M. Tul. Ciceronis, De partitione oratoria, dialogus, Iacobi Strebaei, ac Georgij Vallae commentarijs illustratus

발행: 1538년

분량: 239페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

dum quis id bonum eripimus, quod imperet, pecuniam habeat, er reliqua huiusmodi sive iure,siue iniuriamon quarit,dum videatur laudandus er honoarundus,accedere quae bona sunt virtutis. Necessarijs. Vt patrue,ut parentiatas,ut liberis quod in primis quaeri oportuit.

Et illud uidendum,quanid magis homines masta fugiant, quam sequantur bona. Nam neque hin

nesta tam expetunt, quam deuitant turpia. Quis enim honorem,quis gloriam, quis laudem,quis utillum decus tam unquam expetat, quam ut ignomisiaiam,infamiam, columeliam,dedecus fugiatet quavrum rerum dolor grauis est. Est genus hominum ad honestatem natum,malo cultu,prauis opinios nibus omne corruptum. Quare in cohortado, atq;

suadendo propositum quidem erit nobis illud, ut doceamus qua ui bona consequi, mala uitare pos Honesti simus. Sed apud homines bene institutos plurimurebus duc in inlaude,& de honestate dicemus,maxime ea uiro tutum genera tractabimus, tuae in communi hos Indiali quibus minum utilitate tuenda, augendaq3 uersantur. Sincqiψιμr rus apud indoeios,imperitos dicemus,frui ius, emOMlumenta, uoluptates, uitationesw dolorum proseurantur, addantur etiam contumeliae, atq3 ignomianiae. Nemo enim est tam agrestita quem non si ipsa minus honestas,contumelia tamen, & dedecus mas gnopere moueat. Quare quod ad utilitatem speis fiat,ex ris quae dicta sunt,reperietur.

s T R E s. Q V I D rudibuεσ politis maxime conuenire ostendit.Nuneutri s deis liberando, proponenda mala censet, quia multo magis homines mala stigiunt, quam siequuntur bona,nes honesti cim expetunt, quam deustrat turpia. Ergo sumenda etia contraria suaseri,ut homi ignominis,gloria insiima, laus conturi. melia,

182쪽

mli Deus dedecus. sed qui sis ut genus hominum ad honestistem natum, non rem hone1ti expetat, quam deuitet turpiassubi cit caussam, s mdo euetu pravisq; opinionibus omne corruptum est, nec uirtute Cr scientia excolitur, ne. certarem p cobentur. Ergo docebit orator in consilio qua ui bona costqui quaque ratione mala uitare possimas. ex bonis aure plurimam urint, que in coismuni hominum utilitate tuenda, augendas uersantur, quod genus est ianitia, fides,liber esitas,omnis uirtus quae spectat hominum societatem. Quarum rerum. Ignomini uim contu testae ciscoris. Ais horis c. v ALLA.publicis moia coibjssed etiam priuatis: atq; adeo magιs in priuatis spectanda sunt. malo cultu. QAod si male colarur,ut si inhonesium videatur,in alte rius adduci non posit sententiam. Bene institutos. Qui rebus bonis instruis cti fuerunt. Addantur etiam contumeliae. Subaues,ut deuitari posint.

Quid autem possit eisci, necne possit, in quo Dee Diemsi etiam quam facilὸ possit, quam is expediat, quae, D late.

xi solet, maxime ex caussis iis, quae quam remessiciant, est uidendum . Caussarum autem genera sunt plura. Nam sunt aliae que ipsae conficiunt,alior quae uim aliquam ad conficiendum afferunt. Ita illae superiores, conficientes uocentur: hae reliquae Ponantur in eo genere, ut sine his consita non pos sit. Conficiens autem caussa,alia est absoluta,& per

fecita per se: alia aliquid adiuuans,& essiciendi socia

quedam. cuius generis uis uaria est,& saepe aut masior,aut minor, ut & illa quae maximam uim habet, sola saepe caussa dicatur. Sunt aute aliae caussae,quae aut propter Principium, aut propter exitum conaficientes uocantur. Cum autem quaeritur quid sit

optimu iactu,aut utilitas,aut spes efficiem ad assen tiendu impellit animos.Et quoniam de utilitate iam diximus, de essiciendi ratione dicamus. Quo toto genere quibuscum, di contra quos, quo tempore,

a. A aut Po

183쪽

aut quo loco, aut quibus facultatibus, armorunale .cuniae, sociorum,carum uererum quae ad quanque rem essiciendam pertinent, postimus uti,requirens dum est. Neque solum ea sunt, quae nobis suppe runt: sed etiam illa,quae aduersantur uidenda. Et si ex contentione dioesiuiora erunt nostra, non Qui itin effici posse quae si ad iis, erit persuadens dum: sed curandum etiam ut illa facilia, proclis uia, iucunda uideantur. Dissuadentibus autem aut utilitas labefactanda est, aut eniciendi dissiculta tes efferendae, nequeat is ex praeceptis, sed isdem ex suasionis locis.

a TRas. IN DUOBUS uersatur omne consiliums m utile est, cr feri petr Mat. De utili priore loco dictum est, quod quidi in uidebatur ei e natura scacundum. Nam uidetur omnium primum cognoscere posit ne aliquidscri quia siquid lici non potest, liberatis tollitur.sed utilia cupimus,quibus stuamur: inquirimus idcirco hunc ordinem sequimurisi ueniat in dubia posit ne aliquide ci,quoniam coniectura ducitur,a causis sumetur argumentum, qui maxime coniecturalis est locus.cicero in Diuinatione,l n quo si te multum natura adiuuaret,si optinus a pueritia disciplinis Cr artibus puduisses, in his elabor es: si Isteras Graecas Athenis, non L ibbaei, Latinas Romae, non in Sicilia didicitisses, en esset magnum, tantam caussam, tam expedhram, Cr diligentia conscis qui, r memoria complecti, Cr oratione exponere, T voce,Cr viribus funiuerire. caecilium caussam fustinere non pose monstra cui natur ars, Cr exercit tio tres elaquentiae causae desierunt. causa iudicialis est quidem, sed pars illa cohoremtis,ne quid tentet caecilius supra uires. caussam aliae conficiunt. quae escientes inde uocitantur ut pudor escit ruborem. Aliae uim aliquam ad consciendum afrunt,ut instrumenti, tempus, lacus, ne quibus aliquid escinon potest. Esciens autem caussa, alia est absoluta Cr persim per se, quae sola into rem est citi ut sol diem,ignis calorem. Alia aliquid iuuans, Cr emciendi Leia quaedam ut terra plantas escit sed adium cultusole, plauia, rore. Haec aut maior est, aut minor, ut natura cT Uus ad eloquentiam sussciunt. Pam cornitio praeceptorum. Sunt aurem aliae cause que conficientes uori

cantur,

184쪽

eantur,aut propter principia: ut materia,quod est principium rerum: t proapter exitium,ut finis rei quae suscipi et Ferrum gladis caussa est, quia materia. artium finis est scientia. Quae pertineant ad caussas, alita trudit in Topicis. Hactenus de utilitatis elliciendi potestae. Nunc usus est eorum, ut ad asenatiendum impellunt animos: quod acilius obtinetant,si quae rerum dicuntur apis

pendices, uulgo circunilanti ponentur, quitas cum,contra quos,quo temporire,quo loco, quibus facultatibus utamur, si nostra, er aduersa inter se compariremus,ut ex duobus procliuiora uideamus. Quodsi ex contentione,id est, coimparatione,procliuiora roc est, Miliora nostra videbuntur,non erit satu,sta no bis uideri,sita erunt oratione demonIrand ut non modo diceti, sed alis etiam milia, octies iucunda uideantur. Cicero Antoniana quarta jacit hanc rerum

contentionem,ad cohortandum populum Romanum aduersus Antonium. Quiabus cum bellum fuscipiat a D. Bruto, c. caesar veteranιK;. contra quem, ut alterum Spartacum Antonium. Quo tempore At quum ad recuperandam liberatum exarsit omnis Italia. Quibusncultatibus,lit Repu. Senatu, eraris,quae nobilet Antonius. Hinc sua Iacili procliuia, iucunda colligit his uerbis, ut igitur catilinam diligentia me senatus autoritate,uestro studio, er uirtute stegillis: sis Antonij ncyria latrocinium, stra cum Senatu cocordia, tanta,quanta nuris quam fuit, filicitate, σ uirtute exercituum ducums vesti orum breui tempore oppressum esse dictis. Qi3 admorion autem suasori proponitur una ra

tio ter utile est,er feri potest ut: in risu fori duplax: t utilitas ab eo Ia be Ilanda est,quod agit in seruilium Rullum: aut elficiendi didicultates est eis

rendae,quod Iacit in dissuasione pacis, Antoniana septima. Quamq; expediat quaeri sistet. In desierativo,inqui genere quaeri etia o.

solet quam fit utile: quam feri,aut non fieri positi aliquid. Caussarum auistem genera sunt plura. Sicut ipse in Topicis docet. Nam sunt aliae quae ipsae conficiunt. Quae licientes causae nominantur. Ad conficiendum aiserunt. Id es causse quae adiuuantes nominari solent: ut in libro de Fatoine quoque ostendit. Principium. Vt est causa macrialis, de formalis. Exitum. Ut crassusnali num cum Minoteles caussarum genera mulcri lem, formalem, finalem licientems Ircerit, Plato bis etiam addidit exempla rem,atque instrumentalem. Quae aduersentur. Stultum siquid sit, quae prosunt ii picere: Cr quae olycere positi non considerare. Contentione. insae sylet in sententi s uari s pronuntiandis nasci. Dissuadentibus. comis monuit ae instruxit bententiam suam pronuntiantes,Cr consitum prostrentes: nunc qvid pariter facere oporteat deterrentes ab alieno proposito, docet.

Sualionis locis, Hoc eit,ex eu locis quibus alter suasit, ex eisdem di uia

185쪽

Vtero uero ad augendum habeat exemplorum, aut recentium,quor notiora sint: aut ueterum, qud plus autori tatis habeant, copiam. Maximαν sit in hoc genere meditatus,ut possit uel utilia,ac necessas ria saepe honestis,uel hsc illis anteferre. Ad coin, libreaibis . ' i' Quendos autem animos maximὸ proficient, si in citandi erunt,huiusmodi sententiae,quae ad explens das cupiditates,aut ad odium satiandum,aut ad uticiscendas iniurias pertinebunt.Sinautem reprimen iberativa di,de incerto statu fortunae,dubi jst euentis rerum oratio futurarum,S retinendis suis fortunis, si erunt secus dae: sin autem aduersae, de periculo commonendi.

Atq; hi quide sunt perorationis loci. Principia austem in sententiis dicendis breuia esse debebui.Non enim supplex ut ad iudicem uenit Orator,sed horistator, at autor. Quare proponere, qua mente discat, quid uelit, quibus de rebus dicturus sit debet,. hortarit ad se breuiter dicente audiendum. Tota autem oratio simplex,&grauis, dc sententiis debet

ornatior esse,quam uerbis.

aetata. A PROPRIIs argumentorum locis ad comines ordine perducitur: unus est cx plorum:aeter contentionis honestoriam,Cr utilium: tertius actactuum quartus autem figurae orationis. De exemplis in hoc genere Omichoc modo: Usum exemplorum nussi materiae magri conuenire merito fise mes cubentum quin plerans videantur resto refutura praeteritis, habe turi; experimentum velut quoddam rationis testimonium. Alia exempla sunt recenti eris notiora sunt alia uetera n quibus plus est auto iratis: utram ctis ceroni stequent ima. Alterum est G nepraeceptum, Oratorem in hoc geneare deliserandi esse oportere meditati hoc est, exercinium schola, Cr priuatico tineinc parator bam communes locos, ut promptius dicat aliquanda

186쪽

pro utilitate contra dignitatem,aut pro dignitate contra opportunita tent,quoaniam haec aliquando con ictantur. Vt qαι uoluerunt acta sγ e manere, non dignitate,sed utilitate 'marunt: aduersarq contra, sed uicit utilitas. cicero de actis caelaris, Primum igitur acta caesaris struanda censeo: non quo proabem: quis enim id qui in potest s sed quia rationem habendam maxime arbitror pacis, Cr ori . Ponit exemplam Quintilian in tertio de Opiter giius. Aliud praeceptum comune de mouendis adictibus. Aut incitantur antami,aut mitigantur,atque reprimuntur. Si incitandi erunt, huiusimodi sententiae proficient,quae ad explendas cupiditates, hoc est,ad implenda desideria conceapta opinione boni suturi pertinebunt. Aut ad odium satiandiam, id est,ad conlisciendum, quod ira inueterata sc odium 'it alystu. Aut ad ulciscendas inriiuriis. Etenim ex quatuor union motibus duo incitant,aegritudo,cupiditas: duo reprimant, uoluptas,metus. Ad aegritudinem odia pertinet: ad cupiditate ulcia scendi,uoluntas. Sic pro lege Manili odium cupiditatenis Po. Romani conciatur in Mithridatem,qui ciues Romanos in Alia nec erat, exhortatur ad ulcia scendum iniuriam. Videte quem uobia animum suscipiendrum puteus. Maiores uestri sepe mercatoribus,s nauiculatoribus iniuriosius tractatis bella gesserat: uos tot ciuium Romanorum milibus uno nuncio, atq; uno tepore necatis, quo tandem animo esse debetiss Cr quae sequuntur. Si reprimenda erunt arum tum ualebit metus,ad quem pertinet incerta fortuna, dubius euentus rerum futura

rum,er periculion ualebit Cr uoluptas,q ae retinere secundam fortunam uelit. mibus rebus utitur in Rullumstequentisime, ut legis agrariae cupiditas ii flammata reninguatur. artum commune praeceptum de modo, Crsigura orationis. In deliberatione utendam breuibiis principijs, oratione simplici, crvo Cr sententi js, lim uerbis ornariore. quod praeceptum Quintilianus ut alia multa arripuit,as dilatauit. In principio proponet qua mente dicat, ut Antoniana quarta quid siclit, ut septima: quibαι de rebus dicturus sit, ut prima: hortetur ad se breuiter dicentem audiendum, Peto a uobis Patres consute dem benignitate, qua soletis, uerba mea audiatis. Tota oratio simplex, non exultans insolantia uerborum,Cr sententiarum: non eleganter exoraui ut de monstratio . non contentio Acir subtilis, ut iudicialis actio: sed Irauis, sentenatiosa,plena ponderis,er autoritatis. infiitillanus tamen sic iudicat: ci nissententiae, inquit, Cr conciones non minus clarum, quam est in accusationibus, ac d nsionibus,eloquentiae tamen onendunt. Vterque uero. Idem quoque docet Quintilianus, inquiras, Tota cutem c. v λιι oratis,simple ex grauis, Cr sententi js ctbet ornatior esse,quam uerbis. Humexemplora nacti materiae magis couenire merito fore omnes cobentiunt: cum serans uideantur reston rei tura praeteritis, habeaturis experimentum uelat

quoddam

187쪽

quoddam rationis testimoniam Breutas quos ac copia, non genere materiae, sed modo constarit. Ad explendas cupiditates. si agrestes erunt audit res. .Reprimendi. Hoc hi, a cupiditate illa uehementi, fuerint reuocandi. Principia autem. Quintasianos autem,Prooemio,inquit, quale est in iudiocialibus,non ubiq; eget,quia conciliatus est ei quin quem considit: initium tramen quodcunque,debet habere aliquam prooemii speciem: nri; enim abrrupte, nec unde libuit,incipiendum: quia est aliquid in omni materia naturaliter priamum. In senatu utique, Cr in concionibus, eadem ratio, quae apud litisices, a quirenota sibi plerunque eoru mapud quos dicendum sit,beneuolentis: nec misrum, cum etiam in panegsicis petatur audientium stare, ubi emolumentum non utilitate aliquasta in sola laude confinit.

C. F. Cognoui iam laudationis,& suasionis locos: nunc quae iudici js accommodata sunt expecto, idinobis genus restare unum puto. C. P. Recte intinligis,at eius quidem generis finis est aequitas,quae non simpliciter spectatur, sed ex comparatione nos nunquam: ut cum de uerissimo accusatore di sputastur, aut cum haereditatis sine lege, aut sine testameto petitur possessiorin quibus causis is, quid aequius, aequissimum ue sit, quaerit: quas ad caussas facultas Petitur argumentationum ex iis,de quibus mox dicetur, aequitatis locis. Atq; etiam ante iudicium, de constituendo ipso iudicio solet esse contentio,cum aut sit, e actio illi qui agit, aut ian, ne sit, aut nonia es e desierit,aut illa ne lege, his ne uerbis sit actio, quaeritur: quae etiam si ante quam res in iudicium

uenit, aut concertata, aut diiudicata, aut consecta

non sunt, tamen in ipsis iudici js permagnum saepe habent pondus, cum ita dicitur, Plus pctisti, serὰ Petisti,non fuit tua petitio, non a me, non hac lege, non his uerbis, no hoc iudicio. Quarum caussarum

188쪽

genus est positum in iure ciuili, quod est in priuata

Tuna, ac publicarum rerum lege aut more positum,

cuius scientia neglecta ab Oratoribus pleris is, nos his ad dicendum neces Iaria uidetur.

I N omni genere tra landosti is initio prospiciedus est finis,ut rectius ad

eam caetera Δrigantur. Sicut igitur in exorna do sinis ni hone)tis,in delibero do utilitassc otii in iussiciis aequitas. Est autem aequitas, quam ratio natura tu persuasiti quae etsi a iustitia no separatur, tamen alia est aequiris,alia iustitia. cicero primo de in i s: Di ficile est quum praeitire omnibus concupieris, eravare aequitatem. quae ni iustitiae maxime propria. Aequitarem er iuditiam non eandem sici quia aequitas est optima ratio iuris, recta moderatio legis Cr marisinis honesti perpetuo conitas,quae neq; legibus,ties scriptιs continetur, sed unde profluxere bonae leges,CT a qua malae corriguntur. per quam reguntur ea quae no punt Iege comprehens quae infinita sint necesse est. Hac utuntur omnes boni hunc requirunt qui summo iure uexantur. hunc ore uersat omne genus horam , quum subinde restri. Rationabile est isthuc, sic enim uulao dicitur, id est, aequum bovi s. inde sex er aequitas interdum uidentur ita discordare, ut relicta lege appelletur aequitu.Leges igitur er quae proficiscuntur a legibus er a iure ciuili, semper ad Iacilitatem aequitatems refrenda. cicero de Servio Sulpitio,Pene diuina eius in lagibus interpretantis, uitate explicandis, claratia. Et paulo pos LItaque quae proficiscebantur a legibus,m a iure ciuili semper adjacilitatem aequitatemque rastrebat. Quin igitur aequitate nemo laedatur,pera multi legibus iniquis er moribus uexentur, iudiciorum finis constituitur aequiis dis,ad quam omne ius, lex omnis, Cr cossuetudo restrantur. Hanc aequitarensecuti sunt Oratores illi ueteres,qui nullam ius ciuile didicerant,er ea certe diis sputatio propria est Oratorsi materia. Aequiras simpliciter spectatur,An aequum

pro amico peierare. Cr ex comparatione aut duorum,aut multorum ut, caecialius ne an cicero verior erit accusatori.quae controversia diuinatio nominatur,

quae quod agitatur ante legitimum iudicium hic primas obtinet. Eodem modo fet comparatio inter multos petitores haereditatis, si tres pluresue petent sine lege aut sine temmento. Nam si lax esset ut agnationis, aut testimentum, de re ipsa contenderetur: sed quia non est,agitur ante iudicium cui detur haerediis ditis actio. Quintilianus libro tertio: Diu sum his genus quod dicitur compa ratiuum, cuius rei tra latus in parte causae freques est,ut quam apud centuma

uires post alia quaeritur er hoc,uter dignior haereditate sit. Sicut aute agi p test de dccusatore sdilacndo, in etia nonnunquam de constituendo iudicio,quae A translatio

189쪽

translatio nominatur,an bu .an cum hoc: an bae seges an apud hune: an taetempore liceat agere: er si qua sunt tilia: Ut non debes apud Praetorem petcre fidei commisum, sed apud consiuies. Maior enim Praetoria cognitione summa est. Non licet tibi agere mecum. cognitor enim feri non potuisti. Non debuisti interdicere, sed petere. Formiaas tradit, sitne actio illi qui agit: ut filio qui uocet in ita dementiam patris. Aut iam ne tria Fabio repetenti creditum unatequam receptum sit deberi. Aut liusne elye desierit: ut qui uindicet agru posiderennium. Aut in ne lage: ut posit ne cum Ebutio cecinna ab agro probis bitus agere lege de ui, an potius iniuriarum. Aut hisce ne uerbis sit actio: ut Hγ eo qui petebat a crasso Praetore,ut ei quem defindebat crassi cadere Iice, iret. Haec Cr similia non antequam in iudicium ueniunt,concertara sunt,id es a partibus disturita aut si concertari, non tamen dijudicata, hoe est, sententia tuis dicis pronunciata: aut si dijudicata, non tamen conficta, Cr omnino absoluta. Posteaquam igitur res in iudicium venerit, illa permagnum habebunt pondus, uel ad declinodum iudicium,ues etiam ad 'mandam di sionem. Haec translatio pertinet ad actiones. Actio ius est persequidi iudicio quod sibi debetum. Vis eius in rebus Cr in personis,sed in utriis multiplex, cr ea caussa perdis

cilis de qua permulta iuristeriti, nec tamen scribunt omnia. Quamobrem Mecaussarum genus positum dicit in iure ciuili Ius autem ciuile consta legibus, Cr more:Lex er mos aut priuata spectant,ut bona fingi loris aut public ut ius totius ciuitatis. Iuris Mentia neglecta ab Oratoribus plerisque, ut d Galbaer Antonio praestat imis Oratoribus. Nobis, hoc est, Ciceroni ad dicendum necessaeria uidetur. Cuius in caussas explicat primo libro de Oratore. o. v ALLA. Nunc quae. Quintilianus: Nunc de iudiciat inquit,genere,quod est praeiscipue multiplex, sed os re constat duobus, intentionis, cr depulsionis. cuius partes,ut plurimis autoribus placuit,quinq; sunt,prooemia, narratis,probatio, relutatio, peroratio.bis adiecerunt quidam partitionem, propositione, cessum: quarum priores duae,probationi succedunt.nam proponore quide quaesis proibaturus,necesse est,sed Cr concludere. Inde porro subiungit,Uerum ex his quas constitui partibus,non ut quias primum dicendam,sta primum cogitandum est: sed ante omnia intueri oportet quod fit genus causse.quid in ea quaeraturiqua prosint. quae noceant. deinde quid confirmandum sit, ac resistendum. tum quomodo narrandum. expositio enim,probationu est praeparatio nec esse utilis p tcsi,nisi prius costiterit quid debeat de probatione promittere.postremo intumadum quemadmodum iudex sit conciliandus nes enim, nisi totis causse partibus, diligenter in tectis, scire pisimus qualem nobis mere animu cognoscentis exa

pediat,si enu an mitem,cocitatum an remis um,aduersiam gratiae an obnoxium.

Neque tamen ideo eos probauerim,qui scrib dura quos prooemium nox inreputant

190쪽

putant: nam ut conseri materiam oportet,U quid quoque loco sit opus, cona tire ante,quam dιcere,aut scribere ordiamur: ita incipιendum ab 's,quae priama simit. lnDicienda igitur materia est,quo praecipimus ordine: scribenda,quo dicimus. Haereditatis. HicHrus negociatis appellatur: ut ipsie ostendit in Rhetoricis cicero. Fortunatianus a tem Cr in scripto, Cr extra scriptum esse eontendit. De constituendo ipso iudicio. Hi emtus in Rhetorica transis Iulio appellatur: quoniam de actione tranfrenda contentio est. Concer tata. De qua ante Actum sit certamen. Uijudicata Et tamen nondum de miri. Necessaria uidetur. Propter c has tuticiales, in quibus de iure sipe quaeritur.

Quare de constituendis actionibus, accipiendis, subeundisi iudiciis, de excipienda iniquit a te actionis,de comparanda aequitate, quod ea serὸ generis eius sunt,ut quanquam in ipsuin iudicium liepedi labantur, tame ante iudicium tractanda uideantur: paululum ea separo a iudiciis, tempore magis agendi quam dissimilitudine generis. Nam omnia quae de iure ciuili, aut de aequo & bono disceptantur, casdunt in eam formam, in qua quale quid sit ambigi tur, de qua dicturi sumus, quae in aequitate, & iure maxime consistit.

Divi NATIONEM er comparationem, translationemque initio sTREMirumuit,quod haec ante iudicium tractanda uideantur. Separantur ergo a tuis dici s. temporibu3 agendi,quia ante legitima iudicia agitantur: non di istulit dine generis,quoniam cadunt in eadem praecepm,quae postea tradenturi conasi tuere actionem, hi actorem admittere,qui intendat actionem, hoc est,recipe. re in caussam. Accipere iudicium,e1l ilium, unde petitur, a utere intentiorinem actorri siclusa translatione. Excipere iniquitatem actioms, est intentisisno dolum malum,ta inluditiam excludere, ne subeunti iussicium flat iniuria. Aequitatem comparare,est discernere ex duobuη accusatoribus, aut petitoribus uter sit dignior,aut qui digni fimus ex multis. si quos ad has controuersias, unde petatur Aculi argumenntionum. Restondet. haec esse de iure ciuili, G de aequo Cr bono, e nt,de aequinte, idcirco pertinere ad qualitati , in qua

SEARCH

MENU NAVIGATION