M. Tul. Ciceronis, De partitione oratoria, dialogus, Iacobi Strebaei, ac Georgij Vallae commentarijs illustratus

발행: 1538년

분량: 239페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

. ιι A. Constituendis actionibus. Qua demum actione cum reo agatur. nam is mos fuit,nunc um ablutus est. Separo a iudiciis. monium in eo iudiscium non est,in quo translatio est,Cr cum qua actione agendum sit, quaeritur. Tempore agendi. Quoniam id est,quod in quaestionem uenit. Dissimilia tudine. Quoniam non utique absim se id a iudicio videtur. Formam. Vt iudicialia nomine appellantur. Quale quid sit. Vbi qualitas de summo geneare est,ti qua supra mentionem scimus,in q; in suas distribuimus species.

In omnibus igitur caussis tres sunt gradus, ex quibus unus aliquis capiendus est, si plures non queas, ad resistendum. Nam aut ita consistendum

est ut quod ob acitur, factum neges aut illud quod

facitum fateare,neges eam uim habere, atque id esse quod aduersarius criminetur. Aut si ne* de facto,

neque de faciti appellatione ambigi potest, id quod

arguere, neges tale esse,quale ille dicat,& rc filii esse, quod seceris, cocedendum ue defendas. Ita primus ille status,& quasi conflictio cum adtacrsario, coniectura quadam: secundus autem definitione, aut de scriptione atque informatione uerbi: tertius aequi,

& ucri,& recti,& humani ad ignoscendum disputa

tione tradiandus est.

set Ras. EX DEPULSIONE rei tres sunt stitu ex quibus oritur tripertiata ratio iudici j tractandi. Sunt,inquit,tres gradus,qui sunt ranquam tundaminati destnsionis,ex quibus unus aliquis capiendus est, si plures non queas, ad resia pendum. Nam im consistendum cr uelut in gradu pes firmandus est, ut quod obi jcitur, ictum neges: aut sistrare,neges id esse, quod aduersarius crimineutur,cr de appellatione ac nomine contendus. Si neque de ficto ut in coniectita .ra neq; defcti appissatione,ut in finitione,ambigitur, tertium cst quod diis cas,rectum esse,quod ficeris, ut fit in qualitate absoluta: concedendum ue dost des ut sit in assumptiua. Iri primus ille 'tus,qui est quasi constictio cum adauersario ut interpreditur coniectura tra landus est. secundus definitione ex genere Cr proprietatibus aut descriptione ex ij quae rebus accidunt,ut est quolii cr quanticis: aut informatione vcrbi: hoc est, definitione ex notarione Cre mologia,

192쪽

pARTITIO NEs ORATORIAE. 1sνelmologia,quae tria uni definiendi genera. Tertius equi Cr urei cr recti erhumani ad ignoscendum disturatione tractitur. Quid aequum sit, apertemnstrauimi A. Verum hιc dicitur luctum ac iuremiam, sicut pro Muraena, Atenim agit mecum austere,Cr Stoice cato,negat umm ese allici beneuolenistiam cibo. Ureum,id est,iustum. Rectum dicitur Moir ωμα, id officium quod ab omni uitio prauitatιs alienum est. Nam de Finibus Rem,inquit,omnes nuri meros uirtutis continent. Hinc licet intelligas inter aequum, ureum, rectumsnullum esse 'e discrimen. Humanum, dicitur clamentia atque mansuetudo, qualιι luit in Iulio caesare: quod plurimum ualm ad ignoscendum sata ostenis dit ipse pro Marco Marcello,CI pro Quinto Ligario. Tres sunt gradus. Quintilianus autem: Distant igitur,inquit, ante os o. v ALLA.mnia quadripartitam in omnibus causa esse rationem, quam primum intueri debeat, qui acturus est. nam, ut a dei fore potis iam incipium, longe frifima tuendi sie ratio est, si quod objjcitur,negari potest. proximas no id quod obiliscitur, scitum esse dicitur. talia honesti, in qua recte fctum di studitur. Quia busti disiciamur,ultima quid sed iam sola Iupercist salus aliquo iuris adiuto.

rio elabendi ex Morine, quod nec negari, nec destrici potest, ut non videatur iure actio intedi. hinc illae quaestiones siue actionis, siue translationis sunt. sunt enim quaedam non laudabilia natura, sed iure concessu: ut in duodecim dilutis debitoris corpus inter creditores diuidi licuit: quam leum mos publicus repuαdiauit. Et aliquid aequwm, sed prohibitum iure: ut libertas testimentorum. Ac eusatori nihilo plura intaeda sunt,quam ut probet fetum esse, hoc esse fictum, non recte' tum, iure se intendire.in circa hecies easdem lis omnis uersabitur, translatis tantum aliquando partibus: ut in causus,in quibus de praemio agitur, recte Actum petitor probat. Consistendum. contra aduersirium est reis stondendam. Factum neges. Inde coniecturalis uel inficialis constitutio nominatur. Eam uim habere. Hoc est, Non dcbere eo nomine eppellari: er perinde cum lis sit de nomine,Cr ut ipsius rei, deueniedum ad definitionem: quare etiam mitiuus laus appcllatur. Aduersarius criminetur. ut faduersarius,uerbi caussu, sacrilegium uocet .tu delendas furtium, non sacrilegiudici oporrere. Neges tale esse. Quoniam si aduersarius iniuste 'tum diaeat,tu iuste ascris. Insormatione. Quoniam qui definit, circa uerbi Iora

mam versatur.

Et quoniam semperis qui defendit, non solumes

resistat oportet aliquo statu aut inficiando, aut des finiendo, aut aequitate opponenda, sed etiam ratioσ Ratio.

193쪽

nem subiiciat recusationis sus primus ille status rastionem habet iniqui criminis,ipsam negatione,insisciationemq3 faciti. Secundus,quod non sit in re, qd ab aduersario ponitur in uerbo. Tertius, quod id recitὰ faelum et se defendet, quod sine ulla nominis

controuersia facitum fatetur. Deinde unicuique ras

tioni opponendum est ab accusatore, id quod si no

esset in accusatione, cauila omnino esse non posset. contineter fr. Ita ea quae sic referuntur, continentia caussarum

minentum. UOcentur quanquam non ea magiS, quae contra rastionem defensionis afleruntur qua in ipse defensionis rationes cotinent caussas. Sed distinguendi gra, tia rationem appellaimus eam, quia affertur a reo ad recusandum depellendi criminis caussa: qus nisi es set, quid defenderet, non haberet. Firmamentum autem, quod cotra ad labefactandam rationem res sertur, sine quo accusatio stare non potest. Ex rastionis autem, Nex firmamenti conilictione, & quas si concursu quaestio exoritur quaedam,quam disces plationem uoco, in qua quid deueniat in iudicium,

& de quo disceptetur, quaeri solet.

ι et κε s. ST AT V s in exornatione sunt, Cr Lubcratione. Quia si nulla quae,stis est, nulla erit dicendi materia. Siqua uero est, habeat aliquid in quo flet Orator,ncces e est,quis ἡ dicatur stilus, quoniam in eo sta uniuersa dilutantis: sed;hius in genere iudiciali maxime stedlantur, propter intentionem ataque depultionem,quamobrem Itituum rationem in hoc genere prae cipue colia dcrauit. Quid alq deflatu loquantur, nihil ad locum praesentem, quia mentem ciceronu inquirimus. Hoc tenendum, Ciceronem accipere flatum, in quo priamin confidit,quasi ad repugnandum congressa dejissio. V erba sunt eius in Topicis: R ditio accusationis, in qua est sepulsis criminιs, Graece sisti diis

citis, Latini appelletur Hrus,in quo primum insistit, quasi ad repugnandam congrcsa

194쪽

p ARTITIONES ORATORIAE. rytrangressa drysio. Inque si is qui defindit,hoc dicat, Non fici, aut aliud fiet.

aut recte se banc primam destnsionem cicero sis uocabit,quoniam stit. pedrini sipit is qui remit. Quod ciceronis consilium qui redarguunt,ut Dabius, a natura ueracti ratione discedunt. Nam perstexit oculatus homo causa sani frensim quoddam esse certamen. In certamine ex amorum digladiati 1 si primum omniain es Ioco convcre, stitionem in bello uocant: alterum tueri lacum ratione captum: tretium bonem fustinere. Simile est in actionibus. Etenim in dicto litium bello capit locum destrictor, aut coniecturam, aut desenitionem, aut qualitatem, haec prima stitio : ut autem eum Iocum tueri posit, ratione Mat, tanquam si is ex aggeribus. Ratio nominatur. I ii urgit ad Mersarius, Cr omnia labesectare conatur, tum continens es' atque firmamenatum: quia cominus pugnatur, manusq; uelat praelio conseruntur Hoc modo

uerba quorum studio mimus est, accommodauit, quod non ita musto post, sedistinguendi gratia strisse scribit, ut qui prouideret calumniatores nunquam defuturos. status ergo Ciceroni prima congresio est. N On mi, non hoc βαci iure Mi. Si progrediare longius, rationem subi jcies recusationis tuae, quae nulla datur in coniectura, fita negatio Cr inficiatio pro ratione habetur. I ndefinitione ratio est, quod non fit in re, ut in priuari pecunia subluta de sacro, quod ab aduersario ponitur in uerbo,ut sacrilegio. I n qualitate ratio datur, quod aequitas id uelit. His gradibus, ab intentione ad statum π a statu ad rationcm Duenitur, qua vi depulsor affirmat aciem. Quid faciat aduersarius unicuique rationi opponcndum est ab accusatore, id quod si non es' in acta. satisne,caussa omnino es non post: hoe est ratio rationi componenda, ut in

aciem confertur acies. Accusatoris haec ratio dicitur,m continens,

caussis firmamentum, sine quo accusatio stare non potest. Clodium occiis disti intentio est. Recte occidiotitus,quia injictabatur in usa. Ratio mo tu inasdiator eras, non cladius. bicfrmamentu' continens,Cr m Yti. An insidia tus est Miloni clodius s quaestio est, quum disceptationem voca Cr uno orim iudicatio non quoniam lumina est iudicii totiusq; disceptritonis. Ex his quid sibi cicero uelit, sile est intelligere, quids diserant haec verba, intentio, status, ratio, continens, inamentum,quae lis disceptationis, vire u πον,σ iudicautio. Quintilianus in tertio: cicero inquit,in Partitionibus oratorijs firmamenatum appellat, quod opponitur de sioni: quia continens quod primum fit, ab accusatore dicatur: ratio a reo: ex rationibus Cr firmamenti quaestione disereptatio sit iudicationum. uerius Cr breuius qui statum, Cr continens,er iudicrationem idem e se uoluerunt. Haec ille. Non solii ira resistat. Quintilianus: AIq stilum crediderunt primam G. va A. eius, cum quo Meretur, deprecarionem: quam sententiam cicero his uerbis complectitur,

195쪽

m se. Unde rursus alia quaestio,ca eam semper ιs faciat,qui respondet. Cui rei praecipue repugnat cornelius celsus, dicens, non a deput ione sumi, sed ab eo qui proposiuioncm sitani confirma: ut si hominem occisum reus negat, status ab accusatore nascatur, quia ιi ucsit probare: si iure occisum reus dicit, translata probalanta ncccsime, idem a reo fit, Crsit eius intentio. cui non accedo equidem. nam ni vero propius quod contra dicitur, nullam esse sit sis cum quo agitur nihil restondeat,idco, scri stiriam a restondente. Nea cies mea sententia uarium id eji, Cr accidit pro conditione caussarum: quia uideri potni propositio aliquando mim Iacere, ut in coniecturalibus causis: utitur enim coniectura magis qui agit. Quo moti quidam eundem a reo inficialem hye dixerunt, Cr in ollogismo tori ratiocinatio ab eo est qui intendit. Et alia quanto post porro subiungit Quintilianus: Nostra opinio semper haec fiat, ut cum ebent frequotcr in casa diuersi qua silanum stilus, in eo crederem statum erasse, quod esset in ea potenti fimum, Cr in quo maxime res uerteretur. Id si quis generae quasionem,uel caput generale dicere malit,cum hoc t inon erit pugna, non magii, quam si aliud adhuc, quo idem intelligatur, eius

rei nomen inuenerit. sane mius ac stituam nomina, supra memorauimus. Status. Qia coniecturalis appellatur. Rationem habet iniqui cria minis. Quoniam negat: in ipsa enim negatione ratio iniqui ci minis inclusaesti Secundus. Qui tiuus ineri di miluus,uel sinis appellatur. Quod non sit in re. Vt s sacrilegij accusetiar reus, Cr onendatur id furtum esse, non utique sacrilegium ex huiusmodi alia,ubi id definire opus sit, in quo quo

pio possiα est. Tertius. Q i qualitatis 1laus appellatur. Rationi. Suba di, quam prostri reus se defindendo. Opponendum est ab accusatore- subaudi,ad rei restilendam rationem, quod continens vocitaturi hane sunὰ totatam rem is explicat inuntilianus: ΗΠ, inquit, inuentis intuendam drinceps Hermagorae videtur,quidsit quae isse utio,iudicatio continens, id est, ruriis, ues ut alij uocant, 'mamentum. Quaenio latius intelligitur omnis qua in utroque partem uti in plures dici credibiliter potest. In iudiciali autem mattaria dupliciter accipienda esse Altero modo quo dicimus multas quaeniones h bere controuersiai quo etiam minores omnes complectimur Altero quo signia framus summam gum, in qua caussa vertitur: de hac nunc sequor, ex qua

nascitur stilus, an fctum sit, quid Actum sit, an rem Actum sit. Has Hermagoris,er Apollodorus, Cr Aj plurim scriptores propria quaniones vocant, Theodorus,ut dixi, pira generalia: sicut ictas minores, aut ex illis pendentes,

sterialia. Nam ex quaesionem ex quaesione nasci: Cr steriem in species diuidi,

conuenit. Hanc igitur quaestion ut principalam vocant Frura. ratio culm

196쪽

autem est, quia id quod Actum esse constat, definditur, Cr cur non utamur eo dem,quo sunt usi omnes fre,exemplosorestes matrem occidit hoc conmLDAcit se iuste jDICAuus erit qualitatu. senio in iuste sicerit.Ratio, quia cbtaemnestra Agamemnonem maritum suum patrem Orestri occidit: hoc discitur: v v iti autem iudicatio, An oportuerit uri nocentem matrem a fila occidi. Nee multo post subiungit Q,ntilianus: Paulum in his siccum etiam ciceis ro dissentit. Nam er in Rhetoricis,quemadmodum superius dixi,Hermagorum est secutus: in Topicis autem ex statu elyclam contentionem, vin or exi nsat: id I; Trebatio,qui iuris erat consultus,aeludens,qua de re agitur appetat: quibus id contineatur,continentia,qu i 'mamenta dejinsionis,quibus sublatis destilio milia sit. At in partitionibus orator s=rmamentum, quod opponitur dejinsioni,quia continens quod primum Gab accusatore dicatur, ratio a reo, ex rariolus,σβrmamenti quaestione disceptatio sit iudicationum. Verius ergo Cr breuius,qui Ititu Cr continens,CT iudicationem,idem esse uoluerunt: continens autem id esse, quo μblato, lis esse non posit: hoc mihi uidetur caussam utrunq; complecti, CT quod Orestes matrem, Ex quod clat nestra Agameamnone occiderit. Iidem iudicationem Cr statum conscntire semper existimant. Quaestio exoritur. Haec est iamr, id est udicatio.

Nam prima aduersariorum contentio diffusam Disceptato. habet quaestionem,ut in coniec ira,ceperit ne pecunias Decius. In definitione,minuerit ne maiestatem Norbanus. In aequitate, iure ne occiderit Opimius Gracchum. Haec, quae prima contentione habent, ex arguendo,& resistendo, lata, ut dixi, & confusa sunt. Hationum & firmamentorum colentio adduscit in angustam disceptationem, ea in coiectura nessia est. Nemo enim eius quod negat factum,ratione

aut potest,aut debet,aut selet reddere. Ita* in his caulsis eadem,& prima quaestio, 8c disceptatio, est extrema. In illis autem,ubi ita dicitur, Non minuit maiestatem,qudd egit de Cepione turbulctius. Pospuli enim Ro. dolor iustus uim tum illam excitauit, non Tribuni actio.Maiestas aute,quoniam est in

v gnitudo

197쪽

gnitudo quaedam Pop. Ro. in eius potestate ac iure retinendo,aucta est potius, quam diminuta. & ubi ita refertur, Maiestas est in imperi j, at in omni Populi leo. dignitate: quam minuit is,qui per uim multitudinis rem ad seditione uocauit. Existit illa disce,

ptatio, minuerit ne maiestatem, qui uoluntate Pospuli Ro. rem gratam, & arquam per uim egerit. In his autem caussis, ubi aliquid recte factum, aut conccdendum esse factu, defenditur,cum est facti subibcta ratio: sicut ab Opimioaure feci, salutis omniis,& conseruandae reipub. caussa:relatum* est ab Deucio, Ne sceleratissimum quidem ciuem sine iudicio iure ullo necare potuisti: oritur illa disceptatio, postueriYne recte salutis reipu. caussa ciuem euersorem ciuitatis indemnatum necare. Ita disceptationes eae, quae in his controuersηs oriuntur, quae sunt certis

personis,& temporibus notator, fiunt rursus infinistae: detractis V temporibus,& personis, rursum ad consultationis sormam, rationem V reuocantur.

IN IVDI cIO duplex est qliasio altera Afusa est,altera angνδ.Dif

a nascitur ex pristus contentione, Cr Itisu cause:re,cepit ne pecuniis Deis civis maenio coniecturalis est ex hocstitu, cepidi non cepi. Minuit ne materistitem Norbanus ex hoc, minutili mutemtemmon minui. iure ne occidit optamius Gracchum ex boc,occidisti Iure occidi. Me quaestio ex arguendo,id est, accusando, Cr resistendo, hoc est, depcllendo,lare funditur,quia nulla ratione adducitur in disceptationis angustias. Ang ti quaenio est disceptio siue i dicatio ex rationis,σfrmamenti contentione, quae rem propius attingit, λαn confusa est Nam quanto quid latius est,tanto confusi quanto ungvssius, tanto peril imum magis. Hoc genus quaestionis in coniectura non erit. Furtumst cisti. Non sci. Fecit ne. quanto prima, Cr di reptatio rixtrema. In definitione non item Ninuisti maiestitem: n minui. An minuit. prior est quaestio, Ma relangior.

198쪽

Iongior. Accede propius, Non minui maiestitem, quia sic agere me uoluit in tota populi Romani,quae est magnitudo quaedam populi Romani in eius po testile de iure retinenὸ o. Ex definitione maiestitis restri accusatori Maiesta minuit is,qui per uim multit cinis rem adseditionem uocauit. Exij Et Cr exortatur illa disceptatio, er quaestio anguaior posita ratione cum firmamento, nisnuerit ne maiestitem Norbanus,qui uoluntate populi Romani rem gratam, requum per uim egerit. Hic igitur intentio, pusio rus, quaestio diffusilotimtio, metiarier quae Eo disicrpntionis. Idem fit in qualitate.Ocritilli Gratachum. I ure quidem occidi, an iure occiderit. Q uestio est remota. iure feci conis seruandae Re G. caussa. Haec ratio est Resen aduersarius. Ne s erasi

quidem ciuem contra leges patria occidere potuilli. Hoc irmamentum est. Oriatur illa discepntio,id est,iudicatio.Potuerit ne salutis Reipu. caussa ciuem eucrasorem ciuitatis cotra leges necare. Hinc tolle personas Opimi σ Gracchi,quo pio erit infinit quae conctulatio uocatur. Licetne peraiciosum ciuem contra leaeges necare Reipubi ossa. Cicero fecundo de Oratore: Nam in ea ipsa evulsa de qua ante dis nihil periinet ad Oratoris locos Opimij persona: nihil Decii: de ipso enim uniuerso genere infinita quaestio est, Num poena uideatur esse alba

ciendus qui ciuem ex senatusconsulto patriae construandae caussa interiecerit, quum id perleges non licereti.Gracchus seditioso tribunatu acto, quum Avenatinum armata multitudine occupauilysia L. Opimio consule ex senatusconsiuiato,uocato ad ama populo pulsus interemptus esti L. Opimius accusatus est dispud populum a in Decio Tribuno plebis etiam quod indemnatos ciues in cariscerem coniecisset. Decius autem accusatus est, quod contra leges pecunias acceis

pisset. cicero secundo de Oratore: Quinetiam in iis ipsis cui is, ubi de Actoambigitur,ceperit ne contra leges pecunias P. Decius,argumeta Cr criminum, er delitisionum reuocentur oportet ad genus,CT ad naturam uniuersam. Norabanus Trib. pleb.turbulentas conciones habuit aduersus in Caepionem iurantem inuidia, quod a cimbris Procon ut victus esset. caepio damnatus,bona pua blicum, Norbanus male'tis est accusatus a Sulpitio, destn us er liberatus ab Antonio,de qua dejinsione mula Cicero secundo de Oratore.

Ceperit ne pecunias. Reus pecuniarum repetundarum. Norbanus. G. V AQui sγllae sie opposuit. praelium circa canusium,a proco ulibus aduersus Nor banum genum: in quo ad sex hominum mιlia ex Norbani exercitu caesa, SγLuni septingenti milites tantum occisi. Norbanus capuam fugit. Opimius. Qui consul Gracchanas isse latus Actiones est, ut multi narrant binorici, ita Apianus. Primam contentionem. Vt,iure non Ircillifici Tota eo tentio est, an iuste fuerit. Lata ,sc confusa. Quoniam an iuste fuerit.

uarie multins motis tractatur. Rationum aurem. contentionem ada

199쪽

ducit in ragus disceptation mam ea paucis comprehenduntur. Conteactum enim ratis,autfirmametrum esse potest,ubi nussa confisio quod ipsie docet,cum inquit, Nono enim eius quod negat Actiam, rationem aut poα te, haut debet reddere. In his. Subaudi,coniecturalibus. Eadem,Sc priama. Siquidem unum semper est quaerendiaer disceptandi genus: ut, occidisti:

non occidi .an occiderit. secus uero cum dicitur,iure occidi hic enim mula disce

ptatis,an iure occiderit. Maiestas autem. Ad definitiuum uenit stilum, ut vim uerbi e quo quaeram , finiat. Quae sunt. Subaudi, in 'tu qualit tis. Infinitae. Quoniam cum finita fit,iurene Opimius Gracchum occiderit, quia complexum habet personarum, fit rursius haec infini cu dicitur, Posit ne rem salutis Rei publicae caussa citus euersor ciuitatis necari indemnatus. Ad consultationis sermam. I d est, infinitae quaestionis: quam a Graecis thesi diximus appellari.

Firmamentum Sed in grauissimis firmamentis N illa ponenda

lasa 68 sunt, si qua ex scripto legis,aut testamcti,aut uerbos rum ipsius iudicii , aut alicuius stipulationis,aut cautionis opponuntur defensioni contraria. Ac ne hoc quidem genus in eas caussas incurrit, qus corvectius ra continentur. Quod enim factium negatur, id ars

gui non potest scriptoriae in definitionem quide uesnit,genere scripti ipsius. Nam etiam si uerbum alis quod de scripto definiedum est, quam uim habeat,

ut cum ex testamentis quid sit penus: aut cum ex les ge praedi j quaeritur, quae sunt ruta caesa, non seris pii genus,sed uerbi interpretatio controuersiam parit. Cum autem plura significantur scripto,propter uerbi, aut uerborum ambiguitatem,ut liceat es, qui contra dicat,eo trahere significationem scripti,quo expediat, aut uelit: aut etiam si ambigue scriptu non sit,uel a uerbis uoluntatem,& sententiam scriptoris

abducere, uel alio se eadem de re contrarie scripto defin

200쪽

iapARTITIO NEs ORATORIAE. ryrclasendere,ium disceptatio ex scripti cotentione existit,ut in ambiguis disceptetur, quid maxime signis ficetur: in scripti,sententiari cotentione,utrum poσtius sequatur iudex,in cotrariis scriptis,utrum masgis sit comprobandum.. 1N RATIONALI Iisu iuid es et continens siue firmamentum s T R x s. Albutauit. Ex ordine scrutatur, posit ne reperiri in stitu legali censet autem neque in coniecturam, neque in desinitionem incidere firmamentum, si caussa scripto cotinetur,sed solum in qualitatem usinon est tua haereditu. mea est enim scriptus haeres. Reyt aduersarius, Non est conditum lege testimentum. Prodigus erat is qui testitus est, cui bonorum suorum admininratio fuerat inaterdidi. Hoe est ex lege 'mamentum. Hoediruem retinere non potes. Possum, quoniam mihi uenit testamento lagitimo. Atqui in eo testimento quo tu seriptus es haeres, scriptum est,ut stiluas in palan a stiluere debeas: nego duatem ex testimento esse postris. Hoc e testi ento ducitur firmamentum. Non deabuisti me prehendere.invi debui, quoniam iudicarum reat, rufi persoluisses mishi,ius prehensionis esset. Tum alter, En tibi sententia cr iudicatum, Intra colendas Aprilis nisi persoluerit, ius in eo prchen lanis esto. Hodierno die sunt Idus Martiae. Id firmamentum est ex verbis ipsius iudicit. Intentio est, Alime tum fila peto. Depulsio,Dare non debeo. Quid enim mihi cum filio tuos ramamentum ex Iipulatione,Pro meis in te meriti in omnem pueritiam eius aliis mentum daturum te spopondifli. Est in manibus stipulatio. stipulatio a tem est obligatio quae contrahitur ex interrogatione atque restonsione, qua quid dari feriue nobis Ripulamur. Firmamentum ex cautione, id est, prouia sone, campanus ager meus est, inquit veteranus ab agro deiectus. Imo meus ex tabulis patris. tum ille, Sum veteranus miles,cui Caesar ille, cuius em defit nuditis,quum uellet esse cautum,mihi fundum asignauit. Hoc modo cadit in quarilitatem legale firmamentum,non in coniecturam: quia quod factam negatur,id argui scripto non potest. Non etiam in d uitionem genere scripti ipsius, hoe est,propter idipsium, quod sententia scripti continetur, quia non ipsa res, sed verbi interpretatis controuersiam parit. Nam si quid in scripto ambiguum est, id uerbis non satis est expressum: quod si in definitione agitur de Seli apis pessulione,non ex verbo quidemsta ex re quaestur appellatio: nes proprium definitionis es huerbum definire,sed rem circunscribere. Qψid penus: quid rura caesa. Quintus Scaevola, autore Gellis: Penus est, inquit, quod esculentum aut potulentum est hoc est,emne illud quod conditum est ad alimentu m. Derutis B s caesis,

SEARCH

MENU NAVIGATION