Commentarii collegii conimbricensis Societatis Iesu, in tres libros de anima Aristotelis stagiritae (Gesuiti : Collegium Conimbricense)

발행: 1629년

분량: 373페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

s8 TRACT DE ANIMA SE PAR

'rco unus interitus est hominis, iumento Arum, a qua utriusque conditio sicut mor et Argum.

tur homo, si Villa in oriuntura similiter spirant omnia, in nihil habet homo iumeto amplius. In libro etiam Sap cap. r. ita habitur; Ex nihilo nati sumus,&poit hoc erimus tan- , quam n CD fuerimus Demam ut plura omittarn, viae ex eisdem Sacra paginae locis deduci possunt Iob. I . omnis spes hommi praeciditur resurgendi. Consequens ergo videtur a nrimi humani immortalitatem dic strae fidei dogmata minime sepectare Secundo, idem probatur ex illo sextae Synodi in Epist Sophr quae habetur actione ri. --que ab ipsa Synodo tanqua in Orthodoxa re

cepta est, actione ii intellectuati atq; inuis uilia nullate is quidem motiuntur, neo ue

cotrum patri ut . non tam in sunt immorta-

Ira per naturam , sed grat tam eis largitus est nimirum Deus a corruptione ea, a morte

coercentem. Sic hominu animae permanent incorruptae sic immortales p., e Gerant. Haec

sophronius Nec disti milia legimus apud D.

D. Hieron Hieronymum 1 contra Hagianos , Dama-D. Dama scenum libro, Fidei ortho et cadi. t. i. D.

Pen. Bernar dum lib. de Coi inde ratione. e Bernar quamuis de Angelis ex instituto sint dicta,

multo magis in an suam humanaim quadrare videbunt ut unde noua orgamenti coniti mali elicitur ranael pers ctiore, sunt animis nostri . t articulo te quenti trademus D

artic. r.ex Augustino lib. . de Civit Dei, cap. Io lata usque disputatu ad I par quaest. o. ari I. Imo vero neque dedi te Ct, hos et sema sis in ortu petibiles quam hae in riora , ut

sentie Gabriel inta di .et ita. i. Mulio igitur mi uius de fide ens animo iam rationalium immortalitas.

Argum Tettio, ibiniam D. Aug istinus lili toto fsuper Genetiui ad literam, cap I Z. s.& uLocos con lib. Retra O . a. i. libris rem de Baptismo pargem Pere uulorum , apri abbique non raro videturrim lib. q. credere auimas hominum a parenti is pro- in Geraef. pagari,&quod inde necessatio se qu tu ama- in diffst de tecta suscitari: quo ditamen a se rina minor G. Cesar ani li alienum est; quare,&c.

Quarto , Anima rationalis habere nequit

3 clet operat onem a corpore, mutno inde penden Flemi igitur neque existentiam habere poterret extra corpiis; a se adeo mortalis e t. A sumptum probatur illo celebraAristotelis pro .

re Quod ii quis occurrat ad intelliae hae iunctionem pro huius vitae conditione ad , 'Oheta phantasmata vires tum lingulares tu etiam communes ipsis contentas mens eo a templetur; n In autem, in pat te corporea re cipiatur intellectio Is nihil orninus argetinenti vim non effagi et quandoq idem siue loe siue illo modo humana men ad tuam opera tionem corpus Hagitet ratum mane tabla ullo eorporis ministerio turam otiosam-ae

proinde minime posv ab se illo inretum ni

tura perseuerare. umio Anima rationalis ici eo fortasse im , mortalis scitur. quod et potentia crate tiarito

exeat sed haec ratio nulla id ergo Probat ut minor, quoniam supernat lirales formet depo itentia subiectorum non euucuntur,&tamen

naturaliter corrumpuntur , ut gratia, Charitas per vitio fiam letha Iemq; actionem. Contra vero coelorum formae, quae incorruptibules sunt materiales eae istunt; quale,&c. Sexto, Quod pati pote sinat erat. tra bor.

rumpi etiam naturaliter pote i ita cum passio Istrachoata quaedam corruptro sed anima, vi uente homine, tristitiam, suo plus est, dolorem patitur naturaliter statica, itur per naturam corruptibilis. Ad haec, a res pondendum. Adj mum, late patec soluta o apud D. Gregorium lib. . di Iog. cap. . aliosque sacrae clipturae ad citata loca Iuret prete Dicendumq:briu: ter, herbi Illa in periona impii proscrti, eo fine, ut nulla

existimatione tu tur vitae, ad praesentis gaudia incumbamus. Quo etiam pacto respondera posset, ad caeteros locos ibidem relato se quanquam fortasse non de anima sigillataim, sed de toto hominet procedunt, quem ver illii num est non posse post mortem reuocari ad

vitam naturaliter.

Ad C. undum, colligi potest solutio ex is

quae initio pr mi articuli notaui ixi su dicen dum somnia carra Deum mortaliae ite aut

per se, proprianiq; naturam, visu Ni in alia; aut per potentiam a manvidus . umam; eamq; non ordinariam te a solutam; sicque intelligi debere, quod ex sexta Sunodo, at o ex 'a tribus in argumento citatis adducitur. Re ponderi Ctiam pote it, caetera omnla , praeter Ddium mortaliae: Le, ides , mutabit a vitu- et Preratur Augustinus lib. . conica Maxi Diau mum, canta mD. BET L. Ser m. I in tantica;

quo eriam sensu cribit D. Leo Set m. de Re Iurae et Una cuique quo ex alio in aliud nau. Lacur mi r est non esie, quod f; elatres est toeli suo non fari: quod plane inueniet a Umm pud Pariolo hum S Phylic capti l x. et Ad in mar

tium

302쪽

vero pactosthabo aut cum Angelis compara- Ad tertium dices, UAuguitatium da ira se iridem olim de asimarum propagarrone

se nunguam desidi mortalitate, de a labrurre immotolitate plomationem uiam

re os posse eam haud uet

Itaque potior sancti Doctoris dubitat over-

fusio ae per Adami posteros , grana haud i riste spicieb x, sex ipsi Adami rutatome iam post totum natura quoad corpus mammam non descenderet per generatio Dem, ve

sone gratia ,c. p. ii , quatium coe occurrebatur , ad impU-gnationem veto dicito multum in te ceu quomodo dicatur an niaministerio corpori Sege re ad suam operationem Anae,eseo sibi in strumenta operandi comparet. id esst, species; a modo alio ii enim hoc posteriori, nullam et ast habere posset Ope alio em, atq; adeone vexistentiam extra corpus. poterit tamen sibi oti siquidem contingere potirit, ut vittam,quos eos pote deseret recut alite ab auctore natu ae prouidete tur, ut re veta prouisum

dere iiii et ius isse ..du D, DAt quintum neganda in Ur Ad probationem veto neque Irmas sui maturales proprie coitarrirpi naturali tres nobis, sed morat et, neque creatas ei se; sed potius de sub tectorum potentia, supernatur aliter surdem tanquan de potentia obedi imini ceu cras. Iaan vero x i. r. im formae, et i dari bitas intdem terra , qua ita re ita meri veneticant a contrario inexpiagoabiles. Ad sextam, occurrendum natura. tam corruptionem nullam esse, quier primarum qua Eluatum Imprellione non plouem at sine qua tamen nolle in anima excitari itiit: et amex to- latera in moestarum cogni Ione , palam ei E. Porro ex doletnt: acta , ad quem anima con-c irrit, media potentiti eorruptibili soluconcluditur illam line pium quoque essemate Italium Operationum, ac urgeri cogiq; polle, ne corpui extre letat ectu. vlterius ri formmet con aut di meam necessatio corruptibile s

elle, ac mare talem.

Sta hominus animas essentit aequatas in m 1 ter se probi bile iudica urgia Ue auctores, Toliba de Antima, ca P. I. cluae Lisi abeeur. SI tae, quaestio est , in qua tres omnino sententias inuenimus Ptimam , asserentium an

Triae se ita. Qui m D. Thomas ori sim at viribuit re ei rei e tum alibi, tum isat. qu. t.

ar T. Item Scotu E. R. i. q. s. Alensis ripa r. '

secunda sententia non minus absurda , struit animas gentiali nobilitate Ang is praeire Quam tuetur Gregorius Venetus inop re de aratonia Uudi Cautico . t inoi p. x. cuius illud est praecipitum fandam n- tum Quom ambiam duo gemera ad inu: cem . Eimr comparant ut si ludiatae estniabilius , quo tio. id uod eminet, praestantius cst quam quod ei netio altero, docente Anit, cetero Ethic. I r.e-cas. . ne sine racione, ' cla, inquit, v uum

odque id simplicitere Edicitur, e m

illo est optimum Atqui in animarum ratio- it. I t. L. suini eo crembristi anima longe su erat a D, prastas rissimum Angelorum ergo animi tuo enus Anere is uniuersis absolute pia emicet. Quod si respondeatur proposita rationisitani otio neu veram esse tantummodio pe re p. ctata supero turali ignitate, ii ex ea ad naturalem ut gumentatur Venetus Etenim Deus

oratu .ladon naturae recipientium attempe-

auit, ut Theologi plerique tradunt tum D.

stet Chii iii Is omini animam quod etiam de Sanctissima patente a sciendurn est , gratiae

pria tonati ais aetera omnia creata longe su- petare fit ut ei lenti quoqine emineat inter niuersa. Qui ust: ani pet Uigo ita te omni cinino it tum ita sectando diptitat. Ex sentetncia Christi D iniicii, Lucri maior est qui . cumbit, quam qui ministrat , se Arieli omnes ad mitii stratorii sunt voti solum D i, sed etiam hominum , ad Hebr. i. ergo Angeli omnes Occurri 'vior scio, ita&natura cedunt animis nostris trer rem Nec obest, ita quat, quod idem Paulus ad He braeos L ex Regio at certae , minore mali quantulus esse hominem ab Angelis et quoniam, etsi ita verterint septuaginta interpretes ex Hebrae, eius tamen linguae vocabuluest Eloim: unde D. Hieronymus, Stapulensis&alii transferunt Minuisti eum paulo minus a Deo. Denique ita concludit. Quod est viti I. Ra , . mum in recutior, pricru est iu intentionesv

pote finis, qui sola esse uti piam praes antis. sima: at homo creationis opera clausit Angelus aut tin inchoauic homo igi arint eatione atque adeu animae dignitate prior est Angelo. Haud vera tamen cecinit in suo cantico Reiicitu rVenet EC; perperamque in homio esse piu in proposita; praestitit Auges ut uinda meo. Q rccum in si Dis s

303쪽

Aget rationem. Ad stare titinem. 3. Sententia, Tu vera ess

Avim conteitatast, et ar Theologis, quorum maxime interest Christi dignitatem tueri, Angelotum essentialis eminentia supra homines; illius rationibus obiter respondebimus' fasius enim contra eum disputat Ioannes Arboreus I. Theosophiae lib. cap. et quantum sit satis ex tertiae veraeque sententiae conlirma

tione a nobis refelletur Ad primum igitur recte te spondebatur. Neque quod vigcbat de

donis gratuitis pro mensura essentiae , ita siti,cte aecipiendum est, ut ab ea lege non fuerita Deo ob aliquem finem evectium declinaudia. Adde illam D. Tlioma doctrinam neque satis probati omnibus , utque Ang 'los cuin animabus miscere, sed inter Auges os solum ex

instituto auctoris procedere. Iam vero ammarum salus, de qua ad Hebr. s. mentio fit, finis est, Cuius respectu A ngelorum , qui solet et Te ignobilior; Deus autem finis Cui . At enirn si tanti facit Venetus Hebraicam lectionem, licendum fuerat, Minu illi eum aliquantulam a Diis , quos Angelos esse non difflebitur, nisi gentilices aptat , multosque Deos inuehat. Praeterquam quod sit a Deo,

legendum contendatur non paum, sed infinite minutum animum ab eo esse dicendum fuerat. Itaque non sine temeritate a vulgara translatione recedit ut, si aliterquam ab Angelis, vel apud Paulum, vel apud Retium vatem legatur, ut praesul Genebrar sm commentariis octaui Psalmi annotauit. Ultimae rationis minor pto positio falsae it si velit ho minem etiam creationis angelicae finem es Ienaturalem; quod si in sensu alio vera credatur inessic axes h ad institutum.

Tertia igitur sententia, atque omnino certa, docet animas rationales essetitiali nobilitate inferiores esse Angelis Unam praeter Doctores scholasticos initio articuli citatos, tradunt Augustin. librii de Ciuir Dei, cap. Is D. Hieronym in illud Matthrit. Qui mi Dor est in regno, c., in Epis h. ad Algasam 't. Auctor sermonis de Assumptione ait Paulam, Eustochium inter operam. Hieronym ae alii sacri Do istores. Ostendique facile potest. Primo, quia locu ill et Scripturae la-erceu inuisti eum paulo minus ab Aneelis:

non nisi de naturae, ut ita dicam , ictoritate,

intelligi commode potest quoniam si ad inaequalitatem donorum gratiae reseratur nulla ratione id Christum poterit quadrare quem ut Paulus expresse subiungit gratiae donis omnibus Dei operibus antelatum esse constat. Secundo, quia Aristotele i lib. de Coelo,cap. p. texi Io ita de intelligentiis scribit, ut non obscure gni fi et excellentiam naturae Earum prae nostris animis, cum optimam sussi-eientissimamque vitam sortitas esse affirmet. Tertio , quia animae rationales incompleta entia a tessentialiter . , ad materiam itan-

ANIMA SEPARA

sceo denter ordinantur formalesque causae sunt compositorum . haec autem ommi aeris me, imperfectionem inuoluunt necessario, ibAngelis tune aliena, ergo illi multo petiectio Om iu tis ei lentiae erunt, quam ani R; cum nulla a lia via superiit , qua ea in naturae dignitate possimus anteferre. Deviqi accedunt ea, ouae lib. 1.de Anima, cap. I. q. t. arto. dicta sunt. Ex quibus etiam duae tapetiore lententiae tela

latae manent.

Superest tamen huiusmodi dissiculta, o moniam an in reparat in Angeius aequi ii ii

lessu ut intelligendi proprietate 3 ergo es asti sentiae dignitate, unde illa pro manat Cosse l. . 5 quentia suadetur et quoniam cum intellectus AHI Iat praestautissima potentia , quae a Deo fieti hi, possit,exilia utique pensanda est subiectitii ni. ita C; namque haec natura illam separat, proprietate aliqua emis aentiam suam osten de re oportet. Antecedens vero radetur Pti Ap - mo, quia ita sentire videtur D. Thomast par aqua quaest ps arti c. i. ad 3 sebi negat intellecti m M P. angelicum alterius generis elle ab humano P sed comparari tantum ad inuicem , sicut petafectum ad imperfectum. Quod uberius vide tur declarasse quaestione 33 arti c. g. cum do

cui intellectum uti anum dii cirrita una e se . atque adeo imperfectiorem angelico ob luminis exiguitatem , futurum alio aut hondi se ut si sum, si uberius lumen participaret ut angelicus Demum quaest. v dic de Anima, D arti c. I s. ad io. scribit, intes lectionum species non distingui , quod sint , vel non sint aphantasmatis pendentes, ex quo tamen sun

damento , saltem a posteriori videri posset eolligi essentialis di sibi etia intellectu utri Ea tetanus etiam ad quaestionem illam s. an notauit discursiuitate et non cernit obiectis ut inde intri lectuas valeat speciem ea peie se potius impet sectionem esse illius. lSecundo, Saecunque pote nitar eosdem putata l ut iis sine discrimine possunt edete . specie sic nihinc, de secretantri atqui humanus a tellectus non discutrit circa ea , quae versecte complectitur,ut obseruat D homas articulo citato. Angelicus e contra circa ea discurrat.qEorum minus est capax, ut graues volunt Theologis

Auctores nec pavet, nec ignoti, inter quos cerum mest Scotus, disti quaest. 6 distanctione qua Gem dam se ab hac dissicultate expediunta alentes,aal et intellectum humanium, angelicum specie t M ' distingui ratione subiector , conuenire ruet . I ire sum specie ratione obiecti idemque philoso tT.ari, phandum volunt de sensibus humanis a SE brutorum Haec tamen distinctio initimis ad eos si 'ignotum recurrere videtur Urgebmus enim Dipi animae atque aneeli distinctionem elsentiale iecta, ex intelligendi Acultatibus non posse eoi uen: Curtigi, quod hae eiusdem speciei essient. Nunc per x autem se

304쪽

que rebus non sine incommodo. Dicet enim

a uis duo turn hominum o

re ore Leitcaidem obiectum elicitas di

Drrenumero rationes I lectorum; renum e rocini iteratione temporis, atqs obiecti. E contra vetos diuersicet emporibus, aut circa vivet a numero uecta eliciantat ab eodem homine si reo uinem ratione temporis, obiecti conuenireautem n ma numerora: one subiecti, contra Acist telam, qui ad numericam identitatem re , ommum Ci cum stantia umidentitatem rei astuic s. Pli I este Qv Id si respondetant , nullum id si ei necimnaodum, ita Palam una differe citia, ars dentitas est , et se et sentialisti caeterae ego accidentarie, recte dicent: attam ex data distinctiori non constat adhuc vita iliarum si Lissi rentia intellectua ex sub ectis petria, dei tacita ex obiecto , quod et ideclaraudam. Parum vero iuua , quod Otus citato Ioco ad tri cum duo aliqua conueniunt, acet 1 screpant ii ixit liciter dent, vinati a dis s

nim aestiueboedo tamentum N id qu , tritati ita , eat et ii nisi amus eos in te tactus contarii. recitentialiteriatic ne obiecti id differreat id ut aliter ei ubiecta. Posses ro gnata sistinctio agmitti si di . cartias diue ii a te, id et itatem quae specili- . Lia terres , con detra v. ones illi dam et Te uentis nos tete , qtlas roinde non stra: commodum inito ac inter angeliea. huma gnum intellect i m. Quae doctrina et si Scoto placet non det betar. est tam e thuia Et tiam T citis aucto libris pergrata. Duplex deinde re tonsio occurrit , quarum quaelibet, eis stare nequeat caro altera. tiaque tamen ob rei obscuratatem probab- l est I .ima I dicamus radictos intellectus sacccc nurnice, pro rideque ex eis no pia

se collim subiactorum specificim differentia; sed ex aptito dine ita: malique inclinatione, seu se uenibili tute aut non uni bilitat ad corpus, ut Theologi ipsi inter se contendant , habebimi, sque auctorem Seotum, quaestion Gllac. s. potest etiam ad diri qui probationem quoque subiunet et , nihil scilicet mirum iptoprietates eaedem a diu ei sis specie subicca ista cantur, cum diuersae oriantur ab eodem: quod etiam exemplis confirmatur. LU-

mea si quidem de superficies, succi es a fimae:

cum sint, Soli atque igni di terentibus spe

cie ad nascuntur , brutorum quoque sensus specie conueniunt cum humatiis , ut conita nonnullos suae familiae probe notauit Victoria, prima parte relectionis de peruenient ad usum rationis, num . . Cum tamen tLaquet

subiecta satis aperte distinguantur. Quamuis L . .er o praestantii sim substantiae creatae pro tu variar praetas fit intellectus , non oporte diluatiati pres illam pro specifica, aeriatione subiecto tum te pro frumalioquinto terunt intellectuum species, quo u crura An elotum, Pustrari ne praesertim cum nul var--la appareatici obiectis ab eis ata ingendis,a 'e,' In qua solutione dicendum, siqua diuersi Unde eo iatas cernitur in utroque intellectu penes diogatur alt- sum, non discutisum , alios te operandi qua Astar modos, eam ex diu et sitate solum maioris, vel si, interminoris luminis prouenire, hoe est, specierum huium

distinctius, aut obscurius . latius aut premas me crui repraesentantium. Qigod etiam molauit Darandus in s. dist.2 .quaest j v x ubi quamuis ostendete nitatu beatas visiones Angelotum, Manimatu specie conuenire ob ideo titatem supernaturalis luminis; attamen generalite ista tiri a principio moximo esse sumendam identitatem vel diu et sita emintellectionum, non Eutem remoto, id est, intellectas confirma iitq; naturali exemplo membroruni leonis homi is , quae eon, materia, cuiust eadem, sed summa proxime distinguuntur Er Thi rixas frani quoq intel 'lectionum varietat .m Angelis superio bus a re inferio libus attribuit.q est vo i c. de An m. ait. . ad s. ob cruristac rui,scilicet specie tu ir; qui tam et retallec tuum tam Paulli et ces diis etentia se e fieas, quamAngelorum positurus non videt T.

Altera sciliatio communior est . distingui i matio specifice intellechum bum a tum ab angelico ponit divi ploces Theologi volunt cum dei de ira inguisse- te specifica beatae visionis disputant,vel ad cis eos rei p. q.IE art.6 veli S. dis E V . velinti Mist. O te ectu . speciatim Caietar pH. art. p. qui peculiai Lege eam edidere quaestionem edidisse scribit. A quod geruexere est huius articuli institutum. ex eisdem intel 2 6 --

lectibus eolligi specificam diuersi a tem sub uer, Star

e. D. Thona a i. par quaest. Is re p. ii id quia in contrarium valea . quae ex eodem Sancto Doctore superius adduximus quid enim D. Thomat ob eur in radictar Imari attinet , ubi aperta est ipsi is in contrarium sententiae implexum est tamen , quod de intellactionum diu et sitate,vel identitate docet. Namque articulo p. citato te anima ad i.eas specifice di-lstingui ait, ii eliciantur a diuersi principiis, id est, speeiebus inditis, vel aequisitis. At vero paulo inferius artie r .adio. negat distingui tutellectionuius rectes , ereo quod umilitu-i

diu ea

305쪽

si TRACTAEDE ANIMA SEPAR.

is diuerso

limine O- naturas

subiectu,

tellectuum

co uentat

I nunc est concludendum . a diuerso lumine atque intelli g,ndi modo conualutat Ibus Adgeso animae recte deduci intellecti iam logi eam diffitentiam. oui id phaestitit D. Tho. I. pari. 'st. sart ad a. luculentius in quaestione de Auim . arti e . adu Ferrata L. contra tot capis . Quapropter et Deu vh Ieat alteram intellectit m ad altei ius ac toties euehere nou Aciet tamen quin suus cui Q,

debeat ut con naturalis modus. Itaqj iiqilaodo an im more angelici non distilarit,id quidem aut pr.eter naturam eueniet ratione laetus separati , et superuaturum Lata et gloriae.

DISPUTATIO II.

corpus

ARTICULUS I. SIT ST ACTI separationis.

EX superiori dic utatrone de animae ratio tan ab Simmortalitate, liquido constat, eampos totius compositi dilidlutionem in rerum naturas si itere. Proximum est, ut de eiusmodi statu viem separationi vocant, disseram usu dicturi postea det illius os et indi ratione. Pririno g ut in quonam statu is consistat,

propendeat nihil orninus aedilhatum inta ima raonis. in dac pristium a Minet, Cum separati, comuncis aper, to se opoosita onem irferant, altera acrius muta caLIlication fiet apertio comissa tuo ea separatione, quae per in telia

lactu fit cum duo te vera coluncta separatim concipimus Mod ad Dialecti su ex institutato exertineat; cetalis physicave separatio, si pura sita in eis tantum cernitur Iebus, quatum separatro ipsa eo tauptio non est , ouemadmodum neque pura , ac si plex uni productio tvmendorum ei se debet. Hanc fit, utio tu partes hominis talium modo, a ue ita Perea, qua loco diae ili coniungiq;.solent, prea sva ratio vetitio' intcrcediat naturalit 't. Siquid et in his lotam um vnitici. prodactio est, ne qui

stantialium , cum accidentali uiri tatuit acuit, subi estis disii nctio pia caecatui a IIIUIPtio; ideo leparatio in C, Io cui non si ab Tu sicut ii

illae corrumpantur. Tu de obice colit tres uiminus vere, quam proprie licita Damasce unihil a se Deum separauisse eorum, quae semel uniuerit Nimirum huimani as in triduo mox tis non separata a Verbo serit , se potius ex tinct DIx naturaliter, quin in sacrae Eucha ristiae myster o proprie quidem , non tamen naturairier a cideri a substantia panis vini

que abiung Intur, quia Illa subi ero separa Phi eas tio corrupi o eorundem non est, ut satis eon ,---- stat. Quapropter separationi status eiusque Mam a

tractatio toti humanae formae quadrare potasti' itne hv proindeq; de illius tantummodo, ni ne id mana chmque quantum si latis, ad oppositam separa Memire.taonem declarari lam, a nuum ei tr. Ergo volo fucina ad materi . ut pio beno tauit Caietanus in Commetur. I. par. q. s. arta

I. in responsione ad eiusq; informatio fiae causalitas idem sunt Quo fit ut separatio, atq; I' I dis

mors, quae illis eraducuso respondeui tantu- erat Dire dem valeiant. nisi quot separat topa. te denomi uet, mors otiani ob eam auare diximus ration-m; quia illa maneat, Donitem hoc. Opponunt ui audem separatio, atq, vitio pia uati Se M Mixue Haec enim positiuum quippiam est, Ilami, nunime, quod vel exeo constat quia ad volo te. V V η- postri uni ac reales dat positiones . in fluxusque causarum desiderati tui: separationem vero '- istorum omnium edissitio atque amotio. Non est tamen separatio nuda quaedam puraq; negatio. cum cestum acidoneum subiectum re- qir irat. id est,sormam; quam.& .

si ibstantiant an acet deos L ititualis, an coi stibi Dum Poceat v Vnirn arguit Caietan. citato loco si in atrias substantiale quispiam esse dicatur iam per se si itua . parationem animanuppiam ad iti bitantiam an raris attinens amit Let,si accidetvtale, iam peracei. m. dens totum hominem constituet cummatemria, quae sunt absurda, nec dieat aliquis nulluta est ei oeommodum, eo quod uni fit veluti dispositio, est cuim potius ipsa totius cons i-VIITU, Icet mnosi iiD. non vero antetcedens ad

constitutionem praeparatio. qui e dubitationi Ita Diaret pondendum , animae rationalis union m Io I. ista eum materia quod etiam aliis formis substae de Au:ma dialibus quail: at idim valeae atque informa Ummemtionem cavis alitatemq; eiusdem in facto esse esse mmum D supra tetigitnu; quapropter nibit aliud di sti stanti cibo isse qμam modum fibstanetralem , atque et

I iitrualem ei videant animae. Qisod etiam de ruauimpmdata Ioue actione pes atque, et istentia sub ali m stantam re talet, ac debet seas nimirum ad gemnus rei pro Iuctae, atque existentis spectaret: quo alta pacto .nto, de qua L. qui mi ita spim dis incum alterutri extremum i ad quodc

306쪽

din istas

M Dis p VTATIONI ART. r.

is est A Sed iam oppones me ac identia virtute'. obiectis dii in is, stantia Leparantur in Eucharastiae

Sacramento, non solum amittunt naturalernu tione. h. etiam acqui uni nouum ac positiuum essendi nodum, qui vicem subeat an liquae union sta compleatque ipsorum accidentium existentiam. Dein cum Christus Do Em ita nminus iisdem Eucharistiae accidentibus deest aliquem esse udi modum post uum debet

acquirere , alioqui ea se aratio alperit buse corruptio Chtisti dicenda est et, hod est ab surdum Pari igi Critione cum anima ratio. nati si corpore abiungi rur, non olam priuationem unioni patiet ut , sed modum positiuum etiam pro vitione denuo comparabit. Ad primum tramen exempturi admisso in es res te cedente, neganda erit conseque tia, etenim j rationali forma etiam unita corpori subsistit. vi loco eliato de anima ostensum est; quapropter nullius modi accessu eget cum separatur. cuius metato possit subsistere; quod tamen in Eucharistia tange euenit , ubi quam it a nouum quendam modum denuo rec pit , quo ex ira subiectum existat. Deinde negari potest antecedensu qua de re lib. I. de Generatione cap quaesto latius disputatur In posterio. et L. rie Templo concedendum, eum pr: mum Chii istas Dorenus ab spe iebus Eucharistiae defi-

tur, Nam eum alterum exaremum unionace Ins, alterum substan a , ut recte confide tis moliri quae tamene1 trema ta Lavsm coniuncta tamini vi, ut vel 1ssiduitate

dita dubitatio omnis comm effata I et eatur. Doli et etiam hoc loco quaeri Ancum assi m a separata rursum vniatur . modus ali Is Dioni sim demini et rcedat spicae quodammodo diuelles Epti oti, quique peculiari nomInere uni odicatur; a potius importetur voce hae solummodo geminario iraedam extrinseca durationis , qua indicetur eandem numero unionem esset , quae ni nec, limquesicrit. aut certe eandem in spec Ruthim dubitari posset aran unio per aliam volatur tire , quam arti et Sed haec tum quia a uia sunt , tum quia ad pHese iis institutum non

conserunt,omittenda duximus Illud tantum aduertimus apud gratie Asciores unionem voc si in et dum relationemri praesertim eum de illaine Eabili quae inter huimanitatem Ver bumque Diuinum daturus et mo incidit , accommodato, cit et findamenti nomineret- lationi, quae ex eo couisargit , atque intertei

Ex dictis eo instat quaenam' se debeat praesentis alticuli conciolio Nimiram animae rationalis festum extra corpus, separationem Mue, si formaliter spectetur , priuationem esset stigmam

s nem

rari

elatio iacti sitiun

actus ecundi usdem animae, id et , insor o cli. puram pati priuatione et unionis , realis

que praesentiae ad ipsas, nihilque positiuum

compararem non tamen ob id Aerendum esse eum corrumpi. cum nullam utatio physica .rca ipsum sed circa species transivatur, quoil maiora iure dicendum erit de separatione Diuini verbi ab litet ii iii a te cum per triduum extine a fuit. tmilis est

mationis, seu, mota se gaiorpusta, quod hinc se istur, ipsius relationis ac praesciatiae, tum ad idem corpi s tum ad caetero, quibus

raram e corporis fiebat prae lens omnis denique Cori ursus quem per propria facultates soleb et exhiberari quo fit, et quaerenti an 'rse ararionem anima rationalis mutetur, reli , sin or fit, mutari nem quidem subire, sed tamen priuatiuam nam de ea locali ea-

lique separatione , per tam eor 'reia soluta migrar in telius agendum erat alioqui si propolitia o unionis modo , alii metata tali

terio tiretur extra corpagri non esset 'cumr te naturam tunc existeret , ac rursus cur in corpus propendere dic 'retueri quemadmodum materia. lotina hac sente amast a praeter Dat Nam n GV Tianc et iii aliam illi rumice

naturaliter oscipit. Unde illa Caietani senatentias par. qirari s arrie. 3. quod anima cum separa ut semipersonalit 'tem comparet, refetanda ni dicio tecta si id lib. t. de Ai ima cap. i. q. ari et rectum eli et Porto litati e cita sint, habetis: trito minius se palatio animae similitudinem quandam clim prima Angelorumpto iactione , quarten us ut hi cum piimum creantur iniri primo a et completo operandi conit: rui titur, sic anima in ip o momento separatio disperi piacies enuc inditas, ac per pro 'riam pytetuliam Surandi ad operandii expedit ut, civisi gressu dicemus.

ARTICULUS II. SIT-NE SEPAT TIONIS ST

NAturalis status vocabulo non solum in otio pacto

telligi mi, eum, qui super natu: ali non nativi, se

fit ae citra miraculum sese qui conlentaneus hic aee animae humanae dici possit, atque, ut ira dica, piatur. desiderabilis sunt enim haec non palum diuersa in eo dexeroplo ignis frequenter xplia cat D. Thomas: nullo enim miraculo, nullaque supernaturali vi circulariter voluitur ad F auum Lunae tametiris motus naturalis diei nequit ei elemento, vel ipso Aristotele auctores cum iam a Vmotum sursum naturaliis ter inclinetur ac prope dvat.

Sit titur hae de re prima assertio propo Prima suae dubitationi directo respondens separa A er

tio animae cor ore , tum in fieri , tum infacto se non est ei naturalis, siue consen Lauem Ita docet D Thobici semel, praesertim I pa C qu. 8'. aris. Caici. ibidim Fert Timo contra

307쪽

tar primo.

ss, TRACT DE ANIMA SE PAR

gentes cap. 83.&y . Henricus quodlibeto . A que sent entis Ac iuxta hapiendus est D. Th. ci

hune modum. Primum affectione opposi Ty&I. part q. IIS. art Stae, praesertim priuatiue eidem rei connatu a uiuis nostrae si se par iram exiit et Leotia ranc sententiam ac ei me uos ut conrra gentes eap. - Ibat contra naturam T

rales. re consentaneare Ter eque ni ratantin ae

rationali maxime naturalis est uni ad cor pus ergo separatio, quae eam unionem demolitur, minime erit et dein consentanea , atqdec v ut optabilis Secundum Id, quod in totius compotii perniciem cedit , naturale e Ie nequit ipsi formae , alioquin a form a nonnuet quam clinatum obuenitet, quod est absurdum forma igitur nullibi, quam in materi con Da Luralem habet essendi modum. Diximus, formae, non autem materiae , quoniam haec cum

a natura instituta sit in commune lubiectam generationum , corruptionumque uniuet hi, consequens fuit, ut haberet aliquare in disterentiam , ioci cuius alias etiar formaspoisset appetereo qua de causa malefica diei pote, id et ismici mei Cnim an eum, atqueC-petibile. sedeonera propositam ac cor fi malam a re p. vi

limo sertionem sunt nonnulli sequuti Auieeu quorum me mi ait Carer . in commentatiis pii Cmae partis ara et . q. 8 p. non quod credideriit ,. . ' naturale e se ac consentantum an iniae ratio A, nati quoquo morio eactra corpus esse: Ied oldi natim post corporis informatione, quem admodum ita foetui non Primo, sed post catutum illud te meus, quo in utero materno detineri solet, naturale , ac consentaneum estia lucem plodiae, ab illo que tenebricoso naturmergastulo foras emicare. Ad eam sententiam et Lehis

luculenter allusit Seneca Epistol io 1. adati seni

cillum in irae verba Qxtetmadmodum notaeonsueuita utilosophis, aliisque eius generis Criem mensibus nos teneti maternus ut et

nominibus notati a vero forma cum a natura sit instituta in unius tantum compositi bonum eius erit continete, coercereque vagam materiae appetentiam , proindeque non debuit aliam propensionem habere , quae hiat cmuneri sibi tam proprio obstare posset. Te tio, Se patri o ad naturam formae nihil in te est, visa et inductione Tterarum , quaret cum nullus litto mana amma gradus , qui ad informandum corptas non per tantat Tia Da ibi comprobatum est, fit, ut quemadmodam reliquariornrae ad separationis statum, nata-ralem propensionem non babent , ita neque illam n abeat rationalis. Quarto, quia ad id, quod est consentaneum , datur quidam veluti impetus naturae alii considerem VS ea, quae in separatione animae a corpore accidunt, nihil tale reperiemus ex parte ipsius , audin

hunc modum declaratur. Dispositiones no-

praeparat non sibi, sed illi loco, inque invide mur emitti, iam idonei spiritum trahere, de in aperto durare sic per hoc spatium , ouod ab infantia patet in senectutem, in aliam natutin sim lmUT partem, alia oligonos expectan ali

us rerum scaeus; nondum celum nisi ex inret

uallo pati possumus , proinde horam illum

decretoriam prospice , non est animo supicisma .sed corpori, transeundum est, excutitn rura redeuu em,li Uti utrantemni: Hae ille

Pro qua suadenda sententia primum esto Cens jacargum tutum. Multo magis pendet haec ma turprimateria ab unione huius Ebrinae rationalis, quam a D contra, ut est o siderant mana festum atqui eo non obstante naturale est ipsi matella huius formae unione priuari eriti rur&hui formae naturale unionis priuationem subire. Confirmaturque argumentum similium eis xlae, ac mori fetae ei aduersantur; non pol sunt, xemplorum inductiones qui senim neget naturale esse hominibus suo tempore caluit: u, arboribus hyberno cmpore nuditatem folio

igitur illam in statum quasi coana ruralem impellere, dc statuere, ut satis liquet. Deinde dici non potest: illam ob inductas dispositione sibi inimicas, per sese comi grare, a veluti hospitium verterera quandoquidem in tali separatione, neque illum etiam tenuem concursum formalem habet . qui formis eculo rutri concedi solet erga circularem motum, cum potius ab ossicio formae tunc spolietuis non est igitur eur separatio animae rationali consentanea dicatur. Denique illud saltim negari non potest , multo congruentius ad naturam suam uniti animam, quam separari: eum o posteriori modo sit in actu primo tantu in , illo veto priori sit in actu secundo causandi, conferendique est tum materiae,

tum competueto, quod est rebus admodum natural me Tercendi item operata oncslati solum

intellectinae Partis Ad etiam Telctantis , M.ta animantibus somnum, qui vigiliae vacatio est muniuersim causis ornia: bias, post qua 'semel effecta sua edidere , virtute peti uanea iterum producendi: quapropter cum forma rationalis causa etiam sit, non solum multo post tempore, sed data etiam semel unione ipsius ad corpus naturale illi erit ab eo iotarudesistere, cum nul lari usa tatio cogat in in acta seeundo sempet esse oporteat, Secundum , Anima rationalis non unitur a - corpori, nisi ut illius ministetio operandi instrumenta colligat, id est species mirum .itur non erit si corpus deinceps naturalite

rauata ac sepouat. Nam post bene instructa do mum, nam muccio Panica arma quis requirat'

Quae post adultam prolem parens nutrice pos . . Quis post depictam tabula, peni Illum Tettia

308쪽

sso I

Tertium. Operan

DISPUTATIO

di modu; absq; vlla phan

ia latum ope naturalis ammae, , I

idi,

m for

iridis quo in loco docet pol connaturalem intelligendi, probatur 'Imo, quia cognitio extra corpus se pernaturali nostinctior, atqu' expedicior. quam quae luco

pote mi anima ipsam exercendam

prooensa natus a uer becundo, quou Iam, cest eiusdem Doetoris Sane pluriumq; Theola' oram dogma, eo tempoII, mom uto, quoad ma corpore abiungitur, stita lege species

recipit, qu. b. deinceps intelligat. Lilicet ad natura Auctore: pertinet, ut tunc cum opephantasmatia deici tuitur, nouis erum imagi-

, ibus adornetur. Nec si Seoti placitum magis carridet de specierum conquisitione ex obsectis, propositi argumenti pondas eleuatur, sed

augetur gis , ut considerami planum Dei. Coaesa damus igitur iuxta naturam suam ope. rari animam mira corpus,atque adeo extra idem ccnsentaneus erdurate.

Quartum, quia quod naturale non est di turnum ei sene uita teste Philosopho primo

de C lo c. textric &l b. et .c t xl. r8. - st tu separationis est aetetnus animo rationalis nature, vatibus spectatis,cum illius ad coapias restellio miraculosa sit; ergo, d et Haratam et ita et unt expedienda . atque in primis similitudo quae ex et u dcducitur, elegans quidem est sed pururn urget; poto it siquidem, tarn in materno utero, cluam extra illum connatura i modo existere prole . quia trobiq; ad persectionem o uiciendam tendit at viro anima extra corpus praecipuum formae munus amittit, quod est in tormando mateli Ea m. cornpositu constituere unde non poterit in eo stitit connata ali modo perma Lese. Ad primum vero arget mentum neetanda erit consequentia; ratio in promptu est, quia anima sectam tantum ni ista Imbo, tunc laesi valet naturaliter, ut 1 Phys capite nono, quaestione . attic. . ad hi muni habetur: non ita vero materiata quaproptet et si hane delatat sormam fatum etiam naturalem sub qua uis alia retiue bir. . porro exesupia, . T ri Fcoia firmationem adducuntur i, recita ommodentur, instituto nostro peto sunt, nono

iunt, siquidem neque capillis , neque soliis, aut vigili connaturale esse potest erita illa subiecta in ac niti. Iam quod de causis additur, naturale eis esse. carere vi producendicta ccasse meie .lito; falsum est, id iis id relligatur, a quibuscion olum in fiet , id etiam m. m. filia . 'si la iram fretania, se quarum iliae us non interrumpi ruri cuius generis constat esse ammam.

secundi argumenti antecedens salsum sis Ad se m-

sumit, eum propter actiones etiam partissen a m tientis, atque ve vetantis anima materiae copuletur. Quin etiam licet a Vobis admitteretur, negantiae si et adhuc consequentia , cum semper usu sensuum egeamus ad species intuitauas propria ope comparandas, singulata aque intelligenda.Ad tertium, negandum quo ne erit ante Mure, cedens, ni isse usum sui vocant te duplicantem contineat cecpLammirum anima prout statum obticet separationis tunc enim VI ii luis in . quasi coniuncto eranima, Sc statui a turdiec .. Matia ne sine corpore operarita quo pacto int*m bendax est D. Thom in argumen Osi x xv s. Ad primum deinde confirmari n*m n g* se per Ltur consequentiari multo enim perfecti otest iacularis motus, quam rectus, non tamen prior ille est ignis consentaneus, sed posterior Nimirum , quae praeter natu am com P tunt, nihil interest meliora ne sint , an deteriora , quam quae competunt consentanee.

Ad secundam di 'ex illo Theologorum dos male concludi qua dem animae humana spe missio acies , atque actiones intellis udi ex ira cox eo pis is pus , in quoddam velati supplementam a Vias ib-ti; non autem in condaturale , atque ei se, non specibile piae orporis Anione Oxu meu eonnatu

Ad quartum, ii per non naturale violentum d - - intelligatur, concedenda maior sed ni h l cou iumeta nos , qui separationem violentam et Tenem gari us , si vero, quae praeternaturam sunt, etiacompreheni dat, falsa est, ut exemplo ignis ostenditur , hie enim aeterno tempore praetra naturam volat posset, sic celotum motus nunquam desisteret. Secunda Trito, Separatio a corpore ani Secundam rationali violenta non est, Declaratur, myrtita suadeturq;: a violentum v sumitur ex Aristotela DEthicorum tune dicitur, cum subiectum urgetur in contrariam affectioneiam, vel statum eius, ad quem effecti uetu clinatur, ac uidsiet tendit sic motus, locusq; sursum dicitur vio proprie lentes corpori graui; quoniam in contrarium violent . motum, ac locum errective propendet. Cum Anima inrigo anima rationalis effec tuum instarum visionen

non habeat in sui unione ad corpus cis enim habe: propria est e cientis ea us uas ted formale fluxum fit ut quidquidi uita talem influxa accidit, e .ctiaci

violentum diei non mereatur unde neq; cci tum violentiam pati dicetur cum post diem iudicii artertio temporequiesceT: quia ea quiem mensit quidem cum motum, ad quem tamen. dili forma tion effective. sed formaliter an tum concurrit. Atque haec Iatio probat, quodl

309쪽

gos TR CT DE ANIMA SEPAR. i

c. atticis ad x satetur de qualitatibus acti A Genera ione eas . . quaest. Icari. ad securi vi , ubi maxime violentia cernis steti, nulli dum scripta sunt. Nulli fom

en e violenis

In quos

tu forma

tu ii pari

ei esset

tressiona

turata.

omnino idem aevis letitiam lieri . cuin a mate

ria excluditur, non solam spectata generaliterum leges, secundum quam miriirale est lulis corrumpi, ut aliae generentur , sed etiam ipt clata peculiari cum nulla fotm abiicientem influxum habeat ad se ipsam, vel compolitum conseruandum , a Sirm aliter rantum cum sibi contratia pugnet in subiectori siqua ex parte proprium munus tormae laestat, eonfideretur modi deo dixerim quoniam si attendatur, ut est ipsi composito ratio agendi vel aclioni conetariae resistendi, vio-Ientiam ortati e propriam patietur , quod eonsiderasse videtur Aristoteles eum lib. s. Phys de aps texi sit alterationes etiam violentas dari scriptit. Esla cum moderato ne propositum a nobis pronuntiatum accipiendum volumus. Quod ulteri ' si asset reo nossiuanrine ad rem nostram adducto argumento , quod pro sententia Anicennae quarto loco superius pro posuimus quia ui anima violenter separarctUra cot poteri iam resurre lonaturaliter

homini deberetur , quod hiloso his absurdum est, consentientibus pene uniuei iis nihil semel pro rie cor turtum, red: reptis per ra. turam. Plobatur consecUtio, quaa cum an ina post mortem naturaliter perseu erat, iris sta Ex duabus assertionibus terra a facile peda citur; separationem auim a corpo epte-ernatura e. Nam eum naturali non sit, neque etiam violenta, fit conseque ac vi ex approbata Philosophorum duit si ne, taeternatu a esse dicatur. Quod si D. I litam aliquando co tranaturam cis selibri, praeter Daturam aeei petendum ei se superius monuimus , atque itivsulpat Alistoteles tum alibi, turi de Coeloe.2 texu . Sc lib. E cap t. t ex is in Physicis quo que lib. s. cap. 6. texes . violentam accretio nem appellat, quae praeter natur debitum dic

currit: quapropteri recte Ferr. starum se a rationis simplicitet contra anim Daturam esse affirmavit libro et contra gent. ea P. Si

ARTICULUS III. VI REM ANIMA SEPARATA D

ynionem corporis natκraliterpro

pensast.

PRaetermiti a hoc loco abria da Platonis,et questiginis exist matione erronea, quam

plerici e S ieris doctoribtis refellu ut malmas , ante inminem narum benes, beta recli vice es. Hi

inice adrn Ili sceleris addictas fuisse corporiswtibus, quo sita et rion solum non illa appete ham i renr, sed retusrerent quam a Time Sc tu insit iiij xtus illi foret violentus , non posset non tan D .dui inci. 3 quaest. h. atticulo tertino circa iar sura taliam propositionem, distin et quaest. Et in argumentorum responsionibu t. Ioadnes Maisi . . sentia libro quaest. di attre quaeri , alii

negantem 'aestionis par eo secuti sunt , lio exd undamento , quia videlice animam Nerea propter bonum corporis , non vero ob aliqui Stan Efibi peculiarem perfectionem, quam se parata iis iam a Issequi non pol et ob inendam eidem cra, nam pori uniri credunt. Pecoliatem dico quoniam tum ipse Scotus quodlibeto nono, non solum non negat , sed probat etiam animam secar ita

perfectione carere nonnulla , quam habuerat coniuncta, id est participatione victriti texi.stentiae totius suppositi quam tamen pei se

csioue ita ite se communem animae cum toto

addere iure posset cum materias noti autem peculiarem ipsius. iae sententia probati potist ps mei Sia r. AP nima extra corpus collocata , ipsum prodem aliquando naturali via ab eo expediri, cum perpetuus isse non possit, docerit. Atimet. de coelo cap. 3. Text. I S. Ad haec violent ram dicit r. cuive rin spium est foris; sed forma etiamsi nulla in nauaqiralitas extet ius immittatur . et Isociabit ira liquando a materia, consum pro hum Ido: ergo ea separatio violeo a non est Facit pro hac se trientia id, quod scribit Tullius Tuscul. t. distassum animi a corpore fi-ri nonnunquam cum volus, tale locus isse Platonis in Timaeo. Mors quam morbi, vulnera intulerant,vrolenta est atque molesta quae vero genio finiatim ad finem nati irata eii. Ve-pit , inter m ita mortis genera leuissima est,iacum voluptate potius, quam dolose conrit git. Similia scribit Seneca lib., cap. 3 o. lib.

Oppones tamen vulguem illa d uisim nem moltis in natural in de violent anu quam penderet, violentiam perpetuo pateretur, nisi Dilatis etiam insinuauit Plato loco 'roxime adductori unde cones udi videtur a i quam e parationem id enim est mors violentam esse sed

occurrendi Im mortem violentam diei, spectata potius forma, ut ratio agendi eli, ac relisti odio non ut proprium fortatae 3 nus Te qu: turn v l cer e n ea diuisione attenui etiam ad pio i ta ira violentiam qua 'I's x erna vi motrice in mortem cogitur. Lege qua Lb. I. de Deus praeter naturae litem de resurrectione

prouidit et , coin in eo statu semper esserpe manlura et hoc autem suaui natura progressu longe abest Pergo anima ad iterata corpiris unionem non Ioclinatur Secundo uni ad corpus impid inra est 1. et 'animae expeditam , an relicae auet simillimam intellectione in , ne propriam motionem ad locum , corpore scilicet animam degravante, sensum

310쪽

DISPUTATIONI ART IL

ma tamente, ut A essendi aptitudines , vel eerte insepaiabili sensum quem l . taces My tet ab i. AI in eo Airi M. Hanania ut hi, fututrum deincep H D. Paul.

E eooditionibus degravantibu librium,

adi, i urgebetis , quia nunc ea, qUarnatu

liberalita C, pr erit quia ad dicta responsio in damnatis animis locum non m B ST tiiri Causa efficiens eo quod perfectionem e et ectu non comparet,imo Impertiat, in illum non dieitur propendere et sed anima rationalis nil ait perfectioidiis recipit a materia, quod extra illam non porset recipere, id est, species; impertit autena materiae ellitientiam; ergo cum separata fuerit, in illamitoseata non dicetur. Qua ito Quoniam si anima elltra corpus posito naturaliter in totam prope deret; naturaliter concluderetur resurrectionem ordinaria potestate exhiberi poli , cum res quae . qtie ad statum , in quem oro endet naturali via ae Iatione promoueri loliatu ac resurrectio in fidei articalis conciuetur , ut proinde nota, deaturno tu talitat exerceri posse , aut cognosci ergo,&c. Contialia tamen sententiae s. D. Thomati pati. quasi Istam c. i.ad. Abul iure et chpu Matth quaest . . ad. videtorq; expies Dsaa D August. ix super Geu nil it. c. s. Cams tabi cuneis an uia separatae nuciatalem utadam ap etitum astri in ist caudi Orporis. Cuiu fecitentiae funda ruentum illi contrarium et , quod pro Scoto actum fuit nimita Ica narroni se par ita. D ideo eor ocis societatem ad Ire 'im non in linam inde obtineat

rundamenta

gratiam aduertet . um et cum P t sectio e utitatis cuiuslibet ipsa eius naturali , vel naturania sequatur; cumque entitas animae sit reo

Olua , .lli illi ad compartem aliam,

tum etiam ad compoticum ordirem in lu-d is, eius quoque perse reon em ab eo ordine abstrahere non posse Quicquid glut boni accesserit corni olito ea partibus , in id ipsadii upcus iocumbent. Itaque bonum toti . compositi alienum a partibus non est, ut Scottis vid vi credidisse, sed adipias interest m D. OP retis vrmirtan lum non sit, quod in illud, etiam ines nentur. irae ratio et niutio in mat riarn valet erga formam , quantiam labet pio- pilam eristentiam piassiae Aia multoq; agri institutum concludit formarum corruptibiliaim, quamuis superiori aliqua potesti ea . ubieetisse patentur, nobilioraque existi di modo gau te damo tui. Nequia cnimi propterea ad contia ruralem, Audi modum.

- . i. aliouem. U uetati Liu vium 12simi te ab eis tales aptitii dines emanant ut hic etiam locum habeat illis Pauli motum uaspoliari , sed Spei uestiriti prin aere r. h

Hine rursus arguitus Materia ideo inclinatur ad forma,tunc etiam cum ea caret quia est aptitudo quaedam materialis sui aestus, sed forma quoq, aptitudo est formalis ad materiam ergo in hanc pariter propendebit eta acum extra illam eri r Praetereata v superiori sectione eo ne lusi erat mus, leparatio status Hon est proprie naturalis animae erret igitur naturalis status unionis; cualius non superii C; sed numquod aue in id P. Opendet, quod sibi naturale est .ac conten taneum; ergo. Aecedit Aristoteles et Physicorum, capite, textu 13. quo loco scribit inate tiam esse propter formamri ergo boni aliquid formae accedit ex matelia . libro lettio de

tionali, quod sensa sit praeditum , animae vero quod iit praedita corpore et hominis igitur pars superio 1 corpore perscciitanem altili a

si quis autem quaerat , quodnam si tun ibi poni

dem eiusmodi bonum, siue persecti, quae a q-ee se a nima e Turone corpori, accrescit Respon mdendum ei it,ntalium esse potius bonum , qua viaionem cum via tria, totiusque compositi Ustre constri utioncm actualem, cum propter haec ' Vr tanquam propter finem sit, inin entium laci T studine inueniatur. Atque halic vocat Caiet V

Sant autem nonnulli qui studio compo 'si nenui utramquc seu tiam Diui Thyniae, scoli , dicaci auim Ana rationalem conside 'raii potita, uti e . arabilem , is fotitiam; '; qua dastinctio. e uti tui idem Diuus Thonias ea pii ma secus ea quaest. . ait. s. ad piimum dii docet beatitudinem ivtellectualem com sie Je conci

reLean mae ut corpus crani cecidit non ait '

tem, ut finia est ipsius Pitori ergo modo spectatae . animicorpus numme appetere , sed posteriori,ac D. Thomam hoc at undasse. S. IV vero illu&At enim quia liuius modi distinctio non uorum. ait La prcedi cansam ponendi in anima rationali nos gradus, alter u quo sit forma eoi po admitti vis, alteru quo sit parabilis;qua in re,n5 minimus latet error, lupersedendum ea est, prae sertim cruia non ostendit, quid in quaestione proposia simpliciter sit decernendum. Quae an habea Dactenus dili ruimus suadent quidem natu anima eurale in clivationem, siue appetitum innatum, cicum apis atq; improprium animae nothra erga materia, petuum me uon tamen plane ostendundi taberetalla quo a mura onem diroprium, innarum, arct elisitum. ne pomo

SEARCH

MENU NAVIGATION