장음표시 사용
51쪽
ua egia i eum materia at magat Iraq; ad astruendam, e Aaliqua a ritatem illius effati. Cui libet potentiae passi uta u. respondet aliqua activa sat est dari in patenti-
modo aeci bas ratem poten iam , quando torma totius Minn, naturae vim superat, eamq; naturae auctot stata, ae definita lege producit, ubi primum ages naturale materiam congruenter prasecteque
disposuit Ad a g. Adsecundum dicendum, quod homo intricae teras animates, suam formam non eliciate potestate materiae id non ex illius imperse actione, sed ex animae intellectivae dignitate prouenire, Quae ut praestantioris notae est, ita Homo ho altiorem originem poscit. Quod tamenn amiNegene impedit, quominius homo generare hominetr- seser dieatur ubi ni L de Ort, interitu et posui-mque u. Ad alteiam patie eiusde m argum in ti, tria cai, spou detur; saepe instrumenta virtute principa lis cause producere effecta se ipsis nobiliora snunquam tamcti excitari ad efficiendum aliquid ex nihilo; quod untallat modo an irrit in Ctellectivae produci queant, ut supctius ostensum fuit.
Ad 3. .etet. Ad tertium Id quod materiae.vltimam dispositione tribuit, habere etiam vim effectricem format si forma eiusdem sit ordinis cum dispositionibus: quod in re proposita non acciditas uidem anima intellectiva est spiritalis substantia , independens quoad suum esse a corporea supra materiae couditionem emi solent Atq; hoc discrime aperte exponit Saactus Thomas prima par et E so .R t. i.
Qv ESTIO IV. QVANDO INFUNDATUR, UNI
EXPLAN ATA QUAESTIONI sradice, mellantur quatuor spinio
UI controuersia aditum vel maxime aperuit ad quod assirmatarast et de Ge-Ler.am m. c. 3. No ni muta nimii fieti homi difnem, sed mat etiam foetus, primum informari M. t tu.anima vegetativa, deinde sensitiva postremo intellestiua . Veiba Aristotelet sunt: Goaceptum in animatum eis uenio statuerit, , ita omnibus modis priuatum quippe cu nidulo
minu semina xconceptus animaliu vivant,
quam stirpes; aliquandiu prolifica sint Et go animam vegetantem habere planu est Sed quam ob causi in eam primum lux be: in ecessest, ex iis qua alibi de anima di Seruimus, a-
petium est. Sentientem etiam, qua est animal, tempore pro edint elecipi;&rati alem, quans. Ac licet eadem anima suo modo finis fit homo certum est. Non enim simul&animal animam humarimesnerationis: Quia tamen Precipitu fit,&homo, C Hai
humanae generationis; quia tamen precipuus
finis est ipsum compositum , siue homo, qui
gignitur; abunde sat est ut generans non dic tur usitati fine, si producat totum compositum,esto formam ipsam non generetued eius
tantum cum male Tra copulatronem attingat.
Quod etia susticit ut homo simpliciter perhibeatur gignere limite sibi secundu spe cem Quod attinet ad ea argumenta, qua proba podiriori re contendebat animas intellecti uas producia Gmssim ad Angeli ste spondetur, cum Aristoteles ait re secti mi et sectum ei Se quod aliud simile sibi procre- es qu*. at interpretandum id de viventibus eo CIe- iussi si non de iis quae . mater a concretione ab- procrear iuue annis quorum perfectio aliunde aesti- et manda est. Item vero maiorem esse in substan- De M sabilis eoi pote vacantibus, quam corpore prae Mis Disin s. oldinem, non quoad mutuam illarumam cce intet septo luctionem, eum a Deo opt-Ma T. duntaxat per creationem effici queant; sed quo ad Hierarchias&munerum administra. tionem, aliaq; eiusmodi.QIod autem ait Dionysius inferiora eo pora admina strari,ae fieri potestate superior si . minime mirum esse debet. Ut enim haec non ereando, quod Dei opt. Max proprium ei , sed ex aliquo antecedente subiecto, seu surdici solet transmutando, quod omnibus causis secundis est commune, operantur: ita illa non creatione pec se, sed transmut tione produci
arahi . multi itim non admittunL,partim varie exisponunt. Quidam sentiunt embruonem esse animae e perte mi operati ines autem vitae quae in eo apvarent, vel anima matris sue virtuti,que in semin est, formattici acceptas esse referenda . Verum 'aeterquam qui id Aristot dites eo Rc itur. dem in loco diserte ait, couceptum esse ani matu, hos refellit Thomas l. p. T. q. II Lar et ad et quo fiet nequea 32 uligo peca apta u-cipio externo OLiantur. Alii tres omnino animas in homine vege. t. isse tantem,sentientem. dein relligentdimio modo
pedetendi recipi, sed imul permanere sibi persuadent. Quos multis in locis idem Do Rebratur,cio I prae pue vero I. p. q. 6 a t. metuontra
Gent et 8 Se de Anima, ar .egplodit nos. que iam in de Oitu conscitauimus. Nee desunt, qui existiment eam ipsam an i 3. BD.rnam, quae primo fuit vegetativa, fieri pollea, operante seminis vi, sensitivam iactandem eo Perdaci, ut intellectiva euadat, non seminis quidem sed superioris age2JS, hoc est, Dei eT . . trinsecus ut aiunt illustrantis virtute. In qua Fopinionem acriter inuehitur s. Thom L p. q.
Iis ast 1 ad 1. Primiam enim gaueratiotiem propriae naturae statu dimouet. Etit enim motusquedam cotinuus paulatim ab imper
52쪽
s alterationis conditionem degenetabit. AS cundo,Nec hominis, nec animalis generario erit generatio simplieiter: siquide Lubie-um eius erat ens actu . Quis enim est qui nesciat uniuersam generationis euerit naturam, sabsque pria cedentis perfectionis, formaeue substant alis interitui oua accedat ut accedire autumant qui in fari uanimam vegetantem dicunt deinde fieri lcntientem, ac demum intelligentem.
Tertio vel id quod Dei actione oritur, Rest quid subsistes, vel non subsistit sed aeque.
damat Ima preexistentis persectio. Qui illud dieit, face tur necesse est esse qui de suapte natura distincturna forma ante existente, quip- p qua minime subsistebat Qui autem hoe astum abit, effugere non poterit quin eo ne eis dat animam intellectivam intereunte corpo
Quarto loco probatur non posse eandena
anima sensim esse vegetati uia, senuticia, ra Ctione praeditam ccum oporteat plane mutari
speciem,addita perfectione substantialis sie uti hoc enim bim axemplo Arist. 8 metaph. ca.
text. Io.j mutatur numerus adiecta, vel detracha rnitate; uec ullo modo substantia in te
di, aut remitti possit,ut comuni philosophoruassensu doeet Arist in ea tegoria substinxtiae . Eata, Alii censent scelum mox a principio intel-riatnte lectivam animam obtinere, et li non statimuratum munia, quae ipsi peculiati sunt, ad n inistret D sed primm actione vegetandi deinde sen- tiendi: tandem suo tempore intelligendi AtDpinio haec etiam opinio pioevi deflevitaveritate ut
ortorata FRgo supertoribus sententiis reiectis, avitis reii duin est male iam foetus petim ramin- formari anima vegetativa, deinde sensitaua, postremo intellectiva hod probatur, nam
sectus confestim post conccptionem nutritur sanguine, quem ei mater peti vena umbilicare ad id muneris destinatam, inani Interim nullaientiendi praebet significationem. Deinde aliquot post diebus moueri incipit,
sue iciuntur, obseruari poterit si enim, n-gatitet, contrahent sese, quod pertinet ad animam sensitivam. an em efformatis iam ad humanam es iem membris, formam, cuius ea instrumenta sunt, accrpit id est animum ra
tionalem quo in specie hominis reponitur. Quod autem conueniens sit diuri istiusmodinfirma progres Tam in generatione hominis, Fonfit-rae D. Mat D. Thonias loco citato prima paste, ere- am Plo quorundam animant: u quae e Putri via teria oriuntur: ubi primo quidpiam viues imperfectius, deinde aliud meliotis notae, nem
pe animal emergit. Quod si id in bestiolis a
deo imperfectis notati solet, eonsentaneum est, ut idem animantibus excellantioris dat Tae conueniat, ae potissim humanae soboli, cuius forma quato est praestantior,tanto maiorem recluit it apparatum eq; decet ut in iudesit neompositam materiae mole sedini orpus organis apte, concinneq; instructu infunda Inter aditatur. Ita porro manet foetus materia aliquot mam vegradiebus sub forma vegetativa deinde huic in latiuasntereunti laecedit forma sensitiva similiterq; itiam's huic intellectiva Neemiru, quod duae orici intel e res formae nullo externi hostis ineuis . aut uam medi ppugnatione, intereant. Nam cum prior sit artem'. via seu praeparatio adheudam,iseeunda ad tertia, priores ambae ea; accipient in mat ri dispositiones , uibus non nisi certo tempori spatio perseueret, cedantq; principi formae .ca praeeundo, istiusmodi veluti satellitio famulantur. Sane quod anima intella istiua nostatim a principio materiam foetus informet, plane ostendunt nonnulla saetorum ano nudecreta, quae id supponunt, Z ut caetera omittamus. Caput Siculi 31. q. t. ubi dicatu Li comm .die mitti homicidium ab eo, qui foetum in utero in Loeci Vt ante infusionem animae videlicet a Suis ationalis: quod nondum dici possit na um c scis rat autehominem inrasionem Caeterum quo temporis puncto quod erat imis non
propositae quaestionis caput seu quot die um helictis it rata SLo patio an inia intellectiva infundatur corpori disce clatio est inter Philosophos Iu alti, ton eo tamen conueniunt , fundatur et Im pri tit, laniemum corpus organis humanae proli co Durni esentibus distinctum .perfectumq; est quod ob- ei sumtinet etiar i dum non est sub magnitudine ma sitaque i. iori .quam sit grandioris formicae, vi affirmat
Arist l. de hist anim. c. s. Abulensis in c. r. Matthaei par. I. q. s. Verum non semper haec
magni tutio eadem est. Qua de re ita scripsit Ferne in L de Hominis procreatione c. I Sq-pe obseruauimus die quadragesimo eiectam socrum semidigiti ut ait Atistoteles formicae maiusculae magnitudine vere, ac prorsa conformatum. Caput etat auelanae par, Maius,
quam pro reliqui corporis rationes oeuli ut ean eris exerti: nasus auriculae brachia manus, crura pedes,him secreti digiti haec ille.
Conueniunt quoque Philosophi in eo, Piceminae corpus ob defectum calor s. det imbecillitate vetitutis sor matricis tardius delineetur. Quo autem tempore huiusce delineationi In quo e sopificium absolutum si discordarunt quila crepent. Iim ea de rescripserunt Lege Plutarchum i Plutam S de Placitis, cap. hi Hippocratem in l. de Foe Himcr.ta, Fernelium in lib. de Hominis procreatio-FD UA. ne, Coelium libro decimoquinto lech antiq. Coeum.
c. 13. Ambrosium Pareum lib. et 3 cap. ri Communi Clameo,uetaq, sentetia est, in maribus
53쪽
Spatis absolute rea quadragesimum diem, in emi
r. ositio tun Scirca Oct Scumn m. Q Sod ex eo optime quoad ma cofirmatur,quia in veteri lege tamina, sima isti sculum pareret, uadraginta diebus si dimi ad mi nam gin sese domo continebat. a te nis pli,ngressa cellabae, Huc enim numerum di Eliseou uiuarum literarum interpretes ad imitatione semitio. natu T, dcce piam quoi utero corpus es fingitur piae scriptum in aiunt.
Quibus ita constitutis re pondemus ad
quaestionem initio excitatarn animam intel licet tuam infundi, uniri eorpori in eo ius a-ti, quo primum matella, membrord eH-gie.&eaeteri Saecidentibus, quae talis forina exigit,instructa dispositaq; est quod accidere solet circa eum diem, quem diximus paulo an . te. Hanc tamen succcssiuae formationis lege, C. Vis non seruauit Corpus Christi seruatoris nostii Chri limo in utero virginis Matris. Nam quod naturiemem sp vi quadraginta dierum spatio paulatsan En-mmum eugendum erat, diuina virtute ac Spiritus San iinretiaram cti opera momento perfectum ab sol sutumq;- uite ut est communis Patrum dc scholasticae Theologiae professoru doctrina . Ita Sophronius in concit synoneus, ach. ii Basi homil is de human. Christigeuer Dama se .li. cari. Euthym. Mati, Fal g. l. de Incarnatione Cp. Leo in epist ri .ad Iul. D. Th. s. par. q. So.ar I. alii doctor in s. dist. Alens F. AT q. m. E.
intellictiti emitura demtate par sint.
argumenta. NON adducimus in controuersiam an omnes animae intellecti et conueniant in
SI ad renaturam unius speciei, quaru ex aequo pallia ei peditu id enimn confesso est apud omnes: sed utrum communem illam natura per da rentias indiuiduales ita contrahant, ut omnes
quoad suam quid ditatem singularem qi peris Quita ip tactae sint. Negativam partem defendunt canet, En Pre lucindi dist. 3 r. q. I. Ioannes Maior q. t. dant conclusi e .Hispalensis q. I. Richardusq.r. circa principale, M. Albertus eadem dist.art. c. Aegydius'. 3. Lychetus in I. di I 3. q. I. Fecta-xicnsisti contra gentes c. s. auellus S. Memtaph.q. s. Caiet adq. si . primae partis as T. Abuletis in cap. decimum quinta Mati. q. 6 s.ctauum Probatur vero haec sententia hunc in modum unumquodque operatur ut est de vise habet quoad operationem, ita e quoad suamnat ram: sed antina inici estiuae aliae magis, aliae mi PEI fecte operan Lut, sitae spectemus actiones immateriales, coius modiiunt intelligendi, volendi actus; uue corpo ales, quq organorum ministetio ege centur,ut inter, o tum externorei sensuum funitiones Igitur icit ranima sint lectivas odia erunt Insperfectiores iecundam naturam particinarem.
Seeundo Cuman: manatura sua sit forma reorporis, oportet ut ei quoad pere chionem respondeat de commensuretur sed quaedam animi sortiuntur corpora aptio tibus organis,mieli Criq; tem die tamento arfecta ratque adeo
pet feci iotari igitur aliae aliis excellentio temnaturam obtinent Tertio quaeratio superio s. trium ris confirmatio est. Anima se eundum se sunt:-pta non ordinatur ad quod uis eorpus, sed ad certum determinatum ergo una respicit cornus no illus alia mitius nobile. Sed huius in respiciendo vatietatis, non potest ei Nealia causa , nisi maior&minor nobilitas essentiae ipsarum animarum mergo una anima superat aliam nobilitate essentiae Huiusce argumentationis assumptum probatur, quia si quilibet anima ex se non ordinaretur ad certum eorpus, sed ad quod uis iudefinite t ese haberet; Cum Deus infudit animam,vesti gratia, Socratis in eius corpus, potactili et seruato naturqordine. ac citra nuraculum infundere in illud anima Platonis; quam postea creauit, arci ita Sophroniscus loco Socratis, quem tunc genuit, potuisset Platonem gignere. Ex quo sequitur eundem et ectum singularem posse producia duabus cause totalibus quod negat melior pars rectephalosophantium. alto, Mag cornat uniuersum,maioreq; illi eoticilia pille hii tudinem, venustatem dispalitas pei fictionis fecundum natura qua aequis litas si quidem aequalia non habent per se ordine murico maxime pulchritudo efforescites Igitur conuenientius fuit animas esse inter senatu, perfectione rinaequales, quam
eodem perfectionis gradu contan ri. Quinto, item admodum generat Intra e . argum
hunc, per differentia spe eineas aequalis perfectionis; ita, species corrahi possunt per
differentias singulares, quae non sura qet permfectatu ergo sub eadem communi natura animiae intellectinae vel sunt, vel saltem esse pota sunt atrae animae magis, aliae minus perfecte. Probatur an tect dens , quia id non repugnater parte Dei ereantis animasti cum in se contineat eminenter infinitos gradus nouarum perfectionum quas rebus communicare pote tr. Deinde nec ex parte ipsarunnicum non appareat talas repugnantia. Vltimo quod indiuiduales animarum di ferentiae non possint esse aeque persectae, vicetur ostendi ex eo . quia alioqui conuenitent
inter se uni uoce, siquidem quae aequalia sunt,
54쪽
in eo in quo sunt aequalia sunt uoce eonueni A ciei, sed differre num et o et diuersitate corpolie Paensi.
unt. At quod haec conuem en a nequaquam admitti debeat, manifestu est; qu a d. in quo conigenirent , diuideretur per alias disterentias sede quibus rursum eadem quaestio rediret, num essent equales: quod si essent, patia tione tui uoce conuenirent, ut priores; atq; ita duret ut procestus in infinitum. Quare novi-d i ut tales differentiae: atque adeo neque animae qua per illas co Istituuntur, aequalem Bhabere inter se naturae persect Ionem. His accedit auctoritas doctorum Parisiensum a quibus aequalitas animarum articulo quodam damnata est. Si quis, inquiunt, dicit omnes animas ab otii ne esse aequales errat; quonam alias anima Clitasti no esset pet&ctior, quam anima Iudae. Huius arti euli me mi ui Hrericus Ganda ueniis quod lib. 3. q. s. Dutandri dis .ar. quaest. . Huc etiam peris Tum per quae indiuiduant Ir , unam tanto
esse alia nobiliorem, quanto meIloris tempe.ram, corpus sortitur. Sed enim idem quodlibet .s ait r. ait, singularia unius speciei non habere inter se ordinem , habere tamen quae specie disterunt, quia inspeciebus rerum, abundat super aliam , sicut in speciebus numerorum Dunbus, et bis significate videt ut sugulati contenta sub ea dem specie non se excedere nobilitate essentiae. Priora tamenicea inaequalitati animarum aperitus fauentia doctrina D. Thomae. Potio ad astruenda partem assi maliuam Su hia,
nostrae quaestionis , quidam recentioribus si
Metaphysicis tria, inter alia , a Scrunt aretu- menta Primum , Tria si ori Tes animae Cis ni a feminaequales, non possent, duae cum a quali Perva e .isfectione a Deo produci, quod est absurdum si . . tinet Aristot hoc inli cap. s. teri s. . molles C Seeundo quia cum singulis diebus creentur
carne , bene aptos mente, atque ingeniosos esse. Quibus verbis ex carnis mollitudine temperamenti praestantia maiorem intelle- ct is, atque adeo inimae nobilitate in colli sit. Quo item spectat illud Salomonis Sapri. Puer eram ingeniosus.&so: titus samaairnam
dusin, sent. diit. 31. q. Argeiit: na, ibid. q. aTr. 2 Solaci n. 8.li, Metaphi. 1 Sotus ita praedicamentis,ca det sub liantia. q. t. Tima1 a
theoremate, . In eandem inclinat Henricus te, Gandauentis licet, ura doctor Sotbonicus, Sor ptrapter iuratam Parisiensi articuli aucto:i Ecua tatem, non absolute sent ntia roserat Porro quod fuerit in hac controuersia D Thom .iu dicium, non liquet Illius secta toxes, eius hac de re doctrinam, quasi Lesbam regulam, ad id, quod quisque sentit, aceto trinio dant Caielmus ait adeo planum esse illam inaequalita te ar an et aram posuisse, ut eos, qui id non vi dent,caeco appellet 'solus loco citato ex iis caecis unum se esse profitetur Certe non desunt loca apud D thom vir: bus utraq; pars sontueri pol se videatur. Nam Sanc us doctor rin I. sent d. l. q. q. artar. in responsione ad s. ait, animam ad corpus in lius dispositum ordinatur,pei sectiorem esse. Et an et . dist.2 i. q. . aut . ad E assirmat animum primi parentas digniorem fili T. , quam animam Euar,s opterea quod proportionem seruabat ad proprium corpus, ut a nobilius erat. Et in eodem si si u. caris. cum x professo Setiae 1:siet num antii hin sui creatione aequa-
, tam respondet aequales esse in natura stem
a Deo noua animae os ea disparem haberent perfectionem , sequeretur non sempermia dum aeque perfectum fuisse quoad substantiam , utpote cui exanimarum creatione noua in die perfectio cumularetur. Tertio,quia S, si aut irae perfectione intrinseca esse ut in a quales , unaquaeqire haberet suum peculiare
quo quid est, atq; ita de singulis peculiares
des ibitio ues tradendae et I enc; quod negant Philosophi, dum solum naturam commune defintai iubent verum haec argumenta parum habent roboris Nam eorum pramydis ficultatem opponit, quae utrique opinioni t rcommunis est si quidem etiam cstra eos qui M ct rei dicunt animas esse natura aequales obiici suo, potest , ex eorum sententiation prasse a Deo cicari plures animas cuinqoualij rfectione Quod sin abi ut dum non reputantra aeqU iure nec absurdum reputabunt negare posse phares animas eum atquali persectione Deo produci. Secundum argumentum supponit
persectionem uni aersi pendere expers et to ne horum aut illorum vigularium riuod
non ita est, ut recte docet S. Thom. h. eo uri seu res, cap. 8 Quaret Icet inter anima Sara mliae aliis natura nobiliores essent no ideo ea , crum rum multiplicatione uniuersi perfectio varia-p x*tur, quemadmodam ne variat ut nascenti Cura et g buc, intereuntibus quotidie nouis diu et I a tarum specierum indiuiduis, inter quae consit ri tari in aeci ualitatem persectionum nosc-cundum speciem rautum, sed etiam secunduration eundini duales. Licet enim singularia eiusdem speciei inter se perfectione aequalia sint tamen si eum sint ularibus aliarum specie tam cos ferantur , haud dubie in aeci ualia
sub quibus eo locantur.Denique teri u Og mentum pro absurdo accipit unam quamque animam habere suum peculiare quod quid estu quasi vero tam tu animarum aequalitate, m
55쪽
IN II. LIB. ARIST DE ANIMA so minam ualitate non sit hoc necessa ioco clum' tex D. 5 inprobi sect 3In Mesectu tu, D.
stique siue animae aeqisael ponan p aestantiam operata Priam , qu iunt retraho . - rin .. - - - - . - ab eadem potenta secundum speciem , P dissutis
minoti aut maiori perfectioni ipsus PQ en animis L
tur siue non inficiandum non est unicuique intransece competet suam di tenuam indiuidualem .atque adeo suum peculiare quod quid est nisi quod si animae sint aequales eae differentiae parem habent ethcLionem. inaequales, disparem Praeterea ex eo quod animae mequales constituantur , non magis se
tiae sed defectui, aut perfecti Qui organi, quod . p. vlit ut a se libendam censet Potest vero alii et i uomae et que persecta e praestantia , seu viii diu eis forma tricis virtutis progenitorum, aut alta Oeeitii horum causarum extrariarum , Qitiri organa ualliis
i ri ii tu exactius . ves impe fec Ius adm Pii - mano a. imitionem, quan si aequales sint Etenim de- fiuitiones adhibentur ad expli audas natu a Sre ruria siue aequales, siue inaeq ales. Vnde lidarentur daae species parem obtinente naturae persectionem, adhuc quaelibet AI AI PLO priam vindicat et definitio em,uo quae maequalitat m, sed quediuersitatem naturi ape- iriat Ita vero causa, ob quam philosopm singulatium definitione minime curant, non
st tuo itidiuidia sub eadem specie parem Cretatiores 1a Los. Vnde Carn Cadem Liariret Carnea n
riora corporis ad acuendum ingeniam elle livido horo albo purgasse quod alios quosdam stu-gmata Stoi
diorum gratia citi e re it Plin. l. 3 cc s. Cum corum igituli pi intelligendi iis, quae in animo re-f- re, et sidet istiusmodi varietatem in se ipsa nequa libo umquam subeat pixnum videtur maiorem faci mutesum litatem, aut tarditatem in intelligendo non psit. proficisci a maiori . minor uept sta otia ipsius Diuiones nequesci-
si h mP ebatur .seaci parsa r. sortiantur dignitatem, sed quia ub scientiarum cognitionem non cadunt nisi ea, qua de perpetua sunt, suopte inge uio multis notas quo pacto se habent non singulares, sed cotT-muueSuatur e .Adde etiam indiuidua iaci reo non proprie ad artem pertinere . quia non continentur definito numero, sicuti species;
et Porphri cap. de specie docuit ex Platone in Phileboi
Hisce ero ardiumentis omissis , tum quia D intelle Lus: sed ex eo neuita, de fatendio coo-
parum sunt e cacia,tum quiano nulla, veritate aliena inuolunt aliter institutum con-
e tuae anima haberent inter se itiae qualem p rfectionem, quo ad natura singulares de quoque prouuneiandum esset de omnibus aliis indiuiduis saltem Abitantiarum, eiusde infimari peciei , cum in omnibu aequa ratio inueniatur atqui hoc admittendum non est: ergo neqOllud. Maior conceditur ab aduer Esariis: Minor probatur Namsi eiusmodi indi uidua nec statio ea sent inaequalis perfectionis, sequeretur omnia effecta singularia per petuo degenerare a suis causis Nam cum illa nobiliot1 esse non possint . quidem nullas cffectus est praestantior sua causa principali. cum item, ut aiunt , aequalia esse nequeanta, eonsequens est, ut inferiori didignitatis sint. Quod tamen repugna communi axiomati perantis phantasiae, quae si organum melius dispositum habeat, maioria laetitate&promptitudine suam operam ministeriumqrintelleinui praestat, ut iam no semel admonuimus. Deinde, quod in docti r na Peripatetica nousolum animae, sed quaevis alia indiuidua eiu dem infimae speciei, aequalia sint , probatur. Nam Atti .lib. 3. Met. cas tex ri docti in iis,quet continentur sab eadem specie infima,noda rapta uti posterius daretur autem si in illis inueniretur altior gradus pet sectionis.
se analogiam, quia nimirum generata natura perfectius esse obtinet in unal pecie, quam in alia propter inaequalitatem differentia iam, perq ag contrah: tur. Cum igitur hancinaequalitatis analogiam in genereri non autem in specie ponat, satis iudicat non agnoscere se
philoso obolumbientium quamlibet causam C in indiuiduis eiusdem spe eter inaequali
A isset. vniuoeam producere effetium sibi omnino
similem modo tollantur impedimenta. Secundori Praecipua ratio, qua aduersarii probant inaequalitatem animatu est in aequalitas perfectionis in operando et sed harmatio non conuincit ergo.&c. Probatur assumptio. Ex inaequalitate in operando non rite arguitur maior nobilitas eiusdem potentiae ; ergo nec maior nobilietas, seu persectio animae Antecedens huius rationis osteditat testimoniis At illa. Naml: b. I. huius operis cap. .Lex. 6 inperfectionis penes differentias indiuiduan
v TRASUE PARS CONTROUER-mprobabilis iudicatur praefertur Orma.tiuat'. diluuntur aduersariorum argumenta.
HI sit ad sputatis, utraq; pars cotrouersiae nobilitobabilis videtur. Quia tame a
56쪽
fit matio a docatinam peripat ticam magis sa creati a minus diuersas, b. quae restituant res, i. i ,
rari minus Inter te diste Ientes ibi loquii Q se in quale.s tentiae primo diuersae sunt. In hoc ergo steram. censu post quod eu tum et ad natura singulares, ra quibus iam deinceps omm cessatcsi tractio; consentaneu est, ut natur ac D Lah-tur per differe iatias, quae inter se conuenia triquanta fieri possit, videt secundum aequalitatem peti sectionis, quando petii dentitate eor-ueuire nequeunt Ato ita contrahitur omnis species intima per nerentias in druiduantes, T. .
qtia: inrat se pares sint noua qualitate positi I luis
at alique gradu perfectionis, quo ala excedat. Ad 3.
pit; ut non obscure testantur loca, quae ex Aristotele paulo ante citauimus, eam pollui a TL- plectemur, in quam etiam irae E Physicorum inclinavimus. Respondeamus ergo ad argamenta , irae pro aduersaria opinione attuli.,us. Ad primum, cuius solutio facile iam ex dictis colligi poterar dicendum ex nobiliori modo operandi colligi maiore pote tiar Obilitatem; quando potentia exse&intrinsece tale in modum vendicat. Quod tamen in potentis eiusdem intima specie non accidit. Nec enim v. g. potentia videndi Lyncei ex se est per svicacior, qua poteotia videndi octat:s, sed oleo et sprea eius intuetur, quia orsa-uum melius afrectum ob Dei. Nec lucellcctu, At. itotest serie est ac tot, quam Platonis led propterea acutius expchii utque inteli Ut qui promtiori phontasiae mirusterio tu atri, o supremo u mu Q.
Vltim ni argumentum facile dii soluet qui
dixerit nulla natura uniuersalem ceu seri vol-Uo a nisi eam, quae potest ad in Setiora pet di ferentias cotrahi, qua contractionem non e Mis hiamictunt ipsae diri tentiae, tum ob alias causa , m
Ad i euod alia, dicera duellanimae tenus C tum quia alioqui daret Lar progi eii saltem tu e3, ah, i. I----- mora ira Pommenturari finitum. Qui in arcumento deducitur. Itaque
dies ei pondere corpori, eiq; cotnmensurari ou D usimn habet ordine nisi ad corpus coue et ut organorum apparatu iustinctum, sibiqco uentans: ex quo non sequitur corpori melius dispositi ope Iscctiore animam tuis tellectit a deberi. Ad tritium concedendi euquod assim it fatendumq; uuam quant i an ma non respicet ei determinate quod uisu Or- putat e dc rtum ita ut in eo iustari, quo Deus an ira doctutis in undit, aliam animam ci
finitum, qui in argumento deducitur. Itaque iis non sufficit id, ni uocationem, aequalicaii ld, sua arua quam diiunt ut disse etiae singulari arum qu cuit is reos D. Mngularium . qu clita, sub ea de specie infima continentur Quia PQ saturtius semper ea, que in aliqua natura valueris ali sui uoce c6ueuiunt, addunt aliquem persectionis gradum supra illam eum natura uniuei salis non possit continere actu totam pet-fectionem inseriorum, qui b communicatur. Quod vero ad Parisiensiu atticulii spectat,
Dur Netai,iraculum insunde e nequiuerit, v c rectem arandus loco e Italo respondet una animam
probat argument una Unde cum inter corpora quae at animabus i mellecti uis ins nantur. alia magis, a i minus perfecta lint, no inficiandum quasdam animas respicere corpora magis perseet: alias minus per Dcta secun Im accidentia: Ita tamen ut maior illa perfectio non re pruiatur per se, sed per accidens ab animalec dum suanmat aram spectata: quia nimi iam haec anima Per te re p. cithac a etiam, cui accidit obtineret pellcctio-
intellactiva esse alia pei sectiorem, si expenda s tur quoad potetiassensit tuas xv ege actuare , hi hacn cocedit posse excellentioris esse natura: sab ea de specie infima de hanc inaequalitatem ait videri sat ess ad tuccisa aucto litate articuli cu sol statuat animas esse inaequales do
determinando cellum aequalitati modu-ve L .is. rum hic respousiouo fati facit Primum, quia articulus de inaequalitate secvnou differetias. inditii duiles, de qua erat coccouersia, senten
norario rado diu et si sis, sicuti non prata competit ani-D .e, ita nec in ea maiorem naturae, Ilictionem arguat.
Ad quar: An responde dum est et si pulcb.itudo uniue si ex in aege ali at de distinctionere u magis. q serae tu ilitate resultet nihi-rminus et a q rati a te pro suo modo deteor is elegantia augetre: in j, autem, quae sub una S eadem infima specie collo antur, non posse dati in aqualitatem ei Ie tiae,ut mo et dicet U3. Ad qui utum, negando est antecedens &ad eius confit marionem dicendum , non porum se animam in te lectivam per inaequales di intentias contra biri quia natura speciei ian: radiuo ucst capax eiusmodi contractionarum. Nam quarito magis a summis ad ima de Lenditur, tauro natura comunis contrahitur per diffe-
dimus, omnes potentiae sub ea de infimaupecie contentae, patet obtinent naturae dignitate, etsi ali alij; fune iones suas petfectius admi uti lent ob maiore commoditatem organorum. Potius ergo dieendum quamuis illius atticuli auctoritas,haud parua sit. tamen elltra scholam Parisiei. st m. irrci agabilem nou cile a DEittit. Locusta et o Aii tot lis ex tertio de anima eii nus tantam indicat carnis tollitudinem esse in boni iv dicium boni ingenta modo superius eTplica iudicit u II autem praestantio1is animae verbal umsit. tem illae et Sapientia. S. caletis interprecatio Exponiturn ib. omissis bifariam explicantur. uno modo Salomonis ut dicat Salomon sortitum se fuisse anima IV lacu . bonam,id est, egregia indolem ad sapientiam, xvii tutes , non quidem ex maiori praestan
tia ipsi a mae insita sed ex affectione Veio positio ue
57쪽
positione corporis , quae , ut superiuc dixi Anius, etiam ad immateriales actioncs multum
coufert. Altero, ut loquatur de bonita te ex victutibus, gratia sibi diuinitus concessa.Iliud hic pos temo aduertimus , quosdam in hacq aestione multorum patrum afferre testimonia ad probandam animarum qualitatem. Verum ea nos ideo praetet ijsse, quia nulium corim de anima secundum indiuiduales differemias , sed ecundum communem eius naturam loqui videtur. B
vera hominis inia, ara Bone ARTICULUS I
'VI ARGUMENTA NEGATI VIM partem Ostionis a Fruere rideantur.
VTargumentis, quae ad suadendam negativam parte asse i possit ni, HamapEI a-mus; praenotandum est ex D Thomar conti agentes e. 68 ut aliquid ima substantialis alterius, vere ac propite dicatur, duo requiti. num, ut sit principium essendi substantiali et ei. cuius est forma.Alterum, quod ex priori e
sit P septo tiam, ae verum honta uirido mam Quod glaur haec in animam intelleclina m 'IO a materia, cum eae tra illam manere possit. Earto. Cum anima hominis ita quid pet subsistens fieri nequat ut corpori uniatur, nisi propter aliqi: od prio bonum Aat igitur
pro ter bonum esse tale, a uis 'ter c dentarii m. Nos' odit bonan essent ale, cuposili extra corsi sucis stere Nec et lai optir bonum ac ciden tiumn hocm ma ima videret tur esse vetitat: SCognitio, qua Vel duum ministerio acquirit quod tari e dicendum non
est, ista ex inauxit celesti,n minis post si ex
tra corpus Icentrare obliti eiere go, d c. Adde
quod sapientis maecis non est op ta suo impedimet tame et Libere: at anima in te limina societate cot potis impeditu a cognitio ut et L
quidem corpuri quod corrumipitur,sc grauat
animam.Vries e S illud Poetae. Noxia corpora tar aut . Terreni et ei etant artus merabundae,mem bra.
Quarc non videtur Deus an annam hominis corpori uti fornim perte copulasse. in into. Vel unio atramae cum ccupore esset suba,ntii, vel accidetis: li su , stantra, aliquidigiis substant ae de petit in anima, mota ente homine, suod tamen falsum ei te constat, cumani in a ii, iis lis, tria sciam seu stantia nullae r x te niter uri. Labeat si ae iden S,LIgo anima non, is sedit raccide iri, hos inimco astituit. Ex q. t iacto exanima sor- pote non fieri unum i d neten e substan- 1 ne id clam m. Erme eon Ueniant, atq; adeo quod non sit orma hominis, hunc in modum videtor ostendi. Id quod non potest cori unica te materiae suam propriam potentiam, operationem, nec Dotetit ei suum est impertiti siquide nec potentia, nec actio simplicior est, abiit actio tuecuam et Tentia, aqua virtus e potentia manae t. Atqui animatationalis nequie communi. Eeare corpori intellectum, siue intellectionem, suae est propria ipsus operatio, ergo neqs roterit ei commianicare suum sui stantiale esse. Qtio tamen, ut diximus, ad rat onem Sol mae exigitur. Actum Secundo. Ea, auae intersem axime distant. nequeunt apte copulari; sed anima intellectiva, euansit*:ti talis stibi antia, madii medii ita forte materiae,&humani corporis concretio sne; non potest illi ut corpori seu mater me ad uniustet eompositionem 'ongruenter aptari. Adde cum anima intellectiva interitu vacet, corpus vero humanum dissolubile sit, non vi deri quo pacto hae proportione sibi respondere possint. 3. Argum Tertio. Forma resert irrad materiam, ut re latrem l . Inscendens e sic anima intellectiva non pbtest ita a Liri r non est igitur for a Probatur minoi quia I elatum tot sc id nupendet quo ad suom ea citi eo ad quod ref --t uvari a vetto ii ou Pendc quoad suum Ve
NEGARI NON VO S SE ANIMAM inrasi tuam Use vere aev v iesrmam
I hac quaestione fuit in primis sentemia D his, Platonis in Alcibiadeptimo intellecti uana isti
animam non coniting corporis ut formam a nata iri teliae; sed vina olorem duo taxat mobili, habe h hi si rem se animum Socratis ad Socrate, vi gub., eris est natore ad nactem. quatenus intellie iac&r. Thomisi tioois artificio, quasi clauo corpuSm Uet, e 1 Philo iusiq; actio notio flectit moderatui etsi hon l. D. r. sint , qua autun lento orta et ste Platoneant m si cmam intellectiva A formam corporis sed si anim formare corpus eo pacti O, qu Celeiae fori ae platonis quae ita corporibus alligatae sunt , ut extra illa sint nil consistere non possint. Cum Platone sensisse Abbo,invidetur Atia Ear hus, siquide ut Phetlo Iudaeus i in i commem ratin libro, qui riscribitur, Quod quihusi omni probus liber is , a Nicocreen e Cypi reducitur. ty Iano inmortari usa Xeum eo ectus, ibiq; ter. Glui an te is malleis cotusus dentidem illud repitii t. miam fortundet tui id Anar archi follem; Anaxarchum mam hen non undis verbrsind ans Corpes exter mihi snon hi esse boni m nec . Verus a Drari negarunc pertinere Praeter ea roravi animum Dym. :m se et uam
58쪽
ris textu ., Philoponus tex ri. Themistius
ta libro de hae te s. Idem videntur eristi manet conuulli circa annum salutis nostrae rio S. coli itur ex Concilio Vienensi sub Clamente uod refertur in Clementitia, Ad nostram: de summa Trin:tate. Si de Catholica. Item alij tempore Leonis X ut indicat Concilium Latet an ense sub eodem sessi. Deniq; fuerunt sciui putarent animal om ni, lecundum gra-Jum intellectiva misci eis formam eos POTIS, sed dentaxat ratione facultatum ale di sentie di quarum munera a materia pro Ista S depcudent, eiq; Ahcri' ni In his videt ut esse nono ,scure Caieti q. 62r. I. in responsione ad I. Sit tamen in hac disceptata one prima conclusio. Negari non potest, animam intelle luam esse vera, ac propriam hom: his soleta, ei in cotus brutem in mimare. Quae coetu csio hiscet attonib. Ditenditur. Pestici plussi operat otium cuiuslibet rei naturalis oportet esse eias formam, sed quilibet nostium, experit rse intelligete se ire, aliasque eu modi fanctione scdere. Nereisse est igitur inest j bis aliqua forma, aqua pred tab operationeSmanent ea vero a a non est qucam i ntellecti ua: eum in eodem compi sit, rure substantiale, este necia cit, uti de ortu inter itu ostendimu igitu an ii a d ei lectaua es iverationi ini forma Maior pro post de eo patet, quia nihil agri Dis prcut in actu etsi ecvero Aliquid in rebu , sici si in actae, nisi pertati nam natu aldinari cum marcii sit puia potentii nullamq; effect ricem vim missi dar. Hoc re umenturn rursumptum se te ei tax Arist. et huius lib. tes alum ad rem copositam confirmindam e fontibus h losophiae essi ea clusa tripos secte tit D. Lom. I. p.
s .m Jo, dein confirmatur in hunc modum II vera euiusque rei forma et si, quod remeeria specie constituit, Mab atri s iungit; A- qui ita se bibet anima intellectiva respectu
hominis est iritu vera eius tostra P obatur an iamprio Homo namque materiam commmunem habet cum belluis carteris' compo- si is sublunatio os, sic qii materiae beneficio nequit ab eis specie distingui, aut certam obtinere speciem quate reliquum est, ut id me prito intellecti eae animae stari ita ur Tertio , Quod animet intellectiva non se habeat ad corpus , et motor dentaxat, sed ut illius actus, ac forma, ita demonstratu . MO-bile non accipit esse a motore, sed solam motionem: ergo si anima, ni tui corpori tantum ut motor, ciebitur quidem ab ea corpus , non tamen ab illa esse acet piet quare cum vivere sic quoddam e seriei viventis, non vivet corpus per animaro, quod est aperte false m. Item, et una in cauta faciat, nihilominu Natura illaesas habet hominis operationes a noster animus male affecto corpore ira absq; ctrore,&virio actiones suas administrat, ut videre est in ebrij phreneticis. Non ergo animus est ad corpuS quod Nauta ad nauem Adde quod aecessu animae generatur homo,abscesse si interit, cuin tam ex appulsu Nauta ad nauem, vel mororis ad rem motam; simili terque
ex illies discessu, nequaquam id eueniat. Quarto, quod secundum Ario telis. s. plinam , intellectiva anima sit vera horninis forma, ostendi potest primum quia in ea de
finitione, qua definiit animam actum seu for mam corporis comprehendit anima in coni mune, ut ipse inibi profitetur; atq; adeo etiam intellectivam Deinde,quia proximo seqUenti capite demonst sabit animam, Isse actam seu formam corporis, eo quod sit id, quo p. imo vivimus, loco movemur, intelligimus.In qua ratiocinatione perspicuis verbis Intellecti uam animam complexus est et cum per eam duntaxat intelligamus Nec vero id minus d: lucide significauit, et ii Metaphys cap. 3. Lex. I . ubi eam in quaestio uem vocasset, num quemadmodum cauta formalis non aggredit ut id, cuius causa est ita eodem intereunte non maneat; ei pondet non videri obstate. quominus maneat m quibusdam velut in anima intelle istus participe Itaq; an unam humanam inter forma connumerar Accedit
i hod illius dogmate, ex corpore, anima fit vis m,ut 'tet exari quae docuit c. I. huiusli.
ter. . de omnia ulma absolute disserens: at n. fieres ex anima intellectrua hex corpore v-nem . nisii illa huius actus, ac forma esset; sicci; eam proportionem, quae unitatis conciliatrix est, inter se ambo seruarent.
Qit into , Ne Physicis tantum rationibus
certe inus esse animam homini vera ac propriam eius formam docet O thodoxa fides omni certior Philosophia. Id enim in primis de iniit Concii Viennense sub Clem. I cuiuS
decretum habetur in Clamenticia unica de summa Trino. x hisce verbis, Doctrinam omnem seu positionem temere assere utem, aut vellentem in dubium, quod substantia animi rationalis seu intellecti eae vereri ac per se humani corporis non sit forma, velut erroneam, veritati catholicae inimicam, rq di isto facto Concilio approbante, te piobamus, des . ii Entes, quod quisquis deinceps asseretc. seu tenere pertinaciter praesumpserit, quod anima rationalis seu intellectiva non sit sorma corporis humani peti e . e Tentialiter, tanquam haereticus sit censendus Deinde hoc ipsum statuit Concilium Lateranens sub Leone II. ses s. g. ubi haec verba scribuntur: Damnamus, de reprobamus omnes asserentes, animam intellectivam mortalem esse, aut unica in cunctis hominibus, haec in dubium vertenteS; cum illa non solum vere, petr se, essent alii et
59쪽
humani eorporis ,rma ex stat, verum etiam Ai inmortalis, pro corporum, quibus infundi-- tur, multitudine singulariter et ultiplicabilis, simultiplicata, multiplicanda sit. 1 Conitu . Secunda concluso Auima humana nodiret. D. solum quoad gradum sentiendi,&vegetandi, Tham et ac reliquo superiores sed etiamque ad gra-.5 rasent dum intelligendi est vere, ac proprie bo nige. 68. Pro forma. Hecptobatur. quia cum formas rerum
ex operation b. dignoscamus, sitque hominis proprium intelligere, aestatiocinari Et erit Rpus est animam rationalem, etiam quoad eum gradum, a quo huiusmodi actiones manant, essi veram ac propriam hominis formam Se-ecndo Quia anima intellectiva in hoc vitae statu omnem eo editionem haurit sensibus, di quoad sum etiam pecierum, saltem maiC-ci ex parte dependeba corpore, quatenus Urortet intelligentem speculari phantasmata. Qiuo deerte non esset, nisi etiam quoad gradum intelli 'endi habere tot dinem ad corpus, Cidq; vere informaretus quidem eiusmodi dependentia quoad operationem non nisi naturali nexu inter animam corpusque oritur Tertio, Quia nisi anima humana ecundum praedictum graduim esset copulata corpora, ut eius formata nihil facete te orporis tempera
mentum ad ingeni perspicaciam, cid expediendas melligendi ac stiones, cuius oppositum experientia docet, ut superius argumentabamur. Quarto, idem ex eo stabilitar, quia cum Viennense, Lateranense Concilium absolute decreuerint animam intelle et tuam esse vere ac petis humani corporis formam
restnima intellectiva secundum gradum intelligendi , suum proprium ac peculiare esse sortiatur, dubitandum non est quin id decretum de anima quoad eiusmodi gradum intelligendum sit Te tia concluso, Non sola fide ratum es
sed etiam naturali sus rationiae concluditur, animam intepectivam ei evere, ae per se humari corporis formam. Hanc conclusionem Te eηrte statu inius contra recentiores quo Idam Philo-reβ - m sophos perperam omnes quod anima ratio- te per*m talis si ima eorporis. quod simul im-
philosophiae pila citis nulla tarma corporis extra materiam cohaerere valeat Uepte henditUr vero horum deceptio ex eo , quia quod ad Imrnortalitatem attinet Lateranen conci Flium palam statuit animam humanam etiam secundum philosophiam esse immortalem
idque nos in progressu philosophicis argu
arientis ostendemus. Deinde, quod ad rationem formae spec2at, ex superiore disceptatione constat, etiam citra fidei lumen naturaliter concludi ac conuinci animam intellecti-uam eo, quod diximus in odolia
OBUIAM ITUR ARGUMENTIS initio Paestion propositis.
NVNc primi articuli argumentis te sponis deamus Ad ptimum dicendum: Et si an
ma intellec tua nequeat communicare, aeteriae materiales suas potentias,&ea operati Q nes, quae ab his eliciuntur, Ita ut matellaeis
Informetur posse tamen illi suum ess sub
statui ale communieare non quod istud minus simplex scininiateriale liti virecte ait a Nirae .it anus um lib. 3. huius ope iis cap. h. dub vlt '' fcta contra Ferrariensem lib. 2. contra Gent. cap 6'- tuae t pa t. q. c. arti 1 in responsione ad 8 a .fed quia potentiae,&operationes nequeunt di nismateriam nisi ipsi inhaerendo informare ac- eiecti vero spiritalia neutiquam corpori in haerere polluia reat anima informat malcriam. eique suum est substantiale impertactio,inhaerendo, sed per omnes eius partes se intime insinuando, easque animando Ex quo pater,
non eandem esse rationem in anima rationali, eius potent i ,atque actibus: quanquam&illud dici potest etiam intellectione aliquomodo animae..corpori esse communem, quatenus intellectio animae in corpore pendet a speciebus, quae seoluum ministerio ac- inquiruntur; itim quate nus cportet .mllige u tem phantasmata specular Ad secundum, esto anima inici lectio os naturae suae dignitalcm 1 corpori plori muli et stet, respondere tamen illi secundum propor cor mtionem actus adpetentiam eluviems eceris ideoque p. s Te inter se staretatem coire Vinfra. avnius texti naturam apte copulari Mam. rame cum corpus humatium labiatiuitem 'amcnii peramenti, de organorum ad ori mae Sinc o- ne obeundas bonitatem , ita a Lectura is ut anima aliud n q; a pirus neq; p rq iant v lortiri potuerit, ut liba de orti , dei ut ritu C steri dimus. In quo sane mirabilis rerum Orco, &c CD nexio vi fi eur, dum animus qui inde sub
statu cias intelliget tiae participes , infimum o- m obir nec, cum eo corpore quod ea ter sea ellit, eo nitieitur, sicque tiario D. Dion sis normam in v. c. de diuini sic minibus , tum mum infimi attin bit,infimum suprerrii. Ad tertium, Concessa maiori neganda est minor, cad eius confirmationem dicendi m CG-8.e 3 relata transcendentia pendere quoad suum i esse, tetmino, id ele, nabere suum esse in ordine ad illam inita animam rationalem obtinere suum esse in ordine ad carpus , cuius forma est. Unde essenii aliter per habitudinem ad illud definitur Verum non, ortere omne re laetum translati deus pendere a te mino tanquam ab , , a citra accis iat isse,
60쪽
sit sale, ut superius an cibis dictum est Q go d
ucto ad tertiam unionem spectat, esto anima cum a corpore ab laedit eam deponat nece Animam ni solitaria materiam actuat , aut pcificit separatu a non idcirco tamen aliquid ei de propria sub eo fidi . stantia , vel essenti si de petita quia modus ille, p . uti diximus nec accidens, nec substantia lim x, O su ia-plieiter est; sed modus substantiar, qui modi, ita amittit. integra rei essentia , adesse Scabe Sequeunt. Id, quod tum aliis exemplis videre est, tum ira aquae gutta, quae seorsim existens suppositum esticum vero alteria quae unitur, suppositi tationem habere desinit sicque amittit modum illisi in quo principium suppositationis consistit, qui molaus nec accidens , nec substamia Prine iure simplicitet est , ut de causalitate formae dice Iuppostabamus,sed modus substantiae. somne relatum transe en gens referri adal ud tanqua ad causi proinde quem imae inici lectiva est forma eorporis, debere respice iecorpus tanquam id, quo accipit esset, cum causea se finiu ut id, a quo aliud esse ac ei pit Occurrendum erit animam intellectiva
referti ad corpus, tanquam ad causam materialem tanquam ad id, non a quo, sed in ordine ad quod accipit esse. Sie enim causae notio accipi debet , cum resatam transcendeus dicitur referri ad aliud, tanquam ad causam: nimi tum ita ut causa, suta significato, dicatur id. quo , vel tu ordine ad quod res accipites se. duin modo tamen id sit aliquod prius. Nam etiam relata secundum esse . cum secundunt suas naturas ad aliud reserantur obtinent suue isse inordine ad aliud verum quia sunt simul natura, illud aliud no est quid prius. Aliis placet non omne relatum transcendens vendi care causam pio termino. Quadere alibi
... Ad quartum dicendum, animam coniungi
ima in cipori propter substantiale bonum totius, ut eae Die videt cet ex ea una eum corpore species hu-eorpori an eompleatur stemque propter acciden tuearia'. tariam quandam sui ipsius persectione, nimirum ut perficiam cognitione intellectiva natura Darcongruente, quam sensuum imini sietio acquirit , hic enim ita telligendi modus sempet ei naturalis est. Nec ossicit quod eum a corpore abscedit, ex influxu superni luminis scientia haurit et id enim magisci ratione abi uinctionis a corpore, quam merito specie hu
Ad quin Vini, ut pateat quid responden Prnsit, obtela acidum et i , unionem animae cum
corpore tripli et ter sum: .Prim m. Pro actione, illa an rura a ciu vn rur. Secu o,pro re latione coniunctori: i interipi Tertio, pro hu-
leCaiet iusta i et ais i fundamento , quod nihil est Ino aliud , quam causi ita fidi mae, materiae id f. et t. orma in ad res se materiae ipsam ac ua E: a litas io jethi edo victissimque materiam subiicima formae, Reip: en to eam fouendo Uet ita ut ex
hoc ut o com p -xu totum emtrgat. Porro vnior: itPo de secetndo: nodo aecepi accides
est. Textio modo tam pia est modusquNam, qui neque accidem neque lubstantia simplicitet d. ei debeat, sed modes subitantiae, ut intraraim PE scis dicimus Adare amentiani igitur di- Htur cendum , licet, ni opti: ii, secundo nodo acci caeeepta accidens sit, nou proinde tamen animam unita per accidens corpori, quia unio per accidens no et contingit ex eo , quod actio niendi vel re alio irrat accidentia, sed ex na. tura de conarii Cne eorum , quae copularitur, cum eiusmodi sunt ut in unum simplicitet coire nequeant, quod in re proposita non a c. ei dicta eandoquidem atram de corpus sunt potentia eiusdem generis ab ni Titi te se natur. lem ab tussi nem coaetaca coadendum,narrari de
Qv ESTIO VII C TRUM ANIMAE VATI
nis participes adnumerunt homin
an non 'ARTICULUS I. DAE POL IN GENE SI A, ET de nitareformem et, D qtiam nonnulli
Ita tum sentenuar Altera Empe coctis , Pythagorae. Platonis, Apolloni , Tyanari, de aliorum, qui Ablurdam quandam bim eυλατ ,
auiis dum me, noresviminum nollet, sed Erro, pace i ita A enisi Hinc Pythagoras aiebat se tribula D. Dis L Eu horban , cui pectore quondam hae tius Aes.sit in adueiso grauis hasta mi totis Atridae. Erustia ora, Empedocles se olim piscem tali se sui scalmi Eerm i i nibus cccidit Iud de quoque ortum habuit do de T per , ema illud Put bigora oturn mimo TNum scem D. Chry las etle praedica Sant, pecorum casenidas vesci, ite in tu ne vi Tertullianus in Apologetico contra Ge homil. S tes,c. a. . ait bubulam et alis i. PI Irari Dis g o D Equam sociaret. Dissidium tamen estio teri huis . o.
auctores, num Platore vera poluerit transmr ira Ces, grationem animatum eri in corpora bellu i e. . Eunditia, an Inhumana duntaxat. Plutarchus lib. Dibtili Made Placitis, cap. 1 Plotinus Eun. I lib. I. cap. nithara D.
dis Nemesius libro de Naturalium an cap. i. asque in Zimant. Negant Iamblic laus, Pre clus co lib. e.HMeph mus.&alii, ut Alberi. 12.de anima I s. c. q. s.cat. 6.5ie tries id tantum se eundum allegoriam dici ab .c3ae Platone Quod colis geret tunius ex Craty traia ae tu,