장음표시 사용
311쪽
aut dij mam separatam nulla habita ratione gloriae, sese. . vii damnationi ,sed in statu primo separatio
adtactam ni vi nunc loquimur minime desidera tutam Sintcntia. si recte sapiat re unionem ad corpus P timoque negat qui nou altei ius, quam illius, quod deo tu isi eba, rat corporis reunio ei deberetur, hoc es , mo
Dimo. ti iterum obnoxii, ut notum est . quo pacto iam in infinitum ab re eiusmodi desiderium; cum in fiuntes eis i corpus per mortem deponcndu . quod tamen absurdum videtur atq; alienum a naturae in sinatione, quae ad determinatum semper coni ndit finem. Secundo Secundo, quia re uni ad empti caducum,
perfectam rerum contemplationem moratur, turbatque, atq; adeo naturalem bet titudinem minuit non poterit ergo elicito actu se temdeliberato e X peti ab anima
Tertis. Tertio, quia quod tantopere vivi sormi
demus unionis dissolutionem,inexperientiae
potius illius animae statu asseribendum est, quam existimandum commodiorem ei esse Cunionem. Adde animam per se sumptam id
minime latini dare, sed totum homine. quc incertum est maxime expetere suarum partium coniuncatonem, sine qua non consti bit. Qua to Quarto, quia ala ima , quas Dione forma est eorporis, internatulas presse samptas numeratur, per volantatem vero abluiusmodi naturis secernitur; ut constare potest ex iis, quaeri Physic. cap. I. u. . sunt annotata et gomnon appetet actu elicito a voluntate id quod sibi tanquam naturae competat, id est corporis unionem. Probatur consequentia, quia id desiderium iam nomisit ab anima, ut a natura, atq; adeo nec naturale
Cuinto Quinto,Reunio antinae semel a corpore se
paratae non est natui alis, sed miraculosa ergo
non cadit sub natu tale ipsius animae deli de
Assirmandum tamen omnino est animam separatam actu etiam elicii de si ierare natu Eraliter resurrectione. Quae sententia satis con- Contraria firmatur ex iis, quae dicta sunt de innata pro- sententia tensione animae separatae ad corpus. Nam cuamplecten anima proprio appetitu donata sit, id est, vo- .st luntate, cur ea, quibus perficitur,&inquar, siue proprie, siue improprie propensa est, elici to actu non desidereto Praesertim quia voluntas totius subiecti appetitus dicitur , quo videlicet, desiderare possit quidquid ei naturae plure semel obuenit; qualis est societas corporis. Dein driani tua etiam qua rationalis atq;adeo ita volitiva, forma est eoi potis; ut alibi demonstratum est, non uim quia per hanc Lib et dea praerogatiuam caeteras formas excedit , ideommae.I. q. per illam conditione formae recedit: poterit
c. Sta ergo per voluntatem appetere quidquid ei, physi. i. q. qua natura est, competit, cum eiusmodi ap-
petitio ab ea, ut natura est, proueniat
a prima ulla propter adprimum iureta oris sente uis
tiae argumentum dicito, an imam rationalem non appetet simul insinuas uniones sed uti itantum quam appetitionem infinities te ut imum rei nullum est incommodum , si eius etiam obcet in ea udem subeat conditionem que
admodum nullum est incor,nio eum in filii ties descendere lapidem, si toties sursumpe
latur. Qisodsi obiicias a D. August. 11. lib. d Ciuit ea iis trideri perpetuam ibi quidam
Pthilosophi albitrabantur reat undem rerum reditione na. In pros p uretponsio si ,rtissi8 Silariis ne illam hominis esse apprime callenti quid ea in re a Deo faetit statutum , nou au tem ignorantis , quid in certo aliquo ordine rerum illatum aliqui postularent. Adde et ire, eos philosophos plura abaa sic ruisse reditata,
ut eadem horninum studia mores, sec. ouae cum libera sint, laresari Docto te irridentur. Lege quae lib. 1. de Gener . c. II. q. Iartic L scripta sua c.
Ad secundum, fatendum perfectius con AI templari posse animatae separatam, quatri cor- - - pori unitam Vn gandum an en illum qu simillum statum ei, si magis expetibile ita et cum non ille, sed hic eiden sit con naturalis , vis periori articulo docuimus. Itaque quod ea cognitio, quam Crt oririnmissi qui valet, imp rfecta sit, conditio dilum na. quam a qua ferre par est tanimam. Quo die inde cum labore obtineatur . extato secum est impedi mentum , ut proinde desilierio citando per se non obsit, sicuti de toto ipso homine doeeri solet eum de eiu sciendi a petitu agri L T. Ad te ilium , concedendc mortem non vis. iam proprie an in aeri quam toti homini ei Te iformidabilem ex quota irent esse cauitur animam non auei saturam naturaliter suis ephtionem , tunc etiam cum illum statum subita
Ad quartum dicendum , etsi anima distin guatur a quibusdam naturis presse acceptis
per voluntatem, Se intellectum id hia tamen intra genus naturae proprie spe et tae contineri. cum etiam qua rationalis, si torma corpctis. ut diximus. Ade e nostro instituto sat esse, si anima per actum elicitum voluntatis unione appetat naturaliter id est, consentanee iuxta genium suum. etsi nou appetat natu tali et, ac ducto vocabulo natura plesse accepta. 8 quintum die relut tectione non effera supernaturalem quoad enti ratem , eum sit v-nio eiusdem speciei cum prima generatione, etsi quoad modum supernatura stat. Quae veto ita se habent , naturali desiderio appeta valent, ut caeco aspechus sed hac de restatim
Ad primum vero argumentum pro Scoti sententia initio articuli adductum negati de a m betassumptum s non enim quod est contra ad quamlibet inclinationem natu talam violen,
312쪽
tum dieitur sedeon ita effectivam et alioquin Adicatur etiam caecus in statu violento eris tererat eue huc tandem pertinet Caietani solutioris quae stris art. i. ad finem ex U. TE. elicita .lclem veto Sanctus Doctor quaest et . de veritate attie. io ad i rem illaestra uera Vellem plo caulae essicientis, que violentiam pati non
dicitur, si non agit. cum T. lichil se iam cauo
so editi cursu fortasse pendet eius actios taccidit eu: libet parenti compriarione prolis. Itaque ad violentiam equitatur efficiens, lus B ciensque rinci una in eo, quod illam pati u-raim est. I 'geqira dicuntur : et de Gener . e.
Ad eun rum, nihil te tres aliquantuluna anima m tal corpore degra etur quominus ipsius unionem amet i at ei det mus enimia, quod natura homnis ex pii pesia fert cor . ditione. Porro Salomonia ope bus usio iis maxime loquitur , quibus deprauatus appetatus tepi gnari non autem de pure natura clibus, ut tu praesentia. Ad tettium neganda est minor propositio, m itio inandi, quae est pes o ceps animae perfectio earum, quae illius naturam comitantur , eadem oriam absque matella non obtinet Pro solutio aequarti sequens articulus petoponit r.
men tunis moras articuli prodioso.
atrurn gamentum petit, an re unio a
nitiam ad corpus, quae ipsa est resur: ec tio, naturalis sit Videtur ectim affirmat responden sum. Namque si ad materiam attenda mus , mane cauea post si palationem animae capaci a antiquata quidem ab eadem nullo modi, distinguitur. Si vero animata confideremus, eum fit etiam formalis quaedam , ac transcendens habi Ludo erga materiam, haud dubie eum Perseueret anima, Pruse erat eius ad late iram actinatio. Non est igitur cur ratione vir itque vel alterius partis, non poliatvnio naturalii et iterari. Qilod si ita est: ergo siue a prima , si ea iecunda causa mente id praestetur natura debito continget, cum iis, quae nata liter unita valent , auia niturali terunteus reiecidere dcbear, id quod etiam U.
Clemens non obscure testat ut i s constit. c. s. ubi se ait. Qui corpus Adae abricatus est, idem& Adae, caetetorum corpora suscitabit, quod hoc in urae hominem ration patricipi debeatur Aeeedic quoniam non alia ratione melius constare potest, quid futuru fuisset homini bos ii et g illos Deo natu talem generalemq; p ouidentiam tantummodo exhibere vellet Qua 'doquidem solius animaesta.
lus satis esse non videtur, ut homini abunde
pro Diciatur. HTc tamen sententia ad summum conelu Reun emedit unionem semel di issolutam inter animam es 'Mκ- corpus, naturalem et De quoadentitatem .ra m P elibenter fatemur. Nee enim illa ex eo et uod auertita postquam evanuit, herum redeat , amplius tori variatur, quam penes aestum, ac potentiam, Non tamen quod est quarti argumenti, in eu ius explicatione versamur, institutum efficit eam, vel natural ter exhibendam e Se vel ali- eui homini semel corrupto deberi aut dediq; ab eo te cogitos cendam , sed peculiari Dei Superna- insitit ut one, ac decreto , quod vocant ruper tviralem naturalem esse quo ad modum , non qualitatio iam s. modam alique intrinsecum habeat superna dum.
turalitatisi id enim a vero abest tum quia actio ipsa iam est modus quidam, tum quia iam in te intino aliquid iupet naturali ratis induceret quod nemo admittit sed petexit in se eam denominationem a supernaturali Dei prout Sta hic
dentia . qua eandem numero productionem, modo. remque productam tu alio tempore, locoque exhibet; id quod ipsa voce reuolonis. insinua. tur, quae repeti cicnem quandam eiusdem rei me oti ingerit.
Atq; huc spectat quod D. Tho m. ait .cou Re Fred
trage nr. e. gr. quem locum adducit etiam a tura ieta . r. p. q. s. at I ad finem, sequunturq; alii trion 3par Theologi eo muniter , resurrectionem natu tua firma-ralem dici in facto esse in fieri vero superua tine. turale. Quod modo iam hi obis explicato est intelligeri r m. Earg tur, quae paulo ante adducta sunt nihil essiciun , quatrui veni mea- de mari: mari atq in ateria post dissolutionem unionis meant, non remanet tali en in aliquo agente secundo virtus eas iterum uni endi; neq; in illis proxima capacitas ad talem v cionem . ut ad finem tib totum de ortu, deinteritu expliet uest Iam D. Clemens de mola Lib. 2. e.Ir 1i debito no physico loqu: ur, quatenus videri r .art. licet integra hominis natura, quia rationis est inta, partic 'ps, modo aliquo postulat, ut ad beata vita promoueatur. Afri admodum. Augustinus in Epist ad Dioscorum s clipsi tam potentis naturae esse animam , ut eius beatitudo redundet in corpus, cum tamen ex aequo, bonoque gloria corporis sit ab anima beata, non vero ex aliquo puro naturae iure. Quod deniq; - , Pacidebatur recte ea sententia constare de naturali prouidentia hominis post morte, non .minin s
urget; satis enim compensori possent nae
hac mortali vitai homo bene operaretur, fiso li animae aeternum praemium donaretur.
Ex his, quae dim sunt videli alicui potest,
re unionem animae ad corpus, si non exhibera, saltem cognosti naturaliter posse, cum ni hil supernaturalitatis amplius habeat, quam quod a Deo extraordinati naturae lege reuocetur. Vetum quanquam admodum probabi-
313쪽
quibus ostenditur reparationem hornrnis effepolubilem ut patet ex libri de Generae. cap.
V. quaest. E. ar cri quanquam item reuera e
hibendum esse naturales coniectar eis pocsint; certo tamen,&euidenter, neq; eom do,
quo fides doeet, nemo unquam naturali lumine assequi potuit futuram esse uet enim liberum , ac extraordinarium Dei decretum cognoscatu cum nemo homi mim cite piruit, consilin, aut cogitare quid ipse velit,ut ait Salom . Atque haec pro quacto Scoti argumento dicta sinta
nem amniaeseparatae pertim mper modum acetusprimi. Expeditis iam, quae ad anitnam separatam
quoad esse spectant consequens est, ut ea aggrediamur, quae ad illius referantur operationem; primum immanentem, qualis es cc3gnitio deinde transea latem , aut quasi itan Quotvlix euntem; cuiusmodi est iu ipsius aut aliorum suam ma etiam motio perloea. Namq; circa illi pet- acti, ressionem una tantum dissi, tilias, eaque a diuina institutione potius q amota araor a , in anima existe M. Tune sic.Porentiae amma,
quinq; numerantur ab Aristotele, vegeta fidi, sentiendi, intelligendi, a petend), late me
uendi; omnes igitur, qu*xl, gnitione et tinent, retiadent in animai alioqui II magis a nimata quam corpori, dicere uelut atque ad , a tospore dis edentem sequemur, cum nulli ratio fit, cur esse desinat, uillaram subiectu
Se eundum, Sensu si eo subiecto debetit 8- .existere, a quo fluunt; cum per immanente in emanationem pullulent: atqui, an Ina nodia materiami unt, in illa igitur non in hae hae rent immediare.&quod est consequens, ean demitia a corpo Leata visam comitantur. Miunor communi Philosophorum sermone c. bratur, dupotentias ab animal teredi estitatiritaliam a teriae fac a1nentione aec imnierito, siti uidem ea nullius est activitatis atq; ade, neq; emanationis principium elicitiuum. Tettium, Pote sitiae anima vitae quaedam Ter cae ei dentariae sunt sicut ipsa est vita essenti Iis; ergo dum haec fuerita erunt Se illae atqui in potenti. vitalibus ac me Una et ut utre gnosce ades ergo.Quattum, Intes lectus manet in anima se parria: ergo dc potentiae celi Quae, i cognitioni obseruiunt. Antecedens ut plici traprobatur, tum quia intellectus, sicut amate.
motum habet, irascilicet ratio a calore iii ix in cognoscendo, trux inessendo abstrahit, frigore pati possit in poenam flagitiorum apud inferos Caereta vero, quae in in te ectu, voluntate aut potentia motricet patit Ir, cum docetur, siue illum natur, cum gaud o tristitiaque a fit. itur, eum denique loco detinetur,
minora sunt, de quibu tamen omni b. in huius tractationis progressa mentio fiet.
rem comiterit'. vamuis praesentis dubitationis concl- uo facilis sit. praetermissa tamen non fuita Dia Thoma prima parte quaestione fartieulo S.&quaestione unica, de anima articul . Eo atque alii, in locis , ea fortasse de cvix b, quia doctrinam eontinet non in Utilem Patetem igit ut uniuersim affirmantem tenuerunt nonnulli quos citam loco primae partis suppresso nomine adducit D. Thomas. Item Plato, eodem testeare r. illius iaest. ad 3 quibus, consentit Cregauim. in Wdilt. I T. quaest. .are. . Seditantia, . aliiq; Nominales quatenus omneScogno qua assi rascendi potentias, itemq; appetendi ab anni virnae proh re ipsa non listinguunt Cures, taciti argu mr primo. m. cita haec sunto remum, Ut te habent po- inu tentiae core oris ad corPasi ira Pot eiulaea nim Etum quia si anima extra corpus manet, ne se otiosa, aliquam sane potentiam exportare debet, T quarto magis in emam, atq; immediata, quam intelle etiam tum tertio , quia ita scriptum reliquit Ari r i. de anima c. tex. s. atq; ex sacra pigina constat, quae docet hominem imaginem: tali militia idem Dei in se habere, quod Patres omne de an una accipiunt ratione intellectus, ac voluntatis quare iam ab anima se palata Dei imago aboleretur; si intellectus illam in eo statu non comita-rur, quod eit impiurn Dernem, Christianae fidei documentum est beari animas ex Dei cognitione, v. iq; intellica tua ergo Conseque tia vero prae ei putargumenti inde ossvnditur quia intellectas noster eli: est conditia nis, ut non nisi sensiou praeeuntibus tanquam ad mministris, descendat in operationem. Oporte 'bit igitur animam separatam non solum intile istum,sed etiam sensus asportare. Quintum , Anima re ipsa eadem antellecticia,&sensitiva est. 1ion enim duae in hom- ne admittenda sunt. v lib. . de Gener. c. . qu M. tradit una est; ergo sicutabilla,qua rationa ti,intellectus, Ac voluntas in an aratri ita abeamdem, qua sensiciua, manabunt sensus,at , a petitus sic qiat non illas solumfacultates,sed hac etiam separata letinebit. . Axium Sisem exoculum ivi irnis recipiat, ex h
314쪽
testor adum, belle perspiciet, ridicit ulta A
Quo etiam modo dici potuit ab eodem Arest; bene valiturum hominem, cu Lusa ima vietum corpus deponat , aliudque iuuen
Septimum, In anima separata dolor, ira,
quae unc se nudius esse non pollunt , rami iat umine siletum, dentiumque stridorem
futarum darinae liteta testentur . ergo cum eadem lenius pet seuerant. Confirmaturat- tumentam pri Hoe X August. lib. - sia per Geges adiit. p ry., et O. allerente , ammam sentire quae amsi oecorpore,id est, ga cicium.&tr. stitiam. Neap. 6. non corpus raedani
mam dolere per corpus, quo utitur tanquam nun tro: de apertius lib. de spiritari, anima, recedentem a corpore mentem trahere secum sensum&imaginationem. Nec mirum, si a rima separata hac possideat , cum in x- moue in alios paratio te: est furor it rationalis, concupiscentia amens, itiantasia pro-tatua, ut ait Dionysia captaiuli lorum nominum. Confirmatur eundo, quia virtutes ac vitia, animas non laserunt intra corpus a no-quii nihil ho tui in cis inuem tui, quo metito, separatae donant utri gloria, quo demerito
suppliciis puniuntur ted pleraeque istarum qualitatam insunt appetitui,vij. Et hic. doce Dii solet; inest igitur in anima appetitus, ei a ;comes sensus Coufirmatur terito; quia si seu
sitiuae potemiae in arvina nouae manent, nouappaeret modus quo illa ab igne corporeos ut fides tradit patiatur: siquidem dolorienta uiat s potentiae actus est. v. lnon line illa suscipi potest. Oetauum . Potentia motiva manet in ani-
motum edat ergo licet potentiae seniatiuae pector garium corporeum auctiones suas exerceant manebunt nihilominus in eadem anima
Siccamen hae de re pri :na conclusio Intellectus antinam separatam comitatur. Hane laeti suadent ea, quae in tertio argum entos intadducta ivnde de voluntate idem concludendurn est, cum unicuique potentiae cogneticeia,t sua etiam appetens accommodetur ora, timur autem illo argumento intellectUm, V delicet, ac voluntatim batui mare ali re non ei tingui, cum id libri det anima cap. s. Itast.
Secunda conelusio Reliquae potentiae sen-stiuae anima se palata pereunt , non solum quoad actum id enim fatetur Greg. sed etiam
a Di ipsarum e litatem. Ita D. Tho. parti luxit. I. art. S. cuseis ibidem, Durand in .
dum P timori Sensitiuae poteritiae corporeae . tu' sunt, non possunt ergo animam extra corpus comitari Argum e imeon quatio borracst. Antecedens vero ratio cred cla tum subiecto, tum ab obiectio,itam denique ab operatione stabiliti potest A sui dilecto quidem; quo niam ill ad corporeum est,nim: tunc, veli tum compositum vel materiata ut formam n-duit iuxta valias ea de te sentcntias, hae primo de Generatrone libro cap quaesti sunttiactatae Ab obiecto autem , quia sentientes potentia non nrs de re singulari , matellat , ac concreta cognoscuet t. Ab opera ic ne tandem quia solam directam eliciunt, non verotcsseram, saltem persecte. Haec autem longe absunt ab iis tacultatibus, quael parit ita tormam,qualis est humana coemitari de binisT-tra corpus Secundo. Po entiae scutientes corporeae iuntio, tutis, utili nutu est, sigitur in nobis spirituales erunt; in quod in de sequi turn falso animam leparatam dicentur
Tertio Animale id est simpliciter corporeum,atque adeo homo; quaal et spiritualem formam contineat, ea tamenio totius h oh orem te ab animaa . Rati Sentientes minis constitationem corporaliter concurrit et sicut de reliquae materiales formae, eum quibus ipsi in eo concutiendi modo
uni uoce coci uenit; at sentientes potentiae ab animali qua animal est, derivantur ullae igit ut corporeae sunt, minim eque idoneae ad statum separationis. Qua Ito argumentatur . Thomasio quaest de anima art. rv. Sentiendi operatio non est propria animaera sed toti coniuncto, iuxta Aristotelemitam de somno, vigiliaca I. nec immer: to, quia aleo quia anima brutorum subsilientes essent,
propriam , nec cum at Lia communem amctionem ederent, ergo facultas ipsa predictam operatioaem eliciens in adiima non residet, sed in coniuncto: aut mali g, in materia format eo ni unota Accedit illud ex libro de Ecclesiasticis dogmatibus cia. Is apud Augustin. tomosi Ex duabus ubstantiis constat homo: anima cum ratioue sua set carne cum sensibus suis. Sic tamen duet sus huius seeundae conclusionis probatione oppones primori Etsi sub tectum corporeum confercnequeat spirituali formae esse simpliciter,&s ut vocant ex j tetri ae . eo quod illud ordinisti ignobilioris; confert tamen Se secundum quid, hoc est iu formativum svnde materia prima ipsius etiam foroe e rationalis causa esse perhibetur igitute conuerso forma corporea quIlis es ense , conserre poterit animae, quanis spirituali, receptiuum esse, atq; ad coeonferre, ut haec illurecipiat. Secu Ido, Anima rationalis nobilior est potentiis sentientibus et nihil igitur obriat quomiuus cis cetiste ut iam valeat imperiiri.
315쪽
A I. stu Prima tamen obiectioni occurrendum, AB;onem. tam materiam quam formam subitantialem pota ea dinuicem causalitatem exerceteri ita ut illa huic informativum esse conserat; haec illi receptiuum tribuar, qui an curra supponit aliam perhetam in tali esse sed potius
imperfectam inuenit, ut mirum non sit, si eam peificiat;at vero foretiam accidentariam supponere subiectum iam perfectiim in omni esse substa ali, ouale est receptiuam est e, --que ab ea in sabiactum prouenire non pol se E posita saerit semper vide redi potentia ad luAEquintum , quemadmodum huius none optorius modo ab anima pullulant, quo in 'tellectus, Ac voluntas; ita itum non esse, si in sub ecto inhaesionis etiam discrepent, nempe posteri ores hae potentiae ab anima soli arte spectata emanant ptiores vero illae ab eadem , ' 'corpori sociata ivnde fieri poturi, vita 1 aliud i uiusubiectum i in mediatum OLrirentuc anima Ad se Atum , ita euentiarum quod ex Ari- .stot adducitur, quoniam dum materiari tela s. Ad c. Ad L. Obie Secundae te tondendum, animam rationa-Hiogum l-m non ideo existentiam eorporis potentiis Ex D Die non eoos tre, quod illius nob litatena exce-B Subra dant sed quia ea est formatum per semiui me cavsi confistenti um natuta , ut ad conditionem subiecti sese accommodent, cum in eius esse consortitam diuocentaur itaque aut extensionem subeant , si extet uni sit aut indauid ictionem idouea resultabit;cum ea hypothesidata, ni bi iam desideretur: non autem quod eiusmodi potenti incorruptibilis sit, in ahi
Ad septimum, dici in prunis posset genera Adr:
tim, dolorem , torsionemve quamlibet exsecora tricem subiecti,animam separatam nais turaliter non assicere, ut peripicuum stu affectu tam vero fiet demine uent sensus, atq; aptatem, si sit iudiuiduum id vero contra naturam materialium potentiarium eueniret, ut C petitu unde non leue argumemum prose- 1ali anima inesse diceremur. mici aco uel cisione eruitis r. Dein et iesponde Qui dem per
3. reta Tertiaco uclusio,Potentia motiua ipsi an s. Poten mae propria , eandem eorpore decedentem etiam moti non deserit in qua quidem concluIione nullana mani est dubitatio. sicuti neque in prima, ali an o-ma propria aeno facultas, praeter eam. qiniaci corpo et c- cum ea , si det, animae propria tribuatur, quod cum iu extrema huius tactationis da sputatione ostendendum sit, notacta hoc locoad aute-
ARTICULUS IT. SOL PUNT UAE ARGUM VNTA superiori arti se a Maia
A prima Am primum dicendum et vita es sient.
tare potentiae a tuae sint , propterea quo ae ab ea perenniter stuanti re perea idem vivamus' non propterea potiere ut idem subiectum imi sionis habeant. S. ti Setnam,st, si insiti materiareum cum a substa alia IIcT, atque adeo maxime conivnictae .
Ad secandum si de subieet totes sermoasit, vera est maior; d falsa minor: Si de parti Ii: se a viri a talo est maiorietusque plobatio
statim adiuncta est enim emanatio potenti rum materialium com parata ad anim m, limώ-plieiteritantam,cum in nutricia sic exercea
Adse Dinmus sigilli tim fletum, stridoremque dentium te ieri metaphorice accipienda est ad captum ruos tu, diorum, si de animae separatae lupplicio Ch i anisti Domini sententia procedat vis eius no euntimine moeroris vehementia siguas cet ut stri crueis dotis autem dentiam, intestinum odiu, quod in animo eum ardet, dentibus etiam Iirido rem ciet in appetituque en fit tuo rabies nu D eupatur Si autem totius hominis pae Da, e Danrit quidem p pria locutio, quanquam in si Derdita ac lachrymarum expressionem non situ non iniendum; cum hae generationem , corruptici dent. nemque inuoluanc quae posectam indicii ita
Ad primaet deinde confirmationem quem Ad Lit ametalocum a D Tho m. i. pati. quaest. Lart. Frma e citatum tam expressum no Iegimus r spori nem. Hendum loqui Angust de cognatione animae,. qua tam corporea, quam spiritualia aletat tingere ae si apertius diceret thiel rigete ani
corpore sura Vpraedita Aut certe sentiendi verbo uti pro intelligendi qua usurpatione libaudelibrata Ibitrio ea p. s. intellectum thaniama interrorem erus sensam reum disti polo, agens appellanit. Item , quod idem Augustianu scribit non corvus, ted an ire a m dolere 'Icccpus. mial est nostraedoctrinae , sed
AH lettium, ut sensus accidentariae vitae sint E prodest potius is quidem dolor proprius p de appellent si salesie illos essentiali vita tentiae coeporem affectus esto quem p Ui
Perpetua emanatione pendere nec in maretia. a nisi eidem essentiali vitae unitam recipura quartum , admisso antece ente curna confirmatior libus ibidem adiectis, neganda est conse aeriti r.eo editio enim It Ahumai narcognitionis intellective ut risui si observici teliosa exhibeatur, comenta vitae lactus estiuga se2MMi, de anima non nisi corpori unita potest cogis cortere. Porco, liber de spiri u M anima, A
his creditur , rilluri doctrime si vesaee isti per habenisi ratio Ueniq; U. Dionysii locum interpretatu ul--D Thomas quaest. disputa-
316쪽
sint in Daemonibus, niti proportione quada,
aeti militudine ad humanas. t. Cen Ad seeundam confirmationem dicit . uam nomme Ut tutis, ac vitii habitast ut par est uel lixantur, non torqueri animas pro premi Ios tot donati glaria, sed propter actus praeteritos, unde in i ab tu manarunt,p a lentemque reatum culpae . qui in animare vera
inel . siue relatio sit, siue quid aliud , ut apud
V Theoloros disputatur. od si quem e gmodunx inpotentia corporea, praesercim ap- petitu actas, habitusque tam uri cutis, quam
pCc ha .itii admitti solent ob aliqualem best amu si formalis parti ei pationem, sicureatum n Cumpicra nullum concedamus , supplicium ei respou dens nonnisi poste orporum , atq; adeo ipsius reatum app-citus resur tech: onem subeundum erit. Tertia confirinatio dabitationem conti- 3. Cen ne Theologo tum propia am neque eius rammatic ilicatio quam tamen in hac vita possibalem'. esse negant Duland loco paulo post citando,
Bellar libro securiclo , de purgatorim P. I x. 'r' iuxta August.&Gregorium admodum nece fiat: a nune est, cumr cena, quam vocant sen- m-pR sus supereatniali vi sit infiigenda damnato- NM u mihi mi, ceu subeundae siquis contende-- et ne eessatio esse sensa , non pi PteLea concluderet eos natural ter ut nunc agimus ab animis ex hac vita deportari Qgin etiam neque eiusmod positio de modo patiendini ediissensibus, atque appetitu vera ei e potest , aut certe rem in obsecuro adhuc relinquit eum explicandum supersit , quomodo in cortuptibilis anima ostendatur, ereo quod immodi eum inferni ignis calorem sensu percipiar Lege Durandia distin. quae D. an. r. in res iratione teri optaronis Ad octauum dic, manere quidem poten
tiam motrice et ina imas partata, ne nillam,
Guae in hac vita per corporis membia motum edit, cum sit etiam corpi, reari sed aliam ipsi a gnimae propriam . qua non nisi . statu separationis utitur Quae doctrina quam uisin quaestione sit posita serit tamen a nobis extremassis utatione suadenda . . Tocta-
htam in intellctu, O voluntate ammae conix
emra a m vaesso haec Dina nodam patere: si ira diota sua, amplitudine nobis tractaresne si tui h inditur enim Tu primis ad eos, quinul-wndher a praeter nam in parte sentiente species a
assit mei manere eos in animas palata quod- lib. 6. quaest S. Latuque apud D Tho m. prima parte quaest. 8s art c. a quotum dogma e parum abest Avicenna cum Sanctus Doctor expugnat, quaeli. s. artic. s. di Abulensis inferius adducendus opinatus tRnc solum cumactu intelligimus, species in nobis servari.
dens substantiis separatis nullos inhaerere habitus: ut refert Caiet prima secundaeir. aest. So. art. 6. Sed hi omnes magna ex parte refelluntur ii,3 de anima c. f. qu. 3. Se sequent Furi dicut item quaestio ad illam se holasticorum dubitationem an ne Theologia apud nos ac- ruisita manet in patria. quam quidam tractare olent, vel initio T. pari vel ad prologum sententiarum Denique ei maxime accedris quae est set primae secunda D. Thom ubi tam de virtutib. moralibus quam Theologiar quaeritur, verum posthacie vitam in anima perseuerentra sed nos intra nosti instituti incias quoad fiera potetit, continebimur Ae pro parte negativa se offerunt argu Pars evamenta, tum a natura ipsa, tum diuina pro negarare- uidentia petita Anatara quidem huiuscemo batur pH-di. Primo, quia quod attinet ad habitus, cum mo quoad illi contrarium habeant , si quis hinc opina habitis. tiuum deserat, veletroneum haud dubie in morte utrumlibet deponet quandoquidem Enim separat euidentem cognitionem obtinebit, sicque per contrarium adium, cumque pei sectissimum propellet , ut scite annotauit Bellar libro secundo de purgatorio capite'. Qisod deinde attinet ad species , et Dem que- contrario vacentri neque corruptibili subie ad Pectus.cto haeream attamen a phantasmatis, sicut in ficti, ita&io conseruati pendent cergo iis a- holitis extinguentor etiam species quemadmodum Lunae salgor, amoto Sole, confestimemoritur, quamuis neque illa corrumpatur, neque iste contrarium vendicet. A sumptum probatur tum quia species intentionale habent esse . atque adeo ita debile, viperenni ciueientis causae influxu egea at tum quia id significasse videtur Aristoteles in praedica- meiatis , cum scientiam ex longa aegritudine corrim pi docuit quod non nisi ratione phau tasmatum, quae per id tempus iae maximepermonem excidunt,vere dici potuit. Tum de nique quia habitus conclasionum, ita a priu-cipiorum habitibus pendere videtur: hac enim
de causa Theologia ab haeretico Theologo a. boletur, quod fidei habitus , a quo pendebat. ,
subtrahitur a Deo: Secundo, Pars intellectim inhaeNitani Pro Murhil, nisi sen fit tua ministrante operatur; cum igitur post mortem operatio sensuum nouit, .noneta retia mapud intelle estim a nouem medicaci in ex sepa rationeredditur, ut iam cor m si uiuitati ion-r cui rat Ee quod hanc.
317쪽
sequitur frustra species habitusq; manebunt, Acumen actum secundum prodite nequeetnt: ex eodem enim undanient se quod ille et prodite nequeat habitus fideli patria in aestum, concludit D. Tliomas i Em habitum s ustra fore r. 1 quaest. s .at s ad . t. Et e Infir- r.eteras m matur ptimo quis, ut dicitur I. Seo de Anima, corrupto corpore, mens neque reminiscitur,
neque amat 'quod credibile non est dixisse Pnilosophum, quia illa ortu in patur ut initio huius tractationis vidimus; sed quod pto Bpria cognoscendi amandique instrumenta, id est; species atque habitu deTeant meUanc x Cρ''m leant Confirmatur secundo quia habrius tu clinat adactus similes iis, unde pio diere, iuxta Philosophum et Ethieor aedificando enim fit homo aedifieator, Miterum , aedificator factus potest aedificat ense dabitus illi 1,actibus intellectus supra phantasmata se conuerteritis sunt geniti ergo si post morte in huiasmodi conuersio locum non habet 'neque etiam Chabitas,aut species tunc per manc buu L.
Probatur Iam ueto a diuina prouidentia eiusmodi
p. diui argumenta deducuntur, sitque ertiam Namna reu, A.Cotin th i; diei tui scientiam in mortali vi- etitia, ta comparatam,tate destinendam post lortems nimirum, quia impet festa, obscura, multaeque sit incertitudinis sed scienta habi i-bus, ae speciebus constat et utraque igitur cum
toto homine extinguentur, Dequcauimam a corpore recedentem comatabuntur.
Prolatur ouatio, qu a saepe accidit , ut qui sunt sei-
entia prae iri, utra sint pet ditae, coo ira vero iis gnorantes sint inooxii et e go si hinc omnis scientiae supellecta orietur , Ornatiores erunt improborum animae, quam p roborum; quod tu statu perpetuo non sine magua diuinae prouidentiae nota dicetitur.
p , nisi . Assirmantem nihilominus partem tueturae D. Thomas i. pnt quaestas art. s. aliisque in Emath. locis non raro Abul. lnis s. cap. Matth. qua it ouastidiose a C plate, abi. lternit, qui idem censent de ill: quaestionibus, quas initio huius attreuli proposuimus qui etiam in anima separata et Argum me moxia magnoicum. Quapropter sic argu mentati licet Primo, Iu anima separata dat ut recordatio ut latius ostende mus inferius, hae autem sine reseruatis speciebus non est: Sesta ara ergo anima olir conquisitas retinet Minor animare declara LEr, ala quamuis anima per specie a
eo disiues me dinuo sibi inditas intelligere possit tes
e decies antea a se cog : castea tamen cognitio recor- aesti ita, dati ni nomen non omnino meretur; cumite lata non lit, hoc est, per ea instrumenta, quae ex vi prioris coenitionis in nobes fuerint relicta . Accedit, quoniam a d Anima, cap. . . tex, eos laudarini istoteles, qui animam locum specictum nuncupabant quae analogia
eo pectat, ut anima species sibi semel cie ditas, deinceps seruet, quemadmodum obserauat D. Thoma S.
Secundo, Fictilium est a C rete species in . r. atelligibiles pende: in sui cons et uatione .phantasmatis eum igitur neque eo ut ratium
neque subiectum corruptioni obnoxium hi beant i quibus modis accidere posset ea turn corruptio, ut habetur cap. r. libri de Longit
&bieuit vitae Lanimam a corpore ab euutem non deserent Pr c, b Aturdia ec de as , in quo dehi solum est dubitatio tum quia impressa phan reli ei. tasmata ab eri et notum sensuum imaginibus
non eo modo pendeat quandoquitem illis omnibus ligatis per somnum phantasia nisi rubrio
somnia udo operatur quod absque reseruatis vigilia speciebas fieri non posset . pati igit ut ratione, de dicam maiori, intellectiles speetes absque phantasmatum influxu conseru buntur, tum quia effectus ab ea causa pendet in cons ruari, a qua pependerari et fieri: atqui species intelligibiles non a phantasmate im tresso, sed ab actu phantasiat, iuncto intellectu agente, fiunt: dicendum igitui potiustae rat cum Avicenna, non permanere specimintelligib: les in mente, nisi dum acta phantasiantur, quod est absurdum. Sitigit ut huius articuli a C rta o In anima si separata in uenui tum species , tum habitus partis intellectivae, siquidquid in eadem ani m ante separationem inerat, nisi vero quod
ad habitus attinet aut per contrarium actum pellantur, ut fieri potuit aute eandem separat IODem, aut etiam ratio uel alus gloriae . vel dat attonis, qui piam istotum a Deo detra
hatur. Inueniri, inquam, quoad elatitatem et
si quoad usum aliqui vacetit, euia deest orta
se maceriae, uti temperantiae libertati, toti se
dini, Iiisque eiusmodi habitibus acquisitis,
seu a Deo in f sis. Reliquum est, ut:irgumentisne actu T par ac tis occviramus. Ad ptimum quoad habi Lucis attinet patet responsio ex dictis Fux a d a . attinet ad species . Ochamus in .c re art. I x diu in arbitratur demons ari non posse manere illas per motus adducto argumento, solamque probabiliter ita teniri poste, tum propter sententiam Hieronyrtii in Epis . ad Paul se te tiam discamus in terris quae nobiscum pers ueret in coelis tum quia communiter acri Doctores Cetunt reeordati animas post mortem Erigitiorum, quae forte vivi penetra uimus. Uerum non recte philolophatur Ochamus, ne ceu lim, ut superius ostendimus,intelligibiles species peti dent in se conseruatio
ne Phantasmatis .neq; ea , quibus mouerat, v probabilem crdidam cst tam sententiam id idem D. Hieronianus de T - Non dixit thamvit rebasi
satis vrgem; quicbus ipsis non de seientia , iam tuo dis i
318쪽
otium habitus a principiorum habui b. per
'or, se tuo pendere, atq; theologicos hstrius ab-
eret .m eum hae meam gratuita non sint, quam-
re . . . sinati sus suos prodire nequeant, ob de-
uis litabitu, fidei, a quo pendent' ope
o. Adieeundum degatur consequentia, qua cT, euamuis specias hinc delatae habiturae non
sides liquem latis ore habuisse 1l-
quondam nunc que intellectum exorna od etiam de habituna ei dici posset cois
N in paratione animarum beata arari quanquam re et milius,acra sententia D. Tho m. sit, eum
non manere, aut quia id te pugnu, aut certe quia Deus ita de euit, ut ex illo Pauli locor. ad Cor. is constare videtur. Nilnc aurem ma nent fides. spes charitas ut aliae , maior au Diem horum es baratas stigia vero posse animam sepata tam speciebus . sine det latis , utii Con dii putatioue sequenti o tendemus Ad pri-rmato mam vero confirmatione dicendum eum D. m. Thoma I. parq. Syatt6. acii loqui Philosophum a taminii centra mamore lecandum L. Ccn eoo erationem eorpor. s. I secundam, dicrmura illam conuetiiqneis intellectus supra pliau em talmata si recte d. claretur, modum ei leaccidentatium, uvalde extrinsecum ipsius in Etellectionis , cum sit solum concomitantia quaedam phantasia: timulo petantis, ut saepe dictam est praesertim eum rerum abstractarum intellectio elicitur conservabuntur igitur spe caesi anima separata etiam tunc, cum praedictaeonuersio non erit. I MI Ad tertium , quod ex diuina prouide citia deducebatur, omissis variis interpretum ex---' positionibus in tunc locum, dic: si inibi qua-M in . libet scientiam Paulus intellis at , eam non s
' absolute fore destruendam, sed quoad nece statem ministetit sensualisi non enim op et sensuum egebunt beatorum hominum men- rex, de quibus loquitur. Ita D. Thomas eo lo
Durandus si ita s. distin D cum Magistro
eadem dist inpii quidquid sensiticia oopos tam Albertus Accabrie rade nidis . i. Si aia temnormnescientiae sola intelligatur Threi logia, iure destruendam assirmat, per subtractionem Diuini concursus ab iis, qui beaudierunt quandoquidem neque ipsam fidem retinebunt, non quod utriq habitus eum actu
visionis pugnent, ut ex Posteriorum doctrina constar potest . sed quia illabaeus ad orna Vi m vi tum subiecit Deum contuentis hae enim in alcmma tione solam eos manere verisimile esset spe Nerem pavetare minime videntur, quorum aestus non ob ero extrinsecam ullam caulam, sed immediatam
oppositionem, eum visionis actu, eiq; po sellione pugnat , cuiusmodi sunt Catholicae fidei, atque spei habitus, non ita veto de aliarum virtutum habitibus sortitu livet, tempt-Tantia.&C. se utiendum; quia eo rem actus, etsi ex desectu obiecti, materiaeve non sint in. patria exercendi, per se tamen non pugnant cum ea de visione, ut etiam de Chi isto Domino viatore traditu a Theologis; sicque inornatum animae temanebunt. Infundet nihilominus M' nam
DFus animis habitus Theologi eos euiden damasse tes, quibus satis compensabutitur ii, qui in beaturaeo hac vita fuerant aequisti. Atque hamesenten tiam de abolitione nostra Theologiae inpa m Mum, tria tradit Theoph. in illum locum Pauli, C thar. 3 Case Libidem deposita lente utio, qua
parL. quaest. I. at L. L. Lenuerat, aliique Iecm1-
tiores. At enim Caietano loco citat optimae partis adhaerescunt etiam posteriore alii a bitrati Theologiam nostram ineuide utem est seper accidens, remo lique ab ea possetne ' qui dentiam ex vi visionis beati fiet te Itaque non perse rac ad ornatum solum, sed etiam ad creteitium mensim manere illam posse a sibi fauere putantillam Diui Hieton sententiam ad Paulinam, de qua Dup. r et minimus. Sed undamentum illud fit sum est, eum nostrae Tneologia exercitium per se pelideat ad habitum eat holicae fidei, qui per se, intrinsece est euidens inclinative. Di.uus aute Hieronymus vel deo diectis eognitis loquitur, ut in solutione ad primum monuimus, vel si de scientia ipsa: non de ea derat numero . sed specie aut etiam genete comm mode potest intelligi. Ad quarium, D.Thom. I p q. 8' art. ad x. Ad ars respondet nullum Sincommodum, si inferior beatus o ruatior sit in acqui ut a scientia, quam lupetior quemadmodum, In corporis statura prae cellet potest. Iuxta quam doctrinam concessatus videtur idem de damna m. et dicito nullam hic a nobis acquiri posse sciensitat , quam beati homines a Deo infun- divite multo eopiosiorem non hauria ut,. iam utum libet rudes decedan ex hac vita
319쪽
VTRVM AB INTELLECTUnimasparata uant speciei
aestio hae solum excitari solet despe
ciebus, non de habilib.scientiae aut virtutum fortasse quia prima horum seminat quod ad aliud institutum notauit Caietanus o. 6 .arta j sunt ipsae species, ex quarum Y psu pronum erit praedictos habitus comparare sed ut ad rem veniamus quamquam Plato ante hominis ortum Oentiam posuit in animi , non tamen satis explicuit . undena meis obueniret; nec nos de animis ante ortum hominis sed post obitum disputamus amni usque an ab intellectu animae species ema nent, cum primum corpore separatur si euti pie intellectus in plura animae creatione ab eiu cessentia dimanara . Partem assirmativam hiae suadent arsu cmenta Primum Ab intellectu Angelietnuunt species cumpramum a Deo creantur; at qui eadem ratio est de animae separatae intellectu: ergo, dic Mi tot propositio non solurnita ditat Lilse creditur a Capi eolo in I. dist. 3. q. h. ad arg. Aureoli contras .conc ubi se ibit,
it profluere ab essentia Angeli intenectutia speciebus intelligibilibus foetum , sicuti ab a nima emanant potentiae; item ab aliis posterioribus Theologis, insinuataque a Caiet. i. aE q. c.ari D. sed etiam D. Thom. I. p. q. s. in
cuius a tr. . ad i. docet prius extitisse in Anaxetis uniuersales rerum rationes, quam re Sipsae creatae existetendi, quod absque necessitare ulla diceretur a D. Tho si specie pure contingenter, c non naturaliter contingerent Angelis. In vero art. ad I ait, non generari in Anctelis scientiam, sed naturaliter eis ade se. Deinde q. t s. art. i. sicut e cellio itio susceperunt accidentia sibi debita j non paulatim, ut eorpora inferiora si ritarit Angelos Iu scepisse species Constat autem illa accidentia accelis profluxisse: eteo, e Deinde minor propositi argumenti tacite ostendit ut , via quemadmodu Anges sensibus vaeant, queis postini species colligere, ut proinde ne celsum fuerit tantae essica citatis intellectum sortiti,
qui ex sese parere illas posset ita eum lini acestituta corpore, in separata tum mentium statum promoueatur , ac veluti nouum virae genus ordiatur aequum est, ut eum intellectum sit nactari qui a materiarer peditus illi statui congruentes species ex se promat. Et confirmatur, quoniam id decet tiaturam substacitiarum separatarum , ne scilicet ab ipsis obiectis species pendentes habeant, quemadmodum multo inagis commen datur Solis,
quam aeris natura, quod ille de suo, hic de A
lieno luceat. Et vero sim hoc sensibili muti do corpora existunt, quibus lux sit ingenita e ut in illo intelligibili specrerum turn ea.
ta inquam proprieta es quadam non conce
Seeundum, Homo in re lectivus euaditia tione animae; .lle autem specie conmaitit aesibimet active informat maiottigi urcii ratione anima separata . media te intelleetu, species ex se funder cuin ea abstractio a senasibilibus obiectis locum non habeat. Tertium , Omne accidens a principiis ali , cuius substantiae emanar, teste D. Tn . 3. eon tra Gent. cap. r. Cum igit Vripecies aces deautia sint, nulli tubstantiae rectius eorum eia natio tribuetur, quam separatae Et confirma tu , quia impossibile non id tur, si eiecti Deo valeat substantia intellectualis, quana
turaliter taeeiesernianent ea a metu eminen
tia tanta non est , ut separatas mentibus non competat Atq; hanc sententiam n C irri probabilem iudicat Fou secat Ib. et Metaphyl. e. i. q. h. sect. p. ad s. Contraria tamen pars omnino certa est, si, is quam tuetui Ecr a. cont. Ceat ea. y8. clina
res, eandemque ut longe probabiliorem an demasse tuit Fons libri Metapla cap. Ig. qu. I.
secta ad fin nec dubium quin eam. Thomae
placuetit, ut latius probat Ferr. etenim I partiq. Sy. at x. ad et ait animam separatam intel-
idie te per species diuinitus impressas ae Deo, kari s recipere illam species ex in Ruxu diuini luminis. Quaeve iba aperte des gnant alienam actionem, .non internam essicientiam ipsus animae per emanationem. Eandem infusionem agnoscit in AngeliS,I. p. qu.s6.art. ad c in par. x. arta Sic igitur atra umentat licet. Prioeo, qui ali re moecii se intelligubiles a substantia aliqua lepa pura.
rata fluerent more proprietat Um, iam ea res
omnes eos noscere posset, et se ipsam quari do quidem cognita penetrataqiete cuiusque rei natura , cognoscuntur omnes proprietates
ipsius; sicque fieret, non solius Dei proptium esse alia ac se pet ipsumtacile vestiadiit The logi imo, species superadiunc stas esse otiosas. . Secundo , quoniam ut exemplari a rerum a Ste a substantia quapiam emanent, ne eest alium videtur vires ipsae repraesentatae in eadem sub stantia in sint eminenter nulla vero separararum substantiarum,Deo excepto, hane habet eminentiam cum nulla esse possit talium re- Iucausaesticiens: ergo ab anima separata spe
Tenio, quia spiritalis emanatio qualis tu Anm. tura esset specierum ab anima, non impeditur per unionem ipsus ad corpus, ut pater in intellectu voluntate; quam quant vlus fortas scit
320쪽
ope species atebus eomparare. Ad tertiam cu Ads .ar sua confirmatione dicendum, qaidquid de aliis ae ei dentibus dicatur, ea certe, quae nomtionalia sunt, emana e naturaliter non possea ubstantia et eata. Quin etiam Ferrat libro .
tiatum non de omnibus accidentibus intelli
ira aut improta impediatur, si ergo emanant species ab ani Amaseparata, emanabunt etiam ab eadem corr-iUncta. unde iam sententia Platonis de rem n scentia prorsus extincta, iterum euocabI-
Quuto, quiano videtur vlla ratio, curno in xum potius, qua illo tum obiecto tu fluantipt-c CS; Umntum autem possibiliu species emuere impcissi tracta prae aptum naturalecteri tura intelletenti; quare iam cogentur aduet miniae sententia auctores ad dia nard in iuuonem recurrete . Nec die acquire quidem lini Bias qua ire postulauerat natura cuiust sub ctantiae leparatae, quandoquidem iutra Laratudinem eorum otii estorum alia in infimi tactibilia sunt, ad quae cognoscenda, ctedibile non est iam sotii respectas , quae de facto sera iacis mentibias infunduntur. Ita patet, nulla ratione dicendu esse species in te isti iles a mente separat efiicienter flue
nim a iu est, me retris auctor ntraria se n. C te otiae tali, te fluit, nen: ullo fundamento eas dicta ut C. ietanos a is commode dccla a te pol et, si vellet. Nimirum, intellectum
Angeli in eo ipso instanti quo ab eius substat Ia pro triana foetum esse speciebus a Lleo tamen ingeni s. Itaq, emanat o ad tot intellectum proprete tet tenda dit: in ad decies vero non nisi quod initio se,. qua nimirum ratione intelle elum impii emanante niliuidue eramitantur. Se a Deo eluti Leocrante conseruet D tur in ptima Angelorum produci: one Fatendum tetitur: t. in iubitantiis separatis, utpote co niti I iis capacibus , natorale triticipium inueniri. non eri etens, arq ex se sand-ns specie sed bassuum ae vel utri rea ab quaedam prope nito ad eas excipiendas A lea , quam generatim; particulatim veto locis, ad has, vel illas non nisi prout rerum ordo exegerit, tantio eaedem substantiae separatae a Deo suerint collocatae. EAd primum argumentum initio adductu, negandacit maior propositio. Primus vero exas m M. Tho locu , quo ea probatur, nihil probati solum enim docet Angelo iam tunc nabuisset pecies a Deo im detestas , eum hoc uniuetr sunt
corporeum a Deo extitit Set eundus etiam Ioiacus eo tantum speetat, ut intelligantus iuxta ipsius S. Doctoris sententiam Angelos a te b. scientiam do quae rece . sed a Deo tanquam a generant et recipere. Iam limilitudo illa te itio Floco adduista id solum Hor,vet intelligamus nulla mora a creatiore Angelorum inditas fuisse speetes eorum Tentabias. Do autem e- a 2. a . aetate ab eis sicuti a Sole lumen. Ad seeunduneganda est consequentiata satis enim estim primi a Deo Secie subiaco uirendi viatio patet ut nunciosi uin locum mittamus , posse
fortasse adici atri sera ratam absque sensu Im
praeterem Fecisi, quas hinc exportat, alias vela, obiecZis haustas, vel a Deo impressa , vel viret modo comparet.
Tmpto posita dubitatione sit primi assertio r. Aser ira,
1 Animae separatae praeter species hinc exportatas item praeter illam scientiam quam n fusam per se vocant . qua earum pliaraeque a Deo exornant ut id quod nemo iure inliciabitur naturalibus ac nouis peciebus consignatur. Quaerat Sert qu Diam communis est, e iam quoad extremam pa Ttem, quam nunc intendit rusta hac una rata one breuiter eonfir manda erit Animae sine eorporeae se xiv dioeseruantur, semperque seruarentur, si si ammin Daturae spectemus. Cum igitur tum inuicem, tum cum Angelis sint conuel saturae ita surdus enim esset qui separatis mentibus po Legem. litiae ordinem denegaret haud dubie nouas Ira . d. s.
rerum notiones denuo obtinebent, sine qui O. t. art. I.
bus perfectam familiaritatem non inibunt; ob ia cum de pleri , rebus a sensuum usu nimium Separata
remotis, eique Reipublicae nihilominus con anima no-
sentaneis agendum sita quarum species iuvi umspecie ita non hause Lant insue A.
Quod si quis dicat, animas a corpore Iiberas Obiectio. multo iam Te expeditiores, quippe quas nec
corporum norae tardant, Leq, hebetanti cr-reni artus, nec sentientes potentiae ad sua retrahunt rabiecta, ac pene distra hunc quominus se it limiora illa assie liai valeant, unde iam ex iis,quas hinc exportarunt , maginibus. procliue sit immaterialia etiam timari: is primum non omni ex parte satisfaciti cum et istam animae, qui ante intellectus gentis usum dice Cerunt, nullas species sint naistae Deinde reta onsione pro sciet ad modia diu biam. si Dilutinenim et edat species tam astrictae repraesentationis, obscuraeque siguificationis, quasque magis rerum significatarum umbras , quam vivas magines dixeris, usque adeo praestate, ut ad subtilissima quaeq; distinc elut par est in eo statu percipienda missiciant Secunda a initio: Probabile admodum est. Adsistis animas separatas ab obiectis species non ab , inten strahere , sed a Deo easdem 1 cipet c. Hanc ita D TH