loco palam disserat Qui retiam Philoponus scita ratiori evrget; si fie: i possit, inquiens, ut de Diuina mente illud ab Aristotele dictum putemus, eum scribari non satis hoc adhuc constate, virum haec visa caetetis animae facultatibus,&ab ipsa materia abiungi possit et: hine de ptima mente loqueretura an non omnibus certum est, hanc aeternam, omnis intentus ex et

pertem esse Haec ille Tandem si habenda tades est iis, quae Themistius in ParaphtasH-Per a. de Anima, cap. 3 p. rese It:suam de te proposita sente ut iam diset te expresilit Aristote:-les in Dialogo , quem scripsit ad Eudemum familiarem suum, euius etiam meminit Cicero I Diuinat Plutarchus in Vita Dionis,&in consolatoria ad Apollonium, ubi multis rationi b. animi nostri immortalitatem asLIuit. DHac in re Alii deniq; At istotelicae docti inae haud me-- tum dioetit et studiosi, in quibus est Scotus ira hc Phi SFnt di si us quaestit art. 1 Heruae us quodl. i. quaest. si &tib.I S ut distin. L quaest. L Nims plius in opusculo de mirottat animae, cap. I. m hilae in utramque partem animaduelli raretionibus Leenient Aristotelem iUnino a biam inqiraestione fuisse , ac modo ad hanc, Probabile modo ad .llam sementia et inclinasset Nobis es alim videtur eum, e si aliquantulum laeserit na- mortali gis tamen propendisse in eam parie, quae ani irtatem mam immortalem facit sed quia videbat seni me ma hinc argumenti perurgeri, illo praesertini deguinctis nimorum infinituditae , perplexa dictorum ce variet ite rem obscurasse et vel certe ita disputatio uu ambage ita implicuisse , ut ingenia Potius studiosorum ad inestigandum exe taret, quam aliquid certa tu fixamque resin

querer.

R. Diluemus igitur ingratiam tanti Philoso syur, a phi ea argumenta, quae I ei a doctrina ani- et merata renum omnino mortalem faciebant. Ad pri- facta inop mum daeendum erit, evin Philosophusailiti cristi m. nostiam mentem non intelligia Te ad et Phanm, tasmatis,non loqui dei et ima absolute, sed ut

est corpori, nua: neque vrio propter emum concursum infringitur argumentum illud, quo exactione intelligendi, etiam iactar ore ammae immortalitas comprobam , vetiose-

C; animam vero rationalem non eo pacto

: igni. Ad tertium omnia illa loca intelligen . . iae sede humana felicitate, de quaerat in the philosophos disputatio, quae cum opes .asi si totum interpretationibus, dicendum eolo eo tantum habeta, id quod permotum deget: etationem incipit, necessiario finem habe reri animam vero rationalem non eo pacto

Phil

li externa bona tequirat, ab eo separatae animae statu aliena rnaxime est. Quartum , quod plus habet difficultatis, solutum iam est Itb: 3 P, sic cap. S. quaestiri arti c. s. Ad vitin tum dices Atistotelem cognouisse an mas intellectiva creari a Deo, neque tamen eris ima se eas absq; principio extitisseu quia illa tantum statuit necessario Deum pio duri ite ex aeternitate, ad quorum siue effectionem, siue Plaeparariovem , nudius causae secundae concursus exigitur Ad animae vero rationalis in- . fusionem requiritur dispositio accidentium, quam agens naturale inducitu quaeque ipsius

animae introductionem de unione metum ma

teria attingit At qua haec de veterum Philota horum , deque Atistotelia se enita dicta suciant.

demo stratilr OToniam superior artuulo ostendimus

ex Aristotele aliorum que se nete siti asa nimam rationalem immortalem esse, opem pretium erit inueslrgare an dem costiatiote ali

quae uidentive ratione eam veritatem aut a

secuti sint, aut assequi potuerint. Aadere

conci fionem ut ulcemodi statuimus 'eri a meratio si immo italitas naturali ra. ione imgemoti stratur Quae conclusio non alitet sua Iudetula est, quam ad ductis iis argumen i qui mox bus pleriq Philosophorum, aut etiam Thec Iogorum, ad id institutum, si sunt. Primum sit Anim aetationalis est substan i. Amtia per se subsiliens, spirituali su Ergo est im

mortalis Consequentia bona est, cum neque ipsi Angeli alio ex capite immortalitateveri dicent, quam quod tresi lascondi Ione in.antecedem positas sortiantur Primam isti

ira, quae tum primo Physicoram, cap. s. qu st. -

s. tum primo de Generatione,cap. quaest S. Vt scripta sunt quibus in locis uniuersina probatur in quovis Plar fico composito atque a de in homine Ermam substantialem inueniri,

ouae ricae talia quam rationalis, ut quaest. r. I. Erasdem capiti gostensum est. Secunda etia operia: litar, cap. I. qim .a ex professio tra .ditur. Te ei a demum nunc est uberioli filo 'deducenda ex operatione videlicet, atq: po temtas ritualibus apta nos te ertis Exo

292쪽

DISPUTATIO I. ART. III. s s

a, Actus A prete itorum recordandi, sine ullo vitae turn ais ta

tis a es itur

bi cilio meo i

i rex a

et det P

lis erat;&consequenter substanta a, inoo sim manat, moti de iuspri uali traque conlequenta per se nora

uat, operatio cognitionem poeten rae operantis sequitur pote mi, vero naturam, hoc eu,

Mobandum testat. Nam actus , obiectumsibi inuicem proportione responae , csiboetai per naturaiceriirat, si a loco, temPo.

reque sit abstrahen, ac denique immatetrale; easdem quoque praerogatiuas obtineat actus . ita post lante natura , quae in omnibus semper consona est: eum igitur Eumana cQ cenitio ad obiecta spici tuai t rminara postri, ac soleat. 1m te: in ea obiecta tendat plerumque , quae nulli sugulari cognitioni linc

addicta, id est, in uniuet talias nihil enim intra et an natura Leonis v. g. quam confideramus rivi et . aut ill di 1entiae si contraria; hoc in loco, aut temporc reperiat ut etat plane talis cognitio sp1titualis , arque a materiae condidionibus, quoad fieri possit , immunis; ut quandoquidem uiuersalis Ustere non petu est cum elicitur, in actuque exercito p Dcit ut , ad obieetis item indi crentiam sese

accommodet eo pacto quo d. ximus verum i ii tui et it propositae ration: pia . mpi Um . ni

imirum dari in nobis spirituatam cognoscen

d actum

Quod rursum confirmatur obiriuatas pro Priae cognitionis humanae condhis nibus, per qua a caeteris maletialibus cogniti inibusdstinguitur. Etcnim humana cognitio adera

est subtili , ut ad intimas etiam rerum quid E

ditares, aut penetred, aut penet trare conten

dat et ad osagax , ut quae eamque sun re ipsaeoni uneta ketnat, diiudicetque quidnam ad earum pertineat essentian).qu.d ex ea pret- fuat quid Coruingentei ait: it. Est item adeo Poten , vi Gaenxque Dat neque esses cssuntae Hid , fingar, tisatio modos atque nabitudines laeter ipsa excogitet . ut minimis essectis adstiarimam causam plogredi adiit disee rendo in se qui ire animaduertar, pquam certo , quamque uidenter obiectum attiget it ut seipsam a quacunque re ita ar-crae adeo ab obiecstodistinguat, quae est permDei inihi arc&xio, ad quam senstiua recordaro ne ciuit accedere , cum rem cognatam in prata iit , concIete solummodo perci-EM Praetereari experimur et ieetenos et edendi, elui, coalecunda a iusiatura an, Ataue etiam

lius gratia, veluti cum te gestas olim accipi maxime amus, cum futuras planetarum coniunctiones Iuni. atq, oppositus de utamur, aut etiam de Angelis alia, ve ni b. Metaphysicis disputamus; quae omnia longe remota sunt ab usu sensu u, mi uim ad illos pertinentia. Cum igitur totatamq; nobiles existant cognitionis humanae conditiones , negari non potest illam supra materiae natura eminere, proindeq; spiritualem esse. quod contendimus. Idem vero non minus aperte ostenditur id- spectis actibus liberis appetendi cadeo enim dependen inde pende me sunt a materi , ut nullum. sit m amat

creatum agens, quod illos possit directe impe rem dir aut pIomouere se quod hinc sequitur, Mubmneq; efficere, ut aut aliquem exerceamus, aut appetensi. nullam, quae est libertas absolutatam a contrarietate, quam a contradictione radu quod ideo euenit, quia nullo praeterquam in fiuito

bono, eoq, praetente euidenter seriari, traum

quillari cappetitus valet Quis autem non

videat tantam immunitatem, atq; excellenti in actu meo poreum, conrpetere non posse

Iam vero ex potenti aspirituali hunc in me Ea potin dum imae Diritualitas concluditur. Est in m nobis faculta intelligendi spiritualis, ergo&ytr. - , subitari, qua nuat, cui in existat. cuius viri et . Memmoperetur Antecedem, de quo totum dehi tata posset,ptobat D. Tlom rum alibi tum d mmam

mox agrii cap. . Si p.q. Dario ratione stratur. ducta sib Aristo t. lib. 1. de anima cap. lo sext. O .&lib. cap. .&, Ecet uim intellectus percipet te valetoninia corpora neque enim ulla

ratio afferri potest, cui eo cum aliquod ipsius aciem Ffe at op tetigitur illum a natura

corporis undatum etde. Huius coriis cutionis vis, quae I b. de anima c. I. q. et arti clatiUS incula a tu , ex eo uunc brecitet ostenditur.

Quia sitantellectus non foret omni colorali Ini I ct tare nudatus. speciem cuiuslibet corpo ei ob ibi estiam iecti non pol se admittere; si quidem matera a C .striale or anum, in quo resideret, limitatum esset tu i m. ob tuam imperiectio; iem, ut patet inductio ne orianium potentiarum centientium . nulla enim illarum alterius speciebus consignari valet , quemadmodum neq; eis uti ad cogni-tionem,&stat casse in ipsius organore capiatur, ergos uniuersam eorporeammaturam tu.tellictus sit percepturus, necessum erit ab omni materia immunem esse; ut eo pacto . cuiuis ccirporeae entitati percipiendae inueniatur iudi Tetens Cur autem, ut naturam spirituale cognoscat, non sit opus ab ea erutum disse, ci-tato loco explicatur. Hactenus id solum ostendi mos an mumi nostrum substantiam esse pet se suo I iste utem, atq; spirit alem: quodeta isti mi argum ciata, in Muci versamui, anteecdensa certa igitur est

293쪽

secundum

cipati illa consecutio, quam si petius secimus esse

illum quoque immortalem. Quapropter no immerito D. August. lib. de immortalitarc ni irae statuit ad tandem immortalitatem demonstrandam, rationc U cst, spintuali siue operatione, siue potentia inc pere oportere. Quis lita ulterius confit matur. Causa mare-tialis in substantiam spiritualem per se sol minfluere nequit, ut ipso naturae lumine notum est, quandoquidem sola causa materiali im- eam argui malecialis influxus , qui tantum ab spiri-im merta ruali substa uti recipi potest, prodire non pe 'test. Non igitur hoc ab illa existenti in recipiet Tune sim Anima rationalis ex is entiam non capita materiau nulla igitur rat one per

caulas naturales ab ea poterit talis exist titia autetri, quod stissi immortalem. Extrema haec eo secutio nota est, cum corruptio aliter non contingit in formis substant talibus, qua per dissolutionem ipsarum a materia, a qua pendebant in existendo. CSecundum argumentum pri ne pule pro huius at culi conclusion et si liabet. Nihil per se subsistin scorrumpi pol si naturaliter . nisi substantia alia pariter generetur, quemadmodum lite disseritur lib. I. de generatione cap. quaest i . Ar forma ratiotialis per si si sub usi stetis, ut iuperius vid musai r. h. dc auma cap. r. quaest et neque eum plius coirti ione

coniuncta esse potest alterius substantia te oneratio, cum simplex sit entitis ratio quis si ex materia in forma etiam componeretur, in p. disicis compositionibus , sine eritu prCeo- de retiat nullaque proinde sit relinquenda

materia, quae nouae generationi lubsterni valeat Anima igitur lationalis corrupi non potest. Confir tetratur argumentum quia animatio acres rationalis p.r solam creationem existenta amCA capiti ut quaest. Ceusdem libri non ex diuinis tantum literis, istiumque teltimoniis, sed ratione etiam olidi ditur , ergo a nulla causa Enaturali destrui potest. Consequentia ex eo vim habet, quia quemadmodum omne corruptibile geuerabile est, teste Philosopho, ita quidquid sola cieatione produci potest a b

lae cauta creante corrumpi poterit. Ad haec nou patuin efficacia argil menta , alia accedunt, quae etsi non urget ut omnino , Ignara mensurat, quibus bene moratus quisque tu proposita conclusionis assensui incli o

Tertium Est appetitus in homine naturalis ad vitain sempit rnam cercio anima altem immortalis erat. Colaiuentia probatur, quia appeti rus naturalis non est lustra Ante edens vel suadetur pimo ex elicito deii uerro, quod nusquisque experitur non solurn diu vivendi , sed etiam gloriar comparandae. Quae lita istem vehemens apsun deis e tum

inde Patri, quoniam tantum apud quos dimiserat iam accipiti Tertium valuit, ut sibi manus inscrrent , quo citius vita immortali potirentur, ut de Cleombroto seu Theombroto memorat D. Aug. libriis de Civit. Dei cap. 12. Is autem Theombrotus, lecto Platonis dialogo, qui Phaedon inscribit an in duo de irri mortalitate animae disputatur, studio immortalitatis illico experiendae , ex ait o se dedit praecipitem, ut attestatur Cic. r. Tu seu quaest. Plura huic allinia exempla, ret-ptrtes apud Lactantium libr. et de diu In t. Se eundo exalsi tua , vehementique contentione, atque aemulatione relinquendi sui mo numenta, tum conscribendis voluminibus,

tum etiam magnificis operibus construe n. dis hinc enim Maulo lata, Colossi, pyrannides,&columne, substructione calix piodigiosa'. Tettio celaumana propensione degendi per Di, petuo in societate , communione mulio hi rurn Hinc forum, tuta, templaque eoto Tu ti, nia, nimirum dum a pluribus idein deligitur i loeus ad colendum Deum Idem tui VcVu.tiouersiarum; eadem ratio legum ieeundum quas vivant. Hae videtur allusisse Sanctus Iob cap. s. illis et bis munc enim dot muniis ei licet per mortems sileremisomno meo requieicerem eum Regibus , , principibus retrae qui ad incant sibi solitudines aut cum Principibias,&C. Ex quo loco Thom. colli, tu

sit horninem secundum animam post mor tem subsistere sibi demque Caiet probat Io

bum supponere animae immo italitatem , ae loqui secundum statum naturae animae ratio. nalis , seclusa consider itione diuini ordinis, secundum poenas, vel pta mi , qualetuis UGre lib. . mor cap. 1 . ad eundem locum dicat, Iobum loqui de Angelis beatis , sanctisque Ecclesiae praedicatoribus , quo ruincon lottium optabat , nisi id originalis culpa prohiberet VI interpletatio adspiritali mpoti US,qu. T literalem ut vocant sensum retes enda est. Quartum, Nota modo certam est,ec stati et Saan

hoc est, intentam quandam petitis rationalis . , ad res sublimia absque ullo sensuum usu a plicat Ionem supernaturaliter dati sed etiana pribabile nat aliter posse aliquando eueni

re ut late disputau mus libr.; de anima cap. 8. qu. Mart s. nec immerito, siquidem ea vehe meus applicatio, etsi ardua ae ab otiosa, pro

indeq; admodum rata existat, non tauic tauta est eminentiar, et citra miraculum euenire interdum taequeat poterit ergo a Daraliter

anima ration ili per se ubsistet , immortalis' pe manet ea quandoquide numquodq;se uti ab altero in operando per se non peri det. ita neq; in essendo Neq; vero is hoc si mel moneamus suspecta cuiquam videri debet ea consecUVo, qua ex una, vel altera peratione antariae abique corporis foetetate edita, illius immunem a corpore subsistent tam colli.

294쪽

pibus; tante simul in puluere dormient , ta

rtum

c. n. ., te inaniani uis in uda uide appeti ortali talia cum

extum

tam it

mine

Uerimus, iucundam queactu au tae

Iade ud alia sem et mensam helat, si quod

forte ita uenia ob: echum, in quori te cac ves uenti ratione pia pendemus Signum igI

are n. maenatiaram, ac facultate Scogoo

scendi . e desiderii ad eidem propria caea cain lira transcendere, nati; aeque ignitate superate, quandoquidean eorum nullum mi escat. Huae D. Greg. omit et s. In Emng.

Corporalis leticiae, cum non hac tar, deliderium accendum habitae vero in se stidium vellunturn eis appetitus reperien displicet,ic aqua condet tione cinge a sunt aetetna bona, de quibus illud celibrator; Neque eorum copiam fastidiri , cque tam em Q. edo esu et otia line eri xiasito

nobis beatitu cimis in commaui appetatue ruitur. Nihil est, quod huic anurn desiderium satiare pollit, eo saltem ex capite quod sit in Odem finem habitatum v de vox illae LAI-gustini initio eo sessionuimile desidetium in ta se experie is Fecisti uos Domine ad te, ni iuretum est cor nost um donec requiescat in tes quod non mi uus te, quam vered: set alte iam cap. xc Minualis satia propter si praedictum desidet iura fiui caesi nou debet, uti, o e quod nobis ata a in seuerit , eons quens fit, ut aliqua saltem pars nostri beatitudinem sue tetmino potadere possit; quod DE qa mmo talitate noctu Cutingeta Sept muni. Quoniam naturale est hominet sceuadam virtutem viae te quod principium l. ne onuelleretur , si homo iumenti more

icteriret. Unde Agui inusis confessionum cap. vltrii an mus anquitam citatis est, Eprcum ita animo meo palmam habet sua pr ptet si ab auctore natalia Deo satis visa est ad moratam vitam sumus instructi fatendum omnino erit animorum immortali ratessarea pluralem eise, cum alioquin nullus pene iuueniretur, qui studios e vita opetam daret. Octauum, ex Dei prouidentia deducitur illudque laculant oratione prosequitur . Chrys tio milia. de prouidentia Dei, desumpsisseq; vrdetur eae e. t. cap. libet Iob Ereniminamo: tali vita studiosi homin si quelius ad Ue: lapatiuntur; impiobi prospere habent: I

cile agitet est Q. En saget esse immoret emis

vermes operient eos. Ecce obiectionem. ut qui cur Iobi responsio Certe cognoui quia in s ouiden- diem perditionis seruatur malai, S c. IJn ex ita animo iam Clemens lib. s. recognita num testa sumar tui Sanctum Petrum argumentatione hac gutturim. sum fuisse. Si Deus iustus est, anima enim G, i mortalis: euius argumentationis vim legari iis . te etiam D. Greg. adian raptes it carmine

Iambico de ei se aduersus invidos hunc In Alsi. .st,essu hic duru premi Nisi Ammiuolim verteret talis Dem. simile a mentum confecerat Plato India od utilio immortalitate ita se messu stris est statastos homines post obitum suo

reciperet Et ante illum Socra et saeue C Icero

nemo Tuscul duas animorum d corpore adeuntium vias fieresse diceb alteram, qua Deorum oncilio longe digrederentur 's.-Teram, qua facilis illuc pateret adstus Pluta ad hoc ardumentum, sicuti ad alia superior rex Philosophorum fontibus hausta congin Lugubiuus lib. si de perenni philosophia, quae Regimus longiores .consulto praecerimus.

Quod vero proposita argumenta non tam stricteiq; euidenter rem conficiant: ut uia, quae apud Euclidem sunt non ideo suspicio invideli debet eorum imitas inessi cacra Inquam sententa am Aristoteles re hic. e. s. re

bita iri ut autem seris si declare vi per et Tr

ia de ac subiecta Arrita postulat, ipsum Di ' peiactum non e ita omnibus simili modo: a rum iotabuia agitandum, postra ea. Esten metu diti exactu pilum in unoquoq;genei a taphare, quatenus seri ipsius rematura Simile A . namque videtur esse s id est aeque ineptuini Mathematicum suadentem probare, de abratore demonstrationes x: gere. Quo loco obserua non solum in gratiam intellectus imbecillioris dicta haec sa: se ab Atistoteles sed

etiam quia frequenter accidit, ut materia, det qua agitur, amplius non ferat; sicque fieri potasse, ut a nullo intellecta, quantumlibet perspicaci exactior probatio proferri valeat Atque ita tandem Scotus quod lib. s. hysicam illam demonstrationem approbat, qua ei spirituali operatione anima , independentiam illius a cordiore in existendo collegimus , sal: bi,

ut paulo inferus attingemus aliquanto tena-cius pro aduersa parte puga arat.

Oppones tamen no videri polr et demon obiecti . . strati anima nostiae immortalitate, cum i serius ostendendum sit, id dogma deside esse. Stam neadum, non omnia, quae fidei do Di- . om

295쪽

s sTRACT DE ANIMA SEPAR.

eet supernaturali Ogn tione teneri oporte te, Asi alioq i insatis sint perspecta naturali omine, ut omnium is in inuria futurum interitum. metallorum venas in Hii pania &similia, uet: cum naturalia sint , naturaeque lumine nota,

in diuinis tamen oraculis habentur. Secus de propositione illa, Deus est, quam licet natunam alim tali lumine quis notam habeat , ad iustifica et V tum cito em tamen requiri, ut supernaturali cognitione a probetur, doceat meliores Theologi ob illam D. Pauli senteni a ad Hebraeos tr. Credere oportet accedentem ad Deum quia

est nihil enim vetat ex quae naturalid Cm II stratione assequimur, supernaturali etiam sed

tamen evident iudicio approbari, de quo in Theologia et plicatius. Ex dictis ergo colligere te et id , quod D.

Cht y. citatoses monet cat, eos, qui de immot- dari locum talitate animae dubitant, dubitare etiam posse dubitandi se, an inmer die dies sit. Non alia sane ratio

cognitio

impedit

OBIICTI TAEDAM A D, Ea sus superiora a limenta, ct eois rum dissolutio.

SE vi argumenta , quibus proximo articu

sis Nora

ititualem, aut si psinaturale si cbiectumeatae conditiones habeat; p ta ratione ecl. V ligendum ess te tandem actu ni fore lubstan tiam aut in sinitum ad biectum tendat, quod subitantia it aucti fia tum L autemta sum est in scanus et eatis etriam beatificis qui de accidenta sunt, fim tum habent enti talem ergo De de initus Thoetias e litu 1 anime , e, quam quia id tam naturali lumine sit con et parte quae t d his as et edocet in ellectcri

litate. etiam August. Is de Trinitate c. v. 'd&D.

tete intellectum humanum incorruptibilem esse. Quod autem necessatium ex naturalique lumine pistet, exploratam habet suae veritatis rationem. et go , Dinique hac sal Diem aetate ita celebre est animae immor alitatem demonstrari ut iure temet rarius habeatur, qui nostis alser iodi refragetur, mit me. que ei edendu est refragaturos Scotu, MCa

tetanum, si nunc vivetent, et sit aliquandi alitere ensuerint. Qua in re multo glausu, aberrauit Iulius e liger excrcitat. o T. Diam.

33. cum scribit adeo nescire nos immo ital - ipta H tatem , ut quotidianis luspicioniblis , vel Romae pellansionibus etiam nunc sit controuersis, soblaque fide agendum..h se Duo autem ni ad er tremum huius attiaculi aduertenda Ptimum, eum natura tua. mine cognitam esse immortalitatem animae asserimus, non ea cludere nos peculiaria quaedam auxilia, de illustrationes mentium, sine quibus fortasse idus equi, 'n potu eiunt phis

Josophi post primi parentis lapsum Secundum non usos usse nos auctoriare Concilii Latreanensis ac fra citandi ad hanc asse itio Fn comprobandam, quia quam uisi hae . resis damnetur, qui secundum Philol , phiam dixerit animam rationalem mortalam esse, non tamen propterea fit . ut in nra iam sit philosophica ratio, qua immortat. Sessedem Onstret tr. ito nunec a tendimus Dostium semper in elliget re in hac Tata quid-dstatem uniuersalem, existentem in aliquo particulari Non ergo circa Obiecta uniueti a lia proprios conccptus clicimus , a lue adeonc ques irituales. Adeerso ter trum. Neque enim contra se

pti sed homo est qui seri piterni ratem pe-aroti ; Secta re ipse mortal si si Eis o ex ea apta petatione per eram concludit in m m. orta iit S Accedit montani non brutae an maristes taliam, Ied e tr. m naui me sp Op .ns Des strarum, atque ut ita dicam, dc si dei a feta pete si id iron, setas declariant Ii ae Videm alli a victus ae tione, fugaq; doccntium, ac si uritatibu , usii stinctibus i caecaute innato appetitulo cons ruantis, totis in

tic neque fi rutae illi quae minus pateat ex

te ini, in cuin hi se stamen nemo hinc id cit immortale quipi a m ei in elleti e Ronees in, de in nobis pati in aliquam im niori lem reperiti apposita contum taet Illa rara meta munis bonii num appetentia gloriam eo m- parandi, ad eumq; finem moliendi I lurima, de quibus in eodem tertio argum trito agi tur,m cretalitatem potius humanam im bant, quam cren talem naturalem animarum. Siquidem uerri admodum natura pro at dua corruption indiuiduorum , propagatio nem generation tam inuexit, ita homines certi alioquin sui interitus se opera coeperunt ma chinari , quae suorum auctorum memoriam eon se tuarent .vi,quo possent modo, viuesent, si non in se, at certe in animis eorum qu sa Hi ssent Ada et sus quartum. Si ria ruraliter contino ob iag re taliquando ecstasi . saepisi me quo qu e contra P s t contingereri ho autem nemo O ce a G. du, ergo necaue illud erit concedendum Probat Iut

296쪽

di cetione grandi Dei beneficio aeceptum referr, quod in futura etiam vita, praesenti obsequiandere, cum satisfi

di. pri ut maior, quia e istasis, et in argumento: tu es, emeres applicatio est patiis rat Iona

is, ine. non suppeta ut ad cones

L endum cum sentibus, necessieq; sit eo,

terim feriatio multo autem Hamus

et quoties quod non amaecidit sensus o-

2 ess, taret hinno sopiantur quan

doquidem anima tunc vi es omnes suspplicare poterit ad operationem patris intellectivae; ergo,&c Aduersus quintum. Id taedium quodno ubi sua 'en erat ut ex caducatum rerum vi , ac

experimento, non tam ex ea tum, quam Oo

stra limitatione , imbecinitateque proceu te quatenus ex frequent ipsarum vix inperceptione fatigam arta unde natura de taedio nobis prouidit , quo illas te spueremus , antequam quidquam vocumen I tersent. Itaque taedium riuod argumentam contendia noui tes ipsas nud , secundum se spectatas; sed in ea idem ut cum appetitus nostri li- Cmitatione, ac imbecillitate sunt coniunctae,

concitatur.

Aduellus sextum. Si appetitus ordinate appetat, non nisi ad selieitatem humano modo comparabilem id est , sinitam anhelabit; si quid vero vitet ius desideret, appetitio, autine cax erit de conditio nata aut certe adoptansa ea, quae fides ostendit, superuatulat:

ter eleuabitur. IAdaetias septimum Etsi olla essent exacti ovibus studios sine tanda praemia ipsae tamen per se dignae ha: etentur, qui, bomines rationis compotes operam darent, ob illam conforni: tatem raturalem ad rationem. Illud autem quod Aus ust de isti tetur, hominis est, propriami tirmitatem, ap erit usque deprauata procliuita emtas nos culis.

Agaersus octaumn Qupniam ipsi virtuti satis est in praemium delectatiori ac iucunditas, quam secum affert Vnderi Et hic. cap. g. Estudiosorum vita, inquit Aristoteles, volu platet non e re foris adiungetida sed habet in seip avoloptatem. Rursum in supplicium vitii sat edit id, quod Auguit primo Confessi c. I t. seripsit his verbis Iustisti Domine, sic est, ut omnis anima inordinatus, ipse sibi sit poena Quod item Bernardus e treonfid. mne aduet sum Deo, de sibi aduersati necesse est,ut sit sera querela Qua te factus sum ni hi smetipsi grauis Ei confirmatur obiecstio quo 'niam ad gemetalem De prouidentiam sui e re videtur, si probi nulli adueniantur quibus Prospere contingat in hae vita . si flagitiosi, quibus aduerse , quo tui sunt exempla nota rarari quanquam ciet. nibus indiuiduis ita non eueniat. Quapropter temporarii virtu- tutum actionibus, temporario praemio satisfiet, id est, honores, valetudine, ac diuit is: qua de cauta D. Cyptianus stam de res mete-

temporanea verit rependere, cum latast ore c

certa siliqua duratione compensari. Ad primum dicendum, obiecto tum eon Re Pen im ditiones in actus debere redundare modo ta. -rgmen illae a toto genere actuum non sint alie OG naedi constat autem aestus creatos ex suo genere esse aecidentia , unde nec substantiae esse poli crat, neque infinitae entitate , esto in substantiam inlita tam terminentur

quantumuis duo aliqua ad inuicem pio pol p retra 'etione utut fida sunt, in aliquo distingui psa oportet Ad id, quod ex Thomaei laba tu , dicendum non formati quidem a nobis dies

saltem ordinatae conceptus te tum uniuersalium in uae vita absque ulla connotatione de respectu ad rem singularem non tamen eum res oecstem obesse,qaominus proptra sint tales concepeas ac sol maliter ipso tum nruet salium quemadmodum alibi de patris conceptus formaliter, ac proprie sua obiecta et ret- sentant . quamuis cum obliqua re praetentatione subiecti ac filii.

Quod aduersus tertium obiicitur , dilues Ada. negando haud reiste colligi ibi de immortalitate, alicuius saltem no irae partas. Porro res aliae rationis expertes adiptam, eterni lac desideria sua non extendunt, sicuti hostio; cui ad eam extensione nobilior appetitu dc cognitio requiratur,quam sit in ipsis. Riit sum nega Lin b, dam ex appetentia gloriae, operumq; magni fi minis v corem extractioni , mortalitatem omnimoda, titu ad collicit: sed tant m totius hominis. Qui vero eterna se non eue est argumentum libera ingenii. men extendit. tisque apte natura a materia independentis in id attificium cicidii homines, ut se in viventium animos inferat, quo vivant extent que A qua solertia, quam longe sint caeteramos talia. nemo non intelligit

i uod aduersus quartum obiicitur, sic ex Ad .

ptisandum. Eestatis, id est operatio solius partis rationalis si naturaliter fiat, inchoari debet sociis sessibus, quam ipsi sequi tandem non possint, utpote vehemientem atque adeo solitariam relinquant. Vnde si sensus nihilo Suarai, perentur, aut somno, aut defectu generalis ne adgesta auxilii, prodite non poterit pars rationalis in sim rare nouum actum, nimirum , quia initio opera eviraturrionis nece isse est, praebeant sensus occasione sensuum intellectui sese applicandi quae tamen appli operatio. catio vehemens non erit, ut oportet,si a vigilia in somnum dilabamur, sed remis a potius,&flaccescens.

In quintum argumentum ebiectio falsum is e. assumit Non solum enim ex fatigatione, imbecillitateque nostra prouenit taedium circa

te creatas sed ex tractatione assidua earum,

qua melius eognoscimus, quantum sit in eis inane. Quae aduersa sextum d septimum ar Adg. sep Minentiam

297쪽

TI AC T. DE ANIMA SEPAR.

g me ponun ur, non es curenod ubi conditus et fet Ioseph existim is citi mus , cum illa a gumen ra topaea omnino nes e. ii se pq riones actioni praeter de crationbraemium ali qued Semrtut actionem

perse si

esse per ac

mus , cum illa argumenta topi ea omnino

sint

Qura vero aduersus octa, ium,ita est re b uendum. Delictarao,&dolotan trinsece consequunt uter studiosa prauaque actione. A epta mi una extrio secum quid esset bet, a supremoque gubernatore datum Adde non raro et enire , ut multo maior sit labo istis diosae

m Q re maior in peccato voluptas, quam do 'taris starnulus , ut proinde L se satis punitum censeatur , neque illa sussicienti praemio cumulata Ad confirmatio em dic ipsas etiam actiones morales de iis enim, quae diuiniordinis sunt, res est apertior haud satis rependi praemiis temporatiis, quia licet actiones illae breui transeam, sunt tamen ea se fixae atqueve ita dicam, aere rear bonitatis sicuti iudi-eia de obiectis immutabilibris aeternae sunt

rtntas, quem Utauerat a re a dilaceratum

deuo tUmque fuisse , ut ad sepultunn filii icorpus s. descensura ere affirmaret Iob Ducunt in breis dies suos in puncto aiinferna descendunt. Et ne intaini nonianes. luna sepulchrum intestigere muri, eodem cadi te singulari num rorae quolibet impio subia auditur. Ad sep l. hiad . rur, In con erit mortuorum vigilabi. Quia inquit Vs Munquamuis corpus moItu in sepeliatur, anima tamen, qua immortalis est, vi labit, punietur Ecclesiali est ibit homo in diripum aeteriaitatis suae ; c. ac paulo post intellectatu on nullatam rerum petit tantium , maxime hys Saetari ii: tia diu ac fontem a tritae, addi tur, RE Uerrat Ur puluis in terram suam, unde erata Se spiritus redeat ad Deum, qui dedit illum. In libio etiam Sapienitia a caue usque planillime tra itur ammas cum eor.

veritatis ita bus obsequNur , aut alieni mulie mira et P se um

bus obsequitur , aut alienis malis miseretur, per accidens deponit eos affectus . vel quia materia deest, vel quianior o negotiove impeditur , vel quia arbitrium habet ad bonum defectibile Unde si nihil horum interueniat. studio satasEctiones per e erucit immobiles; atque adeo immo itali fili ita te dignae inquam sententiam luculenter Fit mi anus libio septimo de diuino praemio eas decimo ita scribit. Ipsa virtutis perpetuitas indicat huius perpetua&constans est, S prarmium a dies sempiternum. Adde si anima a corpore sepagata tantisperduret naturaliter iam praemia vel supplicia sustinet si osse illam semper ma-

Dete, cam nulla si ratio, cur certo aliqIo tempore transacto, debeat occumbe C.

nominum , siue impior Um aeriar itaque e Iarguuntur ii, qui hanc, quam imus temporariam vitam solummodo agnosce.bant , nec ullam post hominis motum ei Dcredebant, vel felicitatem, vel miseriam et ac proinde corpus in cinerem abiturum . spicitum vero . vi mollem aerem, di alitq; Ccilem, diffundendum elle cum tarre tantus sit sanctarum anima sum honos , ut in mari .

De sint, seruentur, quippe quaeso emim-mana animum permaner(&paulo post, Uir- mortalitate plenam habitet ri re crus perpetua&constan est, S pramium Mi Us mrobatum , , m et mi, Assertio.

imam

ARTICVLVS . VI DE EADEM RE

es decernat. OVoniam, ut initio huius dispia rationis di

ximus, cogniti immortassitatis animarum pracipiat cuiusdam momet uti est, opetae

pretium erit non solum quid gentium plailosophi, quidve narit talis ratio; sed quid etiarn Catholica fides adere decreuerit, indicare. sit ergo prima assertio De fide diuina est a.

nimam rationalem, homine inter unte, non

extingui .Haneis ulta sacrae pagina loca eo n-hrmant Etenim Gelusii Mescendam inquit Iacoba ad filium meum lugens in infernum quem oeum et Hebraei utatam de deseeriasu corpori ad sepulchrum acci Diant, plures tamen ex Sanctis Patrro se, de dei censu animae ad Inhelos anterpretamur Ne Imme I- tu, quandoquidcra seniliali Mnnali iam cIat,

Impiobarum vero tanta turbati , ut vel ipsi: sanctarum salus, quam minime sperauerant, Inanemque crediderant, sui admira ione istupentes reddat, seraq; poenitudine Satyrico It Nos sensati vitam illorum itimabat nux Insaniam, aciniae millorum findilioco . Ecce .

quomodo computati sunt intita illos Dei, Ad i Due Salomon talia distisse in infit no MN, L qui peccauerunt Nota sunt i ae in F Macha baeorum libro pro immortalitare animorum celebrantur, siue cum capite duo de ei in msaerficium mittunt ut oecuta se Hieroso mam, gratia exoluendi defunctorum an mas a poeuth nam mante aduentum Christ purgabantur, si opus erat, donec in pia trum lac Imrec perentur stae cum cap . . . lca Tarus, Machabaeique fratres raptantur ad necem, religionis tuendae causa nihilo enitet magis se consolabantur, quam quod postro dius corporis lanienam superuiuerent anime quarum potillima ratio habenda esset 'aesi Iam II Chaeriaret eorum coidibus Christi Do minis en iecia, qua monui ne timeremus eos, qMi occidunt corpus, animam autem no posiuot occidere, Itaq; Elea Tatusconsulent biis, E ut Libero sacra faceret Quo vitam seri eta' mes, haec verba reddidi Etli in praessenti tempore verum licui hon: iuum ei ipiet , omnipotentis et C. immmanum ano rati

298쪽

iam naturaliter immortatam eis decla latiouo proinde loco tuntur Sacris Docto m us Dominus illus odi . Ego lum Deus Abraham, c. adue sus Sadduc cum do-

ma quo spariuales, se m rque vruentes sub- C

c, sinibant, additque Non est De

mori uotum. sed vivorum; eoutaque instricto,

ut antiquo tam auum animas etiam tunc vivere decataret atque ita expendunt cit tum locum U. Chrysostomus hos l. I. in Matth.Theophi lactus, Caiet.&aui ad locum illum capit xxj et phraque prae enim ex Paulo, quibus nonnulli pro Ilitam Euc tionem uberi sconfirmate ni euntur, cum ea quod non latis videntur adi e rei ides futuram solummodo resurrect onem a cire denunL ent aut et retam gloriam pria, OIum velimproborum ignora ratam , ad eamque linem Deum naturam humanam sibi copului condidisseque ante ac post Iir carnationem , I gesta sacramenta institu isse, quibas omnes , si velle ut aeterna fulicita par icipes fierent . Enim vero posset in ius quisque i in quo iam olim, tabes nonnulli peccau tunt, testi Eusebio lib. c. historiae Ecclesiaiticae cap. 16. in I vi Augustin. libro de haeresibus uum. 3.

situ et fututam quidem totius hommis, atque ad O animae perpetuam durationem, quam tam in anima etiam interrupetit in morte , resurrectio in s momento debeat auspicari Illud apertius riget, non intercidet- Ieamn atra,cum motitet horno; quoniam de

fide est beati quamque, si nullam hinc dese-Tat culpae noxam aut pcente reatum, mal corpore separatur: quapropter de qualibet earum certa era Fidei assectio a nobis proposita. Ex peculiatibus etiam euentis anima tuemquarundam apud sacra Sitteras palam contau-dri ut qui iuxta Cacho ieam Fidem si de amnibus uniuersi, setilienda Atque in prim: s more Samuelis animam post dissolutionem a cori re item potes et mansisse constat ex secundo Regum

cum Triphone Idem viis rati m , quas gentes ponunt, ad hoc ipsum institutumso usi Christi Domini vel ba ad Lationem, Ocie mecum elis in paradis . Ire in Lu i 6 QR rum Eu,

peris,&diuitis animas abi plo eorum intes suis locis seruata est docemur. Simile

cta,

quid tenendum de anima illius, qui cum Luc.ca O . dehor eis amplificandis meditarctar, ea ipsa nocte: te petentam ab eo esse adimamaad: ait. am lenientiam et diga ut et D Am D. cmbr.brosius cap. io tibi id bono mortis ad praesens institutum ex pecet dit quod ea, quae tepe- repetita, permane u nimam m

cile intellecta est , quam sit Fidei Catholi

triduo suae separation sacorpore , man qua non fuisse beatam 'rara autem Oeatitudinis immortalitatem iocludit Con equens ergo G ut similam ex sientiae perenneta emi Lemliquis hominum animis iuxta diuiua ora cura agnoscamus lim Decretiim 'Eundem a Tettionem comprodat Auremum ,

hunc modum Damnamus, a Cooppro Dan ute conc:lio, omnes asscentcs animam re et I

Euangelio constate , quo animam ab nosteocci non posse, et bibetur. mprobat etiam Concilium Uiennentari ab Clemente v. R ferturqne secunda Clementina de Trin.

rate Sc Fide C atholica . . Porso. Sane vero Ymuel ae Ecclesiae consentio abunde uade Ichi- deesse propositam a sectionem 'U'de D. Au Eui . Epiti. s. advolassianum CDP nunc est, Dinquit, extremus idola vel qLa muliercula, quae immortalitatem a Irmae non credat, vahramque post mortem futaram sua propter

mirati dum non est si idem D. August. Erysost Ambros Isido ius, aliique nos trae religio nis proceres eandem vetua tem pari consensu astrua at quam etiam graues quidam Theologi in te fidei articulosi et clarunt, equo

tamen suo loco. . Secunda assertio De fide est non solum a L. Aserm.nimam lationalem non extingui homine an Arat mammeunte ut superiore assertione adidimus esse natura sed et lauatara sua immortale esse Probatur, Da -- quoniam decretum illud Lateraneulis Con mortalim cura, cuius paulo ante memia imus prona dat a teri N- adimam non olum per se essentialiter elle dum formam corporis , sed etiam armortalem Quae erba, si plane accipiantur, haud dubie significant animam per se essent lamiqis amesse immoti et lem. Velle aute decretum sic interpretati, utariat ut sol uris modo anima ivxta naturam suam illi formam corporis, ibiq;

299쪽

cit anima cere immortalim

ex sola Dei

sis TRACT DE ANIMA SE PAR

vi mittere deinceisque immortalem non ex Anatura illa, sed graturio Dei dono praedicati: ex orta prorsus , atque ab eius loci instituto aliena inter pietatio erit; cum de natura animae, non vero de iis, quae gratuito illi competam, decretum illud procedat, alioqainsuevlla necessitate tam ii eueranter decerneretur esse illam corporis formam cui re dubitatum sit ad imas deri uerme potestate ed as, eidemque a metas, ac minii repei se, ieior iam cohaerentes, formas esse rerum earum, SaaScoDstituunt Poterat vero non minimae de re dubitatio oriri, si per se sint subsistentes, aliundeque proueniant, quam ex materia, vi conuenit numanae anil Lat.

Deinde Sapientiae secundo habetur Deus creauit hominem in exterminabilem . de ad imaginem similitudinis suae feci talium. Quem locum et ii interpretes et refrant ad Adamum nec immerito cum proxime de ipsius Iapsu tractet via cuius non solum anima in scorruptibilis est sed eorpus etiam fuisset dono iustitia originalis a corruptione exemptum, si se a peccati lapsu custodisset palam est tamen eandem, ut ita dicam, in exterminabilitatem ex parte saltem animae omnibu; quadrarcuaturaliter. Quapropter tum Plato in Alcibiade, tum Porphyrius apud Boetium, tererente Eusebio , libro D praeparationis Euangelicae capite I non de Adamo aut alio

li, id est corpore, anima quod etiam habet Episto a Sophronii curiis luperius memini. in in , quamque Concilium, catholica in confirmat requenter quoque in sacris it ris anima rationalis spiritus appellatur ad Roma Ioannis .&IS. Psal.I s. Ece esiastes riI1. Matthaei E . Luc. 2 r. ac Hieron Et isti a Pammachium inter errores Osie nis ceti te asse tete animam corpoream esse V isti, iri Chrysol r. homi . s. dein comprehcis sibili Dei natura: Tertio item in Genesim Diuus te

te ad Euagrium Augustinus libro de haeresibus num Ss atque alibi communia si et sua

struunt spiritualem esse aut mam nos cam. Cum igitur haec de animae solii rualitate asser

tio ita sit in Ecclesia communis , inter fidei dogmata plane cens bitur; siquod est consequens de fide etiam eriti us naturalis imis

mortalitas

Postremo probatia rex cap . Gen. ubi hoc

mo ad imaginem, similitudinem Dei quas; e consulto factus esse dicitur: Faetamus ii quatieus, hominem ad imagine rei, sit ili

tudinem Det stram. Hanc autem ratio Demam a

ginis ad animam rataonalem reserti conamu- .h tris est Patium sententia. Quae tanta antis es, vexe elletia ac nobilitas, haud obscurei triri cir talitatem ipsus commendat. Quis enim sibin Snpers Radeat, tam sapientem artificem ad Gmmi

tingulari homines sed deo moabus celebra D absolutionem tanti operis ima inem suam in rant esse illos inter caetera animantia ad Dei imaginem conformatos Cum ergo secundum naturam suam homo sit Dei imago lenitet autem illa potissimum in cognoscendi, de appetendi capacitate illimitata , in dominio, ind: Serentiaque actuum uotum, Iu cupiditate ingenita aeternitatis i erit utique secundum naturam suam ineae termina lis ratione saltem animae, cui illa imago impressa est. Item in ea Christi Domihi sententia, Animam non possunt occidere , est haud dubie intelligendum non posse naturaliter; quemadmodum, corpus , quod occidi possie dixerat , naturaliter perimi potest ab hominibus , nisi per absurde eredamus in tam breuisententia verborum significat Ionem mutaui L. se Concinithis Gregorii Magni es tum lib. . Moralium cape Anima neque per vitium, necque per suppliciam essentialiter vivere amittit,

Praeterea ita licet argumentari me fide est animam esse substantiam spiritualem suas te somnum natura ergo inesse apte natura immortas Emiruma lem. Consequentia plana est: cum nulla sub-- stantia spiritualis attingi possit primis qualitatibus, quae omnis corruptionis principia

sunt Antecedens vetoost unditur; nam cap. Filio iter de summa Trinit assuitur homi

Deside fl

ammam

re tam viliae futili, atq; est a niura mortalis, quae saepe unius horae dulationem is si impleat expressi Ce, cum celebris ille Phidras noluetite elem suam nisi in Puto Mineruae pretiosissimo, quod aeternum fore putabat includere, tanto arta ficio, ut nunquamissi com nuto clypeo posset auelli Et vero U.Auoust. vi alios Patre Somittamus, lib. de quantitate animae cap. 2. Auctor lih de Ecclesiastieis e dogmatibus, adfinem.&D Berna id serm. I. .uia in Cant rationem imaginis tui et Deilrn echo ML minem nim mortalitate ipsa,&aetetnitate a nimae rationalis collocatani est e expressi a firmant. His accedit, quod eodem coepi te i. de Item bis principatu hominis super te Is qua fere otii via in met creata expressum est; tanta enim homini sprq-

rogativa moifeste testatur ipsius animam, pene quam ratio principatus est,no esse a trip sv teriatim, S cadu eam. sed superioris euiusdi, cum

atq; eminenta naturae 1 conditione teliqua rim inmanimarum longe disitantem , atq; adeo omnis intellius, corruptionis incapacem. Neque vero sapientiae vel potentiae tami auctoris dignum foret hominem, cuius vitarim riodus breuissima est utraque ex pacte coUο- re scilicet&anima mortalem, toti huic mundo praesecisi hin quolunt muli individua, non lo ina ex corporibus simplicibus,sed tiam mixtis, iisque animantibus, lor,gissimae

300쪽

dulationis, ta sedia superiora

non tantum haec inferiora, ea pSol, Luna ac caetera astra, quae si x lE A perationum spiritualium intime ac treo et direet macitcium cap

acuti

Deus hominem si limo terra Pnciem eiu si taculum vitae; seu accommo

rarum.&communis atrum rei pr. rat

'omine pilae alti ammam, onalem intelli- quod paraphrans Caldaea apertius reddit,

reo tali animam ponens sed tae texu communas eius paxxii et et '

praetermas , continuo adiungen Et factus est

in in animam viventem quod autem

spiraculum vitae, seu vitarum dicatur. quam Urs multae rationes a raettur, Caietani ad

hunc locum vitetur aptissima, quia cum amma una sit vita substantiali , multatam nil ia-lominus sanctionum vitali ac , quae vitae quaedam lent, principium est, perenniq; re spiratione suae praesentae valde sibile prae.

bet indicium. Iam vero conditione nobilitatis animae in enitae. quae ibidem exhibentuc tam insuo ternaturalem eius Immimi illi em osten Diant, ut nemo, qui ratio at s. nedum fidei lumi. ne captus non it, rem tam illustrem non conchatur tima condit: o nobilitat: sest ab ipso Deo fuisse insp: rata tran n enim cum ma etiaquasi inmmixta, dccxinius gremio educta;

sed extrinsecus adueniens, coipori risus legitur metetis quidem an . nairi ibus praecepit Deus, vitabis pcoducerentur Piodueant, inquit, aquae reptate animae vivent:s, de volatii super terram &c Item producat retra antinam Eviventem in genere suo iumentamceptilia, MMitia stetiae, secundum species suas: simile quid de homine aut eius anima minime protriti t. sed Sc quod primum honii et ei persee sormauerit, evir eius animam cisse pendentera coi potet abIque ullo respectu eius causalitatis reaut Vr, et ratamque veluti hospitem inridem corpus exceperit, aperte significaturr eonton; illud Aristotelis .li det Generatione an malium cap. 3 hinc vividetur, de RPromptum, mentem videlicet extrinsecus aduenire , di .inamque inseparabilem effet Secunda nobilitatis animae rationalis conditice si tu oci quasi expectore diuitio intimisque

praecordis cissata a. citi. Non quidem quod sit, at aliqua d una eii Dicitiae,circa quod all-

grauissime reprehensi, sed quod genere e tendit noxiali xvi potentiatam arque

diurnam, Mutam participet Uudei . mbrosius de Bonomortis , cap. s citans hanc Iocum, iure hominem exhortatur, ut cur in puIo&im mort ibono maneat , ipsi adhaereat, cum ipso sit. de quo cognationem ducit, illudque iam olim D. Paulo Act i . in me ulcatum repetit Cuius genus sumia S. C. D et nardus Serm et de Nativit Domitus Spiritus, inquita non communem, sed propriam habet conditionem, nec in massia creatur, sed sin reulari quadam excellentia Inspiratur. Agnotae, o homo dignitatem tuam, agnoice gloriam eonditionis humanae&c Terra a no

bilitatis conditio non semel hic orat et x

ine ulcata est, quod anima rationalis ver p

munis, quamuis eam informetrihomc ex piritu materia rimul conetui iamnia coroora. omnes animas ration ale S, omnesque spiritus completos, Angei cos' de .lcet veluti autori omnium operum diuinae creationis in se contineat; idcirco 32spureulum dicitur anima rationalis o Deo in pirata, tuli qui ex Patribus adnotarunt. Hanc igit ut secundam affectio m ita ceriam putanc Theologi nonnulli, ut opinentur opposis a

sententiam hae tegis nota iam damnatam esse, tum ob communem Sanctorum Patrum, quibus hactenus usi sumus, declarationem tum quia pleraque , qua e sacris literis pro m-mottaelitate animae adducta sunt, hiicere etiam vident ut alam est immortalem naturata a. eum tanquam miraculam non proponaum tu I. unde S. P. 1 culpantur grauiter tanquam in naturalitiam me caecut uerint, qui eam emritatem non attigeruat D. Ambri

ARTICVLVS VI.

RGUMENTORUM VOR Vmdam salum aduersus doctrina nasu

perlamari culi. Non solum sadducaei, quorum mentio fit

inlacris literis, Matth. ret.&Aet. 23. fidet de animo tum immortalitate, quam hactenus a Diuimus, impie abrogabant , sed post illa tempora nonnulli etiam de haereticorum gre geri ut est apud D. Augustinum lib. de Haeret Castreti aduersis hereses libis i. res T. da Animalibus,num. 38. atque Eusebium ab eodem Augustino citatum, D. Isidor liba Etymol. cap. s. im detiam refertur 2 quaest. 3. cap. Quidam, aliosque recentiores Cuius impii dogmatis argumerata sic habenVPrimo Diuinae literae significare videntur Largum animam cum homine parieter extingui Narnique e cap. Ecclesiastes ita scribitur , Dixi iticorde meo de filiis hominum , ut probarec

SEARCH

MENU NAVIGATION